web_27_11_2019

14
ΤΕΤΑΡΤΗ
10% ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΠΙwww.kosmoslarissa.gr
1427 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2019
• υγεία
•τεχνολογία
• ελεύθερος χρόνος
Επιστήμονες
κατάφεραν να
παρακολουθήσουν
την καρδιά μιας
γαλάζιας φάλαινας
Κατάθλιψη : Πώς η σωματική άσκηση μειώνει
10% ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΠΙ-
τις πιθανότητες εμφάνισης της νόσου
Είναι γνωστό σε όλους και όλες
το γεγονός πως η γυμναστική είναι
απαραίτητη για τη σωματική υγεία.
∆ε δίνεται όμως συχνά έμφαση στα
θετικά αποτελέσματα που έχει και
στην ψυχική υγεία. Η γυμναστική
λειτουργεί ως αντικαταθλιπτική (συνάμα
αγχολυτική) και αυτό εξηγείται
με πολλούς τρόπους. Η κατάθλιψη
είναι ένα κοινό πρόβλημα της ψυχικής
υγείας, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν
είναι σοβαρό.
Έρευνα
Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο
«Depression and Anxiety» , δείχνει ότι
η σωματική δραστηριότητα μπορεί να
επηρεάσει θετικά τον κίνδυνο κατάθλιψης
– ακόμη και όταν υπάρχει υψηλότερος
γενετικός κίνδυνος. Έρευνα σε
άτομα που είχαν γενετική προδιάθεση
να εκδηλώσουν κατάθλιψη, κατέδειξε
πως η άσκηση οφελούσε ακόμα και
τους ίδιους.
Όταν κάποιος έχει γενετική προδιάθεση
δεν εκδηλώνει συνήθως ψυχολογικά
επίκτητη κατάθλιψη αλλά κλινική
κατάθλιψη. Στη δεύτερη περίπτωση
ακολουθείται πάντα φαρμακευτική
αγωγή, διότι είναι ζήτημα καθαρά
νευροδιαβιβαστών. Το γεγονός όμως
ότι μελέτη έδειξε ότι για κάθε επιπλέον
4 ώρες άσκησης την εβδομάδα ο
κίνδυνος εμφάνισης καταθλιπτικού
επεισοδίου μειώνεται, είναι σίγουρα
αισιόδοξο.
H συντάκτρια της έρευνας στο
Karmel Choi, δήλωσε πως περίπου 35
λεπτά σωματικής άσκησης κάθε μέρα
μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καταθλιπτικών
επεισοδίων. Το γεγονόςδε
ότι μπορεί να παρέμβει τόσο θετικά
η άσκηση σε γενετικούς παράγοντες
αποδεικνύει ότι κανενός ανθρώπου το
μέλλον δεν είναι απαραίτητα προδιαγεγραμμένο.
Νευροχημεία
Η απελευθέρωση ενδορφινών, φυσικών
χημικών ουσιών στον εγκέφαλο
(σεροτονίνη-νορεπινεφρίνη), ενισχύσουν
την αίσθηση της ευημερίας. Η
βελτίωση της διάθεσης συνεπώς σταματά
τον φαύλο κύκλο των συνεχών
καταθλιπτικών σκέψεων και συναισθημάτων.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να
υπάρχει χρόνος προσωπικής ανάπτυξης
του ατόμου έξω από αυτόν.
Τοιουτοτρόπως δεν τροφοδοτούνται
οι καταθλιπτικές σκέψεις και
αποδομούνται. Αρκετοί ψυχίατροι
και σύμβουλοι ψυχικής υγείας, όταν
εφαρμόζουν φαρμακοθεραπεία και
ψυχοθεραπεία συνήθως προτείνουν
στους ασθενείς να ασκούνται, ως μέρος
της συνολικής θεραπείας.
Πρέπει να γίνει κατανοητό στον
κόσμο ότι η κατάθλιψη δεν είναι κάτι
αμειγώς ψυχολογικό πάντα. Σε αρκετές
περιπτώσεις όπως έχει αποδείξει
και η νευροεπιστήμη μπορεί να έχει
άμεση συνάφεια με διαταραγμένους
νευροδιαβιβαστές (μειωμένη παραγωγή
σεροτονίνης κλπ).
