Maila Aurreratuko Kurrikulua (B2.1 eta B2.2)

SARRERA 

MAILA AURRERATUKO CURRICULUMA 

Tarteko eta oinarrizko mailen curriculumaren ondoren dator goi-maiako curriculuma, eta bi horiek 

oinarri duten araudi berean dago funtsaturik, hain zuzen, Hezkuntzaren Lege Organikoaren 6.1. 

artikuluko 1629/06 Errege Dekretuan. Hizkuntzen Europako Erreferentzia Marko Bateratuan 

proposatutako metodologia komunikatiboa da curriculumaren ardatz nagusia. 

Komunikazio-ikuspegi horretan, hizkuntza erabiltzeari garrantzi handiagoa ematen zaio hizkuntzari 

buruz ikasteari baino. Ikasleak hizkuntza erabiltzen du, eta hizkuntzazko komunikazio-jardueren bidez 

zenbait ariketa edo ekintza egiteko eskatzen zaio. Jarduera horiek egiteko, aurretiazko ezagutza guztia 

martxan jarri beharko du ikasleak eta egoera bakoitzean baliagarrien egiten zaizkion baliabideak 

hautatu beharko ditu. 

Goian aipatutako aurretiazko ezagutza eta baliabideak abiaraziko dituen gaitasun estrategikoaren 

bidez, ikasleak ikaskuntza-prozesuan autonomia lortu beharko du, eta hori erdiestea ikaslearen ardura 

izango da. Ezagutza-maila handiagoa den heinean, autonomia-maila handiagoa izan beharko da. 

Prozesu horiek hizkuntza guztietarako balio dute, eta hizkuntza bat ikasteko horiek garatu izanak bidea 

errazten du gainerako hizkuntzak ikasteko, eta aldi berean, eleaniztasuna eta kultura-aniztasuna 

bultzatzen ditu. 

Curriculumaren xedea komunikazio-gaitasuna garatzea da, hots, erabiltzaileak bizi ditzakeen 

egoeretan eraginkortasunez esku-hartzeko, mintzatzeko eta ulertzeko gaitasuna garatzea. 

HELBURUA 

• Hizkuntzari buruzko eta hizkuntza hori mintzatzen den herrialdeari edo herrialdeei buruzko 

ezagutza areagotzea, bertako hiztunekin komunikatu ahal izateko eta garapen pertsonala zein 

profesionala indartzeko. 

• Gaitasun pertsonalak garatzea, esaterako, sentsibilitatea, tolerantzia eta dibertsitate soziokulturalaren 

onarpena. 

• Gaitasun kognitiboak, hizkuntzazkoak, afektiboak, estetikoak eta kulturalak indartzea. 

• XXI. mendearen berezko ezaugarri diren mugikortasunerako eta nazioarteko lankidetzarako 

prestaturik egotea. 

MAILAREN DEFINIZIOA 

Goi-maila Hizkuntzen Europako Erreferentzia Marko Bateratuaren (HEEMB) B2 mailarekin bat dator. 

Marko horretan, B2 maila esapide hauen bidez definitzen da: "erantzun egokia ohiko egoeretan" eta 

"menderatze operatibo mugatua" esapideen bidez. Hurrengo maila, C1 maila, berriz, "menderatze 

eraginkorra" edo "menderatze operatibo egokia" esapideen bidez definitzen da. 

Horrenbestez, ikasleak honako hau egiteko gai izango dira: 

Kontzeptualki zein linguistikoki konplexuak diren ahozko eta idatzizko testuak ulertu, sortu eta lantzea 

beharrezkoa den ohiko egoeretan eta egoera espezifikoagoetan, hizkuntza erraztasunez eta 

1 

CURRÍCULO HEOI 

NIVEL AVANZADO 

MAILA AURRERATUA

eraginkortasunez erabiltzea, hiztegi zabal baina ez oso idiomatikoarekin. Testu horien gaiak orokorrak, 

egungoak edo hiztunaren espezializazio-eremukoak izango dira, eta hizkuntzaren aldaera estandarra 

izango da. 

HELBURU OROKORRAK 

• Behar besteko zehaztasun eta erraztasunekin hitz egitea hiztunekin, mintzaldia naturala izan 

dadin. 

• Ia egoera guztietan eta hizkuntza-baliabideak ongi menderatuz, ahoz zein idatziz ulertu, 

mintzatu eta esku hartzea. 

• Ikasleek bizi ditzakeen egoeren alderdi sozio-kulturaletan sakontzea eta horietako bakoitzean 

egoki jokatzea, keinu, jarrera eta erregistro egokiak erabiliz. 

• Hizkuntza-baliabide berriak erabiltzea, dagoeneko ikasitakoak ahaztu gabe. 

• Akatsei buruz gogoeta egitea, nork bere burua zuzendu ahal izateko. 

• Norberak egokientzat dituen komunikazio- eta ikaskuntza-estrategiak nahita erabiltzea. 

• Ikaskuntza modu autonomoan planifikatzea. 

HELBURU ESPEZIFIKOAK 

AURRERATU MAILA 1 

Gaitasun pragmatikoak: funtzionala eta diskurtsiboa 

Ahozko eta idatzizko interakzioa 

• Gai ugariri buruz eta egoera askotan eraginkortasunez komunikatzea, erraztasun, zehaztasun eta 

naturaltasun nahikoaz, solaskidearentzat naturala izan dadin eta jarrera berezia hartu behar ez 

dezan. 

• Elkarrizketa, debate, solasaldi eta transakzioetan, ikuspuntuak defendatzea, horiek ongi azalduz 

eta argudiatuz, eta gertaera zein bizipen jakinen garrantzi pertsonala azpimarratuz. 

• Beste hiztun batzuekin posta-bidezko harremana izatea, eta idatzitako gutunetan, berri eta iritziak 

azaltzea, eta egoerarekin bat datozen sentimendu, informazio eta emozioak adieraztea. 

Ahozko ulermena 

• Gai zehatz edo abstraktuei buruzko testu luzeak eta izaera teknikokoak –betiere 

espezializaziokoak– ulertzea. Testuak ongi antolaturik egongo dira, hizkuntza estandarrean eta 

abiadura normalean emango dira, eta hizkuntzaren eta argudioen aldetik konplexuak izango dira. 

• Testu horien komunikazio-asmoak, puntu nagusiak eta xehetasun garrantzitsuak hautematea. 

• Hizkuntza estandarrean emandako grabatutako materiala –esaterako, dokumentalak eta 

albistegiak– ulertzea. 

Idatzizko ulermena 

• Hainbat motatako testuak nahiko autonomiaz irakurtzea, honako hauek hautemanez: komunikazioasmoak, 

funtsezko informazioa, puntu nagusiak eta bigarren mailakoak, eta argudioen ildoa. 

• Hainbat iturritako informazioa, ideiak eta iritziak erraz aukeratzea. 

Ahozko adierazpena 

• Komunikazio-asmorako egokiak diren testu argi eta kohesiodunak sortzea. Testu horietan, alderdi 

osagarriak eta adibide garrantzitsuak erabiliko dituzte, eta testuen funtzioak honako hauek izango 

2 



MAILA AURRERATUA

dira: informazioa ematea; zerbait kontatzea; bizipenak, sentimenduak eta gertakariak deskribatzea; 

gaiak azaltzea; edo iritziak defendatu eta zabaltzea. 

• Segurtasunez, erraztasunez, xehetasunez eta nahiko zuzen mintzatzea, erritmo erregularra erabiliz 

eta argi ahoskatuz. 

Idatzizko adierazpena 

• Testu argi, koherente eta kohesiodunak idaztea gai askori buruz, xehetasun lexiko handiz eta 

gramatika-zuzentasunez. 

• Hainbat iturritako informazioa laburtu eta ebaluatzea, eta testu-motaren eta komunikazioegoeraren 

arabera, gertakariak kontatzea, deskribatzea, argudiatzea, konparatzea eta 

ondorioztatzea. 

Gaitasun sozio-kulturala eta sozio-linguistikoa 

• Portaera, erreakzioak, tratamendua, adeitasuna eta hizkuntza-egoera kasuan kasuko egoera eta 

funtziora moldatzea. Horretarako, hiztunen herrialdeetako alderdi sozio-kulturalak sakonago 

aztertu beharko dituzte ikasleek. 

• Inguruko hizkuntza-aldaera ohikoenak identifikatzea, eta horien ekoizpena egoera bakoitzarekin 

bat datorren erregistrora moldatzea. 

Hizkuntza-gaitasuna 

• Hizkuntza-baliabide ugari erabiltzea, testu zehatzak, argiak eta kohesiodunak sortzeko. Testuak 

funtzio eta gai askori buruzkoak izango dira eta modu naturalean ekoitzi beharko dira, zalantzak 

igartzen ez direlarik eta errepikapenik gabe. 

• Hizkuntza-baliabideak oso ongi kontrolatzea, nahiz eta egitura konplexuetan, komunikazioa 

oztopatzen ez duten akats batzuk egin. Akats “iraunkorrak” ager daitezke ohikoak ez diren 

egoeretan. 

• Diskurtsoa malgutasunez eta eraginkortasunez kohesionatzea, diskurtso-adierazgailu eta lokailuak 

egoki erabiliz. 

Gaitasun estrategikoa 

• Ikaskuntza modu autonomoan planifikatzea eta estrategiak jakinaz erabiltzea. 

• Lana planifikatzea, egoera bakoitzean norberak dituen hizkuntza-baliabideak testuinguruan kokatu 

eta erabiltzea, beharrezko baliabideak aurkitzea, horiek nola funtzionatzen duten behatzea, 

interferentziak egitea, hizkuntza lantzea, zailtasunak gainditzea, hizkuntza eraikitzea, eta 

informazio-hutsuneak betetzea. 

• Maila lortzeko behar den denboraz eta ahaleginez jabetzea. 

• Autoikaskuntzarako norberak dituen baliabideak egoki hautatzea. 

• Helburuen erdiespena balioestea, bai eta zaitasunak, akatsak, lorpenak eta aurrera egiteko 

erabilitako bitartekoak ere. Horien arabera norbera antolatzea. 

• Ebaluaketa-bitarteko estandarrak erabiliz norbera ebaluatzea, kanpo-laguntzarekin beharrezkoa 

balitz. 

EDUKIAK 

I. KOMUNIKAZIOA: GAITASUN PRAGMATIKOAK 

1. KOMUNIKAZIO JARDUERAK 

3 



MAILA AURRERATUA

Komunikazio-gaitasuna ahoz eta idatziz garatzea da helburua. Gaitasun hori garatzeko bide bakarra 

gaitasuna bera lantzea da. 

1.1. Entzutezko ulermeneko jarduerak 

A. Interakzioan 

• Hizkuntza estandarrean esandako oro ulertzea, eta inguruan zarata izan arren, honako hauek 

hautematea: komunikazio-asmoak, gaia, ideia nagusiak, xehetasun garrantzitsuak eta gaialdaketak. 

• Jatorrizko hiztunen solasaldi informaletan parte hartzea eta horiek ulertzea. 

• Espezialitateko gaiei buruzko eztabaidetan parte hartzea eta solaskideek nabarmendutako ideiak 

xehetasun osoz ulertzea. 

• Jarraibide zehatzak ahalegin gabe betetzea. 

• Gai ezagunei buruz, nolabaiteko segurtasunez aritzea. 

• Informazioa eta iritziak trukatu, egiaztatu eta baieztatzea. 

• Etenaldien, etenduren, intonazioaren, tonuaren, mugimenduen eta keinuen komunikazio-asmoez 

ohartzea. 

• Norberaren ulermena kontrolatzea eta argibideak eskatzea. 

B. Entzule moduan 

Elkarrizketak eta debateak 

• Solasaldi eta eztabaida formalak ulertzea, eta gaia, ideia nagusiak eta azaldutako ikuspegiak 

identifikatzea, laguntza behar izan arren eta ahaleginak egin behar izan arren. 

Kontaketak, deskribapenak eta azalpenak 

• Ezaguntzat jo daitezkeen gaiei buruzko hitzaldi, konferentzia, azalpen eta gainerako aurkezpen 

akademiko zein profesionaletako ideia nagusiak ulertzea, linguistikoki konplexuak izan arren. 

• Konferentzietako gai garrantzitsuenen oharrak hartzea. 

Iragarkiak eta jarraibideak 

• Hizkuntza estandarrean eta erritmo normalean emandako jarraibide zehatzak, adierazpenak eta 

testuinguruan kokatutako mezuak ulertzea, gai abstraktuei buruzkoak badira ere. 

• Erreferente ezagunak dituzten publizitate-iragarkien asmoa eta informazioa jasotzea. 

Emankizunak eta grabatutako materiala 

• Hizkuntza estandarrean eta erritmo normalean emandako dokumentu grabatuetako edo irrati- zein 

telebista-emanaldietako (albistegiak eta elkarrizketak) funtsezko informazioa eta xehetasun 

garrantzitsuak ulertzea. 

• Hiztunaren jarrera eta aldartea hautematea. 

• Hizkuntza estandarrean emandako filmen argumentuak ulertzea eta sekuentziak lotzea. 

4 



MAILA AURRERATUA

1.2. Idatzizko ulermeneko jarduerak 

A. Interakzioan: gutunak eta oharrak 

• Zailtasunik gabe ulertzea ohiko gutunetako eta posta elektroniko pertsonal eta formaletako 

informazio nagusia eta bigarren mailakoa. 

• Igorlearen hurbiltasun-markak identifikatzea, bereziki, adeitasun-, informazio- eta erregistroesamoldeetatik 

abiatuz. 

• Kasuan kasuko espezialitatearekin loturiko posta formala irakurtzea. 

• Ohiko idatzi formaletako informazio garrantzitsua erraz jasotzea, eta formatuak ezagutzea. 

B. Irakurle moduan 

Orientazioa eta informazioa 

• Testu luzeetan informazio espezifikoa erraz aurkitzea, eta hainbat iturritako informazioa biltzea, 

zeregin espezifikoak egiteko. 

• Oso espezializatuak ez diren albiste, artikulu, txosten eta iragarkietako eduki eta puntu 

garrantzitsuak azkar identifikatzea. 

Argudiatzea 

• Gaurkotasuneko gaiei buruzko iritzi-artikuluetako ikuspuntuak identifikatzea. 

• Argudio-diskurtsoetako tesia, argudioak eta ondorioak hautematea, eta diskurtsoaren eskema 

identifikatzea. 

• Txostenetako datuak eta justifikazioak xehetasunez ulertzea. 

• Gai ezagunei buruzko grafiko eta sinopsiak interpretatzea. 

Jarraibideak 

• Jarraibide eta arau luze eta konplexuak ulertzea (bidaietarako aholkuak, administrazio-prozesuak, 

segurtasuna, portaerak, etab.), atal zailenak berriz irakurtzeko aukera izanez gero, betiere. 

Dibertimenduzko irakurketa 

• Egungo literatura-testuetako pasarte nagusien eta bigarren mailako pasarteen argumentua ulertzea, 

bai eta pertsonaien ezaugarriak eta gaia ere; betiere, testua gai unibertsalei buruzkoa bada eta oso 

idiomatikoa ez bada. 

• Kasuan kasuko kultura-ezaugarrien esparru barruan ulertzea testua. 

1.3. Ahozko adierazpeneko jarduerak 


5 



MAILA AURRERATUA

Interakzio orokorra 

• Jatorrizko hiztunekin ohiko elkarrizketak izatea, bi aldeei inolako tentsiorik eragingo ez dien 

erraztasun- eta naturaltasun-mailarekin. 

• Norberak garrantzitsuagotzat jotzen dituen gertakari eta bizipenak nabarmentzea, eta norberaren 

ikuspuntuak argi eta garbi azaldu eta defendatzea, behar bezala argumentatuz eta norberak 

beharrezkotzat jotzen dituen azalpenak emanez. 


• Jatorrizko hiztunekin solasean aritzea, haiek haien artean egingo luketen modu berean, hizkuntza 

gaizki erabiltzeagatik barrerik eragin gabe eta inor iraindu gabe. 

• Gertakari eta bizipen jakinek norberarentzat duten garrantzia transmititzea eta horiek sortzen duten 

emozioa helarazten jakitea. 

• Ohiko gaiei buruzko elkarrizketak bat-batean botatzea. 

• Harridurako, poztasuneko, tristurako, intereseko eta ezaxolako sentimenduak adierazi eta 

horrelako adierazpenei erantzutea. 

• Argudio, azalpen eta iruzkin egokien bidez, emandako iritziak defendatzea. 

• Gai edo arazoak argi azaltzea, kausa eta ondorioei buruz espekulatuz, eta ikuspegi bakoitzaren 

abantailak eta desabantailak konparatuz. 

• Beste solaskideen ikuspuntu eta iritzien iruzkin motzak egitea. 

Negoziaketak 

• Beharrezkoak diren transakzio gehienak arrakastaz egitea (ostatua hartzean edo agintaritzekin 

tramiteak egitean), hizkuntza hori mintzatzen den herrialdeetan, edo hizkuntza hori kasuan kasuko 

herrialdean komunikazio-hizkuntza denean. 

• Ohikoak ez diren transakzioak egitea, denda, banku eta abarretan, esaterako, erosketa bat itzultzea. 

• Erreklamazioak egitea edo kexatzea. 

• Kasuan kasuko espezialitateko edozein eratako gaiei buruzko informazio zehatza, nolabaiteko 

konfiantzaz, trukatu, egiaztatu eta baieztatzea. 

• Jarraibide zehatzak ematea, zerbait nola egion behar den azalduz. 

• Hainbat iturri erabiliz txostenak egitea, argudioak eta erabilitako informazioa laburtuz. 

Elkarrizketak 

• Elkarrizketa, kontsulta eta abarretako galderei behar bezala erantzutea. 

• Elkarrizketetan, norberaren ideiak garatzea eta modu egokian aurre hartzea, 

elkarrizketatzailearengan laguntza bilatuz, beharrezkoa izanez gero. 

Diskurtsoa kontrolatzea 

• Ulertu ez duena aditzera ematea. 

• Solaskideek ulertu dutela ziurtatzea. 

• Informazioa baieztatu edo ezeztatzea. Informazioa zuzentzea. 

• Norberaren burua zuzentzea. 

• Errepikatuz, gauza bera beste modu batean esanez edo parafraseatuz, ulertu dela egiaztatzea. 

• Esanahiak argitzea, baliabide ugari erabiliz. 

• Ulertu dela egiaztatzea, solaskideak esandakoa norberaren hitzak erabiliz errepikatzearen bidez. 

6 



MAILA AURRERATUA

B. Hizlari moduan 

Deskribapena eta kontaketa 

• Kasuan kasuko espezialitatearekin loturiko gai ugariri buruzko aurkezpen zein deskribapen argi 

eta zehatzak erraz egitea. 

• Liburu eta filmen argumentuak azaldu, eta norberaren erreakzioak deskribatzea. 

• Esperientzien deskribapen eta kontaketa zehatzak egitea, sentimendu eta erreakzioak azalduz. 

• Aurrez jakin ezin daitezkeen gertakariak zehaztasunez kontatzea, esaterako, istripu bat. 

• Ametsak, esperantzak, gogoak, benetako gertakariak eta imajinatutakoak deskribatzea. 

• Istorioak kontatzea. 

• Iritzi, plan eta ekintzen argudio, arrazoibide eta azalpenak garatzea. 

• Denbora- eta logika-koherentziari eustea, eta informazio garrantzitsua eta informazio nahikoa 

eskaintzea. 

• Ohiko lokailu eta diskurtso-adierazgailuak malgutasunez erabiltzea, ideiak lotzeko. 

Publikoari hitz egitea 

• Gai orokorrak argitasunez, segurtasunez eta erritmo erregularrean azaltzea. 

• Ikuspuntuak defendatzea eta argi argudiatzea, ideia osagarri eta adibideekin. 

• Aurrez prestatutako aurkezpenak argi ematea, ikuspuntuen alde edo kontra arrazoituz, puntu 

garrantzitsuak nabarmenduz, eta aukera bakoitzaren abantailak eta desabantailak erakutsiz. 

• Diskurtsoa egituratzea: gaia aurkeztu, ideiak sailkatu, alderdi berriak txertatu, gauza bera beste 

modu batean esan, ideia nagusiak laburbildu eta ondorioak ateratzea. 

• Datuak malgutasunez lotzea eta koherentziari eustea. 

• Galderei segurtasunez eta erritmoarekin erantzutea. 

1.4. Idatzizko adierazpeneko jarduerak 

Interakzioan 

• Gai zehatz eta abstraktuei buruz informazioa eta ideiak ematea. 

• Behar besteko argitasunez galdetzea eta arazoak azaltzea, informazioa zehaztasun nahikoaz 

egiaztatu ahal izateko. 

• Zerbitzuetako langile, irakasle eta eguneroko bizitzako beste pertsona batzuei informazio-oharrak 

edo berehalako azalpenak eskatzeko oharrak idaztea, garrantzitsutzat jotzen dena nabarmenduz. 

• Eskerrak emateko edo zerbitzuak eskatzeko eskutitz formalak idaztea. 

Ekoizpena 

• Norberaren intereseko gaiei buruzko testu kohesiodunak idaztea. 

• Kasuan kasuko espezialitateari buruz argi eta xehetasunez deskribatzea. 

• Film, liburu edo antzezlanen berri laburrak idaztea. 

• Ikuspuntu jakinen alde edo kontra idaztea, argudioak emanez, eta zenbait aukeraren abantaila zein 

desabantailak azaldu eta argudiatuz. 

• Hainbat iturritako informazioa eta argudioak laburbiltzea. 

7 



MAILA AURRERATUA

2. TESTUAK 

“Testu” hitza zentzu zabalean erabiltzen da hemen, hain zuzen, HEEMBan ematen zaizkion 

ezaugarriak aintzat hartuz. HEEMBan honako hau esaten da “testu” hitzari buruz: “Egiteko bat 

gauzatzean, hizkuntza-jarduera baten ardatza osatzen duen diskurtso-zatia (ahozkoa edo idatzizkoa), 

alor espezifiko batekin loturikoa, da testua. Egiteko horretan, laguntza edo helburua izan daiteke 

testua, bai eta produktua edo prozesua ere.” (10. or.). 

Maila honetan, testuek egitura argia dute. Informazio esplizitua ematen dute, bai eta inplizitua ere, 

zentzua ulertzea erraza bada. Testuak ulertzeko, hizkuntzaren kultura ezagutu behar da, maila batean. 

Ahozko testuak distortsio akustiko gutxi dute, ahoskera estandarra da, edo estandarretik hurbila, eta 

erritmoa ez da oso azkarra. 

2.1. Ahozko testuak 

Interakzioan 

• Gai pertsonal, orokor, sozial, akademiko, profesional eta aisialdiko gai ugariri buruzko solasaldi 

informalak. Inguruko zarata agertu ohi da, eta testuetan, informazioa, bizipenak, iruzkinak eta 

ikuspuntuak trukatzen dira. 

• Elkarrizketa formalak, ohikoak ez diren gaiak barne. 

• Gai ezagunei buruzko eztabaidak. 

• Telefono-bidezko elkarrizketa formal edo informalak, eta bideokonferentziak. 

• Debateak. 

• Kultura- edo gaurkotasun-gaiei buruzko iruzkinak, iritziak eta justifikazioak. 

• Mezuen argibideak, azalpenak, errepikapenak, laburpenak edo itzulpenak. 

• Gizarte- edo lan-bilerak. 

• Merkataritzako eta administrazioko tramiteak. 

• Elkarrizketak. 

• Jarraibideak eta arauak. 

• Elkarren arteko ulermena kontrolatzeko baliabideak. 

Ulermena entzule moduan 

Aurrez aurre 

• Ezaguntzat jo daitezkeen gai zehatz eta abstraktuei buruzko azalpenak. 

• Hainbat hiztuneko elkarrizketak. 

• Gai orokorrei eta espezialitateko gaiei buruzko mahai-inguruak eta debateak, hizkuntza 

estandarrean. 

• Jarraibide, arau, ohar eta argibide zehatzak. 

• Testuinguru jakinetako azalpen, aurkezpen, deskribapen eta kontaketak. 

• Mailarako egokiak diren gaiei buruzko hitzaldi eta konferentziak. 

• Ozenki irakurritako testuak. 

• Antzezlanak, hizkuntza estandarrean. 

Grabatutako edo hedabideen bidez emandako materiala (hizkuntza estandarrean). 

• Erantzungailuetan grabatutako jarraibideak eta mezuak. 

8 



MAILA AURRERATUA

• Iragarkiak (irratia, telebista, etab.). 

• Gaurkotasuneko gertakariak eta gaiak. 

• Eguraldiaren iragarpenak. 

• Oharrak eta argibideak. 

• Ezaguntzat jo daitezkeen antzezlanen pasarteak. 

• Gai orokorrei buruzko elkarrizketak. 

• Kontakizunak. 

• Abestien hitzak (argi ahoskatuak). 

• Gai orokorrei buruzko dokumentalak eta erreportajeak (telebista edo bideak). 

• Telebistako telesailak. 

• Filmak, hizkuntza estandarrean. 

Ekoizpena 

• Oharrak, jarraibideak, arauak, aholkuak eta debekuak. 

• Honako hauek deskribatu eta konparatzea: pertsonak, gauzak, jarduerak, zerbitzuak, lekuak, bizibaldintzak, 

interesak, sentimenduak eta alderdi sozio-kulturalak. 

• Gertakariak, bizipenak, pasadizoak eta proiektuak xehetasunez kontatzea. 


• Gaiak azaltzea. 

• Gai ezagunei buruzko jarduerak azaldu, justifikatu eta argudiatzea. 

• Liburuak, telebista-programak eta filmak ebaluatzea. 

• Arazoak aditzera ematea. 

• Ekitaldiak, liburuak, filmak edo pertsonak aurkeztea. 

2.2. Idatzizko testuak 

Interakzioa 

• Gizarte-gaietako testu formalak eta informalak, honako helburu hauek dituztenak: zoriontzea, 

gonbidatzea, baieztatzea, desenkusatzea, eskertzea, eskabideak egitea, barkamena eskatzea, 

agurtzea, aurkeztea, zorionak ematea eta dolumina adieraztea. 

• Gutun eta mezu pertsonalak –SMSak, posta elektronikoa, faxa, posta eta txata–, honako hauek 

trukatzeko: informazioa, interesak, beharrak, bizipenak, iritziak, iruzkinak, erreakzioak eta 

sentimenduak. 

• Gutun formal pertsonalak, akademikoak edo profesionalak –posta elektronikoa, faxa eta posta–, 

informazioa eman edo eskatzeko, laguntza edo zerbitzuak eskatzeko, arazoak azaltzeko, 

erreklamazioak egiteko, edo eskerrak emateko. 

• Administrazio-dokumentu estandarizatuak. 

• Informazio-galdeketak. 

• Txatetako zein foro birtualetako mezuak, gai ezagunei buruzkoak. 

Ulermena 

• Hiztegi elebidunak eta elebakarrak. 

• Zerrendak (telefono-zenbakienak, agendak, aisialdi-gidak, ordutegiak, katalogoak, etab.). 

• Testu-liburu eta lan-materialak, mailarako egokiak. 

• Webguneak, blogak edo antzekoak. 

• Liburuxkak eta prospektuak (turismokoak eta merkataritzakoak). 

• Errezetak. 


9 



MAILA AURRERATUA

• Eskemak. 

• Lan-iragarkiak. 

• Iragarkiak. 

• Txostenak. 

• Prentsa: albisteak, dibulgazio-artikuluak edo espezialitatekoak, erreportajeak, elkarrizketak, 

editorialak, eta iritzi-artikuluak. 

• Gai zehatz edo abstraktuei buruzko askotariko testu luzeak. 

• Kasuan kasuko espezialitateko gaiei buruzko testuak. 

• Ohiko administrazio-testuak. 

• Komikiak. 

• Abestien hitzak. 

• Horoskopoak edo antzekoak. 

• Poemak. 

• Biografiak. 

• Kontakizunak, ipuinak eta eleberriak. 

• Mailarako antzezlan egokiak. 

Ekoizpena (testuinguruan) 

• Informazioa azaldu eta aurkeztea. 

• Gai ezagunei buruzko iritzi- eta argudio-testuak. 

• Txostenak (egoerak aurkeztea, aukeren abantailak eta desabantailak azaltzea, etab.) 

• Bizipenak, gertakariak, istorioak, benetako gertakariak eta imajinatutakoak kontatzea. 

• Pertsonak, gauzak, jarduerak, prozesuak, zerbitzuak eta lekuak deskribatzea. 

• Planak eta proiektuak deskribatzea. 


• Laburpenak. 

• Liburuak aurkeztea. 

• Konpromisoak eta arauak. 

• Eskemak. 


• Jarraibideak. 

• Lan-eskabideak. 


• Curriculum vitaea. 

• Lan akademikoak. 

• Egunerokoak. 

• Dibertimenduzko idatziak. 

3. FUNTZIOAK 

Tarteko mailako funtzio berberak dira, baina, maila honetan, baliabide-mota gehiago erabiltzen 

dira, funtzioa bera baino kontzeptu espezifikoak adierazteko. Baliabideen aberastasun horri 

esker, diskurtsoaren formaltasun-maila zehaztuko du ikasleak, eta afektibotasun handiagoa 

erakutsi ahalko du aurreko mailetan baino, maila horietan neutraltasuna baita nagusi. 

Horrenbestez, erabilitako lexikoaren arabera esanahia aldatzen duten adierazpen idiomatiko 

finko edo egitura predeterminatuak erabili beharko ditu ikasleak. 

Funtzio horiek erabiltzeak ez du esan nahi funtzio horietan erabiltzen diren gramatika-egitura guztiak 

landu behar direnik. Askotan, esamoldeak erabili soilik egingo dira. 

10 



MAILA AURRERATUA

Komunikazio-jardueren atalean, ulermen- eta adierazpen-jarduera moduan agertu da dagoeneko 

funtzioen zerrenda. 

3.1. Hizkuntzaren gizarte-erabilerak 

• Agurtzea, kasu bakoitzean egoki den formaltasun mailarekin. 

• Ongietorria egitea eta ongietorriei erantzutea. 

• Norbera aurkeztea, norbait aurkeztea eta beste batek norbera aurkeztean erreakzionatzea, 

egoeraren arabera, modu formalean edo informalean. 

• Ezagun edo ezezagun bati hitz egitea, eta solaskide baten arreta eskatzea, tratamendu egokia 

erabiliz harremanaren arabera. 

• Pertsona edo gauzengatik interesa agertzea, eta informazioa jasotzean, honako hauek azalarazten 

dituzten esamoldeak erabiltzea: interesa, harridura, poza, pena, tristura, asebetetzea, 

asegabetasuna, esperantza, atsekabea, beldurra, onarpena eta gaitzespena. 

• Ohiko beste gizarte-erabilera batzuk: oparitzea, gonbidatzea, opatzea, ongietorria egitea, gertakari 

jakinetan sentimenduak adieraztea eta gauza onak opatzea, eta egoera horietan erreakzionatzea. 

• Goraintziak edo agurrak ematea eta horrelako adierazpenei erantzutea. 

• Jatorduetako ohiko adierazpen-trukeak. Topa egitea proposatzea. 

• Zoriontzea, gauza onak opatzea eta horrelako adierazpenei erantzutea. 

3.2. Komunikazioa kontrolatzea 

• Laguntza eskatzea: ulertzen ez dena aditzera ematea; zerbait errepikatzeko, argitzeko edo letraka 

esateko eskatzea; polikiago hitz egiteko eskatzea; eta ezagutu edo ulertzen ez diren hitz zein 

esamoldeen esanahia galdetzea. 

• Esandakoa ulertzen dela adieraztea, argibideak eskatzea, parafraseatzea, nork bere burua 

zuzentzea eta ulertu izana egiaztatzea. 

• Ulertu ez duen kide bati zerbait azaldu edo itzultzea. 

• Zuzen ulertu duen jakiteko, baieztapena eskatzea. 

• Etenaldi, keinu, luzapen edo esamoldeekin isiluneak betetzea, falta den osagaia aurkitu bitartean. 

• Parafraseatzea, komunikazio-arazoak agertzen direnean. 

• Ahaztutako hitzak edo hitz ezezagunak hitz orokorrekin ordezkatzea. 

3.3. Informazio orokorra 

• Pertsonei eta norberari buruzko informazioa eman eta eskatzea. 

• Informazio zehatza eskatu eta ematea, ordutegi, data, toki, kopuru, gauza, arau, tramite, ohitura eta 

prozesuei buruz. 

• Gauzak, pertsonak eta lekuak identifikatzea, eta identifikazio okerrak zuzentzea. 

• Galderen bidez identifikatzea. 

• Pertsonak, gauzak, lekuak, jarduerak eta prozesuak xehetasunez deskribatzea. 

• Zerbait baieztatzea, baieztatzeko eskatzea edo ezeztatzea. 

• Norberak edo beste batzuek emandako informazioa zuzentzea, modu enfatikoan edo adeitasunez. 

• Informazioa argitu, horri buruz jardun edo zalantzan jartzea. 

• Berritasunak jakinaraztea. 

• Zerbaiten existentzia edo ezagutza adieraztea edo horri buruz galdetzea. 

• Galderei erantzutea, informazioa gehituz, baieztatuz, gezurtatuz, zalantzan jarriz, eta ezjakintasuna 

zein ahaztu izana adieraziz. 

• Jabetza adieraztea. 

• Pertsonak, gauzak, lekuak, jarduerak eta prozesuak xehetasunez deskribatzea. 

• Zerbait non, nola eta noiz gertatu den azaltzea. 

• Gertakariak kontatzea, eta oraina, lehena eta etorkizuna lotzea. 

11 



MAILA AURRERATUA

• Datuak zenbakitu eta sailkatzea. 

• Informazioa errepikatu eta transmititzea. 

3.4. Ezagutza, iritziak eta balioespenak 

• Galdetzea, zerbait ezagutzen dela edo ez dela ezagutzen aditzera ematea, eta zerbait gogoratu edo 

ahaztu izana adieraztea. 

• Norbaiti zerbait gogoraraztea. 

• Gertakari bat baieztatu edo ezeztatzea, segurtasun edo enfasi handiago edo txikiagoarekin. 

• Gauzak, pertsonak, lekuak, egoerak eta ekintzak konparatzea. 

• Zalantza, sinesgogortasuna eta ziurtasun-maila adieraztea. 

• Ulermen-falta edo nahasmena adieraztea. 

• Aurresatea, probabilitate-maila handiago edo txikiagoarekin. 

• Hipotesiak eta susmoak azaltzea. 

• Gertakari bat egia dela baieztatzea edo gezurtatzea. 

• Nork bere burua zuzentzea. 

• Aukera, gaitasuna, betebeharra, beharra eta horien kontrakoak adieraztea, eta horiei buruz 

galdetzea. 

• Norbaiti zerbait egoztea. 

• Zerbaitekin erabat edo zati batean ados dagoela edo ez dagoela adieraztea, besteei ados dauden 

edo ez galdetzea, eta ados egotera bultzatzea. 

• Onarpena, onespena, asebetetzea eta horien kontrakoak adieraztea, baieztapen eta ezeztapenekin. 

• Gertakariak eta iritziak adierazi, justifikatu, defendatu eta konparatzea. 

• Kausak, helburuak eta ondorioak adieraztea. 

• Iraganeko, orainaldiko eta etorkizuneko baldintzak adieraztea. 

• Gertakariak, pertsonak, ideiak, zerbitzuak eta jazoerak balioestea. 

3.5. Nahiak, osasun-egoerak, sentsazioak eta sentimenduak 

• Honako hauek azalaraztea: nahia, planak, asmoak, beharrak, interesak, atseginak, gustuak, jakinmina, 

zaletasunak, promesak eta bete gabeko asmoak. 

• Norberarentzako edo besteentzako nahiak adieraztea. 

• Adierazpenak eta galderak egitea, osasunari, sintomei, sentsazio fisikoei, eta osasun alorreko 

hobera edo okerrera egiteei buruz. 

• Aldartea, emozioa edo sentimenduak adieraztea, hots, honako hauek aditzera ematea: harridura, 

poza, zoriontasuna, alaitasuna, pena, atsekabea, tristura, oinazea, sufrimendua, haserrea, 

nahigabea, ardura, beldurra, larritasuna, nerbioak, esperantza, lasaitua, ilusioa, desilusioa, 

dezepzioa, frustrazioa, asebetetzea, asegabetasuna, umore ona/txarra, axolagabetasuna, nekea, 

jostaketa, gogaitasuna eta lotsa. 

• Besteekiko sentimenduak adieraztea, hots, honako hauek aditzera ematea: esker ona, estimua, 

adiskidetasuna, maitasuna, konfiantza/deskonfiantza, begikotasuna, gorrotoa, gaitzespena, 

mirespena, errukia eta dolumina. 

• Sentimenduak elkarbanatzea. 

• Behar bezala erreakzionatzea besteen sentimenduen aurrean. Adorea ematea eta besteak lasaitzea. 

• Besteen barkamena onartzea eta barkamena eskatzea. 

• Damu izatea. 

• Leporatzea, aurpegiratzea, defendatzea edo errugabetzea. 

• Goraipatzea eta protesta egitea. Erreklamazioak egitea edo kexatzea. 

3.6. Eskaerak, jarraibideak eta iradokizunak 

• Gauzak, laguntza, mesedeak eta zerbitzuak eskatu eta eskaintzea. 

12 



MAILA AURRERATUA

• Aholku eta aginduak eman eta eskatzea. 

• Baimenak eskatu, eman eta ukatzea. 

• Arren eskatzea, exijitzea eta kontra egitea. 

• Atseginez edo erdizka onestea. Luzamendutan ibiltzea. 

• Laguntza eskaini, eskatu, onartu eta errefusatzea. 

• Gonbit egitea, eta zerbait, zuzenean edo zeharka, eskaini, onartu eta justifikatuz errefusatzea. 

• Eskaera, agindu eta aholkuak transmititzea. 

• Jarduerak planifikatzea. 

• Zerbait egiteko adorea ematea. 

• Aurre hartzea, ohartaraztea eta erreklamatzea. 

• Komunikazio-egoerako unean eskaerak transmititzea. 

• Zerbait egiteko aukerak, aukera-eza eta betebeharra adieraztea. 

• Jarduerak iradokitzea eta horrelako iradokizunei erantzutea. 

• Hitzorduak egitea eta norbaitekin lotzea. 

• Norbaiti zerbait egiteko adorea eman edo kentzea. 

3.7. Diskurtsoaren antolaketa 

• Norbaiti hitz egin, eta hitza hartu eta eskatzea. 

• Hitzaldi formalak eta informalak hastea. 

• Diskurtsoa amaituko dela jakinaraztea eta diskurtsoa amaitzea. 

• Gai, adibide, sekuentzia, iritzi edo alboko iruzkinak txertatzea. 

• Alderdiak argitu, zuzendu, errepikatu eta berriro esatea. 

• Laburtzea. 

• Gaia aldatzea, gaiari berriz ekitea eta gaiaren jarraipena adieraztea. 

• Interakzioan laguntzea: iritziak eskatzea, gaia aldatzea, solaskideak jarraitzera bultzatzea eta 

txandak ematea. 

• Interakzioan erreakzionatzea: diskurtsoa ulertzen dela erakustea eta diskurtsoa etetea. 

• Zenbakitzea, sailkatzea, kontrajartzea, alderatzea, nabarmentzea, fokalizatzea, indartzea, 

hanpatzea edo zerbaitez urruntzea. 

• Telefonoz hitz egitea: erantzutea, norbait jar daitekeen galdetzea, itxaroteko eskatzea, norbaiti 

nahastu dela adieraztea, mezuak uztea, deiaren zergatia azaltzea, pertsona bat zergatik jartzen ez 

den azaltzea, solaskideari entzuten duen galdetzea, entzuten dagoela jakinaraztea, beste dei 

batzuen berri ematea, ulertu duela egiaztatzea eta agur esatea. 

• Gutun eta mezuetan, egitura eta formaltasun- zein informaltasun-maila egokiak erabiltzea. 

• SMS mezuetako informazio nagusia laburtu eta ulertzea, eta posta elektronikoko mezuei labur eta 

zehatz erantzutea. 

4. GAITASUN PRAGMATIKOAK GARATZEA: FUNTZIONALA ETA DISKURTSIBOA 

Maila honetan, testu-mota gehiago daude, eta konplexutasun-maila handiagoa da. Ikasleak erraztasun, 

malgutasun eta naturaltasun handiagoa erakutsi behar du. Aurrerapena, batik bat, argudiatzean 

nabaritu behar da, bai eta, hizkuntza-kontzientziazio handiagoan, erregistro-kopurua zabalagoan eta 

koherentzian zein antolaketan ere. 

4.1. Eraginkortasun komunikatiboa: 

Ulermena. Espero izandako funtzioak betetzea. Egoerara egokitzea: erregistroa (kanala, solaskideak 

eta testu-mota). Zehaztasuna. 

13 



MAILA AURRERATUA

• Egoera eta testuingurua aintzat hartzea, mezua ulertu eta ekoizteko. 

• Komunikazio-asmoak identifikatzea, eta hizketaldi zein testuetako ideia nagusiak, gai-aldaketak, 

iritzien arteko aldeak eta xehetasunak jasotzea. 

• Norberaren informaziorako beharrezko diren mezu eta testuak hautatzea. 

• Komunikazio-asmoa nahiko zehaztasunez betetzea, informazio zehatza transmititzea, eta 

garrantzitsuentzat jotzen duena azpimarratzea, baita ezohiko egoera zailagoetan ere. Gai 

abstraktuen kasuan, moldaketa batzuk egin ditzake. 

• Formaltasun-maila (publikoa edo pertsonala) eta solaskidearekiko familiartasuna (tratamendua, 

keinuak eta jarrerak) identifikatu eta egoki erabiltzea, hizkuntza estandarreko lagunarteko osagai 

batzuk baliatuz eta guzti. 

• Honako hauek komunikazio-asmora, testu/diskurtso-motara, solaskideetara, komunikaziokanalera 

eta lekura moldatzea: erregistroa, tratamendua, esamoldeak, jarrerak, distantziak, 

mugimenduak eta ahotsaren tonua. 

• Ohiko egoeretan, xede-kulturako ohituren arabera erreakzionatu eta kooperatzea. 

• Informazio-kopuru egokia ematea, solaskideen arabera. 

• Estrategia egokiak automatikoki aplikatzea, maila honetako tetsuak ulertzeko. 

• Argibideak eta errepikapenak eskatzea, komunikazioko akatsak daudenean. 

4.2. Koherentzia eta antolaketa: 

Ideien barne-koherentzia. Garapen nabaria eta behar bestekoa. Testu-motaren araberako antolaketa. 

• Ideiek komunikazio-asmoarekin duten koherentzia errespetatzea, bai eta ideiek haien artean 

dutena ere, osagai sakabanatzaile eta hutsalak erabili gabe, eta soberako interferentziak, nahasteak 

eta errepikapenak baztertuz. 

• Xede-hizkuntzaren kulturako arau eta ohiturak jarraituz mintzatzea (agurrak, hasierak, gaien 

sarrerak, erantzunak, elkarrizketen txandak, gai-aldaketak, etenaldiak, ondorioak eta amaierak). 

• Ideiak modu koherentean antolatzea, justifikazio gabeko itzulinguru eta jauzirik egin gabe. 

• Denbora-, espazio- edo logika-progresioak errespetatzea (gaia–iruzkina, kausa–ondorioa, 

baldintza–gauzatzea, tesia–argudioak eta ondorioak). 

• Norberak jaso edo ekoizten dituen testuen (gutunak, elkarrizketak, liburuxkak, oharrak eta 

aurkezpenak) ezaugarriak, antolaketa eta formatua ezagutu eta horietara moldatzea. 

• Testuko baliabide grafikoak laguntza moduan hartzea, testuen antolaketa irudikatu edo 

identifikatzeko, bai eta izenburuak, atalak, zerrendak, enfasiak eta aipuak ezagutu eta 

nabarmentzeko ere. 

• Komunikazio-asmoa betetzeko besteko informazio eskaintzea, bai eta asmo horretarako 

garrantzitsua den informazioa ere. 

• Adibideak ematea. 

• Ama hizkuntzaren eta ikasten ari den hizkuntzaren arteko alde eta berdintasunez jabetzea. 

4.3. Kohesioa eta erraztasuna: 

Loturarako eta koerreferentziarako baliabide formalak. Erraztasuna. 

• Baliabide egokiak (hizkuntza-formak, soinuak, intonazioa eta keinuak) ezagutu eta erabiltzea 

solasaldi eta debateetan, norbaiti hitz egiteko eta hitza hartzeko, solaskideak eztabaidan sartzeko, 

esku hartzen ari dela erakusteko, ulermena kontrolatzeko, erantzuteko, kooperatzeko, eta 

elkarrizketak eta mintzaldiak egin eta amaitzeko. 

• Norberak jaso edo ekoizten dituen testuetan, ohiko diskurtso-adierazgailuak eta diskurtsoaren 

atalak markatzen dituen intonazioa erabiltzea. Honako hauek dira atal horiek: hasiera, 

14 



MAILA AURRERATUA

aurrerapena, sailkapenak, zerrendak, argudioak, adibideak, enfasiak, parafrasiak, laburpenak, 

ondorioak, gai-aldaketak, amaieraren iragarpena eta amaiera. 

• Denbora- eta espazio-esamolde egokiekin, mezua testuinguruan kokatzea. 

• Informatzeari berriz ekitea, nahita egin gabeko errepikapenak baztertuz eta erreferente argiko 

ordezkapen-baliabide errazak erabiliz: elipsia, izenordainak, adberbioak edo esanahi anaforikoko 

esamoldeak, eta prozedura lexikoak. 

• Lokailuen eta diskurtsoko puntuazioaren balioa identifikatzea eta horiek malgutasunez erabiltzea. 

• Denboraren koherentziari eustea testu osoan. 

• Maila honetako testuak erraz ulertzea, estrategia egokiak erabiliz. 

• Eguneroko hizketaldietan eta beste elkarrizketa batzuetan, erraz eta erritmo onean moldatzea. 

Zailtasunak agertzean, eraginkortasunez eta laguntza gabe aurrera egitea. 

• Baliabideak egoera berrietara moldatzea eta esaldiak lotzea, diskurtso nahiko malguak ekoizteko. 

II. HIZKUNTZAREN ERABILERAREN TESTUINGURUA ETA HIZKUNTZA 

BALIABIDEAK: GAITASUN SOZIO-LINGUISTIKOAK ETA LINGUISTIKOAK 

1. HIZKUNTZAREN ERABILERAREN TESTUINGURUA 

Komunikazio-trebetasunaren atal bat da gaitasun sozio-kulturala, hain zuzen, gizarteen eta horien 

kulturen ezaugarri espezifikoekin loturik dagoen atala, eta ezaugarri horiek gizarte horretako kideek 

komunikatzeko duten moduan azaltzen dira. 

Hizkuntzak gelan ikastean, kasuan kasuko hizkuntza mintzatzen den herrialdeetako kultura eta 

bizimodua ikasleengana bizirik helarazteko moduak bilatu behar dira, eta kontzeptu horiek ahalik eta 

erakargarrien egin behar zaizkie ikasleei. 

Maila honetan, ezaugarri sozio-kultural arruntenak erabat ezagutu behar dituzte ikasleek, esaterako, 

esperientzia unibertsalak, gizarte-errituak eta gizarte-ohiturak. 

Alderdi sozio-kultural guztiek balore, sinesmen eta portaera batzuk daramatzate barnean, eta horien 

azpian, errealitatea ulertzeko era desberdinak daude. Errealitatea ulertzeko era horietako bakoitzak, 

aldi berean, jarrera zehatzak eta hizkuntza-forma jakinak dakartza. 

Ikasleek, gaitasun sozio-kulturala handitzeko beharra sentitzen dutenean, hori nola egin jakin behar 

dute. 

1.1. Alderdi soziokulturalak, gaiak eta egitekoak 

• Eguneroko bizitza: ordutegiak, janariak eta edariak, portaerak, jaiak, eta aisialdi-jarduerak. Bizibaldintzak: 

mailak, etxebizitza, gizarte-laguntza eta hezkuntza. 

• Harreman pertsonalak: gizarte-egitura sexuen artean, adin bereko pertsonen artean eta adin bera ez 

duten pertsonen artean; familiarteko harremanak; laneko harremanak; eta harremanak irakasle eta 

ikasleekin, agintaritzekin, eta zerbitzuekin. 

• Balioak, sinesmenak eta jarrerak: gizarte-klaseak, taldeak, dirua, tradizioa, historia, gutxiengoak, 

erlijioa, politika eta humorea. 

• Gorputz-mintzaira. 

• Gizarte-ohiturak: puntualtasuna, opariak, gonbidapenak eta ospakizunak. 

• Errituak: zeremoniak, gertaerak, irudiak eta festak. 

1.2. Gaitasun sozio-linguistikoaren garapena 

Hizkuntza bat erabiltzean, kasuan kasuko hizkuntza ezagutu, ulertu eta horren gizarte-alderdiak 

praktikan jarri behar dira, eta horretarako, trebetasunak eta hizkuntza-baliabide egokiak aktibatu behar 

dira, alor hauetan: 

• Gizarte-harremanetako portaeran: formaltasuna/informaltasuna, urruntasuna/hurbiltasuna eta 

hierarkia. 

15 



MAILA AURRERATUA

• Hizkuntza estandarrean, eta egoera, talde, leku eta erregistro bakoitzerako aldaeretan. 

• Kultura-alderdiei buruzko hizkuntza-formetan (aipuak, esaera zaharrak, bi esanahiko hitzak, 

tradizioak, errituak). 

1. Gizarte-harremanak: formaltasuna/informaltasuna, urruntasuna/hurbiltasuna eta hierarkia. 

• Ohikoak ez diren gizarte-harremanetan, honako funtzio hauetarako hizkuntza-forma egokiak 

ezagutu, erabili eta forma horiei erraztasunez eta malgutasunez erantzutea: agurtzeko, ezagun zein 

ezezagunei hitz egiteko, norberaren burua aurkezteko, norbait aurkezteko, beste batek norbera 

aurkeztean erreakzionatzeko, informazio edo kontaketen ondoren erreakzionatzeko, informazioa 

edo mesedeak eskatzeko, eskerrak emateko, barkamena eskatzeko, baimena eskatu eta emateko, 

norbaiti buruz interesa agertzeko, zoriontzeko, goraipatzeko, eskaintzeko, onartzeko, 

desenkusatzeko, gonbidatzeko, topa egiteko, ongietorria egiteko, eskertzeko, gertakari jakinetan 

sentimenduak adierazteko eta egoera horietan erreakzionatzeko, tratamendu-moduari buruz hitz 

egiteko, eta ulermena kontrolatzeko. 

• Gizarte-formula egokiak baliatzea honako testu hauetan: mezu eta gutun pertsonaletan (SMSak, 

posta elektronikoa eta posta), tipifikatutako gizarte-testu laburretan (gonbidatzeko, eskerrak 

emateko desenkusatzeko eta zerbitzuak eskatzeko testuak), gutun formaletan, galdera-sortetan, 

txostenetan, oharretan, laneko mezuetan, azterlanetan, aisialdiari buruzkoetan eta foro birtualetan. 

• Kasuan kasuko formaltasun- edo informaltasun-mailari dagozkion adeitasun-esamoldeak eta 

tratamendu-formak ezagutu eta erabiltzea. 

• Tratamendu-aldaketen esanahia ezagutzea (konfiantza, errespetua, hurbiltzea edo urruntzea). 

• Hizketaldietan, kulturaren eta hizkuntzaren interes-seinale eta baliabideekin erreakzionatu eta 

kooperatzea. 

• Eguneroko egoeretako esaldi topikoak edo formulak egoki erabiltzea. 

• Ezezagunekin elkartzean, kasuan kasuko kulturaren lengoaia eta jarrerak hartzea (jokabidea, 

begiradak, eguraldiari buruzko galderak, isiltasuna, etab.). 

• Jatorrizko kulturan existitzen ez diren keinuen esanahia ezagutu eta horiek erabiltzea. 

• Kontaktu fisiko edo ikusizkoarekin, arreta-mugimenduekin, soinuekin eta kooperazio-esamolde 

txikiekin loturiko portaerak (eskua ematea, muxuak, distantzia, begietara begiratzea edo ez 

begiratzea) ezagutu eta horietara moldatzea. 

2. Hizkuntza estandarra eta aldaerak 

• Formaltasun eta informaltasuneko hizkuntza estandarraren erregistro zaindua erraz erabiltzea. 

• Egoera formalak eta informalak bereiztea (egoera ofizialak, formalak, informalak, intimoak edo 

errituak) eta jokatzeko era kultura horretan egin ohi denaren arabera moldatzea. 

• Ahozko eta idatzizko hizkuntza bereiztea. 

• Lagunarteko ohiko esamoldeak ezagutu eta une egokietan erabiltzea (ahozkoa, idatzizkoa, SMSak 

eta txatak). 

• Hizkuntza estandarra eta dialektoak bereiztea. 

3. Kultura-erreferenteak 

• Ohiko esamolde batzuen bi zentzuak edo esanahi gordina ezagutzea. 

• Denbora-esaeren esanahi zehatza edo erlatiboa ezagutzea (eguerdia, azken ordua, etab.). 

• Kasuan kasuko kulturan iraingarritzat jo daitezkeen edo tabuak diren alderdi eta hizkuntza-forma 

ohikoak ezagutzea. 

• Mespretxuzko erreakzioak edo erreakzio komikoak sortzen dituzten interferentzia ohikoen 

esanahia ezagutzea. 

• Ohiko esamolde eta atsotitzen esanahia ezagutu eta horiek erabiltzea. 

• Pertsonaiei eta gertakariei buruzko esamoldeen esanahia ezagutzea. 

16 



MAILA AURRERATUA

2. HIZKUNTZA BALIABIDEAK 

III. GAITASUN ESTRATEGIKOAREN GARAPENA 

Irakasle eta ikasleak eduki hauek duten garrantziaz ohartzea ezinbestekoa da, ikasteko bide ematen 

baitie ikasleei, bai gelan, bai modu autonomoagoan. Ikaslea bere osotasunean hartu behar da, 

hizkuntza bat ikasten zein erabiltzen duen eta prozesuetan arreta jartzen duen pertsona moduan. 

1. Ahozko eta idatzizko ulermeneko estrategiak 

Planifikatzea 

• Arrakastarako jarrera positiboa izatea, mezua ulertzeko. 

• Komunikazio-egoera kokatzea (egoera, solaskide-motak eta erregistroa). 

• Informazio- edo aisialdi-behar jakinei erantzuten dieten testu eta mezuak bilatu eta aurkitzea. 

• Komunikazio-funtzioari eta edukiari buruzko hipotesiak botatzea, bai eta entzun edo irakurriko 

duenari buruzko hipotesiak ere, egoera, testuingurua, irudiak, gaia, izenburua, tonua eta formatua 

abiapuntutzat hartuta. 

• Testu-moten oinarrizko antolaketa eta funtzio orokorra identifikatzea, ulermena arintzeko. 

• Ulermenerako kontzeptu eta prozedurak hizkuntzen artean transferitzea nolako erabilgarria den 

ebaluatzea. 

Gauzatzea 

• Proposatutako jarduerak zer motibazioren edo galderaren ondorio diren gogoan izatea. 

• Testuak aztertzea, nahi dena betetzen duten ebaluatzeko. 

• Lehenik, entzundakoaren edo irakurritakoaren asmoa eta zentzu orokorra jasotzen saiatzea. 

• Testuak azkar aztertzea, datu espezifikoak aurkitzeko (helburua hori bada). 

• Arretaz entzun edo irakurtzea, edukiari buruzko ondorioak ateratzeko bide emango duten giltzahitzak 

jasotzeko. 

• Testuko ideiak mailaz maila ulertuz joatea, hipotesiak botaz eta horiek egiaztatuz. 

• Gai ezaguneko testuetan, hitz ezezaguneko esaldien esanahia ondorioztatzea. 

• Ulermen-hutsuneak betetzen saiatzea, testuingurutik abiatuz. 

• Berriz irakurri edo entzutea, hipotesiak egiaztatzeko. 

• Mezu edo testuetako atalen funtzioaz eta garrantziaz jabetzea. 

• Osagai linguistiko eta ez-linguistikoetan arreta jartzea (irudiak, formatua, intonazioa, keinuak eta 

tonua), ulermena arintzeko. 

• Oharrak hartzea, azpimarratzea edo eskemak egitea, irakurgai zein entzungaiak lantzean edo 

ikastean. 

• Geldiuneak egitea jasotakoa barneratzeko, dibertimenduzko testuak direnean. 

• Egoeratik eta testuingurutik abiatuz ondorioak ateratzea, bai eta intonaziotik, keinuetatik, marka 

grafikoetatik (idatzizkoetan) eta eskuragarrien dauden komunikazio-asmo inplizituetatik abiatuz ere. 

Lexikoa 

• Hitz ezezagunen edo zalantza sortzen dutenen esanahia asmatzen saiatzea: 

o Ezagutzatik eta egoeratik abiatuz. 

o Testuaren edo esaldiaren esanahi orokorretik abiatuz. 

o Testuingurutik abiatuz (erredundantziak, azalpenak, adibideak eta sinonimoak). 

o Beste hizkuntza batzuen ezagutzatik abiatuz. 

17 



MAILA AURRERATUA

o Gramatikaren eta lexikoaren gakoetatik abiatuz (hitzen familiak, gramatika-kategoriak, batetortze 

sintaktikoak eta lexikoak, kokapena eta hizki larrien erabilera). 

• Estrategia pertsonalak erabiltzea (gako-hitz ezezagunak azpimarratu edo notatzea, eta ondoren, 

berriz horietara jotzea; gako-hitzen, lokailuen, diskurtso-adierazgailuen eta abarren zerrendak egitea; 

etab.). 

• Hiztegian begiratzea, hitz ezezagunen esanahiari buruzko hipotesiak egin ondoren. 

Ebaluatzea 

• Ongi ulertu duen egiaztatzea. 

• Ulertu ez duena adieraztea. 

• Mezua argitzeko eskatzea, edo horretarako, beste bide batzuk erabiltzea. 

• Ulertu ez duena zer den zehaztea eta kausak bilatzea. 

• Hitz eta esamolde berriak gogoan izan eta erabiltzea, erabilera zuzena dela egiaztatzeko. 

• Beharrak asebetetzeko irakurtzeak zenbateraino balio duen balioestea. 

• Ahozko eta idatzizko ulermenean norberak egindako aurrerapena balioestea. 

2. Ahozko eta idatzizko adierazpeneko estrategiak 

Planifikatzea 

• Komunikazio-beharrak asetzeko eta hizkuntzarekin praktikatzeko, hizkuntza berrian mintzatzeak 

duen garrantziaz ohartzea. 

• Jatorrizko hiztunekin ahoz edo idatziz komunikatzeko interesa agertzea. 

• Komunikazio egoeran kokatzea (solaskideak, ezagutza komuna, egoera, lekua eta testu-mota), 

edukiaren eta formaren aldetik egoerara moldatzeko. 

• Interakzioak nola funtzionatzen duen eta testu-motak nola antolatzen diren aintzat hartzea. 

• Mezua planifikatzea eta ideiak modu koherentean antolatzea. 

• Testu-moten ereduak behatzea, formatura egokitzeko. 

• Erabil ditzakeen baliabideak balioestea, eta hortik abiatuz, mezua egokitzea edo beharrezko 

baliabideak bilatzea. 

• Diskurtsoen kohesioa indartzen laguntzen duten esaldi eta hizkuntza-formak aintzat hartzea. 

• Diskurtsoa antolatzeko, diskurtso-adierazgailuak lantzeko beharra duen edo ez balioestea. 

• Puntu garrantzitsuak nola komunikatu aurrez aztertu eta entseatzea. 

Gauzatzea 

• Aurretiazko ezagutza guztia aktibatu eta baliatzea (gaiari, egoerari, ezagutzen dituen hizkuntzei 

eta testuei buruzko ezagutza). 

• Mezu edo testuetako atalen funtzioari eta antolaketari jaramon egitea. 

• Elkarrizketa edo testuetako ataletan funtzioari eta antolaketari egokitzea. 

• Esamolde egokiak erabiltzea, funtzio hauetarako: atentzioa emateko, hitza hartzeko, mintzatzen 

hasteko, jarraitzeko, beste batzuen partaidetza bultzatzeko, solaskideak inplikatzeko eta 

elkarrizketak amaitzeko. 

• Solaskideei, esan berri dutena argitu edo landu dezaten eskatzea. 

• Interakzioan kooperatzea, eta norbaitek esandakoa errepikatu edo laburtzea, eztabaida bideratzeko. 

• Ideiak hautatzea, komunikazio-asmo zehatzak betetzeko. 

• Ekoizpena modu koherentean antolatu eta lotzea. 

• Aukeratutako testu-motari egokitzea. 

• Arriskuak gain hartzea, hizkuntzarekin entseatuz. 

• Ohiturak erabiltzea; kodez aldatzea, kodea aldatu izana nabarmenduz; beste hizkuntza batzuetako 

hitzak moldatzea; parafraseatzea; adibideak ematea eta gauzak beste modu batzuetan adieraztea. 

18 



MAILA AURRERATUA

• Zailtasunak gizarte-estrategien bidez gainditzea. Honako hauek dira estrategia horiek: solaskideari 

laguntza eskatzea, hobeto ez mintzeagatik/idazteagatik barkamena eskatzea, galderazko keinu edo 

esamoldeak erabiltzea, eta seinalatzea edo keinu zein marrazkien bidez gauzak adieraztea. 

Ebaluatzea eta zuzentzea 

• Interakzioan, ulertu dioten ez edo ez, keinuen, erantzunen edo erreakzioen bidez kontrolatzea. 

• Norbaitek esandakoa errepikatzea, esandako hori ulertu duela egiaztatzeko. 

• Erabilitako zalantzazko forma bat zuzena den galdetzea. 

• Beste taktika batekin hastea, komunikazioan etenaldia izan ondoren. 

• Ahozko ekoizpenetan, nork bere burua grabatzea, mezua heldu den egiaztatzeko eta zailtasunez 

jabetzeko, ikaskideen eta irakaslearen laguntzarekin. 

• Arazo bat duela ohartaraziz gero, arazoa zuzentzea. 

• Idatzizko ekoizpenetan, idatzitakoa berriz irakurtzea, horren egokitasuna balioesteko eta akatsak 

aztertzeko, norberaren oharren, barneratutako irizpideen eta kontsulta-materialen laguntzarekin, 

bai eta ikaskideen eta irakaslearen laguntzarekin ere. 

• Ekoitzitako testua espero denarekin bat datorren, ideiak modu koherentean antolaturik dauden eta 

haien arteko loturarik baden zehatz aztertzea. 

• Ekoitzitakoa aukeratutako testu-motaren formatura moldatzen dela egiaztatzea. 

• Zuzenketa eta oharrei jaramon egitea. 

• Akatsen kausak eta horiek gainditzeko erak aztertzea. 

• Testua zuzentzea eta berriz idatzi edo grabatzea, izandako zailtasunak gainditzen saiatuz. 

3. Ahozko eta idatzizko interakzioko estrategiak 

Planifikatzea 

• Komunikazio-beharrak asetzeko, pertsonen arteko ulermenerako bide bezala, hizkuntza berrian 

mintzatzeak duen garrantziaz ohartzea. 


• Komunikazio-egoera kokatzea (solaskideak eta solasaldi-motak). 

• Solaskideek dakitena eta ez dakitena balioestea. 

• Solasaldiak prestatzea. 

• Esaldi arruntak buruz ikastea. 

Gauzatzea 

• Prozedura errazak erabiltzea, elkarrizketak hasi, jarraitu eta amaitzeko. 

• Eztabaidetan sartu eta hitza hartzea, esamolde egokiak erabiliz. 

• Kooperatzea. 

• Eztabaidak laburtzea, eta era horretan, gaia bideratzea. 

• Beste pertsona batzuk parte hartzera gonbidatzea. 

• Modu egokian erreakzionatzea, ohiko keinu eta esamoldeak erabiliz. 

• Laguntza eskatzea. 


• Elkarren arteko ulermena egiaztatzea. 

• Ideien garapena erraztea, enuntziatuko atal batzuk beste modu batean berriz azalduz. 

4. Ikaskuntza-prozesuko estrategiak 

19 



MAILA AURRERATUA

Ikasteko gaitasuna pertsonen gaitasun orokorretako bat da, eta bizitza osoan zehar egindako 

ikaskuntza-zeregin guztietan garatzen da. Horrenbestez, aurreko mailetan edo beste ikasketa batzuetan 

gaitasun estrategikoa garatzeko aukera izan duten ikasleek gaitasun hori goi-maila honetako beste 

ikaskuntza batzuetan aplika dezakete. 

EBALUAKETA IRIZPIDEAK 

EBALUAKETA 

Amaierako ebaluaketan, maila bakoitzarentzat aurreikusitako gaitasun pragmatiko, soziolinguistiko, 

linguistiko eta estrategikoak balioetsiko da. Gaitasun horietan lortu beharreko maila 

helburu estrategikoetan dago zehazturik. 

Ahozko zein idatzizko ulermeneko eta adierazpeneko jardueretan (interakzioa barne) islatzen 

dira maila horiek, eta honako irizpide hauen arabera ebalua daitezke: 

Goi Maila 1 bukatutakoan, ikaslea hauek egiteko gai izango da: 


• Gai ugariri buruz eta egoera askotan eraginkortasunez komunikatzea, erraztasun, zehaztasun eta 

naturaltasun nahikoaz, solaskidearentzat naturala izan dadin eta jarrera berezia behar ez dezan. 

• Elkarrizketa, debate, solasaldi eta transakzioetan, ikuspuntuak defendatzea, horiek ongi azalduz 

eta argudiatuz, eta gertaera zein bizipen jakinen garrantzi pertsonala azpimarratuz. 

• Beste hiztun batzuekin posta-bidezko harremana izatea, eta idatzitako gutunetan, berri eta iritziak 

azaltzea, eta egoerarekin bat datozen sentimendu, informazio eta emozioak adieraztea. 


• Gai zehatz edo abstraktuei buruzko testu luzeak eta izaera teknikokoak –betiere 

espezializaziokoak ulertzea. Testuak ongi antolaturik egongo dira, hizkuntza estandarrean eta 

abiadura normalean emango dira, eta hizkuntzaren eta argudioen aldetik konplexuak izango dira. 

• Testu horien komunikazio-asmoak, puntu nagusiak eta xehetasun garrantzitsuak hautematea. 

• Hizkuntza estandarrean emandako grabatutako materiala –esaterako, dokumentalak eta 

albistegiak– ulertzea. 


• Hainbat motatako testuak nahiko autonomiaz irakurtzea, honako hauek identifikatuz: 

komunikazio-asmoak, funtsezko informazioa, puntu nagusiak eta bigarren mailakoak, eta 

argudioen bidea. 

• Hainbat iturritako informazioa, ideiak eta iritziak erraz aukeratzea. 


• Komunikazio-asmorako egokiak diren testu argi eta kohesiodunak sortzea. Testu horietan, alderdi 

osagarriak eta adibide garrantzitsuak erabiliko dituzte eta testuen funtzioak honako hauek izango 

dira: informazioa ematea; zerbait kontatzea; bizipenak, sentimenduak eta gertakariak deskribatzea; 

gaiak azaltzea; edo iritziak defendatu eta zabaltzea. 

• Segurtasunez, erraztasunez, xehetasunez eta nahiko zuzen mintzatzea, erritmo erregularra erabiliz 

eta argi ahoskatuz. 

• Hizkuntza-baliabide ugari erabiltzea, testu zehatzak, argiak eta kohesiodunak sortzeko. Testuak 

funtzio eta gai askori buruzkoak izango dira eta modu naturalean ekoitzi beharko dira, zalantzak 

20 



MAILA AURRERATUA

igartzen ez direlarik eta errepikapenik gabe. Egitura konplexuetan komunikazioa oztopatzen ez 

duten akats batzuk ager daitezke. Akats “iraunkorrak” egon daitezke ohikoak ez diren egoeretan. 

Benetako egoerak edo egoera sinesgarriak proposatzen diren ariketen bidez egin daiteke ebaluaketa. 

Egoera horietan, azalpenak emateko eska daiteke, eta beste pertsona batzuekin, binaka edo taldean, 

mintzatzeko. Ariketa laguntza grafikoarekin zein testuen laguntzarekin edo gabe egin daiteke. 

Ebaluaketa honako irizpide hauen arabera egingo da: 

1. Eraginkortasun komunikatiboa: Erraztasunez eta naturaltasunez mintzatzea. Ariketaren arabera 

komunikatzen da eta funtzioak betetzen ditu. Errealitate sozio-linguistikoa ezagutzen du eta 

horretara moldatzen da. 

Gai ugariri buruz erraztasunez hitz egiten du. Edukia argia da eta funtzioak zehatz betetzen 

ditu. Egoera –formala eta informala– identifikatzen du, eta horren arabera, tratamendua, 

adeitasuna, jarrera eta keinuak moldatzen ditu, eta ekoizpena informazio-mota eta -kopurura, 

hartzailera, asmora eta lekura moldatzen du. 

2. Gaitasun diskurtsiboa: Partaidetza eta kooperazioa; eta ongi antolatutako, kohesionatutako eta 

garatutako ideia eta argudioak. 

- Interakzioa: partaidetza eta kooperazioa 

Ohiko edo ezohiko eztabaidetan partaidetza aktiboa du, eta solaskideak inplikatzen ditu. Iritziak 

eman, azaldu eta defendatzen ditu, proposamen alternatiboak ebaluatzen ditu, hipotesiak 

botatzen ditu, eta horiei erantzuten die. Espezialitateko gaiei buruzko eztabaidak ulertzen ditu 

eta hizlariak nabarmendutako ideiak xehetasun osoz jasotzen ditu. Hizkuntza-esamolde eta 

estrategia anitz erabiltzen ditu. Xede-kulturako ohituren arabera jokatzen du. 

- Azalpena: ideien arteko koherentzia, antolaketa eta garapena 

Ideiak modu koherentean, argian eta zehatzean azaltzen ditu. Gaian jartzen du arreta eta 

ondorioak ateratzen ditu. Gertakari jakinek duten garrantzi pertsonala nabarmentzen du. 

Diskurtsoaren egitura ongi antolatzen du, eta egitura bat dator ariketarekin. Puntu 

garrantzitsuak behar bezala ematen ditu aditzera, komunikazio-asmoa betetzeko. 

3. Hizkuntzaren erabilera: hizkuntza-formak, kohesioa eta erritmoa 

Ariketarako eta mailarako egokiak diren hizkuntza-formak erabiltzen ditu. Ahozko sormena eta 

aberastasuna ditu, eta horrek zehatz izateko eta errepikapenak zein zalantzak baztertzeko bide 

ematen dio. Itzulinguruak ia ez dira nabaritzen. Lokailu eta baliabide ugari erabiliz lotu eta 

kohesionatzen ditu elementuak. Zehatza da elementuei berriz ekitean, eta denboren erabilera 

koherentea da testu osoan. Naturaltasunez moldatzen da, erritmo erregularra erabiliz, eta 

etenaldiak eta kontzeptuen errepikapenak ez dira nabaritzen. 

4. Zuzentasun formala: lexikoa, sintaxia, morfologia eta ortografia 

Lexiko aberatsa erabiltzen du, ohiko funtzioak betetzeko. Ideia eta egitura konplexuak 

erabiltzeko edo ohikoak ez diren egoeretan parte hartzeko arriskua hartzen du, nahiz eta amahizkuntzaren 

edo beste hizkuntza batzuen interferentziak agertu. Akats lexikoak noizean 

behin agertzen dira eta ez dute komunikazioa oztopatzen. Ahoskera ona da, ama-hizkuntzaren 

azentua nabaria bada ere. Intonazioa hizkuntzaren eskemekin bat dator. 


• Testu argi, koherente eta kohesiodunak idaztea gai askori buruz, xehetasun lexiko handiz eta 

gramatika-zuzentasunez. 

21 



MAILA AURRERATUA




• Mintzaldia malgutasunez eta eraginkortasunez kohesionatzea, mintzaldi-adierazgailu eta lokailuak 

egoki erabiliz. 

Ebaluaketa egiteko, intereseko benetako egoerak edo egoera sinesgarriak proposatzen diren ariketak 

erabil daitezke, bai eta idatzizko adierazpeneko ariketak ere. Edonola ere, testuingurua argi egon 

beharko da beti. 


1. Eraginkortasun komunikatiboa: Erraztasunez eta naturaltasunez mintzatzea. Ariketan eskatzen 

denaren arabera komunikatzen da eta funtzioak betetzen ditu. Errealitate sozio-linguistikoa ezagutzen du 

eta horretara moldatzen da. 

Gai ugariri buruz erraztasunez hitz egiten du, norberaren interes-eremu barruan. Edukia argia 

da eta funtzioak zehatz betetzen ditu. Egoera –formala eta informala– identifikatzen du, eta 

horren arabera, tratamendua eta adeitasuna moldatzen ditu, eta ekoizpena informazio-motara 

eta -kopurura, hartzailera eta asmora moldatzen du. 

2. Gaitasun diskurtsiboa: ideien arteko koherentzia, antolaketa eta garapena 

Ideiak koherenteak, argiak eta zehatzak dira. Gaian jartzen du arreta eta ondorioak ateratzen 

ditu. Ez du errepikapenik egiten. Gertakari jakinek duten garrantzi pertsonala nabarmentzen 

du. Diskurtsoaren egitura ongi antolatzen du, eta egitura bat dator ariketarekin. Puntu 



Ariketarako eta mailarako egokiak diren hizkuntza-forma ugari erabiltzen ditu. Lexiko 

aberatsa du, eta horrek zehatz izateko eta errepikapenak zein zalantzak baztertzeko bide 

ematen dio. Lokailu eta baliabide ugari erabiliz lotu eta kohesionatzen ditu elementuak. 

Puntuazioa egokia da. Zehatza da elementuei berriz ekitean, eta denboren erabilera koherentea 

da testu osoan. 

4. Zuzentasun formala: lexikoa, sintaxia, morfologia eta ortografia. 

Erraztasunez, zehaztasunez eta naturaltasunez mintzatzeko beharrezko hizkuntzabaliabideak 

ditu. Lexiko aberatsa du, ohiko funtzioak betetzeko. Egitura konplexuak 

erabiltzen ditu, akats handirik egin gabe. Akats lexikoak noizean behin agertzen dira eta ez 

dute komunikazioa oztopatzen. Ez du ortografiako akatsik egiten. 

HELBURU ESPEZIFIKOAK 

MAILA AURRERATUA 2 

Gaitasun pragmatikoak: funtzionala eta diskurtsiboa 


• Eraginkortasunez, naturaltasunez eta erraztasun nabariz esku hartzea, elkarrizketa-, transakzio- eta 

debate-mota ugaritan, egoera bakoitzean erregistro eta adeitasun egokiak erabiliz. 

22 



MAILA AURRERATUA

• Elkarrizketa, transakzio, solasaldi eta debateetan parte hartzea, argi eta zehatz hitz eginez, eta 

ideiak, iritziak, akordioak, argudioak, aholkuak eta informazio konplexua modu egokian trukatuz. 

• Posta-bidezko harremanak izatea, eta idatzitako gutunetan, berri eta iritziak eraginkortasunez 

azaltzea, gertakari eta bizipen jakinen garrantzi pertsonala nabarmentzea, eta egoerarekin bat 

datozen sentimendu, informazio eta emozioak adieraztea. 


• Linguistikoki konplexua den edozein motatako mezu ulertzea (jatorrizko hiztunen arteko 

solasaldiak, konferentziak, txostenak, adierazpenak, eta aurkezpen akademikoak edo 

profesionalak), informazioaren edukia hautemanez eta hiztunen ikuspuntuak eta jarrerak 

identifikatuz; betiere, inguruan gehiegizko zaratarik ez badago, diskurtsoa egoki egituraturik 

badago eta hizkuntza oso modu idiomatikoan erabiltzen ez bada. 


• Posta, jarraibideak, iritzi-artikuluak, artikulu espezializatuak, eta egungo literatura-testu luze eta 

konplexuak autonomia handiz irakurtzea, abiadura zein estiloa xedeetara moldatuz, eta honako 

hauek identifikatuz: komunikazio-asmoak, funtsezko informazioa, puntu nagusiak, bigarren 

mailako puntuak, xehetasunak, argudioen ildoa, gertakariak eta iritziak. Eta erreferentzia-iturri 

selektiboak erabiltzea. 


• Gai orokor ugariri buruzko edo norberaren espezialitateari buruzko testu luzeak ekoiztea. Testu 

horiek koherenteak izan eta ongi antolaturik egon behar dute, eta testuen funtzioak hauek izango 

dira: kontatzea, berri ematea, azaltzea, argi argudiatzea, norberaren ideiak zabaldu eta defendatzea, 

eta alderdi esanguratsuak nabarmentzea. 

• Diskurtso malgu, zehatz eta zuzena ekoiztea, ahoskera argia eta naturala erabiliz, eta erraztasuna 

maiz nabarmen izango delarik, baita aldi luze eta zailetan ere. 


• Testu argi, zehatz, koherente eta kohesiodunak idaztea gai askori buruz, xehetasun lexiko handiz 

eta gramatika-zuzentasunez. 




Gaitasun sozio-kulturala eta sozio-linguistikoa 

• Kasuan kasuko hizkuntza mintzatzen den herrialdeetako alderdi sozio-kulturaletan sakontzea, 

batik bat, ikaslearen inguruarekin loturikoetan. Atentzioa eman gabe eta bestelako traturik behar 

izan gabe, seguru eta natural jokatzen saiatzea, egoera bakoitzean jarrera eta portaera egokiak 

erakutsiz, eta estiloa, enfasia eta formulazioa mezuari egokituz. 

• Dialekto, azentu eta erregistroen ezagutza handitzea, eta norberarena kasuan kasuko egoerari 

egokitzea. 

Gaitasun linguistikoak 

• Hizkuntza-baliabide ugari eta askotarikoak erabiltzea, eta sintaxi konplexua eta testu-gramatika 

baliatzea, testu zehatz, argi eta kohesiodunak ekoizteko. Testu horiek egoera eta gai askori 

buruzkoak izango dira, eta ikasleak dituen mugak ez dira igarriko. 

• Gai-, estilo- eta enfasi-aldaketetara malgutasunez moldatzea, zalantzak eta itzulinguruak sor 

daitezkeen arren oraindik. 

23 



MAILA AURRERATUA

• Hizkuntza-baliabideak ia akatsik egin gabe kontrolatzea, noizean behin ulermena oztopatzen ez 

duen hutsegiteren bat egin badezake ere egitura konplexuetan. Akats “iraunkor” batzuk bere kabuz 

zuzentzeko gai da. 

Gaitasun estrategikoa 

• Ikaskuntza modu autonomoan planifikatzea eta estrategiak jakinaz erabiltzea. 

• Lana planifikatzea, egoera bakoitzean norberak dituen hizkuntza-baliabideak testuinguruan kokatu 

eta erabiltzea, beharrezko baliabideak aurkitzea, horiek nola funtzionatzen duten behatzea, 

interferentziak egitea, hizkuntza lantzea, zailtasunak gainditzea, hizkuntza eraikitzea, eta 

informazio-hutsuneak betetzea. 

• Maila lortzeko behar den denboraz eta ahaleginez jabetzea. 

• Autoikaskuntzarako norberak dituen baliabideak egoki hautatzea. 

• Helburuen erdiespena balioestea, bai eta zaitasunak, akatsak, lorpenak eta aurrera egiteko 

erabilitako bitartekoak ere. Horien arabera norbera antolatzea. 

• Ebaluaketa-bitarteko estandarrak erabiliz norbera ebaluatzea, kanpo-laguntzarekin beharrezkoa 

balitz. 

EDUKIAK 

I. KOMUNIKAZIOA: GAITASUN PRAGMATIKOA 

1. KOMUNIKAZIO JARDUERAK 

1.1. Entzutezko ulermeneko jarduerak 


• Hizkuntza estandarrean esandako oro xehetasunez ulertzea, inguruan zarata badago ere. 

