Kurbagalidere Masterplan

KATMANLAR: YOĞURTÇU PARKI
İstanbul’un Anadolu yakasındaki ilçesi Kadıköy’de, Bahariye Mahallesi Fenerbahçe
Stadı arasında kalır. Kurbağalıdere’nin Marmara Denizi’ne döküldüğü
yerde, derenin hemen kenarındadır. Kadıköylüler’in yürüyüş, spor ve dinlenme
mekanıdır.
Toplam kullanım alanı 30 bin metrekare olan Yoğurtçu Parkı’nda 14 bin 600
metrekarelik yeşil alan bulunuyor. Parkın içinde 5 farklı bölgede bulunan çocuk
oyun alanları 400 metrekarelik bir alanı kaplıyor.
Antik Granit Küp Taşla döşenmiş 5 bin 300 metrelik yürüme alanı, doğal
malzemeler kullanılarak yapılan 1.280 metrekarelik koşu alanı da koşu yapmak
isteyenleri bekliyor.
İlk kez engelli vatandaşlar için iki farklı bölgede yapılan fitness alanları, basket
sahası, tenis kortu ve partner bulamadığınız zaman tek başınıza antrenman
yapma olanağı tanıyan duvar tenis sahası, süs havuzu, kır kahvesi, oturma
grupları ve kanatlı hayvanlar için kümes sergi alanının da yer aldığı parkın
tamamı otomatik sulama sistemi ile sulanacak şekilde yapıldı.
Hürriyet Gazetesi yazarı Doğan Hızlan, 17 Mayıs 2008 tarihli ve “Anadolu
yakasını geziyoruz” başlıklı köşe yazısında Ali Bilir’in “Çeşmibülbüle Gizlenmiş
Ábıhayat-Beykoz” kitabı ve Gönül Halıcı’nın iki ciltten oluşan “İstanbul Anadolu
Yakasında Tarihsel Bir Gezi” kitaplarını tanıtır ve Yoğurtçu Parkı ile ilgili şu
bilgileri aktarır;
YOĞURTÇU PARKI
Bugün Yoğurtçu Parkı olarak adlandırılan yerde, daha önceleri hiçbir ağaç yoktu.
Eski tarihlerde bulunan tahta köprüden başlayıp Kalamış Koyu’na kadar uzanan ve
Kurbağalıdere’yi içine alan dar bir çimenlikti. Sadece yazları çalışan bir kır kahvesi
vardı. Derenin suyu temiz ve berraktı. Balıkçılar serpme ağ ile iri kefaller, balıklar
yakalarlardı. Tahta köprünün başında, ağaçların altında dondurmacılar, kağıt
helvacıları, leblebiciler, şerbet ve su satıcıları bulunurdu. Derenin kenarında birkaç
bank bulunuyordu. Çayırın karşısında bir sıra ahşap evler de vardı.
İstanbul’un düşman kuvvetleri tarafından işgal edildiği yıllarda süvariler bu
çayırlarda at koşturuyorlardı. Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra kurulan “Hilál-i
Ahmer Kadıköy Şubesi”nin başkanı olan Süreyya İlmen, 1930 tarihlerinde, İstanbul
valisi olan Haydar Bey’in “Her şeyi hükümetten beklemeyelim, memleketin imar
işlerinde ahaliye birçok vazife düşüyor,” diye konuşmalarından ilham alarak,
bulunduğu teşkilatı harekete geçirmişti. Yoğurtçu Çayırı’nı kurutmayı ve bataklıktan
kurtararak büyük bir orman haline getirmeyi ileri sürdü. Aynı zamanda dere
kenarına bir rıhtım yapmayı ve bu rıhtımı Moda İskelesi’ne kadar götürmeyi önerdi.
O tarihteki Kadıköy Belediye Müdürü Kemal Bey’e bildirdi. Kemal Bey de bu fikri
Vali ve Şehremini Haydar Bey’e iletti ve izin aldı. Süreyya İlmen kendisi ve eşi için
100 lira, oğulları ve kızları adına 25’er lire katkıda bulunarak ilk bağışları toplamaya
adım atmıştı. Yoğurtçu köprübaşına çadır kurdurmuş ve iki kazık üzerine derenin
ileride alacağı manzarayı gösteren bir tablo asarak yapılacak yardımlara bir çağrı
hazırlamıştı. Burayı bir orman yapıp ortasına da bir müzika yeri yapılmasını ve
cuma günleri halka çalınmasını istemişti. Dereden çıkarılan toprakla rıhtımın arkası
doldurulmuş ve bataklık olan yerler drenajla kurutulmuştu. Çayıra, çam, çınar, ardıç
fidanları diktirilmiş, rıhtım boyunca kanepeler konulmuştu. Bugünkü Yoğurtçu
Parkı’nın temelleri böyle atılmıştı.”
25