İMİ KOLEJİ ANADOLU LİSESİ ÖNERİ KİTAP LİSTESİ

Beni iki kadın çok sevdi:Biri yanlız ben
olduğum için,öteki mevkim için."Mustafa
Kemal'i karşılık beklemeden,yürekten,yalnızca
"O" olduğu için seven tek kadın Fikriye... Milli
mücadelede her zaman onun yanında olmasa
da desteğini hep hissettiren Fikriye...Ne yazık
ki Fikriye'nin ,bu içten sevgisi karşılığında elde
edebildiği tek şeybüyük bir hayal kırıklığı
olmuştu....
Bu son derece çarpıcı çöküş öyküsü, XV. Louis
döneminde Fransız sarayında epey etkili olmuş
aristokrat bir kadının gerçek yaşamına dayanır.
Madame de Prie günün birinde gözden düşer
ve kral tarafından Normandiya’ya sürülür.
İktidar sahibi ve ilgi odağı olduğu hareketli ve
eğlenceli Paris günlerinden sonra, ne kadar
süreceği belli olmayan, kendisiyle baş başa
kalacağı bir sürgün dönemi beklemektedir onu.
Ancak iktidar savaşları, entrika ve eğlenceden
ibaret boş saray hayatı varoluşuna anlam
katan tek şeydir. Hem kendini hem
çevresindekileri sürekli kandırma eğilimindeki
bu sığ ve kibirli kadın, malikânesinde gösterişli
eğlenceler düzenleyerek Paris’teki hayatını
yeniden canlandırmaya çalışır. Giderek
mantıklı düşünme yetisini bütünüyle yitiren
Madame de Prie, yeniden bütün dikkatleri
üzerine çekebilmek için inanılmaz bir plan
yapar.
“Ne olması gerekirdi ki, diye düşündüm, beni,
vücudumu böyle alev alev yakacak, sesimi
ağzımdan kendi iradem dışında fırlatacak bir
ateş seviyesine yükseltecek kadar
heyecanlandırsın?” Hâli vakti yerinde, kendi
küçük zevklerini zorlanmadan elde eden bir
adamın ruhunun ölmeye başladığını dehşet
içinde fark etmesi, onu insanlığını yeniden
keşfedeceği olayların içine itiyor. Daha önce
küçümsediği duygulara kendisinin de
kapılmasını tetikleyen küçücük bir hâdise
yaşaması gerekiyor.

Bir hayâle, bir vehme, bir söze bütün bir ömür feda
edilebilir mi? Peki ya karşılık beklemeden duyulan
bir sevgiye? “Çocuğum öldü dün” diye başlıyor
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu… Acaba
sevdiğinden başka gözü hiçbir şeyi görmeyen böyle
bir kadının neleri göze alabileceğinin bir sınırı var
mıdır? Hele bir de bu kişi sevdiğini herkesten daha
iyi tanıyorsa… Ve gene bu kadının umursamaz,
çapkın, eğlenmeyi seven ama birini sevmek, ona
bağlanmak ve en önemlisi birinin kaderinden
sorumlu olmak noktasında güdük kalmış bir insanı
sevmesi ve onunla birlikte olması ağır bir bedel
karşılığı oluyorsa… Peki, böyle bir bedeli ödemeye
değer mi? Bir yanda sayısız gönül macerası olan,
ama sevgiyi, bağlılığı yaşama şansı belki de hiç
gerçekleşmeyecek bir adam, diğer yanda sevdiği
kişi uğruna kendi hayatından bile vazgeçen bir
kadın… Melodrama yaklaşan havasıyla biraz
abartılı gibi görünse de, Zweig’ın akıcı ve güçlü
anlatımıyla günümüzde artık yaşanmasına pek de
ihtimal verilmeyen geçmişte yaşanan aşklara bir
ağıttır belki de bu güzel hikâye…
Mecburiyet’te, ressam Ferdinand eşi Paula’yla
birlikte ülkesindeki savaştan kaçarak İsviçre’nin
doğasına sığınmıştır. Ne var ki hâlâ içi içini yiyor,
her an o malum mektubun gelmesini bekliyordur.
İsviçre’de özgürdür, ama bir türlü kendini özgür
hissedemiyordur. Günlerden bir gün, ülkesinden
gelen askerliğe çağrı tebligatı eline ulaştığında
içinde bir mecburiyet hissi belirir. Ülkesinin girdiği bu
kirli savaşta o da ölmeye “mecbur” mudur, yoksa
İsviçre’de kalıp “özgür” olmaya devam etmeli midir?
Stefan Zweig yine en iyi bildiği şeyi yapıyor ve
çelişkilerle dolu insan ruhunu bütün ustalığıyla
gözler önüne seriyor. “Mecburiyet” pasifizme dair
şimdiye dek yazılmış en güçlü metinlerden biri
olmanın yanında, Stefan Zweig’ın kendi hayatıyla da
şaşırtıcı paralellikler içermektedir.

