dr hab. inż. Krzysztof Goczyła, prof. nadzw. PG - Wydział Elektroniki ...

Kandydat na dziekana Wydziału Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki
Politechniki Gdańskiej na kadencję 2008-2012
dr hab. inż. Krzysztof Goczyła, prof. nadzw. PG
O sobie
Urodziłem się w 1953 roku. To był podobno niezły rok
(pewien znienawidzony dyktator uwolnił od siebie świat
właśnie w tym roku). Mój śp. ojciec zawsze chciał, abym
poszedł „na łączność”, i poszedłem. Studia na PG
ukończyłem w 1976 roku i w tym roku rozpocząłem
pracę na WETI (wówczas: Wydziale Elektroniki PG). W
1982 roku obroniłem pracę doktorską, a w 1999 roku
uzyskałem stopień doktora habilitowanego. Mam na
koncie ponad 120 publikacji naukowych z informatyki.
Wydałem też podręcznik akademicki na temat
algorytmów i struktur danych (zawsze fascynowały mnie
zagadnienia algorytmiczne), a aktualnie zajmuję się
problemami reprezentacji wiedzy i modelowania ontologicznego. Wypromowałem jednego doktora
(oczekiwane zatwierdzenie na najbliższym posiedzeniu Rady Wydziału), a w bieżącym roku mam
nadzieję wypromować kolejną dwójkę. Jestem w trakcie pisania monografii na temat ontologii w
systemach informatycznych, traktującej o nowoczesnych metodach modelowania świata. Myślę, że te
problemy mają dużą przyszłość i im chcę poświęcić swoją działalność badawczą w najbliższym
okresie. Duży wpływ na moją sylwetkę zawodową miały projekty prowadzone w Katedrze Inżynierii
Oprogramowania od roku 1994. Wtedy uzyskaliśmy pierwszy grant programu Tempus i dzięki niemu
zmodernizowaliśmy w sposób istotny dydaktykę z zakresu inżynierii oprogramowania. Od tego czasu
uczestniczyłem w szeregu poważnych projektów europejskich prowadzonych w naszej katedrze i to
wpłynęło w sposób istotny na moje kompetencje naukowe i organizacyjne. Nieocenioną pomoc w tym
zakresie uzyskiwałem od prof. Janusza Górskiego, kierownika naszej Katedry. Aktualnie jestem
kierownikiem dwóch projektów promotorskich, jednego sporego projektu badawczego własnego,
uczestniczę w kończącym się właśnie projekcie 6. Programu Ramowego, a także, wraz z moim
zespołem, jestem członkiem konsorcjum aplikującym o projekt 7. Programu Ramowego UE.
Ostatnio przygotowałem, przy współudziale kilku osób z Wydziału, tę część uczelnianej aplikacji
o środki z Programu Operacyjnego „Kapitał Ludzki” (PO KL), która dotyczy WETI. Aplikacja ta
łącznie opiewa na kwotę ponad 20 mln zł i dotyczy różnorodnych przedsięwzięć wydziałowych
planowanych na lata 2008-2011. Jeśli zyska ona uznanie Ministerstwa, szereg działań opisanych
poniżej stanie się dużo łatwiejsze w realizacji.
Dlaczego uważam to za tak ważne? Bo…
Po pierwsze – aktywność
Myślę tu o aktywności katedr w pozyskiwaniu grantów i innego rodzaju zleceń o charakterze
badawczo-rozwojowym i wdrożeniowym. W tym zakresie jest jeszcze sporo do zrobienia. Występują
tu bowiem bardzo duże dysproporcje pomiędzy katedrami WETI. Dlaczego stawiam na aktywność?
