SPIS TREŚCI: 1 WPROWADZENIE ... - rydygierkrakow.pl

Firma Projektowo-Wdrożeniowa 

Biuro: ul. Lublańska 34/327,328 

31-475 Kraków, 

Siedziba: 32-095 Narama 214 

SPIS TREŚCI: 

1 WPROWADZENIE........................................................................................... 2 

1.1 Przedmiot opracowania .............................................................................................................. 2 

1.2 Podstawa opracowania .............................................................................................................. 2 

1.3 Zakres opracowania ................................................................................................................... 2 

2 OPIS ROZWIĄZANIA...................................................................................... 3 

3 SYSTEM SSP.................................................................................................. 6 

3.1 Charakterystyka budynku........................................................................................................... 6 

3.2 Założenia projektowe.................................................................................................................. 6 

3.3 Opis rozwiązań projektowych..................................................................................................... 7 

3.4 Obszary wyłączone z nadzorowania systemu SSP ................................................................... 7 

3.5 Elementy instalacji...................................................................................................................... 8 

3.5.1 Centrala. ............................................................................................................................ 8 

3.5.2 Topologia systemu............................................................................................................. 9 

3.5.3 Czujki ................................................................................................................................. 9 

3.5.4 Moduły sterujące.............................................................................................................. 11 

3.5.5 Konfiguracja panelu operatorskiego i stacji wizualizacyjnej ............................................ 12 

3.6 Linie dozorowe ......................................................................................................................... 13 

3.7 Sterowanie i kontrolowanie urządzeń....................................................................................... 13 

3.8 Sposób prowadzenia instalacji ................................................................................................. 13 

3.9 Scenariusz działania SSP ........................................................................................................ 14 

3.10 Zasilanie i dobór baterii ........................................................................................................ 15 

3.11 Testy i pomiary systemu SSP .............................................................................................. 16 

3.12 Uwagi dla instalatora i użytkownika ..................................................................................... 17 

3.13 Zestawienie materiałów podstawowych systemu SSP ........................................................ 18 

4 SYSTEM DSO ............................................................................................... 19 

4.1 Założenia projektowe................................................................................................................ 19 

4.2 Urządzenia systemu ................................................................................................................. 19 

4.3 Opis systemu............................................................................................................................ 19 

4.4 Funkcje systemu....................................................................................................................... 20 

4.5 Ogólna konfiguracja systemu DSO .......................................................................................... 21 

4.6 Podział obiektu na strefy rozgłaszania ..................................................................................... 22 

4.7 Urządzenia centralne systemu DSO ........................................................................................ 22 

4.8 Zasilanie urządzeń ................................................................................................................... 23 

4.9 Wykonanie instalacji ................................................................................................................. 24 

4.9.1 Linie głośnikowe............................................................................................................... 24 

4.9.2 Mocowanie głośników...................................................................................................... 24 

4.10 Komunikaty głosowe ............................................................................................................ 25 

4.11 Zalecenia.............................................................................................................................. 26 

4.12 Zestawienie materiałów podstawowych systemu DSO ....................................................... 27 

5 UWAGI .......................................................................................................... 27 

6 ZAŁĄCZNIKI ................................................................................................. 27 

7 SPIS RYSUNKÓW ........................................................................................ 27 

PROJEKT WYKONAWCZY INSTALACJA SSP i DSO - SZPITAL RYDYGIERA 

1/27





1 Wprowadzenie 

1.1 Przedmiot opracowania 

Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt wykonawczy instalacji DSO i SSP w 

Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. L. Rydygiera w Krakowie. W związku z przeprowadzoną 

kontrolą Szpitala przez przedstawicieli PSP w dniu 23.06.2010 stwierdzono brak systemu DSO (Dz. U. 

z 2010 r. nr 109 poz. 719 art. 29.1, nakłada obowiązek stosowania dźwiękowego systemu 

ostrzegawczego w szpitalach o liczbie łóżek ponad 200) oraz wydano decyzję o pilnym jego 

wykonaniu. Ze względu na wielkośc obiektu prace podzielona na etapy, niniejszy projekt stanowi I 

etap realizacji inwestycji. 

Szpital posiada instalacje SSP (Systemu Sygnalizacji Pożaru) wykonaną w latach 80-tych. System ten 

w chwili obecnej jest wycofany z produkcji, co stanowi poważny problem z zakresie konserwacji 

instalacji. W związku z powyższym zaprojektowano system SSP z wykorzystaniem w części central 

pożarowych stosunkowo niedawno wprowadzonych do użytkowania. Na kondygnacji -4 znajduje się 

„parownia”. W pomieszczeniu tym posiom wilgoci przekracza 100%. W związku z powyższym 

zrezygnowano z ochrony tego pomieszczenia. 

1.2 Podstawa opracowania 

Podstawę opracowania stanowią: 

- Podkłady budowlane otrzymane od Inwestora, 

- Uzgodnienia branżowe, 

- Wizja lokalna na obiekcie 

- Dokumentacja techniczna systemu SSP z lat 80-tych - PHT SUPON Kraków 

- Dokumentacja techniczna DSO z roku 2005 – Elektroprojekt S.A. 

- Obowiązujące normy i przepisy m.in.: 

• Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1991r. (Dz. U. z 2009 r. nr 178, 

poz. 1380 z późniejszymi zmianami), 

• Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r. 

w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów 

(Dz. U. z 2010 r. nr 109 poz. 719), 

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków 

technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. nr 75, 

poz. 690 z późniejszymi zmianami), 

• Specyfikacja techniczna PKN-CEN/TS 54-14. Systemy sygnalizacji pożarowej. Wytyczne 

planowania, projektowania, instalowania, odbioru, eksploatacji i konserwacji. 

• PN-EN 60849 Dźwiękowe Systemy Ostrzegawcze 

Materiały uzupełniające: 

Systemy wykrywania pożaru i sterowania urządzeniami przeciwpożarowymi, ocena zgodności i usług 

z zakresu ochrony przeciwpożarowej w świetle najnowszych przepisów – wybrane referaty z II 

Konferencji SSP; wrzesień 2004 r. CNBOP w Józefowie 

1.3 Zakres opracowania 

Opracowanie składa się z części opisowej i rysunkowych obejmujących: 

- schemat blokowy instalacji, 

- rzuty kondygnacji z rozmieszczeniem elementów instalacji. 


2/27





2 Opis rozwiązania 

Zintegrowany system bezpieczeństwa budynku – system sygnalizacji pożaru i dźwiękowy 

system ostrzegania. 

Koncepcja budowy zintegrowanego systemu bezpieczeństwa zakłada budowę systemów 

sygnalizacji pożaru i dźwiękowego systemu rozgłaszania w oparciu o jedną platformę sprzętową w 

warstwie zarządzania informacjami wspólny protokół wymiany danych umożliwiający pełne 

przekazywanie informacji pomiędzy podcentralami. Koncepcja systemu musi pozwolić na pracę 

zcentralizowana. System sygnalizacji pożaru musi spełniać wszystkie normy przewidziane dla 

urządzeń tego typu i posiada wszelkie wymagane prawem certyfikaty. Sercem jest centrala lub 

centrale systemowe połączone siecią cyfrową w topologii ring. Oznacza to, że rozszerzanie 

systemu o dodatkowe elementy może odbywać się w dowolnym momencie przez dołączanie 

nowych urządzeń systemowych. Raz stworzony system może być rozbudowywany pod względem 

funkcjonalności i wielkości przez dodanie wymaganej liczby kompatybilnych modułów 

systemowych. 

Struktura systemu: 

Głównym elementem planowanego systemu są centrale mikroprocesorowe wyposażone w 

interfejsy komunikacyjne pełniące funkcje zarządzające dla systemu SSP oraz DSO. Zakłada się, 

że funkcjonalnie oddzielne jednostki realizowały będą zadania systemu SSP i oddzielne DSO. Z 

punktu widzenia użytkownika i zarządzania będzie to jeden spójny system. Ze względu na wielkość 

obiektu i jego rozległość platforma systemu bezpieczeństwa musi umożliwić budowę systemu 

telefonów pożarowych wg norm NFPA72 rev 2010. System musi wspierać komunikację peer to 

peer, w taki sposób, aby możliwe było zarządzanie całością z dowolnego węzła i wszystkie węzły 

miały informacje o stanie pozostałych części składowych. 

Wymagane cechy funkcjonalne dla systemu: 

1. Możliwość podłączenia do 10 adresowalnych pętli pożarowych, obsługujących urządzenia 

pętlowe 

2. Możliwość stosowania detektorów różnych technologii w jednym panelu 

3. dopuszczenie do obsługi 250 urządzeń adresowalnych na pętli 

4. automatyczne adresowanie elementów z rozpoznawaniem struktury pętli (kolejności 

elementów) 

5. budowę pętli z użyciem kabla nieekranowanego 

6. 2 porty RS-232 do peryferyjnych urządzeń, takich jak drukarka lub komputer, 

7. możliwość swobodnego budowania panelu operatorskiego wyposażonego w przyciski i diody 

LED, oraz swobodnego oprogramowania ich. 

8. Możliwość swobodnego programowania scenariusza pożarowego, dla jednego panelu lub 

całej sieci central 

9. Pole obsługi wymagane przez normę z wyświetlaczem ciekłokrystalicznym, 

10. Możliwość wyświetlania komunikatów w dwóch różnych językach, np. po polsku i angielsku 

11. Obsługę linii konwencjonalnych, 

12. Rejestrację i wyświetlanie zdarzeń z podziałem na alarmowe, awaryjne i techniczne, 

13. Oprogramowanie kart pętlowych w pamięci flash 

14. Obsługę pętli sygnalizatorów 

15. Wykrywanie i lokalizację doziemień z dokładnością do centrali, i do urządzenia 

16. Detekcję pożaru z dokładnością do miejsca 

17. Automatyczną kompensację czułości czujek zamienionych miejscami, 

18. Monitorowanie klap p-poż. na instalacji wentylacji i klimatyzacji, 

19. monitorowanie klap pożarowych, w tym wykrywanie zbyt wolnego zamykania 

20. Monitorowanie systemów sterujących zamknięciami przeciwpożarowymi, 

21. ręczne wysterowanie kalp p-poż. na instalacji wentylacji i klimatyzacji, przez przyciski 

wbudowane w centrali 

22. ręczne wysterowanie wentylacji oddymiającej przez przyciski wbudowane w centrali 

23. możliwość odwzorowania stanu monitorowanych urządzeń na wskaźnikach diodowych 


3/27





wbudowanych w centrali 

24. możliwość testowania instalacji i systemów współpracujących z panelu systemu sygnalizacji 

pożaru 

25. obsługę do 10 pętli dozorowych 

26. Zasilacze awaryjne dla pracy systemu do 72 godzin. 

27. Budowę sieci central w oparciu o medium miedziane lub światłowodowe 

28. Reakcję na alarm w systemie sieciowym obciążonym – poniżej 3 sekund 

29. Ładowanie programów: firmware’u i aplikacji z jednego punktu do wszystkich central w sieci 

30. Wczesne wykrycie pożaru z dokładnością do miejsca 

31. Dwustopniowe alarmowanie 

32. Pełną integrację z użyciem protokołu komunikacyjnego z systemem DSO – pętla 

komunikacyjna światłowodowa. 

33. Połączenie z systemem DSO zapewni dwukierunkową wymianę informacji pomiędzy 

systemami oraz umożliwi realizację elastycznych scenariuszy ewakuacji (w zależności od 

miejsca detekcji pożaru) 

34. Automatyczne kierowanie nagranych komunikatów audio do odpowiednich wzmacniaczy 

strefowych, zgodnie ze scenariuszem pożarowym. Sterowanie może być różne w zależności 

od lokalizacji i charakteru zagrożenia (pożar, alarm bombowy, skażenie, itp). 

35. Możliwość ręcznego kierowania nagranych komunikatów do wybranych stref za pomocą pola 

obsługi lub paneli przycisków. 

36. Możliwość emisji komunikatu głosowego za pomocą mikrofonu strażaka, w tym wyniesionego 

mikrofonu strażaka. 

37. Możliwość jednoczesnej emisji 8 różnych komunikatów z jednego kontrolera 

38. Pełna zgodność z normą IEC60849 i innymi lokalnymi normami dotyczącymi systemów 

ostrzegawczych. 

39. Pole obsługi z 4-poziomowym systemem haseł dla ochrony przed niepowołanym dotepem. 

40. Możliwość programowania funkcji systemowych za pośrednictwem graficznego 

oprogramowania konfiguracyjnego. 

41. Możliwość dołączenia komputerowego systemu nadzoru dla monitorowania pracy systemu. 

42. Sterowanie transmisją wywołań i realizacją innych funkcji w oparciu o nastawy systemu 

priorytetowego. 

43. Monitorowanie poprawności działania wzmacniaczy strefowych i w razie awarii automatyczne 

przyłączanie wzmacniaczy rezerwowych. 

44. Podłączanie głośników do wzmacniacza strefowego w topologii linii lub pętli (bardziej odpornej 

na przerwanie obwodu). W obu przypadkach działa wykrywanie uszkodzeń. Komunikaty o 

awarii są sygnalizowane dźwiękowo w centrali, wyświetlane na polu obsługi oraz na 

dodatkowych panelach wskaźnikowych 

45. Możliwość korekty wzmocnienia w każdej strefie, dokonywanej potencjometrem we 

wzmacniaczu strefowym. 

