św. Karol Boromeusz - pionier - Vox Domini

Vox DominiMnie, gdyż Nasza jedność jest doskonała.Dzięki nabożeństwu ku czci Jej Serca, wJego świetle, zostaną lepiej zrozumianewszystkie Moje postanowienia, bo JejSerce poprowadzi wasze kroki, a rękę wasząpochwyci sama Siedziba Łask. Jakżebędziecie błogosławieni powracając donabożeństwa ku czci Jej Serca! Przyjdźciedo Tej tak Błogosławionej, która ukazujematczyną Miłość Swoim dzieciom,wskazuje im drogę do Nieba. Przyjdźciedo Współodkupicielki współdziałającej zwaszym Odkupicielem, której Serce gorejąceMiłością ofiarowało się, aby zostaćprzeszyte z waszego powodu. Przyjdźcieuczcić to Serce jaśniejące jak lampa, całepłonące blisko Mojego Serca.Kiedy mówicie: „Nie potrzebujemyJej Serca”, wiedzcie, że w rzeczywistościmówicie: „Nie potrzebujemy Serca Pana!”.Dowiedz się, słaby człowiecze, że MojeNajświętsze Serce i Niepokalane Sercewaszej Matki są tak zjednoczone, że w ichdoskonałej jedności te Dwa Boskie Sercastają się tylko Jednym.Mówię ci uroczyście: Jeśli uznaszJej Serce, nie tylko przyjmiesz MojeSerce, lecz także Serce Ojca. Czyż cinie powiedziałem, że Ja jestem w Ojcu,a Ojciec jest we Mnie? Skoro Ja jestemw Ojcu, a Ojciec we Mnie, Moje Sercejest również w Ojcu, a Jego Serce jestw Moim. Powiedzenie, że nie jesteśmynierozłączni i że nie stanowimy Jedno,to zaprzeczanie Memu Słowu. Nie bądźniewolnikiem twego umysłu i nie daj sięzwyciężyć argumentom tego świata.Powiedz Mi, serce którego stworzeniapodobne jest do Serca Maryi? Niema serca podobnego do Serca Maryi.Doskonałe od początku, Niepokalaneod Swego narodzenia i pełne Łaskiprzewyższa łaską łaski otrzymane przezMoich Aniołów. To dlatego Aniołowietłumnie pytali siebie nawzajem: „Kimjest Ta, która ukrywa się za Swym welonem?”„Dlaczego szczyty gór pochylająsię głęboko, oddając Jej pokłon, kiedyobok nich przechodzi?” „Kim jest Ta bezzmazy w Swym Sercu, która tak bardzopodoba się Bogu?” „Czy widzieliście, jakcałe stworzenie Boże spuszcza wzrok,kiedy Ona przechodzi?” „Kim jest Ta, któraużyźnia ogrody Swymi łaskami jak Źródło,jak studnia wody żywej?” „Kim Ona jest?Ma Serce tak czyste, napełnione miłościąBożą, pragnące Boga we dnie i w nocy,trwające w doskonałej jedności z Naj-34wyższym?” „Kim jest ta Dziewica, jakżepokorna pomimo tak wielkiego bogactwacnót i łask, z której Bóg Najwyższy nigdynie spuszcza Swych Oczu?”Liczni Aniołowie trwali w milczeniu,w adoracji, brakowało im słów... To wtym Sercu, w tym Bezmiarze łaski przejawiłemSwą moc. Twórca nieba i ziemi,Twórca łaski odnalazł Swe Niebo w tymNiebie, Swą Łaskę w Łasce, aby przyjąćformę życia niewolnika. Przyszedłem doCudownej Pokory, aby służyć, a nie poto, żeby Mi służono. Ja, Odkupiciel całejludzkości, obiecany Mesjasz, przyszedłemdo doskonałego obrazu MojegoNajświętszego Serca, aby podzielić sięboleściami, radościami, cierpieniami,męczeństwem, zachwytami, zdradami,agoniami, biczowaniem, przebiciem iukrzyżowaniem. Nasze Dwa Serca wspólniedokonały wynagrodzenia. Wszystkiechwile, które Moja Matka spędziła naziemi, były doskonałym hymnem miłości,miłosierdzia, pokory i czystości. SkarbMoich skarbów.Przyszedłem do tego Świętego Serca,będącego obrazem i podobieństwemMojego Najświętszego Serca, aby staćsię