S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
S. AURELII AUGUSTINI CONFESSIONES - World eBook Library
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
S. <strong>AURELII</strong> <strong>AUGUSTINI</strong><br />
<strong>CONFESSIONES</strong><br />
Classic Literature Collection<br />
<strong>World</strong> Public <strong>Library</strong>.org
Title: S. <strong>AURELII</strong> <strong>AUGUSTINI</strong> <strong>CONFESSIONES</strong><br />
Author:<br />
Language: English<br />
Subject: Fiction, Literature<br />
Publisher: <strong>World</strong> Public <strong>Library</strong> Association<br />
Copyright © 20, All Rights Reserved <strong>World</strong>wide by <strong>World</strong> Public <strong>Library</strong>, www.<strong>World</strong><strong>Library</strong>.net
<strong>World</strong> Public <strong>Library</strong><br />
The <strong>World</strong> Public <strong>Library</strong>, www.<strong>World</strong><strong>Library</strong>.net is an effort to preserve and<br />
disseminate classic works of literature, serials, bibliographies, dictionaries,<br />
encyclopedias, and other reference works in a number of languages and countries<br />
around the world. Our mission is to serve the public, aid students and educators by<br />
providing public access to the world's most complete collection of electronic books on-line<br />
as well as offer a variety of services and resources that support and strengthen the<br />
instructional programs of education, elementary through post baccalaureate studies.<br />
This file was produced as part of the "<strong>eBook</strong> Campaign" to promote literacy,<br />
accessibility, and enhanced reading. Authors, publishers, librari and technologists<br />
unite to expand reading with <strong>eBook</strong>s.<br />
Support online literacy by becoming a member of the <strong>World</strong> Public <strong>Library</strong>,<br />
http://www.<strong>World</strong><strong>Library</strong>.net/Join.htm.<br />
Copyright © 20, All Rights Reserved <strong>World</strong>wide by <strong>World</strong> Public <strong>Library</strong>, www.<strong>World</strong><strong>Library</strong>.net
www.worldlibrary.net<br />
*This <strong>eBook</strong> has certain copyright implications you should read.*<br />
This book is copyrighted by the <strong>World</strong> Public <strong>Library</strong>. With permission copies<br />
may be distributed so long as such copies (1) are for your or others personal use only,<br />
and (2) are not distributed or used commercially. Prohibited distribution includes any<br />
service that offers this file for download or commercial distribution in any form, (See<br />
complete disclaimer http://<strong>World</strong><strong>Library</strong>.net/Copyrights.html).<br />
<strong>World</strong> Public <strong>Library</strong> Association<br />
P.O. Box 22687<br />
Honolulu, Hawaii 96823<br />
info@<strong>World</strong><strong>Library</strong>.net<br />
Copyright © 20, All Rights Reserved <strong>World</strong>wide by <strong>World</strong> Public <strong>Library</strong>, www.<strong>World</strong><strong>Library</strong>.net
S. <strong>AURELII</strong><br />
<strong>AUGUSTINI</strong><br />
<strong>CONFESSIONES</strong><br />
POST EDITIONEM PARISIENSEM NOVISSIMAM<br />
AD FIDEM<br />
CODICUM OXONIENSIUM RECOGNIT^,<br />
ET POST EDITIONEM M. DUBOIS<br />
KX IPSO AUGUSTINO ILLUSTRAT^.<br />
OXONII,<br />
J. H. PARKER ;<br />
J. G. ET F. RIVINGTON, LONDINI.<br />
MDCCCXXXVIII.
MONITUM<br />
QuuM Patrum studium omni fere tempore in Ecclesia<br />
Anglicana floruerit, mirum sane accidit, non nisi unum<br />
S. Augustini opusculum", quod sciam, idque historici tantum<br />
argumenti, typis apud nos unquam mandatum fuisse. Auspi-<br />
catius ergo a nullo alio exordiuni sumpturam fore Biblio-<br />
thecam hanc Patrum duximus, quam ab ipso Augustino,<br />
neque opera ejus selecta quam ab ipsius Confessionibus,<br />
tum quia indolem Sancti Patris, ingenium, vitam, mores<br />
optime declarent, tum vero quia iis. qui pietati gnaviter<br />
studuerunt, nunquam non (si modo licuerit) in manibus<br />
versatse sint. Operi tam insigni, et saeculorum plus quam<br />
tredecim quae id in succum et sanguinem pietatis suae con-<br />
verterunt, sufFragiis, amore, studio, comprobato, non est<br />
quod immoremur; id ergo paucis tantum exponemus, quod<br />
in hac editione praestare voluerimus.<br />
Et nos quidem editione Benedictina contenti fuissemus,<br />
quam certe, (si in hac vel illa Patrum editione minus dili-<br />
genter egerint Monachi quidam ordinis illius impigerrimi,<br />
deque Patribus optime meriti,) solito labore et patientia, summaque<br />
cura et fidelitate concinnarunt, prassertim cum recen-<br />
tius adhuc summa cum diligentia denuo recensita sit et emen-<br />
data; eorum tamen scrupulis occurrere voluimus, quibus<br />
suspectum est quicquid Ecclesiae Romanoe elaboraverint as-<br />
seclae, quosque a Patrum studio absterret corruptelarum<br />
nescio quarundam suspicio. Quo ergo huic timori niedere-<br />
mur, codices Manuscriptos, quotquot Bibliothecae nostras<br />
habent, contulimus ; et textum Benedictinum pro funda-<br />
mento quidem ponentes, varias etiam lectiones, quas notarunt<br />
^ De Hacresibus c. Comm. L. Danaei, nensis Commonitorio, Cantabr. 1687,<br />
8vo. Oxon. 1631, et cum Vincentii Liri- r2mo.
