11.07.2015 Views

Nr 24. Pobierz w formacie PDF (4 MB) - Lubelska Okręgowa Izba ...

Nr 24. Pobierz w formacie PDF (4 MB) - Lubelska Okręgowa Izba ...

Nr 24. Pobierz w formacie PDF (4 MB) - Lubelska Okręgowa Izba ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

ISSN 1897-3868Biuletyn Lubelskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa • PAŹDZIERNIK-LISTOPAD-GRUDZIEŃ 2012 • (<strong>Nr</strong> 24)Od studenta do rektora• Deregulacja zawodów budowlanych • Złota Kielnia 2011• Wreszcie wzlatujemy! • Zaświadczenia w wersji elektronicznejLubelski Inżynier BUDOWNICTWA5


LUBELSKA OKRĘGOWA IZBAINŻYNIERÓW BUDOWNICTWA20-150 Lublin, ul. Bursaki 19tel./fax 81 534-78-12, 81 534-78-15www.lub.piib.org.ple-mail: lub@piib.org.plBiuletyn Informacji Publicznej:www.bip.piib.org.plBiuro czynne: poniedziałek, środa, czwartek, piątekw godz. 8.00–16.00; wtorek w godz. 9.00–17.00Konto LOIIB:PEKAO SA 36124054971111000050101920Przewodniczący Okręgowej Radytel. 81 534-78-11Skład biura:Dyrektor biura – tel. 81 534-78-13Sekretariat biura – tel. 81 534-78-12Główna księgowa – tel. 81 534-78-14Sekcja księgowości – kasa – tel. 81 741-40-95Sekcja spraw członkowskich – tel. 81 534-78-16Sekcja szkolenia – tel. 81 534-78-17Sekcja uprawnień budowlanych– tel. 81 741-41-83Sekcja interpretacji uprawnień budowlanych– tel. 81 534-73-36Sekcja obsługi organów Izby – tel. 81 534-78-15Biuro terenowe w Białej Podlaskiej21-500 Biała Podlaska, ul. Narutowicza 10(Dom Technika NOT Oddział Regionalny),pok. nr 2 (I piętro)Terminy dyżurów: w poniedziałki i czwartkiw godz. 11.00–14.00; w środy w godz. 9.00–13.00biala@lub.piib.org.pltel. 83 343-62-05; fax 83 343-60-08Biuro terenowe w Chełmie22-100 Chełm, ul. Podgórze 2Terminy dyżurów: we wtorki w godz. 9.00–13.00;w środy i czwartki w godz. 15.00–18.00chelm@lub.piib.org.pl; tel. 82 563-36-59Biuro terenowe w Zamościu22-400 Zamość, ul. Rynek Wielki 6(Dom Technika NOT)Terminy dyżurów: w poniedziałki i środyw godz. 13.00–16.00; w piątki w godz. 12.00–16.00zamosc@lub.piib.org.pl; tel. 84 638-58-08PREZYDIUMOKRĘGOWEJ RADY LOIIBWojciech Szewczyk – przewodniczącyTadeusz Cichosz – I wiceprzewodniczącyJanusz Iberszer – II wiceprzewodniczącyJoanna Gieroba – III wiceprzewodniczącyJan Ludwik Ziółek – sekretarzZbigniew Mitura – skarbnikTomasz Grzeszczak – członek PrezydiumJanusz Wójtowicz – członek PrezydiumCZŁONKOWIEOKRĘGOWEJ RADY LOIIBRomuald CzekalskiWładysław KrólBolesław MatejAndrzej MroczekRyszard SiekierskiTeresa StefaniakZbigniew SzcześniakFranciszek ZąbekOKRĘGOWAKOMISJA KWALIFIKACYJNABolesław Horyński – przewodniczącyKazimierz Bonetyński – wiceprzewodniczącyAnna Halicka – wiceprzewodniczącaEdward Wilczopolski – wiceprzewodniczącyWiesław Nurek – sekretarzAndrzej Adamczuk – członekStanisław Bicz – członekLech Dec – członekJerzy Ekiert – członekJerzy Kamiński – członekJerzy Kasperek– członekMaria Kosler – członekAndrzej Pichla – członekStanisław Plechawski – członekEdward Woźniak – członekOKRĘGOWA KOMISJA REWIZYJNALeszek Boguta – przewodniczącyTadeusz Małaj – wiceprzewodniczącyAnna Krasnodębska-Ciołek – sekretarzJanusz Fronczyk – członekAndrzej Szkuat – członekOKRĘGOWI RZECZNICYODPOWIEDZIALNOŚCI ZAWODOWEJAndrzej Leniak – koordynatorHenryk KorczewskiAnna OstańskaRoman NowakKazimierz StelmaszczukOKRĘGOWY SĄD DYSCYPLINARNYZenon Misztal – przewodniczącyKatarzyna Trojanowska-Żuk– wiceprzewodniczącaIwona Żak – sekretarzHenryk Bujak – członekEugeniusz Czyż – członekAndrzej Gwozda – członekMieczysław Hryciuk – członekPaweł Izdebski – członekElżbieta Komor – członekKazimierz Kostrzanowski – członekJózef Koszut – członekKazimierz Żbikowski – członekDELEGACI LOIIB NA ZJAZD KRAJOWYTadeusz CichoszJoanna GierobaBolesław HoryńskiJanusz IberszerZbigniew MituraAndrzej PichlaZbigniew SzcześniakWojciech SzewczykEdward WoźniakJanusz WójtowiczDyżury 2012Członkowie Prezydium Okręgowej Rady LOIIB:– we wtorki godz. 14.00-16.00, s. 115• Wiceprzewodniczący inż. Tadeusz Cichosz – 10.01., 12.06., 20.11.• Wiceprzewodniczący mgr inż. Janusz Iberszer – 7.02., 3.07., 4.12.• Wiceprzewodniczący mgr inż. Joanna Gieroba – 6.03., 28.08.• Sekretarz mgr inż. Jan Ludwik Ziółek – <strong>24.</strong>04., 25.09.• Skarbnik mgr inż. Zbigniew Mitura – 15.05., 09.10.Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej– w pierwszą środę miesiąca, godz. 15.00-16.00, s. 115– tel. 81 534-78-15, s. 115Członkowie Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej– w drugi wtorek miesiąca, godz. 16.00–17.00, s. 115• dr inż. Bolesław Horyński – 10.01., 10.04., 10.07., 9.10.• dr inż. Wiesław Nurek – 14.02., 8.05., 14.08., 13.11.• mgr inż. Edward Wilczopolski – 13.03., 12.06., 11.09., 11.12.Radca Prawny– tel. 81 534-73-39, s. 108– w każdy piątek w godz. 9.00–11.00– w każdą środę w godz. 9.00–13.00Dyżury organów LOIIB pełnione są w biurze LOIIBw Lublinie przy ul. Bursaki 192 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


Lubelski InżynierBUDOWNICTWABiuletyn Lubelskiej Okręgowej IzbyInżynierów Budownictwa•PAŹDZIERNIK-LISTOPAD-GRUDZIEŃ 2012 (<strong>Nr</strong> 24)•ISSN 1897-3868 <strong>Nr</strong> 4/2012<strong>Nr</strong> R. Pr. 895/06 LOIIB w LublinieNakład: 6 200 egz.Wydawca<strong>Lubelska</strong> Okręgowa <strong>Izba</strong>Inżynierów Budownictwa20-150 Lublin, ul. Bursaki 19tel./fax 81 534-78-12www.lub.piib.org.ple-mail: lub@piib.org.plRedakcja20-150 Lublinul. Bursaki 19tel. 81 741-41-84Redaktor naczelnaUrszula Kieller-Zawiszatel. 81 741-41-84e-mail: u.kieller@lub.piib.org.plRada programowaJanusz Iberszer – przewodniczącyJerzy Ekiert – wiceprzewodniczącyWiesław Nurek – wiceprzewodniczącyAgnieszka Jaśkiewicz – sekretarzJerzy AdamczykStanisław BiczWiesław BocheńczykAndrzej PichlaWiesław PomykałaRyszard SiekierskiSkład i drukDrukarnia ALF-GRAFul. Abramowicka 6, 20-442 Lublintel./fax 81 532-15-12e-mail: info@alfgraf.com.plRedakcja zastrzega sobie prawoskracania i adiustacjipublikowanych tekstów.Lubelski Inżynier BUDOWNICTWAdostępny jest także w wersji elektronicznejna stronie internetowej LOIIB:www.lub.piib.org.plNa okładce:WschodnieInnowacyjne CentrumArchitekturyPolitechniki Lubelskiejw LublinieLubelski Inżynier BUDOWNICTWASPIS TREŚCISzanowni Państwo!Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia życzymy Państwu,aby były one pełne optymizmu i zrozumienia,a nadchodzący Nowy Rok 2013 był dla Państwaczasem osobistej i zawodowej realizacji,spełnienia wszelkich marzeńoraz obfitował w sukcesy i wszelką pomyślnośćżyczyOkręgowa RadaLubelskiej Okręgowej IzbyInżynierów BudownictwaUprawnienia dla inżyniera budownictwawedług nowych zasad? str. 4Minęło już 10 lat! str. 6Komunikat o całkowitym wycofaniuz obiegu papierowej wersji zaświadczeń str. 7Wyszukiwarka specjalistów str. 8Ankieta dotycząca prenumeraty czasopism branżowych str. 9Jesienna sesja egzaminacyjna na uprawnienia budowlane str. 10Ewolucja wentylacji str. 11Od studenta do rektora str. 14Beton z włóknami odporny na pękanie! str. 16Systemy ETICS pod pełną kontrolą str. 19Złota Kielnia 2011 str. 20Wreszcie wzlatujemy! str. 22Kto jest kim w lubelskim budownictwie str. 25Wschodnie Innowacyjne Centrum Architektury str. 26Jesienna sesja egzaminacyjna w obiektywie str. 273


Samorząd zawodowyUprawnienia dla inżyniera budownictwawedług nowych zasad?Ministerstwo Sprawiedliwości w projekcie ustawy o ułatwieniu dostępu do wykonywania zawodów finansowych, budowlanychi transportowych z 27 września 2012 r. przedstawiło nowe propozycje w części poświęconej uprawnieniombudowlanym. Intencją ustawodawcy, jak argumentowano, jest deregulacja oraz uproszczenie struktury uprawnień w obszarzezawodów inżynierskich. Środowisko budowlane jest odmiennego zdania. Poniżej przedstawiamy tabelę uwzględniającąaktualne wymogi i proponowane zmiany w zakresie uprawnień budowlanych.Aktualne wymogiUkończone studia wyższe magisterskie lub techniczne, odpowiedniedo specjalności uzyskiwanej w ramach samodzielnychfunkcji technicznych w budownictwie.Do uzyskania uprawnień bez ograniczeń – ukończone studiamagisterskie na kierunku odpowiednim dla danej specjalności.Do uzyskania uprawnień w ograniczonym zakresie – ukończonestudia zawodowe dla danej specjalności.Specjalności, w jakich udzielane są uprawnienia budowlane:1. architektoniczna,2. konstrukcyjno-budowlana,3. drogowa,4. mostowa,5. kolejowa,6. wyburzeniowa,7. telekomunikacyjna,8. instalacyjna w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych,wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych,9. instalacyjna w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznychi elektroenergetycznych.Okresy praktyki zawodowej do uzyskania uprawnień budowlanychbez ograniczeń:» do kierowania robotami budowlanymi – 2 lata praktyki nabudowie,» do projektowania obiektów i sprawdzania projektów architektoniczno-budowlanych– 3 lata, w tym 2 lata przy sporządzaniuprojektów i 1 rok na budowie.Okresy praktyki zawodowej do uzyskania uprawnień budowlanychw ograniczonym zakresie:» do kierowania robotami budowlanymi – 3 lata praktyki nabudowie,» do projektowania obiektów – 3 lata, w tym 2 lata praktykiprzy sporządzaniu projektów i 1 rok na budowie.Zdany egzamin ze znajomości procesu budowlanego oraz umiejętnościpraktycznego stosowania wiedzy technicznej, przed komisjąegzaminacyjną powoływaną przez organ samorządu zawodowego.Uzyskanie decyzji zwanej „uprawnieniami budowlanymi”, wydanejprzez organ samorządu zawodowego.Proponowane zmianyUmożliwienie osobom z wykształceniem średnim zawodowymposiadającym dyplom technika w zawodzie budowlanym uzyskaniepo odbyciu dwuletniej praktyki na budowie uprawnień dokierowania robotami budowlanymi w ograniczonym zakresie, z wyłączeniembudowy, w zakresie określonym w dyplomie technika.Ograniczenie liczby specjalności, w jakich udzielane są uprawnieniabudowlane i pozostawienie następujących specjalności:1. architektoniczna,2. konstrukcyjno-budowlana,3. instalacyjna w zakresie sieci, instalacji i urządzeń cieplnych,wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych,4. instalacyjna w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznychi elektroenergetycznych.Skrócenie okresu wymaganych praktyk zawodowych:» w przypadku uprawnień do projektowania i kierowaniarobotami budowlanymi bez ograniczeń lub w ograniczonymzakresie – 2 lata, w tym 1 rok przy sporządzaniu projektówi 1 rok na budowie,» w przypadku uprawnień do kierowania robotami budowlanymi,z wyłączeniem budowy, w zakresie określonym w dyplomietechnika – 2 lata praktyki na budowie.Bez zmian.Projekt zakłada zmiany w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlanew zakresie uprawnień budowlanych oraz ich specjalności.Z uwagi na podobny zakres proponuje się połączenie uprawnieńbudowlanych wykonawczych i projektowych. Uprawnienia budowlanemają być nadawane do:1. projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeńlub w ograniczonym zakresie,2. do kierowania robotami budowlanymi, z wyłączeniem budowyw zakresie określonym w dyplomie technika.4 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