Bogiem-Człowiekiem, aby chodzić śladamiJej kroków i aby później Ona szła zaMną. Powiedziałem, że Ona i Ja dzieliliśmywszystko aż po Krzyż. Związek Naszbył tak głęboki i doskonały, że nie potrzebowaliśmymówić: jedynym i wyjątkowymśrodkiem wyrazu były Nasze Serca. Niemusiałem przekazywać Jej Moich Słów iMoich Myśli w czasie Mojej nieobecności.W najwyższej mocy Mojego ŚwiętegoDucha Ona wszystko znała, wiedziała owszystkim dzięki Swemu dziewiczemuSercu, posiadała bowiem Boga i Bóg Jąposiadał. Jej codziennym pokarmem byłaWola Ojca Przedwiecznego.O, stworzenie! Moja Dusza dziwisię głęboko, że tak wielu spośród wasodrzuca Jej Serce! Moi Aniołowie drżąprzed dniem, w którym ogłoszę winę tychludzi! Jednak dla was, którzyście Ją czcilii kochali, Brama Jej Serca zostanie otwarta,abyście weszli do Nieba. A Ja powiemtobie, który Je kochasz i czcisz: „Pójdź!Twoja miłość do Niej była tak wielka naziemi, że dziś możesz wejść do twegomieszkania i głęboko pochylić się przedMoją Świętą Świątynią.”Stworzenie, ten Wielki Znak naniebie - Niewiasta obleczona w Słońce,paraliżująca strachem demony - tenWielki Znak, który jaśnieje na niebiosach,przerażając Ciemności, to nie kto inny jakMoja Matka. Jako kontrast z ciemnościąwzniosłem tę Najświętszą Dziewicę, abybyła dla was wszystkich jaśniejącą Kolumnąognia, kierującą waszymi krokamiw nocy, a w dzień - Słońcem oświetlającymwasze przerażające ciemności. Wdniu, w którym zostałem poczęty przezDucha Świętego w Jej DziewiczymŁonie, wszystkie demony sparaliżowałatrwoga. Tymczasem w Niebie ogromnaliczba wojsk niebieskich uwielbiała Bogaśpiewając: „Chwała Bogu na wysokości,a pokój ludziom Jego upodobania”.Tak więc zstąpiłem z Nieba w Niebo,z Mojego Tronu na Mój Tron... Tak, przyszedłemtu, gdzie każda cnota rozkwitała,zachwycając Moje Najświętsze Sercewonią Jej doskonałej Miłości. Serce MojejDoskonałej Matki jest niezrównane i pełnewdzięku... Jej Serce, od chwili Jej NiepokalanegoPoczęcia, było nieustannąmodlitwą, wynagradzającym kadzidłem,nieprzerwaną adoracją Boga. Ona jestMoją Winnicą, którą potężna Ręka MojegoOjca uprawiała, aby Prawdziwa Winoroślzapuściła korzenie w Jej glebie.Przyjdźcie do Serca waszej BłogosławionejMatki, które jaśnieje jakdzień. Przyjdźcie przyjąć Jej łaski. Sąone niezliczone i iskrzą się jak promieniewychodzące z Jej Rąk. Moje Serce,które pełne jest łaski i prawdy, stało sięciałem w Jej dziewiczym Łonie pełnymłaski i prawdy. A teraz Nasze Dwa Serca,zjednoczone w Jedno, pokonają BolesnąPlagę nie siłą fizyczną ani mocą broni,lecz miłością i ofiarą.- Daję ci Mój Pokój. W tym Pokojuprzyjmij Moje Orędzie... Wszystko, cotrzeba zrobić, to przeczytać Moje orędzia,a potem podjąć decyzję. Córko, całestworzenie jest Mi posłuszne...- Tak, stworzenie jest Ci posłuszne,lecz nie wszystkie istoty stworzone przezCiebie są Ci posłuszne!- Nie... nie wszystkie są Mi posłuszne.Wielu ulega pokusie i pragniezyskać uznanie ludzkie, a nie Moje...Liczni są ci, którzy pragną przypodobaćsię bardziej ludziom niż Mnie, ich Bogu.Niektórzy dla własnej osobistej korzyścisą Mi nieposłuszni. Inni nie podjęli jeszczedecyzji porzucenia swych namiętności iukochania wygody. Grzeszą tak często,jak oddychają.Mówiłem już o osądzaniu bliźniego i