Tiii MONITUM.<br />
Benedictini, sedulo pensitantes, codicum Oxoniensium quo-<br />
que, in nova hac editione paranda, opem adhibuimus. Et<br />
quatuor quidem ex iis jamdudum in gratiam editorum<br />
Benedictinorum, hic illic collati erant ; quod tamen, etsi<br />
non infide, negligentius tamen certe factum est. Quos<br />
cum accuratius contulissemus, e duobus eos fontibus pro-<br />
fluxisse apparuit ; et eorum quidem, quos literis ABCD in-<br />
signivimus^, tantam esse inter se affinitatem, ut ex uno Ms.<br />
eos exscriptos esse suborta sit suspicio; alias tamen, (etsi<br />
rarius in lectionibus majoris momenti,) adeo in diversa<br />
ierunt, ut ad unam potius, quam dicunt, " familiam" perti-<br />
nere visi sint, quam ab uno exemplare desumpti. Codex<br />
autem reliquus E, ad aliam omnino familiam pertinet ; adeo<br />
ut mirum sit eum qui codices BCDE olim contulerit, " codd.<br />
Anglicanis*' toties hanc vel illam lectionem tribuerit, cum<br />
cod.E ut plurimum a caeteris diversam sistat. Indoles autem<br />
horum Mss. clarius nobis innotuit, inspectis Varr. Lectt.,<br />
quas editor recentior Benedictinus D. Martin, suae Confes-<br />
sionum editioni (Parisiis 1741) subjecit, quippe qui Mss., quos<br />
adhibuerit, nominatim fere ubique adducat. Postquam ergo<br />
horum lectiones sedulo notaveramus, codd. ABCD maxime<br />
cum antiquissimo illo codice Germ. 1. (sseculi, sicut ille<br />
autumat, octavi, adeoque vix quadringentos post editas Con-<br />
fessiones annos descripto) congruere reperimus ; E vero<br />
potius cum Bertinensi. Hi autem in libb. x. et xi universis,<br />
quater tantum, (quoad saltem lectiones utriusque notavit<br />
D. Martin,) inter se concordant ; caeteris Mss. praecipuis,<br />
Gislen. Camer. Aquic. Torn. 1., cum utroque ut plurimum<br />
congruentibus, quoties a lectione vulgata discedant; ita<br />
tamen ut Germ. % plerumque cum Germ. 1. congruat,<br />
uterque vero, ut et Bertin., lectiones plures sibi proprias<br />
habeat. ** Familias" ergo, quas vocant, duas admodum di-<br />
versas exhibent. Codd. autem Oxon. ita cum utroque con-<br />
gruunt,ut in aliis rursus discedant, unde liquet eos e codicibus<br />
antiquis, his affinibus, potius quam ex ipsis fuisse derivatos<br />
b Vid. inf. p. 183.<br />
;