Samorząd zawodowyWpis, w drodze decyzji, do centralnego rejestru osób posiadającychuprawnienia budowlane, prowadzonego przez GłównegoInspektora Nadzoru Budowlanego.Obowiązek zawarcia ubezpieczenia OC, którego minimalna sumagwarancyjna w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki sąobjęte umową, wynosi równowartość w złotych 50 tys. euro.Wpis na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego,potwierdzony zaświadczeniem wydanym przez tę izbę, z określonymw nim terminem ważności.Uprawnienia budowlane udzielane dotychczasowo w specjalnościach:drogowej, mostowej, kolejowej i wyburzeniowej, w nowymsystemie prawnym będą mieści się w ramach specjalności konstrukcyjno-budowlanej.Zlikwidowana zostaje specjalność telekomunikacyjnaw zakresie uprawnień budowlanych, ponieważ roboty budowlanewykonywane w tym obszarze nie powodują tak wysokiegoryzyka zagrożenia zdrowia, życia ludzkiego lub mienia, w stosunkudo innych obszarów wykonywania uprawnień budowlanych.Bez zmian.Bez zmian.Bez zmian.Artykuł 3 projektuMinisterstwa Sprawiedliwościprzewiduje zmianyw Prawie budowlanymm. in. zakłada siępołączenie uprawnieńbudowlanych wykonawczychi projektowych,a także skrócenie okresu trwania wymaganychpraktyk zawodowych. Zarówno połączenieuprawnień, jak i skrócenie okresupraktyki budzi szereg zastrzeżeń.Aktualnie występuje wyraźne rozdzieleniezakresu uprawnień budowlanych: – dowykonawstwa (większość ubiegających się),– do projektowania (mniejszość) i nielicznistarający się o łączne uprawnienia. Wynikato zarówno z zapotrzebowania rynku, jakteż predyspozycji zainteresowanych. Takistan utrzymuje się od szeregu lat i możnago traktować jako normalny i o charakterzestabilnym.Argument ustawodawcy, że „skrócenieokresu trwania wymaganych praktyk zawodowych… umożliwi szybsze pozyskiwaniespecjalistów na rynku pracy” wydaje siębyć nietrafiony, gdyż znalezienie zatrudnieniana 1 rok w projektowaniu dla osób,które pragną uzyskać i wykonywać jedyniefunkcje związane z kierowaniem robotamibudowlanymi, okaże się być barierą, któraw istotny sposób zahamuje dopływ nowejkadry na rynek pracy. Jednocześnie należymieć na uwadze fakt, że skrócenie wymaganychpraktyk odbije się na jakości zawodowejkandydatów, a w przypadku uzyskaniauprawnień – na zwiększeniu ryzyka zagrożeniazdrowia, życia ludzkiego lub mienia,w stosunku do obszarów wykonywaniauprawnień budowlanych.dr inż. WIESŁAW NUREKCo sądzimy o deregulacji?Inżynierów i technikówspecjalności drogowej,mostowej i kolejowejbulwersuje propozycjawłączenia ich specjalnoścido specjalności konstrukcyjno-budowlanej.Pomysł ten już wprowadzonow życie w 1995 r., aby po kilku latach,zrezygnować z niego i w 2003 r. przywrócićstare regulacje. Specjalności: drogowa,kolejowa i mostowa różnią się pomiędzysobą i odróżniają istotnie od specjalnościkonstrukcyjno-budowlanej. Każda z nichma swoje przepisy sygnowane przez resortowychministrów dotyczące przygotowania,projektowania i utrzymania obiektówzwiązanych z transportem.Kształcenie inżynierów tych specjalnościto wieloletni okres zaczynający się od zdobyciauprawnień do wykonawstwa bez ograniczeń,do których uzyskania wymagana jest2-letnia praktyka i zdany egzamin. Proponowane2 lata stażu na stanowisku inżyniera budowyczy asystenta projektanta to mało, abypoznać wszystkie procesy technologiczne,organizacyjne budowy czy techniki projektowe,dlatego że proces dużej budowy lub projektowaniaobiektu drogowego, kolejowegoczy mostowego jest dłuższy niż wymaganedo uprawnień 2 lata. Często też, jak wynikaz dzienników praktyk, przystępujący do egzaminulegitymują się jednorodną praktyką,np. roboty ziemne lub roboty bitumiczne.Skracanie wymaganej praktyki z jednoczesnymnadaniem uprawnień o rozszerzonymzakresie w specjalności konstrukcyjno-budowlanejjest niedopuszczalne i szkodliwe.Wpłynie to na obniżenie poziomu wiedzytechnicznej i jakość realizowanych obiektów.mgr inż. JERZY EKIERTDyskusja na tematuprawnień budowlanychdla techników trwajuż od kilku lat. Pomimoróżnych opinii na tematwykonywania samodzielnychfunkcji technicznychw budownictwie przeztechników, osobiście jestem zdania, żeśredni dozór techniczny z ograniczonym zakresemuprawnień do wykonawstwa jest nabudowach niezbędny. Jednocześnie możesamodzielnie kierować robotami, np.: naprostych obiektach budowlanych, remontowymi,instalacyjnymi.Dyskutowany projekt ustawy, zawierazapis umożliwiający osobom ze średnimwykształceniem zawodowym (z maturą)i po dwuletniej praktyce zawodowej, uzyskanieuprawnień budowlanych do wykonawstwaw ograniczonym zakresie, w specjalnościodpowiedniej do wykształcenia.W odróżnieniu od wielu innych zapisóww tym projekcie, ten uważam za zasadny.Dyskutować można jedynie nad okresemtrwania praktyki, czy dwuletni jest wystarczający.Jestem absolwentem politechniki, aletakże technikum budowlanego i moje dotychczasowedoświadczenia oraz obserwacjepozwalają na stwierdzenie, że poziomwiedzy zawodowej absolwenta technikumbudowlanego jest odpowiedni, aby po właściwejpraktyce, jako kolejny etap podnoszeniakwalifikacji zawodowych, uzyskał onuprawnienia budowlane do wykonawstwaw ograniczonym zakresie.mgr inż. ZBIGNIEW SZCZEŚNIAKLubelski Inżynier BUDOWNICTWA5


Samorząd zawodowyMinęło już 10 lat!11 października br. na Zamku Królewskim w Warszawieodbył się Nadzwyczajny Jubileuszowy Krajowy ZjazdPolskiej Izby Inżynierów Budownictwa zwołany z okazji10-lecia działalności samorządu zawodowego inżynierówbudownictwa. Podczas uroczystości odznaczono zasłużonychczłonków PIIB, a wśród nich przewodniczącegoI i II kadencji LOIIB – Zbigniewa Miturę. Przyjęto także RezolucjęNadzwyczajnego Jubileuszowego Zjazdu PIIB.Fot. P. BaldwinOdznaczeni członkowie PIIB (od lewej): Andrzej Orczykowski, Kazimierz Szulborski,Ewa Barcicka, Ryszard Dobrowolski, Zygmunt Garwoliński, MieczysławGrodzki, Józef Krzyżanowski, Zbigniew Mitura, Tadeusz Olichwer i Andrzej Pieniążek.<strong>Lubelska</strong> delegacja na uroczystościLubelscy delegaci podczas obradAndrzej R. Dobrucki prezes PIIB przemawia podczas uroczystościJubileuszowe obchody miały miejsce na Zamku Królewskimw Warszawie, do którego przybyli posłowie RP, przedstawiciele władzpaństwowych i samorządowych, delegacje zagranicznych organizacjibudowlanych, przedstawiciele stowarzyszeń naukowo-techniczychi delegaci na Krajowy Zjazd PIIB. W uroczystości udział wzięli m. in.:Marszałek Senatu RP Bogdan Borusewicz, Sekretarz Stanu w KancelariiPrezydenta RP Olgierd Dziekoński, przewodniczący Komisji InfrastrukturySejmu RP Zbigniew Rynasiewicz, Podsekretarze Stanu w MinisterstwieTransportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej – JanuszŻbik i Piotr Styczeń, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego RobertDziwiński, Główny Inspektor Pracy Iwona Hickiewicz. NadzwyczajnyJubileuszowy Krajowy Zjazd Polskiej Izby Inżynierów Budownictwaprowadził prof. Zbigniew Kledyński wiceprezes PIIB, który 10 lat temu– w dniach 28-29 września 2002 r. – przewodniczył I Zjazdowi PIIB.– Powstanie samorządu zawodowego inżynierów budownictwabyło i jest wiekopomnym wydarzeniem dla środowiska budowlanegooraz demokratycznego państwa polskiego. Została zrealizowanaszczytna idea z końca lat 30-tych XX w. powołania samorządu zawodowegoinżynierów budownictwa – powiedział Andrzej Roch Dobruckiprezes Krajowej Rady PIIB, rozpoczynając Zjazd.Marszałek Senatu RP Bogdan Borusewicz gratulując Izbie osiągnięćstwierdził, że wszystkie obowiązki, działania i inicjatywy PolskiejIzby Inżynierów Budownictwa angażują społecznie potencjał intelektualnyi organizacyjny wielu tysięcy członków Izby. Marszałek zauważył,że ranga społeczna inżyniera budownictwa w tych 10 latachwzrosła. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski,którego przesłanie odczytał Sekretarz Stanu w Kancelarii PrezydentaRP Olgierd Dziekoński napisał, że: „Samorząd zawodowy inżynierówbudownictwa dobrze wykonuje powierzoną mu misję publiczną, wypełniającwiele funkcji, które niegdyś należały do administracji państwoweji sądownictwa. (…) To wysoce profesjonalna kadra, która realizujei nadzoruje wszystkie inwestycje budowlane w naszym kraju”.Podczas uroczystości minister Olgierd Dziekoński wręczył zasłużonymczłonkom Izby ordery i odznaczenia nadane przez PrezydentaRP. Za wybitne zasługi dla rozwoju budownictwa i gospodarki narodowejKrzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski odznaczonyzostał Andrzej Orczykowski, natomiast Krzyżem Kawalerskim OrderuOdrodzenia Polski odznaczono Kazimierza Szulborskiego i RyszardaTrykosko. Minister wręczył również 8 Medali Złotych za DługoletniąSłużbę, nadanych za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanieobowiązków wynikających z pracy zawodowej. Wśród odznaczonychbył przewodniczący LOIIB I i II kadencji – Zbigniew Mitura.Na koniec obrad zgromadzeni delegaci przyjęli przez aklamacjęRezolucję Nadzwyczajnego Jubileuszowego Zjazdu PIIB. Podkreślonow niej rolę i znaczenie samorządu zawodowego w strukturach państwa,podziękowano członkom Krajowego Komitetu Organizacyjnegooraz przedstawiono podstawowe cele działalności. Zaapelowanotakże do wszystkich członków Izby o twórcze i odpowiedzialne wykonywaniezawodu dla dobra Polski i Polaków. (ELLE)6 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


Samorząd zawodowyKOMUNIKATo całkowitym wycofaniu z obiegu papierowej wersji zaświadczeń<strong>Lubelska</strong> Okręgowa <strong>Izba</strong> Inżynierów Budownictwa informuje, iż od dnia 1 stycznia 2013 r. całkowicie przechodzina wersję elektroniczną zaświadczeń o przynależności do izby. Każde opłacone zaświadczenie w roku 2013 będziedostępne jedynie w serwisie internetowym PIIB w wersji elektronicznej w formie pliku <strong>PDF</strong>.Zaświadczeń papierowych w 2013 r. nie otrzymają w pierwszejkolejności osoby, które już wcześniej zalogowały się i aktywowałykonto w serwisie internetowym PIIB, czyli posiadają dostęp dozaświadczeń w postaci elektronicznej. Natomiast, przez cały rok2013 osoby, które dokonają opłaty składki po 1 stycznia 2013 r.,a nie posiadają jeszcze dostępu do portalu PIIB, otrzymają w korespondencjijedynie login i hasło, które umożliwią pobraniez Internetu zaświadczenia elektronicznego za opłacony okres.Dlatego przypominamy, iż możliwość uzyskania elektronicznychzaświadczeń potwierdzających członkostwo w izbie daje zarejestrowaniesię za pomocą indywidualnego loginu i hasła nastronie internetowej: www.piib.org.pl w portalu PIIB.Jednocześnie zwracamy uwagę członków, że istnieje możliwośćotrzymywania zaświadczeń na e-maila. Wówczas, pozalogowaniu w portalu PIIB, należy w ustawieniach (patrz rys.1.)zaznaczyć opcję umożliwiającą odbiór zaświadczeń na adrese-mail. Spowoduje to, iż w momencie opłacania członkostwa zakolejny okres w celu uzyskania nowego zaświadczenia, nie będziekonieczne ponowne logowanie się na stronie internetowejPIIB, gdyż każde zaświadczenie będzie bezpośrednio wysyłane naskrzynkę e-mail’ową członka.Instrukcja dotycząca logowania się i aktywacji konta w serwisiesłużącym do pobierania zaświadczeń w postaci elektronicznejznajduje się na stronie internetowej LOIIB: www.lub.piib.org.plw dziale „Sprawy członkowskie/Zaświadczenia elektroniczne/Pobieraniezaświadczeń”.Jednocześnie wyjaśniamy, iż zaświadczenie o przynależnoścido Izby Inżynierów Budownictwa w wersji elektronicznej stanowioryginał potwierdzający przynależność do izby i fakt zawarciaubezpieczenia, oraz jest tożsame z wcześniej drukowaną wersjąpapierową.Rys. 1. Zakładka „Zmień ustawienia” po zalogowaniu się na stronie www.piib.org.plZ początkiem 2013 r. w momencie likwidacji wersji papierowej,w siedzibie LOIIB, będzie udostępnione stanowisko komputerowez dostępem do Internetu. Członkowie izby, niezalogowanijeszcze w serwisie wewnętrznym PIIB, będą mogli przyjśći skorzystać z możliwości wydrukowania opłaconego zaświadczenia.Możliwe będzie również dokonanie rejestracji w portaluPIIB w obecności pracownika biura na miejscu w siedzibie izby.Mamy nadzieję, że wprowadzone rozwiązanie techniczne zostanieprzyjęte z zadowoleniem i będzie znaczącym udogodnieniemw Państwa pracy.mgr inż. MAŁGORZATA JAROSZYŃSKASpecjalista ds. członkowskich LOIIBDostęp on-line do Polskich NormInformujemy, że możliwy jest bezpłatny dostęp on-linedo zbioru aktualnych i wycofanych Polskich Norm (PN)określonych przez wyróżniki ICS 91 Budownictwo i materiałybudowlane, ICS 93 Inżynieria lądowa i wodna oraz PolskichNorm zharmonizowanych do dyrektywy 89/106/EWG(materiały budowlane). Dostęp do norm jest możliwy pozalogowaniu się do portalu członkowskiego PIIB.Członkowie izby, którzy dotychczas nie aktywowali swojegokonta mogą tego dokonać za pomocą loginu i tymczasowegohasła przesłanego indywidualnie wraz z drukami opłat. Aktywacjakonta, oprócz podania dostarczonego hasła tymczasowego,wymagać będzie weryfikacji na podstawie numeru PESEL orazadresu e-mail członka.Po zalogowaniu się do wewnętrznego portalu, członek PIIBuzyska dostęp do:» biblioteki norm PKN,» szkoleń e-learnigowych,» listy swoich zaświadczeń o przynależności do PIIB.W razie problemów z zalogowaniem się do systemu prosimyo kontakt z biurem Krajowej Izby na adres email: skladki@piib.org.plŹródło: www.piib.org.plLubelski Inżynier BUDOWNICTWA7