Acıyı gördüm. Gözlerinin ortasında bir çiçek gibi
büyüyen irisin önce ağır ağır büzülmesini, ardından
çığlık gibi ansızın patlamasını gördüm. Titreyen
dudaklar, bal mumuna dönüşen yüzleri, çöken
yanakları, irileşen elmacık kemiklerini, birer mağara
gibi derinleşen göz çukurlarını, kurumuş ağızların
içinde pelteleşen dilleri gördüm.
Anladım ki benliğimizin farkına vardığımız an, acının
pençesinde kıvrandığımız andır.
Çığlık değil, ürperiş değil, evet, nereden geldiğini
bilmediğim o vahşi iniltiyi kalbimin derinliklerinde
duydum. Soluksuz kaldım, boğazım kupkuru, alnım
ateşler içinde, tuhaf bir hülyaya kapılmışım gibi
sürüklendim o dipsiz boşlukta. Hayatın en karanlık
sırrıyla yüzleştim.
Karanlığın her aşamasından geçtim, akan kanın
sesini duydum, ölümün serinliğini damarlarımda
hissettim. Geçmişin kamburunu çoktan söküp attım
sırtımdan. İnsanın insanı öldürdüğü o ilk ânı
gördüm, katilin zafer haykırışını, kurbanın korku
çığlığını işittim.Her an uyanmaya hazır o muhteşem
dürtüyü bastırmak, insanlığın en masum haline, en
saf doğasına dönmemek için yıllarca ihanet ettim
kendime. Kendimle birlikte bütün dünyayı da
kandırdım. Neredeyse başaracaktım ama
bırakmadılar, benim adıma onlar öldürmeye
başladılar.
İşte bu yüzden geri döndüm...
Hoşça git,” dedi tilki. “Vereceğim sır çok basit: İnsan
ancak yüreğiyle baktığı zaman doğruyu görebilir.
Gerçeğin mayası gözle görülmez.” Küçük Prens
unutmamak için tekrarladı: “Gerçeğin mayası gözle
görülmez.”

Bilenler derler ki tasavvufu anlamak için derviş
olmak lazımdır. Emine Işınsu’nun “Bir Ben Vardır
Bende Benden İçeri”si, okuyana tasavvufu,
yaşamışçasına hissettiren bir eser. Kültürümüzü
anlamak için tasavvufu, tasavvufu anlamak için de
Yunus’u anlamak gerek. Tasavvufu yakından
bilmenin tek yolu, onu yaşamaktır. Edebiyatta, bir
hayatı ilk elden yaşamaya en yakın şekil, muhakkak
ki roman türüdür. Bu yüzdendir ki derin sezgiye
dayanan mesajları, büyük duyuşları, büyük aşkları
iletmek isteyen yazar, daha çok romanı tercih
etmiştir. Bu romanda Emine Işınsu’nun güçlü
kalemi, binlerce yıldır sufi kültürüne dayanarak bize
bir Yunus Emre anlatıyor. İnsan olarak, derviş
olarak, ermiş olarak Yunus’un yolculuğunu adım
adım izliyoruz. Yaşamıyoruz… Bu mümkün değil.
Ama yaşamış kadar oluyoruz.
“Bir yanımız çöl bir yanımız deniz…”
“Zaman döngüseldir ve farklı seçimler yapsan
da aynı hayatı yaşarsın. Sana verilmiş bir ömür
vardır. Bu dünyadaki zamanın bellidir. Ve her
şey bir denge içindedir. Biz... Daha doğrusu
ben, o dengeyi bozdum…”
Aynı gün aynı hastanede doğmalarıyla başladı
her şey. Bir hayatın birden fazla kez
yaşanabileceğinin ve yarım kalmış her
hikâyenin tamamlanmaya muhtaç olduğunun
bir kanıtıydı onlar. Peki Mecnun bu sefer
Leylasına kavuşabilecek mi? Yoksa yine çölde
mi açacak gözlerini? Çünkü o çöl çaresiz
âşıkların son durağıdır. Kavuşamayan âşıklar o
çölde aralar sevdiğini, kavuşanlarsa emlakçı
emlakçı dolanır dururlar, 2+1 kombili.
Yayınlandığı dönemde izleyicisini ekrana
kilitleyen Leyla ile Mecnun, bu kez bambaşka
bir hikâye ile sevenleriyle yeniden buluşuyor.
Mecnun, İsmail Abi, Erdal Bakkal, Baba
İskender, Yavuz Hırsız, Yedek Kamil, Gözlüklü
Çocuk Kaan ve Aksakallı Dede bu kez
bambaşka bir maceranın peşine düşüyor. O
geminin geleceğine ilk günkü gibi inananların,
sevdiği kızın gözlerinin içine bakarak ‘seni
seviyorum’ diyemeyenlerin, kendi çölünde
kaybolanların hikâyesi Leyla ile Mecnun Burak
Aksak’ın kalemiyle yeni başlangıçlar için geri
dönüyor.

