Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Gazeto Andaluzia 13<br />
Julio - Septembro<br />
Lingva Angulo<br />
La uzo de la refleksiva voĉo<br />
La uzo de la refleksiva voĉo en esperanto ofte kaŭzas<br />
problemojn al kastili-lingvanoj, pro la fakto, ke oni devas distingi inter<br />
“refleksiva voĉo” kaj “mediala voĉo”, kaj ni povas ne-uzi ĝuste ambaŭ<br />
formojn en esperanto, se ni rekte tradukas hispanan frazon. Do, ni<br />
pritraktu la temon pri kiam uzi verbon finanta per –iĝ- kaj kiam la<br />
refleksivan pronomon –min, vin, sin, nin…”.<br />
Tiel, en la kastilia lingvo ni diras:<br />
Él se peina cada mañana<br />
Mi padre se jubiló el año pasado<br />
kaj ankaŭ<br />
Kompreneble, ne necese temas pri la tria persono, ankaŭ ambaŭ<br />
frazoj ekzistas en la unua persona pronomo:<br />
Yo me peino cada mñana.<br />
Yo me jubilaré dentro de unos pocos años.<br />
En esperanto, ne temas pri similaj frazoj, en unu el ili ni uzos la<br />
refleksivan formon: “verbo + pronomo en akuzativa formo”; kaj en la<br />
alia frazo, ni uzos “medialan voĉon kun la verbo finiĝanta per iĝ”.<br />
Kiam ni uzu unu aŭ la alian? Ni vidu:<br />
La uzo de la mediala voĉo (iĝ) kaj la aktiva voĉo en la<br />
refleksiva formo (verbo + pronomo) estas iom parencaj. La diferenco<br />
inter la du formoj estas, ke la refleksiva voĉo esprimas agon faratan<br />
vole, konscie, kaj ĉiam temas pri frazoj kie la aganto (subjekto) kaj tiu<br />
kiu ricevas la agadon (rekta objekto) estas la sama persono. Tiam, ni<br />
uzos jenan strukturon: