Schecter Jerry Horton Tempest Signature - SOUND.PL

TOPTESTY
gitara elektryczna
Ciepła, miodowa barwa szlachetnego
topu z klonu wzorzystego
mieni się refleksami. Na podstrunnicy
na wysokości XII progu
widnieje intarsja stylizowana na
kształt ryby Koi, powszechnie
uznawanej za pierwowzór złotej
rybki.
zwraca uwagą niebywała wręcz przejrzystość brzmienia.
Akordy E, G czy C brzmią mocno i energetycznie
jako całość, a jednak można bez większych trudności
wyłowić z masy dźwięku każdą strunę osobno. Cała
gitara „na sucho” gra raczej jasnym odcieniem barwy.
Rezonans rozkłada się proporcjonalnie na całej
powierzchni instrumentu i wybrzmiewa długo. Jednocześnie
nie towarzyszy mu brzęczenie strun o progi, co
daje poczucie komfortu gry, podobnie jak to, że gitara
„nie ucieka” z kolana, ani nie ciąży w kierunku gryfu.
Nie jest też przesadnie ciężka, co nawet dziwi jak na
taką dawkę mahoniu użytego do konstrukcji korpusu.
Waga gitary może się wahać w zależności od ciężaru
gatunkowego zastosowanego do budowy konkretnego
egzemplarza drewna. Testowy instrument waży dokładnie
3,17 kg, ale ze względu na powyższe należy to
przyjąć jako wartość względną.
Troszkę innego charakteru instrument nabiera
podczas gry powyżej X progu. Nawet podczas gry „bez
Stroiki Grover zainstalowane
na główce to gwarancja stabilnego
stroju.
prądu” wyczuwa się czystość i zdecydowanie każdego
dźwięku; twardy dźwięk w połączeniu z łatwością jego
wydobywania daje prawdziwą satysfakcję... „słyszalną”
i manualną.
Podłączenie gitary do wzmacniacza przynosi
prawdziwa ulgę. Cechy słyszalne przed wpięciem kabla
do gniazda wzmacniacza są transponowane i prawidłowo
wzmacniane. A co najważniejsze – są, płyną
z gitarowego głośnika. Sustain ulega dalszemu wydłużeniu
o wartość, której wcześniej nie byliśmy w stanie
usłyszeć przez niedoskonałość ludzkiego ucha.
Zacznijmy od sparowanych cewek humbuckerów.
Pozycja mostkowa przynosi nam wyjątkową jasność
i fantastyczny wręcz „twang”. Kiedy na czystym kanale
w tej pozycji uwydatniam wysoki środek, przychodzą
mi na myśl bluegrassowe skojarzenia. Tutaj
oczywiście słychać do jakiego stopnia brzmienie może
być selektywne. Ta gitara udowadnia, że poprzeczkę
można zawiesić bardzo wysoko. Po włączeniu przesteru
wymienione cechy pozostają w mocy, dochodzi
do głosu jeszcze fenomenalna wręcz łatwość w kon-
Charakterystyczną cechą gitar
spod gwiazdy Hortona jest
pewien wspólny mianownik:
przetworniki Seymour Duncan
i mostek systemu TonePros.
trolowaniu własnej gry. Słychać wyraźnie artykulację
i operowanie dynamiką nawet przy dość znacznym
(ale rozsądnym) nasyceniu kanału przesterem. Tego
się nie spodziewałem. Gitara nabiera mocy po przełączeniu
na pozycję przetworników sparowanych. Trochę
pogarsza się wyrazistość, ale barwa zdecydowanie
ciemnieje – to tendencja typowa na kanale OD. Na czystym
kanale ma się jednak wrażenie, że słychać każdy
zwój strunowej owijki. Przystawka przy gryfie stanowi
kwintesencję brzmienia Jerry Horton Tempest. Jakkolwiek
ta pozycja w grze z przesterem nie zachwyca,
tak na kanale czystym jest jedną z najlepszych barw,
jakie kiedykolwiek słyszałem. Spróbuję opisać to modelowym
sposobem. Barwa, w której dominują raczej
częstotliwości środkowego zakresu z odpowiednio
dobraną dawką sopranów, jest idealnie wprost uzupełniana
przez dolny rejestr. Ufff... Ma się wrażenie, że
jakikolwiek zagrany akord będzie posiadał intuicyjnie
dobrany poziom basu. Bez dudnienia i niekorzystnych
interferencji. Podczas wydobywania pojedynczych
dźwięków – nie ma mocnych – skojarzenie z lejącym
się miodem jest tutaj jedynym trafnym odniesieniem.
Co zyskujemy po rozpięciu cewek przetworników?
Idealny instrument do grania reggae, ska i podobnych
gatunków muzycznych. Dźwięk w każdej pozycji selektora
przystawek otrzymuje ciekawy „dzwoneczek”, ulega
też przyjemnemu ociepleniu. Brzmienie „metalowej
owijki” transformuje w stronę „bluesowego grymasu”.
Słyszalny staje się też typowy dla pojedynczej cewki
Hum – charakterystyczny przydźwięk. Brzmienie singlowe
dodaje tej gitarze uroku i pełni – bez niego nie
stałaby się instrumentem wszechstronnym, za jaki
należy ją uważać. Nie wiem, czy takie było założenie
gitarzysty PAPA ROACH? Nie sądzę...
Stylowy niezbędnik
A jednak! Hardcorowa z założenia gitara, skonstruowana
pod egidą hardcorowego gitarzysty Jerry’ego
Hortona okazuje się być tonalnym niezbędnikiem.
Oczywiście głównym jej przeznaczeniem jest muzyka
rockowa, ale... Świetnie nadaje się do gry kostką, dobrze
brzmi kiedy gramy na niej techniką fingerpicking.
Po drobnych korektach equalizerem wzmacniacza
poradzi sobie w mocnych gatunkach metalowych nie
gubiąc po drodze – co ważne – swojego charakteru.
Zadowoli bluesmana i ekscentrycznego rockandrollowca.
Dobrze wygląda – nie jest krzykliwa ani wyzywająca,
tylko stylowa i „charakterna” – po prostu ma klasę!
Zdecydowanie polecam!
Model z pierwszej edycji Jerry
Horton Signature z 2000
roku.
Cena:
3 527 zł
Sprzęt dostarczył:
Mega Music Sp. z o.o.
81-876 Sopot
ul. Leśna 15
tel: 058 551 18 82
biuro@megamusic.pl
www.megamusic.pl
Producent:
www.schecterguitars.com
tg
114 TOPGUITAR k N R 1 4 k S T Y C Z E Ń / L U T Y 2 0 0 8