Audrey Carlan - Takvim Kızı - Ocak

“Üzgünüm. Müşterilerin önünde olmadığımız sürece sana
bu şekilde hitap etmeyeceğimin farkındasın, değil mi?” dedim
ciddi bir sesle.
“Ne var Mia?” Teyzemin sesinde sevgi dolu bir aile üyesinin
sesinden eser yoktu.
“Eskortlardan birinin müşterilerini tekrar görmesi mümkün
mü? Özel olarak?”
“Ah, lütfen, hayır. Lütfen Bay Channing e âşık olduğunu söyleme
bana.”
“Hayır! Hayır, sorun o değil.” Pek sayılmaz dedim kendi
kendime. Hayır değil, gerçekten. Muhtemelen. “Sadece iki iyi
arkadaş olduk ve hiçbir kuralı çiğnemeden bu arkadaşlığı devam
ettirmek istiyorum.”
Millie yüksek sesle içini çekti. “Böyle bir kural yok ama dikkatli
olman gerek, Mia. Bu tarz erkekler bir kıza dünyaları vadederler
ve sözlerini asla tutmazlar. İnan bana, bunu daha önce de
duydum. Aslına bakarsan pek çok kez.”
“Yani böyle bir kural yok mu?”
“Hayır, sadece,” diyen teyzem uzun bir soluk verdi, “kalbini
koru. Bu iş herkese göre değildir ve sen de çok zor yollardan
geçtin. Bu zamanı eğlenmek, gevşemek ve hayatın sunduğu
şeyleri deneyimlemek için kullan. Muhtemelen böyle bir şansı
bir kez daha elde edemezsin.” Güçlü duruşumun altında yatmakta
olan duygusal tarafımın açığa çıkmasına engel oldum.
“Bay Dubois’le buluştuğun zaman beni ara. Her şeyi e-postayla
göndereceğim.” Telefonu kapatmadan önce teyzemin söylediği
son şey buydu.