• Eztabaida formalak konprenitzea, solaskide bakoitzaren iritziak xehetasunez ulertuz, bai eta iritzi 

horiek funtsatzen dituzten argudioak eta komunikazio-asmoak ere. 

• Jarraibide zehatzak segurtasunez ulertzea. 

• Informazio zehatza eta gai orokorrei buruzko aholkuak edo kasuan kasuko espezialitatekoak 

ulertzea. 

• Keinu, isiltasun, geldiune, etenaldi, intonazio eta tonuen komunikazio-asmoak identifikatzea, 

espero gabekoak badira ere. 

• Norberaren ulermena kontrolatzea eta argibideak eskatzea. 

B. Entzule moduan 


• Jatorrizko hiztunen arteko solasaldi eta eztabaida biziak, edozein gairi buruzkoak, ulertzea. 

Kontaketak, deskribapenak eta azalpenak 

• Gizarte-izaerako eta izaera akademiko zein profesionaleko hitzaldiak, txostenak, hizketaldiak, 

azalpenak eta kontaketak zailtasun gabe ulertzea, argudioen ildoa eta hizkera konplexuak badira 

ere. 

• Konferentzia eta aurkezpenetan, ideia nagusien eta norberak behar duen informazioaren ohar 

zehatzak hartzea. 

24 



MAILA AURRERATUA

Iragarkiak eta jarraibideak 

• Erreferente ezagunak dituzten publizitate-iragarkien asmoa eta informazioa hautematea, bai eta 

izan ditzaketen bi zentzuak ere. 

• Hizkuntza estandarrean eta erritmo normalean emandako jarraibide zehatzak, adierazpenak eta 

testuinguruan kokatutako mezuak, gai orokor eta teknikoei buruzkoak, ulertzea, abstraktuak 

badira ere. 

Emanaldiak eta grabatutako materiala 

• Bizitza sozialean, akademikoan edo profesionalean aurki ditzakeen grabazioak, hizkuntza 

estandarrean emandakoak, ulertzea, hiztunaren ikuspuntuak, jarrera eta informazioaren edukia 

identifikatuz. 

• Egitura eta hizkera oso konplexua ez duten film eta antzezlan gehienak arazorik gabe ulertzea. 

1.2. Idatzizko ulermeneko jarduerak 

A. Interakzioan, gutunak eta oharrak 

• Posta pertsonala zein formala eta beste mota batzuetako idatziak ulertzea, honako hauek erraz 

identifikatuz: ideia nagusiak eta bigarren mailako ideiak, xehetasunak, ikuspuntuak, idazleak 

nabarmendutako alderdiak eta komunikazio-asmoak. 

• Gertakarien, osasun-egoeren, aldartearen, sentimenduen eta nahien deskribapenak ulertzea, 

lagunekin posta-harremana eduki ahal izateko. 

• Igorlearen hurbiltasuna identifikatzea, erabilitako tratamendutik, adeitasun-formetatik, 

• 

informaziotik eta erregistrotik abiatuz. 

Idatzi formal arrunten formatuak hautematea eta informazio garrantzitsua edo behar dituen 

xehetasunak malgutasunez identifikatzea. 

B. Irakurle moduan 

Orientazioa eta informazioa 

• Hainbat jatorritako testu luzeetan, xehetasun garrantzitsuak azkar aurkitzea. 

• Gai profesional ugariri buruzko albiste, artikulu eta txostenetako edukia eta puntu garrantzitsuak 

arazo gabe identifikatzea, eta testu horiek xehetasun handiagoz aztertzea komeni den edo ez 

erabakitzea. 

• Norberaren interes-eremu barruan, iturri espezializatuetako informazio, ideia eta iritziak 

eskuratzea. 

• Informazio garrantzitsua, idazleak nabarmendutako alderdiak eta norberak behar dituen 

xehetasunak bizkor ulertzea, hainbat motatako albiste, artikulu edo erreportajeetan. 

Argudiatzea 

• Artikulu espezializatuetako puntu esanguratsuak, tesia eta idazleek nabarmendutako alderdiak 

ulertzea, terminologiako hipotesiak hiztegia erabiliz egiaztatu behar baditu ere. 

• Hainbat testutan gai berari buruz azaltzen diren ikuspuntuak konparatzea. 

• Jende arruntarentzako testu juridiko eta administratiboetako informazioa interpretatzea. 

• Gai ezagunei buruzko grafiko eta sinopsiak interpretatzea. 

• Argudiozko testuetako tesia, argudioak eta ondorioak identifikatzea. 

25 



MAILA AURRERATUA

Jarraibideak 

• Baldintza eta ohar zehatzak dituzten jarraibide orokor luze zein konplexuak eta espezialitateko 

jarraibideak ulertzea; betiere, atal zailenak berriz irakurtzeko aukera izanez gero. 

Dibertimenduzko irakurketa 

• Norberaren intereseko literatura-testu garaikideetan, argumentua, gaia eta pertsonaien ezaugarriak 

xehetasunez ulertzea. 

• Ironia, eufemismoak, metaforak eta abar hautematea. Horiek garrantzitsuagoak dira testu ezespezializatuetan. 

• Testuetako kultura-erreferentzia inplizitu zein esplizituak identifikatzea. 

1.3. Ahozko adierazpeneko jarduerak 


Solasaldiak 

• Gai orokor gehienei buruzko solasaldi luzeetan parte hartzea, baita inguruan zarata dagoenean ere. 

• Solasaldien bilakaeran laguntzea, solaskideekin kooperatuz. 

• Modu egokian hitza hartu, hitza eman, mintzatu eta amaitzea. 

• Jatorrizko hiztunekin hitz egitea, iruzkinak eginez, iritzia argi eta garbi azalduz, proposamen 

alternatiboak ebaluatuz, eta hipotesiak bota eta horiei erantzunez. 

• Emozioak transmititzea eta gertakari zein bizipen jakinen garrantzi pertsonala nabarmentzea. 

• Harridurako, poztasuneko, tristurako, intereseko eta ezaxolako sentimenduak adierazi eta 

horrelako adierazpenei erantzutea. 

• Norberaren ideia eta iritziak zehatz aditzera ematea, argudio-ildo konplexuak eta adibideak modu 

sinesgarrian aurkeztea, eta horrelakoei egoki erantzutea. 

• Lekuaren, solaskideen eta asmoaren arabera mintzatzea eta jokatzea. 

• Ohiko adeitasun-formak erabiltzea gizarte-harremanetan. 

Eztabaidak eta debate formalak 

• Eztabaida formaletan (ohiko eztabaidak ez badira ere), aktiboki parte hartzea, beste batzuk parte 

hartzera bultzatuz. 

• Hitz egiteko txandak eraginkortasunez erabiltzea. 

• Iritziak mahaigaineratzea, hipotesiak botatzea, argudio-ildo konplexuak aurkeztea, alternatibak 

ebaluatzea, eta kontrako zein aldeko arrazoiak emanez erantzutea. 

• Sinesmenak, iritziak, eta zerbaitekin ados dagoela edo ez dagoela adeitasunez aditzera ematea. 

Negoziaketak 

• Behar duena zehatz azaldu eta eskatzea, eta xehetasun jakinei buruz argibideak eskatzea. 

• Gai edo arazoak argi azaltzea, dauden aukeren abantailak eta desabantailak ebaluatuz. 

• Gatazkak eta erreklamazioak konpontzea, adibidez, zirkulazioko isunak, etxebizitzan izandako 

kalteen ordaina eskatzea, etab. 

• Kalte-galerak eduki izana sendo argudiatzea, kalte-ordainak eskatuz eta negoziaketak eginez. 

• Egindako transakzioen balioespen positiboak eta negatiboak aditzera ematea (eskerrona edo 

asebetetzea adieraztea, zorionak ematea, diru-konpentsazioak edo beste mota batekoak eskatzea, 

erreklamazioak egitea, etab.). 

26 



MAILA AURRERATUA

Informazioa trukatzea 

• Familiarteko gaietan eta gai sozial zein profesionaletan, informazio konplexua eskuratu, egiaztatu 

eta baieztatzea, egoerak ohikoak ez badira ere. 

• Mezuak, errekaduak eta informazioa fidagarritasunez helaraztea. 

• Prozedurak nola egin zehatz eta argi deskribatzea. 

• Gai profesionalei buruzko informazio konplexua eta aholkuak trukatzea. 

• Informazioa eta argudioak laburtu eta aditzera ematea, horien jatorria zein den adieraziz. 

• Galderak erantzun eta solaskideen zalantzak argitzea. 

Elkarrizketak 

• Eraginkortasunez eta naturaltasunez moldatzea elkarrizketetan, ildoa galdu gabe eta modu 

interesgarrian erantzunez, eta une batzuetan, egindako galderatik aldenduz. 

Diskurtsoa kontrolatzea 

• Ulertu ez dena aditzera ematea. 

• Solaskideek ulertu dutela ziurtatzea. 

• Informazioa baieztatu edo ezeztatzea. Informazioa zuzentzea. 

• Norberaren burua zuzentzea. 

• Errepikatuz, gauza bera beste modu batean esanez edo parafraseatuz, ulertu dela egiaztatzea. 

• Esanahiak argitzea, baliabide ugari erabiliz. 

• Ulertu dela egiaztatzea, solaskideak esandakoa norberaren hitzak erabiliz errepikatzearen bidez. 

B. Hizlari moduan 

Deskribapena eta kontaketa 

• Kasuan kasuko espezialitatearekin loturiko gaiei buruzko deskribapen eta aurkezpen luze, argi eta 

zehatzak naturaltasunez ekoiztea, norberaren ideiak zabaldu eta defendatuz, eta alderdi osagarriak 

zein adibide esanguratsuak txertatuz. 

• Liburu eta filmen argumentu eta pasarteak kontatzea. 

• Honako hauen deskribapen objektibo edo subjektibo zehatzak egitea, sentimenduak eta 

erreakzioak deskribatuz: bizipenak, ametsak, esperantzak eta nahiak, eta benetako gertakariak eta 

imajinatutakoak. 

• Istorioak kontatzea, ekintzak denboraren eta logikaren arabera lotuz. 

• Iritzi, plan eta ekintzen argudio, arrazoibide eta azalpenak garatzea. 

• Jende arruntaren eskueran dauden ikuskizun edo gertakariei buruzko iritzi kritiko justifikatuak 

eskaintzea. 

Publikoari hitz egitea 

• Gai orokorrei buruzko ideia eta iritziak argi, seguru eta erritmo erregularrean azaltzea, entzuleari 

tentsiorik ez eragiteko moduan. 

• Liburu, pertsona eta ekitaldi publikoak argi aurkeztea, eta aurkezpen horien egitura ongi 

antolatzea. 

27 



MAILA AURRERATUA

• Iritzi jakinen aldeko edo aurkako arrazoiak azaltzea. 

• Ikuspuntuak defendatzea eta argi argudiatzea, ideia osagarri eta adibideekin. 

• Diskurtsoa egituratzea, datuak malgutasunez lotzea eta koherentziari eustea. 

• Denbora-, espazio- edo logika-loturak eta ikuspegia argi uztea. 

1.4. Idatzizko adierazpeneko jarduerak 


• Hizkera egokia erabiliz eta egoera zein solaskide bakoitzari egokituz, honako xede hauetarako 

oharrak idaztea: zoriontzeko, gonbidatzeko, baieztatzeko, desenkusatzeko, eskertzeko, eskabideak 

egiteko, barkamena eskatzeko, agurtzeko, aurkezteko, zorionak emateko eta dolumina adierazteko. 

• Honako hauek nahiko zehaztasunez egitea: gai zehatz edo abstraktuei buruzko informazioa, ideiak 

eta ikuspuntuak transmititzea; informazioa egiaztatzea; galderak egitea; eta arazoak azaltzea. 

• Pertsona jakinei edo taldeei (foroak, blogak, aldizkariak, etab.) hitz egitea, norberaren iritzia 

azaltzeko, albisteen berri emateko edo galderak erantzuteko. 

• Gutunak idaztea, emozioak transmitituz eta norberaren bizitza pertsonalean bizipen jakin batzuek 

duten garrantzia nabarmenduz. 

• Gutun, mezu edo oharrak idaztea, informazioa emanez edo zerbitzuekin loturiko pertsonei, 

irakasleei edo eguneroko bizitzako beste pertsona batzuei berehalako azalpenak eskatuz, eta 

garrantzizkotzat jotzen dituen alderdiak azpimarratuz. 

• Gutun formalak edo agiri administratiboak idaztea, zerbitzuak eskatu edo eskertzeko, 

erreklamazioak egiteko, edo datuak zuzentzeko. 

• Informazio- edo iritzi-galdeketei erantzutea. 

B. Adierazpena 

Txostenak, iritzi-testuak eta informazioa 

• Gai ezagunei buruz norberak duen iritzia nolabaiteko segurtasunez aurkeztea eta iritzi hori 

justifikatzea. 

• Kasuan kasuko espezialitateko gai ugariri buruzko testu argi eta zehatzak idaztea, hainbat 

iturritako informazioa eta argudioak laburtu eta ebaluatuz. 

• Gertakari ezagunei buruzko txostenak prestatzea, egoera zehaztuz, hartutako neurriak justifikatuz 

eta giltza diren alderdiak nabarmenduz. 

• Ongi antolatutako lan-plan zehatzak aurkeztea. 

• Arazo batek izan ditzakeen konponbideak alderatu eta balioestea. 

• Norberaren eskumeneko alderdiei buruzko jarraibide zehatzak idaztea. 

• Lan-eskabideak eta erreklamazioak idaztea. Egoera bakoitzari egokitutako curriculum vitaeak 

idaztea. 

• Ikuspuntu jakinen aldeko edo kontrako argudio-saiakera eta -txostenak idaztea, aukeren abantailak 

eta desabantailak deskribatuz, alderdi esanguratsuak nabarmenduz, eta laguntza moduan balioko 

duten xehetasun esanguratsuak emanez. 

• Arazoei buruzko informazioa, argudioak eta konponbideak laburtzea. 

Sormenezko idazkera 

• Testu egituratuak egitea, benetako bizipenak eta imajinatutakoak argi eta zehatz azalduz, ideien 

arteko lotura aditzera emanez, eta ezarritako arauak errespetatuz. 

28 



MAILA AURRERATUA

• Film, liburu, antzezlan, kontzertu eta abarri buruzko berri laburrak idaztea. 

• Biografiak idaztea. 

• Norberaren intereseko gai orokorrei buruzko iritzi-testuak idaztea (zuzendariarentzako gutunak, 

blogak, etab.), ikuspuntuak zehatz azalduz eta, beharrezkoa balitz, adibideak emanez. 

• Objektu, gertakari, leku eta abarri buruzko iragarkiak sortzea. 

• Literatura-testuak sortzea. Istorioak kontatzea. 

• Lan akademiko argiak, ongi egituratuak, behar beste garatuak eta kasuan kasuko ikasgaiaren 

eskakizunekin bat etorriko direnak aurkeztea. 

2. TESTUAK 

“Testu” hitza zentzu zabalean erabiltzen da hemen, hain zuzen, HEEMBan ematen zaizkion 

ezaugarriak aintzat hartuz. HEEMBan honako hau esaten da “testu” hitzari buruz: 

“Egiteko bat gauzatzean, hizkuntza-jarduera baten ardatza osatzen duen diskurtso-zatia 

(ahozkoa edo idatzizkoa), alor espezifiko batekin loturikoa, da testua. Egiteko horretan, 

laguntza edo helburua izan daiteke testua, bai eta produktua edo prozesua ere.” (10. or.). 

Maila honetan, testuek egitura argia dute. Informazio esplizitua ematen dute, bai eta inplizitua ere, 

zentzua ulertzea erraza bada. Testuak ulertzeko, hizkuntzaren kultura ezagutu behar da, maila batean. 

Ahozko testuak distortsio akustiko gutxi dute, ahoskera estandarra da, edo estandarretik hurbila, eta 

erritmoa ez da oso azkarra. 

2.1. Ahozko testuak 

Interakzioan 


informalak. Inguruko zarata agertu ohi da, eta testuetan, informazioa, bizipenak, iruzkinak eta 

ikuspuntuak trukatzen dira. 

• Elkarrizketa formalak, ohikoak ez diren gaiak barne. 

• Gai ezagunei buruzko eztabaidak. 


• Debateak. 


• Mezuen argibideak, azalpenak, errepikapenak, laburpenak edo itzulpenak. 

• Gizarte- edo lan-bilerak. 






Aurrez aurre 

• Ezaguntzat jo daitezkeen gai zehatz eta abstraktuei buruzko azalpenak. 

• Hainbat hiztuneko elkarrizketak. 

• Gai orokorrei, teknikoei eta espezialitateko gaiei buruzko mahai-inguruak eta debateak, 

hizkuntza estandarrean. 


• Testuinguruan kokatutako azalpen, aurkezpen, deskribapen eta kontaketak. 

29 



MAILA AURRERATUA

• Ezaguntzat jo daitezkeen gaiei buruzko hitzaldi eta konferentziak. 



Grabatutako edo hedabideen bidez emandako materiala (hizkuntza estandarrean). 


• Iragarkiak (irratia, telebista, etab.). 

• Gaurkotasuneko gertakariak eta gaiak. 







• Gai orokorrei buruzko dokumentalak eta erreportajeak (telebista edo bideoak). 



Ekoizpena 


• Honako hauek deskribatu eta konparatzea: pertsonak, gauzak, jarduerak, zerbitzuak, lekuak, bizibaldintzak, 

interesak, sentimenduak eta alderdi sozio-kulturalak. 

• Gertakariak, bizipenak, pasadizoak eta proiektuak xehetasunez kontatzea. 


• Gaiak azaltzea. 

• Gai ezagunei buruzko jarduerak eta ideiak azaldu, justifikatu eta argudiatzea. 

• Liburuak, telebista-programak eta filmak ebaluatzea. 




Interakzioa 






sentimenduak. 

• Gutun formal pertsonalak, akademikoak edo profesionalak –posta elektronikoa, faxa eta posta–, 

informazioa eman edo eskatzeko, laguntza edo zerbitzuak eskatzeko, arazoak azaltzeko, 

erreklamazioak egiteko, edo eskerrak emateko. 

• Administrazio-dokumentu estandarizatuak. 

• Informazio-galdeketak. 


Ulermena 

• Hiztegi elebidunak eta elebakarrak. 

30 



MAILA AURRERATUA

• Zerrendak (telefono-zenbakienak, agendak, aisialdi-gidak, ordutegiak, katalogoak, etab.). 






• Eskemak. 






• Gai zehatz edo abstraktuei buruzko askotariko testu luzeak. 

• Kasuan kasuko espezialitateko gaiei buruzko testuak. 

• Ohiko administrazio-testuak. 

• Komikiak. 



• Poemak. 


• Kontakizunak, ipuinak eta eleberriak. 



• Informazioa azaldu eta aurkeztea. 

• Gai ezagunei buruzko iritzi- eta argudio-testuak idaztea. 

• Txostenak (egoerak aurkeztea, aukeren abantailak eta desabantailak azaltzea, etab.). 


• Pertsonak, gauzak, jarduerak, prozesuak, zerbitzuak eta lekuak deskribatzea. 

• Planak eta proiektuak deskribatzea. 


• Laburpenak. 

• Liburuak aurkeztea. 


• Eskemak. 





• Curriculum vitaeak. 




Interakzioan 


luze formal eta informalak. Inguruko zarata agertu ohi da, eta testuetan, informazioa, bizipenak, 

iruzkinak eta ikuspuntuak trukatzen dira. 

31 



MAILA AURRERATUA

• Laneko bilerak. 

• Eztabaidak eta debateak. 




• Solasaldiak ahopeka. 



• Mezuak errepikatu eta transmititzea, hainbat egoeratan. 

• Mezuen argibideak, azalpenak, laburpenak edo itzulpenak. 


• Txisteak (erreferente ezagunekoak). 


Aurrez aurre 

• Gai orokorrekin loturiko (gai pertsonalak, sozialak, akademikoak eta profesionalak) eta 

ezaguntzat jo daitezkeen gai zehatz edo abstraktuekin loturiko mezu eta azalpenak. 

• Hainbat hiztuneko elkarrizketa biziak. 

• Mahai-inguruak. 

• Debateak. 


• Testuinguruan kokatutako azalpen, aurkezpen, deskribapen eta kontaketak. 

• Konferentzia, hitzaldi eta beste aurkezpen akademiko edo profesional batzuk. 

• Hitzaldiak eta txostenak. 




Emanaldietako materiala edo grabatutakoa (distortsio gutxirekin). 


• Publizitate-iragarkiak (irratia, telebista eta beste batzuk) 

• Gertaerei edo gaurkotasuneko gaiei buruzko albisteak. 








• Gai orokorrei buruzko dokumentalak eta erreportajeak (telebista edo bideoak). 

• Hainbat pertsonak parte hartzen duten telebista- edo irrati-programak. 

• Norberaren intereseko kirol-emanaldiak. 



Ekoizpena 

32 



MAILA AURRERATUA


• Deskribapenak eta kontakizunak. 

• Gertakari, bizipen eta proiektuen kontakizun zehatzak. 

• Liburu, telebista-programa eta filmen aurkezpenak, laburpenak eta horiei buruzko iritziak. 


• Iritzi edo ideian adierazpena. 

• Ideia eta jardueren azalpen eta justifikazioak. 

• Gai ezagunak jendaurrean azaldu eta argudiatzea. 


• Txisteak. 


Interakzioa 






sentimenduak. 

• Gutun formal pertsonalak, akademikoak edo profesionalak, informazioa eman edo eskatzeko, 

laguntza edo zerbitzuak eskatzeko, arazoak azaltzeko, erreklamazioak egiteko, edo eskerrak 

emateko. 

• Agiri administratiboak (eskabideak, erreklamazioak, datuen zuzenketak, etab.). 

• Informazio- edo iritzi-galdeketak. 


Ulermena 

• Hiztegi elebidun eta elebakarrak, eta entziklopediak. 





• Jarraibideak, arauak eta oharrak. 

• Eskemak, grafikoak eta laburpenak. 






• Gai zehatz edo abstraktuei buruzko askotariko testu luzeak, kasuan kasuko espezialitatekoak. 

• Ohiko administrazio- eta lege-testuak. 

• Komikiak. 

• Txisteak (erreferente ezagunekoak). 



• Poemak. 


• Kontakizunak, ipuinak eta eleberriak (mailarako egokiak). 

33 



MAILA AURRERATUA

• Antzezlanak (mailarako egokiak). 


• Informazioa aurkeztea. 

• Iritzi- eta argudio-testuak. 

• Txostenak (egoerak aurkeztea, aukeren abantailak eta desabantailak azaltzea, etab.) 


• Pertsonak, gauzak, jarduerak, zerbitzuak eta lekuak deskribatzea. 

• Planak eta proiektuak. 


• Eskemak. 

• Ikastaro edo jardueren memoriak. 

• Berri laburrak. 






• Erreklamazioak. 

• Curriculum vitaeak. 




3. FUNTZIOAK 

Aurreko mailako funtzio berberak dira, baina, maila honetan, baliabide-mota gehiago erabiltzen dira, 

funtzioa bera baino kontzeptu espezifikoak adierazteko. 


malgutasun eta naturaltasun handiagoa erakutsi behar du. Aurrerapena, batik bat, argudiatzean 

nabaritu behar da, bai eta, hizkuntza-kontzientziazio handiagoan, erregistro-kopurua zabalagoan eta 

koherentzian zein antolaketan ere. 

Baliabideen aberastasun horri esker, diskurtsoaren formaltasun-maila zehaztuko du ikasleak, 

humorea identifikatu eta erabiltzeko gai izango da, eta afektibotasun handiagoa erakutsi ahalko 

du aurreko mailetan baino, maila horietan neutraltasuna baita nagusi. Horrenbestez, 

erabilitako lexikoaren arabera esanahia aldatzen duten adierazpen idiomatiko finko edo egitura 

predeterminatuak erabili beharko ditu ikasleak. 

Komunikazio-jardueren atalean, ulermen- eta adierazpen-jarduera moduan agertu da dagoeneko 

funtzioen zerrenda. 

3.1. Hizkuntzaren gizarte-erabilerak 

• Agurtzea eta besteen agurrei erantzutea, agur esatea, norbera aurkeztea, norbait aurkeztea, beste 

batek norbera aurkeztean erreakzionatzea, eta norbaiti tratamendu egokiaz hitz egitea, 

harremanaren arabera. 

• Baimena eskatzea, desenkusatzea, barkamena eskatzea, eskerrak ematea, errukitzea, zoriontzea eta 

atentzioa ematea, esamolde formalak eta ez hain formalak erabiliz eta, egoeraren arabera, 

informazio gehiago edo gutxiago emanez. 

• Gonbidatzea, eta gonbitak onartzea edo ez onartzea. 

34 



MAILA AURRERATUA

• Pertsonengatik interesa agertzea, eta informazioa jasotzean, honako hauek azalarazten dituzten 

esamoldeak erabiltzea: interesa, harridura, poza, pena, tristura, asebetetzea, asegabetasuna, 

esperantza, atsekabea, beldurra, onarpena eta gaitzespena. 

• Goraintziak ematea eta horrelako adierazpenei erantzutea. 

• Ongietorria egitea eta ongietorriei erantzutea. 

• Jatorduetako ohiko adierazpen-trukeak. Topa egitea. 

• Norbait gorestea, gonbidatzea, zoriontzea, zorionak ematea, gertakari jakinetan gauza eta 

sentimendu onak opatzea, eta egoera horietan erreakzionatzea. 

• Itxaronaldietan ezezagunen artean izan ohi diren hizketaldiak. 

• Laguntza eskatu eta ematea, gonbidatzea, gonbidapenak onartzea edo ez onartzea, laudorioak 

esatea, iraintzea, desenkusatzea, norbaiti zerbaitez ohartaraztea, eskertzea, penatzea, egoera 

jakinetan sentimenduak elkarbanatzea, eta baimena eskatzea. 

3.2. Komunikazioa kontrolatzea 

• Ulertu ez dena adieraztea. Norberaren ulermena eta solaskideena egiaztatzea. 

• Ulertu ez dena errepikatzeko edo argitzeko eskatzea, edo ulertu dela egiaztatzeko, errepikatzeko 

eskatzea. 

• Zerbait letraka esateko eskatzea, hitzak letraka esatea, polikiago hitz egiteko edo zerbait idazteko 

eskatzea, eta ezagutzen ez diren hitz eta esamoldeen zein ahaztutakoen esanahia galdetzea. 

• Esandakoa ulertzen dela adieraztea, argibideak eskatzea, parafraseatzea, nork bere burua 

zuzentzea eta ulertu izana egiaztatzea. 

• Ulertu ez duen kide bati zerbait azaldu edo itzultzea. 

• Zuzen ulertu duen jakiteko, baieztapena eskatzea. 

• Arazo linguistiko edo sozio-linguistikoak agertzean, arazoa bideratzen saiatzea. 

• Nola jarraitu ez dakienean, etenaldiak keinuekin eta itxaroteko esamoldeekin betetzea. 

• Solaskidea zalantzan dagoenean, hitz edo esamoldeekin laguntzea. 

• Parafraseatzea, esamolde egokia aurkitzen ez denean. 

• Solaskidea inplikatzea. 

3.3. Informazio orokorra 

• Pertsonei eta norberari buruzko informazioa eman eta eskatzea. 

• Informazioa eskatu eta ematea, ordutegi, toki, gauza, jarduera, arau, tramite, ohitura, gertaera eta 

prozesuei buruz. 

• Informazio orokorra edo zehatza eskatzea, zuhurtasunez, adeitasunez edo zorroztasunez. 

• Gauzak, pertsonak eta lekuak identifikatzea, galderen bidez. 

• Azalpenak eta espezifikazioak eskatu eta ematea. 

• Informazioa baieztatu, ezeztatu edo baieztatzeko eskatzea, indar gehiagorekin edo gutxiagorekin. 

• Informazioa ezkutuan baieztatu edo ezeztatzea. 

• Informazioa ematea. Informazioa zalantzan jartzea. Zerbait desegokia dela adieraztea. 

• Informazioa argitu eta horri buruz jardutea. 

• Berritasunak jakinaraztea. 

• Gauzak, pertsonak, lekuak, jarduerak eta prozesuak xehetasunez deskribatzea. 

• Zerbait non eta noiz gertatu den azaltzea. 

• Gertakariak orainean, iraganean eta etorkizunean lotzea. 

• Egoerak eta ekintzak logikoki lotzea. 

• Norberak edo beste batzuek emandako informazioa zuzentzea, modu enfatikoan, zorroztasunez 

edo adeitasunez. 

• Norbera zuzentzea, esandakoa zuzentzea, zalantza egitea, gezurtatzea, eta zerbait ezagutzen ez 

dela edo ahaztu dela adieraztea. 

35 



MAILA AURRERATUA

• Azalpenetan, zenbakitu eta sailkatzea. 

• Informazioa errepikatu eta transmititzea. 

3.4. Iritziak eta balioespenak 

• Galdetzea, eta zerbait ezagutzen dela edo ez dela ezagutzen aditzera ematea. 

• Galdetzea, eta zerbait gogoratu edo ahaztu izana adieraztea. Gogoratzea eta gogorarazteko 

eskatzea. 

• Gauzak, pertsonak, lekuak, egoerak eta ekintzak konparatzea. 

• Zalantza adieraztea, bai eta zerbaitekin erabat edo zati batean ados dagoela, edo ez dagoela ados 

aditzera ematea ere. 

• Ulermen-falta edo nahasmena adieraztea. 

• Aurresatea, probabilitate-maila handiagoarekin edo txikiagoarekin. 

• Hipotesiak bota eta susmoak azaltzea. 

• Baldintzak adieraztea, baita ezinezko baldintzak ere. 

• Zerbait egia dela baieztatu edo ezeztatzea. Nork bere burua zuzentzea. 

• Zerbait egiteko aukerei, betebeharrari edo beharrari buruz galdetu eta mintzatzea, bai eta horien 

kontrakoei buruz ere. 

• Norbaiti zerbait egoztea. 

• Kausak, helburuak eta ondorioak adieraztea. 

• Iritziak eskatu eta ematea. 

• Solaskideei ados dauden edo ez galdetzea. Zerbaitekin ados egotera edo ez egotera bultzatzea. 

• Ados dagoela adieraztea, edo erabat zein zati batean ados ez dagoela aditzera ematea. 

• Onarpena, onespena, asebetetzea eta horien kontrakoak adieraztea, baieztapen eta ezeztapenekin. 

• Protesta egitea, eszeptizismoa erakustea, kontrako arrazoiak eta mesfidantza adieraztea, eta amore 

ematea. 

• Gertakariak eta iritziak adierazi, justifikatu, defendatu eta egiaztatzea. 

• Gertakariak, pertsonak, ideiak, zerbitzuak eta jazoerak balioestea. 

• Pertsonak, gertakariak, gauzak, tokiak eta ekintzak konparatzea. 

3.5. Nahiak, osasun-egoerak, sentsazioak eta sentimenduak 

• Galdetuz eta erantzunez, honako hauek azalaraztea: nahia, planak, asmoak, beharrak, interesak, 

atseginak, gustuak, jakin-mina, zaletasunak, promesak eta bete gabeko asmoak. 

• Norberarentzako edo besteentzako nahiak adieraztea. 

• Adierazpenak eta galderak egitea, osasunari, sintomei, sentsazio fisikoei, eta osasun alorreko 

hobera edo okerrera egiteei buruz. 

• Aldartea, emozioa edo sentimenduak adieraztea, hots, honako hauek aditzera ematea: harridura, 

poza, zoriontasuna, alaitasuna, pena, atsekabea, tristura, oinazea, sufrimendua, haserrea, 

nahigabea, ardura, beldurra, larritasuna, nerbioak, esperantza, lasaitua, ilusioa, desilusioa, 

dezepzioa, frustrazioa, asebetetzea, asegabetasuna, umore ona/txarra, axolagabetasuna, nekea, 

jostaketa, gogaitasuna eta lotsa. 

• Besteekiko sentimenduak adieraztea, hots, honako hauek aditzera ematea: esker ona, estimua, 

adiskidetasuna, maitasuna, konfiantza/deskonfiantza, begikotasuna, gorrotoa, gaitzespena, 

mirespena, errukia eta dolumina. 

• Sentimenduak elkarbanatzea. 

• Behar bezala erreakzionatzea besteek sentimenduak azalaraztean. Adorea ematea, eta besteak 

lasaitu eta kontsolatzea. 

• Besteen barkamena onartzea eta barkamena eskatzea. 

• Damu izatea, eta errua onartu edo ukatzea. 

36 



MAILA AURRERATUA

• Leporatzea, aurpegiratzea, defendatzea edo errugabetzea. 

• Gorestea eta horren kontrakoa egitea. 

• Erreklamazioak egitea edo kexatzea. 

3.6. Eskaerak, jarraibideak eta iradokizunak 

• Gauzak, mesedeak, laguntza eta zerbitzuak, zuzen edo zeharka, eskatu eta eskaintzea, formaltasun- 

eta indar-maila moldatuz. 

• Onartu eta ez onartzea, indar-maila moldatuz. 

• Eskaera, aholku eta aginduak transmititzea, egoera norberaren gain hartuz edo hartu gabe. 

• Baimenak eskatu, eman eta ukatzea, baldintzak jarriz edo jarri gabe. 

• Eskatu, debekatu eta ukatzea, zorroztasunez edo adeitasunez. 

• Laguntza eskaini, eskatu, onartu eta errefusatzea. 

• Zuzenean edo zeharka, gonbidapenak egin edo zerbait eskaintzea. Erabat onestea edo erdizka 

onestea. Ukatzea, konpromisoak saihestea, eta justifikazio eta ñabardurekin errefusatzea. 

• Aurre hartzea eta ohartaraztea. 

• Jarraibideak, oharrak eta aginduak ematea, zuzenean edo zeharka. 

• Kooperazioa eskatzea. 

• Zerbait egiteko asmoari, nahiari edo erabakiari buruzko informazioa eskatu eta ematea. 

• Zerbait egiteko aukera, aukera-eza eta betebeharra adieraztea. 

• Debekuak adieraztea. 

• Jarduerak iradokitzea eta horrelako iradokizunei erantzutea. 

• Atseginez edo erdizka onestea. Luzamendutan ibiltzea. Atzera botatzea. 

• Aurka egitea. 

• Erregutzea. 

• Zerbaitekin ados egotera edo ez egotera bultzatzea, limurtzea eta ohartaraztea. 

• Hitzorduak egitea eta norbaitekin lotzea. 

• Adorea eman eta kentzea, aholkatzea eta gomendatzea. 

3.7. Diskurtsoaren antolaketa 

• Mintzatzen hastea, mintzaldiaren bukaera iragartzea eta mintzaldia amaitzea, formaltasun-maila 

egokituz. 

• Hitza eskatu, hartu eta beste batzuei uztea. 

• Solaskidearekiko elkarrizketa-harremanari eustea: diskurtsoa ulertzen dela erakustea, diskurtsoa 

etetea, kontra agertzea eta jarraitu nahi dela adieraztea. 

• Gaiak proposatzea, egoera formal eta informaletan. 

• Iritziak azaltzea, adibideak jartzea, pasadizoak kontatzea eta iruzkin osagarriak egitea. 

• Gaia aldatzea edo gaiari berriz ekitea. 

• Zenbakitzea, sailkatzea, kontra agertzea eta konparatzea. 

• Argitu, zuzendu eta gauzak beste modu batean esatea. 

• Nabarmentzea, zerbaitetan arreta jartzea edo urruntzea. 

• Laburtzea. 

• Interakzioan laguntzea: iritziak eskatzea, gaia aldatzea, solaskideak jarraitzera bultzatzea eta 

txandak ematea. 

• Ahozko edo idatzizko interakzioetako ohiko egiturara moldatzea. 

• Telefonoz hitz egitea, hots: erantzutea, norbait jar daitekeen galdetzea, itxaroteko eskatzea, 

norbaiti nahastu dela adieraztea, mezuak uztea, deiaren zergatia azaltzea, pertsona bat zergatik 

jartzen ez den azaltzea, solaskideari entzuten duen galdetzea, entzuten dagoela jakinaraztea, beste 

dei batzuen berri ematea, ulertu duela egiaztatzea eta agur esatea. 

37 



MAILA AURRERATUA

• SMSetako informazio nagusia laburtu eta ulertzea, eta posta elektronikoko mezuei labur eta zehatz 

erantzutea. 

• Agurtzea, senide eta lagunentzako gutunetan eta gutun formaletan. 

4. GAITASUN PRAGMATIKOAK GARATZEA: FUNTZIONALA ETA DISKURTSIBOA 


malgutasun eta naturaltasun handiagoa erakutsi behar du. Humorea hauteman eta erabiltzeko gai izan 

behar da. Aurrerapena, batik bat, argudiatzean nabaritu behar da, bai eta, hizkuntza-kontzientziazio 

handiagoan, erregistro-kopurua zabalagoan eta koherentzian zein antolaketan ere. 

4.1. Eraginkortasun komunikatiboa: 

Ulermena. Espero izandako funtzioak betetzea. Egoerara egokitzea: erregistroa (kanala, solaskideak 

eta testu-mota). Zehaztasuna. 

• Egoera eta testuingurua aintzat hartzea, mezua ulertu eta ekoizteko. 

• Komunikazio-asmoak erraz identifikatzea, eta hizketaldi zein testuetako ideia nagusiak, gaialdaketak, 

iritzien arteko aldeak eta xehetasunak jasotzea, nahiz eta hizketaldi eta testuak 

konplexuan izan. 

• Norberaren informaziorako beharrezko diren mezu eta testuak erraz hautatzea. 

• Egoera sozial eta profesional gehienetan, komunikazio-asmoa eraginkortasunez, argitasunez eta 

zehaztasunez betetzea, garrantzitsuentzat jotzen duena nabarmenduz. 

• Ohiko esamoldeetako komunikazio-asmo inplizituak ulertzea (ironia, umorea, esanahi-aldaketak, 

etab.), testuinguruaren eta intonazioaren arabera. 

• Formaltasun-maila (publikoa edo pertsonala) eta solaskidearekiko familiartasuna (tratamendua, 

keinuak eta jarrerak) identifikatu eta egoki erabiltzea, hizkuntza estandarreko lagunarteko osagai 

batzuk baliatuz eta guzti. 

• Honako hauek malgutasunez moldatzea komunikazio-asmora, testu/diskurtso-motara, 

solaskideetara, komunikazio-kanalera eta lekura: erregistroa, tratamendua, esamoldeak, jarrerak, 

distantziak, mugimenduak eta ahotsaren tonua. 

• Iritzi eta baieztapenen ziurtasun- eta ezagutza-maila zehaztea, baieztapenak indartuz edo neurtuz. 

• Ahozko hainbat adeitasun-baliabide erabili eta onartzea, desadostasunak, abisuak, aholkuak, 

baieztapenak eta kritikak zehazteko. 

• Maila honetako mezu eta testuak eraginkortasunez ulertu eta transmititzeko estrategia pertsonal 

egokiak nahita edo modu espontaneoan aplikatzea. 

• Argibideak eta errepikapenak eskatzea, komunikazioko akatsak daudenean. 

4.2. Koherentzia eta antolaketa: 

Ideien barne-koherentzia. Garapen nabaria eta behar bestekoa. Testu-motaren araberako antolaketa. 

• Ideiek komunikazio-asmoarekin duten koherentzia errespetatzea, bai eta ideiek haien artean 

dutena ere (testu luzeetan ere), osagai sakabanatzaile eta hutsalak erabili gabe. 

• Ideiak modu koherentean antolatzea, justifikazio gabeko itzulinguru eta jauzirik egin gabe. 

• Xede-hizkuntzaren kulturara moldatzea, eta mintzaldi formal eta informalak horien arabera 

antolatzea. 

38 



MAILA AURRERATUA

• Denbora-, espazio- edo logika-progresioak argi utzi eta hautematea (gaia–iruzkina, kausa– 

ondorioa, baldintza–gauzatzea, tesia–argudioak eta ondorioak). 

• Norberak jaso edo ekoizten dituen testuen (gutunak, elkarrizketak, liburuxkak, oharrak eta 

aurkezpenak) ezaugarriak, antolaketa eta formatua ezagutu eta horietara moldatzea. 

• Testuko baliabide grafikoak laguntza moduan hartzea, testuen antolaketa irudikatu edo 

identifikatzeko, bai eta izenburuak, atalak, zerrendak, enfasiak eta aipuak ezagutu eta 

nabarmentzeko ere. 

• Komunikazio-asmoa betetzeko besteko informazio eskaintzea, bai eta asmo horretarako 

garrantzitsua den informazioa ere. Esandakoa iritzi edo adibide bat noiz den argitzea. 

• Ama-hizkuntzaren eta ikasten ari den hizkuntzaren arteko alde eta berdintasunez jabetzea. 

4.3. Kohesioa eta erraztasuna: 

Loturarako eta koerreferentziarako baliabide formalak. Erraztasuna. 

• Baliabide egokiak (ohiko adierazgailuak, hizkuntza-formak, soinuak, intonazioa eta keinuak) 

eraginkortasunez ezagutu eta erabiltzea solasaldi eta debateetan, norbaiti hitz egiteko eta hitza 

hartzeko, solaskideak eztabaidan sartzeko, esku hartzen ari dela erakusteko, ulermena 

kontrolatzeko, erantzuteko, kooperatzeko, elkarrizketak eta mintzaldiak egin eta amaitzeko, 

eskerrak emateko eta agur esateko. 

• Norberak jaso edo ekoizten dituen testuetan, ohiko diskurtso-adierazgailuak ugari eta 

malgutasunez erabiltzea, eta horiez gainera, diskurtsoaren atalak markatzen dituen intonazioa ere 

baliatzea. Honako hauek dira atal horiek: hasiera, aurrerapena, sailkapenak, zerrendak, argudioak, 

adibideak, enfasiak, parafrasiak, laburpenak, ondorioak, gai-aldaketak, amaieraren iragarpena eta 

amaiera. 

• Denbora- eta espazio-esamolde egokiekin, mezua testuinguruan kokatzea. 

• Informatzeari berriz ekitea, nahita egin gabeko errepikapenak baztertuz, gramatika-eta lexikoordezkapeneko 

baliabideak erabiliz, eduki koherentea eta forma malgu eta arina izango duen 

diskurtsoa sortzeko. 

• Lokailuen eta puntuazioaren balioa balioestea, eta horiek eraginkortasunez erabiltzea, diskurtso 

malgu, argi eta koherenteak sortzeko. 

• Denboraren koherentziari eta aditzen aspektuari testu osoan zehar eustea. 

• Naturaltasunez moldatzea, eta maiz arintasun eta erraztasun nabarmena erakustea, eguneroko 

elkarrizketetan eta beste hizketaldi batzuetan, baita horien iraupena luzea denean ere. 

III. HIZKUNTZAREN ERABILERAREN TESTUINGURUA ETA HIZKUNTZA 

BALIABIDEAK: GAITASUN SOZIO-LINGUISTIKOAK ETA LINGUISTIKOAK 

1. HIZKUNTZAREN ERABILERAREN TESTUINGURUA 

Komunikazio-trebetasunaren atal bat da gaitasun sozio-kulturala, hain zuzen, gizarteen eta horien 

kulturen ezaugarri espezifikoekin loturik dagoen atala, eta ezaugarri horiek gizarte horretako kideek 

komunikatzeko duten moduan azaltzen dira. 

Hizkuntzak gelan ikastean, kasuan kasuko hizkuntza mintzatzen den herrialdeetako kultura eta 

bizimodua ikasleengana bizirik helarazteko moduak bilatu behar dira, eta kontzeptu horiek ahalik eta 

erakargarrien egin behar zaizkie ikasleei. 

Maila honetan, ezaugarri sozio-kultural arruntenak erabat ezagutu behar dituzte ikasleek, esaterako, 

esperientzia unibertsalak, gizarte-errituak eta gizarte-ohiturak. 

39 



MAILA AURRERATUA

Alderdi sozio-kultural guztiek balio, sinesmen eta portaera batzuk daramatzate barnean, eta horien 

azpian, errealitatea ulertzeko era desberdinak daude. Errealitatea ulertzeko era bakoitzak, aldi berean, 

jarrera zehatzak eta hizkuntza-forma jakinak dakartza. 

Ikasleek, gaitasun sozio-kulturala handitzeko beharra sentitzen dutenean, hori nola egin jakin behar 

dute. 

1.1. Alderdi sozio-kulturalak, gaiak eta egitekoak 

• Eguneroko bizitza: ordutegiak, janariak eta edariak, portaerak, jaiak, eta aisialdi-jarduerak. Bizibaldintzak: 

mailak, etxebizitza, gizarte-laguntza eta hezkuntza. 

• Harreman pertsonalak: gizarte-egitura sexuen artean, adin bereko pertsonen artean eta adin bera ez 

duten pertsonen artean; familiarteko harremanak; laneko harremanak; eta harremanak irakasle eta 

ikasleekin, agintaritzekin, eta zerbitzuekin. 

• Balioak, sinesmenak eta jarrerak: gizarte-klaseak, taldeak, dirua, tradizioa, historia, gutxiengoak, 

erlijioa, politika eta humorea. 

• Gorputz-mintzaira. 

• Gizarte-ohiturak: puntualtasuna, opariak, gonbidapenak eta ospakizunak. 

• Errituak: zeremoniak, gertaerak, irudiak eta festak. 

1.2. Gaitasun sozio-linguistikoaren garapena 

Hizkuntza bat erabiltzean, kasuan kasuko hizkuntza ezagutu, ulertu eta horren gizarte-alderdiak 

praktikan jarri behar dira, eta horretarako, trebetasunak eta hizkuntza-baliabide egokiak aktibatu behar 

dira, alor hauetan: 

• Gizarte-harremanetako portaeran: formaltasuna/informaltasuna, urruntasuna/hurbiltasuna eta 

hierarkia. 

• Hizkuntza estandarrean, eta egoera, talde, leku, erregistro eta estilo bakoitzerako aldaeretan. 

• Kultura-alderdiei buruzko hizkuntza-formetan (aipuak, esaera zaharrak, esanahi bat baino 

gehiagoko hitzak, tradizioak eta errituak). 

1. Gizarte-harremanak: formaltasuna/informaltasuna, urruntasuna/hurbiltasuna eta hierarkia 

• Ohikoak ez diren gizarte-harremanetan, honako funtzio hauetarako hizkuntza-forma egokiak 

ezagutu, erabili eta forma horiei erraztasunez eta malgutasunez erantzutea: agurtzeko, ezagun zein 

ezezagunei hitz egiteko, norberaren burua aurkezteko, norbait aurkezteko, beste batek norbera 

aurkeztean erreakzionatzeko, informazio edo kontaketen ondoren erreakzionatzeko, informazioa 

edo mesedeak eskatzeko, eskerrak emateko, barkamena eskatzeko, baimena eskatu eta emateko, 

norbaiti buruz interesa agertzeko, zoriontzeko, goraipatzeko, eskaintzeko, onartzeko, 

desenkusatzeko, gonbidatzeko, topa egiteko, ongietorria egiteko, eskertzeko, gertakari jakinetan 

sentimenduak adierazteko eta egoera horietan erreakzionatzeko, tratamendu-moduari buruz hitz 

egiteko, eta ulermena kontrolatzeko. 

• Gizarte-formula egokiak baliatzea honako testu hauetan: mezu eta gutun pertsonaletan (SMSak, 

posta elektronikoa eta posta), tipifikatutako gizarte-testu laburretan (gonbidatzeko, eskerrak 

emateko desenkusatzeko eta zerbitzuak eskatzeko testuak), gutun formaletan, galdera-sortetan, 

txostenetan, oharretan, laneko mezuetan, azterlanetan, aisialdiari buruzkoetan eta foro birtualetan. 

• Kasuan kasuko formaltasun- edo informaltasun-mailari dagozkion adeitasun-esamoldeak eta 

tratamendu-formak ezagutu eta erabiltzea. 

• Tratamendu-aldaketen esanahia ezagutzea (konfiantza, errespetua, hurbiltzea edo urruntzea). 

• Hizketaldietan, kulturaren eta hizkuntzaren interes-seinale eta baliabideekin erreakzionatu eta 

kooperatzea. 

• Eguneroko egoeretako esaldi topikoak edo formulak egoki erabiltzea. 

40 



MAILA AURRERATUA

• Ezezagunekin elkartzean, kasuan kasuko kulturaren hizkera eta jarrerak hartzea (jokabidea, 

begiradak, eguraldiari buruzko galderak, isiltasuna, etab.). 

• Jatorrizko kulturan existitzen ez diren keinuen esanahia ezagutu eta horiek erabiltzea. 

• Kontaktu fisiko edo ikusizkoarekin, arreta-mugimenduekin, soinuekin eta kooperazio-esamolde 

txikiekin loturiko portaerak (eskua ematea, muxuak, distantzia, begietara begiratzea edo ez 

begiratzea) ezagutu eta horietara moldatzea. 

2. Hizkuntza estandarra eta aldaerak 

• Formaltasuneko eta informaltasuneko hizkuntza estandarraren erregistro zaindua erraz erabiltzea. 

• Egoera formalak eta informalak bereiztea (egoera ofizialak, formalak, informalak, intimoak edo 

errituak) eta jokatzeko era kultura horretan egin ohi denaren arabera moldatzea. 

• Ahozko eta idatzizko hizkuntza bereiztea. 

• Lagunarteko ohiko esamoldeak ezagutu eta une egokietan erabiltzea (ahozkoa, idatzizkoa, SMSak 

eta txatak). 

• Inguruan zer hizkuntza-eredu edo dialekto dagoen jakitea. 

3. Kultura-erreferenteak 

• Ohiko esamolde batzuen bi zentzuak edo esanahi gordina ezagutzea. 

• Denbora-esaeren esanahi zehatza edo erlatiboa ezagutzea (eguerdia, azken ordua, etab.). 

• Kasuan kasuko kulturan iraingarritzat jo daitezkeen edo tabuak diren alderdi eta hizkuntza-forma 

ohikoak ezagutzea. 

• Mespretxuzko erreakzioak edo erreakzio komikoak sortzen dituzten interferentzia ohikoen 

esanahia ezagutzea. 

• Ohiko esamolde eta atsotitzen esanahia ezagutu eta horiek erabiltzea. 

• Pertsonaiei eta gertakariei buruzko esamoldeen esanahia ezagutzea. 

2. HIZKUNTZA BALIABIDEAK 

IV. GAITASUN ESTRATEGIKOAREN GARAPENA 

Irakasle eta ikasleak eduki hauek duten garrantziaz ohartzea ezinbestekoa da, ikasteko bide ematen 

baitie ikasleei, bai gelan, bai modu autonomoagoan. Ikaslea bere osotasunean hartu behar da, 

hizkuntza bat ikasten zein erabiltzen duen eta prozesuetan arreta jartzen duen pertsona moduan. 

1. Ahozko eta idatzizko ulermeneko estrategiak 

Planifikatzea 

• Arrakastarako jarrera positiboa izatea, mezua ulertzeko. 

• Komunikazio-egoera kokatzea (egoera, solaskide-motak eta erregistroa). 

• Informazio- edo aisialdi-behar jakinei erantzuten dieten testu eta mezuak bilatu eta aurkitzea. 

• Komunikazio-funtzioari eta edukiari buruzko hipotesiak botatzea, bai eta entzun edo irakurriko 

duenari buruzko hipotesiak ere, egoera, testuingurua, irudiak, gaia, izenburua, tonua eta formatua 

abiapuntutzat hartuta. 

41 



MAILA AURRERATUA

• Testu-moten oinarrizko antolaketa eta funtzio orokorra identifikatzea, ulermena arintzeko. 

• Ulermenerako kontzeptu eta prozedurak hizkuntzen artean transferitzea nolako erabilgarria den 

ebaluatzea. 

Gauzatzea 

• Proposatutako jarduerak zer motibazioren edo galderaren ondorio diren gogoan izatea. 

• Testuak aztertzea, nahi dena betetzen duten ebaluatzeko. 

• Lehenik, entzundakoaren edo irakurritakoaren asmoa eta zentzu orokorra jasotzen saiatzea. 

• Testuak azkar aztertzea, datu espezifikoak aurkitzeko (helburua hori bada). 

• Arretaz entzun edo irakurtzea, edukiari buruzko ondorioak ateratzeko bide emango duten giltzahitzak 

jasotzeko. 

• Testuko ideiak mailaz maila ulertuz joatea, hipotesiak botaz eta horiek egiaztatuz. 

• Gai ezaguneko testuetan, hitz ezezaguneko esaldien esanahia ondorioztatzea. 

• Ulermen-hutsuneak betetzen saiatzea, testuingurutik abiatuz. 

• Berriz irakurri edo entzutea, hipotesiak egiaztatzeko. 

• Mezu edo testuetako atalen funtzioaz eta garrantziaz jabetzea. 

• Osagai linguistiko eta ez-linguistikoetan arreta jartzea (irudiak, formatua, intonazioa, keinuak eta 

tonua), ulermena arintzeko. 

• Oharrak hartzea, azpimarratzea edo eskemak egitea, irakurgai zein entzungaiak lantzean edo 

ikastean. 

• Geldiuneak egitea jasotakoa barneratzeko, dibertimenduzko testuak direnean. 

• Egoeratik eta testuingurutik abiatuz ondorioak ateratzea, bai eta intonaziotik, keinuetatik, marka 

grafikoetatik (idatzizkoetan) eta eskuragarrien dauden komunikazio-asmo inplizituetatik abiatuz ere. 

Lexikoa 

• Hitz ezezagunen edo zalantza sortzen dutenen esanahia asmatzen saiatzea: 

o Ezagutzatik eta egoeratik abiatuz. 

o Testuaren edo esaldiaren esanahi orokorretik abiatuz. 

o Testuingurutik abiatuz (erredundantziak, azalpenak, adibideak eta sinonimoak). 

o Beste hizkuntza batzuen ezagutzatik abiatuz. 

o Gramatikaren eta lexikoaren gakoetatik abiatuz (hitzen familiak, gramatika-kategoriak, batetortze 

sintaktikoak eta lexikoak, kokapena eta hizki larrien erabilera). 

• Estrategia pertsonalak erabiltzea (gako-hitz ezezagunak azpimarratu edo notatzea, eta ondoren, 

berriz horietara jotzea; gako-hitzen, lokailuen, diskurtso-adierazgailuen eta abarren zerrendak egitea, 

etab.). 

• Hiztegian begiratzea, hitz ezezagunen esanahiari buruzko hipotesiak egin ondoren. 

Ebaluatzea 

• Ongi ulertu duen egiaztatzea. 

• Ulertu ez duena adieraztea. 

• Mezua argitzeko eskatzea, edo horretarako, beste bide batzuk erabiltzea. 

• Ulertu ez duena zer den zehaztea eta kausak bilatzea. 

• Hitz eta esamolde berriak gogoan izan eta erabiltzea, erabilera zuzena dela egiaztatzeko. 

• Beharrak asebetetzeko irakurtzeak zenbateraino balio duen balioestea. 

• Ahozko eta idatzizko ulermenean norberak egindako aurrerapena balioestea. 

2. Ahozko eta idatzizko adierazpeneko estrategiak 

Planifikatzea 

42 



MAILA AURRERATUA

• Komunikazio-beharrak asetzeko eta hizkuntzarekin praktikatzeko, hizkuntza berrian mintzatzeak 

duen garrantziaz ohartzea. 


• Komunikazio egoeran kokatzea (solaskideak, ezagutza komuna, egoera, lekua eta testu-mota), 

edukiaren eta formaren aldetik egoerara moldatzeko. 

• Interakzioak nola funtzionatzen duen eta testu-motak nola antolatzen diren aintzat hartzea. 

• Mezua planifikatzea eta ideiak modu koherentean antolatzea. 

• Testu-moten ereduak behatzea, formatura egokitzeko. 

• Erabil ditzakeen baliabideak balioestea, eta hortik abiatuz, mezua egokitzea edo beharrezko 

baliabideak bilatzea. 

• Diskurtsoen kohesioa indartzen laguntzen duten esaldi eta hizkuntza-formak aintzat hartzea. 

• Diskurtsoa antolatzeko, diskurtso-adierazgailuak lantzeko beharra duen edo ez balioestea. 

• Puntu garrantzitsuak nola komunikatu aurrez aztertu eta entseatzea. 

Gauzatzea 

• Aurretiazko ezagutza guztia aktibatu eta baliatzea (gaiari, egoerari, ezagutzen dituen hizkuntzei 

eta testuei buruzko ezagutza). 

• Mezu edo testuetako atalen funtzioari eta antolaketari jaramon egitea. 

• Elkarrizketa edo testuetako atalen funtzioari eta antolaketari egokitzea. 

• Esamolde egokiak erabiltzea, funtzio hauetarako: atentzioa emateko, hitza hartzeko, mintzatzen 

hasteko, jarraitzeko, beste batzuen partaidetza bultzatzeko, solaskideak inplikatzeko eta elkarrizketa 

amaitzeko. 

• Solaskideei, esan berri dutena argitu edo landu dezaten eskatzea. 

• Interakzioan kooperatzea, eta norbaitek esandakoa errepikatu edo laburtzea, eztabaida bideratzeko. 

• Ideiak hautatzea, komunikazio-asmo zehatzak betetzeko. 

• Ekoizpena modu koherentean antolatu eta lotzea. 

• Aukeratutako testu-motari egokitzea. 

• Arriskuak gain hartzea, hizkuntzarekin entseatuz. 

• Ohiturak erabiltzea; kodez aldatzea, kodea aldatu izana nabarmenduz; beste hizkuntza batzuetako 

hitzak moldatzea; parafraseatzea; adibideak ematea eta gauzak beste modu batzuetan adieraztea. 

• Zailtasunak gizarte-estrategien bidez gainditzea. Honako hauek dira estrategia horiek: solaskideari 

laguntza eskatzea, hobeto ez mintzeagatik/idazteagatik barkamena eskatzea, galderazko keinu edo 

esamoldeak erabiltzea, eta seinalatzea edo keinu zein marrazkien bidez gauzak adieraztea. 


• Interakzioan, ulertu dioten edo ez, keinuen, erantzunen edo erreakzioen bidez kontrolatzea. 

• Norbaitek esandakoa errepikatzea, esandako hori ulertu duela egiaztatzeko. 

• Erabilitako zalantzazko forma bat zuzena den galdetzea. 

• Beste taktika batekin hastea, komunikazioan etenaldia izan ondoren. 

• Ahozko ekoizpenetan, nork bere burua grabatzea, mezua heldu den egiaztatzeko eta zailtasunez 

jabetzeko, ikaskideen eta irakaslearen laguntzarekin. 

• Arazo bat duela ohartaraziz gero, arazoa zuzentzea. 

• Idatzizko ekoizpenetan, idatzitakoa berriz irakurtzea, horren egokitasuna balioesteko eta akatsak 

aztertzeko, norberaren oharren, barneratutako irizpideen eta kontsulta-materialen laguntzarekin, 

bai eta ikaskideen eta irakaslearen laguntzarekin ere. 

• Ekoitzitako testua espero denarekin bat datorren, ideiak modu koherentean antolaturik dauden eta 

haien arteko loturarik baden zehatz aztertzea. 

• Ekoitzitakoa aukeratutako testu-motaren formatura moldatzen dela egiaztatzea. 

• Zuzenketa eta oharrei jaramon egitea. 

43 



MAILA AURRERATUA

• Akatsen kausak eta horiek gainditzeko erak aztertzea. 

• Testua zuzentzea eta berriz idatzi edo grabatzea, izandako zailtasunak gainditzen saiatuz. 

3. Ahozko eta idatzizko interakzioko estrategiak 

Planifikatzea 

• Komunikazio-beharrak asetzeko, pertsonen arteko ulermenerako bide bezala, hizkuntza berrian 

mintzatzeak duen garrantziaz ohartzea. 


• Komunikazio-egoera kokatzea (solaskideak eta solasaldi-motak). 

• Solaskideek dakitena eta ez dakitena balioestea. 

• Solasaldiak prestatzea. 

• Esaldi arruntak buruz ikastea. 

Gauzatzea 

• Prozedura errazak erabiltzea, elkarrizketak hasi, jarraitu eta amaitzeko. 

• Eztabaidetan sartu eta hitza hartzea, esamolde egokiak erabiliz. 

• Kooperatzea. 

• Eztabaidak laburtzea, eta era horretan, gaia bideratzea. 

• Beste pertsona batzuk parte hartzera gonbidatzea. 

• Modu egokian erreakzionatzea, ohiko keinu eta esamoldeak erabiliz. 

• Laguntza eskatzea. 


• Elkarren arteko ulermena egiaztatzea. 

• Ideien garapena erraztea, enuntziatuko atal batzuk beste modu batean berriz azalduz. 

4. Ikaskuntza-prozesuko estrategiak 

Ikasteko gaitasuna pertsonen gaitasun orokorretako bat da, eta bizitza osoan zehar egindako 

ikaskuntza-zeregin guztietan garatzen da. Horrenbestez, aurreko mailetan edo beste ikasketa batzuetan 

gaitasun estrategikoa garatzeko aukera izan duten ikasleek gaitasun hori goi-maila honetako beste 

ikaskuntza batzuetan aplika dezakete. 

EBALUAKETA 

Amaierako ebaluaketan, maila bakoitzarentzat aurreikusitako gaitasun pragmatiko, sozio-linguistiko, 

linguistiko eta estrategikoak balioetsiko da. Gaitasun horietan lortu beharreko maila helburu 

estrategikoetan dago zehazturik. Ahozko zein idatzizko ulermeneko eta adierazpeneko jardueretan 

(interakzioa barne) islatzen dira maila horiek, eta honako irizpide hauen arabera ebalua daitezke: 


• Eraginkortasunez, naturaltasunez eta erraztasun nabariz esku hartzea elkarrizketa-, transakzio- eta 

debate-mota ugaritan, egoera bakoitzean erregistro eta adeitasun egokiak erabiliz. 

• Elkarrizketa, transakzio, solasaldi eta debateetan parte hartzea, argi eta zehatz hitz eginez, eta 

ideiak, iritziak, akordioak, argudioak, aholkuak eta informazio konplexua modu egokian trukatuz. 

• Posta-bidezko harremanak izatea, eta idatzitako gutunetan, berri eta iritziak eraginkortasunez 

azaltzea, gertakari eta bizipen jakinen garrantzi pertsonala nabarmentzea, eta egoerarekin bat 

datozen sentimendu, informazio eta emozioak adieraztea. 

44 



MAILA AURRERATUA


• Linguistikoki konplexua den edozein motatako mezu ulertzea (jatorrizko hiztunena arteko 

solasaldiak, konferentziak, txostenak, adierazpenak, eta aurkezpen akademikoak edo 

profesionalak), informazioaren edukia hautemanez eta hiztunen ikuspuntuak eta jarrerak 

identifikatuz; betiere, inguruan gehiegizko zaratarik ez badago, diskurtsoa egoki egituraturik 

badago eta hizkuntza oso modu idiomatikoan erabiltzen ez bada. 


• Posta, jarraibideak, iritzi-artikuluak, artikulu espezializatuak, eta egungo literatura-testu luze eta 

konplexuak autonomia handiz irakurtzea, abiadura zein estiloa xedeetara moldatuz, eta honako 

hauek identifikatuz: komunikazio-asmoak, funtsezko informazioa, puntu nagusiak, bigarren 

mailako puntuak, xehetasunak, argudioen ildoa, gertakariak eta iritziak. Eta erreferentzia-iturri 

selektiboak erabiltzea. 


• Gai orokor ugariri buruzko edo norberaren espezialitateari buruzko testu luzeak ekoiztea. Testu 

horiek koherenteak izan eta ongi antolaturik egon behar dute, eta testuen funtzioak hauek izango 

dira: kontatzea, berri ematea, azaltzea, argi argudiatzea, norberaren ideiak zabaldu eta defendatzea, 

eta alderdi esanguratsuak nabarmentzea. 

• Diskurtso malgu, zehatz eta zuzena ekoiztea, ahoskera argia eta naturala erabiliz, eta erraztasuna 

maiz nabaria izango delarik, baita hizketaldi luze eta zailetan ere. 

• Gai-, estilo- eta enfasi-aldaketetara malgutasunez moldatzea, zalantzak eta itzulinguruak sor 

daitezkeen arren. 

• Hizkuntza-baliabideak ia akatsik egin gabe kontrolatzea, noizean behin ulermena oztopatzen ez 

duen hutsegiteren bat egin badezake ere egitura konplexuetan. Akats “iraunkor” batzuk bere kabuz 

zuzentzeko gai da. 

Benetako egoerak edo egoera sinesgarriak proposatzen diren ariketen bidez egin daiteke ebaluaketa. 

Egoera horietan, azalpenak emateko eska daiteke, eta beste pertsona batzuekin, binaka edo taldean, 

mintzatzeko. Ariketa laguntza grafikoarekin zein testuen laguntzarekin edo gabe egin daiteke. 


1. Eraginkortasun komunikatiboa: Erraztasunez eta naturaltasunez mintzatzea. Erraz komunikatzen da, 

ia egoera guztietan. Errealitate sozio-linguistikoa ezagutzen du eta horretara moldatzen da. 

Gai ugariri buruz erraztasunez hitz egiten du, gaia abstraktua bada ere. Edukia argia da, eta 

funtzioak zehatz betetzen ditu. Goi orokor gehienei buruzko elkarrizketa luzeetan, aktiboki 

hartzen du parte, baita inguruan zarata badago ere. Gertakariak nolabaiteko emozioarekin 

transmititzen ditu. 

2. Gaitasun diskurtsiboa: Partaidetza eta kooperazioa; eta ongi antolatutako, kohesionatutako eta 

garatutako ideia eta argudioak. 

- Interakzioa: partaidetza eta kooperazioa 

Jatorrizko hiztunek eguneroko egoeretan izaten dituzten elkarrizketa informalen erritmoa jarrai 

dezake, eta horietan parte hartzeko gaitasuna du. Iritziak zehatz azaldu eta defendatzen ditu, eta 

argudio-ildo konplexuak sendo aurkezten ditu, azalpenak, argudioak eta iruzkinak txertatuz. 

Egoera bakoitzean, formaltasun-maila egokiarekin jokatzen du. Hizkuntza estandarrean 

esandako oro ulertzen du, inguruan zarata badago ere. Emozioak helarazten ditu. 

45 



MAILA AURRERATUA

- Azalpena: ideien arteko koherentzia, antolaketa eta garapena 

Gai orokor, akademiko, profesional eta aisialdiko gai ugariri buruz, erraztasunez, 

eraginkortasunez eta zehaztasunez mintzatzen da. Ideien arteko harremanak argi ematen ditu. 

Lokailu eta baliabide ugari erabiliz lotu eta kohesionatzen ditu elementuak. Gaian jartzen du 

arreta eta ondorioak ateratzen ditu. Diskurtsoaren egitura ongi antolatzen du. Behar bezala 

ematen du puntuen berri eta gertakari jakinen garrantzi pertsonala nabarmentzen du. 


Gramatika ongi kontrolatzen du eta esandakoa mugatu egin behar duenik ia ez da igartzen. 

Mailarako eta ariketarako egokiak diren hizkuntza-formak erabiltzen ditu. Ahozko sormena eta 

aberastasuna ditu, eta horrek zehatz izateko eta errepikapenak zein zalantzak baztertzeko bide 

ematen dio. Itzulinguruak ia ez dira nabaritzen. Zehatza da elementuei berriz ekitean, eta 

denboren erabilera koherentea da testu osoan. Naturaltasunez moldatzen da, erritmo erregularra 

erabiliz, eta geldiuneak eta kontzeptuen errepikapenak ez dira nabaritzen. 


Lexiko aberatsa du. Gramatika ongi kontrolatzen du eta esandakoa mugatu egin behar duenik 

ia ez da igartzen. Egoera bakoitzean, formaltasun-maila egokiarekin jokatzen du. Ideia eta 

egitura konplexuak erabiltzeko edo ohikoak ez diren egoeretan parte hartzeko arriskua 

hartzen du. Ama-hizkuntzaren edo beste hizkuntza batzuen interferentziak ager daitezke. 

Ahoskera ona da, ama-hizkuntzaren azentua nabaria bada ere. Intonazioa hizkuntzaren 

eskemekin bat dator. 


• Testu argi, zehatz, koherente eta kohesiodunak idaztea gai askori buruz, xehetasun lexiko handiz 

eta gramatika-zuzentasunez. 



• 


Hizkuntza-baliabide ugari eta askotarikoak erabiltzea, eta sintaxi konplexua eta testu-gramatika 

baliatzea, testu zehatz, argi eta kohesiodunak ekoizteko. Testu horiek egoera eta gai askori 

buruzkoak izango dira eta ikasleak dituen mugak ez dira igarriko. 

Ebaluaketa egiteko, intereseko benetako egoerak edo egoera sinesgarriak proposatzen diren ariketak 

erabil daitezke, bai eta idatzizko adierazpeneko ariketak ere. Edonola ere, testuingurua argi egon 

beharko da beti. 


1. Eraginkortasun komunikatiboa: Erraztasunez eta naturaltasunez komunikatzen da, ariketan eskatzen 

denaren arabera. Funtzioak betetzen ditu. Errealitate sozio-linguistikoa ezagutzen du eta horretara 

moldatzen da. 

Bere interes-eremuko gai ugariri buruz erraztasunez hitz egiten du, gaia abstraktuak eta 

konplexuak bada ere. Edukia argia da eta funtzioak zehatz betetzen ditu. Egoera –formala eta 

informala– identifikatzen du, eta horren arabera, tratamendua eta adeitasuna moldatzen ditu, 

eta ekoizpena informazio-motara eta -kopurura, hartzailera eta asmora moldatzen du. 

2. Gaitasun diskurtsiboa: ideien arteko koherentzia, antolaketa eta garapena 

Ideiak koherenteak, argiak eta zehatzak dira. Gaian jartzen du arreta eta ondorioak ateratzen 

ditu. Ez du errepikapenik egiten. Gertakari jakinek duten garrantzi pertsonala nabarmentzen 

du. Diskurtsoaren egitura ongi antolatzen du, eta egitura bat dator ariketarekin. Puntu 


46 



MAILA AURRERATUA


Duen hizkuntza-mailari esker, ez du arazorik izaten gaizkiulertu eta anbiguotasunekin. 

Ariketarako eta mailarako egokiak diren hizkuntza-forma ugari erabiltzen ditu. Lexiko 

aberatsa du, eta horrek zehatz izateko eta errepikapenak zein zalantzak baztertzeko bide 

ematen dio. Lokailu eta baliabide ugari erabiliz lotu eta kohesionatzen ditu elementuak. 

Puntuazioa egokia da. Zehatza da elementuei berriz ekitean, eta denboren erabilera koherentea 

da testu osoan. 


Hizkuntza-baliabide ugari ditu, argudioak eta ñabardurak adierazteko. Egitura konplexuak 

erabiltzen ditu, ia akatsik egin gabe. Lexiko aberatsa du, ohiko funtzioak betetzeko. Akats 

lexikoak noizean behin agertzen dira eta ez dute komunikazioa oztopatzen. Ez du ortografiako 

akatsik egiten. 

47 



MAILA AURRERATUA

Baliabide formalak 

MAILA AURRERATUA 1 - EUSKARA 

1. GRAMATIKA 

Aurreko mailetan landutako egitura guztiak finkatzea; hain zuzen, landutako egitura horietako batzuk 

berriro aztertuko dira maila honetan, erabat finkatuta gera daitezen. 

PERPAUSA 

- Hainbat perpaus-motatako intonazioa. 

- Subjektuaren, predikatuaren eta atributu edo osagarri predikatiboaren arteko komunztadura 

finkatzea; zalantzazko aditz-komunztadurak (begiratu, deitu, eragin, gonbidatu, itxoin…); eta 

pertsonari eta numeroari dagokionez aditzarekin komunztadura egiten duten elementuen elipsia. 

- Ordena markatua denean, perpaus-mota bakoitzeko elementuen ordena bermatzea. 

- Zeharkako aginte-perpausak aditz jokatuarekin (lehenbailehen buka nezala eskatu zidan). 

- Interjekzioak: alajaina!, bai horixe!... 

Perpaus konplexua 

- Adjektibo-funtzioko menderakuntza: hurrengo lerroetan zehaztuko den moduan eratutako 

erlatibozko perpausak: 

o -(e)n + kasuaren desinentzia (kasu egin esaten dizunari). 

o galdera-partikula + partizipioa (ez daukat zer jan, nora joan...). 

- Izen-funtzioko menderakuntza: 

o Konpletiboak: -(e)na (ziur gara lortuko duguna) eta -(e)nik (ez dut esan egingo 

dudanik). 

o Nominalizazioa: -t(z)eak, -t(z)eari (ez diot beldurrik barregarri geratzeari). 

o beldur izan egiturarekin egindako galde-perpausak (beldur naiz ez ote dugun behin 

betiko galdu). 

o Konpletiboak nahia, beharra eta antzeko sentimenduak adierazten dituzten aditzekin. 

Jokatu gabeko formak (nahi al duzu laguntzea?, bihar apur bat lehenago etortzerik ba 

al duzu?); aditz jokatuarekin (lana gaur arratsalderako buka dezazuen behar dugu). 

- Adberbio-funtzioko menderakuntza. Loturak eta denbora- nahiz modu-korrelazioak: 

- Kontzesiboa: formak finkatzea: 

o Aditz jokatuekin: -(e)n arren (egin dezakeen arren, ez du egin nahi), nahiz eta -(e)n 

(nahiz eta bigarren mailan gauden, burua beti goian), ba-... ere (sinesgaitza 

bazirudien ere, iritsi ginen azkenean), -la(rik) ere (nahi duen guztia erosten diotela 

ere, sekula ez da konformatzen). 

o Jokatu gabeko aditzekin: -ta ere, -(r)ik ere (mesedez eskatuta ere, ez zituen gauzak 

berehalakoan uzten), -(e)z gero ere (garaiz iritsiz gero ere, ez zenuen lortuko), -agatik 

ere (errepidea ondo ezagutuagatik ere, hobe dugu astiro joatea). 

- Konparazioa: 

o Nolakotasuna: 

honen, horren, hain (nola kexa zaitezke hain etxe handia izanda?). 

-(e)n bezain (ez da dirudien bezain gaiztoa). 

-(e)n bezalakoa (zaren bezalakoa izanda, ez zara urruti iritsiko). 

o Kantitatea: 

48 



MAILA AURRERATUA

-(e)n beste, adina (nahi duzuen beste jan dezakezue). 

-(e)n besteko, adinako, bezainbesteko (ez da normala horrek duen besteko 

pazientzia izatea). 

-t(z)eko lain, beste (nekatzeko lain egin dugu lan). 

honenbeste, horrenbeste, hainbeste (ez ezazu horrenbeste hitz egin eta jan!) 

- Baldintza eta ondorioa: erabileran sakontzea: 

o Aditz jokatuekin: 

Orainaldiko irreala (esango banizu, ez zenuke sinetsiko) eta lehenaldiko 

irreala (esan banizu, ez zenuen / zenukeen sinetsiko). 

Lehenaldiko erreala (berandu iristen banintzen, afaldu gabe uzten ninduten). 

o Jokatu gabeko aditzekin: 

-t(z)ekotan (gera zaitezkete, baina isilik egotekotan). 

ezean (agindu bezala egin ezean, ez dugu lana ordainduko). 

ezik (bidea erakutsi ezik, nekez aurkitu dugu borda hori). 

- Kausa: 


-(e)la-eta (buruko mina zuela-eta, etxera laguntzeko eskatu zidan). 

-(e)nez gero (garaipena lortu duzuenez gero, jai har dezakezue). 


-t(z)eagatik (esker ona erakutsi zigun jarrera horri eusteagatik). 

-t(z)earren (ordenagailua konpontzearren eman dizkidate botila hauek) 

- Helburua: 


Modu subjuntiboan: erosoago egon zaitezen ekarri dizut burukoa. 


-t(z)eagatik (biharko eginkizunak bideratuta uzteagatik geratu naiz). 

-t(z)earren (denbora betetzearren matrikulatu naiz gimnasioan). 

- Denbora: 

o Aurrez: 

partizipioa + orduko (hizketan entzun orduko ezagutu nau). 

-t(z)erako(an) (hitzaldia bukatzerako bagenekien zer erantzun jasoko 

genuen). 

o Berehala: 

partizipioa + bezain agudo (berria jakin bezain agudo abiatu ginen). 

partizipioa + eta laster, berehala, agudo (atea itxi eta laster entzun nuen 

eztanda). 

-takoan (bazkaria amaitutakoan aterako gara). 

-(e)ne(ra)ko (zelaian agertu zeneko txistuka hasi ziren ikusleak). 

o Gerora: 

partizipioa + ostean, ondoren, eta gero (ikusi beharrekoak ikusi ostean, alde 

egin genuen). 

-(e)netik (etxea galdu nuenetik zubipean bizi naiz). 

o Aldi berean: 

-t(z)ean (egia entzutean lotsatu egin zen). 

-t(z)eaz(arekin) batera (zaunkaka hasteaz batera korrika hasi ziren 

guregana). 

o Iraupena: 

-(e)n artean, bitartean (haserre zaudeten artean hobe duzue ez elkartzea). 

-harik eta... arte (harik eta sendatu arte, geldi egon beharko duzu). 

o Maiztasuna: 

49 



MAILA AURRERATUA

-(e)n bakoitzean, guztietan, gehienetan (ikusten zaitudan bakoitzean jaten 

harrapatzen zaitut). 

- Modua: 


-(e)n eran, legez, antzera, gisan (besteek egin duten antzera egizue zeuek ere). 

-(e)nez (lehenago esan dudanez, hori ez da egia). 

ba-... bezala (aberatsak bagina bezala zabiltza erruz gastatzen). 

-(e)la(rik) (sofan erdi-etzanda zegoen, hankak mahai gainean zituela; txiklea 

jaten ari zela hasi zaigu hizketan) 


-t(z)eko moduan (lanean hasteko moduan nago ni!). 

ahala (orduak aurrera joan ahala, esperantza etsipen bihurtu zen). 

-ta, -ik (ulertu ezinik nabil zergatik egin duzun hori). 

-(e)z (horma urratuz eta urratuz, azkenean agertu ziren margoak). 

- Ondorioa: 

hain... ezen (non) ... bait-/-(e)n (hain urruti bizi zara, ezen bisitan joateko 

gogoa ere joan egiten baitzait). 

hainbeste... (hainbeste kantu entzun dut gaur, non isiltasun apur bat eskertuko 

nizukeen). 

DEKLINABIDEA 

- Bokalez eta kontsonantez amaitutako izenak. Izen bereziak eta arruntak. 

- Forma zehaztugabeei, izenordainei eta erakusleei arreta berezia jarriko zaie. 

- Kasu guztiak. 

IZEN-MULTZOA 

- Ondoko hitzen (determinatzaileak eta adjektiboak) eta nukleoaren (izena/izenordaina) arteko 

komunztadura. 

Izena 

- Izen-motak eta generoaren, numeroaren eta kasuaren eraketa: gaia sakontzea eta zabaltzea. 

- Generoa: animalien generoa (behor/zaldi, ahuntz/aker...); kasu bereziak (maisu/maistra, 

printze/printzesa...); eta genero neutroa (aita-amak, seme-alabak, senar-emazteak...). 

Determinatzaileak: 

- Artikulu zehaztuak: entzuleak / entzuleok. 

- Erakusle indartuak: hauxe, horixe, huraxe, hauexek, horiexek, haiexek; bera, berau, berori, 

berauek, beroriek, beraiek. 

- Zenbatzaile zehaztuak: zenbait erabilera finkatzea: zatikiak (zortzirena), ehunekoak (ehuneko 

zazpi), banatzaileak (seina, bana...), esamoldeak (bospasei, hogei(ren) bat, baten bat, gutxi gorabehera, 

milatik gora...). Zehaztugabeak: zenbait, horrenbeste, hainbat, ugari, anitz, franko, 

dezente, makina bat... Orokortzaileak: dena, guztia, oso, bete. 

