atilim_299
02.11.2017 • Views
Share Embed Flag

atilim_299

ePAPER READ
DOWNLOAD ePAPER
atilim

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

START NOW

HABERDE OBJEKTİF • YORUMDA DEVRİMCİ<br />

• YIL: 5 • 3 Kasım • <strong>299</strong> • 2017 • FİYATI: 1 TL • www.<strong>atilim</strong>haber.org<br />

Bundan 26 yıl önce, SSCB içten içe çürüyen bir ağaç<br />

gibi birden bire devrildiğinde tüm burjuva ideologlar<br />

sevinç naraları eşliğinde ideolojik bombardımana<br />

girişmişti. ‘Sosyalizm ölmüş’, ‘tarihin sonu’ gelmişti!<br />

Ne var ki, bu kapitalist distopyanın boş kubbede hoş<br />

seda olmaktan öte bir ağırlığının olmadığı çok geçmeden<br />

anlaşıldı. Dizginlerinden boşalan kapitalizm<br />

ezilenlerin üzerine çullandıkça devrim düştüğü yerden<br />

yeniden doğrulmaya ve ezilen insanlığın kurtuluş<br />

bayrağı olarak yeniden yükselmeye başladı. Avrupa’nın<br />

göbeğinde yükselen antikapitalist hareket, çok<br />

geçmeden Latin Amerika’yı bir dalga gibi sarıp sarmalayan<br />

toplumsal hareketler ve ayaklanmalarla buluştu.<br />

Uzak Asya’daki gerilla hareketleri emperyalist<br />

sistemin merkezindeki işgal hareketlerine ses verdi.<br />

Ortadoğu’da Arap ayaklanmalarıyla diktatörlükleri alt<br />

ederek ilerleyen devrim dinamiği İspanya’da Öfkeliler,<br />

Yunanistan’da Sintagma, Türkiye’de Haziran ayaklanması,<br />

Kürdistan’da özyönetim direnişi olarak nefes<br />

aldı. IŞİD karanlığını yırtarak Rojava’da yeniden vücut<br />

buldu, Suriye ve Ortadoğu devrimine doğru büyümeye<br />

başladı. 26 yıl önce sosyalizmin ölüm ilanını verip<br />

tarihin sonunu ilan edenler, şimdilerde 21. yüzyılın<br />

yeni ve daha büyük toplumsal patlamalara gebe<br />

olduğu konusunda egemenleri uyarmakla meşguller.<br />

100 yıl sonra ve üstelik bu kadar zafer narasından<br />

sonra, Ekim Devrimi ve sosyalizm yeniden ezilen<br />

insanlığın bayrağı olarak yükseliyor ve tüm dünyayı<br />

adımlayarak korkularını ete kemiğe büründürüyor:<br />

21. yüzyılda sosyalizm kazanacak!

02 GÜNDEM Atılım<br />

Geçmişteki geleceğimiz: Ekim Devrimi<br />

Saray, aykırı her sesin üzerine karabasan<br />

gibi çörekleniyor. Gazete ve<br />

TV’leri kapatıyor, meydanları yasaklıyor,<br />

işten atıyor, siyasi partileri ateş<br />

çemberine alıyor. Kaçırıyor, saldırıyor,<br />

gözaltına alıyor, işkence ediyor,<br />

tutukluyor, infaz ediyor ve katlediyor.<br />

İşgal ve savaş, ‘bir gece ansızın gelebiliriz’<br />

teraneleri ve serseri jargonuna<br />

özgü bir düzeysizlikle topluma korku<br />

ve histeri yaymanın aracı haline getiriliyor.<br />

Seçimler halk iradesinin iç<br />

edildiği üçüncü sınıf bir soygun filmi<br />

havasında geçiyor. İç politikada olduğu<br />

gibi dış politikada da hamaset, şiddet<br />

ve savaş tek siyaset enstrümanı.<br />

Saldırganlık ve faşizm öyle zincirlerinden<br />

boşandı ki, artık sosyal<br />

medyada espri yapan genç, mini etek<br />

giyen kadın, içki içen vatandaş hedef<br />

durumunda. Örgütlü olmak, siyasi iktidara<br />

karşı bir harekete girişmek gerekmiyor<br />

artık. Farklı olmak ve siyasi<br />

iktidarın ‘kültürel’ hegemonyası dışında<br />

kalmak yetiyor. Hayatını burjuva<br />

ideolojinin yayılmasına ‘vakfetmiş’<br />

liberallerin ve patronların bile ‘bıçak<br />

altına’ girebildiği bir siyasi iklimden<br />

bahsediyoruz.<br />

Dünya mı? Hepsi birbirinden beter.<br />

Süngüsü alınmış ama havasından<br />

taviz vermeyen dünya jandarması<br />

ABD’nin Trump şahsında ortaya çıkan<br />

patolojik hali, karmaşadan güç<br />

devşiren soğukkanlı mafya havasındaki<br />

Putin Rusyası, spekülatörler gibi<br />

an kollayarak semiren Çin, iç birlik<br />

ve gelecek görüş açısından yoksunluğuyla<br />

Merkel Almanyası öncülüğünde<br />

fırsatçılar çetesine dönüşmüş<br />

AB, bataklığa dönüşmüş küresel emperyalist<br />

sistemden beslenen yerel<br />

diktatörlükler, faşist ırkçı, cinsiyetçi<br />

ve mezhepçi hareketler kapitalizmin<br />

emperyalist küreselleşme evresindeki<br />

halipür melalinin kimi göstergeleri.<br />

DÜZELTME<br />

298. sayımızda yer alan Aydın<br />

Akyüz’ün “Marksizmde UKKTH ve<br />

bir çözüm olarak Ekim Devrimi” başlıklı<br />

yazısında geçen “II. Enternasyonal<br />

revizyonist olmadan önce 1896<br />

Londra Kongresi’nde ‘Tüm milletlerin<br />

tam özerkliğinden yana’ olduğunu<br />

karar altına alır.(2)” cümlesini aşağıdaki<br />

şekilde düzeltir ve okurlarımızdan<br />

özür dileriz.<br />

“II. Enternasyonal revizyonist olmadan<br />

önce 1896 Londra Kongresi’nde<br />

“Bütün ulusların kendi kaderlerini<br />

tayin etme hakkını tam olarak<br />

desteklediğini beyan eder. (2)”<br />

Türkiye, Kürdistan, Ortadoğu ve<br />

dünya gittikçe artan oranda karmaşa,<br />

şiddet, korku ve çürüme sarmalına girerken<br />

devrimden bahsetmek ütopyacılık,<br />

devrimin güncelliğinden bahsetmekse<br />

uçukluk gibi görünüyor bir<br />

çok kesime. İyimser yorumlar bu kesif<br />

tablonun gölgesinde kalıyor çoğu<br />

zaman. Bu psikoloji ve görüş açısının<br />

kitleleri etkilemesi belli bakımlardan<br />

anlaşılır görünse de, devrimci hareketin,<br />

kadrolarının ve ilerici toplumsal<br />

öznelerin de bu basınç altında kalması<br />

ideolojik olduğu kadar siyasal perspektif<br />

daralması bakımından dikkate<br />

değer görünmektedir.<br />

Bu bakımdan, devrimin güncelliği<br />

fikrinin güncel, tarihsel ve toplumsal<br />

kökenlerini bilince çıkarmak, ajitatif<br />

değeri kadar propagandif değerine<br />

de yaslanmak büyük önem taşıyor.<br />

Malum büyük Ekim Devrimi’nin<br />

100. yılındayız. Ve devrimin güncelliği<br />

fikrini tarih ve toplum çözümlemesinin<br />

bir unsuru olarak bilincimize katan<br />

Ekim Devrimi’ne ve önderi Lenin’e dönüp<br />

bakmak aydınlatıcı olabilir.<br />

Lenin’in düşüncesinde devrimin<br />

güncelliği fikri, kapitalizmin emperyalist<br />

evreye ulaştığına dair çözümlemesiyle<br />

sıkı sıkıya bağlıdır. Ona göre<br />

kapitalizmin emperyalist aşamaya<br />

varmasıyla birlikte üretimin toplumsallaşması<br />

ile ürünlerinin mülk ediliş<br />

biçimi arasındaki çelişki dünyasal bir<br />

boyut kazanmıştır. Marks’ın kapitalizm<br />

çözümlemesine konu olan serbest<br />

rekabetçi dönemden farklı olarak<br />

tüm dünya kapitalist emperyalizm<br />

sisteminin merkezinde duran güçler<br />

tarafından kendi arasında paylaşılmış<br />

ve bu güçler arasındaki rekabet<br />

paylaşım savaşlarını kaçınılmaz hale<br />

getirmişti. Bu rekabet ve paylaşım<br />

savaşları bir yandan ulusal kurtuluşçu<br />

devrimleri tetiklerken diğer yandan<br />

ise uluslar içinde ve uluslararası düzlemde<br />

sınıf mücadelesini kışkırtarak<br />

devrimin nesnel zeminini tüm dünya<br />

düzleminde olgunlaştırıyordu. Emperyalizm<br />

çağında devrim zincirin en<br />

zayıf halkasında başlayacak ve uluslararası<br />

düzlemde tamamlanacaktı.<br />

Ekim Devrimi, emperyalist zincirin<br />

en zayıf halkası olan Rusya ve bağlı<br />

sömürgelerde başlamış olan yükselen<br />

dünya devrim dalgasının öncü koluydu.<br />

Bu bakımdan vurgulanması gereken<br />

bir diğer unsur, emperyalizmle<br />

birlikte ulusal kurtuluş mücadeleleri<br />

emperyalist sömürgecilik sistemine<br />

yönelerek krizini derinleştiren dünya<br />

sosyalist devriminin müttefiklerinden<br />

biri haline gelmişti. Lenin’in<br />

‘Emperyalizm ve proleter devrimler<br />

çağı’ formülasyonu ve ‘Bütün ülkelerin<br />

işçileri birleşin’ çağrısını ‘Bütün<br />

ülkelerin işçileri ve ezilen halkları birleşin’<br />

biçiminde güncellemesi bu görüş<br />

açısının ürünüydü. Lenin’in görüş<br />

açısı, tüm yüzyıla damgasını vuran<br />

sosyal ve ulusal kurtuluşçu devrimler<br />

tarafından onaylandı. Ekim Devrimi’nin<br />

ürünü olan sosyalist eserin<br />

önce çürümesi, sonra ise yıkılması ya<br />

da ulusal kurtuluşçu devrimler karşısında<br />

tutunamayan klasik sömürgeci<br />

sistemin yerine önce yarı sömürgeci,<br />

sonra ise mali sömürgeci sistemin<br />

ikame edilmesi bu bakımdan oldukça<br />

tali görünmektedir. Ekim Devrimi, işçi<br />

sınıfı ve ezilenlerin kurtuluş mücadelesinin<br />

önünü açan tarihsel bir deney<br />

yaratmakla kalmamış, emperyalist<br />

sistemi daha üst düzeye, emperyalist<br />

küreselleşme evresine doğru iterek<br />

varoluşsal krizini hazırlayan zemini<br />

de döşemiştir.<br />

Lenin’i Marksizmin köşe taşlarından<br />

biri haline getiren çağ çözümlemesinin<br />

merkezinde duran devrimin<br />

güncelliği fikri bu perspektiften<br />

bakıldığında, bugünkü koşulları da<br />

anlamamıza ve yorumlamamıza yol<br />

açan bir fikir olarak güncelliğini korumaktadır.<br />

Ve Ekim Devrimi, bu fikrin<br />

ete kemiğe büründüğü geçmişteki<br />

geleceğimiz olarak yaşamaya devam<br />

etmektedir.<br />

100 yıl sonra Ekim’in aynasından<br />

bugüne bakmak oldukça esinleyicidir.<br />

Bu nedenle, başlangıçta özetlemeye<br />

çalıştığımız tabloya Lenin’in<br />

görüş açısından baktığımızda oldukça<br />

umutlu bir tablo ile karşı karşıya gelmek<br />

işten bile değildir. Emperyalizmin<br />

küreselleşme evresi aynı zamanda<br />

siyasi, ekonomik, askeri, kültürel,<br />

ahlaki ve bir dizi kriz ögesinin üst üste<br />

bindiği çok katmanlı ve kapitalizmin<br />

kendini üretme yeteneğini yitirdiğini<br />

gösteren sistemik yani varoluşsal<br />

bir krize işaret etmektedir. Burjuva<br />

demokrasisi ve normlar sistemi ile<br />

alınan kitle rızası sadece periferide<br />

değil bizzat emperyalist merkezlerde<br />

bile işe yaramaz hale gelmekte,<br />

faşizm ve siyasal gericilik eğilimi kapitalist<br />

sömürünün kölelik koşullarına<br />

yaklaşan uygulamalarına eşlik ederek<br />

iç çelişkilerini derinleştirmekte ve<br />

toplumların ve sistemin kırılganlığını<br />

arttırmaktadır. Irkçı, mezhepçi ve cinsiyetçi<br />

faşist hareketlerdeki yükseliş,<br />

savaşlardaki artış ve ayaklanma ve<br />

devrim girişimleri bu nesnel durumun<br />

bir görünümü olarak hayat bulmaktadır.<br />

Ve bu durum, Ekim Devrimi’nin<br />

ortaya çıktığı koşulları aşan biçimde<br />

ve tüm dünyadaki genel eğilim haline<br />

gelerek ‘devrimin güncelliği’nin altını<br />

güçlü biçimde çizmektedir. Devrim<br />

bir anda Latin Amerika’da gerilla ya<br />

da toplumsal hareketler, bir başka<br />

anda ABD’de ya da Avrupa’da siyahilerin,<br />

göçmenlerin ya da emekçilerin<br />

ayaklanması, diğer anda Ortadoğu’da<br />

emperyalist statükonun dayanakları<br />

olan diktatörlükleri yerle bir eden<br />

Arap ayaklanmaları, öteki anda Uzak<br />

Asya’da gerilla hareketleri, beriki<br />

anda Gezi, Rojava olarak ortaya çıkarak<br />

uzak bir ütopya ya da uçuk bir<br />

hayal olmaktan öte bugünkü gerçeği<br />

değiştiren ve güncel bir olgu olarak<br />

önümüze çıkıyor.<br />

Savaş, faşizm, sömürü ve cinsiyetçilikle<br />

çürüyen ve kendi sonunu<br />

hazırlayan emperyalist kapitalizmin<br />

saldırganlığı, yeni Ekimleri çağıran<br />

her günkü gelişmelerden duyduğu<br />

korkudan kaynaklanmaktadır. Ne var<br />

ki, zorla bir yerde bastırılan devrim<br />

kaçınılmaz biçimde öteki yerde ortaya<br />

çıkmakta ve daha güçlü biçimde<br />

haykırmaktadır: Vardım, varım, var<br />

olacağım!

Atılım<br />

EKİM DEVRİMİ<br />

03<br />

‘Devrimler çağı bitti yalanı, Rojava devrimleriyle boşa çıktı’<br />

↘↘<br />

SYPG Kobanê temsilcisi Beritan Asya, “Kapitalistlerin devrimler çağı bitti yalanı, Rojava devrimleriyle boşa çıktı. Yüzyıl önce<br />

Sovyet devrimi tüm dünya halklarına umut ışığı olduysa, yüzyıl sonra devrimin ışığı Ortadoğu’da Kürt halkının öncülüğünde Rojava’da<br />

yanmaya başladı” dedi.<br />

HABER MERKEZİ - Halkların Birlik<br />

ve Dayanışma Kurumu (SYPG), Kuzey<br />

Suriye’nin Qamişlo ve Kobane kantonlarında,<br />

1917 Ekim Devrimi’nin yıl dönümü<br />

dolasıyla “100. yılında Ekim Devrimi’nin<br />

ışığı Rojava’da büyüyor” şiarıyla paneller<br />

düzenledi.<br />

Qamişlo Kantonu’ndaki Mehmed<br />

Şexo Kültür Merkezi’nde gerçekleştirilen<br />

panele, İnsan Hakları Kurumu, Kongre<br />

Star, PYD, Din Alimleri Kurumu, Rojava<br />

Aydınlar Birliği, YRA, komün eşbaşkanları,<br />

mahalle meclisleri, YCR, TEV-ÇAND ile<br />

MLKP, MLKP/KKÖ, BÖG, TKEP/L, MKP,<br />

TKP/ML TİKKO savaşçıları katıldı.<br />

Saygı duruşu ve sinevizyon gösteriminin<br />

ardından panelin moderatörlüğünü<br />

yapan TEVDEM Yöneticisi Dıjwar Ahmed,<br />

Abdullah Öcalan üzerindeki tecride<br />

dikkat çekerek, tüm dünyanın buna ses<br />

çıkarması gerektiğini söyledi.<br />

BERSUM: ROJAVA<br />

HALKLARI EKİM<br />

DEVRİMİ’NDEN ÖĞRENİYOR<br />

Ardından ilk sözü alan Kuzey Suriye<br />

Demokratik Federasyonu Yürütme Konseyi<br />

Eşbaşkanı, aynı zamanda Süryani<br />

Birlik Partisi Eşbaşkanı Senhelib Bersum,<br />

Kuzey Suriye Federasyon sisteminin<br />

Ekim Devrimi’nin başlangıcındaki gibi<br />

demokratik bir yaşamı öngördüğünü ifade<br />

etti. Bersum, “Bu federasyon projesi<br />

Ortadoğu halklarının özlem duyduğu bir<br />

proje ve ilk olarak Rojava’da yaşam buldu”<br />

diye konuştu.<br />

Kongre Star Koordinasyonu’ndan Ruheyv<br />

Hesen ise Zilan, Sarya ve Arin Mirkan’ı<br />

anarak konuşmasına başladı. Rojava<br />

devrimini diğer devrimlerden ayıran özelliğinin<br />

kadın devrimi olduğuna dikkat çeken<br />

Hesen, “Özellikle ekonomi alanında<br />

üzerine düşen sorumlulukları yerine getirerek<br />

kendi imkanları doğrultusunda çok<br />

sayıda kooperatifler inşa ettiler. Dünyanın<br />

her yerinde kadınların ekonomide söz<br />

sahibi olması engellenirken, Rojava devriminde<br />

kadınlar kendi ekonomilerini ve<br />

kendi üretim alanlarını yarattılar. Kadınlar,<br />

Rojava devrimi ile birlikte kendilerine<br />

bir kez daha güvenmişlerdir ve bugün bu<br />

kadınlar tüm alanlarda, meydanlarda, en<br />

ön saflarda, en ön cephelerde savaşmaya<br />

devam ediyorlar” dedi.<br />

ASYA: DEVRİMLER BİTTİ<br />

PALAVRASI ROJAVA<br />

DEVRİMİYLE BOŞA ÇIKTI<br />

PKK lideri Abdullah Öcalan’a uygulanan<br />

tecridi kınayarak sözlerine başlayan<br />

SYPG Kobanê temsilcisi Beritan Asya,<br />

Rojava devriminin başarıya ulaşması için<br />

tarihteki devrim örneklerine bakılması<br />

gerektiğini söyledi. Devrim mücadelesinde<br />

zaferler olduğu kadar yenilgilerin de<br />

olacağını söyleyen Asya, “Önemli olan bu<br />

yenilgilerden dersler çıkararak yürümektir.<br />

Kapitalistlerin o gün devrimler çağı<br />

bitti yalanı, Rojava devrimleriyle boşa çıktı.<br />

Yüzyıl önce Sovyet devrimi tüm dünya<br />

halklarına umut ışığı olduysa, yüzyıl sonra<br />

devrimin ışığı Ortadoğu’da Kürt halkının<br />

öncülüğünde Rojava’da yanmaya başladı.<br />

Rojava devrimi de, aynı Sovyet devrimi<br />

gibi içeriğiyle, emekçi ve ezilen halkları<br />

kapsıyor” diye konuştu.<br />

Avrupa’da Ekim Devrimi panelleri<br />

HABER MERKEZİ - Ekim Devrimi’nin<br />

100. yılı dolayısıyla Avusturya’nın<br />

başkenti Viyana ve Belçika’nın<br />

başkenti Brüksel’de paneller düzenlendi.<br />

Viyana’daki panel saygı duruşuyla<br />

başladı. Partizan, Sınıf Teorisi, Atılım<br />

ve Kürt özgürlük hareketi adına konuşmalar<br />

yapıldı. Sınıf Teorisi temsilcisi,<br />

“Ekim Devrimi neden yıkıldı?” sorusuna<br />

yanıt aradı. Sovyetler’de ortaya çıkmış<br />

kır-kent ayrımı, bürokratikleşme,<br />

parti-devlet ve ücret sorunu gibi noktaların<br />

altını çizen Sınıf Teorisi temsilcisi,<br />

komünist adalet anlayışından asla<br />

vazgeçilmemesi gerektiğini vurguladı.<br />

Sovyetler Birliği deneyiminde kadın özgürlük<br />

mücadelesinde olumlu gelişmelerin<br />

olduğunu vurgulayan Sınıf Teorisi<br />

temsilcisi, SBKP merkez komitesinde<br />

tek bir kadının olmayışının eleştirilmesi<br />

gerektiğini kaydetti.<br />

Atılım Gazetesi adına yapılan konuşmada,<br />

Bolşevik Parti’nin devrimde<br />

ısrar etmesinin onu başarıya ulaştırdığını<br />

belirtti ve Bolşeviklerin Avrupa’ya<br />

bakarak, onlardan öğrenmek ve onları<br />

beklemek yerine kendi atılımlarını<br />

yaptıklarını ifade etti. Sosyalizmde geri<br />

dönüş sorununun önemli bir sorun olduğunu<br />

vurgulayan Atılım Gazetesi<br />

temsilcisi, temel meselenin proletarya<br />

diktatörlüğü altında en geniş demokrasiyi<br />

kurmak olduğunu, günümüzde<br />

doğrudan demokrasi taleplerini de ciddiye<br />

almak, bu yaklaşımların geri yanlarıyla<br />

uzlaşmadan, demokratik katılım<br />

noktasında bir sentez oluşturmak gerektiğini<br />

söyledi.<br />

Belçika’nın başkenti Brüksel’de<br />

düzenlenen panele, Partizan ve Atılım<br />

Rojava devrimine tıpkı Ekim Devrimi’nde<br />

olduğu gibi kadınların öncülük<br />

ettiğinin altını çizen Asya, Kuzey Suriye<br />

Demokratik Federasyonu ile yeni bir sistemin<br />

inşa edildiğini kaydetti. Asya, ekledi:<br />

“Bugün önümüzde temel görevlerden<br />

bir tanesi bu sistemi, bu devrimi büyütmektir.”<br />

YÛSÎF: EKİM DEVRİMİ’NDEN<br />

ROJAVA’YA KADINLAR<br />

ROLLERİNİ OYNADI<br />

Kobanê Kantonu’nun Çand û Huner<br />

Baqî Xıdo Kültür Merkezi’nde düzenlenen<br />

panele ise TEV DEM, Kongre Star,<br />

KPC, HPC, İşçi Emekçiler Kurumu, Sağlık<br />

Bakanlığı, Aydınlar Birliği, mahalle meclisleri<br />

ve mahalle komünleri temsilcileri<br />

katıldı.<br />

Saygı duruşuyla başlayan ve Gülbahar<br />

Sadûn’un moderatörlüğünü yaptığı panelde,<br />

ilk olarak SYPG Kobanê Temsilcisi<br />

Beritan Asya sunumu yaptı. Ardından<br />

konuşan Kongre Star Koordinasyon üyesi<br />

Felek Yûsîf, “Ekim Devrimi’nden bugüne<br />

kadar kadınların emeği, verdikleri mücadele<br />

ile Rojava devrimini büyütüyoruz”<br />

dedi.<br />

Suriye Demokratik Kürt Partisi (PDKS)<br />

MK üyesi Gelo Îsa ise Kürtler, Araplar,<br />

Türkmenler, Asuriler, Süryanilerin Rojava<br />

devriminde bir araya geldiğini belirterek,<br />

“Bugün Suriye’nin bir bütün olarak demokratikleşmesi<br />

sorunu var. Rojava devrimiyle<br />

yeni bir ruh, yeni bir renk ortaya<br />

çıktı. Bu da, halkların kardeşliği ve eşitliği<br />

ruhudur. Bu topraklar tüm halklarımıza<br />

yeterlidir” dedi.<br />

temsilcileri katıldı. Panelde sosyalizmdeki<br />

geriye dönüşler, kadının konumu<br />

ve dünya sosyalist ve Türkiye sosyalist<br />

hareketinin bu deneyimi nasıl analiz ettiği<br />

üzerine tartışmalar yapıldı.

