Ordo - Missale Romanum

AD MATUTINUM
In I Nocturno, lectiones Iustus si morte de Communi
Conf. non Pont. 2° loco.
IN II NOCTURNO
Pater. – Absol. Ipsíus píetas.
Bened. Deus Pater.
Lectio iv
F
rancíscus, Assísii in Umbria natus,
patris exémplum secútus, a prima ætáte
mercatúram fecit. Qui quodam die páuperem,
pro Christi amóre flagitántem pecúniam,
cum præter consuetúdinem repulísset,
repénte eo facto commótus, large ei misericórdiam
impertívit; et ex eo die Deo promísit
se némini unquam poscénti eleemósynam negatúrum.
Cum vero post in gravem morbum
incidísset, ex eo aliquándo confirmátus, cœpit
ardéntius cólere offícia caritátis; qua in exercitatióne
tantum profécit, ut, evangélicæ perfectiónis
cúpidus, quidquid habéret, paupéribus
largirétur. Quod ferens iníquius pater,
eum ad Assisinátem epíscopum duxit, ut
coram illo bonis céderet patérnis; qui, reiéctis
étiam véstibus, patri concéssit ómnia, illud
subiúngens, sibi in pósterum maiórem facultátem
fore dicéndi: Pater noster, qui es in cælis.
R. Honéstum fecit illum Dóminus, et
custodívit eum ab inimícis, et a seductóribus
tutávit illum: * Et dedit illi claritátem ætérnam.
V. Iustum dedúxit Dóminus per vias
rectas, et osténdit illi regnum Dei. – Et.
Bened. Christus perpétuæ.
Lectio v
um autem illud ex Evangélio audísset:
C Nolíte possidére aurum, neque argéntum,
neque pecúniam in zonis vestris, non peram in
via, neque duas túnicas, neque calceaménta;
sibi eam régulam servándam propósuit. Itaque,
detráctis cálceis et una conténtus túnica,
cum duódecim sócios adhibuísset, órdinem
Minórum instítuit. Quare Romam venit anno
salútis millésimo ducentésimo nono, ut sui
órdinis régula ab apostólica Sede confirmarétur.
Quem cum accedéntem ad se summus
Póntifex Innocéntius tértius reiecísset; quod in
somnis póstea sibi ille, quem repúlerat, collabéntem
Lateranénsem basílicam suis húmeris
sustinére visus esset, conquisítum accérsi ius-
OFFICIA PROPRIA ITALIAE 165
sit, benignéque accípiens, omnem eius institutórum
ratiónem confirmávit. Francíscus ígitur,
dimíssis in omnes orbis terræ partes frátribus
ad prædicándum Christi Evangélium, ipse cúpiens
sibi áliquam dari martýrii occasiónem,
navigávit in Sýriam; ubi, a rege Soldáno liberalíssime
tractátus, cum nihil profíceret, rédiit
in Itáliam.
R. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum:
stolam glóriæ índuit eum, * Et ad portas paradísi
coronávit eum. V. Induit eum Dóminus
lorícam fídei, et ornávit eum. – Et.
Bened. Ignem sui amóris.
Lectio vi
ultis ígitur exstrúctis suæ famíliæ domi-
Mcíliis,
se in solitúdinem montis Alvérni
cóntulit; ubi quadragínta diérum, propter
honórem sancti Michaélis Archángeli, ieiúnio
inchoáto, festo die Exaltatiónis sanctæ Crucis,
ei Séraphim crucifíxi effígiem inter alas
cóntinens appáruit; qui eius et mánibus, et
pédibus, et láteri vestígia clavórum impréssit.
Quæ sanctus Bonaventúra, cum Alexándri
quarti summi Pontíficis prædicatióni interésset,
narrásse Pontíficem a se visa esse, lítteris
commendávit. His insígnibus summi in eum
Christi amóris, máximam habébat ómnium
admiratiónem. Ac biénnio post, gráviter ægrótans,
deférri vóluit in ecclésiam sanctæ Maríæ
Angelórum; ut, ubi grátiæ spíritum a Deo
accéperat, ibi spíritum vitæ rédderet. Eo in
loco fratres ad paupertátem ac patiéntiam, et
sanctæ Románæ Ecclésiæ fidem servándam
cohortátus, psalmum illum pronúntians, Voce
mea ad Dóminum clamávi; in eo versículo,
Me exspéctant iusti, donec retríbuas mihi,
efflávit ánimam quarto nonas octóbris. Quem,
miráculis clarum, Gregórius nonus Póntifex
máximus in Sanctórum númerum adscrípsit.
Pius vero Papa duodécimus, una cum sancta
Catharína Senénsi, principálem Itáliæ Patrónum
declarávit atque constítuit.
R. Iste homo perfécit ómnia quæ locútus
est ei Deus, et dixit ad eum: Ingrédere in
réquiem meam: * Quia te vidi iustum coram
me ex ómnibus géntibus. V. Iste est, qui
contémpsit vitam mundi, et pervénit ad
cæléstia regna. – Quia. – Glória Patri. – Quia.
In III Nocturno homilia in Evangelium Confíteor
tibi, de Communi Abbatum 2° loco.