11.11.2014 Views

Promieniowanie kosmiczne

Promieniowanie kosmiczne

Promieniowanie kosmiczne

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong><br />

Krzysztof Nalewajko<br />

Spotkania z astronomią<br />

19 stycznia 2009<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Dlaczego ’promieniowanie’?<br />

<strong>Promieniowanie</strong> odkrył w 1896 roku Henri Becquerel. Umieścił<br />

on próbkę soli uranowej na kliszy fotograficznej owiniętej<br />

światłoszczelnym papierem i uzyskał wyraźne naświetlenie.<br />

Otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki w roku 1903, razem z<br />

Marią i Pierrem Curie.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Jonizacja powietrza<br />

<strong>Promieniowanie</strong> powoduje jonizację powietrza, czyniąc je<br />

przewodnikiem elektrycznym.<br />

Naładowany elektroskop ulega rozładowaniu w czasie<br />

zależnym od przewodnictwa elektrycznego powietrza, a więc<br />

pozwala mierzyć jego stopień jonizacji.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Jonizacja powietrza<br />

W roku 1785 Charles Coulomb odkrył, że nawet najlepiej<br />

odizolowany naładowany przewodnik ”gubi” ładunek<br />

elektryczny.<br />

Po odkryciu Becquerela zaczęto podejrzewać istnienie<br />

naturalnego tła promieniotwórczego.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Naturalne promieniowanie Ziemi<br />

Spodziewano się, że jonizację powodują pierwiastki<br />

promieniotwórcze w skorupie ziemskiej.<br />

Według tej hipotezy, stopień jonizacji powietrza powinien<br />

maleć z wysokością, a powyżej wysokości 1 km praktycznie<br />

zaniknąć.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Pierwsze pomiary<br />

W roku 1910 niemiecki fizyk i jezuita Theodor Wulf wykonał<br />

pomiary jonizacji powietrza wzdłuż wieży Eiffela. Stopień<br />

jonizacji malał z wysokością, ale wolniej niż wskazywały<br />

obliczenia. Wskazał on na możliwe pozaziemskie pochodzenie<br />

promieni, ale jego pomiary podważono.<br />

W tym samym roku Albert Gockel wykonał pierwsze pomiary<br />

z użyciem balonu. Stwierdził, że powyżej 2 km jonizacja<br />

powietrza nieznacznie wzrasta.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Odkrycie<br />

Austriacki fizyk Victor Hess podczas swojej 9 wyprawy<br />

balonowej 7 VIII 1912 osiągnął pułap ponad 5 km.<br />

Z jego pomiarów wynika, że stopień jonizacji powietrza<br />

gwałtownie wzrasta powyżej wysokości 3 km, a na 5 km jest<br />

dwukrotnie wyższy niż na powierzchni Ziemi.<br />

Otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki w roku 1936.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Komora Wilsona<br />

W roku 1900 Charles T. R. Wilson wynalazł komorę mgłową,<br />

nazywaną częściej jego imieniem.<br />

Otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki w roku 1927.<br />

Dymitry Skobielcyn był pierwszym (1928), który zastosował<br />

komorę mgłową do obserwacji promieniowania <strong>kosmiczne</strong>go.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Komora Wilsona<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Odkrycie antymaterii<br />

W roku 1932 Carl D. Anderson, korzystając z komoty<br />

Wilsona, odkrył wśród promieniowania <strong>kosmiczne</strong>go nieznaną<br />

cząstkę o dodatnim ładunku elektrycznym.<br />

Cząstka ta została nazwana pozytonem, a w istocie jest<br />

antyelektronem.<br />

Otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki w roku 1936 (razem<br />

z V. Hessem).<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Odkrycie mionu<br />

W roku 1936 C. D. Anderson odkrył cząstkę o ujemnym<br />

ładunku, ale masie pośredniej pomiędzy masą elektronu a<br />

masą protonu.<br />

elektron/pozyton - m e = 511 keV<br />

mion - m µ = 106 MeV<br />

proton - m p = 938 MeV<br />

Nową cząstkę nazwał mezotronem, później przemianowano ją<br />

na mion.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Kilka uwag o mionach<br />

Mion jest leptonem, ciężką odmianą elektronu. Jest nietrwały,<br />

jego czas połowicznego rozpadu wynosi 2, 2 µs.<br />

µ − → e − + ν µ + ¯ν e<br />

Na Ziemi występuje jedynie jako produkt promieniowania<br />

<strong>kosmiczne</strong>go.<br />

Łatwo penetruje warstwy skalne o grubości kilkudziesięciu<br />

metrów.<br />

Miony są odpowiedzialne za 80% dawki promieniowania<br />

<strong>kosmiczne</strong>go otrzymywanego na poziomie morza.<br />

10000 mionów pada na 1 m 2 w ciągu minuty.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Odkrycie hiperjąder<br />