MONITUM. IX<br />
saepissime vero eas lectiones habent, qiias Benedictini, tanto<br />
siipellectile muniti, in " codd. antiquissimis" vel ** optimis"<br />
exstare testati sunt.<br />
Cum Codd. ergo ABC, quos per benevolentiam Prse-<br />
fectorum et Sociorum Colleg. Mertonensis et ^Enei Nasi,<br />
mihi domi habere licuit, amicorum juniorum ope adhibita,<br />
textum Confessionum a capite ad calcem contuli ; codd.<br />
vero DE, quos non nisi in Bibliotheca Bodleiana conferre<br />
licuit, postquam eorum indolem satis exploraverim, iis tan-<br />
tum in locis, haud paucis sane, inspexi, ubi codd. jam collati<br />
inter se discreparunt. Lectt. porro Varr. minoris saepe, vel<br />
nuUius fere, momenti notavi, quo codd. nostrorum indoles<br />
melius innotesceret ; verborum autem ordinem, quem Augus-<br />
tinus subtilem et limatum imprimis adhibet, utpote qui<br />
Rhetor olim fuerit et " acutis auribus" prseditus, tacite, ne<br />
taedio foret crebra harum minutiarum adnotatio, ad eorumdem<br />
fidem immutavi. Immutavi autem, cum, etsi minutum<br />
sit, suum tamen habeat leporem. Opere vero jam ad<br />
finem perducto, merita editionis Benedictinas adeo non ele-<br />
vare vellem, ut nequeam non admirari summam fidem,<br />
diligentiam, acumen, quse in ea concinnanda, adhibuerunt<br />
Monachi Benedictini '.<br />
Notulas, quas textui subjecimus, utiles fore speravimus,<br />
quod Augustini mentem subinde plenius declararent, vel<br />
rem aliquam, quam in Confessionibus obiter tantum tetigerit,<br />
expressius tractarent, vel ex alia quadam parte ante oculos<br />
sisterent. Eas autem ex editione M. Dubois (Paris. 1776)<br />
maximam partem desumptas esse, jam diximus ; quasdam<br />
ipsi adjecimus, maxime, quae ad Manichaeorum haeresin per-<br />
tinent. Ubique autem fere verba ipsius Augustini adhibui-<br />
mus, tum ne nostra cum ipsius sententiis miscere quibusdam<br />
videremur, tum vero quod ipse sensus suos magis vivide esset<br />
X<br />
MONITUM.<br />
aperturus, tuni denique quod thesaurus quodammodo sen-<br />
tentiarum et dictorum Sancti illius ita evasurus foret, unde<br />
ii, qui in operibus ejus minus versati essent, divitias, quas<br />
per insignem hunc servum Suum Ecclesiae Suae contulit Deus,<br />
rectius sestimarent. Faxit Ille, ut scripta inclyti hujus<br />
sanctique propugnatoris sanse fidei pietatisque virilis, regnum<br />
Ejus, " cujus erat et cui serviit" nunc etiam promo-<br />
veant.<br />
Oxonii<br />
Diefesto S. Bartholomcei<br />
A.D. 1838.<br />
E. B. P.
AUGUSTINUS DARIO COMITI, EPISTOLA 231, N. 6.<br />
" Sume libros, quos desiderasti, Confessionum mearum.<br />
Ibi me inspice, ne me laudes ultra quam sum ; ibi non aliis<br />
de me crede, sed mihi ; ibi me attende, et vide quid fuerim<br />
in meipso, per meipsum : et si quid in me tibi placuerit,<br />
lauda ibi mecum, quem laudari volui de me ; neque enim<br />
me. Quoniam ipse fecit nos, et non ipsi nos : nos autem<br />
perdideramus nos ; sed qui fecit, refecit. Cum autem ibi<br />
me inveneris, ora pro me, ne deficiam, sed perficiar."<br />
EX LIBRO DE DONO PERSEVERANTI^, CAP. XX.<br />
" Quid autem meorum opusculorum frequentius et delecta-<br />
bilius innotescere potuit, quam libri Confessionum mearum ?<br />
Cum et ipsos ediderim antequam Pelagiana haeresis exsti<br />
tisset, in eis certe dixi Deo nostro, et saepe dixi :<br />
' Da quod<br />
jubes, et jube quod vis.' Quse mea verba Pelagius Romae<br />
cum a quodam fratre coepiscopo meo fuissent eo praesente<br />
commemorata, ferre non potuit ; et contradicens aliquanto<br />
commotius, pene cum eo qui illa commemoraverat, litigavit."<br />
LIB. II. RETRACTATIONUM CAPUT VI.<br />
** Confessionum mearum libri tredecim, et de malis et de<br />
bonis meis Deum laudant justum et bonum, atque in eum<br />
excitant humanum intellectum et affectum ; interim quod<br />
ad me attinet, hoc in me egerunt cum scriberentur, et agunt<br />
cum leguntur. Quid de illis alii sentiant, ipsi viderint<br />
multis tamen fratribus eos multum placuisse et placere scio.<br />
A primo usque ad decimum de me scripti sunt : in tribus<br />
caeteris, de Scripturis sanctis ; ab eo quod scriptum est, In<br />
principio fecit Deus coelum et terram^^ usque ad sabbati<br />
requiem."<br />
a Gen. 1, 1,<br />
;
ARGUMENTUM.<br />
LIBER PRIMUS.<br />
A Dei laudibus exorsus, recolit vitae suae primordia ad annum decimum<br />
quintum. Infantise peccata agnoscit et pueritise ; atque hac aetate in<br />
lusum et puerilia quaeque obiectamenta, quam in litterarum studia<br />
procliviorem se fuisse confitetur. p. 1<br />
LIBER SECUNDUS.<br />
Ad aetatem aliam progreditur, primumque adolescentise suse, id est,<br />
sextum decimum vitae annum, quem in paterna domo studiis intermissis<br />
consumpserat arbitrio proprio ac libidinibus indulgens, ad mentem<br />
revocat cum gravi dolore, in quibus maxime miratur, se furtum quoddam<br />
gratis perpetrasse ; quod contra, cor humanum non nisi aliqua<br />
boni specie in malum trahi. 18<br />
LIBER TERTIUS.<br />
De annis aetatis illius decimo septimo, decimo octavo, et decimo nono<br />
transactis Carthagine, ubi dum studiorum gratia commorabatur, specta-<br />
culis et flagitiis ultro se dedit. Ciceronis Hortensio in amorem sapi-<br />
entise accenditur. Eam superbe quserens, in Manichaeorum haeresin<br />
incurrit, quorum dum hic obiter errores et ineptias exagitat, de flagitiis<br />
et facinoribus, et de vera justitia disserit luculenter. Uberes ac peren-<br />
nes pro filio lachrymas fundens Monnica de futura ejus resipiscentia<br />
certior fit, a Deo immisso somnio, et sancti cujusdam Episcopi re-<br />
sponso. 27<br />
LIBER QUARTUS.<br />
Pudet se Manichaeorum sectae addictum fuisse per novennium, atque alios<br />
secum in eumdem errorem pertra isse ; tum etiam consuluisse mathematicos<br />
: et amicum sibi interea morte prsereptum, acerbiori quam<br />
ajquum esset aiiimi dolore fuisse prosecutum ; cujus insiguem conver-<br />
sionem meraorat, et mortis ejus occasione, de vana et de solida amicitia
XIV ARGUMENTUM.<br />
et quam fluxa sint et caduca terrena omnia, pluribus disserit. Men-<br />
tionem facit librorum de Pulchro et Apto, a se anno setatis vigesimo<br />
sexto aut vigesimo septimo conscriptorum ; necnon quam facili negotio<br />
liberalium artium libros atque Aristotelis Categorias, anno setatis ferme<br />
vigesimo, per sese intellexerit. 45<br />
LIBER QUINTUS.<br />
Annum setatis suse exhibet vigesimum nonum, quo scilicet, comperta<br />
