Start 525w

More documents

Recommendations

Info

POGLED IZVANA JASENOVAC I SAJMIŠTE Nacizmi malih razlika Ante Pavelić i Milan Nedić, Maks Luburić i Draža Mihailović, ustaše i četnici, takozvana Nezavisna država Hrvatska i kvislinška Srbija, sve je to historijski šljam i jad dostojan prezira, kriv za, sa jedne strane granice, istrebljivanje Jevreja, Srba, Roma... a sa druge Jevreja, Roma i muslimana. I lijevo i desno od Bosne i Hercegovine antifašisti su vlastima bili mrži od najmržeg neprijatelja. Na obje strane djeca su ubijana plinom, muškarci kamom, žene kako se stiglo. NDH i Srbija iz Drugog svjetskog rata bile su tek ispostave Hitlerovog Berlina na Balkanu, a sitne razlike, za razliku od krupnih, nikome nisu olakšavajuća okolnost PIŠE: Emir Imamović Pirke pirke@startbih.info RIJEČI, SAMO RIJEČI: „Tek 27 godina obilježavamo ovo strašno stradanje koje se dogodilo prije više od 70 godina u Drugom svjetskom ratu. To govori da se htjelo sakriti strašno stradanje Srba, Jevreja i Roma, đu kojima je bilo i 20.000 djece. Zato ne memogu da zaboravim i oprostim usta škom režimu za ono što su uradili našem narodu“, kazao je Milorad Dodik, predsjedavajući Predsjedništva Bosne i Hercegovine, na grobnom polju Topole u Spomen-području Donja Gradina, gdje su on, te razni neki predstavnici Republike Srpske i Srbije obilježili stradanje zatočenika u koncentracionom logoru Jasenovac, ali i na drugim mjestima, za vrijeme Drugog svjetskog rata. - Ovde smo iz godine u godinu i zauvek. To je naša obaveza, odgovornost, zalog za budućnost, znajući da cenimo slobodu, ali i poštovanje prema drugom ljudskom biću bez obzira na veru, naciju ili spol. Stradali su nedužni ljudi, žene, deca, starci, bez ikakve naznake ljudskosti od strane dželata. Zbog mira, bratstva i jedinstva nije se o Jasenovcu pričalo, a moralo se! Zato danas imamo negiranje NDH, kao jedne umobolne tvorevine, i dovode se čak u pitanje činjenice da se išta događalo. Uložićemo napore da negujemo žrtvu Jasenovca, ali i sredstva, energiju, za izgradnju memorijalnog centra na ovom mestu. To je najmanje što dugujemo nevinim žrtvama - rekla je na istom mjestu istoga dana, u nedjelju petog maja, premijerka Srbije Ana Brnabić. - Bog zna koliki je broj onih koji su umoreni u najstrašnijim mukama. Još se vodi velika diskusija koliki je taj broj. Veoma veliki. Oni najobjektivniji istraživači smatraju da je prešao milion - dodao je poglavar Srpske pravoslavne crkve, patrijarh Irinej. „Tačno je da nismo jednaki, mi nismo bili na strani Hitlera, nismo provodili holokaust nad Židovima i Hrvatima, nismo terali Hrvate da nose obilježja kao što su Srbi i Židovi morali nositi tokom Drugog svetskog rata - Židovi žute, a Srbi plave trake“, izjavio je, ne ove nedjelje, nego nekada ranije i nekim drugom povodom, ministar vanjskih poslova Srbije, Ivica Dačić. DJELA, SAMO DJELA: Vrelog ljeta 1942. godine, krajem augusta, okupatorski general Alexander Lohr, u Berlin iz srpske prijestolnice šalje kratku i strašnu poruku: „Belgrad ist Judenfrei.“ Do tada se po beogradskim ulicama navozala dušegupka, kamion kojeg su majstori raznih struka iz fabrike Gaubschat Fahrzeugwerke GmbH pretvorili u pokretnu plinsku komoru za sve koji nisu imali ni toliko sreće da umru malo kasnije, u koncentracionom logoru na Sajmištu, na mjestu unutar Nezavisne države Hrvatske, na koje su dovođeni stradalnici Jasenovac iz Srbije. „On je tada nešto pisao ili crtao... sedio je na maloj stolici, a beležnicu je držao na većoj stolici, tako je pisao... Teško mi je bilo bez suza da se pozdravim sa njim, samo sam ga poljubila. To je bio naš rastanak poslednji, to je bio 17. oktobar 1941. godine“, ispričala je Nada Karaičić, rodica Davida Bivasa, iz čuvene, u Drugom svjetskom ratu od Jevreja ispražnjene, Jevrejske ulice u Beogradu. Davidovog oca Efraima zvali su Franjo. Njegova je majka, sudeći po imenu – Bojana, bila etnička Srpkinja. Imao je deset godina kada su došli i po njega. Nije preživio logor. Tako je, dakle, bilo one 1941. u Srbiji Milana Nedića koja možda nije bila na strani Hitlera, ali sigurno jeste zajedno sa njima, u kojoj Jevreji i Hrvati nisu nosili žute i plave trake. Prvi jer ih nisu imali kada staviti, a drugih, mahom, nije ni bilo. „Kompleks Starog sajmišta, usled državnog i društvenog zaborava, koji je trajao od završetka Drugog svetskog rata do danas, pretrpeo je potpunu devastaciju i korišćen 24 10.05.2019. www.startbih.ba
Sajmište je u najrazličitije svrhe, od smeštaja omladinskih brigada tokom izgradnje Novog Beograda, preko umetničke kolonije i adaptacije stambenih jedinica za radnike i gradsku sirotinju, pa sve do otvaranja restorana i bokserskih klubova. Međutim, ovo je prvi put da je jedna stranka na vlasti u ovaj prostor smestila svoj mesni odbor, koji se nije libio da istakne stranački transparent. Iako je tabla, kako reče ministar Đorđević, ubrzo uklonjena, mesni odbor je ostao da radi u zgradi koja je izgrađena na ruševinama nekadašnje logorske bolnice, odakle je bolničarka Hilda Dajč poslala svoja pisma, koja su danas dragocena svedočanstva o uslovima u kojima su se nalazili logoraši pred pogubljenje u gasnom kamionu. Učešće kvislinške vlade Milana Nedića u holokaustu na tlu Srbije je nesumnjivo, i baš zbog toga sablasni prostor Starog sajmišta biva preimenovan u sve, samo ne u mesto sećanja na holokaust“, napisao je, pored ostaloga, Saša Ilić u tekstu „Mesni odbor SNS - (Staro) Sajmište“, objavljenom krajem januara prošle godine na sajtu Peščanik, a povodom činjenice da je jedan mjesni odbor Srpske napredne stranke Aleksandra Vučića za svoje sjedište odabrao mjesto masovnih likvidacija beogradskih Jevreja, Roma i Srba protivnika kvislinške vlasti. CHURCHILL I EISENHOWER NA ĆIRILICI: U Sjevernoj Makedoniji je bivša, nacionalistička vlast, uz sve ostale, podigla i spomenik „žrtvama partizanskog terora“. U Srbiji su poodavno izjednačena prava pripadnika četničkog i partizanskog pokreta, dok se o Draži Mihailoviću i Milanu Nediću govori kao o Churchillu i Eisenhoweru na ćirilici. U Sarajevu, uz ulicu, Mustafa Busuladžić, sitni kolaboracionist i veliki antisemit, ima i školu. U Hrvatskoj je pokojni Franjo Tuđman, čim se prvi puta dokopao mikrofona, NDH-a opisao kao povijesnu težnju Hrvata za svojom državom i od tada se, dakle ne malo, predano radi na promjeni ishoda Drugog svjetskog rata. U Republici