ochrona głowy - Procurator

ochrona głowy
Na wielu stanowiskach pracy istnieje ryzyko urazów mechanicznych głowy
spowodowanych głównie przez spadające przedmioty, uderzenie głową o
przedmioty wystające, jak również przez siły ściskające. Przemysłowy hełm
ochronny spełniający wymogi PN-EN 397 Przemysłowe hełmy ochronne
jest podstawowym środkiem BHP i stanowi główne zabezpieczenie
głowy pracownika przed uderzeniem. Dodatkowo hełmy, w zależności
od konstrukcji i tworzywa, mogą chronić przed innymi zagrożeniami,
np. przed porażeniem prądem elektrycznym, odpryskami stopionego
metalu itp. W ostatnim czasie coraz większą popularność zdobywają lekkie
hełmy przemysłowe zgodnie z wymaganiami PN-EN 812 Przemysłowe
hełmy lekkie, przeznaczone do ochrony górnej części głowy przed skutkami
uderzenia o nieruchome twarde lub ostre przedmioty, mogące wywołać
skaleczenia lub powierzchowne urazy. Lekkie hełmy mają najczęściej
formę tkaninowych czapek z daszkiem wyposażonych wewnątrz w twardą
wkładkę wykonaną z tworzywa ABS, stanowiącą zasadniczy element
chroniący głowę.
Pasek podbródkowy jest elementem pomocniczym, zapobiegającym
spadaniu hełmu z głowy w razie jej pochylenia. Nie ma potrzeby
jego stosowania, jeśli więźba hełmu wraz z pasem głównym jest tak
skonstruowana, że obejmuje część potyliczną głowy.
Dobór i użytkowanie hełmów ochronnych
Norma PN-EN 397 stawia wiele wymagań dotyczących określonych cech
przemysłowych hełmów ochronnych: materiałów użytych do produkcji,
parametrów konstrukcyjnych, odporności na przebicie, działanie płomienia,
stopnia amortyzacji itp. Hełmy specjalnego zastosowania muszą spełniać
dodatkowo wymagania związane z odpornością na boczne zgniatanie,
na działanie odprysków stopionego metalu, właściwości elektroizolacyjne.
Skuteczna ochrona głowy wymaga prawidłowego doboru hełmu
do danego stanowiska pracy. Decydując się na określony hełm należy
wziąć pod uwagę następujące czynniki:
• zakres regulacji długości pasa głównego oraz wysokości noszenia przy
uwzględnieniu konkretnych wymiarów głowy użytkownika;
• zakres temperatur występujących na danym stanowisku pracy, który
warunkuje przynależność hełmów do jednej z 4 kategorii:
– podstawowa – zakres temperatur: -10 O C - +50 O C, brak szczególnego
oznakowania hełmu;
– do stosowania w niskich temperaturach – zakres temperatur:
od -20 O C, z oznaczeniem na hełmie: „-20 O C”;
Konstrukcja hełmu ochronnego
Budowa hełmów może być zróżnicowana ze względu na ich zastosowanie;
jednakże w każdym hełmie przemysłowym dają się wyróżnić podstawowe
elementy:
Skorupa jest zewnętrzną częścią hełmu i nadaje mu określony kształt.
W wypadku uderzenia częściowo pochłania energię, resztę energii
przekazując na więźbę. Chroni głowę użytkownika przed kontaktem
z ostrymi elementami. Skorupa hełmu może posiadać dłuższy lub krótszy
daszek, obrzeże w postaci ronda lub rynienki odprowadzającej wodę.
Może posiadać otwory wentylacyjne, gniazda zaczepowe do mocowania
nauszników nahełmowych, lampy oraz osłon twarzy, tym samym stanowiąc
konstrukcję bazową do mocowania innych ochron osobistych. Skorupy
hełmów produkuje się najczęściej z tworzywa ABS lub polietylenu.
Więźba jest zasadniczą wewnętrzną częścią hełmu, bezpośrednio
stykającą się z głową użytkownika. Jest przymocowana do hełmu
i przyjmuje część energii uderzenia, amortyzując i rozkładając tę energię na
całą powierzchnię górnej części głowy. Więźba wykonana jest najczęściej
z taśm tkanych z włókien syntetycznych lub pasków polietylenowych. Hełmy
mogą być wyposażone również w dodatkową wykładzinę amortyzującą,
której zadaniem jest zmniejszenie wartości siły przekazywanej na głowę
w czasie uderzenia.
Pas główny opasuje głowę na wysokości czoła i podstawy czaszki.
W powiązaniu z więźbą umożliwia stabilne umieszczenie hełmu na głowie.
Połączony jest zwykle z potnikiem, którego zadaniem jest wchłanianie
potu wydzielanego przez skórę (głównie na czole).
112
www.procurator.com.pl