Fausti Manichaei imperitia in iis, quae isti se divinitus scire jactitabant,<br />
propositum in illa secta proficiendi abjecit; quo etiam Romam, ubi<br />
rhetoricam profiteretur, et deinde Mediolanum ut eamdem artem do-<br />
ceret, abdita Dei providentia missus est ; ubi coepit audito Ambrosio<br />
resipiscere, et Manichaeismo abdicato, catechumenus in Ecclesia<br />
Catholica denuo fieri decrevit. 63<br />
LIBER SEXTUS.<br />
Monnicse matris ejus, adventus, et pium erga Ambrosium obsequium.<br />
Ambrosii mores et vitse habitus. Aug. annum Ktatis agens trigesimum,<br />
Ambrosii conciones frequentat, et doctrinam Catholicam a Manichaeis<br />
falso insimulari clarius intelligit; fidei tamen naturam et utilitates<br />
haud attingit. Alypii amici ejus mores. In diversa rapitur, dum de<br />
vita melius instituenda deliberat ; mortis quoque ac judicii metu perculsus,<br />
ad vitse conversionem in dies accenditur. 82<br />
LIBER SEPTIMUS.<br />
Juventutis suse exordium, id est annum setatis trigesimum primum, ob<br />
mentis oculos reducit. Narrat se argumento quodam Nebridii valde<br />
perculsum, crassis tamen adhuc tenebris obvolvi, cum de Deo non nisi<br />
corporaliter sentire potuerit ; Manichaeos ergo impie sentire probe<br />
cernit, Ecclesiae vero fidem omnino amplecti nequit ; a Mathematicorum<br />
erroribus revocatur ; qusestione tamen, unde malum ? misere torquetur ;<br />
plurimum e Platonicorum libris proficit, neque tamen sufficiunt, cum<br />
de Christi incarnatione prave senserit ; arreptis vero S. Scripturis, et<br />
prsesertim Apostolo Paulo, dubitationes ejus omnes concidunt. 103<br />
LIBER OCTAVUS.<br />
Vitae ipsius partem attingit celeberrimam, annum setatis trigesimum se-<br />
cundum, quo nempe cum Simplicianum consuluisset, audita ab eo Victo-<br />
rini conversione, ad imitandum exarsit. Tum vero, iis quae de Antonio<br />
/Egyptio monacho et duorum aulicorum conversione a Pontitiano di-<br />
dicit, magis magisque accensus, post vehementem luctam inter carnem<br />
et spiritum, codicem Apostoli co^lesti admonitus oraculo inspexit;<br />
lectoque qui ipsi primus occurrit versiculo, omnino immutatur, et<br />
diruptis cupiditatum vinculis totus ad Deum convertitur. 125
ARGUMENTUM. XV<br />
LIBER NONUS.<br />
Unijam Deo vivere studens, Rhetoiicse professionem, sed non antetrans-<br />
actas vindemiales ferias quse proxime instabant, abjicere statuit. In-<br />
terim rure Cassiciaco apud amicum ejus Verecundum ad percipiendam<br />
Baptismi gratiam se parat ; ac tandem cum Alypio, et filio suo Adeodato<br />
baptizatur. Nec multo post, Africam repetens, Ostiam venit, cum<br />
amicis et matre Monnica, cujus vitam et sanctos mores brevi com-<br />
pendio cxhibet, quaeque ibidem defungitur, anno setatis suse 56,<br />
Augustini 33. 145<br />
LIBER DECIMUS.<br />
Quemadmodum prioribus Libris aperuit, qualis ante perceptam baptismi<br />
gratiam fuerit, in hoc scrutatur, qualis esset quo tempore hsec scribebat,<br />
Ac primum se Deum amare profitetur. Tum quae ad ipsum cognoscendum<br />
ineunda sit via disquirens, omnes animse suae facultates lustrat ;<br />
sed in primis memoriam, cujus vim plane stupendam exhibet, Deumque<br />
in ipsa habitare dignari ostendit. Deinde inquirit in actus, in sensus et<br />
affectus suos, ex triplici tentatione, voluptatis, curiositatis et superbiae<br />
et quid circa unamquamque prsescribat temperantia Christiana, lucu-<br />
lentur docet. Tum de Christo Mediatore disserit, cujus ope omnes<br />
animae suae languores sanatum iri confidit. 168<br />
LIBER UNDECIMUS.<br />
Quae ex instituto dicenda occurrebant, quo tandem modo ad Officia Divina<br />
exequenda fuerit perductus, silentio praeterit, Deum ex eo iaudaturus,<br />
quod Scripturae suae interiora sensim ei aperuerit. Moysen non nisi in<br />
Christo intelligendum esse fatetur, neexordium quidem libri Geneseos,<br />
Inprincipiofecit Dens coelurn et tcrram. De his disserens, occurrit obtrec-<br />
tantibus, ** quid faceret Deus antequam ccelum et terram conderet; et<br />
unde ei in mentem venerit tandem aliquando ea facere, cum antea non<br />
fecisset.'* Dum vero iis refellendis insistit, de Tempore copiose et<br />
accurate disserit. 205<br />
LIBER DUODECIMUS.<br />
Primi Geneseos versiculi interpretationem prosequitur, Jn principio fecit<br />
Deus coclum et terram ; in quo coeli nomine significari docet creaturam<br />
illam spiritualem vel intellectualem, quae faciem Dei semper contem-<br />
platur ; terrce autem vocabulo informem materiam, ex qua rerum cor-<br />
porearum species fuerunt posthac formatae. Verum alias interpretandi<br />
rationes haudquaquam improbandas esse ; imo ex Scripturae divinje<br />
profuuditate sensum multiplicem erui posse et debere, quinimo, quid-<br />
quid omnino veri in ejus verbis inveniri potest, id in iis revera con-<br />
tineri, confitetur. 226<br />
;
XVI<br />
ARGUMENTUM.<br />
LIBER DECIMUS TERTIUS.<br />
Dei bonitatem vel ex hoc maxime commendari docet, quod cum rebus a se<br />
creatis nullatenus indigeret, eas non tantum condiderit, sed singulas<br />
quasque in suo genere perfecerit. Trinum Deum, ipsiusque Spiritus<br />
sancti proprietatem, primis Geneseos verbis insinuari ostendit ; et de<br />
ejus in nobis effectibus prseclare omnino disserit. Deinde tota conditi<br />
Universi historia nobis allegorice exhiberi docet mirabilem illum ordi-<br />
nem, quem in instituenda et sanctificanda Ecclesia Deus servare voluit,<br />
cum non alio plane fine condita fuerint universa. 249
.<br />
S. AUR. <strong>AUGUSTINI</strong><br />
HIPPONENSIS EPISCOPI<br />
CONFESSIONUM<br />
LIBRI TREDECIM."<br />
LIBER PRIMUS.<br />
A Dei laudibus exorsus, recolit vitse suae primordia ad annum decimum<br />
quintum. Infantiae peccata agnoscit etpueritiae; atque hac setate in lusum<br />
et puerilia quseque oblectamenta, quam in litterarura studia procliviorem<br />
se fuisse confitetur.<br />
1. Magiius es, Domine, et laudahilis valde: magna virtus l<br />
tua,et sapienticB tiixe non est numerus, Et laudare te vultyuitlau-<br />
homo, aliqua portio creaturae tua3 ; et liomo circumferens ^^^^ ^^<br />
,<br />
. . . . . ^<br />
ipso ex-<br />
moilalitatem suam, cu-cumierens testimomum peccati sui, etcitatus.<br />
testimonium quia superhis resistis: et tamen laudare te vultg''* g'*^<br />
homo, aliqua portio creaturae tuae. Tu excitas, ut laudare te jac. 4,<br />
delectet ;<br />
quia fecisti nos ad te, et inquietmn est cor nostrum, ^*<br />
donec requiescat in te*». Da mihi, Domine, scire et intelli-5. * '<br />
