Fragmenta phytographiæ Australiæ /contulit Ferdinandus Mueller.

52
sectiones, generibus Brownii repraesentatas. Ita Leucopogon rubi-
cundus et Cyathodes rubicundus corollis tubulosis aracene rubris ad
Astrolomata vergum ; dum Styphelia melaleucoides et Leucopogon
exsertus species Brownio generice separatas connectunt. Divisio
germinis in subgeneribus aequaliter vacillât, non minus copia brac-
tearum, situs barbulorum v. squamarum barbigerentium staminibus
alternantium ; porre natura et extensio indumenti interioris loborum,
quod e. c. ut jam pridem docebam (Veg. of the Chatham Isl. 43) in
Lissanthe montana et in Cyathode oxycedro tam occurrit quam
deficit. •ZEqualiter fluctuationibus generalibus subjectas sunt inflo-
rescentia (pr•primis in Leucopogonum serie), disci integritas v.
divisio, aliquotenus etiam dilatatio et tenuitas partis libera? filamen-
torum ; hisce ultimis rationibus characteres specificales, vix sec-
tionales, nunquam generales construere possumus. Astroloma
Baxteri et qutedam Leucopogonis species L. crassifolio próxima
alio latere et Stenanthera conostephoides altero latere limites Cono-
stephii paene destruunt. Leucopogon rufus transitum prasbet iterum
ad Astrolomata. Ita calyces et bracteolae Astrolomatis micro-
calycis sunt vix iis Leucopogonis grandiusculi majores. Germinis
divisionem pro distinctione specifica meliorem et magis momen-
tosam reperies, quam putaminis lóculos non raro casu cassos et
passim omnino evanidos. L T na ex optimis distinctionibus sec-
tionalibus derivanda est e planitudine latiore partis filamenti liberae,
qu• nota sepalis elongatis sa;pe comitatur, contra angustiam sive
tenuitatem hujus organi. Uiscriminatio autem nee absoluta nee
positiva. Pollinis granula sph•rica v. tetrahedro-sphaerica, lasvia,
separata•testato Brownio•in omnibus speciebus drupaceis obvia,
me etiam in Conostephio et Michiea observata. Foliorum textura
semper firma, rigidula, crassities autem varia. Folia etiamsi pas-
sim valde concurvata et ramulos perfecte ambientia, nunquam in
modum Richeaa v. Dracophylli supra basim latam circumvolventem
frangunt et annulos altos basales relinquunt. Character specificus
e pericarpio sicco cutáneo v. carnulento mucilaginoso sumendus
in ipsis sectionibus seu generibus Brownionis vacillât. E serie
observationem, me ipso institutarum elucet, catenam affinitatis, qua
genera Brownii arctissime junguntur, nullibi ruptam esse.
Form• Stypheliarum eximi• v. extrema. Altitudo arbórea in
Leucopogone Richei et L. lanceolato, asque ac in Monotoca elliptica
passim 30' ; perpygm•a, in Leucopogonis collini var. alpina deli-
catula, L. Fraseri, L. virgato, Lissanthe ciliata, quarum status
sesquipollicaris, ut idem Needhamiae pumilionis et Pentachondrae
pumilae, jam primo anno abunde floret.
Folia maxima in Leucopogone verticillato, passim semipedis
longitudinem attinentia, quam ea Trochocarpa laurin• grandia, in
Leucopogone amplexicauliet Astrolomate latifolio ultra semipollicem
lata ; perminuta i. e. saepe tantum lineam longa in Leucopogone
gracillimo paucisque aliis, ita ¡is Pentachondrae pumilse, Oligarrhense