Editie Aalst 13 januari 2016

Sandra Roelandt
haalt voldoening uit haar job op de baan
Sandra Roelandt (46) uit Haaltert schafte bij het Wit-Gele
Kruis haar eigen job als kwaliteitsbeheerder af. De werkgroep
waarin zij zat bekeek de werking immers grondig
en besloot de teams zelf te laten waken over de kwaliteit.
Achter haar bureautje kwijnde Sandra de voorbije jaren
een beetje weg tot ze de stap zette om terug de baan op
te gaan. Nu is ze blij dat ze opnieuw haar ronde doet, het
schenkt haar voldoening.
Gemiddeld ziet Sandra zo’n
20 patiënten per ochtend. Ze
houdt alles per patiënt goed
bij in het elektronische verpleegdossier
op de iPad, maar
daarnaast houdt ze nog veel
meer bij in haar hoofd. Hoe
lang iemand ziek is, hoe lang
een koppel getrouwd is, hoeveel
kinderen en kleinkinderen er zijn,…
Ze houdt ook in de gaten of er nog genoeg medicijnen
zijn, wanneer de dokter komt, of andere problemen, zoals
een kapotte verwarming, opgelost geraken,…
Sinds kort moet ze ook altijd een elektronische kaartlezer
meenemen. De identiteitskaart inlezen geldt als bewijs
van haar bezoek. Niet evident want sommige patiënten
weten hun kaart niet altijd liggen. Ze probeert hen te
helpen door hen een mapje te geven met een foto van
de koning op, maar sommigen willen dat niet gebruiken.
Klachten en vragen worden ook altijd ernstig genomen.
Als een zoon vraagt, of ze niet vroeger langs kan komen
bij zijn moeder omdat zij niet graag lang in haar slaapkleed
zit, begint ze in gedachten meteen haar ronde te
bekijken. Waar kan ze schuiven om iedereen ter wille te
zijn?
“Je krijgt in deze job zoveel dankbaarheid terug, dat heb
ik in die vijftien jaar achter mijn bureau nooit meegemaakt”,
zegt ze.
“Ik merk elke dag weer
waarom ik voor deze
job heb gekozen”
Soms raak je wel heel erg betrokken.
Zo heeft Sandra het heel moeilijk met kinderen die palliatief
zijn, niet dat volwassenen minder erg zijn. Sommige
patiënten vergeet je ook nooit omdat in een laatste fase
het contact bijzonder intens kan worden.
Patiëntenwerving, patiëntentrouw en kwaliteitszorg zijn
de pijlers van elk zorgteam van het Wit-Gele Kruis. Sandra
werkt nu tweederden op
de baan, een derde doet ze
nog aan kwaliteitsbeheer voor
een deeltje van de organisatie.
In haar eigen team moet ze
oppassen dat ze de rol van
kwaliteitsbeheerder niet opneemt.
De structuur is immers
veranderd, al is de cultuur nog
niet helemaal gevolgd. Feedback geven aan collega’s
blijkt niet zo gemakkelijk en alles wordt nog snel persoonlijk
opgevat.
“Maar niemand wil terug naar vroeger, we krijgen coaching
en opleiding, we komen er wel. Had ik geweten
hoe goed ik mij nu voel, ik had de stap terug naar de
baan veel eerder gezet”, besluit ze.
“Ik merk elke dag weer waarom ik voor deze job heb gekozen.”
Aktueel - 13 januari 2016 - 4