gere uti-um sit prius invocare te, an laudare te ; et scire te<br />
prius sit, an invocai'e te. Sed quis te invocat, nesciens te }<br />
Ahud enim pro alio potest invocare nesciens te. An potius<br />
invocaris, ut sciaiis? Quomodn autem invocahunt in quem 'Rom.<br />
non crediderunt ? aut quomodo credent sine prcedicante ? '^' ^^'<br />
Et laudahunt Domimim qui rcquirunt eum. Qucerentes Ps.2\,<br />
enim invenient eum, et invenientes laudabimt eum. Quaeram^^*<br />
te, Domme, mvocans te ; et mvocem te, credens m te : praedi- 7.<br />
catus emm es nobis. Invocat te, Domine, fides mea quam<br />
dedisti mihi, quam inspirasti mihi per humanitatem Filii tui,<br />
per ministerium pra^dicatoris tui.<br />
* Scripti anno circiter 400. tura rationalis ut nullum sit bonum quo<br />
«> Tam magnum quippe bonum est na- beata sit nisi Deus. Aug. de Nat. boni, c. 7.<br />
B
2 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
TI. 2. Et quomodo invocabo Deum meum, Deum et Dominum<br />
quem"<br />
invocat<br />
meum ? Quoniam utique in me ipsum eum vocabo% cum<br />
invocabo eum. Et quis locus est in me quo veniat in me<br />
esse, ip- Dcus meus ? quo Deus veniat in me, Deus qui fecit coelum<br />
siimque (,| teiTam ? Itane, Domine Deus meus, est quidquam in me<br />
quod capiat te? An vero coelum et terra quae fecisti, et in<br />
quibus me fecisti, capiimt te? An quia sine te non esset<br />
quidqiiid est, fit ut quidquid est capiat te ? Quoniam itaque<br />
et ego sum, quid peto ut venias in me, qui non essem, nisi<br />
esses in me? Non enim ego jam in inferis*, et tamen etiam<br />
Ps. 138, ibi es. Nam etsl descendero in m/ernum, ades. Non ergo<br />
essem, Deus meus non omnino essem, nisi esses in me. An<br />
Rom. potius non essem, nisi essem in te, ex quo omnia, per quem<br />
omnia, in quo om^na? Etiam sic, Domine, etiam sic. Quo<br />
te invoco, cum in te sim ? aut unde venias in me ? Quo enim<br />
recedam extra ca^lum et terram, ut inde in me veniat Deus<br />
Jer. 23, meus, qui dixit : Ccelum et terram ego impleo f<br />
III. 3. Capiunt*^ ergone te coelum et terra, quoniam tu imples<br />
Deus sic Qr^ } ^j^ imples, et restat, quoniam non te capiunt ? Et quo<br />
totus, ut refundis quidquid impleto ccelo et teiTa restat ex te ? An non<br />
ipsum ^^P^^^ habes, ut quoquam continearis, qui contines omnia;<br />
totum quoniam qua3 imples, continendo imples? Non enim vasa<br />
^^^'^ * quai te plena sunt, stabilem te faciunt; quia etsi frangantur,<br />
Act. 2, non efiimderis. Et cum effunderis super nos, non tu jaces,<br />
ly*<br />
sedcrigisnos; nec tu dissiparis*, sed colligis nos. Sed qui*<br />
imples omnia, te toto imples omnia? An quia non possunt<br />
te totum capere omnia, partem tui capiunt, et eamdem partem<br />
simul omnia capiunt? An singulas singula, et majores<br />
majora, minores minora capiunt? Ergo est aliqua pars tui<br />
major, aliqua minor. An ubique totus es, et res nulla te<br />
totum capit?<br />
4. Quid es ergo, Deus meus? quid, rogo, nisi Dominus<br />
jestas et Deus r Quis emm Dommus prceter Domimim? aut quis<br />
perfec- 2)^^^ pr(Bter Deum nostrum ? Summe, optime, potentissime,<br />
inexpli- omnipotentissime, misericordissime et justissime, secretissime<br />
cabiles. ^^ praesentissime, pulchemme et fortissime, stabilis et incom-<br />
32. ' prehensibilis; immutabilis, mutans omnia; nimquam novus,<br />
*^ Invocas quidquid amas : invocas Psal. 85.<br />
quidquid in te vocas : invocas quid- d c. Manichoeos, vid. 1. vii. c. 1. $. 2.<br />
quid vis ut veniat ad te. Aug. in et c. 5.
CONFESSIONUM LIBER I.<br />
nunquam velus ; innovans omnia, ct in vetustatem perducetis Job 9, 5.<br />
supcrbos% e^ nesciu?it: semper agcns, semper quictus; col-^.J^^^'<br />
ligcns, ct non egens; portans, ct implens, et protegens;<br />
crcans, et nutriens, et perficiens ; quaerens, cum nihil desit<br />
tibi. Amas, nec iiDstuas; zelas, ct secui*us es; poenitet te, et<br />
non dolcs; irasceris et tranquillus es; opcra mutas, nec<br />
mutas consilium: recipis quod invcnis, et nunquam amisisti*;<br />
nunquam inops, et gaudes lucris; nmiquam avams, et usuras Mat. 25,<br />
exigis. Supererogatur tibi, ut debeas ; et quis habet quidquam<br />
non tuum? Reddis debita nulli debens, donas debita nihil<br />
perdens. Et quid diximus*, Dcus meus, vita mea, dulcedo<br />
mea sancta? aut quid dicit aliquis, cum dc te dicit? Et va3<br />
tacentibus de te; quoniam loquaces muti simt.<br />
5. Quis mihi dabit acquiescere in te ? Quis mihi dabit ut V.<br />
venias in cor mcum, et inebries iUud, ut obliviscar mala^j^Qjg^<br />
mea, et unum bonum meum amplectar te ? Quid mihi es ?<br />
Miserere, ut loquar. Quid tibi sum ipse, ut amaii te jubcasrum<br />
3<br />
Dei, et<br />
a me, et nisi faciam irascaris mihi, et mineris ingentes ^^"'^"^-<br />
miserias ? Pan ane ipsa cst*, si non amem te ? Hei mihi<br />
Dic mihi per miserationes tuas, Domine Deus meus, quid sis<br />
mihi. Dic anim(B mecd: Salus tua ego sum. Sic dic, utPs. 34,<br />
audiam. Ecce aures cordis mei ante te, Domine; aperi eas, *<br />
et dic anim(e meoi: Salus tua ego sum, CuiTam post vocem<br />
hanc, et apprehendam tc. Noli abscondere a me faciem Ex. 33,<br />
tuam: moriar, ne moriai*, ut eam videam.<br />
6. Angusta est domus animaj mcic quo venias ad eam<br />
dilatetur abs te. Ruinosa est; refice eam. Habet quae<br />
offendant oculos tuos ; fateor et scio : sed quis mundabit<br />
eam ? aut cui alteri praeter te clamabo, Ah occultis meis Ps.\8,<br />
mundii me, Domine. et ah alienis^ parce servo tuo? Credo.^<br />
' ,'<br />
. . Ps. 115,<br />
propter quod et loquor ; Domine, tu scis. Nonne tihi prolo- lo.<br />
cutus sum adi:ersum me delicta mea, Deus meus; et tu dimi- ^^- ^^*<br />
sisii impietatem cordis mei ? Non judicio contendo tecmujobg<br />
qui veritas es; et ego nolo fallerc meipsum, 7ie mentiatur'^^^-<br />
Ps. 26,<br />
c Omnis homo qui spiritum suum se- i. 3. in Joann. De Vers. vid. Sabatier,<br />
quitur superbus est, Aug. in Ps. 141, 4. Bibl. Lat. ad loc<br />
cum anima seipsa delectatur superba ^ Duai sunt enim origines peccatorum ;<br />
est; quia se pro summo habet, cum una spontanea cogitatione, alia persuasuperior<br />
sit Deus. Idem. ep. 55. $. sionealterius; quopertinere arbitrorquod<br />
18. Versio vetus habet " niontes" quos propheta dicit, Ab occultis nieis munda<br />
de superbis exponit Aug. ad Ps. 96, 5. me, nominc, et ab alienu p;irce servo<br />
143, 5. cf. ad Ps. 45, 4. 35, 7. Tract. tuo. Aug. de Lib. Arb. I. iii. c, 10.<br />
B 2<br />
; !