Izen-osagarriak 

- Izen konposatuak, lokarriaren elipsiarekin: urte amaiera, kale ikuskizunak. 

- ”Posposizio-sintagma + -ko” egituraren bidez eratutako osagarriak, nukleoarekin: zaharrenganako 

begirunea, tontorrerainoko xidorra, ikasleentzako kopia; nukleorik gabe: guretzakoa falta. 

- “Izena + -ko” egituraren bidez eratutako adjektiboak + nukleoa (hitzeko gizona); izena + 

adjektiboa + -ko (indar handiko pertsona); zenbatzaileak + -ko: (bi urteko umea, egun osoko lana, 

zenbateko prezioa du?...). 

- Zenbatzaileak: adjektiboaren ezkerrean: biziki, txit, sobera (biziki ederra, txit polita); eta 

adjektiboaren eskuinean: samar (gaizto samarra). 

50 



MAILA AURRERATUA

- Marka fonetikoak: [xuhur], [harrrroa] , [pollitta]. 

- Zailtasunak sortzen dituzten adjektiboak: bera/berdina, huts, beste bat/bestea… 

Izen-osagarrien beste forma batzuk: 

- Aposizioa (Asierri, nirekin ateratzen zenari, gertatu zaio hori); komunztadura. 

- Posposizio-sintagma bidezko osagarria (erretzaileen aurkako/aldeko iritzia, itzulpengintzari 

buruzko hitzaldia...). 

- Osagarria, nukleoa elisioan duen adjektibo-funtzioko menderakuntza bidez. Forma jokatuak: -(e)n 

+ ergatiboa, absolutua, datiboa edo partitiboa (Autoa gidatu bitartean erretzen dutenek bi puntu 

galduko dute. Ez dut [inor] ezagutu hori benetan sinisten duenik). Forma jokatugabeak: 

partizipioa + -tako/-(r)iko (baiezkoa) eta partizipioa + gabeko (negatiboa) (Proba gainditutakoei 

agiria emango zaie. Hemezortzi urte bete gabekoek debekatuta dute sarrera). 

Izenordainak: formak, funtzioak, posizioa, konbinaziozko aldaera, erabilera eta isiltzea. 

Erreferentearekiko komunztadura. 

- Pertsona-izenordainen eta izenordain indartuen (neu/neure, heu/heure...) nahiz elkar elkarkariaren 

erabilera finkatzea. 

- Bihurkariak: neure burua, zeure burua, bere burua... 

ADITZ-MULTZOA 

- Nukleoa –aditza– eta osagarriak. 

- Aditzak perpauseko elementuekin duen komunztadura indartzea. 

Aditza: 

- Aditz jokatu sintetikoak: nor (etzan), nor-nori (egon -dagokizu-, ibili -dabilkizu-, etorri - 

datorkizu-, joan -doakizu-, jario -dario-), nor-nork (esan, irudi, erabili, iraun, ihardun) eta nornori-nork 

(iritzi); indikatiboko orainaldia eta burutugabea. 

- Aditz jokatu konposatuen erabilera finkatzea eta zabaltzea: nor, nor-nork eta nor-nori-nork 

sistemak, eta inpertsonalak. Moduak: baldintza, ahalera, subjuntiboa eta agintera. 

- Indikatiboko aditz-denboren denbora- eta aspektu-balioak: aurrez landutakoak sakontzea eta beste 

erabilera batzuetara zabaltzea. Zailtasun gehien sortzen duten erabilera probetxugarriak behin eta 

berriz lantzea. 

- Ekintzen korrelazioa, eta denboren eta moduen arteko komunztadura. Denbora-korrelazioa 

informazio-transmisioan. 

- Partizipioak: -Ø (kotxe lapurtu batean egin zuten ihes), -ta (amaituta ditugu lanak), -(r)ik 

(asperturik zebiltzan). 

- Nominalizazioa: zenbait formaren erabilera finkatzea: -t(z)ea (ez da lan makala gazteentzat pisua 

aurkitzea), -t(z)eak (zu berriz ikusteak poza ematen dit) eta -t(z)erik (ez dago zurekin asmatzerik). 

- Forma perifrastikoak: zenbait formaren erabilera indartzea eta beste erabilera batzuetara zabaltzea: 

-t(z)ea gustatu, erabaki, ahaztu...; -t(z)en jakin, ikasi, lagundu...; -t(z)era behartu, ausartu, 

gonbidatu...; -t(z)eko prest egon, asmoa izan, gai izan...; eta -t(z)eari utzi, ekin, eritzi. 

- Gerundioaren erabilera denborazko eta moduzko perpausetan: -t(z)en (irabazten ikusi nuen); -z 

(eroriz ikasten da oinez); -ta / -(r)ik (hori esanda, alde egin zuen);-ka (deika hasi zen); -la 

(negarra zeriola sartu zen ezkaratzera). 

- Burutuzko aspektua: izan aditzarekin eratutako perifrasia (askotan joan izan naiz); partizipio 

nominalizatua (liburu hori irakurria dut). 

- Aspektu burutugabea ohi partikularekin (igandeetan joan ohi naiz). 

- Geroaldia adierazteko esamoldeak: -t(z)ekoa izan (bihar joatekoa naiz), -t(z)eko eduki (ikusteko 

daukat) 

- Moduzko esamoldeen erabilera sendotzea eta beste erabilera batzuetara zabaltzea: 

o Beharra (ezinbestekoa, nahitaezkoa da ...-t(z)ea) 

51 



MAILA AURRERATUA

o Obligazioa: -arazi atzizkia (ezkonarazi gaituzte), -t(z)era behartu (hori egitera behartu 

naute) eta eragin lokuzioa (barre eragin dit) 

o Gaitasuna (-tzeko gai izan, -tzea izan, egon, ukan, eduki) edo ahalmena (galde diezaioket, 

ikus genezake, etor nintekeen). 

o Baimena (utziko didazu sartzen?, ba al dut sartzerik?, sar liteke?). 

o Aukera (aurkitzen bazaitu, ikusiko duzu; lotsarik bazenu, ez zenioke galdetuko). 

o Debekua jokatutako aginte-aditzarekin (ez iezadazu ezer eska). 

o Asmoa (-t(z)ekoa izan, -t(z)ekotan egon/izan). 

- Moduzko partikulak: 

o Ote, ete (ez ote da hondatuko?), 

o Omen, ei (galdu egin omen da) 

- Ohiko forma alokutiboak ulertzea (ondo zagok, egongo gaituk, ez zakinat, goazeman...). 

- Subjuntiboa: perpaus bakunetan eta mendeko perpaus adjektiboetan, substantiboetan eta 

adberbialetan dituen erabilerak. 

- Boz aktiboa (makinek zubi zaharra eraitsi dute) eta pasiboa (zubi zaharra makinek eraitsia izan 

da). 

- Zenbait aditzekin egindako aditz-lokuzioak: izan (logura, haserre, komeni...), ukan (balio, inporta, 

merezi...), egin (amets, barre, negar...), hartu (kontuan, parte, loak, aintzat...), eman (denbora, 

amore, musu, gogoak...), eta jo (adarra, larrua...). 

ADBERBIOA eta adberbio-lokuzioak 

- Zirkunstantzien adierazpenak: denborazkoak (agudo, harrezkero, arestian, artean...), lekuari 

dagozkionak (gertu, hurrean...) eta moduzkoak (blai, dotore, itsu-itsuan...). 

- Kopurua edo gradua adierazten duten adberbioak, beste kategoria batzuk (aise irabazi zion; oztaozta 

gainditu du) edo beste adberbio bat (oso gertu bizi gara) aldatzen dutenak. 

- Eratorriak: atzizkiak -oro / -ero (egunero), -ki (arinki), -ro (astiro), -kiro (emekiro), -ka (hoska). 

- Zenbait partikulekin osatutako adberbio erlatiboak eta galderazko adberbioak: edo- (edonola), - 

bait (nolabait), -nahi (noiznahi) eta i- (inon). 

- Errepikapen bidezko enfasia (doi-doi, zuzen-zuzenean...). 

LOTURAK 

Juntagailuak eta juntadura-lokuzioak 

- Koordinaziozkoak (hitzak eta perpausak lotzeko): emendiozkoak (behinik behin, bederen, halaber, 

orobat...), disjuntiboak (osterantzean, gainerakoan...), adbertsatiboak (haatik, hala eta guztiz ere, 

aitzitik...), ondoriozkoak (hortaz, halatan, horrenbestez...) eta azalpenezkoak (zeren, izan ere, hain 

zuzen ere). 

- Menderagailuak, mendeko perpaus substantiboak eta adberbialak perpaus nagusiarekin lotzeko 

(ikus “Perpaus konplexua” atala). 

Preposizioak eta posposizioak 

- Zeren, ze, ezen eta harik eta preposizioen erabilera. 

- Maiz erabiltzen diren lokuzio posposizionalen erabilera indartzea: genitiboarekin (noren): 

alde(an), arabera, arte(an), aurka / kontra, aurrean / aitzinean, atzean / ostean, azpian, barruan / 

barnean, beharrean, bidez / bitartez, esku, bizkar, gainean, inguruan, kontu / kabuz, menpe(an), 

ondoan / alboan / aldamenean, ordez, parean, partez, truk(e); absolutuarekin (zer) edo 

partitiboarekin: ezean, faltan; datiboarekin (nori): esker; instrumentalarekin (zerez): gain(era), 

bestalde(an), haratago; inesiboarekin (non): zehar, gaindi, gora, behera, barrena; eta 

ablatiboarekin (nondik): kanpo, at, landa. Aditz-lokuzioak: begira, bila, eske, zain, so, jabe. 

- Erabileran zailtasunak sortzen dituztenak behin eta berriz lantzea. 

52 



MAILA AURRERATUA

2. DISKURTSOA 

Kohesioa: 

Gaiarekin jarraitzeko baliabideak. 

- Korreferentziazko prozedura gramatikalak: izenordainak, erakusleak, posesiboak, adberbioak eta 

balio anaforikoa edo kataforikoa duten esamoldeak (horixe bera, orduan, bertan, ordu eta toki 

berean…). 

- Posesiboen eta erakusleen balio anaforikoa (bere garaian, urte hartantxe). 

- Prozedura lexikoak: sinonimoak (gizon zaharra, agurea), hiperonimoak eta hiponimoak (zulagailu, 

daratulu / tresna), definizioan sartutako terminoetako baten bidez (agintari, buruzagi, 

presidente…), eta nominalizazioak (zortzietan aterako dira, zortzietan izango da irteera). 

- Erreferentziak anbiguotasunik sortzen ez duen testuinguruetan sintagma-nukleoaren elipsia: (Hamar 

pisu begiratu ditugu gutxienez asteburuan, baina alferrik: batzuk garestiegiak zirela, eta 

merkeagoak… zulo zikin hutsak. Hi, txo, noiz eman behar didak diskoa atzera? Bai, Brubeckena!) 

- Aurrez aipatu diren sintagmetan, zehaztugabearen ordez zehaztua jartzea (Bi gizon sartu ziren; 

denok itzuli ginen gizonengana). 

Aditzaren koherentzia 

- Diskurtsoko erlazioetan denboraren koherentziari eustea: denborak aurrera egitea, ekitaldiak bata 

bestearen gainetik jartzea eta atzera jotzea. Aditz-denboren balioak aldatzea: orainaldia lehenaldiaren 

ordez informazioa eguneratzeko, geroaldia eta ustea adierazten duen geroaldia (Honez gero jakingo 

duzu; Barkatu, honez gero jakingo zenuelakoan esan dut); lehenaldia orainaldiaren ordez, kortesia 

adierazteko (Egunon, praka batzuk erosi nahi nituen). 

- Informazioa emateko eta transmititzeko prozedurak: denbora-komunztadura zehar-estiloan eta 

denbora-egoeraren aldaketa; hau da, denbora-egoera aldatu egingo da, ezaugarri batzuen arabera: 

informazioa jada egungoa ez izatea (Atzo joango zela esan zuen) edo eguneratu nahi izatea (Bihar 

joango dela esan zuen), eta informazioa transmititzea edo eragin bat izatea (Bazetorrela esan zuen / 

Etor zedila esan zuen). Horrez gain, aipuak egiteko esamoldeen erabilera landuko da (Antza denez, 

diotenez, izen-multzoa + -(r)en arabera). 

Lokailuak 

- Gehitzekoak (gainera, baita), kontrako argudioa ematen dutenak (hala ere, ordea...), 

justifikaziozkoak (izan ere, hain zuzen ere...), ondoriozkoak (hala bada, beraz), eta kausazkoak 

(zeren). 

Antolakuntza 

Ahozko testuetako edo testu idatzietako elementuak (ez komunikazio-kanal edo genero bakar bati 

espezifikoki dagozkionak). 

- Testu- eta erregistro-motaren araberako adierazgailuak: 

Hasierakoak: agurtzeko (Jaunak; Izeko maitea; Aspaldiko!; Iepa!; Kaixo!), aurkezteko (X naiz; X 

dut izena, eta zuk?; ezagutzen duzu X? begira, hau x da), gaiaren sarrera egiteko (jaun-andreok, 

lagunok, bazen behin, ezer baino lehen...), eta beste gai bati sarrera egiteko (bide batez; aizu eta…, 

hortaz ari garela) 

Egituratzaileak: gaiarekin hasteko (hasteko; lehenik eta behin), testuari jarraipena emateko (era 

berean; modu beretsuan; bestalde…) gaiarekin amaitzeko (bukatzeko, laburbilduz...), azalpenak 

emateko (tamalez; jakina denez...) eta digresioa eragiteko (bestela ere, harira ez badator ere…). 

Birformulatzaileak: azalpenezkoak (hau da, hortaz, bestela esanda...), zuzentzaileak (hobeto 

esanda, zehatz esateko,...), urruntzekoak (dena dela,...) eta laburbiltzekoak (beraz, guztira...). 

- Puntuazioa eta paragrafoak. Puntuazio-zeinuek diskurtso-adierazgailutzat duten erabilerari arreta 

jarriko zaio, zeinuen diskurtso-esanahiari, bereziki; puntuazio-zeinuak: puntua, puntu eta koma, etenpuntuak, 

galdera-ikurrak, harridura-ikurrak, parentesiak, gidoiak eta marrak. Diskurtsoko paragrafoen 

eta gaien arteko korrespondentzia. 

53 



MAILA AURRERATUA

- Sailkatzeko, enfasia adierazteko eta erreferentziak egiteko marka grafikoak: eskema eta aurkibideetan 

testua banatzeko eta antolatzeko arauak; letra-motak, komatxoak eta marjinak. 

- Intonazioa eta etenak. Intonazioa eta etenak diskurtso-unitateak eta esanahi-loturak markatzeko; 

unitate melodikoen eta puntuazio-zeinuen arteko korrespondentzia: hizketa-egintzen eredu 

melodiko propioak eta maila horretako diskurtso-egiturak identifikatzea eta sortzea. 

Elkarrizketako elementu propioak (hainbat erregistro eta jarrera hartuko dira kontuan) 

- Pertsona-izenordain esplizituaren erabilera, hitz egiteko txandaren aldaketa, subjektibotasuna eta 

diskurtso-kontrastea adierazteko (–Zer iruditzen? –Ba, nik uste ondo dagoela; Ondo dago, nik 

uste; Zuk nahi duzuna egin, baina ni ez noa). 

Elkarrizketako adierazgailuak: 

- Egoera eta tratamendu-mota kontuan hartuta norbaiti zerbait esateko (Aizu; Barkatu…), agurtzeko 

(Ene, [izena]!; Aspaldiko partez!; Hau poza!; Zer moduz?; Zelan?…), agur bati erantzuteko 

(Ondo esan beharko; Hainbestean; Primeran, eta zu?; Aspaldi bai!), solaskideari 

elkarrizketarekin hastea eskatzeko (Eta?; Zera galdetu behar nizun), hitz egiten hasteko (Ba…; 

Badakik…; Ezetz jakin…; Ba, begira), lankidetzan jarduteko (Bai; jakina; (e)ta?), 

erreakzionatzeko (Hara!; Benetan?; Izan ere!), indartzeko (Noski; Horixe!; Ez dago esan 

beharrik; Dudarik gabe), eta solaskidea elkarrizketan sartzeko (Ez da hala?; Ez duzu uste?; Ondo 

dakizunez,…) 

Deixia 

- Hainbat enuntziatu-motatan (elkarrizketa, telefono-deia, txata, gutuna...), diskurtso atzeratuan eta 

kontakizunetan elementuak seinalatzeko edo zehazteko formak; kasu bakoitzerako, izenordain, 

erakusle eta denbora- nahiz espazio-esamolde egokiak erabiltzea (ni, zu ↔ bera, orain, une 

honetan, gaur, atzo, bihar… ↔ orduan, une horretan, egun berean, aurreko egunean, hurrengo 

egunean..., hemen, hori, etorri, ekarri ↔ hara, hori, joan, eraman). 

- Deiktikoen eta adierazgailuen transformazioa espazio- eta denbora-koordenatuen funtzioaren 

arabera; izenordainak, erakusleak eta denbora- nahiz espazio-adierazpenak. Enuntziazio-egoeraren 

eta erregistroaren araberako desberdintasunak: Zatoz hona agudo! > Hona etortzeko esan zidan / 

Hara joateko esan zidan / Zuregana joateko esan zenidan. 

Kortesia: 

- Hiztuna edo solaskidea barne hartzen duen plurala (Euskaldunon esku dago hizkuntzaren geroa; 

Emakumeok batzuetan ulertzeko zailak zarete benetan). 

- Hiztunaren agerpenari garrantzia kentzea; horretarako, hainbat baliabide erabiliko dira: egitura 

inpertsonalak (Komuneko papera bukatu da; Informazio guztia ezabatu zait), bigarren pertsona 

(Bizitza guztian zaintzen dituzu eta...), zehaztugabea (Batek daki!), gu subjektua (Gurean ez da 

horrela egiten) eta beste formula batzuk: esaterako, eta biok (Jon eta biok hasiko gara). 

Entzulearen agerpenari garrantzia kentzea, inpertsonalak (Berehala konpondu beharko litzateke) 

edo plurala (Denak berdinak zarete) erabiliz. 

- Ñabardurak egiten dituzten aditz-denborak: burutua (Askotan joan izan gara berarekin), 

burutugabea (Egun on, zera nahi nuen…), baldintzazkoa (Ezin liteke; Egingo zenidake mesedetxo 

bat?), eta geroaldikoa (Saiatuko naiz). 

- Kooperaziozko erantzunak: partikulen errepikapenak eta esamolde egokiak (Bai, bai; bai noski!, 

nola ez ba?, galdetzea ere!). 

Inferentziak 

- Hainbat komunikazio-egoeratan ohiko diren esamoldeen esanahi inplizituak (–Zeinek irabazi du? 

–Esatea ere! ). 

- Anbiguotasun ilokutiboa. (Hotz da: informazioa eman, aurpegiratu, leihoa ixteko eskatu). 

- Inplizitu aldaera mofologikoetan: Ez dut esan zuk lapurtu duzunik / Ez dut esan zuk lapurtu 

duzula. 

54 



MAILA AURRERATUA

- Erantzun laburregietan edo luzeegietan inplizitu daudenak: –Zigarrotxorik nahi? –Utikan! / – 

Erraza izan da? –Umetxo batek ere asmatuko zuen izerdi askorik bota gabe!. 

Tematizazioa eta fokalizazioa 

- Perpauseko elementuen ordena arrunta edo ez markatua identifikatzea: informazio ezaguna – 

informazio berria (Julenek bidaliko digu [Mertxek ezin du-eta]; Etzi edo bidaliko digu Julenek 

[oraindik ez baitago prest]; Bidali egingo digu Julenek [ekarri beharrean]). 

- Solaskideek dagoeneko ezagutzen duten informazioa ez aipatzea (Zortzietako trenean datorrela 

[larunbatean] [dio zure amak]). 

- Solaskideek dagoeneko ezagutzen duten informazioa eta informazio berria nabarmentzea, hainbat 

baliabide gramatikal erabiliz: forma intentsiboak (orduantxe; hantxe bertan; harexek berak), 

egiturak (Ez du gogoratu ere egiten), lexikoa (Jan?, irentsi egin duzu!), intonazioa (DIRUA behar 

duzula? Neronek ere bai!) eta azentua. 

- Elementu bat fokalizatzea eta indartzea, hainbat baliabide erabiliz: harridura-ikurrak (A ze suertea 

daukaten batzuek!; Hi haiz hi!), azpimarratzea xede duten egiturak (Egia esan…; Bada, zer nahi duzu 

esatea…), enumerazioak (Dei egin dizut eta komunikatzen zegoen, eta pixka baten itxaron dut eta 

berriz deitu…), errepikapenak (Neke-neke eginda heldu zen; Zain eta zain izan naiz hor zutik), 

ezaugarria indartzen duen lexikoa (izugarri garestia; sekulako ederra), gradu superlatiboa (denetan 

onena; inoizko pozez), hizkiak (*superrezaguna, zurrutada), azentua, luzapen fonikoa (Eneee! 

Edeeeerra da, gero!), eta silaba-banaketa (Nola esan behar dizut? EZ-DE-LA-NI-RE-E-RRU-A! ). 

3. LEXIKOA ETA SEMANTIKA 

Hiztegia 

- Hainbat egoera formaletan eta informaletan lantzen diren funtzioak betetzeko esamolde-motak, 

ahozko hizkuntzan nahiz idatzizkoan erabiltzen direnak (ikus I, 1 eta 3). 

- Landutako egoerei eta gaiei buruzko hiztegi zabala; aldagai estandarrak (formala-informala) eta 

lagunarteko edo laneko erregistroak (ikus II, 1). 

- Sintagma lexikalizatuak eta sekuentzia estereotipatuak; maiz erabiltzeko “kolokazioak” (mahaia 

jaso, larri ibili, hutsaren hurrengo, behar gorri…). 

- Ohiko esamolde idiomatikoak (gureak egin; bereak eta bost, hitz eta pitz; argi eta garbi…). 

- Maiz erabiltzen diren esamolde kolokialak (A zelako mauka!; Hik daukan kopetan azala!; Zer […] 

eta […] ondo!…), 

- Ohiko konparazio-hitzak (gerezia bezain gorria; taloa baino goxoago; kea baino alferragoa…). 

- Ohiko esamoldeak eta errefrauak (Urrutiko intxaurrak…; Ustea erdi ustel…). 

Hitzen eraketa 

- Deribazio bidezko hitzen eraketa: aurrizkiak: des- (desegin), aurre- (aurreikusi, aurreiritzi) eta 

atzizkiak: -(k)ada (bultzada), -(k)era (ibilera), -(t)eria (tresneria), -bera (hozpera), -era(luzera), - 

gintza (etxegintza), -go (jabego), -keta(azterketa), -ki (beroki, txerriki), -kin (etorkin), -kizun 

(ospakizun), -koi (etxekoi), -kunde (erakunde), -kuntza (aldakuntza), -men/pen (oroimen, askapen), 

-te (eurite), -ti/di (pinadi), -tu (gaztetu), -tun (jakitun), -tza (nekazaritza, jendetza), -aldi, -aro, - 

gailu, -gai, -kor, -gaitz... 

- Hitz-elkarketa bidezko hitzen eraketa: izena + izena (maisu-maistrak, oilo salda, auzolan...), aditzerroa 

+ izena (logela, idazlan...), aditz-erroa + adjektiboa (ezkonberri, ulerterraz...), izena + 

adjektiboa (katagorri, gibelurdin, ahobero...), [deribatua] + izena + [deribatua] (hurbiltze saio, 

odol emaile...), partizipioa + partizipioa (joanetorri, harreman...), adjektiboa + adjektiboa (luzelabur, 

hotz-bero...), izena + aditza (denborapasa, eraberritu...), adjektiboa + aditza (ederretsi…), 

eta galdetzaile bat oinarri hartuta osatutako hitzak (norgehiagoka, nonzerberri…). 

- Nominalizazioa. 

- Onomatopeiak (plista-plasta, kili-kolo, zurrumurru, dinbi-danba...). 

55 



MAILA AURRERATUA

- Maiz erabiltzen diren siglak (EAE, BEZ, EH, AEB, …). 

Esanahia 

- Landutako gaien asoziazio-eremuak (Berotze globala: klima aldaketa, negutegi efektua, gas 

isuriketa, lehorte, uholde…) 

- Esanahi irekia duten hitzak: (jo, kontu, zera…); horiek testuinguruaren arabera dagozkien hitz 

zehatzekin ordezka daitezke (esan > adierazi, ezagutzera eman, azaldu, kontatu, aipatu, iruzkin 

egin…). 

- Hitz sinonimoak edo antzeko esanahia dutenak. Eremu semantikoak. 

- Hiztegi arruntaren hiperonimoak eta hiponimoak. 

- Ohiko hitz antonimoak. 

- Polisemia eta esanahi bikoitza erabilera arrunteko hitzetan. Testuinguruaren bidez anbiguotasuna 

galtzea. 

- Formari dagokionez oso hurbil dauden hitzak, zailtasunak sortzen dituztenak (iritzi-iritsi; haurahur; 

ur-hur…). 

- Ezaugarri lexikoak identifikatzea eta hitzak definitzea. 

- Lotura faltsuak eta ohiko interferentzia lexikoak. 

4. FONOLOGIA ETA ORTOGRAFIA 

Baliabide fonikoak 

- Euskaltzaindiaren aholkuak: EBAZ (Euskara Batuaren Ahoskera Zaindua). 

- Bokal- eta kontsonante-fonemak identifikatzea eta ahoskatzea. 

- /g/ fonemaren ahoskera i eta e bokalen aurrean (filologia, geografia...). 

- /j/ fonemaren ahoskera (jo, jauna...). 

- Zailtasun gehien sortzen duten fonematan arreta berezia jartzea: (-tz-tx-ts; -s-x-z; herskari 

trabatuak…). 

- Lagunarteko hizkera eta hizkera kolokialeko artikulazio-erlaxazioa identifikatzea 

- 

(adiskide>[aixkire]; zer moduz>[sémuús]…). 

Zailtasun gehien duten hizkuntzaren berezko prozesuetan arreta berezia jartzea: palatalizazioa 

(/mutilla/, /olloa/...), /n, l, r/ + /s, z, x/ → /ts, tz, tx/ (/hantzegoen/), /b/ eta /p/ fonemen arteko 

anbibalentzia (bake / pake), eta /g/ eta /k/ fonemen arteko kidetasuna (gitarra/kitarra). 

- Diptongoak (garai, aurten, neu...) eta hiatoak (pazientzia, nazioa...). 

- Silaba-egitura eta silaba-banaketa, silaba-irizpideak eta ez etimologikoak oinarri hartuta (gi-zonik/*gi-zon-ik). 

- Silaba tonikoak identifikatzea ([andéreñoà], [darámatzàt]...). 

- Intonazioa: eredu bereizgarrienak. Landutako komunikazio-futzioetarako intonazioa. 

- Unitate melodikoen eta puntuazioaren arteko korrespondentzia. 

- Hainbat zonatako eredu melodikoak identifikatzea. 

- Talde fonikoak: azentuak - atonizitatea eta intonazioa. 

- Erritmoa: talde fonikoak eta etenak. 

Ortografia 

- Fonemen eta letren/zeinuen arteko korrespondentzia. 

- Zailtasun gehien sortzen duten fonemen transkripzioak behin eta berriz lantzea. 

- Prestamoak egokitzea: /x/ dutenak (taxi, marxismo...), /g/j/y/ dituztenak (birjina, jogurt...), eta 

hitzaren hasieran /r/ edo /s/ dutenak (arratoi, radar, izpiritu, stop...). 

- /h/ fonemaren ortografia: hitz bakunak (hau, harri...; al ≠ ahal…) eta konposatuak (arbel, 

harrigarri...). 

- -A organikoa eta horren galera (anaia > anaia bat, anai-arrebak…). 

56 



MAILA AURRERATUA

- Letra larrien erabilera: tituluetan (Atxagaren Obabakoak), errealitate bakanei dagozkienak 

(Ezikusiarena egin zuen Elizak diktaduraren hilketa ugarien aurrean). 

- Laguntza-ikurrak: apostrofoa (agur t’erdi) eta gidoia (senar-emazte). 

- Letra-motak: arrunta, etzana eta lodia. 

- Zifren eta zenbakien adierazpenak (bi kilo eta erdi; %5a), ordinalak (8.a; 5.ean…) eta datak 

(2007ko; XX. mende…). 

- Hitzen zatiketak lerro bukaeretan. Silaben irizpideak irizpide etimologikoak baino lehentasun 

handiagoa izango du. 

- Laburdurak (kg, etab., adib., zk…), siglak (EHU, EAE, NB, AEB…) eta sinboloak. 

- Puntuazioa. 

Baliabide formalak 

MAILA AURRERATUA 2 – EUSKARA (osoa) 

(Bigarren mailan lehenengo mailako edukiak landu eta zabalduko dira; hain zuzen, alderdi berriak 

dituzten atalei ikurra jarriko zaie). 

1. GRAMATIKA 

Aurreko mailetan landutako egitura guztiak sendotzea. 

PERPAUSA 

- Hainbat perpaus-motatako intonazioa. 

- Subjektuaren, predikatuaren eta atributu edo osagarri predikatiboaren arteko komunztadura 

sendotzea; zalantzazko aditz-komunztadurak (begiratu, deitu, eragin, gonbidatu, itxoin…); eta 

pertsonari eta numeroari dagokionez aditzarekin komunztadura egiten duten elementuen elipsia. 

- Ordena markatua denean, perpaus-mota bakoitzeko elementuen ordena bermatzea. 

- Zeharkako aginte-perpausak aditz jokatuarekin (lehenbailehen buka nezala eskatu zidan). 

Honako baliabide hauek erabiliz, harridura adierazten duten esamoldeak: eskerrak (eskerrak etorri 

zaren), gaitz erdi eta lastima hitzak; errepikapenak (gozoagoa da gozoagoa!); erlatiboa (hau 

sasoia daukaguna!); baldintza (bazeneki, jakin); eta (zurea da eta!); ere (hori esatea ere!); eta 

genitiboa (hura umearen negarra!). Egitura indartzea, gero (leloa zara, gero!) eta horratio (ez dut 

egingo, ez horratio) erabiliz. 

- Interjekzioak: alajaina!, bai horixe!... 


- Adjektibo-funtzioko menderakuntza: hurrengo lerroetan zehaztuko den moduan eratutako 

erlatibozko perpausak: 

o -(e)n + kasuaren desinentzia (kasu egin esaten dizunari). 

-(e)n / -lako (salbatuko diren esperantzarik gabe / galdu direlako zurrumurrua 

zabaldu da). 

o galdera-partikula + partizipioa (ez daukat zer jan, nora joan...). 

zein ...bait- / -(e)n (orduantxe agertu zen zakur beltz hura, zein txertatugabea 

baitzen); non... bait- / -(e)n (zoaz biltegira, non gorde baititut botilak). 

-(e)neko (argazki horiek gazte nintzenekoak dira). 

57 



MAILA AURRERATUA

partizipioa (hona hemen ertzainek eskatu agiria). 

Galdera-elementuak + erakuslea egiturarekin egindako esamolde koordinatuak: zer 

etorri burura, huraxe esan. 

- Izen-funtzioko menderakuntza: 

o Konpletiboak: -(e)na (ziur gara lortuko duguna) eta -(e)nik (ez dut esan egingo 

dudanik). 

o Nominalizazioa: -t(z)eak, -t(z)eari (ez diot beldurrik barregarri geratzeari). 

o Beldur izan egiturarekin egindako galde-perpausak (beldur naiz ez ote dugun behin 

betiko galdu). 

o Konpletiboak nahia, beharra eta antzeko sentimenduak adierazten dituzten aditzekin. 

Jokatu gabeko formak (nahi al duzu laguntzea?, bihar apur bat lehenago etortzerik ba 

al duzu?); eta aditz jokatua dutenak (lana gaur arratsalderako buka dezazuen behar 

dugu). 

Ezen... -(e)la egiturarekin egindako perpaus konpletiboak (askotan entzuna dugu ezen 

gerra garaian gure familiakoek gose gorria pasatu zutela). 

-(e)nentz elementuarekin egindako zehar-galderak (ez dugu erabaki greba egingo 

dugunentz). 

- Adberbio-funtzioko menderakuntza. Loturak eta denbora- nahiz modu-korrelazioak: 

- Kontzesiboa: formulak finkatzea: 

o Aditz jokatuekin: -(e)n arren (egin dezakeen arren, ez du egin nahi), nahiz eta -(e)n 

(nahiz eta bigarren mailan gauden, burua beti goian), ba-... ere (sinesgaitza 

bazirudien ere, iritsi ginen azkenean), -la(rik) ere (nahi duen guztia erosten diotela 

ere, sekula ez da konformatzen). 

o Jokatu gabeko aditzekin: -ta ere, -(r)ik ere (mesedez eskatuta ere, ez zituen gauzak 

berehalakoan uzten), -(e)z gero ere (garaiz iritsiz gero ere, ez zenuen lortuko), -agatik 

ere (errepidea ondo ezagutuagatik ere, hobe dugu astiro joatea). 

Adierazpen kontzesiboak: isunak gorabehera, abiadura ez da gutxitu errepideetan; 

ametsak amets, errealitatea da aurrean duguna; datorrena datorrela ontzat hartuko 

dugu. 

- Konparazioa: 

o Nolakotasuna: 

honen, horren, hain (nola kexa zaitezke hain etxe handia izanda?). 

-(e)n bezain (ez da dirudien bezain gaiztoa). 

-(e)n bezalakoa (zaren bezalakoa izanda, ez zara urruti iritsiko). 

ahalik eta, albait...-(e)n (ahalik eta argien atera fotokopiak, mesedez). 

zenbat eta ...-ago … [hainbat / orduan] eta ...-ago (zenbat eta zaharragoa, 

orduan eta kaskagogorragoa zara). 

o Kantitatea: 

-(e)n beste, adina (nahi duzuen beste jan dezakezue). 

-(e)n besteko, adinako, bezainbesteko (ez da normala horrek duen besteko 

pazientzia izatea). 

-t(z)eko lain, beste (nekatzeko lain egin dugu lan). 

honenbeste, horrenbeste, hainbeste (ez ezazu horrenbeste hitz egin eta jan!) 

ahalik eta gehien / gutxien (ahalik eta jende gehien bildu behar dugu 

ekitaldian). 

zenbat eta [gehiago / gutxiago] ... [orduan / hainbat] eta [gehiago / gutxiago] 

(zenbat eta jende gehiago gonbidatu orduan eta opari gehiago jasoko ditugu). 

- Baldintza eta ondorioa: erabileran sakontzea: 


Orainaldiko irreala (esango banizu, ez zenuke sinetsiko) eta lehenaldiko 

irreala (esan banizu, ez zenuen / zenukeen sinetsiko). 

58 



MAILA AURRERATUA

- Kausa: 

Lehenaldiko erreala (berandu iristen banintzen, afaldu gabe uzten ninduten). 

Orainaldiko erreala (irabaziko badugu, jo ta ke entrenatu behar). 


-t(z)ekotan (gera zaitezkete, baina isilik egotekotan). 

ezean (agindu bezala egin ezean, ez dugu lana ordainduko). 

ezik (bidea erakutsi ezik, nekez aurkitu dugu borda hori). 

-t(z)era (jakitera, ez nizun ezer esango). 


-(e)la kausa, zio, bide, medio: (edana zela kausa bikotea hautsi egin zen). 

-(e)la-eta (buruko mina zuela-eta, etxera laguntzeko eskatu zidan). 

-(e)nez gero (garaipena lortu duzuenez gero, jai har dezakezue). 

zeren ... bait-/-(e)n.: ez dizut esan zeren uste bainuen jakinaren gainean 

zinela. 


-t(z)eagatik (esker ona erakutsi zigun jarrera horri eusteagatik). 

-t(z)earren (ordenagailua konpontzearren eman dizkidate botila hauek) 

- Helburua: 


Subjuntiboa: erosoago egon zaitezen ekarri dizut burukoa. 


-t(z)eagatik (biharko eginkizunak bideratuta uzteagatik geratu naiz). 

-t(z)earren (denbora betetzearren matrikulatu naiz gimnasioan). 

- Denbora: 

o Aurrez: 

partizipioa + orduko (hizketan entzun orduko ezagutu nau). 

-t(z)erako(an) (hitzaldia bukatzerako bagenekien zer erantzun jasoko 

genuen). 

-(e)ino (arnasa duguino ez dugu etsiko). 

o Berehala: 

partizipioa + bezain agudo, fite (berria jakin bezain agudo abiatu ginen). 

partizipioa + eta laster, berehala, agudo (atea itxi eta laster entzun nuen 

eztanda). 

-takoan (bazkaria amaitutakoan aterako gara). 

-(e)ne(ra)ko (zelaian agertu zeneko txistuka hasi ziren ikusleak). 

o Gerora: 

partizipioa + ostean, ondoren, eta gero (ikusi beharrekoak ikusi ostean, alde 

egin genuen). 

-(e)netik (etxea galdu nuenetik zubipean bizi naiz). 

-(e)nez gero (karrera bukatu zuenez gero, ez zuen libururik hartu). 

o Aldi berean: 

-t(z)ean (egia entzutean lotsatu egin zen). 

-t(z)eaz(arekin) batera (zaunkaka hasteaz batera korrika hasi ziren 

guregana). 

-la(rik) (seme-alabei, artean ume zirela, hasi zitzaien musika irakasten). 

o Iraupena: 

-(e)n artean, bitartean (haserre zaudeten artean hobe duzue ez elkartzea). 

-harik eta... arte (harik eta sendatu arte, geldi egon beharko duzu). 

-la(rik) (pintura lehortu gabe dagoela ez ikutu atea). 

o Maiztasuna: 

59 



MAILA AURRERATUA

-(e)n bakoitzean, guztietan, gehienetan (ikusten zaitudan bakoitzean jaten 

harrapatzen zaitut). 

- Modua: 


-(e)n eran, legez, antzera, gisan (besteek egin duten antzera egizue zeuek ere). 

-(e)nez (lehenago esan dudanez, hori ez da egia). 

ba-... bezala (aberatsak bagina bezala zabiltza erruz gastatzen). 

-(e)la(rik) (sofan erdi-etzanda zegoen, hankak mahai gainean zituela; txiklea 

jaten ari zela hasi zaigu hizketan) 

bait-... -(e)n (hori gutxi bailitzan, karneta kendu zidan). 

-(e)naren arabera (entzun dudanaren arabera, oker zabiltzate). 

Era honetako esamoldeak: dagoen dagoenean, ziren zirenean… (obra zegoen 

zegoenean utzi eta alde egin zuten besterik gabe). 


-t(z)eko moduan (lanean hasteko moduan nago ni!). 

ahala (orduak aurrera joan ahala, esperantza etsipen bihurtu zen). 

-ta, -ik (ulertu ezinik nabil zergatik egin duzun hori). 

-(e)z (horma urratuz eta urratuz, azkenean agertu ziren margoak). 

Aditza elisioan jarrita (zigarroa ahoan [zekarrela] igo zen autobusera). 

partizipioa + bezala, moduan, legez, antzera, arabera (nagusiak aitortu legez, 

tratua gaizki egina dago). 

-(r)iko, -tako moduan, gisan (esandako moduan saiatu gara egiten). 

- Ondorioa: 

-(e)nez gero (gezurra esan duzunez gero, ez dizut berriro sinetsiko). 

hain... ezen (non) ... bait-/-(e)n ( hain urruti bizi zara, ezen bisitan joateko 

gogoa ere joan egiten baitzait). 

hainbeste... (hainbeste kantu entzun dut gaur, non isiltasun apur bat eskertuko 

nizukeen). 

halako moldez (halako moldez gogaitu ninduen, non modu txarrean moztu 

behar izan nion erretolika). 

DEKLINABIDEA 

- Bokalez eta kontsonantez amaitutako izenak. Izen bereziak eta arruntak. 

- Forma zehaztugabeei, izenordainei eta erakusleei arreta berezia jarriko zaie. 

- Kasu guztiak. 

IZEN-MULTZOA 

- Ondoko hitzen (determinatzaileak eta adjektiboak) eta nukleoaren (izena/izenordaina) arteko 

komunztadura. 

Atributua 

Adjektibo-sintagma zehaztugabea atributu-funtzioan, honako aditz hauekin: bihurtu, bilakatu, 

iritzi, izendatu, joan... 

Izena 

- Izen-motak eta generoaren, numeroaren eta kasuaren eraketa: gaia sakontzea eta zabaltzea. 

- Generoa: animalien generoa (behor/zaldi, ahuntz/aker...); kasu bereziak (maisu/maistra, 

printze/printzesa...); eta genero neutroa (aita-amak, seme-alabak, senar-emazteak...). 

Beste kategoria batzuen substantibazioak (Bapo eman digute jan-edana. Haren musikaren ederra 

ezin gozatu. X delakoak eragin ditu aldaketak). 

60 



MAILA AURRERATUA

Determinatzaileak: 

- Artikulu zehaztuak: entzuleak / entzuleok. 

- Erakusle indartuak: hauxe, horixe, huraxe, hauexek, horiexek, haiexek; bera, berau, berori, 

berauek, beroriek, beraiek. 

- Zenbatzaile zehaztuak: zenbait erabilera finkatzea: zatikiak (zortzirena), ehunekoak (ehuneko 

zazpi), banatzaileak (seina, bana, ...), esamoldeak (bospasei, hogei(ren) bat, baten bat, gutxi gorabehera, 

milatik gora...). Zehaztugabeak: zenbait, horrenbeste, hainbat, ugari, anitz, franko, 

dezente, makina bat... Orokortzaileak: dena, guztia, oso, bete. 


- Izen konposatuak, lokarriaren elipsiarekin: urte amaiera, kale ikuskizunak. 

- ”Posposizio-sintagma + -ko” egituraren bidez eratutako osagarriak, nukleoarekin: zaharrenganako 

begirunea, tontorrerainoko xidorra, ikasleentzako kopia; nukleorik gabe: guretzakoa falta. 

- “Izena + -ko” egituraren bidez eratutako adjektiboak + nukleoa (hitzeko gizona); izena + 

adjektiboa + -ko (indar handiko pertsona); zenbatzaileak + -ko: (bi urteko umea, egun osoko lana, 

zenbateko prezioa du?...). 

Adjektiboen leku-aldaketen balio enfatikoa (gizon bat ederra!; indarra behar da haundia). 

Generoa: Kasu bereziak (tonto/tuntuna, gizajoa/gaixoa, koitado/koitada...). 

Gradua: atzizkiak: -kote (lodikote), -ska (zuriska) eta -xe (zahartuxe). 

Adjektiboa aldatzen dutenak. Konparaziozkoak: are ...-ago (are txikiago, are handiago). 

Adjektibo konposatuak: izena + adjektiboa (sudur-luze, odol-bero, esku-zabal); aditza + 

adjektiboa (ulerterraza, sinesgaitza, hasi berri); eta adjektiboa + adjektiboa (txuri-urdin, gazigeza). 

- Zenbatzaileak: adjektiboaren ezkerrean: biziki, txit, sobera (biziki ederra, txit polita); eta 

adjektiboaren eskuinean: samar (gaizto samarra). 

- Marka fonetikoak: [xuhur], [harrrroa], [pollitta]. 

- Zailtasunak sortzen dituzten adjektiboak: bera/berdina, huts, beste bat/bestea… 

Izen-osagarrien beste forma batzuk: 

- Aposizioa (Asierri, nirekin ateratzen zenari, gertatu zaio hori); komunztadura. 

- Posposizio-sintagma bidezko osagarria (erretzaileen aurkako/aldeko iritzia, itzulpengintzari 

buruzko hitzaldia...). 

- Osagarria, nukleoa elisioan duen adjektibo-funtzioko menderakuntzaren bidez. Forma jokatuak: - 

(e)n + ergatiboa, absolutua, datiboa edo partitiboa (Autoa gidatu bitartean erretzen dutenek bi 

puntu galduko dute). Ez dut [inor] ezagutu hori benetan sinisten duenik). Jokatu gabeko formak: 

partizipioa + -tako/-(r)iko (baiezkoa) eta partizipioa + gabeko (negatiboa) (Proba gainditutakoei 

agiria emango zaie. Hemezortzi urte bete gabekoek debekatuta dute sarrera). 

Aditz-partizipio mugatua: gezur asmatua; oilo errea. 

Izenordainak: formak, funtzioak, posizioa, konbinaziozko aldaera, erabilera eta isiltzea. 

Erreferentearekiko komunztadura. 

- Pertsona-izenordainen eta izenordain indartuen (neu/neure, heu/heure...) nahiz elkar elkarkariaren 

erabilera finkatzea. 

- Bihurkariak: neure burua, zeure burua, bere burua... 

Elkarkariak: bata bestea. 

Zehaztugabeak: nor edo nor, zer edo zer, zein edo zein, nornahi, zernahi, zeinahi. 

Galdetzaileak: nortzuk, zertzuk. 

ADITZ-MULTZOA 

- Nukleoa –aditza– eta osagarriak. 

- Aditzak perpauseko elementuekin duen komunztaduran sakontzea. 

61 



MAILA AURRERATUA

Aditza: 

- Aditz jokatu sintetikoak: nor (etzan), nor-nori (egon -dagokizu-, ibili -dabilkizu-, etorri - 

datorkizu-, joan -doakizu-, jario -dario-), nor-nork (esan, irudi, erabili, iraun, ihardun) eta nornori-nork 

(iritzi) sistemak; indikatiboko orainaldia eta burutugabea. 

Aditz jokatu sintetikoak: nor, nor-nori, nor-nork eta nor-nori-nork sistemak; baldintzazkoa: 

balebil, baletoz, baneki, bazenerama, lekarke, letorkidake… 

- Aditz konposatu jokatuen erabilera finkatzea eta zabaltzea: nor, nor-nork eta nor-nori-nork 

sistemak, eta inpertsonalak. Moduak: baldintza, ahalera, subjuntiboa eta agintera. 

Aditz jokatu konposatuak: nor-nori sistema; moduak: baldintzazkoa, ahalera, subjuntiboa eta 

aginterazkoa. 

- Indikatiboko aditz-denboren denbora- eta aspektu-balioak: aurrez landutakoak sakontzea eta beste 

erabilera batzuetara zabaltzea. Zailtasun gehien sortzen duten erabilera probetxugarriak behin eta 

berriz lantzea. 

- Ekintzen korrelazioa, eta denboren eta moduen arteko komunztadura. Denbora-korrelazioa 

informazio-transmisioan. 

- Partizipioak: -Ø (kotxe lapurtu batean egin zuten ihes), -ta (amaituta ditugu lanak), -(r)ik 

(asperturik zebiltzan). 

Partizipioaren erabilera berriak: erdi galdua dabil, bazkaldu berria da, ez da jan zaharra, ez dugu 

nora joanik, ezetz asmatu! 

- Nominalizazioa: zenbait formaren erabilera finkatzea: -t(z)ea (ez da lan makala gazteentzat pisua 

aurkitzea), -t(z)eak (zu berriz ikusteak poza ematen dit) eta -t(z)erik (ez dago zurekin asmatzerik). 

- Forma perifrastikoak: zenbait formaren erabilera indartzea eta beste erabilera batzuetara zabaltzea: 

-t(z)ea gustatu, erabaki, ahaztu...; -t(z)en jakin, ikasi, lagundu...; -t(z)era behartu, ausartu, 

gonbidatu... ; -t(z)eko prest egon, asmoa izan, gai izan...; eta -t(z)eari utzi, ekin, eritzi. 

Nominalizazioaren erabilera berriak: -t(z)etik (zer aterako duzu gezurra esatetik?), -t(z)earen, - 

t(z)earekin, -t(z)eaz, -t(z)eraino(ko), -t(z)ear, -t(z)eko zorian. 

- Gerundioaren erabilera denborazko eta moduzko perpausetan: -t(z)en (irabazten ikusi nuen); -z 

(eroriz ikasten da oinez); -ta / -(r)ik (hori esanda, alde egin zuen);-ka (deika hasi zen); -la 

(negarra zeriola sartu zen ezkaratzera). 

Gerundioaren erabilera berriak: ezean (zer erantzun ezean geratu zen), batean (negar batean 

aurkitu nuen), -ki (gazteena izaki), -(e)an (jakinean dago) 

- Burutuzko aspektua: izan aditzarekin eratutako perifrasia (askotan joan izan naiz); partizipio 

nominalizatua (liburu hori irakurria dut). 

- Aspektu burutugabea ohi partikularekin (igandeetan joan ohi naiz). 

- Geroaldia adierazteko esamoldeak: -t(z)ekoa izan (bihar joatekoa naiz), -t(z)eko eduki (ikusteko 

daukat) 

Geroaldiko gertaerak -kizun atzizkiaren bidez (hori ikuskizun da). 

- Moduzko esamoldeen erabilera sendotzea eta beste erabilera batzuetara zabaltzea: 

o Beharra (ezinbestekoa, nahitaezkoa da ...-t(z)ea) 

o Obligazioa: -arazi atzizkia (ezkonarazi gaituzte), -t(z)era behartu (hori egitera behartu 

naute) eta eragin lokuzioa (barre eragin dit) 

o Gaitasuna (-tzeko gai izan, -tzea izan, egon, ukan, eduki) edo ahalmena (galde diezaioket, 

ikus genezake, etor nintekeen). 

o Baimena (utziko didazu sartzen?, ba al dut sartzerik?, sar liteke?). 

o Aukera (aurkitzen bazaitu, ikusiko duzu; lotsarik bazenu, ez zenioke galdetuko). 

o Debekua jokatutako aginte-aditzarekin (ez iezadazu ezer eska). 

o Asmoa (-t(z)ekoa izan, -t(z)ekotan egon/izan). 

Desioa edo esperantza: geroaldia + ahal (sendatuko ahal da!, lortuko ahal duzu!). 

Probabilitatea (honezkero iritsiko zen Bartzelonako trena). 

Ustea edo inferentzia (berandu oheratuko zen eta hortik dauka buruko mina). 

62 



MAILA AURRERATUA

- Moduzko partikulak: 

o Ote, ete (ez ote da hondatuko?), 

o Omen, ei (galdu egin omen da) 

Bide (birusa sartu bide zaio ordenagailuan) 

- Ohiko forma alokutiboak ulertzea (ondo zagok, egongo gaituk, ez zakinat, goazeman...). 

Aditz-forma alokutiboen erabilera: konfiantzazko tratamendu maskulinoa eta femeninoa. 

- Subjuntiboa: perpaus bakunetan eta mendeko perpaus adjektiboetan, substantiboetan eta 

adberbialetan dituen erabilerak. 

- Boz aktiboa (makinek zubi zaharra eraitsi dute) eta pasiboa (zubi zaharra makinek eraitsia izan 

da). 

- Zenbait aditzekin egindako aditz-lokuzioak: izan (logura, haserre, komeni...), ukan (balio, inporta, 

merezi...), egin (amets, barre, negar...), hartu (kontuan, parte, loak, aintzat...), eman (denbora, 

amore, musu, gogoak...), eta jo (adarra, larrua...). 

Aditz-laguntzaileen elipsia perpaus koordinatuetan (Bertara iritsi eta segituan ikusi nuen zer 

gertatzen zen; telebista itzali zuen eta lotara joan). 

Aditzaren elipsia honako aditz hauekin: nahi, ezin, behar, esan… (Gauzak hala datozela-eta, guk 

zer egingo, ba? Konformatu egin behar). (Nahi bai, baina bankuak mailegua ukatu zigun eta ezin 

erosi pisua). 

ADBERBIOA eta adberbio-lokuzioak 

- Zirkunstantzien adierazpenak: denborazkoak (agudo, harrezkero, arestian, artean...), lekuari 

dagozkionak (gertu, hurrean...) eta moduzkoak (blai, dotore, itsu-itsuan...). 

- Kopurua edo gradua adierazten duten adberbioak, beste kategoria batzuk (aise irabazi zion; oztaozta 

gainditu du) edo beste adberbio bat (oso gertu bizi gara) aldatzen dutenak. 

Adberbioaren gradazioa: absolutu positiboa (orain, hala, berandu) eta erlatiboa (oraintsu, halaxe, 

berandusko); gehiegizkoa (goizegi, mantsoegi...). 

Baieztapena, ezeztapena eta zalantza adierazten duten adberbioak (menturaz, itxuraz, agian, 

apika...). 

- Eratorriak: atzizkiak -oro / -ero (egunero), -ki (arinki), -ro (astiro), -kiro (emekiro), -ka (hoska). 

- Zenbait partikulekin osatutako adberbio erlatiboak eta galderazko adberbioak: edo- (edonola), - 

bait (nolabait), -nahi (noiznahi) eta i- (inon). 

- Errepikapen bidezko enfasia (doi-doi, zuzen-zuzenean...). 

Gero hitzarekin osatutako egitura enfatikoak (garesti zegok, gero!) 

LOTURAK 


- Koordinaziozkoak (hitzak eta perpausak lotzeko): emendiozkoak (behinik behin, bederen, halaber, 

orobat...), disjuntiboak (osterantzean, gainerakoan...), adbertsatiboak (haatik, hala eta guztiz ere, 

aitzitik...), ondoriozkoak (hortaz, halatan, horrenbestez...) eta azalpenezkoak (zeren, izan ere, hain 

zuzen ere). 

- Menderagailuak, mendeko perpaus substantiboak eta adberbialak perpaus nagusiarekin lotzeko 

(ikus “Perpaus konplexua” atala). 

Preposizioak eta posposizioak 

- Zeren, ze, ezen eta harik eta preposizioen erabilera. 

- Maiz erabiltzen diren lokuzio posposizionalen erabilera indartzea: genitiboarekin (noren): 

alde(an), arabera, arte(an), aurka / kontra, aurrean / aitzinean, atzean / ostean, azpian, barruan / 

barnean, beharrean, bidez / bitartez, esku, bizkar, gainean, inguruan, kontu / kabuz, menpe(an), 

ondoan / alboan / aldamenean, ordez, parean, partez, truk(e); absolutuarekin (zer) edo 

partitiboarekin: ezean, faltan; datiboarekin (nori): esker; instrumentalarekin (zerez): gain(era), 

63 



MAILA AURRERATUA

estalde(an), haratago; inesiboarekin (non): zehar, gaindi, gora, behera, barrena; eta 

ablatiboarekin (nondik): kanpo, at, landa. Aditz-lokuzioak: begira, bila, eske, zain, so eta jabe. 

- Erabileran zailtasunak sortzen dituztenak behin eta berriz lantzea. 

2. DISKURTSOA 

Kohesioa: 


Korreferentziazko prozedura gramatikalak: izenordainak, erakusleak, posesiboak, adberbioak eta 

balio anaforikoa edo kataforikoa duten esamoldeak: kontua da, artean, zera… (Horixe bera esan 

diot nik ere. / Orain dela ia bost urte, artean ezkongabe ginela, izan genuen istripua. / Zerak 

kezkatzen nau: biok batera lanik gabe geratzeak). 

Posesiboen eta erakusleen balio anaforikoa, forma neutroan eta indartuan (bere garaian, urte 

hartantxe… Haren besoetatik hartu eta bere altzoan ipini zuen haurra). 

- Aurrez aipatu diren sintagmetan, zehaztugabearen ordez zehaztua jartzea (Bi gizon sartu ziren; 

denok itzuli ginen gizonengana). 

- Prozedura lexikoak: sinonimoak (gizon zaharra, agurea), hiperonimoak eta hiponimoak (zulagailu, 

daratulu / tresna), definizioan sartutako terminoetako baten bidez (agintari, buruzagi, presidente…), 

eta nominalizazioak (Zortzietan aterako dira, zortzietan izango da irteera). 

Proforma lexikoak: auzia, kontua, gaia (Nirekin hitz egin behar omen zuen lehenbailehen baina gero 

ahaztu egin zitzaion kontua). Erreferentziak egiteko esamoldeak: aipatu, berau… (Arriagaren 

urteurrena dela-eta, beronen musika izango da gaur entzungai aipatu musikariaren izena duen 

antzokian). 

- Erreferentziak anbiguotasunik sortzen ez duen testuinguruetan sintagma-nukleoaren elipsia (Hamar 

pisu begiratu ditugu gutxienez asteburuan, baina alferrik: batzuk garestiegiak zirela, eta 

merkeagoak… zulo zikin hutsak. / Hi, txo, noiz eman behar didak diskoa atzera? Bai, Brubeckena!) 

Bigarren elementuaren elipsia sintagma koordinatuetan, erreferentzia zehatza ez izan arren behar 

bestekoa denean (Izaskunek eta erregalatu zidaten; Bulegoko arduradunarekin edo hitz egin beharko 

duzu). 

Aditzaren koherentzia 

- Diskurtsoko erlazioetan denboraren koherentziari eustea: denborak aurrera egitea, ekitaldiak bata 

bestearen gainetik jartzea eta atzera jotzea. Aditz-denboren balioak aldatzea: orainaldia lehenaldiaren 

ordez informazioa eguneratzeko, geroaldia eta ustea adierazten duen geroaldia (Honez gero jakingo 

duzu; Barkatu, honez gero jakingo zenuelakoan esan dut); lehenaldia orainaldiaren ordez, kortesia 

adierazteko (Egunon, praka batzuk erosi nahi nituen). 

- Informazioa emateko eta transmititzeko prozedurak: denbora-komunztadura zehar-estiloan eta 


informazioa jada egungoa izatea (Atzo joango zela esan zuen) edo eguneratu nahi izatea, eta 

informazioa transmititzea edo eragin bat izatea. Aipuak egiteko esamoldeen erabilera. 

Aipamenak egiteko eta informazioa transmititzeko prozedura gehiago lantzea: sarrera-aditza duten 

edo ez duten aipuak (Jonekin hitz egin dut: ez dakiela etortzerik izango duen, ezin duela, lanpetua 

dabilela... betikoa). 

Aditz-denboren eta -moduen korrelazioak aipuetan, igorlearen asmoaren arabera; hau da, 

informazioaren egiazkotasunarekin konpromisoa hartuz edo horrekiko konpromisorik hartu gabe 

(Bere kotxean zoazela dio / bere kotxean joan zaitezela dio; gasolioa garestitu egingo zela zioen / 

gasolioa garestituko dela zioen / gasolioa neguan beti garestitu ohi dela zioen). 

Mezu errepikatuak transmititzea (Bateko joan behar nuela, besteko nire zain zeudela denak..., ezin 

ezetzik esan!). 

- 

Lokailuak: 

64 



MAILA AURRERATUA

Gehitzekoak (halaber, areago...), kontrako argudioak ematekoak (hala ere, ordea...), kausazkoak 

(zeren, alabaina, bada, izan ere) eta ondoriozkoak (hortaz, honenbestez…) 

Antolakuntza 

Ahozko testuetako edo testu idatzietako elementuak, komunikazio-kanal edo genero bakar bati ez 

dagozkienak. 

- Testu- eta erregistro-motaren araberako adierazgailuak: 

Hasierako formulak: agurtzeko (Jaun [txit] agurgarria; Jaunak; …), aurkezteko, gaiaren sarrera 

egiteko (hasteko esan dezadan, aztertuko dugun gaia) eta beste gai bati sarrera egiteko (gaia 

aldatuaz…; harira ez badator ere…). 

Egituratzaileak: gaiarekin hasteko (hasteko; lehenik eta behin; ezer baino lehen), testuari 

jarraipena emateko (era berean; modu beretsuan; bestalde…) gaiarekin amaitzeko (bukatzeko, 

laburbilduz...), azalpenak emateko (tamalez; jakina denez...) eta digresioa eragiteko (bestela ere, 

bidenabar aipa dezadan, gaia pixka batez desbideratuaz…). 

Birformulatzaileak: azalpenezkoak (hau da, hots, hortaz, bestela esanda...), zuzentzaileak 

(hobeto esanda, zehatz esateko, zehazkiago...), urruntzekoak (dena dela, nolanahi ere, hori 

horrela izanik ere...) eta laburbiltzekoak (beraz, guztira, hartara, laburbilduaz...). 

- Puntuazioa eta paragrafoak. Puntuazio-zeinuek diskurtso-adierazgailutzat duten erabilerari arreta 

jarriko zaio; bereziki, zeinuen diskurtso-esanahiari: puntu eta koma, eten-puntuak, galdera-ikurrak, 

harridura-ikurrak, parentesiak, kortxeteak, gidoiak eta marrak. Diskurtsoko paragrafoen eta gaien 

arteko korrespondentzia. 

- Sailkatzeko, enfasia adierazteko eta erreferentziak egiteko marka grafikoak: eskema eta aurkibideetan 

testua banatzeko eta antolatzeko arauak; letra lodia, azpimarratzeak eta komatxoak. 

- Intonazioa eta etenak. Intonazioa eta etenak diskurtso-unitateak eta esanahi-loturak adierazteko; 

unitate melodikoen eta puntuazio-zeinuen arteko korrespondentzia: hizketa-egintzen eredu 

melodiko propioak eta maila horretako diskurtso-egiturak identifikatzea eta sortzea. 

Elkarrizketako elementu propioak (hainbat erregistro eta jarrera hartuko dira kontuan) 

- Pertsona-izenordain esplizituaren erabilera, hitz egiteko txandaren aldaketa, subjektibotasuna eta 

diskurtso-kontrastea adierazteko (–Zer iruditzen? –Ba, nik uste ondo dagoela; Ondo dago, nik 

uste; Zuk nahi duzuna egin, baina ni ez noa). 

- Egoeraren eta tratamendu-formaren araberako elkarrizketa-adierazgailuak: norbaiti zerbait 

esateko, norbait agurtzeko, agur bati erantzuteko, solaskideari elkarrizketarekin hastea eskatzeko, 

hitz egiten hasteko, erantzuteko (Holakorik!; Ez da egia izango!; Gezurra dirudi), indartzeko (Ez 

dago esan beharrik; Dudarik gabe) edota solaskidea elkarrizketan sartzeko (Ez da hala?; Ez duzu 

uste?; Ondo dakizunez,…). 

Hainbat mailatan baieztatzeko (Bai, bada!; Ez dago zalantzarik; Dudarik ez; Bueno, bai baina…; 

Ados nago oro har), hainbat mailatan ados ez egotea adierazteko (Bai, baina…; Ez, ez, ez; Ez 

horixe!; Ez nago ados; Pentsatu ere ez!…), eztabaida baretzeko, iritziak argitzeko (Ez da hori; 

Gauzak ez dira zuk diozun bezala; Kontua da, ordea,…; Tira, nik uste, ordea… ), inplikazioa 

erakusteko (Hara!; Ez da egia izango!; Egitan?; Halakorik ere!), hitza hartzeko (Zera…; 

zertxobait esan nahi nuen nik; badut nik zer esanik hortaz; Nire aldetik…), azalpen bat ematen 

hasteko (Bueno, bada; Ba, horixe…; Ba, begira… ), errepikatzeko (Berriro dinot; Lehen esan 

dudana,…) eta transmititzeko (aipuak egiteko formulak) (… eta dio “…”; Mesedez etortzeko esan 

diot nik eta berak ezetz, ez duela gogorik), amaiera iragartzeko (… eta horixe da dena; Bada, ondo 

esanak gogoan hartu…; … eta besterik ez,…), eta agurtzeko (Bueno, ba; Utzi behar zaitut orain; 

Beste bat arte; Ondo izan beraz; Bueno, banoa orain). 

- Ohiko egoeretan eta hartu-emanetan espero diren erantzunak emateko baliabideak (“ondoz ondoko 

hitz-bikoteak"); esaterako: telefonoz norbaiti buruz galdetzean erantzuteko (-Urlia, mesedez? – 

Itxaron pixka batean / Berehala jarriko da / Une honetan ez dago / Orain ezin da jarri / Noren 

partez?), zerbait eskaintzean onartu edo ukatzeko (… nahi zenuke? / Nahi al duzu… – Bai, ba; 

Nola ez!; Zergatik ez!; Estimatzen dizut, baina…; Pozik gainera!; Benetan eskertzen dizut; 

65 



MAILA AURRERATUA

Tamala da baina…; Ezinezkoa dut), behin eta berriz saiatzeko (Ea ba!; Baietz, mesedez), edota 

zerbait eskatzean onartzeko edo emateko (–Mesede bat egingo didazu?; –Lagunduko didazu, 

mesedez? / –Bai, noski, zer behar duzu?; –Pasaidazu ogia. / –Tori; Hor duzu). 

Deixia 

- Hainbat enuntziatu-motatan (elkarrizketa, telefono-deia, txata, gutuna...), diskurtso atzeratuan eta 


erakusle eta denbora- nahiz espazio-adierazpenen erabilera egokiak (ni, zu ↔ bera, orain, une 

honetan, gaur, atzo, bihar… ↔ orduan, une horretan, egun berean, aurreko egunean, hurrengo 

egunean..., hemen, hori, etorri, ekarri ↔ hara, hori, joan, eraman). 

- Deiktikoen eta adierazgailuen transformazioa espazio- eta denbora-koordenatuen funtzioaren 

arabera; izenordainak, erakusleak eta denbora- nahiz espazio-adierazpenak. Enuntziazio-egoeraren 

eta erregistroaren araberako desberdintasunak: Zatoz hona agudo! > Hona etortzeko esan zidan / 

Hara joateko esan zidan / Zuregana joateko esan zenidan. 

Kortesia: 

- Hiztuna edo solaskidea barne hartzen duen plurala (Euskaldunon esku dago hizkuntzaren geroa; 

Emakumeok batzuetan ulertzen zailak zarete benetan). 

- Hiztunaren agerpenari garrantzia kentzea; horretarako, hainbat baliabide erabiliko dira: egitura 

inpertsonalak (Komuneko papera bukatu da; Informazio guztia ezabatu zait), bigarren pertsona 

(Bizitza guztian zaintzen dituzu eta...), zehaztugabea (Batek daki!), gu subjektua (Gurean ez da 

horrela egiten) eta beste formula batzuk: esaterako, eta biok (Jon eta biok hasiko gara). 

Entzulearen agerpenari garrantzia kentzea, inpertsonalak (Berehala konpondu beharko litzateke) 

edo plurala (Denak berdinak zarete) erabiliz. 

- Ñabardurak egiten dituzten aditz-denborak: burutua (Askotan joan izan gara berarekin), 

burutugabea (Egun on, zera nahi nuen…), baldintza (Ezin liteke; Egingo zenidake mesedetxo 

bat?), eta geroaldia (Saiatuko naiz). 

Maiz erabiltzen diren tratamendu-formak: pertsona gramatikalak (hi) eta formulen erabilera 

(aizu/aizan/aizak, to/no…). 

Gizarte-funtzioetarako (eman, agindu, eskatu, zuzendu…) baliagarri diren hainbat familiartasunmailako 

esamoldeak (Axola zaizu?; Axola ez bazaizu…; Arren; Otoi; Eskertuko nizuke; Barka…). 

- Kooperaziozko erantzunak: partikulen errepikapenak eta esamolde egokiak (Bai, bai; bai noski!, 

nola ez ba?, galdetzea ere!). 

Hizketa-egintzak arintzeko edo indartzeko intonazioak duen garrantzia. 

Inferentziak 

- Hainbat komunikazio-egoeratan ohiko diren esamoldeen esanahi inplizituak (–Zeinek irabazi du? 

–Esatea ere!). 

- Anbiguotasun ilokutiboa. (Hotz da: informazioa eman, aurpegiratu, leihoa ixteko eskatu). 

- Inplizitu aldaera morfologikoetan (Ez dut esan zuk lapurtu duzunik / Ez dut esan zuk lapurtu 

duzula). 

- Erantzun laburregietan edo luzeegietan inplizitu daudenak (–Zigarrotxorik nahi? –Utikan! / – 

Erraza izan da? –Umetxo batek ere asmatuko zuen izerdi askorik bota gabe!). 

Inplizitu ahots-tonuetan: intentzio ironikoa, sarkastikoa… (Informatikan aditua dela? Bada, erruz 

dauzkagu hemen adituak). 

Inplizitu, erantzuna bideratzen duten galderetan (Ez zaizu iruditu apur bat edanda zegoela?) 

Perpaus-metaforetan: kultura-erreferentzia espezifikoak dituzten esamoldeak (Usoak joan…; 

punttua jarri; Pernando Amezketarraren ateraldiak; lamiaren urrea; Axularren sagarroia). 

66 



MAILA AURRERATUA


- Perpauseko elementuen ordena arrunta edo ez markatua identifikatzea: informazio ezaguna – 

informazio berria (Julenek bidaliko digu [Mertxek ezin du-eta]; Etzi edo bidaliko digu Julenek 

[oraindik ez baitago prest]; Bidali egingo digu Julenek [ekarri beharrean]). 

- Solaskideek dagoeneko ezagutzen duten informazioa ez aipatzea (Zortzietako trenean datorrela 

[larunbatean] [dio zure amak]). 

- Solaskideek dagoeneko ezagutzen duten informazioa eta informazio berria azpimarratzea, hainbat 

baliabide gramatikal erabiliz: forma intentsiboak (orduantxe; hantxe bertan; harexek berak), 

aginduak (Gogoa daukat ikaragarria!) egiturak (Ez du gogoratu ere egiten), lexikoa (Jan?, irentsi 

egin duzu!), intonazioa (DIRUA behar duzula? Neronek ere bai!) eta azentua. (Ikus “Tarteko 

maila – 2” atala) 

Fokalizazioa diskurtso-operatzaileekin (Ezta belauniko jarrita eskatuta ere) eta egitura sintaktiko 

bereziekin (Nori suertatuko eta errugabe bakarrari gertatu behar; Erori egin zait, ez dut nahita 

bota). 

- Elementu bat fokalizatzea eta indartzea, hainbat baliabide erabiliz: harridura-ikurrak (A ze suertea 

daukaten batzuek!; Hi haiz hi!), azpimarratzea xede duten egiturak (Egia esan…; Bada, zer nahi duzu 

esatea…), enumerazioak (Dei egin dizut eta komunikatzen zegoen, eta piska baten itxaron dut eta 

berriz deitu…), errepikapenak (Neke-neke eginda heldu zen; Zain eta zain izan naiz hor zutik), 

ezaugarria indartzen duen lexikoa (izugarri garestia; sekulako ederra), gradu superlatiboa (denetan 

onena; inoizko pozez), hizkiak (*superrezaguna, zurrutada), azentua, luzapen fonikoa (Eneee! 

Edeeeerra da, gero!), eta silaba-banaketa (Nola esan behar dizut? EZ-DE-LA-NI-RE-E-RRU-A! ). 

Gaia azpimarratzea. Galdera zuzenak, azpimarratutako elementuekin (Iratxeri zor zioten diruaren 

kontu hura, zertan geratu zen azkenean?). 

Gaia fokalizatzea eta indartzea, hainbat egitura erabiliz: azpimarratzea xede dutenak (Egia esan...), 

ere (Nora doan ere ez daki), a zer nolako esamoldea dutenak (A zer nolako jenioa duzun!), hain edo 

hainbeste duten ondoriozko egiturak (Hain da langilea, ze ez daki ezer egin gabe egoten), eta 

enumerazioak (Denetik aurki dezakezu: hondartza, mendia, gau-giroa...). 


Hiztegia 

- Hainbat egoera formaletan eta informaletan lantzen diren funtzioak betetzeko esamolde-motak, 

ahozko hizkuntzan nahiz idatzizkoan erabiltzen direnak (ikus I, 1 eta 3). 

- Landutako egoerei eta gaiei buruzko hiztegi zabala; aldagai (formala-informala) estandarrak eta 

lagunarteko edo laneko erregistroak (ikus II, 1). 

Gehien erabiltzen diren dialektoetako lexiko-aldaerak (sarratu, berba, eroan...). 

Ohiko lokalismoak (marejadie, estomaka…) 

- Sintagma lexikalizatuak eta sekuentzia estereotipatuak; maiz erabiltzeko “kolokazioak” (bazterrak 

nahastu; goiari eutsi...). 

- Ohiko esamolde idiomatikoak (niri bost; bai ta zera ere...). 

- Maiz erabiltzen diren lagunarteko esamoldeak (txolindu, dantzan nahiago artajorran baino...). 

- Ohiko konparazio-hitzak (azeria baino azkarragoa, domekako meza baino luzeagoa). 

- Ohiko esamoldeak eta errefrauak (Zozoak beleari ipurbeltz; Txapela buruan, ibili munduan...) 


- Deribazio bidezko hitz-eraketak: aurrizkiak: des- (desegin), aurre- (aurreikusi, aurreiritzi); eta 

atzizkiak: -(k)ada (bultzada); -(k)ari (opari); -(k)era (ibilera), -(t)eria (tresneria); -bako 

(ganorabako), -bera (hozpera), era (luzera), -gintza (etxegintza), -go (jabego), -keta (azterketa), - 

ki (beroki, txerriki), -kin (etorkin), -kiro (emekiro, -kizun (ospakizun), -koi (etxekoi), -kunde 

(erakunde), -kuntza (aldakuntza), -men/pen (oroimen, askapen), -te (eurite), -ti/di (pinadi), -tiar 

(goiztiar), -tu (gaztetu), -tun (jakitun), -tza (nekazaritza, jendetza), -aldi, -aro, -gailu, -gai, -kor, - 

gaitz... 

67 



MAILA AURRERATUA

- Hitz-elkarketa bidezko hitzen eraketa: izena + izena (maisu-maistrak, oilo salda, auzolan...), aditzerroa 

+ izena (logela, idazlan...), aditz-erroa + adjektiboa (ezkonberri, ulerterraz...), izena + 

adjektiboa (katagorri, gibelurdin, ahobero...), [deribatua] + izena + [deribatua] (hurbiltze saio, 

odol emaile...), partizipioa + partizipioa (joanetorri, harreman...), adjektiboa + adjektiboa (luzelabur, 

hotz-bero...), izena + aditza (denborapasa, eraberritu...), adjektiboa + aditza (ederretsi…), 

eta galdetzaile bat oinarri hartuta osatutako hitzak (norgehiagoka, nonzerberri…). 

Txikigarriak eta handigarriak (mutikote, andereño, astotzar, astakilo, kutxatila, oilasko). 

Maileguak: maila jasoan erabiltzen diren aurrizkiak (telegidatzaile, mikroegitura, minigona...), 

atzizkiak (burutazio, amorante, aurreramendu...), hitzak (posible, informatika...), eta taldeak 

(doministiku, mekaguenka). 

Hitzen familiak. Kategoria gramatikal bat baino gehiago izan ditzaketen hitzak (iritzi, azkar…). 

- Nominalizazioa. 

- Onomatopeiak (plista-plasta, kili-kolo, zurrumurru, dinbi-danba...). 

- Maiz erabiltzen diren siglak (EAE, BEZ, EH, AEB, HIESa…). 

Esanahia 

- Landutako gaiei lotutako asoziazio-eremuak (lur orotako ibilgailua, esantza, auto-pilaketa, 

galga, argiztapena...). 

- Esanahi irekia duten hitzak: (jo, kontu, zera…); horiek testuinguruaren arabera dagozkien hitz 

zehatzekin ordezka daitezke (esan > adierazi, ezagutzera eman, azaldu, kontatu, aipatu, iruzkin 

egin…) 

Hitz sinonimoak edo antzeko esanahia dutenak. Eremu semantikoak 

Hiztegi arruntaren hiperonimoak eta hiponimoak. Ohiko hitz antonimoak. 

Polisemia eta esanahi bikoitza erabilera arrunteko hitzetan. Testuinguruaren bidez anbiguotasuna 

galtzea. 

Formari dagokionez oso hurbil dauden hitzak, zailtasunak sortzen dituztenak (iritzi-iritsi; haurahur; 

ur-hur…). 

- Ezaugarri lexikoak identifikatzea eta hitzak definitzea. 

- Lotura faltsuak eta ohiko interferentzia lexikoak. 



- Euskaltzaindiaren aholkuak: EBAZ (Euskara Batuaren Ahoskera Zaindua). 

- Bokal- eta kontsonante-fonemen identifikazioa eta ahoskera finkatzea. 

- /g/ fonemaren ahoskera i eta e bokalen aurrean (filologia, geografia...). 

- /j/ fonemaren ahoskera (jo, jauna...). 

- Zailtasun gehien sortzen duten fonematan arreta berezia jartzea: (-tz-tx-ts; -s-x-z; herskari 

trabatuak). 

- /r/ eta /rr/ fonemek hitzaren azken posizioan duten bereizketa behin eta berriz lantzea (ur > ura; 

hur > hurra). 

Fonemak ahoskatzeko dauden aldaera nabarmenenak identifikatzea (kalea/[kalia], astoa/[astua], 

behar/[biar], bihar/[bijer]..). 

- Lagunarteko hizkera eta hizkera kolokialeko artikulazio-erlaxazioa identifikatzea 

(adiskide>[aixkire]; zer moduz>[sémuús]…). 

- Zailtasun gehien sortzen duten hizkuntzaren berezko prozesuetan arreta berezia jartzea: 

palatalizazioa (/mutilla/, /olloa/...), /n, l, r/ + /s, z, x/ → /ts, tz, tx/ (/hantzegoen/), /b/ eta /p/ 

fonemen arteko anbibalentzia (bake / pake), eta /g/ eta /k/ fonemen arteko kidetasuna (gitarra / 

kitarra). 

- Diptongoak (garai, aurten, neu...) eta hiatoak (pazientzia, nazioa...). 

- Silaba-egitura eta silaba-banaketa, silaba-irizpideak eta ez etimologikoak oinarri hartuta (gi-zonik/ 

*gi-zon-ik). 

68 



MAILA AURRERATUA

- Silaba tonikoak identifikatzea ([andéreñoà], [darámatzàt]...). 

Kate fonikoa; ahozko eta idatzizko silaba-banaketak ([e-tza-pa-hoi-e-san] > ez-e-zak-ba-ho-ri-esan). 

- Intonazioa: eredu bereizgarrienak. 

- Landutako komunikazio-futzioetarako intonazioa. 

- Unitate melodikoen eta puntuazioaren arteko korrespondentzia. 

- Hainbat zonatako eredu melodikoak identifikatzea. 

- Talde fonikoak: azentuak - atonizitatea eta intonazioa. 

- Erritmoa: talde fonikoak eta etenak. 

Ortografia 

- Fonemen eta letren/zeinuen arteko korrespondentzia. 

- Zailtasun gehien sortzen duten fonemen transkripzioak behin eta berriz lantzea. 

- Prestamoak egokitzea: /x/ dutenak (xenofobia, taxi, testu, esportazioa...), /g/j/y/ dutenak (birjina, 

jogurt...), eta hitzaren hasieran /r/ edo /s/ dutenak (arratoi, radar, izpiritu, stop...). 

/n,l,r/ + /s,z,x/ egitura duten maileguen egokitzapena (unibertsitate, kontsonante...). 

Hitzaren amaieran /o/ eta /u/ fonemak dituzten maileguen egokitzapena (titulu, minutu, 

segundo...). 

- /h/ fonemaren ortografia: hitz bakunak (hau, harri...; al ≠ ahal…) eta konposatuak (arbel, 

harrigarri...). 

- -a organikoa eta horren galera hitz konposatuetan (anaia > anaia bat, anai-arrebak…). 

- Letra larrien erabilera: tituluetan (Atxagaren Obabakoak), errealitate bakanei erreferentzia egiten 

dieten adierazpenetan (Ezikusiarena egin zuen Elizak diktaduraren hilketa ugarien aurrean). 

- Laguntza-zeinuak: apostrofoa (agur t’erdi) eta gidoia (senar-emazte). 

Hitz konposatuen ortografia (jarleku, udal zerga, poliki-poliki...). 

Ortografian maiz sortzen diren zalantzak (ba-, bati-, -arazi, -(e)z gero...). 

Atzerriko zenbait izenek sortzen dituzten zailtasunak: irizpide fonikoa (James Joycen idazlanak) 

edo ortografikoa (James Joyceren idazlanak). 

- Letra-motak: arrunta, etzana eta lodia. 