46. Przekaz sygnałów audio do wzmacniaczy w formie cyfrowej. 

47. Możliwość łatwej rozbudowy systemu przez dołączanie nowych modułów sprzętowych 

i uaktualnienie konfiguracji programowej. 

48. Pełna integracja z systemem wykrywania pożaru poprzez sieć central. 

49. Działanie systemu może być różne w zależności od lokalizacji i charakteru wykrytego 

zagrożenia. 

50. Wzmacniacze strefowe są wyposażone w dodatkowy obwód sygnalizacji, np. do dodatkowych 

sygnalizatorów optycznych. Obwód ten może być wysterowany niezależnie od linii 

głośnikowej. 

51. Wzmacniacze strefowe mają wbudowany generator sygnału alarmowego, załączający się w 

razie przerwania toru audio w trakcie nadawania komunikatu ostrzegawczego. 

Części składowe systemu 

1. Centrala systemu sygnalizacji pożaru 

Centrala SSP składa się z podzespołów, które są dobierane stosownie do potrzeb konkretnego 

systemu sygnalizacji pożaru. Unika się w ten sposób komponentów nadmiarowych, obciążających 

system. Większość elementów centrali ma postać Modułów Magistrali Lokalnej (ang. local rail 


4/27





modules, LRM) wtykanych w gniazda magistrali umieszczonej na płycie montażowej (ang. 

chassis). Moduły pełnią różne funkcje; przetwarzanie danych, komunikacja z innymi centralami, 

dystrybucja mocy, komunikacja z urządzeniami pętlowymi itd. Każdy moduł może zostać 

uzupełniony o panel czołowy z przyciskami lub wskaźnikami LED, służący do dodatkowych 

sterowań lub sygnalizacji stanów systemu. Większość połączeń kablowych jest prowadzonych do 

zdejmowanych listew zaciskowych, co znacznie ułatwia montaż i późniejszą konserwację centrali. 

Przewiduje się wyposażenie budynku w sieć central systemu sygnalizacji pożaru. 

Projektowane centrale połączone zostaną ze sobą za pomocą światłowodu. Do powyższej sieci 

central w ramach pełnego monitoringu będą podłączone istniejące centrale ( produkcji Aritech ) 

Nie dopuszcza się wizualizacji istniejących central sygnałami ON/OFF. Komputerowa stacja 

monitoringu zostanie wyposażona w monitor kolorowy 27” i stosownym oprogramowaniem do 

wizualizacji wszystkich elementów czynnych zabezpieczeń przeciwpożarowych w tym czujek, 

zlokalizowaną w pomieszczeniu Centrum Dowodzenia budynku oraz wszystkich istniejący. 

Każda z central będzie mogła obsłużyć 10 pętli dozorowych, przy czym ze względu na technologię 

wykonania czujników oraz samych central każda z nich może obsługiwać powyżej 512 elementów 

adresowalnych 

Każda kondygnacja wyposażona zostanie w pętlę adresowalną obsługującą do 125 czujników i 

125 elementów adresowalnych. 

2. Centrala Dźwiękowego Systemu Ostrzegawczego 

Podstawowa konfiguracja sieciowego systemu nagłośnieniowego musi zawierać: 

• Procesor z polem obsługi LCD, który steruje i nadzoruje pracę całego systemu. 

• Kontroler DSO z pamięcią komunikatów i zintegrowanym mikrofonem strażaka 

• Wzmacniacze strefowe, do których możliwe jest dołączanie linii głośnikowych 25V lub 70V 

oraz linii sygnalizacji 24V. 

• Odpowiedni zestaw wzmacniaczy mocy. Do wyboru moduły o mocach: 20W, 40W i 95W. 

• Wzmacniacz rezerwowy. 

• Kartę komunikacyjną dla połaczenia z CSP 

• Zasilacz(e) z podtrzymaniem akumulatorowym 

• Obudowę z drzwiami 

• Dodatkowe obudowy z procesorem, wzmacniaczami strefowymi i własnym zasilaniem 

(maksymalnie 63 szt.) 

• Kartę RS485 dla połączenia z innymi obudowami DSO lub CSP. 

• Kartę RS232 dla połaczenia z komputerowym systemem nadzoru, drukarką 

• Panele przyciskowo-diodowe dla dodatkowej sygnalizacji stanu, sterowań 

• Wyniesione mikrofony strażaka (do 63 szt.) 

Wymagane cechy 

• Emisja sygnałów zapowiadających, komunikatów głosowych, kierowanie wybranych 

komunikatów na odpowiednie wyjścia stref nagłośnieniowych odbywa się automatycznie, 

zgodnie z wcześniej ustalonym scenariuszem. 

• Dobrze skonfigurowany scenariusz winien być dostosowany to topografii obiektu, i róznicować 

rodzaj komunikatu i strefy rozgłaszania w zależności od typu i lokalizacji zagrożenia. Pozwala 

to m.in. na automatyczne kierowanie ewakuacją wieloetapową dużych budynków. 

• Każdemu komunikatowi mozna przyporządkować sygnał zapowiadający, poprzedzający 

emisję. 

• System posiada wewnętrzny zegar czasu rzeczywistego, który jest synchronizowany między 

centralami. 

• Sterownik sieciowy jest wyposażony w pamięć komunikatów cyfrowych. Pojemność pamięci 

może być rozszerzona do 100 minut. Odtwarzacz komunikatów cyfrowych może odtwarzać 

jednocześnie 8 komunikatów. 

• Procesor sieciowy zapamiętuje ponad 2000 komunikatów o alarmach, błędach, zdarzeniach 

serwisowych powstałych w systemie. Poszczególne komunikaty można przeglądać na 

wyświetlaczu sterownika. 

• Przypisanie wyjść wzmacniaczy (linii głośnikowych, linii sygnalizatorów) do stref rozgłaszania 

jest całkowicie programowalne. Do jednej strefy rozgłaszania mozna przypisać jedną lub 


5/27





więcej linii głośnikowych. Jedna linia nie może obsługiwać więcej niż jednej strefy 

rozgłaszania. 

• Każdy wzmacniacz jest osobno adresowanym urządzeniem, którego stan mozna obserwować 

za pomocą pola obsługi lub komputera nadzoru. 

• Istnieje możliwość blokowania określonych linii głośnikowych, wzmacniaczy, z poziomu pola 

obsługi (po podaniu hasła). Umożliwia to dokonywanie zmian w konfiguracji z wyprzedzeniem 

i nowe zmiany mogą być wprowadzane do systemu, który nie pracuje. 

• Wymiana danych między komputerem PC a sterownikiem sieciowym wykorzystuje 

standardowe narzędzia systemu operacyjnego Windows charakteryzujące się łatwością 

obsługi. 

• Wystąpieniu błędu systemowego towarzyszy sygnał dźwiękowy, który cichnie po 

potwierdzeniu odczytu przez obsługę. Po usunięciu błędu lub awarii system automatycznie 

wycisza sygnał błędu. 

• Za pośrednictwem stacji wywoławczych można dokonywać wywołań selektywnych. Jeśli dane 

wywołanie zostanie częściowo zakłócone przez wywołanie o wyższym priorytecie, emisja 

w strefach, w których nie doszło do konfliktu, będzie kontynuowana. 

• Konfiguracja systemu wraz z komunikatami (w formacie wav) jest tworzona na komputerze, 

skąd jest przesyłana do kontrolera lub sieci kontrolerów. 

• Komunikaty ostrzegawcze mogą być emitowane również w przypadku awarii sterownika 

sieciowego. 

3 System SSP 

System sygnalizacji alarmu pożaru projektuje się tak, aby skutecznie kontrolować wyznaczony do 

ochrony obszar. Etap pierwszy obejmuje swoim zakresem zabezpieczenie budynku B1 poziomy: -3, - 

2, -1, budynku B2 poziomy: -3, -2, -1 oraz podłączenie istniejącej centrali SSP wraz z istniejącymi 

głośnikami DSO - poziom 1 (SOR). W pomieszczeniu dyspozytorni ( bud nr B1, pom. nr 01/84) 

znajdować się będzie centrala pożarowa. Zainstalowane urządzenia sygnalizacji pożarowej mają na 

celu możliwie wczesne wykrycie pożaru oraz alarmowanie o nim w celu podjęcia odpowiednich 

działań, jak np. ewakuacja ludzi, mienia, wezwanie straży pożarnej, załączenie systemów automatyki 

budynku (np. nadciśnienie w klatce schodowej) oraz uruchomienie instalacji DSO, która poinformuje 

pacjentów oraz personel budynku o powstałym zagrożeniu i sposobie ewakuacji. 

3.1 Charakterystyka budynku 

Budynek Szpitala wykonano jako płytę monolityczną. Podzielony jest na 107 stref pożarowych 

(Zgodnie z Rozporządzenie nr 75 poz 690 § 227. 1. maksymalna strefa dla ZLII wynosi 2000,00m 2 ), 

będą stanowiły odrębną kondygnację w ramach segmentu budynkowego (np. A1, B2, C2, itp.), każda 

z nich dodatkowo będzie podzielona jest na podstrefy oddzielone drzwiami o wytrzymałości ogniowej 

60 minut. 

3.2 Założenia projektowe 

Zadaniem instalacji sygnalizacji pożaru (SSP) zastosowanej w budynku jest: 

o podział obiektu na strefy pożarowe jak również na grupy ułatwiający szybką lokalizację źródła 

pożaru, 

o 

o 

wykrycie pożaru we wczesnym jego stadium, 

powierzchnię dozorowania przez jedną czujkę dymu 100m 2 oraz powierzchnię dozorowania 

przez jedną czujkę temperaturową 30m 2 , z uwzględniemem lokalizacji anemostatów instalacji 

wentylacyjnej i architektury pomieszczeń, 

o system detekcji pożarów i alarmu będzie zainstalowany na całym obszarze 

zagospodarowania. Powinien to być w pełni adresowalny i zintegrowany system 

monitorowania, wyposażony w moduł zdalnego powiadamiania połączony do czynnego 24 

h/dobę załogowego centrum dla zapewnienia automatycznego wezwania miejscowej jednostki 

straży pożarnej, 

o 

każdy punkt systemu powinien mieć możliwość przypisania konkretnej nazwy własnej nadanej 

przez użytkownika, w taki sposób, aby ochrona obiektu mogła szybko zlokalizować źródło 

alarmu, 


6/27





o 

o 

o 

o 

o 

o 

o 

instalację SSP należy połączyć z instalacjami wentylacji mechanicznej, windami, itp. w celu 

kontroli lub wyłączenia urządzeń w przypadku pożaru, w zakresie przewidzianym prawem 

budowlanym, 

zaalarmowanie obsługi o zagrożeniu pożarowym w garażu, 

uruchomienie instalacji DSO, 

panele ekranowe powinny sygnalizować pożar i uszkodzenie elementów składowych systemu, 

w centrum monitoringu BMS należy umieścić stację operatorską z oprogramowaniem do 

wizualizacji stanu pracy poszczególnych elementów całego systemu (działający w oparciu o 

grafikę komputerową), co zapewni natychmiastowe wizualne wskazanie miejsca alarmu. 

w głównych punktach dostępu straży pożarnej do budynku należy umieścić dodatkowe stacje 

operatorskie panele dublujące sygnał jednostki głównej, co umożliwia wskazanie miejsca 

alarmu pożarowego i prowadzenie skutecznej akcji gaśniczej, 

przesłanie sygnałów alarmowych do Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej Państwowej Straży 

Pożarnej. 

3.3 Opis rozwiązań projektowych 

Budynek szpitala wyposażony jest w instalację elektryczną, teletechniczną, wodno kanalizacyjną 

i wentylacyjną. Czynnik zagrożenia pożarowego stanowią urządzenia techniczne, instalacje 

elektryczne, teletechniczne, nieostrożność ludzka, oraz sabotaż. Zastosowano system adresowalny, 

pętlowy, gwarantujący wysoką jakość funkcjonowania i niezawodność, pracujący w układzie 

dialogowym. Instalacja będzie wyposażona w czujniki wielosensorowe dając tym samym możliwość 

automatycznego uruchomienia systemu przeciwpożarowego. Zastosowane zostaną ręczne 

wyzwalacze, dzięki którym będzie istniała możliwość powiadomienia system o zaobserwowanym 

zagrożeniu zanim zareagują czujki. Centrale sygnalizacji pożaru zlokalizowane będą na poziomie -1 w 

segmencie B1 w pomieszczeniu dyspozytorni (chronionym czujką i ręcznym ostrzegaczem 

pożarowym). Centrala sygnalizacji pożaru będzie zasilana w energię elektryczną z lokalnej rozdzielni 

(poza zakresem opracowania). Należy wyposażyć ja w dwa akumulatory o pojemności pozwalającej 

na podtrzymanie napięcia zasilania przez 30 godzin. Centrala przystosowana jest do włączenia w sieć 

monitoringu. Sygnał alarmowy „Pożar”, „Uszkodzenie” z CSP może zostać doprowadzony poprzez 

łącza telefoniczne i/lub drogą radiową do PSP poprzez urządzenie transmisji alarmów UTAObsługa 

pierwszego etapu projektowanego oparta została na jednej centrali. Elementy systemu SSP powinny 

posiadać świadectwa dopuszczenia, aktualne w czasie oddania instalacji do eksploatacji, wynikające z 

rozporządzenia Ministra Spraw wewnętrznych i Administracji z dn. 20.06.2007 r. w sprawie wykazu 

wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz 

mienia, a także zasad wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz. U. Nr 143, poz. 

