KINGS THINGS

M E I 2 0 1 2 1 0 E J A A R G A N G N R 4 S T E P H E N K I N G F A N C L U B
-Vervolg-Joyland
“Absoluut – Je steekt je hand uit en het is er. De keer dat dit het
duidelijkste gebeurde was toen Ralph, mijn toenmalige agent,
tegen me zei: ‘Dit is een beetje gek, maar heb je misschien iets
van een idee dat kan worden omgetoverd in een soort boekenreeks
zoals Dickens dat vroeger deed?’ en ik had een verhaal dat
net een beetje ondersteuning nodig had. Dat was The Green Mile.
Ik bleef redelijk makkelijk voorlopen op het publicatieschema.
Want…” hij aarzelt, probeert het op zo´n manier uit te leggen dat
het niet vreemd klinkt, “…iedere keer als ik iets nodig had voor
het verhaal, dan was dat iets echt direct onder handbereik.
“Als John Coffey naar de gevangenis gaat – zal hij geëxecuteerd gaan worden voor de moord op de twee meisjes. Ik wist
dat hij het niet gedaan had, maar ik wist dat de gozer die het wel gedaan had, ook in die gevangenis zou zitten, ik wist
ook helemaal niet hoe het gebeurd was maar toen ik het schreef verscheen het allemaal gewoon voor me. Je hoeft het
alleen maar te pakken. Alles paste gewoon samen, alsof het al eerder bestaan had.
Ik denk nooit over verhalen als kant en klare dingen; Ik denk aan ze als gevonden dingen. Alsof je ze uit de grond trekt en
ze gewoon opraapt. Iemand vertelde me eens dat ik gewoon mijn eigen creativiteit te kort deed met deze opmerking.
Maar toch, bij het verhaal waar ik nu aan werk heb ik een paar onopgeloste problemen. Maar daar lig ik ´s nachts niet
wakker van. Ik heb het gevoel dat, als het nodig is, de oplossing er ook zal zijn…”
King schrijft iedere dag. Als hij niet schrijft is hij niet gelukkig. Als hij schrijft dan is de wereld een fijne plek. Dus schrijft
hij. Zo simpel is het. “Ik begin zo rond kwart over acht in de morgen en in die tijd is alles echt. En daarna gaat gewoon de
knop om. Ik denk dat ik ongeveer 1200 tot 1500 woorden schrijf. Dat is 6 pagina´s.”
Ik begin King mijn theorie te vertellen, dat als mensen in de verre toekomst een idee zouden willen hebben hoe de dingen
voelden tussen 1973 en vandaag, dat ze dan naar King zullen kijken. Hij is een meester om de wereld die hij ziet, weer te
geven en om dat op papier vast te leggen. De opkomst en ondergang van de videorecorder, het begin van Google en
smartphones. Het staat er allemaal in, achter de monsters en de nacht, het zorgt er voor dat ze echter worden. King is
optimistisch. “Je kunt nooit zeggen wat gaat blijven en wat snel weer verdwijnt.”
Schrijvers vullen de gaten in een gesprek met Stephen King. En, zo realiseer ik me, het zijn, of waren, allemaal erg
populaire schrijvers, mensen wier werken werden gelezen, en met plezier, door miljoenen. “Weet je wat heel vreemd is?
Ik was op de Savannah Book Fair vorige week…. Dit gebeurt me steeds vaker en vaker. Ik liep naar voren en ik kreeg een
staande ovatie van al die mensen, en het is beangstigend… of je bent een icoon van de cultuur geworden, of ze
applaudisseren voor het feit dat je nog niet dood bent.”
Ik vertel hem over de eerste keer dat ik een staande ovatie zag in
Amerika. Het was voor Julie Andrews in Minneapolis bij een try out
voorstelling van Victor/Victoria. Het was niet erg goed, maar zij kreeg een
staande ovatie omdat ze Julie Andrews was. “Dat is echt zo gevaarlijk. Ik
wil dat mensen mijn werk goed vinden, niet mij persoonlijk.”
En die al die prijzen die je mag ontvangen?
“Het maakt ze blij om ze aan mij te geven. En dan staan ze in de schuur,
maar dat weten de mensen niet.”
Dan verschijnt Tabby King om te vertellen dat het tijd is voor het diner,
en, voegt ze er aan toe, bij het grote huis werd zojuist ontdekt dat de
gigantische African Spurred schildpad zojuist betrapt was op het verkrachten
van een rots.”
Als toevoeging aan het Neil Gaimain’s interview in de Sunday Times waarin
een nieuw boek met de naam Joyland werd genoemd en dat gaat over een
seriemoordenaar in een attractiepark, heeft Stephen King officieel laten
weten dat dit inderdaad een project is dat hij heeft afgesloten, maar nog
wel geredigeerd moet worden. Er is nog geen officiële uitgever bekend en
tot op heden is er ook nog geen publicatiedatum bekend.
Vertaling: PR van Veen
Pagina 16