04 EKİM DEVRİMİ<br />

Atılım<br />

Ekim’in 100. yılında kapitalizmin<br />

varoluşsal krizi<br />

҉҉OLCAY ÇELİK<br />

Sosyalizmin 1950’li yıllarda kapitalist<br />

restorasyona uğraması ve nihayetinde<br />

revizyonist blokun 90’ların başında çökmesiyle<br />

birlikte “Tarihin sonunun geldiğini”<br />

vaaz eden burjuva ideolojisinin bizi<br />

getirip bıraktığı yer, büyüme oranları ve<br />

sanayi üretiminin durduğu, üretkenliğin<br />

çakıldığı, işsizlik, gelir dağılımı uçurumu<br />

ve kemer sıkma politikalarının giderek<br />

arttığı bir dünya oldu. ABD ve AB’de faşizm,<br />

ırkçılık ve göçmen karşıtlığı yükselişte.<br />

Dünya barışı şöyle dursun, 3. Dünya<br />

Savaşı’na doğru koşuyoruz. Ancak<br />

asıl sorun, kapitalizmin krizleri aşabilme<br />

kabiliyetinin ortadan kalkmasından kaynaklanıyor.<br />

Ortada ne toparlanmaya<br />

dair bir işaret ne de burjuvazinin yeni<br />

bir umut yaratacak ideolojik ve politik<br />

projesi var. Kısacası kapitalist üretim<br />

tarzı varoluşsal bir kriz içerisinde. Kâr<br />

için üretimin toplum için üretime dönüşmesinin<br />

ve kapitalist demokrasinin yerini<br />

de sosyalist demokrasinin almasının<br />

vakti çoktandır geldi.<br />

KÂRIN HAZİN ÖYKÜSÜ<br />

Kâr rekabeti, kapitalistleri daha az<br />

emekle daha çok üretme teknikleri yoluyla<br />

kendi metalarının değerini toplumsal<br />

değerinin altına düşürüp diğer<br />

kapitalistlerden ekstra kâr emebilmeye<br />

zorlar. Üretilen tüm değer, başlangıçta<br />

ekstra kâr olarak “ilerici” kapitaliste aksa<br />

da mutlak ve göreli artıdeğer sömürüsü<br />

teknikleri yaygınlaştıkça metanın bireysel<br />

ve toplumsal değeri arasındaki fark<br />

kapanacağından, kâr oranları düşer. İşte<br />

burada kapitalizmin temel çelişkisi açığa<br />

çıkar. Kâr rekabeti, üretilen meta sayısını<br />

devasa miktarlara ulaştırırken canlı<br />

emeği giderek daha fazla üretimden dışladığı<br />

için alım gücü kâr getirecek kadar<br />

çok meta satışını karşılayamaz ve yaratılan<br />

artıdeğer kütlesi gerçekleştirilemez<br />

olur. Toplam sermaye ne kadar artarsa<br />

artsın, elde edilen kâr kütlesinin artmadığı<br />

noktada kapitalizm aşırı üretim krizine<br />

girer. Depolardaki stoklar büyür, yeni<br />

üretim yapmak anlamsızlaşır.<br />

Bu, kapitalizmin dönemsel krizinin<br />

tipik bir seyridir. Çözümü, iflaslar ve imhalar<br />

yoluyla üretim araçlarının değerini<br />

düşürmek ve stokları yok etmek, böylece<br />

üretimi ve istihdamı arttırmaktır. Her<br />

dönemsel kriz, sermayeyi biraz daha<br />

merkezileştirir ve yoğunlaştırır. Ancak<br />

bir noktada pazarların doygunluğu krizlerin<br />

burjuva ideologlarının “yaratıcı yıkım”<br />

dediği bu yollarla çözülebilmesine<br />

↘ ↘ Tüm toplumsal sorunların temel kaynağı olan kâr için<br />

üretimin aşılmasının tek yolu, toplum için üretimdir. Üretim<br />

araçlarının mülkiyeti toplumsallaştırıldığı ölçüde üretim, bizzat<br />

üretenler tarafından ve üretenlerin ihtiyaçları doğrultusunda<br />

planlanır, böylece hem üretenlerin refahı yükselir hem de<br />

yaşamın maddi temellerini geliştirecek yatırımlar kapitalist<br />

üretim tarzına kıyasla çok daha yüksek oranda yapılabilir.<br />

Ekim Devrimi bu gerçeği bizzat göstermiştir.<br />

müsaade etmez. İhtiyaç olan şey yeni<br />

pazarlar ve çok daha yüksek bir merkezileşme<br />

ve yoğunlaşma düzeyidir. Bunu<br />

sağlayacak olan şey de sömürgecilik,<br />

tekelleşme, yani emperyalizm olmuştur.<br />

Kapitalizm, ilk ciddi aşırı-üretim krizini<br />

1870’lerde yaşadı ve bu krizi dünya<br />

ülkelerini sömürgeleştirerek aştı.<br />

Emperyalizmin tekelci kapitalizm evresi<br />

olarak adlandırılan bu süreç sonrasında<br />

1930’larda gelişen ikinci büyük aşırı-üretim<br />

krizi ise tekelci devlet kapitalizmi<br />

yoluyla aşıldı. Hem dünya pazarlarını<br />

hem de iç pazarları tehdit eden Bolşevik<br />

Devrimi karşısında kapitalist sınıf, liberalizmin<br />

en temel ilkelerini ve iç çelişkilerini<br />

bir kenara bıraktı ve burjuva devleti<br />

kolektif bir sermaye gücü olarak sahaya<br />

sürdü. 2. Paylaşım Savaşı’nın Büyük Antifaşist<br />

Savaşa dönmesiyle Sovyet iktidarını<br />

alt edemeyen, üstüne üstlük bir<br />

de yeni devrimlerin doğmasına yol açan<br />

tekelci sermaye, bu sefer de SSCB’yi<br />

ekonomik ve ideolojik kuşatmaya aldı.<br />

EMPERYALİST<br />

KÜRESELLEŞME EVRESİ<br />

1974-’75’de kapitalist üretim tarzı<br />

yeni bir aşırı-üretim krizi ile yüz yüze<br />

geldi. Bu kriz, öncelikle emperyalizmin<br />

tekelci devlet kapitalizmi evresinde kendi<br />

eliyle kurduğu ulus-devletlerin parçalanması<br />

ile aşılmaya çalışıldı. Böylece,<br />

giderek büyüyen bir sermaye gücü olan<br />

sosyal devlet aygıtı özelleştirmeler yoluyla<br />

sermayenin krizi aşabileceği yeni<br />

pazarı haline geldi.<br />

Emperyalizmin hala içinde bulunduğumuz<br />

son evresi olan ve emperyalist<br />

küreselleşme evresi olarak adlandırılan<br />

bu evrede, üretim süreci de verimliliği en<br />

üst düzeye çıkaracak ve sermaye devresini<br />

kısaltacak ölçüde dönüşüm geçirdi.<br />

Önceden klasik ve yeni sömürgecilik<br />

yoluyla meta ve sermaye ihracına dayalı<br />

olan üretim örgütlenmesi yerini üretim<br />

sürecinin bizzat kendisinin parçalanarak<br />

tüm dünyaya yayılmasına bıraktı. Uluslararası<br />

tekeller, üretim sürecinin düşük<br />

teknolojili ve emek-yoğun kısımlarını<br />

mali-ekonomik sömürge haline getirdikleri<br />

ucuz emek cenneti klasik ve yeni<br />

sömürge ülkelerin işbirlikçi kapitalistlerine<br />

devrederek hem emek maliyetlerini<br />

azalttılar hem de devasa orandaki sabit<br />

sermaye yatırımından boşanmış oldular.<br />

Bu da, tekel fiyatı uygulayarak bu ülkelerde<br />

üretilen artıdeğeri emebilmelerini<br />

sağladı. Sermaye dolaşımının önündeki<br />

tüm engeller kaldırıldı, iç pazarların yakın<br />

ilişkisine dayalı dünya pazarı, entegre<br />

hale gelmiş tek bir pazara dönüştürüldü.<br />

Ancak bu model kârların azalışını<br />

durduramadığı gibi, bu düşüşü kâr kütlesini<br />

arttırarak telafi etme çabaları da<br />

sıkışmayı engelleyemedi. Üretimden<br />

gelen kâr kütlesi artık yeniden üretime<br />

değil, hiçbir yeni değer üretmeyen ve<br />

tamamen önceden üretilmiş olan değeri<br />

yeniden paylaşmaya ve daha önemlisi,<br />

işçi sınıfının gelecekte üreteceği değeri<br />

bugünden gasp etmeye dayalı olan hayali<br />

sermaye pazarlarına akmaya başladı.<br />

İÇE DOĞRU PATLAMA<br />

Ancak tüm bu önlemler, 2008’de<br />

başlayan son krizin aşılmasına yetmiyor.<br />

2010’da uluslararası tekellerin yüzde 8<br />

olan kâr oranları 2016 itibariyle 2008<br />

krizi seviyesi olan yüzde 5-6’lara düşmüş<br />

durumda.(1) OECD, küresel ekonominin<br />

ortalama büyümesinin 2014-2030 arası<br />

yüzde 3.6 olacağını, 2060 sonrasında<br />

ise yüzde 0.5’e düşeceğini öngörüyor.<br />

(2) Toparlanma sinyalinin aranacağı en<br />

önemli göstergelerden biri olan toplam<br />

sabit sermaye yatırımlarının dünya hasılasına<br />

oranı 1980’de yüzde 26 iken,<br />

2015’de yüzde 23.5’e gerilemiş vaziyette.(3)<br />

Diğer bir önemli gösterge olan<br />

üretkenlikteki, yani göreli artıdeğer sömürü<br />

kapasitesindeki artış hızı da 90’lardan<br />

bu yana geriliyor.(4) Üretime dönmeyen<br />

kâr kütlelerinin hayali sermaye<br />

alanına yönelişinin boyutları da devasa<br />

miktarlara ulaşmış vaziyette. 2017 itibarıyla<br />

toplam borcun küresel ekonomiye<br />

oranı yüzde 220’ye ulaştı. Yani, mevcut<br />

üretimin toplamı kadar bir miktar gelecekten<br />

borç alınmış vaziyette!<br />

Sıkışan kârların işçi sınıfına yoksulluk,<br />

işsizlik ve gelir adaletsizliği olarak<br />

yansımasını da verilerden açıkça görebiliyoruz.<br />

Bugün en zengin yüzde<br />

1 dünya zenginliğinin yarısını alırken,<br />

en yoksul yüzde 80 ise bu zenginiliğin<br />

yüzde 5.5’ini paylaşıyor. Yedek işçi ordusuna<br />

2017 yılında yaklaşık 4 milyon<br />

işsizin daha katılacağı tahmin ediliyor.(5)<br />

Küçük burjuvazinin durumu da farksız<br />

değil. Orta sınıflar mülksüzleştirilip proleterleştiriliyor,<br />

yani proletaryanın tabanı<br />

giderek genişliyor. Öte yandan, kafa<br />

emeği ile kol emeği arasındaki gelir ve<br />

statü farkları ortadan kalkıyor.<br />

Özetle, fethedecek bir “dışarısı” kalmayan,<br />

üretim sürecini yeniden düzenleyen,<br />

mekansal sömürü yetmeyince bu<br />

sefer hayali sermaye yoluyla geleceği<br />

gasba kalkışan kapitalizm aşırı üretim<br />

krizini aşamadıkça içe doğru patlıyor.

Atılım<br />

EKİM DEVRİMİ<br />

05<br />

İDEOLOJİK KRİZ, İSYANLAR<br />

VE DEVRİMLER<br />

Ekonomik düzlemde yaşanan bu kriz<br />

hem giderek azalan yeni pazarlar üzerindeki<br />

emperyalist paylaşım savaşının<br />

şiddetini hem de tekeller üzerindeki<br />

maliyet azaltma baskısını arttırıyor. Bu<br />

da kendini, dışarıda politik İslamcı faşist<br />

hareketlerin yükselmesi ve mültecileştirme<br />

ile içeride ise düşen reel ücretler,<br />

bireysel borçlandırma, çalışma rejiminin<br />

esnekleştirilmesi ve kemer sıkma politikalarıyla<br />

gösteriyor. Giderek daralan<br />

emek pastasındaki payını korumak isteyen<br />

işçi sınıfının eski imtiyazlı üyeleri<br />

ve işçi aristokrasisi arasında ezilen ulus<br />

işçilerine, göçmenlere, mültecilere karşı<br />

faşizm, ırkçılık ve yabancı düşmanlığı<br />

yükselişe geçiyor. Emperyalistler, kendi<br />

elleriyle yarattıkları bu ayrışmaları egemenliklerinin<br />

yeniden tesisi ve ilerletilmesi<br />

için kendi politika yelkenlerine<br />

rüzgar yapıyorlar ve sağ siyasetlerin<br />

yükselişinin yolunu döşüyorlar. Burjuva<br />

ideolojisinin demokrasi, bir arada yaşam,<br />

çok kültürlülük, refah toplumu vb. söylemlerinin<br />

maddi temeli azalan kârlara<br />

bağlı olarak gelişen kemer sıkma politikalarıyla<br />

birlikte ortadan kalkınca, yeni<br />

ideolojik düzenin üretebildiği tek şey<br />

sözde Batı medeniyetini barbarlardan<br />

koruma politikasından başka bir şey olmuyor.<br />

Bu süreç, eşitsiz gelişim yasasından<br />

kaynaklı olarak mali-ekonomik sömürgelerde<br />

çok daha sert yaşanıyor. Dünya-tarihsel<br />

konumu gereği düşük üretkenlikte<br />

emek-yoğun üretim yaparak,<br />

yaratılan artı-değerin aslan payını uluslararası<br />

tekellere aktarmak zorunda olan<br />

ve bu yüzden büyümeye devam edebilmek<br />

için emeğin çok daha yoğun baskılanmasına<br />

ve yüksek oranda yabancı<br />

sermaye girişine ihtiyaç duyan ülkeler,<br />

fonlar çekilince krize girmeye daha meyilli<br />

oluyorlar. Düşük tasarruf oranına<br />

bağlı olarak sosyal politika anlamında<br />

ileri kapitalist ülkeler kadar marjlarının<br />

olmaması bu ülkeleri hayatta kalabilmek<br />

için demokrasi meselelerini toptan rafa<br />

kaldırmaya, sömürgeci politikalara geri<br />

dönmeye, yayılmacı stratejilere başvurmaya<br />

sevk ediyor. Yaratılan iç savaşlar,<br />

toplumu faşist ve gerici histerilerle örülmüş<br />

bir “kurtuluş” ideolojisi ile ayakta<br />

tutulmaya çalışılıyor.<br />

Tabii bu kriz, devrimci olanakların<br />

doğmasına da yol açıyor. Sömürgeci<br />

boyunduruk altındaki ezilen uluslar bağımsızlıklarını<br />

ve özerkliklerini talep etmeye<br />

başlıyor. Öte yandan, emperyalist<br />

savaşın ortasında yeşeren, antiemperyalist,<br />

demokratik ve halkçı bir devrim<br />

olan Rojava devrimi, ezilenler için yeni<br />

bir yaşamın somut alternatifi olarak öne<br />

çıkıyor ve emperyalizmin içini boşalttığı<br />

ve artık savunulamaz duruma getirdiği<br />

demokratik ve çoğulcu toplumu inşa etmeye<br />

çalışıyor.<br />

KRİZ ANCAK SOSYALİZM<br />

İLE AŞILABİLİR<br />

Sosyalistler bilirler ki, bir toplumsal<br />

sistemin çökmesi ve aşılması, tarihin<br />

belli bir döneminde alınan siyasi yenilgiyle<br />

değil, üretici güçlerin ve mülkiyet<br />

ilişkilerinin ilişkisinin hareketinin sonucu<br />

belirlenir. Üretici güçleri geliştirme<br />

yeteneğini kaybeden üretim tarzları yıkılmak<br />

durumunda kalırlar. Sosyalizm,<br />

emperyalist saldırılar karşısında yenilmiştir.<br />

Ancak kapitalizm Pirus zaferlerinden<br />

bağımsız olarak “çökmektedir”,<br />

çünkü hiçbir dış etken olmadığı halde<br />

kendi kendisinin biricik engeli haline<br />

gelmiştir. Kâr için üretim sürdürülememekte,<br />

üretici güçleri geliştirememekte,<br />

üretimin toplumsallaşma düzeyi ona<br />

giydirilen mülkiyet düzeni gömleğine<br />

dar gelmektedir.<br />

Tüm toplumsal sorunların temel kaynağı<br />

olan kâr için üretimin aşılmasının<br />

tek yolu, toplum için üretimdir. Üretim<br />

araçlarının mülkiyeti toplumsallaştırıldığı<br />

ölçüde üretim bizzat üretenler tarafından<br />

ve üretenlerin ihtiyaçları doğrultusunda<br />

planlanır, böylece hem üretenlerin<br />

refahı yükselir hem de yaşamın<br />

maddi temellerini geliştirecek yatırımlar<br />

kapitalist üretim tarzına kıyasla çok<br />

daha yüksek oranda yapılabilir. Ekim<br />

Devrimi bu gerçeği bizzat göstermiştir.<br />

Planlı dönemde (1930-1956) üretici<br />

güçleri henüz yeterince gelişmemiş olan<br />

SSCB’nin milli geliri işçi sınıfının refahından<br />

taviz vermeden 12, sanayi üretimi<br />

22.7, üretkenlik 7.5 kat artmıştır. Oysa<br />

aynı dönemde kapitalizmin amiral gemisi<br />

ABD’de bu oranlar sırasıyla 2, 2.7 ve 2<br />

kat gibi cılız rakamlar olmuştur.<br />

Toplum için üretim, liberal demokrasinin<br />

maddi temelinden boşandırarak<br />

anlamsızlaştırdığı bir arada yaşama ve<br />

çok kültürlülük ideallerinin tam anlamıyla<br />

vücut bulacağı yegane üretim tarzı<br />

olacaktır. Kendi anayasasına, ordusuna,<br />

anadilde eğitimine ve ayrılma hakkına<br />

sahip olan 15 ayrı cumhuriyetin ve<br />

40’tan fazla halk topluluğunun gönüllü<br />

ve eşit birlikteliğini tesis etmiş olan Ekim<br />

Devrimi bunun en büyük kanıtıdır.<br />

1) UNCTAD World Investment Report<br />

2017<br />

2) Bu arada, gerçek büyümenin<br />

OECD’nin her tahmininden çok daha az<br />

gerçekleştiğini de belirtelim.<br />

3) Dünya Bankası Veri Seti<br />

4) UNCTAD Trade and Development<br />

Report 2016<br />

5) ILO World Employment and Social<br />

Outlook 2017 Report<br />

BEKSAV Ekim devrimini marşlarla kutladı<br />

İSTANBUL- Bilim, Estetik, Eğitim, Kültür, Sanat Araştırmaları Vakfı (BEK-<br />

SAV), Ekim devriminin 100. yılını devrimin marşlarıyla kutladı. “Devrim bir<br />

şiirdir, devrim bitmeyen bir şarkıdır” şiarıyla Su Tiyatro Gösteri Merkezi’nde<br />

gerçekleşen etkinliğe çok sayıda kişi katıldı. Açılış konuşmasını yapan<br />

BEKSAV Yönetim Kurulu Başkanı Kenan Ağbulut “Marksizm’in Leninizm’le<br />

buluştuğu o görkemli günü ve o günü yaratanlar önünde saygıyla eğiliyorum”<br />

dedi.<br />

Konuşmanın ardından devrim ve sosyalizm mücadelesinde yaşamını yitirenler<br />

için saygı duruşu yapıldı. Ekim devrimine can verenlerin fotoğraflarının<br />

yer aldığı sinevizyon gösteriminin yapıldığı gece BEKSAV Müzik Topluluğu’nun<br />

seslendirdiği devrim marşları ve devrim şiirleriyle devam etti.

06 EKİM DEVRİMİ<br />

Atılım<br />

Sovyetler’den Rojava’ya devrim kadınların eseri<br />

↘ ↘ Ekim Devrimi’nin 100. yılını kutlarken sınıfsız, sömürüsüz<br />

ve cins eşitlikçi bir dünyanın yaratılmasında sosyalizmin rolü<br />

ve kadın özgürlüğü bir kez daha güncelleniyor. Sovyet deneyimi,<br />

kazanımlar kadar kazanımları korumak için de kadın devrimine<br />

ihtiyaç olduğunu kanıtlamıştır. Bu nedenle, ayrı kadın<br />

örgütlenmesi ve kadınların geldiği düzey kadın devriminin<br />

garantisi olacaktır.<br />

҉҉EBRU YILDIRIM<br />

Nerede karanlığa karşı bir ışık görürseniz<br />

gözünüz kadınları arasın ve nerede<br />

koyu bir karanlık varsa bilin ki orada<br />

yaşam eksiktir: Kadın yoktur.<br />

Ekim Devrimi’nin 100. yılını kutlarken<br />

sınıfsız, sömürüsüz ve cins eşitlikçi<br />

bir dünyanın yaratılmasında sosyalizmin<br />

rolü ve kadın özgürlüğü bir kez daha<br />

güncelleniyor. Kadınlar kendi kurtuluşları<br />

olan devrimin savunulmasında<br />

Sovyetler Birliği’nden Rojava’ya en ön<br />

cephede can bedeli dövüştü. Ekim Devrimi’nin<br />

fitilini ateşleyen ‘Ekmek istiyoruz’<br />

grevi ile Rus Duma’sına yürüyen ve<br />

Çarı deviren kadınlar, Hitler faşizmine<br />

karşı anavatanını da aynı öfke ve kararlılıkla<br />

savundu. ‘Kobane düştü düşecek’<br />

diyenler gibi iki ayda Stalingard’ı<br />

düşürme hesapları yapanların hevesi<br />

kadınların da eğitimiyle kursağında kaldı.<br />

20 yaşında genç kadınlardan birkaç<br />

aylık eğitimle oluşturulan Gece Hava<br />

Bombardıman Alayları, Nazilerin korkulu<br />

rüyası oldu. Telsiz ve paraşütsüz<br />

havalanan uçakların birçoğu hedefi vurduktan<br />

sonra geri dönemedi ama her<br />

gece uçaklar Nazi askerlerinin üstüne<br />

uçtu. Anavatan savunmasında 1 milyon<br />

kadın yer aldı ve IŞİD barbarlığına karşı<br />

bedenini siper eden Arin gibi yüz binlerce<br />

kadın, Hitler faşizmine karşı bedenini<br />

siper etti devrime. Kadınlar Rojava’da<br />

olduğu gibi Sovyetler’de de devrimin<br />

kurtuluşları olduğunu ve savaşa rağmen<br />

toplumsal yaşamda nasıl bir ilerleme<br />

yaşadıklarını görmüşlerdi. Devrimin savunulmasında<br />

en ön cephede olmalarından<br />

daha doğal bir şey yoktu.<br />

Ekim Devrimi’nden hemen sonra<br />

Çarlık dönemine ait evliliği ve boşanmayı<br />

düzenleyen yasalar kaldırıldı. Çalışma<br />

yasasına ilişkin eşit işe eşit ücretin yanı<br />

sıra ücretli annelik ve bakım izni vb. kadını<br />

toplumsal yaşama katabilmek için<br />

bir dizi yasa uygulandı. Devrim öncesinde<br />

kadınların sadece %13’ü sanayide<br />

çalışıyordu ve erkeklerin aldığı ücretin<br />

3/5’ini alıyordu. 1941 yılına gelindiğinde<br />

sanayide çalışan kadın sayısı %53,<br />

demiryollarında %36, eğitimde % 73,<br />

sağlık alanında % 83’e ulaştı.<br />

Devrimden iki ay sonra kadını eve<br />

bağlayan çocuk bakımı özel bir kararnameyle<br />

“doğrudan devletin yükümlülüğü”<br />

olarak ilan edildi. Anayasanın 122.<br />

Maddesi ile “SSCB’de kadın ekonomik,<br />

kültürel, toplumsal ve politik yaşamın<br />

bütün alanlarında erkeklerle eşit haklara<br />

sahiptir” denilerek kadın hakları güvence<br />

altına alındı. Kürtajı yasal bir hak<br />

olarak tanıyan ilk ülke olan Sovyetler<br />

Birliği’nde kadının ikincil rollerini büyük<br />

ölçüde azaltacak bakım evi, kreş ve çocuk<br />

yuvaları açılması için bütçeden ayrılan<br />

pay 1936 yılında iki katına çıkarıldı.<br />

1914 yılında 9 olan doğum merkezi sayısı<br />

1937 yılında 4 bin 175’e ulaşmıştı.<br />

Çarlık Rusya’sında kadınlar, din, Çarlık<br />

ve koca üçgeninde kölece koşullarda<br />

yaşıyordu. Tarım ülkesi olan ülkede<br />

sabahtan gece yarılarına kadar tarlada<br />

çalışan, hayvanlara bakan ve evin geçimini<br />

sağlayan kadınların toprak üstünde<br />

hiçbir hakkı yoktu. 1941 yılında 100<br />

binin üzerinde kadın biçerdöver, traktör<br />

ve karmaşık tarım makinelerini kullanır<br />

hale geldi.<br />

Aşçı kadından devlet yöneticisi yapmayı<br />

rehber edinen Ekim Devrimi, kadınların<br />

yönetim mekanizmalarında yer<br />

almasını da özel olarak teşvik etti. 1948<br />

yılında SSCB Yüce Sovyet’inde kadın<br />

temsiliyeti %20, Birlik Cumhuriyetleri<br />

Yüce Sovyet’inde %26,5, Özerk Cumhuriyetler<br />

Yüce Sovyet’inde %29’du.<br />

Ayrıca, bölgesel ve yerel mahkeme başkanlarının<br />

%35’i kadındı.<br />

100 yıl önce Ekim Devrimi, dünya<br />

halklarına ve kadınlara başka bir dünyanın<br />

mümkün olduğunu göstermişti.<br />

Emperyalistlerin her türlü gerici saldırısına<br />

ve iç ihanetlere rağmen ezilenlerin<br />

sınıfsız, sömürüsüz ve cins eşitlikçi bir<br />

düzen özleminin somut inşasını gerçekleştirdi.<br />

21. yüzyılda ise aynı ruh ve kararlılıkla<br />

Kuzey Suriye Demokratik Federasyonu<br />

sadece Ortadoğu halkları ve<br />

kadınları için değil, tüm dünya halkları<br />

ve kadınları için aynı umudun ışığını<br />

taşıyor. Kadınlar, kuşkusuz aradan geçen<br />

100 yılda birçok kazanım elde etti<br />

ve erkek egemen kapitalist sistemde<br />

birçok gedik açtı. Ekim Devrimi’ndeki<br />

kadın alaylarından YPJ’ye, kotadan eşit<br />

temsiliyete, eşit ücretten kadın kooperatiflerine<br />

kadar kadınlar, Ekim Devrimi<br />

kazanımlarını büyüterek yoluna devam<br />

ediyor.<br />

Son olarak Sovyet deneyimi, kazanımları<br />

korumak için de kadın devrimine<br />

ihtiyaç olduğunu kanıtlamıştır. Kadınların<br />

toplumsal yaşamdan dışlandığında<br />

geriye dönüşün hızı çok yüksektir. Bu<br />

nedenle, ayrı kadın örgütlenmesi ve kadınların<br />

geldiği düzey kadın devriminin<br />

garantisi olacaktır.<br />

Yasemin Çakal:<br />

Tacizciler dışarıda, kadınların avukatları tutuklanıyor<br />

İSTANBUL - Özsavunma hakkını<br />

kullanarak kendisine sistematik şiddet<br />

uygulayan erkeği öldüren ve uzun süre<br />

hapishanede tutulan Yasemin Çakal’a,<br />

o süre zarfında en büyük desteği kadın<br />

avukatlar verdi. Ezilenlerin Hukuk Bürosu<br />

avukatları Sezin Uçar ve Özlem<br />

Gümüştaş’ın tutuklanmasına tepki gösteren<br />

Çakal, Sezin’i anlatırken “O, bizim<br />

gibi insanların yanında olan bir kadındı.<br />

Avukattan öte arkadaştı” diyor.<br />

Jin News’ten Evrim Kepenek’e konuşan<br />

Çakal, Sezin Uçar’ın tutuklandığını<br />

duyunca çok şaşırdığını ve halen<br />

şaşkınlığının devam ettiğini anlatırken,<br />

“Siyasetle bir ilgim yok. Ben siyasetten<br />

anlamam. Ancak Sezin gibi insanlar neden<br />

tutuklanır, bunu anlayamıyorum” diyor.<br />

İstismar, taciz, kadın cinayeti suçlularının<br />

cezaevlerinden şartlı tahliyelerle<br />

salıverildiğine dikkat çeken Çakal, şöyle<br />

devam ediyor: “Çocuk tacizcileri, kadın<br />

katilleri dışarıda gezerken, kadınların<br />

avukatları neden tutuklanıyor? Sezin’in<br />

ne kadar iyi bir insan olduğunu herkese<br />

anlatmak istiyorum. Ben bunu kabul<br />

edemiyorum. Umarım bu yanlıştan bir<br />

an önce dönülür ve Sezin’i serbest bırakırlar.<br />

Kadınlara destek olan, kadınlar<br />

için çalışan bir avukat neden tutuklanır?<br />

Kendi müvekkili olsun olmasın tüm kadınlara<br />

yardım eden, destek olan bir kadındı.<br />

Sezin’i tutuklayarak neyi önlüyorlar?<br />

Bizim gibi kadınların ona ihtiyacı var.<br />

Benim ona ihtiyacım var.”<br />

Yasemin Çakal, önümüzdeki günlerde<br />

Bakırköy Cumhuriyet Savcılığı’na<br />

başvuru yaparak, özel bir izinle Sezin<br />

Uçar’ı görmeyi hedefliyor.