1002), wprowadzonego rozporządzeniem zmieniający, z dnia 27.04.2010 r. (Dz. U. Nr 85, poz. 553). 

3.4 Obszary wyłączone z nadzorowania systemu SSP 

System sygnalizacji pożaru zapewnia ochronę budynku B1 poziomy: -3, -2, -1, budynku B2 poziomy: - 

3, -2, -1. Objęte są ochroną wszytkie pomieszczenia wyjątkiem obszarów, na których nie wymaga się 

ochrony zgodnie z specyfikacją techniczną PKN-CEN/TS 54-14 pkt 5.3.8 to tych obszarów należą min: 

a) Łazienki, pomieszczenia natryskami, pralnie, ubikacje, pod warunkiem, że nie są one używane do 

przechowywania materiałów palnych lub odpadów 

b) W przestrzeniach między stropem właściwym a podwieszonym można nie stosować instalacji 

sygnalizacji pożaru, gdy: 

- odległość między stropem właściwym a podwieszonym nie przekracza 0.8 m, 

- nie występują instalacje bezpieczeństwa takie jak: oświetlenie awaryjne, kable sterownicze urządzeń 

przeciwpożarowych 

- wszystkie elementy ograniczające pomieszczenia (np. ściany, strop) są niepalne 

- nie ma możliwości silnego rozprzestrzenienia się ogni przez pustkę budowlana poza pomieszczenie, 

w którym powstał pożar. 

Na dzień oddania dokumentacji po przeprowadzonej wizji lokalnej i konsultacjach z użytkownikiem, w 

projekcie przedstawiono pomieszczenia, w których nie wykonano ochrony ze względu na ich 

przeznaczenie. Jeżeli w trakcie eksploatacji budynku zmieni się przeznaczenie pomieszczeń wolnych 

z ochrony SSP, należy przeprowadzić konsultacje z projektantem niniejszego opracowania, względem 

z rzeczoznawcą ppoż. w celu wyjaśnienia wątpliwości związanych z koniecznością ochrony 

sygnalizacją SSP. 


7/27





3.5 Elementy instalacji 

3.5.1 Centrala. 

Centrala systemu musi być wykonana w technologii wieloprocesorowej bazującej na systemie 

sieciowym. Musi być to urządzenie dedykowane do pracy w systemach ochrony życia. Modułowa 

struktura urządzenia musi zapewniać swobodną konfigurację wynikającą z potrzeb aplikacji bez 

konieczności stosowania nadmiarowości. Panel główny musi umożliwiać realizację zarówno funkcji 

wykrywania i sygnalizacji pożaru, jak i realizację systemu rozgłaszania alarmu. Swobodna 

komunikacja pomiędzy aplikacjami musi odbywać się w sposób sieciowy tak, aby możliwe było 

uzyskanie jak największej użyteczności systemu. 

Centrala systemu SSP musi zapewniać; 

Wczesne wykrycie źródła potencjalnego pożaru z dokładnym wskazaniem jego miejsca z 

dokładnością do elementu adresowalnego w komputerowym systemie wizualizacji, 

Czas reakcji obciążonego systemu na zdarzenie alarmowe poniżej 3sek. Wykonanie 

całego algorytmu sterowania. 

Kompensację czułości czujek dymu zamienionych miejscami, 

Dwustopniowe alarmowanie, 

Automatyczne powiadomienie jednostki PSP, 

Automatyczne sterowanie urządzeniami ochrony przeciwpożarowej budynku np. klapami 

ppoż., bramami przeciwpożarowymi, centralkami oddymiającymi, 

Uruchomienie sygnalizacji akustyczno – optycznej 

Automatyczne uruchomienie nadawania komunikatów cyfrowych z dźwiękowego systemu 

ostrzegawczego w każdej strefie objętej pożarem, 

Pełną integrację z użyciem protokołu komunikacyjnego z systemem DSO – pętla 

komunikacyjna światłowodowa. 

Zamknięcie/otworzenie klap na kanałach wentylacji bytowej i pożarowej 

Sterowanie zwalnianiem/ otwieraniem drzwi dymoszczelnych w strefie objętej pożarem, 

Monitorowanie klap ppoż. na instalacji wentylacji i klimatyzacji, 

Monitorowanie centralek sterujących zamknięciami przeciwpożarowymi, oddymiających 

oraz sterujących instalacjami napowietrzania grawitacyjnego i mechanicznego 

Ręczne wysterowanie klap ppoż. na instalacji wentylacji i klimatyzacji, przez przyciski 

wbudowane w centrali 

Ręczne wysterowanie wentylacji oddymiającej przez przyciski wbudowane w centrali 

Możliwość odwzorowania stanu monitorowanych urządzeń na wskaźnikach diodowych 

wbudowanych w centrali 

Obsługę do 10 pętli dozorowych w jednym panelu 

Obsługę 250 urządzeń adresowalnych na pętli (dopuszczenie w certyfikacie) 

Swobodną konfigurację panelu operatora / wyposażenie w przyciski i diody wskazujące – 

do 120 przycisków i 240 LED 

Możliwość stosowania czujek różnych technologii w obrębie jednej centrali 

Obsługę elektronicznie adresowanych urządzeń. 

Obsługę linii lub pętli sygnalizatorów akustycznych 

Wprowadzenie w stan serwisowy na czas przeglądu skutkujący brakiem reakcji sterowań 

podczas testowania elementów detekcyjnych. 

Sieć central; 

Praca w światłowodowej/miedzianej/mieszanej sieci central 

Praca sieciowa do 64 węzłów 

Każdy węzeł sieci musi posiadać możliwość obsługi do 2500 urządzeń analogowych, 

Sieć musi posiadać możliwość uzyskania dostępu do wszystkich węzłów i punktów 

systemu z każdego miejsca sieci. 

Zapewnić wewnętrzną sygnalizację zdarzeń z rozróżnieniem dźwiękowym typu. Osobne 

kolejki zdarzeń dla: alarmów pożarowych, usterek, blokad i alarmów technicznych 

Centrala SSP urządzeniem analogowym składającym się z podzespołów, które są dobierane 

stosownie do potrzeb konkretnego systemu sygnalizacji pożaru. Unika się w ten sposób komponentów 

nadmiarowych, obciążających system. Większość elementów centrali ma postać Modułów Magistrali 


8/27





Lokalnej montowanych w gniazdach magistrali umieszczonej na płycie montażowej. W jednej 

obudowie mieści się od 1 do 3 płyt montażowych. 

Moduły pełnią różne funkcje; przetwarzanie danych, komunikacja z innymi centralami, dystrybucja 

mocy, komunikacja z urządzeniami pętlowymi itd. Każdy moduł może zostać uzupełniony o panel 

czołowy z przyciskami lub wskaźnikami LED, służący do dodatkowych sterowań lub sygnalizacji 

stanów systemu. Większość połączeń kablowych jest prowadzonych do zdejmowanych listew 

zaciskowych, co znacznie ułatwia montaż i późniejszą konserwację centrali. 

3.5.2 Topologia systemu 

Przewiduje się wyposażenie budynku w sieć central systemu sygnalizacji pożaru z wyniesionym 

panelem operatorskim. 

Centralki połączone będą ze sobą z pomocą światłowodu wielomodowego, oraz z komputerową stacją 

z monitorem kolorowym 21” i stosownym oprogramowaniem do wizualizacji wszystkich elementów 

czynnych zabezpieczeń przeciwpożarowych w tym czujek, zlokalizowaną w budynku B3 

pomieszczeniu 1/31 rejestracja. Centrale SSP zlokalizowane będą w budynku B1 pomieszczeniu 

01/84 centralna dyspozytornia. 

Centrale SSP i DSO połączone zostaną w sieć nadmiarową typu ring. 

3.5.3 Czujki 

Projekt przewiduje ochronę całkowitą budynku przy zastosowaniu czujek automatycznych, ręcznych 

ostrzegaczy pożaru, oraz modułów monitorujących i czujników specjalnych (system zasysający). 

Niektóre strefy wyłączono z nadzorowania na podstawie odnośnych przepisów. 

Ogólne wymagania dla czujek - adresowalnych, mikroprocesorowych czujników; 

Zastosowana linia analogowych detektorów wczesnego ostrzegania musi zawierać zarówno 

urządzenia jednosensorowe, jak i wielosensorowe. Każdy detektor musi być wyposażony w 

mikroprocesor podejmujący niezależnie decyzję o zdarzeniu bazując na algorytmach porównujących 

w czasie stan komory detekcyjnej z widmem pożaru przechowywanym w pamięci. Mikroprocesor musi 

próbkować wszystkie elementy detekcyjne jednocześnie uwzględniając warunki pracy i natężenie 

zjawiska w celu rozpoznania prawdziwego pożaru i uniknięcia fałszywych alarmów. Filtry cyfrowe 

muszą eliminować sygnały, które nie są charakterystyczne dla zjawisk pożarowych. Detektor winien 

być wyposażony we własną pamięć, zawierającą m.in.: datę produkcji, unikalny numer seryjny, liczbę 

przepracowanych godzin, liczbę zgłoszonych przez detektor alarmów i uszkodzeń, aktualny poziom 

czułości oraz kompensacji środowiskowej. 

Detektory muszą w pełni wykorzystywać mechanizmy komunikacji cyfrowej, takie jak broadcast oraz 

polling. Maksymalny czas odpowiedzi całej pętli nie może przekroczyć 750ms. Maksymalny czas 

reakcji w pełni obciążonego systemu na alarm nie może przekroczyć 3s niezależnie od 

rozmieszczenia detektorów. 

System musi umożliwiać zarówno od strony technicznej, jak i formalnoprawnej podłączenie do 250 

elementów na pętlę, czyli 125 detektorów i 125 modułów. Okablowanie pętli musi dopuszczać 

wykonanie kablem nieekranowanym i zapewnić długość pętli do 6000m przy zastosowaniu przekroju 

żyły 0.8mm 2 i podłączeniu 100 detektorów i 100 modułów. Sposób okablowania powinien dopuszczać 

do 124 rozgałęzień. 

Karta pętlowa centrali musi umożliwiać mapowanie i nadzór nad urządzeniami pętlowymi, czyli 

sczytanie struktury pętli wraz z lokalizacją urządzeń. 

Nadzór, czyli sygnalizacja zniknięcia urządzenia, zamiany miejsca/typu, wprowadzenia nowego 

urządzenia, zmiany progów alarmowych. 

Możliwa musi być prezentacja i wydruk mapy urządzeń w porządku instalacji. Mapa musi pokazywać 

wszystkie elementy z opisami odnoszącymi się do lokalizacji i ich typami. Wykrywane również muszą 

być wszelkiego typu odczepy pętli. Jeżeli podczas uruchomienia lub czynności serwisowych nastąpi 

zamiana detektorów miejscami, karta pętlowa musi poinformować o takim zdarzeniu i jeżeli czujniki są 

tego samego typu automatycznie przeprogramować wszystkie dane charakterystyczne dla detektorów 

przypisanych do danych miejsc na pętli. Jeżeli detektory nie będą tego samego typu system zgłosi 

alarm techniczny przy zachowaniu sprawności działania. System mapowania w przypadku 

rozbieżności z założeniami wskaże zainstalowany typ czujki oraz spodziewany typ czujnika. 

Każdy detektor musi posiadać umiejętność dostosowania progów alarmowania do środowiska pracy. 

Kompensacja środowiskowa musi odbywać się w stosunku do każdego typu detektora w krótkim i 

długim czasie pracy w odniesieniu do zabrudzenia, kurzu, wilgotności, temperatury i jego wieku. 


9/27





Detektor musi wprowadzać poprawki nastaw, co najmniej sześć razy na godzinę. Czujniki muszą 

uśredniać poprawki w okresach 4 godzinnych i następnie w dłuższym czasie, co 24 godziny. W 

procesie decyzji o alarmie wykorzystywane są wszystkie przybliżenia warunków pracy. 

Mikroprocesor czujki wprowadzając wartości środowiska wynikające z kompensacji musi zgłosić alarm 

techniczny w przypadku osiągnięcia SMS do administratora systemu. W przypadku, gdy kompensacja 

środowiskowa osiągnie 100% centrala wyświetli alarm techniczny o konieczności natychmiastowego 

czyszczenia detektora. Do tego czasu sprawność detektora nie może być obniżona. Zabrudzone 

detektory muszą być ignorowane przez system i nie mogą powodować fałszywych alarmów. 

Detektory muszą identyfikować do 32 kodów diagnostycznych opisujących stan urządzenia z 

uwzględnieniem czułości odniesienia zdefiniowanych w fabryce. Raport czułości powinien opisywać 

procent zaciemnienia, który powoduje alarm detektora, procent kompensacji. Informacje te muszą być 

dostępne w czasie konserwacji systemu, a raport musi być generowany dla każdego urządzenia. 

W przypadku utraty komunikacji analogowej detektory automatycznie muszą przechodzić do 

konwencjonalnego trybu pracy zgodnie z zapisanymi poziomami czułości i zapisaną historią 

kompensacji. W przypadku aktywacji czujnika kontroler pętli musi wygenerować alarm pożarowy. 

Wszystkie urządzenia pętlowe muszą być adresowane elektronicznie bez użycia przełączników 

mechanicznych. Detektory muszą posiadać wskaźniki stanu pracy.80% nieczułości czujnika. 