- Zifren eta zenbakien adierazpenak (bi kilo eta erdi; %5a), ordinalak (8.a; 5.ean…) eta datak 

(2007ko; XX. mende…). 

- Hitzen zatiketak lerro bukaeretan. Silaben irizpideak irizpide etimologikoak baino lehentasun 

handiagoa izango du. 

- Laburdurak (kg, etab., adib., zk…) eta siglak (EHUko irakaslegoa, NBen bilera, AEBetako atletak, 

HIESaren zabalkundea…). 

- Puntuazioa. 

69 



MAILA AURRERATUA

1. GRAMATIKA 

INGELESA 


Aurreko mailatan landutako egitura guztiak finkatuko ditugu 

PERPAUSA : 

Perpaus bakuna 

o Elementuek perpausa-mota bakoitzean duten hurrenkera eta hurrenkera horren bariazioak. 

o Adierazpen-perpausak, galde-perpausak, aginduak emateko perpausak eta harriduraperpausak. 

o Perpaus pasiboakerrepasatu eta gehiago ikasiko ditugu (Ikus “1. Gramatika – Aditza" atala). 

o Hiztunaren jarrera eta perpaus-motak. Subjuntiboa. Perpaus desideratiboak (“1. Gramatika - 

Aditza”). 

o Subjektuaren, aditzaren, predikatuaren eta atributuaren arteko komunztadura, predikazioosagarria, 

eta aditzaren komunztadura izen kolektiboekin eta enumerazioekin. 

70 



MAILA AURRERATUA

o Ageriko subjekturik gabeko perpausak: perpaus pasiboak, inpertsonalak, one eta solaskidea 

barne hartzen duen you/we partikularen erabilera 

o Intonazioa hainbat perpaus-motatan. 

o Question tags. Forma eta erabilera sakonago aztertuko ditugu. (Ikus “4. Fonologia eta 

Ortografia - Intonazioa” atala) 

o Echo questions. Formak eta erabilerak (‘He’s called Oliver.’ ‘He’s called what?’). 

o Hainbat egoeratan erreakzionatzeko interjekzio ohikoenak (Ouch! Oops!). 

Perpaus konposatua 

Adjektibo-funtzioko edo erlatibo bidezko menderakuntza 

o Erlatibozko menderakuntza murriztaileak: defining (The students who took part in the project 

were given a prize) eta azalpenezkoak: non-defining (The students, who took part in the 

project, were given a prize). Izenordain erlatiboak erabiltzea eta ez erabiltzea 

o Superlatiboaren ostean: Is that the best [that] you can do? 

Izen-funtzioko menderakuntza 

o Izen-funtzioko menderakuntzaren hainbat modu: 

o That-clause subjektu gisa dagoela (That so many children are born into poverty is a 

disgrace). 

o Izen-funtzioko menderakuntza, aditzaren infinitiboa osagarri gisa dagoela (I forgot to ask 

how long it would take). 

o Izenaren menderakuntza, predikazio-osagarriaren funtzioa duela. 

o Zeharkako galderazkoak (They have to decide who to give the treatment to). 

o It + be + probabilitatea adierazteko adjektiboak (It is likely that it will snow tonight); 

ziurtasuna adieraztekoak (It is expected that the teachers will strike), iritzia ematekoak (It 

is good that he has come). 

o It + aditza + that (It surprises me that he has left already). 

o Egitura enfatikoak (cleft sentences): 

o Wh-clauses (Wh+NP+VP) subjektu gisa dagoenean (What I like is watching football); 

to be aditzaren ondoren doan osagarri gisa (This is not what I expected) eta, zeharkako 

galderetan, zenbait aditzen atzetik doanean, hala nola: ask, wonder, tell, remember eta 

know (I don’t know why he left him). 

o What +VP: subjektu gisa (What interests me is politics) eta objektu gisa (I know what 

is meant). 

o It aurreratzea (It’s her courage that I admire; I love it when it rains). 

o NP + to + VP infinitive: desira adierazteko aditzekin (I’d love my son to become a 

doctor), nahiak/zaletasunak adierazteko aditzekin (I do not like my children to play video 

games), pertsuasioa adierazteko aditzekin (Tell that child not to shout) eta ezagutzak 

adierazteko aditzekin (I know her to be a bright woman). 

Adberbio-funtzioko menderakuntza 

o Lekuzkoak: where, wherever (Wherever we go, we see him). 

o Denborazkoak: since, until/till, while/whilst, as soon as (The dog, as soon as it saw its master, 

ran towards him) 

71 



MAILA AURRERATUA

o Moduzkoak: as, as if, as though, like (He did as I instructed him). 

o Konparatiboak: than, as ...as, not so ...as (He is not so bright as his brother). 

o Helburuzkoak: so as to, in order to, infinitive of purpose (I employed a nurse to look after my 

mother). 

o Kausazkoak: because, as, for, since (Since you insist, I´ll tell you the truth). 

o Ondoriozkoak: such + NP + that (It was such a good film that all the critics gave good 

reviews), so + adjektiboa + that, so (It was raining hard, so they stayed in). 

o Kontzesiboak: even if/though, in spite of/despite (You have to pay whether you like it or not; 

I’ll apply for the job, even though it pays very little). 

o Baldintzazkoak: 

o Finkatu egingo ditugu baldintzazko perpaus-motak: alegia, errealak, hipotetikoak eta 

irrealak edo ezinezkoak (zero, first, second and third conditional). 

o Baldintzazkoaren forma aurreratuekin hasiko gara: 

Baldintzazko mistoak: second/third conditional (If the island were still a 

tourist attraction, last week’s earthquake would have caused far more 

deaths); third/second conditional (If Fleming hadn’t discovered penicillin, 

there would be far more casualties every year). 

Beti if erabili behar ez izateko, beste forma batzuk: unless, provided/providing 

[that], so/as long as, on [the] condition [that], suppose/supposing [that], 

what if, in case [of], even if, whether...or not. 

IZEN-SINTAGMA 

Izena 

o Izen-motak (arruntak eta bereziak, konkretuak eta abstraktuak, zenbagarriak eta zenbakaitzak, 

kolektiboak). Plural erregularrak eta irregularrak. Ikasitakoa sendotu eta areagotu egingo dugu. 

o Hitz amaieran -s edukita, singularrean erabiltzen diren izenak (means, physics, headquarters, 

politics). 

o Beti pluralean erabiltzen diren izenak (outskirts, surroundings, goods, savings). 

Bi zati dituzten objektuetarako izen kontagarriak (glasses, trousers, binoculars). 

binoculars). 

Hitz-amaieran pluralaren markarik ez duten izen pluralak (people, police, folk). 

o Generoa: maskulinorako eta femeninorako forma ezberdinak dituzten izen gehiago ikasiko ditugu 

(cock/hen). 

o Genitibo saxoia. 

Oinarrizko formak errepasatuko ditugu. 

Forma elkartuak nola erabiltzen diren (Are you coming to my brother-in-law’s party?). 

Posesibo bikoitza: of duen forma + genitiboa (I heard the story from a friend of my 

brother’s). 

Genitibo saxoia eta of duten formak onartzen dituzten kasuak (He’s a friend of the owner/ 

He’s the owner’s friend). 

72 



MAILA AURRERATUA

Balioa eta kantitatea adierazten duten adierazpenak (Could you give me a pound’s worth of 

chips?). 

Distantzia adierazten duten adierazpenak (a ten minutes’ walk). 

Genitibo lokatiboa (at my sister’s, St Peter’s). 

Esaera eta esamolde eginak (For God’s sake! For pity’s sake!). 

o Izen elkartuak: izena + aditza (catwalk), aditza + izena (rocking chair), adjektiboa + izena 

(highway), izena + izena (toothbrush), partikula duten aditzak/phrasal verbs (turnout, overspill), 

denbora-adierazpenak (a three-week holiday), eta ortografia-aldaketak; hitz bakarrekoak 

(postcard), bi hitzez osatuak (pocket money) eta marratxoz idatzitakoak/bereizitakoak (fortuneteller). 

o Izen elkartuak pluralean (passer-by/passers-by, woman doctor/women doctors, frying pan/frying 

pans). 

o Binomio finkoak. Honela daude osatuta: izena + and + izena (ladies and gentlemen, salt and 

pepper, theory and practice). 

Izenaren osagarriak 

Determinatzailea 

o Artikulu mugatua, mugagabea eta artikulurik ez erabiltzea. Sakonago aztertuko dugu zer forma eta 

erabilera dituen 

o Sakonago aztertuko dugu nola erabiltzen diren lokatiboak (The White House, Westminster Abbey) 

eta naziotasunak (The Welsh). 

o Zenbatzaileak errepasatu eta sendotuko ditugu. 

Izen kontagarri eta kontaezinekin erabiltzen diren zenbatzaileak (a lot of). 

Izen kontaezinekin bakarrik erabiltzen diren zenbatzaileak (little, a little). 

Izen kontagarriekin bakarrik erabiltzen diren zenbatzaileak (few, a few). 

o Esamolde idiomatikoak (many a time). 

o Esamolde paraleloak (face to face, arm in arm). 

o Oharretan, izenburutan, iragarkitan erabiltzen den hizkuntza laburtua (House for sale; Fan strikes 

footballer). 

o Mespretxuzko konnotazioa duten determinatzaile erakusleak gehiago landuko ditugu (I hate that 

woman!). 

o Zatikiak, biderkatzaileak (One third, twice). 

Izenordaina 

o Formak, funtzioak, lekua, erabiltzea/ez erabiltzea. Erreferentearekiko komunztadura. 

o Zer izenordain-mota dagoen gehiago landuko dugu. 

o they/them/their nola erabiltzen den, erreferentea singularra denean (Somebody has lost their 

folder). 

o It aurreratzea (I find it difficult to pronounce that word). 

o It izenordainaren hizkuntza-erabilera (How’s it going; She has made it; Hang it all!). 

o So partikularen erabilerak: ordezkotzat, zenbait aditzen ostean doan prop-word moduan, hala nola, 

think, believe, hope, suppose, expect, say, fear, guess (I guess so) aditzen ostean; eta dagoeneko 

aipatutako izen, izenordain edo adjektibo bat ordezkatzeko (If she wants me to do it, I’ll do so). 

o One izenordainaren erabilerak: erabilera inpertsonala (One likes holidays), determinatzaile edo 

izenordain zehaztugabe moduan (one of these days), ordezkatzeko balio duen forma gisa/propword 

(the one on the left, the ones I like), only hitzak duen balio enfatikoaren baliokide moduan 

73 



MAILA AURRERATUA

(You are the one person I can trust), eta “delako bat” esanahiarekin (The house was inherited by 

one Peter Doyle). 

o Who, whom, which, what izenordain erlatiboak, eta when eta where adberbioak -ever words 

direlakoetan (whoever, wherever, etc). 

o Izenordain banatzaileen erabilera: either, either… or, neither…nor… (He was walking with a girl 

on either side). 

ADJEKTIBOA 

o Adjektiboen lekua eta hurrenkera. 

o Predikazio- eta atribuzio-funtzioa. 

o Atribuzio-funtzioa bakarrik onartzen duten adjektiboak: former, latter (My former wife). 

o Predikazio-funtzioa bakarrik onartzen duten adjektiboak: alive, ill, well, alike, afraid (The 

situations are alike; I am aware of the fact). 

o Adjektibo nominalizatua/plural generikoa: the poor, the old, the British. 

o Adjektibo neutro singularra: the unknown, the absurd, the unexpected. 

o Adjektiboen funtzioa betetzen duten hitzak: the head waiter. 

o Too, rather, so hitzen ostean doan adjektiboa (rather a good idea / a rather good idea). 

o Orainaldiko partizipioaren (frightening) eta lehenaldiko partizipioaren (frightened) erabilerari 

buruz dakiguna sakonduko dugu. 

o Konparazioari buruz dakiguna sakonduko dugu: 

Konparazio progresiboak (Her visits to the country to see her family became rarer and 

rarer). 

Konparazio paraleloak (The older we get, the wiser we become). 

Like/as: bakoitza noiz erabili behar den (She works as a waiter / She works like a slave). 

o Adjektiboa aldatzea: 

Adberbio + adjektibo elkartzean eratutako collocations ohikoenak (extremely valuable, 

really sorry). 

Gradurik onartzen ez duten adjektiboak (freezing, exhausted). 

o Metaforak eta alderaketak. 

ADITZ-SINTAGMA 

Aditza 

o Aditz-denborei buruz dakiguna errepasatu eta areagotuko dugu. 

o Forma jarraituan oso gutxitan erabiltzen diren aditzak: aditz “existentzialak” (be, exist), jabetza 

adierazten dutenak (belong to, own), sentimenduak eta nahiak adierazten dituztenak (dislike, envy, 

hate, like, love), pentsatu edo sinesten dena adierazten dutenak (believe, think, understand), 

itxurari erreferentzia egiten diotenak (appear, seem) eta bestelakoak (concern, mean). 

o Used to/would esapideen erabilera ohiturak eta usadioak adierazteko. 

o Laguntzailearen erabilera enfasia jartzeko: NP + do + infinitive (I did tell you!). 

o Geroaldia adierazteko hainbat forma. Ikasitakoa errepasatu eta sendotuko dugu. 

o Iragarpenak egiteko erabiltzen den geroaldia errepasatuko dugu (He’ll still be here in 

twenty years; Look out! You’re going to spill the coffee!). 

o Geroaldi jarraitua, etorkizuneko momentu batean gertatzen ari den ekintza bat adierazteko 

(Lucy will be landing in New York this time tomorrow). 

74 



MAILA AURRERATUA

o Geroaldi burutua: etorkizuneko momentu jakin batean ekintza amaituta egongo dela 

iragartzeko, will/won’t have + lehenaldiko partizipioa (He’ll have finished his exams by 

June and should be able to take up some sport then). 

o Geroaldi burutu jarraitua: etorkizunean gertatzen ariko den ekintza batez jarduteko; 

gainera, ekintza horrek zenbat iraungo duen nabarmenduko da: will/won´t have + been + 

v-ing (I’ll have been working at this school for fifteen years in October). 

o Erabaki bat adierazteko, will/won’t (After what happened I’ll never travel with the same 

company again). 

o Ordutegietarako, orainaldi bakuna (The bus leaves at 7.30 to take the guests to the airport 

and the plane leaves at 9.15). 

o Iragarpenak, asmoak edo erabakiak indartzeko edo leuntzeko, zenbait adberbioren 

erabilera (Sue probably won’t come on time, she rarely does; I certainly won’t tell them 

anything about the breakup of their relationship). 

o Orainaldia/orainaldi burutua hen, after, as soon as, once eta until duten denborazko 

esaldietarako (We won’t be ready to buy a flat until we save/have saved more money). 

o Etorkizun hurbilean/berehalakoan gertatuko dela uste den gertakizun bati buruz hitz 

egiteko, honako hauek erabiltzen dira: be about to (Hurry up! The train is about to 

leave!), edota on the point of/on the verge of (She is on the point of having a nervous 

breakdown). 

o Zenbait moduzko aditz errepasatuko ditugu eta haiei buruz gehiago ikasiko dugu; hain zuzen ere, 

trebetasuna, aukera, planak, baimena, betebeharra, beharra, betebehar edo beharrik eza, debekua, 

ziurtasuna eta ohiturak adierazteko balio duten moduzko aditzak. Honako funtzio hauetan 

sakonduko dugu: 

Purrustada: should [not] have (You shouldn’t have eaten so much). 

Aholku edo gomendioak: orainaldian (You really must see Sense and Sensibility; 

geroaldian (You’d better change the locks as soon as possible). 

Dedukzio logikoa: orainaldian (This must/has to be their house; This report can’t 

be correct); lehenaldian (That noise must have been an explosion; She can’t have 

done it, she wasn’t even there). 

Probabilitatea: orainaldian (The plane should be landing now) eta lehenaldian 

(They should have arrived hours ago). 

Nahi hipotetikoak: orainaldian/geroaldian (It would be nice to live by the sea), eta 

lehenaldian (It would have been a good idea to notify us in advance). 

o Subjuntiboaren erabilera: 

o Forma eta erabilera (It is vital that every applicant complete the form in triplicate). 

o Egitura batean demand, insist, suggest eta require aditzak daudenean, nola erabiltzen diren 

(They demanded that he come to work on time). 

o It’s [high/about] time [that] egiturekin: (It’s about time you paid a visit to your parents). 

o Wish/if only + past simple, wish/if only + past perfect, wish/if only + would, wish/if only 

+ could [have] egiturekin (I wish you were here). 

o Boz pasiboaz ikasitakoa errepasatuko eta areagotuko dugu: 

o Pasibo inpertsonala: subjektua + aditza pasiboan + to + infinitive (He was said to be 

innocent); it + aditza pasiboan + that clause (It’s said that he has committed suicide). 

o Balio arazlea duten have/get aditzak errepasatuko ditugu: have/get + objektua + 

lehenaldiko partizipioa (I’m having my house painted next month). 

o Nahasmena sortzen duten aditzak nola erabiltzen diren: make/do, been/gone, speak/talk. 

Aditzaren osagarriak 

o Aditzek zer-nolako osagarriak onartzen dituzten: 

75 



MAILA AURRERATUA

aditzak iragankorrak; iragangaitzak eta kopulatiboak direnean, edota iragankorrak nahiz 

iragangaitzak izan daitezkeenean (Ken Follet’s books sell by the million) 

egitura bihurkariak dituztenean (He looked at himself in the mirror). 

egitura elkarkariak dituztenean (Frank and Diane married in 1999). 

o Aditzen ostean that-clause doanean (He requested that we [should] attend the meeting); aditz 

horiei enfasia jartzeko, haien ondoren the fact that doanean (We cannot ignore the fact that she 

lied to us). 

o Aditzen ostean that-clause edo to-infinitive doanean: agree, hope, pretend, forget. 

o Aditzen ostean wh-clause doanean (Nobody can predict what’s going to happen in life). 

o Horrez gain, aditzen ostean -ing edo to-infinitive joateari buruzko gaia sendotuko dugu eta hari 

buruz gehiago ikasiko dugu. 

o Aditzen ostean –ing forma edo to gabeko infinitiboa doanean: see, observe, feel, sense, hear, 

watch, perceive (I noticed him sneaking/sneak out at lunch time). 

Adberbioak eta adberbio-lokuzioak: 

o Adberbioak eta adberbio-lokuzioak. Zenbait mota: 

o Moduzkoak: truly, wrongly, wholly (A robin was singing beautifully from a garden tree). 

o Lekuzkoak: backwards, clockwise, nearby (To play this game, move the counter clockwise). 

o Denborazkoak: formerly, presently, eventually, lately (I’ve had some really weird dreams 

lately). 

o Iraupenezkoak: for good, for three years, throughout history, briefly (We met her at your 

wedding very briefly). 

o Maiztasun mugatukoak: monthly, twice daily, every October 11 th (Every day she spends hours 

on her personal fitness programme); eta maiztasuna mugatu gabe dutenak: now and then, 

once in a while, on and off, hardly, seldom (Every now and again they travel to London). 

o Kausazkoak: because of, with the aim of, for reasons of (Cycling is forbidden on the motorway 

for reasons of safety). 

o Helburuzkoak: for, so as to, in order to (I went to a café for a quick coffee). 

o Intentsitatezkoak edo graduzkoak: fairly, quite, almost (I almost got killed). 

o Kantitatezkoak: twice, little, much, less (I dream of working less). 

o Focus adverbs: only, even, alone, specifically (He specifically asked to see me alone). 

o Probabilitatezkoak: maybe, perhaps, possibly (Probably the most famous desert plant is the 

cactus). 

o Baiezkoak: surely, certainly, indeed (She’s very intelligent indeed); eta ezezkoak: not at all, 

never, no/not (I’ll never do it again). 

o Iritzia ematekoak: amazingly, unfortunately, with luck (With luck we should be finished by the 

end of March). 

o Adberbioen eta adberbio-lokuzioen lekua perpausean. 

o Graduatu ezin daitezkeen adjektiboek aldatzen dituzten adberbioak (absolutely malicious). 

o Perpaus osoa aldatzen duten adberbioak (on the whole, by the way). 

o Diskurtsoa markatzen duten adberbioak (Ikus “2. Diskurtsoa - Antolaketa” atala). 

LOKAILUAK 

Juntagailuak eta esapide konjuntiboak 

o Forma eta erabilera. 

o Koordinaziozkoak (hitzak, perpausak edota esaldiak lotzeko): 

o Emendiozkoak: both...and, not only...but also, neither...nor, as well as. 

76 



MAILA AURRERATUA

o Disjuntiboak: or, either, either…or. 

o Adbertsatiboak: nevertheless, nonetheless, yet, still. 

o Kontzesiboak: even if/though, in spite of/despite, much as. 

o Bi perpaus perpaus konplexu batean lotzeko menderagailuak dira; horien bidez, hain zuzen, bata 

bestearen mende jartzen da (We’ll tell him as soon as we see him). 

o Izenak menderatzen dituzten menderagailuak (I informed him that I had arrived; I don’t know 

whether it is ready yet; I don’t know where/who he is). 

o Adberbioak menderatzen dituzten menderagailuak (mendeko perpaus adberbialaren aurretik 

doaz) (Ikus “1. Perpaus konplexua – adberbio-funtzioko menderakuntza” atala) 

Preposizioak 

o Preposizioak eta esapide preposizionalak. Ikasitako motak eta erabilerak sendotu eta areagotuko 

ditugu. 

o Nahasmena sortzen duten preposizioak: above/over, beneath/below/under /underneath, at/in/on, 

(made)of/(made)from, across/through. 

o Mugimenduak eta noranzkoak deskribatzeko preposizioak nola erabiltzen diren finkatuko dugu 

(He went along the path, past the pub, up the hill, down through the woods and over the river). 

2. DISKURTSOA 

Kohesioa 

o Korreferentzia egiteko gramatika-prozedurak nola erabili sendotuko dugu: pertsona-izenordainak, 

erakusleak, posesiboak, zenbatzaileak, eta balio anaforikoa edo kataforikoa duten adberbioak edo 

gramatika-adierazpenak (us, that, new ones, me neither). 

o Ordezkatzeko bide batzuk: 

o Izena edo izen-sintagma ordezkatzea (It is possible to respect your opinions and those of 

other people). 

o Aditza edo aditz-perpausa do hitzaren bidez ordezkatzea (He doesn’t help as much as she 

does). 

o Aditza edo aditz-perpausa do so/it/that hitzen bidez ordezkatzea (Anyone wishing to share 

their views on this topic should feel free to do so). 

o Perpausa ordezkatzea (I expect so; I hope not; I doubt it; I’m certain of it; So they have!). 

Elipsia 

o Izen edo izenordainarena (Lucy went up to the bar and asked for a coffee). 

o Aditzarena (Since the divorce I‘ve lived in London and my husband in Cambridge). 

o Infinitibo edo wh-clauses-ena (He didn’t win the competition even though he had expected to 

). 

Aditzen koherentzia 

o Diskurtsoko erlazioetako denbora koherentea izatea (progresioa denboran zehar, gertaerak 

gainjartzea, atzerako jauzia). 

o Zehar-estiloa. Aldaketak aditz-denboretan. Reporting verbs. 

77 



MAILA AURRERATUA

o Informazioa aipatzeko eta emateko prozedura gehiago: informazioarekiko komunztadura, 

informazio hori gaurkotua den edo gaurkotu egin behar den kontuan hartuta. 

Diskurtsoko zatien lokailuak 

o Diskurtsoko juntagailu edo menderagailuak errepasatuko ditugu (Ikus “1. Gramatika – Lokailuak” 

atala). 

Antolaketa 

Ahozko eta idatzizko testuetako elementuak: 

o Testua eta erregistroaren araberako adierazgailuak: 

o Hasierarako balio dutenak: 

Agurtzeko formulak (Well [now]; Right [now]; Ladies and gentlemen). 

Gaia aurkezteko (To begin/start with I’d like to…). 

Gai berri bat aurkezteko (Now I’d like to say something about…). 

Anekdota bat kontatzen hasteko (There was this Englishman who…). 

o Egituratzeko balio dutenak: 

Diskurtsoarekin hasteko (First of all). 

Jarraitzeko (Similarly, what’s more, moreover). 

Iritzia emateko (Fortunately, surprisingly, obviously). 

Digresioa adierazteko (Incidentally, by the way). 

o Birformulatzeko erabiltzen direnak: 

Azalpenak emateko (That is, in a sense, in other words). 

Zuzentzeko (I mean, rather/better). 

Urruntzeko (Anyway). 

o Laburbiltzeko erabiltzen direnak (To sum up, in conclusion, to conclude). 

o Puntuazioa eta paragrafoak. Diskurtsoa markatzeko balio duten puntuazio-zeinuak: puntua, puntu 

eta koma, etendura-puntuak, galdera-ikurrak, harridura-ikurrak, parentesiak eta marratxoa. Ideiak 

paragrafotan egituratzea. 

o Sailkapenak egiteko, enfasia jartzeko eta erreferentziak egiteko marka grafikoak (testuak 

eskematan eta aurkibidetan banatzeko eta antolatzeko arauak; letra-motak, letra lodiak, letra 

azpimarratua, marjinak eta komatxoak). 

o Intonazioa eta etenaldiak. Diskurtsoko unitateak eta zentzu-loturak markatzeko, intonazioa eta 

etenaldiak erabiltzen jardungo dugu; hizketako egintzako patroi melodikoak eta maila honetako 

diskurtsoko egiturak identifikatu eta sortuko ditugu. 

Interakzioa 

o Elkarrizketako adierazgailuak landuko eta zabalduko ditugu. Adierazgailu horien helburua izango 

da norbaiti hitz egiterakoan erabili ahal izatea, hala nola: agurtzeko, hitz egiten hasteko, elkarrekin 

lan egiteko, erreakzionatzeko, esandakoa indartzeko, solaskidea elkarrizketan sartzeko, 

desadostasuna adierazteko, desadostasuna leuntzeko, inplikazioa adierazteko, urruntzeko, hitz 

egiten hasteko, azalpen bat emateko, laguntza eskatzeko, eskerrak emateko, errepikatzeko eta 

zerbaiten berri emateko, bukaera iragartzeko eta agur esateko. 

o Ohiko zenbait egoera eta hartu-emanetan zenbait erreakzio esperotakoak izaten dira; beraz, 

erreakzio horietarako baliabide gehiago ikasiko ditugu. Erreakzio horiek, besteak beste, honako 

hauek izan daitezke: galdetu-erantzun, eskaini-onartu/uko egin, eskatu-onartu, konplimenduak 

egin-haiei garrantzia kenu, eta eskatu-eman. 

78 



MAILA AURRERATUA

o Arreta berezia jarriko diogu egoera bakoitzean erabili beharreko erregistroaren egokitasunari. 

Deixia 

o Hainbat enuntziazio-motatan (elkarrizketa, telefono-deia, txata, gutuna...), diskurtso atzeratuan eta 


erakusle eta denbora- nahiz espazio-adierazpen egokien erabilera landuko da (I, you ↔ he; now, at 

the moment, today, yesterday, tomorrow ↔ then, at that moment, the same day, the previous day, 

the following day; here, this, come, bring ↔ there, that, go, take). 

Kortesia 

o Maiz erabiltzen diren tratamendu-motak: pertsona gramatikalak; formulak nola erabiltzen 

diren. 

o Hiztunaren presentzia leuntzeko erabiltzen diren izenordain inpertsonalak (One has to be 

careful with politicians), edo pasiboak (The tap needs to be mended), bigarren pertsona (You 

have to be polite at work!), hiztuna barne hartzen duen all (besarkatzailea) partikula erabiltzea 

(We all have to collaborate in the project). 

o Funtzio sozialetan familiartasun-maila adierazten duten esamoldeak: aginduak ematekoak 

(Open the door, will you? / Could you open the door, please?). 

o Kooperaziozko erantzunak: esamolde egokiak (Of course! Sure! It’s a pleasure!). 

o Intonazioak zenbateko garrantzia duen horrelako hizketako egintzak leuntzeko edo bizitzeko. 

Inferentziak 

o Hainbat komunikazio-egoeratan ohiko esamoldeek dituzten zentzu inplizituak. 

o Zer zentzu inplizitu duten erantzunek laburregiak edo luzeegiak direnean. 

o Ahotsaren doinuak dituen zentzu inplizituak: asmo ironikoa, sarkastikoa eta abar. 

o Galderazko egitura orientatuek/bideratuek dituzten zentzu inplizituak (Ikus “4. Fonologia eta 

ortografia-Intonazioa / Question tags” atala). 

o Anbiguotasun ilokutiboa: It’s cold in here. ↔ Informatzea, aurpegiratzea edo leihoa ixteko 

eskatzea. 

o Metaforak. 


o Hiztunek ezagutzen duten informazioaren elipsia. (‘Have you ever thought of trying to get a 

job abroad? ‘No. ’ (Ikus “2. Diskurtsoa- 

Elipsia” atala). 

o Prozedura gramatikalen bidez, hiztunek ezagutzen duten informazioa eta informazio berria 

nabarmentzea. 

o Pasiboa nola erabiltzen den (He got arrested). 

o Egitura sasi-iragankorrak antzematea (Fish cooks quickly). 

o Hurrenkera: 

o Fronting (Mm, my very first car, that was). 

o Cleft-sentences (Ikus “1. Perpaus konplexua-Izen-funtzioko menderakuntza” atala). 

o It erabiltzeko hainbat modu: 

o It aurreratzea (It amazes me how open and honest the staff are). 

o It + report verb: It appears/seems he’s been promoted. 

o Aditzak (think, find, believe, consider, imagine, suppose) + it: I find it hard to believe 

he’s leaving his job. 

79 



MAILA AURRERATUA

o Erreduplikazioa (I’ve told you time and time again not to pick your nose). 

o Enfasia jartzea: 

o Informazioaren xehetasun berrietan (Bond, James Bond). 

o Hitz garrantzitsuetan (Excuse me, I think you are in my seat). 

o Bi elementuren kontrastea adierazten duten perpausetan (Do you want the hamburger 

with chips or salad?). 

o Zuzenketak egitean (Are you thirteen? No, fourteen!). 

o Kokatze-funtzioa duten egiturak fokalizatzea eta indartzea (What I mean is; The 

point/question/truth/problem is). 


Hiztegia 

Hitz-eraketa 

o Esamolde ugari ikasiko ditugu hainbat egoeratan lantzen diren funtzioak betetzeko. 

Egoera horiek izan daitezke formalak nahiz informalak, ahozkoak nahiz idatzizkoak, 

erregistro batekoak zein bestekoak. 

o Zenbait gaitan dugun ezagutza areagotuko dugu: batetik, landutako egoera eta gaietarako 

hiztegia; bestetik, aldaerak (formal/informal, Britainiako ingelesa/Amerikako ingelesa); 

eta azkenik, ingeles estandarra eta familiako edo laneko erregistroak. 

o Landutako egoera eta gaiekin zerikusia duten esamolde gehiago ikasiko ditugu eta 

ikasitakoak indartuko. Esamolde horiek lagunarteko ingelesean maiz erabiltzen direnak 

izango dira. 

o Partikula duten aditzak/Phrasal verbs. 

o Aurrizki (un-,out-, over-) eta atzizki bidez (-ship, -ness, -ise) eratzen diren hitzak. 

o Hitz batzuek kategoria aldatzen dute beste bat eratzeko. Haiei buruz ikasitakoa indartuko eta 

areagotuko dugu: izena ↔ aditza (bottle/to bottle), aditza ↔ izena ( to bore/a bore), adjektiboa ↔ 

izena (daily/a daily), eta adjektiboa ↔ aditza (humble/to humble). 

o Elkarketa bidez eratzen diren hitzei buruz dakiguna indartuko eta areagotuko dugu: 

o Izen elkartuak: izena + izena (cash dispenser); aditza + -ing + izena (meeting point); 

adjektiboa + izena edo izena + adjektiboa (blackbird, spoonful); aditza + izena 

(pickpocket); izenordaina + izena (she-elephant); partikula + izena edo alderantziz 

(passer-by); eta beste zenbait elkarketa (mother-in-law). 

o Adjektibo elkartuak: izena + adjektiboa (user-friendly); izena + aditza + -ing (timeconsuming), 

izena + lehenaldiko partizipioa (handmade); 

adjektiboa + adjektiboa (bitter-sweet), adjektiboa + lehenaldiko partizipioa (absentminded); 

adjektiboa edo adberbioa + izena + -ed (well-mannered), adjektiboa + aditza + - 

ing (dirty-looking); adberbioa + lehenaldiko partizipioa (far-fetched); eta adberbioa + 

aditza + -ing (well-being). 

o Aditz konposatuak (brainwash). 

o Murrizketa/clipping: front clipping (phone/telephone); back clipping (bra/brassiere); 

front/back clipping (flu, fridge). 

o Hitzek bat egitea/blend (brunch, smog). 

o Siglak (B.B.C.,VIP,GP) eta akronimoak (AIDS/Aids, NATO/Nato). 

Esanahia 

o Landutako gaietan azaldutako asoziazio-eremu gehiago ikasiko ditugu. 

80 



MAILA AURRERATUA

o Esanahi irekia duten hitzak eta hotsak antzemango ditugu (er, I mean) eta testuingururako 

zehatzagoak diren beste batzuen bidez ordezkatuko ditugu. 

o Landutako egoera eta gaiekin zerikusia duten hitz gehiago ikasiko ditugu: batetik, antonimoak eta, 

bestetik, sinonimoak edo antzeko esanahia duten hitzak. Erregistroaren arabera hitz horiek nola 

erabiltzen diren aztertuko dugu. 

o Eremu semantiko bereko hitz gehiago ikasiko ditugu eta haien arteko ezaugarri komunak eta 

desberdintzaileak ulertuko ditugu (glance, stare, peep, peer). 

o Hitz polisemikoen erabilera egokia (book, bank). 

o Forma antzekoa izateagatik, zailtasunak sortzen dituzten hitzak (rise/raise). 

o Sasiadiskideak eta ama-hizkuntzarekiko ohiko lexiko-interferentziak (sympathetic, sensible). 

o Hitz homofonoak (two/too, right/write). 

o Azentua jartzen den lekuaren arabera, esanahi bat edo beste duten hitzak (to record/a record). 

o Hizkuntzaren baliabideak nola erabiltzen diren landuko dugu: konparazioak, metaforak eta 

irudizko adiera duten egiturak. 

o Ingelesaren barietate ohikoenetako lexiko arrunta ezagutuko dugu (nappy/diaper, tap/faucet, 

trousers/pants). 



o Bokal- eta kontsonante-fonemak antzeman eta sortuko ditugu (International Phonetic 

Association): zailtasun gehien sortzen dituzten fonemak eta aldaerak. 

o –ed forma nola ahoskatzen den finkatuko dugu. 

o Diskurtsoan bokal-fonemak erlaxatzea (/ə/). 

o Kontsonanteen laburketa fonetikoa (Where d’you /dju:)/ work?). 

o Kontsonante ahoskabeei buruz dakiguna finkatuko dugu eta gehiago ikasiko dugu haiei buruz 

(debt, receipt, yacht). 

o Fonema zailenak berriro landuko ditugu. 

o Familiako eta lagunarteko hizkeran gertatzen den artikulazio-erlaxazioa antzematen ikasiko dugu 

(See you /si:yə/). 

o Melodia-unitateen eta puntuazioaren arteko baliokidetasuna finkatuko dugu: hain zuzen ere, puntu, 

koma, bi puntu, puntu eta koma, marratxoa eta parentesiari dagokien intonazioa. 

o Kategoria gramatikal toniko eta atonoak identifikatu eta ahoskatuko ditugu (artikuluak, 

preposizioak, juntagailuak eta abar). 

Intonazioa 

o Intonazioa: eredu bereizgarriak indartu eta gehiago ikasiko ditugu. 

o Galderazko intonazioa: orokorra (What time is it?); adierazpenezkoa (You’re Philip?); kortesia 

kutsua duen adierazpenezkoa (Would you do me a favor?); hautazkoa (Should I go or should I 

stay?). 

o Intonazioa hainbat komunikazio-funtziotarako eta hainbat tonutan (serio, haserre, burlati, 

maitekor). 

o Intonazio bereizgarria duten sekuentzia sinpleak. Esaera zahar eta poema sinpleak. 

o Question tag leloen intonazioa: 

o Baiezko esaldia + goranzko intonazioa duen negative tag leloa, baiezko erantzuna 

jasotzera bideratuta dagoena (‘You’ve worked hard, haven’t you?’ ‘Yes, I have’), baina 

ezezkoa ere onartzen duena (‘No, I haven’t’). 

81 



MAILA AURRERATUA

Ortografia 

o Ezezko perpausa + beheranzko intonazioa duen affirmative tag leloa, ezezko erantzuna 

jasotzera bideratuta dagoena (‘He didn´t get it, did he?’ ‘No, he didn’t’), baina baiezkoa 

ere onartzen duena (‘Yes, he did’). 

o Ingeleseko ortografia-arauak errepasatu eta finkatuko ditugu. 

o Hitz elkartuak, siglak eta akronimoak. 

o Letra larriak erabili behar diren kasu bereziak. 

o Gutxien erabiltzen diren puntuazio-zeinuak finkatuko ditugu. 

o Britainiako eta Amerikako ingelesaren arteko ortografia-aldeei buruz ikasitakoa indartu eta 

areagotuko dugu. 

4. GRAMATIKA 

INGELESA 


Aurreko mailatan landutako egitura guztiak finkatzea 

PERPAUSA 


o Elementuek perpaus-mota bakoitzean duten hurrenkera eta hurrenkera horren bariazioak. 

Testuko informazioa beste era batera antolatzean, esanahiak dituen inplikazioak (Ikus “2. 

Diskurtsoa: Tematizazioa eta Fokalizazioa” atala). 

o Adierazpen-perpausak, galde-perpausak, aginduak emateko perpausak eta harriduraperpausak. 

o Perpaus pasiboak. Berrikusi eta zabaldu egingo ditugu (ikus “1. Gramatika-Aditza” atala). 

o Hiztunaren jarrera eta perpaus-motak. 

o Finkatu egingo dugu, batetik, subjektu-aditz-predikatu-atributu komunztadura, bestetik, 

predikazio-osagarria, eta azkenik, aditzaren komunztadura izen kolektiboekin eta 

enumerazioekin. 

o Ageriko subjekturik gabeko perpausak: perpaus pasiboak, inpertsonalak, one eta hiztuna barne 

hartzen duen you/we formaren erabilera. 

o Intonazioa hainbat perpaus-motatan. 

o Question tags. Forma eta erabilerari buruz ikasitakoa finkatuko dugu. (Ikus “4. Fonologia eta 

Ortografia - Intonazioa” atala). 

o Echo questions. Formak eta erabilerak. 

o Hainbat egoeratan erreakzionatzeko interjekzio ohikoenak (Gosh! Damn! Yippee! Yuk! Poo!). 

Perpaus konposatua 

Adjektibo-funtzioko edo erlatibozko menderakuntza 

82 



MAILA AURRERATUA

o Erlatibozko menderakuntza murriztaileak –defining– (The students who took part in the 

project were given a prize) eta azalpenezkoak –non-defining– (The students, who took part in 

the project, were given a prize). Izenordain erlatiboak erabiltzea eta ez erabiltzea 

o Superlatiboaren ostean: Is that the best [that] you can do? 

Izen-funtzioko menderakuntza 

o It + be + probabilitatea adierazteko adjektiboak (It is likely that it will snow tonight); + 

ziurtasuna adieraztekoak (It is expected that the teachers will strike), eta + iritzia ematekoak 

(It is good that he has come). 

o It + adItza + that (It surprises me that he has left already). 

o Egitura enfatikoak/cleft sentences: 

o Wh-clauses (Wh+NP+VP) subjektu gisa dagoenean (What I like is watching football); 

to be aditzaren ondoren doan osagarri gisa (This is not what I expected) eta zeharkako 

galderetan zenbait aditzen atzetik doanean, hala nola, ask, wonder, tell, remember, 

know aditzen atzetik (I don’t know why he left him). 

o What +VP: subjektu gisa (What interests me is politics) eta objektu gisa (I know what 

is meant). 

o It aurreratzea (It’s healthy to follow a balanced diet). 

o NP + VP + aditza infinitiboan: zentzumen-pertzepzioa adierazten duten aditzekin (I saw him 

drive away). 

o NP + to + VP infinitive: desira adierazteko aditzekin (I’d love my son to become a doctor), 

nahiak/zaletasunak adierazteko aditzekin (I do not like my children to play video games), 

pertsuasioa adierazteko aditzekin (Tell that child not to shout) eta ezagutzak adierazteko 

aditzekin (I know her to be a bright woman). 

o NP + VP gerund (I hate ants entering my larder). 

o NP + [to be] + adjective (I prefer water [to be] boiled). 

Adberbio-funtzioko menderakuntza 

o Lekuzkoak: where, wherever (Wherever we go, we see him). 

o Denborazkoak: since, until/till, while/whilst, present/past participle (Having finished his work, 

he went home). 

o Moduzkoak: as, as if, as though, like (He did as I instructed him). 

o Konparatiboak: than, as ...as, not so ...as (He is not so bright as his brother). 

o Helburuzkoak: so as to, in order to, infinitive of purpose (I employed a nurse to look after my 

mother). 

o Kausazkoak: so that, because, as, since, for, present/past participle (Knowing his tastes she 

bought him a science fiction novel; Written in an unknown language, the inscription couldn’t 

be deciphered). 

o Ondoriozkoak: so… that so (It was raining hard, so they stayed in). 

o Kontzesiboak: for all [that], in spite of, despite, much as, however much/many, no matter 

how/how much (For all the improvement you made in the last year, you might as well give up 

boxing); (Much as I hated to do it, I had no choice); (You have to pay whether you like it or 

not). 

o Baldintzazkoak: 

o Baldintzazko perpaus-motak finkatuko ditugu. 

o Baldintzazko hipotetikoak, irrealak eta ezinezkoak sakonago aztertuko ditugu. 

o Baldintzazkoaren forma aurreratuak: 

Baldintzazko mistoak finkatzea: second/third conditional (If the island were 

still a tourist attraction, last week’s earthquake would have caused far more 

83 



MAILA AURRERATUA

IZEN-SINTAGMA 

Izena 

deaths); third/second conditional (If Fleming hadn’t discovered penicillin, 

there would be far more casualties every year). 

If beti ez erabiltzeko, beste forma batzuk lantzea: unless, provided/providing 

[that], suppose/supposing [that], but for, so/as long as, on [the]condition 

[that], what if, in case [of],even if, whether...or not. 

Kasualitatea nabarmentzeko should erabiltzea (If you should she her this 

afternoon, tell her I’d like to see her), edota was eta were erabiltzea (If you 

were to wake up before me, give the baby its bottle). 

Baldintzazko perpausak alderantziz jartzea (Had I known befote I would have 

told you). 

Baldintzazko perpausetan will/would erabiltzea, baldintza subjektuaren 

nahiaren arabera dagoela adierazteko (If you will/would come tomorrow, we 

could revise for the exam). 

Baldintzazko perpaus erretorikoak (If that guy is an architect, I am the Pope). 

Zeharkako baldintzazko perpausak, ohiko kortesia-modu baten baliokide 

direnak (I find it rather irregular, if I may say so; He is a bit tightfisted, if you 

know what I mean). 

o Izen-motak (arruntak eta bereziak, konkretuak eta abstraktuak, zenbagarriak eta zenbakaitzak, 

kolektiboak). Plural erregularrak eta irregularrak. Ikasitakoa sendotu eta areagotu egingo dugu. 

o Erdaretako pluralak: -is/-es (crisis/crises); -us/-i (alumnus/aulumni); -on/-a (criterion/criteria). 

o Hitz amaieran -s edukita, singularrean erabiltzen diren izenak (means, physics, headquarters, 

politics). 

o Beti pluralean erabiltzen diren izenak (belongings, congratulations, outskirts, remains, 

surroundings). 

Bi zati dituzten objektuetarako izen zenbagarriak (glasses, trousers, binoculars). 

Hitz-amaiera pluralik ez duten izen pluralak (people, police, folk). 

o Generoa: maskulinorako eta femeninorako forma ezberdinak dituzten izen gehiago ikasiko ditugu 

(pig/sow). Genero bikoitza (chairperson). 

o Genitibo saxoia. 

Oinarrizko formak errepasatuko ditugu eta gehiago ikasiko ditugu: 

Forma elkartuen erabilera (Are you coming to my brother-in-law’s party?). 

Posesibo bikoitza: of duen forma + genitiboa (I heard the story from a friend of my 

brother’s). 

Genitiboa + of structure; bi formak onartzen dituzten kasuak (We were amazed by the ship’s 

sheer size / We were amazed by the sheer size of the ship). 

Balioa eta kantitatea adierazten duten adierazpenak (Could you give me a pound’s worth of 

chips?). 

Distantzia adierazten duten adierazpenak (a ten minutes’ walk). 

Genitibo lokatiboa (at my sister’s, St Peter’s). 

Esaera eta esamolde eginak (For God’s sake! For pity’s sake!). 

o Izen elkartuak: izena + aditza (catwalk), aditza + izena (rocking chair), adjektiboa + izena 

(highway), izena + izena (toothbrush), partikula duten aditzak/phrasal verbs (turnout, overspill), 

denbora-adierazpenak (a three-week holiday), eta ortografia-aldaketak; hitz bakarrekoak 

(postcard), bi hitzez osatuak (pocket money) eta marratxoz bereizitakoak (fortune-teller). 

84 



MAILA AURRERATUA

o Izen elkartuak pluralean (passer-by/passers-by, woman doctor/women doctors, frying pan/frying 

pans). 

o Binomio finkoak. Honela daude osatuta: izena + and + izena (aims and objectives, trial and error, 

health and safety). 

o Substantibazioa: aditza izen bihurtzea (Shall I give it a try?). 

Izenaren osagarriak 

Determinatzailea 

o Artikulu mugatua, mugagabea eta artikulurik ez erabiltzea. Sakonago aztertuko dugu zer forma eta 

erabilera dituen (A Mr. Ripley came to see you yesterday / The Mr Ripley with the stutter came to 

see you). 

o Sakonago aztertuko dugu nola erabiltzen diren lokatiboak (The White House, Westminster Abbey) 

eta naziotasuna adierazten duten hitzak (The Welsh). 

o Zenbatzaileak errepasatu eta sendotuko ditugu. 

o Esamolde idiomatikoak (to be in a comma, to set sail, in view of). 

o Esamolde paraleloak [not] to see eye to eye, from father to son. 

o Oharretan, izenburuetan eta iragarkietan erabiltzen den hizkuntza laburtua (House for sale; Fan 

strikes footballer). 

o Zatikiak, biderkatzaileak (She’s twice his age), eta multiploak (sevenfold). 

o Zatigarriak (a bunch of roses, a pinch of salt). 

o Zero zenbakia: nought/zero, nil, o, love. 

Izenordaina 

o Formak, funtzioak, lekua, erabiltzea/ez erabiltzea. Erreferentearekiko komunztadura. 

o Zer izenordain-mota dagoen gehiago landuko dugu. 

o they/them/their nola erabiltzen den, erreferentea singularra denean (Somebody has lost their 

folder). 

o It izenordainaren erabilera anaforikoa (I love it when he smiles). 

o Cleft sentences delakoetan it aurreratzeko prozedura finkatuko dugu (It was in January that I got 

the results). 

o It izenordainaren hizkuntza-erabilera (How’s it going; She has made it; Hang it all!). 

o So partikularen erabilerak: ordezkotzat, zenbait aditzen ostean doan prop-word moduan, hala nola, 

think, believe, hope, suppose, expect, say, fear eta guess (I guess so) aditzen ostean; eta dagoeneko 

aipatutako izen, izenordain edo adjektibo bat ordezkatzeko (If she wants me to do it, I’ll do so). 

o One izenordainaren erabilerak: erabilera inpertsonala (One likes holidays), determinatzaile edo 

izenordain zehaztugabe moduan (one of these days), ordezkatzeko balio duen forma gisa/propword 

(the one on the left, the ones I like), only hitzak duen balio enfatikoaren baliokide moduan 

(You are the one person I can trust), eta “delako bat” esanahiarekin (The house was inherited by 

one Peter Doyle). 

o Who, whom, which eta what izenordain erlatiboak, eta when eta where adberbioak -ever words 

direlakoetan (whoever, wherever, etc). 

o Ukapen enfatikoak: whatever, whatsoever, at all (He had no friends whatsoever). 

o Izenordain banatzaileak finkatuko ditugu: either, either… or, neither…nor (‘Which dress shall I 

wear?’ ‘Either will do). 

Adjektiboa 

85 



MAILA AURRERATUA

o Adjektiboen lekua eta hurrenkerari buruz ikasitakoa errepasatu eta sendotuko dugu. 

o Predikazio- eta atribuzio-funtzioari buruz ikasitakoa errepasatu eta sendotuko dugu. 

o Atribuzio-funtzioa bakarrik onartzen duten adjektiboak landuko ditugu: inner, outer, upper, 

joined, lesser, etc.(joint efforts, outer space). 

o Predikazio-funtzioa bakarrik onartzen duten adjektiboak: alive, ill, alike... (The situations are 

alike; I am aware of the fact). 

o Atributu edo predikatu gisa erabiltzearen arabera, esanahi desberdina duten adjektiboak: glad news 

/ I’m glad; ill luck / He´s ill; a sick man / He’s off sick. 

o Adjektibo nominalizatuak/plural generikoa: the poor, the old, the British. 

o Adjektibo neutro singularra: the unknown, the absurd, the unexpected. 

o Adjektiboen funtzioa betetzen duten hitzak: the head waiter. 

o Adjektiboak antzemango ditugu, erabiltzearen poderioz finkatutako esamoldeetan: the president 

elect, court martial, from time immemorial. 

o Aurretik too, rather eta so partikula dituen adjektiboa (rather a good idea / a rather good idea). 

o Orainaldiko partizipioaren (frightening) eta lehenaldiko partzipioaren (frightened) erabileran 

sakonduko dugu. Partizipioa honako izen hauen atzetik soilik erabil daitekeen kasuak: applying, 

caused, dicussed, found. 

o Be sure to / be certain to nola erabiltzen den (Be sure to ask for a receipt when you buy the 

newspapers for the office). 

o Konparazio-motak finkatuko ditugu: konparazio progresiboa, konparazio paraleloak eta like/as 

hitzen erabileren arteko aldea. 

o Adjektiboa nola aldatzen den finkatuko dugu, eta sakonago landuko dugu. 

Adberbioa + adjektiboa egituraz eratutako kolokazio tipikoak: bitterly cold, deeply 

ashamed, highly recommended. 

Gradurik onartzen ez duten adjektiboak: amazing, tiny. 

o Konparazioan kontrastea nola erabiltzen den (Her eyes are more green than grey). 

o Metaforak eta alderaketak. 

ADITZ-SINTAGMA 

Aditza 

o Aditz-denborei buruz dakiguna errepasatu eta areagotuko dugu. 

o Forma jarraituan oso gutxitan erabiltzen diren aditzak: aditz “existentzialak” (consist of, contain), 

jabetza adierazten dutenak (own, include, possess), sentimenduak eta nahiak adierazten dituztenak 

(adore, desire, despise, detest, need, pity), pentsatu edo sinesten dena adierazten dutenak (doubt, 

expect, feel), itxurari erreferentzia egiten diotenak (resemble) eta bestelakoak 

o Geroaldia adierazteko hainbat forma. Ikasitakoa errepasatu eta sendotuko dugu. 

o Errepasatuko dugu, batetik, iragarpenak egiteko erabiltzen den geroaldia, eta, bestetik, 

etorkizuneko momentu batean gertatzen ari den ekintza bat edo erabaki bat adierazteko 

erabiltzen den geroaldi jarraitua. 

o Etorkizuneko momentu jakin batean ekintza amaituta egongo dela iragartzeko: will/won’t 

have + lehenaldiko partizipioa (He’ll have finished his exams by June and should be able 

to take up some sport then). 

o Etorkizunean gertatzen ariko den ekintza batek zenbat iraungo duen nabarmentzeko: 

will/won´t have + been + aditza + -ing (I’ll have been working at this school for fifteen 

years in October). 

o Iraganean erabakitako gertakizunei buruz hitz egiteko: will/won’t be + aditza + -ing 

erabiltzen da (Sorry, I can’t do lunch on Saturday. I’ll be taking my daughters shopping). 

86 



MAILA AURRERATUA

o Gertakari bat egunerokoa denean, eta, ondorioz, etorkizunean ere gertatuko dela ziur 

gaudenean, will/won’t + aditza + -ing erabiltzen dugu (They’ll be paying us their monthly 

visit tomorrow, so I’ll show them our new project then). 

o Geroaldiko esanahia duten esamoldeak: etorkizunerako antolatutako gertaerez hitz 

egiteko, be to + infinitive (The President is to give a speech at the beginning of the 

ceremony). 

o Antolatutako gertaerez hitz egiteko, due to + infinitive (The last book of the series is due 

to be released in October). 

o Etorkizun hurbilean/berehalakoan gertatuko dela uste den gertakizun bati buruz hitz 

egiteko, honako hauek erabiltzen dira: be about to (Hurry up! The train is about to 

leave!), edota on the point of/on the verge of (She is on the point of having a nervous 

breakdown). 

o Probabilitatea eta ziurtasuna adierazteko, be(un)likely / bound / sure to + infinitive 

erabiltzen da (He’s unlikely to win the election). 

o Geroaldiko esanahia duten aditzak: 

verb + to + infinitive: decide, hope, intend, promise, swear (I swear never to 

reveal any of the secrets). 

verb + noun/-ing form: anticipate, predict, foresee (We anticipate congestion on 

all major roads). 

verb + (noun) + to + infinitive: arrange, expect, guarantee, undertake (We are 

planning a long stay to improve our English). 

o Zenbait moduzko aditz errepasatuko ditugu eta haiei buruz gehiago ikasiko dugu: hain zuzen ere, 

trebetasuna, aukera, planak, baimena, betebeharra, beharra, betebehar edo beharrik eza, debekua, 

ziurtasuna eta ohiturak adierazteko balio duten moduzko aditzak. Honako funtzio hauetan 

sakonduko dugu: purrustada, aholku edo gomendioak, dedukzio logikoa, probabilitatea orainean 

eta iraganean, eta nahi hipotetikoak. 

o Subjuntiboaren erabilera: 

o Forma eta erabilerari buruz ikasitakoa errepasatu eta areagotuko dugu. 

o Subjuntiboa ez den beste zerbait erabiltzeko aukerak: 

Erregistro neutroan: should + infinitive (It is vital that every applicant should 

complete the form in triplicate); for + subject + to + infinitive (It is vital for every 

applicant to complete the form in triplicate). 

Erregistro informalean: present/past simple (It is vital that every applicant 

completes the form in triplicate; They demanded that he left). 

o Lehenaldi “irreala”ren erabilera finkatuko dugu: wish/if only + past simple, wish/if only + 

past perfect, wish/if only + would, wish/if only + could (have). 

o Esamolde finkoetan duen erabilera (Long live the republic!; Be that as it may; Come what 

may). 

o Aginduetan: you + Vp infinitive (John, you be a good boy and eat your spinach!). 

o Pasiboaz ikasitakoa errepasatu eta areagotuko dugu: 

o Boz pasibo inpertsonala: subjektua + aditza pasiboan + to + infinitive (He was said to be 

innocent); it + aditza pasiboan + that clause (It’s said that he has commited suicide). 

o Partikula duten aditzak/multi-word verbs finkatuko ditugu (The company was taken over). 

o Aditz preposizional iragangaitzen egitura pasiboa (He was laughed at). 

o Infinitiboa egitura pasiboetan (To be given the role of Hamlet was his greatest ambition). 

o Balio arazlea duten aditzen berrikuspena: have/get + objektua + lehenaldiko partizipioa 

(Have/get that mess cleaned up at once!). 

o Nahastea sortzen duten aditzak nola erabili aztertuko dugu: lay / lie, raise / rise, rob / steal. 

Aditzaren osagarriak 

87 



MAILA AURRERATUA

o Aditzek zer-nolako osagarriak onartzen dituzten: aditzak iragankorrak; iragangaitzak eta 

kopulatiboak direnean, edota iragankorrak nahiz iragangaitzak izan daitezkeenean. 

o Egitura bihurkariak dituztenean (They prided themselves on their performance). 

o Egitura elkarkariak dituztenean (We disagreed, we fought, then we kissed and made up). 

o Aditzen ostean that-clause doanean (He requested that we [should] attend the meeting); aditz 

horiei enfasia jartzeko, haien ondoren the fact that doanean (We cannot ignore the fact that she 

lied to us). 

o Aditzen ostean that-clause edo to-infinitive doanean: agree, hope, pretend, forget. 

o Aditzen ostean wh-clause doanean (Nobody can predict what’s going to happen in life). 

o Horrez gain, aditzen ostean -ing edo to-infinitive joateari buruzko gaia sendotuko dugu eta hari 

buruz gehiago ikasiko dugu. 

o Halaber, aditzak zer osagarri hartzen dituen aztertuko dugu aditzaren ostean -ing forma edo to 

gabeko infinitiboa doanean: see, observe, feel, sense, hear, watch, perceive (I noticed him 

sneaking/sneak out at lunch time). 

Adberbioak eta adberbio-lokuzioak: 

o Forma eta erabilera. Finkatu eta areagotu egingo dugu haiei buruzko ezagutza. 

o Adberbioak eta adberbio-lokuzioak. Zenbait mota: 

o Moduzkoak: truly, wrongly, wholly (A robin was singing beautifully from a garden tree). 

o Lekuzkoak: backwards, clockwise, nearby (Have you got all your familly nearby?). 

o Denborazkoak: formerly, presently, eventually, lately (I’ve had some really weird dreams 

lately). 

o Iraupenezkoak: for good, for three years, throughout history, briefly (We met her at your 

wedding very briefly). 

o Maiztasun mugatukoak: monthly, twice daily, every October 11 th (Every day she spends hours 

on her personal fitness programme) eta maiztasun mugagabekoak: now and then, once in a 

while, on and off, hardly, seldom (Every now and again they travel to London). 

o Kausazkoak: because of, with the aim of, for reasons of (Cycling is forbidden on the motorway 

for reasons of safety). 

o Helburuzkoak: for, so as to, in order to (I went to a café for a quick coffee). 

o Intentsitate edo graduzkoak: fairly, quite, almost (I almost got killed). 

o Kantitatezkoak: twice, little, much, less (I dream of working less). 

o Focus adverbs: only, even, alone, specifically (He specifically asked to see me alone). 

o Probabilitatezkoak: maybe, perhaps, possibly (Probably the most famous desert plant is the 

cactus). 

o Baiezkoak: surely, certainly, indeed (She’s very intelligent indeed); ezezkoak: not at all, 

never, no/not (I’ll never do it again). 

o Iritzia ematekoak: amazingly, unfortunately, with luck (With luck we should be finished by the 

end of March). 

o Adberbioen eta adberbio-lokuzioen lekua perpausean. 

o Ezezko adberbioaren ostean alderantzizkatzea: 

o Denbora-erlazioak (no sooner...than, hardly/scarcely, barely...when, not until, not since, only 

after, only when). 

o Maiztasuna (Hardly ever did he wear a suit). 

o Only esaldiei enfasia jartzeko erabiltzen denean (Only by patience and hard work will we find 

a solution). 

o No azaltzen den esaldietan (On no account are you to repeat this to anyone) 

o Perpaus osoa aldatzen duten adberbioak (by and large, funnily enough). 

o Diskurtsoa markatzen duten adberbioak (Ikus “2. Diskurtsoa-Antolaketa” atala) 

o Graduatu ezin daitezkeen adjektiboek aldatzen dituzten adberbioak (absolutely malicious). 

88 



MAILA AURRERATUA

o Adberbioaren kokapen tipikoak + adjektiboa (seriously damaged). 

LOKAILUAK 

Juntagailuak eta esapide konjuntiboak 

o Forma eta erabilera finkatuko ditugu. 

o Koordinaziozkoak (hitzak, perpausak edota esaldiak lotzeko): 

o Emendiozkoak: both...and, not only...but also, neither...nor, as well as. 

o Disjuntiboak: or, either, either…or. 

o Adbertsatiboak: nevertheless, nonetheless, yet, still. 

o Kontzesiboak: even if/though, for all (that), in spite of/despite, much as. 

o Menderagailuak (bi perpaus perpaus konplexu batean lotzeko menderagailuak dira; horien bidez, 

hain zuzen, bata bestearen mende jartzen da): 

o Izenak menderatzen dituzten menderagailuak (I informed him that I had arrived; I don’t know 

whether it is ready yet; I don’t know where/who he is). 

o Adberbioak menderatzen dituzten menderagailuak (We’ll tell him as soon as we see him). 

(Ikus “1. Perpaus konplexua – Adberbio-funtzioko menderakuntza” atala) 

Preposizioak 

o Zer-nolako preposizioak eta lokuzio preposizionalak dauden eta haiek nola erabiltzen diren 

finkatuko dugu. 

o Nahasmena sortzen duten preposizioak: above/over, beneath/below/under /underneath, at/in/on, 

(made)of/(made)from, across/through. 

o Mugimendua eta noranzkoa deskribatzen duten preposizioak nola erabiltzen diren finkatuko dugu: 

He went along the path, past the pub, up the hill, down through the woods and over the river. 

o Preposizio-sintagmaren osteko alderantzizkatzea (Up in the air flew the balloon). 

o Preposizioak dituzten esamolde idiomatikoak (Eat it up! What are you up to?; On and off). 

5. DISKURTSOA 

Kohesioa 

o Korreferentzia egiteko gramatika-prozedurak nola erabili sendotuko dugu: pertsona-izenordainak, 

erakusleak, posesiboak, zenbatzaileak, eta balio anaforikoa edo kataforikoa duten adberbioak edo 

gramatika-adierazpenak (us, that, new ones, me neither). 

o Ordezkatzeko bide batzuk: 

o Izena edo izen-sintagma ordezkatzea (The doctor suggested I should try aspirin or 

ibupofren, but neither worked). 

o Aditza edo aditzezko esaldia do hitzaren bidez ordezkatzea (He said not to forget the cake 

in the oven, but I did). 

o Aditza edo aditz-perpausa do so/it/that hitzen bidez ordezkatzea (When you want to get fit, 

you should only do so with a planned exercise programme). 

o Perpausa ordezkatzea (I expect so; I hope not; I doubt it; I’m certain of it; So they have!). 

Elipsia: 

o Izena edo izenordainarena (Lucy went up to the bar and asked for a coffee). 

o Aditzarena (Since the divorce I’ve lived in London and my husband in Cambridge). 

o Infinitibo edo wh-clausesena (He didn’t win the competition even though he had expected to). 

89 



MAILA AURRERATUA

o Ingeles informalean, perpaus motzen hasierako subjektua ez esatea ( Must go now. It’s 

getting late). 

Aditzen koherentzia 

o Diskurtsoko erlazioetako denbora koherentea izatea (progresioa denboran zehar, gertaerak 

gainjartzea, atzerako jauzia). 

o Zehar-estiloa perfekzionatu eta finkatuko dugu. Aditz-denboretako aldaketak. Reporting verbs. 

o Informazioa aipatzeko eta emateko prozedura gehiago ikasiko ditugu: 

o Komunztadura izan behar dute prozedurok informazioarekiko: gaurkotua dago ala 

gaurkotu egin nahi da. 

o Komunztadura izan behar du igorlearen asmoarekiko: informazioaren egiazkotasunarekin 

konprometitzen da ala ez (He is supposed to be a good player). 

Diskurtsoaren zatien lokailuak 

o Diskurtsoko juntagailuak eta menderagailuak finkatuko ditugu eta haiei buruz gehiago ikasiko 

dugu (Ikus “1. Gramatika-Lokailuak” atala). 


Ahozko eta idatzizko testuetako elementuak: 

o Testua eta erregistroaren araberako adierazgailuak: 

o Hasierarako balio dutenak: 

Agurtzeko formulak (Well[now]; Right[now]; Ladies and gentlemen). 

Gaia aurkezteko (To begin/start with I’d like to…). 

Gai berri bat aurkezteko (Now I’d like to say something about…). 

Anekdota bat kontatzen hasteko (There was this Englishman who…). 

o Egituratzeko balio dutenak: 

Diskurtsoa hasteko (First of all). 

Jarraitzeko (Similarly, what’s more, moreover). 

Iritzia emateko (Fortunately, surprisingly, obviously). 

Digresioa adierazteko (Incidentally, by the way). 

o Birformulatzeko erabiltzen direnak 

Azalpenak emateko (That is, in a sense, in other words). 

Zuzentzeko (I mean, rather/better). 

Urruntzeko (Anyway). 

o Laburbiltzeko erabiltzen direnak (To sum up, in conclusion, to conclude). 

o Puntuazioa eta paragrafoak. Diskurtsoa markatzeko balio duten puntuazio-zeinuak: puntua, puntu 

eta koma, etendura-puntuak, galdera-ikurrak, harridura-ikurrak, parentesiak eta marratxoa. Ideiak 

paragrafotan egituratzea. 

o Sailkapenak egiteko, enfasia jartzeko eta erreferentziak egiteko marka grafikoak (testuak 

eskematan eta aurkibidetan banatzeko eta antolatzeko arauak; letra-motak, letra lodiak, letra 

azpimarratua, marjinak eta komatxoak). 

o Intonazioa eta etenaldiak. Diskurtsoko unitateak eta zentzu-loturak markatzeko, intonazioa eta 

etenaldiak nola erabiltzen diren lantzen jardungo dugu; hizketako egintzako patroi melodikoak eta 

maila honetako diskurtsoko egiturak identifikatu eta sortuko ditugu. 

Interakzioa 

90 



MAILA AURRERATUA

Deixia 

o Elkarrizketako adierazgailuak landuko eta zabalduko ditugu. Adierazgailu horien helburua 

izango da norbaiti hitz egiterakoan erabili ahal izatea: hala nola, agurtzeko, hitz egiten 

hasteko, elkarrekin lan egiteko, erreakzionatzeko, esandakoa indartzeko, solaskidea 

elkarrizketan sartzeko, desadostasuna adierazteko, desadostasuna leuntzeko, inplikazioa 

adierazteko, urruntzeko, hitz egiten hasteko, azalpen bat emateko, laguntza eskatzeko, 

eskerrak emateko, errepikatzeko eta zerbaiten berri emateko, bukaera iragartzeko eta agur 

esateko. 

o Ohiko zenbait egoera eta hartu-emanetan zenbait erreakzio esperotakoak izaten dira; beraz, 

erreakzio horietarako baliabide gehiago ikasiko ditugu. Erreakzio horiek, besteak beste, 

honako hauek izan daitezke: galdetu-erantzun, eskaini-onartu/uko egin, eskatu-onartu, 

konplimenduak egin-haiei garrantzia kendu, eskatu-eman. 

o Arreta berezia jarriko diogu egoera bakoitzean erabili beharreko erregistroaren egokitasunari. 

o Hainbat enuntziazio-motatan (elkarrizketa, telefono-deia, txata, gutuna...), diskurtso atzeratuan 

eta kontakizunetan elementuak seinalatzeko edo zehazteko formak; kasu bakoitzerako, 

izenordain, erakusle eta denbora- nahiz espazio-adierazpen egokien erabilera landuko da (I, 

you ↔ he; now, at the moment, today, yesterday, tomorrow ↔ then, at that moment, the same 

day, the previous day, the following day; here, this, come, bring ↔ there, that, go, take). 

Kortesia 

o Maiz erabiltzen diren tratamendu-motak: pertsona gramatikalak; formulak nola erabiltzen 

diren. 

o Hiztunaren presentzia leuntzeko erabiltzen diren izenordain inpertsonalak (One has to be 

careful with politicians) edo pasiboak (The tap needs to be mended), bigarren pertsona (You 

men are so predictable!), solaskidea barne hartzen duen all partikula (besarkatzailea) (We all 

have to pitch in). 

o Funtzio sozialetan familiartasun-maila adierazten duten esamoldeak: aginduak ematekoak 

(Open the door, will you? / Could you open the door, please?). 

o Kooperaziozko erantzunak: esamolde egokiak (It’s a pleasure! Go ahead! Why not?). 

o Intonazioak zenbateko garrantzia duen horrelako hizketako egintzak leuntzeko edo bizitzeko. 

Inferentziak 

o Hainbat komunikazio-egoeratan ohiko esamoldeek dituzten zentzu inplizituak. 

o Zer zentzu inplizitu duten erantzunek laburregiak edo luzeegiak direnean. 

o Ahotsaren doinuak dituen zentzu inplizituak: asmo ironikoa, sarkastikoa eta abar. 

o Galderazko egitura bideratuek dituzten zentzu inplizituak (Ikus “4. Fonologia eta ortografia- 

Intonazioa / Question tags” atala). 

o Anbiguotasun ilokutiboa: It’s cold in here. ↔ Informatzea, aurpegiratzea edota leihoa ixteko 

eskatzea. 

o Metaforak. 

Tematización y focalizaciónTematizazioa eta fokalizazioa 

o Hiztunek ezagutzen duten informazioaren elipsia. 

91 



MAILA AURRERATUA

o Prozedura gramatikalen bidez, hiztunek ezagutzen duten informazioa eta informazio berria 

nabarmentzea. 

o Pasiboa nola erabiltzen den (He got arrested). 

o Egitura sasi-iragankorrak (Helen photographs well, doesn’t she?). 

o Prozedura lexikoak (Eaten it? You wolfed it down!). 

o Hurrenkera: 

o Fronting (That bowl we got in Italy. The other one is from Spain, I think). 

o Cleft-sentences (Ikus “1. Perpaus konplexua – Izen-funtzioko menderakuntza” atala). 

o Hizkera mintzatu informalean erabiltzen diren egitura tipikoak, subjektu – aditz – 

osagarriaren egitura ez dutenak: 

Perpausaren hasieran: Headers (That key, did you put it there or did I?). 

Perpausaren bukaeran: Tails (It’s driving me crazy, this). 

o The thing, one thing, something + perpaus erlatiboa (The thing I was struck by was 

their generosity). 

o It erabiltzeko modu batzuk: 

o It aurreratzea (It was money they wanted). 

o It + report verb (It appears/seems he’s been promoted). 

o Aditzak (reckon, guess, count, judge) + it + adjektiboa (I find it hard to believe he’s 

leaving his job). 

o Erreduplikazioa (I’ve told you time and time again not to pick your nose). 

o Enfasia jartzea: 

o Informazioaren xehetasun berrietan (Bond, James Bond). 

o Hitz garrantzitsuetan (Excuse me, I think you are in my seat). 

o Bi elementuren kontrastea adierazten duten perpausetan (Do you want the hamburger 

with chips or salad?). 

o Zuzenketak egitean (Are you thirteen? No, fourteen!). 

o Kokatze-funtzioa duten egiturak fokalizatzea eta indartzea (I don’t really feel like doing it; 

The point/question/truth/problem is…). 

o Nominalizazioa (My poor health meant I had to stay at home). 

o Adjektibazioa (She seemed most insistent that we should know it). 


Hiztegia 

o Esamolde ugari ikasiko ditugu hainbat egoeratan lantzen diren funtzioak betetzeko. 

Egoera horiek izan daitezke formalak nahiz informalak, ahozkoak nahiz idatzizkoak, eta 

erregistro batekoak zein bestekoak. 

o Zenbait gaitan dugun ezagutza areagotuko dugu: batetik, landutako egoera eta gaietarako 

hiztegia; bestetik, aldaerak (formal/informal, Britainiako ingelesa/Amerikako ingelesa); 

eta azkenik, ingeles estandarra eta lagunarteko edo laneko erregistroak. 

o Landutako egoera eta gaiekin zerikusia duten ohiko collocations gehiago ikasi eta 

ikasitakak sendotuko ditugu (stiff opposition, bitter argument, hopelessly in love, to 

fiercely disagree). 

o Landutako egoera eta gaiekin zerikusia duten esamolde gehiago ikasiko ditugu eta 

ikasitakoak indartuko. Esamolde horiek lagunarteko ingelesean maiz erabiltzen direnak 

izango dira. 

o Herri-hizkerako edo erregistro tabuko hitz eta esamolde ohikoak. 

o Landutako egoera eta gaiekin zerikusia duten ohiko atsotitz gehiago ikasiko ditugu. Zer 

testuingurutan erabiltzen diren. 

o Ingelesean maiz erabiltzen diren latineko hitz eta esamolde jantziak. 

92 



MAILA AURRERATUA

Hitz-eraketa 

o Estereotipatutako konparazio gehiago ikasiko ditugu, eta dakizkigunak sendotuko ditugu 

(as cool as a cucumber). 

o Partikula duten aditzak/phrasal verbs. 

o Aurrizki (under-, over-) eta atzizki bidez (-dom, -ness) eratzen diren hitzak. 

o Hitz batzuek kategoria aldatzen dute beste bat eratzeko. Haiei buruz ikasitakoa indartuko eta 

areagotuko dugu: izena ↔ aditza (bottle/to bottle), aditza ↔ izena ( to bore/a bore), adjektiboa ↔ 

izena (daily/a daily), adjektiboa ↔ aditza (humble/to humble). 

o Elkarketa bidez eratzen diren hitzei buruz dakiguna indartu eta areagotuko dugu: 

o Izen elkartuak: izena + izena (watercolour, air shuttle); aditza + -ing + izena (finishing 

stroke/touch); adjektiboa + izena edo izena + adjektiboa (blackbird, spoonful); aditza + 

izena (scarecrow); izenordaina + izena (he-goat); partikula + izena edo alderantziz 

(looker-on); eta beste konbinazioak (forget-me-not). 

o Adjektibo elkartuak: izena + adjektiboa (user-friendly); izena + aditza + -ing (timeconsuming), 

izena + lehenaldiko partizipioa (sunburnt); 

adjektiboa + adjektiboa (bitter-sweet) adjektiboa + lehenaldiko partizipioa (absentminded); 

adjektiboa edo adberbioa + izena + -ed (well-mannered), adjektiboa + aditza + - 

ing (dirty-looking); adberbioa + lehenaldiko partizipioa (far-fetched), eta adberbioa + 

aditza + -ing (well-being). 

o Aditz konposatuak (house-hunt). 

o Erreduplikazioak (chit-chat, wishy-washy, see-saw). 

o Murrizketa/clipping: front clipping (phone/telephone), back clipping (bra/brassiere), 

front/back clipping (flu, fridge). 

o Hitzek bat egitea/blend (chortle, motel). 

o Siglak (B.B.C.,VIP,GP) eta akronimoak (AIDS/Aids, NATO/Nato). 

o Eratorpena dela-eta, esanahiaren ñabarduraren bat aldatzen denean (reddish). 

o Marratxoa edo marra etzana duten egitura lexiko edo zenbakizkoak: (a twenty-four-hour 

flight; It is open 24/7). 

o Atzeranzko eratorpena/back- formation (sightseeing→sightsee, intuition →intuit). 

Esanahia 

o Landutako gaietan azaldutako asoziazio-eremu gehiago ikasiko ditugu. 

o Esanahi irekia duten hitzak eta hotsak nola erabiltzen diren (er, I mean) eta testuingururako 

zehatzagoak diren beste batzuen bidez nola ordezkatzen diren. 

o Landutako egoera eta gaiekin zerikusia duten hitz gehiago ikasiko ditugu: batetik, antonimoak eta, 

bestetik, sinonimoak edo antzeko esanahia duten hitzak. Erregistroaren arabera hitz horiek nola 

erabiltzen diren. 

o Eremu semantiko bereko hitz gehiago ikasiko ditugu eta haien arteko ezaugarri komunak eta 

desberdintzaileak ulertuko ditugu (glance, stare, peep, peer). 

o Hitz polisemikoen erabilera egokia (book, bank). 

o Forma antzekoa izateagatik, zailtasunak sortzen dituzten hitzak (rise/raise). 

o Sasiadiskideak eta ama-hizkuntzarekiko ohiko lexiko-interferentziak (sympathetic, sensible). 

o Hitz homofonoak (two/too, right/write). 

o Azentua jartzen den lekuaren arabera, esanahi bat edo beste duten hitzak (to record/a record). 

o Erregistro formal eta informaletarako lexiko gehiago ikasiko dugu (go/attend). 

o Hizkuntzaren baliabideak nola erabiltzen diren landuko dugu: konparazioak, metaforak eta 

irudizko adiera duten egiturak. 

o Ingelesaren barietate ohikoenetako lexiko arrunta nola erabiltzen den (nappy/diaper, tap/faucet, 

trousers/pants). 

93 



MAILA AURRERATUA



o Bokal- eta kontsonante-fonemak antzeman eta sortuko ditugu (International Phonetic 

Association): zailtasun gehien sortzen dituzten fonema eta aldaerak. 

o Forma ahostunak eta ahoskabeak hautematea eta desberdintzea (/s/, /z/). 

o Diskurtsoan bokal-fonemak erlaxatzea (/ə/). 

o Kontsonanteen laburketa fonetikoa (Where d’you /dju:)/ work?). 

o Kontsonante ahoskabeei buruz dakiguna finkatuko dugu eta gehiago ikasiko dugu horiei buruz 

(debt, receipt, yacht). 

o Fonema zailenak berriro landuko ditugu. 

o Familiako eta lagunarteko hizkeran gertatzen den artikulazio-erlaxazioa antzematen ikasiko dugu 

(See you /si:yə/). 

o Melodia-unitateen eta puntuazioaren arteko baliokidetasuna finkatuko dugu: hain zuzen ere, puntu, 

koma, bi puntu, puntu eta koma, marratxoa eta parentesiari dagokien intonazioa. 

o Kategoria gramatikal toniko eta atonoak identifikatu eta ahoskatuko ditugu (artikuluak, 

preposizioak, juntagailuak eta abar). 

Intonazioa 

o Intonazioa: eredu bereizgarriak indartu eta gehiago ikasiko ditugu. 

o Enuntziazio-intonazioa: baieztapen-motak bereiztuko ditugu (arruntak, kategorikoak, iradoki 

egiten dutenak, zalantza adierazten dutenak, enumerazioetakoak). 

o Galderazko intonazioa finkatuko dugu: orokorra (What time is it?); adierazpenezkoa (You’re 

Philip?); kortesia kutsua duen adierazpenezkoa (Would you do me a favor?); eta hautazkoa 

(Should I go or should I stay?). 

o Goranzko intonazioa duten baiezko perpausen intonazioa (You’re ready?). 

o Intonazioa hainbat komunikazio-funtziotarako eta hainbat tonutan (serio, haserre, burlati, 

maitekor). 

o Esaera zahar eta poema sinpleak.Intonazio bereizgarria duten sekuentzia sinpleak. 

o Question tag leloen intonazioa: horri buruz gehiago ikasiko dugu, eta dakiguna finkatuko. 

o Baiezko esaldia + goranzko intonazioa duen negative tag leloa, baiezko erantzuna 

jasotzera bideratuta dagoena (‘You’ve worked hard, haven’t you?’ ‘Yes, I have’), baina 

ezezkoa ere onartzen duena (‘No, I haven’t’). 


jasotzera bideratuta dagoena (‘He didn´t get it, did he?’ ‘No, he didn’t’), baina baiezkoa 

ere onartzen duena (‘Yes, he did’). 

o Baiezko esaldia + beheranzko intonazioa duen negative tag leloa, baiezko erantzuna 

jasotzera bideratutakoa (‘You’re coming, aren´t you?’ ‘Yes, we are’). 

o Baiezko perpausa + goranzko intonazioa duen affirmative tag leloa, baiezko erantzuna 

jasotzera bideratutakoa (‘He’s gone back, has he?’ ‘Yes, he has’). 


jasotzera bideratutakoa (‘She never talked to anybody, did she?’ ‘No, she didn’t’). 

Ortografia 

o Ingeleseko ortografia-arauak errepasatu eta finkatuko ditugu. 

o Hitz elkartuak, siglak eta akronimoak. 

o Letra larriak erabili behar diren kasu bereziak. 

o Gutxien erabiltzen diren puntuazio-zeinuak finkatuko ditugu. 