Ψυχολογία
Η άσκηση αυξάνη την αυτοπεποίθηση
και βελτιώνει τη σωματοδομή που
βοηθά στην ενίσχυση της εικόνας του
εαυτού. Όταν βελτιώνεται η εμφάνιση
σαφέστατα βελτιώνεται και η ψυχική
διάθεση. Είναι σημαντική η αντίδρασή
μας απέναντι στο στην αυτοεικόνα
μας άλλωστε. Το γεγονός δε πως
η άσκηση δύναται να οδηγήσει και
στην κοινωνικοποίηση καθιστά πιο
εύκολη και τη δημιουργία σχέσεων με
καινούργιους ανθρώπους. Έτσι αυξάνονται
οι πιθανότητες να μη βιώνεται
το αίσθημα της μοναξιάς από το ίδιο
το άτομο.
Η άσκηση οδηγεί και σε μία καλύτερη
διατροφή η οποία επειδή έχει
περισσότερες βιταμίνες και θρεπτικά
συστατικά, ενώ ενισχύει με τη σειρά
της τη διάθεση.
Η βασική διαπίστωση είναι ότι η
τεράστια καρδιά του θαλάσσιου
θηλαστικού δουλεύει απρόσμενα
αργά –σχεδόν στο όριο των φυσικών
δυνατοτήτων της–, όταν η
φάλαινα βουτά μέσα στο νερό και
τρώει.Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου
Στάνφορντ της Καλιφόρνιας
και του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας
Scripps, με επικεφαλής τον
επίκουρο καθηγητή Βιολογίας Τζέρεμι
Γκολντμπόγκεν, που έκαναν τη
σχετική δημοσίευση στο περιοδικό
της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών
των ΗΠΑ (PNAS), κατάφεραν
πρώτη φορά να προσαρτήσουν
μια συσκευή παρακολούθησης της
καρδιάς πάνω σε μια ελεύθερη αρσενική
γαλάζια φάλαινα μήκους 22
μέτρων, όταν αυτή βρισκόταν στον
Κόλπο του Μοντερέι, στα ανοιχτά
της ακτής της Καλιφόρνιας.
Ο ηλεκτρονικός αισθητήρας
–ουσιαστικά ένα μηχάνημα ηλεκτροκαρδιογραφήματος–
προσαρμόστηκε
στο αριστερό πτερύγιο
της φάλαινας, σε ένα σημείο κοντά
στην καρδιά της, με τη βοήθεια
τεσσάρων βεντουζών που περιείχαν
ηλεκτρόδια, καθώς και ενός
κονταριού από ανθρακονήματα,
το οποίο κρατούσαν οι ερευνητές
από ένα φουσκωτό σκάφος σε
απόσταση έξι μέτρων (πέτυχαν
μάλιστα να το κολλήσουν με την
πρώτη προσπάθεια). Η φάλαινα
έκανε στη συνέχεια βουτιές σε
βάθη έως 184 μ., ενώ έμενε στην
επιφάνεια για διαστήματα ενός
έως τεσσάρων λεπτών. Η συνολική
παρακολούθηση της καρδιάς της
διήρκεσε εννιά ώρες.
∆ιαπιστώθηκε ότι, όταν βουτά
στα βάθη, οι χτύποι επιβραδύνονται
στους οκτώ έως δύο ανά λεπτό,
ενώ στην επιφάνεια επιταχύνονται
στους 25 έως 37 ανά λεπτό.
Πριν από μία δεκαετία οι ίδιοι
ερευνητές είχαν καταγράψει πρώτη
φορά τους παλμούς της καρδιάς
αυτοκρατορικών πιγκουίνων
της Ανταρκτικής. Αργότερα κάτι
ανάλογο έγινε σε μικρότερες φάλαινες
(όχι γαλάζιες) σε ενυδρεία.
Στο νέο κατόρθωμα με την ελεύθερη
γαλάζια φάλαινα συμμετείχαν
και δύο ελληνικής καταγωγής
ερευνητές, ο φυσιολόγος Πολ
Πογκάνης (Ινστιτούτο Scripps) και
ο θαλάσσιος βιολόγος Τζον Καλαμποκίδης
(ερευνητικός οργανισμός
Cascadia Research).