Atılım<br />

EKİM DEVRİMİ<br />

Ekim Devrimi’nin can suyu kadın önderler<br />

↘ ↘ “Başlarında eşarp (çok nadiren kızıl bir bandana), eski bir etek, yamalı bir kışlık ceket… Genç ve yaşlı kadın işçiler ve asker eşleri,<br />

köylü kadınlar ve kentli yoksul ev kadınları.” Böyle tanımlıyordu Kollontai, Ekim Devrimi’ne can veren kadınları. Kadın devriminin yolunu<br />

açan Ekim Devrimi 100. yılında. Çoğu erkeklerden oluşan Bolşevik Parti’de yer alan kadın devrimciler, devrimin inşasında büyük<br />

rol aldı ve iç savaş yıllarında muazzam bir özveriyle mücadele etti. İşte devrime can suyu olan kadın önderler...<br />

07<br />

ALEXANDRA KOLLANTAİ<br />

Burjuva bir aileye mensup Alexandra Kollantai,<br />

ailesinin beklentisinin tersine yönünü emekçilerden<br />

yana döner, Marx ve Engels’in yazılarını<br />

okur. 20 yaşında evlenen Kollantai, 1893’de evini<br />

terk eder ve ekonomi eğitimi için Zürih’e gider.<br />

1906’da Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi’nin<br />

(RSDİP) Menşevik kolunda çalışır. Alman komünist<br />

Rosa Luxemburg’tan etkilenerek Rusya’ya<br />

dönen Kollantai, “Sınıf Mücadelesi” üzerine yazıları<br />

nedeniyle Almanya’ya sürgün edilir. Burada<br />

sosyalizm üzerine çalışmalar yapar. 1915’de Bolşeviklere<br />

katılır. 1917’de tekrar Rusya’ya dönerek<br />

hükümetteki tek kadın olur. Çalışmalarında<br />

kadın özgürlüğünü öne çıkaran Kollantai, Lenin<br />

Nişanı ve İşçi Sınıfı Kızıl Sancağı’na layık görülür.<br />

KLAVDİA NİKOLAYEVA<br />

Klavdia, Bolşevik Parti’ye 16 yaşındayken 1908’de<br />

katılır. Uzun yıllar matbaa işçiliği yapan Klavdia defalarca<br />

kez tutuklanır, sürgüne gönderilir. Bu yıllar, onu<br />

yıldırmak yerine iradesini çelikleştirir. Vologda’da sürgündeyken<br />

bir keten bezi fabrikasında örgütlenme<br />

faaliyeti yürütür. 1917 devrimi başlayınca Petrograd’a<br />

döner ve kadın gazetesi Kommunitska’nın sorumluluğunu<br />

üstlenir. Komünist Parti Merkez Komitesi’nin<br />

çalışan kadınlar bölümüne başkanlık eden Klavdia, kadın<br />

işçilerin, asker eşlerinin ve köylü kadınların partiye<br />

çekilmesi gerektiğini söyler ve bunun için çabalar.<br />

ZOYA KOSMODEMSYANSKY<br />

1930’da ailesiyle birlikte Moskova’ya yerleşen<br />

Zoya, 1938’de Komsomol’a katılır. Lise öğrencisiyken<br />

partizan birimi için gönüllü olur. Zoya’nın<br />

partizan birimi, Batı Cephesi Kurmayı olarak atanır.<br />

Birlikteki bin kişiden sadece yarısı savaştan sağ çıkar.<br />

Zoya, Alman askerlerinin konuşlandığı Petrischevo<br />

köyünde bir işbirlikçinin ihbarıyla yakalanır.<br />

Ağır işkencelerden geçen Zoya, kendisine sorulan<br />

hiçbir sorunu yanıtlamaz. Sadece “ismin ne” sorusuna<br />

“Tanya” yanıtını verir. İnfaz edileceği yere çıplak<br />

ayakla yürütüldüğünde “Ölmek için korkmuyorum!<br />

Halkım adına öleceğim için mutluyum!” diye seslenen<br />

Zoya, asılarak katledildiğinde 18 yaşındadır.<br />

YELENA DMİTRİYEVNA STASSOVA<br />

1873’de Petersburg’ta doğan Yelena, örgütçü<br />

nitelikleriyle parti içinde öne çıkan bir devrimciydi.<br />

Uygun işe uygun insanı seçebilmek gibi parti<br />

örgütlenmesi açısından hayati değer taşıyan nitelikler<br />

onun en önemli özelliğini oluşturuyordu.<br />

Davaya adanmış bir hayat sürdürür. Lenin’in zorlu<br />

yeraltı çalışması sırasında yan yana çalışır, Parti<br />

Merkez Komitesi sekreteri olarak mücadelesini<br />

sürdürür. Kollantai, Yelena’yı şu sözlerle anlatır:<br />

“Daima görevinin başında, ama asla ön sıraya, ön<br />

plana çıkmadan. İlgi odağı olmaktan hiç hoşlanmazdı.<br />

Derdi, kendisi değil davaydı.”<br />

NADEJDA KONSTANTİNOVNA<br />

KRUPSKAYA<br />

Krupskaya henüz 10 yaşındayken, Narodnikler<br />

Çar 2. Aleksandr’a bir suikast düzenler. Krupskaya’nın<br />

öğretmeni de tutuklanan çok sayıda devrimci<br />

arasındadır ve Krupskaya, öğretmeni sayesinde<br />

devrimciliğe sempati duyar. 1890’da işçilerin eğitimi<br />

için kurulan okullarda çalışırken Marksizmle<br />

tanışır. 1894’de Lenin’le yolları kesişir ve 1895’de<br />

yoldaşlarıyla “İşçilerin Kurtuluşu İçin Mücadele<br />

Birliği”ni kurar. Örgüt yayınlarında yazıları yayımlanan<br />

Nadejda, illegal yayınların işçilere dağıtılması<br />

ve fabrikalarda ajitasyon sorumluluğunu üstlenir.<br />

Ufa’da Lenin’le birlikte sürgündeyken aynı yerde<br />

kalabilmek için evlenirler. Esas olarak Vperyod<br />

(İleri) ve Proletari (Proleter) gazetelerinin yazı kurullarında<br />

görev alsa da, Bolşeviklerin Avrupa’da çıkardığı<br />

tüm yayınlarda çalışmıştır. Sürgünden döndükten<br />

sonra gençlik çalışmasında sorumluluk alır.<br />

ANNA ILYINIÇNA YELIZAROVA<br />

1864 yılında doğan Anna, 1 Mart 1887’de Çar’a<br />

suikast hazırlığı suçlamasıyla ağabeyi Aleksandr<br />

İlyiç Ulyanov ile birlikte tutuklanır ve 5 yıl hapis<br />

yatar. 1912-’14 yılları arasında Bolşevik Parti’nin<br />

yayın organı Pravda Prosveşçe ve Rabotnitsa’da<br />

(Kadın İşçi) çalışır. Derginin uzun süre editörlüğünü<br />

yapar. Parti için maddi yardım fonu oluşturma işinde<br />

ve parti yayınlarının ülkeye sokulmasının örgütlenmesinde<br />

çalışır. Anna, Lenin’in kardeşidir. Sibirya’da<br />

sürgünde olan Lenin, “Dzhems” kod adını alan<br />

Anna sayesinde Petrograd, Moskova başta olmak<br />

üzere diğer şehirlerdeki parti komiteleriyle iletişimini<br />

sürdürür. Şubat devrimi öncesinde tutuklanan<br />

Anna, ayaklanan halk sayesinde özgür kalır. Pravda’nın<br />

sekreteri olarak görev alan Anna, ayrıca Tkaç<br />

(Dokumacı) dergisinin editörlüğünü de yürütür.<br />

INESSA ARMAND<br />

Burjuva bir aileye mensup Inessa, Paris’ten Moskova’ya<br />

yerleşir. Müzik, sanat dallarında eğitim alan<br />

Inessa, dört dili anadili gibi konuşur. 5 çocuğu varken<br />

1903’de evini terk ederek RSDİP’e katılır ve İsviçre’ye<br />

gider. Sonrasında Bolşevik Parti’ye katılır.<br />

Çarlık Rusya’sına karşı yürüttüğü mücadelede 5 kez<br />

tutuklanır, sürgün edilir. Batı Avrupa’daki tüm Bolşevik<br />

grupları koordine eder ve Yurtdışı Örgütlenme<br />

Komitesi’nin sekreterliğini üstlenir. Ekim Devrimi’nin<br />

ardından Moskova Sovyeti’nin yöneticisi olan Inessa,<br />

Komünist Parti’de ve sendikalarda kadınların eşitliğini<br />

sağlamaya dönük örgütlenmeler yapar. 1920’de<br />

Komünist Kadınlar Enternasyonal Konferansı’nın<br />

toplanmasını sağlar ve başkanlığını yürütür.

08 EKİM DEVRİMİ<br />

Atılım<br />

Rusya’da Ekim Devrimi ve “Yeni İnsan”<br />

҉҉KUTSİYE BOZOKLAR<br />

Mihail Şolohov’un Uyandırılmış<br />

Toprak romanını okudunuz mu bilmiyorum.<br />

Romanın kahramanı Semyon<br />

Davudov’dur. Ünlü Putilov fabrikasından,<br />

Ekim Devrimi’nin komünist<br />

yetiştiren ocaklarından birinden. Toprak<br />

devrimi başladığında yirmi bin komünist<br />

öncü, işçi kökenli yirmi bin kişi<br />

kırsal alanlara gönderilir. “Yirmibinlikler”<br />

denilir bunlara. Kırsal alanda proletaryanın<br />

dünya görüşünü ve yeni<br />

yaşam biçimlerini hayata geçirmenin<br />

öncüsü olacaklardır. Roman, uzun zaman<br />

karşı devrime beşiklik etmiş Don<br />

Kazaklarının yaşadığı bölgede partinin<br />

Kolhozlar ve ortak çiftlikler kurmak<br />

için verdiği mücadeleyi, köylülerin<br />

sosyalizme kazandırılması sürecini<br />

anlatır.<br />

Semyon Davudov ve köydeki parti<br />

temsilcisi Makar Nagulnov bana “Yeni<br />

İnsan” tipinin, sosyalizmin ürünü olması<br />

gereken; kavgacı, mücadeleye,<br />

insana bağlı, direngen, umutlu, ortaklaşacı,<br />

kısaca kolektif insan tipinin<br />

öncüleriymiş gibi görünür. Sosyalizm<br />

davasına bir ömrü adayabilmiş insanlardır.<br />

Halka karşı dürüst, açık ve anlayışlıdırlar.<br />

Kavramaya ve ikna etmeye<br />

çalışırlar. Makar, bir dünya devrimi<br />

beklemektedir örneğin ve bu nedenle<br />

Don kıyısındaki ücra köyde İngilizce<br />

öğrenmeye çalışmaktadır hani. İngiliz<br />

emekçileriyle nasıl ilişki kuracaktır<br />

yoksa?<br />

Ama daha sonra yazılmış pek çok<br />

Sovyet romanını okuduğumuzda bencillikten<br />

arınmış, eşitlikçi ideale bağlı,<br />

bireycilikten uzak yeni insan tipinin,<br />

hiç olmazsa prototipini olsun görmek<br />

mümkün olmaz. Ehrenburg’un<br />

romanlarında emekçi kökenli olmayan<br />

komünist tipler vardır: Sergey,<br />

Mado gibi. Ya da, Paris Düşerken’in<br />

işçi kahramanı Michaud gibi. Ama onlar<br />

da eskinin bağrında yetişmiş “aydın”<br />

tiplerdir. Ve devrimden yıllarca<br />

sonra yazılmış bu romanlarda “Yeni<br />

İnsan”ı bütün özellikleriyle bulmakta<br />

zorlanırız. Oysa romanda ve genel<br />

olarak sanatta, gerçeklik olduğundan<br />

daha saf ve daha sahih haliyle vardır.<br />

Sovyet edebiyatında “Yeni İnsan” tipine<br />

uygun kişilikler bulamamamız<br />

rastlantı değildir. Çünkü sanatçı, tüm<br />

yaratıcılığına rağmen ancak “gerçek”<br />

olanı yansıtabilir. Öyle bir insan tipi<br />

gerçekte var olmadığı için romanlarda<br />

ve genel olarak edebiyatta rastlayamıyoruz<br />

onlara.<br />

Rusya’da Ekim 1917’de gerçekleştirilen<br />

ilk sosyalist devrim, yeni bir<br />

dünyanın kapılarını aralıyordu insan<br />

soyuna (insan oğluna değil). İnsanın<br />

insan tarafından sömürülmediği, ezenin<br />

ve ezilenin olmadığı bir dünya<br />

olacaktı bu. Binlerce yıldır bir sınıflı<br />

toplumun yerini bir diğeri almış, bir<br />

ezenin yerine yeni bir ezen geçmişti.<br />

Ama işte insanlığın tarih öncesi sona<br />

eriyordu artık. Ne ezen, ne ezilen, ne<br />

sınıf, ne de sınıf sömürüsü olacaktı.<br />

Bu yeni bir yaşam biçimi, yeni bir<br />

kültür, yeni bir eğitim ve tüm bunların<br />

yarattığı yeni bir insan tipi demekti.<br />

1919 yılında gençlere yaptığı bir<br />

konuşmada şöyle diyordu Lenin: “Eski<br />

toplum şu ilkelere dayanıyordu: Soy<br />

ya da bırak başkaları soysun; başkaları<br />

için çalış ya da başkalarını kendin için<br />

çalıştır, köle sahibi ol ya da köle. Böyle<br />

bir toplumda yetişen insanlar, doğal<br />

olarak analarının sütünü emerken bir<br />

yandan şu psikolojiyi, alışkanlığı ya da<br />

kavramı da hazmedeceklerdir: Sen,<br />

ya bir köle sahibisin ya da bir köle.<br />

Ya da küçük bir mal sahibi, küçük bir<br />

emekçi, küçük bir memur ya da aydın.<br />

Kısacası, sadece kendisiyle ilgilenen,<br />

başkalarına bir nebze olsun önem vermeyen<br />

bir insan.”<br />

Binlerce yılın, özel mülkiyetin ve<br />

onun yarattığı kültürün; yaşam biçimlerinin,<br />

alışkanlıklarının ürünüydü<br />

bu “başkalarına bir nebze olsun önem<br />

vermeyen” insan tipi. Sosyalizm, böyle<br />

bir zihniyeti böyle bir ruh halini<br />

değiştirmek zorundaydı. Çünkü bu<br />

tarz insanlarla “komünist” bir toplum<br />

kuruluşuna gitmek mümkün değildi.<br />

“Kendimize komünist adını veriyoruz.<br />

Nedir komünist? Komünist, Latince bir<br />

kelimedir. Latince’de Commünis ‘ortak’<br />

anlamına gelir. Komünist toplum, her<br />

şeyin (toprağın, fabrikaların) ortak bir<br />

mülkiyetin olduğu ve halkın ortaklaşa<br />

çalıştığı bir toplumdur. İşte komünizm<br />

budur.” (Lenin) Ortaklaşa çalışmayı<br />

gerçekleştirebilmek kolektif bir zihniyeti<br />

yerleştirmekle mümkündür. Ancak<br />

komünistler, kendilerine ortaklaşacı<br />

adını verseler de eski toplumdan<br />

ortaklaşıcılıkla ilgili olarak üretimin<br />

‘sosyal’liği dışında bir şey miras kalmaz.<br />

Sosyalizmden önceki tüm toplumlarda<br />

yeni toplum eskisinin bağrında<br />

gelişip serpilir. Kapitalist ekonomi, feodal<br />

toplumun bağrında gelişip serpilmiştir.<br />

Ve belli bir olgunluk düzeyine<br />

eriştiğinde politik iktidarı devralmıştır.<br />

Kapitalist kültür de feodalizmin<br />

bağrında gelişip serpilmiştir ve politik<br />

iktidar alındığında kapitalist kültür<br />

belli bir erginlik düzeyindedir. Proletarya<br />

iktidara geldiğinde ise ona kalan<br />

yalnızca insanlığın engin kültürel birikimidir.<br />

Gerektiği biçimde yararlanabilmesi<br />

için.<br />

Proletarya, üretim araçlarına sahip<br />

olmayan mülksüz bir sınıftır. İşte bu<br />

yüzden kültürel üretimin araçlarına<br />

da sahip değildir. Bir sınıfın kültürü,<br />

o sınıfın organik aydınları ve sınıfın<br />

kendisi tarafından yaratılır. Öğrenmenin<br />

araçlarına sahip olmayan proletaryanın<br />

organik aydınları da hemen hemen<br />

yok gibidir. Onun içindir ki ‘bilinç<br />

ona dışarıdan taşınır’. Onun içindir<br />

ki, yeni bir kültürü iktidarı ele geçirdikten<br />

sonra yaratacaktır. Kısaca, her<br />

şeye en baştan başlamak zorundadır.<br />

Yapılması gereken kolay değildi. Hem<br />

yeni zihniyetin ekonomik koşullarını<br />

yaratacaksın hem de yeni bir ekonomiyi<br />

ortaklaşacı bir dünyayı yeni bir<br />

zihniyetle donatılmış insanlarla yaratacaksın.<br />

Geri kapitalist, küçük köylüler<br />

ülkesi Rusya’da gerçekleşti ilk<br />

sosyalist devrim ve geldiğimiz noktada<br />

bir yenilgi yaşandı. Bu ‘Yeni İnsan’<br />

tipinin gelişmesinin de kotarılamaması<br />

demektir.<br />

Köylü ülkesi olmak demek, küçük<br />

meta ekonomisinin yaygınlığı demektir.<br />

Küçük köylünün olduğu her yerde<br />

küçük meta üretimi vardır. Bu, kapitalizmin<br />

durmadan yeniden yeniden<br />

sonsuz sayıda üretilmesi demektir.<br />

Burjuva zihniyetin, tutuculuğun, küçük<br />

burjuva bencilliğinin, disiplinsizliğin<br />

yeniden yeniden üretilmesi<br />

demektir. Kapitalizmin emekçiye ve<br />

köylüye miras bıraktığı alışkanlıkları<br />

yenmek, kapitalistleri ve sömürücüleri<br />

devirmekten ve onların mülkiyet<br />

haklarını ortadan kaldırmaktan daha<br />

zordur. Çoğunlukla edilgen ve pasif<br />

olan, bu yüzden de özellikle direnen<br />

ve üstesinden gelmesi oldukça güç<br />

olan, sayısız küçük çaplı üretim kalıntılarının<br />

direncini yenmek zorunludur.<br />

Bu kalıntılara bağlı olan alışkanlık ve<br />

tutuculuğun büyük gücünü yenilgiye<br />

uğratmak şarttır. Bütün bunları başarma<br />

gücü proletaryada vardır. Ama<br />

Marks’ın “Ölmüş tüm kuşakların geleneği,<br />

yaşayanların beynine bir karabasan<br />

gibi çöker” tespiti, proletarya ve<br />

emekçiler için herkesten fazla geçerlidir.<br />

Bu nedenle, zordur eskiyi fırlatıp<br />

atmak ve yepyeni bir insan tipi yaratmak.<br />

Binlerce yılın zihinlerde yer eden<br />

ya soyacaksın ya da soyulacaksın; ben<br />

kendi çıkarıma bakarım; bizde en iyi<br />

ifadesini “her koyun kendi bacağından<br />

asılır”da bulan psikolojisini değiştirmek<br />

hem bir zihniyet devrimini gerekli<br />

kılar hem de bu zihniyet değişikliğinin<br />

sürekliliğini sağlayacak ekonomik sosyal<br />

koşulların oluşturulmasını. Ekim<br />

Devrimi gerçekleştirildikten sonra<br />

Rusya iç savaş koşullarını yaşadı. Zaten<br />

ülke dünya savaşından yeni çıkmıştı.<br />

1919 yılında Lenin “Rusya’nın<br />

bugünkü ekonomisi ne?” sorusuna şu<br />

yanıtı verir: “... Geniş ölçüde büyük sanayinin<br />

temellerini atma ve kapitalistlerin<br />

milyonlarca biçimlere bürünen inatçı<br />

direnişlerinin üstesinden gelerek eski<br />

kapitalist ekonomiyi yeniden örgütleme<br />

görevlerinden ibaret bulunduğu yanıtını<br />

vermek zorunda kalırız.”<br />

Şüphesiz Marksistler komünizmle<br />

sosyalizm arasında bir aşama farkı görürler.<br />

Sosyalizm yine de komünizmin<br />

kapitalizmden hemen çıktıktan sonraki<br />

halidir. Komünizmde; çalışmanın<br />

gönüllü olduğunu, bütün işlere aynı<br />

ücretin ödendiğini, emek-değer yasasının<br />

tümüyle geçersiz kalındığını<br />

biliriz. İnsanın istediği zaman balıkçı<br />

istediği zaman ressam olabileceği<br />

bir dünya düşünürüz. Tüm bunlar ilk<br />

aşamadan başlayarak gerçekleşme<br />

yoluna girecektir şüphesiz. Ama dünyanın<br />

ilk sosyalist ülkesinde, büyük<br />

ölçekli sanayinin hemen kurulması,<br />

kıtlık koşullarında emeğin üretkenliğinin<br />

acilen artırılması bu gibi nedenleri,<br />

burjuva uzmanların kullanılması<br />

gibi yaşamsal sorunlar vardı. Her türlü<br />

emeğin eşit ücret alması; bilimsel bilgiye<br />

sahip burjuva uzmanların kullanılması<br />

zorunluluğu yüzünden, mujik<br />

alışkanlıkları yüzünden gerçekleşemedi.<br />

Emeğin verimliliğinin yükselmesi,<br />

prim sistemi ve burjuva uzmanların<br />

kullanılması olmadan mümkün<br />

olamadı. “... emeğin ölçüsü ve karşılığı<br />

mutlaka saptanmalıdır, çünkü kapitalist<br />

toplum arkasında birçok kalıntılar ve<br />

alışkanlıklar bırakmıştır: Emeğin parçalanması,<br />

sosyal ekonomiye güvensizlik,

Atılım<br />

EKİM DEVRİMİ<br />

09<br />

bütün köylü ülkelerde hüküm süren küçük<br />

mülk sahibi alışkanlıkları gibi.” “Bütün<br />

bunlar gerçek komünist ekonomiye<br />

aykırıdır. Komünizm öyle bir addır ki,<br />

bu sistemde insanlar görevlerini yerine<br />

getirmek için özel bir zorlama aygıtına<br />

gereksinmezler, bunu gönüllü olarak<br />

yapmayı bir alışkanlık haline getirirler<br />

ve kamu yararı için ücretsiz çalışmak<br />

yaygın bir olay halini alır. Açıkça görüleceği<br />

gibi ‘komünizm’ kavramı, henüz<br />

kapitalizme karşı tam bir zaferin ilk<br />

adımını atmakta olanlar için uzak bir<br />

kavramdır.” (Lenin, 1919) Ancak bu<br />

uzaklığın gittikçe küçülmesi gerekiyordu.<br />

1919 yılı komünist Subbotnikler<br />

deneyiyle de ilgi çekici bir yıl oldu.<br />

Komünist Subbotnikler, emekçilerin<br />

kamu yararına ve ücretsiz çalıştıkları<br />

cumartesilerdi. “Aslında gerçek komünizm<br />

yalnızca bu küçük olayla belirmeye<br />

başlamıştır” diyor Lenin. “Komünizm,<br />

ancak Subbotniklerin ortaya çıkmasıyla<br />

başlayacaktır (Yani işçiler, hiçbir makam<br />

ya da devlet tarafından bir kota<br />

ya da kontenjan saptanmadan ücretsiz<br />

çalışmaya başladıkları zaman).<br />

Subbotnikler bireylerin geniş ölçüde ve<br />

kamu yararına emeğini oluşturmaktadırlar.”<br />

“Bu... toplumun bir tüm olarak<br />

gereksinmesini karşılamak için çalışmaktadır,<br />

geniş ölçüde örgütlenmiştir,<br />

ücretsizdir.” “Rusya’da bugün hüküm<br />

süren sistemin komünist denebilecek<br />

tek bir yönü varsa, yalnızca subbotniklerdir;<br />

geriye kalan her şey, sosyalizmin<br />

pekiştirilmesi için kapitalizme savaştan<br />

başka bir şey değildir.”<br />

Sosyalizm bu savaş sonunda pekiştikten<br />

sonra “Subbotniklerde görülen<br />

türden bir komünizm egemen<br />

olacak” diye düşünülüyordu. “Subbotnikler<br />

deneyiminden çıkarılan teorik<br />

sonuç buydu.” İşte, Subbotniklerin teorik<br />

anlamı budur; ücretsiz emek, tüm<br />

devletin gereksinimlerini karşılayacak<br />

biçimde geniş ölçüde örgütlenmiş<br />

ücretsiz emek biçiminde yepyeni bir<br />

şeyin doğmakta olduğunu bize göstermektedirler.<br />

Eski kapitalist kurallara<br />

aykırı, bugün kapitalizmi yenmekte<br />

olan sosyalist toplumun çok ötesinde<br />

ve ondan çok yüce bir şeyin... “Yeni<br />

bir sosyal emek örgütlenmesidir bu;<br />

çalışmanın zorunlu olmaktan çıkacağı,<br />

bir gönüllü zaman değerlendirmeye<br />

dönüşeceği zamanların ön habercisi.<br />

Ancak bu ön örgütlenme geliştirilip<br />

her türlü emeğe eşit ücret vermeye<br />

ve kamu işlerinin gönüllü yapıldığı bir<br />

emek örgütlenmesine geçilemedi. Kapitalizmden<br />

komünizme geçiş döneminde<br />

kaçınılmaz kabul edilen emeğin<br />

karşılığının farklı belirlenmesi ve birleşik<br />

emeğe daha fazla ücret ödenmesi<br />

giderek söndürülemedi. Ücretlerin<br />

farklı belirlenmesi burjuva uzmanların,<br />

entelektüellerin istihdam edilmesi<br />

gereksinmesinden doğuyordu. Ve<br />

“bilimsel bilgiye sahip insanlarda, bilimi<br />

kişisel bir zenginleşme aracı, insanın insan<br />

tarafından sömürülmesinin bir aracı<br />

olarak kullanmanın ne kadar iğrenç bir<br />

şey olduğu bilincini, bilimi emekçi halka<br />

öğretmek için kullanmanın ne kadar<br />

daha yüksek ve soylu bir amaca yöneldiği<br />

bilincini yaratmalıyız” (Lenin) denilerek<br />

burjuva uzmanlar kazanılmaya<br />

çalışılıyordu. Birleşik emeğe daha fazla<br />

ödenmesi emek-değer yasasının bir<br />

gereğidir. Ancak birleşik emek yani<br />

becerili işgücünü ortaya çıkarmanın<br />

giderlerinin toplumca karşılandığı<br />

sosyalist bir toplumda, bilimsel bilgiye<br />

sahip bu insanları toplum yetiştirdiğine,<br />

toplum bedeli ödediğine göre karşılığını<br />

da o topluma ödemek durumu<br />

vardır.<br />

Ücretlerde eşitliğe yönelinmediği<br />

sürece sınıfların ortadan kaldırılması<br />

nasıl başarılabilecek sorusu geliyor<br />

akla. Bu, aynı zamanda sosyalist insanın<br />

kolektif insana, eski insanın yeniye<br />

dönüşmesinin önündeki engeldir.<br />

Yeni insanın yaratılmasının maddi koşullarının<br />

da engellenmesi demektir.<br />

Ve bu yeni bir kültür yaratılmasıyla da<br />

birleştirilemeyince sosyalizmin kurulması<br />

için mutlaka gerekli olan paylaşımcı,<br />

kavgacı, umutlu, yeni değerlere<br />

bağlı yeni insan yaratılamadı. Büyük<br />

sanayinin kurulması ile başlayan, Lenin’in<br />

eski kapitalizm olarak gördüğü<br />

olay geliştirilirken, emeğin verimliliğinin<br />

artırılmasının yeni yolları bulunamadı.<br />

Batı kapitalizmiyle yarışmak<br />

giderek batının tüketim normlarını<br />

benimsemek olarak şekillendi. Komsomolskaya<br />

Pravda Abba’nın “Money,<br />

Money, Money” şarkısını en çok sevilen<br />

parça olarak açıklarken bu ironiye<br />

işaret ediyordu. Gelişen “Para, Para,<br />

Para” şarkısının liste başı olması oldu.<br />

Bu, bireyciliğin bir yaşam biçimi olduğunu<br />

en iyi gösteren örnekti aslında.<br />

Çalışmanın zorunlu olmaktan çıkarılacağı<br />

bir dünyada yaşayan, duyarlı,<br />

gelişmiş bir insan tipi yerine Mc Donald’s<br />

kuyruklarında dört saat beklemeyi<br />

erdem sayan insan tipi yetişti.<br />

Sokaklarında Dostoyevski ve Kafka<br />

okunan ve devrim olurken bile tiyatroları<br />

dopdolu bir ülkede gençlik çeteleri,<br />

tarikatlar ortaya çıktı. Lenin’in<br />

sosyalizmi kuracak dediği kuşaktan<br />

batının burjuva yaşam tarzına hayran<br />

ve batı mallarını tüketme çılgınlığında<br />

insanlar yetişti. “Sosyalizm, Bruno kadar<br />

inançlı, Balzac kadar meraklı, Thomas<br />

Moore kadar bilge, Erasmus kadar<br />

şakacı, Faust kadar öğrenme tutkunu,<br />

Gide kadar dünya nimetlerine saldırgan,<br />

bir keşiş kadar oruç tutan, doğa<br />

karşısında Einstein kadar şaşıran, kütlesine<br />

Tolstoy gibi mistik saygı duyan,<br />

Bertrand Russel kadar yaramaz, Nazım<br />

kadar saf insanı yaratmaya yazgılıdır.<br />

İlk denemede sadece savunma ve hücum<br />

korkağı yaratıklar ortaya çıkarabiliyor.<br />

Ekim Devrimi ne yazık ki burjuva<br />

devrimi ölçüsünde bile yeni insan yaratamıyor<br />

ve yarattıkları kısa bir zaman<br />

içinde eskiye dönüyor. Asıl başarısızlığın<br />

burada olduğunu düşünüyorum” Yalçın<br />

Küçük böyle diyor. Reel sosyalizm<br />

için eski söyledikleri bir yana görüşlerine<br />

katılmamak mümkün değil. Siz;<br />

Che Guevara kadar enternasyonalist,<br />

Spartaküs kadar asi, Davudov kadar<br />

geleceğe inançlı, Reed kadar devrim<br />

tutkunu insanlar hayal edebilirsiniz<br />

sosyalizmin yaratacağı Yeni İnsan için.<br />

Sonuçta ‘insan’ olmaya değin en güzel<br />

değerlere sahip olması gerektiğini<br />

bilirsiniz sosyalist insanın. Sosyalizm<br />

yeni insanı yaratmada başarılı olamadı.<br />

Ancak sosyalizm yukarıdan aşağı<br />

inşa edilen bir yapılanmadır. Ve yeni<br />

insanı yaratabilmiş olsaydı sosyalizmin<br />

kazanımlarının korunması sisteme<br />

sahip çıkılması mümkün olabilirdi.<br />

Bir yandan sistemin kendisi batının<br />

yüksek sanayi teknolojileriyle yarışmaya<br />

göre şekillenmiş, batı sistemine<br />

yetişmeye yönelmiş. Bu arada, batının<br />

tüketim kalıpları giderek sistemin insanlarına<br />

model olmuştur. Çikita muz<br />

ve Mc Donald’s ve Coca Cola tüketecek,<br />

bunu insani değer ve özlem haline<br />

getirecek ‘eski tip insan’dan öteye<br />

geçemediği, yeni özlemler yeni inançlar<br />

yeni değerleri olan insan yaratamadığı<br />

için de yenildi sosyalizm.<br />

Sosyalizm tüm budalaca söylemlere<br />

karşın vardı, vardır ve var olacak.<br />

Yeni insan artık şimdiden yaratılmalıdır.<br />

Çünkü önümüzde yenilgilerden<br />

çıkarılabilecek dersler duruyor. Yeni<br />

insan eylemin ve çalışmanın içinden<br />

çıkacak. Sosyalist örgütlülüğün amacı<br />

artık bu günden başlayarak yeni insanı,<br />

gelecek insanı yaratmak olmalı.<br />

İçimizde eskiye ait değerler malzemeleri<br />

birikmiş duruyor. Bir bahar<br />

temizliği yapmalıyız kafalarımızda,<br />

çalışma biçimlerimizde. Yeni düşler ve<br />

yeni umutlar, katıksız inanç, katıksız<br />

kavgacılık, katıksız aşk, katıksız umut<br />

ve yaşamın her alanında komünarca<br />

davranma yeteneği, katıksız paylaşımcılık<br />

gerekli bize. Her şeyden önce<br />

ortaklaşacı olmayı öğrenmek gerek,<br />

hemen şimdi. Bu; binlerce yıldır, ya<br />

ezen ya da ezilen olabileceğimizi öğreten<br />

sınıflı sistemin alışkanlıklarını<br />

yok edebilmemiz için şimdiden gerekli<br />

olan şeydir. İnanıyoruz, topraktan<br />

ve ateşten doğanların en mükemmeli<br />

doğacak bizden: YENİ İNSAN. Kendimize<br />

verdiğimiz ada, yani “Komünist”<br />

adına uygun bir insan tipi yaratacağız<br />

ve bugünden başlayacağız yarının insanını<br />

yaratmaya. Sovyet sosyalizmi,<br />

George Busch’un hediye ettiği montla<br />

mutlu olan taşra kurnazı aydınlar<br />

üretti ya da Soljenistin, Kundera,<br />

Pastemak tipi sanatçılar. Bunlar hep<br />

ikinci sınıf tiplerdir. Geçmiş özlemiyle<br />

dolu olan ikinci sınıf aydınlar. Ya da<br />

kendini çabucak tüketen Ehrenburg<br />

tipi yazarlar. Dün yücelttiğini yirminci<br />

kongreden sonra inkar eden. Paris<br />

Düşerken’de geleceğin değerlerini<br />

savunurken Buzların Çözülüşü’yle<br />

söylediklerinin tümünü geri alan ikiyüzlü<br />

değerler yetiştirdi. Biz, sistemin<br />

tümünün revize edildiğini hep<br />

savunageldik. Ama gelişmiş değerlerine<br />

sahip çıkan sosyalist insan yaratabilseydi<br />

sistemde acaba bu denli<br />

bir yenilgi yaşanır mıydı. Sosyalizmin<br />

ideolojik aşılama gücü kapitalizmin<br />

ardında kaldı. Bu yenilginin politik ve<br />

ahlaki yönünün çok etkili olduğunu<br />

gösterir. Zihniyetleri değiştirmeden<br />

sosyalist bir dünya kurulamayacağını<br />

düşünüyorum. En güzel yaşamın “Bir<br />

ağaç gibi tek ve hür / ve bir orman<br />

gibi kardeşçesine” dercesine bir yaşam<br />

olduğu gerçeğine inanan insanlar<br />

gerek bize. Şimdi bugünden başlamalıyız<br />

değişmeye ve değiştirmeye. Eylem<br />

içinde, bütün kalıpları, putları ve<br />

önyargıları, öncü bir disiplinle yıkarak<br />

başarabiliriz bunu ancak. Yeni insan:<br />

Eylemin sıcaklığında ışıyacaktır.

