Broszura duża - Gniezno, Urząd Miasta

Problem czystości jeziorGniezno leży na Pojezierzu Gnieźnieńskim, w obszarze najuboższym w Polsce w opady.W granicach administracyjnych miasta zlokalizowane są m.in. jeziora Jelonek i Winiary, które narażonesą na presję aglomeracji miejskiej.Jeziora gnieźnieńskie są małymi akwenamio powierzchni ok. 12-14 ha. Ograniczonamożliwość wymiany wody w jeziorach powoduje,że przeważają w nich procesy sedymentacjii akumulacji zawiesin oraz składnikówrozproszonych. Jeziora zatraciły zdolnośćsamooczyszczania i bez natychmiastowychdziałań rekultywacyjnych skazane byłyby nacałkowitą degradację.Problem degradacji zbiorników wodnych stał sięna tyle istotną sprawą w skali Europy, iż w 2000Jezioro Jelonek w Gnieźnieroku Parlament Europejski ustanowił ramowedziałania względem polityki wodnej na terenieUnii Europejskiej. Zgodnie z uchwalonąDyrektywą 2000/60/WE z dnia 23 października2000 r. (tzw. Dyrektywa Wodna), ustanawiającąramy wspólnotowego działania w dziedziniepolityki wodnej, państwa członkowskie zostałyzobowiązane do racjonalnego wykorzystywaniai ochrony zasobów wodnych w myśl zasadyzrównoważonego rozwoju. Głównym celem tejDyrektywy jest osiągnięcie dobrego stanuwszystkich wód powierzchniowych do 2015 roku.Cel wyznaczony m.in. przez DyrektywęWodną może zostać osiągnięty poprzezprowadzenie prac rekultywacyjnych skutkującychJezioro Winiary w Gnieźniepoprawą jakości wód i stanu ekosystemówzdegradowanych przez działalność człowieka.Niekorzystne zmiany zachodzące w danym zbiorniku wodnym w pewnym momencie przyjmującharakter reakcji łańcuchowej i wywołują w konsekwencji postępującą degradację zbiornika. Istotnącechą przeżyźnionych zbiorników wodnych jest ich zdolność do samopodtrzymywania się wysokiegopoziomu trofii, tj. ciągłego utrzymywania dużej ilości związków biogennych (azotu i fosforu) w wodzie,a warunkujących z kolei występowanie zakwitów glonów i sinic. Procesy te są wynikiem działaniamechanizmu określanego terminem zasilania wewnętrznego, polegającego na uwalnianiu biogenówz osadów dennych i ponownym wprowadzaniem ich do obiegu (do toni wodnej).W sytuacji występowania tak niekorzystnych zmian w zbiorniku wodnym, należy rozpocząćzabiegi rekultywacyjne.3