You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ΜΑΛΑΜΑΣ ΧΡΗΣΤ<strong>Ο</strong>Σ<br />
Εδώ η ζέστη είναι ευχάριστη, η ατμόσφαιρα γλυκιά και οι μυρωδιές…ω! οι<br />
μυρουδιές το κάτι άλλο! Τα δένδρα, τα λουλούδια, τα βότανα, το χώμα, όλα<br />
μαζί συνθέτουν μια μοναδική και απαράμιλλη ατμόσφαιρα όπου ο αέρας<br />
είναι καθαρός και το οξυγόνο περίσσιο.<br />
<strong>Ο</strong> Μίλτος ένοιωσε σαν να είχε γυρίσει για άλλη μια φορά σπίτι.<br />
Το γλυκό κίτρινο φως που περνούσε από τις χαραμάδες τις μεγάλης<br />
κεντρικής πόρτας του κυκλικού κτιρίου γέμιζε με μαύρες σκιές σε κίτρινο<br />
φόντο το μαρμάρινο κεφαλόσκαλο και καθώς έφθανε μέχρι τα λεπτότατης<br />
ύλης πόδια του έμοιαζε να τον καλεί στον μυστικό εκείνο χώρο.<br />
Κοίταξε ψηλά στην σκεπή του κυκλικού οικοδομήματος και είδε πως από<br />
την κορυφή της κωνικής στέγης στο σημείο όπου σταματούσαν τα κεραμίδια<br />
και συνέχιζε ο σκελετός της κεραμοσκεπής αφήνοντας μικρά τριγωνικά<br />
ανοίγματα ανάμεσα στα ξύλινα δοκάρια ξεχυνόταν προς τον ουρανό<br />
άφθονο από το υπέροχο εκείνο φως που τον προσκαλούσε σαν να ήταν και<br />
αυτός μια από τις πεταλούδες της νύχτας.<br />
Το σκέφτηκε και αμέσως βρέθηκε εκεί επάνω με το κιτρινωπό φως που<br />
ελευθέρωναν οι δαυλοί μέσα στο κτίριο να διαπερνά σαν ηλεκτρικό ρεύμα<br />
το σχεδόν άυλο κορμί του.<br />
Κοίταξε μέσα και το θέαμα που αντίκρισε τον έκανε να απομείνει εκστατικός<br />
με το μυαλό κενό από κάθε είδους σκέψη.<br />
Και αυτό γιατί στις δυο μορφές που ήταν καθισμένες δίπλα στην κεντρική<br />
εστία του κυκλικού χώρου λουσμένες στο χρυσαφί φως των δαυλών που<br />
ήταν στερεωμένοι στους τοίχους με ειδικές μεταλλικές κατασκευές, αναγνώρισε<br />
την πανέμορφη σαστισμένη βασίλισσα των ονείρων του και έναν<br />
σεβάσμιο γέροντα ιερέα.<br />
Το ότι οι μορφές τελικά δίπλα στην φωτιά ήταν τρεις δεν έκανε μεγαλύτερη<br />
εντύπωση στον Μίλτο γιατί η καλοντυμένη-φορούσε ένα λεπτό<br />
διαφανές πέπλο στο κεφάλι και χιτώνα με αμέτρητες πτυχές και χρυσές<br />
ταινίες-ασθενική και μεγαλύτερη σε ηλικία γυναίκα που διέφυγε της<br />
προσοχής του δεν του θύμιζε απολύτως τίποτα.<br />
Ωστόσο το περίεργο μουρμουρητό που έφθανε μαζί με τον καπνό και την<br />
κίτρινη αναλαμπή στο μυαλό του Μίλτου και ήταν κάτι σαν: «Κάδμηλε<br />
Ερμή άκουσε τις παρακλήσεις μας μμμμ…», με τον τελευταίο μακρόσυρτο<br />
ήχο να διαπερνά μέχρι τα μύχια της την ύπαρξη του Μίλτου τον έκανε να<br />
νοιώσει μια ακατανίκητη έλξη προς την φωτιά που έκαιγε ανάμεσα στις δυο<br />
γυναίκες και τον ηλικιωμένο άνδρα.<br />
Σε κλάσματα δευτερολέπτου βρέθηκε λοιπόν ανάμεσα τους νοιώθοντας<br />
σαν να καθόταν γύρω απ’ την φωτιά με ανθρώπους που την είχαν ξαναμοιραστεί<br />
αρκετές φορές στο παρελθόν; Ή μήπως και ήταν στο μέλλον; Τον<br />
τελευταίο καιρό τα μπέρδευε πολύ αυτά τα δυο.<br />
Εκείνοι μόλις ένοιωσαν την παρουσία του σταμάτησαν την επίκληση και<br />
έμειναν να τον κοιτάζουν εκστατικοί σαν να μην πίστευαν στα μάτια τους.<br />
Πρώτη έσπασε την σιωπή η Αρσινόη: «σ’ ευχαριστώ που άκουσες την<br />
έκκλησή μας ω! κάδμηλε Ερμή», είπε γεμάτη σεβασμό στον εμβρόντητο<br />
Μίλτο.<br />
«Αυτό τα εξηγεί όλα, άρα εγώ είμαι απεσταλμένος του», ένοιωσε<br />
περισσότερο παρά συμπέρανε λογικά σκεπτόμενος ο Μίλτος.<br />
«Αυτό κατάλαβα και εγώ παντοδύναμε, μόνο που δεν ξέρουμε<br />
ποιος είσαι και από πού ακριβώς έρχεσαι. Βλέπεις μέχρι τώρα οι<br />
θεοί και προστάτες μας εμφανίζονταν με περιβολή γνώριμη σ’