Zdarzenie to musi być zaprogramowane w taki sposób, aby powiadomić obsługę o konieczności 

interwencji np wysłanie 

Jako podstawowe detektory dymu założono wykorzystanie mikroprocesorowych urządzeń serii SIGA. 

W gamie tych urządzeń znajdują się następujące detektory: 

Wielosensorowa czujka 4D - SIGA-IPHS (jonizacyjna, fotoelektryczna, termiczna) 

Użycie wielokryteriowego detektora serii Signature 4D umożliwia najszybszą detekcję pożarów w 

najszerszym spektrum wykrywalności bez konieczności określania, z jakimi zjawiskami pożarowymi 

zetkniemy się w danym środowisku. Czujnik multisensorowy dostarcza informacje z każdego ze 

swoich trzech sensorów; 

czujnika optycznego rozproszeniowego dla dymu widzialnego, 

czujnika jonizacyjnego dla niewidzialnych produktów spalania, 

czujnika termicznego dla przyrostu temperatury. 

Wbudowany mikroprocesor w czasie rzeczywistym zbiera dane ze wszystkich czujników i 

podejmuje decyzję bazując na predefiniowanych kryteriach alarmu z uwzględnieniem zmian 

środowiskowych otoczenia. 

Wszystkie detektory muszą posiadają możliwość kompensacji od wpływu środowiska. 

Człon termiczny ma możliwość adaptacji do warunków środowiskowych. Próg alarmowania członu 

termicznego w zależności od środowiska pracy ustawiony będzie według przyrostu temperatury w 

czasie ∆ 35°C oraz po przekroczeniu progu 57°C. 

Detektory rozproszeniowe i jonizacyjne posiadają czułość w granicach 2-12,13 % zadymienia/metr. 

Czułość detektora jest nastawialna w granicach regulacji. Próg prealarmu jest regulowany z 

przyrostem 0,05% od wartości 1,63% zadymienia/metr. 

Projekt przewiduje zabezpieczenie pomieszczeń w następujący sposób; 

1. Drogi ewakuacyjne 

a) korytarze oraz przejścia ewakuacyjne objęte instalacją oddymiania mechanicznego; czujki 

dymu SIGA-IPHS optyczne i ręczne ostrzegacze pożarowe 

b) obszary przyległe do dróg ewakuacyjnych z budynku, a nie oddzielone od nich pożarowo; 

czujki dymu SIGA-IPHS optyczne i ręczne ostrzegacze pożarowe 

c) klatki schodowe wraz z przedsionkami; czujki dymu optyczne SIGA-PSI i ręczne ostrzegacze 

pożarowe 

d) dostępne szyby kablowe i pomieszczenia elektryczne czujki dymu SIGA-IPHS jonizacyjno, 

optyczno, termiczne 

e) sale chorych oraz pomieszczenia personelu szpitalnego; czujki dymu SIGA-PSI optyczne 

f) sale operacyjne i inne ważne pomieszczenia; czujki dymu SIGA-IPHS jonizacyjno, optyczno, 

termiczne 

2. Pozostałe pomieszczenia i obszary 

a) Sanitariaty niedozorowane 

b) przedsionki do sanitariatów optyczne czujki dymu 


10/27





c) pomieszczenia usługowe i biurowe; optyczne czujki dymu 

d) pomieszczenia wydzielone pożarowo takie jak maszynownie wentylacyjne i dźwigowe, 

rozdzielnie elektryczne, pompownie itp. czujki dymu optyczne 

Detektory muszą automatycznie przechodzić z trybu pracy nocnej na dzienną. Reakcja systemu na 

alarm i pre-alarm musi być programowana niezależnie. 

System wyposażony zostanie w szereg modułów kontrolno-sterujących instalowanych na pętlach 

dozorowych umożliwiających powiązanie go z innymi urządzeniami ochrony pasywnej i aktywnej. 

System SSP umożliwi realizację następujących zależności przyczyna / skutek: 

• wyłączenie systemu wentylacyjnego (wentylacja bytowa), po wykryciu dymu przez czujkę w 

danej strefie, 

• odcięcie systemu wentylacyjnego obsługującego pomieszczenia wydzielone pożarowo, w 

których wykryty został dym przez czujkę umieszczoną w pomieszczeniu, 

• indywidualne uruchomienie instalacji wentylacji pożarowej napowietrzającej (wytwarzającej 

nadciśnienie) i oddymiającej oddzielnie dla poszczególnych stref oddymiania związanych z 

klatkami ewakuacyjnymi przeznaczonymi dla tych stref wraz z odpowiednim wysterowaniem klap 

przeciwpożarowych, 

• sprowadzenie dźwigów osobowych na parter przy wykryciu zagrożenia, 

• uruchomienie wentylacji oddymiającej mechanicznej w danych strefach dymowych w przy tym 

napowietrzanie klatek schodowych i korytarzy ewakuacyjnych (wytworzenie nadciśnienia i 

kompensacja ubytku usuwanego powietrza) 

• uruchomienie wentylacji oddymiającej typu grawitacyjnego wraz z otwarciem otworów 

napowietrzających i uruchomieniem wentylatorów kompensacji ubytków usuwanego powietrza 

• uruchomienie i sterowanie rozgłaszaniem pożarowym w zależności od przyjętego algorytmu. 

automatyczne komunikaty w obrębie jednej strefy mogą być zróżnicowane, umożliwiając np.: 

ewakuację tej samej strefy w różnych kierunkach w zależności od tego, która czujka/detektor 

wykryła zagrożenie. 

3.5.4 Moduły sterujące 

Ze wszystkich urządzeń sterowanych przez centralę, do systemu zwrotnie muszą trafiać 

potwierdzenia o przejściu urządzeń w stan pracy w czasie pożaru. W celu uzyskania większej 

przejrzystości systemu centrala główna będzie filtrować powracające informacje i wskazywać na 

panelu głównym tylko stany nieprawidłowe. 

Do komunikacji z urządzeniami zewnętrznymi przewidziano zarówno interfejsy komunikacyjne 

sieciowe dla systemu DSO, jak i poprzez urządzenia we/wy. 

System musi współpracować z mikroprocesorowymi adresowalnymi urządzeniami we/wy. 

Komunikacja odbywa się po dwuprzewodowej magistrali komunikacyjnej z wykorzystaniem zarówno 

mechanizmów broadcastowych jak i protokołu odpytywania szeregowego (pooling). Wszystkie moduły 

muszą posiadać diodę sygnalizującą stan komunikacji z centralą. Funkcja poszczególnych modułów 

będzie determinowana ich typem oraz kodem określającym tryb pracy. Moduły podobnie jak czujki 

muszą być adresowane elektronicznie, a ich pozycja w systemie możliwa do odczytania i 

zaprezentowania w sposób graficzny. Moduły wyposażone są w pamięć, zawierającą m.in. datę 

produkcji, unikalny numer seryjny, kod określający tryb pracy (tzw. kod personalizujący), stałe 

czasowe 

W projekcie zastosowano moduły pełniące pewne określone funkcje; 

Moduł wyjściowy SIGA-CR - do sterowania wykonawczych urządzeń pożarowych, takich jak zwalniaki 

drzwi pożarowych, wentylatory, klapy itp. Urządzenie może pracować w trybie normalnie zwartym lub 

normalnie rozwartym. Przekaźnik wykonawczy może być obciążony prądem do 2A przy 24VDC. 

Moduł we/wy SIGA-IO – urządzenie łączące w jednej obudowie funkcje modułu monitorującego i 

wykonawczego. 

W zależności od kodu personalizującego, może on działać na 10 różnych sposobów, mieszczących 

się w dwóch grupach; 

• Zmiana stanu na wejściu powoduje wysterowanie wyjścia 

• Wysterowanie wyjścia na polecenie centrali, monitorowanie wejścia, np. dla potwierdzenia 


11/27





Poniżej przedstawiono spis urządzeń we/wy. 

Adres 

Typ Opis sygnału Urządzenie sterowane/monitorowane 

modułu 

1.28-1.37 SIGA-CR NC Sterowanie klapami pożarowymi w budynku B1 

1.50-1.59 SIGA-CR NC Sterowanie klapami pożarowymi w budynku B1 

1.110 SIGA-CR NC Załączenie nadciśnienia w klatce B1 



2.31 SIGA-CT2 

Wejście 

monitorowane 

Sterowanie drzwiami w budynku B2 

3.5.5 Konfiguracja panelu operatorskiego i stacji wizualizacyjnej 

Projektowana centrala systemu zostanie zainstalowana w pomieszczeniu nadzoru i pełnić będą 

funkcję głównego panelu operacyjnego. Wyposażona zostanie w interfejs zapewniający nadzór i 

kontrolę nad całym systemem. 

Wymagania dla panelu operatora. 

1. w pełni funkcjonalny wyświetlacz LCD z klawiaturą umożliwiającą nawigowanie i odczytanie 

wszystkich stanów i zdarzeń systemu 

2. wizualizacja LED stanów (alarm, awaria) we wszystkich strefach logicznych, które zostały 

zdefiniowane w obiekcie. 

3. wizualizacja LED stanów pracy i awarii detektorów specjalnych 

4. wizualizacja LED stanów klap pożarowych podzielonych na sekcje (dla każdej sekcji) 

5. ręczne wysterowanie przyciskiem poszczególnych sekcji kalp pożarowych 

6. wizualizacja LED stanów pracy i awarii wentylatorów pożarowych z prostym i jednoznacznym 

sterowaniem ręcznym 

7. wizualizacja LED stanów pracy urządzeń oddymiania grawitacyjnego i odcięć pożarowych z 

prostym i jednoznacznym sterowaniem ręcznym 

Panel musi zapewnić możliwość ręcznego wysterowania wszystkich urządzeń ochrony pożarowej 

połączonych z systemem SSP. Wysterowanie musi odbywać się poprzez wciśnięcie jednoznacznie 

opisanego przycisku, a zmiana stanu musi zostać zaprezentowana za pomocą diody LED przypisanej 

do konkretnego urządzenia (grupy urządzeń). Sposób sterowania musi być zaprogramowany tak, aby 

możliwe było uruchomienie urządzeń dla każdej strefy pożarowej osobno. 

W centrali przewidziano montaż pola obsługi 3-LCD umożliwiającego realizację wszystkich funkcji 

opisanych przez normę EN-54. Pole wyposażone jest w wyświetlacz LCD raportujący wszelkie 

anormalne stany systemu, czyli uszkodzenia i alarmy. Swobodny dostęp i sterowanie wszystkich 

urządzeń zainstalowanych na pętlach umożliwia klawiatura operatora wyposażona w pola numeryczne 

oraz przyciski akcji definiowane przez normę. Jako że obsługa tak rozbudowanego systemu za 

pomocą niewielkiego ekranu LCD i prostych przycisków jest nieefektywna i nieprzejrzysta w centrali 

zainstalowano również panele wyposażone w diody LED oraz przyciski. 

Z uwagi na wymogi normatywne wszystkie sterowania mogą odbywać się wyłącznie z udziałem 

centrali SSP. 

Z uwagi na rozległość instalacji, aby ułatwić szybką lokalizację aktywnego detektora oraz diagnostykę 

systemu w obiekcie zostanie zainstalowana stacja wizualizacji systemu. Zostanie ona zrealizowana na 

klasycznej stacji PC w centrum monitoringu (bud nr B1, pom. nr 01/84), 

Oprogramowanie umożliwi; 

• prezentację stanów wszystkich urządzeń zainstalowanych w systemie z dokładną 

lokalizacją na planach obiektu, 


12/27





• mapy synoptyczne zorganizowane zostaną hierarchicznie, tak, aby obsługa systemu była 

prosta i intuicyjna, 

• osobne okno przeznaczone będzie na prezentację zdarzeń i alarmów zarejestrowanych w 

systemie. (Do każdego zdarzenia musi być możliwość dopisania instrukcji postępowania, 

która pojawi się automatycznie.), 

• do każdego zdarzenia operator musi mieć możliwość wprowadzenia swojego komentarza 

• mapy obiektu muszą być zbudowane z grafik wektorowych, aby umożliwić ich 

powiększanie bez zniekształcania i rozmywania, 

• komunikacja z centralą musi odbywać się z pośrednictwem protokołu natywnego. 

Jako stację wizualizacji zaprojektowano komputer klasy PC z ekranem dotykowym. Prezentacja 

systemu odbywać się będzie z udziałem oprogramowania np. Exitu (pro. Kenton) integrujący system 

nowoprojektowany z istniejącą centralą FP2000. 

3.6 Linie dozorowe 

Projektowanie linii dozorowych oparto na założeniu, że maksymalna ilość elementów w pętli nie może 

przekroczyć 250. Wynika ono bezpośrednio z ilości wpisanych w certyfikat. 

System został dopuszczony do pracy z taką ilością urządzeń, jako, że zgodnie z wymogami normy 

EN54 po uszkodzeniu procesora urządzenia pętlowe komunikują się, i zostają podtrzymane funkcje 

sterowania. 

Zgodnie z danymi dostarczonymi przez producenta urządzeń każda pętla dozorowa musi odpowiadać 

następującym parametrom: 

- minimalne napięcie zapewniające poprawną pracę elementów liniowych wynosi 15,2V 

- linie dozorowe mogą być wykonane w klasie A lub B – w projekcie przyjęto tylko linie zamknięte 

(klasa A). 

Centrala identyfikuje numer linii dozorowej, numer elementu adresowalnego (czujki, przycisku). 