10 EKİM DEVRİMİ<br />

Atılım<br />

Ekim Devrimi 100. yılında Rojava’da büyüyor<br />

҉҉RAKEL ASÎMAN<br />

Sovyetler Birliği’nde devrim yenilgi<br />

yaşadığında her renkten burjuva ideologlar,<br />

devrimler çağı bitti demişlerdi.<br />

Büyük bir hevesle ellerini ovuşturdular.<br />

Halklara, emekçilere, işçilere, kadınlara<br />

ve gençlere kan kusturup, iliklerine<br />

kadar sömürerek esaret altına almaya<br />

giriştiler. ‘Devrim hayaletinin’ artık geri<br />

gelmeyeceği demagojisini yayıyorlardı.<br />

Hayatın diyalektik gelişimi bu beklentilerini<br />

Rojava’da paramparça etti. Dört<br />

parçaya bölünen Kürdistan’ın en küçük<br />

parçasında devrim ışığı yanarak dünya<br />

emekçilerine, ezilenlere, halklara, kadınlara<br />

kılavuz olmaya başladı.<br />

Ekim Devrimi ve Rojava devriminin<br />

doğduğu koşulların benzeşmesi tesadüf<br />

değildir. Çarlığın, halkları sömürgeleştirme,<br />

köleleştirme ve boyunduruk altında<br />

tutması; işçilere, emekçilere, köylülere<br />

açlık, yoksulluk ve köleliği dayatması;<br />

emperyalist hedefler doğrultusunda işgallere,<br />

savaşlara girişmesi; kadın ve LG-<br />

BTİ’leri yok sayması... Tüm toplumsal ve<br />

sınıfsal çelişkilere karşı biriken öfke, isyan,<br />

ayaklanmalar… Öncüsüyle, önderliğiyle,<br />

partisiyle buluştuğunda akacak bir<br />

kanal, yürünecek bir yol bulur. Bu buluşma,<br />

Ekim Devrimi’nde olduğu gibi ayaklanmalar<br />

yoluyla devrimsel değişime ve<br />

iktidarın alınmasına götürür.<br />

Emperyalistlerin Avrupa’yı, Asya’yı,<br />

Balkanları, Afrika’yı yeniden paylaşmak<br />

ve sömürgeleştirmek için çıkarttıkları Birinci<br />

Emperyalist Paylaşım Savaşı sürecinde,<br />

Ekim Devrimi, Lenin ve Bolşevik<br />

Parti’nin önderliğinde sosyalist devrimi<br />

gerçekleştirerek dünya işçi sınıfına ve<br />

halklarına umut oldu. Rojava devrimi<br />

de, petrol vb. zenginliklerin yeniden<br />

paylaşılması ve yağmalanması için emperyalistler<br />

tarafından kan deryasına<br />

dönüştürülen Ortadoğu’da savaşların,<br />

isyanların, ayaklanmaların, direnişlerin<br />

ortasında doğdu. Kürt özgürlük hareketinin<br />

öncülüğünde gelişen ve diğer<br />

halkları da kapsayan devrim, emekçi,<br />

halkçı, eşitlikçi, özgürlükçü karakteriyle<br />

Ortadoğu halklarına alternatif bir yaşam<br />

örneği sunuyor.<br />

Lenin önderliğinde gerçekleşen Ekim<br />

Devrimi, kapitalizme, haksız savaşlara,<br />

yoksulluğa ve sömürüye karşı emekçinin,<br />

işçi sınıfının, ezilen halkların ve<br />

kadınların omuzları üzerinde yükselen<br />

onurun ve isyanın simgesi olarak tarih<br />

sahnesine çıktı. Yüz yıl sonra Rojava’da<br />

gerçekleşen devrim, Ortadoğu’yu kana<br />

bulayan, halkları birbirine kırdıran gerici<br />

savaşlara, kadını cins kırımına uğratan<br />

erkek egemen düzene, sömürgeci rejimlere<br />

karşı eşitlikçi, özgürlükçü toplumun<br />

ışığı olarak yükselmeye başladı.<br />

Yüz yıl önce Rusya’da başlayan ve<br />

dünyanın üçte birini kapsayan devrim,<br />

tüm dünya ezilen, emekçi halklarına,<br />

sosyalizmin bir düş değil gerçek olduğunu<br />

gösterdi. Rojava’da büyüyen devrim<br />

henüz sosyalist bir program etrafında<br />

gelişmiyor olsa da emekçi, halkçı karakteri<br />

nedeniyle Ortadoğu ve dünya halklarına<br />

gelecek adına ışık oluyor. Rojava<br />

devriminin ilk günlerinden itibaren mütevazı<br />

güçleriyle katılan komünistlere<br />

düşen görevlerden biri de bu devrimi<br />

sosyalizm programı etrafında geliştirmektir.<br />

Yüz yıl önce kapitalist gericiliğe karşı<br />

dünya halklarının kurtuluşunun yolunu<br />

açan sosyalist devrimi boğmak için<br />

Hitler’de simgeleşen faşizm, Sovyet ve<br />

dünya halklarının karşısına çıkarıldı. Sosyalist<br />

devrim kuşatma altına alınmışken<br />

büyük bir irade ve kahramanlıkla savunuldu.<br />

İnsanlığın başına bela edilen<br />

Hitler faşizmi tarihin çöplüğüne atıldı.<br />

Yenilmez görünen faşist Hitler, büyük<br />

bedeller ödenerek tarihi Stalingrad savunmasında<br />

paçavraya çevrildi. Yüz yıl<br />

sonra Ortadoğu’da yükselen devrim,<br />

tüm bölge gerici güçlerinin ve kapitalizmin<br />

korkusunu büyüttü. Sovyet devrimini<br />

boğmak için yaptıkları gibi faşist<br />

DAİŞ çetesine Hitler’in rolünü verip<br />

Rojava devrimine saldırttılar. İnsanlığın,<br />

onur ve özgürlük savaşımının karşısında<br />

ikisi de aynı hezimete uğramaktan<br />

kurtulamadı. Kobane onur ve özgürlük<br />

savaşında, sayısız kadın ve erkek savaşçının<br />

kahramanca direnişiyle ezilenlerin<br />

direniş tarihine unutulmaz değerler<br />

eklendi. Asıl yenilmez olanın halkların,<br />

ezilenlerin, emekçilerin, direnenlerin iradesi<br />

olduğu bir kere daha tarihe büyük<br />

harflerle yazıldı.<br />

Çarlık rejimi altında kimlikleri, anadilleri,<br />

tarihsel varlıkları yok sayılan uluslar<br />

ve halklara Ekim Devrimi’yle eşitlik,<br />

özgürlük yolu açıldı. Rojava devrimi de<br />

uluslar, halklar için özgürlüğe açılan kapı<br />

oldu. Rojava devriminin inşasında sayısız<br />

ulus ve halklardan savaşçılar aynı<br />

topraklarda aynı amaç için dövüştüler,<br />

kanları birbirine karıştı. Bu kardeşleşme,<br />

halkların eşitlik, kardeşlik, özgürlük düşünün<br />

hayal değil gerçek olduğunu gösterdi.<br />

Halkların kardeşlik bahçesi haline<br />

gelen Sovyetler bugün Rojava’da boy<br />

veriyor. Kürt ulusunun öncülüğünde<br />

başlayan devrim Arap, Süryani, Türkmen,<br />

Çerkes halklarını da sarmalıyor.<br />

Aynı düşü gerçekleştirmek için omuz<br />

omuza yürüyorlar, savaşıyorlar, inşa ediyorlar.<br />

Esad’ın liderliğini yaptığı Baas rejiminin<br />

asimilasyon ve sömürgeci politikaları<br />

altında kimlikleri unutturulan, yok<br />

sayılan halkların ulusal kimlik, anadil ve<br />

kültürleri bugün Kuzey Suriye Demokratik<br />

inşa sistemi içinde geliştiriliyor. Bu<br />

temelde anadilde eğitim, edebiyat, sanatsal,<br />

kültürel vb. alanlarda mütevazı<br />

adımlar atılıyor. Bu gelişmeler, sömürgeci<br />

gerici devletin asimilasyon politikasına<br />

karşı halkların direnişiyle elde ettiği<br />

panzehirdir.<br />

Ekim Devrimi’ni ayırt edici kılan yanlardan<br />

biri, ezilen kadın cinsinin erkek<br />

egemen sistem karşısında özgürleşmesinin<br />

tarihsel yolunu da açmış olmasıdır.<br />

Sovyet devrimi, kadın cinsinin erkek<br />

egemen sisteme taktığı çelme olmuştur.<br />

Rojava devrimi, Ekim Devrimi’nin açtığı<br />

bu yoldan bir adım dahi ileri çıkarak<br />

savunmadan siyasete, toplumsal yaşamdan<br />

kültüre, ekonomiden eğitime bir<br />

çok alanda yeni yaşamın inşasına kadın<br />

iradesi rengini veriyor. Kadın devrimi tanımı;<br />

toplumsal sözleşmeye ruhunu veren,<br />

siyasetten toplumsal yaşama eşitlik,<br />

özgürlük eksenli elde edilen kazanımlardır.<br />

Bugün henüz olmakta olan bu devrimin<br />

elbet aşacağı çok engel, değiştirmesi<br />

gereken eskiye ait çok şey var.<br />

Sovyet halklarının, emekçilerinin<br />

kendi kendilerini yönetme modelleri<br />

Sovyetler, meclis biçimleri bugün Rojava<br />

devriminin komünleri, kooperatif<br />

sistemleriyle yaşatılıyor. Elbette Ortadoğu’nun,<br />

Rojava’nın özgünlüğünde,<br />

gerçekliğinde. Her devrim, kendi özgün<br />

koşullarında var olduğu gibi o zemin<br />

üzerinde gelişir, büyür. Emekçiler, işçiler<br />

72 günlük Paris Komünü’nden sonra ilk<br />

defa Ekim Devrimi’yle kendi kendilerini<br />

yönettikleri, söz sahibi oldukları toplumsal<br />

bir yaşam kurdular. 21. yüzyılda<br />

Ortadoğu’da Rojava devrimi komünlerle,<br />

meclislerle ve bugün inşa edilmeye<br />

çalışılan federasyon sistemiyle emekçi<br />

halkların, kadınların kendi kendini yöneteceği,<br />

yasalarını yapacağı, seçtiklerini<br />

denetleyecekleri örgüt modellerini,<br />

yönetme gücünü oluşturuyor. Rojava<br />

devrimi, kendinden önce kurulan, inşa<br />

edilen devrimlerden sonuçlar çıkararak,<br />

onlardan öğrenerek ama kendi toplumsal<br />

gerçekliği zemininde zenginleştirerek,<br />

kendi yolunu açarak ilerliyor. Rojava<br />

devrimi sömürgeci, asimilasyoncu,<br />

baskıcı Baas rejiminin karşısında kendi<br />

emekçi, halkçı karakterli sistemini inşa<br />

ederek yükseliyor.<br />

Devrim, olmakta olandır. Rojava<br />

devrimi henüz yolun başında ve önünde<br />

çözeceği devasa sorunlar, inşa edeceği<br />

yeni bir yaşam var. Rojava devriminde<br />

yer alan komünistlerin bu devrime karşı<br />

görevleri hem güncel hem de tarihseldir.<br />

Emekçi, halkçı karakterli devrime<br />

sosyalist perspektifle yön vermesi, ona<br />

sosyalizan karakter kazandırması görevleri<br />

önceliğidir. Bu devrimin hem ileriye<br />

çıkartılması hem bölge devrimlerine dönüştürülmesi<br />

sorumluluğu önünde durmaktadır.

Atılım<br />

7 Kasım 1917<br />

↘ ↘ 7 Kasım’da toplanan Sovyetler Kongresi, bütün iktidarın<br />

sovyetlere geçtiğini ilan etti. Geçici Hükümet’in devrildiğini<br />

ve bütün iktidarın sovyetlere geçtiğini ilan ettiğinde yeni bir<br />

çağ açılıyordu. Kongre, Sovyetler’e karşı sorumlu olacak yeni<br />

bir hükümeti, Halk Komiserleri Konseyi’ni seçti. Böylece Rusya’da<br />

İşçi, Asker ve Köylü Sovyetleri’nin devleti kuruldu.<br />

EKİM DEVRİMİ<br />

11<br />

҉҉ALP ALTINÖRS<br />

Rusya işçi ve köylülerinin “Bütün<br />

iktidarı Sovyetlere” devrettiği gün, yani<br />

7 Kasım 1917, yirminci yüzyılın akışını<br />

belirledi. (Eski Rus takvimine göre 24<br />

Ekim’e denk gelen) Bugün, Ekim Devrimi<br />

olarak anıldı.<br />

7 Kasım günü Petrograd’da toplanmış<br />

bulunan 2. Tüm-Rusya İşçi ve Asker Sovyetleri<br />

(Konseyleri) Genel Kurulu, burjuvazinin<br />

Geçici Hükümet’ini devirerek,<br />

bütün iktidarı ellerine aldı. Başkent Petrograd’ın<br />

bütün kilit noktaları, geceden<br />

Kızıl Muhafızlar tarafından tutulmuştu.<br />

Kışlık Saray ele geçirilmişti. Böylece,<br />

Sovyetler Kongresi’nin iktidarı ellerine<br />

almasının askeri güç yoluyla engellenmesi<br />

imkansız hale gelmişti. Ekim Devrimi’nin<br />

kendisi kansız bir geçiş biçiminde<br />

oldu. Bunda, burjuvazinin askeri inisiyatifinin<br />

Eylül ayındaki Kornilov darbesinde<br />

tükenmiş olması da rol oynadı. Bu askeri<br />

darbenin püskürtülmesinde Bolşevikler<br />

baş rolü oynamıştı. Kerenski hükümeti<br />

son çare olarak başkent Petrograd’ı Alman<br />

ordusuna teslim etmeyi planlarken,<br />

Petrograd Sovyeti bünyesinde kurulan<br />

Devrimci Askeri Komite, kentteki bütün<br />

birlikleri kendisine bağladı.<br />

318 yerel sovyeti temsil eden 649<br />

delegenin katıldığı Kongre’de, 505 delege<br />

devlet iktidarının Sovyetler’e geçmesinden<br />

yanaydı (yüzde 77). Delegelerin<br />

390’ı Bolşevik’ti (yüzde 60).<br />

Sosyalist-Devrimciler (SR) Partisi,<br />

köylülük içerisinde güçlü ve etkiliydi.<br />

Narodnik (Halkçı) gelenekten gelen bir<br />

partiydi. Bu parti, Çarlığa karşı on yılların<br />

devrimci mücadele geleneğinin üzerinde<br />

yükseliyordu. Ne var ki, Emperyalist<br />

Paylaşım Savaşı’nda Çarlığı destekleme<br />

kararı almışlardı. Şubat Devrimi’nin ardından<br />

ise Geçici Hükümette çoğunluk<br />

oldukları halde, toprağı köylüye dağıtmayı<br />

reddetmişlerdi. Menşevikler ve<br />

SR’lar, kongreyi ilk günden terk etme<br />

kararı aldıklarında SR delegelerin çoğunluğu<br />

(160 delegenin 96’sı) kongreyi<br />

terk etmeyi reddetti. Maria Spiridonova<br />

liderliğindeki sol SR grubu, Sovyet iktidarını<br />

destekledi.<br />

SR partisinin yeni beliren sol kanadı,<br />

o günlerde soylulara ait malikaneleri<br />

basarak toprağı fiilen ele geçiren köylülüğün<br />

devrimci kabarışını yansıtıyordu.<br />

Bu başkaldırıyı yalnızca Bolşevik Partisi<br />

destekliyordu. Sovyet Kongresi “Toprak<br />

Kararnamesini” kabul ederek, toprak<br />

ağası soylu sınıfın sonunu getiriyordu.<br />

Rusya’da yüzyıllardır süren toprak ağalığı<br />

bir gecede ortadan kaldırılıyordu.<br />

Ekim Devrimi boyunca, kentlerdeki sosyalist<br />

devrime, kırlarda malikâneleri parçalayan<br />

bir köylü savaşı eşlik etti.<br />

Barış, Rusya halklarının en yakıcı talebiydi.<br />

Cephelerde yaşanan bozgunlar,<br />

canını veren yüz binlerce köylü, kentlerde<br />

yaşanan açlık, halkı canından bezdirmişti.<br />

Çarlığın beklenmedik devrilişi, halkın<br />

savaşa öfkesinin de bir sonucuydu.<br />

Ne var ki, Şubat Devrimi’nin ardından iş<br />

başına gelen Geçici Hükümet, Kerenski<br />

liderliğinde, savaşı devam ettirme kararı<br />

aldı. Barış için Çarlığın devrilmesi yetmemişti.<br />

Yeni egemenlerin, yani burjuvazinin<br />

de devrilmesi gerekiyordu. Ekim’in<br />

öngününde “Bütün iktidar sovyetlere”<br />

sloganı, barış ile eşanlamlı hale gelmişti.<br />

Lenin, Kongre’ye hitabında, “Sovyet<br />

hükümeti, bütün uluslara demokratik<br />

bir barış ve bütün cephelerde acil bir<br />

ateşkes önermektedir” diyordu. 4 yıldır<br />

bütün dünyayı kasıp kavuran emperyalist<br />

savaştan çekildiklerini açıklıyordu.<br />

Kongrenin Barış Kararnamesi’ni kabul<br />

etmesiyle, 1. Dünya Savaşı’nda ilk kez<br />

savaşan ülkelerden birisi, halk iradesiyle<br />

barış kararı alıyordu! Ekim Devrimi’nin<br />

zaferinde, “Barış” talebi belirleyici bir rol<br />

oynadı.<br />

Lenin, Nisan ayından itibaren bir<br />

“Sovyet hükümeti” kurulması için “Bütün<br />

iktidar Sovyetlere” sloganını yükseltmişti.<br />

İşçi, asker, köylü meclisleri<br />

ülke genelinde bütün yönetimi ellerine<br />

almalıydı. O tarihte Sovyetler’de çoğunluk<br />

Bolşeviklerde değil, Menşevikler ve<br />

SR’larda idi. Bu “ılımlı” sosyalistler, sovyet<br />

iktidarını kurmaya yanaşmadılar.<br />

İktidarı burjuvazinin ellerinde bıraktılar.<br />

Öyle olduğu için de, işçi ve köylülerin<br />

barış, ekmek ve toprak talepleri karşılık<br />

bulmuyordu. Bolşevikler, bu talepler ile<br />

Sovyet iktidarı arasında güçlü bir bağ<br />

kurdular.<br />

Nihayet 7 Kasım’da toplanan Sovyetler<br />

Kongresi, bütün iktidarın sovyetlere<br />

geçtiğini ilan etti. Geçici Hükümet’in<br />

devrildiğini ilan ederek; Sovyetler’e karşı<br />

sorumlu olacak yeni bir hükümeti, Halk<br />

Komiserleri Konseyi’ni seçti. Böylece,<br />

Rusya’da İşçi, Asker ve Köylü Sovyetleri’nin<br />

devleti kuruldu.<br />

Yeni bir çağ açılıyordu.

12 EKİM DEVRİMİ Atılım<br />

Rusya’yı dönüştüren<br />

100 yıl önce Ekim Devrimi, emekçiler ve ezilen halklar için evrensel ölçekte büyük bir umut ışığı yakmıştı. Hepsi olmasa da<br />

yarattığı beklentilerin önemli bir kısmını gerçekleştirdi. Sosyalist inşada büyük başarılar elde edildi. Bugün sosyalist inşa<br />

döneminin başarıları özlemle anılıyor, umut ışığı olmayı sürdürüyor.<br />

HAYAL DEĞİL GERÇEK<br />

Elde edilen başarılar, sadece Sovyet halklarını<br />

refaha kavuşturmadı, aynı zamanda kapitalist<br />

dünya üzerinde büyük bir ideolojik-politik<br />

basınç oluşturdu. Dünyanın politik çehresi ve<br />

iktisadi-toplumsal dengesi emekçi ve ezilenlerden<br />

yana değişti. Ekim’i takip eden ilk yarım<br />

yüzyılda sosyalizm, açık arayla ideolojik-politik<br />

üstünlüğü elde etti.<br />

- Ekim Devrimi’yle birlikte kitlelerin<br />

en hayati ve acil talebi olan barış, emperyalist<br />

savaştan çekilerek sağlandı.<br />

- Temel gıda ürünlerinin üretimi yeniden<br />

düzenlenip, dağıtımı eşit ve adil<br />

biçimde örgütlenerek açlıktan ölümlere<br />

son verildi. Sovyetler’de emeğe göre<br />

paylaşım ilkesi geçerli kılındı. Eğitim,<br />

sağlık, konut herkesin ulaşabildiği hak<br />

haline geldi.<br />

-Sermaye ilişkilerine son vermek,<br />

özel mülkiyetin tamamen toplumsallaşması,<br />

emek sömürüsünün ortadan<br />

kalkması, sınıfsal farklılıkların silinmesi<br />

hedefleri kapsamında 1930’ların ortalarına<br />

kadar devasa adımlar atıldı. 1940’a<br />

kadar sosyalist inşa çıtası yükseltildi.<br />

-Sanayiye, büyük kapitalist çiftliklere,<br />

bankalara el konularak buralarda özel<br />

mülkiyet kaldırıldı, devlet mülkiyetine<br />

geçirildi. Yoksul ve topraksız köylülere<br />

toprak dağıtıldı.<br />

-1929’da ABD ve Batı Avrupa derin<br />

bir ekonomik krize yuvarlanırken, Sovyetler<br />

Birliği sanayileşme ve tarımın kolektifleştirilmesi<br />

hamlelerini yapıyordu.<br />

İşçi ve emekçilerin fedakarlığı, toplumsal<br />

mülkiyet ve planlı ekonomi sayesinde<br />

bu adımlar atılabildi. En ileri kapitalist ülkelerin<br />

onlarca yılda inşa ettikleri iktisadi-toplumsal<br />

atılımı, Sovyetler Birliği on<br />

yıl gibi kısa bir sürede yaptı.<br />

-Üretimde sanayinin payı 1929’da<br />

yüzde 54,5’ten 1940’ta yüzde 80,6’ya<br />

çıkarılarak sanayide sosyalist devrim<br />

gerçekleştirildi. Ağır sanayinin toplam<br />

sanayi üretimindeki ezici üstünlüğü<br />

ABD, Almanya, Fransa ve İngiltere’yi<br />

geride bırakarak Sovyetler’i dünyada birinci<br />

konuma getirdi. Devrim yıllarından<br />

Stalin’in vefatına kadar olan dönemde,<br />

ulusal gelir on kattan fazla arttı. Aynı dönemde<br />

ABD’de ise kişi başına ulusal gelir<br />

iki kat bile artmadı. Dünya 1929 ekonomik<br />

kriziyle cebelleşirken ve sanayi üretimleri<br />

büyük oranda gerilerken, SSCB<br />

bu konudaki istikrarını korudu. 1917’ye<br />

göre sanayi üretimi 1956’da 46,3 kat<br />

artarken, ABD’de aynı dönemde 3,5 kat<br />

artabildi. 1950’lerde artık dünya üretiminin<br />

beşte 1’i SSCB’de yapılıyordu.<br />

-SSCB’de teknolojinin modernliği,<br />

mesleki eğitime verilen önem, dolayısıyla<br />

işçilerin yüksek kalifiyeli olmaları, işin<br />

verimliliğini önde gelen kapitalist ülkelere<br />

göre hızla artırdı. Sürekli gelişme yönünde<br />

ilerleyen SSCB ekonomisi daha<br />

fazla iş gücüne ihtiyaç duyuyordu. Aynı<br />

dönemde ekonomik kriz içinde olan<br />

ABD, Almanya, Fransa ve İngiltere gibi<br />

ülkelerde işsizlerin sayısı on milyonlara<br />

varırken, Sovyetler’de işsizlik 1930 sonu<br />

itibariyle tamamen yok oldu.<br />

-Tarımda modern makinalarla kolektif<br />

üretim sağlandı. Demir döküm sanayi<br />

genişledi. İş aletleri sanayi, kimya gelişti.<br />

Traktör, biçer-döver fabrikaları yaygınlaştı.<br />

Otomotiv ve uçak endüstrisi geliştirildi,<br />

hidroelektrik santralleri inşa edildi.<br />

-İnsanca çalışma ve yaşam koşullarını<br />

sağladı. İş günü 8 saate indirildi,<br />

daha sonra 7 saate çekildi. 16-18 yaşındaki<br />

gençler ve ağır işlerde çalışanlar<br />

için daha da aşağıya indirildi. Çalışmada<br />

hafta tatili, yıllık tatil, hamile kadınlar için<br />

doğum izni yasal güvenceye alındı. Kadınlarda<br />

55, erkeklerde 60 yaşına gelen<br />

her işçinin emekli maaşı alması zorunlu<br />

hale getirildi.<br />

-Kapitalist ülkelerde ücretler düşerken,<br />

SSCB’de ücretler sanayi ve inşaatta<br />

1913’e göre 1956’da 4,8 kat arttı.<br />

Emekçi köylülükte bu oran 6 kat oranında<br />

gerçekleşti. Eğitim ve sağlık gibi<br />

temel hizmetlerin ücretsiz olduğu göz<br />

önünde bulundurulduğunda emekçilerin<br />

ekonomik refahı sağlanmış oldu. Ayrıca,<br />

kapitalist ülkelerde tüketim mallarının<br />

fiyatları yükselirken, SSCB’de temel gıda<br />

maddelerinin fiyatları sürekli düştü.<br />

-Burjuvazinin gereksizliğini açığa çıkardı.<br />

Sosyalizm, burjuvazi olmaksızın<br />

daha verimli, daha adil ve emekçilerden<br />

yana üretimin mümkün olduğunu gösterdi.<br />

Üretilen zenginliklerin az sayıda<br />

burjuvanın elinde toplandığı kapitalizmin<br />

aksine Sovyetler Birliği’nde üretilen<br />

zenginlikler, emekçilere iktisadi ve kültürel<br />

refah olarak geri dönüyordu.

