You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
öylesine kaçınmıştı Mü’minlerin şerefli annesi. Fatıma validemizin bu çeyiz eşyası, Hz. Ali’nin<br />
İsraftan<br />
indirilip içeri alınırken, durumu seyreden Allah Rasulu bu çeyizi onların çok göreceklerini , fazla<br />
evine<br />
düşünmüş ve ellerini kaldırıp, pırıl pırıl gözyaşı döküp şöyle dua etmişti: ‘’Ya Rab! Senin<br />
bulacaklarını<br />
israftan çekinen bu insanlara bu eşyayı hayırlı eyle!’’<br />
sevmediğin<br />
validemden utanıyor, sanki karşımda mahzun gözlerle bana bakacakmış hissi ile yüzümü<br />
Fatıma<br />
kaldıramıyordum. Yanaklarım al al olmuş, ellerimin içi terlemeye başlamış, dudaklarımı<br />
yerden<br />
validemin çeyizinde her şey 1 en fazla 3 tane idi. Oysaki çevremdeki kalıplaşmış fikriyat bunu<br />
Fatıma<br />
En fazlası, en pahalısı ve en kalitelisi olmalıydı. Böylece erler ve aileleri de onca külfet<br />
reddediyordu.<br />
sokuluyor, israf denizinde boğulmamak mümkün olmuyor ve en önemlisi her geçen gün,<br />
altına<br />
üzerindeki duruluğu, saflığı, masumiyeti ve en önemlisi tutumu kemiriyordu. Oysa<br />
insanların<br />
Rabb’i olan Allah: ‘’Yiyin, için fakat israf etmeyin.’’(Araf/31) Buyurmuyor muydu? Nasıl da<br />
Alemlerin<br />
unutulmuştu..<br />
hakiki çeyiz iffetti, hakiki çeyiz hayaydı, hakiki çeyiz okumaktı. Vahyedilen ilk ayette ne<br />
Unutulan<br />
Alemlerin sahibi: ‘’Oku! Yaratan Rabb’inin adıyla oku!’’ (Alak/1) Rabb’im okumamı,<br />
buyuruyordu<br />
bir olana yaklaşmamı,yaklaştıkça yanmamı, yandıkça pişmemi ve ateşle sema etmemi<br />
okudukça<br />
Sahi, en son ne zaman elime Hakk’a yaklaştıran bir kitap almıştım?<br />
istiyordu.<br />
son ne zaman elimdeki telefonu yalnızca 1 saatliğine sehpaya kiralayıp, beni herkesten çok seven,<br />
En<br />
benden iyi bilen Sevgilimin bana yazdığı satırları içtenlikle okumuştum? Sevgililer sevgilisi<br />
beni<br />
bahsederken nasıl gözlerim doluyor yine. ‘’Sevgilim, aşkım, bir tanem’’ kelimeleri inci<br />
Rabb’imden<br />
olup, saflığı ve duruluğuyla süslüyor Mevla’m ile muhabbetimi. Kelimelerin en güzeli, en<br />
niteliğinde<br />
sevgim bu denli şiddetli iken, en son ne zaman açıp okumuştum Kur’an-ı Kerim’i?<br />
Ahval-i<br />
Yine ve tekrar lain iblise yenilmenin utancı çehremi kaplıyor. Bunca muhabbete<br />
Hatırlamıyorum…<br />
nasıl?! Nasıl oluyordu da, bu derece sevdiğimi söylerken Rabb’imi, O’nun bana yazdığı aşk<br />
rağmen<br />
olan Kur’anı Kerim’i okumuyordum? İnsan hiç sevdiğinden gelen mektubu açmaz, okumaz<br />
sahifeleri<br />
saran düşüncelerle birlikte kendimle yoğun bir şekilde çatıştığım anda, telefonuma gelen<br />
Beynimi<br />
sesiyle, yalnızca 1 saatliğine sehpaya kiralayacağımı söylediğim telefonuma gitti elim<br />
bildirim<br />
defa kıpkırmızı olmuştum. Telefonum dile gelmişti sanki, sanki bana: ‘’Ey dünya içinde kendini<br />
Bu<br />
olan biçare! Sen ki, seni herkesten çok seven, herkes terketse de seni asla terketmeyecek<br />
kaybetmiş<br />
Rabb’inin mesajlarını okumuyorsun, baki olanı değil, fani olanı tercih ediyorsun. Etme!’’ diye<br />
olan<br />
ediyordu. Aklımı dağıtmak, beynimi bu fırtanadan uzak tutmak ve vicdanımı ringin tam<br />
sitem<br />
nakavt etmek istiyordum. Bunun için gardımı almış ve başka şeyler düşünmek için ilk<br />
ortasında<br />
yapmıştım.<br />
hamlemi<br />
SERGÂH DERGİ<br />
HİKÂYE TADINDA<br />
SAYFA 24<br />
Yüzümde, yaşıtlarımı saran çeyiz telaşesinin beni de çepeçevre kuşatmış olmasının hüznü vardı şimdi.<br />
geveliyordum. Bir çocuk edasıyla düşünmeye devam ediyordum…<br />
elmasları, en çok yakışanları yalnızca O’na ait… Aşk’ın mücevher, aşkın servet, aşkın har hali…<br />
mıydı?<br />
istemsizce. Durdum, parmaklarım uyuştu. Hareketsiz kaldım birkaç saniye ve nefesimi tuttum sonra.
Change language