94 



MAILA AURRERATUA

Britainiako eta Amerikako ingelesaren arteko ortografia-aldeei buruz ikasitakoa indartu eta areagotuko 

dugu. 

PERPAUSA 


FRANTSESA 

GRAMATIKA 

• Il/Ce + aditz inpertsonala: il est arrivé un pépin; ça caille; il fait beau/ jour/ du vent ; il lui est 

arrivé malheur; il lui en faut; il est temps que; il s’agit de; il vaut mieux / que; il est bon de 

/que; il est indispensable que. 

• Bi egiturak: Il est certain qu’il sera là; il sera là, c’est certain. 

• Aurkakotasuna: sembler/ il semble que; manquer/ il manque. 

• C’est (que/ qui/ de), il y a, voilà, voici, soit : c’est mon tout ; et voilà, le travail !; voici notre 

météo pour demain ; il n’y avait pas un chat ; c’est toujours ça de pris ; soit un triangle 

rectangle. 

• ”Ce”/ pertsona-izenordainaren eta “être” aditzaren arteko aurkakotasuna: c’est mon cousin, il 

est agent commercial. 

• Aditz-egiturak: subjektua – aditz iragankaitza/iragankorra – osagarri zuzena / zeharkako 

osagarria, osagarri bikoitza; perpaus konpletiboak (indikatibozko eta subjuntibozko sarreraaditzak); 

baiezko egiturak eta ezezko egiturak, aurreposizioan eta posposizioan 

(indikatiboarekin eta subjuntiboarekin); perpaus infinitiboak; atributudun perpausak: il était 

inquiet; ça me rend fou; il se fait entretenir; il avait l’air furieux; occupe-toi de tes oignons; 

personne ne s’attendait à ce qu’il revienne; dis à Pierre de revenir; je préfère cela à autre 

chose; payer par chèque; je sais que tu reviendras; j’aime mieux que tu ne sois pas là. 

• Esanahi kontrajarriak aditz bakoitzak era ditzakeen hainbat egituren artean: Le blé pousse/ il a 

poussé son camarade; tu manques de savoir- faire/ tu manques à ton devoir; il doute que tu 

aies dit la vérité/ il se doute que tu aies menti; il a tenu / il a tenu sa promesse/ il tient à le 

faire/ il y tient/ il tient la nouvelle de sa soeur/ il tient de sa mère/ il tient tête. 

• Egitura nominalak eta pronominalak: le rock, j’aime bien ça; il n’y avait aucune raison; oh, la 

jolie toilette!; un penchant pour la musique classique ; heureux d’être des vôtres ; ne la laisse 

pas partir ; lui, il en a repris ; ne leur en donne pas. 

Esaldi deklaratzailea: l’amour ne dure que trois ans; plaie d’argent n’est pas mortelle. 

Galderazko esaldia: intonazioa. 

• Egitura bakunak eta konplexuak, inbertsioarekin eta inbertsiorik gabe. Votre nom? Vous 

partez quand? Quand partez-vous? Votre fils fait-il du sport? Il fait du sport, votre fils? Qui 

est-ce? Comment s’appelle-t-il? On va voir quoi? Où se reposer? Quand ça? Pour combien 

de temps? 

• “Est-ce que” esamoldearekin osatutako egitura: quand est-ce que vous partez ? 

• Izenordain galdetzaileak 

95 



MAILA AURRERATUA

- Qui: à gauche, qui est-ce ? il travaille chez qui ? 

- Que: que demande-t-il ? qu’arrive-t-il ? 

- Quoi: pour quoi faire? mais quoi? en quoi est-il? quoi de nouveau? 

- À qui, à quoi, de qui, de quoi, avec qui, avec quoi, par qui, par quoi... : vous déjeunez 

avec qui? à quoi penses- tu? 

- Qui est-ce qui/ que? Qu’est-ce qui/ que: qu’est-ce qu’il y a? qu’est-ce qu’on peut 

visiter? qui-est-ce qui part? qui est-ce que vous voyez? et qu’est-ce qu’ils font en ce 

moment? qu’est-ce qui vous gêne? 

• Adjektibo galdetzaileak: quel...: à quelle heure dînes-tu, donc? 

• Adberbio galdetzaileak: où, quand, comment, pourquoi, combien: comment va-t-elle se 

débrouiller? C’est combien? 

• Berresteko eskaera: elle est donnée, n’est-ce pas? 

• Galdera argia eta erdizkakoa: Tu as de quoi payer? Laquelle tu vas prendre? 

• Galderazko esaldiari erantzuna: oui. oui oui, mais oui, bien sûr, si, mais si, mais sûrement, 

mais certainement, mais naturellement, absolument, parfaitement, d’accord, entendu, sans 

faute...; non, mais non, pas du tout, pas question, absolument pas...; peut-être, je crois que 

oui/ si, j’espère que non... 

Ezezko esaldia: intonazioa 

- Non: non, celui-là, le jaune; non, ce n’est pas lui. 

- Pas/ plus du tout: je ne veux pas du tout en entendre parler. 

- Ne... pas: je ne bouge pas le petit doigt. 

- Non, ne... pas: non, il n’a pas la monnaie. 

- Non plus: moi non plus, je n’aime pas me faire avoir. 

- Ne ... plus: n’en parlons plus, voulez-vous ? 

- Ne... que, ne.... jamais, ne... personne, ne... rien, ne... aucun, ne.... guère, ne...nulle 

part, ne... plus rien/ plus personne/ plus aucun/ plus jamais, ne... jamais rien/ jamais 

personne: il n’a qu’une parole; je n’y peux rien; rien n’y fait ; il n’en reste aucun; 

nous n’en avons guère; je ne l’ai vu nulle part. 

- Pas: pas d’essence?, eh bien, non, pas aujourd’hui; il travaille dans leurs bureaux, 

pas comme comptable mais comme informaticien; pas vous? 

- Non, pas encore : il n’est pas encore arrivé. 

- Personne ne: personne n’est venu pendant ton absence; ne parle à personne. 

- Ne pas/ plus/ jamais/... + infinitiboa: je lui souhaite de ne pas récidiver; ne pas 

déranger. 

- Ni... ni: non, elle n’est ni trop longue ni trop courte. 

- Sans: sans y penser à mal. 

• ”Pas” isiltzea oser, pouvoir, savoir eta cesser aditzen atzean. 

- «ne» espletiboa: avant que, à moins que, de crainte que/ redouter/ éviter/..., plus que, 

moins que, douter...: relancez le client, à moins qu’il n’ait honoré sa dette. 

- Leuntzea: ce n’est pas si mal que ça ; elle n’est pas laide du tout, voyons ; il n’y a a 

pas le feu ; c’est pas mon idée. 

Aginterazko esaldia: intonazioa. 

- Baiezkoak eta ezezkoak: attends, attends; vas-y; ne restons pas là; n’en parlons plus. 

- Pertsona-izenordainarekin (“liaison”): apportes-en; passe- le moi; parlons-nous- en; 

laissez- moi entrer. 

- “Donc” juntagailuarekin indartuta: allons donc! 

- “Veuillez” elementuaren erabilera: veuillez patienter, je vous prie. 

96 



MAILA AURRERATUA

Harridurazko esaldia: intonazioa 

- Quel…, comme, ce que, qu’est-ce que: la montagne, quelle horreur! 

- Si, tant, tel..., tellement: avec de tels parents! 

- Si, pourvu: si j’avais su! pourvu qu’il fasse beau! 

- Ça alors! mince! chut!... 

Esaldi pasiboa 

- Agente esplizituarekin edo gabe: J’ai été retardé par la pluie. 

- Infinitiboaren forma pasiboa: La réunion va être reportée. 

- Forma pronominala eta esanahi pasiboa: Nos studios se louent à la semaine. 

- “Se voir”, “se laisser” eta “se faire” esamoldeekin osatutako egiturak: Il s’est vu 

entourer par la marée montante; Il s’est vu retirer le permis; Elle se laisse aller; 

Faire examiner. 

- Esanahi pasibodun nominalizazioa: Tempête: des centaines d’arbres écrasés; 

Ouverture de la chasse: Il y a trois personnes de blessées. 

Esaldi dislokatuak: intonazioa 

Ça, c’est à moi; la poste, c’est plus loin; c’est à cause de vous, tout ça; ma femme est d’accord,elle; la 

cuisine au beurre, mais tout le monde connaît, voyons !, ils les ont vues, les enfants, les photos; moi, je 

m’en occupe, de vos bagages; le questionnaire, on y a répondu, nous. 

Elipsidun esaldiak: entrée interdite; soldes; ne pas stationner; à suivre; affaire louche; pots-de-vin 

à... 

Perpaus konposatua. Lokailuak. Argudio-lokailuak. 

• Enumeratzeko: et, (et) aussi, (il en va) de même, également, ou, ou bien, ni... ni, de plus, en 

outre, en plus, encore, d’abord, tout d’abord, en premier lieu..., puis, ensuite, après, or, 

d’ailleurs, par ailleurs, et même , non seulement... mais encore, aussi, d’une part... d’autre 

part, quant à, en ce qui concerne, pour ce qui est de, à ce... s’ajoute, si l’on compte encore, on 

sait déjà... plus important encore, il faut compter également, venons-en à, il faut attirer 

également l’attention sur le fait que, l’hypothèse enfin de... n’est pas à exclure/ rejeter, si l’on 

ajoute enfin, enfin, en dernier lieu, enfin bref, voilà... 

• Denboran kokatzeko: d’abord, tout d’abord, en premier lieu…, d’entrée de jeu, (et) alors, (et) 

puis, (et) ensuite, (et) après, enfin, finalement... 

• Adibide bat eman edo bitxikeriaren bat kontatzeko: considérons par exemple le cas de, tel est 

le cas de, ainsi, l’exemple le plus significatif nous est fourni par, si l’on prend le cas de, 

l’exemple de … confirme, un autre exemple, qu’il suffise de rappeler, prenons le cas de, son 

cas ne fait qu’illustrer, ... 

• Baieztatu edo eragozpenak jartzeko: il est exact que/ il est en effet possible que/ il n’est pas du 

tout impossible que… mais/ cependant/ toutefois; s’il est certain que… il n’en reste pas moins 

que; tout en reconnaissant le fait que… il faut cependant faire remarquer que; s’il est exact 

que… toujours est-il que; certes… cependant; quel que soit… on ne saurait soutenir; 

admettons que… reste à savoir... 

• Oztopo bat jartzeko: or, en réalité, en fait, prétendre, soutenir à tort, (bien) loin de, 

contrairement à, plutôt que de, ils font valoir que... mais, à plus forte raison, d’autant plus, il 

est incohérent/ peu rigoureux de... tout en prétendant... (Ikus “Aurkakotasuna” ataleko 

“Kontsezioa” zatia): en revanche, malgré, contester, rétorquer, démentir, récuser... 

• Murrizteko: en tout cas, de toute façon, quoi qu’il en soit, en tout état de cause, de fait, en fait, 

en réalité, pour ainsi dire... 

• Birformulatzeko: 

97 



MAILA AURRERATUA

- Aurrez esandakoa: autrement dit, en d’autres termes, en un mot, c’est-à –dire... 

- Aurrez esandakoaren ondorioa: donc, ainsi/ aussi (inbertsioa), c’est pourquoi, en 

conséquence, par conséquent... 

- Amaiera: bref, en somme, somme toute, tout compte fait, après tout, tout bien 

considéré, toute réflexion faite, en fin de compte, enfin, finalement, en définitive... 

• Aditz-denboren arteko komunztadura –indikatiboa, subjuntiboa, infinitiboa eta baldintza– 

honako egitura-mota hauetan: kausazkoak, ondoriozkoak, helburuzkoak, aurkakotasunezkoak, 

kontzesiboak, murriztaileak, baldintzazkoak eta alegiazkoak, denborazkoak eta 

konparaziozkoak: il travaille dès lors qu’il n’a pas les moyens; il travaille afin que ses enfants 

aient de bons débouchés; il travaille pour survivre; il travaille au cas où il pourrait obtenir un 

avancement. 

• “Et que” esamoldearen erabilera, aipatutako egiturekin komunztadura eginez; aditzkomunztadura: 

Comme la maison était trop grande et que nous étions isolés, nous avons 

déménagé. 

• Kausazkoak: 

- Izen-multzoa, infinitiboa: à cause de, grâce à, en raison de, sous prétexte de, étant 

donné, du fait de, à la/par suite de, avec, sans, par, pour, de, à force de, par manque 

de, faute de, de crainte/ peur de, pour + lehenaldiko infinitiboa (infinitif passé). 

- Aditza: parce que, car, d’autant plus/ moins/ mieux que, étant donné que, du fait que, 

vu que, à présent que, maintenant que, dès l’instant où, ce n’est pas que (indicatif/ 

subjonctif) mais (c’est parce que) que, ce n’est pas pour cela/ ça que, si …c’est parce 

que, sous prétexte que, tant, tellement, verbe au participe. 

• Ondoriozkoak: 

- Koordinazioa: et, donc, comme ça, en conséquence, par conséquent, c’est/ voilà 

pourquoi, de ce fait, c’est pour cela/ça que, c’est la raison pour laquelle, de cette 

manière, ainsi/ aussi (inversion du sujet), alors, d’où, de là, du coup. 

- Aditza indikatiboan: de (telle) manière/ sorte/ façon que, si bien que, tel… que, si … 

que, tant… que, tellement … que, à tel point ....que, au point que... 

- Aditza subjuntiboan: assez/suffisament/trop/… pour (que)… 

• Helburuzkoak: 

- En vue de, pour + izena/infinitiboa 

- Infinitiboa: dans le but de, histoire de, dans/ avec l’intention de, dans la perspective 

de, dans/ avec l’espoir de… 

- Infinitiboa edo subjuntiboa: pour, pour ne pas, pour que, afin que, afin de, dans ce 

but, si ... c’est pour/ pour que, de manière à/ à ce que, de façon à/ à ce que, de (telle) 

sorte que, de peur/crainte que/ de. 

- Proposizio erlatiboak: il cherche une secrétaire qui sache se tenir. 

• Aurkakotasunezkoak: 

- Au contraire, par contre, en revanche, à l’opposé. 

- Au contraire de, à l’inverse de, à l’opposé de, contrairement à. 

- Infinitiboa: au lieu de. 

- Indikatiboa: alors que, tandis que, pendant que, autant... autant. 

• Kontzesiboak, murriztaileak: 

- Pourtant, cependant, néanmoins, toutefois, seulement, malgré tout, quand même, tout 

de même, avoir beau + infinitiboa. 

- Mais, or, et, mais en fait, en fait, certes. 

- Subjuntiboa: bien que, quoique, encore que, sans que, sans(infinitif), à moins que,à 

moins de (infinitiboa), quel... que+ être, quoi que..., où que, d’où que... 

- Indikatiboa: même si, si. 

• Baldintzakoak, balizkoak: 

98 



MAILA AURRERATUA

- Egitura eliptikoa (intonazioa): un verre de plus, il était rond. 

- Avec, sans, en cas de, quand, sinon: avec un peu de chance, on pourrait réussir. 

- Au cas où, dans l’hypothèse où + baldintza. 

- «Si» elementuarekin egindako egiturak. 

- Gerundioa: en t’y prenant autrement, tu réussis/ réussiras/ réussirais. 

- Baldintza bikoitza: tu ferais attention, tu pigerais. 

- Subjuntiboa: à condition que/ de (infinitiboa), pourvu que, en admettant que, à moins 

que, à supposer que, pour peu que. 

- Indikatiboa: dans la mesure où, même si, du moment que. 

• Konparaziozkoa: ikus “Adberbioak eta loturak” atala 

• Denborazkoak: ikus “Adberbioak eta loturak” atala 

• Subjektua-aditza inbertsioak: aussi, ainsi, peut-être, sans doute... 

• “Ne” espletiboa: à moins que, avant que, de crainte que… 

Lotura anaforikoak 

Aurrez aipatutako zerbaiti erreferentzia egitea (nozio, ideia edo xehetasunen bati berriro eustea) edo 

laburpen bidez zerbait aurreratzea (anafora eta katafora). 

Gramatikalak 

Artikuluak: mugagabea mugatua 

• Atributuak eta aposizioak: Paul est un loup de mer; Paul, le Mari de Julie, nous a rejoints; 

une femme médecin. 

• Adjektiboak: tel, semblable, pareil…: il a battu deux records; une telle performance on 

n’avait jamais vu ça! 

• Erakusleak: un carambolage a eu lieu au rond-point; cet événement...; alors, comme ça, il est 

parti! Ça c’est tout de même un peu fort!; tous les dimanches soir il y a des encombrements 

sur la route; à la fin, ça devient insupportable!; écoute-moi ça: on annonce une baisse 

d’impôts; tu te rends compte!; cela me préoccupe: ton bonheur; je ne te dis que ceci... 

• Zenbait aurrekariren funtzio identifikatzailea testuan: celui-ci, celui-là… 

• “Se” eta “soi” izenordain bihurkariak: Chacun pense à soi. 

• Pertsona-izenordainak: un bureau, je vais en acheter un; qu’elle ait eu tort, son Mari le niait; 

je le connais, ton frère; il m’étonne beaucoup, Paul. 

• Posesiboak: j’aime ta maison et celle de Paul, mais la sienne est plus vaste. 

• Mugagabeak: les étudiants, beaucoup sont boursiers; des notes égarées, je n’en ai trouvée 

aucune. 

• Erlatiboak: l’homme qui est venu ne t’a pas trouvé. 

• Galdetzaileak: on offre toute la gamme; lequel choisir? 

• Adjektiboak artikuluarekin: le premier, le dernier, le précédent, le suivant. 

• Aditzak: faire, faire faire, faire de même, faire pareil, le faire, en faire, y faire, faire cela/ça: 

relire ce bouquin, personne ne voudra faire ça; sa tâche, il l’a fait faire à sa soeur. 

• Aditz-lokuzioak: ce qui suit, ce qui précède, ceci dit, cela dit... 

• Zenbait esamolde: ci-avant, ci-contre, ci-après, ci-dessous, susdit, ci-dessus, soussigné... 

• Adberbioak: ici, là,maintenant, alors, ainsi, également, pareillement, de même, autrement...: 

là, tu te trompes du tout au tou ; qu’est-ce que tu entends par là?; moi, tu sais, là-dessus... 

• Elipsia: elles sont parties et eux (ils ont fait) autant. 

Lexikoak 

• Izen bat beste modu batean errepikatzea: sinonimoak eta parasinonimoak (la hausse, 

l’envolée, la flambée des prix), hiponimoak eta hiperonimoak (fauteuil, siège), osoaren zati bat 

(c’étaient des chevaux étranges; les sabots étaient petits, la crinière soyeuse), egoeraren 

99 



MAILA AURRERATUA

ezaguera (une vieille dame… la victime…), asoziazioak ( mon livre est fichu; le libraire l’a 

repris), antonimoak, eta testuan sare lexikoak osatzen dituzten prozedurak. 

• Nominalizazioak: la ville est saccagée; le massacre… 

• Izen generiko anaforikoak: fait, phénomène, cause, acte, intention, moyen, procédure, 

processus, machin, truc, bidule, engin, propriété, qualité, point de vue, attitude, 

comportement, allure, mécanisme, endroit... 

Deiktikoak 

Egoerari erreferentzia egiten dietenak (esataria, mintzakidea, egoerak): pertsona-izenordainak, ici, là, 

maintenant, hier matin, la semaine d’après, jadis…; tu sais, bon, ben, voyez vous, tu te rends 

compte!...: mais, il va se faire écraser! 

IZENAK ETA ADJEKTIBOAK 

Izenak 

• Arruntak eta bereziak, konkretuak eta abstraktuak, zenbakarriak eta etengabeak, gizatiarrak, 

bizidunak eta bizigabeak; esanahi-loturak eta -aldaketak: du beurre, un beurre; moissonneur, 

moissonneuse; un/une manoeuvre; un/une livre… 

• Generoa eta numeroa, erregularra eta irregularra, ahozko markak eta marka idatziak, eta 

komunztadura. Zenbait kasu: un compagnon, une compagne; le cuivre, les cuivres… 

- Arreta berezia jarriko zaie berezko hizkuntzako generoaren desberdina duten eta maiz 

erabiltzen diren izenei: un ongle… 

- Singular generikoa: le chien est l’ami de l’homme. 

- Plural iraunkorrak: verser des arrhes. 

- Neutroak: perdre le boire et le manger. 

- Maiz erabiltzen diren izen konposatu batzuen plurala: des timbres-poste. 

• Izen-osagarrien ohiko erabilerak: une mise à jour. 

Adjektiboak 

• Generoa eta numeroa, erregularra eta irregularra, ahozko markak eta marka idatziak, eta 

komunztadura. 

• Fonetikak eragindako aldaketak: vieux/vieil, nouveau/ nouvel, beau/ bel. 

• Esaldian duten posizioa: vous avez eu beau temps?; des prix avantageux. 

• Adjektibo-multzoa eta horien lekua: un nouveau livre passionnant; oh, la jolie petite robe 

verte! 

• Kolorea eta herrialdea adierazten duten adjektiboak. 

• Adjektibo atributoa: un gâteau maison. 

• Adjektiboak infinitiboarekin osatzen dituen oinarrizko egiturak: c’est facile à retenir; il est 

content de mon boulot. 

Determinatzaileak 

• Artikuluak: 

- Artikulu mugatuaren funtzio anaforikoa; identitate ezaguntzat duen balioa. 

- Orokortzea; artikuluen erabilera: les hommes/ l’homme/ un homme est mortel(s); 

charbonnier est maître chez soi. 

- Artikuluaren isiltzea: Rue sans issue; une femme médecin; être sans argent; perdre 

courage; pauvreté n’est pas vice… 

- Partitiboa/Mugagabea: du bruit/ un bruit d’enfer, un bruit assourdissant. 

- Partitiboaren mantentzea: non, ce n’est pas du thé, c’est….; il ne reste que de la purée 

de marrons. 

- Kateadura eta “liaison”. 

100 



MAILA AURRERATUA

- Zenbait erabilerari arreta berezia jarriko zaie: vous mettez du super? Il y a de la place? 

Vous reprenez des champignons? il a manqué la correspondance; elle fait de la 

fièvre; il est payé à l’heure; la terrine du chef; tu as un appétit! pour le moment; avoir 

une peur terrible; de la sorte; ils partent dans les huit jours; la belle affaire! fermé le 

lundi; aller jusqu’à la centaine; il a une trouille! ... 

• Erakusleak 

- Erreferentziazko funtzio anaforikoa testuan: …; cet événement est survenu sur la 

route nationale. 

- -Ci, -là: elles sont belles ces pêches-là; ce mois-ci; à ce moment-là. 

- Enfasia: il fait une de ces têtes! 

• Posesiboak 

- Aldaketak: mon amie. 

- Komunztadura: exposer sa vie; ils expriment chacun son/ leur avis; il a perdu son 

oncle et tuteur. 

- Afektibitatea adierazteko maiz erabiltzen direnak: il a raté son train; je vais passer 

mon bac; elle potasse son anglais. 

- Jabetza eta jabetza-ezaugarriaren indartzea, pertsona-izenordainaren bidez: ils ont 

encore leurs parents à eux. 

- Posesiboaren eta artikulu mugatuaren arteko aurkakotasuna: j’ai la voiture en bas. 

- Posesiboaren eta “en” pertsona-izenordainaren arteko aurkakotasuna: il prend la 

lampe et il en dévisse le pied. 

- Erreferentziazko funtzio anaforikoa testuan: …; leurs bagages ont bel et bien disparu. 

• Numeralak eta mugagabeak; kopurua, intentsitatea, ekitea eta banaketa adieraztea. 

- Ahoskera eta grafía 

- Erreferentziazko funtzio anaforikoa: tous sont arrivés; certains sont restés , plusieurs 

comptent revenir, d’autres sont partis, aucun ne veut s’installer ici. 

- Zenbait erabilera: on ne sait où s’adresser; ça m’étonne qu’il tienne de tels propos; 

vous pouvez choisir dans les différents menus; un roman très quelconque; il y a trente 

élèves par salle; il gagne 30 euros de l’heure; elle consomme 10 litres aux cent; il me 

reste à peu près 100 euros; j’en prendrai un paquet; un pantalon tout neuf; c’est luimême!; 

... 

• Galderazkoak eta harridurazkoak: ikus “Perpaus bakuna” atala. 

• Determinatzaileen konbinazioak: ezinezkotasuna eta pilaketa. 

Izenordainak 

• Pertsona-izenordainak: 

- Zenbait erabilera behin eta berriz lantzea: mes collègues et moi; il en a pris un autre; 

chacun va chez soi; ils l’ont vu eux-mêmes; son frère travaille, lui, dans ce bureau; il 

est en train d’en faire un; achetez-en deux; à peine arriva-t-il que…; nous, on a de 

la peine à suivre; on parle d’augmenter les prix; je m’y oppose; lui regarde en avant, 

moi, je regarde en arrière. 

- Aditz-komunztadura: mes collègues et moi serons absents de la séance. 

- Lui, à lui, ... / y, à cela: je pense à lui/ j’y pense. 

- “le” neutroa: oui, je vous le conseille, de vous reposer; se la couler douce. 

- “soi”/ “lui”,”eux”: l’avare ne pense qu’à soi-même; Paul sait qu’on se méfie de lui. 

- Izenordainaren lekua bi aditzekin: elle n’a pas l’habitude d’en boire; je l’entends 

monter. 

- Izenordainaren lekua denbora konposatuetan: du sirop, est-ce qu’elle m’en a mis? 

- Aditzaren eta izenordain erlatiboaren arteko komunztadura: moi qui n’ai que deux 

paires de chaussures. 

101 



MAILA AURRERATUA

- Infinitibozko egiturak: vous les entendez chanter?, il faut les laissez cuire à feu doux; 

tu pourrais nous en faire, des crêpes? 

- Egitura lexikalizatu gehiago lantzea: y tenir, s’y prendre, y aller de, en finir, y être, 

rien n’y fait, y regarder, s’en faire, y aller…: il s’y connaît en maths! 

• Posesiboak. 

- Zenbait erabilera: tout étranger a deux patries: la sienne et la France; je veux que 

chacun y mette du sien. 

- Erreferentziazko funtzio anaforikoa: …: les miennes je les ai vendues; quant aux 

tiennes, on les a vendues il y a des lunes. 


- Ohiko egiturak: celui/ celle/… qui/ que/avec/ sans/ ayant/…: celle sans rallonge 

m’emballe; c’est tout faux! Pour ce faire, mieux vaut ne pas s’en faire; et avec ça! 

c’est ce qu’il leur a dit; à part ça, c’est le meilleur garçon du monde. 

- Cèst/ il est alternantzia: c’est mon cousin, il est mexicain. 

- Alternantzia: je l’aime/ j’aime ça. 

- Funtzio anaforikoa eta aurreratze-funtzioa testuan: un tel retard, c’est qu’il a eu un 

empêchement; il leur a dit ceci, tenez-vous bien: vous êtes des vauriens, voilà! les 

petits fours, c’est succulent; prenez ce dont vous avez envie; il vaut mieux agir comme 

cela. 

- Enfasia: celui-là sera châtié qui manquera à son devoir; c’est un beau pays que celuici! 

• Mugagabeak: 

- Zenbait erabilera: c’est quelqu’un d’honnête; c’est quelque chose de bon; n’importe 

quo! on aura tout vu! nous irons n’importe où elle s’habille n’importe comment; il 

sort sans rien acheter; personne ne s’en occupe; chacun pour soi; nul n’est censé 

ignorer la loi ; chacun sa chacune. 

- “l” partikularen erabilera “on” partikularen aurrean: si l’on ajoute encore… 

• Galderazkoak eta harridurazkoak (ikus “Perpaus bakuna” atala). 

• Erlatibozkoak: 

- Zenbait erabilera: j’aurai de quoi m’offrir une nouvelle voiture; c’est à quoi je pense; 

à quoi bon! 

- Aurkakotasuna: qui/ lequel. 

- Forma konposatuen erabilera bereziak: la veste dans la poche de laquelle j’ai mis les 

clés. 

- Zenbait egitura: je fais ce qui /qu’il me plaît de faire; c’est la classe où/ que... 

- Arrekaririk gabeko erlatiboak: qui a bu boira. 

- Erlatiboaren tokialdatzea idatzizko hizkuntzaren zenbait erabileratan. 

- Erlatiboaren funtzio anaforiko espezifikoa. 

• Izenordainen konbinazioak. 

Aditzak 

• Aditzak jakitea eta erabiltzea (bai ahozko hizkuntzan, bai idatzizkoan), jarraian zehaztuko 

diren moduetan eta denboretan: 

Indikatiboa: orainaldia, burutugabea (imparfait), lehenaldi burutua (passé composé), geroaldia 

eta geroaldi bukatua (futur antérieur). 

Baldintza: orainaldia eta lehenaldia. 

Subjuntiboa: orainaldia eta lehenaldia. 

Agintera: orainaldia eta lehenaldia. 

Partizipioa: orainaldia, lehenaldia eta partizipiozko lehenaldi burutua (ayant écouté, étant 

arrivé). 

102 



MAILA AURRERATUA

• Indikatibozko aditz-perifrasiak: aller, venir de, être en train de, être sur le point de, se mettre 

à, avoir à, commencer à, avoir fini de, ne pas s’arrêter de... 

• Laguntzaileen erabilera okerra denbora konposatuetan: il est sorti; il a sorti le chien. 

• Aditz laguntzaileak eta erdilaguntzaileak: avoir, être, faire, laisser, devoir, faillir, manquer…: 

je vous laisse dormir tranquillement; vous ne faites pas résoudre le problème; elle se fait 

couper les cheveux; elle doit arriver bientôt. 

• Aditz-lokuzioak: avoir mal au dos,; tenir tête à quelqu’un. 

• Aditz-egiturak (ikus “Perpaus konposatua” atala): j’espère qu’il va revenir; si tu venais, on 

pourrait bavarder; quand j’aurai froid je rentrerai; non, je ne pense pas que ce soit vrai; je 

ne crois pas qu’il y ait trop de monde; non, ce n’est pas le seul que je connaisse; on attend 

que le temps soit clair; il faut que tu reviennes; je ne veux pas que tu sortes avec lui; je 

cherche quelqu’un qui sache faire la cuisine… 

• Boz aktiboa eta pasiboa (ikus “Perpaus bakuna” atala). 

• Forma pronominalak: baiezko eta ezezko esaldiak; noizbehinka pronominalak diren aditzak; 

pronominaltzat lexikalizatutako aditzak, aditz bihurkariak eta elkarkariak; boz pasiboko 

adierazpenak: il doute/ il se doute; les 24 heures du Mans se courent en mai. 

• Aditz atributiboen egiturak: être, rester, sembler, paraître, devenir, avoir l’air de, prendre 

pour, nommer, considérer...: il reste ignorant; il devient méchant; on le prend pour coupable. 

• Lehenaldiko partizipioaren komunztaduraren oinarrizko arauak; aditz pronominalen 

komunztadura. 

• Aditz-denboren oinarrizko balioak. 

- Orainaldi indikatiboa: deskribapenak, ohiko gertaerak, egunerokotasuna, lehenaldian 

hasitako ekintza baina orainaldian indarrean dagoena, geroaldirako aurreikuspenak; 

narraziorako orainaldia. 

- Burutugabea (imparfait): narrazioa. 

- Lehenaldi burutua (passé composé): lehenaldian amaitutako ekintza bat, lehenaldiko 

errepikapenen bat, orainaldia baino lehenagoko denbora, edota orainaldian eragina 

duen lehenaldiko gertaeraren bat. 

- Burutugabea – lehenaldi burutua: bi denboren arteko konbinazioa narrazioan. 

- Geroaldi sinplea: etorkizunerako aurreikuspenak. 

- Geroaldi bukatua: aurretiazkotasuna. 

- Orainaldiko baldintza: lehenaldiko geroaldia, irrealtasuna, nahia, leuntzea, baieztatu 

gabeko informazioa eta aholkua. 

- Lehenaldiko baldintza: lehenaldiko hipotesia, leuntzea, auhena eta gaitzespena. 

- Subjuntiboa: perpaus konpletiboetan eta “Perpaus konposatuak” atalean azaldu diren 

egituretan duen erabilera; aginduak eta aholkuak emateko duen erabilera. 

- Orainaldiko partizipioa - Gerundioa. 

Adberbioak eta loturak 

• Lekua zehaztu: là-bas, là-dedans, là-dessus, par endroits, au bout de... 

- Herrialdeen eta biztanleen aipamenak egiteko preposizioak: à Cuba, en Allemagne, 

au Maroc, en Chine, aux USA, à Bayonne 

- Helbideak adierazteko: il habite à Paris, 24, rue Colbert. 

• Denbora zehaztu 

- Iraupena: dès, depuis, en, pour, pendant, il y a… que, cela fait… que, voilà... que, 

dans la soirée, au bout de…; en avoir pour…; avoir pour…; mettre… pour… 

- Puntukaria: il y a, dans, en, une heure plus tôt,/ auparavant/ plus tard... 

- Enuntziazio-unea: tout à l’heure, bientôt, à l’instant, la semaine prochaine, le mois 

qui vient, à l’heure où nous sommes... 

103 



MAILA AURRERATUA

- Enuntziazio-unearekin loturarik ez duten kokatzaileak: ce matin-là, la veille, le 

surlendemain, le jour suivant, le mois d’après, la semaine précédente, trois jours 

après... 

- Aldiberekotasuna, aurretiazkotasuna, gerokotasuna: quand, chaque fois que, lorsque, 

tant que, aussi longtemps que, depuis que, maintenant que, à présent que, alors que, 

tandis que, au moment que/ où, à l’heure où, pendant que, dès que, (au fur et) à 

mesure que, après que, aussitôt que, une fois que, après+ lehenaldiko infinitiboa 

(infinitif passé), avant que/ de, en attendant que/ de, jusqu’à ce que... ; «ne» 

espletiboa; gerundioa. 

- En janvier, au printemps, tout de suite, longtemps, environ, de bonne heure, tard dans 

la nuit... 

• Adjektiboaren eta adberbioaren konparazio-graduak: konparatiboak eta superlatiboak. 

Konparazioa adierazteko baliabideak. 

- Aussi, si, autant, tant, plus, davantage, moins, plutôt, autrement, le plus, le moins, 

autant... autant... 

- Meilleur, moins bon, plus bon, bon, mieux, bien, pire, plus mauvais, moindre, le 

meilleur, le pire, le mieux, le moindre. 

- De plus en plus, de moins en moins, plus... plus, plus ... moins, moins... plus, moins ... 

moins, d’autant plus/ moins/ mieux que, plus/ moins que jamais... 

- «Ne» espletiboa. 

- Comme, tel que, ainsi que, le même que, de même, de même que, aussi , plutôt que de, 

tout comme... 

- Tout à fait, tout, un peu, beaucoup, bien, trop, infiniment, encore... 

- Plus, tout: ahoskera eta grafia. 

• Modua, bitartekoa eta ezaugarriak: avec, grâce à, bien, mal, vite, à, en, par, au moyen de, 

sans, à peu près, à la fois, heureusement...; “-ment” bukaera duten adberbioak. 

• Zehar-estiloa eta zehar-estilo librea: gertatutakoaren berri eman, noberak edo beste pertsona 

batek esandakoa birformulatu eta kontatu; aldaketak: puntuazioa, determinatzaileak eta 

izenordainak; lokailuak, sarrera egiteko aditzak, aditz-komunztadura, eta denbora zehazteko 

kokatzaileak. 

Je l’ai prévenu que je ne serai pas là; il m’a dit d’attendre quelques instants; il demande à 

Jacques s’il veut déjeuner avec lui; il lui demande où elle va; il souhaiterait savoir combien 

nous sommes et si nous voulons nous installer tout de suite; nous voudrions savoir ce qui te 

fait partir; je me demande à quoi tu réfléchis; je demandais où il irait; j’aimerais savoir 

pourquoi il raconte cela; ce que j’en pensais, ils ne me l’ont pas demandé; il a dit qu’il avait 

largué son vieux tacot huit jours plus tôt et qu’il comptait s’offrir une nouvelle voiture un mois 

plus tard. 

LEXIKOA ETA SEMANTIKA 

- B2 mailako helburuei dagokien oinarrizko eta ohiko lexikoa; zehazki, 2004an Europako 

Kontseiluak argitara eman zuen “Niveau B2 pour le français” argitalpenean dago jasota. Bertan 

agertzen diren hitz-zerrendak (horietako asko testuinguruan kokatuta) bi multzotan daude 

banatuta: “Notions genérales" eta “Notions spécifiques”. 

- Lexiko hori ikasteko eta dituen esanahiak eta erabilerak praktikan jartzeko, ikuspegi ugari har 

daitezke oinarri; besteak beste, hurrengo lerroetan aipatuko ditugun ohiko ikuspegiak. 

- Homonimoak: homofonoak (tant-temps) eta homografoak (cher ami-cèst trop cher); generoaren 

arabera bereizten diren hitzak (le manche-faire la manche). 

- Antonimoak (fade/relevé) eta sinonimoak (calme-tranquille); arreta berezia jarriko zaio gutxi 

gorabeherako sinonimiari: intentsitate progresiboa eta erregresiboa (apprécier-adorer-raffoler), 

hizkuntza-mailen (attendre-poireauter) eta erregistroaren (annoncer-faire savoir) arabera. 

104 



MAILA AURRERATUA

- Frantsesari eta ikaslearen ama-hizkuntzari dagokienez, morfologigoki gertu dauden hitzak (ugari 

dira hizkuntza teknikoan eta jasoan: cylindrique, hypocrisie); gainera, arreta berezia jarriko zaie 

sasiadiskideei (“faux amis”) (constiper, portière). 

- Maiz erabiltzen diren hitz konposatuak: chou-fleur, machine à laver. 

- Hitzak eratzeko oinarrizko diren atzizkiak: izen, adjektibo edo aditz baten atzean, izenak, 

adjektiboak eta aditzak osatzeko: -ier, -ière, -age, -isme, -ien, -ienne, -ique, -al, -ale, -er, -ifier... 

- Adberbioak eratzea “–ment” atzizkia erabiliz. 

- “–aine” atzizkia eta horren gutxi gorabeherako balioa. 

- Hitzak eratzeko erabiltzen diren oinarrizko aurrizkiak: a-, dé-, re-, in-, -im...; ”non” eta “pas” 

aurrizkitzat erabil daitezke: non-fumeur, pas important. 

- Formari dagokionez oso antzekoak diren hitzak, baina ez esanahiari dagokionez: étalage, 

étalement. 

- Adjektiboaren posizioak duen esanahia: un simple geste - un geste simple. 

- Laburtzapenak: gehien erabiltzen diren siglak, akronimoak, sinboloak eta laburdurak: SDF, RTT, 

MM... 

- Maiz erabiltzen diren onomatopeiak (cric-crac), hotsak iradokitzen dituzten hitzak (ronron, 

glouglou) eta haur-hizkera (bobo, doudou). 

- Maila honetan erabiltzen diren atzerriko hitzen maileguak, bereziki ingelesetik jasoak (duffelcoat, 

k-way). 

- Erregistratutako markei edo izen bereziei dagozkien substantiboak (du scotch, un bic). 

- Lagunarteko erregistroan, modako frantsesean (“branche”) eta gazte-hizkeran gehien erabiltzen 

diren lexikoa eta esamolde idiomatikoak: la baille, être à côté de ses baskets, un agité du bocal, 

ça craint, chiant...; laburtzapenerako joera: la gym, le kinés… 

- Gehien erabiltzen diren esamolde idiomatikoak, lokuzioak eta irudizko esamoldeak: ça ne tient 

qu’ à vous, arriver comme un cheveu dans la soupe, couper la poire en deux... 

- Aurreko bi atal horiei –lagunarteko erregistroa eta lokuzioak– dagokienez, maila honetan komeni 

da gai horiei buruzko ezagutzak ahalik eta gehien zabaltzea. 

- Beste jarduera batzuk ere erabilgarri dira maila honetarako; horiek, hain zuzen, maila aurreratuko 

2. ikastaroko programan daude. 

- Hizkuntza bakarreko hiztegiak erabiltzeko gida. 

FONETIKA, FONOLOGIA ETA INTONAZIOAFrantseseko oinarrizko ezaugarri prosodikoak eta 

sistema fonologikoa (fenomeno bokalikoak, erdibokalikoak eta kontsonantikoak): zailtasun 

espezifikoak eta hizkuntza ezagunei kontrajartzen zaizkien elementuak. 

Maila honetan, jada, jatorrizko hiztunak ikaslea ulertu egin behar du eta baita alderantziz ere, betiere 

dituen muga eta zailtasun fonetikoak eta prosodikoak aintzat hartuta baina horiek zuzentzeko gai 

izanda. 

Elementu prosodikoak 

- Azentua, erritmoa eta silaba-banaketa. 

• Erritmoa: silaben erregulartasuna, eta azentuen eta etenen banaketa; iraupena: silaba 

laburrak eta luzeak. 

• Silaba-banaketa: fonetikoa eta grafikoa. 

• Silaba irekiak eta itxiak; silaba irekietara banatzeko joera; hotsak kateatzearen eta ez 

ahoskatzearen funtzioak. 

• Talde-azentuaren funtzio mugatzailea; azentudun silaba eta etena; azentudun silabak 

eta azentu gabekoak. Talde fonikoa edo erritmikoa. Talde fonikoko azken bokalaren 

luzapena eta azentuaren desplazamendua. Hitzaren azentua eta talde-azentua. 

• Etenak. Soinudunak eta isilak; etenak eta mintzaira-bizkortasuna. Talde erritmikoak. 

• Talde erritmikoa eta talde sintaktikoak: segmentazioa (geldia, etengabea eta arina). 

• Jatorrizko hizkuntzarekiko kontrastea: azentu tonikoa eta azentu ortografikoa. 

105 



MAILA AURRERATUA

• Bokalen kateatzea. 

• Elisioa eta hiatoa; -h- hasperenduna B2 mailari dagozkion hitzetan. 

• Kontsonanteen kateatzea. 

• Bigarren mailako azentuak eta azentu adierazkorra; ekite-azentua. 

• Nahitaezko liaison (sinalefa) eta liaison debekatuaren ohiko kasuak (-h- 

hasperenduna, et…); elisioa: liaison egiten duten kontsonanteak. 

• E isila eta -e- ezegonkorra. Jatorrizko hiztunek bokal hori isiltzeko duten joera 

ulertzea. 

- Intonazioa: intonazioaren ezaugarri akustikoak; mintzaira-intonazioa eta -bizkortasuna; goranzkoa 

eta beheranzkoa; enuntziatu beraren intonazio-aurkakotasuna eta esanahia; intonazioa eta 

komunikazio-adierazpena. 

- Intonazioa: adierazpen-perpausetan (alborakuntza, enumerazioak, tartekiak…), galde-perpausetan 

(enuntziazio-sintaxiarekin, alderantziz jarriz, “est-ce que” egiturarekin…), harridurazkoetan eta 

aginterazkoetan. 

- Ahozko komunikabideetan erabiltzen den intonazio adierazkorraren ohiko kasuak. 

Frantsesaren sistema fonologikoa 

- Frantsesaren artikulazio-ezaugarriak: aurretiazkotasuna, artikulazio-tentsioa, ezpainkaritzea eta 

kateatzea. 

- Artikulazio-tentsioa: fonemen ahoskera garbia; esaterako: azken posizioan dauden kontsonanteak. 

- Fonema bokalikoak: guztiak, [a] [α] eta [ ] [oe] aurkakotasunak salbu; azentudun silaban tinbre 

bikoitza duten bokalak ere sartu dira. 

- Fonema bokaliko sudurkariak; ahozko bokalen eta horiei dagozkien bokal sudurkarien arteko 

aurkakotasuna. 

- Fonema kontsonantikoak: guztiak; [R] fonemaren ahoskera desberdinak onartuko dira, baina 

ahoskera estandar bat ezarriko da. Zailtasun berezia duten zenbait fonemen arteko aurkakotasuna: 

[s] [z] [ ] [ ]. Kontsonante-taldeak. 

- Fonema erdibokalikoak: [j]. Silaba-banaketarako arauak. Bokalen eta erdibokalen arteko 

aurkakotasunaren oinarrizko arauak. [y] eta [w] fonemen finkatzea gauza jakina da, baina ez 

derrigorrezkoa. 

- Zenbait grafiaren ahoskera berezia: -e- + kontsonante bikoitza, bokal arteko -y- (voyage), -t- + bi 

bokal (patience), bokala + kontsonante sudurkari bat edo bi, -y-/-j-, -g-. Va-t-elle, eûmes, plus… 

- Dieresia: contigüe. 

- Generoaren, numeroaren eta pertsonaren ahozko markak behin eta berriz lantzea: bereizmena eta 

ahoskera zuzena (sudurkari-ezaugarria galtzea, azken kontsonantea ahoskatzea, [ə] / [e] 

aurkakotasuna eta liaison): bon/bonne; il vient / ils viennent; grand/ grande; il part/ ils partent; 

le/les; elle arrive/ elles arrivent. Marka fonetikoen eta ortografikoen arteko kontrastea. 

- Ahoskera berezia duten lexikoa eta ohiko hitzak zuzen ahoskatzea, esaterako: femme, fils, 

monsieur, second... 

- Letren, telefono-zenbakien, kopuruen, hamarrenen eta zatikien ahoskera: “six”, “dix”... 

- Siglen eta laburduren ahoskera. 

- Lagunarteko erregistroan gehien erabiltzen diren marka fonetikoak: uzkurtzeak (t'as), hotsgalerak 

(il y a, il vient, votre, la remise...). 

APIren transkripzio fonetikoa 

“Ahozko adierazpen-bideen” berezko komunikazio-egoeretan ohiko diren mimika eta keinuak. 

ORTOGRAFIA 

Hotsen transkripzio grafikoa 

Fonemen (edo fonema-multzoen) eta grafemen (letra bat edo hainbat) arteko korrespondentzia. 

106 



MAILA AURRERATUA

- Ia beti, fonema bakar bati modu unibokoan dagozkien oinarrizko grafiak: [a] -ananas-. 

- Fonema baten ohiko grafiak: [a] -là, âge... 

- Maiz erabiltzen diren hitzetako fonema bat noizean behin transkribatzen duten grafia bereziak edo 

arraroak: [a] - femme... 

- Honako fonema hauen ortoepeiari arreta berezia jarriko zaio: [y] -eu-: [j] -foyer, faïence, deuil, 

ailleurs-; halaber, honako hauek ere aztertuko dira: [ξ] eta [w] grafiekin duten nahastea (- poêle-); 

[a] (-prudemment-), bokal sudurkariak eta ahokariak -n- eta -m- grafiekin; bokal sudurkari 

bikoitza, -an- eta -en- grafiak; [k] fonema (-quart, coq, acquérir, chaos-), -c-/-qu- alternantzia, - 

ch- grafia eta dituen ahoskerak, -x- grafiaren ahoskera: [s] (- façon, morceau, initial, patient-); -ti-, 

-si- eta -ci- grafiak hitzaren amaieran; [ξ] fonema (-joujou, singe, gageure-) eta [j] fonemarekiko 

aurkakotasunean. 

Erabilera arrunteko hiztegiaren ortografia 

- B2 mailari dagokion lexikoaren inbentarioan (“Niveau B2 pour le français”. Notions générales et 

Notions spécifiques) agertzen diren hitzen ortografia zuzena. 

- Arreta berezia jarriko zaie modu berean ahoskatu baina desberdin idazten diren hitzei (mer, mère, 

maiare) eta, bereziki, aditz-forma jokatuak dituzten silaba bakarreko homofonoei (temps, tant; 

tend, tends

- Zenbait aditzen azentu zirkunflexua: croître... 

- -yer, -ier eta -gner amaiera duten aditzen grafiak. Nous criions, nous nettoyions, nous gagnions... 

- i eta y grafien alternantzia -yer amaiera duten aditzetan: jéssaie/essayez. 

- -l- eta -t- grafien bikoizketa eta -è- grafia -eler eta -eter amaierako aditzetan: j´épelle, je cachette, 

jáchète... 

- Aginterari erantsitako -s- grafia, aditzaren atzean -en edo -y grafiaz hasitako hitza dagoenean: 

manges-en, vas –y... 

- Subjektuaren inbertsioa hirugarren pertsona singularrari -t- grafia eransten zaionean: va-t-elle... 

Azentu grafikoa 

- -e- grafiaren gaineko azentua eta dagozkien fonemen aurkakotasuna. 

- -a-, -i-, -o- eta -u- grafien gaineko azentua erabilera arrunteko hitzetan. 

- Homonimoen azentu bereizgarria: dû/du... 

- Erabilera arrunteko hitzen dieresia. 

- Apostrofea. 

Ortografia-arauak 

- Puntuazioa: arau orokorrak. 

- Letra larrien erabilera. 

- Hitzen zatiketa lerro amaieran. 

GRAMATIKA 

FRANTSESA 

Oro har, maila aurreratuko 1. ikastaroko ezagutzak eta trebetasunak berrikusi, hobetu eta, beharrezko 

bada, zabalduko dira, bai eta aurreko mailetakoak ere. 

PERPAUSA 


• Il/ Ce + aditz inpertsonala: il est venu deux clients; il en sera de même ; il se trouve qu’on ne 

peut rien faire. 

• Forma inpertsonala eta esanahi pasiboa: il a été signalé une nouvelle affaire de pots-de-vin; il 

a été décidé de licencier 200 employés. 

• Aurkezpena eta enfasia: esaldien lekualdatzeak eta dislokazioa, puntuazioa, erritmoa eta 

intonazioa, eta anaforak: Aujourd’hui, c’est le douze; c’est moi qui aurai le plaisir; c’est à la 

gare qu’on s’adressera; c’est ce qu’il aime le mieux!; ce que je veux trouver? devinez!; ce 

plat, vous m’en direz des nouvelles!, oh, ça il adore!; ça, je vous le garantis. 

• Aditz-egiturak eta horien esanahi-aurkakotasunak berrikusi eta zabaltzea. 

• Egitura nominalak eta pronominalak berrikusi eta zabaltzea. 

• Adierazpenezko esaldiak, galderazkoak eta ezezkoak berrikusi eta zabaltzea. 

Ezezko esaldi leunduei arreta berezia jarriko zaie (“litote”): Ce n’est pas très bon (mauvais); 

elle ne m’est pas sympa (antipathique). 

• Esaldi pasiboa, maila aurreratuko 1. ikastaroan azaldutako egitura klasikoen alternatibetan. 

• Esaldietako dislokazioak behin eta berriz aztertzea: intonazioa eta hitzen ordena ahozko 

adierazpenean (enfasia, hunkiberatasuna): Eux, les voisins, tout le monde les connaît, 

voyons!; Les résultats, ce ne sera sûrement pas avant demain soir; c’est ton frère, lui?; Il 

arrive, le bus. 

108 



MAILA AURRERATUA

Perpaus konposatuak 

• Perpaus konposatua. Lokailuak. Argudiozko lokailuak: maila aurreratuko 1. ikastaroan 

ikasitakoak modu trinkoan berrerabiltzea (guztiak maila aurreratuko 1. ikastaroko programan 

daude), maila horretan ikasi eta/edo erabili gabekoak finkatzea eta erabiltzea, edota 

ñabardurari eta erabilerari dagokienez dauden desberdintasunak gehiago lantzea. 

Lotura anaforikoak: testu-unitatea 

Esalditik paragrafora, paragrafotik testura. Testu-propietateak. 

• Egokitzea: testua komunikazio-egoerarekin lotzea. 

Erregistroa: ahozko hizkuntza/hizkuntza idatzia; ahozko hizkuntzako eta hizkuntza idatziko 

erregistro-motak. 

Formaltasun-maila: tu/vous eta hizkuntza-mailak. 

• Koherentzia: testua esanahi-unitate osotzat hartzea. 

Edukiaren egokitasuna eta egituraketa. 

Ideia nagusiak eta bigarren mailako ideiak. 

Informazio ezaguna eta berria: antolaketa eta oreka. 

Hartzailearekiko erreferentziak. 

• Kohesioa: testu bateko enuntziatuak beren artean lotzen dituzten lotura sintaktikoak eta 

semantikoak. 

- Lotura anaforikoak: maila aurreratua 1. 

- Sare lexikoak: maila aurreratua 1. 

- Deiktikoak: maila aurreratua 1. 

- Lokailuak: maila aurreratua 1. 

Testua antolatzen duten lokailuak finkatu eta zehaztuko dira, dagokien erabileraren arabera (maila 

aurreratuko 1. ikastaroa): 

- Espazioari eta denborari dagozkienak: là, soudain,... 

- Argudiatzekoak: en revanche... 

- Enumeraziozkoak: en premier lieu..... 

- Birformulatzaileak: autrement dit... 

- Gehitzekoak: à cela il faut ajouter… 

- Azalpenezkoak: en effet… 

- Adibide bat ematekoak: tel est le cas de… 

- Ondorioztatzekoak: tout bien pesé… 

• Hizlariaren edo idazlearen balorazioa; bere emozio-egoera adierazten duten terminoak: 

rejouissant, déplorable, regrettable... 

• Modu inplizituan gauzak adieraztea edo esan beharrik gabe gauzak ulertzea: intonazioa, 

intonazio adierazkorra, etenak, amaitu gabeko esaldiak, keinuak eta mimika. 

Izenak eta adjektiboak 


Izenordainak 

Honako hiru atal hauei dagokienez, B2 mailako eduki gramatikala maila aurreratuko 1. ikastaroko eta 

aurreko mailetako programetan agertuko da. Maila honetan, aipatutako eduki gramatikal horien 

funtzioak eta aukerak behar bezala zehaztu eta erabili beharko dira, bai ahozko testuetan, bai 

idatzizkoetan. 

109 



MAILA AURRERATUA

Aditzak 

• Maila aurreratuko 1. ikastaroan adierazitako moduetan eta denboretan dauden aditzak eta 

aditz-lokuzioak berrikustea, finkatzea eta zabaltzea (adierak, egiturak, balioak eta erabilerak). 

• Testu idatzietan, honako aditz-modu hauen oinarrizko formak eta balioak identifikatzea: 

lehenaldia, lehenagoko lehenaldia, pluskuanperfektua eta subjuntiboko lehenaldi burutugabea. 

• Orainaldiko partizipioa: kausa-, kontzesio- eta denbora-balioarekin; gerundioa, “tout” 

partikularekin indartuta; orainaldiko partizipioa eta aditz-adjektiboa: grafiak. 

• “Passé surcomposé” (lehenaldi konposatu bikoitza): ahozko hizkuntzan erabiltzen da. 

• Lehenaldiko denboren konbinazioa kontakizunean. 

• Esanahi pasiboaren forma bereziak: erabilera berrikusi eta zabaltzea. 

Adberbioak eta loturak 

“Izenordainak” atalaren jarraipenean egindako ohar berberak. 

AHOZKO ADIERAZPENERAKO BALIABIDEAK 

Ahozko komunikazioaren xede guztiak (orokorrak eta bereziak) maila aurreratuaren 1. ikastaroko 

programan agertzen dira; halaber, “Cadre común de référence pour les langues” argitalpeneko B2 

mailari dagozkion adierazpen-bide guztiak ere sartu dira. 

Ikasturte honetan aurreko ikasturtean landutako adierazpen-bide guztiak berrikusiko dira, eta horiek 

oraindik landu gabe dauden beste batzuekin osatuko dira; horrez gain, komunikazio-asmo horien 

guztien zehaztasun-, ñabardura-, egokitzapen- eta zuzentasun-maila hobetuko da. 

Bestalde, azpimarratu behar da xede horien erabileran ez dagoela mailen arteko desberdintasun 

handirik; gehienez ere, esan daiteke bigarren mailan baliabide-kopurua aberastu egiten dela edo egoera 

bakoitzera hobeto egokitzen direla. 


• B2 mailako xedeei dagokienez maila aurreratuaren 1. ikastaroko programan erreferentzia egin 

zaien xedeei buruzko oinarrizko eta ohiko lexikoa berrikusi, finkatu eta zabaltzea. 

Lexiko hori ikasteko eta dituen esanahiak eta erabilerak praktikan jartzeko, ikuspegi ugari har 

daitezke oinarri; besteak beste, hurrengo lerroetan aipatuko ditugun ohiko ikuspegiak. 

• Familia lexikoak: hitzen arteko loturak, formaren eta/edo esanahiaren arabera (eremu 

lexikalak eta semantikoak): péril- péricliter; voir, revoir, percevoir, apercevoir; entendre, 

écouter, suivre, y être, saisir, comprendre; se brouiller, se fâcher, la mésentente, être en froid 

avec quelqu’un. 

• Hitz orokorretik zehatzera: dire, avouer, sommer, tonner; dormir, dorloter, sommeiller; 

champignon, cèpe, morille. 

• Multzotik osagaietara: fauteuil, dossier, accoudoirs, pieds. 

• Hitz hutsaletik (dire, faire, mettre, il y a, chose...) termino zehatzera: prendre, saisir, 

s’emparer, rafler; dire, avouer, signifier eta confier. 

• Oposizio garrantzitsuak: voie, chaussée, route, périphérique, bretelle; eremu lexiko eta 

semantiko bakoitzeko osagaien arteko aurkakotasuna. 

• Mailaketa intentsiboa eta erregresiboa: hurler, chuchoter; laid, repoussant. 

• Ñabardura-aldaketak: maigre, élancé, efflanqué. 

• Mespretxua edo gorespena adierazten dutenak: astucieux, futé, malin, roublard, finaud, retors. 

• Sinonimoak: mettre au point, régler; sinonimiaren mugak eta gutxi gorabeherako sinonimia. 

• Sinonimia eta hizkuntza-mailak: se démener sans aboutir- pédaler dans la choucroute. 

• Sinonimia eta erregistroa: ahozko hizkuntza eta hizkuntza idatzia: ça, cela. 

110 



MAILA AURRERATUA

• Sinonimoak eta perifrasi eufemistikoak: les pauvres, les économiquement faibles. 

• Oso ohikoak diren hitzen asoziazioak: pas l’ombre d’un doute, être éperdument amoureux, 

pleurer à chaudes larmes, connaître comme sa poche. 

• Antonimoak: réussir/ échouer; aurrizki negatiboak: adroit/ maladroit. Polisemia eta 

antonimia. 

• Hitz polisemikoak: canard (animal- journal) 

• Pronominalizazioa eta esanahi-aldaketa: rendre, se rendre. 

• Adjektiboaren posizioak duen esanahia: un sale métier - un métir sale. 

• Ohiko konparazio-esamoldeak: copains comme cochons. 

• Ohiko adierazpen metaforikoak: faire le poireau; c’est ma pomme; une beauté flétrie; un 

jeune loup. 

• Homonimoak: homofonoak (content, comptant) eta homografoak (couvent, elles couvent); 

generoaren arabera bereizten diren hitzak: la mémoire, un mémoire. 

• Paronimoak (“faux frères”): collision- collusion; désaffecté- désinfecté; justice- justesse. 

• Eratorpen desegokiak: avoir le verbe haut; une fille très bien. 

• Atzerriko hizkuntzetatik hartutako hitzak; batez ere, ingelesetik: job, jogging, cool. 

• Neologismoak; erregistratutako markei edo izen bereziei dagozkien substantiboak: caddy, 

kleenex... 

• Lagunarteko hizkeran, modako frantsean (“branche”) eta gazteen hizkeran maiz erabiltzen 

diren lexikoa eta esamoldeak, eta horiek erregistro estandarrarekiko duten kontrastea: c’est la 

fin des haricots, être sur la touche, du beau linge, se faire carotter… Erregistro estandarreko 

hitzak lagunarteko hizkerara pasatzean laburtzeko mekanismoak eta atzizkiak: le dirlo, 

crados, un soiffard… 

• Esamolde idiomatikoak, lokuzioak eta gehien erabiltzen diren irudizko esamoldeak: il n’a pas 

cassé trois pattes à un canard; mettre le cap sur; la trouver saumâtre… 

Maila honetan, lagunarteko esamoldeei, esamolde idiomatikoei eta lokuzioei dagokienez, komeni 

da ezagutza-maila ahal den neurrian handitzea. 

• Ohiko atsotitzak: Erreur n’est pas compte; les bons comptes font les bons amis. 

• Maiz erabiltzen diren esamoldeak ezagutzea: tout travail mérite salaire. 

• Frantsesaren eta dagokion ama-hizkuntzaren arteko antzekotasunak baliatzea (maila jasoko 

hitzak eta hitz teknikoak: pusillanime, oxygène); gainera, sasiadiskideei (“faux amis”) arreta 

berezia jarriko zaie: pavillon, conforme, consentir… 

• Hitz konposatuak: un tire-au-flanc, audiovisuel. 

• Aurrizkiak: mi-, contre-, bien-, in-, mé-, dé-…; intentsitate-aurrizkiak: super, archi, ultra…; 

espazioa eta denbora adierazten duten aurrizkiak: sous-estimé, après-vente; eta ezezko 

aurrizkiak: immettable. 

• Izen, adjektibo edo aditz bati erantsitako atzizkiak beste izen, adjektibo eta aditz batzuk 

osatzeko: -ard, -iste, -aille, -ot, -otte, -ichon, -ichonne, -âtre, -asser, -uyer,-iller, -onner…; 

gutxiespena adierazten duten atzizkiak edo atzizki txikigarriak: franchouillard, greluchet… 

• Aurrizkia eta atzizkia eranstea: emprisonner; faktitiboak: emmagasiner. 

• -ment atzizkia erantsiz adberbioa sortzea: brièvement. 

• Nominalizazioa: funtzio murriztailea eta anaforikoa: ralentissement de la reprise. 

• Adjektiboak sortzea: épouvantable. 

• Aditzak sortzea: chuter. 

• Laburtzapenak: siglak, akronimoak, sinboloak eta laburdurak: impec, métallo, IVG, CAPES… 

Zenbait eratorpen-kasu: smicard, cégétiste… 

• Onomatopeiak: beurk, cliquer; soinuak adierazten dituzten terminoak: cliquetis, clapoter, 

meugler. 

• Hizkuntza bakarreko hiztegiak erabiltzeko gida. 

111 



MAILA AURRERATUA

• Erregistroak: eguneroko bizitzan gehien erabiltzen diren erregistroen erabilera (formala, 

informala, lagunartekoa, estandarra, jasoa) baldintzatzen dituzten egoera-faktoreak (hiztunak, 

eremua, gaia, ahozkoa/idatzia); lagunarteko hizkeraren eta hizkera jasoaren arteko ezaugarri 

bereizgarrienak. 

FONETIKA, FONOLOGIA ETA INTONAZIOA 

• Azentuazioa, erritmoa eta intonazioa behar bezala erabiltzea; fonema bokalikoak, 

erdibokalikoak eta kontsonantikoak ahoskatzea, jatorrizko hiztunaren antzeko ahoskera 

lortzeko zailtasun gehien sortzen duten horietan arreta berezia jarrita. 

• Ahozko eta idatzizko marka gramatikalen kontrastea. 

• Edozein motako perpaus konplexuan egoki diren erritmoa eta intonazioa. 

• Ñabardura subjektiboak sortzea (hitz-erdika aritzea, iradokitzea…), eta azentuaren adierazpenfuntzioari 

arreta berezia jartzea. 

• Kontsonante-asimilazioa eta kontsonante geminatuak. 

• E isila eta -e- ezegonkorra. -e- bokala ez ahoskatzeak eragiten dituen ondorioak; kontsonante 

geminatuen ahoskera (là-d (e)dans, ne l(e) lis pas). 

• Ahoskera ezohikoa duten baina maiz erabiltzen diren hitzak menderatzea. 

• Azentu zorrotza eta ahoskera ezohikoa (événement). 

• Azken posizioan joan ohi diren zenbait kontsonanteren ahoskera berezia (profil, spécimen, 

album, virus, troc…). 

• -x- grafiaren ahoskera (examen, excuse, deuxième, dix). 

• Atzerriko hizkuntzetako hitzen ahoskera; hau da, berezko ahoskera gordetzen dutenak, baina 

frantsesaren sistemara egokituta. 

• Hitz homofonoen ezagutza zabaltzea. 

• Liaison: kasu bereziak; debekatuak eta aukerakoak. Liasoin baliabideak aurreko bokalean 

duen eragina. 

• Elisioa: kasu bereziak. 

• Hizkuntzaren hainbat mailatako ezaugarri fonetiko adierazgarrienak; esaterako, niveau 

soutenu – liaison. 

• Lagunarteko erregistroaren ezaugarri fonetikoei arreta berezia jartzea. 

• Intonazio adierazkorraren ohiko kasuak sakontzea; “Ahozko adierazpen-bideen” (maila 

aurreratua 1) intonazio adierazkorra. 

• Frantzia hegoaldeko hizkeraren ezaugarriak identifikatzea. 

“Ahozko adierazpen-bideen” berezko komunikazio-egoeretan ohiko diren mimika eta keinuak (maila 

aurreratua 1). 

ORTOGRAFIA 

• Maila aurreratuaren 1. ikastarorako zehaztutako ortografia-helburuak berrikustea eta 

zabaltzea; bereziki, idatzizko eta ahozko marken arteko kontrastean sakonduko da. 

• Adizki irregularren aditz-jokoaren ortografia-bereizgarriak. 

• Komunztadura-kasu bereziak: Les enfants ont des souliers tout neufs; c’est moi qui voulais… 

• Aditz-adjektiboa / Orainaldiko partizipioa: ortografia-aldaketak (fatigant/ fatiguant; négligent/ 

négligeant). 

• Korrespondentzia fonetiko eta ortografiko berezia duten hitzen ikaskuntza zabaltzea. 

• Zenbait zailtasun berezi: -sc- grafia (scénario, piscine); letra isil tartekatuak: rhume, 

authentique, sculpter… 

• -euil grafiaren transformazioa -g eta -c grafien ondoren doanean: accueillir. 

112 



MAILA AURRERATUA

• Onomatopeien ortografia: bof, ouïe, ouille… 

• Atzerriko hizkuntzetako hitzen ortografia, frantsesera egokituta edo egokitu gabe: whisky, 

whiskies. 

• Ortografia-arauak. Puntuazioa gutunetan eta bestelako testu formaletan, literatura-testuetan, 

edota testu akademikoetan: ahozkoak (diskurtsoak, aurkezpenak…) eta idatziak. 

• Ezaugarri grafikoak (eta tipografikoak) eta testu-tipologia: prentsa, publizitatea, oharrak eta 

iragarki formalak, gutunak, komiki-bandak eta txisteak, aurkibideak, grafikoak, oin-oharrak, 

bibliografia-zerrendak, curriculum vitaeak… Formatua, letra-mota, neurria, testu-banaketa 

orrialdean, ilustrazioen eta grafikoen erabilera, koloreen erabilera, espazioen banaketa, 

izenburuak, titularrak… 

GRAMATIKA 

ALEMANA 


Perpausa 

• Perpaus bakuna 

Elementuek perpausean duten hurrenkera. 

Aditza non jartzen den: aditza da perpausean lekuz aldatu ezin den elementu bakarra: beti egon behar 

du Position IIn edo bukaeran. Gainerako elementuak lekuz alda daitezke, baina hasierako posizioan 

egonez gero, kontuan eduki behar da azentuazio berezia hartzen dutela. 

- Elementuak 

Subjektua, osagarri zuzena (akusatiboa), zeharkako osagarria (datiboa), osagarri zirkunstantzialak: 

denborazkoak, kausazkoak, moduzkoak eta lekuzkoak. 

- Predikatuan non kokatzen diren 

Izenordainak izenak baino lehenago. Izenordainen hurrenkera: nominatiboa, akusatiboa, datiboa. 

Izenen hurrenkera: nominatiboa, datiboa, akusatiboa. Osagarri zirkunstantzialen hurrenkera: 

(Tekamolo = temporal, kausal, modal und lokal). 

- Motak: 

Adierazpenezkoak, galderazkoak (orokorrak eta partzialak), aholkatzekoak edo aginduzkoak, 

ezezkoak. 

113 



MAILA AURRERATUA

- Perpauseko parentesia (Satzklammer): aditzak gutxienez 2 osagai dituenean, aditz-sintagma osatzen 

duten zatiei deritze: parentesiaren lehenengo zatian, aditzaren forma jokatua dago; eta bigarren zatian, 

aditzaren forma ez jokatua edota aditzaren aurrizkia. Perpausak hiru eremu hauek ditu: aurrekoa, 

barrukoa eta ondorengoa. 

• Perpaus konposatua 

- Justaposiziozko perpausak: perpaus bakunak dira, eta koma baten bidez bereizita daude bata 

bestearen atzetik. 

- Perpaus koordinatuak: maila bereko perpausak dira, eta koordinazio-lokarrien bidez daude 

lotuta. 

- Mendeko perpausak: perpaus nagusiaren barruan daude, eta funtzio gramatikala dute. Bereziak dira: 

izan ere, hasieran juntagailua edo izen erlatiboa dute, eta bukaeran aditz-nukleoa. Hiru lekutan egon 

daitezke: hasieran, tartean eta amaieran. 

- Juntagailu bidezkoak: adbertsatiboak, konpletiboak, kontzesiboak, baldintzazkoak, ondoriozkoak, 

zalantzazkoak, helburuzkoak eta denborazkoak. 

-Erlatiboak: atribuzio-osagarria izatetik, perpaus erlatibo izatera pasatzea (Umwandlung von 

Partizipialattributen in Relativsätze): Partizip I (Der den Stau verursachende Wagen hatte einen 

Motorschaden. Der Wagen, der den Stau verursachte, hatte einen Motorschaden.), eta Partizip II: 

(Der von Ihnen gestellte Antrag wird morgen behandelt. Der Antrag, den Sie gestellt haben, wird 

morgen behandelt.) 

- Galderazkoak 

- Sarrera egiteko elementurik gabekoak (Hätte ich das Geld gehabt, hätte ich das Haus gekauft.) 

- Infinitiboa dutenak (Es ist nicht gut, so Vieles auf einmal zu machen.) 


Izenak: 

- Motak: arruntak eta bereziak. 

- Generoa: maskulinoa, femeninoa eta neutroa 

- Kasua: nominatiboa, akusatiboa, datiboa eta genitiboa. 

- Izen elkartuak. -heit, -keit, -schaft, tät, -tion, -ung, -ling, ... amaiera duten hitzen ostean, beti jartzen 

da s (Fugen-s). 

- II. motako maskulinoen deklinabidea („-n“ Deklination). 

- Numeroa: pluralak nola eratzen diren (-n, -en, -e, -ë, -s, -er -ër, --, ¨--, nen…). Kasu bereziak 

(Alben/Albums, Minerale/Mineralien, Parks/Parke…) 

- -chen eta -lein txikigarriak 

- Izen elkartuak: 

izena + izena (Umweltverschmutzung, Hochzeitsreise, …), adjektiboa + izena (Fremdsprache, 

Schnellstraße, … ...), aditza + izena (Lebewesen, Rasierapparat, ...), eta preposizioa + izena. 

osatutakoak (Vorort, Nebenstraße, Hintertür, …) 

- Izen eratorriak: 

Beste izen batetik, aurrizki bidez (Mitschüler, Nichtraucher, Misserfolg, Unglück, …) edo atzizki 

bidez (Bürgerschaft, Christentum, Kindheit, Freundschaft, …); adjektibo batetik, atzizki bidez (-e, - 

heit, -igkeit, -keit, -schaft, -tum, …)(die Schwäche, die Krankheit, die Arbeitslosigkeit, die 

Fröhlichkeit, die Bereitschaft, der Reichtum, ...); adjektibo substantibatuetatik (ein Fremder, die 

Kranken, …); partizipio substantibatuetatik (der Vorsitzende, ein Abgeordneter, ….); aditz batetik, 

aurrizki bidez (Ge-) (das Gebäck, das Gehör, ...) edo atzizki bidez ( -e, -ei, -er, -ling, -nis,sel, -t, -tum, 

-ung, ...) (die Lehre, die Bäckerei, der Leser, der Lehrling, das Erzeugnis, das Rätsel, die Fahrt, das 

Wachstum, die Prüfung, ...). 

Adjektiboak 

• Komunztadura 

114 



MAILA AURRERATUA

Adjektiboak atribuzio-funtzioa duenean, komunztadura egiten du izenaren genero, numero eta 

kasuarekin. Predikazio-funtzioa duenean, aldaezina da. 

• Generoa eta numeroa 

Adjektiboaren deklinabidea: artikulu mugatuarekin, artikulu mugagabearekin, posesiboarekin, 

ezezkoarekin eta determinatzailerik gabe. 

• Adjektiboen mailaketa 

Baiezkoa 

Konparatiboa 

Superlatiboa 

Forma konparatiboak: berdintasuna eta desberdintasuna adierazteko 

• Atzizkiak eta aurrizkiak 

-bar, -haft, -ig, -isch, -lich eta -sam atzizkiekin (brauchbar, traumhaft, fleißig, spanisch, verständlich, 

unterhaltsam...); beste atzizki batzuekin (-arm, -fähig, -los, -reich, -voll) (kalorienarm, lernfähig, 

kinderlos, vitaminreich, liebevoll...); aurrizkiekin (Augmentation: extra, hyper-, super-...) (extragroß, 

hypersensibel, supermodern...), eta ezezko aurrizkiekin: ·(a-, in-, un-...) (apolitisch, inaktiv, 

unsicher...) 

• Adjektiboen ostean jartzen diren preposizioek datiboa eskatzen dutenean (interessiert an, beliebt 

bei, befreundet mit, abhängig von, nett zu …), eta akusatiboa eskatzen dutenean (gewöhnt an, böse 

auf, dankbar für, verliebt in, besorgt über…). 


• Artikuluak 

Mugatua 

Mugagabea 

Ezezkoa 



• Zenbatzaileak: 

Kardinalak, ordinalak, enumeraziozkoak (erstens, zweitens, drittens…), zatigarriak (ein_ halb_, ein 

Drittel, drei Viertel…), iteratiboak (einmal, zweimal, dreimal…), eta multiploak (einfach, doppelt, 

dreifach…) 

• Zehaztugabeak: alle, beide, ein bisschen, ein wenig, etwas, nichts, genug, ein paar, jeder, viele, 

wenige, welche… 

• Galdetzaileak: Welcher, was für ein, wie viel… 

Izenordainak 

• Motak 

Pertsona-izenordainak nominatiboan, akusatiboan eta datiboan 

Posesiboak nominatiboan, akusatiboan eta datiboan. 

Bihurkariak akusatiboan eta datiboan. 

Erakusleak. 

115 



MAILA AURRERATUA

Zehaztugabeak (alle, beide, (k)einer, ein bisschen, ein wenig, etwas, einiges, jemand, nichts, niemand, 

man, viel, wenig…). 

Galdetzaileak: forma aldakorrak (wer, wen, wem.. ) eta aldaezinak (warum, wann, was, woran, wofür, 

womit…). 

Preposizionalak (daran, dafür, damit…). 

Erlatiboak: nominatiboan, akusatiboan, datiboan eta genitiboan aldatu egin daitezkeen formak (dessen, 

deren) eta aldatu ezin direnak (wo, was, worüber…). 

• Nola erabiltzen diren 

Izenordainek, oro har, perpauseko zatiak edo perpausak osorik ordezkatzen dituzte, zati horiek 

errepikatu behar ez izateko, askotan. 

Aditzak 

• Denborak nola eratzen diren 

- Aditz erregularrak: infinitiboa, orainaldia, lehenaldi bakuna, lehenaldi burutua, lehenaldi 

pluskuanperfektua, I. geroaldia, II. geroaldia (er wird gemacht haben, er wird gereist sein), agintera, 

Konjunktiv I moduaren orainaldiko forma eta forma konposatua (lehenaldian), Konjunktiv II 

moduaren orainaldiko forma (machte -ich würde machen, reiste, ich würde reisen) eta forma 

konposatua (ich hätte gemacht, ich wäre gereist), I. partizipioa eta II. partizipioa. 

Prozesuetarako pasiboa (Vorgangspassiv): orainaldia, lehenaldia, lehenaldi burutua, lehenaldi 

pluskuanperfektua, eta I. geroaldia (er wird gemacht werden, es wird gereist werden). 

Aditz irregularrak: infinitiboa, orainaldia, lehenaldi bakuna, lehenaldi burutua, lehenaldi 

pluskuanperfektua, I. geroaldia, II. geroaldia (er wird getrunken haben), agintera, Konjunktiv I modua 

–orainaldiko forma eta forma konposatua (lehenaldian)–, eta Konjunktiv II modua –forma bakuna eta 

forma konposatua (er hätte getrunken, du wärest gefahren, er hätte geschrieben)–. 

Prozesuetarako pasiboa (Vorgangspassiv): orainaldia (es wird gegessen), lehenaldi bakuna (es wurde 

gegessen), lehenaldi burutua (es ist gegessen worden), lehenaldi pluskuanperfektua (es war gegessen 

worden) eta I. geroaldia (es wird gegessen werden). 

- Osagarri preposizionala duten aditzak: datiboan (anfangen mit, bestehen aus, fragen nach, erzählen 

von, teilnehmen an, ...); 

akusatiboan (sich bedanken für, protestieren gegen , sich kümmern um, warten auf, sich erinnern an, 

sprechen über, ...); preposizio bat edo beste izan arren, esanahi antzekoa dutenean ( reden von / über , 

sich freuen auf / über, ..);osagarri preposizional bat baino gehiago dutenean (Sie entschuldigt sich bei 

ihrem Chef für ihren Fehler.) 

- Aurrizkia duten aditzak 

Banandu daitezkeenak (ab-, an-, auf-, aus-, ein-, her-, hin-, mit-, nach-, vor-, weg-, weiter-, wieder-, 

zu-, zurück, zusammen-) eta banandu ezin direnak (be-, ent-, er-, ge-, miss-, ver-, zer- ) 

- Aditz bihurkariak (sich ärgern, sich beeilen, sich entschließen ...) 

- Aditz elkarkariak (Sie lieben sich. / Wir haben uns gut verstanden.) 

- Aditz inpertsonalak (Es schneit. / Es regnet.) 

Aditz mistoak (denken, bringen, nennen, brennen …) 

Aditz laguntzaileak. (haben, sein, werden) 

116 



MAILA AURRERATUA

Moduzko aditzak (können, dürfen, wollen, mögen, müssen, sollen): orainaldia, lehenaldi bakuna, 

lehenaldi burutuan Konjunktiv I (er könne, er dürfe, er wolle, er möge, er müsse, er solle…), eta 

Konjunktiv II modua (er könnte, er dürfte, er wollte, er möchte, er müsste, er sollte…). 

Prozesuetarako pasiboa (Vorgangspassiv): orainaldia (Das Kinderzimmer muss aufgeräumt werden) 

eta lehenaldia (Das Kinderzimmer musste aufgeräumt werden) 

Moduzko aditzek hau adierazten dute: 

- Faktikotasuna (Gestern konnte ich nicht ins Kino gehen, weil ich lange arbeiten musste.) 

- Beharra (Ich muss mir unbedingt neue Schuhe kaufen.) 

- Betebeharra (Du sollst nicht lügen. / Du musst in die Schule gehen.) 

- Eskaintza (Soll ich dir einen Tee machen?) 

- Aholku edo gomendioa: (K II) (Sie sind krank Sie sollten zum Arzt gehen.) 

- Ahalmena (Als ich 5 war, konnte ich schon lesen.) 

- Baimena (Als ich 16 wurde, durfte ich Bier trinken.) 

- Aukera (Ich konnte kein Taxi finden, weil es stark regnete.) 

- Debekua (Als ich 12 war, durfte ich abends nicht ausgehen.) 

- Asmoa (Schau mal, der Pullover ist doch toll. Den will ich mir kaufen. ) 

- Mandatua (Der Chef sagt, du sollst sofort zu ihm kommen.) 

- Entzundako edo irakurritako diskurtsoa (Das Wetter soll schöner werden.) 

Aditzak 

• Denborak nola erabiltzen diren 

- Orainaldia adierazteko: indikatiboko orainaldia (Ich mache eine Reise. Ich fahre nach München.) 

- Geroa adierazteko: 

Indikatiboko orainaldia (ziurtasuna) (Im Sommer fahre ich nach München.) 

