Posiedzenie KRUWOCZ (23.11.2010) - Pryzmat

ZIMA
Zima nadeszła za wcześnie.
Fredro w kożuchu ze śniegu.
Pod wąsem się śmieje obleśnie:
„Paraliż na mieście, kolego!
Pamiętam na Kresach złe zimy,
Pół roku mróz, zawierucha.
Śnieg na wsi aż po kominy,
A człowiek się jakoś poruszał.
Dzwoniły u sanek janczary,
Pochodnie skrami sypały,
Kuligi dwory witały.
Urok to zimy był cały.
A Wam wystarczy noc jedna,
Gdy śnieżek chodnik poprószy.
Już autobusy nie jeżdżą,
A człowiek się z domu nie ruszy.
Matołki w automobilach
Pierdzą wydechu rurami.
Klną na czym ich kiedyś zrobili,
Stojąc w korkach godzinami.
Są na szerokim świecie
Narody żyjące na zimnie.
Zabezpieczają się one przecie,
I dla nich to nie jest dziwne.
Ledwo trzy płatki opadną,
Już ręce tu załamują.
Żadną robotą składną
Ciecie się nie popisują.
A przecie ktoś bierze talary,
Układa plany i szkice
Jak strzec nasz Wrocław cały,
Na wypadek nawałnicy.
Może trzeba wybatożyć,
Pod pręgierz postawić lub w dyby,
I jak łopatą wyłożyć,
Że to robota na niby.
Zabrać MPK prezesom
Służbowe automobile.
Niech stoją, jak inni na mrozie,
Przeklinając każdą chwilę”.
Fredro mądre pisał bajki,
Pouczają, choć weselą.
Pomyślmy więc bez nahajki
Przed następną, wyborczą niedzielą.
Zbigniew Jan Piotrowski,
Wrocław, 30 listopada 2010 r.
Zdjęcie: www.sxc.hu