Fragmenta phytographiæ Australiæ /contulit Ferdinandus Mueller.

51
foliis sparsis v. confertis perraro omnibus oppositis v. partim
verticillari-approximatis ad laminas v. petioli basim cum ramulo
articulatis exstipulatis edentulis raro breviter nunquam profunde
dentatis, nee unquam textura teneris, floribus solitarüs v. geminis
v. paueis confertis v. spicatis rarissime racemosis, bracteis solitarüs
v. imbricatis raro nullis, bracteolis duabus persisteutibus fere
semper hypocalycinis rarissime remotis, corollis extus glabris v.
raro casu pubescentibus, intus ssepe sed varie et nonnumquam de-
finite barbatis passimque 5-squamatis, albis v. vario gradu rubris v.
ex fus flaveseentibus v. fulvescentibus, passim undique intense flavis
vel pure viridibus v. colore ex antecedentibus mixto tinctis, neque
intense fuscis nee cyaneis nee atramentariis, interdum ornatissimis,
limbi lobis nunquam sursum dilatatis, drupis succosis v. exsuccis
nunquam magnis, seminibus ovato- v. cylindrico-ellipsoideis, em-
bryone quam albumen aliquoties breviore v. ejusdem dimidium
excedente, si brevi ad partem affixam seminis sito.
Genus Styphelia? multifonne phytographis Australia? vetustior-
ibus ni jam Linneo filio nuncupatum et stabilitum, rationibus pri-
dem Brownio indicatis, sed Sprengelio imperf'ecte et baud féliciter
adliibitis, nunc magna ex parte restituo. Notas enim pro generibus
prodromi separandis olim selectas jam initio sasculi fallaces appare-
bant, et incremento specierum duplice v. tríplice magis magisque
incerta? evadebant, ita ut limites priores generum diutius tenere
nequeamus. Separo autem a cyclo formarum, quas prodromi
scriptor illustris indicando concatenabat, Monotoeam propter ger-
men (quantum scio) semper unigemmulatum igitur non septatum,
Trochocarpam, Decasporam et Pentacliondram ob putamen in py-
renas solutum v. saltim solvendum. Conostephium et Miehieam,
Brownio, uti apparet, in patria harum stirpium non observata,
adliuc dignitate generum retineo, illud propter autheras post an-
thesim fere ac in Cystantlie procera semibifidas et corollam ei
Richearum pasne conformem ; Michieam vero ob cob•sionem
antberarum fere quam in Sprengelia incarnata sed permanentem.
Plurium specierum cbaracteribus per viginti annos in libera natura
me ipso perpensis novam circumscriptionem generis hinc tradere
licebis.
Genus Styplielia species ultra centum bene discriminandas com-
prehendit, illis igitur paueis adponendum, quae in terra australi
numero specierum ingente superbiunt (videlicet Acacia, Eucalyptus,
Melaleuca, Grevillea, Eriostemon, Aster, Cyperus, Panicum,
Goodenia, Boronia, Stylidium, Helichrysum, Hibbertia, Agaricus).
Stypheliae nostro regno plantarum eandem faciem pulchram
passim lastissimam imprimunt, quam Erica? vegetationi Austro-
Africana?, eremum copióse intrant, glaciemque alpium aliquot spe-
ciebus adscendunt. Habitus quarumdam ab illo Epacridis, Deca-
sporae, Pentachondras, Michiea?, Conostephii non discedit. Tunc
iterum transitus claros proveniunt inter species ab una ad ceteras