Blogosfera polityczna w Polsce

wrażeniem, mówię o tym Katalończykowi, europosłowi z grupy... zielonych, ale on reaguje
obojętnie, mimo, iż przecież powinien być »ideologicznie« na to wrażliwy...”.
Lepiej trochę kształtuje się sytuacja blogów politycznych tworzonych przez dziennikarzy. Ten
sposób kontaktu z odbiorcami propaguje m.in. Igor Janke. Oto komentarz z czasów, gdy
wykuwała się koalicja Samopisowa: „Nie trzeba było w to brnąć. Nikt nie ma obowiązku
rządzić, ani być premierem za wszelką cenę. W polityce łatwo stracić poczucie, kiedy
przekracza się cienką granicę. Obawiam się, że PiS mocno na tym wszystkim straci. A Lepper
Lepper rulez!”.
Pod artykułem znajdziemy informację, że do grona blogerów dołączyli publicyści
"Polityki" - Edwin Bendyk, Daniel Passent i Adam Szostkiewicz. Później portal pisma
wzbogacił się o kolejne blogi swoich publicystów i ekspertów. Warto zauważyć, że
dziennikarze "Polityki" całkowicie pomijają blogi polityczne tworzone przez zwykłych
komentatorów, zauważając jedynie te, które pisane są przez polityków i dziennikarzy. Rok
później sytuacja wygląda już inaczej. W artykule "Blogi, blagi, bluzgi" Cezary Łazarewicz
pisze, że życie polityczne przenosi się do internetu i opisuje motywację kilkorga znanych
polskich (i popularnych w roku 2007) blogerów - Kataryny, Galopującego Majora, Adama
Haribu i Michała Pretma. Przy okazji autor wspomina też o komentarzach politycznych
na forach internetowych, nie pisze jednak o tym, że to z ich użytkowników rekrutowali się
pierwsi znani polscy blogerzy polityczni. 99 W późniejszym okresie "Polityka" nie
zajmowała się już blogosferą polityczną, pojawiały się jedynie artykuły naukowe
o blogach i miniblogach jako zjawisku.
Warto zauważyć, że lektura spisu tytułów publikacji "Polityki" poświęconych
tematyce blogów pokazuje mocno sceptyczny stosunek czasopisma do tego zjawiska. Na
osiem poświęconych temu zjawisku artykułów, w tytułach aż czterech pojawia się słowo
"blaga" w zestawieniu ze słowem "blog", zaś artykuł, opisujący głównie działanie serwisu
Twitter, którego symbolem graficznym jest wróbel, zatytułowano "Świergot zdechłej
wrony".
W życzliwszym tonie pisał we "Wprost" w numerze 15/2007 Robert Mazurek,
który prawdopodobnie jako pierwszy przyjrzał się uważniej wybranym przez siebie
politycznym blogerom. Pierwszy też napisał o ich rosnącym wpływie na opinię publiczną
i świat mediów. „W jednej z warszawskich restauracji dwóch znanych dziennikarzy
99 Cezary Łazarewicz, Blogi, blagi, bluzgi , Polityka, 41/2007 (2624)
100