Atılım<br />

EKİM DEVRİMİ<br />

13<br />

dünyayı sarsan devrim<br />

ANTİFAŞİST MÜCADELENİN<br />

ÖNCÜSÜ<br />

İkinci Emperyalist Paylaşım<br />

Savaşı sırasında antifaşist mücadeleye,<br />

sömürge ulusların<br />

kurtuluşuna, Doğu Avrupa ve<br />

Çin devrimlerine öncülük etti.<br />

Antifaşist mücadelede Sovyetler<br />

Birliği 26 milyon evladını kaybetti.<br />

Emekçi ve ezilen insanlık,<br />

Sovyetler Birliği’nin fedakarlıklarını<br />

minnetle anmaya<br />

devam ediyor.<br />

KADIN DEVRİMİNE GİRİŞ<br />

Ekim Devrimi’yle birlikte kadınlar<br />

eşit işe eşit ücret hakkı, yasalarda<br />

eşitlik ve eğitim hakkı elde etti. Doğum<br />

izinleri uzatıldı. Meşru ve gayri<br />

meşru çocuk ayrımına son verildi. Evlilik<br />

ve boşanmalar kolaylaştırıldı. Kolektif<br />

çamaşırhaneler, yemekhaneler,<br />

kreşler, çocuk parkları yaygınlaştırıldı.<br />

Yaşamın her alanında özneleşmelerinin<br />

önü açıldı. Kadın devrimine yaptığı<br />

girişle sınıfsız, sınırsız, cins eşitlikçi<br />

bir dünya özlemini diri tuttu.<br />

Kadınlar, ev köleliğinden kurtularak<br />

toplumsal üretime katıldı.<br />

1956’da ücretli çalışan kadınların<br />

yüzde 41’i sanayide ve inşatta, yüzde<br />

24’ü ise eğitim ve sağlıkta çalışıyordu.<br />

Ayrıca, yüksek mühendislerin yüzde<br />

28’i, teknisyenlerin yüzde 39’u, tarım<br />

uzmanlarının, veterinerlerin ve ormancılık<br />

uzmanlarının yüzde 40’ı kadınlardan<br />

oluşmaktaydı. Doktorların<br />

yüzde 75’i, öğretmenlerin yüzde 70’i,<br />

bilim insanlarının yüzde 36’sı, kültür<br />

ve aydınlanma kurumlarında çalışanların<br />

yüzde 66’sı kadındı.<br />

KÜLTÜR DEVRİMİ<br />

İktisadi kültürel yaşam koşulları<br />

hızla düzeldi. Yüzde 80’i okur yazar<br />

olmayan toplum, sadece okur yazar<br />

olmakla kalmadı, edebiyatta ve sanatta<br />

kültürel devrime denk düşecek<br />

atılımlar yapıldı. Parasız zorunlu eğitime<br />

geçildi. Orta dereceli okullar ve<br />

üniversiteler yaygınlaştırıldı. Emekçi<br />

çocuklarına üniversitelerin kapıları<br />

sonuna kadar açıldı. Gazetelerin, kitapların<br />

baskıları katlanarak artırıldı.<br />

Kütüphaneler, tiyatro ve sinema salonları<br />

yaygınlaştırıldı. Tüm sanatsal<br />

ve sportif dallar teşvik edilerek gelişiminin<br />

önündeki engeller kaldırıldı.<br />

Edebi ve kültürel eserler yerel dillere<br />

çevrildi.<br />

ULUSAL<br />

SÖMÜRÜYE<br />

SON VERİLDİ<br />

Sosyalist inşayla sömürücü<br />

sınıflar tasfiye edilerek<br />

emek sömürüsüne son<br />

verilmekle kalınmadı, ulusal<br />

sömürü ve baskıya da son<br />

verildi. Ulusların kendi kaderini<br />

tayin hakkının sovyetik<br />

çözümü emekçi, ezilen insanlığa<br />

armağan edildi.<br />

PROLETARYA DEMOKRASİSİ: SOVYETLER<br />

Ekim Devrimi’nin iktidar organı konsey veya meclis anlamına gelen sovyetlerdi.<br />

Bir avuç burjuvazinin iktidarı olan burjuva demokrasisinin aksine<br />

sovyetler, toplumun çoğunluğunu oluşturan işçi ve emekçilerin söz sahibi<br />

olduğu proletarya demokrasisidir. Demokrasi gerçek anlamına sovyetlerde<br />

kavuştu. Sovyetler Birliği’ni boydan boya bir ağ gibi örgütleyen sovyetlerin<br />

sayısı 60 bine ulaştı. Tüm sovyet meclisleri, halkın doğrudan oy kullanmasıyla<br />

oluşturuluyordu. Halkın beğenmediği temsilcilerini geri çağırarak yerine yenisini<br />

seçme hakkı vardı. İlk defa Ekim Devrimi’yle kadınlar seçme ve seçilme<br />

hakkı elde etti. 18 yaşını doldurmuş her sovyet vatandaşı, oy kullanma ve<br />

yerel sovyetlere seçilme hakkına sahipti. 21 yaşını doldurmuş her genç, birlik<br />

cumhuriyeti ve otonom cumhuriyeti en yüksek sovyetine, 23 yaşından itibaren<br />

de SSCB en yüksek sovyetine seçilebiliyordu.

14 DÜNYA<br />

Atılım<br />

YERYÜZÜ<br />

Ziya Ulusoy<br />

ÇKP 19. Kongresi: ‘Büyük ulus, güçlü devlet’<br />

18-24 Ekim’de gerçekleştirilen ÇKP<br />

19. Kongresi ihtişamlı geçti ve dünya<br />

çapında yankı yaptı.<br />

İhtişam ve yankı, elbette Çin mali<br />

sermayesinin dünya çapında bir güç<br />

haline gelmeye başlamasından kaynaklanıyor.<br />

Çin mali-ekonomik gücüne<br />

bağlı olarak siyasi nüfuzunu artırmaya,<br />

askeri gücünü büyütmeye çalışıyor.<br />

Çin mali sermayesi, doğrudan dış<br />

yatırım lideri ABD’yle arasındaki açık<br />

farkı ancak 2047 gibi orta vadede kapatabilecek<br />

olsa da yıllık doğrudan dış<br />

yatırım miktarını 170 milyar dolar, dış<br />

yatırım stokunu ise -2016 itibariyle-<br />

1,3 trilyon dolar seviyesine çıkarabildi.<br />

(K. Miller, Pekin’in Mali Dış Politikası)<br />

Yalnızca AB ülkelerindeki doğrudan<br />

yatırım stoku 100 milyar dolar. (A. Sever,<br />

Çin Sermayesinin İşleri)<br />

Komşu pek çok ülkeyle ihracat-ithalatında<br />

aracı olarak Çin parası Renminbi<br />

kullanılıyor.<br />

Büyüyen mali-ekonomik kapitalist<br />

güç odağı olması nedeniyle, Obama<br />

döneminden başlayarak ABD, Çin’i<br />

ekonomik bakımdan çevreleme (Asean<br />

aracılığıyla) ve askeri bakımdan kuşatma<br />

stratejisine, askeri yığınağı Ortadoğu’dan<br />

Doğu Asya’ya kaydırma politikasına<br />

geçti.<br />

Çin sermayesine karşı korumacılığı<br />

artırma ajitasyonuyla seçim kazanan<br />

Trump, Obama’dan devraldığı Çin’i kuşatma<br />

stratejisini daha da şiddetlendirdi.<br />

Tayvan’ın kutlama mesajına cevap<br />

vererek Çin’i kızdırması, Kore Demokratik<br />

Halk Cumhuriyeti’ne (KDHC) karşı<br />

savaş gerginlik ve hazırlığını tırmandırması,<br />

nükleer başlıklı füzeler de taşıyan<br />

iki uçak gemisini Çin karasularından<br />

geçirerek bölgeye vardırması, Güney<br />

Çin Denizi üzerine Çin’in hasmı olan<br />

devletleri desteklemesi, Japonya ve<br />

Güney Kore’yi savaş kışkırtıcılığına ortak<br />

etmesi, Çin’in uluslararası yasalara<br />

uymadığı suçlaması yapması, ABD’nin<br />

Çin’i kuşatmayı şiddetlendirmesinin<br />

somut belirtileri.<br />

Çin ve Alman emperyalistleri,<br />

Trump’ın dış ticaret savaşını şiddetlendirmesine<br />

karşılık küresel sermaye akışının<br />

serbestliğini savundular.<br />

Merkel, ABD’yi kastederek “başkalarına<br />

tamamen güvendiğimiz zamanlar<br />

artık geride kaldı. Avrupa artık kendi<br />

kaderini kendi eline almalı” sözleriyle,<br />

Almanya’nın emperyalist güç odağı<br />

olma rüşdünü ispatlayacağını dile getirdi.<br />

Çin, öncesinde Asya Altyapı Yatırım<br />

Bankası’yla, sonra Bir Kuşak Bir<br />

Yol projesiyle, siyasi-askeri alanda ise<br />

Şanghay İşbirliği Örgütü’yle cevap vermişti.<br />

ABD’nin Suriye’deki savaşına karşı<br />

Rusya-İran blokunu Suriye’ye savaşta<br />

sağlık ve mali yardımla destekledi.<br />

Güney Çin Denizi kayalıklarına savaş<br />

gemisi gönderme ve asker bulundurmayla<br />

devam etti. Trump’ın KDHC’ye<br />

karşı savaşı tırmandırmaya, daha sakin<br />

davranmakla erken bir savaşı önleme<br />

politikası izlese de silahlanmasını<br />

hızlandırması, ABD’nin olası savaşına<br />

karşı hazırlanmaktan geri durmadığını<br />

gösteriyor.<br />

19. Kongre kararları, şiddetlenen<br />

Çin’de kadınlara ‘eve dönün’ çağrısı<br />

PEKİN - Bütün eşitlik iddialarına rağmen Çinli yetkililer,<br />

son zamanlarda kadınlara sürekli “evinize dönün”<br />

mesajı veriyor. Çinli kadın hakları aktivisti Wu<br />

Rongrong, Shanxi eyaletindeki bir polis karakoluna<br />

başvurarak lisansüstü eğitim için gideceği Hong Kong’a<br />

seyahat izni almak istedi. Polis, başvurusunu “Okula devam<br />

edip ne yapacaksınız? Evine dön” diyerek reddetti.<br />

Çin’de yapılan bir anket, şirketlerin yüzde 75’inin<br />

doğum hakları nedeniyle kadın işçi istihdam etmekten<br />

kaçındıklarını ortaya koyuyor. Ankete katılan Çinli kadınların<br />

yüzde 33’ü ise doğumdan sonra ücretlerinin<br />

kesildiğini söylüyor. Çin’de son 10 yılda hızlı ekonomik<br />

büyümeye rağmen kadınların işgücüne katılma oranı üç<br />

puan düşmüş durumda.<br />

Devlet medyası ve bazı yerel yönetimler, kadınların<br />

toplumsal hayattan çıkması için yoğun propaganda<br />

yapıyor. Devlet yanlısı medyada “kadınların evde<br />

olmasının yalnızca çocukların gelişimi ve ailenin refahı<br />

için değil aynı zamanda topluma faydaları dolayısıyla<br />

da çok önemli olduğu” yönünde makaleler yer alıyor.<br />

Pekin hükümeti, evlilik kayıt bürosuna astığı afişlerde<br />

“İyi bir ev hanımı ve iyi anne olmak kadınların en büyük<br />

başarısıdır” sözleriyle, cinsiyetçiliği ve ayrımcılığı yaygınlaştırıyor.<br />

rekabet ve artan yeni paylaşım savaşı<br />

tehlikesi koşullarında önem kazanıyor.<br />

Çin emperyalizmi, yeniden parti<br />

Genel Sekreteri seçilen Xi Jinping’in<br />

kongredeki konuşma metnini önümüzdeki<br />

dönemin yol gösterici politikası<br />

olarak belirliyor.<br />

Birincisi, ‘Jinping Düşüncesi’ni tüzüğe<br />

koymakla onu Deng seviyesinde<br />

tabulaştırıp lider istikrarı yoluyla iktidar<br />

istikrarı kazandırmaya çalışıyor. Dünya<br />

emperyalist kurtlarının rekabet sofrasında<br />

bu yolla güçlülüğünü korumak<br />

istiyor.<br />

İkincisi, mali-ekonomik alanda iki<br />

yirmi yıllık gelişme hedefinin birincisini<br />

modernleştirmeyi devam ettirmek,<br />

ikincisini ise teknik temeli yüksek gelişme<br />

olarak önüne koyuyor. Yüzyılın<br />

ikinci yarısında ABD’yi yakalayıp geçme<br />

hedefini tarif ediyor. Devlet tekellerini<br />

bu büyümenin lokomotifi yapacağını<br />

Kongre‘de ilan ederek, dünya<br />

kapitalizminin varoluşsal bunalımı ve<br />

şiddetlenen rekabet koşullarında avantajlı<br />

hale gelmeye çalışıyor.<br />

Üçüncüsü, gelir eşitsizliklerini azaltma,<br />

“piyasa sosyalizmi”, “bir devlet iki<br />

sistem” üzerine temellendirdiğini iddia<br />

ettiği “sosyalist Çin” hedeflediğini söyleyerek<br />

öncelikle içeriye hitap ediyor.<br />

Neoliberal politikaları acımasızca uygulayarak,<br />

hızlı kapitalist büyümeyi ucuz<br />

işgücüne ve çevreyi tahribe dayandırarak<br />

işçi ve emekçi köylülerde tepki ve<br />

hoşnutsuzluk yaratan ÇKP yönetimi bu<br />

söylemle tepkiyi azaltmak için ideolojik<br />

demagojiye daha çok başvuracağını<br />

gösteriyor. Ayrıca, bunu dünyada ABD<br />

karşısında hegemonya için kitle desteğini<br />

artırmada elverişli araç olarak kullanabilir<br />

de.<br />

Dördüncüsü, KDHC’ye yönelik<br />

ABD’nin tırmandırdığı savaş ihtimaline<br />

karşı açık söylem geliştirmeyerek erken<br />

savaş istemediğini gösteriyor. Fakat<br />

“Büyük ulus”, “Güçlü devlet” temel<br />

amacını ifade ederek, ABD’nin yol açmakta<br />

olduğu 3. emperyalist paylaşım<br />

savaşına kendi emperyalist çıkarları<br />

temelinde hazırlanmayı da tarif etmiş<br />

oluyor. Güçlü devlet, tabii ki askeri bakımdan<br />

gelişkinlik demektir, Çin bu hedef<br />

doğrultusunda ilerleyeceğini ifade<br />

etmiş oluyor.<br />

1949’da devrimin zaferi, dev gibi<br />

bir halkı uyandırmıştı. 1970’li yıllarda<br />

başlayan kapitalist restorasyon, önce<br />

yavaş bir gelişmeyle sonra özellikle<br />

1990’lar sonrası hızlanarak kapitalist<br />

bir devi uyandırdı, emperyalizmin kurtlar<br />

sofrasına soktu.<br />

ABD emperyalizminin emperyalist<br />

dünya hakimiyeti yerini “çok kutuplu”<br />

ifade edilen birçok emperyalist güç<br />

odağına terk etmeye başlıyor. Bu, halklarda<br />

“nefes alma” etkisi yaratırken, bilinç<br />

bulandırıyor.<br />

Oysa, Çin kapitalizminin ABD emperyalizmi<br />

karşısında güç odağı olması,<br />

dünyanın ve emek gücünün talan edilmesinde<br />

kimin en kazançlı olacağı rekabetinden<br />

başka bir şey değil.<br />

Oysa başta ABD, Almanya ve Çin<br />

proletaryası olmak üzere tüm dünya<br />

ezilenlerinin kurtuluşu, kapitalist emperyalizmin<br />

eski hakiminin de yeni güç<br />

odaklarının da yıkılmasıyla olanaklıdır.

Atılım<br />

DÜNYA<br />

İspanyol devleti Katalan hükümetini görevden aldı<br />

↘↘<br />

İspanya, Katalonya özerk yönetim üyelerini görevden alarak kendi bakanlarını görevlendirdi. Ayrıca, Katalan siyasetçilere<br />

“isyana teşvik” suçlamasıyla dava açıldı.<br />

15<br />

HABER MERKEZİ - İspanya Başbakanı<br />

Mariano Rajoy, 27 Ekim’de yaptığı<br />

açıklamada Katalonya Özerk Yönetimi<br />

hükümetini feshedip bu bölgede 21<br />

Aralık’ta erken yerel seçime gitme kararı<br />

aldıklarını duyurdu. İspanyol merkezi<br />

hükümeti, bağımsızlık ilan eden Katalonya’daki<br />

yerel hükümetin üyelerini<br />

görevden alarak, yerlerine erken yerel<br />

seçime kadar kendi bakanlarını görevlendirdi.<br />

Resmi Gazete’de yayınlanan<br />

kararnameye göre, Katalonya Özerk<br />

Yönetim Hükümeti Başkanı Carles Puigdemont<br />

ve Başkan Yardımcısı Oriol<br />

Junqueras’ın yerine İspanya Başbakan<br />

Yardımcısı Soraya Saenz de Santamaria<br />

getirildi. Yerel hükümet bakanlıkları da<br />

bundan sonra merkezi hükümetin bakanlıklarına<br />

bağlı olacak.<br />

İspanyol hükümeti, görevden aldığı<br />

Puigdemont’un bölgesel seçimlere katılabileceğini<br />

açıkladı. Katalonya yerel<br />

yönetimi yetkilileri resmi olarak görevlerinden<br />

alınmalarına rağmen bir araya<br />

geldi. Görevine son verilen Katalonya<br />

Özerk Yönetimi Başkanı Carles Puigdemont,<br />

İspanya merkezi hükümetinin<br />

aldığı kararları tanımadıklarını, özgür<br />

bir ülke için çalışmaya devam edeceklerini<br />

söyledi. Puigdemont, Madrid’in bu<br />

kararına karşı “demokratik muhalefet”<br />

çağrısı yaptı. Katalonya’nın özerkliğinin<br />

devre dışı bırakılmasına da tepki gösteren<br />

Puigdemont, “özgür bir ülke kurmak<br />

için çalışacakları” vaadinde bulundu.<br />

KATALAN SİYASETÇİLERE<br />

DAVA AÇILDI<br />

Puigdemont’n yardımcısı Oriol<br />

Junqueras, hafta sonunda Katalan gazetesi<br />

El Punt Avui’ye bir makale yazdı.<br />

Junqueras, “Ülkenin başkanı hala Puigdemont’tur<br />

ve öyle kalacak” ifadelerini<br />

kullandı. Yazıyı, ‘Katalonya Başkan<br />

Yardımcısı’ olarak imzalayan Junqueras,<br />

Madrid’in ‘darbesini’ kabul etmediklerini<br />

vurguladı.<br />

İspanya Devlet Başsavcısı Jose Manuel<br />

Maza, Katalan yönetimi hakkında<br />

‘isyana teşvik, ayaklanma, kamu fonlarını<br />

suistimal’ gibi şikayetler üzerine<br />

dava açıldığını açıkladı. Bu arada Belçika<br />

hükümeti, İspanya yasalarına göre<br />

tutuklanma olasılığı bulunan Katalonya<br />

Başbakanı Carles Puigdemont’a siyasi<br />

sığınma ve koruma hakkı verilebileceğini<br />

duyurdu. Puigdemont çağrıyı kabul<br />

etmediğini açıkladı.<br />

Hafta başında, Puigdemont’un görevden<br />

alınan diğer Katalan yetkililerle<br />

birlikte Belçika’nın başkenti Brüksel’e<br />

gittiği açıklandı. Brüksel’de basın toplantısı<br />

yapan Puigdemont, Katalan liderlere<br />

getirilen suçlamaların temelsiz<br />

olduğunu ve adaletten kaçmadığını<br />

söyledi. Belçika’ya gelerek Katalan sorununu<br />

Avrupa Birliği’nin kalbine getirmek<br />

istediğini ifade eden Puigdemont,<br />

garantiler verilirse Katalonya’ya döneceğini<br />

de ekledi.<br />

İsrail’in tünel<br />

saldırısında 7<br />

Filistinli yaşamını<br />

yitirdi<br />

GAZZE - Siyonist İsrail askerleri,<br />

Gazze Şeridi’nin güney bölgesindeki<br />

Han Yunus’ta bir tünele<br />

saldırı düzenledi. Saldırıda, 7 Filistinli<br />

yaşamını yitirdi.<br />

Gazze’deki Sağlık Bakanlığı<br />

sözcüsü Dr. Eşref El Kudra, saldırıda<br />

13 kişinin de yaralandığını<br />

bildirdi.<br />

Filistin Enformasyon Merkezi’nin<br />

aktardığına göre tüneller<br />

direniş grupları tarafından kullanılıyordu.<br />

Yaşamını yitiren 4 Filistinlinin<br />

İslami Cihad Hareketi’nin<br />

askeri kanadı Kudüs Müfrezesi<br />

savaşçısı, ikisinin ise onları kurtarmaya<br />

çalışan Hamas’ın askeri kanadı<br />

İzzeddin El Kassam Tugayları<br />

savaşçısı olduğu belirtildi.<br />

Sonuç olarak, İspanya Anayasa<br />

Mahkemesi sözcüsü, mahkemenin Katalonya<br />

Bölgesel Parlamentosu’nun 27<br />

Ekim’de yaptığı bağımsızlık ilanını iptal<br />

ettiğini açıkladı. Anayasa Mahkemesi,<br />

Katalonya Parlamentosu Sözcüsü ile<br />

diğer üst düzey vekilleri 2-3 Kasım’da<br />

ifade vermeye çağırdı.<br />

Belçika’da AKP’li faşistler Kürtlere saldırdı<br />

ANTWERPEN - Belçika’nın Antwerpen kentinde,<br />

ırkçı-faşist Türkler, Kürtlere yönelik saldırılarına devam<br />

ediyor.<br />

“Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’a özgürlük” sloganıyla<br />

9 Ekim’de Avrupa turuna çıkan otobüsün, 27<br />

Ekim Cuma günü Antwerpen kentinde Türk ırkçılarının<br />

saldırısına uğramasının ardından, olaylar üç gün boyunca<br />

devam etti. Brederodestraat bölgesinde yaşayan Kürt<br />

esnaflar, saldırıların hedefinde. Birçok işyeri tahrip edildi.<br />

AKP’lilerin sosyal medya üzerinden yaptıkları çağrılarla,<br />

Belçika ve Hollanda’nın farklı şehirlerindeki Osmanlı<br />

Ocakları, UETD ve Ülkü Ocakları üyeleri otobüs,<br />

tren ve özel araçlarla kente gelerek, Kürt esnaflara saldırdı.<br />

Saldırıların arkasında, Türk Konsolosluk çalışanları<br />

ve AKP’nin Avrupa’daki kuruluşu olan Avrupa Demokratlar<br />

Birliği’nin (UETD) yöneticileri bulunuyor.<br />

ANF’ye konuşan bir tanık yaşananları şöyle anlattı:<br />

“Pazar günü gruplar halinde bölgedeki sokaklarda dolaşıyorlardı.<br />

Zaman zaman esnaflarımızı tehdit ettiler.<br />

Polisin de Kürt esnaflara ‘sizin güvenliğinizi alamayız.<br />

Dükkanlarınızı kapatın’ açıklamasının üzerine gençler<br />

esnafları korumaya gitti. Akşam saatlerinde ise özellikle<br />

Türk Konsolosluk çalışanları ve Antwerpen UETD<br />

yöneticilerinin öncülüğünde toplanan yüzlerce kişi Kürt<br />

esnaflara saldırdı. Biz de savunmaya geçtik. Yüzü kapalı<br />

gruplar, ellerinde demir, bıçak, balta, yanıcı maddelerle<br />

bize saldırmaya başladı. Polis de o esnada çekildi. Bu<br />

gruplar, ‘Allahuekber’ ve ‘Kahrolsun PKK’ sloganlarıyla<br />

bize saldırıda bulundu. Biz de direnince çatışmalar başladı.<br />

Bizim direnmemiz sonucu amaçlarına ulaşamadılar.<br />

Ama amaçları bizi linç etmekti. Adeta Belçika polisi de<br />

onlara yol açtı. Onlara saldırmak yerine bize saldırıyordu.<br />

Saldırıya uğramamıza rağmen polis herhangi bir önlem<br />

almadı.”<br />

SKB VE HALKEVİ: POLİS<br />

PROVOKASYONU SEYREDİYOR<br />

Sosyalist Kadınlar Birliği ve Belçika Halkevi yaptığı<br />

ortak açıklamada, Belçika polisinin faşist saldırılara göz<br />

yummasını eleştirdi.<br />

Açıklamada, saldırıların Türkiye konsolosluğu eliyle<br />

örgütlendiği ve bölgede yüzlerce MİT elamanının bulunduğu<br />

belirtildi. SKB ve Belçika Halkevi, faşist saldırılara<br />

karşı tepkisiz kalınmaması çağrısı yaptı.<br />

Amerika’daki #MeToo kampanyası Fransa’ya<br />

da sıçradı. “Domuzunu ifşa et” ve “#MeToo (ben<br />

de)” sloganıyla birçok kentte sokağa çıkan kadınlar,<br />

şiddete, taciz ve tecavüze “dur” dedi. Kadınlar,<br />

uğradıkları şiddeti anlatarak mücadele yöntemlerini<br />

tartıştı.