İnandıklarımız Gerçekliğimiz Olabilir
Bir düşünün...
Bali'de tatildesiniz. Eve dönmeden önce bir
şifacıya görünüyorsunuz. Aslında bir
şikâyetiniz yok. Sadece onun ününü duymuş
olduğunuz için görüşmek istiyorsunuz.
Şifacının teşhisi kesin: Sağlığınız gayet yerinde
ama... mutlu değilsiniz.
Sonsuz bir bilgeliğin taşıyıcısı olan bu yaşlı
adam sizi sizden daha iyi biliyor gibi
gözükmekte. Yaşamınıza tuttuğu çok özel ışık,
sizi olabilecek en büyüleyici maceraya
sürükleyecek: Kendini keşfetmek! Size
yaşattığı deneyimler yaşamınızı altüst edecek
ve düşlerinizdeki yaşamın anahtarını size
sunacak.
Dünya çapında insanların dilinden düşmeyen
Mutlu Olmak İsteyen Adam, gerçekten mutlu
olmaktan bizi alıkoyan şeylerden kurtulmayı
öğrendiğimiz an, elde edebileceğimiz yeni
imkânlar dünyasıyla bizi tanıştırıyor.
"Kulaktan kulağa yayılarak büyük bir başarı
kazanan, insanların hayata bakış açılarını
değiştiren eşsiz bir roman."
Tanrı Daima Tebdil-İ Kıyafet Gezer
Mutluluğun kapını çalmasını bekleme, sen ona
git
Hayatını değiştirecek roman bu işte!
Bir düşünün. İntihar etmek üzeresiniz. Bir
adam hayatınızı kurtarıyor, ama karşılığında
sizinle bir anlaşma yapıyor. Bundan sonra o ne
söylerse sorgusuz sualsiz yapacaksınız. Kendi
iyiliğiniz için... Çaresiz, kabul ediyorsunuz ve
hayatınızın iplerini tıpkı bir kukla gibi
başkasının ellerine bırakıyorsunuz. Ve
hayatınız eskisinden çok daha güzel oluyor.
Yine de şüpheleriniz var: Bu adam aslında
kim? Çevresindeki gizemli kişilerin sırrı ne?
Sizden aslında ne istiyor?
Tanrı Daima Tebdil-i Kıyafet Gezer, kendi
kendimize koyduğumuz engelleri, korkularımızı
ve önyargılarımızı nasıl aşacağımızın,
kaderimiz sandığımız mutsuz bir yaşamı, bizi
mutluluğa götüren bir yolculuğa nasıl
dönüştüreceğimizin hikâyesi.

"İsteyip istemedeğimi doğru dürüst bilmediğim,
fakat neticede aleyhime çıkarsa istemediğimi
iddia ettiğim bu nevi söz ve fiillerimin daimi bir
mesulünü bulmuştum: Buna içimdeki şeytan
diyordum, müdafaasını üzerime almaktan
korktuğum bütün hareketlerimi ona yüklüyor ve
kendi suratıma tüküreceğim yerde, haksızlığa,
tesadüfün cilvesine uğramış bir mazlum gibi
nefsimi şefkat ve ihtimama layık görüyordum.
Halbuki ne şeytanı azizim, ne şeytanı? Bu
bizim gururumuzun, salaklığımızın uydurması..
"
Bu romanında, toplumsal gündemin kişilikler
üzerindeki baskısını ve güçsüz insanın
"kapana kısılmışlığını" gösteriyor Sabahattin
Ali. Aydın geçinenlerin karanlığına, "insanın
içindeki şeytan"a keskin bir bakış.
İşte karşı karşıyasın. Haydi bakalım. Söyle
söyleyeceğini. De diyeceğini. Dinler de. Tatlı
tatlı dinler de. Sevgiden söz aç. Ne çıkar; o
seni anlarsa değil, sen onu anlarsan bir şeyler
olacak.

Evrensel boyutlara ulaşmış ünüyle bugün
dünya edebiyatının en büyük yazarlarından biri
sayılan Goethe, henüz yirmi beş yaşındayken
yazdığı Genç Werther'in Acıları'nda, kısa bir
süre önce Charlotte adlı genç bir kadınla
yaşadığı mutsuz ilişkiden yola çıkmıştı.
Edebiyat dünyasına, karşılıksız aşkıyla intihara
sürüklenen "Romantik kahraman"ı armağan
eden bu büyüleyici mektup-roman, şiirselliği
ve yaşama tutkulu bakışıyla okuyucuları
mıknatıs gibi kendine çekmişti. Almanya'da
bütün gençliği etkisi altına alan romanın,
birçok intihara neden olduğu, Werther'in
giydiği mavi frak, sarı yelek ve çizmelerin
döneminde moda yarattığı, Napoléon'un bile
kitabı sürekli yanında taşıdığı söylenir.
Son derece duyarlı ve tutkulu bir genç ressam
olan Werther'in, düşsel dostu Wilhelm'e
yazdığı mektuplardan oluşan Genç Werther'in
Acıları, edebiyatta akılcılığın yerini alan
duygusallığın bir başyapıtıdır.
Aytmatov'a ilk büyük şöhretini kazandıran
Cemile, bir çoklarınca en güzel aşk hikâyesi
olarak değerlendirilmiştir. Gerçekten de
Cemile, aşk ve tabiatın çocuk dikkat ve
masumiyetiyle sunulduğu şahâne bir duygu
tablosudur. Ayrıca töre ve çevre şartlarının
insan unsurlarıyla ilişkileri açısından da
olağanüstü bir hikâyedir.
"İşte şimdi burada, Villon'un, Hugo'nun,
Baudelaire'nin Paris'inde, kralların ve
devrimlerin Paris'inde, ressamların yüzyıllık
Paris'i olmakla övünen her taşı ya bir tarihi, ya
bir efsaneyi hatırlatan şu Paris'te Werther,
Bérénice, Antoine ve Kleopatra, Manon
Lescaut, Education Sentimentale, Dominique,
hepsi birdenbire gözümden düşüverdi. Çünkü
ben Cemile'yi okudum. Roméo Juliette, Paolo
ve Francesca, Hernani ve Dona Sol, artık
bunların hiçbiri gözümde değil, çünkü ben
ikinci dünya savaşının üçüncü yılı yazında,
1943 yılının o Ağustos gecesinde Kurkureu
vadisinde bir yerde Zahire arabaları ile giden
Danyar ve Cemile'ye, bunların hikâyesini
anlatan küçük Seyit'e rastladım."
-Louis Aragon-

