Nominowani do Nagrody im. Ireny Sendlerowej "Za naprawianie świata"

Organizator XIII Edycji Nagrody
im. Ireny Sendlerowej „Za Naprawianie Świata”:
Centrum Eduk acji Obywatelskiej
jest największą polską organizacją pozarządową działającą w sektorze edukacji. Od blisko 25 lat
zmieniamy polską szkołę, by młodzi ludzie uczyli się mądrzej i ciekawiej, a praca nauczycieli i nauczycielek
oraz dyrektorów i dyrektorek była bardziej efektywna i satysfakcjonująca. Wprowadzamy do szkół
nowoczesne metody nauczania oraz ocenianie kształtujące. Prowadzimy programy, które pomagają
młodym ludziom zrozumieć świat, rozwijają krytyczne myślenie, wiarę we własne możliwości, uczą
odpowiedzialności, zachęcają do angażowania się w życie publiczne i działania na rzecz innych.
K apituła Nagrody:
Krzysztof Czyżewski
przewodniczący kapituły, prezes Fundacji Pogranicze
Elżbieta Ficowsk a
inicjatorka Nagrody, jako dziecko uratowana dzięki Irenie Sendler
Partnerzy
Projektu:
F U N D A C J A
Nagroda im. Ireny Sendlerowej
„Za Naprawianie Świata”
Irena Sendlerowa
– Patronk a Nagrody
Urodziła się w 1910 roku w Warszawie. W latach 30.
zajmowała się pomocą społeczną w postępowej Wolnej
Wszechnicy Polskiej oraz sprzeciwiała się antysemityzmowi
na warszawskich uczelniach. Podczas II wojny światowej
kierowała referatem dziecięcym konspiracyjnej Rady Pomocy
Żydom „Żegota” i pod pseudonimem „Jolanta” wraz ze współpracowniczkami
ratowała dzieci z getta warszawskiego.
Po wojnie kontynuowała pracę społeczną. Otrzymała tytuł
Sprawiedliwej Wśród Narodów Świata. Zmarła w 2008 roku.
Igor Czernecki
przewodniczący Rady Edukacyjnej Fundacji im. prof. Romana Czerneckiego EFC
Włodzimierz Grudziński
działacz opozycji demokratycznej, doradca Prezesa Związku Banków Polskich
Alicja Pacewicz
współzałożycielka Fundacji Centrum Edukacji Obywatelskiej
Jarosław Przyborowski
założyciel i prezes Fundacji Signum
Paula Sawick a
przewodnicząca Rady Programowej Stowarzyszenia „Otwarta Rzeczpospolita”
Krystyna Starczewska
twórczyni Zespołu Społecznych Szkół Ogólnokształcących „Bednarska”
Robert Szuchta
nauczyciel w LXIV LO im. Witkacego w Warszawie, laureat I edycji Nagrody
Zofia Żukowska
działaczka Stowarzyszenia „Dzieci Holocaustu” w Polsce
STOWARZYSZENIE
„DZIECI HOLOCAUSTU”
W POLSCE
Patronat medialny:
Laureatk a 2019
Dorota Żuber
Nagroda im. Ireny Sendlerowej
„Za Naprawianie Świata”
przyznawana jest nauczycielkom i nauczycielom, którzy uczą
i wychowują w duchu tolerancji i poszanowania dla innych,
inspirują do działań zgodnych z tymi zasadami i odgrywają
aktywną rolę w swojej szkole oraz społeczności lokalnej.
Wśród laureatów nagrody są nauczyciele zajmujący się
edukacją o Holokauście, edukacją wielokulturową i antydyskryminacyjną.
Każdego roku nagrodę wysokości 15 tys. zł
otrzymuje jedna osoba. Laureaci I edycji nagrody – Robert
Szuchta i Norman Conard z USA – zostali wybrani osobiście
przez Irenę Sendlerową w 2006 roku.
Fundatorami Nagrody głównej są Edukacyjna Fundacja im. prof. Romana Czarneckiego i Fundacja Signum.
Program Nagrody wspierają finansowo Gmina Wyznaniowa Żydowska w Warszawie
oraz darczyńcy indywidualni. Wręczenie Nagrody zorganizowane zostało dzięki wsparciu
i w partnerstwie z Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski.