4 S <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Ps. [29, miquitas mea sibi. Non ergo judicio contendo tecum; quia si<br />
iniquitates observaveris, Domitie; Domine, quis sustinebit?<br />
VI. 7. Sed tamen, sine me loqui apud misericordiam tuam,<br />
tiam ^^ terram et cinerem. Sine* tamen loqui; quoniam ecce<br />
suamde-jnisericordia tua est, non homo imsor meus, cui loquor. Et<br />
landat' tu fortasse irrides me; sed conversus misereberis mei. Quid<br />
J?*^ PJ"" enim est quod volo dicere, Domine Deus meus, nisi quia<br />
tiam et nescio unde venerim huc ? in istam dico vitam moilalem *,<br />
^^ mortem vitalem, nescio. Et susceperunt me consolationes<br />
tatem!<br />
Gen.iS.miserationum tuarum, sicut audivi a parentibus camis meae,<br />
ex quo et in qua formasti me in tempore; non enim ego<br />
15. ' memini. Exceperunt ergo me consolationes lactis humani.<br />
Nec mater mea, vel nutrices meae sibi ubera implebant: sed<br />
tu mihi per eas dabas alimentum infantiae, secundum insti-<br />
tutionem tuarii et divitias usque ad fundum rerum dispositas.<br />
Tu etiam mihi dabas nolle amplius quam dabas ; et nutrien-<br />
tibus me dare mihi velle quod eis dabas. Dare enim mihi<br />
per ordinatum affectum volebant quo ex te abundabant.<br />
Nam bonum erat eis bonum meum ex eis; quod non ex eis*,<br />
2 Reg. sed per eas erat: ex te quippe bona omnia, Deus; et ex Deo<br />
' " meo salus milii nniversa. Quod animadverti postmodum,<br />
clamante te mihi per haec ipsa qua^ tribuis intus et foris.<br />
Nam tunc sugere noram, et acquiescere delectatiqnibus, flere<br />
autem offensiones camis meae ; nihil amphus.<br />
8. Post et ridere coepi, dormiens primo, deinde vigilans.<br />
Hoc enim de me mihi indicatum est et credidi, quoniam sic<br />
videmus et alios infantes: nam ista mea non memini. Et<br />
ecce paulatim sentiebam ubi essem, et vohmtates meas volebam<br />
ostendere eis per quos implerentur, et non poteram; quia<br />
illa? intus erant, foris autem illi, nec ullo suo sensu valebant<br />
introire in animam meam. Itaque jactabam membra et voces,<br />
signa simiha vohmtatibus meis, pauca qua) poteram, quaUa<br />
poteram: non enim erant veri simiha. Et cum mihi non<br />
obtemperabatm', vel non intellecto, vel ne obesset; indignabar<br />
non subditis majoribus, et Hberis non servientibus, et me de<br />
ilhs flendo vindicabam. Tales esse infantes didici quos<br />
discere potui, et me talem fuisse magis mihi ipsi indicaverunt<br />
nescientes, quam scientes nutritores mei.<br />
9. Et ecce infantia mea oUm mortua est, et ego vivo. Tu<br />
autem, Domine, qui et semper vivis, et nihil moritur in te,
CONFESSIONUM LIBER I. 5<br />
quoniam ante primordia saeculorum, et ante omne quod vel<br />
antc dici potest, tu es, et Deus es Dominusque omnium qua)<br />
creasti: et apud te remm omnium instabilimn stant causa^;<br />
et renim omnium mutabilium immutabiles manent origines;<br />
et omnium iiTationabilium et temporalium sempitemaB vivunt<br />
rationes. Dic mihi supplici tuo, Deus, et miseiicors misero<br />
tuo; dic mihi utmm jam alicui setati meaj mortu^e successerit<br />
infantia mea : an illa est quam egi intra viscera matris meae ?<br />
Nam et de illa mihi nonnihil indicatum est, et praegnantes<br />
ipse vidi feminas. Quid ante hanc etiam, dulcedo mea, Deus<br />
meus? fuine alicubi, aut aliquis? Nam quis mihi dicat ista,<br />
non habeo; nec pater nec mater potuemnt, nec ahomm<br />
expeiimentum, nec memoria mea. An irrides me ista quae-<br />
rentem, teque de hoc quod novi,laudari a me jubes, et confiteri<br />
me tibi* ?<br />
10. Coniiteor tibi, Domine coeli et terra), laudem dicens<br />
tibi de primordiis et infantia mea qiiae non memini ; et dedisti<br />
ea homini ex aliis de se conjicere, et auctoritatibus etiam<br />
miUierculamm multa de se credere. Eram enim et vivebam<br />
etiam tunc, et signa, quibus sensa mea nota aliis facerem,<br />
jam in fine infantiae quaerebam. Unde hoc tale animal nisi<br />
abs te, Domine ? An quisquam se faciendi erit artifex ? aut<br />
idla vena trahitur aliunde, qua esse et vivere cmTat in nos,<br />
pra^terquam quod tii facls nos, Domine, cui esse et vivere Ps. 99,<br />
non ahud atque aliud est; quia smnme esse, atque summe*^"<br />
vivere idipsum es? Summus enim es, et non mutaris; nequeMal. 3,<br />
peragitur in te hodiemus dies, et tamen in te peragitm*, quia ^'<br />
in te simt et ista omnia: non enim haberent vias transeundi,<br />
nisi contineres ea. Et quoniam anni tui non 'deficiunt*, anni Ps. loi,<br />
tui hodiemus dies: et quam multi jam dies nostri et patnim^^'<br />
nostromm per hodiemum tuum transiemnt, et ex illo accepenmt<br />
modos, et utcumque exstitemnt, et transibimt adhuc<br />
alii, et accipient, et utcumque existent! Tu autem idem ij)se Jbid.<br />
es; et omnia crastina atque ultra, omniaque hestema et retro<br />
hodie facies, hodie fecisti. Qiiid ad me, si quis non intelligat^?<br />
? Sic intelligamus Deum, si possumus, sine uWk sui mutatione mutabilia facienquantum<br />
possumus, sine qualitate bonum ; tem, nihilque patientem. Quisquis Deum<br />
sine quantitate magnum ; sine indigentia ita cogitat, etsi nondum potest omni modo<br />
creatorcm ; sine situ prssidentem ; sine invenire quid sit, pie tamen cavct, quanhabitu<br />
omnia continentem ; sine loco ubi- tum potest, aliquid de eo sentire quod<br />
que totum ; sine tempore sempiternum ; non sit. Aug. de Trinit. 1. v. c. 1.
