Infocom - ΤΕΥΧΟΣ 236

οποίησης των πάντων, έχει καταστεί εν πολλοίς παρωχημένος.
Μερικά παραδείγματα, για τα οποία γίνεται συχνά
λόγος, είναι η εξυπηρέτηση πελατών με περιορισμένη χρήση
τεχνολογικών μέσων, η διατήρηση παράλογων θέσεων
εργασίας που μεταφέρουν υψηλά αχρείαστα κόστη στους
πελάτες, τους οποίους δυσκολεύονται να διατηρήσουν και
να αλληλεπιδράσουν μαζί τους, και όλα αυτά σε έναν κόσμο
που αλλάζει ταχύτατα εργασιακές πρακτικές.
Δεύτερον, ο κλάδος τηλεπικοινωνιών βαρύνεται με πολλές
απαιτήσεις συμμόρφωσης σε κανονισμούς και διαδικασίες
που έχουν αντίκτυπο στη λειτουργία των επιχειρήσεων
που τον απαρτίζουν. Άδειες λειτουργίας, υποχρέωση
απόκτησης αδειών με υψηλά κόστη για την παραχώρηση
συχνοτήτων του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου κάθε χώρας,
έχουν επιβαρύνει σημαντικά τους προϋπολογισμούς των
παρόχων ανά τον κόσμο.
Tρίτον, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών έχουν να αντιμετωπίσουν
μεγάλο ανταγωνισμό από εναλλακτικούς παρόχους,
οι οποίοι πριν μερικά χρόνια εισήλθαν στην αγορά,
«αγοράζοντας» συνδέσεις από τους κύριους παρόχους,
και προσφέροντας σε καταναλωτές και επιχειρήσεις,
συνδεσιμότητα μαζί με σειρά υπηρεσιών προστιθέμενης
αξίας (ασφάλεια δικτύου, εφαρμογές λογισμικού και
διαχείρισης δεδομένων, κλπ.). Αυτές οι εταιρείες των
λεγόμενων φορέων εικονικού δικτύου κινητής τηλεφωνίας
(MVNO) ή μεταπωλητών, έχουν φτάσει σε σημείο να
διεκδικούν πελάτες από τους πάλαι ποτέ καθιερωμένους
παρόχους, και σήμερα να είναι καλύτερα τοποθετημένοι
στην αγορά, προκειμένου ανταποκριθούν στις ευκαιρίες
που παρουσιάζουν οι νέες τεχνολογίες. Το ΙοΤ είναι ένα
τέτοιο παράδειγμα, με την έννοια ότι οι βασικοί πάροχοι
τηλεπικοινωνιών καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες
για να ανταγνωνιστούν τους εναλλακτικούς (οι λεγόμενοι
Mobile Virtual Network Operators - MVNO) στην προσφορά
εφαρμογών και υπηρεσιών ΙοΤ.
Οι ευκαιρίες του ΙοΤ
Έτσι το ΙοΤ έγινε σημαντικό για τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών
που είδαν σε αυτό την ευκαιρία να αυξήσουν τα έσοδά
τους με το να συνδέουν μηχανήματα, συσκευές, προϊόντα,
κ.λπ., αφού τα αντίστοιχα έσοδα από τη σύνδεση ανθρώπων
/ καταναλωτών βαίνουν μειωμένα ως προς το δείκτη
εσόδων ανά χρήστη (Average Revenue per User - ARPU).
Έτσι ξεκίνησαν να επενδύουν τεράστια ποσά και πολλούς
πόρους λίγο πριν το 2010 στο λεγόμενο Διαδίκτυο των
Πραγμάτων, και έτσι μπορούμε σήμερα να χαρτογραφήσουμε
τις διαφορετικές συμμαχίες της αγοράς, να καταγράψουμε
τις προκλήσεις σε όλα τα επίπεδα που οι πάροχοι
τηλεπικοινωνίας αντιμετωπίζουν, και τα διακυβεύματα ως
προς την πραγμάτωση του οράματος του ΙοΤ.
Τεχνικές απαιτήσεις των
περισσότερων εφαρμογών ΙοΤ:
• Μεγάλη ενεργειακή αυτονομία (οι περισσότερες έξυπνες
συσκευές λειτουργούν με μπαταρίες).
• Χαμηλή συχνότητα λήψης και αποστολής μηνυμάτων ή
γενικά σημάτων στο δίκτυο.
• Μεγάλη χωροταξική κάλυψη του δικτύου, συχνά και σε
εσωτερικούς χώρους.
• Χαμηλό μοναδιαίο κόστος συσκευής και σύνδεσης.
Επειδή αυτές οι εφαρμογές δεν μπορούν να καλυφθούν
επαρκώς από τα υπάρχοντα δίκτυα τηλεπικοινωνιών
(2G/3G/4G), αναπτύχθηκαν οι τεχνολογίες Low Power
Wide Area (LPWA) από τους παρόχους αλλά και από παρόχους
που λειτουργούν εκτός του ρυθμισμένου φάσματος
(unlicensed spectrum). Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, οι
συνδέσεις LPWA θα αποτελούν περίπου το 70% των ΙοΤ
συνδέσεων κινητής τηλεφωνίας μέχρι το 2020.
Αυτή τη στιγμή, έχοντας σαν σημείο αναφοράς, τον μεγαλύτερο
όγκο από τους τύπους συνδέσεων, οι επικρατέστερες
επιλογές συνδεσιμότητας εφαρμογών ΙοΤ είναι το LoRa
(Long Range), το Sigfox, δύο που λειτουργούν εκτός του
αδειοδοτημένου φάσματος, και το NB-IoT (Narrow-Band
IoT), το οποίο λειτουργεί στα υφιστάμενα δίκτυα κινητής
των παρόχων, αναπτύχθηκε και προωθείται από τις
Vodafone, T-Mobile, Εricsson και Huawei.
infocom•02•18 23