3.7 Sterowanie i kontrolowanie urządzeń 

Sterowanie wentylacja bytową 

Na potrzeby wyłączenia wentylacji w budynku w czasie pożaru, należy odpowiednie 

moduły sterujące połączyć z szafami sterującymi wentylacji . 

Sterowanie wentylacja nadcisnieniową 

W budynkach wysokich klatki schodowe wyposażone są w system zapobiegający 

zadymieniu. W czasie wykrycia pożaru na tych klatkach centrala SSP uruchomi system 

nadciśnieniowy. 

Sterowanie klapami przeciwpożarowymi 

Zgodnie z archiwalnymi dokumentacjami oraz wybiórczą wizją lokalną klapy pożarowe 

wyzwalane są impulsowo poprzez cewkę wybijakową. Klapy nie posiadają mechanizmu 

zazbrajającego klapy (wprowadzające w stan otwarcia). Do sterowania należy zastosować kable o 

odpornosci ogniowej PH90 i posiadające aktualne certyfikaty CNBOP. 

Monitorowanie central oddymiających 

System SSP będzie monitorował stan awarii i zadziałania central oddymiających. 

Monitoring cental sygnalizacji pożaru 

System SSP poprzez specjalny protokół komunikacyjny będzie komunikował się z istniejącymi 

centralami pożarowymi (prod. ARITECH), (poziom 1 oddział SOR, poziom -1 budynek B4) 

Sterowanie windą 

W przypadku pożaru w szybie windowym system sygnalizacji pożaru będzie sprowadzał 

windy na poziom ewakuacji (poziom 0) ( ETAP 2) 

3.8 Sposób prowadzenia instalacji 

Instalacje sygnalizacji pożaru należy wykonać przewodami: 


13/27





• Linie sygnałowe sterujące klapami pożarowymi oraz zaworami ppoż. - HLGs 2x1,5 mm 2 

• Linie sterujące windą, nadciśnieniowym oddymianiem (niedopuszczenie do zadymiania 

drogi ewakuacji – klatki schodowej)oraz szafami wentylacji - HLGs 2x1,5 mm 2 

(dopuszcza się stosowanie innych kabli o odporności ogniowej PH90 i posiadające aktualne 

certyfikaty CNBOP) 

• Linie dozorowe oraz kontrolne wykonane zostaną przewodem YnTKSY1x2x0,8 mm 2 

Przewody instalacji sygnalizacji pożaru należy układać w rurkach RLHF lub korytach 

stalowych natynkowo względnie w rurkach karbowanych RGHF podtynkowo. Przewody o 

odporności ogniowej PH90 należy układać na konstrukcjach lub uchwytach posiadających 

certyfikat CNBOP świadczący o zachowaniu odporności na bezpośrednie działania ognia 

przez 90 minut. Należy dążyć do wykonania instalacji tak by ich oprzewodowanie było 

wykonane estetycznie, oraz z zachowaniem warunków bezpieczeństwa. Naszkicowane trasy 

linii przewodów są jedynie sugestią schematyczną wynikłą z potrzeby uwidocznienia 

wykonania połączeń. 

Stosowany wraz z kablem osprzęt łączniowy (np. puszki,) muszą spełniać wymóg przesyłu sygnału 

elektrycznego w warunkach działania wysokiej temperatury PH 90 określonych w PN-EN 50200:2006 

lub E30-E90 zgodnie z DIN 4102-12. Osprzęt niezależnie od kabla powinien być mocowany do 

podłoża za pomocą odpowiednich środków pozwalającyc na utrzymanie odpowiedniej funkcji PH. 

Dotyczy to także bezpośrednio urządzeń łączeniowych (np. kostek zaciskowych) których obudowy 

(puszki) powinny być mocowane do podłoża. Przewody mocowane do podłoża powinny być 

przytwierdzone certyfikowanymi uchwytami i kołkami rozporowymi w odległości mniejszej niż 300mm. 

3.9 Scenariusz działania SSP 

Współpracujące z centralą czujki pożarowe, pozwalają wykryć pożar w początkowej fazie rozwoju. Ich 

wysoka czułość mogłaby być przyczyną fałszywych alarmów, wynikających z reagowania czujek na 

czynniki zakłócające o cechach zbliżonych do czynników pożarowych. 

W projektowanym systemie minimalizację fałszywych alarmów uzyskuje się poprzez współdziałanie 

personelu z SSP, oraz zastosowanie czujek o dużej niezawodności (wyposażone we własny 

mikroprocesor z wczytanymi algorytmami dymu spalanych różnych materiałów wywołujących pożar). 

Scenariusz pożarowy daje personelowi możliwość określenia w ściśle określonym czasie czy dane 

zdarzenie: 

• jest podstawą do wezwania straży pożarnej, 

• może zostać zlikwidowane za pomocą podręcznych środków gaśniczych, 

• jest wynikiem fałszywego zadziałania czujki. 

Zgodnie w wytycznymi normy system działać będzie w dwustopniowej organizacji alarmowania: 

1. Wykrycie pożaru poprzez czujki systemu sygnalizacji powoduje alarm I stopnia - uruchamia 

sygnalizację optyczną i dźwiękową na centrali systemu sygnalizacji pożaru gdzie zapewniony 

dozór całodobowy oraz: 

⎯ zaalarmowanie obsługi pomieszczenia dozoru alarmem I stopnia o wystąpieniu zagrożenia z 

precyzyjnym wskazaniem miejsca zadziałania czujnika 

⎯ obsługa potwierdza obecność personelu na panelu centrali systemu sygnalizacji pożaru w 

czasie T1 = 30s od rozpoczęcia alarmowania, brak potwierdzenia obecności obsługi w 

czasie T1 = 30s, spowoduje automatycznie przejście centrali z stan alarmu II stopnia i 

rozpoczęcie sterowań urządzeń i instalacji wg scenariusza opisanego poniżej, 

potwierdzenie obecności personelu powoduje rozpoczęcie odliczania czasu T2 = 120 s, 

przeznaczonego na weryfikację przyczyny wystąpienia alarmu, 

⎯ po potwierdzeniu w czasie T1 swojej obecności na panelu pola obsługi, personel niezwłocznie 

przeprowadza rozpoznanie przyczyny zadziałania czujki dymu udając się we wskazane 

miejsce, a następnie zależnie od stwierdzonych okoliczności: 

♦ w przypadku uzyskania jednoznacznych i potwierdzonych informacji o braku 

zagrożenia pożarowego, uszkodzeniu czujki lub jej fałszywym zadziałaniu, 

obsługa centrali dokonuje skasowania alarmu I stopnia na panelu centrali oraz 

podejmuje niezbędne działania w celu uniknięcia powstawania kolejnych alarmów 


14/27





fałszywych, na przykład poprzez wezwanie serwisu systemu, przerwanie prac 

budowlanych, itp. 

♦ w przypadku braku jednoznacznej informacji o przyczynie zadziałania systemu lub 

w przypadku wykrycia jakichkolwiek znamion pożaru, osoba dokonująca 

weryfikacji przyczyny wystąpienia alarmu niezwłocznie potwierdza wystąpienie 

zagrożenia poprzez naciśnięcie najbliższego przycisku ręcznego ostrzegacza 

pożarowego (ROP), powodując tym samym przerwanie odliczania czasu T2 = 

120s przeznaczonego na weryfikację alarmu oraz przejście systemu sygnalizacji 

pożaru w alarm II stopnia. 

⎯ brak reakcji obsługi w czasie T2 spowoduje przejście systemu sygnalizacji pożaru w alarm II 

stopnia i rozpoczęcie procedur sterowania instalacjami i urządzeniami 

przeciwpożarowymi. 

Użycie jakiegokolwiek przycisku ręcznego ostrzegacza pożarowego (ROP) powoduje 

automatycznie przejście systemu w stan alarmu II stopnia, z pominięciem czasu T1 oraz T2. 

2. Przejście systemu sygnalizacji pożaru w stan alarmu II stopnia powoduje: 

• Uruchomienie systemu DSO, 

• Wysłanie komunikatu o zagrożeniu do Państwowej Straży Pożarnej, 

• Załączenie nadciśnienia w klatkach schodowych wysokich, 

• Wyłączenie wentylacji bytowej, 

• Zamkniecie klap przeciwpożarowych, 

• Zjazd kabin dźwigów na parter, otwarcie i zablokowanie ich drzwi w pozycji otwartej, 

Oddymianie w klatkach schodowych niskich zostanie załączane wyłącznie w przypadku zadymienia 

tych klatek lub z poziomu ręcznych przycisków oddymiających dedykowanych do współpracy z 

centralami oddymiającymi. Instalacje oddymianiającę są już funkcjonującymi instalacjami i nie są 

tematem niniejszego opracowania. Tabela z matrycą sterowań stanowi załącznik do niniejszego 

opracowania. 

3.10 Zasilanie i dobór baterii 

Do miejsca montażu centralki pożaru należy doprowadzić wydzielony obwód zasilający (zasilanie 

gwarantowane) prowadzony tablicy rozdzielczej. Zasilanie należy wykonać przewodem YDY 3x2,5 

i zabezpieczyć obwód wyłącznikiem nadmiarowo-prądowym klasy B 6A. Zabezpieczenie należy 

opisać w rozdzielni zasilającej „CENTRALA POŻAROWA”. Do obwodu zasilającego CSP nie wolno 

przyłączać żadnych innych odbiorników energii. Podobnie dotyczy to zabezpieczenia stanowiska 

komputerowego. Zasilanie poza zakresem projektowym 

Dobierając wielkość baterii akumulatorów rezerwowych dla centrali należy kierować się zasadą, iż 

jej pojemność, w przypadku zaniku napięcia sieci, powinna wystarczyć przynajmniej na: 

- 4 h pracy systemu w stanie dozorowania, w przypadku, gdy służby serwisowe są stale dostępne i 

dysponują odpowiednim wyposażeniem, umożliwiającym szybkie usunięcie awarii; 

- 30 h pracy systemu w stanie dozorowania, w przypadku, gdy zapewniona jest możliwość naprawy 

awarii zasilania przez służby serwisowe w ciągu 24 h (np. w wyniku zawarcia odpowiedniej umowy 

z firmą prowadzącą konserwację instalacji); 

- 72 h pracy systemu w stanie dozorowania, w przypadku, gdy powyższe warunki nie są spełnione. 

Dodatkowo w obliczeniach należy uwzględnić wymaganą 0,5 h pracę systemu w stanie 

alarmowania. 

Przyjęto do obliczeń opcję 30h pracy systemu przy założeniu, że administrator budynku będzie 

miał podpisaną umowę na konserwację systemu SSP uwzględniającą czas naprawy systemu w 

terminie krótszym niż 24h. 

W przypadku braku zasilania podstawowego nastąpi automatyczne przełączenie zasilania centralki 

na zasilanie bateryjnie. Centrala będzie wyposażona w zasilanie awaryjne składające się z dwóch 

akumulatorów 12V. Wielkość akumulatorów będzie tak dobrana by zagwarantować poprawność 

pracy całego systemu bez zasilania podstawowego do 30 godz. 

Zalecany czas pracy awaryjnej systemu dla zdecydowanej większości instalacji wynosi 30h 

wstanie dozorowania i 0,5 h pracy w stanie alarmowania przy spełnieniu warunków doboru 

akumulatorów. 


15/27





Pojemność akumulatora obliczamy ze wzoru: 

gdzie 

C min – 

t 1 - 

ΣI dozór - 

t 2 - 

ΣI alarm - 

C min =1,25*(t 1 *ΣI dozór + t 2 *ΣI alarm ); 

minimalna pojemność baterii akumulatorów 

czas pracy w stanie czuwania równy 30h 

całkowity prąd pobierany przez system w stanie dozoru 

czas pracy w stanie alarmu równy 30min 

całkowity prąd pobierany przez system w stanie alarmu 

Obliczenie pojemności baterii dla centrali 1 

L.p. Urządzenie Typ Ilość 

Alarm 

[mA] 

Pobór w 

czasie 

alarmu [mA] 

Praca normal 

[mA] 

Pobór w 

czasie 

czuwania [mA] 

1 Procesor 3-CPU 1 155 155 145 145 

2 karta we/wy 3-IDC8/4 1 350 350 53 53 

3 karta 2 pętli siga 3-SDDC1 1 294 882 256 768 

4 port szeregowy 3-RS232 0 48 0 48 0 

5 

pole obsługi z 

wyświetlaczem 

3-LCD 1 53 53 53 53 

6 pole LED 3-12RY 3 7 21 2 6 

7 pole LED+przycisk 3-12/S1RY 8 15 120 2 16 

całkowity 

pobór prądu 

mA 

1581 1041 

Wymagana minimalna pojemność baterii 40.03 Ah 

Długości pętli dozorowych. 

Wg wytycznych producenta maksymalna długość pętli dla przewodu nieekranowanego o przekroju 

0,75mm2 wynosi 6000m. W zdanym przypadku długość pętli nie zbliża się do wartości krytycznej, 

oraz obciążenie pętli jest dalekie od maksymalnych 

Uwaga 

Akumulatory należy wymieniać na nowe zgodnie z zaleceniami producenta, nie rzadziej 

jednak niż raz na 3 (trzy) lata. 

Należy przeprowadzić symulacje pożaru w celu precyzyjnego oszacowania czasu T2. Jeżeli 

proponowany czas T2 (sugestia przedstawiona w specyfikacji techn. PKN-CEN/TS 54-14) 

będzie niewystarczający należy zmienić go po wcześniejszej akceptacji komendanta PSP. 

