01. - Śląska Izba Aptekarska

pieniędzy, a zwłaszcza pomysłów /co na to media
publiczne?/ trzeba uświadomić ludziom czynniki
ryzyka i nauczyć jak walczyć z chorobą
I nie dopuścić do powikłań. Profilaktyka jest bajecznie
prosta, chociaż trudno do niej przekonać ludzi,
którzy są rozleniwieni cywilizacyjnie. „Chodzi
o zdrową dietę i regularny ruch, czyli mówiąc krótko :
mniej i mądrzej jeść oraz więcej się ruszać”.
Każdy rodzaj pokarmu, który zjadamy jest
przetwarzany w naszym organizmie na prosty
cukier zwany glukozą.
Ta rozprowadzana jest przez krew i stanowi
źródło energii dla wszystkich naszych komórek.
Do przetwarzania tłuszczów, białek i węglowodanów
w glukozę niezbędny jest hormon
produkowany przez komórki beta wysp Langerhansa
trzustki zwany insuliną. Gdy jemy
za dużo i mało się ruszamy, nasz organizm nie
może sobie poradzić z nadmiarem glukozy.
Dawniej ludzie jedli proste, surowe produkty
zupełnie nieprzetworzone przemysłowo, które
były długo trawione i dawały przez pewien
czas uczucie sytości. Obecnie za modne uchodzi
spożywanie produktów rafinowanych, czyli
w dużym stopniu przetworzonych, a przez to
łatwo trawionych. Jednak trzustka nie jest przystosowana
do takich innowacji dietetycznych,
w związku z czym, gdy zjadamy produkty szybko
spalane, musi zareagować szokową dawką
insuliny do krwi, aby je też szybko strawić.
Dlatego! - po krótkim czasie znowu jesteśmy
głodni, więc sięgamy po kolejne porcje lekkostrawnego,
rafinowanego pokarmu w rodzaju
słodyczy, ciastek, jasnego pieczywa itp. Jest to
żywność krótko trawiona, o wysokim indeksie
glikemicznym, która szybko odkłada się w postaci
tłuszczu w biodrach. W ten sposób „Koło”
się zamyka, bo znowu odczuwamy wilczy głód
i znowu musimy jeść.
Klasyfikacja cukrzycy:
Powikłania naczyniowe polegające na zmianach
w naczyniach włosowatych ujawniają się
głównie jako:
•
•
retinopatia,
nefropatia.
Natomiast Zmiany w obrębie dużych i średnich
tętnic przebiegają pod postacią:
• choroby wieńcowej,
• udaru mózgu,
• choroby niedokrwiennej kończyn dolnych.
Obecnie obowiązująca klasyfikacja
CUKRZYCY została zaproponowana
w 1997r. przez ADA - Amerykańskie Towarzystwo
Dioabetologiczne oraz WHO.
Obejmuje cztery klasy kliniczne:
Cukrzyca typu 1 - całkowita destrukcja
komórek beta wysp trzustkowych, powodująca
zupełny niedobór insuliny.
Do rozwoju tego typu cukrzycy mogą się
przyczyniać, zdaniem prof. J. Tatonia z Kliniki
Ch. Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego
w Warszawie, różne stany zapalne w organizmie.
Objawami i sygnałami cukrzycy typu I są:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
wysychanie w ustach,
silne pragnienie także nocą, a jednocześnie
częste oddawanie moczu i infekcje
dróg moczowych oraz wielomocz
o objętości nawet kilku litrów/dobę,
duży apetyt, a równocześnie chudnięcie
połączone z osłabieniem i zmęczeniem,
suchość błon śluzowych i skóry,
występowanie na skórze czyraków
i zadrapań spowodowanych świądem,
a także grzybice,
wolne gojenie się ran i skłonność do
siniaków,
uczucie palenia na stopach i dłoniach,
nawracające infekcje,
zburzenia w widzeniu,
powiększenie wątroby,
różne zmiany neurologiczne, takie jak
zaburzenia czucia,
impotencja i oziębłość seksualna,
senność, a w skrajnych przypadkach
śpiączka i utrata świadomości.
Powikłania przewlekłe charakteryzują się
powolnym rozwojem i prowadzą do:
• Makroangiopatii - to zmiany struktury
i funkcji /miażdżycowe zwężenia/ tętniczek
i tętnic,
• Mikroangiopatii - to pogrubienie naczyń
włosowatych.
POWIKŁANIA Ostre - to gwałtowne zmiany
stężenia cukru we krwi, wymagają natychmiastowej
interwencji lekarskiej.
STANOWISKA, OPINIE, INFORMACJE
www.katowice.oia.pl 23