belki de en iyi hikayen

Her şey kopyanın kopyası.Basit ve düzen içinde kaybolmuş.Sıradan…Sıradan
Sıradan.Kablosuz internet.Facebook,Twitter,Myspace, Sürat limitleri,park işaretleri,yön
okları,prezervatifler hepsi palavra. Her şey düzenin getirdiği
Düzensizlikler…Hayatın kör noktası kurallardır.Size sahip olmak istediğiniz kazancı
sağlayabilirler.Sonunda kazandıklarınız hayatınızı kazanmış olur.Fakat vazgeçmek için çok
geçtir.Kurallar ve düzenin birer köpeğisiniz.Etrafımda şakıyan kuşları görüyorum.Ses tonları
dahi muazzam bir uyum içerisinde…Her haftam öncekine kıyasla daha berbat geçiyor. Her 2
haftada bir kendime yeni bir kravat alırım.Her aldığım kravat mutlaka yaka kısmından
ütülenmiş olmalıdır. Emekçi terzilerin yağcılığını yüzümüze vuran dikiş hataları olanlar ise
özel ilgi alanlarımdan biri.Işte tıpkı benim gibi insanlar her gün sizlere nasıl daha faydalı
olabileceklerini düşünüyor ,boklarınızı temizliyor,Ağız tadınıza hitap eden yemekler
yapıyorlar.Çevreme ne zaman dikkatlice baksam harcanmış gelecekleri görüyorum.Şuan
Steve Jobs yerinde olabilecek insanlar arabalarınıza gaz pompalıyor ve bütün gün ağız
kokunuzu çekiyorlar.Herkes Kendini tamamlayacak bir eş veya kız arkadaş arıyor fakat
onların ihtiyacı olan şey onları parçalayacak bir kız arkadaş.Hepinizin vazgeçilmez olma
arzusu….Hayatnız boyunca size yedirilen doğru aslında Hangi kızın doğru
olduğuydu.Reklamlardaki çaresizce sırıtmaya zorlanan kasıntı kadınlar gibi. Güçlü kadın ve
erkeklerin oluşturduğu bir sınıf var ve bunlar hayatlarınızı her daim zehir etmekle kalmayıp
her gun biraz daha yükselecekler.Birinin patronu veya bir şirketin Ceo su olamak için çalışan
ve elinde titreyen ellerinden başka hiç bir şey kalmayan kadınlar.Acizlik sembolu haline
geliyorlar…Oysaki ne istediğini bilmeyen insanların ne kadar çok şeyi var.Sahip olduğu her
nesne hayatında önemli bir yer tutuyor… Yediği yemekler onun kalitesini belirliyor.İçtiği
içkiler ne kadar asil olduğunu gösteriyor.Bindiği araba,Hele o bindiği araba onun kim olduğu
ile eşdeğer.Hayat Plan yapmadığında ne kadar kolay…Acı çeken insanlar acılarından
kurtulduklarında mutlu mu oluyorlar ? Acı bağımlılık yapar acı çekmiş fakat şuan da mutlu
olan insanlar hiçbir zaman tam anlamıyla mutlu değillerdir.Bünyeleri acı ister.Onlar
melankolinin kopekleridir.Onlardan acılarını alırsanız geriye hiçbir şey kalmaz.Gerçek Yarın
dahi ölebileceğindir.İnsanlar bunu bilir.Fakat hayatlarını hala sonsuza dek yaşayacakları fikri
üzerine kuruyorlar.Eğer sonsuza kadar yaşasaydık evren melankoli ile boğulur ve yok
olurdu.Benim kim olduğum önemli değil.En az senin kadar acizim Şuan son nefesimi vermek
Yeni Zelanda’daki göllerden birinde yüzmek ile eşdeğer…İnsanlar ile iletişim kurmak
zorunda kalmayacağım bir işe sahibim.Onları çok iyi tanırım fakat onlar önem arz
etmez.Kahretsin ki yeterince bilgiye sahibim.Hoş Hayat Cahil insanlar için yaratılmış.Acı
çekiyor,Ölmeyi bekliyoruz.Ölüm ayağımıza geldiğinde ondan korkup kaçıyoruz.Sonsuz
umutlar içinde kısacık hayatlarımız var ne kadar da acınası.Öldükten sonra dahi evrende