16 HABER<br />

Atılım<br />

4 Kasım’ın 1. yılı:<br />

HDP Saray faşizmine teslim olmadı<br />

↘↘<br />

HDP, Eş Genel Başkanları Figen Yüksekdağ ve Selahattin Demirtaş ile 7 milletvekilinin tutuklanmasıyla başlayan baskılara<br />

teslim olmadı. Siyasi operasyonlardan parti binalarına yönelik saldırılara kadar Saray faşizmine “adalet ve özgürlük” talebiyle yanıt<br />

verirken, Eş Genel Başkanlar ve milletvekilleri duruşmalarda faşizmi yargıladı.<br />

HABER MERKEZİ - AKP/Saray faşizmi,<br />

HDP’nin Meclis ve sokaktaki muhalefetini<br />

kırmak için 4 Kasım’da siyasi<br />

operasyonlar yaptı. 3 Kasım’ı 4 Kasım’a<br />

bağlayan gece, Saray kalemşorlarının bir<br />

süredir dilinden düşürmediği “HDP operasyonu”<br />

başlatıldı. HDP Eş Genel Başkanı<br />

Figen Yüksekdağ Ankara’daki, HDP<br />

Eş Genel Başkanı Selahattin Demirtaş<br />

Diyarbakır’daki evinden gözaltına alındı.<br />

YÜKSEKDAĞ: SAVCINIZ GİBİ SİZ<br />

DE HAYDUTSUNUZ<br />

Yüksekdağ, polislere kapıyı açmadı,<br />

polisler kapıyı kırarak eve girdi. Yüksekdağ’ın<br />

“Savcınız gibi siz de haydutsunuz”<br />

sözü, tarihe düşülen önemli bir not oldu.<br />

Polis, aynı gece, HDP Genel Merkezi’ni<br />

de basarak Grup Başkanvekili İdris<br />

Baluken’i gözaltına aldı. Milletvekilleri<br />

Sırrı Süreyya Önder, Ziya Pir, Ferhat<br />

Encü, Leyla Birlik, Selma Irmak, Nursel<br />

Aydoğan, Gülser Yıldırım, İmam Taşçıer,<br />

Abdullah Zeydan da gözaltına alınan vekiller<br />

oldu.<br />

Milletvekilleri ve eşbaşkanlar, ertesi<br />

gün adliyeye çıkartılırken, iradesine sahip<br />

çıkan halka polis tüm kentlerde saldırdı.<br />

Saray yargısı, Eş Genel Başkanlar<br />

Yüksekdağ ve Demirtaş ile milletvekilleri<br />

Baluken, Aydoğan, Birlik, Encü, Irmak,<br />

Zeydan ve Yıldırım’ın tutuklanmasına<br />

karar verdi. Ardından, Hakkari Milletvekili<br />

Nihat Akdoğan ve milletvekilleriyle<br />

dayanışmak amacıyla adliyeye giden<br />

DBP Eş Genel Başkanı Sebahat Tuncel<br />

de tutuklandı.<br />

Milletvekilleri, daha önce aldıkları<br />

karar doğrultusunda ortak savunma<br />

yaptı, “Başkanlık adı altında ülkemize ve<br />

halkımıza dayatılan bu faşist düzenden<br />

kurtulacağımızdan şüphemiz yoktur. Er<br />

ya da geç demokrasi mücadelemiz kazanacaktır.<br />

Erdoğan şahsında köhnemiş bu<br />

rejim değişecektir. Sizden hiçbir talebim<br />

ve beklentim yoktur. Siyasi faaliyetlerim<br />

nedeniyle ancak beni seçen halkım sorgulayabilir”<br />

dedi.<br />

DEMİRTAŞ: MUTLAKA<br />

KAZANACAĞIZ<br />

Eşbaşkanların mahkeme salonlarından<br />

halklara mesajı da “direniş” oldu.<br />

Yüksekdağ, tüm kadınlara “Şen olmaya,<br />

dirençli olmaya devam” mesajını gönderdi.<br />

Demirtaş ise mahkeme salonunu terk<br />

ederken, “Mutlaka kazanacağız” dedi.<br />

4 Kasım Tutsak Seçilmişlere Özgürlük Günü<br />

ANKARA - Halkların Demokratik Partisi (HDP), Meclis tarafından dokunulmazlıkların<br />

kaldırılmasının ardından HDP Eş Genel Başkanları Figen Yüksekdağ<br />

ve Selahattin Demirtaş ile milletvekillerinin tutuklandığı 4 Kasım’ı “Tutsak<br />

seçilmişlere özgürlük günü” ilan edecek. 4 Kasım etkinlikleri, Temmuz<br />

ayında başlatılan “Durmayalım, faşizmi durduralım” kampanyasının üçüncü<br />

ve son ayağı olacak. Eylem ve etkinliklerde tutuklu siyasetçilerin durumuna<br />

dikkat çekilecek. HDP, 3-4 Kasım tarihlerinde örgütlü olduğu tüm il ve<br />

ilçelerde tutsak vekillere özgürlük isteyecek. Meclis’te de tutuklu vekillerin<br />

durumuyla ilgili kanun teklifleri sunulacak, kürsü etkin kullanılacak. HDP,<br />

ayrıca bir yıllık süreçte yaşananları raporlaştırarak, kamuoyuna açıklayacak.<br />

Kandıra F Tipi Hapishanesi’ne götürülen<br />

Yüksekdağ, Edirne F Tipi Hapishanesi’ne<br />

götürülen Demirtaş ile diğer milletvekilleri<br />

uzun süre tecrit altında tutuldu.<br />

4 Kasım’dan bu yana, HDP milletvekilleri<br />

defalarca haklarında açılan davalar<br />

kapsamında gözaltına alındı. 4 Kasım’da<br />

tutuklanan milletvekillerinden Leyla Birlik,<br />

bir süre sonra serbest bırakıldı. İdris<br />

Baluken de özgürlüğüne kavuştu ancak<br />

kısa süre içinde yeniden tutuklandı. Saray<br />

yargısı Ferhat Encü ve Nursel Aydoğan<br />

için de aynı pratiği sergiledi. Besime<br />

Konca ise iki kez tutuklanıp serbest bırakıldı.<br />

HDP Sözcüsü Ayhan Bilgen ve<br />

Adana Milletvekili Meral Danış Beştaş<br />

da Saray operasyonlarından nasibini aldı,<br />

tutuklandı, ardından serbest bırakıldı.<br />

Tutuklanan vekiller arasında HDP Grup<br />

Başkanvekili Çağlar Demirel ve Burcu<br />

Çelik de yer aldı.<br />

HALK İRADESİYLE<br />

SEÇİLEN VEKİLLER<br />

EMİRLE DÜŞÜRÜLDÜ<br />

AKP/Saray iktidarı, HDP operasyonlarına<br />

Meclis içinde de devam etti.<br />

Meclis Başkanvekili Pervin Buldan’ın bu<br />

hakkı elinden alındı. Buldan, bu durumu<br />

“Yerime kayyum atandı” şeklinde yorumladı.<br />

Milletvekillerinin tutuklanmasını, bu<br />

kez “milletvekilliğinin düşürülmesi” saldırısı<br />

takip etti. İlk olarak 21 Şubat’ta Yüksekdağ’ın<br />

milletvekilliği düşürüldü. Yüksekdağ’ın<br />

Saray’ın bu saldırısına yanıtı<br />

“Geri aldıkları vekillik mazbatası sadece<br />

bir kağıt parçasıdır. Bize vekilliğimizi veren<br />

yoksullar ve yok sayılanlardır. Onların<br />

sesi ve iradesiyiz, onlar istediği müddetçe<br />

de vekilliğimize devam edeceğiz”<br />

oldu. Yüksekdağ’ın ardından Nursel Aydoğan,<br />

Tuğba Hezer, Faysal Sarıyıldız ve<br />

Besime Konca’nın vekillikleri düşürüldü.<br />

AYM’NİN HDP YANITI:<br />

BU ÜLKENİN EN<br />

KAHRAMANI BİZ MİYİZ?<br />

HDP avukatları, tutuklu milletvekilleri<br />

için, daha önce milletvekillerinin tutuklanamayacağı<br />

(Balbay örneği) kararı<br />

veren Anayasa Mahkemesi’ne başvuruda<br />

bulundu. Ancak AYM başvurunun<br />

üzerinden bir yıl geçmesine karşın hala<br />

kararını vermedi. HDP’li vekiller, AYM<br />

önünde adalet nöbeti tuttu. Avukatların,<br />

“Neden hala karar verilmedi?” sorusuna,<br />

Anayasa Mahkemesi’nin verdiği yanıt<br />

“Bu ülkenin en kahramanı biz miyiz”<br />

oldu.<br />

Eş Genel Başkan ve milletvekillerinin<br />

yargılandıkları davaların duruşmaları da<br />

hukuksuzluklarla geçti. Duruşmalara getirilmeyen<br />

vekiller, SEGBİS ile ifade vermeye<br />

zorlandı. Yüksekdağ ve Demirtaş<br />

bu durumu reddedince, zorla SEGBİS ile<br />

ifadelerinin alınması kararı çıktı. Yüksekdağ,<br />

tutuklu olduğu davanın duruşmasına<br />

4 Temmuz’da çıktı. Salona, partililerin<br />

“Figen başkan onurumuzdur” sloganları<br />

ve alkışları eşliğinde girdi. Mahkeme<br />

salonunda faşizmi yargıladı, tahliye edilmedi.<br />

18 Eylül günü görülen ikinci duruşmasına<br />

“izleyicilerin salona alınmayacağı”<br />

kararı üzerine çıkmadı. Selahattin<br />

Demirtaş hala mahkemeye çıkarılmadı.<br />

HDP’LİLER HER YENİ GÜNE<br />

OPERASYONLA UYANDI<br />

4 Kasım saldırısını, HDP’nin üye ve<br />

yöneticilerine yönelik siyasi operasyonlar<br />

takip etti. HDP’liler İstanbul’dan<br />

Hakkari’ye neredeyse her güne gözaltı<br />

operasyonuyla uyandı. Milletvekillerinin<br />

danışmanları da siyasi soykırım operasyonlarının<br />

kapsamına alındı.<br />

AKP ve Saray faşizmi, sadece eşbaşkanlar<br />

ve vekiller değil, binlerce HDP<br />

yönetici ve üyesini gözaltına aldı ve tutukladı.<br />

VİCDAN VE ADALET<br />

NÖBETLERİ TUTTU<br />

HDP, Eş Genel Başkanları ve milletvekillerinin<br />

tutsaklıklarının sona ermesi<br />

için Diyarbakır, İstanbul, Van ve İzmir’de<br />

adalet ve vicdan nöbetleri tuttu. Nöbetler,<br />

polisin yoğun ablukası altında<br />

gerçekleşti. Nöbetin tutulduğu parkları<br />

çevreleyen polis, nöbete katılacaklara<br />

sayı sınırlaması getirmekten gelenleri<br />

gözaltına almaya kadar çeşitli engelleme<br />

yöntemlerini devreye soktu.<br />

HDP Eş Genel Başkanları Figen Yüksekdağ<br />

ve Selahattin Demirtaş ile milletvekilleri,<br />

cezaevindeki tecrit koşullarına<br />

karşı direnirken, yazmaya, üretmeye<br />

devam etti. Demirtaş’ın öyküleri, “Seher”<br />

adıyla yayınlandı. Kitap, kısa sürede on<br />

binlerce kişi tarafından okundu.<br />

HDP, binlerce üye ve yöneticisinin<br />

tutsak olmasına rağmen kuruluşunun 5.<br />

yılını kitlesel etkinliklerle kutladı.<br />

2016 yılının 4 Kasım gününden bu<br />

yana HDP, Saray’ın faşist saldırılarına<br />

teslim olmadı. Siyasi operasyonlardan<br />

parti binalarına yönelik saldırılara kadar<br />

Saray faşizmine, “adalet ve özgürlük” talebi<br />

ile yanıt verirken, Eş Genel Başkanlar<br />

ve milletvekilleri duruşmalarda faşizmi<br />

yargıladı.

Atılım<br />

POLİTİKA<br />

17<br />

BÜYÜTEÇ<br />

Zafer Emektar<br />

İYİ de...<br />

Meral Akşener nihayet “parti”sini<br />

kurdu. İYİ de oldu!<br />

Siyasal kaosun ve krizin devletçi<br />

geleneğin parti ve yapılanmalarını saran<br />

boyutu biraz daha derinlik kazandı.<br />

Zaten Akşener hareketinin genel tablo<br />

bakımından yaratabileceği objektif tek<br />

sonuç da budur.<br />

Bunun dışındaki parsiyel tüm yorumlar,<br />

egemen sermaye-devlet cephesi<br />

mevzisi içinde güç ve iktidar<br />

hesabı olanların beklentilerinden kaynaklanan<br />

İYİ niyetlerin dile getirilmesinden<br />

öte bir şey değil.<br />

Haliyle, halihazırda bolca laf döndürülüyor<br />

ve daha çok döndürülecek<br />

İYİ’lik hakkında. Böyle olacak, çünkü<br />

mevcut siyasal kaosun giderek derinleştirdiği,<br />

çeşitlendirdiği toplumsal,<br />

iktisadi, politik, jeo-stratejik/askeri belirsizlik<br />

atmosferi ve bunun büyüttüğü<br />

tehlike/risk boşluğundan başı derde<br />

düşen yerli ve yabancı her türden ve<br />

düzeyden çok sayıda çıkar grubu var.<br />

Malum, bu siyasal krizin tam merkezinde<br />

aktüel olarak Erdoğan’ın tekçi<br />

Saray diktatörlüğü durduğu ve Akşener<br />

de mindere “ben cumhurbaşkanı<br />

olacağım” diye çıktığı için, bu çıkar<br />

grupları içinden açık ya da gizli epey<br />

bir potansiyel destekçi bulacağı/bulduğu<br />

kesin. Erdoğan “KÖTÜ”lüğü karşısında<br />

İYİ’liğin faziletleri hakkında laf<br />

döndürmeye başlayan ve döndürecek<br />

olan dediklerimiz de bunlar zaten.<br />

Şimdilik dolaylı da olsa ABD ve AB<br />

emperyalist basın ve diplomatik çevrelerden<br />

gelen meşrulaştırıcı cilalama<br />

yorum ve beyanları ilk elden piyasaya<br />

sürülmüş durumda. İçeride ise “heyecan”<br />

haliyle daha fazla; “şimdi seçim<br />

olsa” anketlerinde İYİ’lik patlaması<br />

yaşanıyor/yaşatılıyor; TV programlarında<br />

ve köşe yazılarında merkez sağı<br />

AKP’den alacak İYİ’lik hareketi başlatılıyor;<br />

“yenilikçi” Akşener’e gömlek<br />

değiştirtilerek “milliyetçilik-ırkçılık”tan<br />

“vatanseverliğe” yükseltiliyor; Akşener<br />

“turnayı gözünden vurmak” için<br />

“erkeğin karşısına dikilen cesur kadın”<br />

oluveriyor vb. vb...<br />

“Koyunun bulunmadığı yerde keçiye<br />

Abdurrahman Çelebi demek” misali<br />

bu yağlama-yıkama faaliyetlerinin, Akşener<br />

hareketini mensubu ve sözcüsü<br />

olduğu burjuva sistem içinde Saray/<br />

AKP karşısında bir çözüm gücü ve alternatifi<br />

haline getirebilme kudreti yok<br />

elbette. Ama zaten hareketin yapısal<br />

kapsayıcılık/birleştiricilik bakımdan<br />

böyle bir örgütlenme alt yapısı olmadığı<br />

gibi (kurucular kurulunun %90’ı<br />

MHP kökenli), ilan ettiği programın<br />

toplumsal ve siyasal yaşamın en temel<br />

sorunları karşısında (Kürt sorunu, Alevi<br />

sorunu, yoksulluk, işsizlik vb.) suya<br />

sabuna dokunmayan iddiasızlığı da<br />

dikkat çekici.<br />

Dolayısıyla, Akşener’in sözünü ettiğimiz<br />

misyonda ve anlamda bir parti<br />

kurmaktan çok, mevcut krizi ve Erdoğan-Bahçeli<br />

ittifakının/iktidarının<br />

açmazlarını, çürüyüş, çöküş eğilimini<br />

gören ve bunu kendileri için fırsata çevirerek<br />

palazlanmak isteyen bir siyasi<br />

klik örgütlenmesi inşa ettiğini söyleyebiliriz.<br />

Besbelli ki, İYİ adı ve söylemi,<br />

soyutluğu ve algıda oluşturduğu pozitif<br />

belirsizlik nedeniyle tam da bu kliğin<br />

gerçek amaçlarını gizlemeye hizmet<br />

eden, ama aynı zamanda toplumsal bir<br />

ilgi, beklenti ve çekim gücü yaratmayı<br />

da hesaplayan bir demagoji icadıdır.<br />

Ve eğer bu demagoji ve proje tu-<br />

Sanat ve Hayat dergisinin yeni sayısı çıktı<br />

HABER MERKEZİ - Sanat ve Hayat<br />

dergisinin merakla beklenen yeni sayısı<br />

çıktı. Derginin yayımlanma tarihinin<br />

Ekim Devrimi’nin 100. yıl dönümüne<br />

denk gelmesi sebebiyle, Tartışma Kültürü<br />

bölümünün ana konusunu “Devrim”<br />

oluşturdu.<br />

Kutsiye Bozoklar’ın “Hangi Kültür?”<br />

başlıklı yazısının yanı sıra P. Deniz Tekin’in<br />

“Devrim Başlıyor” yazısı, Ekim<br />

Devrimi’nin öncesi, anı ve sonrasında<br />

yeni yeni formlar kazanan devrimci sanatın<br />

temel izleğini anlatıyor.<br />

Mevsimler bölümünün okları, bu kez<br />

“popüler kültür/popüler dergiciliği” hedef<br />

alıyor. B. Sadık Albayrak Türkiye’deki<br />

dergicilik serüvenini, kalibrenin neden<br />

ve nasıl düştüğünü anlatırken, Hikmet<br />

Işık popüler dergiciliğin anlamsızlığını<br />

çok referansla ortaya seriyor. Genç yazar<br />

Hakan Güngör, yakın zamanda gündeme<br />

gelen şairlerin mezarlarının tahrip<br />

edilmesinden hareketle, “şair mezarlarını”<br />

merkezde tutan hareketli ve eğlenceli<br />

bir yazısıyla daha derginin sayfalarındaki<br />

yerini alıyor.<br />

Harman bölümü, bu sayıda da son<br />

derece zengin. Öyküleri, şiirleri, masalları<br />

ve denemeleriyle dergide yer alan<br />

isimler sırasıyla; Mustafa Angın, Onur<br />

Koca, İsmet Alıcı, Serkan Ece Şengül,<br />

Berdar Doğan, Sevde Aycıl, Güneş Kara,<br />

Ruhan Mavruk, Ulaş Ömer Sezgin, Tan<br />

Doğan ve İbrahim Kamer.<br />

Mozaik bölümünün konukları, Kürtçe<br />

bir öykü, Çeçence ve Osetçe birer<br />

masal ve Arapça bir şiir.<br />

Çentik ise “devrim dokusu” son derece<br />

belirgin olacak şekilde hazırlanmış.<br />

Vladimir Mayakovski, Hristo Botev, Cesar<br />

Vallejo, Konstantin Simonov, Vesselin<br />

Hançev, Sergey Yesenin Çentik’in<br />

konukları.<br />

Pano’da, Yener Orkunoğlu yazısında<br />

Türkiye’de gericiliğin ve muhafazakarlığın<br />

tarihsel kökenleri irdelenirken, BEK-<br />

SAV emekçisi İnan Söker, BEKSAV’ın<br />

düzenlediği Direniş Günleri’yle ilgili yazıyla<br />

derginin sayfalarında yerini almış.<br />

Pano’nun bir diğer yazısı ise Alevilik ve<br />

edebiyat üzerine pek çok konferans<br />

veren Haydar Karataş. Karataş, Dersim<br />

üzerine hacimli bir yazıyla Sanat ve Hayat<br />

okurlarına selam gönderiyor.<br />

Emin Karaca, Ayraç bölümünde<br />

Nâzım Hikmet hakkında yazılan kitaplardaki<br />

vahim hatalar üzerine yazmaya<br />

devam ediyor.<br />

Öte yandan, Sanat ve Hayat dergisinin<br />

abonelik kampanyası devam ediyor.<br />

tarsa, bunun genel tabloda objektif<br />

karşılığı ve sınırı Erdoğan diktatörlüğünün<br />

toplumsal ve siyasi olarak kıskaca<br />

alınmasında, etkisinin sınırlanması ve<br />

eritilmesinde yeni bir gücün devşirilmesi<br />

olacaktır. Emperyalist merkezlerden<br />

Türkiye’deki güç odaklarına<br />

kadar, Akşener’in arkasında şu ya da<br />

bu biçimde duran ve duracak olanların<br />

beklentisi de esasen bu eksende<br />

olacaktır. İYİ’nin matematiğinde; MHP<br />

kitlesinin ve örgütünün Akşener tarafından<br />

önemli ölçüde soğurulması ve<br />

Erdoğan-Bahçeli ittifakının buradan<br />

da zayıflatılması, AKP’deki memnuniyetsizlerden<br />

dişe dokunur puanda oy<br />

devşirilmesi, CHP-Akşener ittifakının<br />

yollarının döşenerek yerel, genel ama<br />

özellikle cumhurbaşkanlığı seçimlerinde<br />

işbirliğinin koşullarının olgunlaştırılması<br />

gibi denklem hesapları var<br />

kuşkusuz.<br />

Tüm bunların hangi somut seyir<br />

içinde ve nasıl biçimleneceğini yaşayarak<br />

göreceğiz elbet. Ancak son zamanlarda<br />

çokça dile getirilmeye başlandığı<br />

gibi Türkiye’nin siyasi iklimi giderek<br />

“Ortadoğu ülkelerine” benzemeye<br />

başlıyor ve sabah başka akşam başka<br />

dengeler kurulabiliyor. Mevcut kriz<br />

koşullarında Akşener üzerine iyi ya da<br />

kötü hesap yapan çok olacak. Geçmiş<br />

siyasi serüveni ve sicilinden biliyoruz<br />

ki, Akşener’in de kirli ilişkileri ve<br />

hesapları çok. Velhasıl, her şey İYİ’ce<br />

karışabilir memlekette! Bir de tabi “cehennemin<br />

yolları İYİ niyet taşlarıyla<br />

döşenir” derler...Ve o her zaman olası.<br />

İnternet üzerinden abone olmak isteyen<br />

okurlar sanatvehayat2015@gmail.com<br />

ya da beksav2014@gmail.com adreslerine<br />

mail yazabilir ya da 0544 538 30 93<br />

nolu telefondan dergiye ulaşabilir.

18 HABER<br />

Atılım<br />

‘Bombalayarak sindiremediniz tutuklayarak mı sindireceksiniz?’<br />

↘↘<br />

ESP’nin 12 sosyalistin tutuklanmasına ilişkin düzenlediği basın toplantısında konuşan Suruç gazisi Yasin Can “Bu, sindirme politikasıdır.<br />

Sivil, silahsız insanları bombalarla parçalayarak sindiremediniz, hapishanelerinizde tutuklayarak mı sindireceksiniz” dedi.<br />

İSTANBUL- Katıldıkları cenaze, taziye<br />

ve demokratik eylemler nedeniyle<br />

tutuklanan 12 sosyaliste özgürlük talebiyle,<br />

İHD İstanbul Şubesi’nde basın<br />

toplantısı düzenlendi. İlk olarak açıklama<br />

yapan İHD İstanbul Şube Başkanı Gülseren<br />

Yoleri, soruşturmada arama ve<br />

yakalama kararına gerekçe olarak “suç<br />

delillerini elde etmek üzere...” denildiğini<br />

hatırlattı. Yoleri, “İnsanları baştan suçlu<br />

ilan etmişler, ama ellerinde deliller yok”<br />

dedi.<br />

Avukat Kamil Ağaoğlu, Ezilenlerin<br />

Hukuk Bürosu avukatları Özlem Gümüştaş<br />

ve Sezin Uçar’ın avukatlık mesleğinden<br />

dolayı tutuklandığını belirtti. ETHA<br />

editörü İsminaz Temel’in de yine gazetecilik<br />

mesleğinden dolayı tutuklandığını<br />

kaydeden Ağaoğlu, “Suç işlediği iddia<br />

edilen olaylarda İsminaz elinde fotoğraf<br />

makinesi ile fotoğraf çekiyor” dedi. Gözaltıların<br />

ardından avukatların çok güçlü<br />

bir dayanışma gösterdiğini ifade eden<br />

Ağaoğlu, “Hem tutuklanan arkadaşların<br />

tutumları baş eğmezdi hem de dayanışma<br />

çok güçlüydü. Çünkü, haklılıklarına<br />

inançları güçlü. Biz de üzerimize düşeni<br />

yapacağız. Oradan meslektaşlarımızı ve<br />

müvekkillerimizi alacağız” dedi.<br />

KOÇYİĞİT: DAHA FAZLA<br />

DİRENİŞ DAHA FAZLA UMUT<br />

Basın toplantısına katılan HDK Eşsözcüsü<br />

Gülistan Kılıç Koçyiğit, ESP ile<br />

dayanışma içinde olduklarını söyledi.<br />

Koçyiğit, “Ne bombalar ne de tutuklamalar<br />

bizi eşitlik, özgürlük, demokrasi ve<br />

barış mücadelesinden alıkoyabilir. Daha<br />

fazla direniş, daha fazla umutla yürüyelim”<br />

dedi.<br />

Partizan’dan Rahime Karvar, ESP’ye<br />

geçmiş olsun dileklerini iletti. Sokağın en<br />

militan gazetecilerinden ikisinin, sokağın<br />

en militan avukatlarından ikisinin tutuklandığını<br />

söyleyen Karvar, “Sokağın sesini<br />

kısmaya çalışıyorlar” dedi.<br />

Sosyalist Meclisler Federasyonu’ndan<br />

Tahir Demirtaş, AKP’nin bu tür<br />

saldırılarla kendi yaşamını uzatmaya<br />

çalıştığını söyledi. Demirtaş, devrimci<br />

demokratik kurumların daha birleşik bir<br />

zeminde bu süreci karşılaması gerektiğini<br />

ifade etti.<br />

Suruç Aileleri İnisiyatifi’nden Hacer<br />

Elçin, Suruç katliamı davası avukatlarının<br />

yanı sıra katliamda yaralanan<br />

Mazlum Demirtaş ve Havva Cuştan ile<br />

yaşamını yitiren Ezgi Sadet’in ablası Özgen<br />

Sadet’in tutuklandığını hatırlatarak,<br />

davanın 3. duruşmasının 13 Kasım’da<br />

görüleceğini, tutuklananların katılamayacağını<br />

kaydetti. Suruç gazisi Yasin<br />

Can da avukatlarının tutuklandığını<br />

hatırlatarak “Bu, sindirme politikasıdır.<br />

Sivil, silahsız insanları bombalarla parçalayarak<br />

sindiremediniz, hapishanelerinizde<br />

tutuklayarak mı sindireceksiniz”<br />

diye konuştu.<br />

‘DEĞERLERİMİZİ<br />

SAHİPLENMEYE<br />

DEVAM EDECEĞİZ’<br />

Ölümsüzlerin ve Tutsakların Sesi<br />

Platformu’ndan Ümran Yurdayol, ETHA<br />

adına Deniz Bakır, ESP Genel Başkan<br />

Yardımcısı Fadime Çelebi yaptıkları konuşmalarda,<br />

baskılara karşı mücadeleyi<br />

büyüterek yanıt vereceklerini söyledi,<br />

değerleri sahiplenmekten vazgeçmeyeceklerini<br />

belirtti. Alınteri, Tutsaklarla<br />

Dayanışma İnisiyatifi bileşenleri ve Devrimci<br />

Anarşist Faaliyet temsilcileri de<br />

destek verdi.<br />

Adalet nöbetinde<br />

tutsak avukat ve<br />

gazetecilere<br />

özgürlük istendi<br />

Ailelerinden ‘Hopa tutsaklarına özgürlük’ talebi<br />

HABER MERKEZİ - Hopa’da sosyal<br />

medya paylaşımları gerekçe gösterilerek<br />

tutuklanan SKM Hopa Sözcüsü<br />

Nurcan Vayiç, HDP İlçe Başkanı Cemil<br />

Aksu ve ESP üyesi Efraim Vayiç’in aileleri<br />

yaşanan hukuksuzluğa tepki gösterdi.<br />

Hopa’da basın toplantısı düzenleyen<br />

aileler, çocuklarının derhal serbest<br />

bırakılmasını istedi. “Çocuklarımızı<br />

serbest bırakın” ve “Hopa tutsaklarına<br />

özgürlük” pankartlarının asıldığı basın<br />

toplantısında, “Hopa halkı bu çocukları<br />

tanıyor. Hopa’da yaşayan sosyalistlerin<br />

halka, doğaya karşı herhangi bir suç işlemeyeceğini<br />

biliyor” denildi.<br />

İstanbul’da ise Hopa Dayanışması<br />

basın toplantısı düzenleyerek, tutsak<br />

Hopalılara destek oldu. Makine Mühendisleri<br />

Odası İstanbul Şube binasında<br />

düzenlenen basın toplantısında,<br />

Dayanışma adına Hikmet Akçiçek bir<br />

açıklama yaptı. Akçiçek, “Fikir ve ifade<br />

özgürlüğünün ötesine geçmeyen sosyal<br />

medya paylaşımlarıyla tutuklu yargılanmaları<br />

hangi hukuktur, hangi adalettir,<br />

hangi vicdandır” dedi. Cemil, Nurcan<br />

ve Efraim’in Hopa’da yaşanan ilk tutuklamalar<br />

olmadığını kaydeden Akçiçek,<br />

şöyle devam etti: “Özellikle 31 Mayıs<br />

2011 sonrasında Hopalılar bir çok kez<br />

benzer gözaltı ve tutuklamalar yaşadı.<br />

Hukuki olmaktan çok siyasi nedenlere<br />

dayalı bu gözaltı ve tutuklamalar, Hopa’nın<br />

‘Hayır’ diyen, yılmayan, baskı ve<br />

adaletsizliğe sesini yükselten, eşitlik<br />

ve özgürlükten yana iradesini kırmaya<br />

yöneliktir. Hopa’daki haksız, mesnetsiz,<br />

hukuksuz tutuklamaları protesto<br />

ediyor, arkadaşlarımızın derhal serbest<br />

bırakılmasını istiyoruz.”<br />

ESP MYK üyesi Sedat Şenoğlu da,<br />

halklara karanlık ve zor günleri reva görenlere<br />

en iyi cevabın tutuklanan arkadaşlarının<br />

gülüşleri, dirençleri olduğunu<br />

söyledi, zorbalığın sona yaklaştığını<br />

belirtti.<br />

HABER MERKEZİ - Her Perşembe<br />

İstanbul Adliyesi önünde<br />

adalet nöbeti tutan avukatlar, 30.<br />

kez bir araya geldi. Adliyenin içinde<br />

bir araya gelen çok sayıda avukat,<br />

daha sonra adliye önünde basın<br />

açıklaması yaptı. Avukatlar, tutsak<br />

meslektaşları, gazeteciler ve hak<br />

arama mücadelesinde hapsedilen<br />

direnişçiler için adalet istedi.<br />

HDP’DEN ADALET<br />

BAKANINA SORU<br />

HDP Grup Başkanvekili Filiz<br />

Kerestecioğlu, Av. Özlem Gümüştaş<br />

ile Av. Sezin Uçar’ın tutuklanmasını<br />

Meclis gündemine taşıdı.<br />

Savunmanların gözaltı ve tutuklanma<br />

süreçlerindeki usulsüzlükleri<br />

gündeme getiren Kerestecioğlu,<br />

“Ülkede yaşanan hak ihlallerine<br />

karşı mücadele eden avukatlara yönelik<br />

bu uygulama bilginiz dahilinde<br />

midir?” diye sordu.<br />

İZMİR’DE AVUKATLAR<br />

GÖZALTINA ALINDI<br />

677 Sayılı KHK ile kapatılan<br />

Çağdaş Hukukçular Derneği’nin<br />

(ÇHD) İzmir Şubesi üyesi 7 avukat<br />

27 Ekim’de gözaltına alındı. Avukatlar,<br />

31 Ekim’de serbest bırakıldı.

Atılım<br />

HABER<br />

ESP Genel Başkanı Otlu’nun davası 8 Kasım’da<br />

↘↘<br />

Geçtiğimiz Ağustos ayından bu yana tutsak olan ESP Genel Başkanı Çiçek Otlu, 8 Kasım’da Dersim’de hakim karşısına çıkacak.<br />