Srpskoj, u kojoj broj žrtava Jasenovca, vidimo, raste iz godine u godinu, četnici se sa sve uniformama i kokardama, okupljaju svakom zgodom i na svakom prikladnom mjestu. I da, razlike između blesavog komada kamena u Skoplju, odnosno Busuladžićevih odvratnih tekstova sa jedne, te masovnih zločina nacističkih saradnika nisu zanemarive. Princip je, međutim, ako ne isti, onda prokleto sličan. Ante Pavelić i Milan Nedić, Maks Luburić i Draža Mihailović, ustaše i četnici, takozvana Nezavisna država Hrvatska i kvislinška Srbija, sve je to historijski šljam i jad dostojan prezira, kriv za, sa jedne strane granice, istrebljivanje Jevreja, Srba, Roma...a sa druge Jevreja, Roma i muslimana. I lijevo i desno od Bosne i Hercegovine antifašisti su vlastima bili mrži od najmržeg neprijatelja. Na obje strane djeca su ubijana plinom, muškarci kamom, žene kako se stiglo. NDH i Srbija iz Drugog svjetskog rata bile su tek ispostave Hitlerovog Berlina na Balkanu, a sitne razlike, za razliku od krupnih, nikome nisu olakšavajuća okolnost. HISTORIJU DOPISUJU PORAŽENI: „Radikalskoespeesovska kultura sećanja i konstrukcija novog nacionalnog identiteta tokom devedesetih zasnovana je na stradanju Srba u Jasenovcu, što se proteglo i na period nakon pada Miloševića, a samo se potvrđivalo u pokušajima predloga memorijalizacije kompleksa Starog sajmišta tokom dvehiljaditih i kasnije, posle Vučićevog dolaska na vlast. U suštini, srbijanske vlasti ne interesuje obeležavanje sećanja na holokaust na teritoriji Srbije, već isključivo podrivanje autoriteta suseda, pre svega Hrvatske“, piše Ilić u već pomenutom tekstu. Ana Brnabić u jednom ima pravo: zbog mira i bratstva i jedinstva, jugoslavenska se historiografija prema činjenicama odnosila ne kao nauka, već kao sredstvo politike. Broj žrtava Jasenovca - kojeg strašnim mjestom ne čini samo cifra umorenih, već i sistematičnost zločinaca – uvećavan je, sjećanje na Lehra i Dimitrija Ljotića, Sajmište i dušegupke, potiskivano, dok je konstruiran mit o antifašističkom pokretu u Srbiji u kojoj, a nakon sloma POGLED IZVANA kratkotrajne Užičke republike, Titovi partizan nisu vodili niti jednu veliku bitku protiv nacista sve do pred sam kraj rata. U proučavanju prošlosti, koje je trebalo služiti jugoslavenskoj sadašnjosti, jednako je zanemarivana uloga BiH i njenog muslimanskog stanovništva u antifašističkom pokretu. „Najlegendarniji događaji u historiji partizanskog pokreta dogodili su se u ovom periodu, koji je osnova partizanske mitologije komunističkog režima poslije rata: osnivanje Prve i Druge proleterske brigade, ‘dugi marševi’ preko Bosne i Hercegovine, sazivanje Prvog zasjedanja AVNOJ-a u Bihaću, bitke na Neretvi i Sutjesci, sazivanje Drugog zasjedanja AVNOJ-a u Jajcu i formiranje nove jugoslavenske države te njemački desant na Titov štab u Drvaru... Centralni organi zametka jugoslavenske savezne države, iskovani u Bosni i Hercegovini, premješteni su u oslobođeni Beograd tek u jesen 1944. godine. Da simbolika bude potpuna, Jajce, mjesto gdje je rođena nova jugoslavenska država, bilo je i bosanska srednjovjekovna kraljevska prijestolnica“, piše britanski povjesničar splitskog porijekla, Marko