Hısnu'l Mücahidin (Mücahidin Kalesi)

uyruk Kur’an okuma, dua, tesbih 5 ve tehlil 6
den olan bütün zikirleri içine alır.” Daha sonra
Allah (azze ve celle) kendisinin zikredilmesindeki
bazı adapları şöyle söylemiştir:
İnsan, zikri kendi içinde yapmalıdır. Çünkü
zikri gizli yapmak ihlâsa daha münasip,
icabete daha yakın ve riyadan daha uzaktır.
Zikir tedarru şeklinde olmalıdır. Tedarru ise;
kendini hakir görme, boyun eğme ve taksiratı
itiraf etmedir. Bu, rububiyyetin izzetini,
ubudiyetin zilleti ile beraber tahakkuk etmesini
sağlamak içindir.
Zikir, ürperti içinde olmalıdır. Ürperti: Rububiyyetin
hâkimiyetinden ve Uluhiyyettin
azametinden ameldeki taksirat sebebiyle,
Allah’ın cezalandırması hususunda korku
ve haşyet duygusu içinde olunmaktır. Ki
böylelikle nefis korksun ve kalp boyun eğsin.
Zikir aşikâr olmamalıdır. Çünkü bu durum
güzel tefekkür etmeye daha yakındır.
İbn-i Kesir demiştir ki: “İşte bu sebeple, bağı-
5. “Subhanallah” demektir.
6. “La ilâhe illâllah” demektir.
20