3.11 Testy i pomiary systemu SSP 

Test linii dozorowych 

- test rezystancji linii - należy wykonać pomiary rezystancji poszczególnych pętli dozorowych, 

- test rezystancji izolacji - należy wykonać pomiary rezystancji izolacji poszczególnych pętli 

dozorowych. 

Do pomiaru należy użyć miernika posiadającego odpowiednie świadectwo homologacji. 

Test czujek dymu 

- test lokalizacji - należy sprawdzić solidność mocowania oraz zgodność opisu czujki (etykietę) i 

miejsca montażu z planami, 


16/27





- test poprawności działania - w celu sprawdzenia poprawności działania należy za pomocą 

urządzenia zadymiającego pobudzić czujkę do stanu zadziałania. Konsekwencją zadymienia 

czujki powinien być stan alarmowy wywołany w centrali alarmowej. Centrala powinna wyświetlić 

informacje identyfikujące lokalizacje czujki. 

Uwaga: Testy zadymienia wykonywać dedykowanymi do tego celu imitatorem dymu i 

temperatury rekomendowanym przez producenta czujek. 

Test przycisków ROP 

- test lokalizacji - należy sprawdzić solidność mocowania oraz zgodność opisu przycisku ROP 

(etykietę) i miejsca montażu z planami, 

- test poprawności działania - w celu sprawdzenia poprawności działania należy pobudzić przycisk. 

Konsekwencją zadziałania powinien być stan alarmowy wywołany w centrali alarmowej. 

Centrala powinna wyświetlić informacje identyfikujące lokalizacje, w którym przycisk jest 

zainstalowany. 

Test modułów 

- test lokalizacji - należy sprawdzić solidność mocowania oraz zgodność opisu na modułach 

(etykietę) i miejsca montażu z planami, 

- test poprawności działania - w celu sprawdzenia poprawności działania wszystkich wyjść i wyjść 

należy pobudzić centralę do stanu alarmu i dokonać kontroli prawidłowego zadziałania 

sterowników. 

Oczekiwane reakcję na stan pożarowy opisane zostały w niniejszym opracowaniu. 

Test centrali sygnalizacji pożaru 

- test lokalizacji - należy sprawdzić solidność mocowania oraz zgodność miejsca montażu centrali z 

planami, 

- pomiar testowy; w celu sprawdzenia poprawności działania centrali należy pobudzić linię 

dozorową. Konsekwencją pobudzenia linii powinien być stan alarmowy wywołany w centrali 

alarmowej. Centrala powinna wyświetlić na wyświetlaczu zestaw informacji identyfikujących 

zagrożone pomieszczenie, strefę. Informacja ta powinna być zgodna z opisami zawartymi w 

projekcie. Linie sygnalizatorów powinny zostać wysterowane powodując zadziałanie elementów 

sygnalizacji dźwiękowej i optycznej. 

3.12 Uwagi dla instalatora i użytkownika 

Przed przystąpieniem do instalowania systemu należy zapoznać się z dokumentacją wykonawczą. 

Zaistniałe różnego rodzaju kolizje, strefy niechronione - w czasie montażu należy zgłaszać do 

projektanta względnie do rzeczoznawcy ppoż. 

Właściciel lub użytkownik budynku, jest zobowiązany do podłączenia centrali sygnalizacji pożaru 

z najbliższą komendą lub jednostką ratowniczo – gaśniczą Państwowej Straży Pożarnej w sposób 

zapewniający automatyczne przekazywanie informacji o pożarze. Sposób połączenia systemu 

sygnalizacji pożaru właściciel jest obowiązany uzgodnić z właściwym miejscowo komendantem 

miejskim PSP. 

Użytkownik jest zobowiązany do podpisania umowy na konserwację systemu SSP uwzględniającą 

czas naprawy systemu w terminie krótszym niż 24h. 

Wszystkie przejścia przez ściany i stropy stanowiące odrębną strefę pożarową należy wyszczelnić 

pianką względnie masą uszczelniającą ognioodporną o poziomie odporności równym odporności 

przegrody. Przewody instalacji ppoż. należy odpowiednio oznakować, tj. końce i początki pętli 

oznakować numerem pętli oraz przy przejściach przez kondygnacje w wydzielonych szachtach 

kablowych. Końce przewodów monitorujących i sterowniczych należy odpowiednio oznakować 

numerem sterowania. Po wykonaniu instalacji oraz stosownych pomiarach należy przeprowadzić 

funkcjonalne próby działania systemu wykonując symulacje pożaru w każdej strefie pożarowej 

odrębnie i wykonując „Protokół uruchomienia i prób odbiorczych”. 

Czujki powinny być tak usytułowane aby ich element detekcyjny znajdował się w granicach 

górnych 5% względem wysokości pomieszczenia. Montowane powinny być w odległości co 

najmniej 0,5 m od ścian i przepierzeń oraz powyżej 0,6m od anemostatów nawiewnych. ROP-y 


17/27





znajdujące się na obiekcie będą inicjował II stopień zagrożenia pożarowego. Ręczne ostrzegacze 

pożarowe powinny być umieszczane na wysokości 1,2m do 1,6m nad podłogą. 

Przewidziano stopniowanie alarmu, w czasie wykrycia zagrożenia pożarowego przez system SSP 

personel ma 30 sekund na potwierdzenie swojej obecności oraz następnie 120 sekund na 

zweryfikowanie zagrożenia pożarowego. Ze względu na dużą rozpiętość obiektu po 

przeprowadzonych próbach może zaistnieć konieczność zmiany powyższych czasów. Zmiana ta 

musi być uzgodniona z miejscowym Komendantem PSP. 

Obsługa musi posiadać niezbędne przeszkolenie oraz wiedzę o architekturze budynku. W 

pomieszczeniu dozoru w którym zainstalowano centralę należy umieścić: 

- plan sytuacyjny nadzorowanego obiektu, 

- krótką instrukcję postępowania w przypadku, gdy centrala zadziała, jak należy postępować 

w przypadku zaistnienia pożaru, kogo należy powiadomić, 

- zeszyt (rejestr) zdarzeń, konserwacji, obsługi awaryjnej, okresowego wyłączenia i wyposażenia 

systemu alarmowego pożaru. 

Prace instalacyjne, montażowe i inne związane z przedmiotem opracowania winna wykonywać 

firma posiadająca odpowiednie doświadczenie i wiedzę techniczną oraz świadectwo ukończenia 

kursu w zakresie montażu i uruchamiania projektowanego systemu. Instalacje należy wykonać 

ściśle według obowiązujących norm, zgodnie z wytycznymi CNBOP i przepisami BHP. Użytkownik 

dopilnuje przeszkolenia przez wykonawcę instalacji osób, które będą obsługiwać centralę. Po 

przekazaniu instalacji do eksploatacji należy zlecić stałą konserwację urządzeń i instalacji 

sygnalizacji pożarowej. Urządzenia przeciwpożarowe powinny być poddawane badaniom 

technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w przepisach, 

Polskich Normach oraz instrukcjach obsługi urządzeń. Czynności te powinny być prowadzone co 3 

miesiące w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta oraz specyfikacją techniczną 

PKN-CEN/TS 54-14. Należy dokonać kontroli poprawności działania minimum 25% czujek tak by 

przy przeglądzie rocznym wszystkie czujki i elementy systemu były sprawdzone. Przed oddaniem 

instalacji do eksploatacji przeprowadzić próby sprawności działania całości systemu. Wszelkie 

zmiany wprowadzone w trakcie wykonawstwa nanieść do dokumentacji kolorem czerwonym. 

3.13 Zestawienie materiałów podstawowych systemu SSP 

Lp. Wyszczególnienie Jedn. Ilość 

1 

Wielosensorowa czujka 4D - SIGA-IPHSI + gniazdo z izolatorem 

zwarć 

szt. 110 

2 Ręczny ostrzegacz pożarowy SIGI-271 szt 14 

3 Moduł wyjściowy SIGA-CR szt 23 

4 Moduł dwu wejściowy SIGA-CT2 szt 1 

5 Centrala SSP kpl. 1 

Kable 

1 Przewód YnTKSY 1x2x0,8 mb. 13000 

2 Przewód HLGs 2x1,5 mb. 150 

3 Kabel światłowodowy W-NOTKSD G50 6 włókien mb 15 


18/27






4 Rura instalacyjna, typ RGHF 25 mb. 13000 

Dodatkowe materiały 

1 Pianka uszczelniająca ognioodporna kpl. 3 

2 Opaski kablowe + kołki rozporowe ph90 szt. 39000 

3 Puszka rozgałęźna PH90 typu FK 7045 mb. 2 

4 Zasilacz pożarowy ZSP135-DR-5A-2 kpl. 1 

5 Komputer klasy PC z ekranem dotykowym + oprogramowanie kpl 1 

6 Materiały pomocnicze kpl. 1 

Dopuszcza się stosowanie osprzętu innego producenta pod warunkiem zachowania nie gorszych 

parametrów od przedstawionych, po wcześniejszym uzyskaniu zgody Autora nimniejszego 

opracowania i Inwestora. 

4 System DSO 

4.1 Założenia projektowe 

Celem opracowania jest przedstawienie sposobu instalacji, rozmieszczenia, uruchomienia i 

konfiguracji dźwiękowego sytemu ostrzegawczego w budynku Szpitala Rydygiera. Instalacja ta ma 

zapewnić techniczne wspomaganie ochrony przeciwpożarowej obiektu, a w szczególności umożliwić 

ostrzeganie o zagrożeniu w obiekcie, oraz pomóc w organizacji i sprawnym przebiegu ewakuacji ludzi 

z zagrożonych stref i z całego obiektu. Zgodnie z Dz. U. z 2010 r. nr 109 poz. 719 art. 29.1 stosowanie 

systemu DSO wymagane jest w szpitalach o liczbie łóżek powyżej 200 z wyłączeniem pomieszczeń 

intensywnej opieki medycznej, sal operacyjnych oraz sal z chorymi. 

4.2 Urządzenia systemu 

Koncepcja budowy dźwiękowego systemu ostrzegawczego oparta została na rozwiązaniach 

umożliwiających docelowo budowę systemu zdecentralizowanego, zintegrowanego z systemem 

wykrywania pożaru. Dzwiękowy system ostrzegawczy spełnia wszystkie normy przewidziane dla 

systemów tego typu. Sercem systemu są rozproszone wzmacniacze strefowe, montowane w 

podcentralach połaczonych siecią cyfrową. Oznacza to, że rozszerzanie systemu o dodatkowe 

elementy może odbywać się w dowolnym momencie przez dołączanie nowych urządzeń 

systemowych. Raz stworzony system może być rozbudowywany pod względem funkcjonalności 

i wielkości przez dodanie wymaganej liczby kompatybilnych modułów systemowych. Dzięki temu 

budowa i rozbudowa dźwiękowego systemu ostrzegawczego jest łatwa i ekonomiczna. 

4.3 Opis systemu 

Dźwiękowy system ostrzegawczy ma spełniać szereg funkcji. 

• Dźwiękowy system ostrzegawczy stanowi medium do przekazywania osobom przebywającym w 

budynku instrukcji postępowania w nagłych przypadkach i do emisji komunikatów 



19/27





• Dźwiękowy system ostrzegawczy umożliwia jednoczesną emisję ośmiu różnych komunikatów w 

różnych częściach obsługiwanego obiektu. 

• Dźwiękowy system ostrzegawczy stanowi medium do emisji komunikatów głosowych przez 

mikrofon(y) strażaka lub (opcjonalnie) przez telefon pożarowy, do wszystkich lub wybranych 

częściach obsługiwanego obiektu. 

• Dźwiękowy system ostrzegawczy umożliwia automatyczną emisję zapisanych w pamięci instrukcji 

postępowania w nagłych przypadkach oraz komunikatów ostrzegawczych. 

Jego prosta i logiczna konstrukcja umożliwia obsługę przez osoby nie posiadające 

specjalistycznego przeszkolenia. System umożliwia indywidualną konfigurację przycisków wyboru 

strefy w centrali oraz wyświetlanie stanu linii/stref za pomocą wskaźników diodowych w centrali. 

System przechowuje w pamięci co najmniej 2000 komunikatów o alarmach, usterkach i 

zdarzeniach 

serwisowych. 

Do ich przeglądu służy pole obsługi z wyświetlaczem LCD i klawiaturą lub oprogramowanie 

komputerowe podłączone przez opcjonalny port RS-232. 

4.4 Funkcje systemu 

W poniższych punktach zawarto zadania, jakie ma realizować system 

• Automatyczne kierowanie nagranych komunikatów audio do odpowiednich wzmacniaczy 

strefowych, zgodnie ze scenariuszem pożarowym. Sterowanie może być różne w zależności od 

lokalizacji i charakteru zagrożenia (pożar, alarm bombowy, skażenie, itp). 

• Możliwość ręcznego kierowania nagranych komunikatów do wybranych stref za pomocą pola 

obsługi lub paneli przycisków. 

• Możliwość emisji komunikatu głosowego za pomocą mikrofonu strażaka, w tym wyniesionego 

mikrofonu strażaka. 

• Możliwość jednoczesnej emisji 8 różnych komunikatów z jednego kontrolera 

• Pełna zgodność z normą IEC60849 i innymi lokalnymi normami dotyczącymi systemów 


• Pole obsługi z 4-poziomowym systemem haseł dla ochrony przed niepowołanym dostępem. 