Hiperjądra odkryli w roku 1952<br />

Marian Danysz i Jerzy Pniewski z<br />

Uniwersytetu Warszawskiego.<br />

Najlżejsze hiperjądro (hiperwodór<br />

3) składa się z:<br />

- protonu (uud),<br />

- neutronu (udd),<br />

- barionu Λ 0 (uds)<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Efekt szerokości geomagnetycznej<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Pole magnetyczne Ziemi<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Skład<br />

Średni skład promieniowania <strong>kosmiczne</strong>go:<br />

- protony, czyli jądra wodoru (90%)<br />

- cząstki α, czyli jądra helu (9%)<br />

- elektrony i pozytrony (1%)<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Rozkład energetyczny<br />

do 10 10 eV - Słońce<br />

od 10 10 eV do<br />

10 15 eV - źródła<br />

galaktyczne<br />

od 10 15 eV - źródła<br />

pozagalaktyczne<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Słońce<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Słońce<br />

Słońce potrafi emitować cząstki o energiach do kilku GeV.<br />

Podczas dużej aktywności silniejsze pole magnetyczne Słońca<br />

obniża poziom promieniowania <strong>kosmiczne</strong>go.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Pozostałości supernowych<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Galaktyczne promienie <strong>kosmiczne</strong><br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Eksperyment Volcano Ranch<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Dlaczego LHC nie zniszczy Ziemi?<br />

http://hasthelargehadroncolliderdestroyedtheworldyet.com/<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Dlaczego LHC nie zniszczy Ziemi?<br />

Najwyższa energia zmierzona dla promieni kosmicznych<br />

wynosi 3 · 10 20 eV = 51 J.<br />

Taki proton w zderzeniu z atomem azotu wyzwala energię<br />

2, 8 · 10 15 eV.<br />

Maksymalna energia osiągalna w Wielkim Zderzaczu<br />

Hadronów (LHC) wynosi 14 TeV = 1, 4 · 10 13 eV, a więc 200<br />

razy mniej.<br />

Na Ziemię w każdej sekundzie spada cząstka o energii powyżej<br />

4 · 10 19 eV.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Obserwatorium Pierra Auger’a<br />

1600 detektorów na obszarze 3000 km 2 oraz 24 teleskopy optyczne<br />

w czterech ’bateriach’.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Obserwatorium Pierra Auger’a<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Poszukiwanie źródeł ekstremalnych promieni kosmicznych<br />

Kierunki przybycia promieni kosmicznych o energiach powyżej<br />

6 · 10 19 eV zdają się zbieżne z bliskimi aktywnymi galaktykami.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Aktywne galaktyki<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Aktywne galaktyki<br />

Radiogalaktyka Cygnus A<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


<strong>Promieniowanie</strong> na poziomie morza<br />

Roczna dawka promieniowania wg raportu Komitetu<br />

Naukowego ONZ ds. Skutków Promieniowania Atomowego<br />

(UNSCEAR) z roku 2000 (średnia światowa):<br />

Źródło dawka (mSv) %<br />

<strong>kosmiczne</strong> 0,4 14<br />

ziemskie 0,5 18<br />

radon 1,2 43<br />

wewnętrzne 0,3 11<br />

medyczne 0,4 14<br />

razem 2,8 100<br />

Średnia dawka godzinna wynosi 50 nSv.<br />

Człowiek żyjący 70 lat otrzyma ze źródeł naturalnych dawkę<br />

200 mSv.<br />

W niektórych rejonach świata (np. Ramsar w Iranie) roczna<br />

dawka naturalnego promieniowania przekracza 100 mSv.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Stratosfera<br />

Dawka 1 mSv odpowiada 200 godzinom lotu rocznie na<br />

umiarkowanej szerokości geograficznej na średniej wysokości<br />

11 km.<br />

Pracownicy linii lotniczych, spędzający rocznie 600 godzin w<br />

powietrzu, otrzymują większe roczne dawki promieniowania (3<br />

mSv) niż pracownicy elektrowni jądrowych (1,8 mSv).<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Astronauci<br />

Za bezpieczną dawkę na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO)<br />

przyjmuje się 500 mSv rocznie i 4 Sv w całej karierze.<br />

Półroczna misja na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej<br />

oznacza dawkę 80-160 mSv, w zależności od aktywności<br />

słonecznej.<br />

Najdłużej przebywający w kosmosie człowiek, Sergei Krikalyov<br />

(803 d 9 h 39 m ), mógł więc otrzymać dawkę 500 mSv.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Poza ziemską magnetosferą<br />

Jak dotąd tylko 24 ludzi (załogi misji Apollo) opuściło ziemską<br />

magnetosferę.<br />

Dawki godzinne były 3x wyższe niż na LEO, ale ich misje<br />

trwały bardzo krótko.<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>


Czy skolonizujemy Marsa?<br />

Krzysztof Nalewajko<br />

<strong>Promieniowanie</strong> <strong>kosmiczne</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!