Nagroda im. Ireny Sendlerowej została objęta patronatem przez Rzecznika Praw Obywatelskich.
www.sendler.ceo.org.pl
Patronem medialnym Nagrody jest pismo „Dyrektor Szkoły”.
Polonistka i doradca zawodowy w Szkole Podstawowej nr 16
w Bytomiu Bobrku
W 2013 roku na poddaszu szkoły stworzyłam świetlicę integracyjną
dla dzieci romskich i nieromskich Amaro Strychos („nasz
strych”), w której realizują swoje pasje, rozwijają talenty, poznają
kulturę, świat i siebie samych, burzą stereotypy i budują mosty
porozumienia. Wydałam książkę o marzeniach i aspiracjach zawodowych
wychowanków „Przyszłość – Odasojawła, czyli
to co będzie”. Z grupą nauczycieli pasjonatów, którym bliskie
są problemy dzieci ze środowisk defaworyzowanych, prowadzę
świetlicę socjoterapeutyczną. Wykorzystuję własne podróże do
uczenia otwartości na ludzi i inne kultury. Za sukces uważam to,
że wszystkie dzieci romskie chodzą do szkoły, kończą ją i uczą
się dalej. Cieszą mnie słowa uczniów, że „zachowałam w sobie
wewnętrzne dziecko”.

Nominacje
do Nagrody Głównej
Hanna Jastrzębska-Gzella
Tyflopedagog w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym nr 6 w Łodzi
Jestem pedagogiem dramy, założycielem Stowarzyszenia ŁAD Łódzka Akademia Dramy, doradcą metodycznym,
współorganizatorem międzynarodowych projektów Erasmus. Tworzę autorskie projekty
edukacyjno-kulturowe, w których ważnym elementem jest nauczanie o Zagładzie. Moim narzędziem
kształtowania empatii, wrażliwości i otwartości uczniów jest drama. Prowadzę zajęcia dramowe dla
uczniów i nauczycieli z łódzkich szkół pod nazwą Szkoła Dramy Bohaterskiej Wyobraźni, w której
trenujemy Dobro, budzimy Bohaterską Wyobraźnię, organizujemy akcje społeczne i spektakle integracyjne.
To jest mój wkład w zmianę świata na lepsze. Staram się, aby to moje „dramowanie” było dla
uczestników doświadczeniem odkrywania skarbów do dalszego życia.
Krystyna Kolwas
Nauczycielka języka polskiego i dyrektorka Niepublicznej Szkoły Podstawowej Montessori
Latawiec w Sopocie
Jestem nauczycielką, specjalistką terapii pedagogicznej, pedagogiem specjalnym. Przez ponad 10 lat
uczyłam szacunku i akceptacji różnorodności w szkołach publicznych. Ograniczenia, jakie nakładał na
mnie system edukacji, spowodowały, że postanowiłam we współpracy z dziećmi, z rodzicami, cudowną
kadrą pedagogiczną oraz środowiskiem lokalnym zbudować szkołę, która będzie miejscem edukacji do
szacunku, tolerancji, wartości, tradycji. Taką, w której dzieci będą miały świadomość, że są budowniczymi
pokoju i poprzez swoją postawę wpływają na losy świata. Każdego dnia uczymy się wszyscy
współpracy, akceptacji dla różnorodności i niepełnosprawności.
Milena Kościelniak
Wychowawczyni świetlicy w Zespole Szkół nr 2 im. ks. Jana Długosza w Kłobucku
O wartości człowieka świadczy to, na ile dostrzega świat wokół siebie. Dlatego z takim zapałem rozwijam
kompetencje społeczne uczniów, organizuję debaty uliczne o prawach człowieka, warsztaty
antydyskryminacyjne oraz działania wolontariackie z młodzieżą. Moją największą dumą są ludzie –
ci wspaniali młodzi ludzie, którzy nieraz przysparzają nam, dorosłym, zmartwień, ale przecież takie
jest ich święte prawo. Lubię obserwować, jak dojrzewają, jak uczą się świata, i z przekonanych o swojej
racji, butnych młokosów zmieniają się w mądrych, otwartych na innych ludzi. W pracy pedagoga
trudno mierzy się sukces – mierzalna dydaktyka to tylko jedna z wielu składowych procesu. Wierzę, że
wszystkie problemy da się rozwiązać, trzeba tylko nauczyć się rozmawiać. Jeśli moi wychowankowie
potrafią, to mój prawdziwy sukces.
