CU2016-Katalog-proba-A4

fot. Maciej Zakrzewski
Scenariusz i reżyseria: Sławek Krawczyński
Choreografia: Anna Godowska
Tancerze: Aleksandra Bożek-Muszyńska, Natalia
Dinges, Paweł Grala, Bartosz Ostrowski,
Łukasz Przytarski, Zofia Tomczyk
Muzyka i realizacja dźwięku: Peter
Łyczkowski
Koncepcja kostiumów: Anna Godowska
Kostiumy damskie pochodzą z kolekcji Ani
Kuczyńskiej
Realizacja techniczna: Łukasz Kędzierski
Produkcja: Art Stations Foundation by
Grażyna Kulczyk
Koprodukcja: Fundacja Ciało/Umysł,
20. Międzynarodowe Spotkania Teatrów
Tańca, Centrum Kultury w Lublinie
Partnerem projektu jest marka Ania
Kuczyńska
Projekt zrealizowano w ramach stypendium
Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa
Narodowego
Premiera: 29.05.2016, Art Stations
Foundation by Grażyna Kulczyk, Poznań
Sławek Krawczyński, Anna Godowska | Polska
BATAILLE I ŚWIT NOWYCH DNI
choreografia fizyczno-filozoficzna
5.10 | 20:00 | 70 min | Nowy Teatr
bilety: N 40 U 30 PLN
po spektaklu spotkanie z twórcami
spektaklu Anną Godowską
i Sławkiem Krawczyńskim
Anna Godowska
Sławomir Krawczyński
Godowska i Krawczyński współpracują
od 1999 r. Najważniejszą częścią ich wspólnej
pracy jest projekt badawczy pod nazwą
Taniec śniącego ciała, zainicjowany w 2015 r.
w ramach rezydencji Anny Godowskiej
w Centre national de la danse Pantin-Paris.
Pierwsza praca w ramach tego projektu,
spektakl Niżyński. Święto snów, powstał
w oparciu o rozwijane przez artystów
metody. Niżyński. Święto snów otrzymał dwie
nagrody MKiDN podczas Polskiej Platformy
Tańca 2014 w Lublinie: za najlepszy spektakl
oraz za najlepsze wykonanie artystyczne.
W roku 2015 Anna Godowska i Sławek
Krawczyński otrzymali nagrodę okolicznościową
Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa
Narodowego z okazji 15-lecia wspólnej pracy
artystycznej, za osiągnięcia i wkład w rozwój
tańca współczesnego w Polsce. W 2013 r.
Festiwal Ciało/Umysł pokazał spektakl
Niżyński. Święto snów z Tomaszem Wygodą.
Duet Krawczyński/Godowska od lat wypracowuje
pogłębione metody uprawiania teatru
i tańca w oparciu o psychologię analityczną
Carla Gustava Junga i psychologię procesu
Arnolda Mindella. W nowym projekcie
reżyser i choreografka sięgają po dzieła
Georges’a Bataille’a – kontestatora, prekursora
postmodernizmu, twórcy „literatury
transgresji”.
Sześcioro tancerzy, czerpiąc ze wskazań
Bataille’a, śledzi drogę własnej socjalizacji.
Aby dotrzeć do rejonów, w których
język zawodzi, muszą pozwolić sobie
działać bezcelowo i bezinteresownie. Muszą
podążyć ku niemożliwemu, odnaleźć utraconą
spontaniczność, wskrzesić w sobie potrzebę
przekraczania zasad.
Skupienie na doświadczeniu wewnętrznym
pozwala balansować na granicy jawy i snu,
oderwać się od rzeczywistości opartej
na normie i racjonalności. Praca z podświadomością
wypowiada posłuszeństwo rozumowi,
poszukuje alternatywnych rozwiązań. W tym
konflikcie aktorzy stopniowo budują swoje
role. Zaczynają od towarzyskiej konwencji,
aby wejść na drogę ekstazy.
Bataille tworzył wizje alternatywnych
społecznych i egzystencjalnych światów
posługując się słowem, ale zawsze twierdził,
że prawdziwe życie znajduje się poza obrębem
języka. Taniec wydaje się najlepszym
medium do ucieleśnienia tych postulatów.
Brzmi jak utopia? Wiele zależy od zawieszenia
przekonania, że żyjemy w najlepszym
z możliwych światów i odnalezienia w ruchu
początku wspólnego działania.
16