Karolina Jabłońska Muzy w Łodzi Kaliskiej Historia ... - Atlas Sztuki

podczas gdy dzisiejsze Muzy były powoływane do panteonu Muz z różnych miejsc, najczęściej
związanych z życiem towarzyskim, co jest oczywiste, bo Muza Łodzi Kaliskiej to także, w pewnym
sensie, towarzyszka artystycznych działań. To co trzeba przyznać Muzom, to świadomość
własnej roli i znaczenia w realizacjach grupy. Bez względu na to, czy mowa o dawnych Muzach,
czy dzisiejszych, Muzy Łodzi Kaliskiej mają poczucie misji. Tu ujawnia się w nich zabawna, „kobieca”
cecha umniejszania roli Muz, z którymi nie pracowały: dawne twierdzą, że one odgrywały
większą rolę niż dzisiejsze, dzisiejszym wydaje się, że dopiero one potrafiły i miały odwagę
podzielić się swoimi pomysłami, które niejednokrotnie były wykorzystywane w pracach grupy,
a prawda leży pewnie po środku, czyli w grupie Łódź Kaliska, której członkowie ufali i ufają kobietom,
bez względu na czas, w którym tworzą.
Historia grupy Łódź Kaliska opowiedziana przez Muzy jest filmem, którego jedną z największych
wartości jest przedstawienie historii z innej niż dotąd perspektywy, przez pryzmat pamięci jednostek,
pokazanie historii, której wartość jest niepodważalna, która trwa, dopóki żyją uczestnicy
wspominanych wydarzeń. Wpisuje się w rodzaj dokumentowania sztuki, oparty na pamięci
świadków. Nie jest to jednak film „gadających głów” decyduje o tym montaż, zadawane pytania,
atmosfera, którą artystce udało się stworzyć przed kamerą, na pewno także i to, że Leśniak
bardzo dobrze zna twórczość Łodzi Kaliskiej, zarówno od strony krytycznej, jak i artystycznej,
dlatego doskonale wiedziała, o co pytać. Oddanie głosu Muzom jest tyleż przewrotne, co dowcipne,
jednak nigdy wcześniej nie widziałam tak bezpretensjonalnej, szczerej i naturalnej historii
Łodzi Kaliskiej, nawet jeśli to historia wybiórcza i niepełna.
Karolina Jabłońska, historyczka sztuki i niezależna kuratorka. Publikuje teksty o sztuce współczesnej. Od
2006 roku współprowadzi portal o sztuce www.lodz-art.pl.
4