Théorème de Weierstrass
Théorème de Weierstrass
Théorème de Weierstrass
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
[http://mp.cpgedupuy<strong>de</strong>lome.fr] édité le 26 juillet 2013 Corrections 4<br />
<br />
n n − 1<br />
via k = n et la relation précé<strong>de</strong>nte<br />
k k − 1<br />
De manière semblable<br />
n<br />
k 2 Bn,k(x) =<br />
k=0<br />
b) On a<br />
n<br />
k(k − 1)Bn,k(x) +<br />
k=0<br />
n<br />
kBn,k(x) = nx(1 + (n − 1)x)<br />
k=0<br />
n 2 <br />
2<br />
α Bn,k(x) <br />
(k − nx) 2 Bn,k(x) <br />
k∈A<br />
k∈A<br />
k∈[0,n]<br />
car les Bn,k sont positifs sur [0, 1].<br />
Par suite<br />
n 2 <br />
2<br />
α Bn,k(x) nx(1 − x)<br />
d’où<br />
k∈A<br />
<br />
k∈A<br />
Bn,k(x) 1<br />
4nα 2<br />
(k − nx) 2 Bn,k(x)<br />
c) Pour tout ε > 0, par l’uniforme continuité <strong>de</strong> f, il existe α > 0 tel que<br />
On a alors<br />
donc<br />
∀x, y ∈ [0, 1] , |x − y| α ⇒ |f(x) − f(y)| ε<br />
|f(x) − fn(x)| <br />
|f(x) − f(k/n)| Bn,k(x) + <br />
|f(x) − f(k/n)| Bn,k(x)<br />
x∈A<br />
<br />
|f(x) − fn(x)| 2 f∞ Bn,k(x) + <br />
Pour n assez grand, on a<br />
x∈A<br />
f ∞ /2nα 2 ε<br />
et donc |f(x) − fn(x)| 2ε uniformément en x.<br />
Exercice 7 : [énoncé]<br />
1.a) On a<br />
1<br />
0<br />
t(1 − t 2 ) n dt =<br />
x∈B<br />
x∈B<br />
1<br />
2(n + 1)<br />
εBn,k(x) f∞ + ε<br />
2nα2 On en déduit<br />
1.b) Sur [α, 1],<br />
1<br />
an = 2 (1 − t 2 ) n 1<br />
dt 2<br />
0<br />
|ϕn(x)| (1 − α2 ) n<br />
an<br />
0<br />
t(1 − t 2 ) n dt = 1<br />
n + 1<br />
(n + 1)(1 − α 2 ) n → 0<br />
2.a) Sur le compact [−1, 1], f est uniformément continue car f est continue. Ainsi :<br />
∀ε > 0, ∃α > 0, ∀x, y ∈ [−1, 1] , |x − y| α ⇒ |f(x) − f(y)| ε<br />
Pour α ′ = min(α, 1/2), on a pour tous x, y ∈ R tels que |x − y| α ′<br />
Si x, y ∈ [−1, 1] alors<br />
|f(x) − f(y)| ε<br />
Sinon x, y ∈ [1/2, +∞[ ou x, y ∈ ]−∞, −1/2] et alors<br />
2.b) On a<br />
Or<br />
donc<br />
Mais<br />
|f(x) − f(y)| = 0 ε<br />
x+1<br />
fn(x) = f(u)ϕn(x − u) du<br />
fn(t) =<br />
x−1<br />
ϕn(x − u) =<br />
2n<br />
k=0<br />
x+1<br />
x−1<br />
2n<br />
k=0<br />
ak(u)x k<br />
<br />
f(u)ak(u) du x k<br />
x+1<br />
1/2<br />
f(u)ak(u) du = f(u)ak(u) du<br />
x−1<br />
−1/2<br />
pour x ∈ [−1/2, 1/2] car x − 1 −1/2 et x + 1 1/2 alors que f est nulle en<br />
<strong>de</strong>hors que [−1/2, 1/2]. Il s’ensuit que fn est polynomiale.<br />
2.c) On observe que<br />
1<br />
ϕn(t) dt = 1<br />
et la relation proposée est alors immédiate sur [−1/2, 1/2].<br />
−1<br />
Diffusion autorisée à titre entièrement gratuit uniquement - dD