Samorząd zawodowyWyszukiwarka specjalistówNa stronie internetowej LOIIB zostałauruchomiona nowa, specjalna zakładkapn. „Wyszukiwarka specjalistów”. Wyszukiwarkata umożliwia odnalezieniei nawiązanie kontaktu osobom poszukującymspecjalistów z branży budowlanej.Aby zainteresowane osoby mogły zlecićusługę wystarczy, jeśli skorzystają z wyszukiwarkizamieszczonej na stronie LubelskiejOkręgowej Izby Inżynierów Budownictwa:www.lub.piib.org.pl. Za jej pomocą będziemożna, po wprowadzeniu zadanych kryteriówwyszukiwania, zapewnić osobom„z zewnątrz” łatwe dotarcie do inżynierówzajmujących się m. in. rzeczoznawstwembudowlanym, projektowaniem czy kierowaniembudową, wykonywaniem świadectwenergetycznych oraz kosztorysowaniem.Natomiast wszyscy członkowie LOIIB,którzy chcieliby, aby ich dane były przedmiotemwyszukiwania, powinni zarejestrowaćsię w portalu PIIB na stronie:www.piib.org.pl i wypełnić zamieszczonątam ankietę. Jest to platforma, która aktualnieużywana jest do pozyskiwania zaświadczeńelektronicznych.Zachęcamy naszych członków do logowaniasię na portalu PIIB i wypełnieniazamieszczonej tam ankiety. Umożliwi to,osobom zainteresowanym zleceniem wykonaniausług związanych z budownictwem,skontaktowanie się z Państwem.Menu główneStruktura LOIIBZespoły i komisje problemoweSprawy członkowskieDział szkoleńUprawnieniaWydawnictwaBank ofert PracyLinkiWyszukiwarka ta ułatwiapokonanie barieryw komunikacji pomiędzyosobami związanymiz szeroko rozumianąbranżą budowlaną, a poszukującymiusług w tejdziedzinie.MAŁGORZATAJAROSZYŃSKASpecjalistads. członkowskich LOIIBSTRONA GŁÓWNA / WYSZUKIWARKA SPECJALISTÓW / WYSZUKIWARKAWyszukiwarkaPoniższa wyszukiwarka umożliwi Państwu odnalezienie osoby i skontaktowanie się z nią w celuzlecenia wykonania zadaniaOpłaty członkowskie od 2013 rokuObowiązkowe ubezpieczenie OCSkładki członkowskieCzłonkowie izby, którzy okres ubezpieczenia rozpoczynają1 stycznia 2013 roku i później, opłacają roczną składkę w wysokości79 zł (składka ponownie obniżona). Członkowie, którzyw roku 2012 nadpłacili opłatę ubezpieczeniową o kwotę13 zł wnoszą opłatę pomniejszoną o tą kwotę. Wysyłane drukiprzelewów będą uwzględniały powyższe zmiany.Opłatę na ubezpieczenie OC należy regulować łącznie ze składkąna Izbę Krajową.Składka na ubezpieczenie powinna być zapłacona, co najmniej15 dni przed końcem poprzedniego okresu ubezpieczenia.Podane na drukach numery kont są indywidualne (każdy członekposiada własne wirtualne konto), dlatego też prosimy o niedokonywanieopłat za kilka osób na jedno wirtualne konto.Na stronie internetowej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa:www.piib.org.pl w zakładce „Lista członków” został uruchomiony serwisumożliwiający wydruk spersonalizowanych blankietów opłat narzecz izby oraz ubezpieczenia OC.XI Krajowy Zjazd Sprawozdawczy PIIB podjął uchwałę zmieniającą„Zasady gospodarki finansowej PIIB”, w której zdecydował o podniesieniuskładek członkowskich. Jest to związane ze wzrastającymikosztami działalności samorządu oraz z rozszerzeniem działalnościstatutowej, m. in. z umożliwieniem dostępu on-line do zbiorunorm.Od 1 stycznia 2013 r. obowiązują składki w następującej wysokości:* 29 zł – miesięczna składka członkowska na okręgową izbę, wnoszonaz góry za rok (348 zł) lub pół roku (174 zł),* 6 zł – miesięczna składka członkowska na Krajową Izbę, wnoszonaz góry za rok w wysokości 72 zł.UWAGA: Członkowie, którzy opłacili w roku 2012 składki (zarównona okręgową, jak i Krajową Izbę), które obejmowały również miesiącew roku 2013, przy najbliższej płatności będą zobowiązani dowyrównania należnych składek do wysokości obowiązującej w roku2013. Wielkość dopłaty będzie zależała od liczby miesięcy, którychdopłata dotyczy.8 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


Budownictwoa n k i e t aW związku z planowaną kontynuacją zamawiania prenumerat specjalistycznych czasopism branżowychdla członków LOIIB, <strong>Lubelska</strong> Okręgowa <strong>Izba</strong> Inżynierów Budownictwa zwraca się z prośbą o wypełnienieponiższej ankiety i zaznaczenie jednego z proponowanych tytułów. Czasopismo, którego tytuł zostaniezaznaczony będzie zamówione w formie rocznej prenumeraty na rok 2013 dla osoby, która wypełni ankietę.Koszt prenumeraty w całości pokrywa LOIIB.Wypełnione i podpisane ankiety prosimy przesyłać pocztą na adres biura Izby w Lublinie przyul. Bursaki 19, 20-150 Lublin lub zeskanowane przesyłać e-mailem na adres: a.koralewski@lub.piib.org.plw terminie do 15 stycznia 2013 roku.Imię .............................................................................................................................................................Nazwisko ...................................................................................................................................................Numer członkowski ..............................................................................................................................Adres do wysyłki ............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................Data i czytelny podpisMateriały BudowlaneDrogownictwoPrzegląd BudowlanyGospodarka WodnaCiepłownictwo, Ogrzewnictwo, WentylacjaInżynieria i BudownictwoGaz, Woda i Technika SanitarnaTechnika Transportu SzynowegoINPEPrzegląd TelekomunikacyjnyLubelski Inżynier BUDOWNICTWA9


Samorząd zawodowyJesienna sesja egzaminacyjnana uprawnienia budowlane23 listopada br. w Lubelskiej Okręgowej IzbieInżynierów Budownictwa odbyła się XX jubileuszowasesja egzaminacyjna dla kandydatów ubiegającychsię o uzyskanie uprawnień budowlanych. Gotowośćzdawania egzaminu zadeklarowała rekordowa liczbakandydatów – 200 osób.O godz. 10.00 pisemnym testem rozpoczął się egzamin nauprawnienia budowlane w Lubelskiej Okręgowej Izbie InżynierówBudownictwa podobnie, jak w pozostałych okręgowych izbach inżynieróww całej Polsce. OKK w kraju zakwalifikowały ponad 3200kandydatów.Testy egzaminacyjne zostały przygotowane przez Krajową KomisjęKwalifikacyjną PIIB, w oparciu o zapotrzebowanie, zgłaszaneprzez okręgowe komisje kwalifikacyjne. W Lubelskiej OkręgowejIzbie Inżynierów Budownictwa osoby, które zdały test mogły następnegodnia (<strong>24.</strong>11. br.) przystąpić do egzaminu ustnego. Pozmianie zasad przeprowadzania egzaminu ustnego, teraz 50%pytań stanowią pytania opracowane indywidualnie dla kandydataz zakresu praktyki zawodowej oraz umiejętności praktycznegozastosowania wiedzy technicznej w obszarze specjalności uprawnień,o które ubiega się kandydat. System ten pozwala sprawdzićpraktyczną wiedzę inżynierów – aplikantów zdobytą podczas odbywaniapraktyki.Na przestrzeni ostatnich lat obserwuje się tendencję wzrostowąw odniesieniu do liczby kandydatów ubiegających się o uzyskanieuprawnień budowlanych. W Lubelskiej Okręgowej Izbie InżynierówBudownictwa w listopadowej sesji gotowość zdawania egzaminuzadeklarowała rekordowa liczba kandydatów, a mianowicie200 osób. W poszczególnych specjalnościach wyglądało to następująco:architektura – 7 osób, konstrukcyjno-budowlana – 65 osób,drogowa – 20 osób, mostowa – 13 osób, kolejowa – 1 osoba, instalacyjno-elektryczna– 21 osób, instalacyjno-sanitarna – 52 osoby.Rozpatrując według zakresu uprawnień, najwięcej zainteresowanychkandydatów ubiegało się o uprawnienia dotyczącekierowania budową (wykonawstwo – 120 osób), znacznie mniejprojektowania (41 osób), a najmniej jednocześnie kierowania i projektowania(39 osób).Egzamin pisemny został przeprowadzony w gościnnych pomieszczeniachCentrum Konferencyjno-Wystawienniczego „Etiuda”,natomiast egzaminy ustne dla poszczególnych specjalnościodbywały się w siedzibie LOIIB w Lublinie przy ul. Bursaki.dr inż. WIESŁAW NUREKsekretarz Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej LOIIB10 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


PrezentacjeEwolucja wentylacjiW ciągu dnia przez płuca dorosłegoczłowieka przepływa około 14.000litrów powietrza, z czego około 11.000litrów jest powietrzem z pomieszczeń.Znaczna część zanieczyszczeńzawartych w powietrzu trafia do płuci ma istotny wpływ na samopoczuciei zdrowie ludzkie. W celu poprawy jakościpowietrza w budynkach stosowanajest wentylacja. Sprawnie działającawentylacja decyduje zarównoo jakości powietrza w budynku, jakrównież o ilości strat ciepła.Lubelski Inżynier BUDOWNICTWAWentylacja wczoraj i dziśCzłowiek od najdawniejszych czasówkorzystał z wentylacji. Zarówno Indianiew swoich wigwamach, wikingowiew fortach, jak i pasterze w szałasach pozostawialiotwory w dachu mające na celuusuwanie dymu z palenisk. Początkowowentylacja była realizowana w sposób intuicyjny.Nieszczelna konstrukcja budowliumożliwiała dopływ świeżego powietrza,natomiast wyciąg odbywał się grawitacyjniepoprzez otwór w górnej części budowli.Wraz ze zdobywaniem wiedzy natemat wentylacji, proces ten został corazskuteczniej opanowywany i kontrolowany.Przełomowym rozwiązaniem był systemwentylacji zastosowany w zamku wMalborku. Piece umieszczone w piwnicachogrzewały powietrze, które kanałami byłorozprowadzane po zamku. System pełniłfunkcję wentylacji i ogrzewania.Ludzie intuicyjnie wykorzystują zasadędziałania wentylacji i tak samo wiedzą, żenadmierna wentylacja wiąże się ze zwiększonymikosztami ogrzewania. Dlategokażdy z nas spotkał się z „tradycją” zaklejaniakratek wyciągowych oraz uszczelnianiemokien w ramach przygotowań przedzimą. Ponad 10 lat temu w chwili, gdy narynku rozpowszechniały się szczelne, plastikoweokna, zaczęto wymieniać istniejącedrewniane, szukając szczelniejszychi bardziej energooszczędnych rozwiązań.Jednakże zjawisko to miało bardzo negatywnywpływ na skuteczność działaniawentylacji. Wraz z uszczelnieniem budynkuprzestało dopływać do niego świeżepowietrze z zewnątrz w wyniku, czegowentylacja została zatrzymana. Podobnie,jak nie można wyciągać bez końcapowietrza z zamkniętego szczelnie słoika,tak wentylacja nie mogła usuwać powietrzaz uszczelnionego budynku. Ponieważpopularność nowych, szczelnych okieni drzwi była ogromna również zjawiskobraku wentylacji przyjęło charakter masowy.Najgorzej działo się w blokach,zwłaszcza tych o dużej liczbie mieszkańców.Mieszkania stawały się podobne dozamkniętych szczelnie słoików, w którychnadmiar wilgoci i zanieczyszczeń powodowałwykraplanie się wody i powstawaniezagrzybienia na ścianach. W pomieszczeniachnajbardziej narażone na wykwitygrzybów były miejsca o najniższej temperaturze,czyli nadproża okienne oraz narożnikipomieszczeń.Nowe zadania wentylacjiObecnie cele wentylacji uległy zmianie.Przewietrzanie i ewakuacja dymu stały sięniewystarczające. Nowoczesne systemywentylacji muszą zapewnić nie tylko wymianępowietrza, ale również dobrą jakośćpowietrza w pomieszczeniu, pozostającprzy tym energooszczędne.Podstawowym sposobem realizacjipowyższych wymagań jest ciągła pracawentylacji. By praca systemu wentylacjibyła ciągła i przewidywalna należy uniezależnićsię od zewnętrznych warunkówatmosferycznych, i z tego powodu zaczętostosować wentylatory wyciągowe.Ich praca jest niezależna od wiatru i temperaturyzewnętrznej. Jest to duży krokw przód w porównaniu z systemami wentylacjinaturalnej, w których ilość usuwanegoz pomieszczeń powietrza jestzależna głównie od różnicy temperatur:wewnętrznej i zewnętrznej. Skutkuje tozbyt mocnym ciągiem wentylacyjnymw czasie zimy, gdy mieszkańcy chcąoszczędzać ciepło i zbyt małym lub brakiemciągu w okresie lata. Wpływ temperaturyna poprawność działania jest takduży, że w niektórych przypadkach istotnąrolę odgrywała różnica temperatur pomiędzyposzczególnymi pomieszczeniamiOsiedle „Wiśniowy Sad”, ul. Różana/Dziewanny w Lublinie.System wentylacji hybrydowej, niskociśnieniowej oparty o nasady kominowe VBP, kratki wyciągowe,higrosterowane BXL oraz nawiewniki okienne, higrosterowane EMMw obrębie danego mieszkania. Łazienka,która jest najcieplejszym pomieszczeniemwywołuje tak mocny ciąg grawitacyjny, żezawraca on powietrze w innych kanałachwentylacyjnych. W momencie, gdy kanałempowietrze cofa się do pomieszczenia,ulega ono dodatkowemu wychłodzeniu, cointensyfikuje zjawisko. Sytuacja jest szczególniezauważalna w budynkach ze zbytmałym dopływem świeżego powietrza.Kolejnym zjawiskiem mającym wpływna przewidywalność pracy wentylacjijest wiatr. Powietrze omywając budynekciąg dalszy na str. 1211