hayallerimiz yankılanacak.Tüm o hayalleriniz yarım kalan hayatınızın ardından sizinle alay
edecek.İşte o zaman Ölmenin yaşamaktan daha iyi olduğunu anlayacaksınız.Dünyayı tam
anlamıyla cehenneme çeviren.Cennetin bu kadar güzel olmasıdır.Eğer cennet o kadar güzel
olmasaydı Cehennem bu kadar kötü görünmezdi..Eğer bu kadar güzellik olmasaydı aynı
şekilde çirkin şeyler de o kadar da çirkin görünmezdi.Derecelendirmeler ile her şey “o kadar
da değil” kıvamına gelebilir.Benim işlerimden birisi ise görme yetisini kaybetmiş insanlar için
bilgisayardaki yazıları 3 boyutlu kör alfabesine çeviren bir yazılım geliştirmek. Bu tıpkı Yirmi
otuz yıl önce kaydettiğin bir hit parçanın bugün hala, hiç karşılaşmayacağın bir tuvalet
temizleyicisinin zihninde yer ediyor olması gibi bir şey.Milyonlarca kör insan var fakat ben
onlardan bir tanesini bile tanımıyorum.Daha önce kör bir akrabam veya kör bir arkadaşım
olmadı.Gel gör ki onların sosyalleşmesine yardım ediyor ve onların teknoloji ile tanışmasını
sağlıyorum.Eğer tek gözünüz %1 oranında bile görüyorsa size bu yazılımı denemeniz için
bedava vermiyorlar.Körlük oranınıza göre para ödüyorsunuz.Eskiden bir şirkette etik
hakerdım fakat artık körlerin bilgisayar ortamına alışabilmesi için 3 boyutlu yazılımlar
yapıyorum.İnanın bana epey büyük bir şirket için.Şirketin alakasız renklerden oluşan Ve bir

su dalgasını andıran garip bir logoya sahip. Her duyduğunuzda mikrodalgada yemek unutmuş
muydum acaba ? diye düşünmenizi sağlayacak büyüklükte…Bu yüzden büyük bir evim.Ikea
mobilyalarım Güzel de bir makine halım var.Evimin duvarları sevdiğim Punk Rock
gruplarının Fotoğrafları otoportreleri ve Warhol resimleri ile dolu.Tıpkı küçükken odama
astığım bez posterler gibi. Yaşamınızda, rayından çıkabilecek şeylerin hepsini fark ettikten
sonra, hayat yaşanılır olmaktan çıkar. Daha çok beklemekle geçer. Kanseri beklemekle.
Bunamayı beklemekle.Ölmeyi beklemek ile ilaç saatlerini beklemek ile…Eğer kör olsaydım
Görmekten başka neyi bekleyebilirdim ki?
***
Sigara yanıkları ile kaplı mutfak tezgahımda 3 gündür avına komplo kuran bir aslan edasıyla
bekleyen Filtre kahvem İlk günkü kadar lezzetliydi.Beklemek bir insanı dahi tüketirken 3 gün
boyunca yılmadan beklemişti.Yüzüme su değdirmeden önce günlerce beklettiğim ve sadece
bir yudum aldığım kahvemden 2 yudum aldım.Her zamanki saatimde uyanmıştım.İş sadece 2
saat uzaklıkdaydı.Beynim Meşhur radikal anarşist Mikhail Bakunin'den bir alıntı fısıldıyor:
"Yıkma arzusu aynı zamanda bir yaratma arzusudur.
Yavaşça mutfağın sol tarafında sırıtan Tuvalete yöneliyorum.
sen bir Hiçsin… Aynadaki yansımam kalbimde merhamet duygusunu
uyandırıyordu.Merhamet Sadece acıdığında baş gösterir. Ben ise Para için dilenmediğim
sürece, insanların bana acımasındansa benden tiksinmelerini tercih ederim. Bilir misiniz Deja
vu'nun bir de tersi vardır. Buna jamais vu denir. Sürekli aynı insanlarla karşılaşıp aynı yerlere
gidersiniz ama her seferinde ilk kez olmuş gibi hissedersiniz. Herkes her zaman yabancıdır.
