26.07.2013 Views

ZMIENNOŚĆ ODCZYNU pH GLEB - Uniwersytet Opolski

ZMIENNOŚĆ ODCZYNU pH GLEB - Uniwersytet Opolski

ZMIENNOŚĆ ODCZYNU pH GLEB - Uniwersytet Opolski

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Proceedings of ECOpole<br />

Vol. 1, No. 1/2 2007<br />

Monika SPOREK 1 i Kazimierz SPOREK 1<br />

<strong>ZMIENNOŚĆ</strong> <strong>ODCZYNU</strong> <strong>pH</strong> <strong>GLEB</strong><br />

VARIATION IN <strong>pH</strong> REACTION OF SOILS<br />

Streszczenie: Odczyn gleb leśnych w ciągu roku zmienia się zależnie od wilgotności, aeracji i temperatury gleby<br />

oraz sezonowych zmian składu ugrupowań drobnoustrojów glebowych. Przedstawione badania prowadzono przez<br />

okres jednego roku, rozpoczynając je wraz z ruszeniem wegetacji, czyli na przełomie kwietnia i maja 2001 roku.<br />

W ekosystemie leśnym na siedlisku boru mieszanego świeżego (BMśw) założono 25 jednoarowych działek<br />

graniczących ze sobą. Raz w miesiącu z każdej działki pobierano próbki gleby o nienaruszonej strukturze<br />

z 5 głębokości (0, 50, 100, 150, 200 cm). Zatem miesięcznie analizie poddano 125 próbek gleby, w których<br />

oznaczono m.in. stężenie jonów wodorowych w wodnej zawiesinie gleby (<strong>pH</strong>H2O) oraz w zawiesinie sporządzonej<br />

w roztworze KCl (<strong>pH</strong>KCl). Otrzymane wartości <strong>pH</strong> ulegają dość znacznym wahaniom sezonowym. Różnice<br />

występują również w poszczególnych poziomach. Najmniejsze wartości <strong>pH</strong> otrzymano dla wierzchniej warstwy<br />

gleby. Wyraźnie widać wypłukiwanie kationów zasadowych w głąb profilu glebowego.<br />

Słowa kluczowe: odczyn, gleba, bór mieszany świeży<br />

Mozaikowatość gleb, czyli przestrzenne zróżnicowanie zdolności produkcyjnej<br />

siedliska, ma doniosłe znaczenie dla ekologii. Dzięki temu zróżnicowaniu powstają zespoły<br />

roślinne o różnym składzie gatunkowym, a co za tym idzie stają się ostoją różnych<br />

konsumentów i różnych drapieżców. Zróżnicowanie siedliskowe pozwala przetrwać<br />

konsumentom okresy nasilenia liczebności populacji antagonistycznych. W rezultacie<br />

wytwarza się taki stan, że drapieżcy nie wyniszczą doszczętnie swych ofiar, co umożliwia<br />

utrzymanie się przy życiu wszystkich składników danej biocenozy. Zróżnicowanie<br />

siedliskowe działa stabilizująco na układ „drapieżca-ofiara”, a tym samym na skład<br />

gatunkowy fitocenozy. W dalszym ciągu analiz kierujemy naszą uwagę na horyzontalne<br />

zróżnicowanie odczynu <strong>pH</strong> gleby jako wskaźnika siedliskowego zmieniającego się w skali<br />

kilkudziesięciu metrów kwadratowych. Postępujemy tak, ponieważ ma to szczególne<br />

znaczenie w doświadczalnictwie ekologicznym, badającym zależność produkcji pierwotnej<br />

od abiotycznych czynników siedliskowych. Z horyzontalną zmiennością odczynu mamy<br />

zawsze do czynienia w warunkach naturalnych, a zwłaszcza w glebach leśnych.<br />