Dönüşüm
“Bir kitap başımıza inen bir darbe gibi bizi
sarsıyorsa neden zahmet edip okuyalım ki?”
Franz Kafka
3 Temmuz 1882 - 3 Haziran 1924… insan ömrü
için açılmış kırk yıllık kısa bir parantez ve bu
kısa aralıklı paranteze sığdırılan ömre derinlik
katan yedi eser, bunların yanında
tamamlanmamış üç roman, iç dökümü yüzlerde
mektup…
Gotik öğelerle bezeli Gregor’un öyküsü, birey ile
muktedir arasında yaşanan çatışma döngüsüne ve
yabancılaşmanın tekinsizliğine dair bit
manifestodur.
Pulitzer ve Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanan
John Steinbeck'in çağımızın toplumsal ve
insani meselelerini ustalıkla resmettiği eserleri
modern dünya edebiyatının başyapıtları
arasında yer alır. Steinbeck romanlarında yalın
ve keskin bir gerçeklik sunarken yine de her
seferinde çarpıcı bir öykü ile çıkar okurunun
karşısına. Tarihin bir kesitindeki dramı insani
ayrıntıları kaçırmadan sergilerken, "tozpembe
olmayan gerçekçi bir umudun" türküsünü
dillendirir. Bu nedenle eserleri edebi değerleri
kadar güncelliklerini de hiç yitirmemiştir.

Beyaz Zambaklar Ülkesinde, Mustafa Kemal
Atatürk zamanında Türkçeye ilk kez çevrildi.
Atatürk, kitabı okuduğunda bu destansı
başarıya tek kelimeyle hayran olmuştu. Derhal
kitabın ülkedeki okulların, özellikle askeri
okulların müfredatına dahil edilmesini emretti.
Türk askerleri ülkelerindeki “yaşamı yenilemek”
için mutlaka bu kitabı okumalıydılar. O vakitler,
kitap o kadar çok ilgi gördü ki, Kuran-ı
Kerim’den sonra en çok okunan kitap haline
geldi.
Sabahattin Ali – Eserin ana fikri ile ilgili
düşüncelerini bu sözlerle belirtmiştir:
”Dünya’nın en basit, en zavallı, hatta en
ahmak adamı bile, insanı hayretten
hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık
bir ruha maliktir!... Niçin bunu
anlamaktan bu kadar kaçıyor ve insan
dedikleri mahluku anlaşılması ve
hakkında hüküm verilmesi en kolay
şeylerden biri zannediyoruz?”
1998’ten bu yana YKY (Yapı Kredi
Yayınları) tarafından basılan kitap müthiş
bir satış başarısı yakalayan ve ilk basımı
1943 yılında Remzi Kitabevi’nden çıkan
“Kürk Mantolu Madonna”, kitap olarak
basılmadan önce 1941 yılında 48 bölüm
halinde “Hakikat” gazetesinde “Büyük
Hikaye” başlığı altında yayımlanmıştır.
Sabahattin Ali, Büyükdere’de ikinci kez
askerliğini yaptığı dönemde sol bileğini
sakatlamasına rağmen romanı yazmaya
devam etmiştir.
.

Simyacı, dünyaca ünlü Brezilyalı yazar
Paulo Coelho'nun üçüncü romanı. 1996
yılından bu yana Türkiye'de de çok
okundu, çok sevildi, çok övüldü bu kitap.
Bir büyük Doğu klasiği olan Mevlâna'nın
ünlü Mesnevî'sinde yer alan bir küçük
öyküden yola çıkarak yazılan bu roman,
yüreğinde çocukluğunun çırpınışlarını
taşıyan okurlar için bir "klasik" yapıt
haline geldi.
Darülelhan'ın (Konservatuvarın) alaturka
kısmında ud eğitimi alan Neriman, mensup
olmakla iftihar ettiği Doğu kültürünü çok seven
babası Faiz Bey'le on beş yaşından beri Fatih
semtinde oturmaktadır. Yine bu semtte
tanıştığı, babasına çok benzeyen ve
Darülelhan'da kemençe eğitimi alan Şinasi ile
yedi yıldır nişanlıdır. Bütün mahalle, tahammül
sınırlarını zorlayan bu nişanlılık ilişkisinin
evlilikle bitmesini beklemektedir. Ancak
Neriman'ın Darülelhan'da tanıştığı Macit, onun
içinde yer etmiş Batılı bir hayat yaşama isteğini
uyandırır. Neriman, Beyoğlu'nda, Harbiye'de
yaşanan ışıltılı hayat tarzına imrenerek
yaşadığı muhitten, evlerinden, babasından,
Şinasi'den ve hatta doğuyu temsil ettiğini
düşündüğü kedisinden bile nefret etmeye
başlar. Tramvay yoluyla birbirine bağlanan
ama birbiriyle bağdaşması mümkün olmayan
iki semt, Fatih ve Harbiye, aynı coğrafyada
yaşanan bir kültür ve zihin geriliminin
cepheleridir. Türk edebiyatının en üretken
kalemi Peyami Safa, televizyon dizilerine de
konu olan Fatih-Harbiye romanında
toplumumuzun yaşadığı asrîleşme
(çağdaşlaşma) sancılarına eşyalar, şahıslar,
kurumlar ve mekânlar üzerinden ayna
tutmaktadır.