Prezentacjeciąg dalszy ze str. 11wytwarza różne ciśnienie na różnych połaciachdachu. Skutkuje to różną siłą ciąguw kratkach wentylacyjnych. Sytuacja uleganasileniu, gdy mieszkańcy mając problemz regulacją poszczególnych pionów wentylacyjnych,zakładają napędzane wiatremwspomagacze ciągu.zanieczyszczeń. W salach konferencyjnychi gabinetach wiodące jest stężenie CO 2 ,natomiast w pomieszczeniach takich, jaksklepy wiodący jest VOC.Komfortowe warunki w pomieszczeniunie są obecnie oceniane wyłącznie napodstawie jakości powietrza. Istotna jestrównież analiza akustyczna, ponieważWentylacja a ogrzewanieBardzo istotnym aspektem jest energooszczędnośćsytemu. Ilość energiiniezbędna do ogrzewania powietrzawentylacyjnego jest bardzo duża. Szczególniew ocieplonych budynkach stratyspowodowane wentylacją mogą przekraczaćnawet 60% całego zapotrzebowaniana ciepło. Z tego powodu oszczędzanieenergii jest bardzo istotną dziedziną rozwojutechnologii wentylacyjnej. Kierunkówrozwoju technologii jest kilka. Możnastosować odzysk ciepła z powietrza usuwanegoz pomieszczeń. Jednakże takierozwiązanie wiąże się z koniecznościązapewnienia kosztownego w eksploatacjisystemu odszraniania urządzeń orazkosztownej obsługi serwisowej (wymianafiltrów i czyszczenie). Innym kierunkiemSystem wentylacji mechanicznej, higrosterowanej oparty o wentylatory wyciągowe VEC, kratki wyciągowe, higrosterowane BXLoraz nawiewniki okienne, higrosterowane EHANiektórzy producenci chcąc mieć pełnąkontrolę nad systemem wentylacji stosująw obecnych rozwiązaniach kratki wyciągowei nawiewniki dostosowujące intensywnośćprzepływu powietrza do indywidualnychpotrzeb użytkownika. Systemyte sterowane są strefowo, co oznacza, żeanalizują, jakość powietrza indywidualniew każdym pomieszczeniu i dostosowujądo niego intensywność wentylacji. Takimechanizm działania posiadają, np. systemyhigrosterowane.Utrzymanie wysokiej jakości powietrzanie ogranicza się obecnie jedynie do usuwaniadymu i zapachów, lecz do szerszejanalizy poszczególnych zanieczyszczeńchemicznych i biologicznych powietrza.Jak wskazują badania, jakość powietrzaw zależności od przeznaczenia i sposobuużytkowania danego budynku lub pomieszczeniamoże być reprezentowanaprzez czynnik wiodący. Jego wartośćświadczy o jakości powietrza. I tak w budownictwiemieszkaniowym jako czynnikwiodący uznana jest wilgotność względna.Jest ona skorelowana i rośnie szybciejniż stężenie dwutlenku węgla oraz innychcoraz bardziej popularne stają się salonyz aneksem kuchennym. Pojawia się niebezpieczeństwo,że w pomieszczeniu,w którym znajduje się kratka wyciągowaw sposób ciągły przebywają i śpią ludzie.Z tego powodu nie ma możliwości stosowaniaw salonach z aneksem kuchennymwentylatorów wyciągowych, ponieważnawet najlepsze dostępne rozwiązania generujątyle hałasu, że jest to męczące dlamieszkańców. Jedynym możliwym rozwiązaniemjest w takim przypadku stosowaniesystemu wentylacji, w której wentylatorbędący głównym źródłem hałasu jestoddalony od pomieszczenia, co umożliwiawytłumienie powstającego w nim hałasu.szukania oszczędności jest większa kontrolanad powietrzem wentylacyjnym.Można ją uzyskać poprzez stosowaniesystemów sterowanych wiodącymi zanieczyszczeniamipowietrza. Oszczędnościuzyskiwane w ten sposób sięgają 50%,zgodnie z badaniami przeprowadzonymiw budownictwie mieszkaniowym przezNarodową Agencję Poszanowania Energiidla systemu higrosterowanego.Podsumowując, nowoczesny systemwentylacji powinien uwzględniać nie tylkowymaganą wymianę powietrza, alerównież aspekty takie, jak:» Dostosowanie intensywności wentylacjido chwilowych potrzeb.» Uniezależnienie od warunków zewnętrznych.» Wymaganą akustykę.» Energooszczędność.» Pełne wykorzystanie potencjału urządzeń.Z tego powodu istotne jest by systemwentylacji był projektowany przez specjalistęw porozumieniu z producentem.12 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA13


BudownictwoOd studenta do rektora…Rozmowa z prof. dr hab. inż. Piotrem Kacejko, rektorem Politechniki LubelskiejOd września tego roku objął Panstanowisko rektora PolitechnikiLubelskiej. Jest to wyraz zaufania,jakim obdarzyli Pana wyborcy orazakceptacja przedstawionego planudziałania przez najbliższą kadencję.Jaka ona będzie?– Z Politechniką Lubelską jestemzwiązany od 33 lat. Tutaj studiowałem,tutaj rozpocząłem pracę zawodowąprzechodząc kolejne jej etapy. To jestmoja uczelnia. Chciałbym, aby była piękna,dobrze zarządzana, aby dynamiczniesię rozwijała. Taka jest wizja, którą będęstarał się realizować uwzględniając realiawspółczesnego funkcjonowania uczelnitechnicznych, naszego regionu i możliwościpolitechniki.Chcę, aby nasza uczelnia składała sięz silnych naukowo, możliwie autonomicznychwydziałów, które będą miałyprawa akademickie, czyli przynajmniejjedno prawo do doktoryzowania. W sensieedukacyjnym chciałbym, żeby była touczelnia mająca swoją specyfikę polegającąna tradycyjnym kształceniu, czylibędziemy kształcić budowlańców, mechaników,elektryków czy specjalistówod inżynierii środowiska. Natomiast elementem,który będzie nas wyróżniał, tostworzenie możliwości do nabywaniaprzez studentów dodatkowych umiejętnościzawodowych. Chcemy dawaćdobre przygotowanie naszym studentomdo wykonywania zawodu inżyniera,aby na współczesnym rynku pracy każdyz nich, miał już pewne atrybuty ze sobą.Niektóre z tych pomysłów już realizujemy,np. poprzez dodatkowe szkoleniaumiejętności na różnych szczeblach, wewspółpracy z przedsiębiorstwami. Dodatkowona kierunkach zamawianychfinansowanych z ministerstwa, którychmamy obecnie 4, a ubiegamy się o następne,także dokładamy kształceniepraktyczne. Coraz częściej bowiem, spotykamysię z sytuacjami, że przyszli pracodawcyoczekują od swoich pracownikównie tylko wiedzy teoretycznej, alei praktycznej. Dlatego też chcemy, abynasze programy kształcenia uwzględniałydobrą teorię połączoną z praktyką.Polska <strong>Izba</strong> Inżynierów Budownictwaw 2010 r. przeprowadziła ankietęwśród osób przystępujących do egzaminuna uprawnienia budowlane, absolwentówuczelni technicznych, którychzapytała jak oceniają programynauczania realizowane w wyższychszkołach technicznych i ich przydatnośćw odnalezieniu się na rynku pracy.Uczestnicy ankiety podkreślali:za mało zajęć praktycznych, za dużoteorii, a czasami nawet przekazywanąprzestarzałą wiedzę…– Zgadzam się z tymi wynikamii z tym, że tego typu sytuacje możnaspotkać. My staramy się to zmienić. Pamiętam,że były kiedyś takie dyskusje,kiedy uważano, że trzeba zapewnić nauczelni dobrą podstawę teoretyczną,a potem absolwent będzie uczył siępraktyki w pracy. Teraz jest inaczej. Chociażabsolwenci lubelskiej politechnikiwypadają całkiem nieźle w tej ankieciei na rynku pracy, to na kształcenie praktyczne,na pewno będziemy zwracaćcoraz większą uwagę.Będziemy starali się zintensyfikowaćwspółpracę z przemysłem i biznesem.Wprawdzie już współdziałamy z niektórymiprzedsiębiorstwami i firmamiz Lubelszczyzny, np. z Augustą Westlandw Świdniku, to musimy tę działalnośćrozwijać. Musimy także na bieżąco kontrolowaći analizować potrzeby biznesuw regionie i kraju, a następnie odpowiednioje wykorzystywać, np. do pozyskiwaniapraktyk dla studentów, czy teżprowadzenia badań korzystnych zarównodla biznesu, jak i uczelni.Czy uważa Pan, że Politechnika <strong>Lubelska</strong>dobrze przygotowuje do zawoduinżyniera?– Sądzę, że tu akurat rządzi krzywaGaussa. Rozkład naszych studentów, to25% bardzo dobrych studentów, 50% –średni i 25% – marni. Nie mamy jeszczedopracowanego programu mającegośledzić losy absolwentów, jednak z opinii,jakie do mnie docierają, to raczej nasistudenci nie mają kłopotów ze znalezieniempracy w regionie lub kraju. Szukająrównież ofert poza krajem i to z pozytywnymskutkiem.Co należałoby wobec tego zmienić,aby wyniki te były lepsze, a uczelniapozyskiwała zdolnych studentów?14 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


