12.07.2015 Views

Kurgu Planlama ve Modüler Aparat Tasarımında Unsur Kullanımı (pdf)

Kurgu Planlama ve Modüler Aparat Tasarımında Unsur Kullanımı (pdf)

Kurgu Planlama ve Modüler Aparat Tasarımında Unsur Kullanımı (pdf)

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

16artırmak için bir model önermiş lerdir. <strong>Aparat</strong>-iş parçası etkileş imi kesikli elastik temasmodeli ile modellenmiş tir. Rijit gövde yerdeğiş tirmesi yüzünden oluş an iş parçasıyerleş tirme hatasındaki azalma, iş parçası etrafında dayama <strong>ve</strong> bağlama elemanlarınınoptimum yerleş tirilmesi ile elde edilmiş tir.Lin <strong>ve</strong> Huang (1997), uygun aparat elemanları ile oluş turulan değiş ikkombinasyonların seçimini anlatılmış lardır. Grup teknolojisi ile elemanlar kodlanmış<strong>ve</strong> sezgisel kurallar ile belli fonksiyonları yerine getirecek aparat elemanları seçilmiş tir.Farklı sayıda aparat konfigürasyonları simulated annealing optimizasyon yöntemi ilebelirlenmiş tir.Lin <strong>ve</strong> Yang (1995), modüler aparat sistemi için bir uzman sistemgeliş tirmiş lerdir. Farklı tipteki parçalar için bilgi tabanlı bir sistem kullanılarakmodüler aparatların bağlanması, kinematik denge analizi yapmış lar <strong>ve</strong> kesmekuv<strong>ve</strong>tlerini belirlemiş lerdir. Optimum düzenleme için tamsayı programlama yöntemikullanılmış tır.Ma <strong>ve</strong> ark. (1997) bu çalış mada, bir bilgisayar destekli aparat sisteminitanıtmış lardır. Dayama <strong>ve</strong> bağlama yüzeylerinin giriş olarak alan bu sistem, aparatelemanlarını kütüphaneden seçerek aparat konfigürasyonunu oluş turulmaktadır. Ayrıcaaparat elemanları arasındaki montaj iliş kileri otomatik olarak belirlenmektedir.Menassa <strong>ve</strong> DeVries (1989), prizmatik parçalar için aparat tasarımında dayamanoktalarının seçimi <strong>ve</strong> yerlerinin belirlenmesi için bir metot önermiş lerdir. B-Rep katımodel bilgilerinden 3-2-1 dayama yöntemi kullanılarak dayama yüzeyleri tespit edilmiş<strong>ve</strong> kinematik kurallar ile destek <strong>ve</strong> dayama noktaları bulunmuş tur.Menassa <strong>ve</strong> DeVries (1991), prizmatik parçalar için aparat tasarımında <strong>ve</strong>değerlendirilmesinde optimizasyon teknikleri önermiş lerdir. Kesme kuv<strong>ve</strong>tlerine maruzparça üzerinde oluş an yerdeğiş tirmeler formülize edilmiş <strong>ve</strong> optimum destek noktalarıbulunmuş tur.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!