Agnieszka Mysakowska
Nauczycielka historii w II Liceum Ogólnokształcącym im. Janusza Korczaka w Wieluniu
Działam na rzecz dialogu kultur i zachowania pamięci o Żydach. Moja grupa Szlakiem Wieluńskich
Żydów zdobyła I miejsce w konkursie Szkoły Dialogu. Inicjuję autorskie działania wokół pamięci
o żydowskich mieszkańcach naszego miasta, np. obchody likwidacji getta, Dni Kultury Żydowskiej,
XI Światło Pamięci, spotkania z ludźmi filmu, pisarzami, obchody roku Ireny Sendlerowej, Jom
HaShoah, mural, drogowskaz na cmentarz żydowski. „Otworzyłam” Wieluń dla Potomków. Współpracuję
z The Jewish Organization of Wielun in Israel. Uczestniczyłam z młodzieżą w uroczystości
pod pomnikiem miejscowych Żydów na Kiryat Shaul w Tel Awiwie. Uczę w duchu tolerancji
i poszanowania praw człowieka. Jestem Liderką Dialogu (Forum Dialogu).
Magdalena Rodzinka
Nauczycielka przedmiotów przyrodniczych w Szkole Podstawowej 58 im. Tadeusza Gajcego w Warszawie
W mojej szkole ponad połowa uczniów to dzieci z Ośrodka dla Cudzoziemców i dzieci migrantów ekonomicznych
dojeżdżające z całej Warszawy. Obok nauczania, które jest moją pasją, realizuję projekty społeczno-
-kulturalne służące integracji środowiska dzielnicy Targówka Fabrycznego, włączając w nie grupy formalne
i nieformalne, a przede wszystkim cudzoziemców. W tym roku pozyskałam fundusze i koordynowałam m.in.
„Spotkanie trzech kultur”, „Dzień Przyjaźni” czy „Uwaga! Wesele! Targówek! Warszawa! Zaprasza gości
Mieszko i Dobrawa”. Jestem bardzo dumna, że wraz z dyrekcją, pracownikami szkoły, rodzicami uczniów
i lokalnymi działaczami tworzymy tzw. nie-anonimową społeczność, w której można czuć się bezpiecznie,
przywracać dzieciństwo, łamać stereotypy, prowadzić dialog, czuć się rozumianym i potrzebnym.
Anna Skiendziel
Nauczycielka historii, wiedzy o społeczeństwie i edukacji regionalnej w ZSTiO nr 2 w Katowicach
W swojej pracy zwracam uwagę przede wszystkim na codzienne lekcje i rozmowę z uczniami oraz
współpracę, bo od tego – moim zdaniem – zaczyna się działanie oraz nauka akceptacji i tolerancji.
Od 11 lat zajmuję się propagowaniem idei debat oksfordzkich jako narzędzia do pogłębiania umiejętności
kulturalnej dyskusji, krytycznego myślenia, słuchania, argumentacji i pracy w grupie. Obecnie
koordynuję Charytatywny Turniej Debat Oksfordzkich „Debatuj z sercem” oraz Szkolne Kluby Debat
Oksfordzkich. Pracując w Instytucie Pamięci Narodowej, zajmowałam się m.in. autorskim projektem
„Świat po drugiej stronie muru”. Jestem członkinią zarządu Fundacji „Projekty Edukacyjne”. Zarówno
w działaniu, jak i w życiu, liczą się dla mnie przede wszystkim przyjaźń i synergia.
Przemysław Staroń
Nauczyciel etyki i filozofii w II Liceum Ogólnokształcącym w Sopocie
Jestem psychologiem, kulturoznawcą, religioznawcą i filozofem. Pracuję i wykładam na Uniwersytecie
SWPS oraz na uniwersytetach trzeciego wieku, a w Centrum Rozwoju Jump prowadzę szkolenia i konsultacje.
