Oralarda Havalar Mag. 1

Recommendations

Info

Sanayi Devrimi Sonrasında Bir Şehir ve Oranın Diyarlıları illüstrasyon: Tuğba Hitit Selin Bostancı ‘’Ben belki 300 yıldır buradayım, ben özgürken dünyada zaman diye bir şey yoktu, insanlar hiçbir yere yetişmeye çalışmaz, yalnızca kendileri için çalışır, her zaman mutlu olur, zamanın ne olduğunun farkında bile olmazlardı.’’ Günlerden bir gün parayla pulla hiç işi olmayan bir şehre nereden geldiği bilinmez bir şekilde sanayi gelivermiş. Sanayinin gelişiyle ilk başta çok sevinen köylüler hemen ilk buldukları fabrikalarda çalışmaya başlamış, kendilerini eskisinden çok daha fazla işe yarar hissetmenin verdiği mutlulukla kazandıkları paraları nerelere harcayacaklarını bilememiş, toprakla uğraşmayı bırakmış, hazır gıdaya yönelmiş, fabrikalardan çıkan şipşak katkılı maddelere bayılır olmuşlar. Bu şehrin insanları artık eskisi kadar sıcak, temiz veya parlak bile olmayan bu şehirde gözleri kapalı ömürler, nesiller geçirmişler. Bir gün olmuş bir ay, bir ay olmuş bir yıl, bir yıl olmuş bir ömür derken sonunda bu işte bir terslik olduğunu, insanların eskisi gibi olmadığını, fiziksel özelliklerinin bile değiştiğini ve çok sağlıksız bir hal aldığını ancak köylülerimizin büyük büyük torunları keşfedebilmiş. Gidişata bir dur demek isteyen büyük büyük torun, halkı kurtarmak için biri kız biri erkek olmak üzere iki adet süper kahraman seçmeye karar vermiş ve yola koyulmuş. Az gitmiş, uz gitmiş, dere tepe düz gitmiş, sonunda boynu kıldan ince, sakallı ama genç bir dervişe ulaşmış. Yalvar yakar Derviş’ten halklarını kurtarmasını isteyen büyük büyük torunun karşısında Derviş, ‘’Madem halkımızın sağlığı tehlikede o zaman benim boynum kıldan incedir, sonuna kadar seninleyim,’’ demiş. Ve hep birlikte düşmüşler yola, sıra gelmiş Derviş’e uygun bir kadın süper kahraman bulmaya. 6
Az gitmişler, uz gitmişler, dere tepe düz gitmişler, sonunda sarışın, röfleli, son derece normal bir kadın olan briç annesi Melahat ile karşılaşmışlar. Derviş Melahat’i görür görmez, ‘’işte bu!’’ demiş, ‘’yol arkadaşımızı bulduk, artık bizi hiç kimse tutamaz.’’ Kendisinin seçilmesini karşısında inanılmaz derecede şaşkınlığa uğrayan briç annesi Melahat ilk önce gözlerini kocaman açarak, ‘’gerçekten ben mi?!’’ diye sormuş, fakat herhangi bir cevap alamayınca ‘’ne yapayım,’’ demiş, ‘’madem halkımızın sağlığı tehlikede o zaman benim de boynum kıldan ince, sizinle yola düşeceğim.’’ Süper kahramanlarını bulduktan sonra bir süre daha çılgınlar gibi sevinen büyük büyük torun sevinmekten yorulunca durmuş ve ‘’Simdi ne yapacağız?’’ demiş. Torunumuz hemen soluğu Derviş’le Melahat’in yanında almış. Fakat bir bakmış ki Derviş’le Melahat çoktan birbirlerine aşık olmuşlar ve gözleri başka hiçbir şey görmeden uzuun uzuun, sıcaak sıcaak birbirini izliyormuş. Torun çocuk ne yaptıysa Derviş’le Melahat’in ilgisini çekememiş. Bir gün geçmiş, iki gün geçmiş, derken torun, dervişlerden bir hayır gelmeyeceğini anlamış ve oturtmuş onları karşısına, demiş ki: ‘’Hey kardeşler, biz bu yola niye çıktık? Hani halkımızı eski sağlığına kavuşturacaktık?’’ Bunu duyan Derviş sinirlenmiş: ‘’Torun kardeş bana hayatımın aşkını bahşettiğin için sana bir teşekkür borçluyum fakat yıllar geçti hala öğrenemedin ki, insanın kendinden başka kahramanı olamaz, demiş. Siz problemi çözmek için bana geldiğinizde halkımızın durumu beni de çok üzüyordu fakat ben artık sevgilimi buldum, bundan sonra beni hiçbir şey üzemez. Kusura bakma ama ben bu işte yokum,’’ demiş. Torun sinirlenmiş, bozulmuş, dönmüş Melahat’e bakmış. Melahat’in de Derviş’ten aşağı kalır yanı yokmuş hemen konuyu geçiştirmiş. Torun aldığı ders üzerine tüm gece düşünmüş, sonunda halkını tek başına kurtarmaya karar vermiş. Sanayinin düştüğü yere yalnız başına korkusuzca yürümüş, dağlara tırmanmış, ovaları aşmış, sonunda aradığı sanayi merkezini bulmuş, bir de bakmış ki ne görsün! Sanayinin ortasında dünyalar güzeli bir hanım kızımız, koskocaman bir zaman kapsülünün içerisinde hapis şekilde kurtarılmayı bekliyormuş. Hemen eline geçirdiği baltasıyla kapsülü parçalamış ve kızı kurtarmış. Kapsülün parçalanmasıyla dünyaya göz kamaştıran bir ışık yayılmış ve yaşadığı tüm çevre akıl almaz bir şekilde değişmiş. Merakla, kurtardığı kıza neler olduğunu sormuş. Bizim kızımız başlamış anlatmaya: ‘’Ben belki 300 yıldır buradayım, ben özgürken dünyada zaman diye bir şey yoktu, insanlar hiçbir yere yetişmeye çalışmaz, yalnızca kendileri için çalışır, her zaman mutlu olur zamanın ne olduğunun farkında bile olmazlardı,’’ demiş. Ardından bir gün kötü adamlar tarafından yakalanıp zaman kapsülüne hapsedildiğini, o gün bu gündür de insanların zaman kaybetme korkusuyla telaşa düşerek, mutsuz ve aceleci davranarak hayatın güzelliklerini kaçırmaya başladıklarını anlatmış. Ardından toruna sarılmış. 7
Page 1 and 2: 1
Page 3 and 4: Merhaba! Siz bu sayfaları elinizde
Page 5: 5
Page 9 and 10: ÖlümDiri Pelin Yıldırım Yarın
Page 11 and 12: Johanna’dan Jacques’a - Le Gran
Page 13 and 14: Gırtlağıma kadar Ben (G.) Pembe
Page 15 and 16: Oda loş, içeride karşına çıka
Page 17 and 18: İkimiz de kaçışıyor ve bağır
Page 19 and 20: Duvarın İki Yüzü Ali C. Yoksuz
Page 21 and 22: “O beni senin gördüğün gibi g
Page 23 and 24: -4- Tıknefes kalmış adam bir ban
Page 25 and 26: 1- Setareye Soheil / Marjan Farsad
Page 27 and 28: Aç Parantez Gerekçeler Mehmet Şi
Page 29 and 30: Hani vardı ya bahsettiğim patika,
Page 31 and 32: 2. The Crown (Netflix) Netflix’in
Page 33 and 34: Bonus: Designated Survivor (ABC) Li
Page 35 and 36: Mutfağın Tanrısı Ey yüce tanr
Page 37 and 38: şimdi ve geleceği iç içe algıl
Page 39 and 40: “Şimdilik kullanacağım terimle
Page 41 and 42: Her karakterin farklı bir amacı v
Page 43 and 44: ilişkisi içine girmesi, küresell
Page 45 and 46: Sonnet To Sleep O soft embalmer of

Oralarda Havalar Mag. 1

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?