Prowadzone badania miały na celu prześledzenie dynamiki zmian odczynu gleby<br />

w profilu glebowym zarówno jako zmienność przestrzenną, jak również zmienność<br />

sezonową.<br />

Metody badań<br />

W doświadczalnictwie stajemy zawsze przed alternatywą wyboru powierzchni poletka<br />

doświadczalnego. Jeżeli wybierzemy duże poletko, to uzyskujemy większą dokładność, ale<br />

tracimy na jednolitości siedliska. Jeżeli wybierzemy małe poletko, to zyskamy na<br />

jednolitości siedliska, ale obniżamy dokładność, a zatem i pewność wyników. W naszych<br />

badaniach wytypowaliśmy małe poletka doświadczalne, ale liczne, łącząc postulaty<br />

dokładności wyników i jednolitość siedlisk. Badania prowadzono w ekosystemie leśnym na<br />

1 Zakład Ekologii i Ochrony Przyrody, <strong>Uniwersytet</strong> <strong>Opolski</strong>, ul. kard. B. Kominka 4, 45-035 Opole,<br />

tel. 077 401 60 40, e-mail: mebis@uni.opole.pl


250<br />

Monika Sporek i Kazimierz Sporek<br />

siedlisku boru mieszanego świeżego w Leśnictwie Przechód. Wytypowano 25 działek,<br />

każda o powierzchni 100 m 2 rozlokowanych obok siebie. Wszystkie działki porasta<br />

40-letnia monokultura sosnowa [1]. Przez okres jednego roku, raz w miesiącu, z 25 działek<br />

za pomocą świdra glebowego pobierano próbki gleby o nienaruszonej strukturze, objętości<br />

100 cm 3 z 5 głębokości. Po zdjęciu warstwy organicznej pobierano pierwszą próbkę,<br />

oznaczając ją jako „0”, kolejne pobierano z głębokości 50, 100, 150 i 200 cm. We<br />

wszystkich próbkach oznaczono <strong>pH</strong> w H2O i 1 M KCl.<br />

Wyniki badań<br />

Wyniki uzyskane w badaniach nad zmiennością odczynu <strong>pH</strong> w profilach glebowych<br />

w ciągu 12 miesięcy podlegają modelowi kompletnej randomizacji. Należy zauważyć, że<br />

wyniki dla każdego miesiąca, to jest każdej próbki, stanowią szereg rozdzielczy. Wszystkie<br />

(n = 1295) dane sklasyfikowano według miesięcy. Traktując miesiące jako obiekty,<br />

wyróżniono w analizie wariancji dwa następujące źródła zmienności; między miesiącami<br />

z sumą kwadratów odchyleń oraz wewnątrz miesięcy z sumą kwadratów odchyleń. Z tabel<br />

1 i 2 odczytujemy okresy kulminacyjnych odczynów przypadających na przełom kwietnia<br />

i maja - modalna równa 4,7 i najmniejszych wartości <strong>pH</strong> odnotowanych w miesiącach<br />

styczeń i luty - modalna równa 4,2. Wyniki (tabele 1, 2) wskazują, że w badanych<br />

warunkach siedliskowych powstaje próchnica nienasycona, czyli kwaśna. Ta forma<br />

próchnicy jest charakterystyczna dla gleb zbielicowanych (stanowiska borów). Jest ona<br />

stosunkowo łatwo wypłukiwana z poziomu A1. Korzystne warunki do dużej produkcji<br />

panują tam, gdzie w ciągu roku ściółka ulega przemianie w próchnicę, tak aby jesienią<br />

bezpośrednio przed opadem nowych liści nie było na powierzchni gleby żadnych śladów<br />