Atilla Hoare, u nedavno objavljenoj knjizi „Bosanski muslimani u Drugom svjetskom ratu“. Svaka strateška greška jugoslavenske historiografije je, međutim, nevažna u odnosu na skoro tridesetogodišnji revizionizam kojem, naravno, žrtve nisu važne: one su tek sredstvo da se, kako piše Ilić, drugima ispostavi još veća krivnja i sebi nađe opravdanje za ovovremenu primjenu provjerenih metoda istrebljivanja drugih naroda, u čemu je posebno uspješan onaj entitet na čijem je teritoriju patrijarh Irinej ubijenim u Jasenovcu proglasio gotovo sve Srbe zapadno od Drine. POBJEDA KAO ODGOĐENI PORAZ: Komunistička partija Jugoslavije i Josip Broz Tito nisu najzaslužniji, već jedini zaslužni za antifašistički pokret u bivšoj Jugoslaviji i stvaranje vojske koja je, uz britansku, američku i sovjetsku Crvenu armiju, u Evropi porazila i Hitlera i njegove saradnike u Nedićevoj Srbiji i Pavelićevoj Hrvatskoj pod čijom se okupacijom nalazila i Bosna i Hercegovina. Obje te kratkotrajne države bile su u svom temelju zločinačke i danas se i u Srbiji i u Hrvatskoj, uz prelijevanje u BiH s vremena na vrijeme, vodi višedecenijska kampanja u kojoj su žrtve zapravo dobrodošle: prvo su iz njihovih kostiju izvučena opravdanja za zločine u devedesetim godinama prošlog vijeka, da bi se na istim tim kostima nastavili graditi mitovi u kojima, naravno, činjenice stradaju ukoliko mitu ne odgovaraju. A te su činjenice užasno jednostavne i jasne, ma koliko brojke umorenih još uvijek bile neprecizne i neka od stratišta, poput, recimo, Sajmišta - neobilježena. • 10.05.2019. 25
Page 1: Pirke: JASENOVAC I SAJMIŠTE - Naci
Page 6 and 7: www.startbih.info NOVINA GODINE U B
Page 8 and 9: JAAIJE Zlatko Lagumdžija “Zemlja
Page 10 and 11: INFO SMANJEN BROJ NEZAPOSLENIH POČ
Page 12 and 13: INTERVJU IVO KOMŠIĆ, SOCIJALDEMOK
Page 14 and 15: INTERVJU vladu Herceg-Bosne. Naše
Page 16 and 17: INTERVJU - Naša je želja da napra
Page 18 and 19: PROVEDBA ANEKSA 7 Do kraja 2022. be
Page 20 and 21: SIGURNOST KAD POLICIJA POTEŽE ORU
Page 22 and 23: SIGURNOST banke, kradljivac ili bil
Page 26 and 27: TECHNO ODLOŽEN POČETAK PRODAJE SA
Page 28 and 29: TESTAMENT NOVA VRSTA NASLJEDSTVA Ka
Page 30 and 31: 05.02.2013. godina XVI broj 368 cij
Page 32 and 33: staje ozbiljan grad koji želi uves
Page 34 and 35: FILMADŽIJE MUSTAFA MUSTAFIĆ, SNIM
Page 36 and 37: FILMADŽIJE ne krene film. U filmu
Page 38 and 39: FILMADŽIJE NAJPOZNATIJI BRKOVI BH.
Page 40: FILMADŽIJE NIŠTA OD ANEGDOTA •
Page 43 and 44: FILMADŽIJE problema sa cenzurom -
Page 45 and 46: LEGENDE SJEĆANJE NA SLIKARA IBRAHI
Page 47 and 48: LEGENDE čačkalice. Pobjednik je b
Page 49 and 50: UMJETNOST PIŠE: Zdravko Čupović
Page 51 and 52: „AY CARMELA“ 15. MAJA U PROSTOR
Page 53 and 54: Volim publiku koja diše s utakmico
Page 55 and 56: - Često me zovu za preporuke kada
Page 57 and 58: Trnovačko jezero što nije. - Jest
Page 59 and 60: ZALJUBLJENICI AN ENGLISHMAN IN THE
Page 61 and 62: ZALJUBLJENICI David Bailey „Krajo
Page 63 and 64: FEL JTON: OD MILJACKE DO MORA I OKE
Page 65 and 66: za Kanadu, ali ne i za obalu Pacifi
Page 68: povrat novca do 20% od iznosa kredi

Start 525w

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?