ALMAN CEZA HUKUKUNDA ŞERİAT

makalelerSilvia TELLENBACHkaldığını düşünmüş olmalıdır. Böylece Yüksek mahkeme Pakistanlınınodasını terk ederek kendisini komşusu tarafından saldırıya uğramaktehlikesine maruz bırakmak zorunda olmadığına hükmetmiştir.Diğer yandan da suç sorumluluğunun bir insanın kökeninin ve kişiliğininde önemli boyutta belirlediği genel ahlak ölçütleri ile değerlendirilmesigerektiğini ileri sürerek, Pakistanlının hafifmeşrep bir şekildegiyinmiş sarhoş kadından kaçınmasının İslami ahlak doğrultusundabir davranış olabileceğini belirtmiştir. Federal Yüksek Mahkemebu kararı verirken yardımdan kaçınmanın Pakistan’da suç olmadığını,çünkü Mahkeme kararın gerekçesinde de belirtildiği gibiİslam’da zorunluluk içindeki insanlara yardım edilmesini öngörenHıristiyanlık kuralının bulunmadığını ayrıca zikretmiştir. 21 FederalYüksek Mahkeme gene, doğru olarak Alman Ceza Kanunu’nun323c maddesinin ancak 1935 yılında konulduğunun ve okuryazar olmayıppek az Almanca bilgisiyle bir hayli izole edilmiş bir yaşam sürensanık acısından bu maddeden haberdar bulunmasını sağlayacak birdurumda bulunmasının pek de olası görülmediğini açıklamıştı. Bunagöre Federal Yüksek Mahkeme hukuki hatanın klasik tanımına uygun(Alm. CK m. 17) 22 bir karar vermiştir; bu enderlik değeriolan bir içtihattır. 23Alman Ceza Hukuku göre Almanya’da suç işleyen bütün yabancılariçin geçerli de olsa böyle bir faile ceza takdir edilirken suçluluk çerçevesinisaptamak yolunda onun kendi değerlerini de dikkate almakgerektir. Zira Federal Yüksek Mahkemeye göre böyle birinin değeryargıları onun bir Alman normuna uymasını zorlaştıracaktır. 24 Bununiçin her olay ayrı olarak değerlendirilmelidir. İlkönce şu saptanmalıdır:yabancı bir davranış örneği kişinin ülkesi mevzuatı ile uyumsağlasa bile sadece cezayı hafifletici bir sebep olarak görmek gerektir. 25Ama kişinin ülkesindeki bir geleneksel davranışına uyma söz konusu21Bu görüşün doğru olup olmadığı burada tartışılmayacaktır.22Alm CK m. 17: “Fail eylemi sırasında yaptığı işin bir haksızlık olduğunu anlayabilecekdurumda değilse ve böylece oluşan hukuksal hatadan kaçınması da mümkünolmuyorsa, suçsuz sayılır. Bu hatadan kaçma bilmesinin olası bulunursaceza 49/1 Madde hükmüne göre indirilir”.23Bu konuda bkz., Klaus Laubental/Helmut Ba/er, Durch die Auslaendereigenschaftbedintte Verbotsirrtümer und die Perspektiven europaeischer Rechtsvereinheitikhung,GA 2000,205-223 (212).24Nehm, Blutrache, 420 ve oradaki kaynaklar.25BGH StV 1996, 25-26.TBB Dergisi, Sayı 84, 2009 305