nierozłożonej materii organicznej.<br />

Tabela 1<br />

<strong>pH</strong>H2O gleby w miesiącach<br />

2001 2002<br />

w okresie wegetacji w okresie zimy<br />

IV-V VI VII VIII XII I II III<br />

x 4,90 4,45 4,37 4,35 4,25 4,13 4,30 4,40<br />

Min 3,7 3,3 3,0 3,1 3,3 3,2 3,4 3,5<br />

Max 6,9 5,3 6,6 5,2 5,0 5,9 5,5 5,2<br />

Mediana 4,7 4,6 4,3 4,4 4,3 4,1 4,3 4,5<br />

Modalna 4,7 4,8 4,3 4,3 4,4 4,2 4,2 4,7<br />

V% 15,53 10,59 15,73 9,70 8,78 10,90 9,86 10,14<br />

<strong>pH</strong>KCl gleby w miesiącach<br />

Tabela 2<br />

2001 2002<br />

w okresie wegetacji w okresie zimy<br />

IV-V VI VII VIII XII I II III<br />

x 4,07 3,76 3,74 3,74 3,88 3,71 3,76 3,78<br />

Min 2,9 2,4 2,5 2,5 2,7 2,7 2,7 2,7<br />

Max 4,9 4,4 4,8 4,6 4,7 4,8 4,5 4,6<br />

Mediana 4,2 3,9 3,9 3,8 3,9 3,8 3,9 3,9<br />

Modalna 4,3 4,1 3,9 3,9 4,0 3,8 4,0 4,0<br />

V% 11,50 12,37 13,21 11,26 10,51 11,58 11,35 11,38


Zmienność odczynu <strong>pH</strong> gleb<br />

W tabelach 1 i 2 przedstawiono analizę statystyczną dla poszczególnych miesięcy<br />

z rozbiciem na okres wegetacyjny i zimowy. Zmienność odczynu gleb w cyklu rocznym<br />

zaprezentowano na rysunkach 1 i 2.<br />

Rys. 1. Zmienność <strong>pH</strong>KCl gleby dla 25 stanowisk i 5 głębokości w cyklu rocznym<br />

Rys. 2. Zmienność <strong>pH</strong>H2O gleby dla 25 stanowisk i 5 głębokości w cyklu rocznym<br />

Pomiary odczynu dostarczają bardzo ważnej informacji, mianowicie charakteryzują<br />

zróżnicowanie mikrosiedliskowe, które ściśle wiąże się z gęstością i charakterem kryjówek<br />

w biocenozie. To z kolei wpływa na bogactwo gatunkowe biocenozy, jej stabilność<br />

i pociąga za sobą zróżnicowane oddziaływania czynników środowiskowych, wyrażających<br />

się rozmiarami osobników w populacji, co ma duże znaczenie dla gospodarki leśnej.<br />

Wnioski<br />

1. Największe zakwaszenie gleby występuje do głębokości 50 cm, co przypuszczalnie<br />

jest związane z dekompozycją gromadzonej materii organicznej, wypłukiwaniem<br />

kationów zasadowych w głąb profilu.<br />

251


252<br />

Monika Sporek i Kazimierz Sporek<br />

2. Badane gleby charakteryzują się znaczną sezonową zmiennością odczynu z okresową<br />

kulminacją na przełomie kwietnia i maja oraz najmniejszymi wartościami na przełomie<br />

stycznia i lutego. Przyczyną małej wartości odczynu w styczniu i lutym mogą być<br />

imisje związane z sezonem grzewczym.<br />

Literatura<br />

[1] Ebiś M.: Struktura biomasy sosny zwyczajnej. WN PWN. Warszawa-Wrocław 2001.<br />

VARIATION IN <strong>pH</strong> REACTION OF SOILS<br />

Summary: The reaction of forest soils changes during the year depending on humidity, aeration and soil<br />

temperature, and seasonal changes in composition of communities of soil micro-organisms. The study lasted for<br />

one year, starting with the commencement of vegetation, ie at the turn of April and May 2001. In the forest<br />

ecosystem, in the habitat of mixed fresh coniferous forest, 25 neighbouring plots of the size of one are each were<br />

established. Once a month from each study plot soil samples of intact structure were collected from 5 depths (0,<br />

50, 100, 150, 200 cm). Thus, 125 soil samples were analysed per month. In these samples concentrations of eg<br />

hydrogen ions in water suspension of soil (<strong>pH</strong>H2O) and in suspension in KCl solution (<strong>pH</strong>KCl) were measured. The<br />

obtained values of <strong>pH</strong> showed remarkable seasonal variation. Differences occurred also between soil layers. The<br />

lowest <strong>pH</strong> values were obtained from the surface layer of the soil. Leaching of alkaline cations inside the soil<br />

profile was clearly visible.<br />

Keywords: soil, <strong>pH</strong> reaction, mixed fresh coniferous forest

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!