posadzki-betonowe-piotr-dyjak

Technologie
Posadzki betonowe
W niniejszym artykule podjęto
próbę scharakteryzowania posadzek
betonowych w kontekście utrzymania
czystości od momentu oddania
posadzki do użytku.
Bardzo ważnym elementem każdego
obiektu przemysłowego oraz użyteczności
publicznej jest podłoga. Wierzchnia
warstwa podłogi, czyli posadzka, ma duży
wpływ na bezpieczeństwo, jak również estetykę
pomieszczenia. Posadzki mogą być wykonane
z: płytek ceramicznych, kamienia,
tworzyw sztucznych, płytek metalowych, betonu,
drewna itp. Rodzaj podłoża zależy od
technicznych i użytkowych wymagań, jakie
powinno spełniać. W obiektach przemysłowych
posadzki muszą być odporne na zużycie
mechaniczne oraz na działanie środków chemicznych.
W obiektach użyteczności publicznej
mogą być mniej odporne na ścieranie,
ale ważnym elementem jest ich zadbany wygląd.
W niektórych pomieszczeniach od posadzki
wymaga się wysokiej odporności termicznej,
specjalnych własności izolacyjnych,
nietypowej faktury, nierzadko też zdolności
odprowadzania ładunku elektrycznego. Dodatkowym
czynnikiem, który jest brany pod
uwagę przy wyborze posadzki, jest łatwość
utrzymania jej w czystości. Z powodu specyficznych
warunków eksploatacji trzeba pamiętać,
że nie wszystkie posadzki znajdą zastosowanie
w przemyśle.
Co to jest beton?
Beton – to jeden z najczęściej używanych
produktów na świecie. Jest materiałem powstałym
ze zmieszania cementu, kruszywa
grubego i drobnego, piasku oraz ewentualnych
domieszek i uzyskuje swoje właściwości
w wyniku hydratacji cementu. Produkt
ten, który znany jest od I w. p.n.e., posiada
szereg zalet, zwłaszcza w odniesieniu do
46 Nr 3/2008 www.firmasprzatajaca.pl

Technologie
jego wytrzymałości, trwałości, obojętności
termicznej i izolacji dźwiękowej. Powstałe
w ciągu ostatnich dwóch dekad techniki i narzędzia
pozwoliły na zastosowanie naukowego
podejścia do badań betonu w skali nanometrycznej.
Odkrycie wielkiej technicznej
złożoności betonu przyczyniło się do rozwoju
ekstremalnie wytrzymałych produktów betonowych,
które są bardziej plastyczne, trwalsze
i odporniejsze, oraz betonów samopoziomujących,
posiadających lepszą estetykę
i łatwiejszych w utrzymaniu.
Nowoczesna posadzka betonowa składa
się z podkładu, płyty konstrukcyjnej i warstwy
powierzchniowej. Jeżeli posadzka wymaga
izolacji termicznej od podłoża, stosuje
się wtedy warstwę styropianu, natomiast
w celu izolacji wodoszczelnej układa się folię,
np. z polietylenu czy polichlorku winylu.
Posadzki betonowe mogą być wykorzystywane
w pomieszczeniach, w których środowisko
nie jest agresywne w stosunku do
betonu. Zwykły beton jest mało odporny na
ścieranie i działanie substancji chemicznych
oraz bardziej podatny na pylenie. Dlatego
w nowoczesnych posadzkach betonowych
poprzez odpowiednią modyfikację składu
betonu oraz techniki układania posadzki staramy
się te wady minimalizować. Ogromne
znaczenie w tym procesie ma odpowiedni dobór
wypełniaczy, takich jak: mikrokrzemionka,
plastyfikator czy dyspersja polimerowa.
Mikrokrzemionka wypełnia pory i mikropory
betonu. Ma to wpływ na nasiąkliwość
nawierzchni betonowej, wzrost wytrzymałości
mechanicznej oraz odporności
na ścieranie i temperatury ujemne. Z uwagi
na wysoką wodochłonność mikrokrzemionki
niezbędne jest dodawanie plastyfikatora.
Powoduje on upłynnienie mieszanki bez
zwiększania ilości wody zarobowej. Brak plastyfikatora
powoduje kurczenie się betonu,
a w konsekwencji powstanie rys i pęknięć.