Budownictwo– Niestety, nie jest to najlepszy czasdla szkół wyższych. Daje o sobie znać niżdemograficzny i uczelnie, aby utrzymaćliczbę studentów obniżają czasami poprzeczkiedukacyjne. My chcemy stworzyćdodatkowe zachęty, jak na przykładna wybranych kierunkach uruchomićposzukiwane na rynku specjalności.Planujemy utworzyć nowy kierunek –energetyka, który będzie umiejscowionypomiędzy elektrotechniką, inżynieriąśrodowiska i mechaniką. Zastanawiamysię nad kierunkami międzywydziałowymi,na które obecnie jest moda.Chcemy także rozbudować możliwośćpodnoszenia wiedzy i kwalifikacjina studiach podyplomowych. Corazwięcej osób zainteresowanych jest takimsystemem edukacji i chcemy im stworzyćodpowiednie warunki. Uruchomiliśmynp. kierunek – odnawialne źródłaenergii.Jeśli chodzi o studentów, to chciałbymdodać, że uczelnia stara się o pozyskaniestudentów zagranicznych. Obecniestudiuje u nas kilkadziesiąt osób z Ukrainy,przyjęliśmy około 200 studentówz programu Erasmus, planujemy utworzyćpierwszy kierunek anglojęzyczny, któryzostałby uruchomiony w przyszłym rokuakademickim. Zachęcamy do studiowaniau nas młodych ludzi z Ukrainy i z tych teżwzględów odwiedzamy tamtejsze miasta,jak Równe, Lwów, Łuck czy Winnica.Możliwe, że będziemy korzystaćz usług agencji rekrutacyjnych, aby pozyskaćzagranicznych studentów. Wiążesię to bezpośrednio z kosztami funkcjonowaniauczelni i szukania dodatkowychźródeł dofinansowania.Czy planuje Pan zmiany w strukturzeuczelni?– Nie wykluczam ich. Zmiany w funkcjonowaniuuczelni będą dążyły dooptymalizacji zarówno struktury, jaki kosztów. Wydziały będą posiadały dużąsamodzielność, zarówno organizacyjną,jak i finansową, i będą musiały temusprostać. Jeśli niestety, nie będą dawałysobie rady i będą stwarzały zagrożeniedla stabilności uczelni, wówczas będziemymusieli podjąć odpowiednie kroki.Obecnie mamy 6 praw do doktoryzowania.Na Wydziale Mechanicznym – 3,na Wydziale Budownictwa i Architektury– 1, na Wydziale Inżynierii Środowiska –1 i 1 na Wydziale Elektrotechniki i Informatyki.Na dwóch wydziałach: PodstawTechniki i Zrządzania – nie mamy.Panie rektorze, jakie plany inwestycyjnełączy Pan ze swoją kadencją?– Politechnika realizuje obecnie pięknybudynek Wschodniego InnowacyjnegoCentrum Architektury, który za kilkamiesięcy będzie oddany do użytku, gdyżtrwają prace wykończeniowe. Będzie tosupernowoczesny obiekt wyposażonyw nowoczesny sprzęt. Możliwe, że inauguracjaprzyszłego roku akademickiego,czyli 2013/2014 odbędzie się w tym właśniebudynku. Powstaje także CentrumInnowacji i Zaawansowanych Technologii,które będzie jeszcze nowocześniejszymbudynkiem z możliwościami, jakiebędą stwarzać umiejscowione tu laboratoria.Chcemy, aby obiekt ten stał sięcentralnym laboratorium politechniki.Koszt tej inwestycji to ok. 78 mln zł. Dodatkowopozyskaliśmy na wyposażenietego obiektu 30 mln zł. Kolejny elementrozbudowy naszej uczelni to modernizacjaWydziału Mechanicznego, którą planujemyzakończyć jeszcze w tym roku.Rozpoczęliśmy również prace związanez rozbudową Wydziału Elektrotechnikii Informatyki. Koszt tego przedsięwzięciato około 16 mln zł. Staramy się takżeo środki na rozbudowę, w niedalekiejprzyszłości, naszych obiektów sportowych,m. in. hali sportowej.Jeśli uda nam się zrealizować wszystkieplany inwestycyjne, wówczas uczelniabędzie miała ok. 30 tys. mkw. dozagospodarowania i efektywnego wykorzystaniatej powierzchni.Życząc pomyślnej realizacji wszystkichzamierzeń, dziękuję za rozmowę.– Z okazji zbliżających się ŚwiątBożego Narodzenia i Nowego Roku2013 chciałbym życzyć Czytelnikom„Lubelskiego Inżyniera Budownictwa”,członkom Lubelskiej Okręgowej IzbyInżynierów Budownictwa i wszystkiminżynierom – wszystkiego najlepszego.Zadowolenia i sukcesów z podjętych wyzwańoraz spełnienia wszelkich marzeń.Niech zbliżający się Nowy Rok 2013będzie dla Państwa pełen optymizmuoraz czasem osobistej i zawodowej realizacji.RozmawiałaURSZULA KIELLER-ZAWISZAProf. dr hab. inż.Piotr KacejkoJest absolwentem Wydziału ElektrycznegoPolitechniki Lubelskiej.Pracę zawodową rozpoczął w swojejmacierzystej uczelni w 1979 rokujako asystent. Stopień doktora nauktechnicznych uzyskał w 1982 roku.W latach 1983–1999 pracował jakoadiunkt w Katedrze Sieci Elektrycznychi Zabezpieczeń – od 2006 rokujest kierownikiem tej katedry.Po uzyskaniu stopnia doktorahabilitowanego na Wydziale ElektrycznymPolitechniki Warszawskiejw 2000 roku, został zatrudniony nastanowisku profesora nadzwyczajnego,a po uzyskaniu w 2006 rokutytułu profesora – na stanowiskuprofesora zwyczajnego. W kadencji2008–2012 sprawował funkcję prodziekanads. nauki Wydziału Elektrotechnikii Informatyki.Specjalizuje się w analizie systemówelektroenergetycznych, szczególniew stanach awaryjnych orazw metodach numerycznych związanychz ich analizą. Jest jednymz twórców programów komputerowychdo obliczeń zwarciowychwykorzystywanych w wielu jednostkachenergetyki. Jest autorem ponad200 artykułów, referatów i raportówbadawczych.Współautor książki: „Zwarciaw systemach elektroenergetycznych”,wykorzystywanej szeroko przezstudentów i inżynierów. Ostatniowykonywane prace dotyczą wyznaczaniamożliwości przyłączeniowychsystemu elektroenergetycznego,oceny skutków załączeń elementówsieci w warunkach awaryjnych orazbadania stabilności w planowaniurozwoju systemu. Jest członkiemSekcji Systemów ElektroenergetycznychKomitetu Elektrotechniki PAN,członkiem Stowarzyszenia ElektrykówPolskich oraz amerykańskiegostowarzyszenia IEEE. Jest propagatoremsportu rekreacyjnego, ukończyłosiem biegów maratońskich i jedenultramaraton.Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA15


Nasze prezentacjeBeton z włóknami odpornyna pękanie!W ramach współpracy Lubelskiej OkręgowejIzby Inżynierów Budownictwaz Politechniką Lubelską publikujemyponiżej artykuł przygotowany przezAgatę Rentflejsz, Justynę Porębę i PiotraSmarzewskiego. Publikacja zostałaopracowana na podstawie pracy magisterskiejpt.: „Analiza stanów granicznychtarcz żelbetowych wykonanychz betonu wysokowartościowego z dodatkiemwłókien hybrydowych”, obronionejprzez Agatę Rentflejsz i JustynęPorębę na Wydziale Budownictwai Architektury Politechniki Lubelskiej.W artykule przedstawiono badaniadoświadczalne i analizy uzyskanychwyników przeprowadzone dla potrzebpracy. Obroniona w roku akademickim2011/2012 praca została ocenionajako najlepsza praca magisterskaw Katedrze Konstrukcji Budowlanychna Wydziale Budownictwa i ArchitekturyPolitechniki Lubelskiej.WprowadzenieRozwój technologii produkcji betonu i badań nad jego właściwościamipołączony z ideą tworzenia bezpiecznych oraz trwałychkonstrukcji doprowadził do powstania nowoczesnych kompozytówbetonowych. W wielu przypadkach są one efektem udoskonaleniaistniejących rozwiązań w zakresie poprawy właściwościbetonu. Metody uzyskiwania betonu wysokowartościowego opracowanopoprzez modyfikację betonu zwykłego w dziedzinie dozowaniaodpowiednio wyselekcjonowanych składników i właściwejpielęgnacji. Korzyści z dodatkowego zastosowania zbrojeniawłóknem objawiają się między innymi poprzez wzrost odpornościna pękanie, wytrzymałości zmęczeniowej, czy też zdolności absorpcjienergii betonu. Innowacyjną koncepcją jest hybrydyzacjawłókien, która polega na racjonalnym zastosowaniu w kompozycieróżnych typów włókien i stworzeniu betonu o wysokiej wytrzymałościw szerokim zakresie rys. Najkorzystniejsze jest połączeniedużych włókien stalowych, które zapewnią odporność przy znacznychpęknięciach, z drobnymi włóknami polipropylenowymi, którewzmocnią fazę zaprawy przed i tuż po zarysowaniu.Tab.1. Skład ilościowy mieszanek betonowych wg receptur I, II i IIIRys. 1. Składniki mieszanki fibrobetonowejPrzedmiot, cel i zakres badańPrzedmiotem badań są trzy tarcze betonowe, każda o wymiarach1000 x 500 x 100 mm, o różnej zawartości włókien. Badanieprzeprowadzono w celu określenia wpływu dodatku włókien stalowychi polipropylenowych na zachowanie się tarcz obciążonychstatycznie siłą skupioną, przyłożoną na górnej krawędzi w środkurozpiętości. Skład ilościowy mieszanek betonowych użytych dowykonania elementów przedstawiono w tabeli 1. Współczynnikw/c wynosi 0,23.Składniki mieszanek betonowych z włóknami scharakteryzowanona rys. 1. Beton wykonany według receptury I zakwalifikowanodo grupy betonów bardzo wysokowartościowych(BBWW) o wytrzymałości na ściskanie fc = 106,7 MPa i rozciąganiefct = 4,9 MPa.Tarczę 1 wykonano wg receptury I ze zbrojeniem głównymw postaci prętów dolnych, górnych, strzemion pionowych i poziomychw strefach przypodporowych, uzupełnionym dodatkowoo obustronnie mocowane siatki (rys. 2). Tarcze 2 i 3 wykonanoz mieszanek fibrobetonowych wg receptur II i III. Zbrojono je jaktarczę 1, ale bez zbrojenia siatkami (rys. 3).Prace w laboratorium rozpoczęto od wykonania deskowaniatarcz i przygotowania prętów stalowych. Następnie ukształtowanoszkielety zbrojenia. W celu zachowania odpowiedniej grubościotuliny zastosowano podkładki dystansowe.16 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


Nasze prezentacjeMieszanki betonowe wykonywano według określonej kolejnościdozowania składników. Na początku mieszano kruszywodrobne i grube, a następnie dodawano włókna stalowe i polipropylenowe(receptura II i III). Na końcu dodawano cement, mikrokrzemionkę,wodę i superplastyfikator. Gotowe mieszanki układanow formach i zagęszczano wibratorami. Elementy tarczowedojrzewały przez dwa tygodnie w wannach z wodą.Przebieg badańBadania tarcz przeprowadzono na czterokolumnowej prasieZwick/Roell (rys. 4). Zakres pracy maszyny przy zginaniu osiąga3000 kN (300 t). Równocześnie z badaniami wytrzymałościowymi,wykonywano pomiary trójwymiarowych odkształceń systememAramis, którym dokumentowano, obliczano i analizowano stanydeformacji. Na podstawie zdjęć wykonanych cyfrowymi kameramisystem rozpoznaje strukturę powierzchni mierzonego obiektu(każdy piksel na zdjęciu ma przyporządkowane współrzędne). Ponagraniu wszystkich zdjęć porównywano i obliczano przemieszczeniaoraz odkształcenia w przekrojach charakterystycznych.Przed badaniami tarcze dwustronnie pobielono wapnem.Z jednej strony tarczy (tył) narysowano ołówkiem siatkę o wymiarzeoczek 200 mm x 200 mm. Na powierzchni od strony filmowanejprzez dwie kamery (przód) wykonano losowy deseńczarną farbą. Zabieg taki jest konieczny w przypadku materiałówRys. 4. Schemat obciążenia tarczy i jej ustawienie w prasie Zwick/Roellniejednorodnych mających zbyt mało punktów charakterystycznychistotnych dla obliczeń systemem Aramis. Po ustawieniu tarczyw prasie, wg schematu obciążenia zilustrowanego na rysunku4, kalibrowano system pomiarowy. Znając kąt pomiędzy osiamikamer uzyskano współrzędne trójwymiarowe ze współrzędnychdwuwymiarowych odczytanych z lewej i prawej kamery. W systemieustawiono szybkość zapisu zdjęć i obszar pomiarowy, na którymprzeprowadzono obliczenia (rys. 5).Rys. 2. Wymiary i układ zbrojenia tarczy 1Rys. 5. Obszar pomiarowy tarczy w systemie AramisRys. 3. Wymiary i układ zbrojenia tarcz 2 i 3Badania zakończono w momencie nagłego spadku nośności(tarcza 1) lub w chwili, gdy nie obserwowano dalszego przyrostuobciążenia (tarcze 2 i 3). Zdjęcia zniszczonych tarcz przedstawionona rysunku 6.ciąg dalszy na str. 18Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA17


Nasze prezentacjeciąg dalszy ze str. 17TARCZA 1TARCZA 2» wykresy odkształceń głównych na długości definiowanychprzekrojów prostopadłych do osi rys głównych,» wykresy siły w funkcji czasu,» wykresy siły w funkcji przemieszczenia Z,» filmy z przebiegu badania,» obserwacje podczas przeprowadzanych badań.Wpływ zbrojenia rozproszonego na zarysowanie elementówprzedstawiono na mapach odkształceń głównych na rysunku 7.Wykonano je dla trzech tarcz w chwili, gdy obciążenie wynosiło350 kN. Zaobserwowano, wraz ze wzrostem procentowej ilości włókienw matrycy betonowej, wyraźnie maleje stopień zarysowania.ODKSZTAŁCENIA GŁÓWNE [%]W TARCZACH 1, 2, 3OD SIŁY P=350kNwstawić do artykułuTARCZA 31000900Tarcza 1800700siła [kN]600500400Tarcza 3300200Tarcza 210000 200 400 600 800 1000 1200 1400 1600czas [s]Rys. 6. Obrazy zniszczenia badanych tarczAnaliza wynikówWyniki z przeprowadzonych badań opracowano w programie,stanowiącym uzupełnienie systemu pomiarowego. Po wykonanychobliczeniach, definiowano układ współrzędnych X, Y, Z,interpolowano brakujące punkty i wyróżniono efekty lokalne dlaodkształceń głównych oraz przemieszczeń w kierunkach X, Y, Z.Wybrano również charakterystyczne przekroje do analiz wyników.Wybrane obrazy pola pomiarowego, a także dane do utworzeniawykresów eksportowano, systematyzowano i przedstawiono poobróbce graficznej.Analizę zachowania się badanych tarcz pod wpływem statycznegoobciążenia przeprowadzono w oparciu o:» obrazy zarysowania tarcz powstające pod zmiennym obciążeniemP przedstawione w postaci map odkształceń głównych,» obrazy zarysowania tarcz powstających pod obciążeniemP = 350 kN przedstawione w postaci map odkształceń głównych,» obrazy przemieszczeń X, Y, Z dla sił maksymalnych Pmax,» obrazy przemieszczeń Z [mm] w definiowanych przekrojachpoziomych tarcz,» zdjęcie tarczy 1 z wyróżnioną mapą rys pod obciążeniem P,» wykresy przemieszczeń Z tarczy na długości definiowanychprzekrojów poziomych tarcz,Rys. 7. Stan zarysowania tarcz w postaci map odkształceń głównychpod obciążeniem P = 350 kN18 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