Stworzyłem Zakon Feniksa – międzypokoleniowy fakultet filozoficzny. Jestem jednym z polskich
prekursorów wykorzystywania social mediów w edukacji, inicjatorem oraz ambasadorem wielu inicjatyw
edukacyjnych i akcji społecznych. Istotą mojej pracy jest budowanie relacji i dawanie poczucia każdemu
człowiekowi, że jest ważny, że ma w sobie wielką siłę oraz że możemy wspólnie budować lepszy świat
niezależnie od tego, kim jesteśmy. Najważniejsze są dla mnie te momenty, gdy wiem, że dzięki mojej pomocy
ktoś odzyskał wiarę w to, że nie ma absolutnych ciemności, a nadzieja nie umiera nigdy.
K atarzyna Włodkowsk a
Nauczycielka języka polskiego i edukacji medialnej w Zespole Szkół im. Stanisława Staszica w Pile
Jestem eduentuzjastą, członkiem grupy Superbelfrzy RP, koordynatorem projektów edukacyjno-
-humanitarnych. Pełnię funkcję prezesa Stowarzyszenia Face to Face with the World. Byłam wyróżniona
tytułem Wielkopolskiego Nauczyciela Roku, w zeszłym roku znalazłam się w gronie 13 najlepszych
nauczycieli w Polsce w konkursie organizowanym przez „Głos Nauczycielski”. Od 13 lat z powodzeniem
prowadzę autorskie klasy medialne. Zaszczepiam w uczniach ciekawość świata, wspomagam rozwój pasji,
inspiruję do tworzenia i przełamywania ograniczeń. Moim zdaniem relacje są ważniejsze niż informacje.
Popularyzuję techniki wspierające nauczanie. Z pasją nauczam i uczę się od innych, mam potrzebę
działania. Swojego sukcesu nie mierzę wynikami rankingów, ale poczuciem spełnienia swoich uczniów.
Wyróżnienia specjalne
za upowszechnianie historii Ireny Sendlerowej w formie widowiska
teatralnego stworzonego z młodzieżą: Tomasz Balcerek
Instruktor zajęć tanecznych w Miejskim Ośrodku Kultury w Piotrkowie Trybunalskim
Scena, na której jestem już od 50 lat, to moja pasja. Wczesny kontakt ze sceną dał mi łatwość tworzenia
choreografii i dotarcia do ludzkich serc – także dzieci i osób starszych. Po wielu konkursach tanecznych
przyszedł czas na realizację poważniejszych wyzwań, jakimi są spektakle taneczne. Moim największym
dziełem jest spektakl „Irena Sendlerowa Sprawiedliwa”, który obejrzało około 9000 widzów w Polsce
i w Izraelu, a przekaz filmowy trafił przynajmniej do kilkunastu państw. W listopadzie po raz drugi będzie
grany w Izraelu, a w maju przyszłego roku w Stanach Zjednoczonych. Inne moje spektakle artystyczno-
-edukacyjne to m.in. „Świadectwo prawdy” „Jan Paweł II – nie lękajcie się”, „Pamięć lotu – Smoleńsk”,
„Rysiek Riedel”, „Narodziny, Życie i Śmierć”, „Skrzypek na dachu” (pierwsza w świecie wersja taneczna).
za naprawianie świata z uczniami przez pomoc w remontowaniu mieszkań
osobom w trudnej sytuacji życiowej: K azimierz Wrotkowski
Nauczyciel praktycznej nauki zawodu w Zespole Szkół Budowlanych w Bydgoszczy
Pomaganie było zawsze dla mnie rzeczą naturalną. Wcześniej pomagałem dzieciom z domu dziecka,
młodzieży zagrożonej alkoholizmem oraz osobom osadzonym. W ramach zajęć praktycznych zabieram
uczniów do osób dotkniętych zdarzeniami losowymi, takimi jak nawałnica, pożar czy ubóstwo.
W ten sposób zachęcam młodzież, by z otwartym sercem budować dobro, a wręcz naprawiać świat
wokół nas. Wspólne akcje to nie tylko nauka empatii i zawodu, to nie tylko wyciągnięcie pomocnej
dłoni, ale także integracja różnych środowisk oraz podnoszenie samooceny i własnej wartości uczniów.
Jestem szczęśliwy, że mogę działać razem ze Stowarzyszeniem „Dzięki Wam” i młodzieżą na rzecz
innych. Wierzę, że jest to kołem zamachowym łańcucha dobra.