İHD tek tipe karşı eyleme başlayacak<br />

HABER MERKEZİ - İnsan Hakları<br />

Derneği (İHD) İstanbul Şubesi<br />

Hapishane Komisyonu, hapishanelerde<br />

hayata geçirilmek istenen<br />

tek tip elbise dayatmasına karşı<br />

eylem takvimini açıkladı.<br />

Şube binasında düzenlenen<br />

basın toplantısında konuşan İHD<br />

İstanbul Şube Başkanı Gülseren<br />

Yoleri, “Herhangi bir infaz uygulamasının<br />

intikamcı bir tarzla gerçekleştirilmesi<br />

kabul edilemez”<br />

dedi. Tek tip elbisenin 1983’de de<br />

uygulandığını hatırlatarak, bunun<br />

bir işkence olduğunu söyleyen<br />

Yoleri, tek tip elbisenin masumiyet<br />

karinesine de aykırı olduğu,<br />

mahkumların kişiliksizleştirilmesinin<br />

amaçlandığını kaydetti. Yoleri,<br />

uygulamanın karşısında olacaklarını<br />

belirtti.<br />

İHD’nin, tek tip elbiseye karşı<br />

Kasım ve Aralık ayında yapacağı<br />

eylem takvimi şöyle:<br />

1 Kasım Çarşamba: İHD Şube<br />

binasında basın toplantısı.<br />

8 Kasım Çarşamba: TÜYAP’ta<br />

basın açıklaması.<br />

12 Kasım Pazar: TÜYAP’ta bildiri<br />

dağıtımı.<br />

15 Kasım Çarşamba: Bakırköy<br />

Özgürlük Meydanı’nda bildiri dağıtımı.<br />

20 Kasım Pazartesi: Kadıköy<br />

İskele’de bildiri dağıtımı.<br />

28 Kasım Salı: İHD Şube binasında<br />

hak ihlalleri raporu açıklanacak.<br />

4 Aralık Pazartesi: Bakırköy<br />

Kadın Hapishanesi önünde basın<br />

açıklaması.<br />

16 Aralık Cumartesi: Tek tip<br />

elbise konulu dernek binasında<br />

panel düzenleyecek.<br />

TDİ: MÜCADELENİN<br />

BÜYÜTÜLMESİ<br />

Tutsaklarla Dayanışma İnisiyatifi<br />

de, İHD İstanbul Şubesi’nde<br />

basın toplantısı düzenleyerek, hapishanelerdeki<br />

hak ihlallerine ilişkin<br />

bilgi verdi.<br />

Basın toplantısında, ilk olarak<br />

5 yılı aşkın tutukluluğun ardından<br />

yakın zamanda tahliye olan Serda<br />

Göçer konuştu. Göçer, en son<br />

kaldığı Gebze Kadın Kapalı Hapishanesi’nde<br />

hasta tutsakların tedavilerinin<br />

engellendiğini belirtti.<br />

İçeride mücadelenin sürdüğünü,<br />

ancak dışarıdan gelen güçle hapishane<br />

idaresinin geri adım attığını<br />

ifade eden Göçer, tutsakların beklentisinin<br />

dışarıda mücadelenin<br />

büyütülmesi olduğunu söyledi.<br />

TDİ adına yapılan açıklamada<br />

ise hapishanelerin bütününe yönelik<br />

topyekün bir saldırı olduğu,<br />

en sık yaşanan hak ihlallerinin sürgün<br />

sevkler, tecrit, kimlik dayatması,<br />

sayım dayatması, ayakkabı<br />

dayatması yaşandığı, görüş, avukat,<br />

spor, sohbet, kitap, gazete,<br />

tedavi ve telefon haklarının engellendiği<br />

kaydedildi.<br />

19<br />

HABER MERKEZİ - Gözaltına alınıp<br />

serbest bırakılan ancak savcılığın itirazı<br />

üzerine tutuklanan ESP Genel Başkanı<br />

Çiçek Otlu, tutsaklığının 3. ayında hakim<br />

karşısına çıkacak.<br />

Otlu, Dersim merkezli 11 ilde 4<br />

Nisan sabahı yapılan operasyonda İstanbul’da<br />

gözaltına alınarak Dersim’e<br />

götürülmüş ve 7 günlük gözaltı sürecinin<br />

ardından serbest bırakılmıştı. Ancak<br />

savcılığın itirazı üzerine hakkında<br />

yakalama kararı çıkarılmıştı. Otlu, 21<br />

Ağustos’ta Ankara’da gözaltına alınarak<br />

“örgüt üyesi olduğu” iddiasıyla tutuklanmıştı.<br />

Otlu, karşı karşıya bırakıldığı hukuksuzluğu<br />

hakimlikte verdiği ifadede<br />

“Siyasi faaliyetlerimi engellemeye dönük<br />

bu kararı reddediyorum” diyerek<br />

değerlendirmiş, kararı da “Kimse bizi<br />

teslim alamaz” sözleriyle karşılamıştı.<br />

Sincan F Tipi Hapishanesi’nde tutuklu<br />

bulunan Otlu’nun Dersim’e götürülmeyerek,<br />

SEGBİS’le ifadesinin alınacağı<br />

tahmin ediliyor.<br />

İddianamede, itirafçı Emre Çakar’ın<br />

“Otlu’nun MLKP gerillası Berfu Dilan<br />

Canbay’ın cenazesini almak için operasyon<br />

bölgesine gittiği, ardından törenine<br />

katılarak konuşma yaptığı” yönündeki<br />

ifadesi yer aldı. Ancak Canbay’ın<br />

cenazesini almak için oluşturulan ve<br />

aralarında aile ile milletvekillerinin de<br />

olduğu heyet, Valilik izni ile cenazeyi<br />

almıştı. Otlu’nun sosyal medya hesaplarındaki<br />

paylaşımları da “delil” olarak<br />

gösterildi. Söz konusu paylaşımların,<br />

devrim şehitleri ve Rojava ile ilgili haberler<br />

olduğu görüldü.<br />

Otlu’nun ifadesi ve mahkemedeki<br />

tutumu da savcı Aykut Çelik tarafından<br />

“delil” olarak değerlendirildi. Bu durum<br />

iddianamede, “şüphelinin kısmi ikrar<br />

içeren beyanları” şeklinde yer aldı.<br />

Ayrıca, Otlu’nun Berfu Dilan Canbay<br />

ile şehit düşen MLKP savaşçıları için<br />

“şehit” ifadesini kullanması da savcılık<br />

tarafından “suç” olarak kabul edildi.<br />

AVUKATI TUTUKLANDI<br />

Otlu hakkında hazırlanan iddianamede,<br />

avukatı olarak yer alan Ezilenlerin<br />

Hukuk Bürosu avukatlarından<br />

Özlem Gümüştaş ise 19 Ekim’de<br />

ESP’ye yönelik operasyonda avukat<br />

Sezin Uçar ile birlikte gözaltına alınmış,<br />

26 Ekim’de 11 kişi ile birlikte tutuklanmıştı.<br />

HBDH: Zindanlardaki<br />

saldırıların hesabını<br />

soracağız<br />

HABER MERKEZİ- Halkların Birleşik Devrim Hareketi<br />

(HBDH), hapishanelerde artan hak ihlallerine ilişkin<br />

yazılı açıklama yaptı. Hapishanelerde son süreçte<br />

yoğun baskılar uygulandığını ve bunun her geçen gün<br />

derinleştirildiğini belirten HBDH, siyasi tutsakların revire<br />

çıkartılmadığı, mahkemelere götürülürken şiddette<br />

maruz kaldığı, çıplak arama dayatıldığı, mektupların<br />

verilmediği, verilen gazetelerin bile sansürlendiği, görüş<br />

ve telefon haklarının engellendiği, baskı ve işkencenin<br />

rutinleştiği aktarıldı. Açıklamada, tüm bunlar yetmiyormuş<br />

gibi tek tip kıyafet uygulamasının hayata geçirilmek<br />

istendiğine işaret edildi. Açıklamada şöyle denildi:<br />

“Faşist AKP devleti ve çeteleri, özellikle 15 Temmuz<br />

2015’den bu yana farklı renkte, seste olan herkesi katletmeye,<br />

tutuklamaya, işkencelerden geçirmeye başlamış.<br />

Bu yaklaşımlara boyun eğmeyen, kabul etmeyen<br />

başkaldıran ya da eleştiren tüm kesimlere katliam ve<br />

zindanlar reva görülmüştür. Kürt halk önderi Abdullah<br />

Öcalan üzerinde ağırlaştırılmış tecrit derinleştirilmiş ve<br />

bununla birlikte son süreçte de yaşamına ilişkin faşist<br />

medya tarafından çirkin haberler yapılmıştır. Faşist<br />

AKP çeteleri ve devleti bilmelidir ki; halkların iradeleri<br />

bu tür baskı ve katliamlarla teslim alınamaz. Ne tek tip<br />

elbise uygulaması, ne de onur kırıcı başka uygulamalar,<br />

devrimci tutsaklar tarafından asla kabul edilmeyecek.<br />

Zindanlarda direnen yoldaşlarla birlikte HBDH de bu<br />

yaklaşımların hesabını soracaktır. Bu saldırılar ve baskılara<br />

geliştireceği eylemlerle cevap verecektir. İnsanlık<br />

onurunu hiçe sayan AKP faşizmine karşı başta devrimci<br />

demokrat sosyalist yurtsever gençlik ve kadınlar olmak<br />

üzere tüm halklarımız tepkilerini ortaya koymalı; boyun<br />

eğmeyeceğimiz gösterilmeli. Devrimci tutsakların geliştirdiği<br />

tüm eylemler desteklenmeli.”

20 GÜNCEL Atılım<br />

Açlık grevindeki direnişçilerin aileleri:<br />

Çocuklarımız organlarından yiyor<br />

↘↘<br />

Açlık grevi direnişçileri Nuriye ve Semih’in son durumlarına ilişkin açıklama yapan aileleri, yağ ve kasları eriyen iki direnişçinin<br />

artık organlarından yediklerini söyledi. Aileler, “Tek isteğimiz çocuklarımızın işlerine geri dönmeleri” dedi.<br />

HABER MERKEZİ - Nuriye Gülmen<br />

ve Semih Özakça’nın işe geri dönme<br />

talebiyle başlattığı açlık grevi 240’lı<br />

günlerinde. Çocuklarının son durumlarına<br />

ilişkin Ankara’da basın toplantısı<br />

düzenleyen Gülmen ve Özakça’nın aileleri,<br />

olası zorla müdahale konusunda<br />

uyarıda bulundu.<br />

Nuriye Gülmen’in babası Şaban<br />

Gülmen, Numune Hastanesi’nde tutulan<br />

kızını 27 Ekim’de ziyaret ettiğini,<br />

ancak 5 dakika görüşebildiklerini söyledi.<br />

“Biz, çocuğumuzla rahatlıkla konuşamadık,<br />

ihtiyaçlarını öğrenemedik,<br />

sıkıntılarının ne olduğunu öğrenemedik.<br />

Bize zaman tanınmadı” diyen baba<br />

Gülmen, Nuriye’nin yanında refakatçi<br />

olmadığını hatırlattı.<br />

Nuriye’nin 3. duruşmaya da getirilmediğini<br />

ve savunma hakkının engellendiğini<br />

söyleyen Gülmen, dava<br />

sürecinin uzatılmasının Nuriye’nin hayati<br />

tehlikesini arttırdığını ifade etti.<br />

Mahkeme heyetine Nuriye’nin neden<br />

duruşmaya getirilmediğini sorduğunu<br />

ve “biz yazı yazarız getirilir, getirilmez o<br />

bizim sorunumuz değil” yanıtını aldığını<br />

aktaran Gülmen, hukukun işlemesini<br />

istediklerini dile getirdi. Baba Gülmen,<br />

“Kamu görevinden atılan 140 bin çocuğun<br />

işe iade edilmesi herkesin isteğidir.<br />

Sorumluluk bu hükümete aittir” dedi.<br />

ÖZAKÇA: ÇOCUKLARIMIZ<br />

ÖLÜNCE Mİ O KOMİSYON<br />

KURULACAK?<br />

Semih Özakça’nın annesi Sultan<br />

Özakça da, çocuklarının Süleyman Soylu’nun<br />

kitapçık çıkarmasıyla terörist<br />

ilan edildiğini belirterek “Fakat çocuklarımız<br />

işi, ekmeği, onuru için mücadele<br />

ediyordu” dedi. Semih’in tahliyesini<br />

“yarım” olarak yorumlayan anne<br />

Özakça, açlık grevinin tek nedeninin<br />

işini geri istemek olduğunu hatırlattı.<br />

17 Mayıs’ta kurulacağı söylenen OHAL<br />

Komisyonu’nun hala kurulmamasına<br />

tepki gösteren Özakça, “Bizim çocuklarımızın<br />

yağları eridi, kasları eridi, şimdi<br />

de organları eriyor. Öldükten sonra mı<br />

o komisyon kurulacak? İşsiz kalan kişi<br />

ekmeğini kazanabilir mi, ekmeği olmayan<br />

insan tok kalabilir mi? Çocuklarımız<br />

organlarından yiyor, hiçbir suçları yok”<br />

sözleriyle tepkisini dile getirdi.<br />

‘NURİYE TANINMAYACAK<br />

KADAR ZAYIFLADI’<br />

Nuriye ve Semih İçin Dayanışma,<br />

Nuriye ve Semih’in dosyasının öncelikli<br />

incelenmesi talebiyle OHAL Komisyonu’na<br />

faks gönderdi. Faksta “Nuriye<br />

ve Semih’in komisyona yapmış olduğu<br />

başvurunun hayati tehlikelerinin varlığı<br />

da göz önüne alınarak ivedilikle ve<br />

öncelikli olarak ilk sırada incelenmesi”<br />

talep edildi.<br />

Nuriye ve Semih İçin Dayanışma’nın<br />

Kadıköy Süreyya Operası önünde her<br />

cuma yaptığı eylemde de, Nuriye ve<br />

Semih’in sağlık durumları aktarıldı. Dayanışma<br />

adına konuşan Meltem Servi,<br />

Nuriye’nin 34 kiloya düştüğünü söyledi.<br />

20 Ekim’deki 3. duruşmada tahliye<br />

olan Semih Özakça’da da kas çökmesi<br />

yaşandığını aktaran Servi, OHAL Komisyonu’nun<br />

Nuriye ve Semih’in dosyasını<br />

inceleyerek sorumluluk almasını<br />

istedi, 17 Kasım’da görülecek davaya<br />

çağrı yaptı.<br />

Açlık grevi devam ederken, Yüksel<br />

HDP’li vekiller<br />

Semih ve Esra’yı<br />

ziyaret etti<br />

ANKARA - HDP Grup Başkanvekili<br />

Filiz Kerestecioğlu ve Mardin<br />

Milletvekili Mithat Sancar, açlık<br />

grevindeki eğitim emekçileri Semih<br />

ve Esra Özakça’yı ziyaret etti.<br />

Kerestecioğlu ve Sancar’a sağlık<br />

durumları hakkında bilgi veren eğitimciler,<br />

işe geri dönme taleplerinin<br />

sürdüğünü ifade etti. Görüşmenin<br />

ardından açıklama yapan Kerestecioğlu<br />

ve Sancar, “Açlık grevindeki<br />

eğitimciler Nuriye Gülmen ve Semih<br />

Özakça’nın durumları giderek<br />

kritikleşmektedir. Durum acildir.<br />

Geçen her günün ne kadar hayati<br />

sonuçlar doğurabileceğini görmek<br />

için hekim ya da uzman olmaya<br />

gerek yoktur” dedi. HDP’li vekiller,<br />

taleplerin kabul edilmesi için hükümete<br />

çağrı yaptı.<br />

Caddesi’ndeki direniş de 1. yılını dolduruyor.<br />

Bu haftaki eylemlerde de polisin<br />

saldırısı devam etti. Öğle ve akşam<br />

saatlerindeki tüm eylemlerde gözaltı<br />

yaşandı. Direnişin 355. günkü eyleminde<br />

gözaltına alınanlar plakasız araçlara<br />

bindirilirken, araç içinde işkence yapıldı.<br />

Öte yandan, OHAL kararnamesi ile<br />

ihraç edildikten sonra İstanbul ve Ankara<br />

Yüksel’de direnişe başlayan ve 12<br />

gündür gözaltında olan öğretmen Nazife<br />

Onay tutuklandı.<br />

Hüseyin Toraman ve Düzgün Tekin için adalet<br />

İSTANBUL - Cumartesi Anneleri, bu<br />

hafta gözaltında kaybedilen Düzgün Tekin<br />

ve Hüseyin Toraman için bir araya<br />

geldi.<br />

Galatasaray Meydanı’ndaki 657. buluşmada,<br />

27 Ekim 1991’de evinin önünden<br />

beyaz Toros’a bindirilerek kaçırılan<br />

ve bir daha kendisinden haber alınamayan<br />

Hüseyin Toraman’ın akıbeti soruldu.<br />

Eylemde, 26 yıldır oğlunu arayan ve 25<br />

Ekim’de hayatını kaybeden baba Ali Rıza<br />

Toraman da anıldı.<br />

Eylemde konuşan HDP Milletvekili<br />

Hüda Kaya, “Hak arama, onların anılarına<br />

sahip çıkma noktasında mücadelemizden<br />

asla vazgeçmeyeceğiz. Yıllardır<br />

burada mücadele eden, sesini dünyaya,<br />

yönetimlere duyurmaya çalışan Berfo<br />

Ana gibiler, Cumartesi Annelerimiz, babalarımız<br />

son nefeslerini veriyor. Bunlardan<br />

biri de Hüseyin Toraman’ın sevgili<br />

babası. Onlara göstereceğimiz en büyük<br />

vefa mücadelemizi sonuca ulaştırmak,<br />

kazanmak olacaktır” dedi.<br />

TEKİN’İN AKIBETİ BELGELERE<br />

RAĞMEN AÇIĞA ÇIKARILMADI<br />

21 yaşında gözaltında kaybedilen<br />

tekstil işçisi Düzgün Tekin’in kaybedilme<br />

sürecini aktaran Leyla Kaya, ailenin<br />

avukatlarla birlikte tüm resmi kurumlara<br />

başvurduğunu ancak sonuç alınamadığını<br />

hatırlattı. JİTEM’le bağlantılı itirafçı<br />

Kasım Açık’ın verdiği bilgilere rağmen<br />

etkin soruşturma yürütülmediğini söyleyen<br />

Kaya, cezasızlık zincirinin devam<br />

ettirildiğine dikkat çekti.<br />

Oğlunun kemiklerini bulmaya çalışan<br />

baba Veli Tekin’in oğluna kavuşamadan<br />

aralarından ayrıldığını söyleyen Kaya,<br />

anne Elif Tekin’in oğluna kavuşmayı<br />

beklediğini belirtti. Anne Tekin’in “Dağlar,<br />

taşlar, kuşlar bana yön verin, ben<br />

oğluma kavuşayım” haykırışını hatırlatan<br />

Kaya, “Gözaltında kaybedilişinin 22. yılında,<br />

Düzgün Tekin dosyasında cezasızlığa<br />

son verilene kadar davanın takipçisi<br />

olmaya devam edeceğiz” diye konuştu.

Atılım<br />

HABER<br />

21<br />

‘Gazetecinin kalemi otorite karşısında boyun eğerse kırılmıştır’<br />

↘↘<br />

Adliyeler tutuklu gazeteciler için çalışıyor. Davalarda sadece gazeteciler değil gazetelerin yayın politikaları, Saray’a biat etmeyen<br />

gazetecilik yargılanıyor. Özgür Gündem ana davasında iki gazeteci özgürlüğüne kavuşurken, Cumhuriyet davasında 4 gazeteci<br />

hala hapis. Dışarıdaki gazeteciler “Onlar özgür değilse biz de özgür değiliz” diyor.<br />

İSTANBUL- İstanbul Adliyesi bu<br />

hafta yine gazetecilere çalıştı. Cumhuriyet<br />

ve Özgür Gündem davalarına devam<br />

edildi. Özgür Gündem davasından<br />

son tutuklular tahliye edilirken, Cumhuriyet<br />

davasında tahliye çıkmadı.<br />

İstanbul Adliyesi’nde 31 Ekim günü<br />

iki basın davası görüldü. İlk olarak kapatılan<br />

Özgür Gündem Gazetesi’nin<br />

tutuklu Yazı İşleri Müdürü İnan Kızılkaya<br />

ve gazetenin imtiyaz sahibi Kemal<br />

Sancılı ile tutuksuz yargılanan yazar<br />

Aslı Erdoğan, dilbilimci Necmiye Alpay,<br />

gazeteci Bilir Kaya, yayıncı Ragıp Zarakolu,<br />

avukat Eren Keskin, siyasetçi Filiz<br />

Koçali’nin İstanbul Adliyesi 23. Ağır<br />

Ceza Mahkemesi’nde görülen davasına<br />

devam edildi.<br />

Kızılkaya, yaptığı savunmada, 441<br />

gündür özgürlüğünden yoksun ve tecrit<br />

altında olduğunu ifade ederek, “Bir<br />

gazetecinin kalemi otorite karşısında<br />

boyun eğerse ya da vicdan/cüzdan arasında<br />

cüzdanı tercih ederse kırılmıştır.<br />

Benim başıma gelen en kötü şey, benim<br />

441 gün tutuklu olmam değil, gazetemin<br />

kapatılmasıdır. Gazetecilik suç<br />

değildir. Gazetecilikten yargılanan herkesin<br />

tutuksuz bırakılması gerekiyor. O<br />

gazete hiçbir ihale ve paraya buluşmaz,<br />

hiçbir güce itaat etmez” dedi.<br />

Mahkeme heyeti, Kızılkaya ve Sancılı’nın<br />

tahliyesine karar verdi.<br />

CUMHURİYET DAVASINDA<br />

TAHLİYE YOK<br />

Aynı gün, Cumhuriyet Gazetesi’nin<br />

4’ü tutuklu 18 yazar, yönetici, çizer ve<br />

çalışanının yargılandığı davanın 4. duruşması<br />

görüldü. İstanbul 27. Ağır Ceza<br />

Mahkemesi’ndeki duruşmaya, tutuklu<br />

yargılanan Cumhuriyet Genel Yayın<br />

Yönetmeni Murat Sabuncu, İcra Kurulu<br />

Başkanı Akın Atalay, muhabir Ahmet<br />

Şık ve muhasebe çalışanı Yunus Emre<br />

İper ile tutuksuz gazete çalışanları katıldı.<br />

Duruşmada dinlenen Adli Bilişim<br />

Mühendisi Tuncay Beşikçi, Emre İper’in<br />

telefonunda bulunduğu ileri sürülen<br />

ByLock konusundaki görüşünü açıkladı.<br />

Beşikçi, “FETÖ bağlantısı göremedim.<br />

Hiçbir ByLock emaresine rastlamadım.<br />

Sanık hiçbir zaman ByLock kullanmadı”<br />

dedi.<br />

Mahkeme Başkanı Abdurrahman<br />

Orkun Dağ, Osman Kavala’nın soruşturması<br />

kapsamında cep telefonu inceleme<br />

tutanağının dosyaya girdiğini açıkladı.<br />

Kavala ile Aydın Engin arasındaki<br />

bir yazışmayı okudu.<br />

Duruşmada söz alan Ahmet Şık, “Bizim<br />

manşetlerimizden örgüt arıyorsunuz.<br />

Ama örgütün yerini size söyledim.<br />

Örgüt bu adliye binasının içinde, hakim<br />

savcı kılığında, işbirlikçileri de medya”<br />

dedi.<br />

Tutuklu Murat Sabuncu da “Biz gazeteciliği<br />

savcılardan mı öğreneceğiz?”<br />

derken, Akın Atalay tutukluluklarının<br />

yasal veya hukuki bir gerekçesi olmadığını,<br />

siyasi bir plan ve karara dayandığını<br />

söyledi.<br />

Ara kararını açıklayan mahkeme heyeti,<br />

Sabuncu, Atalay, Şık ve İper’in tutukluluğunun<br />

devamına karar vererek,<br />

duruşmayı 25-26 Aralık’a erteledi.<br />

GAZETECİLİK SUÇ DEĞİLDİR<br />

Dışarıdaki gazeteciler, hem davalar<br />

öncesi adliye önünde hem de Cumartesi<br />

günü Kadıköy’de eylem yaparak,<br />

tutuklu meslektaşlarına özgürlük istedi.<br />

Kadıköy Mehmet Ayvalıtaş Parkı’nda<br />

bir araya gelen gazetecilere CHP ve<br />

HDP milletvekilleri destek verdi. “Gazetecilere<br />

özgürlük” pankartı arkasında<br />

Altıyol’a yürüyen gazeteciler, “Hemen<br />

şimdi adalet”, “Hemen şimdi özgürlük”,<br />

“Susma haykır özgür basın haktır”<br />

sloganlarını attı. El ele gerçekleştirilen<br />

yürüyüşte ayrıca Ahmet, İnan, Murat,<br />

İsminaz, Havva, Meşale’nin isimleri söylenerek,<br />

“Çıkacak yine yazacak” sloganları<br />

atıldı.<br />

Yürüyüşün ardından Dışarıdaki Gazeteciler<br />

adına açıklama yapan Gülşah<br />

Karadağ, “Onlarca gazeteci tutsak oldukça<br />

hiçbirimiz özgür olamayacağız”<br />

dedi. Karadağ, şöyle devam etti: “Çünkü<br />

gazetecilerin tutsak edilmesi, muktedirin<br />

çevirdiği organize işleri gözden kaçırmak<br />

içindir. Yolsuzlukların hesabının<br />

sorulmaması, memleketin kilerine dadanmış<br />

kravatlı farelerin rahatça kemirebilmesi<br />

ve soyguncuların yüzündeki<br />

maskenin düşmemesi içindir. Gazetecilerin<br />

tutsak edilmesi, gerçeğin gizlenmesi<br />

ve yalanların ortaya çıkmaması içindir.<br />

Hakkın, hukukun, adaletin ayaklar altına<br />

alınıp çiğnenmesi içindir. İşkencecilere<br />

yol vermek, evlatlarımızın neden katledildiklerini<br />

unutturmak, katillerden<br />

hesap sormamak içindir. Çünkü gazetecilerin<br />

tutsak edilmesi, iş cinayetlerine<br />

kurban verilen işçinin, iliğine kadar sömürülen<br />

emekçinin, hayatın her alanında<br />

taciz ve tecavüze uğrayan, katledilen<br />

kadınların çığlığının bastırılması içindir.<br />

Eğitimsizliğe ve oyun çağında açlık fiyatına<br />

çıraklığa mahkûm edilen minicik<br />

yavrularımızın alınlarından damlayan<br />

teri, gözlerinden akan yaşı, maruz kaldıkları<br />

eziyeti kirin, pasın içinde tamamen<br />

görünmez kılmak içindir.”<br />

Dışarıdaki gazeteciler, Özgür Gündem<br />

ve Cumhuriyet davaları öncesinde<br />

adliye önünde gerçekleştirdiği açıklamada<br />

da “Hakikati boğmaya çalışmaktan<br />

vazgeçin” çağrısı yaptı.<br />

Ulm’de Meşale Tolu için 22. eylem gerçekleştirildi<br />

ULM - Meşale Tolu ile Dayanışma Komitesi, Türkiye’de<br />

30 Nisan’dan bu yana tutuklu bulunan gazeteci<br />

Meşale Tolu ve tutuklu tüm gazetecilere özgürlük<br />

için Almanya’nın Ulm kentinde 22. kez bir araya<br />

geldi.<br />

Münster Meydanı’nda düzenlenen eylemde konuşan<br />

komite sözcüsü, “Sadece Meşale değil tüm gazeteciler,<br />

tüm insan hakları savunucuları, tüm vekillerimiz<br />

serbest kalana kadar etkinliğimiz sürecek. Yani,<br />

her cuma buradayız” dedi. Eylemde, Nuriye Gülmen<br />

ve Semih Özakça’nın taleplerinin kabul edilmesi de<br />

istendi.<br />

Öte yandan, Alman Gazeteciler Birliği (DJV), Peter<br />

Steudtner’in tahliye edilmesinin ardından tutuklu<br />

gazeteciler Deniz Yücel ve Meşale Tolu’nun da serbest<br />

bırakılması çağrısı yaptı.<br />

DJV Başkanı Frank Überall, “Peter Steudtner için<br />

seviniyorum ve nihayet cezaevinden çıkabildiği için<br />

onu kalpten kutluyorum” derken, Yücel ve Tolu’nun<br />

da serbest bırakılması gerektiğini ifade etti. Überall,<br />

“Onların tek suçu eleştirel gazetecilikleri. Gazeteciler<br />

mesleki faaliyetleri nedeniyle cezaevinde olduğu sürece<br />

Berlin diplomatik gündemini sürdüremez” dedi.<br />

Sınır Tanımayan Gazeteciler Örgütü (RSF) Almanya<br />

Başkanı Christian Mihr de, Türkiye yargısına<br />

8 aydır iddianamesiz Silivri Hapishanesi’nde tutulan<br />

Die Welt gazetesi Türkiye muhabiri Deniz Yücel’in<br />

iddianamesini hazırlama çağrısı yaptı. Mihr, Deniz<br />

Yücel ve Meşale Tolu hakkındaki iddiaların ‘absürt’<br />

olduğunu söyledi.