Bo po pierwsze – bez pozyskiwania funduszy zewnętrznych katedry skazane są na środki przyznane z
budżetu uczelni, a to w praktyce oznacza wegetację. Z opublikowanego przez MNiSzW przed paroma
dniami „Projektu założeń reformy systemu nauki i szkolnictwa wyższego” wynika, że nie możemy się
spodziewać gwałtownego przyrostu środków budżetowych na naukę. Rząd obiecuje w latach 2009-
2013 przyrost wydatków na naukę i szkolnictwo wyższe o 0,158% PKB rocznie, ale – jak
doświadczenie wskazuje – i te ostrożne szacunki najpewniej okażą się zbyt optymistyczne. A zatem
musimy szukać środków pozabudżetowych. Rolą dziekana jest promowanie i zachęcanie do tego typu
aktywności. Jako dziekan będę z chęcią dofinansowywał (oczywiście w miarę możliwości)
różnorodne przedsięwzięcia rozwojowe katedr, ale z niechęcią finansował je w całości. Po drugie –

sądzę, że przyszłością naszego wydziału są młodzi doktorzy. W Polsce nie sprawdza się model
zachodni, w którym po doktoracie młody naukowiec idzie na pewien czas do pracy w przemyśle, by
potem wrócić na uczelnię. U nas taka osoba zazwyczaj już nie wraca. A zatem powinniśmy
zatrzymywać tych najlepszych, najdynamiczniejszych. Jak? Proponując im uczestniczenie w
interesujących projektach, dających zarówno możliwości rozwoju, jak i satysfakcję finansową, a także
oferując możliwości rozwoju poprzez atrakcyjne podoktorskie staże zagraniczne. Jeśli nic nie
uczynimy w tym kierunku, w krótkim czasie staniemy się wydziałem złożonym z doświadczonych
profesorów i starszych wykładowców oraz nerwowo rozglądających się doktorantów. A gdzie ów
cenny, tak potrzebny środek?
Jednym ze środków przeciwdziałającym takim tendencjom jest…
Otwarcie na otoczenie
Powinniśmy zrozumieć, że współpraca z otoczeniem, przede wszystkim otoczeniem
przemysłowym, jest w naszym szeroko pojętym interesie. Wynika to z utylitarnego charakteru
dyscyplin uprawianych przez nas zarówno w nauce, jak i dydaktyce. Nie powinniśmy patrzeć na
naszych partnerów przemysłowych jedynie jak na „wysysaczy” naszych studentów i absolwentów.
Sądzę, że należy zacieśnić współpracę z firmami, również na gruncie dydaktyki. W tym celu planuję
zainicjować regularne wykłady przedstawicieli firm na temat ich działalności biznesowej, które
przybliżyłyby naszych studentów do zagadnień, z którymi się zetkną po studiach. Zaproponuję
również wprowadzenie min. 4-miesięcznych staży przemysłowych, odbywanych na 7. semestrze
studiów 1.stopnia. W ramach takiego stażu student będzie realizował swój projekt dyplomowy
inżynierski, pozostając pod opieką tutora wydziałowego (kierownika jego projektu inżynierskiego),
który zarazem będzie prowadził indywidualny program studiów takiego studenta tak, by ten mógł
uzyskać potrzebne punkty ECTS. W okresie przejściowym wprowadzę taką formę odbywania 10.
semestru na studiach jednolitych magisterskich. Ważnym elementem współpracy z otoczeniem
przemysłowym są studia podyplomowe. W naszej katedrze od ponad 10 lat z powodzeniem nauczamy
pracowników firm z branży ICT nowoczesnych metod inżynierii systemów informatycznych. Będę
zachęcał do oferowania przez katedry nowych, interesujących dla otoczenia tego rodzaju studiów.
W celu ożywienia współpracy z otoczeniem przemysłowym i nadania jej nowych form uproszczę
procedury i obniżę wymagania, w tym finansowe, stawiane firmom, które chcą nawiązać współpracę z
WETI na różnych polach. Wydaje się, że jest to szczególnie istotne dla małych firm, stawiających
pierwsze kroki w biznesie, które mogą oferować bardzo ciekawe tematy dla projektów studenckich.
Będzie to z pewnością służyć podniesieniu atrakcyjności naszego wydziału dla kandydatów na studia.
Bo to, na czym nam najbardziej zależy, to…
Dydaktyka i studenci
Pamiętajmy, że jesteśmy wydziałem uniwersytetu technicznego, a więc instytucją dydaktyczną.
Jakość prowadzonej dydaktyki powinna być naszym oczkiem w głowie. Bywa z tym jednak różnie, z
różnych względów. Co zrobić, aby podnieść jakość dydaktyki, aby spowodować swoiste dodatnie
sprzężenie zwrotne pomiędzy wykładowcami a studentami? To bardzo trudne zadanie i nie znam
jednej właściwej odpowiedzi. Ale to nie znaczy, że w tej kwestii nic nie należy robić.
