e-kitap - Grifare.info

Dans Yarışması | Armağan TEKDÖNER Rıza geçmiş olsun.Zorlukla kendime gelmiş olsam da, vaziyeti bir anda kavramıştım:Beni hastaneye polisler sevk ettikten sonra adres defterimden tanıdıkları toplamışlardı.Balkondan atlayınca bayılmış olmalıydım, dolayısıyla sorgulanmış olamazdım. “Demek ki,hafıza kaybı numarası yapmanın tam sırası!” Neyse ki çabuk algılıyordum tehlikeyi. Rıza beni duyuyor musun?Ertan konuşurken, alıkça suratına bakıyordum. Hay Allah! Çocuğa ne olmuş? Kaç gündür ortalıkta yok diyekapısını çalalım dedik, balkondan atlamış. Üstelik de bizi anlamıyor gibi.Kamil’e hitap ediyordu. Yoksa polis molis yok muydu? Her ihtimale karşı, alık bakışımısürdürdüm. Yahu bu çocuk bir tuhaftı zaten. Eve kapan, kapı çalıncabalkondan atla. Ne yapsak? Valla ne bileyim. Profesyonel yardıma ihtiyacı olabilir. Psikiyatridepartmanıyla görüşelim mi?“Ulan bunlar beni deli doktoruna götürecekler. Polis? Biraz daha oynayalım bakalım.” Abi ben yukarıya çıkıyorum. Yalnız bu herifin hastane masraflarınıkim ödeyecek? Belli ki kafayı yemiş. Hadi ilk yardım neyse ama buna artık biz mibakacağız?“Bak şu Ertan pezosuna. Para gidecek diye herif aniden gardını aldı.” Haklısın da, böylece bırakamayız ki...“Helal be Kamil. Dost düşman böyle zamanda belli olurmuş.”Sayfa 60 81