Kolejnym elementem mającym istotny wpływ
na jakość posadzki betonowej oraz utrzymanie
jej potem w należytej czystości jest zastosowanie
odpowiedniej dyspersji polimerowej.
Polimer może występować w postaci
żywicy epoksydowej, poliakrylanu, polioctanu
winylu itp. Dzięki zastosowaniu polimeru
zmniejsza się nasiąkliwość betonu, zwiększa
się odporność na ścieranie i środki chemiczne,
poprawia się jego wytrzymałość na zginanie,
niweluje powstawanie mikrorys na
powierzchni betonu, zwiększa się odporność
na działanie smarów, olejów, paliw, zasad,
kwasów i soli. Mieszankę betonową można
również modyfikować wypełniaczami mineralnymi
dużej twardości: bazaltem czy opiłkami
metalowymi. One również mają wpływ
na uszczelnienie betonu oraz poprawę jego
wytrzymałości.
Podział posadzek betonowych
W związku z tym posadzki betonowe
dzielimy na: powłoki zacierane, posadzki samorozlewne
oraz jastrychy. Informacja na
temat charakterystyki każdej z nich będzie
miała wpływ na dobór sposobu doczyszczenia
oraz utrzymania ich w czystości.
Powłoki zacierane
Powłoki zacierane utwardzające mogą
być aplikowane w postaci płynnej lub sypkiej.
Nanosi się je po wstępnym związaniu
betonu. Zwiększają odporność nawierzchni
betonowej i utwardzają powierzchnię. Najczęściej
taka warstwa ma od 15 do 20 cm
grubości. Nanoszenie posypki rozpoczyna
się w momencie, kiedy odcisk buta w betonie
wynosi 23 mm głębokości. Warstwę zaciera
się za pomocą mechanicznych zacieraczek
skrzydełkowych. W skład takiej posypki
utwardzającej wchodzi: cement, kruszywo,
dodatki polimerowe, a także niekiedy pigmenty
mineralne. Bardzo duże znaczenie
w świetle późniejszego utrzymania czystości
danej posadzki ma dawka posypki. Im
więcej kg na m2, tym bardziej wytrzymała
posadzka. Dobór odpowiedniej dawki posypki
jest ściśle związany z warunkami eksploatacji
posadzki: wielkości obciążenia oraz
stopnia jego intensywności. Ma to wpływ
na późniejsze utrzymanie tej powierzchni
w czystości. Jeżeli mieszanka nie zostanie
www.firmasprzatajaca.pl Nr 3/2008 47

Technologie
dniach od jej ułożenia. Docelową spoinę, dylatację,
stosuje się dopiero po pełnym związaniu
betonu. Zapobiega ona odkształcaniu
się materiału betonowego, a co za tym idzie
– powstawaniu rys i pęknięć w warstwie posadzki
i całej konstrukcji betonu.
Jeżeli zapoznaliśmy się z całym procesem
powstawania posadzki betonowej i znamy jej
rodzaje oraz cechy charakterystyczne i różnice
między nimi, łatwiej nam będzie podejść
do tematu sprzątania pobudowlanego takiej
posadzki, bieżącego utrzymania czystości,
a także okresowego doczyszczania z powstałych
w trakcie eksploatacji zabrudzeń.
dostosowana do obciążeń i okaże się za miękka,
koła wózków widłowych oraz innych pojazdów
przemysłowych będą trwale odciśnięte
i takie zabrudzenie jest praktycznie niemożliwe
do usunięcia. Jedynym rozwiązaniem
w tej sytuacji jest doprowadzenie tychże śladów
do postaci wyblakłej, aby nie rzucały się
w oczy. Nic tak nie denerwuje, jak ślady po
kołach od razu po oddaniu posadzki do użytku.
Niestety nierzadko jest to wina „oszczędności”
inwestora.