6 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Ex. 16, Gaudeat et ipse, dicens: Quid est hoc? Gaudeat etiam<br />
^^*<br />
sic; et amet non inveniendo invenire potius, quam inve-<br />
niendo non invenire te.<br />
VII. 11. Exaudi, Deus. Va? peccatis hominum! Et homo<br />
Juoq^urdicit ha3C, et misereris ejus; quoniam tu fecisti eum, et<br />
peccatis peccatum non fecisti in eo. Quis me* commemorat peccatum<br />
infantiae mea3 ? Quoniam nemo mundus a peccato coram te,<br />
Job 25, nec infans cujus est unius diei vita super terram. Quis me<br />
^* commemorat? An quiUbet tantillus nunc paiTulus, in quo<br />
video quod non memini de me ? Quid ergo tunc peccabam ?<br />
An quia uberibus inhiabam plorans? Nam si nunc faciam,<br />
non quidem uberibus, sed escae congruenti annis meis ita<br />
inhians, deridebor atque reprehendar justissime. Tunc ergo<br />
reprehendenda faciebam : sed quia reprehendentem intelligere<br />
non poteram; nec mos reprehendi me, nec ratio sinebat.<br />
Nam exstirpamus et ejicimus ista crescentes. Nec vidi<br />
Joh. 5, quemquam scientem; cum aliquid piu-gat*, bona projicere.<br />
An pro tempore etiam illa bona erant, flendo petere etiam<br />
quod noxie daretur ; indignari acriter non subjectis hominibus,<br />
liberis et majoribus, hisque a quibus genitus est, muUisque<br />
praeterea prudentioribus non ad nutum vohmtatis obtemperantibus;<br />
feriendo nocere niti quantum potest, quia non<br />
obeditur imperiis quibus peniiciose obediretur? Ita imbe-<br />
ciUitas membrorum infantiHum innocens est, non animus<br />
infantium. Vidi ego et expertus sum zelantem parvulum:<br />
nondum loquebatur, et intuebatur pallidus amaro aspectu<br />
collactaneum suum. Quis hoc ignorat? Expiare se dicunt<br />
ista matres atque nutrices nescio quibus remediis. Nisi vero<br />
et ista innocentia est, in fonte lactis ubertim manante atque<br />
abundante, opis egentissimum, et illo adhuc uno aUmento<br />
vitam ducentem, consortem non pati. Sed blande tolerantur<br />
ha)C, non quia nulla vel parva, sed quia aetatis accessu<br />
peritura sunt. Quod Hcet probes, cum* ferri a^quo animo<br />
cadem ipsa non possmit, quando in aJiquo annosiore depre-<br />
henduntm*.<br />
12. Tu itaque, Domine Deus meus, qui dedisti vitam<br />
infanti, et corpus, quod ita ut videmus instruxisti sensibus,<br />
compegisti membris, figura decorasti, proque ejus universitate<br />
atque incokimitate omnes conatus animantis insinuasti; jubes<br />
Ps.9i,2.me laudare te in istis et conjiteri tibiy et psallere nomini tuo^
CONFESSIONUM LIBER I. 7<br />
Altisslme: quia Deus es omnipotens et bonus, etiamsi sola<br />
ista fecisses, qua) nemo alius potest facere, nisi tu, une, a quo<br />
est omnis modiis; formosissime, qui formas omnia, et lege<br />
tua ordinas omnia. Hanc ergo aBtatem, Domine, qua me<br />
vixissc* non memini, de qua aliis credidi, et quam me egisse<br />
ex aliis infantibus conjeci, quanquam ista multum fida con-<br />
jcctura sit, piget me annumerare liuic vita) meoe, qua vivo in<br />
hoc sseculo. Quantum enim attinet ad oblivionis mea3 tene-<br />
bras, par illi est qua vixi in matris utero. Quod si et* twPs. 50,<br />
iniquitate canceptus sum, et in peccatis me mater mea in<br />
utero aluit; ubi, oro te, Deus meus, ubi, Domine, ego servus<br />
tuus, ubi aut quando innocens fui? Sed ecce omitto illud<br />
tempus: et quid mihi jam cum eo est, cujus nulla vestigia<br />
recolo ?<br />
13. Nonne ab infantia huc pergens veni in pueritiam; VIII.<br />
vel potius ipsa in me venit, et successit infantiae? Nec ^^.^1^<br />
discessit illa : quo enim abiit? et tamen jam non erat. Nonquiditli-<br />
enim eram infans qui non farer, sed jam puer loquens eram.<br />
Et memini hoc ; et unde loqui didicerim, post adverti. Non<br />
enim docebant me majores homines praebentes mihi verba<br />
certo ahquo ordine doctrinae, sicut paulo post litteras: sed<br />
ego ipse mente quam dedisti mihi, Deus meus, cum gemitibus<br />
et vocibus variis, et variis membromm motibus edere- vellem<br />
sensa cordis mei ut vokmtati pareretur, nec valerem qua?<br />
volebam omnia, nec quibus volebam omnibus, pra)sonabam<br />
memoria*; cum ipsi appellabant rem aliquam, et cum<br />
secundum eam vocem corpus ad aliquid movebant, videbam<br />
et tenebam hoc ab eis vocari rem illam, quod sonabant, cum<br />
eam vellent ostendere. Hoc autem eos velle ex motu<br />
cor]3oris aperiebatur, tanquam verbis naturalibus omnium<br />
gentiiun, qua? fiunt vultu et nutu oculorum, caeterommque<br />
membromm actu, et sonitu vocis indicante affectionem animi,<br />
in petendis, habendis, rejiciendis, fugiendisve rebus. Ita<br />
verba in variis sententiis, locis suis posita, et crebro audita,<br />
quai*um rerum signa essent, paulatim coUigebam, measque<br />
jam vohmtates edomito in eis signis ore, pcr haec cnuntiabam.<br />
Sic cum his inter quos eram, vokmtatum enuntiandanun signa<br />
commmiicavi, et vitae humanoe procellosam societatem altius<br />
ingressus sum, pendens ex parentum auctoritate, nutuque<br />
majorum hominum.
