engelliler haftası özelsayı

Recommendations

Info

ANLAR VARDIR Kİ K A L B İ N İ Z İ E N G E L L E M E Y İ N
İlk görev yerim başka bir Rehberlik ve Araştırma Merkezi idi. Özel eğitim bölümünde göreve başlamıştım. Yaklaşık 2 sene özel eğitim bölümünde çalıştım ve belki de hayatımın en anlamlı, en beni ben yapan zamanlarıydı. O süre zarfında onlarca engel grubuyla tanışma fırsatım oldu. PDR mezunu olup gözünü özel eğitimde açanlar durumumu çok iyi anlarlar. O yaşa kadar adını dahi duymadığım hastalıklarla karşılaştım sağlık kurulu raporlarında. Hastalığın tanımını, hangi engel grubundan destek eğitim verilebileceğini, hastalığın tedavisinin olup olmadığını vb. internetten araştırırdım. Zihinsel ya da bedensel yetersizlik, özel öğrenme güçlüğü, işitme ya da görme yetersizliği, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, otizm, down sendromu… bunlar tamam. PDR okurken ve kişisel meraktan öğrendiğim konulardı. Ancak karşılaştığım birkaç hastalıktan yazımın ilerleyen kısımlarında kısaca bahsedeceğim. Ama okumak kesinlikle yaşamakla bir değil. Okurken beni etkileyen ve gözlerimi dolduran vakaları birebir yaşamak, okurken hayal ürünü gibi gelen otizmi kanlı canlı görmek, “benim çocuğum hiperaktif ablası” sözlerini bir köşeye bırakıp gerçek hiperaktivite bozukluğuyla karşılaşmak çok çok başka. Gözünüzü mü korkuttum? Tüm bunların yanında zihinsel olarak yaşıtlarından hayli geride 14-15 yaşlarında bir çocuğun sevgi dolu gözlerine bakmak ve hatta sarılmak, down sendromunun yalansız en içten en samimi dünyasına dokunmak, zihinsel olarak hiçbir sorunu olmayan bedensel engelli bir öğrencinin yaşadığı zorlukları paylaşmak, özel öğrenme güçlüğü olan ve beraberinde DEHB yaşayan, bu yüzden zeka testini tamamlayamadığımız ortaokul öğrencisinin 1 sene boyunca uğraşıp çalışıp kendini geliştirip ilacını disiplinle kullanarak rapor yineleme için geldiğinde zeka testinde üstün yetenekli çıkması ve üstelik özel öğrenme güçlüğü ile barışıp onu yönettiğini görmek de çok çok başka. Kesinlikle iyi ya da kötü olarak nitelendiremeyeceğim bir süreçti özel eğitimde çalışmak. Çünkü birbirinden çok farklı duygular yaşatan bir süreç. Yaptığım bir aile görüşmesinde ağlamama engel olmaya çalıştığım da oldu, aynı gün içerisinde rapor yenilemeye gelen başka bir öğrencimin desteksiz yürüyebilmesine tanık olup birlikte kahkaha attığımız da… Tıpkı hepimizin yaşadığı normal bir hayat gibi aslında. İyi günlerin olduğu gibi kötü günlerin de olduğu. Ama daha özel. Hayır. Yalnızca alışık olmadığımız, rutinimizin dışında kalan başka bir dünya gibiydi ve inanın yaşadığım en gerçek tecrübeydi.
Page 1 and 2: S O R G U N R E H B E R L İ K V E
Page 3: 10-16 MAYIS ENGELLİLER HAFTASI KUT
Page 7 and 8: Son olarak o yıllara döndüğümd
Page 9 and 10: Görme engelli bir kız çocuğunun
Page 11 and 12: Zamanı böyle devirdim zaman için
Page 13 and 14: Engelli olmak kimsenin seçimi yada
Page 15 and 16: ALINTILAR Çocukken ben de öğrenm
Page 17 and 18: B a b a , b ö y l e o l m a n T a
Page 19 and 20: Ö Z E L E Ğ İ T İ M D E O Y U N
Page 21 and 22: ÖRNEK OYUNLAR İsmini Söyle Öğr
Page 23 and 24: BRAİLLE (KAŞİF) 1809 ve 1852 yı
Page 25 and 26: Doğuştan gözleri görmeyen Halis
Page 27 and 28: Şu anda %95 engelli, sadece konuş
Page 29 and 30: AZ BİLİNEN 3 SENDROM
Page 31 and 32: ENGELLi BiREYLERE NASIL DAVRANMALIY

engelliler haftası özelsayı

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?