Futur I (ziurra ez den geroaldia) (Im Sommer werde ich nach München fahren.) 

- Iragana adierazteko: 

Lehenaldi burutua: narrazio-denbora (Ich machte eine Reise. Ich fuhr nach München.) 

Lehenaldi burutua: orainaldiarekin zerikusia duen iraganeko ekintza (Ich habe eine Reise gemacht. 

Ich bin nach München gefahren). 

Lehenaldi pluskuanperfektua: lehenaldi bakunarekiko korrelazioa (Nachdem er viel gegessen hatte, 

hielt er eine Siesta.). 

Zeharkako diskurtsoa: Konjunktiv I (Er hat gesagt, er wisse das nicht.) 

Irrealitateari edo hipotesiei buruz hitz egiteko esamoldeak: Konjunktiv II (Wenn ich Zeit hätte, ginge 

ich ins Theater.) 

II. geroaldia: suposizioa (Sie wird ihren Schlüsel vergessen haben.) 

Aspektua: ohituren eta iraupen mugatuko ekintzen arteko kontrastea (Ich lese ein Buch / Ich lese 

gerade ein Buch), kontraste inkoatiboa/amaieraduna (Ich habe gerade ein Buch gelesen /Ich habe das 

Buch schon gelesen). 

Mandatu edo erreguak adierazteko esamoldeak: agintera (Komm! Ruft doch mal an!) eta Konjunjtiv II 

(Könnten Sie bitte…. Ich hätte gern ….) 

• Denboren arteko aurkakotasuna 

Ich möchte jetzt nichts mehr trinken (Präsens), denn ich habe vorhin schon etwas getrunken (Perfekt). 

Nachdem er gefrühstückt hatte (Plusquamperfekt), ging er in die Schule (Präteritum). 

• Funktionsverben (bringen, finden, geben, haben, kommen, machen, stehen, stellen,... 

- Verben + Akkusativobjekt in einer festen Verbindung (eine Lösung finden, eine Antwort geben, eine 

Rede halten, eine Pause machen, Abschied nehmen, Ordnung schaffen, Maβnahmen treffen...). 

117 



MAILA AURRERATUA

- Feste Akkusativ-Verb-Verbindung + präpositionalem Objekt (Abschied nehmen von + D, 

Beziehungen haben zu + D, eine Frage stellen nach + D, Kritik üben an + D, Rücksicht nehmen auf + 

A…). 

Funktionsverbgefüge (zur Sprache bringen, in Frage kommen, zu Ende sein, zur Verfügung stehen, 

zur Verfügung stellen…). 

Adberbioak 

• Denbora, lekua eta abar adierazteko esamolde ohikoenak 

Motak: lekuzkoak (auβen, da, drauβen, hier, dort, rechts, oben, unten…), noranzkoa adierazten 

dutenak (her, hin,hierher, hierhin, nach oben, von unten…), denborazkoak (damals, früher, gestern, 

heute, morgen, morgens, jetzt, immer, oft, bald, gleich, lange, nie…), kausazkoak (deshalb, deswegen, 

darum…), baldintzazkoak (dann, sonst….), moduzkoak (gern, leider, so ), galdetzaileak (warum, wie, 

wo, wohin, woher, woran, wofür, womit….), kontzesiboak (trotzdem), gradua adierazten dutenak 

(besonders, ganz, genug, sehr, ziemlich, zu…), eta preposizionalak (daran, dafür, damit…). 

• Erabidea 

-lich eta -s atzizkien bidez (freilich, sicherlich, abends, mittwochs…) 

• Mailaketa 

Oso adberbio gutxi mailaka daitezke: (gern, gut, viel…) 

Lokailuak 

• Preposizio ohikoenek honako kasu hauek eskatze dituzte: 

akusatiboa, datiboa, akusatiboa edo datiboa eta genitiboa (auβerhalb, innerhalb…) 

• Lokuzioak 

Denborazkoak (als Erstes, sobald wie, jedesmal wenn, immer wenn…), kausazkoak (auf Grund von, 

aus Angst vor…), ondoriozkoak, baldintzazkoak (im Falle dass, unter der Bedingung dass, es sei denn, 

mit Ausnahme von…), helburuzkoak (aus Angst vor…), kontzesiboak ( auch wenn, wie auch immer…) 

konparatiboak eta moduzkoak (je nachdem ob/wie…). 

• Juntagailuak 

Koordinaziozkoak (aber, denn, oder, sondern, und, trotzdem, deshalb, …) eta hainbat termino 

dituztenak (entweder… oder, nicht nur…sondern auch, sowohl…als auch, weder…noch, zwar…aber, 

je…desto, teils … teils, …) 

Menderagailuak: adbertsatiboak (während), kausazkoak (da, weil), konpletiboak (dass), kontzesiboak 

(obwohl), baldintzazkoak (wenn), ondoriozkoak (so dass, um… zu), zalantzazkoak (ob), helburuzkoak 

(damit, um … zu) eta denborazkoak (als, bevor, bis, nachdem, seitdem, wenn, während). 

• Moduzko partikulak: aber, auch, bloβ, denn, doch, eben, eigentlich, einfach, etwa, halt, ja, mal, 

nur, ruhig, schon, sowieso, überhaupt, vielleicht, wohl… 

DISKURTSOA 

Kohesioa 

- Gaiarekin jarraitzeko: errepikapenak (nahita egingo dira), (Wer hat hier geraucht? Ihr wisst doch, 

dass (das) Rauchen verboten ist.), eta elipsia: aditzena (Katja liest ein Buch, Markus eine Zeitung.), 

izenena (das groβe und die kleinen Gläser / das groβe Glas und die kleinen), adjektiboena (Er 

beschäftigt sich mit englischer Literatur und Geschichte), determinatzaileena (seine Brüder und 

Schwestern) eta hitz elkartuena (Ein- und Ausgang, Lederherstellung und- vertrieb). 

118 



MAILA AURRERATUA

- Korreferentzia egiteko prozedura gramatikalak: balio anaforikoa duten izenordainak eta adberbio edo 

esamoldeak (= rückweisend im Text) (da, das, damals, dort, das Problem, die Frage, das Thema,...). 

Lehenago aurkeztutako izenekin artikulu mugatua nola erabiltzen den (Es war einmal ein König, der 

hatte einen Sohn, der Albert hieβ). 

- Balio anaforikoa duten posesiboak (den Formen du und ihr des Personalpronomens entsprechen die 

Formen des Possessivpronomens dein und euer; sie werden in Briefen groß- oder kleingeschrieben.) 

eta erakusleak (Kommt sie morgen? Das weiβ ich nicht). 

- Prozedura lexikoak: sinonimoak , hiperonimoak / hiponimoak (Computer > Apparat: jeder Computer 

ist ein Apparat, aber nicht jeder Apparat ist ein Computer) definizioan azaltzen den terminoren bat ( der 

Parteiführer, der Politiker, der Vorsitzende, …), nominalizazioa (Wir sind um 10,00 Uhr 

angekommen. Die Ankunft war ...), eta proforma lexikoak (Hier ist das Guggenheim-Museum. Es wurde 

1997 erbaut. Dahinten ist der Haupteingang. – Du musst dich anmelden. Oder hast du es schon getan?). 

- Aditzen koherentzia – denbora eta aspektuari dagokiona – diskurtsoan. 

- Lokailuak: gehitzeko (und, und auch, sowohl… als auch…), zerbaiten aurkako argudioak emateko 

(auch, auβerdem, abgesehen davon…), zerbait justifikatzeko (aber, zwar, allerdings…), eta 

ondorioak emateko (dann, so dass, deshalb, deswegen, folglich…). 


- Adierazgailuak: 

Diskurtsoa hasteko: agurtzeko, aurkezteko eta gaia sartzeko formulak. 

Diskurtsoa egituratzeko: hasiera, jarraipena eta amaiera ordenatzeko, iruzkinak egiteko, eta 

digresioa adierazteko. 

Birformulatzeko: azalpenak emateko, zuzentzeko, urruntzeko eta laburbiltzeko. 

- Puntuazioa eta paragrafoak 

- Sailkapenak egiteko, enfasia jartzeko eta erreferentziak egiteko marka grafikoak. 

- Intonazioa eta etenaldiak. 

Interakzioa (hainbat erregistro eta jarreratan) 

- Elkarrizketa-adierazgailuak: norbaiti hitz egiten hasteko („Entschuldigen Sie bitte…, Hallo, eine 

Frage:…“), agurtzeko („Guten Tag.“ / „Hallo!“), hitz egiten hasteko („Im Grunde geht es um die 

Frage: …“ / „Also es geht hier um Folgendes: …“), laguntzeko („Kann ich Ihnen helfen?“, 

Brauchst du Hilfe?“), erreakzionatzeko („Dazu würde ich gern etwas sagen: …“ / Darf ich dazu 

etwas sagen?“), esandakoa indartzeko („Dazu kommt noch der Vorteil, …“ / „Ein weiterer 

wichtiger Punkt ist …“), baieztatzeko („Da stimme ich Ihnen zu.” / „ Da hast du Recht.“), 

solaskidea elkarrizketan sartzeko („Und was denken Sie darüber?” / „ Da hast du Recht.“), ez 

zaudela ados adierazteko („Sie sehen die Sache nicht ganz richtig.“ / „Sokann man das nicht 

sagen“), desadostasuna leuntzeko („Da haben Sie schon Recht, aber …“ / „ So ganz der selben 

Meinung bin ich nicht.“), inplikazioa adierazteko, („Wenn Sie mich fragen, …“ / „Ich an deiner 

Stelle …“), hitz egiten hasteko („Dazu möchte ich gleich mal etwas sagen.“ / „Ich persönlich 

würde etwas …“), azalpen bat ematen hasteko („Lassen Sie mich erläutern, …“ / „Das bedeutet 

in diesem Falle, dass …“), laguntza eskatzeko („Ich bräuchte Ihren Zuspruch.“ / „Kannst du mir 

bitte helfen?“), eskerrak emateko („Ich danke Ihnen.“ / „Vielen Dank.”), errepikatzeko eta 

zerbaiten berri emateko („Ich kann es nur noch einmal wiederholen: …“ / „Das gleiche gilt auch 

hier.“), bukaera iragartzeko („Wir sollten jetzt langsam zum Ende kommen. Um das noch einmal 

zusammen zu fassen: …“), eta agur esateko („Ich danke Ihnen für Ihre Aufmerksamkeit. Damit 

möchte ich mich von Ihnen verabschieden.”). 

119 



MAILA AURRERATUA

- Ohiko egoera eta hartu-emanetan espero izatekoak diren erreakzioetarako baliabide gehiago 

(”ondoz ondoko hitz-bikoteak”): galdetu – erantzun (- ja, zweifellos, sicherlich, bestimmt, 

vielleicht, kaum, nein, …) eskaini – onartu („Möchtest du…?“, „Hättest du vielleicht Lust ... zu 

tun? “ – „Ja, gerne.“ / „Ja, das würde ich gerne machen“), uko egin eta azaldu („Nein danke. Ich 

habe leider keine …“ / „Das geht leider nicht, weil …“), eskatu – onartu („Ich würde gerne ... 

beantragen.“ / „Ich brauche die Erlaubnis für…“ / „Der Antrag ist bewilligt.“), konplimendua 

egin – hari garrantzia kendu („Das ist Ihnen aber gut gelungen.“ / „Das ist aber schön/gut/toll.“/ 

„Ach, das ist doch nichts Besonderes.“/„ Es ist nicht so tragisch!“), eta, azkenik, eskatu – eman 

(„Könnten Sie mir bitte ... geben?“/ „Gib mir mal bitte ... “ / „Hier, da haben Sie.... “ / „Hier 

bitte.“). 

Deixia 

- Hainbat enuntziazio-egoeratan (elkarrizketatan, telefonoan, txatetan, gutunetan eta abar), aurrez 

grabatutako diskurtsoetan eta kontakizunetan elementuak seinalatzeko edo zehazteko moduak. 

Kasu bakoitzean izenordainak, erakusleak, eta leku- eta denbora-esamoldeak erabiltzea ( ich, du 

↔ er, jetzt, in diesem Augenblick, heute, gestern, morgen … ↔ damals, zu jenem Zeitpunkt, am 

gleichen Tag, am Tag zuvor (am vorigen Tag), am nächsten Tag … / hier, dieser ↔ dort, jener ). 

Kortesia 

- Sarritan erabiltzen diren tratamendu-motak: pertsona gramatikalak, formulak nola erabiltzen diren. 

- Hizlariaren presentzia nola leuntzen dense partikularekin egindako pasiboaren bidez (Das ist mir 

kaputt gegangen) zehaztugabearen bidez (Man,/jemand/niemand/keiner kann mir helfen. / Man 

macht, was man kann.), “maiestate-plurala”ren bidez (Pluralis mayestatis: Wir, Wilhelm, von 

Gottes Gnaden deutscher Kaiser.). 

- Entzulearen presentzia leuntzeko, baliabide hauek erabiltzen dira: se edo inpertsonala – (man 

soll(te) rechtzeitig da sein / Man muss den Wasserhahn reparieren), pasiboa (Der Wasserhahn 

müsste repariert werden), pluraleko 2. pertsona (Ihr seid doch alle gleich.). 

- Ñabardurak ematen dituzten aditz-denborak: Konjunktiv II (Ich würde gern etwas Warmes 

trinken.),geroaldia (Ich werde es versuchen) eta geroaldi perifrastikoa (Das wird wohl nicht 

möglich sein). 

- Funtzio sozialetarako esamoldeak (aginduak emateko, eskatzeko, zuzentzeko...) Macht es dir was 

aus, wenn..? / Könnten Sie bitte, ...? / Ich bitte dich, dass …/ Ich wäre dir dankbar, wenn… / 

Entschuldigen Sie, darf ich … / Das hast du schon besser gemacht, aber …). 

- Kooperaziozko erantzunak: partikulak, esamolde egokiak eta abar errepikatzea (Ja, ja, aber 

selbstverständlich, nehmen Sie es freilich.). 

Inferentziak 

- Ohiko esamoldeek hainbat komunikazio-egoeratan dituzten esanahi inplizituak (Könnten Sie mir 

bitte sagen, wie spät es ist?“ - Ja, es ist halb zehn.“). 

- Anbiguotasun ilokutiboa (Morgen beendet diese Aufgabe): informazioa emateko, mandatua 

adierazteko, mehatxu egiteko (Es ist spät.), orduari buruzko informazioa emateko, bukatzea 

agintzeko, bilera bat bukatzeko edota asmo baten berri emateko (Mach schnell! / machen wir 

Schluss. / Ich leg’ mich hin.). 

- Inplizitu daudenak, bai erantzun laburregietan (Hilfe! = Ich brauche Hilfe. / Danke = ich danke 

dir/Ihnen. Licht aus! = Mach bitte das Licht aus!), bai luzeegietan. 

- Ironia-tonuan (Na, das ist ja eine Überraschung! / Du bist mir ja eine tolle Hilfe! / Alles wird 

gut!). 

- Ohiko esamoldeek hainbat komunikazio-egoeratan dituzten esanahi inplizituak (¿Puede decirme 

la hora?- Sí, si puedo / Sí, son las cinco.). 

120 



MAILA AURRERATUA

- Anbiguotasun ilokutiboa (Mañana, este trabajo se termina: informazioa emateko, mandatua 

adierazteko, mehatxu egiteko – Es tarde- Es ist spät: orduari buruzko informazioa emateko, 

bukatzea agintzeko, bilera bat bukatzeko edota asmo baten berri emateko (date prisa- beeile dich / 

vamos a terminar - machen wir Schluss / me voy a acostar – ich gehe ins Bett…). 

- Inplizitu daudenak, bai erantzun laburregietan (Hilfe! = Ich brauche Hilfe. Danke = ich danke 

dir/Ihnen. Licht aus! =Mach bitte das Licht aus!) bai luzeegietan. 

- Ironia-tonuan. 


- Perpauseko elementuen hurrenkera normala edo ez markatua zein den antzematea: mintzagaiagaldegaia 

(informazio ezaguna – informazio berria) (Es war einmal ein König, der hatte einen 

Sohn, der Albert hieβ). 

- Solaskideek dagoeneko ezagutzen duten informazioa ez aipatzea. 

- Prozedura gramatikalen bidez, solaskideek dagoeneko ezagutzen duten informazioa eta 

informazio berria nabarmentzea. Prozedura horiek lexikoak, intonaziozkoak eta azentuaziozkoak 

izango dira (hurrenkera, erreduplikazioa, egiturak). 

- Elementu bat fokalizatzea eta indartzea (harridura, enumerazioak, errepikapenak, lexiko biziagoa 

(fantastikoa), gradu superlatiboa, aurrizkiak). 

- Azentuazioa, luzapen fonikoa eta silaba-banaketa. 


• Ohiko hizkuntza-formak (Wie schön! / Schau mal! / Aha, aua, toll, super, klasse , schön, na gut, 

bitte, danke…). 

• Landutako egoeretako hiztegia. 

• Hitzen familiak: machen (abmachen, anmachen, aufmachen, ausmachen, einmachen, mitmachen, 

nachmachen, vormachen, wegmachen, weitermachen, wiedermachen, zumachen…). 

• Antzeko esanahia duten hitzak: homonimoak (die Bank - Kreditanstalt, die Bank - Sitz / der Band 

- Buch, das Band - Binde), homografoak (das Band [bant] , die Band [bεnt] ) 

• Sinonimoak eta antonimoak. 

Sinonimoak: adjektiboak (billig − preiswert, öffentlich − staatlich, intelligent − klug…), izenak 

(Fabrik – Werk, Poet – Dichter, Kapitel – Abschnitt, Inserat – Anzeige…), eta aditzak (ausmachen – 

abstellen, informieren – berichten…). 

Antonimoak: adjektiboak (giftig – essbar, diszipliniert – disziplinlos, ganz – teilweise, tolerant – 

intolerant, ideenreich − ideenarm…), izenak (Geburt − Tod, Wahrheit − Lüge, Abfahrt − Ankunft, 

Erlaubnis − Verbot, Gewinn − Verlust, Innenminister − Auβenminister, Werktag, Feiertag…) eta 

aditzak ( einschalten - ausschalten, abnehmen − zunehmen…). 

• Sasiadiskideak (Angel, Besen, Bote, Ente, hervor, Mofa, Mal, Mantel, Tal, diskutieren, 

Gymnasium…). 

• Formula topikoak. 

- Agurtzeko: formalak („Wie geht es Ihnen?“ – „Gut, danke. Und Ihnen?“) eta informalak („Wie 

geht’s?“ − „Danke, es geht. Und dir?“). 

- Aurkezteko: nork bere burua („Mein Name ist Müller.“ − „ Freut mich. Meier ist mein Name.“) edo 

beste batzuk („Darf ich Ihnen Herrn Müller vorstellen?“). 

- Baimena eskatzeko: era inpertsonalean („Darf man hier rauchen?“) edo pertsonalean („Darf ich 

bitte telefonieren?“). 

- Mesede bat eskatzeko („Könntest du bitte meine Blumen gießen?“). 

121 



MAILA AURRERATUA

- Laguntza eskatzeko („Kannst du mir bitte helfen?“). 

- Barkamena sinpleki eskatzeko: („Entschuldigen Sie, bitte!“ / „Verzeihung!“). 

- Eskerrak sinpleki emateko („Danke (schön).“ – „Bitte (schön).“ 

- Zoriontzeko: urtebetetzeetan („Herzlichen Glückwunsch zum Geburtstag!“), gabonetan („Frohe 

Weihnachten und ein glückliches neues Jahr!“), Pazkoan („Frohe Ostern!“). 

- Norbaiti zerbait opa izateko bidaia bat egitera doanean („Gute Reise!“ / „ Komm gut nach Hause!“), 

otorduan („Guten Appetit!“ − „Danke, gleichfalls!“), topa egitean („Prost!“ / „Zum Wohl!“), lotara 

joatean („Gute Nacht. Schlaf gut!“), ongietorria egitean („Herzlich Willkommen.“), bateren bat kontu 

zailen bat egitera doanean („Viel Glück!“), porrot egitean („Tut mir Leid!“ / „ Das macht nichts.“), 

edota gaixo dagoenean („Gute Besserung!“/ „ Hatschi!“ - „Gesundheit!“ – „Danke!“). 

- Agur esateko: era formala („Auf Wiedersehen!“) edo informala („Tschüs! Mach’s gut.“); 

momentu jakin batera arte („Bis morgen!“ / „Bis Montag!“), zehaztu gabeko momenturen batera arte 

(„Bis bald!“), edota solaskidea haserre dagoenean („Lass mich in Ruh’!“). 

• Esamolde idiomatikoak 

- Esaerak (Redensarten) (Auf groβem Fuβ leben. / Mit dem linken Fuβ aufgestanden sein. …) eta 

atsotitzak (Sprichwörter) (Wer andern eine Grube gräbt, fällt selbst hinein. / Der Krug geht so lange 

zum Brunnen, bis er bricht). 

FONETIKA ETA FONOLOGIA 

• Alfabetoa 

a [a] [a:], b [b], c [s] [k], d [d], e [e] [e:], f [f], g [g], h [h], i [i] [i:], j [j], k [k], l [l], m 

[m], n [n], o[o] [o:], p[p], q[kv], r[r], s[s] [z], β [s], t [t], u[u] [u:], v[v] [f], w[v], x[ks], 

y[y], z[ts] 

• Bokalak, diptongoak eta kontsonanteak antzematen eta ahoskatzen ikasiko dugu. 

Hots eta fonema bokalikoak: bokal-kantitatea (a [a]; a, aa, ah [a:]; e [e]; e, ee, 

eh [e:]; i [i], i, ie, ih [i:], o [o]; o, oo, oh [o:], u [u]; u, uh [u:]). 

Diptongoak (ai [ai], ei [ai], äu [ y], eu [ y], au [a ]). 

Kontsonanteak: urkariak (/r/, /l/), sudurkariak (/n/, /m/, /ŋ/), frikariak (/j/, /z/, /v/, /x/, /ç/, 

/∫/, /s/, /f/), herskari ahostunak (/b/, /d/, /g/), herskari ahoskabeak (/p /, /t /, /k /) 

Hauchlaut (/h/) 

Bokalartean bi kontsonante badaude, eta biak berdinak badira, lehenengo kontsonantea aurreko 

bokalarekin taldekatzen da, eta bigarrena ondorengo bokalarekin (kom-men, ken-nen, sol-len). 

• Zailtasun gehien sortzen dituzten fonemak 

(ch [ç] (ich, nicht) [x] (machen), ig [ç] (lustig), qu [kv] (Quelle), sch [∫] (Schule), 

sp [∫ p] (Spanier), st [∫ t] (Student), schw [∫ v] (schwer), [h] (Haus), s (lesen ) 

• Azentua 

Elementu lexikal isolatuek duten azentua. Alemanean hitzek ez daukate azentu ortografikorik. 

Normalean lehenengo silaba izaten da azentuduna (Ạrbeit, ạrbeiten, Ạrbeitsstunde, 

Ạrbeitsstundenlohn). 

• Erritmoa eta intonazioa. 

Intonazioa eta testuaren melodia. 

Era objektiboan eta neutralean hitz eginez gero, azentua perpausaren amaieran joan ohi da, ia beti 

azkenengo izenean. Nolanahi ere, azentua berez edozein hitzen gainean egon daiteke, hura 

nabarmendu nahi bada. 

122 



MAILA AURRERATUA

• Prozesu fonologikoak 

- Metafonia (Umlaut) (ä [ε] [ε:], ö[ø] [œ], ü [y] [y:]). 

- hitz amaieran edo kontsonante baten aurretik dagoenean: aurreko bokalaren eragina 

(Vater, verstehen, mir, …) [ ] ). 

- Schwa [ə] ia aditz guztien infinitiboetan eta errepikatzen diren formetan: reden 

[re:dən], sehen, [se:ən], 

ORTOGRAFIA 

• Letra larriak 

Hitz baten lehenengo hizkia letra larriz idazten da, baldin eta honako kategoria hauetako bati 

badagokio: izena, arrunta nahiz berezia; izen bihurtutako adjektibo, partizipio edo aditza; edota 

„Sie“ izenordaina eta dagokion „Ihr“ posesiboa, haien kasu gramatikal guztietan. Halaber, letra 

larriz idazten da hitz baten lehenengo letra, baldin eta puntuaren edo bi puntuen ondoren dagoen 

perpausaren hasieran badago. 

• Uzkurdurak 

Preposizioa eta artikulua uzkurtzea (im, ins, zur…). 

• Askotan erabiltzen diren zeinuak ( z. B., ca., &, AG, GmbH, WG, @, $, €,) 

• Puntuazio-zeinuak 

Puntua (Punkt → . ), koma (Komma → , ), bi puntuak (Doppelpunkt → : ), puntu eta koma 

(Semikolon → ;), galdera-ikurrak (Fragezeichen →?) eta harridura-ikurrak (Ausrufezeichen → !); 

horiek, hain zuen, perpausaren amaieran bakarrik jartzen dira. Apostrofoak (Apostroph oder 

Auslassungspunkt→ ’) letra bat edo batzuk ordezkatzen ditu (Wie geht’s? / Klaus’ Zimmer). Dieresiak 

(Umlaut → ¨) metafonia adierazten du (spät, schön, hübsch, …). Komatxoak (Anführungszeichen „ “) 

estilo zuzenerako erabiltzen dira: hasierakoak behean jartzen dira eta bukaerakoak goian (Paul sagte: 

„Guten Morgen.“). Parentesiak eta kortxeteak (Klammern → ( ), [ ] , ), marratxoa (Bindestrich 

→ - Ein- und Ausgang ), eta marra (Gedankenstrich − „Danke” − „Bitte“). 

GRAMATIKA 

ALEMANA 


Perpausa 

• Perpaus bakuna 

Elementuek perpausean duten hurrenkera. 

Aditza non jartzen den: aditza da perpausean lekuz aldatu ezin den elementu bakarra: beti egon behar 

du Position IIan edo bukaeran. Gainerako elementuak lekuz alda daitezke, baina hasierako posizioan 

egonez gero, kontuan eduki behar da azentuazio berezia hartzen dutela. 

- Elementuak 

123 



MAILA AURRERATUA

Subjektua, osagarri zuzena (akusatiboa), zeharkako osagarria (datiboa), eta osagarri zirkunstantzialak: 

denborazkoak, kausazkoak, moduzkoak eta lekuzkoak. 

- Predikatuan non kokatzen diren 

Izenordainak izenak baino lehenago. Izenen hurrenkera: nominatiboa, datiboa, akusatiboa. 

Izenordainen hurrenkera: nominatiboa, akusatiboa, datiboa. Osagarri zirkunstantzialen hurrenkera: 

Tekamolo = temporal, kausal, modal und lokal. 

Osagarri agentea (Umstandsangabe) (Der Junge ist von einem Hund gebissen worden. 

Der Kranke wurde durch ein neues Medikament geheilt.) 

Motak: 

Adierazpenezkoak, galderazkoak (orokorrak eta partzialak), aholkatzekoak edo aginduzkoak, eta 

ezezkoak. 

- Perpauseko parentesia (Satzklammer): aditzak gutxienez 2 osagai dituenean, aditz-sintagma osatzen 

duten zatiei deritze: parentesiaren lehenengo zatian, aditzaren forma jokatua dago, eta bigarren zatian, 

aditzaren forma ez jokatua edota aditzaren aurrizkia. Perpausak hiru eremu hauek ditu: aurrekoa, 

barrukoa eta ondorengoa. 

• Perpaus konposatua 

- Justaposiziozko perpausak: perpaus bakunak dira, eta koma baten bidez bereizita daude bata 

bestearen atzetik. 

- Perpaus koordinatuak: maila bereko perpausak dira, eta koordinazio-lokarrien bidez daude lotuta. 

- Mendeko perpausak: perpaus nagusiaren barruan daude, eta funtzio gramatikala dute. Bereziak dira: 

izan ere, hasieran juntagailua edo izen erlatiboa dute, eta bukaeran aditz-nukleoa. Hiru lekutan egon 

daitezke: hasieran, tartean eta amaieran. 

- Juntagailu bidezkoak: adbertsatiboak, konpletiboak, kontzesiboak, baldintzazkoak, ondoriozkoak, 

zalantzazkoak, helburuzkoak –perpaus nagusiko subjektua eta mendeko perpausekoa bat ez 

datozenean (Sein Vater gibt ihm Geld, damit er in Deutschland Deutsch lernt.) edota, infinitibozko 

perpausa izanda, perpaus nagusiko eta mendeko perpauseko subjektua berbera denean (Er fährt nach 

Deutschland, um Deutsch zu lernen.)–; denborazkoak eta moduzkoak –perpaus nagusiko subjektua eta 

mendeko perpausekoa bat ez datozenean (Er ging aus dem Haus, ohne dass seine Eltern es hörten.) 

edota, infinitibozko perpausa izanda, perpaus nagusiko eta mendeko perpauseko subjektua berbera 

denean (Sie lief über die Straße, ohne nach links und rechts zu sehen)–. 

Erlatiboak: atribuzio-osagarria izatetik, perpaus erlatibo izatera pasatzea (Umwandlung von 

Partizipialattributen in Relativsätze): Partizip I (Der den Stau verursachende Wagen hatte einen 

Motorschaden. Der Wagen, der den Stau verursachte, hatte einen Motorschaden.), Partizip II: (Der 

von Ihnen gestellte Antrag wird morgen behandelt. Der Antrag, den Sie gestellt haben, wird morgen 

behandelt.). Perpaus erlatiboak gerundibo bihurtzea (zu + aditz iragankorren Partizip I) eta alderantziz 

(Das ist ein nicht zu unterschätzender Aspekt Das ist ein Aspekt, der nicht zu unterschätzen ist. Das 

ist ein Aspekt, der nicht unterschätzt werden sollte.) 

- Galderazkoak 

- Sarrera egiteko elementurik gabekoak (Hätte ich das Geld gehabt, hätte ich das Haus gekauft.) 

- Infinitiboa dutenak: helburuzkoak (Er fährt nach Deutschland, um Deutsch zu lernen.), moduzkoak 

(Sie lief über die Straße, ohne nach links und rechts zu sehen.) eta ordezkatzeko balio dutenak (Statt 

eine rote Jacke zu kaufen, kauft sie sich einen grünen Pullover.). 

124 



MAILA AURRERATUA


Izenak: 

- Motak: arruntak eta bereziak. 

- Generoa: maskulinoa, femeninoa eta neutroa 

- Izen elkartuak: 

Izena + izena (Umweltverschmutzung, Hochzeitsreise…), adjektiboa + izena (Fremdsprache, 

Schnellstraße...), aditza + izena (Lebewesen, Rasierapparat...), eta preposizioa + izena (Vorort, 

Nebenstraße, Hintertür…). -eit, -schaft, -tät, -tion, -ung edota -ling amaiera duten hitzen ostean, beti 

jartzen da s (Fugen-s). 

-Izen eratorriak: 

Beste izen batetik, aurrizki bidez (Mit-, Nicht-, Miss-, Un-…); adjektibo batetik, atzizki bidez (-e, - 

heit, -igkeit, -keit, -schaft, -tum…); adjektibo substantibatuetatik (der Kranke, die Heiligen…); 

partizipio substantibatuetatik (der Vorsitzende, ein Abgeordneter….); aditz batetik, aurrizki bidez (Ge- 

) (das Gebäck, das Gehör...) edo atzizki bidez (-e, -ei, -er, -ling, -nis, sel, -t, -tum, -ung...); eta -age, - 

anz, -(at)ion, -(at)ur, -ent, -ik, -ismus edota -ität amaiera duten erdarakadatatik (die Massage, die 

Toleranz, die Information, die Reparatur, das Parlament, der Dirigent, die Informatik, der 

Optimismus, die Flexibilität…). 

- Numeroa: pluralak nola eratzen diren (-n, -en, -e, -¨ e, -s, -er -ër, --, ¨--, nen... ). Doppelformen 

(Kakteen /Kaktusse, Themen/Themata…) 

- II. motako maskulinoen deklinabidea („-n“ Deklination). Kasuak: nominatiboa, akusatiboa, datiboa 

eta genitiboa. 

- -chen eta -lein txikigarriak 

Adjektiboak 

• Komunztadura 

Adjektiboak atribuzio-funtzioa duenean, komunztadura egiten du izenaren genero, numero eta 

kasuarekin. Predikazio-funtzioa duenean, aldaezina da. 

• Generoa eta numeroa. 

Adjektiboaren deklinabidea: 

- Artikulu mugatuarekin, artikulu mugagabearekin, posesiboarekin, erakuslearekin, zehaztugabearekin 

eta ezezkoarekin, baina determinatzailerik gabe. 

• Adjektiboen mailaketa 

Baiezkoa 

Konparatiboa 

Superlatiboa 

Forma konparatiboak: berdintasuna eta desberdintasuna adierazten dutenak. 

• Atzizkiak eta aurrizkiak 

Adjektiboak honela erator daitezke: -bar, -haft, -ig, -isch, -lich eta -sam atzizkien bidez; beste zenbait 

atzizkiren bidez (-arm, -fähig, -los, -reich, -voll, -wert) (kalorienarm, anpassungsfähig, kinderlos, 

vitaminreich, liebevoll, bewundernswert…); aurrizkien bidez (Augmentation: extra-, hyper-, super-, 

hoch-, ur-, voll-…) (hochaktuell, uralt, vollautomatisch,); a-, in-, un-, dis-, des- eta non- ezezko 

aurrizkien bidez (diskontinuirlich, desinteressiert, nonverbal,); aurrizki konparatiboen bidez (über-, 

unter-…) (überdurchschnittlich, unterdurchschnittlich…), erdarakadatatik etorritako atzizki eta 

aurrizkien bidez (-abel, -ant, -ent, -iv…) (miserabel, tolerant, kongruent, aktiv…); eta adjektiboak 

elkartzearen bidez (kerngesund, selbstverantwortlich, schneeweiβ, todmüde, umweltfreundlich…). 

125 



MAILA AURRERATUA

Preposizioak dituzten adjektiboak datiboan (beteiligt an, angesehen bei, erfahren in, beschäftigt mit, 

überzeugt von, entschlossen zu…) eta akusatiboan (adressiert an, angewiesen auf, entscheidend für, 

unterteilt in, verärgert über…). 


• Artikuluak 

Mugatua 

Mugagabea 

Ezezkoa 



• Zenbatzaileak: 

Kardinalak, ordinalak, enumeraziozkoak (erstens, zweitens, drittens,…), zatigarriak (ein_ halb_, ein 

Drittel, drei Viertel…), iteratiboak (einmal, zweimal, dreimal…), eta multiploak (einfach, doppelt, 

dreifach…). Alemanez, zenbait zenbaki kardinal deklinatu egin daitezke: 2 eta 3 genitiboan (die 

Medikamente dreier Hersteller…) eta 2tik 12ra datiboan (zu zweit, zu dritt…). 

• Zehaztugabeak/mugagabeak: (alles, beides, ein bisschen, ein wenig, etwas, genug, ein paar, viele, 

wenige, welche…). 

• Galdetzaileak: (Welcher, was für ein, wie viel…). 

Izenordainak 

• Motak 

- Pertsona-izenordainak nominatiboan, akusatiboan eta datiboan. 

- Izenordain posesiboak nominatiboan, akusatiboan eta datiboan. 

- Izenordain bihurkariak akusatiboan eta datiboan. 

- Izenordain erakusleak nominatiboan, akusatiboan eta datiboan (derselbe, derjenige, solch-…). 

- Izenordain mugagabeak/zehaztugabeak (etliche, irgendein, irgendwer, jedermann, sämtliche…). 

- Galdetzaileak: forma aldakorrak (welch-, was für ein-…) eta aldaezinak (woran, wofür, 

womit…). 

- Preposizionalak: (daran, dafür, damit…). 

- Erlatiboak: nominatiboan, akusatiboan, datiboan eta genitiboan alda daitezkeen formak (dessen, 

deren) eta aldatu ezin direnak (wo, was, worüber…). 

• Nola erabiltzen diren 

Izenordainek, oro har, perpauseko zatiak edo perpausak osorik ordezkatzen dituzte, zati horiek ez 

errepikatu behar izateko, askotan. 

Nahitaezkoa da „es” izenordaina nominatiboan eta akusatiboan erabiltzea: pertsona-izenordaina 

denean (Ich kaufe das Buch, weil es mir gefällt. / Ich kaufe das Buch, weil ich es für den Unterricht 

brauche.), predikatua ordezkatzen duenean (Ist Otto dein Freund? Ja, er ist es. Ist er reich? Ja, er ist 

es.), aditz inpertsonalekin doanean (es blitzt, es donnert, es hagelt, …) edo pertzepzio-aditzekin (es ist 

dunkel, es ist kalt ), edota egilea nor den ez dakigunean (es klingelt, es klopft, ...), subjektu 

zehaztugabe gisa doanean (Es freut mich, dass, …/ Es kann sein / Es scheint, als ob…), zenbait 

esapidetan (Es geht mir wieder gut. Es kommt auf das Wetter an.) eta atzeratutako subjektua berresten 

duenean (Es geschah etwas Merkwürdiges. Es war einmal ein König…). Ordea, ez da nahitaezkoa 

pasiboan, (Es wurde mir gesagt. - Mir wurde gesagt), ez eta sentipenak adierazten dituzten aditzekin 

edo adjektiboekin ere (Es graut mir davor. - Davor graut mir. / Es ist mir kalt. - Mir ist kalt.). 

126 



MAILA AURRERATUA

Aditzak 

• Denborak nola eratzen diren 

- Aditz erregularrak: infinitiboa, orainaldia, lehenaldia, lehenaldi bakuna, lehenaldi burutua, lehenaldi 

pluskuanperfektua, I. geroaldia, II. geroaldia (er wird gemacht haben, er wird gereist sein), agintera, 

Konjunktiv I moduaren orainaldiko forma eta forma konposatua (lehenaldian), Konjunktiv II 

moduaren orainaldiko forma (machte -ich würde machen, reiste, ich würde reisen) eta forma 

konposatua (ich hätte gemacht, ich wäre gereist), I. partizipioa eta II. partizipioa. 

Boz pasiboa: orainaldia, lehenaldia, lehenaldi burutua, lehenaldi pluskuanperfektua, I. geroaldia (er 

wird gemacht werden, es wird gereist werden). 

Aditz irregularrak: infinitiboa, orainaldia, lehenaldi bakuna, lehenaldi burutua, lehenaldi 

pluskuanperfektua, I. geroaldia, II. geroaldia (er wird getrunken haben), agintera, Konjunktiv I modua 

–orainaldiko forma eta forma konposatua (lehenaldian) (er habe getrunken, er sei gefahren)–, eta 

Konjunktiv II modua –forma bakuna eta forma konposatua (er hätte getrunken, du wärest gefahren)–. 

Prozesuetarako pasiboa (Vorgangspassiv): orainaldia (es wird gegessen), lehenaldi bakuna (es wurde 

gegessen), lehenaldi burutua (es ist gegessen worden), lehenaldi pluskuanperfektua (es war gegessen 

worden) eta I. geroaldia (es wird gegessen werden). 

Pasiboa ez erabiltzea (Passivumschreibungen) 

sein + adjektiboa + -bar, -lich: Der Wecker ist programmierbar. ( kann programmiert werden) 

sich lassen: Der Wecker lässt sich programmieren. 

sein + zu + infinitiboa: Der Wecker ist zu programmieren. Die Geräte sind mit größter 

Vorsicht zu behandeln. (müssen mit größter Vorsicht behandelt werden). 

Esanahi desberdina izan arren, orainaldian forma bera duten aditz erregularrak eta irregularrak: 

schaffen, schleifen, senden, wenden, wiegen. 

Aditz mistoak: brennen, bringen, denken, kennen, nennen, rennen… 

Aditz laguntzaileak: haben, sein, werden… 

Moduzko aditzak (können, dürfen, wollen, mögen, müssen, sollen): orainaldian, lehenaldian, burutuan, 

Konjunktiv I moduan eta Konjunktiv II moduan. Prozesuetarako boz pasiboa (Vorgangspassiv): 

orainaldia, lehenaldi bakuna, lehenaldi burutua (Das Kinderzimmer hat aufgeräumt werden müssen.), 

lehenaldi pluskuanperfektua (Das Kinderzimmer hatte aufgeräumt werden müssen.) eta I. geroaldia 

(Das Kinderzimmer wird aufgeräumt werden müssen.). Müssen aditzaren ezezko formarako, „nicht 

brauchen zu“ esamoldea erabiltzen da (Das brauchst du nicht zu machen = Das musst du nicht 

machen.). Zenbait aditzek moduzko aditz-funtzioa ere izan dezakete (essen gehen, Klavier spielen 

lernen…). 

Moduzko aditzek hau adierazten dute: 

Faktikotasuna (können), beharra (müssen), betebeharra (müssen/sollen), eskaintza (sollen), 

aholku edo gomendioa (K II) (sollen), gaitasuna (können), baimena (dürfen), aukera (können), 

debekua (nicht dürfen), asmoa (wollen), eta mandatua (sollen). 

Moduzko aditzak nola erabiltzen diren subjektibotasuna adierazteko: 

Der Festgenommene soll die Tat gestanden haben. - Entzun edo irakurri egin dut. 

Er will nicht am Tatort gewesen sein. Hori berak esaten du bere buruari buruz, baina ni ez nago hain 

ziur. 

Er muss es gewesen sein. - Ziur nago. 

Er dürfte es gewesen sein. - Ia ziur nago. 

Er könnte es gewesen sein. - Posible da. 

Er kann es nur gewesen sein. - Hala sinesten dut. 

127 



MAILA AURRERATUA

Es mag schon sein, dass der Angeklagte unschuldig ist. Baliteke. 

- Osagarri preposizionala duten aditzak: datiboan (sich beschäftigen mit, sich erkundigen nach, 

träumen von, sich entschlieβen zu, zweifeln an, sich fürchten vor…) eta akusatiboan (sich entscheiden 

für, kämpfen gegen, sich streiten um, sich gewöhnen an, verzichten auf, sich verlieben in, sich 

beklagen über…); hainbat preposizio onartu arren, guztiekin antzeko esanahia dutenean (sich freuen 

auf / über) edo esanahi desberdina dutenean (kämpfen für / gegen / um , halten von / für…); eta aldi 

berean hainbat osagarri preposizional dituztenean (Sie bedankt sich bei ihrer Mutter für ihre Hilfe.). 

- Aurrizkia duten aditzak 

Banandu daitezkeenak (ab-, an-, auf-, aus-, ein-, her-, hin-, mit-, nach-, vor-, weg-, weiter-, zu-, 

zurück, zusammen-…), banandu ezin direnak (be-, emp-, ent-, er-, ge-, miss-, ver-, zer-… ), eta 

aurreko bi aukerak onartzen dituztenak (durch-, hinter-, über-, um-, wieder-…) (durchfahren, 

hinterlassen, überfahren, umfahren…). 

- Aditz bihurkariak (sich schämen, sich bemühen, sich sehnen…) 

- Aditz elkarkariak (Sie lieben sich. / Wir haben uns gut verstanden…) 

- Aditz inpertsonalak (Es schneit. / Es regnet.) 

- Aditz konposatuak ( sitzen bleiben, bekannt geben, verloren gehen…) 

Aditzak 

• Denborak nola erabiltzen diren 

- Orainaldia adierazteko: indikatiboko orainaldia (Ich mache eine Reise. Ich fahre nach München.) 

- Geroa adierazteko: 

Indikatiboko orainaldia (ziurtasuna) (Im Sommer fahre ich nach München.) 

Futur I (ziurra ez den geroaldia) (Im Sommer werde ich nach München fahren.) 

- Iragana adierazteko: 

Lehenaldi sinplea: narrazio-denbora (Ich machte eine Reise. Ich fuhr nach München.) 

Lehenaldia burutua: orainaldiarekin alderatuz, jada amaitu den iraganeko ekintza (Ich habe eine Reise 

gemacht. Ich bin nach München gefahren). 

Lehenaldi pluskuanperfektua: lehenaldi sinplearekiko korrelazioa (Nachdem er viel gegessen hatte, 

hielt er eine Siesta.) 

Zeharkako diskurtsoa: Konjunktiv I (Er hat gesagt, er wisse das nicht.) 

Irrealitateari edo hipotesiei buruz hitz egiteko esamoldeak: Konjunktiv II (Wenn ich Zeit hätte, ginge 

ich ins Theater.) 

II. geroaldia: suposizioa (Sie wird (wohl) ihren Schlüsel vergessen haben.) 

Aspektua: ohituren eta iraupen mugatuko ekintzen arteko kontrastea (Ich lese ein Buch / Ich lese 

gerade ein Buch), kontraste inkoatiboa/amaieraduna (Ich habe gerade ein Buch gelesen /Ich habe das 

Buch schon gelesen). 

Mandatu edo erreguak adierazteko esamoldeak: agintera (Komm! Ruft doch mal an!) eta Konjunjtiv II 

(Könnten Sie bitte…. Ich hätte gern….). 

• Denboren arteko aurkakotasuna 

Ich möchte jetzt nichts mehr trinken (Präsens), denn ich habe vorhin schon etwas getrunken (Perfekt). 

Nachdem er gefrühstückt hatte (Plusquamperfekt), ging er in die Schule (Präteritum). 

128 



MAILA AURRERATUA

• Funtzio-aditzak (bringen, finden, geben, haben, kommen, machen, stehen, stellen...) 

- Aditzak + kolokazio idiomatikoetako osagarri zuzena (in einer festen Verbindung) (die Einladung 

annehmen, seinen Beruf aufgeben, einen Fehler begehen, seinen Willen durchsetzen, Maβnahmen 

ergreifen, Bericht erstatten, sich eine Grippe zuziehen…). 

- Kolokazio idiomatikoak + osagarri preposizionalak (Feste Akkusativ-Verb-Verbindung + 

präpositionalem Objekt) (einen Antrag stellen auf + A, Protest einlegen gegen + A, Stellung nehmen 

zu+ D…). 

Aditzaren izen-forma perifrastikoa (Funktionsverbgefüge) (auf Kritik stoβen, zum Ausdruck bringen, 

in Konflikt geraten, zu einem Schluss kommen, in Gefahr sein, in Frage stehen…). 

Adberbioak 

• Denbora, lekua eta abar adierazteko esamolde ohikoenak 

Motak: lekuzkoak (auβen, da, drauβen, hier, dort, rechts, oben, unten…), noranzkoa adierazten 

dutenak (her, hin, hierher, hierhin, nach oben, von unten…), denborazkoak (damals, früher, gestern, 

heute, morgen, morgens, jetzt, immer, oft, bald, gleich, lange, nie, neulich…), kausazkoak (deshalb, 

deswegen, d(a)rum, folglich, somit…), baldintzazkoak (dann, sonst…), moduzkoak (gern, leider, so… 

), galdetzaileak (warum, wie, wo, wohin, woher, woran, wofür, womit, ….), kontzesiboak (trotzdem, 

dennoch ), eta gradua adierazten dutenak (besonders, ganz, genug, sehr, ziemlich, zu, wesentlich…). 

• Adberbio pronominalak (adberbioa + preposizioa) 

Horiek osatzeko, “da, hier eta wo adberbioak + preposizioa” egitura osatu behar da (danach, hiernach, 

wonach, …). Preposizioa bokalez hasten bada, r sartzen da tartean (daran, hieran, woran, …). Egitura 

hori ezin da preposizio guztiekin lortu. 

• Erabidea 

-weise eta -wärts atzizkiekin (probeweise, auszugsweise, vorwärts, himmelwärts…). 

• Mailaketa 

Oso adberbio gutxi mailaka daitezke: (gern, gut, oft, viel, wenig…). 

Lokailuak 

• Preposizio ohikoenek honako kasu hauek eskatzen dituzte: 

Akusatiboa, datiboa, akusatiboa edo datiboa eta genitiboa (anhand, aufgrund, auβerhalb, bezüglich, 

dank, diesseits, infolge, inmitten, innerhalb, jenseits, oberhalb, ungeachtet, unterhalb...), genitiboa eta 

datiboa onartzen duten preposizioak (anhand / anhand von, aufgrund / aufgrund von, auβerhalb / 

auβerhalb von...), eta entlang (den Weg entlang, entlang dem Weg, entlang des Weges). 

• Lokuzioak 

Denborazkoak (als Erstes, sobald wie, jedesmal wenn, immer wenn, …), kausazkoak (auf Grund von, 

aus Angst vor…), ondoriozkoak (das hat zur Folge), baldintzazkoak (im Falle dass, unter der 

Bedingung dass, es sei denn, mit Ausnahme von…), helburuzkoak (aus Angst vor…), kontzesiboak 

(auch wenn, wie auch immer…), konparaziozkoak eta moduzkoak (je nachdem ob / wie…). 

• Juntagailuak 

Koordinaziozkoak (aber, denn, oder, sondern, und, jedoch, trotzdem, deshalb…), eta hainbat termino 

dituztenak (entweder … oder, nicht nur … sondern auch, sowohl … als auch, weder … noch, zwar 

…aber, je … desto, je … umso, teils … teils…). 

Menderagailuak: adbertsatiboak (während), kausazkoak (da, weil), konpletiboak (dass), kontzesiboak 

(obwohl), baldintzazkoak ( falls, sofern, wenn...), ondoriozkoak (so dass, um… zu), zalantzazkoak 

(ob), helburuzkoak (damit, um… zu), moduzkoak (ohne dass), instrumentalak (indem…), eta 

denborazkoak (als, bevor, bis, ehe, nachdem, seitdem, wenn, während…). 

129 



MAILA AURRERATUA

Moduzko partikulak: 

aber, auch, bloβ, denn, doch, eben, eigentlich, einfach, etwa, halt, ja, mal, nur, ruhig, schon, sowieso, 

überhaupt, vielleicht, wohl… 

DISKURTSOA 

Kohesioa 

- Gaiarekin jarraitzeko: errepikapenak (nahita egingo dira), (Wer hat hier geraucht? Ihr wisst doch, 

dass (das) Rauchen verboten ist.) eta elipsia: aditzena (Katja liest ein Buch, Markus eine Zeitung.), 

izenena (das groβe und die kleinen Gläser / das groβe Glas und die kleinen), adjektiboena (Er 

beschäftigt sich mit englischer Literatur und Geschichte), determinatzaileena (seine Brüder und 

Schwestern), eta hitz elkartuena (Ein- und Ausgang, Lederherstellung und- vertrieb). 

- Korreferentzia egiteko prozedura gramatikalak: balio anaforikoa duten izenordainak eta adberbio edo 

esamoldeak (= rückweisend im Text) (da, das, damals, dort, das Problem, die Frage, das Thema,...). 

Lehenago aurkeztutako izenekin artikulu mugatua nola erabiltzen den (Es war einmal ein König, der 

hatte einen Sohn, der Albert hieβ.). 

- Balio anaforikoa duten posesiboak (den Formen du und ihr des Personalpronomens entsprechen die 

Formen des Possessivpronomens dein und euer; sie werden jetzt in Briefen groβ- oder 

kleingeschrieben.) eta erakusleak (Kommt sie morgen? Das weiβ ich nicht.). 

- Prozedura lexikoak: sinonimoak, hiperonimoak eta hiponimoak (Computer > Apparat: jeder Computer 

ist ein Apparat, aber nicht jeder Apparat ist ein Computer), definizioan azaltzen den terminoren baten 

bitartez ( der Parteiführer, der Politiker, der Vorsitzende…), nominalizazioa (Die Kosten steigen = der 

Anstieg der Kosten / die steigenden Kosten), eta proforma lexikalak (Hier ist das Guggenheim-Museum. 

Es wurde 1997 erbaut. Dahinten ist der Haupteingang. / Du musst dich anmelden. Oder hast du es schon 

getan?). 

- Aditzen koherentzia – denbora eta aspektuari dagokiona – diskurtsoan. 

- Lokailuak: gehitzeko (und, und auch, sowohl … als auch…), zerbaiten aurkako argudioak emateko 

(auch, auβerdem, abgesehen davon…), zerbait justifikatzeko (aber,zwar, allerdings…), ondorioak 

emateko (dann, so dass, deshalb, deswegen, folglich…). 


- Adierazgailuak: 

Diskurtsoa hasteko: agurtzeko, aurkezteko, gaia sartzeko formulak. 

Diskurtsoa egituratzeko: 

(hasiera, jarraipena eta amaiera) ordenatzeko, iruzkinak egiteko, digresioa adierazteko. 

Birformulatzeko: azalpenak emateko, zuzentzeko, urruntzeko eta laburbiltzeko. 

- Puntuazioa eta paragrafoak 

- Sailkapenak, enfasia eta erreferentziak egiteko marka grafikoak. 

- Intonazioa eta etenaldiak. 

Interakzioa (hainbat erregistro eta jarreratan) 

- Elkarrizketa-adierazgailuak: norbaiti zerbait esateko („Entschuldigen Sie bitte…, Hallo, eine 

Frage:…“), agurtzeko („Guten Tag.“ / „Hallo!“), hitz egiten hasteko („Im Grunde geht es um die 

Frage: …“ / „Also es geht hier um Folgendes: …“), laguntzeko („Kann ich Ihnen helfen?“, 

Brauchst du Hilfe?“), erreakzionatzeko („Dazu würde ich gern etwas sagen: …“ / Darf ich dazu 

etwas sagen?“), esandakoa indartzeko („Dazu kommt noch der Vorteil, …“ / „Ein weiterer 

wichtiger Punkt ist …“), baieztatzeko („Da stimme ich Ihnen zu.” / „ Da hast du Recht.“), 

130 



MAILA AURRERATUA

solaskidea elkarrizketan sartzeko („Und was denken Sie darüber?” / „ Da hast du Recht.“), ez 

zaudela ados adierazteko („Sie sehen die Sache nicht ganz richtig.“ / „Sokann man das nicht 

sagen“), desadostasuna leuntzeko („Da haben Sie schon Recht, aber …“ / „ So ganz der selben 

Meinung bin ich nicht.“), inplikazioa adierazteko, („Wenn Sie mich fragen, …“ / „Ich an deiner 

Stelle …“), hitz egiten hasteko („Dazu möchte ich gleich mal etwas sagen.“ / „Ich persönlich 

würde etwas …“), azalpen bat ematen hasteko („Lassen Sie mich erläutern, …“ / „Das bedeutet 

in diesem Falle, dass …“), laguntza eskatzeko („Ich bräuchte Ihren Zuspruch.“ / „Kannst du mir 

bitte helfen?“), eskerrak emateko („Ich danke Ihnen.“ / „Vielen Dank.”), errepikatzeko eta 

zerbaiten berri emateko („Ich kann es nur noch einmal wiederholen: …“ / „Das gleiche gilt auch 

hier.“), bukaera iragartzeko („Wir sollten jetzt langsam zum Ende kommen. Um das noch einmal 

zusammen zu fassen: …“), eta agur esateko („Ich danke Ihnen für Ihre Aufmerksamkeit. Damit 

möchte ich mich von Ihnen verabschieden.”). 

- Ohiko egoera eta hartu-emanetan espero izaten diren erreakzioetarako baliabide gehiago (“ondoz 

ondoko hitz-bikoteak”): galdetu – erantzun (- ja, zweifellos, sicherlich, bestimmt, vielleicht, kaum, 

nein, …) eskaini – onartu („Möchtest du…?“, „Hättest du vielleicht Lust ... zu tun? “ – „Ja, 

gerne.“ / „Ja, das würde ich gerne machen“), uko egin – azaldu („Nein danke.Ich habe leider 

keine …“ / „Das geht leider nicht, weil …“), eskatu – onartu („Ich würde gerne ... beantragen.“ / 

„Ich brauche die Erlaubnis für…“ / „Der Antrag ist bewilligt.“), konplimendua egin –garrantzia 

kendu („Das ist Ihnen aber gut gelungen.“ / „Das ist aber schön/gut/toll.“ / „Ach, das ist doch 

nichts Besonderes.“ /„ Es ist nicht so tragisch!“), eta eskatu – eman („Könnten Sie mir bitte ..... 

geben?“ / „Gib mir mal bitte ... “ / „Hier, da haben Sie..... “ / „Hier bitte.“). 

Deixia 

- Hainbat enuntziazio-egoeratan (elkarrizketatan, telefonoan, txatetan, gutunetan eta abar), aurrez 

grabatutako diskurtsoetan eta kontakizunetan elementuak seinalatzeko edo zehazteko moduak. 

Kasu bakoitzean izenordainak, erakusleak, eta leku- eta denbora-esamoldeak erabiltzea ( ich, du 

↔ er, jetzt, in diesem Augenblick, heute, gestern, morgen … ↔ damals, zu jenem Zeitpunkt, am 

gleichen Tag, am Tag zuvor (am vorigen Tag), am nächsten Tag … / hier, dieser ↔ dort, jener ). 

Kortesia 

- Sarritan erabiltzen diren tratamendu-motak: pertsona gramatikalak eta formulak nola erabiltzen 

diren. 

- Hizlariaren presentzia nola leuntzen den se partikularekin egindako pasiboaren bidez (Das ist mir 

kaputt gegangen) zehaztugabearen bidez (Man,/jemand/niemand/keiner kann mir helfen. / Man 

macht, was man kann.), “maiestate-plurala”ren bidez (Pluralis mayestatis: Wir, Wilhelm, von 

Gottes Gnaden deutscher Kaiser.). 

- Entzulearen presentzia leuntzeko, baliabide hauek erabiltzen dira: se edo inpertsonala – (man 

soll(te) rechtzeitig da sein / Man muss den Wasserhahn reparieren), pasiboa (Der Wasserhahn 

müsste repariert werden), pluraleko 2. pertsona (Ihr seid doch alle gleich.). 

- Ñabardurak ematen dituzten aditz-denborak: Konjunktiv II (Ich würde gern etwas Warmes 

trinken.) geroaldia (Ich werde es versuchen) geroaldi perifrastikoa (Das wird wohl nicht möglich 

sein). 

- Funtzio sozialetarako esamoldeak (aginduak emateko, eskatzeko, zuzentzeko...) Macht es dir was 

aus, wenn..? / Könnten Sie bitte, ...? / Ich bitte dich, dass …/ Ich wäre dir dankbar, wenn… / 

Entschuldigen Sie, darf ich … / Das hast du schon besser gemacht, aber …) 

- Kooperaziozko erantzunak: partikulak eta esamolde egokiak errepikatzea (Ja, ja, aber 

selbstverständlich. / Nehmen Sie es. / Freilich. / Auf jeden Fall …) 

Inferentziak 

131 



MAILA AURRERATUA

- Ohiko esamoldeek hainbat komunikazio-egoeratan dituzten esanahi inplizituak (Könnten Sie mir 

bitte sagen, wie spät es ist?“ - Ja, es ist halb zehn.“). 

- Anbiguotasun ilokutiboa (Morgen beendet diese Aufgabe): informazioa emateko, mandatua 

adierazteko, mehatxu egiteko (Es ist spät.), orduari buruzko informazioa emateko, bukatzea 

agintzeko, bilera bat bukatzeko edota asmo baten berri emateko (Mach schnell! / machen wir 

Schluss. / Ich leg’ mich hin.). 

- Inplizitu daudenak, bai erantzun laburregietan (Hilfe! = Ich brauche Hilfe. / Danke = ich danke 

dir/Ihnen. Licht aus! = Mach bitte das Licht aus!), bai luzeegietan. 

- Ironia-tonuan (Na, das ist ja eine Überraschung! / Du bist mir ja eine tolle Hilfe! / Alles wird 

gut!). 

- Ohiko esamoldeek hainbat komunikazio-egoeratan dituzten esanahi inplizituak (¿Puede decirme 

la hora?- Sí, si puedo / Sí, son las cinco.). 

- Anbiguotasun ilokutiboa (Mañana, este trabajo se termina: informazioa emateko, mandatua 

adierazteko, mehatxu egiteko – Es tarde- Es ist spät: orduari buruzko informazioa emateko, 

bukatzea agintzeko, bilera bat bukatzeko edota asmo baten berri emateko (date prisa- beeile dich / 

vamos a terminar - machen wir Schluss / me voy a acostar – ich gehe ins Bett…). 

- Inplizitu daudenak, bai erantzun laburregietan (Hilfe! = Ich brauche Hilfe. Danke = ich danke 

dir/Ihnen. Licht aus! =Mach bitte das Licht aus!), bai luzeegietan. 



- Perpauseko elementuen hurrenkera normala edo ez markatua zein den antzematea: mintzagaiagaldegaia 

(informazio ezaguna – informazio berria) (Es war einmal ein König, der hatte einen 

Sohn, der Albert hieβ.) 

- Solaskideek dagoeneko ezagutzen duten informazioa ez aipatzea. 

- Prozedura gramatikalen bidez, solaskideek dagoeneko ezagutzen duten informazioa eta informazio 

berria nabarmentzea. Prozedura horiek lexikoak, intonaziozkoak eta azentuaziozkoak izango dira 

(hurrenkera, erreduplikazioa eta egiturak). 

- Elementu bat fokalizatzea eta indartzea (harridura, enumerazioak, errepikapenak, lexiko biziagoa 

–fantastikoa–, gradu superlatiboa, aurrizkiak). 

- Azentuazioa, luzapen fonikoa eta silaba-banaketa. 


• Ohiko hizkuntza-formak (Wie schön! / Schau mal! / Aha, aua, toll, super, klasse , schön, na gut, 

bitte, danke…) 

• Landutako egoeretako hiztegia 

• Hitzen familiak: machen (abmachen, anmachen, aufmachen, ausmachen, einmachen, mitmachen, 

nachmachen, vormachen, wegmachen, weitermachen, wiedermachen, zumachen…) 

• Antzeko esanahia duten hitzak: homonimoak (die Bank - Kreditanstalt, die Bank - Sitz / der Band 

- Buch, das Band - Binde), eta homografoak (das Band [bant], die Band [bεnt] ) 

• Sinonimoak eta antonimoak 

Sinonimoak: adjektiboak (billig − preiswert, öffentlich − staatlich, intelligent − klug…), izenak 

(Fabrik – Werk, Poet – Dichter, Kapitel – Abschnitt, Inserat – Anzeige…), eta aditzak (ausmachen – 

abstellen, informieren – berichten…). 

Antonimoak: adjektiboak (giftig – essbar, diszipliniert – disziplinlos, ganz – teilweise, tolerant – 

intolerant, ideenreich − ideenarm…), izenak (Geburt − Tod, Wahrheit − Lüge, Abfahrt − Ankunft, 

Erlaubnis − Verbot, Gewinn − Verlust, Innenminister − Auβenminister, Werktag, Feiertag…) aditzak 

( einschalten - ausschalten, abnehmen − zunehmen…) 

132 



MAILA AURRERATUA

• Sasiadiskideak (Angel, Besen, Bote, Ente, hervor, Mofa, Mal, Mantel, Tal, diskutieren, 

Gymnasium…) 

• Formula topikoak 

- Agurtzeko: formalak („Wie geht es Ihnen?“ – „Gut, danke. Und Ihnen?“) eta informalak („Wie 

geht’s?“ − „Danke, es geht. Und dir?“). 

- Aurkezteko: nork bere burua („Mein Name ist Müller.“ − „ Freut mich. Meier ist mein Name.“) edo 

beste batzuk („Darf ich Ihnen Herrn Müller vorstellen?“). 

- Baimena eskatzeko: era inpertsonalean („Darf man hier rauchen?“) edo pertsonalean („Darf ich 

bitte telefonieren?“). 

- Mesede bat eskatzeko („Könntest du bitte meine Blumen gießen?“). 

- Laguntza eskatzeko („Kannst du mir bitte helfen?“). 

- Barkamena sinpleki eskatzeko: („Entschuldigen Sie, bitte!“ / „Verzeihung!“). 

- Eskerrak sinpleki emateko („Danke (schön).“ – „Bitte (schön).“. 

- Zoriontzeko: urtebetetzeetan („Herzlichen Glückwunsch zum Geburtstag!“), gabonetan („Frohe 

Weihnachten und ein glückliches neues Jahr!“) eta Pazkoan („Frohe Ostern!“). 

- Norbaiti zerbait opa izateko: bidaia bat egitera doanean („Gute Reise!“ / „ Komm gut nach 

Hause!“), otorduan („Guten Appetit!“ − „Danke, gleichfalls!“), topa egitean („Prost!“ / „Zum 

Wohl!“), lotara joatean („Gute Nacht. Schlaf gut!“), ongietorria egitean („Herzlich Willkommen.“), 

bateren bat kontu zailen bat egitera doanean („Viel Glück!“), porrot egitean („Tut mir Leid!“ / „ Das 

macht nichts.“), edota gaixo dagoenean („Gute Besserung!“/ „ Hatschi!“ - „Gesundheit!“ – 

„Danke!“). 

- Agur esateko: era formala („Auf Wiedersehen!“) edo informala („Tschüs! Mach’s gut.“); 

momentu jakin batera arte („Bis morgen!“ / „Bis Montag!“), zehaztu gabeko momenturen batera arte 

(„Bis bald!“), edota solaskidea haserre dagoenean („Lass mich in Ruh’!“). 

• Esamolde idiomatikoak 

- Esaerak (Redensarten) (Jemanden auf den Arm nehmen. / Mit einem blauen Auge davon kommen…) 

eta atsotitzak (Sprichwörter) (Wer nicht wagt, der nicht gewinnt. / Wo kein Kläger ist, ist auch kein 

Richter…). 

FONETIKA ETA FONOLOGIA 

• Alfabetoa 

a [a] [a:], b [b], c [s] [k], d [d], e [e] [e:], f [f], g [g], h [h], i [i] [i:], j [j], k [k], l [l], m 

[m], n [n], o[o] [o:], p[p], q[kv], r[r], s[s] [z], β [s], t [t], u[u] [u:], v[v] [f], w[v], x[ks], 

y[y], z[ts] 

• Bokalak, diptongoak eta kontsonanteak antzematen eta ahoskatzen ikasiko dugu. 

Hots eta fonema bokalikoak: bokal-kopurua (a [a]; a, aa, ah [a:]; e [e]; e, ee, 

eh [e:]; i [i], i, ie, ih [i:], o [o]; o, oo, oh [o:], u [u]; u, uh [u:]). 

Diptongoak (ai [ai], ei [ai], äu [ y], eu [ y], au [a ]). 

Kontsonanteak: urkariak (/r/, /l/), sudurkariak (/n/, /m/, /ŋ/), frikariak (/j/, /z/, /v/, /x/, /ç/, 

/∫/, /s/, /f/), herskari ahostunak (/b/, /d/, /g/), eta herskari ahoskabeak (/p /, /t /, /k /). 

Hauchlaut (/h/). 

Bokalartean bi kontsonante badaude eta biak berdinak badira, lehenengo kontsonantea aurreko 

bokalarekin taldekatzen da, eta bigarrena ondorengo bokalarekin (kom-men, ken-nen, sol-len). 

• Zailagoak egiten diren fonemak 

ch [ç] (ich, nicht) [x] (machen), ig [ç] (lustig), qu [kv] (Quelle), sch [∫] (Schule), 

sp [∫ p] (Spanier), st [∫ t] (Student), schw [∫ v] (schwer), [h] (Haus), s (lesen ) 

• Azentua 

133 



MAILA AURRERATUA

Elementu lexikal isolatuek duten azentua. Alemanean hitzek ez daukate azentu ortografikorik. 

Normalean lehenengo silaba izaten da azentuduna (Ạrbeit, ạrbeiten, Ạrbeitsstunde, 

Ạrbeitsstundenlohn). 

• Erritmoa eta intonazioa. 

Intonazioa eta testuaren melodia. 

Era objektiboan eta neutralean hitz eginez gero, azentua perpausaren amaieran joan ohi da, ia beti 

azkenengo izenean. Nolanahi ere, azentua berez edozein hitzen gainean egon daiteke, hura 

nabarmendu nahi bada. 

• Prozesu fonologikoak 

- Metafonia (Umlaut) (ä [ε] [ε:], ö[ø] [œ], ü [y] [y:]). 

- hitz amaieran edo kontsonante baten aurretik dagoenean: aurreko bokalaren eragina 

(Vater, verstehen, mir, …) [ ]. 

- Schwa [ə] ia aditz guztien infinitiboetan eta errepikatzen diren formetan: reden 

[re:dən], sehen, [se:ən], 

ORTOGRAFIA 

• Letra larriak 

Hitz baten lehenengo hizkia letra larriz idazten da, baldin eta honako kategoria hauetako bati 

badagokio: izena, arrunta nahiz berezia; izen bihurtutako adjektibo, partizipio edo aditza; edota 

„Sie“ izenordaina eta dagokion „Ihr“ posesiboa, horiien kasu gramatikal guztietan. Halaber, letra 

larriz idazten da hitz baten lehenengo letra, baldin eta puntuaren edo bi puntuen ondoren dagoen 

perpausaren hasieran badago. 

• Uzkurdurak 

Preposizioa eta artikulua uzkurtzea (im, ins, zur…). 

• Askotan erabiltzen diren zeinuak (z. B., ca., &, AG, GmbH, WG, @, $, €,) 

• Puntuazio-zeinuak 

Puntua (Punkt → . ), koma (Komma → , ), bi puntuak (Doppelpunkt → : ), puntu eta koma 

(Semikolon → ;), galdera-ikurrak (Fragezeichen →?) eta harridura-ikurrak (Ausrufezeichen → !); 

horiek, hain zuzen, perpausaren amaieran bakarrik jartzen dira. Apostrofoak (Apostroph oder 

Auslassungspunkt→ ’) letra bat edo batzuk ordezkatzen ditu (Wie geht’s? / Klaus’ Zimmer). Dieresiak 

(Umlaut → ¨) metafonia adierazten du (spät, schön, hübsch, …). Komatxoak (Anführungszeichen „ “) 

estilo zuzenerako erabiltzen dira: hasierakoak behean jartzen dira eta bukaerakoak goian (Paul sagte: 

Guten Morgen.“). Parentesiak eta kortxeteak (Klammern → ( ), [ ] , ), marratxoa (Bindestrich → 

- Ein- und Ausgang ), eta marra (Gedankenstrich − „Danke” − „Bitte“). 

ORTOGRAFIA-ERREFORMA 

2006ko abuztuaren 1ean sartu zen indarrean behin betiko. 

134 



MAILA AURRERATUA

1) Hots – grafia korrespondentzia 

- ss edo β: 

Aurreko bokala laburra bada, ss idazten da β-ren ordez (dass, musste, Fluss…). 

Aurreko bokala luzea bada edo diptongo bat osatzen badu, β idazten da, orain arte bezala 

(groß. Fuβ, saβen, drauβen…). 

- Hitz elkartuetan, erroa osorik idazten da (Balletttänzerin, Schifffahrt…). 

- Zenbait erdarakadatan, idazkera bat dator fonetikarekin; baina, hala ere, bi formak zuzenak dira 

(Tunfisch/Thunfisch, Mayonäse/Mayonnaise, Jogurt/Joghurt…). 

2) Letra larriak eta xeheak 

Hitz bat letra larriz idazten da, artikulua eraman badezake; horrek, besteak beste, honako hauei eragiten 

die: 

- Denborazko esamoldeei (heute Abend, gestern Mittag…) 

- Izen moduan erabilitako zenbatzaileei (als Erstes, jeder Zweite, der Nächste… ); nolanahi ere, 

orain arte bezala idazten dira: viel, wenig, der eine, der andere… 

- Kolokazio idiomatikoetako adjektibo substantibatuei (im Allgemeinen, das Beste, bis ins Kleinste…). 

Letra xehez idazten dira honako hitz hauek: 

- Kolokazio idiomatikoetako adjektiboak, baldin eta kolokazioak ez badira izen bereziak (erste 

Hilfe, grüner Punkt…). 

- -(i)sch amaiera duten abizenetatik eratorritako hitzak (die grimmschen (auch: Grimmschen) 

Märchen, die lutherschen (auch: Lutherschen) Thesen…). 

- Gutunetako hiketa: du, dein, dich, ihr, euer… (auch Du, Dein, Dich, Ihr, Euer…). 

3) Grafia lotua edo banandua 

Arau berrien arabera, grafia banandua hartuko da normaltzat. Honako aditz-sintagma hauei eragingo 

die: 

- Infinitiboa/izena/partizipioa + aditza (kennen lernen, sitzen bleiben, spazieren gehen, Halt machen, 

Rad fahren, Schlange stehen, bekannt geben, getrennt schreiben, verloren gehen…). 

- Adjektiboa + aditza bananduta idazten dira, baldin eta sehr / ganz hitzen bidez adjektiboa mailakatu 

edo osatzen bada: [fern liegen (ferner liegen), (ganz) leicht fallen, ] 

-Adberbioa (elkartua) + aditza (aneinander fügen, aufwärts gehen…). 

Bigarren lekuan partizipioa badago, infinitiboaren araberakoa izango da grafia: allein erziehend (allein 

erziehen baita). fett gedruckt; baina Not leidend (esamoldea Not leiden baita). 

4) Marratxoa duen grafia 

- Zifrak eta letrak elkartzeko, marratxoa erabili behar da (4-fach, 21-jährig, 100-prozentig (aber: die 

70er Jahre, 40%ig, ein 12tel) 

- Grafia argiagoa izan dadin erabil daiteke (Fuβball-Länderspiel, Black-out…) 

5) Zeichensetzung 

Koma ken daiteke: 

Und edo oder bidez elkartutako perpaus nagusietan (Das Essen war ausgezeichnet (,) und der Kellner 

bediente uns sehr freundlich.) 

Infinitibozko perpausetan: (Wir versuchten (,) das Gerät zu reparieren.) 

135 



MAILA AURRERATUA

6) Hitzak nola banandu lerroa amaitzen denean 

- Silaben arabera: vermehrte Trennung nach Sprechsilben: A-bend (da-rum, In-te-res-se (baita ere 

In-ter-es-se), Lis-te…) 

- ck ez da kk bihurtzen dagoeneko: We-cker (lehen Wek-ker), Rö-cke (lehen Rök-ke)... 

136 



MAILA AURRERATUA

ITALIERA B2.1 

PERPAUS BAKUNA ETA PERPAUS KONPOSATUA 

- Perpaus desideratiboak subjuntiboan, sarrera egiten dieten elementuekin edo haiek gabe: fosse qui 

mia madre!; magari sapessi l’inglese!; almeno avesse telefonato! 

- Izen-perpausak: treni e aerei: nuovi aumenti. 

- Galde-perpausak subjuntiboan. 

- Sarrera egiteko si duten perpaus inpertsonalak errepasatuko ditugu eta noi balioa duen si eskualdealdaera 

lantzen hasiko gara. 

- Perpausen gaian sakonduko dugu: bai frasali aditzak dituzten perpausetan (metter su, buttar giù), eta 

bai preposizio-sintagmak dituzten perpausetan: astenersi dal bere, disporsi a partire, disponibile al 

dialogo. 

- Sarrera egiteko hainbat elementu dituzten zeharkako galde-proposizioak: chiedo l’ora della partenza; 

so come è arrivato;vorrei sapere che cosa hai deciso. 

- Koordinatuak: 

- Però,tuttavia, anzi, invece, eppure duten perpaus adbertsatibo koordinatuak sakonago ikasiko 

ditugu. 

- Invece duten proposizio adbertsatiboak, bai esplizituak (dice di essere stanco, invece sta 

andando a ballare), eta bai inplizituak (invece di studiare, ascolta la musica tutto il giorno). 

- Korrelaziozko egitura koordinatuak: non solo… ma anche 

- Kausazko mendekoak: 

- Poiché, dato che, siccome, visto che… dutenak. 

- Per eta infinitibo konposatua duten proposizio inplizituak: ti ringrazio per avermi invitato a 

cena 

- Senza eta infinitiboa duten mendeko esklusibo inplizituak: ho guardato l’ora senza accendere la luce 

- Mendeko kontzesibo esplizituak subjuntiboan: benché, sebbene, nonostante, indikatiboan dauden 

kontzesibo esplizituen aldean: anche se. 

- Baldintzazko mendeko proposizioetan sakonduko dugu: lehenaldiko subjuntiboko pluskuanperfektua 

nola erabiltzen den: se mi avesse telefonato, non gli avrei risposto. 

- Baldintzazko mendekoetan eta se hitzaz beste, sarrera egiteko balio duten lokuzioak ikasiko ditugu: 

qualora, a patto che, ammesso che… 

- Sakonago ikasiko ditugu, batetik, garaikidetasuna, gerokotasuna eta aurrekotasuna adierazten duten 

denborazko proposizio esplizituak; bestetik, prima che eta subjuntiboa; eta azkenik, prima che eta 

indikatiboan. 

- Denborazko mendeko inplizituak: dopo eta infinitibo konposatua: dopo aver comprato il vestito, mi 

sono subito pentita ; prima di e fino a eta infinitiboa: lavorò fino a sentirsi male per la stanchezza. 

- Mendeko erlatibo esplizituak subjuntiboan: è il libro più bello che abbia mai letto. 

- Allo scopo di, al fine di hasieran duten helburuzko mendeko esplizituak eta inplizituak. 

- Maggioranza, uguaglianza, minoranza adierazteko mendeko konparatiboak errepasatuko ditugu. 

- Diskurtso zuzenetik zeharkakora eta alderantziz nola pasatzen den sakonduko dugu. 


- Singularrean bakarrik erabiltzen diren hitz gehiago ikasiko ditugu (la superbia, la fame, 

l’umidità, la malaria…), bai eta pluralean bakarrik erabiltzen direnak ere: i dintorni, i posteri, 

le redini… 

137 



MAILA AURRERATUA

- Maskulinoan eta femeninoan esanahi desberdina duten izenak sakonago ikasiko ditugu: il 

banco/la banca, il fronte/la fronte, il capitale/la capitale 

- Generoarekin zerikusia duten esanahi-aldaketak: la tavola/il tavolo, la finestrina/il 

finestrino… 

- Preposizio jakin batzuk eskatzen dituzten adjektiboak: adatto a… capace di… 

- Izen moduan erabiltzen diren adjektiboek zer funtzio eta erabilera dituzten: il bello, il meglio, 

l’utile, la sinistra, il milanese (= i dintorni di Milano, persona di Milano)… 

- Izenaren ostean doazen adjektibo aldatuak: un ragazzo stupidino, izen- edota aditz-osagarria 

eskatzen duten adjektiboak: una casa piena di libri; una lingua difficile da imparare. 

- Adjektiboak izenarekiko duen posizioa; bereziki, izenaren aurretik jartzean duen posizioa 

aztertuko dugu: subjektibotasun handiagoa emateko (ho preso un’importante decisione), 

biziagotze-funtzioa izateko (ha una discreta età), edo kristaldutako formulatan erabiltzeko 

(bella presenza, bravo ragazzo…). 

DETERMINATZAILEAK 

- Artikuluak: artikulurik ez jartzea: adberbio-lokuzioetan (a torto), esamolde multilexikaletan 

(disegno di legge), eta normalean erabiltzen diren zenbait kolokaziotan (cambiare casa, vivere 

in città), gaztelaniarekiko disimetriak daudenetan bereziki. 

- Erakusleak: aurreko urteetako gaiak errepasatuko ditugu. 

- Posesiboak:aurreko urteetako gaiak errepasatuko ditugu. 

- Zenbatzaileak: banatzaileak: uno a uno, due per volta… 

- Zehaztugabeak: aurreko urteetako gaiak errepasatuko ditugu, eta bereziki, aditza subjuntiboan 

edo indikatiboan eskatzen duten zehaztugabeak: qualsiasi, qualunque 

- Galdetzaileak: aurreko urteetako gaiak errepasatuko ditugu. 

IZENORDAINAK 

- Pertsona-izenordainak: subjektu gisa erabiltzen diren egli, ella, essi eta esse pertsonaizenordainak, 

lui, lei eta loro nola erabiltzen diren kontuan hartuta. 

