Ο Αλέκος σε Αποστολή
Ο Αλέκος είναι ο Πελεκάνος που ερχόμενος στην Ελλάδα για τους θερινούς μήνες, συναντά την αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η οποία του αναθέτει μια αποστολή. Ανάμεσα σε ξεκαρδιστικές περιπέτειες και υπερφυσικές καταστάσεις ο Αλέκος προσπαθεί να φέρει σε πέρας την αποστολή του. Θα τα καταφέρει άραγε;
Ο Αλέκος είναι ο Πελεκάνος που ερχόμενος στην Ελλάδα για τους θερινούς μήνες, συναντά την αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η οποία του αναθέτει μια αποστολή. Ανάμεσα σε ξεκαρδιστικές περιπέτειες και υπερφυσικές καταστάσεις ο Αλέκος προσπαθεί να φέρει σε πέρας την αποστολή του. Θα τα καταφέρει άραγε;
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
να ξεκουραστώ ήταν απαραίτητη.<br />
Δεν ξέρω πό<strong>σε</strong>ς ώρες μετά, προσθαλασσώθηκα<br />
μαλακά στην επιφάνεια της Μεσογείου, κατάπια το<br />
πρώτο κεφαλόπουλο που πέρα<strong>σε</strong> από μπροστά μου,<br />
γεμίζοντας το σάκο του ράμφους μου με θαλασσινό νερό<br />
και πάνω που προσπαθούσα να με πείσω ότι δεν<br />
κινδυνεύω από κανέναν πεινασμένο καρχαρία, έγινε το<br />
εξής απίστευτο.<br />
Η θάλασσα γύρω μου άρχι<strong>σε</strong> να φουσκώνει. Σε<br />
απόσταση λιγότερη από εκατό μέτρα εμφανίστηκε μια<br />
γιγάντια ουρά ψαριού, στα χρώματα του σμαραγδένιου<br />
πελάγους και κτύπη<strong>σε</strong> με δύναμη το νερό, σηκώνοντας<br />
ένα τσουνάμι γύρω μου. Από τη μια το σοκ, από την<br />
άλλη η κούραση της πτήσης ήρθα και παρέλυσα. Δεν<br />
έκανα καμιά προσπάθεια να πετάξω να σωθώ. Μόνον<br />
μια σκέψη πέρα<strong>σε</strong> από το μυαλό μου… ότι… ήρθε το<br />
τέλος μου…<br />
Η ουρά χάθηκε στα βάθη σχηματίζοντας μια τεράστια<br />
δίνη κι εγώ έμεινα να κτυπιέμαι πάνω στα κύματα σαν<br />
μουσκεμένο κούτσουρο. Πριν προλάβω να συνέλθω<br />
από την σοκαριστική έκπληξη, τα νερά φούσκωσαν ξανά<br />
και η υπερφυσική ουρά εμφανίστηκε και εξαφανίστηκε<br />
κάνα δυο – τρεις φορές, ώσπου <strong>σε</strong> απόσταση αναπνοής<br />
ξεφύτρω<strong>σε</strong> μέσα από τη θάλασσα μια γυναίκα. Μια<br />
γυναίκα, μισή ψάρι. Γιγάντια και πανέμορφη. Με μαλλιά<br />
στο χρώμα του ωκεανού και πράσινα μάτια.<br />
- Ζει ο Μέγας Αλέξανδρος; με ρώτη<strong>σε</strong> αγριεμένη.<br />
- Δεν είμαι από αυτά τα μέρη Κυρά μου, δεν ξέρω τι<br />
μου λες… κατάφερα να ψελλίσω…<br />
Ύψω<strong>σε</strong> τα χέρια της προς τον ουρανό και κτύπη<strong>σε</strong> με<br />
δύναμη τη θάλασσα. Σηκώθηκε σαν δελφίνι στην<br />
επιφάνεια και βούτηξε μαινόμενη στα άπατα νερά. Τα<br />
κύματα με κτυπούσαν ανελέητα και πάνω που βρήκα το<br />
κουράγιο να ανοίξω τα φτερά μου και να την κάνω με<br />
ψηλά φτερουγισματάκια, ακούστηκε πίσω μου η<br />
αυστηρή φωνή της.<br />
- Μην τολμή<strong>σε</strong>ις!<br />
Έκανα στροφή 180 μοιρών έντρομος και αντίκρισα το<br />
σκοτεινιασμένο βλέμμα της…<br />
- Ξεμούδιαζα Κυρά μου… δεν είχα σκοπό να
Change language