Zamierzam zmienić system ankietowania studentów, i to zarówno w aspekcie technicznym (chcę
przejść na ankietowanie elektroniczne, tak jak robi się to niektórych innych wydziałach PG), jak i w
aspekcie motywacyjnym – wyniki ankiet będą uważnie analizowane przez dziekana i w sposób
zasadniczy będą wpływały na ocenę pracowników i katedr. Zamierzam również umiędzynarodowić
dydaktykę, szczególnie tę prowadzoną na 2. stopniu studiów. Służyć będzie temu wprowadzenie
najpierw specjalności, a potem kierunku anglojęzycznego z zakresu ICT, co umożliwi nam
przyjmowanie studentów zagranicznych, a także zapraszanie wykładowców zagranicznych do
prowadzenia poszczególnych przedmiotów w ramach takich kierunków. Przedmioty te mogą mieć
nawet charakter jednorazowych kursów, zamawianych (i przynajmniej częściowo finansowanych)
przez firmy. Dochodzą do mnie sygnały, że wśród międzynarodowych korporacji działających w
Polsce jest spore zainteresowanie tego rodzaju współpracą z uczelniami.

Zakładam, że w przeciągu najbliższych 3 lat dydaktyka prowadzona na Wydziale ulegnie
gruntownej modernizacji. Powinny zostać wprowadzone metody kształcenia na odległość, zarówno na
studiach stacjonarnych, jak i niestacjonarnych. Zakładam, że tą formą prowadzenia objętych zostanie
ok. 20% wszystkich zajęć. Będę wspierał specjalistyczne kursy dla studentów WETI podnoszące ich
kwalifikacje zawodowe. Będę też troszczył się o odpowiednie wyposażanie laboratoriów sprzętowych
tak, by liczba stanowisk laboratoryjnych była dostosowana do liczebności grup studenckich, stosownie
do charakteru prowadzonych zajęć. Będę przy tym brał pod uwagę współczynniki kosztochłonności
ustalane dla poszczególnych kierunków studiów przez MNiSzW.
Dobra dydaktyka powinna być oparta na dobrych podstawach naukowych. A więc…
Nauka
Najważniejszym średnioterminowym celem, jaki musimy sobie postawić, będzie to, by nasz
wydział znalazł się w gronie Krajowych Naukowych Ośrodków Wiodących (KNOW). W świetle
wspomnianego uprzednio „Projektu założeń…”, kryteriami przynależności do KNOW będą:
prowadzenie najlepszych kierunków studiów (w tym tzw. kierunków zamawianych), prowadzenie
najwyższej jakości innowacyjnych badań i nowoczesne zarządzanie. Nie będzie to łatwe, gdyż
decydować o tym będą wyniki audytu zewnętrznego, ustalające też przynależność do stosownej
kategorii. Naszym celem powinno być zakwalifikowanie się do kategorii A, gdyż pójdą za tym
większe środki finansowe z dotacji statutowej oraz dotacje celowe.
Jak to osiągnąć? I znów stawiamy na młodzież. Zamierzam zmodernizować studia doktoranckie
prowadzone na naszym wydziale, a także wprowadzić zakrojony na szeroką skalę system stypendiów
podoktorskich krajowych i zagranicznych. Naszym wspólnym celem powinno być utworzenie
świetnej szkoły doktoranckiej realizującej nowoczesne studia interdyscyplinarne przy świetnym
Krajowym Naukowym Ośrodku Naukowym. Aby znaleźć się w gronie KNOW, niezbędne będzie
umiędzynarodowienie i studiów doktoranckich (poprzez nabór studentów z zagranicy i prowadzenie
zajęć w języku angielskim), i badań naukowych poprzez zapraszanie zagranicznych naukowców w
celu zaangażowania ich w badaniach prowadzonych na WETI. Potrzebne będą do tego nowe gabinety
i pracownie – ale z tym nie powinno być problemów, gdyż mamy nowy gmach, którego potencjał jest
aktualnie daleki od wykorzystania. Kolejną formą aktywności sprzyjającą podniesieniu kompetencji
naukowych naszej kadry będzie udział w konferencjach, kursach, warsztatach i stażach zagranicznych
i krajowych.