• Możliwość programowania funkcji systemowych za pośrednictwem graficznego oprogramowania 

konfiguracyjnego. 

• Możliwość dołączenia komputerowego systemu nadzoru dla monitorowania pracy systemu. 

• Sterowanie transmisją wywołań i realizacją innych funkcji w oparciu o nastawy systemu 

priorytetowego. 

• Monitorowanie poprawności działania wzmacniaczy strefowych i w razie awarii automatyczne 

przyłączanie wzmacniaczy rezerwowych. 

• Podłączanie głośników do wzmacniacza strefowego w topologii linii lub pętli (bardziej odpornej na 

przerwanie obwodu). W obu przypadkach działa wykrywanie uszkodzeń. Komunikaty o awarii są 

sygnalizowane dźwiękowo w centrali, wyświetlane na polu obsługi oraz na dodatkowych panelach 

wskaźnikowych 

• Możliwość korekty wzmocnienia w każdej strefie, dokonywanej potencjometrem we wzmacniaczu 

strefowym. 

• Przekaz sygnałów audio do wzmacniaczy w formie cyfrowej. 

• Możliwość łatwej rozbudowy systemu przez dołączanie nowych modułów sprzętowych 

i uaktualnienie konfiguracji programowej. 

• Pełna integracja z systemem wykrywania pożaru poprzez sieć central. 

• Działanie systemu może być różne w zależności od lokalizacji i charakteru wykrytego zagrożenia. 

• Wzmacniacze strefowe są wyposażone w dodatkowy obwód sygnalizacji, np. do dodatkowych 

sygnalizatorów optycznych. Obwód ten może być wysterowany niezależnie od linii głośnikowej. 

• Wzmacniacze strefowe mają wbudowany generator sygnału alarmowego, załączający się w razie 

przerwania toru audio w trakcie nadawania komunikatu ostrzegawczego. 

• Pełna integracja z użyciem protokołu komunikacyjnego z systemem SSP– pętla komunikacyjna 

światłowodowa. 

• Połączenie z systemem SSP zapewni dwukierunkową wymianę informacji pomiędzy systemami 


20/27





oraz umożliwi realizację elastycznych scenariuszy ewakuacji (w zależności od miejsca detekcji 

pożaru) 

4.5 Ogólna konfiguracja systemu DSO 

Podstawowa konfiguracja sieciowego systemu nagłośnieniowego musi zawierać: 

• Procesor z polem obsługi LCD, który steruje i nadzoruje pracę całego systemu. 

• Kontroler DSO z pamięcią komunikatów i zintegrowanym mikrofonem strażaka 

• Wzmacniacze strefowe, do których możliwe jest dołączanie linii głośnikowych 25V lub 70V oraz 

linii sygnalizacji 24V. 

• Odpowiedni zestaw wzmacniaczy mocy. Do wyboru moduły o mocach: 20W, 40W i 95W. 

• Kartę komunikacyjną dla połaczenia z CSP 

• Zasilacz(e) z podtrzymaniem akumulatorowym 

• Obudowę z drzwiami 

Dodatkowo konfigurację można rozszerzyć o: 

• Dodatkowe obudowy z procesorem, wzmacniaczami strefowymi i własnym zasilaniem 

(maksymalnie 63 szt.) 

• Kartę RS485 dla połączenia z innymi obudowami DSO lub CSP. 

• Kartę RS232 dla połaczenia z komputerowym systemem nadzoru, drukarką 

• Panele przyciskowo-diodowe dla dodatkowej sygnalizacji stanu, sterowań 

• Wyniesione mikrofony strażaka (do 63 szt.) 

• Centralkę telefonów pożarowych 

Inne cechy 

• Emisja sygnałów zapowiadających, komunikatów głosowych, kierowanie wybranych komunikatów 

na odpowiednie wyjścia stref nagłośnieniowych odbywa się automatycznie, zgodnie z wcześniej 

ustalonym scenariuszem. 

• Dobrze skonfigurowany scenariusz winien być dostosowany to topografii obiektu, i róznicować 

rodzaj komunikatu i strefy rozgłaszania w zależności od typu i lokalizacji zagrożenia. Pozwala to 

m.in. na automatyczne kierowanie ewakuacją wieloetapową dużych budynków. 

• Każdemu komunikatowi mozna przyporządkować sygnał zapowiadający, poprzedzający emisję. 

• System posiada wewnętrzny zegar czasu rzeczywistego, który może być synchronizowany 

między centralami. 

• Sterownik sieciowy jest wyposażony w pamięć komunikatów cyfrowych. Pojemność pamięci może 

być rozszerzona do 100 minut. Odtwarzacz komunikatów cyfrowych może odtwarzać 

jednocześnie 8 komunikatów. 

• Procesor sieciowy zapamiętuje ponad 2000 komunikatów o alarmach, błędach, zdarzeniach 

serwisowych powstałych w systemie. Poszczególne komunikaty można przeglądać na 

wyświetlaczu sterownika. 

• Przypisanie wyjść wzmacniaczy (linii głośnikowych, linii sygnalizatorów) do stref rozgłaszania jest 

całkowicie programowalne. Do jednej strefy rozgłaszania mozna przypisać jedną lub więcej linii 

głośnikowych. Jedna linia nie może obsługiwać więcej niż jednej strefy rozgłaszania. 

• Każdy wzmacniacz jest osobno adresowanym urządzeniem, którego stan mozna obserwować za 

pomocą pola obsługi lub komputera nadzoru. 

• Istnieje możliwość blokowania określonych linii głośnikowych, wzmacniaczy, z poziomu pola 

obsługi (po podaniu hasła). Umożliwia to dokonywanie zmian w konfiguracji z wyprzedzeniem i 

nowe zmiany mogą być wprowadzane do systemu, który nie pracuje. 

• Wymiana danych między komputerem PC a sterownikiem sieciowym wykorzystuje standardowe 

narzędzia systemu operacyjnego Windows charakteryzujące się łatwością obsługi. 

• Wystąpieniu błędu systemowego towarzyszy sygnał dźwiękowy, który cichnie po potwierdzeniu 

odczytu przez obsługę. Po usunięciu błędu lub awarii system automatycznie wycisza sygnał 

błędu. 


21/27





• Za pośrednictwem stacji wywoławczych można dokonywać wywołań selektywnych. Jeśli dane 

wywołanie zostanie częściowo zakłócone przez wywołanie o wyższym priorytecie, emisja 

w strefach, w których nie doszło do konfliktu, będzie kontynuowana. 

• Konfiguracja systemu wraz z komunikatami (w formacie wav) jest tworzona na komputerze, skąd 

jest przesyłana do kontrolera lub sieci kontrolerów. 

• Komunikaty ostrzegawcze mogą być emitowane również w przypadku awarii sterownika 

sieciowego. 

4.6 Podział obiektu na strefy rozgłaszania 

Budynek Szpitala wykonano jako płytę monolityczną. Podzielony jest na 107 stref pożarowych w będą 

stanowiły odrębną kondygnację w ramach segmentu budynkowego (np. B1, B2, B4, itp.), każda z nich 

dodatkowo będzie podzielona jest na podstrefy oddzielone drzwiami o wytrzymałości ogniowej 60 

minut. 

W budynku zastosowano następujący podział na strefy rozgłaszania: 

− strefy obejmujące swoim zasięgiem poszczególne kondygnacje budynku B1 poziomy: -3, -2, -1, 

budynku B2 poziomy: -3, -2, -1, budynek B4 poziom -1 oraz podłączenie istniejącej instalacji 

głośnikowej DSO - poziom 1 (SOR) – w strefach tych przewidziano nadawanie komunikatów za 

pośrednictwem głośników ściennych umieszczonych w poszczególnych pomieszczeniach oraz 

głośników sufitowych rozmieszczonych na korytarzach, w celu niedopuszczenia do utraty obszaru 

pokrycia zastosowano po dwie linie w każdej strefie, prowadzone są w formie przeplotu. 

Poniższa tabela przedstawia numer linii głośnikowej w każdym segmencie oraz lokalizacje central 

systemu –etap 1 

Segment Nr lini Lokalizacja centrali DSO 

B1 poziom -3 204 segment B1 poziom -1 














Ewakuacja możliwa jest poziomymi drogami komunikacji ogólnej. Klatki schodowe budynków niskich 

wyposażone są w instalacje oddymiania grawitacyjnego. Klatki wysokie są zabezpieczoną przed 

zadymieniem instalacją nadciśnieniową działającą w czasie pożaru sąsiadujących z nią stref. 

4.7 Urządzenia centralne systemu DSO 

Projektuje się zainstalowanie rozproszonego systemu DSO sterowanego z sysemu SSP za pomocą 

magistrali systemowej. Pozwoli to na zrealizowanie dowolnego scenariusza sterowania w 

skomplikowanym bydynku szpitala. Kompleks szpitalny ze względu na występowanie budynków 

wysokich wymaga prowadzenia ewakuacji wieloetapowej. Główna jednostka zainstlowana zostnie w 

budynku B1 na poziomie -1 w pomieszczeniu operatorskim. Wyposażona zostanie w mikrofon 

strażaka oraz panel operatorski pozwalający na rozgłaszanie komunikatów do każdej z 

poszczególnych sterf. 

Należy zastosować tylko urządzenia posiadające stosowne dopuszczenia, w tym atest CNBOP. 

Wszelkie informacje o stanie działania systemu oraz wykrytych uszkodzeniach i błędach są 

wyświetlane na wyświetlaczu LCD (sterowniku głównym) i sygnalizowane na panelach 


22/27





wskaźnikowych. Wszelkie zmiany informacji są poprzedzone sygnałem akustycznym w celu zwrócenia 

uwagi obsługi. 

4.8 Zasilanie urządzeń 

Główne źródło zasilania dla instalacji powinno być wyposażone w specjalne przewidziane dla niej 

zabezpieczenie. Należy przewidzieć środki (np. poprzez założenie etykiet lub ograniczenie dostępu) 

zapobiegające nieupoważnionemu odłączeniu źródła zasilania. Do zasilania rezerwowego centrali 

przewidziano zasilanie rezerwowe z baterii akumulatorów umożliwiające utrzymanie instalacji w stanie 

pracy przez co najmniej 30h, po czym pojemność jest wystarczająca do zapewnienia alarmowania 

jeszcze przez co najmniej 30min. 

Niniejszy projekt nie obejmuje sposobu zasilania urządzeń DSO w energię elektryczną. 

L.p. Typ Urządzenie Ilość 

Centrala DSO B1 poziom -1 

Pobór 

dozorowania 

[mA] 

Prąd 

alarmowania 

[mA] 

1 3-CPU3 Karta procesora głównego 1 155 165 

2 3-FIBMB Karta komunikacji światłowodowej 1 217 217 

3 MMXVR 

4 3-ZA20B 

Przetwornik światłowodu wielomodowego (ok. 3 

km) 

Wzmacniacz strefowy 20 W, klasa B, z obwodem 

zasilania lamp 

4 80 80 

16 992 - 

5 3-BPS/M-230-E Zasilacz zapasowy 1 50 50 

Obciążenie % lini DSO 

14 Wzmacniacz 1 wzmacniacz 3-ZA20 1 - 826 















23/27

14 Wzmacniacz 15 wzmacniacz 3-ZA20 1 - 

14 Wzmacniacz 16 wzmacniacz 3-ZA20 1 - 





826 - 

rezerwa 

826 - 

rezerwa 

Natężenia całkowite prądów dozorowania i alarmowania [mA] 1494 13140 

Obliczenia :1.25*(Czas Dozorowania*Prąd Dozorowania) + 1.25*(Czas Alarmowania*Prąd Alarmowania) 

Wymagana minimalna pojemność baterii 64,2 Ah 

Typ Opis dobranego akumulatora Ilość: 

BS133N Akumulator bezobsługowy 65 Ah, 271x166x190 mm 2 

4.9 Wykonanie instalacji 

4.9.1 Linie głośnikowe 

Przewody linii głośnikowych powinny być wykonane przewodem ognioodpornym typu HTKSH PH90 z 

mocowaniem co 0,3m atestowanym (wg DIN 4102 cz.12) systemem mocowań. Kable powinny być 

mocowane pojedynczo lub zbiorczo za pomocą odpowiednich uchwytów i kołków rozporowych, po 

uwzględnieniu ilości przewodów prowadzonych w każdej z tras (zgodnie ze szczegółowymi danymi 

Atestu CNBOP nr AT-0002/2005 wyd II z dn. 07.11.2005r.). Należy przyjąć zasadę iż cała droga, która 

podawany jest sygnał sterująco-zasilający powinna być wykonana w systemie o wymaganej 

odporności ogniowej. Montaż przewodów ognioodpornych powinien być wykonany bezpośrednio do 

konstrukcji budynku za pomocą atestowanego systemu mocowań i prowadzenia kabli. Obejścia wokół 

pozostałych instalacji w przypadku braku możliwości przejścia nad nimi z mocowaniem do sufitu 

należy wykonać z zastosowaniem dodatkowych certyfikowanych konstrukcji wsporczych 

przeznaczonych jedynie do tego celu. Trasy kablowe pionowe pomiędzy kondygnacjami należy 

prowadzić w istniejącym szachcie technicznym, po uprzednim jego uporządkowani tj. usunięciu lub 

przesunięciu istniejących instalacji, kable prowadzić należy wykorzystując atestowane korytka 

kablowe o odporności pożarowej nie mniejszej niż 90min. Wszelkiego rodzaju odstępstwa od tej 

zasady należy uzgodnić z projektantem i rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych. 