wstawić do artykułuBudownictwosiła [kN]1000900800700600500400300200100Tarcza 1Tarcza 2Tarcza 300 200 400 600 800 1000 1200 1400 1600czas [s]Rys. 8. Zależności siła-czas otrzymane dla trzech tarczMaksymalna siła jest największa dla żelbetowej tarczy 1 i wynosi915 kN. Tarcza 2 przeniosła maksymalne obciążenie 527 kN, stanowiące58% siły niszczącej tarczę 1, natomiast tarcza 3 przeniosłaodpowiednio 571 kN, czyli 62% siły niszczącej tarczę 1 (rys. 8).PodsumowanieBadania przeprowadzono na trzech elementach tarczowych:żelbetowym bez dodatku włókien, fibrobetonowym z włóknamistalowymi (1%) i polipropylenowymi (0,25%), fibrobetonowymz włóknami stalowymi (2%) i polipropylenowymi (0,5%). Na podstawieprzeprowadzonych badań i analizy wyników sformułowanonastępujące wnioski:» zbrojenie włóknami zwiększa wytrzymałość betonu na rozciąganie,» włókna korzystnie wpływają na hamowanie zarysowania elementówbetonowych,» moment powstania pierwszych rys w tarczach z włóknaminastępuje znacznie później niż w tarczy bez włókien, przyobciążeniu stanowiącym w przybliżeniu 60% siły niszczącej;w tarczy bez dodatku włókien pierwsze rysy powstały przy30% siły niszczącej; procentowa ilość włókien nieznaczniewpływa na chwilę powstania pierwszego zarysowania,» zarysowanie w tarczach fibrobetonowych postępuje wolno,a szerokości rys są mniejsze niż w tarczy bez dodatku włókien» włókna korzystnie wpływają na charakter zniszczenia; tarczęz największą zawartością włókien charakteryzuje bardzo dużaciągliwość,» przemieszczenia pionowe tarczy z włóknami są trzykrotniemniejsze od przemieszczeń tarczy bez włókien, zarównow środku rozpiętości podpór jak i w strefie przypodporowej,» włókna negatywnie wpływają na urabialność mieszanki betonowej.mgr inż. AGATA RENTFLEJSZmgr inż. JUSTYNA PORĘBAdr inż. PIOTR SMARZEWSKISystemy ETICS pod pełną kontrolą<strong>Lubelska</strong> Okręgowa <strong>Izba</strong> Inżynierów Budownictwa wspólnieze Stowarzyszeniem na Rzecz Systemów Ociepleń organizuje<strong>24.</strong>01.2013 r. szkolenie warsztatowe pt.: „Systemy ETICSpod pełną kontrolą”. Szkolenie to przygotowane zostałoprzez specjalistów z Komisji Technicznej Stowarzyszenia naRzecz Systemów Ociepleń.System ociepleń to jeden z najważniejszych elementów budynku.Od jego wyboru oraz prawidłowego wykonania zależy nie tylko trwałośćelewacji, ale także jakość i komfort życia mieszkańców budynkuoraz ekonomiczność, ekologiczność, trwałość i bezpieczeństwo obiektu.Cel szkoleniaWarsztaty „Systemy ETICS pod pełną kontrolą”, mają za zadanieprecyzyjne przeprowadzenie słuchaczy przez proces prawidłowegowykonawstwa, z dokładnym pokazaniem skutków ewentualnychuchybień wykonawczych. Celem warsztatów jest pogłębienie wiedzydotyczącej prawidłowego procesu wykonawczego w przypadkumontażu systemów ETICS, wśród osób będących uczestnikami rynkubudowlanego, mających do czynienia z pracami ociepleniowymi.Szczególny nacisk szkolenia położony jest na elementy kontroli,sposoby dokumentowania poszczególnych etapów wykonawczychoraz ćwiczenia związane z identyfikacją przyczyn usterek.Uczestnicy szkoleńWarsztaty skierowane są do inżynierów budownictwa, inspektorównadzoru, rzeczoznawców budowlanych, kierowników budówi robót, służb technicznych inwestora.Tematyka i program szkoleniaWśród omawianych podczas warsztatów tematów, znajdą sięmiędzy innymi:» Wymagana i konieczna zawartość projektu ocieplenia.» Etapy kontroli i odbioru ociepleń.» Udokumentowane przypadki efektów błędów wykonawczych.» Metody kontroli na placu budowy.Materiały, na których opierać się będzie warsztat, opracowanezostały przez doświadczonych specjalistów z Komisji TechnicznejStowarzyszenia na Rzecz Systemów Ociepleń. Uczestnicy szkoleniaotrzymają specjalnie przygotowaną na potrzeby warsztatów publikacjęSSO, zawierającą wszystkie informacje przekazywane podczasspotkania. Szkolenie składać się będzie z części wykładowej połączonejz pokazami oraz z części ćwiczeniowej. Wszyscy uczestnicywezmą także udział w teście końcowym, mającym sprawdzić nabytąw czasie szkolenia wiedzę, którego wynik będzie podstawą do wydaniaprzez Stowarzyszenie na Rzecz Systemów Ociepleń potwierdzeniakompetencji uczestnika.WykładowcaSzkolenie poprowadzi Paweł Gaciek, członek Komisji TechnicznejSSO.Termin szkoleniaSzkolenie odbędzie się w siedzibie Lubelskiej OkręgowejIzby Inżynierów Budownictwa, przy ul. Bursaki 19 w Lublinie,<strong>24.</strong>01.2013 r. w godz.10.00–15.00 w sali 116.Zgłaszanie uczestnictwaWszystkich chętnych prosimy o wcześniejsze (najpóźniej do20.01.2013) zgłaszanie uczestnictwa w szkoleniu telefonicznie81 534-78-17, e-mailem: a.koralewski@lub.piib.org.pl, faksem81 534-78-12 lub osobiście w biurze LOIIB w Lublinie przy ul. Bursaki 19,pokój 105. Ilość miejsc jest ograniczona, dlatego w przypadku rezygnacjiz uczestnictwa prosimy o zgłoszenie tego faktu do biura LOIIB.ARKADIUSZ KORALEWSKIGłówny Specjalista ds. Szkolenia LOIIBLubelski Inżynier BUDOWNICTWA19


Złota KielniaZłota Kielnia 201127 listopada br. poznaliśmy tegorocznych laureatów konkursu„Złota Kielnia” Budowa Roku 2011. Była to jubileuszowaX edycja konkursu. Prestiżowe wyróżnienie przyznanow 10 kategoriach.– Nagroda ta, to wyraz najwyższego uznania w budownictwie– podkreślał Kazimierz Imbor, przewodniczący Polskiego ZwiązkuInżynierów i Techników Budownictwa Oddział Lublin podczasuroczystości ogłoszenia wyników tegorocznego konkursu. – Taedycja ma dla nas szczególne znaczenie, ponieważ świętujemytakże X – jubileuszową jej edycję, po wznowieniu konkursu pokilkuletniej przerwie.Konkurs „Złota Kielnia” Budowa Roku organizowany jest przezPolski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa O/Lublin wewspółpracy ze Stowarzyszeniem Architektów Polskich O/Lublini Lubelską Okręgowa Izbą Inżynierów Budownictwa. Patronat nadkonkursem sprawują: Wojewoda Lubelski Jolanta Szołno-Koguc,Marszałek Województwa Lubelskiego Krzysztof Hetman, TVP S.A.Oddział Lublin i Radio Lublin. Celem konkursu, od początku jegopowstania, jest promocja obiektów o walorach nowoczesności,budowniczych tych obiektów oraz ich inwestorów.Ogłoszenie tegorocznych wyników nastąpiło 27 listopada br.w Lublinie. Zanim jednak ogłoszono listę laureatów, wyróżniającymsię członkom PZITB oraz osobom współpracującym zestowarzyszeniem, wręczono Honorowe Odznaki PZITB. MaciejPaprocki otrzymał Honorową Złotą Odznakę z Diamentem PZITB.Honorową Srebrną Odznakę PZITB przyznano natomiast: JadwidzeKobylańskiej, Zofii Popiołek, Jerzemu Czarneckiemu i JózefowiOżdze.Komisja konkursowa X edycji, której przewodniczyła architektMaria Balawejder-Kantor, wyłoniła laureatów w dziesięciu kategoriach(lista laureatów znajduje się na sąsiedniej stronie).– Członkowie komisji z podziwem patrzyli na rezultaty Państwapracy. Mogliśmy naocznie przekonać się, jak można pracować,aby być wzorem dla innych – mówiła Maria Balawejder-Kantorpodczas gali.Jubileuszowa X – edycja konkursu była też okazją do wspomnieńzwłaszcza, że na uroczystość zostali zaproszeni pomysłodawcytego konkursu, m. in. Zbigniew Kmicic i Kazimierz Pawełek.Nie obyło się także bez jubileuszowego tortu, który odważniedzielili M. Balawejder-Kantor, K. Pawełek i K. Imbor.(ELLE)20 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


Złota KielniaLAUREACI X EDYCJI KONKURSU„ZŁOTA KIELNIA” BUDOWA ROKU 2011Kategoria: Budownictwo mieszkanioweI miejsce» Internat „Mewa” w Dęblinie» Generalny wykonawca: Poleksbud-Trade Sp. z o.o. z Lublina» Inwestor: Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych w DęblinieKategoria: Obiekty magazynowe i przemysłoweI miejsce» Budowa odstawy urobku z szybu 2.1 w Polu Stefanów doZakładu Przeróbki Mechanicznej Węgla w Polu Bogdankaw Lubelskim Węglu Bogdanka S.A.» Generalny wykonawca: Polimex-Mostostal S.A.,Zakład Budownictwa Lublin» Inwestor: Lubelski Węgiel Bogdanka S.A.Kategoria: Zastosowanie nowych technologiiI miejsce» Budowa Puławskiego Parku Naukowo-Technologicznegoprzy ul. I. Mościckiego w Puławach» Generalny wykonawca: Polimex-Mostostal S.A.,Zakład Budownictwa Lublin» Inwestor: Gmina Miasto PuławyKategoria: Obiekty użyteczności publicznejI miejsce» Centrum Biblioteczno-Informacyjne Warszawskiego UniwersytetuMedycznego przy ul. Żwirki i Wigury 61 w Warszawie» Generalny wykonawca: Polimex-Mostostal S.A.,Zakład Budownictwa Lublin» Inwestor: Warszawski Uniwersytet MedycznyI miejsce» Budynek usługowy z przedszkolem, przychodnią i aptekąprzy ul. J. Woronieckiego w Lublinie» Generalny wykonawca: Budimex S.A. z Warszawy» Inwestor: Mak Dom Sp. z o.o. ze Starej IwicznejKategoria: Obiekty biuroweI miejsce» Budynek Izby Skarbowej i Urzędu Skarbowegoprzy ul. T. Szeligowskiego w Lublinie» Generalny wykonawca: Budimex S.A. Oddział BudownictwaOgólnego Wschód w Warszawie, Biuro Rejonu 3 w Lublinie» Inwestor: <strong>Izba</strong> Skarbowa w LublinieKategoria: Inne obiektyI miejsce» Ośrodek Hiperbarii Oddziału IntensywnejTerapii dla Wschodniego CentrumLeczenia Oparzeń i Chirurgii Rekonstrukcjioraz całodobowego lądowiskadla helikopterów w Łęcznej» Generalny wykonawca:Complex Bud Sp. z o. o. z Warszawy» Inwestor: Samodzielny Publiczny ZakładOpieki Zdrowotnej w ŁęcznejKategoria: Rozbudowa i przebudowa obiektówI miejsce» Rozbudowa prawosławnej kaplicy garnizonowejprzy ul. Dokudowskiej 21/1 w Białej Podlaskiej» Generalny wykonawca:Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowe Granit Sp. z o.o.z Białej Podlaskiej» Inwestor: Rejonowy Zarząd Infrastruktury w LublinieII miejsce» Rozbudowa i przebudowa pawilonu handlowego nr 34przy Al. Wojska Polskiego 1 w Zamościu» Generalny wykonawca: P.W. Budman Sp. J. z Zamościa» Inwestor: Społem PSS „Robotnik” w ZamościuKategoria: Obiekty handlowe i usługoweI miejsce» Pawilon handlowy nr 9 przy ul. ks. P. Ściegiennegow Tomaszowie Lubelskim» Generalny wykonawca: P.W. Budman Sp. J. z Zamościa» Inwestor: Społem PSS „Robotnik” w ZamościuKategoria: Obiekty sportowe i rekreacyjneI miejsce» Zagospodarowanie terenu portu i pobrzeża Wisły przyul. 6 Sierpnia w Puławach» Generalny wykonawca: Konsorcjum firm:Lider – Moto-Engil Central Europe S.A. z Krakowai Zakład Remontowo-Budowlany Zbigniew Rachwałz Janowa Lubelskiego» Inwestor: Gmina Miasto Puławy, Zarząd Inwestycji MiejskichLubelski Inżynier BUDOWNICTWA21