Jednak żeby nauka mogła się rozwijać, potrzebna jest dobra…
Infrastruktura i organizacja
Ustępujący dziekan, a zarazem rektor elekt, prof. Henryk Krawczyk, pozostawia wydział w bardzo
dobrej kondycji. Mamy nowy gmach, nie mamy długów, parter starego gmachu jest wyremontowany,
komórki wydziału funkcjonują coraz lepiej. Co zatem zamierzam zrobić? Nowy gmach trzeba dobrze
zagospodarować. Trzeba wykorzystać tkwiący w nim potencjał w zakresie bazy laboratoryjnej i
wykładowej. Jego utrzymanie nie będzie tanie i trzeba wypracować formułę pokrywania tych kosztów.
Stary gmach, poza parterem, wygląda miejscami nie jak gmach wydziału wyższej uczelni. Pokoje
pracowników i sale laboratoryjne pozostają i będą pozostawać w gestii katedr, ale korytarze i
pomieszczenia wspólne to nasza wspólna, ogólnowydziałowa sprawa i stopniowo musimy
doprowadzić je do stanu, którego nie będziemy się wstydzić. Zamierzam również uporządkować
placyk przed starym gmachem, i – wiem że rozczaruję samochodziarzy, ale sam też nim jestem – nie
będzie to kolejny parking.
W kwestiach dotyczących organizacji pracy komórek wydziałowych – widzę potrzebę opracowania
i upublicznienia na naszych stronach internetowych procedur postępowania w typowych sytuacjach,
zarówno tych dotyczących pracowników, jak i studentów; np.: „Jak złożyć wniosek o wyjazd
zagraniczny”, „Jak przygotować i przeprowadzić egzamin dyplomowy”, „Jak ubiegać się o urlop
dziekański” itd. Chciałbym również, by zniknęły tasiemcowe kolejki przed dziekanatem w „okresach
krytycznych”, takich jak początek semestru. W tym celu postaram się wprowadzić elektroniczny
system rezerwacji terminów oraz funkcjonalnie rozszerzyć internetowy serwis dla studentów Student

Info. Będę też kontynuował rozwój systemu wspomagania pracy administracji wydziału SETI-1, także
w części przeznaczonej dla pracowników. Powinno to w szybkim czasie ułatwić życie nam wszystkim.
Zamierzam też powołać komórkę odpowiedzialną za współpracę z zagranicą. Będzie ona
odpowiedzialna za obsługę logistyczną studentów, wykładowców i naukowców zagranicznych oraz za
staże studenckie odbywane za granicą. Powołam też pełnomocnika dziekana ds. projektów o skali
wydziałowej oraz pełnomocnika ds. promocji wydziału. Ta ostatnia kwestia – promocja naszego
wydziału – bardzo leży mi na sercu. Chciałbym, by nasz wydział stał się centrum kultury (sic!)
technologii informacyjnych i komunikacyjnych na Wybrzeżu, otwartym na młodzież szkół
gimnazjalnych i licealnych.
W tym wszystkim będą mi pomagali prodziekani:
• ds. studenckich
• ds. organizacji studiów
• ds. badań i wdrożeń
• ds. współpracy i promocji.
Kompetencje poszczególnych prodziekanów nie zostaną zmienione w sposób istotny, zmienię
jednak nieco sposób pracy kolegium dziekańskiego, tak by móc lepiej koordynować jego działania.
Na koniec
… obietnice (przecież bez nich program wyborczy nie ma racji bytu). Mnie jednak obietnice
kojarzą się bardzo źle, pewnie Państwu również, z wiadomych względów. Ale po głębokim
zastanowieniu postanowiłem sformułować kilka zasad, których będę przestrzegał z całą determinacją.
Mogę zatem obiecać, że:
• wszystkie kierunki uprawiane na WETI będą przez dziekana traktowane tak samo;
• wszelkie istotne decyzje będą zapadały przy otwartej kurtynie;
• zrobię wszystko, by utrzymywać bardzo dobre stosunki z centrum;
• w sprawach wątpliwych będę kierował się zdrowym rozsądkiem.
Ponadto dementuję pogłoski, jakobym zamierzał wprowadzić łacinę jako język obowiązujący na
posiedzeniach Rady Wydziału (choć czynię to z niejakim żalem).
Krzysztof Goczyła