Posadzka samorozlewna
Kolejnym typem posadzki betonowej jest
posadzka samorozlewna. Można ją układać
tak na nowych, jak i starych podkładach – odpowiednio
przygotowanych. Na takie podłoże
stosuje się preparat gruntujący lub piasek
kwarcowy, a następnie wylewa się warstwę
posadzki. Tutaj grubość warstwy, w zależności
od przewidywanych obciążeń, waha się
od 4 do 15 mm. Zaletą tej metody jest bezpyłowe
i niezależne w ciągu technologicznym
wykonywanie posadzki. Istnieją odmiany posadzek
samorozlewnych odporne na warunki
zewnętrzne oraz ujemną temperaturę. Mogą
one być stosowane na nawierzchniach o ekstremalnych
obciążeniach, np. parkingach
wielopoziomowych, mostach. Jednocześnie
są to posadzki bardzo odporne na działanie
silnych środków chemicznych oraz stosunkowo
łatwe do utrzymania w czystości.
Jastrych
Jastrychy, kolejny rodzaj posadzki, stosuje
się na stare lub nowe podkłady, po
uprzednim przygotowaniu i zagruntowaniu.
Jest rodzajem posadzki bezspoinowej,
której zadaniem jest wyrównanie
powierzchni. Zacierana mechanicznymi zacieraczkami
warstwa może wynosić od 10 do
100 mm grubości.
Po ułożeniu posadzki betonowej należy
ją chronić przed działaniem promieni słonecznych,
podwyższonymi temperaturami,
przeciągami i wodą. Powinno się utrzymywać
w pomieszczeniu wilgoć, która zabezpieczy
przed szybkim i nadmiernym odparowaniem
wody z posadzki. Po wstępnym
związaniu posadzki nacina się i wykonuje
szwy robocze. Na początku wypełnia się
je wciskaną prefabrykowaną wkładką, która
umożliwia użytkowanie posadzki po kilku
Sprzątanie pobudowlane
Sposób sprzątania pobudowlanego posadzki
betonowej zależy w dużej mierze od
okresu, jaki minął od całkowitego zakończenia
prac związanego z posadzką. Należy
pamiętać, że w większości przypadków
po związaniu betonu i wypełnieniu dylatacji
rozpoczyna się proces pielęgnacji betonu,
który trwa minimum 7 dni. Pielęgnacja
przeprowadzana jest za pomocą arkuszy folii
lub preparatów powłokotwórczych. Jeżeli
w tym czasie zaczniemy proces sprzątania
pobudowlanego, to użycie ciężkiego sprzętu
oraz agresywnej chemii spowoduje zdarcie
powłoki pielęgnacyjnej przed jej całkowitym
utwardzeniem. Pierwszym etapem
przed przystąpieniem do zmywania posadzki
powinno być jej odkurzenie. Na małych powierzchniach
posłużymy się odkurzaczem,
najlepiej cyklonowym, na powierzchniach
większych będziemy zmuszeni użyć zamiatarki.
Używając zamiatarki, należy pamiętać
o ustawieniu odpowiedniego docisku szczotek,
aby nie zarysować powierzchni. Po odkurzeniu
powierzchni zmywamy posadzkę czystą
wodą, aby zebrać wszelkie drobiny piasku
oraz kurzu osiadającego po zamiataniu posadzki.
Kolejnym etapem jest umycie posadzki
środkiem do doczyszczania pobudowlanego.
Jest to środek kwaśny, dlatego trzeba
pamiętać o dokładnym dozowaniu preparatu,
aby nie uszkodzić mytej powierzchni. Bardzo
ważnym czynnikiem jest maszyna użyta
do tego procesu – konieczny jest odpowiedni
do zabrudzenia nacisk zespołu szorującego
na powierzchnię. Głównym celem mycia
posadzki środkiem kwaśnym jest usunięcie
pozostałości po gipsie, zaprawach, farbach
itp. Szczególnie dużo zabrudzeń tego typu
powstaje w wyniku prowadzenia nacięć dylatacyjnych.
Dlatego nacisk maszyny odgrywa
tu istotną rolę. Niezwłocznie po umyciu
posadzki środkiem kwaśnym powinniśmy powtórzyć
cały proces mycia, używając roztworu
środka zasadowego. Ma to istotny wpływ
48 Nr 3/2008 www.firmasprzatajaca.pl

Technologie
na kondycję oraz wygląd posadzki podczas
późniejszego użytkowania. Ważne jest,
aby zmienić odczyn posadzki ze środowiska
kwaśnego do jak najbardziej neutralnego.