Wykonawca zobowiązany jest do zapoznania się z procedurą mocowań powyższego typu uchwytów, 

a następnie wykonania prób i testów mocowań z niego wynikających oraz ścisłego przestrzegania 

zasad układania tego typu instalacji. 

4.9.2 Mocowanie głośników 

W przypadku głośników ściennych ich mocowanie odbywać się będzie do ścian konstrukcyjnych w 

większości stanowiących oddzielenie pomiędzy korytarzem a pomieszczeniem. Głośniki należy 

mocować do ścian przy pomocy kołków rozporowych stalowych bezpośrednio do trwałej konstrukcji 

podłoża (zgodnie z pkt 2.8). 

Jeżeli w części rysunkowej nie określono inaczej, głośniki należy montować na wysokości ok. 2,2 – 

2,4 m nad poziomem posadzki przestrzegając zachowania minimalnych odległości od sufitów i ścian, 

natomiast głośniki sufitowe montować w sufitach podwieszanych. Głośniki sufitowe montowane w 

systemowych sufitach panelowych należy montować w systemowych uchwytach lub wraz z płytą G-K. 

Płyta G-K powinna być umieszczona nad płytą sufitu systemowego. Wymiary płyty nie mogą być 

mniejsze niż rozstaw rusztu systemowego, jednak płyta G-K powinna opierać się na konstrukcji sufity 

co najmniej na dwóch krawędziach. Głośniki sufitowe należy zabezpieczyć linką stalową mocowaną 

do elementów stropu właściwego. 

Głośniki montować w odległościach nie mniejszych niż 15 cm od ścian i sufitów. 

Głośniki należy instalować przy użyciu materiałów i technologii opisanej podanej przez Producenta. 

Lokalizacja głośników zgodnie z rysunkami. Rozmieszczenie głośników wynika ze skali. Przy 

instalowaniu głośników można skorygować ich rozmieszczenie uwzględniając położenie innych 

elementów instalacji (lampy, czujki pożarowe, itp.). Każdorazowo należy jednak zachować 

równomierne odległości pomiędzy głośnikami i pokrycie całej nadzorowanej powierzchni. 

Pomiary dźwięku (zrozumiałości głosu) należy wykonać po całkowitym uruchomieniu i wyregulowaniu 

systemu nagłośnienia. 


24/27





Głośniki sufitowe w suficie podwieszonym należy przeprowadzić za pomocą metalowych linek 

mocowanych stalowym kołkiem z jednej strony do elementów konstrukcji z drugiej natomiast do 

głośnika o długości mniejszej jak zapas kabla tak aby urwanie głośnika nie spowodowało uszkodzenia 

samej linii głośnikowej. Należy zapewnić zapas kabla przy łączeniu głośników wpuszczanych w sufit. 

Każdy przewód musi być mocowany indywidualnie. Przewód linii głośnikowej należy prowadzić od 

głośnika do kolejnego głośnika nie przerywać i nie przedłużać odcinków. Połączenia mogą się 

odbywać jedynie w puszce głośnika na kostce ceramicznej. Przewód należy wprowadzać do obudowy 

głośnika poprzez dławicę gumową. Nie należy rozgałęziać, ani przedłużać linii głośnikowej poza 

obudowę głośnika. Należy zachować tę samą polaryzację podłączenia głośników do linii. 

Poszczególne linie znakować w odległościach pozwalających na ich łatwą identyfikację dla celów 

diagnostyczno - konsekracyjnych. Przy przechodzeniu linii głośnikowej z jednej strefy pożarowej do 

drugiej należy takie przejście uszczelnić masą uszczelniającą (np. CP 611A firmy HILTI) o odporności 

zgodnej z odpornością przegrody . W przypadku prowadzenia instalacji w korytku kablowym o 

odpowiedniej grubości oraz odpowiedniej wytrzymałości ogniowej, należy odpowiednio (zgodnie z 

aprobatą) dobrać rozstawie elementów wsporczych, kable należy mocować opaskami metalowymi w 

wymaganej odległości. Należy pamiętać iż w przypadku pożaru koryto kablowe ulega skręceniu 

niszcząc tym samym przymocowany do niego kabel. Dlatego rozstaw elementów mocująco - 

wsporczych oraz grubość koryta jest bardzo istotny. Izolacja kabla pod wpływem wysokiej temperatury 

staje się bardzo twarda i tym samym krucha co czyni ją podatną na uszkodzenia mechaniczne. 

Końcówki dwóch przewodów pod zaciski należy zacisnąć w tulei w sposób profesjonalny. 

Zalecenia instalacyjne: 

• Starannie układać przewody, aby nie naruszyć izolacji i nie przekroczyć minimalnego 

promienia ich gięcia. 

• Nie używać nadmiernej siły (większej od katalogowej) podczas przeciągania przewodów aby 

nie naruszyć izolacji. 

• Przed instalacją należy dokładnie zapoznać się z niniejszym projektem. 

• Zaleca się montaż urządzeń wg DTR producentów wszystkich urządzeń i materiałów z 

uwzględnieniem uwag zawartych w niniejszym projekcie. 

• Końcówki przewodów pod zaciski nie wolno zalewać cyną. 

Wymagane pomiary: 

• Wykonać pomiary rezystancji izolacji przewodów linii głośnikowych, 

• Pomiar RASTI - pomieszczeniowy akustyczny wskaźnik transmisji mowy w reprezentatywnych 

pomieszczeniach (pokój biurowy, korytarz, holl i klatka schodowa z włączoną wentylacją 

zapobiegającą zadymieniu, holl, pom. administracyjne, wybrane o różnej kubaturze i 

zagospodarowaniu pomieszczenia 

4.10 Komunikaty głosowe 

Pomiary tła wynoszą: 

Hole windowe 57-62dB 

Korytarze szpitalne 60-65dB 

Maszynownie central wentylacyjnych 65-75dB 

Rozmieszczenie głośników i dobór mocy uwzględnia poziom dźwięku tła. 

Centrala DSO połaczona zostanie z wyniesionymi jednostkami zespołów wzmacniaczy 

DSO(kolejne etapy) kablem światłowodowym typu W-NOTKSD G50 6-włóknowym w układzie 

ringu. 

Komunikaty głosowe w strefie w której system sygnalizacji pożaru zlokalizował źródło pożaru lub 

zagrożenie pojawienia się jego, powinny być emitowane głosem męskim o tonie zdecydowanym i 

wyraźnej mowie. 

Komunikaty należy nagrać w jezyku polskim jako: ewakuacyjny, alarmowy i odwołujący. 

Ewakuacyjny dedykowany jest dla stref objętych pożarem (lub bezpośrednim jego zagrożeniem – 

np. klatki schodowe). Komunikat alarmowy ma przygotować ludzi do opuszczenia kondygnacji 

jeszcze nie zagrożonej bezpośrednio pożarem. Komunikat odwoławczy odwołuje alarm pożarowy. 

Proponowany tekst komunikatu ewakuacyjnego (propozycja dla -1 piętra), np.: 


25/27





„Uwaga! Uwaga! Osoby znajdujace sie na -1 piętrze proszę o uwagę! Osoby znajdujące się 

na -1 piętrze proszę o uwagę! W tej strefie został wykryty pożar. Proszę o przerwanie 

wszelkich czynności i podporządkowanie się poleceniom personelu. Należy natychmiast 

opuścić budynek kierując się do oznakowanych wyjść ewakuacyjnych. Zabrania sie 

korzystania z wind!” 

Proponowany tekst komunikatu odwołującego (dla wszystkich wcześniej powiadamianych stref), 

np.: 

„Uwaga! Uwaga! Alarm pożarowy został odwołany. Można kontynuować wszelkie 

dotychczasowe czynności. Prosimy podporządkować się poleceniom personelu, straży 

pożarnej i służbom porządkowym prowadzącym czynności zabezpieczające i kontrolne” 

Proponuje się by nagrany został dodatkowo komunikat głosowy dla potrzeb testów systemu DSO o 

treśi, np.: „ Uwaga! Uwaga! Prosimy o niereagowanie na komunikaty głosowe które będą 

emitowane przez najbliższą chwilę. Będzie prowadzona kontrola pracy systemu. Za 

utrudnienia przepraszamy. Po zakończonych próbach nadany zostanie komunikt o 

zakończeniu prowadzenia prac.” Komunikat ten można również każdorazowo wydać z mikrofonu 

strażaka . 

W dyspozytorni ( bud nr B1, pom. nr 01/84) zlokalizowany zostanie mikrofon strażaka SLAVE . 

W sytuacji gdy pojawi się alarm pożarowy, operator powinien możliwie jak najszybciej otrzymać 

potwierdzenie co do jego wiarygodności. Najczęściej odbywa się to poprzez zadzwonienie do 

pomieszczenia z którego otrzymaliśmy sygnał alarmowy względnie do pomieszczeń obok. Gdy nie 

uda się w ten sposób dodzwonić to istnieje druga możliwość wykożystując do tego mikrofon 

strażaka SLAVE systemu DSO. Operator powinien wybrać strefę na panelu mikrofonu i z poziomu 

DSO o przykładowej treści „Uwaga, Uwaga, personel szpitalny znajdujący się na tej kondygnacji 

proszony jest o pilny kontakt telefoniczny z numerem ……..” 

4.11 Zalecenia 

1) Teksty komunikatów należy uzgodnić z zarządcą budynku, tak, aby określenia 

dotyczące identyfikacji i oznaczę dróg ewakuacyjnych w szczególności klatek schodowych 

były jednoznacznie interpretowane przez wszystkich Użytkowników obiektu 

2). Ewakuacje kierować do najbliższych klatek schodowych. 

3) Używac nazewnictwa zgodnego z oznaczeniami w budynku. 

Użytkownik systemu/Inwestor wyznaczy osobę/osoby identyfikowane za pomocą nazwiska lub 

tytułu funkcyjnego odpowiedzialne za takie zabezpieczenie systemu, aby uniemożliwić dostęp do 

systemu osób trzecich, aby był on właściwie konserwowany i naprawiany oraz działał 

nieprzerwanie zgodnie z norma PN-EN 60849 oraz w sposób określony przez Producenta. 

Zasilanie centrali Dźwiękowego Systemu Ostrzegawczego (CDSO) należy zrealizować z rozdzielnicy 

znajdujacej sie w dyspozytorni. Zasilanie CDSO należy wykonać przewodem YDY 3x4mm2, obwód 

zabezpieczyć wyłącznikiem instalacyjnym S-191C 25A. Miejsce podłączenia wskaże personel 

techniczny szpitala. 


26/27





4.12 Zestawienie materiałów podstawowych systemu DSO 


1 Głośnik sufitowy DELF 165/6PP szt. 43 

2 Głośnik ścienny WAC165/6 PP szt. 82 

3 Kabel HTKSH PH90 1x2 x1 mb. 3500 

4 

Kabel światłowodowy W-NOTKSD G50 6 włókien 

mb 15 

5 Opaski kablowe + kołki rozporowe ph90 szt. 10500 

6 Centrala DSO kpl. 1 

Dopuszcza się stosowanie osprzętu innego producenta pod warunkiem zachowania nie gorszych 

parametrów od przedstawionych, po wcześniejszym uzyskaniu zgody Autora nimniejszego 

opracowania i Inwestora. 

5 Uwagi 

Przy opracowywaniu projektu wykonawczego w związku ze specyfiką i skomplikowaniem 

niektórych rozwiązań i technologii przyjętych w projekcie oparto się na produktach firm, które 

zostały wymienione w dokumentacji. Zgodnie z zapisami Ustawy o Zamówieniach Publicznych 

dopuszcza się zastosowanie materiałów innych producentów , które to będą miały parametry 

techniczne równoważne do przyjętych rozwiązań oraz nie spowodują pogorszenia eksploatacji 

budynku. W razie zastosowania innych materiałów niż wymienione w projekcie wykonawca winien 

przedstawić projektantom karty katalogowe, certyfikaty i aprobaty ITB w celu ich akceptacji, oraz: 

1. Spełnienie wymogów stosownych norm przedstawionych w rozdziale 1.2. 

2. Uzyskanie przed rozstrzygnięciem przetargu akceptacji projektanta niniejszego 

opracowania i Inwestora na zastosowanie proponowanych zamienników. 

3. Wizualizacja projektowanego syste,mu z pozostałymi nie może odbywać się poprzez 

wyjścia przekaźnikowe. 

6 Załączniki 

1) Certyfikat Projektu 

2) Scenariusz pożarowy – Etap pierwszy 

7 Spis rysunków 

NR RYSUNKU TYTUŁ RYSUNKU SKALA 

1.1 Instalacja SSP - schemat blokowy etap 1 --- 

1.1A Instalacja SSP - schemat połączeń central etap 1 --- 

1.2 Instalacja SSP - rozmieszczenie elementów Segment B1 Poziom -3 etap 1 1:200 





1.7 Instalacja SSP – rozmieszczenie elementów Segment B2 Poziom -1 etap 1 1:200 

2.1 Instalacja DSO – schemat blokowy etap 1 --- 

2.2 Instalacja DSO – rozmieszczenie elementów Segment B1 Poziom -3 etap 1 1:200 








27/27

SPIS TREŚCI: 1 WPROWADZENIE ... - rydygierkrakow.pl

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?