Adsız sunu (4)
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Büyük ozanın vefat edeli 45 YIL oldu<br />
Anadolu’nun yetiştirdiği en önemli halk ozanlarından<br />
biriydi Aşık Veysel. Aşıklık geleneğinin son temsilcileri<br />
arasındaydı. 25 Ekim 1894’te Sivas’ın Şarkışla ilçesine<br />
bağlı Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Annesi Gülizar,<br />
babası “Karaca” lakaplı Ahmet’ti. Babasının aldığı<br />
bağlama, Veysel’in hayatını baştan aşağı değiştirdi;<br />
Aşık Veysel oldu.<br />
Aşık Veysel’in hayatının en önemli dönüm noktası 7 yaşında<br />
gözlerini kaybetmesiydi. O yıllarda yörede yaygınlaşan çiçek<br />
hastalığı sebebiyle bir gözünü kaybetti. Diğer gözü ise<br />
kapanmaya yüz tutmuştu. Aynı yıl geçirdiği kazayla o gözü<br />
de görmez oldu. Veysel, yaşadığı trajediyi yıllar sonra,<br />
“Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti. Onu<br />
giyerek beni çok seven Muhsine Kadına göstermeye<br />
gitmiştim. Beni sevdi. O gün çamurlu bir gündü, eve<br />
dönerken ayağım kaydı ve düştüm. Bir daha kalkamadım.<br />
Çiçeğe yakalanmıştım. Çiçek zorlu geldi. Sol gözümde çiçek<br />
beyi çıktı. Sağ gözüme de, solun zorundan olacak, perde<br />
indi. O gün bu gündür dünya başıma zindan” sözleriyle<br />
anlattı.
Change language