Si izenordaina ci bihurtzea aditza inpertsonala denean: bai aditz-joko bihurkarietan, bai eta 

aditz-joko pronominaletan (ci si lava, ci si incontra) 

- Erakusleak: ciò non eta nola erabili 

- Zehaztugabeak: aurreko urteetako gaiak errepasatuko ditugu, eta bereziki, aditza 

subjuntiboan edo indikatiboan eskatzen duten zehaztugabeak. Non pleonastikoa duten 

egiturak: tutto andava bene, finché non è arrivato lui; ezezko ugari duten egiturak: non 

conosco nessuno 

- Erlatiboak: cui izenordain erlatiboak preposiziorik gabe erabiltzen diren kasu bereziak: la 

persona cui rivolgersi è…; eta osagarri bikoitzaren balioa dutenak: l’uomo il cui cane è stato 

investito, farà denuncia. 

Il che eta per cui izenordain erlatibo neutroen formak eta erabilerak. 

- Posesiboak: nola erabiltzen den izenordain posesiboa, substantibatu ostean: i nostri (= 

compagni di squadra, partito, ecc.); arrivano i nostri!; vuoi sapere la mia? (opinione); la 

legge è dalla sua (parte); sta sulle sue (posizioni). 

Artikulua ez erabiltzea esamolde finkoetako posesiboen aurrean: a mio parere, a mio agio, a 

nostra insaputa, a mio nome… 

- ci eta ne: zer balio duten eta non jartzen diren laburbilduko dugu. 

ADITZAK 

138 



MAILA AURRERATUA

- Indikatiboa: - Errepasatu egingo ditugu, batetik, aditz erregular eta irregularrak lehenaldi 

mugagabean; eta bestetik, eskualde bakoitzean zer forma erabiltzen den 

gehien. 

- Mendeko perpausetan lehenaldi pluskuanperfektua nola erabiltzen den 

errepasatuko dugu (trapassato prossimo). 

- Lehenaldi mugagabe konposatuak zer morfologia eta erabilera dituen 

(trapassato remoto). 

- Geroaldi konposatua zer modutan erabiltzen den errepasatuko dugu 

- Agintera: - Izenordainak aginterarekiko non jarri errepasatuko dugu, bai agintera zuzena 

denean, bai zeharkakoa (kortesiazkoa) denean. 

- Baldintza: - Baldintzazko mendekoa nola erabili sakonago ikusiko dugu: a) iraganeko 

gertaerekin zerikusia duten etorkizuneko gertaerak adierazteko; b) gertatu 

ahal izan den albiste bat aurkezteko, nahiz eta oraindik baieztatzeko egon. 

- Subjuntiboa: Mendeko perpausetan subjuntiboko zer denbora aukeratu errepasatuko dugu: 

a) orainaldia, orainarekiko garaikidetasuna adierazteko; b) inperfektua, 

iraganarekin edo oraina baino lehenago gertatutakoarekiko garaikidetasuna 

adierazteko (penso che tu avessi ragione); lehenaldi burutua, oraina baino 

lehenago gertatutakoa adierazteko (penso che Luigi sia già partito); eta 

pluskuanperfektua, iragana baino lehenago gertatutakoa adierazteko (pensavo 

che Luigi fosse già partito). 

- subjuntiboa mendeko perpausetan, honako hau adierazteko: a) helburua: è 

venuta perché Luigi la possa incontrare; b) baldintza: viene purché lo 

vogliate; c) denbora: verrò prima che Maria parta; d) kontrastea: è partita 

nonostante avesse la febbre; e) modua: si comportava come se avesse 

dimenticato tutto; f) muga: direi di non invitarlo al matrimonio, a meno che 

non desideriate diversamente. 

- Gerundioa: - Gerundioa erabiltzean, italieraren eta gaztelaniaren artean dauden disimetria 

nagusiak ikusten hasiko gara. 

- Infinitiboa: - Bigarren mailako perpauseko eta perpaus nagusiko subjektua bera denean, 

nola erabiltzen den infinitiboa. 

- Zenbait juntagailuren ostean: esaterako, anziché, piuttosto, che, oltre che, 

abbastanza da… 

- Boz pasiboa: - essere, venir eta andare laguntzaileak erabiltzean, aditz iragankorretatik 

eratzen diren pasiboak errepasatuko ditugu, betebeharrezkotasun- edota 

behar-zentzua dutenak; andare laguntzailea nola erabiltzen den denbora 

konposatuetan, distruggere, perdere… aditzekin; lehenaldiko partizipioa eta 

perpaus pasiboko subjektuaren genero eta numeroen arteko komunztadura 

(Paola è stata promossa). 

- Batetik, si passivante egitura eta erabilerak sakonduko ditugu, eta, bestetik, 

subjektuaren eta lehenaldiko partizipioaren arteko komunztadura, generoari 

eta numeroari dagokionez (i documenti richiesti vanno consegnati entro 

domani) 

- Si inpertsonala eta partizipio nahiz adjektiboaren arteko komunztadura 

sakonduko ditugu (se si guida stanchi si rischia un incidente; quando si è 

mangiato troppo non si dorme bene; si è andati insieme) 

- Balio arazlea duten perpausak sakonago ikasiko ditugu: zenbait egitura; esaterako: far 

fare o lasciar fare. 

139 



MAILA AURRERATUA

- Aditz fraseologikoak sakonago ikasiko ditugu: accusare di, decidere di, decidersi a, 

giocare a, insistere a/nel, interessarsi di/a, offrire da/a, parere di, pensare di/a, prepararsi 

a/per, provare a /di, rinunciare a, riuscire a/di, sapere di, scusarsi di/per, sembrare di, sentirsi 

di, servire da/per/a, sognare di, tenerci a, tornare a, vedere di, vergognarsi di/a … 

- Aditz pronominalak eta si inpertsonala: ci si lava appena alzati. 

ADBERBIOAK 

- Aurreko urteetako gaiak errepasatuko ditugu. 

- Indartze-funtzioa mai più esaldietan. 

- Mica non eta nola erabili. 

LOKAILUAK 

- Aurreko urteetako gaiak errepasatuko ditugu. 

- Denbora-esamolde deiktikoak (l’anno prossimo, recentemente, attualmente…), eta 

anaforikoak (l’indomani, successivamente...) errepasatuko ditugu. 

- Lokuzio preposizional gehiago ikasiko ditugu: esaterako, a causa di, a meno di, a dispetto di, 

a favore di, a fianco di/di fianco a, per causa di, per effetto di, per mezzo di, per conto di, in 

mezzo a, in cima a, in base a, in quanto a, rispetto a… 

- Korrelazio-funtzioetan sakonduko dugu: hala nola, sia … sia, né … né, tanto … quanto, non 

solo … ma anche, etab. 

- e lokailuaren funtzio adbertsatiboa: Fumare fa male, e la gente continua a fumare 

- Ma, bensí, anzi eta invece lokailuek zuzentzeko funtzioa dutenean. 

- Ma, però, tuttavia eta eppure lokailuek kontrastea egiteko funtzioa dutenean. 

- O, oppure, ossia, ovvero lokailu disjuntiboak nola erabili eta zer funtzio duten errepasatuko 

dugu. 

DISKURTSOA 

- Kohesioa: - Gaiak jarraitu egiten duela adierazteko, korreferentziazko prozedura 

gramatikalak aztertuko ditugu (izenordain eta perifrasi ordezkatzaileak). 

- Batetik, lokailu semantikoak aztertuko ditugu, hain zuzen ere, kausazkoak 

(quindi, perciò…), denborazkoak (allora, successivamente…), logikoak edota 

beste era batekoak. Eta bestetik, interakzioan ohikoak diren lokailu 

pragmatikoak; hau da, diskurtsoko seinaleak (vediamo, niente, beh, sai, 

boh…). 

- Koherentzia: - Aditz-denboren koherentzia sakonago ikasiko dugu. 

- Diskurtsoko semantika jarraia izatea bermatzen duten prozedurak aztertuko 

ditugu 

- Antolaketa: - Honako adierazgailu hauek nola erabiltzen diren aztertuko dugu: hasiera 

markatzen dutenak (Come va? Piacere!…), egitura antolatzen dutenak (in 

primo luogo, insomma…), eta birformulatzeko balio dutenak (cioè, voglio 

dire…). 

- Nola puntuatzen den errepasatu 

- Kortesia: - Tratamendu-formulak nola erabiltzen diren (prego, scusi, le spiace se … 

hitzek dituzten hainbat esanahi) 

- Perpaus pasiboaren eta zehaztugabearen bidez, hiztunaren presentzia 

leuntzea (uno fa quel che può) 

- Entzulearen presentzia nola leuntzen den, si inpertsonalaren bidez (si deve 

arrivare presto) edo aditz inpertsonalen bidez (bisogna terminare il lavoro) 

140 



MAILA AURRERATUA

- Modua adierazteko zenbait aditz-denbora erabiltzea: esaterako, inperfektua, 

baldintzazkoa eta geroaldia 

- Funtzio sozialetarako balio duten esamoldeak aztertuko ditugu: hala nola, 

aginduak emateko (/e dispiace se ...), eskatzeko (le sarei molto grata se…) 

- Besteari laguntzeko erantzunak: (sì, certo, ma chiaro, si figuri, faccia pure, 

non c'è di che ...) 

- Inferentziak: - Ohiko esamoldeek hainbat komunikazio-egoeratan dituzten zentzu inplizituak 

(potrebbe dirmi l'ora?) 

- Anbiguotasun ilokutiboa (è tardi: orduari buruzko informazioa ematen du; 

bukatzeko agintzen du; sbrigati! bezalaxe, asmo baten berri ematen du) 


- Tematizazioa eta fokalizazioa: - Hainbat baliabideren bidez nabarmentzea, bai hiztunek 

dagoeneko ezagutzen duten informazioa, bai informazio berria. Baliabide 

horiek gramatikalak (una soluzione lei ce l’ha), lexikoak (questa sì che è 

un’idea geniale!), intonaziozkoak eta azentuaziozkoak izango dira. 

-Elementu bat nola indartzen den (harridura, enumerazioak, errepikapenak, 

gradu superlatiboa, hizkiak (stravecchio, macchinone…), azentuazioa, luzatze 

fonikoa, eta silaba-banaketa. 


- Lehendik jorratutako eremu semantikoekin zerikusia duen lexikoa errepasatu eta 

eskematizatuko ditugu 

- Natura, espazio eta ingurunearekin zerikusia duen lexikoa 

- Burokraziako, bankuetako, posta-bulegoetako eta oro har erakunde publikoetako oinarrizko 

lexikoa 

- Ikasleak ikasten ari diren gai eta ikastaroetako oinarrizko lexikoa 

- Erdaratiko maileguak eta gauza bera esateko italieran dauden hitzak: pic-nic/colazione al 

sacco, night club/locale notturno, T-shirt/maglietta… 

- Sinonimo partzialak eta nola erabili behar diren zenbait hitz, esaterako: andare/venire, 

sapere/conoscere, guardare/vedere, ascoltare/sentire 

- Normalean erabiltzen diren metaforak: fare il muso lungo, fra capo e collo, su due piedi, 

prendere la palla al balzo… 

- Aldaketa-prozedurak atzizki hauetan: -etto, -ello, -uccio, -one, -accio… 

- Eratorpen-prozedurak: I→I –ario amaiera duten izen agenteak (funzione/funzionario), A→I – 

nte amaiera dutenak (cantare/cantante), –one amaiera dutenak (mangiare/mangione) 

- Eratorpen-prozedurak: I→Adj –istico (calcio/calcistico), -ivo (festa/festivo), -evole 

(colpa/colpevole), -bile amaiera dutenak (tasca/tascabile) 

- Eratorpen faltsuak: matto/mattone, burro/burrone… 

- Normalean erabiltzen diren zenbait collocazioni: trancio di pizza, fissare un appuntamento, 

tenere un concerto… 

- Egoerak zenbateraino den formala kontuan izanda, lexikoa mailakatzea 

- Erabilera-eremuaren araberako erregistro lexikoak 

- Literatur testuetan, egile- eta herri-abestietan, filmetan eta abarretan azaltzen diren eskualdeko 

italierak dituen zenbait ezaugarri lexiko aurkeztuko ditugu. 

- Gehien erabiltzen diren onomatopeiak aurkeztuko ditugu (animalien hotsak, komikietako 

hizkera, etab.). 

141 



MAILA AURRERATUA

FONOLOGIA ETA ORTOGRAFIA 

- Espainieradunei, ahoskatzeko garaian, zailtasun gehien sortzen dizkieten hotsak ondo 

artikulatzen ikasteko lan egingo dugu. 

- Era berean, sakonago ikusiko dugu nola egiten diren transkribapen fonologikoak IPAren 

bitartez (International Phonetic Alphabet). 

- Trunkamendua errepasatuko dugu: bai bokaletan (nessun aiuto), bai silabatan (un bel tipo), bai 

eta trunkamendua egitea aukerakoa den kasuetan ere (venir meno, far studiare). 

- Perpausaren erritmoa sakonago aztertuko dugu. 

- Italiaren iparraldeko eta hegoerdialdeko eskualdeetako hizkerek dituzten zenbait ezaugarri 

orokor aurkeztugu ditugu: esaterako, raddoppiamento sintatticoa, scempie-kontsonanteak, 

kontsonante ahoskabeak ahostuntzea, hitzak trunkatzea, /t∫/ fonema /∫/ sabaikari gisa egitea, 

/d / fonema / / sabaikari gisa egitea, Toskanako gorgia, s ahostuna eta ahoskabea egitea. 

- Testu idatzietan silabak banatzea eta l’accapo egitea. 

ITALIERA B2.2 

PERPAUS BAKUNA ETA PERPAUS KONPOSATUA 

- Aditz fraseologikoak eta aspektu-aditzak dituzten esaldiak sakonago aztertuko ditugu. 

- Si hitzaz hasten diren perpaus inpertsonalak errepasatuko ditugu 

- Mendeko proposizioen egitura eta funtzioa errepasatuko dugu: 

- helburuzkoak 

- kausazkoak 

- kontzesibo esplizituak 

- subjuntibo pluskuanperfktuan dauden baldintzazkoak 

- denborazko esplizituak 

- denborazko inplizituak 

- moduzkoak 

- erlatiboak 

- Ondoriozko mendeko esplizituak (era così bella che me ne innamorai) eta inplizituak (sei 

abbastanza grande da capire il problema). 

- Proposizio adbertsatiboak eta koordinatu adbertsatiboak errepasatuko ditugu 

- di+infinitiboa edo infinitiboa duten izen-proposizio inplizituak: spero di restare; desidero restare 

ancora. 

- Infinitiboan dagoen perpaus erlatibo inplizitua ikasten hasiko gara: Sono in tre a voler giocare, È un 

libro da leggere. 

- Gerundio bakuna eta konposatua nola erabiltzen diren errepasatuko dugu: a) kausazko mendekoetan 

(essendo stanco, smetto di lavorare); b) mendeko kontzesiboetan (pur essendo stanco, esco to stesso); 

c) baldintzazko mendekoetan (studiando di piu, avresti già finito I'università); d) denborazko 

mendekoetan (scendendo le scale, sono caduta); e) moduzkoetan (camminava zoppicando) 

- Izen-perpausak: mani in alto!; quanto zucchero nel caffe? 

- Galdera-perpausak subjuntiboan eta infinitiboan: che sia lui?, che dire? 

- Perpausaren hurrenkera markatua lortzeko: a) ezkerrera pasa: di amici ne ha tanti; b) eskuinera pasa: 

ne ho visti tanti di film di Pasolini; c) scissa perpaus erlatiboa erabili: è Luisa che ha presentato il 

film. 

142 



MAILA AURRERATUA


- -a amaiera duten izen maskulinoak errepasatuko ditugu (// delta, il cobra, il boia ...), bai eta -o 

amaiera duten izen femeninoak ere (la mano, la libido, la flebo ...). 

- Zenbait izen arrunt aztertuko ditugu: alegia, genero naturalaren eta genero gramatikalaren 

arteko komunztadurarik ez izan, eta pertsonak adierazteko balio dutenak, hala nola, la 

guardia, il/la soprano, il sosia... 

- Pertsonen zenbait izen arruntetan, korrespondentzia falta genero naturalaren eta genero 

gramatikalaren artean: la guardia, il/la soprano, il sosia.. 

- Hirien izenen generoa (la Milano che ho conosciuto non c’è più) eta futbol-taldeen generoa (la 

Lazio, il Torino). 

- Preposizio jakin batzuk eskatzen dituzten izenak (fiducia in..., fedeltà a...). 

- Nola egiten den plurala: aldatzen ez diren izen elkartuak direnean (portalettere, 

purosangue...); elkarketako bigarren osagaia bakarrik aldatzen duten izenak direnean 

(cavolfiore, capolavoro...); lehenengo osagaia bakarrik aldatzen duten izenak direnean 

(capifamiglia, fichidindia...); eta bi osagaiak aldatzen dituzten izenak direnean (casseforti, 

bassifond ...) 

- Adjektibo kalifikatzaile konposatuak eta haien plurala nola egiten den: abitudini piccoloborghesi, 

la gonna rosa pallido, accordi economico-finanziari... 

- Adjektibo-funtzioa duten partizipioak izenaren ostean joatea: una casa cadente, un locale ben 

riscaldato... 

- Diskurtsoko zati batzuk nominalizatzea: // sapere, il perché ... Izenaren aurretik edo ondoren 

joan, esanahi desberdina duten adjektibo kalifikatzaileak: un alto magistrato/un magistrato 

alto, una certa informazione/una informazione certa... 

- Bello erabiltzeko modu bereziak: un bel giorno, il bello è che, nel bel mezzo del film... 

- Superlatiboa erabiltzeko zenbait modu: batetik, lagunartekoa (Maria è tutta matta, Luca è un 

sacco bello), eta bestetik, idiomatikoa (ubriaco fradicio, stanco morto, povero in canna ...). 

- Izenaren kalitatea adierazteko esamolde finkoak: la dolce vita, la vecchia guardia, in alto 

mare... 

- DETERMINATZAILEAK 

- Artikuluak: - Artikulu determinatzailearen erabilera abizen maskulinoekin (i 

Rossi) edo siglekin (il pm, il Censis) 

- Kategoria lexikoak nominalizatzean artikulu determinatzailea nola 

erabiltzen den errepasatuko dugu 

- Errepasatu egingo dugu nola erabiltzen den artikulu 

determinatzailea leku-izenekin (kontinenteekin, herrialdeekin, 

hiriekin, auzoekin, uharteekin, ibaiekin, lakuekin, bailarekin, 

mendiekin) 

- Artikulu determinatzailea nola erabiltzen den, leku-izenen ostean 

haiek zehazteko elementuak badatoz: la Roma fascista 

- Erakusleak: - Costui erakuslea nola erabiltzen den eta zer funtzio dituen 

- Stesso, medesimo norberarena dela adierazteko (ha chiamato la 

stessa persona) eta izena indartzeko (// ministro stesso ha dichiarato) 

- Posesiboak: - Proprio adjektibo eta izenordain posesiboa erabiltzea, bai posesibo 

bihurkari gisa, eta bai aditz inpertsonalekin 

- Zenbatzaileak: - Adjektibo eta izenordain zenbatzaile kardinalak non jarri: tre 

bravi bambini, tre bambini bravissimi, questi tre bambini, voi tre... 

143 



MAILA AURRERATUA

- Zehaztugabeak: - Tale, parecchi eta qualsiasi determinatzaileek zer forma duten eta 

nola erabiltzen diren: izenaren ostean doazenean (prenderò in affitto 

una casa qualsiasi) 

- Nola erabili alcuno ezezko perpausetan (per me non c’è alcuna 

possibilità) 

- Korrelaziozko adjektibo eta izenordain zehaztugabeak: alcuni 

pazienti dicono di stare meglio, altri ancora no 

- Galdetzaileak: - Aurreko urteetako edukiak errepasatuko ditugu 

IZENORDAINAK 

- Pertsona-izenordainak: - Pertsona izenordainen balio posesiboa, azentugabeak 

direnean eta zeharkako osagarria dutenean (datibo etikoa) mi sono 

tagliata i capelli, mi sono vista un bel film 

- Si izenordainaren balioak laburbilduko ditugu 

- Pertsona-izenordainak enklitikoak izan daitezke mendekoetan, 

bai gerundioarekiko (riportandotela a casa sei più sicura), bai 

partizipioarekiko (vistolo in difficoltà, l'ho aiutato), eta bai forma 

konposatu zehaztugabeekiko (dopo averla vista ...) 

- Erakusleak: - Costui/costei,costoro/coloro erakuslea nola erabili eta zer funtzio 

dituen 

- Questa erakusleak balio neutrala duenean: questa sì che è 

bella! bai eta lì, là hitzen bidez indartzen direnean. 

- Codesto erakuslearen erabilera burukratikoak 

- Zehaztugabeak: - Tale eta parecchi nola erabiltzen diren eta 

zer forma duten 

- Korrelaziozko zehaztugabeak: gli uni ... gli altri, una cosa è ...altro 

è 

- Erlatiboak: - Aurreko urteetako edukiak errepasatuko ditugu 

- Posesiboak: - Aurreko urteetako edukiak errepasatuko ditugu 

ADITZAK 

- Modu subjuntiboa: - Honako puntuetan sakonduko dugu: a) subjuntiboaren erabilera iritzia, 

sinesmen pertsonalak eta sentimenduak adierazteko balio duten izenekin (mi 

tormenta il dubbio che mi abbia mentito; prende piede l'ipotesi che si tratti 

di un delitto; ho la speranza che venga); 

b) perpaus nagusiaren aurretik doazen mendeko perpaus subjuntiboak: che 

Paolo fosse un incosciente, lo sapevo 

- Gerundioa: - Gerundioari dagokionez, italieraren eta gazteleraren artean dauden disimetria 

nagusiak sakonago ikusiko ditugu: 

- Mendeko perpausetan gerundio konposatua nola erabiltzen den: avendo 

camminato tutto il giorno, sono molto stanca 

- Ekintza bat errepikatu egiten dela adierazteko, andare+gerundioa: Maria va 

dicendo che è tutto falso 

- Infinitiboa: - Infinitiboa lehenaldian: vorrei aver studiato il greco antico 

- Infinitiboa, zerbitzatzeko aditzekin: avresti dovuto dirlo 

- Infinitiboak izen-funtzioa duenean: // mangiare, il volere, I'aver 

votato... 

144 



MAILA AURRERATUA

- Partizipioa: - Orainaldiko partizipioak aditz-balioa (nell’acqua bollente, il treno 

proveniente da) eta adjektibo-balioa duenean (avvincente, arrogante) 

- Orainaldiko partizipioa burokraziako hizkeran: gli aventi diritto 

- Partizipioari dagokionez, gazteleraren eta italieraren artean dauden 

disimetriak: una barzelletta divertente /un chiste divertido 

- Lehenaldiko partizipioa izenordain enklitikoarekin: una volta conosciutolo, 

le piacque 

- Boz pasiboa: - Lehenaldiko partizipioaren eta perpaus pasiboko subjektuaren arteko 

komunztadura errepasatuko dugu: hain zuzen ere, genero eta numeroaren artean 

egon beharrekoa. 

- Batetik, si passivante egitura eta ererabilerak errepasatuko ditugu, eta, 

bestetik, subjektuaren eta lehenaldiko partizipioaren arteko komunztadura, 

generoari eta numeroari dagokienez. / documenti richiesti vanno consegnati 

entro domani 

- Horrez gain, si inpertsonalaren erabilera errepasatuko dugu, bai eta 

adjektiboaren eta partizipioaren arteko komunztadura ere: se si guida stanchi si 

rischia un incidente; quando si è mangiato troppo non si dorme bene 

- Egitura bihurkariak: mi sono vista un bel film erakoak. Gainera, errepasatu egingo dugu 

lehenaldiko partizipioaren eta objektu zuzenaren arteko komunztadura: le ciliegie me le sono mangiate 

tutte. 

- Denboren arteko komunztadura: aditz-moduak eta aditz-denborak (consecutio temporum) 

errepasatuko ditugu. 

- BERBIOAK 

- Aurreko urteetako edukiak errepasatuko ditugu 

- Mai adberbioak perpausean zer funtzio dituen eta non jartzen den: a) perpaus eliptikoetan 

(mai sentito, mai visto); b) izenordain, adjektibo edo adberbio galdetzaile baten ostean (chi 

mai potrebbe desiderare una cosa simile?) 

- Adberbio fokalizatzaile gehiago ikasiko ditugu: solo, perfino, soprattutto, specialmente, 

addirittura, proprio... 

- Adberbioak errepasatuko ditugu, bai sì erantzuteko (già, assolutamente, certo, va bene, 

senz'altro, esatto, proprio, appunto, indubbiamente...), bai no erantzuteko (assolutamente no, 

affatto) 

- Affatto nola erabiltzen den: a) baiezko perpausetan (hanno idee affatto diverse); b) ezezko 

perpausetan (non è affatto vero) 

LOKAILUAK 

- Aurreko urteetako edukiak errepasatuko ditugu 

- Testuko lokailuak errepasatuko ditugu: bai funtzio adbertsatiboa (anzi, tuttavia,...), bai 

azalpenezkoa (in effetti, ovvero ...), bai zerrendatzailea dutenak (anzitutto, inoltre ...) 

- Diskurtsoko seinaleak nola erabiltzen diren sakonago aztertuko dugu (ecco, capirai!, no? ...) 

- Da preposizioak proposizio erlatibo inplizitua sartzeko balio duenean: ho molto da fare, non 

c'è niente da mangiare; ondoriozko proposizioa sartzeko balio duenean: è così dolce da 

risultare nauseante 

- Per preposizioak ondoriozkoak sartzeko balio duenean: è troppo intelligente per non capire 

- Preposizioak esamolde idiomatikoetan nola erabiltzen diren: di buon'ora, a bruciapelo, su per 

giù ... 

DISKURTSOA 

- Kohesioa: - Gaiak jarraitu egiten duela adierazteko balio duten korreferentziazko prozedura 

gramatikalak errepasatuko ditugu (izenordainak eta ordezko perifrasiak). 

145 



MAILA AURRERATUA

- Batetik, lokailu semantikoak aztertuko ditugu; hain zuzen ere, erlazio hauek 

adierazten dituztenak: kausazkoak (quindi, perciò…), denborazkoak (allora, 

successivamente…), logikoak edota beste era batekoak; eta bestetik, interakzioan 

ohikoak diren lokailu pragmatikoak aztertuko ditugu, hau da, diskurtsoko seinaleak 

(vediamo, niente, beh, sai, boh…) 

- Koherentzia: - Aditz-denboren arteko koherentzian sakonduko dugu 

- Diskurtsoko semantika jarraia izan dadin bermatzen duten prozedurak aztertuko 

ditugu 

- Antolaketa: - Sakonago aztertuko dugu nola erabiltzen diren adierazgailuak hasiera markatzen 

dutenean (Come va?, Piacere!), egituratu egiten dutenean (in primo luogo, insomma), 

edota birformulatzeko balio dutenean (cioè, voglio dire). 

- Kortesia - Tratamendu-formulak errepasatuko ditugu: prego, scusi, le spiace se eta abarretako 

bakoitzak dituen hainbat esanahi. 

-Perpaus pasiboaren eta zehaztugabearen bidez, hiztunaren presentzia nola leuntzen 

den (uno fa quel che può) 

- Entzulearen presentzia nola leuntzen den, si inpertsonalaren bidez (si deve arrivare 

presto) edo aditz inpertsonalen bidez (bisogna terminare il lavoro) 

- Zenbait aditz-denbora modua adierazteko erabiltzea: esaterako, inperfektua, 

baldintzazkoa eta geroaldia 

- Funtzio sozialetarako balio duten esamoldeak aztertuko ditugu: hala nola, aginduak 

emateko (/e dispiace se...), eskatzeko (le sarei molto grata se…) 

- Kooperaziozko erantzunak: (sì, certo, ma chiaro, si figuri, faccia pure, non c'è di 

che...) 

- Inferentziak: - Ohiko esamoldeek hainbat komunikazio-egoeratan dituzten zentzu inplizituak (potrebbe 

dirmi l'ora?) 

- Anbiguotasun ilokutiboa (è tardi orduari buruzko informazioa ematea; bukatzeko 

agintzea; sbrigati! bezalaxe, asmo baten berri ematea) 

- Ironia-tonuan 

- Tematizazioa eta fokalizazioa: - Hiztun guztiek dagoeneko ezagutzen duten informazioa 

nabarmentzeko hainbat baliabide nola erabiltzen diren: gramatikalak (Una soluzione lei ce 

I'ha), lexikoak (Quesfa sì che è un'idea geniale!), intonazio eta azentuazio bidez 

egindakoak, elementu bat indartzea (harridura, enumerazioak, errepikapenak, gradu 

superlatiboa, hizkiak (stravecchio, macchinone...), azentuazioa, luzatze fonikoa, eta 

silaba-banaketa. 


- Lehendik jorratutako eremu semantikoekin zerikusia duen lexikoa errapasatu eta 

eskematizatuko dugu 

- Artearen eta ikuskizunaren munduarekin zerikusia duen lexikoa 

- Erakunde publikoetan oro har erabiltzen den burokrazia-lexikoa sakonago aztertuko dugu 

- Konnotazio negatiboa duten hitzak: matrigna, politicante... 

- Hitz orokorrak: affare, tizio, faccenda... 

- Klasean ikusitako zenbait kultur eremurekin zerikusia duen lexikoa sakonago aztertuko dugu 

- Eratortze-prozedurak: aurrizki gehiago ikasiko ditugu (antifascista, cogestione, bisettimanale, 

strafare...) 

- Erroaren eta eratorritako hitzaren arteko erlazioa, aldaketak, eransketak, galerak: lieto/letizia, 

cane/cagnolino, cronaca/cronista ... 

146 



MAILA AURRERATUA

- Grezierako edo latineko jatorria duten aurrizkiekin eratutako hitzak: demo-crazia, aeronautica, 

biblio-grafia, eco-logia, penta-gramma, insetti-cida, frigori-fero, disco-teca, carnivoro, 

lexico-logia, mono-grafia 

- Hizkera zientifikoko zenbait atzizki: polmoni/polmonite, fibra/fibroma 

- Izen berezietatik abiatuta, adjektiboak eratzeko eratorpen-prozedurak: Dante/dantesco, 

Kant/kantiano, Copernico/copernicano 

- Eratortzean honako kategoriak elkartzen dira: izena-izena (pescecane), izena-adjektiboa 

(camposanto), adjektiboa-izena (altopiano), adjektiboa-adjektiboa (agrodolce), adberbioaadjektiboa 

(sempreverde), eta preposizioa-izena (sottopassaggio) 

- aditz batetik beste aditz bat lortzeko eratortze-prozedurak: mangiare/mangiucchiare, 

saltare/salterellare, parlare/parlottare ... 

- laburbildu egingo dugu zer prozedura dauden hitzak aldatzeko eta eratzeko, baldin eta erroa 

izena, adjektiboa edo aditza bada. 

- Sakonago aztertuko ditugu siglak (RAI, ACI, COBAS ...) eta siglaz osatutako hitzak (colf, 

doc...) 

- Hitzen arteko erlazioak sakonago aztertuko ditugu: a) intentsitatea (piangeva a dirotto); b) 

collocazione (infliggere una pena); c) besarkadura (mobili/credenza); d) konnotazioa (abitano 

in un buco/in un appartamentino) 

- Erabilera-eremuaren araberako erregistro lexikoak 

- Literatur testuetan, egile- eta herri-abestietan, filmetan eta abarretan azaltzen diren eskualdeko 

italierak dituen zenbait ezaugarri lexiko aurkeztuko ditugu. 

- Keinu esanguratsuenetariko batzuk eta haiekin batera doazen esamoldeak aurkeztuko ditugu 


- Espainieradunei, ahoskatzeko garaian, zailtasun gehien sortzen dizkien hotsak ondo artikulatzen 

ikasteko lan egingo dugu. 

- Azentu fonetiko desberdina duten hitz homografoak: àncora/ancóra, prìncipi/princípi, àltero/altéro 

… 

- Azentu grafikoa duten hitz elkartuak: autogrù, ventitré… 

- Siglak nola idatzi eta nola ahoskatu: PM, DS, CGIL… 

- Gli taldea hiru fonematan ahoskatzea: alegia, /g/, /l/, /i/: glicine, negligente, anglicano 

- Bai hizkera estandarreko, bai eskualdeetako hizkeratako azentu eta ahoskerak sakonago ikasiko 

ditugu; bereiziki honako kasu hauek: 

- e fonema irekia edo itxia egitea (pelle, mela) y o (porta, volto) 

- z fonema ahoskabe /ts/ eta ahostun /dz/ ahoskatzea 

- raddoppiamento fonosintattico: andiamo a ccasa 

- Italiako iparraldean egiten diren geminatuak leunago ahoskatzea 

- Hegoaldean, /b/ eta /d / indartuta ahoskatzea: 

roba→ robba, vigile→viggile 

- Toskanako gorgia 

- Laburbildu egingo dugu noiz idazten diren elkarrekin edo/eta noiz bereiz zalantzak sortzen dituen 

zenbait esamolde: a proposito, d’accordo, dovunque, tutt’altro, ciononostante, ciò nonostante… 

147 



MAILA AURRERATUA

I. GRAMATIKA 

Perpausa 

PORTUGESA 


● Perpaus bakuna. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu. 

- Perpausa osatzen duten elementuak (subjektua, predikatua, osagarriak, atributua, bokatiboa, 

zerbait nabarmentzeko esamoldeak, elipsia...), haiek non jartzen diren (hurrenkera zuzena edo 

alderantzizkoa) eta komunztadura-fenomenoak (subjektua eta predikatua). 

- Hiztunaren jarreraren araberako perpaus-motak (adierazpenezkoak, harridurazkoak, aukera 

adieraztekoak, zalantzazkoak, galderazkoak, desideratiboak eta aginduak ematekoak) 

- Predikatuaren tasunen araberako perpaus-motak (emendiozkoak, iragankorrak, iragangaitzak, 

pasiboak, bihurkariak, elkarkariak eta inpertsonalak). 

● Perpaus konposatua. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu, 

eta egitura konplexuagoak landuko ditugu. 

- Perpaus koordinatuak: asindetona dutenak eta sindetona dutenak (emendiozkoak, disjuntiboak, 

adbertsatiboak, ondoriozkoak eta azalpenezkoak). 

- Mendeko perpausak, honako buru hauek dituztenean: izena (izenez osatutako erlatiboak, 

osagaiak, harridurazko zeharkakoak, galderazko zeharkakoak eta infinitiboak), adjektiboa 

(azalpenezko erlatiboak eta erlatibo murriztaileak), eta adberbioa (juntagailu bidezkoak – 

kausazkoak, konparatiboak, kontzesiboak, baldintzazkoak, ondoriozkoak, helburuzkoak eta 

denborazkoak, aldiberekotasuna, aurrekotasuna eta gerokotasuna adierazten dutenak– 

gerundiboak eta partizipialak). 

● Diskurtso zuzena / zeharkakoa. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta 

finkatuko ditugu. 


● Izena: 

- Motak, generoa eta numeroa. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko 

ditugu eta kasu berriak landuko ditugu: izen kolektiboak (vara –“de porcos”), genero aldakorra duten 

izenak (o/a sentinela)… 

● Adjektiboa: 

- Motak, generoa eta numeroa. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko 

ditugu eta kasu berriak landuko ditugu: aberriari eta jentilizioei erreferentzia egiten dioten adjektiboak 

(madrileno/madrilense –“ de Madrid”), adjektiboa non jartzen den (menino lindo / lindo menino)… 

● Adjektiboen mailaketa: 

Gradua: positiboa, konparatiboa (handiagoa, berdina eta txikiagoa) eta superlatiboa (absolutua eta 

erlatiboa). Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako eraketa-mekanismoak errepasatu eta finkatuko 

148 



MAILA AURRERATUA

ditugu, eta gainera, beste kasu batzuk aurkeztuko ditugu: hitzen mailaketa 

(cheio/farto/saturado/enjoado/agoniado)... 

● Komunztadura izenaren eta adjektiboaren artean, determinatzaileen eta izenaren artean... Oinarrizko 

eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu eta kasu berriak landuko ditugu 

(Desinteressado esforço e pronta colaboração, As épocas clássica e medieval, Nós –“eu”– estamos 

atento…). 


● Artikuluak, erakusleak, posesiboak, zehaztugabeak, zenbatzaileak, harridurazkoak, galderazkoak eta 

erlatiboak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitakoa errepasatuko dugu: alegia, determinatzaileen 

formak, preposizioekin edo beste zenbait elementurekin nola konbinatzen diren, zer balio duten eta 

nola erabiltzen diren. Bereziki nabarmenduko ditugu honako puntu hauek: zer kasutan dagoen 

artikulua edo zer kasutan ez (O Cartaxo, Os discos estão em meu poder), zer-nola erabiltzen den 

posesiboa (Minha senhora –“cortesia”, Seus/Meus marotos –“simpatia”) edo zehaztugabea (Todos os 

três dias vou visitá-la –“de três em três”), gutxien erabiltzen diren zenbatzaileek zer forma duten 

(nónuplo, um nono), zer berezitasun dituzten zenbait erlatibok (Camões é um poeta de excepção, qual 

foi Homero –“como”) edo zenbait galdetzailek (Qual és mais: invejoso ou teimoso? –“Que coisa”)... 

Izenordainak 

● Izenordainak: bihurkariak, osagarri zuzenarenak, zeharkako osagarriarenak eta preposizioekin 

doazenak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitakoa errepasatu eta finkatuko dugu: alegia, 

izenordainen formak, zer balio duten eta nola erabiltzen diren; eta bereziki zenbait forma (osagarri 

zuzeneko eta zeharkakoko izenordain atonoak uzkurtzean eratzen direnak), eta forma horiek nola 

erabiltzen diren edo erabiltzen ez diren gaztelaniaren aldean (Lava a cara!, O que é que se passa?). 

● Izenordain atonoa aditzarekiko nola jartzen den. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak 

errepasatu eta finkatuko ditugu: hain zuzen ere, proklisia, enklisia eta mesoklisia. Bereziki landuko 

dugu izenordain atonoak non jartzen diren honako egoera hauetan: aditz-forma konposatuetan, aditz 

perifrastikoetan, eta indikatiboko geroaldi eta baldintzazko bakunarekin (Nesta semana, tenho-o visto 

inúmeras vezes; Guardá-las-ei no cesto). 

● Tratamendu-motak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu 

eta forma berriak ikasten hasiko gara (Vos, Vossa Senhoria). 

Aditzak 

● Aditz-formak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu, eta 

bereziki, aditz irregularrak edo irregulartasunen bat duten aditzak (hala nola, zenbait aditz bokalalternantzia 

dutenak (vestir), egokitzapen grafikoak dituztenak (nascer),–iar/–ear bukaera dutenak 

(odiar) edo –uir amaiera dutenak (concluir). 

● Aditz inpertsonalak, esamolde inpertsonalak (subjuntiboaren orainaldia, infinitibo pertsonala…) eta 

aditz pertsonabakarrak eta defektiboak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta 

finkatuko ditugu, eta kasu berriak ikasten hasiko gara (Não me parece que tenham tanta pressa, É 

evidente que está muito calor). 

149 



MAILA AURRERATUA

● Zenbait aditzen erregimen preposizionala. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu 

eta finkatuko ditugu, eta kasu berriak aurkeztuko ditugu (apostar em, dar com, convencer a, debaterse 

com, demitir-se de...). 

● Aditz-denborek zer forma, balio eta erabilera duten, bai indikatiboan, subjuntiboan eta aginteran, bai 

pertsona-infinitibo pertsonal bakun eta konposatuan. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak 

errepasatu eta finkatuko ditugu, eta zehatzago begiratuko dugu mendeko perpausak nola erabiltzen 

diren, bereziki, subjuntibo bakun eta konposatuko geroaldian eta infinitibo pertsonal bakun eta 

konposatuan (Quem tiver dúvidas que levante a mão; No caso de teres frio, veste este casaco). 

● Aditzaren forma inpertsonalak (balioak eta erabilerak): infinitiboa, gerundioa eta partizipioa. 

Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu, eta zehatzago landuko 

dugu gerundio konposatua, em preposizioren ostean doan gerundioaren erabilera (Em chegando a 

casa…), infinitibo pertsonalarekin egiten diren nominalizazioak (É provável que o museu esteja 

fechado>A probabilidade de o museu estar fechado)... 

● Aditz-joko perifrastikoak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan egitura perifrastikoek zer balio eta 

erabilera zuten ikasi genuen, eta orain errepasatu eta finkatu egingo dugu; gainera, kasu berriak 

ikasiko ditugu eta ezagutzen ditugun beste zenbait ñabartuko ditugu (ir –pretérito imperfeito– + 

gerúndio / a + infinitivo> “expressão de uma acção quase realizada”: Quando estava a descer as 

escadas, o João ia caindo; Já ia a ir-me embora quando ela chegou...). 

● Aditz-joko pronominala, bihurkaria eta elkarkaria, eta bereziki aditz bihurkariak (importar-se). 

Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu. 

● Boz aktiboa eta pasiboa. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko 

ditugu. 

Adberbioak 

● Denborazko, lekuzko, moduzko, kantitatezko, baiezko, ezezko, zalantzazko, baztertzeko, agintzeko 

eta galdetzeko adberbioak eta adberbio-lokuzioak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak 

errepasatu eta finkatu, forma berriak ikasi (pelo sim pelo não, de lés a lés, à balda…) eta adberbioari 

buruzko beste zenbait kontu lantzen hasiko gara (adberbioaren polisemia: Foi então que ele a viu – 

“nessa altura”–; Então, como vais? –“Diz-me lá”–; Se isso foi assim, então tens razão –“nessa 

lógica”–…). 

● Adberbioaren mailaketa: positiboa, konparatiboa eta superlatiboa. Oinarrizko eta Tarteko Mailan 

ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu. 

Lokailuak eta beste partikula batzuk 

● Preposizioak eta lokuzio preposizionalak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu 

eta finkatuko ditugu, forma berriak landuko ditugu (à custa de, próximo de…), eta bereziki, uzkurtzen 

ez diren kasuak (Antes de o conhecer…). 

● Juntagailuak eta esapide konjuntiboak 

150 



MAILA AURRERATUA

- Koordinatuak: emendiozkoak, disjuntiboak, adbertsatiboak, ondoriozkoak eta 

azalpenezkoak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu. 

- Mendekoak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu, 

eta forma berriak ikasten hasiko gara: 

- Kausazkoak (estar na origem de, dever-se a, graças a, pelo facto de...). 

- Konparatiboak (não só... mas/como também, por um lado / (e) por outro...). 

- Kontzesiboak (conquanto, não obstante, mesmo com... ). 

- Baldintzazkoak (a não ser que, com a condição de...). 

- Ondoriozkoak (portanto, por esse facto, conduzir a...). 

- Helburuzkoak (de forma a, com vista a que...). 

- Denborazkoak (enquanto, antes de que, após, mal, a medida que, conforme...). 

● Interjekzioak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu, eta 

forma berriak ikasten hasiko gara (de silêncio: Psiu!, Pschiu!, Chiu!, Caluda!, Silêncio!). 

● Hitz betegarriak. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu, eta 

forma berriak ikasten hasiko gara (Digamos, Na certeza). 

DISKURTSOA 

Lehendik ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu, eta kasu berriak landuko ditugu. 

● Kohesioa. 

Gaiarekin jarraitzeko. 

Errepikapenak (errepikatzea –Volto a dizer…–, errepikatzeko eskatzea –Diz lá outra 

vez). 

Ordezkatzeko baliabideak: elipsia (A da saia branca), ordezkatzeko hitzak (Naquela 

janela vejo um homem>um indivíduo, um senhor), izenordainak (isso), adberbioak 

(ali) edo balio anaforikoa duten esamoldeak (o assunto). 

Prozedura lexikoen bidez: sinonimoak, hiperonimoak (flor>malmequer), hiponimoak 

(maçã, pêssego e cereja>fruto), definizioan azaltzen den termino bat (o chefe, o 

presidente de…) edo nominalizazioa erabilita (É provável que...>A probabilidade 

de...). 

Artikulu mugatua nola erabiltzen den lehendik agertutako izenekin. 

Ekintzen arteko korrelazioa eta aditz-denbora eta aditz-moduen arteko komunztadura. 

Lokailuak (e, caso, desde que, mal, assim que, por exemplo, por outro lado…). 

● Antolaketa. 

Elkarrizketa. 

Adierazgailuak: norbaiti hitz egiten hasteko (Faça favor...), agurtzeko (Bom dia!), hitz 

egiten hasteko (Bom…), kooperatzeko (–Vens connosco? –Vou, vou!), 

erreakzionatzeko eta elkarri eragiteko (Pelo amor de Deus!), solaskidea elkarrizketan 

sartzeko (Será que…?), inplikazioa adierazteko (Claro!), hitz egiten hasteko 

(Desculpe, eu queria dizer…), azalpen bat emateko (Isto é…), hitz-tartea egiteko 

(Desculpe, mas… Que horas são?), laguntza eskatzeko (Como é que se diz em 

português?), eskerrak emateko (Muito obrigado!), gaia aldatzeko (Quanto a…), gaiaz 

berriro jarduteko (Só mais uma coisa sobre…), zalantzan jartzeko (Não sei se se 

diz…), nork bere burua zuzentzeko (O que eu queria dizer…), zehazteko (Mais 

exactamente…), konparatzeko (É como…), zerrendatzeko (Primeiro…), adibideak 

151 



MAILA AURRERATUA

jartzeko (Por exemplo…), aipatzeko (Toda a gente sabe que…), itzultzeko (A tradução 

é…), digresioa egiteko (A propósito…), laburbiltzeko (Em poucas palavras…), 

bukaera iragartzeko (Portanto...) edo agur esateko (Adeus!). 

Ohiko egoera eta hartu-emanetan espero izaten diren erreakzio-motak (“ondoz ondoko 

hitz-bikoteak”): galdetu-erantzuteko, eskaini-uko egiteko / onartzeko, eskatuonartzeko 

(–Por favor, podia…? –Com certeza), konplimenduak egin-haiei garrantzia 

kentzeko (–Estás muito bonita! –Achas?), barkamena eskatzeko-garrantzia kentzeko 

(–Desculpe, mas… –Não faz mal), eskatu-emateko (–Dá cá... –Toma lá)... 

Testu-motak: deskribapena, azalpena, kontaketa, argudiatzea, gutuna... 

Adierazgailu-mota batzuk: hasiera markatzeko (Vou começar por...), testua garatzeko 

(Para continuar com...), ondorioak emateko (Para concluir direi que...) eta gaia 

aldatzeko (Passo agora a...). 

Hori guztia diskurtso-/testu-motaren araberakoa da. 

Adierazgailu-mota batzuk: informazioa gehitzeko (Além disso...), sailkatzeko (Por um 

lado...), zerrendatzeko (Em último lugar...), jakinarazteko (Quero comunicar-lhes 

que...), birformulatzeko (Em vez de...), adibideak emateko (Eis um exemplo...), 

argudiatzeko (A minha opinião baseia-se em...), kontra egiteko (Antes pelo contrário), 

enfasia jartzeko (Note-se que...) edo laburbiltzeko (Em poucas palavras…). 

Denboran eta espazioan kokatzeko adierazgailuak (dantes, em cima da hora, para já, 

desde sempre, até a data, nunca mais...). 

Puntuazioa eta paragrafoak. 

Formatu hori testu-motaren araberakoa da. Sailkapenak, enfasia jartzeko edo 

erreferentziak egiteko marka grafikoak. 

Intonazioa eta etenaldiak. 

● Fokalizazioa. 

Elementuen hurrenekerarekin zerikusia duten mekanismo sintaktikoak: osagarri zuzena edo 

zeharkakoa aurreratzea eta izenordain atonoak erabiltzea (À mãe, podemos comprar-lhe um 

anel, não achas?), hurrenkera aldatzea (Comes, o quê?)… 

Beste zenbait mekanismo sintaktiko: O que... é… (O que eu quero é…), é que (A Mariana é 

que comeu o pequeno-almoço), erlatiboak erabiltzea (Foi a Mariana que comeu o pequenoalmoço) 

edo adberbioak erabiltzea (Eu cá sei a verdade). 

Intonazioa nabarmentzeko mekanismoak. 

● Deixia. 

Hainbat enuntziazio-motatan (elkarrizketa, telefono-deia, txata, gutuna...), diskurtso 

atzeratuan eta kontakizunetan elementuak seinalatzeko edo zehazteko formak; kasu 

bakoitzerako, izenordain, erakusle eta denbora- nahiz espazio-adierazpen egokien erabilera 

landuko da (aqui-nesse lugar, agora-então, amanhã-no dia seguinte…). 

● Kortesia. 

Tratamendu-formak: pertsona gramatikalak, ñabardurak ematen dituzten formulak eta 

aditz-denborak (tu/você/o senhor…). 

Funtzio sozialetarako denborak eta esamoldeak: aginduak emateko, eskatzeko, 

zuzentzeko... (Por favor, pode…?, Não se importa de…?...). 

Kooperaziozko erantzunak: partikulak errepikatzea, esamolde egokiak… (é, pois, pois 

é…). 

● Inferentziak. 

Zenbait esamoldek eta egoerek zer zentzu inplizitu duten, erantzunak laburregiak edo 

luzeegiak direnean,. 

152 



MAILA AURRERATUA

● Indartzea. 

- Indartu egiten duten hitzak eta esamolde lexikoak (Muito fixe!, Uma seca!, É mesmo 

bonito!...). 

III. LEXIKOA ETA SEMANTIKA 

Lehendik ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu, eta gai berriak aurkeztuko ditugu. 

● Hiztegia. 

Landutako gai eta egoeretako hiztegia: aldaerak (formala – informala) eta estandarra. 

Landutako funtzioetarako balio duten zenbait esamolde, bai egoera formal eta bai 

informaletan. 

Lexikalizatutako sintagmak eta hitz- hurrenkera estereotipatuak (alma do outro mundo, 

governante sem par...). 

Esamolde idiomatikoak (Trocar por miúdos, Estar nas tintas...) eta atsotitzak (Quantos 

homens tantas opiniões, A seu tempo vêm as uvas e as maçãs maduras...). 

Maileguak (rosbife, stressar...). 

Neologismoak (euro, disco rígido...). 

●.Hitz-eraketa. 

Eratorpena. 

Aurrizki bidezkoa (pro-pugnar, intra-muscular, male-dicência, satis-fazer, analfabeto...). 

Atzizki bidezkoa (guerr-ear, got-ejar, pen-ugem, altiv-ez, -madril-eno…). 

Parasintesi bidezkoa (em-belez-ar, in-util-mente, circum-navega-ção...). 

Osaera. 

Justaposizioa (banho-maria, pé-de-cabra...). 

Aglutinazioa (aguardente, fidalgo...). 

Onomatopeiak (pingue-pongue, zunzum...). 

Nominalizazioa (a beleza, o namoro). 

● Esanahia. 

- Monosemia (linguística) eta polisemia (cabeça: “parte superior do corpo humano”, 

“inteligência”, “juízo”, “ponto extremo”, “chefe”, “controlo” ou “frente”). 

- Lexiko-unitateen arteko erlazioak. 

- Eremu lexikoa eta eremu semantikoa. 

- Lexiko-unitateen arteko beste erlazio-mota batzuk: homonimia (canto>“da sala”, canto>“do 

pássaro” e canto>“pedregulho”), paronimia (prover>“abastecer”, prever>“pressentir”), 

sinonimia (obstinado, teimoso, pertinaz, casmurro, cabeçudo), antonimia 

(rudeza/grosseria>fineza/delicadeza), homofonia (concerto>“sessão musical”, 

conserto>“reparação, remendo”), homografia (sábia>“conhecedora”, sabia “conhecia” e sabiá 

“pássaro”), hiperonimia (flor>malmequer) eta hiponimia (maçã, pêssego e cereja>fruto). 

Sasiadiskideak eta interferentzia lexikoak (estafa (em português)>“cansaço” / estafa (em 

castelhano)>“explotación”). 

- “Gíria” eta “calão” (linguagem estudantil: engraxar>“adular o professor com a intenção de 

obter boa nota”). 

-Ezaugarri lexikoak eta hitzen definizioak aztertuko ditugu. Hiztegia erabiliko dugu. 

153 



MAILA AURRERATUA

IV. FONOLOGIA ETA ORTOGRAFIA 

Hots eta fonema bokalikoak eta kontsonantikoak. Elementu isolatuak, testuinguruak eta beste zenbait 

prozesu fonologikok eragindako aldaketak (ahoskabetzea, ahostuntzea, asimilazioa, elisioa, 

palatalizazioa, sudurkaritzea, epentesia, bokal-alternantzia…). Oinarrizko eta Tarteko Mailan 

ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu, eta bereziki, zailtasun gehien sortzen dituzten 

elementuak (bokal ahokari tonikoak/atonoak/, irekiak/itxiak, diptongoak eta hiatoak, bokal sudurkari 

tonikoak/atonoak, diptongoak eta triptongoak // kontsonante frikariak, albokariak eta dardarkariak). 

● Intonazioa (talde fonikoa, intonazio-motak, intonazioaren edo desbideratze ortoepikoen espresiobalioa). 


● Fonemen eta hotsen adierazpen grafikoa. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu 

eta finkatuko ditugu. 

● Ortografia. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu. 

● Karaktereak erabiltzeko hainbat modu (letra larriak/letra xeheak, letra etzanak, letra lodiak…). 


● Ortografia-zeinuak (azentuak, sudurkaritasunaren tileta, c hautsia, dieresia, apostrofea, 

marratxoa…). Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu. 

● Sinboloak, laburdurak, akronimoak eta siglak (Kg>“quilograma”, Ld. ª / L. da >“Limitada”, 

IVA>“Imposto sobre o Valor Acrescentado”, IRS>“Imposto sobre o Rendimento de Pessoas 

Singulares”). Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu eta kasu 

berriak landuko ditugu. 

● Puntuazioa. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko ditugu. 

● Silaba eta hura nola banatu. Oinarrizko eta Tarteko Mailan ikusitako gaiak errepasatu eta finkatuko 

ditugu. 

PORTUGESA 


I. GRAMATIKA 

Maila honetan, lehendik ikusitako guztia errepasatu eta finkatuko dugu, eta gainera, Brasilgo 

portugesaren ezaugarri gramatikal adierazgarrienak lantzen hasiko gara. 

Perpausa 

Perpaus bakuna eta perpaus konposatua. 

● Diskurtso zuzena / zeharkakoa. 


154 



MAILA AURRERATUA

● Izena 

- Motak, generoa eta numeroa. 

● Adjektiboa: 

- Motak, generoa eta numeroa. 

● Adjektiboen mailaketa: 

- Gradua: positiboa, konparatiboa (handiagoa, berdina eta txikiagoa) eta superlatiboa (absolutua eta 

erlatiboa). 

● Komunztadura izenaren eta adjektiboaren artean, determinatzaileen eta izenaren artean... 


● Artikuluak, erakusleak, posesiboak, zehaztugabeak, zenbatzaileak, harridurazkoak, galderazkoak eta 

erlatiboak: zer forma duten, nola konbinatzen diren preposizioekin edo beste zenbait elementurekin, 

zer balio duten eta nola erabiltzen diren. 

Izenordainak 

● Izenordainak: bihurkariak, osagarri zuzenarenak, zeharkako osagarriarenak eta preposizioekin 

doazenak. Zer forma duten, nola konbinatzen diren izenordainak osagarri zuzeneko eta zeharkako 

izenordainekin edota preposizioekin, zer balio eta erabilera duten. 

● Izenordain atonoa aditzarekiko nola jartzen den: proklisia, enklisia eta mesoklisia. 

● Tratamendu-motak. 

Aditzak 

● Aditz-formak: aditz erregularrak, irregularrak, irregulartasunen bat dutenak, egokitzapen grafikoak 

izan dituztenak… 

● Aditz inpertsonalak, esamolde inpertsonalak (subjuntiboaren orainaldia, infinitibo pertsonala...) eta 

aditz pertsonabakarrak eta defektiboak. 

● Zenbait aditzen erregimen preposizionala. 

● Aditz-denborek zer forma, balio eta erabilera duten, bai indikatiboan, subjuntiboan eta aginteran, bai 

infinitibo pertsonal bakun eta konposatuan. 

● Aditzaren forma inpertsonalak (balioak eta erabilerak): infinitiboa, gerundioa eta partizipioa. 

● Aditz-joko perifrastikoa. 

● Aditz-joko pronominala, bihurkaria eta elkarkaria. 

155 



MAILA AURRERATUA

● Boz aktiboa eta pasiboa. 

Adberbioak 

● Denborazko, lekuzko, moduzko, kantitatezko, baiezko, ezezko, zalantzazko, baztertzeko, agintzeko 

eta galdetzeko adberbioak eta adberbio-lokuzioak. 

● Adberbioaren mailaketa: positiboa, konparatiboa eta superlatiboa. 

Lokailuak eta beste partikula batzuk 

● Preposizioak eta lokuzio preposizionalak. 

● Juntagailuak eta esapide konjuntiboak. 

- Koordinatuak: emendiozkoak, disjuntiboak, adbertsatiboak, ondoriozkoak eta azalpenezkoak. 

- Mendekoak: kausazkoak, konparatiboak, kontzesiboak, baldintzazkoak, ondoriozkoak, 

helburuzkoak eta denborazkoak. 

● Interjekzioak. 

● Hitz betegarriak. 

DISKURTSOA 

Maila honetan, lehendik ikusitako guztia errepasatu eta finkatuko dugu, eta gainera, kasu, eduki eta 

zehaztapen berriak aurkeztuko ditugu. 

● Kohesioa. 

Gaiarekin jarraitzeko. 

Errepikapenak. 

Ordezkatzeko baliabideak: elipsia, ordezkatzeko balio duten hitzak, izenordaina, 

adberbioak edo balio anaforikoa duten esamoldeak. 

Prozedura lexikoen bidez: sinonimoak, hiperonimoak, hiponimoak, definizioan 

azaltzen den termino bat edo nominalizazioa erabilita. 

Artikulu mugatua nola erabiltzen den lehendik agertutako izenekin. 

Ekintzen arteko korrelazioa, eta aditz-denbora eta aditz-moduen arteko komunztadura. 

Lokailuak. 

● Antolaketa. 

Elkarrizketa. 

Adierazgailuak: norbaiti hitz egiteko, agurtzeko, hitz egiten hasteko, laguntzeko, 

erreakzionatzeko eta elkarri eragiteko, solaskidea elkarrizketan sartzeko, 

inplikazioa adierazteko, hitz egiten hasteko, azalpen bat emateko, hitz-tartea 

egiteko, laguntza eskatzeko, eskerrak emateko, gaia aldatzeko, gaiaz berriro 

jarduteko, zalantzan jartzeko, norbere burua zuzentzeko, zehazteko, konparatzeko, 

zerrendatzeko, adibideak jartzeko, aipatzeko, itzultzeko, digresioa egiteko, 

laburbiltzeko, bukaera iragartzeko edo agur esateko. 

Ohiko egoera eta hartu-emanetan esperotakoak izaten diren erreakzio-motak 

(ondoz ondoko hitz-bikoteak): galdetu-erantzun, eskaini-uko egin/onartu, eskatu- 

156 



MAILA AURRERATUA

onartu, konplimenduak egin-haiei garrantzia kendu, barkamena eskatu-garrantzia 

kendu, eskatu-eman… 

Testu-motak: deskribapenak, azalpen-testuak, kontaketak, argudio-testuak, gutunak... 

Hainbat adierazgailu: hasiera markatzeko, testua garatzeko, ondorioak emateko 

eta gaia aldatzeko. Hori guztia diskurtso-/testu-motaren araberakoa da. 

Adierazgailu-mota batzuk: informazioa gehitzeko, sailkatzeko, zerrendatzeko, 

jakinarazteko, birformulatzeko, adibideak emateko, argudiatzeko, kontra egiteko, 

enfasia jartzeko edo laburbiltzeko. 

Denboran eta espazioan kokatzeko adierazgailuak. 

Puntuazioa eta paragrafoak. 

Formatu hori testu-motaren araberakoa da. Sailkapenak, enfasia jartzeko edo 

erreferentziak egiteko marka grafikoak. 

Intonazioa eta etenaldiak. 

● Fokalizazioa. 

Elementuen hurrenekerarekin zerikusia duten mekanismo sintaktikoak: osagarri zuzena 

edo zeharkakoa aurreratzea, izenordain atonoak erabiltzea edota hurrenkera aldatzea. 

Beste mekanismo sintaktiko batzuk (O que... é…, é que, erlatiboak, adberbioak eta abar 

erabiltzea...). 

Intonazioa nabarmentzeko mekanismoak. 

● Deixia. 

Hainbat enuntziazio-motatan (elkarrizketa, telefono-deia, txata, gutuna...), diskurtso 

atzeratuan eta kontakizunetan elementuak seinalatzeko edo zehazteko formak; kasu 

bakoitzerako, izenordain, erakusle eta denbora- nahiz espazio-adierazpen egokien erabilera 

landuko da. 

● Kortesia. 

Tratamendu-motak: pertsona gramatikalak, ñabardurak ematen dituzten formulak eta 

aditz-denborak. 

Funtzio sozialetarako denborak eta esamoldeak: aginduak emateko, eskatzeko, 

zuzentzeko... 

Kooperaziozko erantzunak: partikulak errepikatzea, esamolde egokiak... 

● Inferentziak. 

Zenbait esamoldek eta egoerek zer zentzu inplizitu duten, erantzunak laburregiak edo 

luzeegiak direnean. 

● Indartzea. 

- Esamolde lexikoak eta indartzeko erabiltzen diren hitzak. 

III. LEXIKOA ETA SEMANTIKA 

Maila honetan, lehendik ikusitako guztia errepasatu eta finkatuko dugu, eta gainera, gai, kasu eta 

zehaztapen berriak aurkeztuko ditugu. Era berean, Brasilgo portugesaren ezaugarri lexikoak lantzen 

hasiko gara. 

● Hiztegia. 

Landutako gai eta egoeretako hiztegia: aldaerak (formala – informala) eta estandarra. 

Landutako funtzioetarako balio duten zenbait esamolde, bai egoera formal eta bai 

informaletan. 

Lexikalizatutako sintagmak eta hitz-hurrenkera estereotipatuak. 

157 



MAILA AURRERATUA

Esamolde idiomatikoak eta atsotitzak. 

Maileguak. 

Neologismoak. 

● Hitz-eraketa. 

Eratorpena: aurrizki bidezkoa, atzizki bidezkoa, parasintesi bidezkoa, erregresiboa 

(trocar>a troca) eta inpropioak (Vem jantar / O jantar está pronto). 

Erabideak: justaposizioa, aglutinazioa, elkarketa erudituak (ambidestro), hibridismoa 

(sambódromo) eta berrelkarketa (cineclube). 

Onomatopeiak. 

Nominalizazioa. 

● Esanahia. 

- Monosemia eta polisemia. 

- Denotazioa (escola: “tempo ou lugar de estudo organizado e público”) eta konnotazioa 

(escola: “dadas as vivências de quem frequentou essa instituição, pode ser entendida como 

‘tempo de repressão’, ‘tormento’, ‘tempo de aprendizagem libertadora’ ou ‘vida de sã 

camaradagem”). 

- Tropoak eta erretorikazko figurak (És um amor, Ir desta para melhor...). 

- Lexiko-unitateen arteko erlazioak. 

- Eremu lexikoa eta eremu semantikoa. 

- Lexiko-unitateen arteko beste erlazio-mota batzuk (homonimia, paronimia, sinonimia, 

antonimia, homofonia, homografia, hiperonimia eta hiponimia). 

- Sasiadiskideak eta lexiko-interferentziak. 

- “Gíria” eta “calão”. 

-Ezaugarri lexikoak eta hitzen definizioak aztertuko ditugu. Hiztegia eta beste zenbait 

bibliografia-material interesgarri erabiliko ditugu. 

IV. FONOLOGIA ETA ORTOGRAFIA 

Maila honetan, lehendik ikusitako guztia errepasatu eta finkatuko dugu; eta horrez gain, Portugalgo eta 

Brasilgo portugesaren aldaera nagusietako ezaugarri fonetikoak lantzen hasiko gara. Brasilgo 

portugesaren gainean, era berean, ortografia-kontuak ere jorratuko ditugu. 

● Hots eta fonema bokalikoak eta kontsonantikoak. Elementu isolatuak, testuinguruak eta beste 

zenbait prozesu fonologikok eragindako aldaketak (ahoskabetzea, ahostuntzea, asimilazioa, elipsia, 

palatalizazioa, sudurkaritzea, epentesia, bokal-alternantzia...). 

● Intonazioa (talde fonikoa, intonazio-motak, intonazioaren edo desbideratze ortoepikoen espresiobalioa). 

● Fonemen eta hotsen adierazpen grafikoa. 

● Ortografia. 

● Karaktereak erabiltzeko hainbat modu (letra larriak/letra xeheak, letra etzanak, letra lodiak...). 

● Ortografia-zeinuak (azentuak, sudurkaritasunaren tileta, c hautsia, dieresia, apostrofea, marratxoa...). 

● Sinboloak, laburdurak, akronimoak eta siglak. 

● Puntuazioa. 

● Silabak eta silaba-banaketak. 

158 



MAILA AURRERATUA

EDUKI GRAMATIKALAK 

ERRUSIERARAKO PROGRAMAZIOA 


PERPAUS BAKUNA 

Aurreko mailan jorratutako forma guztiak gainetik errepasatuko ditugu eta kasu berriak ikasten hasiko 

gara. 

PERPAUS KONPOSATUA 


gara. 

- Perpaus koordinatuak. 

- Mendeko perpausak. 

- Perpaus-motak. 

- Perpaus osagarriak. 

- Perpaus osagarrietan erabiltzen diren juntagailuak eta hitz konjuntiboak. 

- Subjektua duten perpausak. 

- Subjektua duten perpausetan erabiltzen diren juntagailuak eta hitz konjuntiboak: чтобы, кто, 

что, какой, чей, сколько, где, куда, откуда, когда, как, почему, зачем, ли. 

- Perpaus determinatzaileak. 

- Perpaus determinatzaileetan erabiltzen diren juntagailuak eta hitz konjuntiboak: что, чтобы, 

который, какой, чей, где, куда, откуда, когда. 

- Denborazko perpausak: 

- aurrekotasuna: перед тем как, до того как, пока не; 

- gerokotasuna: после того как, когда; 

- aldiberekotasuna: когда, пока. 

- Helburuzko perpausak eta haien чтобы juntagailua. 

- Moduzko perpausak eta haien как, что, чтобы eta будто juntagailuak. 

- Perpaus konparatiboak eta kantitatezkoak eta haietan erabiltzen diren juntagailuak eta hitz 

konjuntiboak: hain zuzen ere, настолько..., что; так..., как; как будто; чем..., тем 

- Baldintzazko perpausak, eta haien если, если бы eta раз juntagailuak. 

- Perpaus kontzesiboak eta haien juntagailuak: alegia, хотя, несмотря на то что, мало того 

что..., так ещё. 

- Puntuazio-zeinuak nola erabiltzen diren mendeko perpausetan. 

- Estilo zuzena eta zeharkakoa (aurreko mailan ikasitako edukiak errepasatuko ditugu eta kasu 

berriak ikasten hasiko gara). 

- Estilo zuzenetik zeharkakora aldatzea. 

- Zehar-estiloko juntagailuak: что, чтобы, где, когда, сколько, почему, ли. 



gara. 

- Izena. 

- Generoa. 

- Numeroa. 

- Kasua. 

159 



MAILA AURRERATUA

- Modifikatzaileak. 

- Aurrizki nagusiak aurkeztuko ditugu. 

- Atzizki nagusiak aurkeztuko ditugu. 

- Izen elkartuetako artizkiak: -о-, -е-. 

- Adjektiboa. 

Gradua: 

- Positiboa. 

- Konparatiboa. 

- Superlatiboa. 

- Modifikatzaileak. 



- Adjektibo elkartuetako artizkiak: -о-, -е-. 



gara. 

- Zenbatzaileak. 

- Zenbatzaile kardinalak. 

- Izenarekin nola erabiltzen diren. 

- Izenarekin eta adjektiboarekin nola erabiltzen diren. 

- Deklinabidea. 

- Zenbatzaile ordinalak. 


- Zenbatzaile kolektiboak. 

- Zenbatzaile zatigarriak. 

IZENORDAINA 


gara. 

- Izenordain determinatzaileak. 

- Izenordain galdetzaileak (jarraipena). 

- Izenordain zehaztugabeak (jarraipena). 

ADITZA. 


gara. 

- Iragankortasuna eta iragangaiztasuna. 

- Modua (aurreko mailan ikasitako edukiak errepasatuko ditugu eta kasu berriak ikasten hasiko gara). 

- Indikatiboa. 

- Agintera. 

- Baldintzazkoa edo subjuntiboa. 

- Aspektua (aurreko mailan ikasitako edukiak errepasatuko ditugu eta kasu berriak ikasten hasiko 

gara). 

- Inperfektiboa (jarraipena). 

- Perfektiboa (jarraipena). 

- Denbora (jarraipena): 

- Boza (jarraipena): 

- Mugimendua adierazten duten aditzak. 

- –ся partikula duten aditzak. 

- Aditzen aurrizkiek dituzten balio nagusiak landuko ditugu (jarraipena). 

160 



MAILA AURRERATUA

- Aditzaren forma inpertsonalak (jarraipena). 

- Infinitiboa. 

- Partizipioa. 

- Gerundioa. 

ADBERBIOA. 

Oinarrizko mailan jorratutako forma guztiak gainetik errepasatuko ditugu eta kasu berriak ikasten 

hasiko gara. 

- Motak. 

Gradua. 

- Positiboa. 



- Predikazio-adberbioak. 

- Ezezko adberbioak. 

- Adberbio galdetzaileak-erlatiboak. 

- Adberbio erakusleak. 

LOKAILUAK. 


gara. 

- Preposizioak eta lokuzio preposizionalak. 

- Motak. 

- Juntagailuak eta esapide konjuntiboak (ikasitakoak errepasatu eta forma berriak ikasiko ditugu). 

- Azalpenezko juntagailuak. 

- Juntagailu adbertsatiboak. 

- Atribuzio-juntagailuak. 

- Juntagailu kontzesiboak. 

- Juntagailu konparatiboak. 

- Baldintzazko juntagailuak. 

- Kausazko juntagailuak. 

- Helburuzko juntagailuak. 

- Emaitza adierazteko juntagailuak. 

- Denborazko juntagailuak. 

- что eta чтобы juntagailuak nola erabiltzen diren (jarraipena). 


- Partikulak. 

- Beste hitzen esanahia zehazten duten partikulak. 

- galdetzaileak. 

- harridurazkoak. 

- murriztaileak. 

- erakusleak (jarraipena). 

- не ezezkoa (jarraipena). 

- Hitz berriak eratzeko balio duten partikulak. 

- не, ни partikulak. 

- бы partikula. 

- Partikulen ortografia. 

- Interjekzioak (sarrera). 

DISKURTSOA 

- Diskurtsoko adierazgailuak. 

161 



MAILA AURRERATUA

- sorpresa adierazteko. 

- ados ez zaudela adierazteko (и очень жаль!). 

- inolaz ere ados ez zaudela adierazteko (да нет же!). 

- ados zaudela adierazteko (и правда; ладно). 

- zerbaiten emaitzari buruz galdetzeko (и как?; и что в итоге?). 

- lehentasuna adierazteko (не развлечения главное, главное - учёба). 

- erabat ziur zaudela adierazteko (а как же; конечно). 

- zerbaitek eragindako inpresioari buruz galdetzeko (как тебе спектакль?; как ему понравился 

город?) 

- Diskurtsoa antolatzeko baliabideak. 

- diskurtsoa hasteko. 

- diskurtsoaren barruan gaia aldatzeko (кроме того). 

- (guztiek) ezagutzen duten informazioa emateko (очевидно, что...; (обще)признано, что...; 

известно, что...). 

- informazioa eransteko (а также; как..., так и...). 

- diskurtsoa amaitzeko. 

- Baliabide sintaktikoak. 

- Hurrenkera. 

- Elipsia. 

- izenarena. 

- aditzarena. 

- Aditz-denboren koherentzia. 

- Ohiko lokailuak. 

- Intonazioa eta puntuazioa. 

LEXIKOA ETA SEMANTIKA. 

- Landutako egoeretako hiztegia. 

- Hitz-familiak. 

- lexemak: -плат-, -строй-, -жит-. 

- Antzeko esanahia duten hitzak. 

- Sinonimoak eta antonimoak. 

- Hitz eta esamolde arkaikoak, eta haiek nola erabiltzen diren errusiera modernoan. 

- Erdal jatorria duten hitzak: 

- hizkuntza arkaikoetakoa (klasikoetakoa): 

- kultismoak (greziera, latina). 

- hizkuntza modernoetakoa: 

- ekialdekok (turkierakoa). 

- mendebaldekoak: 

- galizismoak 

- anglizismoak 

- germanismoak 

- Sasiadiskideak. 

- Formula topikoak. 

- Esamolde idiomatikoak. 



gara. 

- Fonologia. 

- Bokalak, diptongoak eta kontsonanteak antzemango eta ahoskatuko ditugu. 

- Fonemak eta hotsak grafikoki adieraziko ditugu. 

162 



MAILA AURRERATUA

- Dauden lekuaren arabera zer korrespondentzia duten. 

- Ortografia. 

- Erdal hitzak. 


- Partikulak. 

- Karaktereak erabiltzeko hainbat modu (letra larriak, letra xeheak, letra etzanak, etab.) 

- Ortografia-zeinuak (azentua, dieresia, marratxoa eta marra). 

- Normalean erabiltzen diren zeinuak. 

- Letra larrien erabilera. 

- Talde fonikoak: intonazioa (jarraipena). 

- Prozesu fonologikoak (ahoskabetzea, ahostuntzea, asimilazioa, bokalen murrizketa, palatalizazioa, 

sudurkaritzea, epentesia, bokal-alternantzia, etab.) (jarraipena). 

- Laburdurak eta siglak. 

- Puntuazioa. 

- Zehar-estiloko juntagailuak. 

- Perpaus bakuneko puntuazioa. 

- Zati analogoak dituzten perpausetako puntuazioa. 

- Egituretako puntuazioa: 

- erregistroa informala denean. 

- enfatikoa denean. 

- Perpaus konposatuko puntuazioa. 

- puntuazioa perpaus koordinatuetan: 

- puntuazioa mendeko perpausetan: 


- erregistroa informala denean. 

- enfatikoak direnean. 

ERRUSIERARAKO PROGRAMAZIOA 


EDUKI GRAMATIKALAK 

PERPAUS BAKUNA 


gara. 

PERPAUS KONPOSATUA 


gara. 

- Perpaus koordinatuak. 

- Mendeko perpausak. 

- Perpaus-motak. 

- Perpaus osagarriak. 

- Perpaus osagarrietan erabiltzen diren juntagailuak eta hitz konjuntiboak. 

- Subjektua duten perpausak. 

- Subjektua duten perpausetan erabiltzen diren juntagailuak eta hitz konjuntiboak: чтобы, кто, 

что, какой, чей, сколько, где, куда, откуда, когда, как, почему, зачем, ли. 

- Perpaus determinatzaileak. 

- Perpaus determinatzaileetan erabiltzen diren juntagailuak eta hitz konjuntiboak: что, чтобы, 

который, какой, чей, где, куда, откуда, когда. 

- Denborazko perpausak: 

- aurrekotasuna: перед тем как, до того как, пока не; 

163 



MAILA AURRERATUA

- gerokotasuna: после того как, когда; 

- aldiberekotasuna: когда, пока. 

- Helburuzko perpausak eta haien чтобы juntagailua. 

- Moduzko perpausak eta haien как, что, чтобы,eta будто juntagailuak. 

- Perpaus konparatiboak eta kantitatezkoak eta haietan erabiltzen diren juntagailuak eta hitz 

konjuntiboak: hain zuzen ere, настолько..., что; так..., как; как будто; чем..., тем 

- Baldintzazko perpausak eta haien если, если бы eta раз juntagailuak. 

- Perpaus kontzesiboak eta haien juntagailuak: хотя, несмотря на то что, мало того что..., 

так ещё. 

- Juntagailurik gabeko mendeko perpausak (lagunarteko erabilera). 

- Puntuazio-zeinuak nola erabiltzen diren mendeko perpausetan. 

- Estilo zuzena eta zeharkakoa (aurreko mailan ikasitako edukiak errepasatuko ditugu eta kasu 

berriak ikasten hasiko gara). 

- Estilo zuzenetik zeharkakora aldatzea. 




gara. 

- Izena. 

- Generoa. 

- Numeroa. 

- Kasua. 

- Modifikatzaileak (jarraipena). 



- Izen elkartuetako artizkiak: -о-, -е-. 

- Izen berezien adjektibazioa. 

- Adjektiboa. 

Gradua: 

- Positiboa. 



- Forma. 

- Modifikatzaileak (jarraipena). 



- Adjektibo elkartuetako artizkiak: -о-, -е-. 



gara. 


- Zenbatzaile kardinalak. 


- Zenbatzaile ordinalak. 


- Zenbatzaile kolektiboak. 

- Zenbatzaile zatigarriak. 

164 



MAILA AURRERATUA

IZENORDAINA 


gara. 

- Izenordain determinatzaileak (jarraipena). 

- Izenordain galdetzaileak (jarraipena). 

- Ezezko izenordainak (jarraipena). 

- Izenordain zehaztugabeak (jarraipena). 

ADITZA 


gara. 

- Iragankortasuna eta iragangaiztasuna (jarraipena). 

- Modua (aurreko mailan ikasitako edukiak errepasatuko ditugu eta kasu berriak ikasten hasiko gara). 

- Indikatiboa. 

- Agintera. 

- Baldintzazkoa edo subjuntiboa. 

- Aspektua (aurreko mailan ikasitako edukiak errepasatuko ditugu eta kasu berriak ikasten hasiko 

gara). 

- Inperfektiboa. 

- Perfektiboa (jarraipena). 

- Denbora (jarraipena). 

- Boza (jarraipena): 

- Mugimendua adierazten duten aditzak. 

- Aurrizkirik ez dutenak. 

- Aurrizkia dutenak. 

- –ся partikula duten aditzak (jarraipena). 

- Aditzen aurrizkiek dituzten balio nagusiak ikasten hasiko gara (jarraipena). 

- Aditzen aurrizkiek dituzten balio nagusiak ikasten hasiko gara (jarraipena). 

- Aditzaren forma inpertsonalak (jarraipena). 

- Infinitiboa. 

- Partizipioa. 

- Aktiboak. 

- Pasiboak. 

- Partizipioen deklinabidea. 

- Partizipioa duen perpausa. 

- Partizipioaren forma laburra. 

- Partizipioen adjektibazioa eta substantibazioa. 

- Gerundioa. 

- Aditz inperfektiboena: 

- Aditz perfektiboena: 

- Gerundioa duen perpausa. 

- Gerundioa duen perpausaren ordez, mendeko perpausak jartzea. 

ADBERBIOA. 

Aurreko mailatan jorratutako forma guztiak gainetik errepasatuko ditugu eta kasu berriak ikasten 

hasiko gara. 

- Motak. 

Gradua: 

- Positiboa. 



- Predikazio-adberbioak. 

165 



MAILA AURRERATUA

- Ezezko adberbioak. 

- Adberbio galdetzaileak-erlatiboak. 

- Adberbio erakusleak. 

- Adberbioen adjektibazioa. 

LOKAILUAK. 


gara. 

- Preposizioak eta lokuzio preposizionalak. 

- Motak. 

- Juntagailuak eta esapide konjuntiboak (ikasitakoak errepasatu eta forma berriak ikasiko ditugu). 

- Azalpenezko juntagailuak. 

- Juntagailu adbertsatiboak. 

- Atribuzio-juntagailuak. 

- Juntagailu kontzesiboak. 

- Juntagailu konparatiboak. 

- Baldintzazko juntagailuak. 

- Kausazko juntagailuak. 

- Helburuzko juntagailuak. 

- Emaitza adierazteko juntagailuak. 

- Denborazko juntagailuak: 

- aurrekotasuna; 

- gerokotasuna; 

- aldiberekotasuna. 