Her aynaya bakışımda Hiçbir şey tanıdık gelmez.Bir kaç dakika aynadaki yansımam ile
konuşuyorum.Ve bana ne diyor biliyor musunuz ?;
Dünyayı sana anlattıkları gibi kabul etmeni istemiyorum.Bu konuda bir şeyler
yapmalıyız.Kendi cennetini yaratmalısın.Kuralların olmadığı ve körlere yer olmayan.Yapman
gereken işi yapmadığında yeterli tatmine ulaşamasın ve bu kötü bir gündür.Bugün yapman
gerekeni yap!Yarın sadece kaderin bileceği iş…Her zamanki gibi sarı saçlarım jöle ile
bütünleşmişti.Gayet uyumluydular düzen içinde… Patronum sadece güler yüzlü çalışanlara iş
verirdi.Yüzümüzü görmeyecekleri de cabası…yavaşça bej rengi ikea komidinimin üzerinde
duran araba anahtarlarını kaptım.Bana sundukları arabanın garip bir amblemi var dört
halkanın iç içe geçmesiyle oluşan saçma bir araba.Üreticileri bu arabanın barışı temsil ettiğini
özellikle vurgulamışlardır.Fakat Barış bu kadar pahalı olmamalıydı.Hayat Paranın icadı ve
öncesi olmak üzere ayrılmalı.Karşı komşum Bayan G.Oldukça basit bir yapıya sahip olan
demir Kapıyı açtığımda karşımda beliren ilk siluetti.Dul ve zengin bir kadın.Hayatını kadın
ticareti ile kazandığını düşünüyorum.Acaba Kaç Kişiyle yatmıştır? Kaç kadın satmıştır gibi
düşünceler aklımdan geçiyordu.Tam da o sırada bana annemi hatırlatan bir gülümseme ile
yaklaştı.Bu gibi durumlar için yedekte bulundurduğum sahte gülümsemem belirmişti.
“Günaydın Bayan G!Ne kadar da güzel bir gün öyle değil mi?”
“Günaydın çocuğum ne kadar da güzel bir gün gerçekten de
Sahte gülüşüm bile ondan ne kadar nefret ettiğimi gizleyecek güçte
değildi.Yaşlıları,engellileri ve zencileri sevmezdim sadece ne kadar ezildiklerini bu yüzden ne
kadar değer görmeye layık olduklarını düşünür dururlardı…Öfkeli düşüncelerim ile

asamakları atlayarak hızlıca indiğimi fark ettim.Yaşlı kadın sinirlerime dokunmuştu.Hayat
kadınlarından kazandığı boynunda emanet gibi asılı olan inci kolyesinden azgına dogru bir şiş
batırmak istiyordum boylece tam anlamıyla kanında boğuluşunu hissedebilirdim.Bunlar
sadece basit hisler fakat günün birinde hayatınız başladığı üzere hislerle son bulacak.Acı dahi
bir histir.Sonuçta hissetmek için yapmamız gerekenler vardır.Gülmek için düzüşen bir insan
gibiyim acınası.Fakat ne yaparsak yapalım hayat sadece bir tanıktır ve lanet seçimlerini
umursamaz.Hayatın ilgilendiği öldürdükten sonra hangi hapishaneye
gideceğindir.Basamakların bitimindeki güvenliği selamladıktan sonra dışarı çıktım.Her
zamanki gibiydi.Lanet bir hava,sıkıcı insanlar,memurlar hepsinin aceleci tavırları…Arabamı
kolayca bulabilmek adına her daim kırmızı corvet in yanına bırakırdım.Kendi arabamın
kulubu soğuk hava dalgasından neredeyse buz kesmişti.Aralarken yaşlı kadına yapacaklarımı
düşünüyordum.Gerdanından tavana asmak istiyordum.İç organlarını ise evimde sahsım adına
sergilemeyi…