Nasze lotniskoWreszcie wzlatujemy!Po siedmiu latach, dzięki wysiłkowi wielu osób „Port LotniczyLublin” w Świdniku staje się faktem, a jego terminalzajmuje pierwsze miejsce w Ogólnopolskim KonkursieArchitektonicznym. Aby do tego doszło musiał się znaleźćwielki entuzjasta lotnictwa, który mimo licznych przeciwności,od wielu lat nieprzerwanie dążył do urzeczywistnieniaswoich marzeń. Tą osobą, której w dużej mierzezawdzięczamy to, iż mamy lotnisko jest Karol Ścibior,pełniący w tamtym czasie i obecnie funkcję szefa lotniskafabrycznego PZL Świdnik.Tak się złożyło, że towarzyszyłem jego wysiłkom w tej sprawieod 2005 r., kiedy to na łamach Biuletynu Specjalistyczno – InformacyjnegoBudownictwa wydawanego przez Polski Związek Inżynierówi Techników Budownictwa Oddział Lublin dla LubelskiejOkręgowej Izby Inżynierów Budownictwa, opublikowałem bardzodyskusyjny na owe czasy artykuł, sugerujący zmianę lokalizacji„Portu Lotniczego Lublin” z Niedźwiady do Świdnika. Na końcuartykułu zamieściłem wzmiankę, że redakcja zaprasza czytelnikówdo dyskusji na poruszany przez autora temat. Kilka egzemplarzytego biuletynu zostało rozesłanych do ówczesnych urzędów i instytucji,mających wpływ na realizację tego typu inwestycji. Redakcjam. in. wysłała egzemplarz do dyrekcji PZL Świdnik. I pewnegodnia przyszedł do Stowarzyszenia Inżynierów i TechnikówKomunikacji Oddział w Lublinie interesant przedstawiając się jakoKarol Ścibior, szef lotniska fabrycznego w PZL Świdnik, prosząco rozmowę w sprawie lotniska w Świdniku. Tak się poznaliśmy.Po tych siedmiu latach, ja z kolei składam wizytę w odrestaurowanychpomieszczeniach zarządu lotniska dla śmigłowcówAgusta Westland PZL-Świdnik S.A. Przed oficjalnym otwarciem„Portu Lotniczego Lublin” w Świdniku. Karol Ścibior nadal jestszefem lotniska fabrycznego, ale już przedsiębiorstwa wchodzącegow skład międzynarodowego koncernu produkującego statkipowietrzne różnych typów. Pozornie można sądzić, że nic się niezmieniło w jego życiu. A jednak!Jak to się zaczęło?– Jak to się zaczęło? Początki pomysłu na lotnisko fabrycznew Świdniku o utwardzonej nawierzchni sięgają lat siedemdziesiątychubiegłego wieku. Plany modernizacyjne lotniska trawiastegoprzewidywały budowę krótkiego pasa startowego służącego celomfabrycznym, sportowym, a także samolotom innych klientów tzw.MPSW. Oto plany modernizacyjne tego lotniska – powiedział wyjmującz szafy plik dokumentów. – Już w tym czasie istniała spółka„Port Lotniczy”, której prezesem był między innymi Zbigniew Sałek.Zanim jednak do tego doszło różne były koleje tego lotniska.Ostatecznie w 2012 r. zmieniono jego przeznaczenie na lotniskotylko dla śmigłowców. Jednak zachowano ciągłość organizacyjnąco, jak się później okazało, miało duże znaczenie formalne.Karol Ścibior (z lewej strony) z Jerzym Ekiertem (autorem publikacji)Jak to się stało, że zostałeś pilotem i rozpocząłeś pracęw PZL?– Lotnictwo interesowało mnie od chłopięcych lat. Na początekbyło modelarstwo lotnicze. Często przychodziłem też nalotnisko. Miałem do niego blisko, na skróty, przez tory kolejowe.Później był aeroklub. Jednak wyczynowym ani też zawodowympilotem nie byłem, bardziej interesowały mnie sprawy związanez organizacją pracy lotniska. Starałem się być blisko tych sprawpoprzez formalne lub nieformalne uczestnictwo w wielu spotkaniachdotyczących losów lotniska. Przyjeżdżające czasami komisjez Agencji Ruchu Lotniczego przywoziły ze sobą różnego rodzajupropozycje dotyczące tego lotniska. Niektóre z nich zrealizowano,o innych zapomniano. Wszystko to działało na moją wyobraźnięi przez to wiązałem się z lotniskiem bardzo osobiście. Zrealizowaneplany cieszyły, a niepowodzenia bardzo bolały. Myślę, że toszczere, pełne emocji zainteresowanie lotnictwem i pracą lotniskaspowodowało, iż rozpocząłem pracę w WSK „PZL-Świdnik”. Początkowojako mechanik lotniczy w 1982 r., a następnie od 1984 r.na wieży kierowania lotami lotniska Świdnik u boku śp. TadeuszaGóry. Od tych momentów los mój połączyłem z losem lotniska.Jako pracownik lotniska przeżywałem burzliwe losy spółki„Port Lotniczy”, jej wzloty i upadki. To, że działała już druga spółka„Port Lotniczy” w Niedźwiadzie oraz wynikające wyraźnie z brakupozytywnych decyzji politycznych i gospodarczych tamtych lat,zawirowania.22 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


Nasze lotniskoLotnisko fabryczno-sportowe, bo tak się ono nazywało, oczywiściedziałało cały czas służąc potrzebom PZL Świdnik, a ja pracującw nim jako kierownik lotów nabierałem coraz więcej doświadczeniai wiedzy. Z czasem zostałem szefem tego lotniska.Uczestniczyłem też w życiu spółki „Port Lotniczy”, której losy po2000 r. były zagrożone. Władze województwa powołały do życiaspółkę „Port Lotniczy Niedźwiada” przygotowując inwestycję zaogromną, jak na owe czasy kwotę, ponad 1 miliard zł. W tej sytuacjiistnienie spółki „Port Lotniczy” w Świdniku było zagrożone,a jego zarząd nie wykazywał potrzebnego w tym czasie uporuw działaniu. W tym, tak trudnym momencie zarząd PZL jako jedenz udziałowców spółki „Port Lotniczy Lublin” w Świdniku,a szczególnie Jan Miroński, wiceprezes WSK „PZL-Świdnik” zaproponowałmoją osobę, a Walne Zgromadzenie spółki powierzyłomi funkcję prezesa zarządy spółki „Port Lotniczy Lublin”. Był torok 2005. Na koncie spółki było ok. 14 000 zł. W zarządzie byłemtylko ja i księgowa – Danuta Kret oraz oferujący wielką pomocPiotr Jankowski z Urzędu Gminy Świdnik. Właśnie w tym czasiepoznaliśmy się i rozpoczęła się nasza współpraca.Podejmując się tej funkcji musiałeś zdawać sobie sprawę, iżw tym momencie bardzo trudno będzie pobudzić do aktywnościtę spółkę…– Było to dla mnie ogromne wyzwanie. Zdałem sobie sprawę,że muszę wszystko zrobić tak, aby odwrócić bieg zdarzeń, zmienićsposób myślenia osób decydujących, objaśnić mieszkańcomLublina i Świdnika korzyści wynikające z istnienia lotniska w pobliżutych miast. Pozyskać dla tego pomysłu opinię publiczną.Aby wzmocnić zarząd zaproponowałem na wiceprezesa DariuszaKrzowskiego, dyrektora w firmie lotniczej Exin. Firma ta była równieżudziałowcem w odbudowywanej spółce.Jednak główną rolę odegrał tutaj zarząd PZL, dając mi dużąswobodę działania i popierając moje inicjatywy. Siedziba spółkiznajdowała się w tym czasie w Urzędzie Miasta Świdnik. Mieliśmydo dyspozycji, dosłownie część biurka. Korzystaliśmy także z pomieszczeńurzędu do zorganizowania posiedzeń Rady Nadzorczejczy Walnego Zgromadzenia. Dzięki naszym wspólnym staraniom,udziałowcy spółki dokapitalizowali ją do poziomu takiego, abymogła działać.Organizując publiczne spotkania z mieszkańcami Lublinai Świdnika, na które zapraszaliśmy posłów, senatorów, pracownikównaukowych Politechniki Lubelskiej, czy innych lubelskichuczelni oraz miejscowe media. Staraliśmy się, aby lotnisko w Świdnikudla Lublina zaistniało w świadomości ludzi jako rzecz naturalna,niezbędna do dalszego rozwoju i zlokalizowana właśniew tym miejscu.Kołem napędzającym pozytywny rozwój wypadków stało siępowołane przez entuzjastów lotniska – „Stowarzyszenie na rzeczbudowy lotniska w Świdniku”. To ono było formalnym organizatoremcałej tej marketingowej pracy. Jako społeczna organizacjabyła ona bardziej wiarygodna dla społeczeństwa niż różnego rodzajufirmy, które mogły upatrywać w tym lotnisku własny biznes.Miała ona też łatwiejszy dostęp do prasy, radia i telewizji. To naspotkaniach organizowanych przez stowarzyszenie ścierały siępoglądy entuzjastów i przeciwników lotniska w Świdniku. Szczególnymproblemem stały się żyjące na trawiastym lotnisku susłyperełkowane, objęte ochroną w ramach obszaru Natura 2000.Wielogodzinne dyskusje przeprowadzane na tych spotkaniachz obrońcami susłów doprowadziły ostatecznie do kompromisu,polegającego na możliwości przesiedlenia części populacji, a pozostałąjej część, objęcia specjalną ochroną.PORT LOTNICZY LUBLINDANE TECHNICZNELotnisko kodu 4D wyposażone na podejściu podstawowym w ILS kat. I(wraz ze światłami odejścia i urządzeniami Meteo dla kat. I), na podejściu pomocniczymsystem świetlny uproszczony (lotnisko przygotowane do CAT II)» Droga startowa długości 2520 m i szerokości 45 m + 2 x 7,5 m (drogakołowania: długość 201 m, szerokość 38 m).» Płyta postoju samolotów dla 5 samolotów kodu C z możliwością zamiennegoustawiania samolotów kodu D (na 4 samoloty ) – ze stanowiskiemodladzania samolotów (dla kodu D).» Wyposażenie nawigacyjne: ILS/DME, DVOR/DME.» Na obu końcach drogi startowej płaszczyzny do zawracania samolotów.» Parking na ok. 400 miejsc.» Przewidziana lokalizacja wieży i służb funkcjonowania ruchu lotniczego(kontrolerzy wieżowi).» Kategoria ochrony ppoż lotniska: 7.» Własna obsługa płytowa samolotów (utrzymanie zimowe – odladzanie,odśnieżanie pasa i samolotów) oraz obsługa naziemna pasażerów.» Własna dystrybucja paliwa lotniczego.» W terminalu – końcowa stacja szynobusu.» Możliwość jednoczesnej odprawy 4 samolotów klasy B 737-800, A 320.TERMINAL» Liczący 11 tys. metrów kwadratowych terminal składa się z trzechskrzydeł. Zbiegają się one w głównej jego przestrzeni, którą tworzyhala odlotów z centralnie umieszczoną strefą odprawy bagażowo-biletowej.W skrzydle zachodnim ulokowana będzie strefa przylotów,a we wschodnim strefa odlotów. Skrzydło południowe zajmuje przystanekkolejowy i towarzyszące mu pomieszczenia biurowe przeznaczonedla administracji lotniska oraz służby celnej i granicznej.» Projekt przewiduje możliwość dalszej rozbudowy terminala. Realizowanaw pierwszej fazie wielkość terminala, zgodnie z zachowaniemprzepisów, umożliwi bezkolizyjną obsługę ruchu pasażerskiego do1 mln pasażerów rocznie.Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA23