W miejscach trudno dostępnych dla dużych
maszyn samojezdnych należy użyć urządzenia
jednotarczowego, popularnej szorowarki,
i przeprowadzić proces doczyszczania pobudowlanego
w ten sam sposób. Po zakończeniu
procesu doczyszczania kolejnym etapem
jest codzienna pielęgnacja.
Utrzymanie codzienne
Dbałość o prawidłowe utrzymanie posadzki
w nienagannej czystości, w przypadku
posadzki betonowej, nie jest czymś szczególnie
trudnym. Pracę przy pielęgnacji można podzielić
na dwie części. Jedna to sprzątanie na
sucho przy użyciu sprzętu ręcznego, odkurzaczy
i zamiatarek bezpyłowych. Inna to mycie
na mokro techniką mopowania w małych pomieszczeniach
oraz przy użyciu zmywarek do
posadzek na większych powierzchniach. Częstym
błędem jest stosowanie kompaktowych
maszyn myjących o niewystarczającym nacisku
i funkcjonalności na wielkich powierzchniach
przemysłowych. Bieżące mycie powinno
się odbywać przy użyciu preparatów neutralnych
bądź zbliżonych do pH neutralnego.
Agresywna chemia używana codziennie ma
destrukcyjny wpływ na posadzkę i powoduje,
że z czasem staje się ona coraz trudniejsza
do utrzymania. Na rynku dostępne są środki
do codziennej pielęgnacji o różnych właściwościach.
Wszystko zależy od rodzaju pomieszczenia
i wymagań inwestora co do wyglądu
posadzki. W jednym miejscu zastosowanie
znajdzie środek nabłyszczający, w innym odtłuszczający,
a jeszcze gdzie indziej preparat
o długotrwałym, przyjemnym zapachu.
Doczyszczanie
Inaczej będziemy postępować w przypadku
doczyszczania posadzki. Pierwszym
krokiem jest rozpoznanie rodzaju brudu. Czy
mamy do czynienia z zabrudzeniem tłustym,
czy raczej osadem wodnym lub rdzą? Od prawidłowego
rozpoznania zależy powodzenie
w doborze odczynu środka myjącego. W tym
procesie zastosowanie mają zwykle środki
o skrajnych pH koncentratów. Kolejnym ważnym
elementem jest dobór urządzenia myjącego
o odpowiednio dużym nacisku oraz
właściwej szerokości roboczej. Podczas doczyszczania
używamy przeważnie metody namaczania.
Pozwala to na dogłębne rozpuszczenie
zabrudzenia oraz wniknięcie środka
chemicznego w pory posadzki. Rozpuszczony
brud należy zebrać przy pomocy odkurzacza
na mokro lub automatu myjącego.
Ważne jest, aby namoczonego zabrudzenia
nie zostawić na powierzchni, ponieważ kiedy
wyschnie, zmusi nas do powtórzenia procesu.
W zależności od stanu posadzki używamy
odpowiedniego koloru padu lub szczotki.
Najbardziej skuteczne i zarazem odpowiednie
do doczyszczania są pady zielone, brązowe
i czarne oraz szczotki o dużej twardości.
Konserwacja
Aby przedłużyć żywotność posadzki betonowej
oraz zminimalizować wnikanie brudu
w pory posadzki, raz na jakiś czas należy
przeprowadzić jej konserwację. Zapobiega to
również nadmiernemu pyleniu posadzki. Konserwację
przeprowadza się preparatami na
bazie polimerów, poliuretanu lub żywic. Dobór
środka zależy od rodzaju posadzki oraz
od jej przeznaczenia i obciążeń, jakie powinna
wytrzymać. Od prawidłowej konserwacji
zależy w dużym stopniu trwałość nawierzchni
posadzki oraz szybkość jej degradacji.
Konserwację prowadzimy w sposób bardzo
podobny do układania akryli. Na doczyszczoną,
zneutralizowaną posadzkę czystym
mopem nakładamy cienkie warstwy
powłok, pamiętając o krzyżowym ułożeniu
kolejnych warstw.
Reasumując: współczesne posadzki betonowe
to powierzchnie, na których dosyć
łatwo utrzymać czystość. Warunkiem powodzenia
jest jednak posiadanie niezbędnej
wiedzy oraz stosowanie profesjonalnych
metod.
Piotr Dyjak
www.firmasprzatajaca.pl Nr 3/2008 49