Nadur an duine 'na staid cheithir-fillte ...

8
a cheile ;
mar a ehrioch mhòr anns a' chuid a b'airde dheth ; agus
an t-anam ceudna bhi 'g aomadh gus a' chreutair mar a
chrioch mhòr anns a' chuid a b'isle dheth, mar a deir iad
air d'a anam a blii gu nadurra ag aomadh gu Dia,
ni a ta do-dheanta ; oir cha'n urrainn duine san aon uair
dà chrioch a bhi aige. Bha aignidhean an duine ma ta,
'na cheud staid saor o gach salachar, saor o gach tinneas agus
galar, do bhrigh gu'n robh iad fuidh umhlachd dhligheach
d'a reusan soilleir, agus d'a thoil naomh. Bha cumhachd
aige mar an ceudna, gu dheanamh, a reir a thoile, cumhachd
gus a' mhaith a dheanamh, a bha fios aige bu choir a bhi
deanta, agus a dh'ionnsuidh an robh a thoil ag aomadh,
eadhon, uile lagh Dhè a choinihlionadh. Mur biodh e mar
sin, cha'n iarradh Dia umhlachd iomlan uaithe ; oir, a bhi
ag ràdh, gu bheil an Tighearn " a' tional san ionad anns nach
do sgaoil e," is droch thoibheum e, an aghaidh an Dè
mhaith, agus fhial, Mat. xxv. 24, 25.
na chaidh a ràdh, feudar fhaicinn, Gu'n robh a' cheud
fhireantachd a mhinich sinn iomlan agus nadurra, gidheadh
caochlaidheach
Sa' cheud àit, Bha i iomlan ; araon d'a thaobh san aig an
robh i, (an duine gu h-uile,) agus a cuspair (an lagh gu
h-uile,) Iomlan a deiream, d'a thaobhsan aig an robh i ; oir
bha'n fhireantachd so a' comhdachadh an duine gu leir : bu
thaois-gheur bheannaichte i, a thaosnaich am meall uile.
Cha robh aon tarrainn mearachdach am pàilliun nàcluir an
duine, 'nuair a chuir Dia suas e, ciod air bith mar tha e
a nis air a chur as a cheile. Bha'n duine an sin, naomh 'na
anam, 'na chorp, agus 'na spiorad. Am feadh 'sa mhair an
t-anam neo-thruaillidh, bha ionad còmhnuidh air a chumail
glan, agus gun smal : bha buill a chuirp 'nan soithichibh
coisrigte, agus 'nan armaibh fireantachd. Bha gleachd
eadar feoil agus spioracl, rèusan agus miann ; eadhon an
claonadh bu lugha gu peacadh, no gu ana-mhiann feolmhor
anns a' chuid a b'isle do 'n anam, gu h-uile neo-fhreagarach
ris an treibhdhireas so san robh an duine air a chruthachadh
; agus bha so air a dheilbh gu sgail a chur air
truaillidheachd nàduir an duine, agus gu duibh-nèul a cliur
air gràs Dhè ann an Iosa Criosd : Tha e ro chosmhuil ri
cainnt Adhaimh 'nuair a thuit e, a tha fàgail a' pheacaidh
aig dorus a Chruitheir, Gen. iii. 12. "A' bhean a thug
thu gu bhi maille rium, thug ise clhomh do'n chraoibh,
;