Yalnızca bir iletişim aracı olarak görmeye
alıştırdığımız, belki de bu yüzden hafife almaya
başladığımız dil, aslında yaşamımızı belirleyen
en önemli kültürel etken. Dilimizin yoğurduğu
bir zihinle düşünüyor, hissediyor ve bunları
yine dili kullanarak aktarıyoruz. Dildeki
bozulma, yaşamı algılayışımızı,
kurgulayışımızı, yaşama sahip çıkışımızı
etkilediği gibi, iletişim kazalarına da yol
açabiliyor.
Feyza Hepçilingirler bu kitapta, bir yandan
dilimize sahip çıkmanın anlamını tartışırken, bir
yandan da doğru Türkçe'nin bilgisini sunuyor
okurlara. Dilimize ayna tutarken
yaşadıklarımıza da tanıklık eden bu yazılar,
Türkiye'yi birçok boyutuyla yansıtıyor.
"Bunca sorun dururken dille uğraşmayı
gereksiz bulanlar var mıdır, bilemiyorum.
Gereksiz değildir; çünkü dildeki bozulma, hem
o sorunların göstergesidir hem de dolaylı
olarak nedeni. Türkçe'nin bu kadar kötü
kullanılıyor olması, bütün işlerin kötüye gidiyor
olmasından bağımsız mı?"
ATİLLA İLHAN: ABD Bilim ve sanat
Akademisi'nin ilk ve tek Türk üyesi; iki kere
Nobel adayı... Kim bu adam? Kim bu çetin
Türkçe öğretim savaşçısı? Onu niye hepimiz
yeterince tanımıyoruz? Sinanoğlu, ABD gibi
nam ülkede çok genç yaşında profesör olmuş
bir harika çocuk; ülkesindeki "Amerikan
Rüyası"nın yanlış yayğınlığından, Türkçenin
itilip kakılarak, herhangi bir sömürgedeki "yerli
dili" muamelesi görmesinden son derece
rahatsız."

Serenad fırtınasından sonra Livaneli'den nefes
kesen bir roman
Sakin bir balıkçı köyünde genç bir kadının
cinayete kurban gitmesiyle başlar her şey.
Dünyadan elini eteğini çekmiş emekli inşaat
mühendisiyle genç, güzel ve meraklı gazeteci
kızın tanışmasına da bu cinayet vesile olur.
Kurguyla gerçeğin karıştığı, duyguların en
karanlık, en kuytu bölgelerine girildiği hikâye,
daha doğrusu hikâye içinde hikâye de böylece
başlar. Modern bir Binbir Gece Masalı'nın
kapıları aralanır. Ancak bu kez Şehrazad
erkektir.
Kardeşimin Hikâyesi aşkın mutlulukta
ulaşılacak son nokta olduğuna inananları bir
kez daha düşünmeye davet eden, aşka, aşkın
karmaşıklığına ve tehlikelerine dair nefes
kesen bir roman. Her sayfada yeni bir
gerçekliği keşfedecek, kuşku ile kesinliğin
sınırlarında dolaşacaksınız.
Roman okumak istiyorsanız...
Her şey, 2001 yılının Şubat ayında soğuk bir
gün, İstanbul Üniversitesi'nde halkla ilişkiler
görevini yürüten Maya Duran'ın (36) ABD'den
gelen Alman asıllı Profesör Maximilian
Wagner'i (87) karşılamasıyla başlar.
1930'lu yıllarda İstanbul Üniversitesi'nde
hocalık yapmış olan profesörün isteği üzerine,
Maya bir gün onu Şile'ye götürür. Böylece,
katları yavaş yavaş açılan dokunaklı bir aşk
hikâyesine karışmakla kalmaz, dünya tarihine
ve kendi ailesine ilişkin birtakım sırları da
öğrenir.

