VAN- ERCİŞ Depremi 7 - Türk Nöroloji Derneği

BARINMAVan kenti afetten daha çok etkilenmiş gözükmektedir. Aslında hem yıkılan binasayısı hem ölen ve yaralanan sayısı Erciş’e göre daha az olmasına karşın 9 Kasımtarihindeki ikinci depremin yıktığı 23 bina (İkisi otel, diğerleri boş) ve ölen 40 kişitüm kentin moralini bozmuştur. Pek çok kişi kenti terk etmiştir. Kalanların birkısmı ve çalışmak zorunda olan kamu görevlileri de eşlerini ve çocuklarınıköylerine, memleketlerine yollamışlardır. Erciş’te dükkânlar açılmıştır, sokaklarkalabalıktır ve insanlarda deprem korkusu azalmıştır. Van’da ise sokaklarkaranlıktır, akşam çöktüğünde kimse kalmamaktadır. Köyler hariç, Van’dandışarıya hızlı bir göç vardır.Çadırkentlerde daha çok apartmanlarda yaşayanlar kalmaktadırlar. Kentinkıyısındaki tek katlı evlerde kalanların evleri pek zarar görmediği için hemeşyalarının çalınmasını önlemek için hem de evlerinin tuvalet ve banyosundanyararlanmak için evlerinin yanına kurdukları çadır veya naylon barakalardakalmaktadırlar. Bu izole çadırlar bazı yerlerde 5-10 çadırlık guruplar halindedir.Bu ayrı çadır ve gruplarının bir kısmına yardım, yemek hizmeti, sağlık hizmetiulaştırılmakta ise de çoğu herhangi bir yardım alamamaktadır.Çadır kentlerin bir kısmı uygun yere yapılmadığı için çadırları su basmıştır veyollar çamur içindedir. Çadırlar çok yakın kurulmuş olup servis yolubırakılmamıştır. Aydınlatma, hoparlör sistemi yoktur. Bazı çadırlarda kalan kişisayısı 15’i, 20’yi bulmaktadır Çadır içi sağlık koşulları genelde uygun değildir.Tuvalet, banyo, çamaşır yıkama yerleri ve sosyal alanlar büyük bir bölümündeyetersizdir. Öte yandan yangın için yeterli önlem alınmadığı dikkati çekmektedir.Havanın çok soğuk olması ve sık olarak elektriklerin kesilmesi nedeniyle ısınmakiçin elektrik sobaları yetersiz kalmakta, çoğu çadırda odun-kömür sobalarıkurulmaktadır. Bu sobalar hem çadır içinde, hem de çadırların birbirine çok yakınkurulmuş olması nedeniyle diğer çadırlarda yangın riskini artırmaktadır. Çadırkentlerde askerler güvenliği sağlamakta iseler de bazılarında yönetim ile ilgiliönemli sorunlar vardır. Hiçbir çadır kentte çadırlarda kalanlar hizmete veyönetime ortak edilmemektedirler. Ailelerin en kısa sürede geçici barakalara vekonteynırlara taşıtılması düşünülmekte ise de kış gelmiştir. Bu yakın zamandamümkün görünmemektedir. 2012 yılı sonbaharında ise kalıcı konutların bitmişolacağı umulmaktadır.Gezilen çadırkentler arasında yaşam koşulları ve imkanlar konusunda büyükeşitsizlik olduğunu gözlemlenmiştir. Özellikle yaklaşık 5000 kişinin barındığı enbüyük çadırkentlerden biri olan Mimar Sinan çadırkentinde koşullar son dereceolumsuzdur. Çadırların tamamına yakınında ısınma aracı olarak kömür sobasıkullanılmaktadır. Burada meydana gelen soba zehirlenmesi ve yangınlarınsıklığından söz edilmiştir. Yine bu çadırkentte bir çadırda iki ailenin barındığını,çadır içi nüfusun 15’e kadar çıktığı saptanmıştır. Diğer çadırkentlerden farklıolarak burada, sosyal çadırlar çok azdır ve tuvaletlerin çoğu tıkalıdır. Ayrıcaçadırların çamur içinde olduğu, zemine atılan mıcırın tamamen ortadan kalktığıgörülmüştür.Köylerde herkes çadıra taşınmıştır. Diğer yandan artık konteynırlar da gelmeyebaşlamış olup genelde barınma durumları kentsel bölgelerden iyidir. Yine de,ziyaret ettiğimiz köylere yapılan konteyner, çadır ve diğer malzeme yardımlarıVAN Depremi İkinci Ay Değerlendirme Raporu 44