20140610182601_kuresellesme-surecinde-turkiye-cin-ekonomik-iliskileri-pdf

ANALİZ
GİRİŞ
Tarihsel olarak Çin, 1950’li yıllardan bu yana
uluslararası sistemin önemli bir aktörü olagelmiş;
ancak bu kritik önem, uzun süre küresel
kamuoyunun dikkatlerinden uzak biçimlerde
ifade edilmiştir. 1960’lardan itibaren nükleer
bir güç olarak ortaya çıkan Çin, 1971’de BM
Güvenlik Konseyi’nin daimi üyesi konumuna
yükselmiş ve Soğuk Savaş dengeleri içerisinde
daima önemli bir rol oynamıştır. Ancak Çin’in
1990’lardan sonra küresel ekonomik sistemle
yeniden temasa geçmesi ve ekonomik bir “güç
merkezi” olarak ortaya çıkması, uluslararası toplumu
sarsarak Çin’in kritik önemini kabul etmeye
zorlayan başlıca neden olmuştur. “Çin’de
üretilmiştir” damgasını taşımayan herhangi bir
oyuncak, tekstil ürünü veya elektronik cihaz
bulmanın neredeyse imkânsız hale geldiği günümüzde,
Çin gibi devasa siyasi ve demografik
güce sahip bir ülkenin küresel ekonomiye ne
kadar geç bir dönemde ve ne kadar inanılmaz
bir hızla entegre olduğunu hatırlamak mevcut
durumun şaşırtıcılığını arttırmaktadır.
Ekonomik dinamikler açısından Çin’i, küresel
ekonomideki büyüme ivmesinin amiral gemisi
ya da yeni bir “ekonomik süper güç” olarak nitelendiren
düşünce ekolü oldukça güçlenmiştir.
Satın alma gücü paritesine dayalı hesaplamalara
göre Çin ekonomisi, halihazırda dünyanın ikinci
büyük ekonomisidir ve önümüzdeki on yıllarda
ABD ekonomisini geçeceği tahmin edilmektedir.
Çin, doğrudan yabancı yatırımları çekme, döviz
rezervlerini genişletme ve Batılı (özellikle Amerikan)
hazine tahvillerine sahip olma bakımından
ciddi bir yapısal ekonomik güç temerküzü oluşturmuştur.
Kendi içindeki sosyoekonomik dönüşümünü
de kentleşme ve koordineli sanayileşme
politikalarıyla gittikçe hızlandıran bu ekonomik
süper gücün küresel ekonomi politik sistemin
mevcut yapısı ve dominant aktörlerinin dikkatlerini
çekmesi olağandır.
Çin’in gelişmekte olan ekonomiler içinde
benzersiz bir yere sahip olmasının dört ana nedeninden
söz edilebilir: (a) Ekonomide ihracat
payının yüksek olması, ticaret fazlasının GS-
YH’nin yaklaşık yüzde 10’una ulaşması ve 2.5
trilyon doları bulan döviz rezervlerinin bulunması
(devlet tahvilleri, büyük oranda Amerikan
Hazine bonolarına yatırılmış durumdadır); (b)
hızla gelişen ticaret ve yatırım akışlarının Asya
pazarları ile sıkı bağlantılar kurulmasını sağlaması;
(c) Asya’daki komşuları arasında ara ürün
ithalatında ilk sırada yer alarak bölgesel ekonominin
çekim merkezi olması; (d) 1979 reformları
sonrasında küresel ekonomik kriz dönemlerini
nispeten hasarsız atlatmasını sağlayan finansal
istikrarı yakalamış olması.
Çin Komünist Partisi’nin 2013 yılı Kasım
ayında gerçekleştirdiği 18. Ulusal Kongresi’nde
Çin ekonomisinin geleceği açısından tarihi bir
dönüm noktası olarak nitelendirilebilecek kararlar
alınmıştır. Kongrede Çin’in halen uygulamakta
olduğu tek çocuk politikasının gevşetilmesi
ve kamu iktisadi teşekküllerinin vergilendirilmesinde
yeni bir yapılanmaya gidilmesi
gibi ekonomi üzerinde olumlu etkiler yaratacak
bir takım önlemlerin alınmasının yanı sıra, esas
olarak ekonomik kalkınmanın Çin için öncelikli
hedef olmaya devam ettiğinin altı çizilmiştir.
8
setav.org