22 RÖPORTAJ<br />

Atılım<br />

Gazeteci Necmettin Salaz: Çıkış ulusal kongrede<br />

↘ ↘ Güney Kürdistan’da referandum ve sonrasında yaşanan gelişmeleri değerlendiren gazeteci yazar Necmettin Salaz, “Halk<br />

umutsuz. Yeniden moral kazandıracak olan Kürdistan Ulusal Kongresi’ni toplamak olacaktır” dedi.<br />

SÜLEYMANİYE - Mesut Barzani,<br />

2013 yılından bu yana “seçimsiz” bir şekilde<br />

elinde tuttuğu başkanlık yetkilerini<br />

devretti. Yetki devri ile birlikte başkanlık<br />

sistemi ortadan kalkarken, Güney Kürdistan<br />

yönetiminin Irak merkezi hükümeti<br />

ile yaptığı anlaşma bir bir hayata<br />

geçiriliyor. En son sınır kapılarının devri<br />

tamamlandı. Sırada havalimanları var.<br />

Peşmergenin geleceğinin ne olacağı<br />

belirsiz. ETHA editörü Arzu Demir, yaşananları<br />

Süleymaniye’de yaşayan gazeteci<br />

Necmettin Salaz’a sordu.<br />

Bugün Türk basınında da sınır kapılarının<br />

devredildiğine dair haberler genişçe<br />

yer aldı. Somut durum nedir?<br />

Sınır kapılarında ya da havalimanlarında<br />

durumun ne olduğuna dair tek tek<br />

bakma zamanı geçti artık. Gerçek şu ki;<br />

yönetim Irak yönetimine teslim edildi.<br />

Gelişmeler de bir anlaşma bütünü olarak<br />

ele alınmalı. Bu anlaşmanın içinde<br />

neler olduğunu önümüzdeki günlerde<br />

daha net göreceğiz. Referandum öncesinde<br />

bedellerinin çok ağır olacağını anlatmaya<br />

çalıştık. “Uyumuş bir düşmanı<br />

uyandırıyorsunuz. Dostunuz yok. Dost<br />

zannettikleriniz de zaten fırsat kollayan<br />

düşmanlar” dedik. Referandum yapmak,<br />

bağımsızlık ilan etmek bir ulusun hakkıdır.<br />

Ancak öncesinde bazı çalışmalar<br />

yapılmalıydı. Yapılmadı. Referandum zamansızdı.<br />

Sizin bu gördüğünüzü Güney Kürdistan’daki<br />

iktidar güçleri göremediler<br />

mi?<br />

Birilerine güvendiler. Güvendiklerinden<br />

biri de Türk devletiydi, özellikle<br />

Erdoğan’dı. Erdoğan ile 50 yıllık petrol<br />

anlaşması yapılmıştı. Ancak biz, Türk<br />

devletinin ikiyüzlü bir politika izlediğini<br />

defalarca söyledik. Bölge yönetiminin<br />

bu kadar kendilerine güvenmeleri, perde<br />

arkasında bazı görüşmelerin olduğunu<br />

gösteriyor. İkincisi, ABD’ye de önce<br />

çok güvendiler. ABD, referanduma bir<br />

gün kala çok ciddi bir heyet gönderdi,<br />

“Kendinizi yalnız bulursunuz, biz referandumu<br />

desteklemiyoruz” dedi. Güney<br />

yönetimi, iktidarını sürdürebilmek<br />

için bağımsızlık tartışması başlatacaktı.<br />

Goran Hareketi’nde belli bir büyüme<br />

var. İslamcılar bölgenin her yerinde belli<br />

bir büyüme sağlıyorlar. KDP eksiliyordu.<br />

Barzani, 2013’den bu yana seçimle<br />

gelmemiş bir başkan pozisyonundaydı.<br />

Dostlarına güvendi ancak o dostların da<br />

dost olmadığını Sayın Barzani’nin dışında<br />

herkes biliyordu.<br />

BU OPERASYON AYNI<br />

ZAMANDA ERDOĞAN’A<br />

YAPILDI<br />

Referandum yerine ne olmalıydı?<br />

Halkların bir arada yaşamasının yolunu<br />

bulmalıyız. Arap halkıyla son derece<br />

iyi ilişkiler içine girmiştik. Süleymaniye,<br />

Bağdatlıların tatil merkezi olmuştu. Ancak<br />

şimdi bu durum ortadan kalktı. Çünkü<br />

bir taraf sömürgeci, bir taraf sömürge<br />

durumuna düştü. Şu an işgal başladı.<br />

Barzani’ye yapılmış bu operasyon, aynı<br />

zamanda bir Erdoğan operasyonudur.<br />

Bunu, önümüzdeki günlerde tarih bize<br />

kanıtlayacak.<br />

İlginç bir yorum yapıyorsunuz. Bu,<br />

nasıl aynı zamanda Erdoğan’a karşı bir<br />

operasyon olabilir?<br />

Erdoğan’ın etrafını daraltmayı ve<br />

para musluğunu kapatmayı amaçladılar.<br />

Erdoğan’ın ABD ile ilişkileri gergin ve Kasım<br />

ayında Rıza Zarraf’ın mahkemesi var.<br />

Yargılamanın Erdoğan ailesine uzanacağı<br />

biliniyor. Erdoğan ile ilişkileri daha da gerilecek<br />

olan Amerika tedbirler alıyor. Bu<br />

söylediğimi birkaç hafta sonra biraz daha<br />

iyi hissetmeye başlayacağız. Buradan ne<br />

kadar petrolün Türkiye’ye gittiği belli değil.<br />

Erdoğan’ın örtülü ödeneği Kürtlerin<br />

sırtından karşılanıyordu. ABD, bu kaynağı<br />

kesmiş oldu. Türkiye’de petrol fiyatlarında<br />

ciddi tırmanışlar başlayacak. Çünkü<br />

Irak, Türk devletine Güney Kürdistan yönetiminin<br />

verdiği fiyattan vermeyecektir.<br />

Sınır kapılarında sadece nöbet tutmayacaklar,<br />

gümrük de koyacaklar. Türkiyeli<br />

iş adamları buraya neredeyse vergisiz giriyorlardı.<br />

Ancak artık böyle olmaz. Belki<br />

Irak şimdi yapmaz ama ABD bir süre<br />

sonra buradaki Türk askeri güçlerinin<br />

varlığını da tartışma konusu yapacaktır.<br />

Özetle, bu sadece bir Barzani operasyonu<br />

değil aynı zamanda bir Erdoğan operasyonu<br />

olarak da görülmelidir.<br />

Barzani yetkilerini devrediyor. Bu<br />

kadar yaşanan sorunun, krizin sorumlusu.<br />

Adeta ortaya sis bombası attı ve<br />

çekildi. Bu yetki devrini nasıl değerlendiriyorsun?<br />

Barzani’nin başkanlığı aslında 4 yıl<br />

önce bitmişti. Başkanlık sistemi de lağvedildi.<br />

Barzani, kendisinden sonra bir<br />

başkan da istemedi. Burada da ince bir<br />

siyasi taktik var. “Ben bölgenin tek başkanı<br />

oldum, şimdi de bir danışma merci<br />

olarak devam ederim” gibi bir hesap<br />

içinde. Aslında Meclis “Seçim yapıyoruz”<br />

kararı çıkarabilirdi. Bu son yıkımdan sonra<br />

Barzani herhangi bir seçime gitmek<br />

istemez.<br />

Bu durumda aslında zaman kazanmış<br />

mı oluyorlar?<br />

Evet, kendisine başka bir sıfat bularak<br />

süre kazanmayı düşünüyor. Şimdilik<br />

köşesine çekilmiş durumda. Meclis’in<br />

açılıp da bunları tartıştığı gün bizi bir şey<br />

çok korkuttu. Bir kardeş kavgasından<br />

çok korktuk. Neyse ki atlatıldı, umut ediyorum<br />

ki hava daha da gerilmez. Artık<br />

bundan sonra hükümetin de bir esprisi<br />

kalmadı. Eskiden Kerkük vardı, havaalanları,<br />

gümrükler vardı. Yönetimin bir<br />

ekonomisi vardı. Artık bunlar yok. Batı<br />

müdahale edip de Irak’tan maaşlar gelirse<br />

ancak burası ayakta durur. Yoksa<br />

burayı bir sefalet dönemi bekliyor. Irak<br />

hükümeti, peşmergeyi de istiyor. Peşmerge<br />

yönetimini alıp, sayıyı düşürmeyi<br />

ve tüm bölgeye dağıtmayı planlıyor. Güney<br />

Kürdistan’da da peşmergeden boşalan<br />

yere Irak Arap askerini yerleştirecek.<br />

Bunun adı nedir? Yeniden sömürge olmadık<br />

mı? Ne yazık ki evet. Kimin eliyle?<br />

Kendi projemizle.<br />

KÜRT ULUSAL KONGRESİNİ<br />

TOPLAMA ZAMANI<br />

Yeni siyasi ve sosyal durum, yeni siyasi<br />

güçleri açığa çıkartabilir mi?<br />

Halk, Başûrê Kürdistan’da şu anda<br />

kendi geleceğine, ülkesinin geleceğine<br />

dair umutsuz. Bu umudu yaratacak bir<br />

tek enerji var; Kürt Ulusal Kongresi. Çok<br />

ciddi biçimde toplanır ve bütün yapılar<br />

buna dahil olursa, önüne çalışmalar koyarsa,<br />

bu Kürdistan halkının moralini toparlayacaktır.<br />

Bu olanlardan sonra KDP, ulusal<br />

kongreye dahil olur mu?<br />

Barzani’nin son söylediği “Anlaşıldı<br />

ki Kürt halkının tek dostu, kendisi ve<br />

dağlardır” sözünü önemsiyorum. Umut<br />

ediyorum ki bunu gerçekten anlamıştır.<br />

Sayın Barzani’nin bu sözünün ardından<br />

Türk devleti ile ilişkilerini kesip, pratikte<br />

kanıtlaması lazım. Eğer Sayın Barzani,<br />

kendini bu hale getirenlerle ilişkisini kesip,<br />

gerçek anlamda dostları ile buluşursa,<br />

Kürt Ulusal Kongresi’ne de katılırsa,<br />

bu moral bozukluğundan kurtuluşu getirebilir.<br />

Süreci yıpratıcı bir şekilde devam<br />

ettirmemeliyiz. İçine düşülmüş çok<br />

ciddi yanlışlar var ancak kimseye “hain”<br />

dememek lazım. Siyasi partilerin siyasi<br />

hataları vardır, halklarına özeleştiri yapmak<br />

durumundadırlar. Bizim işimiz şimdi<br />

ulusal birliği sağlamaktır.<br />

Bu son gelişmeler, PKK’nin durumunu<br />

nasıl etkiler?<br />

Bugün yaşanan durumun benzeri<br />

geçmişte de defalarca oldu. KDP ve Yekiti<br />

arasındaki savaş döneminde, Irak’la<br />

savaş döneminde de PKK, bir güç olarak<br />

burada var oldu. PKK’nin buraya dair<br />

hiçbir olumsuz etkisi bugüne kadar olmadı.<br />

Bundan sonra da olmaz. PKK, buraya<br />

yakın dağlık alanda kampları olan<br />

Kürdistani bir harekettir. Kürt halkının<br />

özgürlüğü için 40 yıldır savaşan bir örgüttür.<br />

Burada ne zaman Kürt halkı bir<br />

saldırı ile karşı karşıya kalsa, sokaklarda<br />

gerilla görmeye başlarız; Şengal’de,<br />

Maxmur’da olduğu gibi. KDP ya da Yekiti’nin<br />

alanlarından biri tehdit altındaysa,<br />

gerilla birkaç saatte dağdan iner ve<br />

savunma hattı oluşturur. Yöneticilerinin<br />

açıklamalarında görüyoruz, “Kürt halkı<br />

hangi parçada olursa olsun, bir tehdit<br />

altında ise orada savunma alırız” diyorlar.<br />

PKK, 40 yıldır NATO’nın saldırılarına<br />

rağmen yerindedir. Bu son gelişmelerden<br />

de etkileneceğini sanmıyorum.<br />

Irak’ın, Türkiye’nin PKK ile başetme<br />

şansları yok.

Atılım<br />

Sömürgeciliğin Kürdistan çıkmazı<br />

POLİTİKA<br />

23<br />

҉҉SİNAN BORAN<br />

Faşist Saray iktidarı, bağımsızlık<br />

referandumunun ardından Haşdi Şabi’nin<br />

Kerkük işgaliyle başlayan Güney<br />

Kürdistan saldırısını sevinçle karşıladı.<br />

Birkaç ay öncesine değin Saray katında<br />

türlü aşağılamaların hedefinde tutulmuş<br />

Irak Başbakanı İbadi, Erdoğan için<br />

birden bire “aziz dostum” oluverdi. Ne<br />

de olsa, Güney Kürdistan yönetiminin<br />

bağımsızlık referandumu adımı karşısında,<br />

Erdoğan’ın savaş tehdidi ile İbadi’nin<br />

işgal girişimi, yani Kürt düşmanı bu iki<br />

sömürgeci çizgi hızla buluşmuştu. Şimdi,<br />

Kerkük’ten Musul’a ve Maxmur’dan<br />

Şengal’e Başûr’un kritik noktaları, sınır<br />

kapıları ve havalimanları gitgide Bağdat’ın<br />

kontrolüne geçerken, savaş ganimetinden<br />

gözleri kamaşan sömürgeci<br />

yağmacıların havasındalar. Ve tabii asıl<br />

dertleri Başûr’da Kürtlerin federe ulusal<br />

statülerini olabildiğince budamak.<br />

Saray güdümlü sömürgeci Türk ordu<br />

birlikleri, Rusya’yla anlaşma sonucunda<br />

İdlib’e çıktı. Diktatör Erdoğan, Afrin’i<br />

önce kuşatıp nefessiz bırakmayı, ardından<br />

doğrudan işgal etmeyi planladıklarını<br />

açıkça dile getirmeye başladı. Rojava<br />

devrimini durdurmak ve Kuzey Suriye<br />

Federasyonu’nun statü kazanmasını engellemek,<br />

geçen yıl Cerablus işgalinde<br />

dolaysız ifadesini bulduğu üzere, sömürgeci<br />

faşizmin başlıca hedefi haline geldi.<br />

Faşist politik İslamcı şef, Kuzey Kürdistan’da<br />

yeni savaş teknolojisine ve<br />

tam donanımlı paralı askerlerine çok<br />

güveniyordu. “Nisan’a kadar bitireceğiz”<br />

nakaratı, Saray sözcülerinin ağızlarından<br />

düşmüyordu. Sömürgeci zulüm makinası,<br />

Bakur’un direngen kentlerini yerle<br />

bir etmekle kalmadı, dağını taşını bombaladı,<br />

ormanlarını yaktı. Kitlesel tutuklama<br />

terörü yetmedi, köylüler SİHA’larla<br />

vuruldu, Kürtçe tabelalar kayyumlu<br />

belediyelerce silindi. Kürtlere işkence<br />

Muğla’da olduğu gibi ayan beyan sokağa<br />

yayıldı.<br />

Ölçüsüz faşist yalan ve demagojiyle,<br />

aşağılık ırkçı propaganda sağanağıyla, İslamı<br />

şovenist bilinç zehirlenmesini rezilce<br />

alet edişiyle Saray diktatörlüğü, Türk<br />

halk yığınlarını bu sömürgeci saldırganlığa<br />

arkalamak istedi. Kürt mevsimlik işçilerine,<br />

Kürt cenazelerine ırkçı saldırılar<br />

birbirini izledi.<br />

Varyos Yayıncılık adına İmtiyaz Sahibi ve<br />

Yazıişleri Müdürü: Şengül Güneş Bali<br />

Yönetim Yeri: Aksaray Mah. Müezzin Sok. İlhan Apt.<br />

No: 12/1 D:7 Aksaray/İSTANBUL<br />

Tel: (0212) 529 15 94 Faks: (0212) 529 06 75<br />

e-mail: <strong>atilim</strong>gazetesi@gmail.com<br />

Yayın Türü: Yaygın Süreli<br />

Peki ya sonuç?<br />

Sonuç şu ki, artık Türk burjuva devleti<br />

“beka sorunu”nu tarihinde hiç olmadığı<br />

kadar yakın ve derin hissediyor.<br />

“Nisan’a kadar bitireceğiz” nakaratı,<br />

gerillanın aylara yayılan amansız ve sayısız<br />

vuruşlarıyla tuzla buz oldu. Devasa<br />

askeri birlikler, SİHA’lar, güdümlü füzeler,<br />

yeni termal kameralar Kürt özgürlük<br />

gerillasının iradesini kıramadı. MİT’in<br />

PKK liderliğine dönük suikast girişiminin<br />

Süleymaniye’de tam bir fiyaskoya dönüşmesi,<br />

faşist Saray rejimini siyaseten<br />

cidden hırpaladı.<br />

Bir yandan Kuzey Suriye Federasyonu’nda<br />

gerçekleşen komün seçimleri ve<br />

hazırlanan federasyon seçimleri, diğer<br />

yandan DSG’nin Rakka zaferi ve Deyrez<br />

Zor hamlesi, Rojava devrimine yeni<br />

bir itilim kazandırdı. PYD’nin siyasi iradesi<br />

emperyalist kurtlar sofrasını daha<br />

fazla zorlarken, Türk sömürgeciliğinin<br />

Suriye’deki siyasi inisiyatifi zayıfladı.<br />

Başûr’da Kürt halkı, en güçlü şekilde<br />

dile getirdiği bağımsızlık arzusunun Türk,<br />

Arap ve Fars sömürgecilikleriyle uzlaşma<br />

veya emperyalistlerle işbirliği yolundan<br />

asla hayat bulamayacağı gerçeğini<br />

deneyimledi. Haşdi Şabi’nin saldırısı karşısında,<br />

sınıf çıkarlarını ulusal çıkarların<br />

üstünde görenlerin ihaneti ile KDP ve<br />

YNK’nin direnmekten nasıl kaçtıklarını,<br />

halka nasıl sırtlarını döndüklerini gördü.<br />

Yenilginin güncel kaotik ortamında, Kürdistan’ın<br />

diğer parçalarında olduğu gibi<br />

Başûr halkı nezdinde de ulusal demokratik<br />

özlemleri gerçekleştirmenin yegane<br />

alternatifi olarak devrimci mücadele<br />

yolu belirginleşmeye başladı.<br />

Bu, aynı dönemde Rojhilat’ta kolberlerin<br />

art arda katledilmesinden sonra<br />

patlayan halk öfkesi de Kürdistan’ın tüm<br />

sömürgecilerini telaşlandıran diğer bir<br />

başkaldırı işareti oldu.<br />

Hızla artmaya devam eden dış borç<br />

stoku, büyüyen dış ticaret açığı, yeniden<br />

tırmanışa geçen döviz kuru, durgunluğa<br />

sürüklenen konut piyasası ve inşaat sektörü,<br />

artan vergi ve zamlar, emekçilerin<br />

hayatlarına dolaysızca etki eden sonuçlar<br />

ürettikçe, Erdoğan’ın ve AKP’nin<br />

ırkçı-şoven ideolojik manipülasyon<br />

hamlelerinin maddi temeli de aşınma<br />

tehlikesiyle yüz yüze geldi.<br />

Öte yandan, seçim sevdalısı pozları<br />

Almanya/Frankfurt:<br />

avrupa<strong>atilim</strong>@hotmail.com<br />

İngiltere: Ali Akgül<br />

<strong>atilim</strong>uk@hotmail.com<br />

Tel: 00447956078533<br />

İsviçre: S. Göl,<br />

isvicre_<strong>atilim</strong>@hotmail.com<br />

Fransa: Cemal Öztürk,<br />

45 Rue Lavoisier, 77000<br />

Melun -Paris<br />

fransa<strong>atilim</strong>@hotmail.com<br />

Hesap No: Postaçeki:<br />

Serdal Işık 05145562<br />

Türkiye Abonelik:<br />

100 TL (1 yıl)<br />

takınmaktan ve “milletin sandıktaki iradesi”<br />

lafını gevelemekten vazgeçmeyen<br />

faşist diktatör için seçimin ancak onun<br />

tekçi diktatörlüğünü pekiştirmeye hizmet<br />

ettiği ölçüde anlam taşıdığı çoktan<br />

açığa çıktı. 7 Haziran 2015 seçim sonuçlarını<br />

iptal eden, 1 Kasım 2015 seçimlerini<br />

de bombalı katliamlarla kazanan,<br />

ardından Kürdistan’ın seçilmiş belediye<br />

başkanlarını tutuklatıp belediyeleri kayyumla<br />

ele geçiren Erdoğan iktidarı, 16<br />

Nisan referandumunda ancak hileyle<br />

sonuç alabildiği bir seviyeye kadar irtifa<br />

kaybetti. Ve işin ucu, 16 Nisan yenilgisinin<br />

siyasi faturasının çıkarıldığı AKP’li<br />

“seçilmiş” belediye başkanlarının zorlamayla<br />

istifalarına vardıkça, Saray rejimi<br />

saflarındaki iç huzursuzluklar da dışa<br />

vurdu.<br />

Evet, artık Türk burjuva devleti “beka<br />

sorunu”nu tarihinde hiç olmadığı kadar<br />

yakın ve derin hissediyor. Üstelik “beka<br />

sorunu”na, zaten sorunun kaynağı olan<br />

ırkçı sömürgeci saldırganlığı daha da<br />

tırmandırmanın ötesinde hiçbir çözüm<br />

getiremiyor. Bir başka ifadeyle, tarihin<br />

Kürdistan’ın ulusal özgürleşme saatinin<br />

hızla dönmeye başladığı bir döneminden<br />

geçiliyor. Elbette Kürt halkımız için gelgitlerle,<br />

ulusal çapta politik parçalılığın<br />

dezavantajlarıyla, büyüyen bedellerle<br />

beraber hızlanan bir dönüş bu. Ve ama<br />

Kürt ulusal statüsünün gelişimini olgunlaştıran,<br />

sömürgeci Türk burjuva rejiminin<br />

politik çaresizliğini kesinkes derinleştiren<br />

bir dönüş...<br />

Diktatör Erdoğan ve Saray kulları<br />

çıkmazdalar! Bakur’da ne yapsalar gerillayı<br />

yenilgiye uğratamadıklarından,<br />

Rojava’da devrimci gelişmeyi halen<br />

frenleyemediklerinden, Başûr’da bölgeyi<br />

düzenleyici bir politik aktör pozisyonu<br />

alacak kudrete sahip olmadıklarından<br />

dolayı çıkmazdalar. Ama tam da aynı<br />

nedenle, üstelik emperyalistlerle sürtüşmelerinin<br />

artması pahasına, en “çılgın<br />

macera”ya bile girebilecek, en gözü dönmüş<br />

haliyle saldırılara pekala imza atabilecek<br />

durumdalar.<br />

Tüm bu vurgulananlardan çıkaracağımız<br />

temel sonuç, sömürgeci saldırı<br />

ve katliamların, savaş tehditleri ve işgal<br />

girişimlerinin gündemin baş köşesinde<br />

olmayı sürdüreceği bir dönemde olduğumuzdur.<br />

Basıldığı Yer: Gün Matbaacılık<br />

Adres: Sefaköy Telsizler Mevki Beşyol<br />

Mah. Akasya Sok. No: 23/6<br />

Küçükçekmece/İST.<br />

Tel: (0212) 580 63 75<br />

Bu dönemde Kürdistanlı komünistler,<br />

Rojava’da veya Başûr’da işgalci<br />

saldırganlığa karşı ulusal savunma savaşında<br />

mevzilenmekte, Bakur’da faşist<br />

sömürgeciliğe karşı ulusal devrimci mücadeleyi<br />

büyütmek için öne atılmakta,<br />

Kürdistan’ın proleter öncüleri olarak dövüşmekte<br />

duraksamayacaklardır.<br />

Türkiyeli komünistler ise Saray iktidarının<br />

bölgesel saldırganlığına barikat<br />

olma, sömürgeciliğin gerçeklerini bıkıp<br />

usanmadan emekçi yığınlara açıklama,<br />

Kürt ulusal demokratik haklarının meşruluğunu<br />

açıkça savunma, ırkçı faşist<br />

güruhların karşısında kararlılıkla durma<br />

sorumluluklarını tereddütsüzce yerine<br />

getireceklerdir.<br />

Kürdistan çıkmazının Erdoğan’ın başında<br />

bulunduğu faşist sömürgeciliğin<br />

yıkılışına dönüşmesi, hiç kuşkusuz, yalnızca<br />

halklarımızın birleşik direnişi ve<br />

savaşımının örgütlenip büyütülmesiyle<br />

olanaklı olacaktır.<br />

1 Kasım Dünya<br />

Kobanê Günü<br />

kutlandı<br />

KOBANÊ - 2014 yılında, IŞİD<br />

çetelerinin kuşatması altındayken<br />

Kobanê ile dayanışmak için ilan edilen<br />

“1 Kasım Dünya Kobanê Günü”<br />

Kobanê’de kutlandı. “İnsanlığın<br />

Direniş Başkenti Kobanê” şiarıyla<br />

düzenlenen etkinliğe binlerce kişi<br />

katıldı.<br />

MLKP Rojava, 1 Kasım Dünya<br />

Kobanê Günü’ne ilişkin “1 Kasım<br />

Dünya Kobanê Günü kutlu olsun!<br />

Şan olsun Kobanê direnişine<br />

ve onu zafere taşıyanlara” başlıklı<br />

açıklama yaptı. Açıklamada şöyle<br />

denildi: “Kobanê, zulme, faşizme,<br />

sömürgeciliğe, gericiliğe karşı verilmiş<br />

bir yanıttır. Kobanê direnişi, özgür<br />

ve direnen kadının, AKP-DAİŞ<br />

çetelerine, onların erkek egemen<br />

zihniyetlerine vurulmuş en büyük<br />

darbedir. Kobanê direnişi, ezilenlerin<br />

özgür, eşit bir bölge ve dünya<br />

isteğinin adıdır.<br />

Kobanê direnişi, şehitlerimizin<br />

bizlere armağanıdır. Kobanê direnişi,<br />

Arin Mirkanların, Paramazların,<br />

Saryaların, Alişerlerin, Alganların,<br />

Diyar Bagokların, Cudi Amedlerin<br />

bizlere bıraktığı özgürlük meşalesidir.”

logo

Ürünler

Kaynaklar

Şirketler

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!