Gerçek, Efsane'ye dönüşecek
Bir zamanlar Amerika Birleşik Devletleri'nin
batı kıyısı olarak bilinen yerde şimdi
Cumhuriyet adında, komşularıyla sürekli
savaşan bir ülke vardır. Cumhuriyet'in seçkin
sınıfından gelen on beş yaşındaki üstün
yetenekli June, askerî bir dehaya sahiptir.
İtaatkâr, hırslı ve kendini ülkesine adamış bu
genç kız onun uğruna her şeyi yapmaya
hazırdır. Fakir bir aileden gelen on beş
yaşındaki Day ise ülkenin en çok aranan
suçlusu ve bir devlet düşmanıdır. Kendisi gibi
asker olan ağabeyi Metias öldürülünce June,
Day'in peşine düşer. İnandıkları şeyler uğruna
savaşan bu iki gencin kesi?en yolları, onları
Cumhuriyet'in karanlık sırlarına götürecektir.
"Efsane, söylendiği kadar iyi olmakla kalmıyor,
bunu kesinlikle hak ediyor.
Her yazdığı romanla yüz binlerin kalbini feth
eden İskender Pala yeni romanı ‘OD’ ile
yeniden okurlarını selamlıyor. Od bir Yunus
Emre romanı. Gök kubbemizin her zaman
parlayan ve hep çok sevilen, şiirleri gönülden
gönüle dolup dilden dile dolaşan Yunus Emre,
bu kez OD’un ana kahramanı. İskender
Pala’nın ilim ve kültür adamı olmasının
yanında, yazar kişiliğinin imbiğinden geçirilerek
aşkın tahtına bir kez daha oturtuluyor. 13.
yüzyılın her bakımdan kavruk ve yanıp yıkılan
ortamına Yunus Emre’nin gelişi tarihi atmosfer
içerisinde hakiki anlamına kavuşturuluyor.
Yıkıntılar ve yangınlar içinden bir gönül ve bir
insanlık anıtının inşa edilişi cümle cümle
anlatıyor ve elbette kalbe dokuna dokuna yol
alıyor. Romanın her sayfasında Yunus’un
hamlıktan saflığa geçişi okunuyor.

"Yüzyıllık Yalnızlık'ı yazmaya başladığımda,
çocukluğumda beni etkilemiş olan her şeyi
edebiyat aracılığıyla aktarabileceğim bir yol
bulmak istiyordum. Çok kasvetli kocaman bir
evde, toprak yiyen bir kız kardeş, geleceği
sezen bir büyükanne ve mutlulukla çılgınlık
arasında ayrım gözetmeyen, adları bir örnek
bir yığın hısım akraba arasında geçen
çocukluk günlerimi sanatsal bir dille ardımda
bırakmaktı amacım. Yüzyıllık Yalnızlık'ı iki
yıldan daha kısa bir sürede yazdım, ama yazı
makinemin başına oturmadan önce bu kitap
hakkında düşünmek on beş, on altı yılımı aldı.
Büyükannem, en acımasız şeyleri, kılını bile
kıpırdatmadan, sanki yalnızca gördüğü olağan
şeylermiş gibi anlatırdı bana. Anlattığı öyküleri
bu kadar değerli kılan şeyin, onun duygusuz
tavrı ve imgelerindeki zenginlik olduğunu
kavradım. Yüzyıllık Yalnızlık'ı büyükannemin
işte bu yöntemini kullanarak yazdım. Bu
romanı dikkat ve keyifle okuyan, hiç
şaşırmayan sıradan insanlar tanıdım.
Şaşırmadılar, çünkü ben onlara hayatlarında
yeni olan bir şey anlatmamıştım, kitabımda
gerçekliğe dayanmayan tek cümle
bulamazsınız."
Kendi dönemi içindeki gerçekçilik anlayışına
uygun olarak yazılmış olan Yaban'da Yakup
Kadri, I. Dünya Savaşı'nın bitimiyle birlikte
Sakarya Savaşı'nın sonuna kadar olan sürede
bir Anadolu köyünde, köylüleri, köyün
durumunu, Milli Mücadeleye ilişkin tavırlarını
bir aydının gözüyle verir. Yaban için "bu eser
benliğimin çok derinliklerinden adeta kendi
kendine sökülüp, koparak gelmiş bir şeydir"
diyen yazar, bu romanda ortaya koyduğu
birçok soruna daha sonra yazacağı Ankara'da
cevap bulmaya çalışacaktır.

Evin kendisi, çocuğun hafızasında Mor
Salkımlı Ev yaftasını taşır. Bu ev, yarım
asırdan ziyade, bazan da her gece, bu küçük
kızın rüyalarına girmiştir. Arka taraftaki
bahçeye nazır pencereler, çifte merdivenlerin
sahanlıklarındaki ince uzun pencereleri, baştan
başa mor salkımlıdır ve akşam güneşinde mor
çiçekler arasında camlar birer ateş levhası gibi
parlar.
Halide Edib Adıvar, anılarını iki cilt halinde
kaleme almış, bu iki cildi de hayatının ayrı
dönemlerinde yazmıştı. Mor Salkımlı Ev,
yazarın çocukluk günlerinden 1918 yılına kadar
olan dönemi anlatır. 'İstiklâl Savaşı Hatıraları'
alt başlığını verdiği Türk'ün Ateşle İmtihanı ise
bu tarihten 1923 yılına kadar olan olayları.
Mor Salkımlı Ev'de, ülkesinin tarihine hem bir
aydın, hem de bir eylemci olarak büyük
katkılarda bulunmuş bir yazarın yetiştiği yılları
okuyacaksınız.
Bir oteli yönetmekle bir kurumu, geniş bir
işletmeyi, bir ülkeyi yönetmek aynı şeydi
aslında. İnsan kendini, olanaklarını tanımaya,
gerçek sorumluluğun ne olduğunu anlamaya
başlayınca bocalıyordu, dayanamıyordu.
Ülkeleri yönetenler iyi ki bilmiyorlardı bunu;
yoksa bir otel yöneticisinin yapabileceğinden
çok daha büyük hasarlar yaparlardı
yeryüzünde. Defteri kapadı. Ne gereği vardı
artık bunları yazmanın ya da birkaç satır yazıp
bırakmanın?
Çağdaş edebiyatımızın en ünlü kişilerinden
Zebercet, yaşamını günlük yaşamın
gerektirdiği en basit işlevlere odaklamış biri.
Görünüşüyle son derece gerçek, basit ve
sıradan. Ama içimizde bıraktığı etki öyle mi?
Yusuf Atılgan’ın unutulmaz romanı Anayurt
Oteli, bir memleket portresi, bir mizaç izahı.
Yayımlandığı ilk günden bu yana
başucumuzda. Okura düşen de onu daha
yakından tanımak.