Nasze lotniskoOsobom, które w sposób wyróżniający się działały na rzecz lotniskaw Świdniku stowarzyszenie przyznawało statuetkę wyobrażającąsusła trzymającego w łapkach śmigło samolotu. Popularnebyło hasło: „Susły też zgadzają się na lotnisko w Świdniku”.W poszukiwaniach osób, które mogłyby pomóc w realizacjitego przedsięwzięcia zwróciłem się także do innych regionalnychportów lotniczych, gdzie spotkałem się z dużą życzliwością. Szczególniewe Wrocławiu, Łodzi, Katowicach. W wielu przypadkachuzyskałem pomoc bezinteresowną albo za symboliczne kwoty wprzygotowywaniu dokumentów lub wstępnych opracowań. Dużąpomoc otrzymałem także w środowisku lubelskim, w pozyskaniujuż istniejących dokumentów dotyczących lotniska m. in. od SITK.W zakresie ochrony środowiska duże wsparcie otrzymałem od zespołunaukowców z UMCS pod przewodnictwem dr. Stefana Męczeńskiego.Zwłaszcza przy opracowaniu różnych dokumentów,czy też znalezieniu rozwiązania problemu susłów.Dała się także poznać wielka zawziętość przeciwników „PortuLotniczego” w Świdniku, którzy blokowali w różny możliwy sposóbpostęp prac. Przełom nastąpił w chwili, kiedy znalazły się środkina wykup gruntów przeznaczonych pod lotnisko. Dużą zasługęw tym dziele miał ówczesny Prezydent Lublina Andrzej Pruszkowskii posłanka Elżbieta Kruk. Była to duża kwota, bo 14 mln zł. Odtego momentu gwałtownie zwiększyło się zainteresowanie „PortemLotniczym Lublin” w Świdniku. Największymi udziałowcamistają się miasto Lublin i lubelski Urząd Marszałkowski. Lublinianiei świdniczanie zaczynają na bieżąco śledzić postępy w załatwianiuspraw formalnych lotniska. Świadczą o tym liczne publikacje wmediach, jak i wpisy w Internecie. W międzyczasie nastąpiły takżezmiany na niektórych stanowiskach we władzach samorządowych,co także ułatwiło przyśpieszenie decyzji formalnych, a nadzór nadinwestycją przejął Urząd Marszałkowski.W 2007 r. decyzją Rady Nadzorczej desygnowany został na prezesaspółki Port Lotniczy – Grzegorz Muszyński i zwiększono ZarządSpółki do trzech osób. Posiadaliśmy w tym czasie wstępny projektlotniska, które zlokalizowane było na terenie dawnego lotniska trawiastego.Jednak największym problemem dla przyszłości lotniskabyło uzyskanie pozytywnej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniachrealizacji tej inwestycji. Na przeszkodzie tego stała Natura2000 – siedliska susłów perełkowanych. Spółka stanęła przed problememnie do przebrnięcia.Na jednym z posiedzeń Zarządu w czasie burzliwej dyskusjipadła propozycja Dariusza Krzowskiego o przesunięciu pasa startowegow kierunku wschodnim. Oznaczało to wycinkę lasu, aleteż uwolnienie terenów zajmowanych przez susły. W pierwszymmomencie propozycja ta wydawała się nierealna. Jednak w tymprzypadku spotkaliśmy się z pozytywnym oddźwiękiem osób decydującychw tej sprawie. Propozycja zmiany lokalizacji zostałaprzyjęta przez władze województwa, jak i ekologów. Przyśpieszonostarania o szybkie uzyskanie decyzji środowiskowej i rozpoczęciaprac projektowych. Konieczna była zmiana planów zagospodarowaniagmin: Świdnik, Mełgiew i Wólka <strong>Lubelska</strong>. Przyśpieszeniebyło konieczne choćby ze względu na okresową ważność promesyUrzędu Lotnictwa Cywilnego na budowę lotniska w Świdniku.W międzyczasie rozpisano konkurs na projekt „Portu LotniczegoLublin” w Świdniku.Uzyskanie pozytywnej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniachrealizacji inwestycji: „Port Lotniczy Lublin” w Świdniku, zamykazabiegi formalne o tę inwestycję. Realizacją inwestycji zajął sięZarząd Spółki jako niezależny podmiot pod nadzorem Rady, którejprzewodniczącym jest Wicemarszałek Województwa LubelskiegoJacek Sobczak.Na koniec mam pytanie. Jak się teraz czujesz w sytuacji, gdypo kilku latach prezesowania wróciłeś do PZL, a teraz już Agusty-WestlandPZL-Świdnik S.A., aby nadal być szefem lotniskafabrycznego?– Przede wszystkim to nie „wróciłem”. Ja przez cały czas pilnowałemrównież spraw „mojego” lotniska fabrycznego i myślę, żenależycie wywiązywałem się z obowiązków spoczywających naszefie lotniska. Jak widać przez nasze okno, realizacja budowy „PortuLotniczego Lublin” w Świdniku dobiega końca, i jest to równieżdla mojego zakładu bardzo ważne wydarzenie. O tak dogodnejsytuacji mogą tylko marzyć inne firmy lotnicze. Mamy nadzieję, iżbezpośrednia bliskość lotniska wpłynie na rozszerzenie produkcji,ułatwi kontakt z klientami i kooperantami. Pomoże nam w tym zakończonawłaśnie budowa drogi kołowania łączącej nasz zakładz płytą postojową bezpośrednio przy drodze startowej portu lotniczego.Nasza firma oprócz nowego połączenia lotniczego posiadapołączenie kolejowe, a realizowana właśnie droga ekspresowa S-17z obwodnicą Lublina usprawni połączenie lądowe z resztą Polski,a co za tym idzie, z resztą Europy.Jak już mówiłem, z lotnictwem związany jestem od chłopięcychlat i uważam, iż cel, jaki sobie postawiłem przyjmując funkcje prezesaZarządu „Portu Lotniczego” w Świdniku osiągnąłem. Przekazałemnowemu prezesowi spółkę przygotowaną do dalszych działań. PrezesGrzegorz Muszyński nie jest specjalistą od lotnictwa, jest menageremi myślę, że bardzo dobrze wykorzystał swoje umiejętnoścido zadań, jakie mu przydzielono. Budowa lotniska fascynuje mnieod początku. W trakcie jego realizacji wykonałem setki zdjęć z „lotuptaka” od jej rozpoczęcia, np. pierwsze wykarczowane drzewo, czypierwsze wejście ciężkiego sprzętu na budowę. I tak jest do dziś.Kontaktu z „Portem Lotniczym” w budowie nie zerwałem, chociażbyz tego względu, że będziemy stale współpracować. Jestem zadowolonyz pracy w firmie Agusta-Westland PZL-Świdnik S.A., gdzie mniedoceniają. Mam bardzo dobre relacje zarówno z przełożonymi, jaki z innymi pracownikami. I mogę realizować swoje pasje.Rozmawiał JERZY EKIERTfot. Karol Ścibior24 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


Kto jest kimw lubelskim budownictwiedr inż. Cyprian SkwarekUrodził się 24 lutego 1916 rokuw Lublinie. Absolwent Gimnazjumim. Hetmana Jana Zamoyskiego – rocznik1933. W 1938 r. ukończył studia naPolitechnice Warszawskiej na WydzialeElektrycznym. Praca inżynierska dotyczyłaprojektu głównej stacji zasilaniaelektrycznego miasta Gniezno.W latach 1938–1939 odbył służbęwojskową w Podchorążówce Łącznościw Zegrzu, którą ukończył z drugą lokatą. Przydzielony do3 Dywizji Piechoty w Zamościu odbył kampanię 1939 roku jakodowódca plutonu „Radio”.Pracę zawodową rozpoczął w Elektrowni Miejskiej w Lubliniew roku 1940, gdzie w latach 1946–1949 był kierownikiem sieci miejskiej,a następnie dyrektorem technicznym. W latach 1941–1946wykładał jednocześnie w Technikum Budowlanym w Lublinie jakonauczyciel przedmiotów elektrycznych.Od 1949 do 1959 pracował w energetyce zawodowej, tj. w ZjednoczeniuEnergetycznym Okręgu Lubelskiego (ZEOL) i czasowow Zakładach Energetycznych Okręgu Wschodniego (ZEOW). Pełniłw tym czasie funkcję kierownika Wydziału Eksploatacji, a następniegłównego inżyniera, już w Zakładzie Sieci Elektrycznych w Lublinie.W roku 1959 przeszedł do pracy w Biurze Projektowo-Badawczym„Miastoprojekt” Lublin. Był inspektorem nadzoru budowysieci trolejbusowej w Lublinie. W 1969 r. przeszedł na emeryturę.mgr inż. Stefan KurkiewiczUrodził się 10 sierpnia 1954 r.w Lublinie. Jest absolwentem LiceumOgólnokształcącego im. Unii Lubelskiej.Od 1973 r. rozpoczął studia naPolitechnice Lubelskiej w InstytucieInżynierii Sanitarnej i Budowlanej.W 1978 r. obronił pracę magisterskądotyczącą ogrzewnictwa.W tym samym roku rozpocząłpracę zawodową na stanowisku inżynierabudowy w Przedsiębiorstwie Komunalnym Robót Inżynieryjnychw Lublinie. W 1979 r. przeszedł do lubelskiego PrzedsiębiorstwaProjektowo-Badawczego Budownictwa Ogólnego„Miastoprojekt” Lublin. Pracę rozpoczął od stanowiska asystentaprojektanta, następnie był projektantem, starszym projektantem,na kierowniku zespołu projektowego kończąc.Projektował m. in. szpital w Tomaszowie Lubelskim, WojewódzkiSzpital Specjalistyczny przy ul. Kraśnickiej w Lublinie, pawilonyhandlowe w Łęcznej.W 1984 r. otrzymał uprawnienia budowlane w branży instalacjisanitarnych do projektowania.Teczka personalnaW latach 1963–1983 pracował jako starszy wykładowcanajpierw w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Lublinie, przekształconejnastępnie w Politechnikę Lubelską. W latach1972–1975 wykładał również na Akademii Rolniczej (obecnieUniwersytet Przyrodniczy) w Lublinie na Wydziale TechnikiMechanizacji Rolnictwa. Opracował skrypt przeznaczony dlastudentów Akademii Rolniczej dotyczący podstaw elektrotechniki.W 1974 r. obronił na Politechnice Warszawskiej na WydzialeElektrycznym pracę doktorską poświęconą zastosowaniuław fundamentowych jako naturalnego uziemienia instalacjielektrycznej w budynku mieszkalnym.Do Stowarzyszenia Elektryków Polskich wstąpił w 1946 roku.W latach 1947–1990 był członkiem Zarządu Oddziału LubelskiegoSEP, w tym prezesem Oddziału w latach 1957–1959, wiceprezesemds. technicznych w latach 1947–1957 i 1960–1990.Aktywista Oddziału Wojewódzkiego NOT. Przewodniczył wielukomisjom programowym Oddziału.Za działalność zawodową i społeczną otrzymał wiele odznaczeńi wyróżnień. Wśród nich: Złoty Krzyż Zasługi, KrzyżKawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Wojny Obronnejw 1939 r., Złotą Odznakę Zasłużony dla Energetyki, Zasłużonydla Województwa Lubelskiego, Zasłużony dla Miasta Lublina,Złotą i Srebrną Odznakę Honorową SEP. W 1998 r. uzyskał godnośćczłonka Honorowego SEP. W 2012 r. odznaczony DiamentowąOdznaką Honorową FSNT NOT.W 1989 r. podjął pracę w Przedsiębiorstwie Projektowo-Wykonawczym Arys Sp. z o.o. w Lublinie na stanowisku starszegoprojektanta. Następnie awansuje na kierownika zespołuprojektowego. Pracował m. in. przy projekcie Zespołu SzkółZawodowych i os. Słoneczny Stok w Zamościu.W 1995 r. założył własną firmę Sanit – Gaz s.c. Uczestniczyłm. in. przy projektowaniu kompleksu szpitala w Biłgoraju,przy przebudowie i remoncie szpitala PSK 4 w Lublinie (m. in.oddział gastrologiczny, neurochirurgii, ortopedii, oddział ratunkowy,blok operacyjny), rozbudowie szpitala powiatowegow Nisku, budowie kotłowni „Cukrowni Lublin”, przy remonciei przebudowie Szpitala Ginekologiczno-Położnicznego przyul. Lubartowskiej w Lublinie, Galerii „Zielonej” w Puławachi Galerii „Rywal” w Białej Podlaskiej. Projektował blok zabiegowo-operacyjnyoraz zakaźny dla SPSK nr 1 w Lubinie.Laureat nagrody II stopnia w konkursie Budowa Roku2011 Podkarpacia w kategorii obiekty służby zdrowia za rozbudowęszpitala w Nisku.Członek Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych.Od 2003 r. należy do Lubelskiej Okręgowej Izby InżynierówBudownictwa.Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA25


Lubelskie inwestycjeWschodnie Innowacyjne Centrum ArchitekturyProjekt polegał na budowie i rozbudowie o nowe 6-cio kondygnacyjneskrzydło istniejącego budynku Wydziału Budownictwai Architektury na terenie kampusu Politechniki Lubelskiej przyul. Nadbystrzyckiej w Lublinie. W nowym skrzydle powstaną laboratoriainnowacyjnych technik informatycznych dla architektury, urbanistykii planowania przestrzennego.Oprócz laboratoriów multimedialnych i sali ćwiczeń technik komputerowychw nowym budynku znajdzie się także biblioteka, 14 sal dydaktycznychi aula na 200 osób wraz z dwiema salami seminaryjnymi.Całkowita wartość inwestycji to prawie 35 mln zł. 85 proc. tejkwoty stanowi dofinansowanie z Europejskiego Funduszu RozwojuRegionalnego. Resztę kosztów pokrywa Ministerstwo Nauki i SzkolnictwaWyższego oraz Politechnika <strong>Lubelska</strong>.Prace budowlane mają być wykonane do końca roku 2012, a w połowieroku 2013 centrum architektury ma być oddane do użytku.» Ilość kondygnacji: 6DANE INWESTYCJI» Powierzchnia użytkowa: 6702 m 2» Konstrukcja: szkielet żelbetowy» Termin realizacji: czerwiec 2013 r. (planowane zakończenie)Członkowie OSD i Rzecznicy Odpowiedzialności Zawodowej LOIIBna szkoleniuW dniach 26–27 października br. w Kazimierzu Dolnym nad Wisłąodbyło się szkolenie członków Okręgowego Sądu Dyscyplinarnegoi Okręgowych Rzeczników Odpowiedzialności ZawodowejLOIIB z zakresu przepisów prawa dotyczących odpowiedzialnościdyscyplinarnej i zawodowej członków izb samorządu zawodowego.Wykłady poprowadzili radcy prawni LOIIB: Michał Karwati Wojciech Boryc. W szkoleniu wzięło udział 11 członków OSD oraz4 okręgowych rzeczników LOIIB. Krajowy Sąd PIIB reprezentowałWładysław Król, natomiast Okręgową Radę LOIIB – dyrektor biuraZbigniew Szcześniak.Tematem szkolenia było omówienie elementów postępowaniaadministracyjnego oraz zmian w „Trybie postępowania rzecznikówodpowiedzialności zawodowej i sądów dyscyplinarnychw postępowaniu w sprawach odpowiedzialności zawodowejw budownictwie”, które zostały wprowadzone uchwałą KrajowejRady <strong>Nr</strong> 10/R/12 z 5 września 2012 r.Podczas szkolenia rzecznicy i członkowie sądu mieli możliwośćskonsultowania z radcami prawnymi oraz innymi członkamiorganów wątpliwości związane z prowadzonymi przez nich postępowaniami.26 Lubelski Inżynier BUDOWNICTWA


Jesienna sesja egzaminacyjnana uprawnienia budowlane w LOIIBLubelski Inżynier BUDOWNICTWA27


ZŁOTA KIELNIA 2011Centrum Biblioteczno-InformacyjneWarszawskiego Uniwersytetu MedycznegoInternat „Mewa”w DębliniePuławski Park Naukowo-Technologicznyw PuławachBudynek usługowy z przedszkolem,przychodnią i aptekąprzy ul. J. Woronieckiego w LublinieTeren portu i pobrzeża Wisływ PuławachOdstawa urobku z szybu 2.1 w Polu Stefanówdo Zakładu Przeróbki Mechanicznej Węglaw Polu Bogdankaw Lubelskim Węglu BogdankaPrawosławna kaplica garnizonowaw Białej PodlaskiejPawilon handlowy nr 9 Społem PSS „Robotnik”w Tomaszowie LubelskimPawilon handlowy nr 34 Społem PSS „Robotnik”w ZamościuBudynek Izby Skarbowej i Urzędu Skarbowegoprzy ul. T. Szeligowskiego w LublinieOśrodek Hiperbarii Oddziału Intensywnej Terapiidla Wschodniego Centrum Leczenia Oparzeńi Chirurgii Rekonstrukcji w Łęcznej

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!