Boek der Bourgondische Versnaperingen

Het verschil tussen Trappist
en Abdijbier
Trappistenbier.
Trappistenbier of kortweg trappist is een
bier dat door trappisten, monniken van de
orde der cisterciënzers, wordt gebrouwen.
Het is dus geen biersoort, zoals vaak wordt
gedacht, maar een omschrijving van de
herkomst ervan. De naam "trappist" is afgeleid
van La Trappe, een Franse abdij waar in
1892 de orde der trappisten is gesticht. De
door monniken gebrouwen trappistenbieren
worden wereldwijd geprezen voor
hun ambachtelijkheid, gedurfde, diepe
smaak en oncommerciële aanpak. Dit
laatste is de reden waarom er wereldwijd
nog slechts elf trappistenbieren zijn. Niet
geheel toevallig zijn zes van de elf gelegen
in België, centraal op de horizontale as van
de vijf grote bierlanden Ierland, Engeland,
België, Duitsland en Tsjechië.
Volgens de regels van de Internationale
Vereniging Trappist (IVT) zijn de voorwaarden
om de naam "trappist" te mogen
dragen de volgende:
1 Het product moet door of onder
toezicht van de kloostergmeensc
hap worden gebrouwen.
2 Het product moet binnen de
muren van de abdij worden
gebrouwen.
3 Het grootste deel van de winst
moet aan sociale werken worden
besteedt.
9
Abdijbier
Een trappist is een abdijbier, maar niet elk
abdijbier is een trappist. Zo is Leffe een
bekend abdijbier dat vaak ten onrechte
een trappist wordt genoemd.
Abdijbieren die de titel van trappist niet
dragen, zijn bieren die wel aan een abdij
verbonden zijn (vaak alleen in naam), maar
niet door de monniken of door hun directe
medewerkers worden gebrouwen. Soms
bevindt de brouwerij zich zelfs op het
domein, maar niet in het klooster.
Er wordt soms gebruik gemaakt van het
oude abdijrecept maar in veel gevallen
gaat het om geheel nieuwe bieren. Wel
wordt er vaak onder licentie van de abdij
gebrouwen, wat inhoudt dat de monniken
toestemming moeten geven voor elke
nieuwe reclamecampagne, elk nieuw
gebrouwen biertje, elk nieuw etiket, etc.
Hiervoor ontvangen de abdijen jaarlijks
een percentage van de winst die de monniken
zelf weer gebruiken voor hun eigen
levensonderhoud, onderhoud van de abdij
en natuurlijk voor de goede doelen die zij
steunen.