Halil Ergün - Mithat Alam Film Merkezi

Halil Ergün 35
“Kaç para burası” diye ama cebimizde beş kuruş yok. Ve
kurduk o tiyatroyu. Asiye Nasıl Kurtulur oyunu oynandı ve
kıyamet koptu. Bu arada sinemada da Yılmaz Güney hareketi
başladı. Umut (Yılmaz Güney, 1970) filmini seyrettik.
Çok heyecan verici gelişmelerdi.
O zamanlar Yılmaz Güney’le tanışıyor muydunuz
İstanbul’a turneye geldiğimizde bizimle o tanışmak istedi
ve tanıştık. Sonra devrimci hareket ve siyasal hareketler
parçalanmaya başladı. Yeni fraksiyonlar çıktı ortaya; dergiler
ayrılıyor, yeni tiyatrolar kuruluyordu. 12 Mart yıllarına
giden süreç başladı. Tek başıma götürdüm ben tiyatroyu.
Ama fakülteyle beraber gidiyordu. Sonra 12 Mart yılları
geldi ve tutuklandık
Tutuklanma gerekçeniz neydi
Her şey. Bir tanesi Vasfi Öngören’le bir Haziran günü sezon
sonunda oturuyorduk, paraya karşı yabancılaşma diye
bir yaklaşım getirdi. Yani biz devrimciyiz, parayla ilişkimiz
yok ama işte vergi veriyoruz, ailemden para getirmişim. O
günlerde kendi paramıza bile karışamıyorduk. Vasfi’nin
ileride kurulacak bir örgüte parayı teslim etme önerisini
kabul ettik. Vasfi kâğıdı saklamış, sözde o kâğıt bulundu.
Biraz da o kâğıt yüzünden mahkûm oldum. Ama aynı zamanda
THKP-C ve Dev-Genç’le ilişkim vardı. Afla çıktım ve
İznik’e döndüm. Ankara’ya mühendis ya da sefir olmak
üzere gönderilen çocuk, sonunda ailesinin yanına hapislerde
yatmış bir komünist olarak döndü. İznik’teyken bir
telefon geldi arkadaşlarımdan. Yılmaz Güney Yumurtalık
olayını yaşamıştı ve yeni film çekiyordu. Senaryosunu yazdığı
İzin (Temel Gürsu, 1975) filmi. “Gelip oynar mısın”
dediler. Yılmaz Güney benim fakülte arkadaşlarımdan ve
devrimci harekete katılmasının müsebbiplerinden biri de
benimdir. Mahir Çayan’lar, Yusuf Küpelil’er gibi devrimcilerle
tanıştıran bendim. Ben de gidip oynadım. Kameranın
sesi beni iğfal etti. Çok güzel bir şey olduğunu anlayıp kaldım.
“Ha şimdi iyi bir film yapacağız”, “ha bu festival” derken
kasabayla bağlantımı koparmadan bugüne geldim.
İlk filminiz İzin’den neler hatırlıyorsunuz