PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA - Lublin

IV. OCENA I ANALIZA ZASOBÓW I SKŁADNIKÓW
ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO GMINY
4.1. Rzeźba terenu
4.1.1. Charakterystyka rzeźby terenu
Gmina Michów leży na terenie dwóch subregionów Niziny Południowopodlaskiej:
we wschodniej części Pradoliny Wieprza, mezoregionu obejmującego szeroką
dolinę dolnego Wieprza;
w północno-wschodniej części Wysoczyzny Lubartowskiej – mezoregionu
rozciągającego się równoleżnikowo pomiędzy znajdującymi się w regionie Puław
lasami żyrzyńskimi, a porastającymi wododział Wieprza i Tyśmienicy lasami
czemiernickimi.
Pierwszy z mezoregionów znajduje się w północnej części gminy, drugi natomiast
w środkowej i południowej części gminy.
Pod względem krajobrazowym Nizina Południowopodlaska jest to przeważnie
lekko falista równina z ostańcami moren, ozów i kemów. Pod względem klimatycznym
jest to region nieco chłodniejszy od regionów położonych bardziej ku zachodowi, zaś
pod względem geobotanicznym tworzy odrębny okręg łukowsko-siedlecki, który
charakteryzuje się m.in. występowaniem jodły.
Pradolina Wieprza - obejmuje dolny bieg tej rzeki oraz jej dopływów. Szerokie na kilka
kilometrów obniżenie dolinne oddziela położoną na południu Wysoczyznę Lubartowską
od pozostałych wysoczyzn południowopodlaskich. Pradoliną odprowadzane były wody
w czasie stadiału Warty. Powierzchnię tego mezoregionu obliczono na 353 km 2 .
Wysoczyzna Lubartowska – zajmuje przestrzeń pomiędzy Pradoliną Wieprza na
północy a lessową krawędzią Wyżyny Lubelskiej na południu. Jest to zdenudowana
równina morenowa ze żwirowymi ostańcami form lodowcowych, położona w poziomie
170-180 m n.p.m. Wschodnią część wysoczyzny przecina z południo-wschodu na
północo-zachód dolina Wieprza, nad którym położony jest Lubartów (miasto
powiatowe).