Audrey Carlan - Takvim Kızı - Ocak

“Tanıştığımıza sevindim, Bay ve Bayan Channing.”
Wes’in annesi göğsünün üzerinde kollarını kavuşturup tek
elini yanağına koydu. Sevimli bir şekilde kızarmıştı ve yüzünde
öyle geniş bir gülümseme vardı ki sanki özel bir şakaya içten
içe kahkaha atıyormuş gibi hissettim. Wes’in annesi babasına
doğru eğildi. “Nefes kesici, değil mi?” Bana göz kırpıp başını
salladı.
Utançla, “Şey, teşekkür ederim,” deyince Wes’in babası güldü.
“Tanıştığımıza sevindim, Bayan Saunders.”
“Ah, Mia deyin lütfen.” Adam başıyla çenesini aşağıya eğdi.
Görünüşe göre sohbet sona ermişti, çünkü adam arkasını dönüp
Wes’in kolunu yakaladı. “Şimdi evlat, bana şu son projeni
anlat. Sana hasılatın yüzde üçünü vermek istediklerini duydum.
Son Honor serisinden birkaç yüz milyon elde ettiklerine göre bu
senin için net olarak üç milyon eder. Fiyatı yükseltmelisin.”
Honor serisi. Lanet olası Honor serisini Üçüncü Weston
Channing yazmıştı. Vay canına! Wes’in filmleri üç yıl önce yayınlanmış
olan ilk film Jeremiah’s Honor'dan beri büyük olay
olmuştu. Her yıl bir film yayınlanmıştı. Bir askerin hayatının aşkının
peşinde koşmasını bol miktarda kan, şiddet, patlama, vatanseverlik
ve birkaç ateşli sevişme sahnesiyle bileştiren Wes’in
yaratıcı tarzı bu epik filmlerin gişede hasılat rekorları kırmasını
sağlamıştı.
“...tüm hasılatın yüzde onunu teklif ettiler ve yönetmenlik
yapmamı istediler.” Wes’in derinden gelen sesi içine dalmış olduğum
pusu dağıttı. Tam da bir aylık sözleşmemi bir film dehasıyla
yapmış olduğumu fark etmemin ardından Wes’in arkasında
bir çift kadın belirdi.