- что eta чтобы juntagailuak nola erabiltzen diren (jarraipena). 

- Juntagailuak nola erabiltzen diren lagunarteko estiloan. 


- Partikulak. 

- Beste hitzen esanahia zehazten duten partikulak. 

- galdetzaileak: ли, разве, неужели. 

- harridurazkoak: что за, как, ну и. 

- ponderaziozkoak: даже, и, же (ж), ведь. 

- murriztaileak: только, лишь, лишь только. 

- suposizioak egitekoak: что. 

- erakusleak (jarraipena). 

- не ezezkoa (jarraipena). 

- Hitz berriak eratzeko balio duten partikulak. 

- не, ни partikulak. 

- бы partikula. 

- было partikula. 

- что partikula. 

- уж partikula. 

- Partikulen ortografia. 

- Interjekzioak (jarraipena). 

DISKURTSOA 

- Diskurtsoko adierazgailuak. 

- sorpresa adierazteko (надо же!). 

- sorpresarik ez dagoela adierazteko (фильм как фильм; это же Япония!) 

- erantzun zehaztugabea emateko (да так...). 

- ados ez dagoela adierazteko (скажешь тоже; что ты!). 

166 



MAILA AURRERATUA

- informazioa zehazteko (на какой ещё «Тверской»?; с кем это – с ними?). 

- normarekiko inkoherentzia adierazteko (не дом, а стадион какой-то). 

- kontzesioa egin dela adierazteko (здорово-то здорово, да (но, а)...; мало того что..., так 

ещё...). 

- kopuru zehaztugabea adierazteko (мало кто; мало что). 

- zerbaiten presentzia adierazteko (ему есть что показать). 

- zerbait ez dagoela adierazteko (ему есть что показывать). 

- gaitzesteko (а ещё). 

- Diskurtsoa antolatzeko baliabideak. 

- diskurtsoa hasteko. 

- diskurtsoaren barruan gaia aldatzeko (наряду с этим; согласно проведённым исследованиям). 

- diskurtsoa amaitzeko. 

- enfasia jartzeko (а что касается Машки, так...; вот она, свобода). 

- Baliabide sintaktikoak. 

- Errepikapena. 

- Beharra adierazteko infinitiboa (квартиру убери, обед приготовь). 

- Aukera anitzeko datiboa (и тебе торт, и пирожные...). 

- Erabateko ziurtasuna adierazteko izenordain galdetzaileak (уж кто-кто, а он-то помнит). 

- Hurrenkera. 

- Egiturak: 

- zehaztasuna adierazteko (что за...). 

- kezka adierazteko (того и гляди...). 

- gaitzespena adierazteko (ох уж мне...). 

- konparatzeko (не то что некоторым; ты прямо гений). 

- zalantza adierazteko (как бы это сказать). 

- informazioa zehazteko (на какой ещё «Тверской»?; с кем это – с ними?). 

- ados zaudela adierazteko (то-то и оно, что...). 

- zerbaiten presentzia adierazteko (ему есть что показать). 

- zerbait ez dagoela adierazteko (ему есть что показывать). 

- erabateko ziurtasuna adierazteko (уж кто-кто, а вы-то знаете). 

- egoerak desberdintzeko (для кого как; смотря какая). 

- kontzesioak egiteko (здорово-то здорово, да (но, а)...; мало того что..., так ещё...). 

- egitura enfatikoetan (а что касается Машки, так...; вот она, свобода). 

- Elipsia. 

- izenarena. 

- aditzarena. 

- Aditz-denboren arteko koherentzia. 

- Ohiko lokailuak. 

- Intonazioa eta puntuazioa. 

LEXIKOA ETA SEMANTIKA. 

- Landutako egoeretako hiztegia. 

- Hitz-familiak. 

- lexemak: -печ-, -стаж-, слуш-, -гад-, - работ-, -смотр-, -вид-. 

- Antzeko esanahia duten hitzak. 

- Sinonimoak eta antonimoak. 

- Hitz eta esamolde arkaikoak, eta haiek nola erabiltzen diren errusiera modernoan. 

- Erdal jatorria duten hitzak: 

- hizkuntza arkaikoetakoa (klasikoetakoa): 

- kultismoak (greziera, latina). 

- hizkuntza modernoetakoa: 

167 



MAILA AURRERATUA

- ekialdekoetakoa (turkierakoa). 

- mendebaldekoetakoa: 

- galizismoak. 

- anglizismoak. 

- germanismoak. 

- Sasiadiskideak. 

- Formula topikoak. 

- adostasuna adierazteko (как не знать?; так и быть) 

- dezepzioa adierazteko (вот тебе и…; тоже мне…) 

- sorpresa adierazteko (ничего себе...; вот это да!; да что ты говоришь!). 

- erabateko ziurtasuna adierazteko (ещё бы!). 

- Esamolde idiomatikoak. 



gara. 

- Fonologia. 

- Ortografia. 

- Erdal hitzena. 

- Zenbatzaileena. 

- Partikulena. 

- Karaktereak erabiltzeko hainbat modu (letra larriak, letra xeheak, letra etzanak, etab.) 

- Ortografia-zeinuak (azentua, dieresia, marratxoa, marra). 

- Arruntki erabiltzen diren zeinuak. 

- Letra larriak nola erabiltzen diren. 

- Talde fonikoak: intonazioa (jarraipena). 

- Prozesu fonologikoak (ahoskabetzea, ahostuntzea, asimilazioa, bokalen murrizketa, palatalizazioa, 

sudurkaritzea, epentesia, bokal-alternantzia, etab.) (jarraipena). 

- Ahozko hizkuntzako prozesu fonologikoak (erregistro informala). 

- Laburdurak eta siglak. 

- Puntuazioa. 

- Zehar-estiloko juntagailuak. 

- Perpaus bakuneko puntuazioa. 

- Zati analogoak dituzten perpausetako puntuazioa. 


- erregistro informaletakoa. 

- enfatikoetakoa. 

- Perpaus konposatuko puntuazioa. 

- Perpaus koordinatuetako puntuazioa: 

- Mendeko perpausetako puntuazioa. 


- erregistro informaletakoa. 

- enfatikoetakoa. 

168 



MAILA AURRERATUA

GAZTELANIA. (Maila aurreratua 1) 

Aurreko mailetan zehaztutako baliabideak indartu eta testuinguruan erabiltzea, maila horri 

dagozkion komunikazio-jarduerak eta -funtzioak betetzeko; baliabide horiek, hain zuzen, hurrengo 

lerroetan zerrendatu dira 1 : 

1. GRAMATIKA 

PERPAUSA 

Hiztunaren jarrera eta perpaus-motak: zalantzazko perpausak indikatiboaren eta subjuntiboaren 

bidez, desideratiboak subjuntiboaren bidez (¡Ojala hubiera venido!) eta galde-perpausak 

“preposizioa + partikula” egituraren bidez. 

Elementuen ordena perpaus-mota bakoitzean eta aldaketak. (Ikus “Diskurtsoa” ataleko 

“Tematizazioa eta fokalizazioa” zatia). 

Bokatiboa, etenen edo komen artean. 

Elementuen elipsia. 

Subjektuaren, predikatuaren eta atributuaren / osagarri predikatiboaren arteko komunztadura. 

Era askotako subjektuaren eta aditzaren arteko komunztadura. 

Subjektu espliziturik gabeko perpausak: se elementuarekin egindako perpaus pasiboak, se 

inpertsonala, 2. pertsona singularra eta 3. pertsona plurala, uno, 2. pertsona singularra eta 3. 

pertsona plurala (Me localizaron ayer). 

Hainbat egoeratan erantzun ahal izateko interjekzioak. 


Perpausen arteko koordinazioa. Emendiozko koordinazioa, disjuntiboa, adbertsatiboa, 

ondoriozkoa eta azalpenezkoa –baiezkoa eta ezezkoa–. (Ikus “Loturak” atala). 

Adjektibo-funtzioko menderakuntza: erlatibozko perpausak aurrekari ezagunarekin eta 

ezezagunarekin edota aurrekari berezirik gabe, honako elementu hauen bidez sartuak: que, 

quien/es, el/la/los/las que, lo que, el/la/los/las cual-es. Perpausak aurrekari negatiboekin: nada, 

nadie, ningún (No hay nada que pueda ayudarme). Kontrastea indikatiboaren eta subjuntiboaren 

bidez. 

Izen-funtzioko menderakuntza: 

Aditzen mendean dauden perpausak –pentsamendua, iritzia, pertzepzioa eta esana adierazten 

dutenak– orainaldiko, lehenaldiko eta baldintzazko perpausetan, indikatiboko mendeko aditzaren 

eta infinitiboaren bidez (Me confirmó que estaría aquí; ¿Te apetece que ir/vayamos?); halaber, 

desioa, zalantza, sentimendua, aholkua, agindua eta debekua adierazten duten aditzekin erabiltzen 

da, mendeko aditza subjuntiboan eta indikatiboan dutela (Me aconsejó que no lo hiciera / no 

hacerlo). 

Modu-alternantzia pentsamendua, pertzepzioa eta esana adierazten duten aditzekin; baiezkoa 

indikatiboaren bidez eta ezezkoa subjuntiboaren bidez (Creo que ha llegado – No creo que haya 

llegado). Beste balorazio-egitura batzuk lantzea: ser, estar, parecer, resultar aditzak + adjektiboa 

+ que + subjuntiboa. 

Zeharkako galde-perpausa, que/si elementuen bidez edo galderazko izenordainen bidez. 

Errepikapenak eta informazio-transmisioak (indikatiboan), eskaerak, aginduak eta aholkuak 

(subjuntiboan). 

Denbora eta moduari dagokionez, perpaus nagusiaren eta mendekoaren arteko korrelazioa. 

Adberbio-funtzioko menderakuntza. Aurrez landutako egituretan sakontzea eta beste erabilera 

batzuk lantzea: 

1 (Parentesi artean kategoria irekietako adibideak ezarri dira) 

169 



MAILA AURRERATUA

Denborazkoak: ‘juntagailuak (ikus “Loturak” atala) + indikatiboa’ egitura, aldi berean edo aurrez 

egindako zerbait adierazteko, eta ‘juntagailuak + subjuntiboa’ egitura, geroaldia adierazteko. Al + 

infinitiboaren erabilera. 

Lekuari dagozkionak: donde elementuarekin. 

Moduzkoak: como/según + indikatiboa/subjuntiboa, sin que + subjuntiboa. 

Kausazkoak: como, ya que, puesto que, dado que + indikatiboa; por + infinitiboa. 

Helburuzkoak: para que, a fin de que + subjuntiboa. 

Baldintzazkoak: si + indikatiboa/subjuntiboa; en caso de que, como, siempre que, con tal de que, a 

menos que + subjuntiboa. 

Kontzesiboak: a pesar de que, aunque, por más que, por mucho que + indikatiboa/subjuntiboa; 

indikatiboan edo subjuntiboan jarrita, ez du esanahi berdina (Aunque estudia/aunque estudie…). 

Ondoriozkoak: por/con lo que + indikatiboa; ondoriozko perpaus intentsiboa: tan / tanto… que. 

Konparaziozkoak: lo mismo/igual que; más/menos de/de lo que (más de mil, más de lo que 

esperaba). 

Adberbio-funtzioko menderakuntzaren denbora- eta modu-korrelazioak, orainaldian, lehenaldian, 

geroaldian edo ekintza hipotetikoan (Aunque lo supiera, no lo diría). 

Indikatiboan edo subjuntiboan jarrita esanahiz aldatzen duten lokailuak: como, siempre que (Como 

no llega, nos vamos; como no llegue nos vamos). 

IZEN-MULTZOA 

Generoari eta numeroari dagokionez, ondoko hitzek (determinatzaileak eta adjektiboak) 

nukleoarekin (izena edo izenordaina) duten komunztadura finkatzea. Izen-multzoaren funtzio 

sintaktikoak eta funtzio horiek adierazteko moduak (bereziki: a preposizioa + banan banako 

pertsonaren OZ). 

Izena 

Izen-motak eta jokabide morfosintaktikoa: arruntak, bereziak, kolektiboak, zenbakarriak eta 

zenbakaitzak. 

Generoa. 

Prestakuntza: landutako gaiak sakontzea eta beste izen batzuetara zabaltzea: -esa, -isa, -ina, -triz 

elementuekin amaitzen diren izen femeninoak; izaki bizidunen izenen generoa: lanbideak (juez - 

jueza); formaz aldatzen ez duten izenak (el/la deportista, intérprete, joven, testigo); genero 

bakoitzerako hitz desberdina erabiltzen duten izenak (caballo / yegua). 

Genero batekoa ala bestekoa izan esanahi desberdina duten izenak (el/la capital, el/la guía); 

zuhaitzaren eta fruituaren arteko bereizketa (manzano – manzana). 

-ez, -dad, -ción, -sión, -tud, -umbre eta -ura elementuez amaitzen diren izen femeninoak 

identifikatzea (la vejez, la sinceridad). 

Numero-osaketaren gaian sakontzea eta beste erabilera batzuetara zabaltzea: s elementuaz 

amaitutako izenen plurala (los martes; autobuses); bokalez amaitzen diren hitz oxitonoen (-á, -í 

eta -ú) plurala -s edo -es elementuen bidez (sofás, menús, yos/yoes, noes); eta singularrik ez 

duten izenak edo batez ere pluralez erabiltzen direnak (vacaciones). 

Determinatzaileen bidezko substantibazioa (el rojo, lo fácil). 


Artikulua. Artikulu mugagabearen eta mugatuaren arteko aukeraketan sakontzea, bai identifika 

daitezkeen edo identifika ezin diren izenei dagokienez –izena lehenengo aldiz edo bigarren aldiz 

aipatzen den kontuan hartuta–, bai osotasuna edo kopuru zehaztugabea adierazteari dagokionez 

(los alumnos – unos alumnos). Artikulu mugagabeak izen zenbakaitzekin duen bateraezintasuna, 

balio indartzailea duenean salbu (¡Hacia un frio!). 

Artikulua isiltzea edo agerian uztea. Aurrez landutako alderdiak sakontzea eta zabaltzea: artikulua 

isiltzea kategoria bati erreferentzia egiteko (¿Tienes móvil?; Es arquitecta; Ir en bicicleta) eta 

170 



MAILA AURRERATUA

artikulua jartzea izen espezifiko bati erreferentzia egiteko (Es una arquitecta de Madrid; Es la 

arquitecta de la urbanización); perpausaren subjektuan artikulua jartzea (Me gusta el cine; Los 

maquinista están en huelga) eta izen berezien edo aparteko errealitateen ondoan artikulua jartzea 

(el sol). (Ikus “Diskurtsoa” ataleko “Kohesioa” zatia) 

Posesiboak: beste determinatzaile zehaztugabeekin eta numeralekin duten posizioa eta 

bateragarritasuna (Mis dos gatos). Su elementuaren anbiguotasuna kentzea (harena edo zurea). 

Forma osoen eta apokopatuen esanahiaren aurkakotasuna ser aditzarekin (Es mi hijo / Es hijo 

mío). Artikulu mugatuaren erabilera balio posesiboarekin (Le duele la cabeza). 

Erakusleak: denboraren eta lekuaren balio deiktikoa eta balio anaforikoa; formen banaketa (ikus 

“Diskurtsoa” ataleko “Kohesioa” atala). Determinatzaile zehaztugabe eta numeralekiko 

bateragarritasuna. 

Zehaztugabeak (todo + artikulua, varios, ciertos, cuanto, cada, cualquier). Kontrastea: un poco de 

/ poco + izen zenbakaitza (hay un poco de harina, hay poca harina). Beste determinatzaileekiko 


Numeralak: partitiboak eta multiploak, ordinalak eta partitiboak. Beste determinatzaile batzuekiko 


Galderazkoak eta harridurazkoak. 


Adjektiboak 

Aldagarriak eta aldagaitzak. Generoari eta numeroari dagokienez, izenarekiko eta 

determinatzailearekiko komunztadura finkatzea. Atribututzat eta osagarri predikatibotzat duen 

komunztadura (Los corredores están/llegaron agotados). 

Ohiko posposizioa adjektibo murriztailearen funtzioa betetzeko; horrez gain, izenaren aurrean edo 

atzean jartzean esanahia aldatu egiten da (un amigo viejo – un viejo amigo). 

Adjektiboaren graduak: gaia sakontzea eta zabaltzea: tan…como, igual de + adjektiboa + que, 

más/menos…que eta más/menos de + kopurua / perpausa (Vale más de mil euros; Es mejor de lo 

que pensaba). Mailaketa konparazioan oinarrituta (Mucho / bastante / poco más/menos…que). 

Gradurik onartzen ez duten adjektiboak (*muy absoluto, *muy precioso). Superlatibo absolutua 

(agradabilísimo), maila jasoko superlatiboak; superlatibo erlatiboak (La más inteligente del grupo); 

superlatiboak aurrizkiekin (superlimpio) nahiz adberbioekin (extraordinariamente bello) eta 

errepikapen bidezko superlatiboak (Es difícil, difícil). 

Ser/estar aditzekin bateragarri diren adjektiboak, eta ser eta estar aditzekin esanahiz aldatzen 

duten adjektiboak (claro, grave). 

Adjektiboa aldatzen dutenak: adberbioak edo adberbio-lokuzioak (la mar de listo, bastante tonto); 

izen-multzoa preposizioarekin (orgulloso de su trabajo). 

Izen-osagarrien beste forma batzuk: izena edo adjektiboa aposizioan, preposizio bidez sartutako 

egitura eta erlatibozko edo adjektibozko perpausa. 

Izenordainak 

Pertsona-izenordainak: subjektuaren formetan eta OZren nahiz ZOren forma atono eta tonikoen 

erabilera-moduetan sakontzea; erreferentearekiko komunztadura; bi izenordaineko konbinazioak 

edota preposiziodun izenordainak lantzea. 

Izenordain tonikoak: kontrastea adierazteko eta anbiguotasunak kentzeko (Ikus "Diskurtsoa" 

ataleko "Antolakuntza" zatia). 

OZ edo ZO aurrean daudenean, derrigorrezkoak dira. 

Baiezko agintera-perpausekin, gerundioekin eta infinitiboekin izenordainak atzera pasatzen dira, 

aditz-formari lotuta. Aditz-perifrasiekin duen posizioa. 

Izenordainek aditz bihurkariekin eta pronominalekin duten erabileran sakontzea. 

Posesiboen erabilera pronominala atributu-funtzioan (Es vuestro) eta substantibatuta, balio 

identifikatzailearekin (Es el vuestro). Esamoldeetan duen erabilera (Es muy suyo). 

171 



MAILA AURRERATUA

Zehaztugabeak. Beste determinatzaileekiko konbinazioa. 

Erakusleak: determinatzaile zehaztugabe eta numeralekiko bateragarritasuna (Me llevo esos dos). 

Balio anaforikoa (ikus “Diskurtsoa” atalaren “Kohesioa” zatia). 

Izenordain galdetzaileak: zehar-galderetan duten erabilera. 

Izenordain erlatiboak: quien/-es, el / la / los / las / lo que, cual, cuales, aurrekari bereziarekin edo 

gabe. 

ADITZ-MULTZOA 

Nukleoa –aditza– eta aditz bakoitzak eskatzen dituen osagarriak (contar con). 

Aditzaren komunztadura subjektuarekiko eta atributu nahiz osagarri predikatiboarekiko. 

Aditza 

Aditz-jokoak: landutako forma erregularrak eta irregularrak gehiago lantzea. Irregulartasunak 

dituzten beste aditz batzuetara zabaltzea. Baldintzazko esaldi konposatuaren eta subjuntiboko 

pluskuanperfektuaren aditz-jokoa. 

Indikatiboa. Aurrez landutako balioen erabileran sakontzea. Beste balio batzuetara zabaltzea: 

Orainaldia: agintzeko eta etorkizuna adierazteko; orainaldi historikoa 

Lehenaldia: lehenaldi burutua/mugagabearen eta burutugabearen arteko kontrastea gehiago 

lantzea. Lehenaldi burutugabea: kortesiazko balioarekin eta betetzen ez diren asmoak adierazteko 

(Iba a salir). Lehenaldi pluskuanperfektua: iraganeko ekintza bat oinarri hartuta, hura baino 

lehenagoko aldia adierazteko. 

Probabilitatea adierazten duen geroaldi burutugabea. Geroaldi burutua: geroaldiko ekintza bat 

oinarri hartuta, hura baino lehenagoko aldia adierazten du probabilitatezko balioarekin (Ya habrán 

cerrado / Ya han cerrado). 

Iraganeko probabilitatea adierazten duen baldintza (Serían las cinco); balio desideratiboa (Haría 

un viaje, pero…); aholkua (Yo en tu lugar se lo contaría); ia ezinezkoak diren egoera (Si fuera rico 

me iría a…). 

Subjuntiboa. Aurrez landutako balioen erabileran gehiago sakontzea eta beste balio batzuetara 

zabaltzea: 

Orainaldia: menderakuntzako erabilerak (ikus “Perpaus konplexua” atala); agindu baten 

errepikapena (Que vengas); perpaus independenteetan desioa adierazteko (Ojalá llueva). 

Lehenaldi burutugabea: baldintza irrealak edo aukera gutxi dutenak (Si fuera presidente…); 

kortesiazko balioa (Me encantaría que vinieras a cenar); quería-quisiera kontrastea; gauzatu 

ezineko desioa (¡Ojalá lo supiera!). 

Lehenaldi pluskuanperfektua: bete ezin diren desioak adierazteko (¡Ojalá hubiéra llegado…!) eta, 

horrez gain, iraganeko baldintzazko perpausetan ere erabiltzen da. 

Aginterazkoak, baiezkoan eta ezezkoan: aurrez landutako balioen erabileran sakontzea. Formaaldaketak, 

pertsona-izenordainekin (Acordaos). 

Infinitibo sinplea eta konposatua: denbora-balioa (Al entrar, ten cuidado con el escalón) eta 

agindu-balioa (A dormir). Aginteraren ordez, 2. pertsona pluralaren erabilera (Chicos, comer). 

Aditz-perifrasiak: aurrez landutakoak gehiago sakontzea. Infinitibozkoa: llegar a, deber (de) uste 

balioarekin. Gerundiozkoa: salir, llevar, andar, acabar. Partizpiozkoa: dejar, tener. 

Boz pasibo erreflexua eta pasiboa ser elementuarekin. 

Ser eta estar: ser elementua gertaerak lekuak kokatzeko (El concierto es en el estadio); ser eta 

estar + adjektiboak (ikus "Adjektiboak" atala). 

Ekintzen korrelazioa eta denbora- eta modu-komunztadura perpaus konplexuetan. 

ADBERBIOA ETA ADBERBIO-LOKUZIOAK 

Aurrez landutako adberbioen eta lokuzioen erabileran sakontzea eta beste erabilera batzuetara 

zabaltzea. 

172 



MAILA AURRERATUA

Egoerak deskribatzeko zirkunstantziak: denborazkoak (enseguida, de pronto), lekuari dagozkionak 

(encima, abajo), moduzkoak (así, de miedo) eta –mente partikularekin amaitzen diren adberbio 

gehienak. Egoera-adberbioen arteko desberdintasunak (delante – adelante; detrás – atrás; en 

frente – delante). 

Baiezko adberbioak (también, por supuesto) eta ezezkoak (tampoco, jamás). Zalantza adierazten 

dutenak seguramente, a lo mejor, quizá). Hautatutako adberbioaren arabera, modua aukeratzea. 

Kopurua adierazteko adberbioak, hainbat kategoria zehazten dituztenak. 

Adberbioen arteko konbinazioak (aquí delante); adberbio-mailaketa (mucho más, rapidamente). 

Adberbio erlatiboak (donde, cuando, como, adonde) eta galderazko adberbioak: dónde, adónde, de 

dónde, cuándo, cómo. 

Diskurtsoa markatzen duten adberbioak (ikus “Diskurtsoa” atala). 

LOTURAK 


Koordinatzaileak (hitzak eta perpausak lotzeko). Aurrez landutakoen erabilerak finkatzea eta 

zabaltzea: emendiozkoak: y, e, ni eta juntadura-balioa duten lokarriak (tanto…como, no 

sólo…sino, también, así como, asimismo); disjuntiboak: o, u, o bien…o bien, sea…sea; 

adbertsatiboak: sin embargo, mientras que, no obstante, aun así, en cambio, ahora (bien); 

azalpenezkoak: o sea, es decir, esto es; ondoriozkoak: por eso, por tanto, en consecuencia, por 

consiguiente, así, así pues (ikus “Perpaus konplexua” atala eta “Diskurtsoa” ataleko “Antolaketa” 

zatia). 

Menderatzaileak. Aurrez landutakoen erabilerak finkatzea eta zabaltzea: 

Denborazkoak: cuando, en cuanto, el día que, hasta que, antes de que, después de que, mientras,, 

cada vez que. Kontzesiboak: a pesar de que, aunque, por mucho que, por muy + adjektiboa + que, 

por más que. Kausazkoak: como, debido a que, ya que, puesto que, dado que, por si. Moduzkoak: 

como, según, sin que. Helburuzkoak: para que, a que, a fin de que. Baldintzazkoak: si, en caso de 

que, como, siempre que, con tal de que, a menos que. Ondoriozkoak: con/ por lo que. 

Konparaziozkoak: como si. 

Preposizioen erabilera (al, por, sin) + infinitiboa 

Preposizioak 

Preposizioen erabilerak zabaltzea (ante, bajo, incluso, tras, según…), bai eta preposizio-lokuzioen 

erabilerak ere (a lo largo de, alrededor de). 

Zailtasunak eragiten dituzten erabilerak gehiago lantzea (por-para; en-a; durante-en; de-desde, 

hasta-hacia-a). 

Preposizio jakin bat eskatzen duten adjektiboak, aditzak eta adberbioak lantzea (consecuente con 

sus ideas, tender hacia, cerca de la solución). 

Preposizio-lokuzioak aztertzea (a causa de, debido a, junto a, acerca de). 

2. DISKURTSOA 

Kohesioa: 

Gaiarekin jarraitzeko baliabideak: 

Korreferentziazko prozedura gramatikalen erabilera indartzea: pertsona-izenordainak, erakusleak, 

posesiboak, zenbatzaileak eta balio anaforikoa nahiz kataforikoa duten adberbioak edo 

adberbiozko esamoldeak (eso, aquel año, allí, en el mismo sitio). Artikulu mugatuaren erabilera 

aurrez aurkeztutako izenekin. Erakusleen eta pertsona-izenordainen forma neutroak: lo de, lo que, 

lo de que, esto, eso, aquello. Honako egitura honen erabilera, balio kataforikoarekin: 

el/la/los/las/lo siguiente/s + izena. Diskurtsoko gai bat sortzeko edo horri berriro erreferentzia 

egiteko baliabideak: el hecho de que. 

173 



MAILA AURRERATUA

Izen-multzo baten edo nukleoaren elipsia, egoerako edo hizkuntzako testuingurua dela-eta 

agerikoa denean. 

Prozedura lexikoak ugaritzea: definizioan sartu den termino baten sinonimoak, hiperonimoak eta 

hiponimoak; nominalizazioa; eta proforma lexikoak. 

Aditz-denboren komunztadura, diskurtsoko erlazioen araberakoa izan behar da: 

Denborak aurrera egitea, ekitaldiak bata bestearen gainetik jartzea eta atzera jotzea; aditz-denboren 

balioak aldatzea (orainaldia lehenaldiaren ordez informazioa eguneratzeko, geroaldia eta ustea 

adierazten duen geroaldi burutua; lehenaldia orainaldiaren ordez, kortesia adierazteko). 

Informazioa emateko eta transmititzeko prozedurak: denbora-komunztadura zehar-estiloan eta 


informazioa jada egungoa ez izatea (Dijo que iría ayer) edo eguneratu nahi izatea (Dijo que irá 

mañana), eta informazioa transmititzea edo eragin bat izatea (Dijo que venía / Dijo que viniera). 

Diskurtsoaren zati batzuk lotzeko lokailuak: 

Gehitzekoak (no solo… sino también, tanto… como, asimismo….); kontrako argudioak ematen 

dituztenak murrizketa bat egiteko (a pesar de, no obstante), elementuen arteko kontrastea 

adierazteko (mientras que, en cambio) eta argudiaketaren lehenengo elementua indartzeko (de 

todas maneras/formas, de todos modos, no es que… es que, ahora bien, aun así); 

justifikaziozkoak (puesto que, ya que) eta ondoriozkoak (por eso, por tanto, de modo que, de 

manera que). (Ikus “Gramatika” ataleko “Loturak” zatia). 

Antolakuntza 

Ahozko testuetako edo idatzietako elementuak: 

Testuaren eta erregistroaren araberako adierazgailuak: 

Diskurtsoari hasiera emateko adierazgailuak: agurtzeko, aurkezteko, gaiaren sarrera egiteko, beste 

gai bati sarrera egiteko (Cambiando de tema). 

Egituratzaileak: gaiarekin hasteko (Para empezar), testuari jarraipena emateko (Igualmente; Por 

su parte), gaiarekin amaitzeko (Para finalizar), azalpenak emateko (Pues bien) eta digresioa 

eragiteko (Por cierto; A propósito). 

Birformulatzaileak: azalpenak emateko (O sea; Es decir; Esto es; En otras palabras), zuzentzeko 

(Mejor aún; Más bien), urruntzeko (De todos modos; En todo caso) eta laburbiltzeko (Así pues; 

En suma; En resumen). 

Puntuazioa eta paragrafoak. Puntuazio-zeinuak diskurtsoa markatzeko: puntua, puntu eta koma, etenpuntuak, 

galdera-ikurra, harridura-ikurra, parentesia eta marra. Diskurtsoko paragrafoen eta gaien 

arteko korrespondentzia. Antolakuntzarako zeinu idatziak: margenak, binetak, koskak, letra-mota. 

Intonazioa eta etenak diskurtso-unitateak eta ideien arteko loturak adierazteko. Unitate melodikoen 

eta puntuazio-zeinuen arteko korrespondentzia; hizketa-egintzen eredu melodiko propioen 

identifikazioa eta sormena, eta maila horretako diskurtso-egiturak. 

Elkarrizketako elementu propioak (hainbat erregistro eta jarrera hartuko dira kontuan): 

Elkarrizketako adierazgailuak: norbaiti zerbait esateko, agurtzeko, hitz egiten hasteko, laguntzeko, 

erantzuteko, indartzeko, baieztatzeko, solaskidea elkarrizketan sartzeko, ez dagoela ados 

adierazteko, aurkakotasuna arintzeko, inplikazioa erakusteko, urruntasuna adierazteko, hitza 

hartzeko, azalpena ematen hasteko, laguntza eskatzeko, eskertzeko, errepikatu eta informazioa 

emateko, amaiera iragartzeko eta agurtzeko. 

Ohiko egoeretan eta harremanetan espero diren erantzunak emateko baliabideak (“ondoz ondoko 

hitz-bikoteak"): galdetu/erantzun, eskaini / onartu eta ez onartu edo azaldu, eskatu/onartu, 

konplitu/garrantzia kendu eta eskatu/eman. 

Pertsona-izenordainaren erabilera esplizitua: diskurtsoan kontrastea adierazteko eta 

anbiguotasunak argitzeko (Le llamo a usted/a él mañan). 

174 



MAILA AURRERATUA

Deixia 

Hainbat enuntziazio-motatan (elkarrizketa, telefono-deia, txata, gutuna...), diskurtso atzeratuan eta 


erakusle eta denbora- nahiz espazio-adierazpen egokien erabilera landuko da (yo, tú ↔ él , ahora, 

en este momento, hoy, ayer, mañana …. ↔ entonces, en ese momento, el mismo día, el día 

anterior, el día siguiente …, aquí ↔ allí, este ese, venir, traer ↔ ir, llevar). 

Erakusleak elkarrizketetan: este / ese / aquel elementuen arteko aurkakotasunaren hainbat forma; 

erakusleen erabilera anaforikoa testu idatzian. 

Espazioaren deixia: adberbio deiktikoen konbinazioa lekua zehazteko (allí encima, aquí cerca, 

aquí mismo…). 

Deiktikoen eta adierazgailuen transformazioa espazio- eta denbora-koordenatuen arabera: 

izenordainak, erakusleak eta denbora- nahiz espazio-adierazpenak (–Oye, tú, ¿por qué no te callas 

ahora mismo? – Le pidió que se callara inmediatamente). 

Kortesia 

Hispanoek asko erabili ohi dituzten tratamendu-motak: pertsona gramatikalak (tú/usted eta 

vosotros/ustedes formen kontrasteak hainbat aditz-forma erabiliz, Espainiako eta Amerikako 

zenbait zonatan egiten den ustedes formaren erabilera bakarraren ordez); Espainian ohikoak diren 

lagunarteko formulen erabilera hainbat erregistrotan (tío/a, guapo/a…); eta errespetuzko ohiko 

formulak, mundu hispanoko zonetan erabilera desberdina dutenak (don/doña, doctor, licenciado). 

Hiztunaren presentziari garrantzia kentzea: se elementuarekin egindako egiturak (se me ha roto); 

2. pertsona (te preocupas por ellos y...); izenordain zehaztugabea (uno hace lo que puede); eta 

hiztuna ere barne hartzen duen edo balio unibertsala duen kidetasunezko plurala (Así somos 

nosotros). 

Entzulearen presentziari garrantzia kentzea: forma inpertsonalak (Hay que sacar la basura), se 

elementuaren erabilera (No se puede fumar); 2. pertsona plurala (todos sois iguales); eta “a + 

infinitiboa” egitura agindu orokorrarekin balioarekin (¡A callar! ). 

Ñabardurak egiten dituzten aditz-denborak: burutugabea (¿Qué deseaba?), baldintzazkoa (Estaría 

bien que…), subjuntiboko burutugabea (Quisiera…), geroaldia (Lo intentaré), eta geroaldiko 

perifrasia (Vamos a ver…). Iritzia emateko edo ados ez dagoela adierazteko erabiltzen diren 

esamolde indartzaileak (personalmente, a mi modo de ver…). 

Gizarte-funtzioetarako familiartasun-maila desberdina adierazten duten esamoldeak: eskaerak, 

zuzenketak… 

Kooperaziozko erantzunak: partikulen errepikapenak, esamolde egokiak…(Por supuesto, faltaría 

más…). Ukatzeko modu indartuak (No, no, por favor, no hace falta que se moleste). 

Inferentziak 

Hainbat komunikazio-egoeratan ohiko diren esamoldeen esanahi inplizituak (¿Tiene hora?; ¿Qué 

va a ser? (taberna batean). 

Anbiguotasun ilokutiboa (Mañana, este trabajo se termina: informazioa, agindua, mehatxua). 

Erantzun laburregietan edo luzeegietan inplizitu daudenak. 

Modu-aukeraketan inplizitu daudenak (Puedes hacer lo que quieres / Puedes hacer lo que 

quieras), bai eta zehar-estiloko perpausetako aditz-denboren transformazioetan ere. 

Perpaus-metaforak (Está como una regadera; Me quedé de piedra; Está siempre en las nubes). 

(Ikus, halaber, “Lexikoa eta semantika” ataleko “Esanahia” zatia). 


Solaskideek dagoeneko ezagutzen duten informazioa ez aipatzea. 

Informazioa nabarmentzea, hainbat baliabide erabiliz: gramatikalak (hurrenkera, bikoizketa, 

egiturak...), lexikalak, intonaziokoak eta azentuari dagozkionak. 

Osagarria azpimarratzea (El libro se lo ha quedado Carmen). 

175 



MAILA AURRERATUA

Galde-perpaus zuzenak, azpimarratutako elementuekin (El partido, ¿quién lo ganó?). 

Fokalizatzea; diskurtso-operatzaileak (Incluso; precisamente…) eta egitura sintaktiko bereziak (A 

Paco fue a quien se lo dije; Fue ayer cuando lo vi) erabiliz. 

Operadore indartzaileak: desde luego, por supuesto, en realidad, de hecho; zehaztekoak: en 

especial, concretamente, en particular; eta fokalizatzaileak: respecto a, en relación con. 

Elementu bat fokalizatzea edo indartzea hainbat baliabide erabiliz: harridura-ikurrak (¡Menudo 

coche!), errepikapenak, esanahi indartsuagoa duen lexikoa (¡Genial!), superlatiboa (Es el puente más 

largo del mundo), hizkiak (supercoche, cochazo), luzapen fonikoa, silaba-banaketa eta intonazio 

fokalizatzailea. 


Hiztegia 

Hainbat egoera formaletan eta informaletan lantzen diren funtzioak betetzeko esamolde-motak, 

ahozko hizkuntzan nahiz idatzizkoan erabiltzen direnak. 

Landutako egoerei eta gaiei buruzko hiztegia zabaltzea; aldagai (formala-informala) estandarrak 

eta lagunarteko edo laneko erregistroak. 

Landutako egoerei eta gaiei lotuta, maiz erabiltzen diren kolokazioak (Meter miedo, hacer frente). 

Aldaketa-aditzak: ponerse, quedarse, volverse, hacerse, convertirse en, llegar a ser. 

Landutako egoerei eta gaiei lotuta, gaztelaniaz maiz erabiltzen diren lagunarteko hizkerako 

esamoldeak (Meter miedo, hacer frente). 

Herri-hizkeran maiz erabiltzen diren hitzak eta esamoldeak identifikatzea: esanahia eta erabileramurrizketak. 

Landutako egoerekin eta gaiekin lotutako ohiko esamoldeak. 

Konparazio estereotipatuak. (Ikus “Diskurtsoa" ataleko “Inferentziak” zatia). 

Jentilizio nagusiak. 

Hiztegietako hizkuntza ezagutzea: terminologia eta laburdurak. 


Deribazio bidez hitzak sortzea, baina kategoriaz aldatu gabe: aurrizkiekin (des-, in-, im-, i-, a-, 

anti-, pre-, pos-, super- eta mini-) eta atzizkiekin (-eria eta -ismo). 

Deribazio bidez hitzak sortzea, eta kategoriaz aldatzea: aditzak oinarri hartuta (-o, -dor, -c/ción, - 

sión, -ado/a, -ido, -miento eta -aje) eta adjektiboak oinarri hartuta (-ez, -eza, -ura, -idad, -dad); 

horrez gain, izen bidezko adjektibo-sorkuntza aztertuko da (-ble, -ero, -ario, -ístico, -ivo eta -oso). 

Jentilizioak eratzeko ohikoenak diren atzizkiak (-ano, -ense, -eño, -és, -ino eta -í). 

Txikigarriak: -ito, -illo eta -ín, eta handigarriak: -ón, -azo eta -ote . Atzizkien balio berezia. 

Hitz-elkarketa bidez hitzak sortzea: izena + izena (bocacalle); aditza + izena (sacacorchos); 

adjektiboa + izena/izena + adjektiboa (medianoche, pasodoble), adjektiboa + adjektiboa 

(sordomudo) eta adberbioa + adjketiboa/aditza (maleducado, malgastar). Konposatuak eratzeko 

arauak. 

Hitzen familiak. 

Onomatopeiak 

Ohiko siglak eta akronimoak. 

Esanahia 

Landutako gaien asoziazio-eremuak. 

Esanahi irekiko hitzak (decir, tener, hacer, llevar), eta horien ordezkapena testuinguruari bereziki 

dagozkion hitzen bidez. 

Landutako egoerekin eta gaiekin lotutako sinonimoak edo antzeko esanahia dutenak eta 

antonimoak. Landutako gaien eremu semantikoak. 

Polisemia edo esanahi desberdineko hitzak; testuinguruaren arabera anbiguotasuna kentzea. 

176 



MAILA AURRERATUA

Ohiko hiztegiko hiperonimoak eta hiponimoak. 

Kategoria lexikoak identifikatzea, horien ezaugarri bereizgarriak oinarri hartuta (izen eta 

adjektiboen generoa eta numeroa, kategorien araberako bukaerak…). 

Lotura faltsuak eta ohiko interferentzia lexikoak, bai ama-hizkuntzarekin, bai beste bigarren 

hizkuntza batzuekin). 

Erregistro formala nahiz informala edo lagunartekoa identifikatzea eta bereiztea (ir-acudir, decirexponer, 

dinero-pasta), bai eta lotura gehien duten gizarte-taldeetakoa ere. 

Hizkuntza-baliabideak identifikatzea: konparazioak, metaforak eta hizkuntzan ohikoak diren 

irudizko adierako egiturak. 

Maiz erabiltzen diren metonimiak (Me tomé una copa). 



Bokal- eta kontsonante-fonemak posizio desberdinetan zuzen bereiztu eta artikulatu ahal izateko, 

gaia behin eta berriz lantzea. Ama-hizkuntzako talde bakoitzak dituen zailtasunei arreta jartzea. 

Kontsonante-fonemak. Ahoskatzeko zailtasun gehien sortzen duten fonema eta aldagaiak etengabe 

lantzea: hasperenik gabeko herskariak; herskari ahoskabeak eta ahostunak; v grafia 

ezpainbikariaren ahoskera; s, beti ahoskabea; /x/ -j- fonemaren ahoskera, hasperendun egiterik 

gabe. r fonema arrunta eta r gogorra bereiztea testuinguru guztietan, eta dardarkari hobikaria 

egitea, ez belarra. r eta l kontsonante urkariak bereiztea. Sabaikarien ahoskera. 

Bokal-fonemak erlaxatzea: hitz berean edo hitz ezberdinetan azenturik gabeko bokal berdinak 

murriztea (alcohol > alcol; leer > ler). 

-d kontsonantea [θ] ahoskatzea, edota, gaztelaniako zenbait aldaeratan eta maiz erabiltzen diren 

hitzekin gertatzen den bezala, kontsonante hori galtzea (Madrid [Madriθ] edo [Madrí]). 

Silabaren egitura eta silaba-banaketa. Bi bokalen arteko kontsonanteak: kontsonantea hurrengo 

silabarekin elkartzea (me-sa). Banatu ezin diren kontsonante-multzoak: herskaria + dardarkaria 

edo albokaria (pr, br, pl, bl fr, fl, gr, gl, kr, kl, dr, tr). Bi edo hiru hitzen ahoskera sinalefa eginez 

(la intención > lain-ten-dión). Diptongoak, triptongoak eta hiatoak. 

Intentsitate-azentua lantzea eta silaba tonikoen identifikazio-prozesua finkatzea. Azentuazio 

grafikorako arauen eta ahoskeraren arteko lotura. 

Intonazioa: adierazpen-, galde- eta harridura-perpausen intonazioei dagozkien eredu bereziak, 

hainbat ñabardurarekin. Landutako komunikazio-funtzioetarako intonazioa. Gaztelaniaren aldaera 

nagusien intonazio-eredu bereziak identifikatzea. 

Unitate melodikoen eta puntuazioaren arteko korrespondentzia; hau da, puntuazio-mota bakoitzari 

dagokion intonazioa: puntua, koma, bi puntuak, puntu eta koma, eten-puntuak eta parentesia. 

Halaber, harridura- eta galdera-ikurrei dagokiena ere landuko da. 

Talde fonikoak: azentuak – atonizitatea. Erritmoa, intonazioa eta etenak. 

Normalean etenik onartzen ez duten taldeak: artikulua eta izena; izena eta adjektiboa; adjektiboa 

eta izena; aditza eta adberbioa; aditza eta izenordain atonoa; adberbioa eta adjektiboa; adberbioa 

eta adberbioa; aditz-forma konposatuak eta aditz-perifrasiak; eta preposizioa dagokion 

terminoarekin. 

Ortografia 

Fonemen eta letren arteko korrespondentzian sakontzea. 

Kontaktuan dauden bokalen ortografia (diptongoak, triptongoak eta hiatoak). Latineko edo 

atzerriko beste hizkuntzetatik eratorritako hitzak “s + kontsonantea” ereduari jarraitzen dionean, 

hitzaren hasieran bokal bat jartzeko joera (estándar). 

/g/ grafiaren hainbat gauzatze bereiztea. C eta qu fonemen alternantzia aditz-formen grafian 

(expliqué-explicaron); /k/ fonemaren ohiko adierazpen grafikoa hitz amaieretan (cómic, coñac) eta 

kasu bereziak, bereziki beste hizkuntzetatik eratorritako hitzetan (anorak); qu-k grafia bikoitzeko 

kasuak (kiosco-quiosco); x letra zenbait aurrizkitan (excéntrico; extraterrestre) eta “ex + -pl- edo - 

tr-” egituraz hasten diren hitzetan (explicar). Sc multzoaren ortografia ohiko hitzetan (piscina). 

177 



MAILA AURRERATUA

Pos/(t) aurrizkian t fonema galtzeko joera (posguerra), bai eta hitz amaieran ere (carné). g eta j 

hizkien bereizketa ortografikoa hots bera duten kasuetan; gu/gü taldeak e/i bokalen aurrean. r 

gogorraren hainbat korrespondentzia, testuinguruen arabera. 

Zailtasun handiagoa duten beste fonema batzuen transkripzioa gehiago sakontzea: b-v-w letrak; c- 

q- k- z; h; j / g; y- ll; n- m; s- x; t-d, d-z (hitz amaieran). 

- Tildeak: gaztelaniako azentuazio grafikorako arauak finkatzea. 

Ohikoen diren puntuazio-zeinuen erabilera bereziak: puntua bai edo punturik ez titular eta 

izenburuetan, zenbatekoetan, datetan…; koma azalpen, tarteki eta elipsietan; bi puntu eskema eta 

testu-aipamenetan; komaren eta puntu eta komaren alternantzia enumerazioetan… (ikus, halaber, 

“Diskurtsoa” ataleko “Antolakuntza” zatia). 

Zifren eta zenbakien adierazpenak: kopuruak zifretan idazteko kasuak eta letretan idaztekoak. 

Laburdurak, siglak eta sinboloak. Gaztelaniaz siglak ahoskatzeko joerak (hitz bezala, eta ez 

isolatutako letra gisa). 

Ohiko barbarismoen ortografia-egokitzapenak (carné, -aje/-age amaierak). 

GAZTELANIA (Maila aurreratua 2) 

Aurreko mailetan zehaztutako baliabideak sakondu eta testuinguruan erabiltzea, maila 2 honi 

dagozkion komunikazio-jarduerak eta -funtzioak betetzeko; baliabide horiek, hain zuzen, hurrengo 

lerroetan zerrendatu dira: 

1. GRAMATIKA 

PERPAUSA 

Hiztunaren jarrera eta perpaus-motak. Landutako egiturak finkatzea. 

Elementuen ordena perpaus-mota bakoitzean eta aldaketak. Testuko informazioa modu 

desberdinean antolatzeak esanahian dituen ondorioak. (Ikus “Diskurtsoa” ataleko “Tematizazioa 

eta fokalizazioa” zatia). 

Subjektuaren eta aditzaren arteko komunztadura: aditza izen kolektiboekin eta enumerazioekin. 

Topiko bihurtzea dela-eta komunztadurarik ez duten kasuak (Yo, a mí me parece que tienes 

razón). 

Subjektu espliziturik gabeko perpaus-egiturak finkatzea. Prozesuetarako perpaus pasiboa eta 

perpaus pasibo erreflexua: erregistroaren araberako erabilera desberdinak (Se registró todo el 

edificio – El Edificio fue registrado). 

Hainbat egoeratan eta erregistrotan erantzuteko interjekzioak. 


Perpausen arteko koordinazioa. Emendiozko koordinazioa, koordinazio disjuntiboa, adbertsatiboa, 

ondoriozkoa eta azalpenezkoa –baiezkoak eta ezezkoak–. (Ikus “Loturak” atala). 

Adjektibo-funtzioko menderakuntza: aurrekari ezaguna eta ezezaguna duten nahiz aurrekari 

berezirik ez duten perpaus erlatiboak. Indikatiboaren eta subjuntiboaren bidezko kontrastea 

indartzea. Perpaus murriztaileak eta azalpenezkoak. 

Izen-funtzioko menderakuntza: landutako perpaus substantiboen erabilerari eta perpaus nagusiaren 

eta mende-perpausaren arteko denbora- eta modu-korrelazioari dagokionez, gaia gehiago lantzea 

eta zabaltzea. Sentimenduak eta nahiak adierazteko esamoldeak ugaritzea (Me hizo ilusión que…; 

Habría sido mejor que…). 

“Ser, estar, parecer eta resultar aditza + adjektiboa/izena + que + subjuntiboa/indikatiboa” 

balorazio-egiturak (Fue injusto que le dijeras eso; Es cierto que yo dije eso; No es cierto que yo 

2 (Parentesi artean kategoria irekietako adibideak ezarri dira) 

178 



MAILA AURRERATUA

dijera eso). Hartuko duten esanahiaren arabera, zenbait aditzek modua hautatzeko duten aukera 

bikoitza: sentir, decir (Siento que algo no va/vaya bien). 

Zeharkako galde-perpausa, que/si elementuen bidez edo galderazko izenordainen bidez. 

Errepikapenak eta informazio-transmisioak, eskaerak, aginduak, aholkuak… (ikus “Diskurtsoa” 

ataleko “Kohesioa” zatia). 

Adberbio-funtzioko menderakuntza. Aurreko mailan landutako egiturak sakontzea eta zabaltzea: 

Denborazkoak: tan pronto como, en el momento que, a medida que + indikatiboa/subjuntiboa eta 

infinitibozko erabilerak: nada más. 

Moduzkoak: tal y como, de manera que, de modo que, según + indikatiboa/subjuntiboa, sin que + 

subjuntiboa. 

Kausazkoak: no sea/no vaya a ser que + subjuntiboa. 

Helburuzkoak: para que, a fin de que + subjuntiboa. 

Baldintzazkoak: si eta beste baldintza-lokailuak + subjuntiboa: a condición de que, con que, a no 

ser que. 

Kontzesiboak: aun + gerundioa.. 

Ondoriozkoa: de (tal) modo /manera / forma que, por / con lo que + indikatiboa eta de ahí que + 

subjuntiboa. 

Modua hautatzeko aukera bikoitza lantzea, esanahiz aldatzen duten lokailuekin: como, siempre 

que, mientras… 

Adberbio-funtzioko menderakuntzan denbora- eta modu-korrelazioen erabilera indartzea; bereziki, 

perpaus nagusiaren aditz-denbora mendeko perpausarenarekin bat ez datorrenean. 

IZEN-MULTZOA 

Generoari eta numeroari dagokionez, ondoko hitzek izenarekin duten komunztadura finkatzea, bai 

eta izen-multzoaren funtzio sintaktikoak adierazteko modua ere. 

Izena 

Generoaren gaia lantzea: aurreko mailan landutako alderdietan sakontzea; genero batekoak ala 

bestekoak izan, esanahi desberdina duten izen gehiago lantzea (el/la cura, el/la parte), bai eta bi 

sexuak adierazteko aldatzen ez diren izenak ere (elefante, gorila). 

Numeroaren gaia lantzea: aurreko mailan landutakoa sakontzea: alfabetoko letren plurala (oes, 

bes), zailtasunak sor ditzaketen pluralak (régimen-regímenes), eta izen konposatuen plurala, hitz 

bakarrean (el-los saltamontes) edo bi hitzetan (osos panda). 

Hainbat kategoria izen bihurtzea (el bien, lo extraordinario, los amaneceres, un algo). 


Artikulua. Mugatuaren eta mugagabearen artean aukeratzea: landutako alderdiak gehiago lantzea. 

Artikulu mugatua duten esamoldeen balio indartzailea (La de cosas que tengo que hacer), baita 

balio mugagabea dutenena ere (¡Tengo un hambre!). Atributuaren gutxiespen-balioa indartzea (Es 

un listo). Artikuluaren agerpena edo falta: landutako alderdiak sakontzea; titularretan, errefrauetan 

eta esaera zaharretan artikulua isiltzea. 

Posesiboak: landutakoa finkatzea. 

Erakusleak: gaia sakontzea eta zabaltzea: bihozberatasun balioa (Este chico…) eta mespretxuzko 

konnotazioa. Aquel erakuslearen erabilera gogorarazteko balioarekin. (Ikus “Diskurtsoa” ataleko 

“Kohesioa” zatia). 

Zehaztugabeak: landutakoa sakontzea eta zabaltzea: cualquier / cualquiera (cualquier persona / 

una persona cualquiera). Algún/a/os/as erakusleen erabilera un/a/os/as formen kontrastean 

(Fuimos a cenar con unos/ algunos amigos). 

Galderazkoak eta harridurazkoak. 


179 



MAILA AURRERATUA

Adjektiboak 

Aldagarriak eta aldagaitzak. Generoari eta numeroari dagokionez izenarekiko komunztadura 

gehiago lantzea. Genero desberdineko izen koordinatuekiko komunztadura: arau orokorra eta 

ohiko kasu bereziak. Aurreko posizioa azalpen-balioa eta balio subjektiboa emateko nahiz 

erregistro literarioetan erabiltzeko. 

Substantibazioa (el rojo, lo bueno). 

Adjektiboen graduak: konparazio-graduen eta superlatiboen sorkuntzan sakontzea. 

Ser eta estar aditzekin esanahiz aldatzen duten adjektibo gehiago lantzea. 

Adjektibo-aldatzaileak: adberbioa eta preposiziodun izen-multzoa. 

Izen-osagarrien beste forma batzuk: izena edo adjektiboa aposizioan, preposizio bidez sartutako 

egitura eta erlatibozko edo adjektibozko perpausa. 

Izenordainak 

Pertsona-izenordainak: forma atonoen eta tonikoen erabilera sendotzea; izenordain bikoitzen 

konbinaziozko aldaera; preposiziodun izenordainak. Erreferentearen komunztadura. 

Izenordain tonikoak: kontrastea adierazteko eta anbiguotasunak kentzeko. ZOren derrigorrezko 

bikoizketa se izenordaina ZOren izenordain atonoaren aurrean jarrita (Se lo regalé a Carmen). 

ZOren ohiko bikoizketa izenordain atonoarekin (Le he dado el sofá a Luis). (Ikus “Diskurtsoa” 

ataleko “Tematizazioa eta fokalizazioa” zatia). 

Izenordainak jartzea edo isiltzea, esanahi-aldaketarekin lotuta (ir/irse; acordar/acordarse). 

Laismoaren eta leismoaren fenomenoa identifikatzea. 

Tratamendu-formak (Ikus “Diskurtsoa” atala). 

Posesiboak: gaia sakontzea eta zabaltzea. Esamoldeen erabilera (Lo tuyo es increíble; salirse con 

la suya). 

Zehaztugabeak: gaia sakontzea eta zabaltzea (cualquiera). Komunztadura (Ninguno de ellos 

aprobó). 

Erakusleak: balio deiktikoak eta anaforikoak indartzea. 

Izenordain galdetzaileak: zehar-galderetan duten erabilera; “oihartzun-galderetako” azken posizioa 

(¿Que llamó a quién?). 

Izenordain erlatiboak: gehiago sakontzea. Erlatibo neutroaren erabilera konparaziozko egituretan 

(Es más listo de lo que creía). 

ADITZ-MULTZOA 

Nukleoa –aditza– eta aditz-mota bakoitzari dagozkion osagarriak (acusar a alguien de algo). 

Aditzaren komunztadura subjektuarekiko eta atributu nahiz osagarri predikatiboarekiko. 

Aditza 

Aditz-jokoak: gaia sakontzea. 

Indikatiboa: landutako gaiak sakontzea eta zabaltzea. 

Orainaldia: iragana eguneratzea erregistro informala erabiliz (Ayer va y me dice que no puede). 

Lehenaldia: Lehenaldi burutu edo mugagabearen eta lehenaldi burutugabearen arteko kontrastea 

eta lehenaldi desberdinen arteko konbinazioa indartzea. Lehenaldi burutuaren eta mugagabearen 

arteko aldaketak, hurbiltasun edo urruntasun psikologikoaren balioarekin. Lehenaldi mugagabea: 

burutuzkoak ez diren aditzekin duen erabilerari arreta jartzea (Lo supe ayer; Fue cantante; Estudió 

en Madrid durante un mes). Lehenaldi burutugabea: balio ludikoa eta onirikoa; narrazio-erabilera 

(A las siete, el Presidente llegaba a la reunión). Lehenaldi pluskuanperfektua: pentsamendu etena 

(Había pensado llamarte). 

Geroaldi burutugabea ukoa edo eragozpena adierazteko (Será muy barato pero no me gusta). 

Baldintzazko perpaus konposatua iraganeko probabilitatea adierazteko (Se lo habría dicho el 

profesor), baita egitea ezinezko den perpausetan ere (De haberlo sabido, te lo habría dicho). 

180 



MAILA AURRERATUA

Subjuntiboa. Gaia finkatzea eta beste erabilera batzuetara zabaltzea: izenaren, adjektiboaren eta 

adberbioaren menderakuntzarekin lotutako erabilerak (Ikus “Perpausa” atala). 

Lehenaldi pluskuanperfektua betetzea ezinezko den hipotesietan ere erabiltzen da (Si lo hubiera 

sabido…). 

Aginterazkoak, baiezkoan eta ezezkoan: aurrez landutako balioak finkatzea. Forma-aldaketak, 

atzeratutako pertsona-izenordainekin (Sentaos). Beste balio batzuk: urgentziazko balioa (Llama, 

llama, que tenemos que entrar), ñabardura ironikoa (¡Vaya, vaya!). 

Infinitibo sinplea eta konposatua: agindu-balioa, denbora-balioa; gaitzespen-balioa infinitibo 

konposatuarekin (Haberlo dicho). 

Gerundioa: aldi bereko denborazko mende-perpausetan duen erabilera; elisioan dagoen “estar + 

gerundioa” egituretan duen erabilera (Aquí, tomando el sol). 

Partizipioa: komunztaduran sakontzea; partizipio absolutuaren erabilera denbora-balioarekin 

(Aclarado este tema, vamos a seguir). 

Aditz-perifrasiak. Gaia sakontzea eta zabaltzea: infinitiboz osatutako perifrasiak: acabar por, estar 

por, echarse a, darle a uno por, meterse a; partizipioz egindako perifrasiak: dar por, quedar, 

llevar, andar, verse. 

Boz pasiboa: prozesuetarako pasiboa ser aditzarekin eta emaitzako pasiboa estar aditzarekin. 

Pasibo erreflexua se partikularekin. 

Perpaus substantiboetan, adjektibozko perpausetan eta adberbiozkoetan, denbora- eta modukomunztaduraren 

erabilera indartzea eta zabaltzea. Denbora- eta modu-korrelazioetako hainbat 

aukera: aditz nagusiaren denbora mendeko perpausarenarekin bat ez datorren kasuetan arreta 

berezia jarriko da. 

Hartuko duten esanahiaren arabera, modu desberdina hautatzeko aukera duten aditzak: sentir, 

decir (Siento que no va/vaya bien). 

Zeharkako diskurtsoa (Ikus "Perpaus konplexua" eta "Kohesioa” atalak). 

Ser eta estar: erabilerak indartzea eta zabaltzea; adjektiboen esanahi-aldaketa ser eta estar 

aditzekin. 

ADBERBIOA ETA ADBERBIO-LOKUZIOAK 

Denbora-, leku- eta modu-zirkunstantzien adierazpena. 

Egoera-adberbioen desberdintasunak. 

Ukatzeko adberbioak: subjuntiboaren erabilera mendeko perpausean (No creo que venga). 

Zalantza adierazten duten adberbioak: adberbio bakoitzaren modu-aukeraketa sakontzea. Formak 

zabaltzea (lo mismo, igual). 

Adberbio erlatiboak eta galderazko adberbioak. Aurrean preposizioa duten adberbio erlatiboak 

(Viene hacia donde estamos nosotros). 

Diskurtsoa markatzen duten adberbioak (ikus “Diskurtsoa” ataleko “Antolakuntza” zatia). 

Adberbio-lokuzioak (gaia zabaltzea). 

Adberbioaren funtzioaren arabera adberbioak esaldian duen posizioa identifikatzea. 

(Naturalmente, creo que debes ir ≠ *Creo que debes ir naturalmente) 

LOTURAK 


Koordinatzaileak (hitzak eta perpausak lotzeko): gaia finkatzea. Erregistro formaletan murrizketa 

gehien egiten duten lokailuen erabilerak lantzea (así como; sea…sea; así pues). 

Mendekoak: gaia gehiago lantzea eta zabaltzea. Denborazkoak: tan pronto como, en el momento 

que, una vez que, a medida que, según + indikatiboa/subjuntiboa eta infinitibodun erabilerak: 

nada más. Kontzesiboak: pese a que, y eso que, tanto si…como si…, subjuntibo bikoiztua (hagas 

lo que hagas), aun + gerundioa. Kausalak: no porque + subjuntiboa, sino porque + indikatiboa, 

no sea / vaya a ser que. Moduzkoak: tal y como, de la manera que, sin que. Helburuzkoak: de 

181 



MAILA AURRERATUA

modo / de manera que. Baldintzazkoak: en caso de que, mientras, a condición de que, con que, a 

no ser que, salvo que. Ondoriozkoak: de (tal) modo /manera / forma que, de ahí que. 

Hartuko duten esanahiaren arabera, modua hautatzeko aukera bikoitza duten lokailuak: como, 

siempre que, mientras, de modo/manera que. 

Erregistroari eta erabilerari dagokionez mota berekoak diren lokailuen arteko desberdintasunak 

identifikatzea (sin embargo - no obstante; así que - de ahí que; porque - dado que). 

Preposizioak 

Erabilera indartzea eta gaia zabaltzea. 

Preposizioak eta preposizio-lokuzioak (a costa de, a través de, en cuanto a). 

Zailtasunak sortzen dituzten erabilerak (por-para; en-a; durante-en; de-desde, hasta-hacia-a; 

delante de / ante, debajo de / bajo; tras-después de). 

Preposizio zehatz bat eskatzen duten adjektiboak, aditzak eta adberbioak (Loco por las motos; 

subido de tono). 

Preposizioak + infinitiboa egituraren erabilerak. 

2. DISKURTSOA 

Kohesioa: 


Korreferentziazko prozedura gramatikalak finkatzea eta zabaltzea: pertsona-izenordainak, 

erakusleak, posesiboak, zenbatzaileak eta balio anaforikoa nahiz kataforikoa duten adberbioak edo 

adberbiozko esamoldeak. 

Balio anaforikoa duten artikulu mugagabeak, izenaren atzetik aldatzaile murriztaileak daudenean 

(Cómo no has visto una película tan buena). Erakusleen eta pertsona-izenordainen forma neutroen 

erabilerak: lo de, lo que, lo de que, esto, eso, aquello. Gai bat sortzeko edo horri berriro 

erreferentzia egiteko baliabideak finkatzea eta zabaltzea: el hecho de que, el que, que. 

Prozedura lexikoak ugaritzea: definizioan sartu den termino baten sinonimoak, hiperonimoak eta 

hiponimoak; nominalizazioa; proforma lexikoak; eta erreferentziazko esamoldeak (dicho, citado). 

Aditz-denboren komunztadura, diskurtsoko erlazioen araberakoa. 

Denborak aurrera egitea, ekintzak bata bestearen gainetik jartzea eta atzera egitea; aditz-denboren 

balioak aldatzea. Modu-aukeraketa, igorlearen jarreraren eta asmoaren arabera (Aunque lo hiciera… / 

Aunque lo hizo…). 

Aipuak egiteko eta informazioa transmititzeko prozedurak ugaritzea: aipuak, sarrerako aditzarekin 

edo gabe (Invité a Pablo: que no quería venir, que no tenía tiempo…). Ezkutuko aipamenak sarrera 

egiteko que partikula gabe (Invité a Pablo: estaba muy ocupado, iba a salir muy tarde, estaría 

cansado… siempre excusas). Aditz-denboren eta -moduen korrelazioak aipuetan, igorlearen asmoaren 

arabera (hau da, informazioaren egiazkotasunari dagokionez konprometituz edo konprometitu gabe) 

(Dice que vas con él / Dice que vayas con él; Dijo que iba a llover / Dijo que va a llover / Dijo que 

siempre llueve en esta época del año). 

Diskurtsoaren zati batzuk lotzeko lokailuak: 

Gehitzekoak (no solo… sino también, tanto… como, asimismo…). Kontrako argudioak emateko 

lokailuak: murriztaileak (a pesar de, no obstante), elementuen arteko kontrastea adierazten 

dutenak (mientras que, en cambio) eta argudiaketaren lehenengo elementua indartzen dutenak (de 

todas maneras/formas, de todos modos, no es que… es que, ahora bien, aun así). Justifikatzekoak 

(puesto que, ya que). Eta, azkenik, ondoriozkoak (por eso, por tanto, de modo que, de manera que, 

de ahí que). 

Erregistroei dagokienez, gehien murrizten duten lokailuen erabilerari arreta jartzea (a causa de, así 

pues, en consecuencia, por consiguiente). 

182 



MAILA AURRERATUA

Antolakuntza 

Ahozko testuetako edo idatzietako elementuak: 

Testuaren eta erregistroaren araberako adierazgailuak (gaia sakontzea eta zabaltzea). 

Diskurtsoari hasiera emateko adierazgailuak: agurtzeko, aurkezteko, gaiaren sarrera egiteko, eta 

beste gai bati sarrera egiteko. 

Egituratzaileak: sarrera (Lo primero es que…), testuaren jarraipena (Igualmente; Por su parte) eta 

testuaren amaiera ordenatzeko (Para concluir); azalpenak emateko (Pues bien) eta digresioa 

eragiteko (A todo esto; Dicho sea de paso; Entre paréntesis). 

Birformulatzaileak: azalpenezkoak (A saber; En otras palabras; En otros términos; Dicho de otra 

manera), zuzentzaileak (Para ser exactos), urruntzekoak (En cualquier caso: En todo caso; De 

todos modos) eta laburbiltzekoak (En conclusión; En una palabra; En resumidas cuentas; En 

definitiva). 

Kategoria bakoitzari dagokionez, erregistroa gehiago murrizten duten adierazgailuen erabilera 

finkatzea (Muy señor mío; ¡Hola, tío!; En suma…; En cualquier caso; En definitiva…). 

Puntuazioa eta paragrafoak. Puntuazio-zeinuak diskurtso-adierazgailuen funtzioan. Sailkatzeko, 

enfasia adierazteko eta erreferentziak egiteko marka grafikoak: eskema eta aurkibideetan testua 

banatzeko eta antolatzeko arauak; letra-motak, marjinak, azpimarratzeak eta komatxoak. 

Intonazioa eta etenak. Diskurtso-unitateak eta esanahi-loturak markatzeko intonazioaren eta etenen 

erabilera indartzea; hizketa-egintzen eredu melodiko propioak eta maila horretako diskurtsoegiturak 

identifikatzea eta sortzea. 

Elkarrizketako elementu propioak (hainbat erregistro eta jarrera hartuko dira kontuan): 

Elkarrizketa-adierazgailuak sakontzea eta zabaltzea: norbaiti zerbait esateko, agurtzeko, hitz 

egiten hasteko, laguntzeko, erantzuteko, indartzeko, baieztatzeko, solaskidea elkarrizketan 

sartzeko, ez dagoela ados adierazteko, aurkakotasuna arintzeko, inplikazioa erakusteko, 

urruntasuna adierazteko, hitza hartzeko, azalpena ematen hasteko, laguntza eskatzeko, eskertzeko, 

errepikatu eta informazioa emateko, amaiera iragartzeko eta agurtzeko. 

Ohiko egoeretan eta harremanetan espero diren erantzunak emateko baliabideak ugaritzea (“ondoz 

ondoko hitz-bikoteak"): galdetu/ erantzun, eskaini / onartu eta ez onartu edo azaldu, eskatu/onartu, 

konplitu/garrantzia kendu, eta eskatu/eman. 

Erregistroa egoera desberdinetara egokitzeari arreta berezia jartzea. 

Pertsona-izenordain esplizituaren erabilera-kasuak ugaritzea: txanda-aldaketak adierazteko eta 

subjektibotasuna adierazteko (- No estoy de acuerdo. -Yo, a mí me parece que…). 

Deixia 

Erakusleak: ese/ aquel aurkakotasuna neutralizatzeko kasuak; testu idatziko erabilera anaforikoak; 

aquel / aquella / aquellos / aquellas erakusleak gogorarazte-balioarekin (¡Ah, qué tiempos 

aquellos!). 

Espazio- eta denbora-koordenatuen arabera, deiktikoen eta adierazgailuen transformazioa 

sendotzea: enuntziazio- eta erregistro-egoeraren araberako aldaketak (¡Ven aquí enseguida! > Me 

dijo que viniera aquí enseguida / Me dijo que me fuera a casa enseguida / Me pidió que me fuera 

a casa rápidamente). 

Kortesia 

Mundu hispanoan gehien erabiltzen diren tratamendu-formak. 

Hiztunaren presentziari garrantzia kentzeko: se elementuarekin eratutako egiturak, 2. pertsona, 

izenordain mugagabea, hiztuna ere barne hartzen duen edo balio unibertsala duen kidetasunezko 

plurala eta apaltasunezko plurala. Era berean, entzulearen presentziari garrantzia kentzeko: se 

elementuaren erabilera edo inpertsonala, 2. pertsona plurala eta “a + infinitiboa” egitura agindu 

orokor bat emateko funtzioarekin. 

183 



MAILA AURRERATUA

Ñabardurak egiten dituzten aditz-denborak: indikatiboko eta subjuntiboko burutugabeak, geroaldia 

eta geroaldiko perifrasiak. 

Kortesiazko gizarte-funtzioetarako esamolde positibo nahiz negatiboak ugaritzea: eskaeraegiturekin 

lotutako ñabardurak finkatzea (Por favor, un poco de silencio; Cállate, por favor /¿Por 

qué no te callas? / ¿Quieres hacer el favor de callarte?), bai eta zuzentasun-egiturekin lotutakoak 

ere (Pero, ¿qué es esto?/ Vas bien, pero…). 

Kooperaziozko erantzunak: partikulen errepikapenak eta esamolde egokiak. 

Hizketa-egintzak arintzeko edo indartzeko intonazioak duen garrantzia. 

Inferentziak 

Anbiguotasun ilokutiboa ohiko esamoldeetan. 

Erantzun laburregietan edo luzeegietan inplizitu daudenak: ahots-tonuan (ironikoa, eszeptikoa…) 

eta tratamendu-aldaketetan. 

Inplizitu, bideratutako galderen egituretan (Han elegido a Juan jefe de departamento - ¿Que han 

elegido a Juan jefe de qué?). 

Perpaus-metaforak: kultura-erreferentzia espezifikoak dituzten ohiko esamoldeak (Ser un 

donjuan). 


Solaskideek dagoeneko ezagutzen duten informazioa ez aipatzea. 

Informazio berria nabarmentzeko baliabideak finkatzea; besteak beste: prozedura gramatikalak 

(hurrenkera, bikoizketa, egiturak...), lexikalak, intonaziokoak eta azentuari dagozkionak. 

Fokalizazioa: diskurtso-operatzaileak eta egitura sintaktiko bereziak erabiliz (ikus “Maila 

aurreratua 1” atala). 

Fokalizazioa eta indartzea: azpimarratzea xede duten egiturak (La verdad es que…), ni elementua (No 

sabe ni lo que hace), artikulu mugagabea eta amaitu gabeko esaldia (Tiene un carácter…), tan edo 

tanto que elementuekin egindako ondoriozko egiturak, enumerazioak (La habitación tiene nevera, 

TV, aire acondicionado, teléfono…) eta txanda-aldaketak. 

Gaia azpimarratzea, aditz-osagarriak aurreko posiziora pasatuz. Galde-perpaus zuzenak, 

azpimarratutako elementuekin. 

Tematizazioa; horrelakoetan, derrigorrezkoa izango da se elementua OZren izenordainekin 

konbinatuta agertzea, nahiz eta ZO esaldian bereziki adierazita egon. (Ikus “Gramatika” ataleko 

“Izenordainak” zatia). 

Izen-multzoa (preposizioarekin edo gabe) eta pertsona-izenordainen multzoa (komunztadura 

gramatikalarekin edo gabe) topiko bihurtzea (Yo, me parece que no estoy de acuerdo; En lo que dices, 

tienes razón / Lo que dices, tienes razón). 


Hiztegia 

Hainbat egoera formaletan eta informaletan lantzen diren funtzioak betetzeko esamolde-motak, 

ahozko hizkuntzan nahiz idatzizkoan hainbat erregistrotan erabiltzen direnak. 

Landutako egoerei eta gaiei buruzko hiztegia ugaritzea; aldagai (formala-informala) estandarrak 

eta lagunarteko edo laneko erregistroak. 

Aldaketa adierazten duten aditzen erabilera indartzea. 

Landutako egoerekin eta gaiekin lotuta, maiz erabiltzen diren kolokazioen erabilera zabaltzea eta 

indartzea (Discusión acalorada, contraer un compromiso). 

Landutako egoerekin eta gaiekin lotuta, gaztelaniako lagunarteko erregistroan maiz erabiltzen 

diren esamoldeen erabilera zabaltzea eta indartzea. 

Herri-hizkeran ohiko diren hitzak eta esamoldeak identifikatzea. 

184 



MAILA AURRERATUA

Landutako egoerekin eta gaiekin lotutako ohiko esapideak ugaritzea. Testuinguruko erabilera. 

Gaztelanian maiz erabiltzen diren latineko hitz eta esamolde jasoak (Ultimátum, a posteriori). 

Konparazio estereotipatuetan erabilera indartzea eta zabaltzea. 


Deribazio bidez hitzak eratzea, kategoriaz aldatu gabe: aurrizkiekin (des-, in-, im-, i-, a-, anti-, 

pre- eta pos) eta atzizkiekin (-eria eta -ismo). 

Deribazio bidezko hitz-eraketan sakontzea eta gai hori zabaltzea; deribazio-prozesu horretan, 

hitzak kategoriaz aldatuko dira: substantibazioa, aditzak eta adjektiboak oinarri hartuta (-umbre eta 

-ia); eta adjektibazioa izenak oinarri hartuta (-al, -ar eta -az). 

Atzizki handigarriak eta txikigarriak. 

Mespretxuzko atzizkiak: -ajo, -ucho (pequeñajo, pueblucho). 

Aditz-deribazioa: atzizki bat gehituta: -ar, -ear, -izar, -ificar, ecer (edificar, establecer), edo bi 

hizki gehituta (dormir – adormecer; brillar – abrillantar, joven- rejuvenecer). 

Konposizio bidezko hitz-eraketaren gaia sakontzea eta zabaltzea. 

Gehien erabiltzen diren erregistro jasoko atzizkiak identifikatzea (-cracia, -ancia, -filia, -fobia, - 

itis, -algia, -patía). 

Hitzen familiak. 

Gaztelaniaz maiz erabiltzen diren sigla eta akronimo gehiago ikastea. 

Esanahia 

Landutako gaien asoziazio-eremuak zabaltzea. 

Esanahi irekiko hitzak lantzea eta testuinguruari bereziki dagozkion hitzekin ordezkatzea; gaia 

zabaltzea (Decir, señalar, comentar, exponer, expresar, contar). 

Landutako egoerekin eta gaiekin lotutako sinonimoak (edo antzeko esanahia dutenak) eta 

antonimoak gehiago lantzea. Erabilera desberdinak, erabilitako erregistroaren arabera. 

Eremu semantiko bereko hitz gehiago ikastea eta ohiko ezaugarriak eta ezaugarri bereizgarriak 

ulertzea (Frasco, bote, tarro, lata…). 

Hitz polisemikoen erabilera egokiak. 

Formari dagokionez oso hurbil dauden hitzak, zailtasunak sortzen dituztenak (prever – proveer). 

Lotura faltsuak eta ohiko interferentzia lexikoak, bai ama-hizkuntzarekin, bai beste bigarren 

hizkuntza batzuekin. 

Hitz homofonoak (botar-votar). 

Azentua jartzen den lekuaren arabera esanahiz aldatzen duten hitzak: amplio-amplío. 

Erregistro formal eta informaletarako lexikoa ugaritzea. (ir / dirigirse a / acudir). 

Hizkuntza-baliabideen erabilera identifikatzea eta indartzea: konparazioak, metaforak eta irudizko 

adierako egiturak. 

Gaztelaniaren aldaera garrantzitsuenetan ohikoak diren hitzak identifikatzea (autobús-guaguacamión, 

coche-carro-auto). 



Bokal- eta kontsonante-fonemak identifikatzea eta ahoskatzea: ama-hizkuntza desberdineko 

taldeak direla-eta, ahoskatzean zailtasun gehien sortzen duten fonemak eta aldaerak. 

Z/s (caza/casa) fonemen arteko bereizketaz duten pertzepzioa eta seseoaren ezagutza. Bokalfonemak 

eta kontsonante-fonemak erlaxatzea eta bi kontsonante berdin jarraian doazenean (s, n, r 

eta l) bokal bakar bihurtzea (los sábados > lo[s]abados). 

Diptongoak, triptongoak eta hiatoak. 

185 



MAILA AURRERATUA

Silabak bereiztea. Bi edo hiru hitz sinalefa eginez ahoskatzea. 

Azentuak indarra emateko eta gaia azpimarratzeko baliabidetzat duen balioa sendotzea. 

Intonazioa: eredu bereizgarrietan sakontzea eta horiek beste erabilera batzuetara zabaltzea. 

Adierazpen-perpausen intonazioa: baieztapen-motak bereiztea (arrunta, kategorikoa, limurtzaileak, 

zalantza adierazten dutenak eta enumerazioetan agertzen direnak). Galde-perpausen intonazioa: 

galdera-motak bereiztea (orokorrak: ¿Qué hora es?; adierazpenezkoak: ¿A que no lo sabes?; 

adierazpenezkoak kortesiazko ezaugarriekin: ¿Querrías hacerme el favor de llamar a Pedro y 

avisarle?; eta aukerazkoak: ¿Me lo dices o no me lo dices?). 

Komunikazio-funtzio desberdina duten esamoldeetako intonazioa, hainbat tonutan (serio, haserre, 

isekari, maitekor…). 

Intonazio bereizgarria duten sekuentzia sinpleak: errefrauak eta poema sinpleak. 

Unitate melodikoen eta puntuazioaren arteko korrespondentzia finkatzea; hau da, puntuazio-mota 

bakoitzari dagokion intonazioa lantzea: puntua, koma, bi puntuak, puntu eta koma, eten-puntuak, 

marratxoa eta parentesia. 

Etenen banaketaren eta egitura sintaktiko nahiz informazio-egituraren arteko korrespondentzia 

(sintagmak, nukleoak eta osagarriak mugatzea, mintzagaia/galdegaia, topikoa/aipamena…). 

Kategoria gramatikal tonikoak (aditzak, izenak, adjektiboak, izenordain tonikoak…) eta atonoak 

(artikuluak, preposizioak, juntagailuak…) identifikatzea eta sortzea. 

Oso zabalduta dauden gaztelaniaren aldaeretako eredu melodikoen ezaugarri nabarmenenak 

identifikatzea. 

Ortografia 

Fonemen eta letren arteko korrespondentzia finkatzea (ikus “Maila aurreratua 1” atala). 

Letra larrien erabilera-kasu bereziak: hasierako letra larriak pertsona-izenetan eta errealitate 

berezietan; entitate, hitzaldi eta kongresuen izenetan; eta kontzeptu absolutuetan. 

Tildeak: gaztelaniako azentuazio grafikorako arauak finkatzea. Azentu-markaren erabilera 

diptongo eta hiatoetan. 

Oso ohikoak ez diren puntuazio-zeinuak: eten-puntuen oinarrizko erabilerak, galdera-ikurrak, 

harridura-ikurrak, parentesiak, marratxoa eta komatxoak. (Ikus “Diskurtsoa” ataleko 

“Antolakuntza” zatia) 

Hitzen zatiketak lerro bukaeretan: bokal- eta kontsonante-multzoak, bana daitezkeenak eta ezin 

direnak; aurrizkiak eta atzizkiak dituzten hitzen banaketak. 

Hainbat laburdura eta siglatan, letra larrien, txikien eta puntuazioaren erabilera finkatzea. 

Barbarismoen egokitzapen ortografikoak. 

186 



MAILA AURRERATUA

Maila Aurreratuko Kurrikulua (B2.1 eta B2.2)

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?