Nobel Ödüllü yazar Orhan Pamuk’un kitabı
Masumuyet Müzesi, 2008 yılında
yayımlanmıştır. Orhan Pamuk, kitabı kızı
Rüya’ya ithaf etmiştir. Yazar bu kitabı on yıllık
çalışma sonucunda oluşturduğu bilinmektedir.
Kitap New York Times tarafından “2009 Yılının
En İyi Kitapları” listesinde yer almaktadır.
İngiliz yazar George Orwell’in 1949 yılında
yayımlanan ve kısa sürede kült mertebesine
erişmiş eseri 1984, 1949 yılında
yayımlanmıştır. Distopya türünde bir roman
olan 1984, “Büyük Birader”, “Düşünce Polisi”,
“101 Numaralı Oda”, “2+2=5” gibi çeşitli
terminolojileri ve kavramları günümüz lugâtına
dahil etmiştir. George Orwell kitapları arasında
en çok bilinen eserdir.
Romanın adı “Avrupa’daki Son Adam” ismiyle
yayımlanmak istenmiştir fakat Orwell’ın
yayıncısı başarılı bir pazarlama stratejisiyle
kitabın adını Bin Dokuz Yüz Seksen Dört
olarak değiştirmiştir.
Roman, II. Dünya Savaşı’ndan sonra oluşan
totaliter rejimlere ağır bir eleştiri niteliğindedir
ve romandaki alegoriler ve semboller bu
totaliter devletleri işaret etmektedir.

Hasretinden Prangalar Eskittim, ilk kez 1968
yılında yayımlandı. O tarihten günümüze
defalarca baskı yaptı. Birbirini takip eden
birkaç kuşak sosyalist ve devrimcinin ellerinde,
sözlerinde ve şarkılarındaydı. Birçok kişinin acı
tatlı hatıralarında unutulmaz, özel bir yeri oldu.
Ahmed Arif şiirleri bizce, hem şairin kendi
kuşağının hem de ardından 68-78 kuşaklarının
memleket ve halk sevgisini, isyancı ruhunu ve
başkaldırı etiğini simgeliyor. Kitabın bu 40. yıl
özel basımıyla Ahmed Arif`in dizeleriyle, eski
kuşaklara bir kırmızı karanfil vermek istedik.
Daha da önemlisi, gözlerden silinmeye
çalışıldıkları bu çağda, bu fikirleri ve değerleri
genç okurlara taşımak, hatırlatmak istedik.
Cemal Süreya, ilk kitabı Üvercinka 1958'de
çıktığında, 27 yaşında, ilk şiiri ("Şarkısı Beyaz")
daha beş yıl önce yayımlanmış genç bir şairdi.
Bu kitapla çağcıl Türk şiirinin en çok
konuşulan, en çok tartışılan akımlarından İkinci
Yeni'nin öncülerinden biri olacağını ne kendisi
ne de bir başkası bilebilirdi.
Lirik, erotik, ideolojik... Sıcak, tılsımlı ve
ölümsüz.

Yapı Kredi Yayınları toplu şiirlerini yayımladığı
şairlerin kitaplarının tekil baskılarını yapmaya
devam ediyor. Ben Ruhi Bey Nasılım’ın
ardından Edip Cansever’in 1958 Yeditepe Şiir
Armağanı’na layık görülen kitabı Yerçekimli
Karanfil 1957 yılında yapılan ilk baskısındaki
Orhan Peker’e ait özgün kapak tasarımıyla
okurla yeniden buluşuyor.
Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum
işte Sen de bir başkasına veriyorsun daha
güzel O başkası yok mu? bir yanındakine
veriyor Derken karanfil elden ele...
Dostoyevski'nin edebi hayatının olgunluk
dönemlerinde yazdığı ve ahlâkın anlamını
sorgulayan Suç ve Ceza, içine saplandığı
yoksulluk çıkmazında toplum kurallarının
bağından kurtulduğuna inanan bir gencin
hikâyesini anlatır. Raskolnikov adını taşıyan bu
gencin vicdan muhasebesi ve ahlâki
hesaplaşması üzerinde yoğunlaşan roman da
sarsıcı sorularla yüzleşilir; Raskolnikov,
öldürdüğü tefeciden aldığı parayı hayırlı bir
amaç için kullanırsa, işlediği suçun doğasını
kalıcı biçimde değiştirebilir mi? Cinayet ve
hırsızlık gibi suçlar, "yüce" amaçlar için
gerçekleştirilmişse vicdanın yükünden ve
cezadan muaf olabilir mi? Dostoyevski'nin en
çok okunan romanı olan Suç ve Ceza, ilk defa
yayımlandığı 1866 yılından bu yana insan
ideallerini ahlâki ve felsefi sorularla sınamaya
devam ediyor.

Sunay Akın, bu kez Bir Çift Ayakkabı'yla
çıkıyor insanlık tarihinin bilinmeyen tozlu
yollarındaki macerasına.
Bir Çift Ayakkabı kimi zaman boya
sandıklarındaki hayat ağacı imgesine
dönüşüyor, kimi zaman koskoca bir padişahın
imdadına yetişiyor. Ay'ın, sinemanın, sanatın,
aşkın, savaşın, vd. tarihine ışık tutuyor.
"Kendi vatanında bile yabancıdır kanadı
kırık kuşlar"
1930'ların Almanyası... Nazilerin baskısından
bunalan Yahudi asıllı tıp doktoru Gerhard
Schlimann, çemberin yeterince daraldığını,
kendisi ve ailesi için tek çarenin kaldığını
hisseder: Kaçmak...
Ancak işsizliğin, savaşın habercisi toplumsal
karmaşaların ve her yere yayılan ayrımcılığın
cenderesindeki bir dünyada insanca
yaşanacak bir yer bulmak hiç de kolay değildir.
Zira Gerhard Schlimann ve diğer Yahudilere
sözümona gelişmiş ülkeler bir bir sırt
çevirirken, bir tek Avrupa'nın kıyısındaki genç
bir Müslüman ülke kucak açar: Türkiye
Cumhuriyeti...

Karanlık Odalarda Bir Kehanet
Fısıldanıyor…
Doğru sandıkların, derinlere indikçe
yalanlara dönüşmek üzere…
Işid'e bağlı bir grup Vatikan’a sızar ve
Papa Franciscus’u kaçırır. Papa’nın
kaçırılışından bir süre sonra internette
dolaşan bir video ruhani lideri tutsak
halde göstermekte ve kan dondurucu bir
duyuru yapmaktadır: I. Franciscus gece
yarısı canlı yayında infaz edilecektir.
Böylece zamana karşı kıyasıya bir yarış
başlar. Öte yandan Papa’nın kaçırılması
tüm dünyada kaosa neden olmuştur.
Milyonlarca insan sokaklara dökülür, bu
arada radikal dinci terör örgütleri birçok
saldırı gerçekleştirir ve çeşitli bölgelerde
Hıristiyanlar ile Müslümanlar arasında
çatışmalar baş gösterir. Dünya büyük bir
savaşın eşiğindedir. San Pietro
Bazilikası’nda çalışırken tüm bu krizin
ortasında kalan Tomás Noronha,
Papa’nın tutulduğu yerle ilgili bir ipucu
ararken gizemli bir isme ulaşır: Bu ipucu
Tomas’ı kutsal kentin en karanlık sırrına
götürecektir.
Çok satan romanlarıyla tanınan ve geniş
okur kitlesine sahip yazar Sinan Akyüz
yine ses getirecek son kitabıyla
okurlarını selamlıyor. Alfa Yayınları’ndan
çıkan İncir Kuşları’nda yazar, Bosnalı bir
genç kız olan Suada’nın gerçek
yaşamından yola çıkıyor. Okuru savaşın
ve aşkın yakıcı gücüne tanıklığa davet
ediyor.Bosna tüm bilinmeyenleriyle ilk
kez Sinan Akyüz kalemiyle yazıldı…
Sinan Akyüz dünyanın seyirci kaldığı bir
soykırımı Suada’nın öyküsüyle yeniden
gündeme getiriyor. Yakın tarihi
edebiyatla buluşturan yazar, aşkın içinde
“savaşı ve şiddeti”, savaşın içinde de
“aşkı ve inancı” ustalıkla harmanlıyor. Bu
romanla Bosna Savaşı’nın bilinmeyen
bambaşka bir yüzü gün ışığına çıkarken;
kitap okuyucusuna sürpriz bir sonla veda
ediyor.

Aynı ırktan geliyorlardı. Aynı dili
konuşuyorlardı. Bir tek dinleri farklıydı.
Biri Müslüman Boşnak genci, diğeri ise
Hıristiyan Sırp’tı. İkisi de
konservatuardaki aynı Boşnak kızına
âşık olmuşlardı. Ve bir gün bu iki genç,
güzeller güzeli Suada’ya aşklarını ilan
ettiler. Ancak gençlerden biri aşkına
karşılık bulmuş, diğeri ise “Kalbimde iki
kişiye yer yok” cevabını almıştı. Takvim
yaprakları 6 Nisan 1992’yi gösterirken bir
bomba düştü beyaz zambakların açtığı
yüreklere… Suada patlak veren savaşın
estirdiği rüzgârda âdeta savrulan bir
yaprak gibiydi.
Savruldu, savruldu, savruldu… Sonra da
kader onu bir zamanlar ‘hayır’ dediği
genç adamın eline esir düşürdü. Genç
adam, o gün ela gözlü çöl ahusuna
bakmış “Kader bizi ne inanılmaz bir
şekilde birleştirdi, görüyor musun
Suada?” demişti. Modern zamanlarda
Avrupa’da yaşanmış bir soykırımda,
kadere inananların romanıdır İncir
Kuşları… Bu kitap tamamen gerçeklere
dayanmaktadır…