8 S. AUGUSTINl EPISCOPI<br />
IX. 14. Deus, Deus meus, quas ibi miserias expertus sum et<br />
ludificationes ! quandoquidem recte mihi vivere puero id<br />
htterarum.<br />
proponebatur, obtemperare monentibus, ut in hoc sseculo<br />
suT et<br />
" flo^^rem, et excellercm linguosis artibus, ad honorem homi-<br />
vapulan-num ct falsas divitias famulantibus. Inde in scholam datus<br />
in pue- sum ut disccrem litteras, in quibus quid utiHtatis esse igno-<br />
"*• rabam miser, et tamen si segnis in discendo essem, vapulabam.<br />
Laudabatur enim hoc a majoribus ; et multi ante nos vitam<br />
istam agentes, praestruxerant semmnosas vias, per quas transire<br />
cogebamur, multiphcato labore et dolore filiis Adam.<br />
Invenimus autem, Domine, homines rogantes te ;<br />
et didicimus<br />
ab eis, sentientes te, ut poteramus, esse magnum ahquem, qui<br />
posses, etiam non apparens sensibus nostris, exaudire nos et<br />
subvenire nobis. Nam puer ccepi rogare te, auxilium et<br />
refugium meum ; et in tuam invocationem rumpebam nodos<br />
linguae meae ; et rogabam te parvus, non parvo affectu, ne in<br />
schola vapularem. Et cum me non exaudiebas, quod nou<br />
Ps. 21, erat ad iiisipientiam mihi^, ridebantur a majoribus hominibus,<br />
^'<br />
usque ab ipsis parentibus, qui mihi accidere mali nihil volebant,<br />
plagae meae, magnum tunc et grave makim meum.<br />
15. Estne quisquam, Domine, tam magnus animus, prae-<br />
grandi affectu tibi coha^rens } estne, inquam, quisquam (facit<br />
enim hoc qua^dam etiam stoUditas,) est ergo, qui tibi pie<br />
cohaerendo ita sit affectus granditer, ut equuleos et ungulas,<br />
atque hujuscemodi varia tonnenta, pro quibus effugiendis tibi<br />
per universas terras cum timore magno supplicatur, ita parv i<br />
gestimet, deridens* eos qui hajc acerbissime formidant, quemadmodum<br />
parentes nostri ridebant tormenta quibus pueri<br />
a magistris affligebamur ? Non enim aut minus ea metuebamus,<br />
aut minus te de his e^adendis deprecabamur : et<br />
peccabamus tamen minus scribendo, aut legendo, aut cogi-<br />
tando de litteris, quam exigebatur a nobis. Non enim<br />
deerat, Domine, memoria vel ingenium, quae nos habere<br />
voluisti pro illa oetate satis ; sed delectabat ludere : et vindicabatur<br />
in nos ab eis qui taha utique agebant. Sed majorum<br />
nugaj negotia vocantur ; puerorum autem talia cum sint,<br />
h Multi clamant in tribulatione, et non Sufficit tibi gratia mea, nam virtns in<br />
exaudiuntur ; sed ad salutem, nnn ud injirmitate perjicitiir. Ergo non est exirinpientiam.<br />
CMamavit Paulus ut aufcr- auditus ; sed non ad insipientiam, sed ad<br />
retur ab eo stimulus carnis, et non est rapientiam. Aug. ad loc.<br />
cxauditus ut auferretur, et dictum est ei<br />
:
CONFESSIONUM LIBER I.<br />
puniuntur a majoribus : et nemo miseratur pueros, vel illos,<br />
vel utrosque. Nisi vero approbet* quisquam bonus rerum<br />
arbiter vapulasse me, quia luclebam pila puer, et co ludo<br />
impediebar quominus celeriter discerem litteras, quibus major<br />
deformius luderem : aut* aliud faciebat idem ipse a quo<br />
vapulabam ; qui si in aliqua qua^stiuncula a condoctore suo<br />
victus esset, magis bile atque invidia torqueretur, quam ego<br />
cum in certamine pilae a collusore meo superabar ?<br />
16. Et tamen peccabam, Domine Deus, ordinator et creator X.<br />
omnium rerum naturalium, peccatorum autem tantum ordina- j^sus et<br />
tor': DomineDeus meus, peccabam faciendo contra praecepta specta-<br />
^<br />
.<br />
culorum<br />
parentum et magistrorum illorum. Poteram enim postea bene avocatur<br />
uti litteris, quas volebant ut discerem quocumque animo illi ^ ^^^^'<br />
mei. Non enim meliora eligens, inobediens eram, sed amore studio.<br />
ludendi, amans in certaminibus superbas victorias, et scalpi<br />
aures meas falsis fabellis, quo pmrirent ardentius, eadem<br />
curiositate magis magisque per oculos emicante in spectacula*<br />
ludosque majorum ; quos tamen qui edunt, ea dignitate<br />
prasditi excellunt, ut hoc pene omnes optent parvulis suis<br />
quos tamen caedi libenter patiuntur, si spectaculis talibus<br />
impediuntur a studio, quo eos ad talia edenda cupiunt pervenire.<br />
Vide ista, Domine, misericorditer, et libera nos jam<br />
invocantes te ; libera etiam eos qui nondum te invocant, ut<br />
invocent te, et liberes eos.<br />
17. Audieram enim eofo adhuc puer de vita aeterna nobis,,^!*<br />
, .-,. b T-. . •Vn . -1<br />
1 . , Moibo<br />
promissa per humilitatem^Domim Dei nostri descendentis adpressus<br />
superbiam nostram; et signabar jam signo crucis ejus, et^^P'*^"<br />
condiebar ejus sale', jam inde ab utero matris mese, quaeflagiiat,<br />
* In Ps. 7. V. fin. Non dixit Fiant faciant, non est in eorum potestate sed<br />
tenebra^ et factae sunt tenebrae ; et tamen Dei dividentis tenebras, et ordinantis<br />
ipsas ordinavit.—Aliud fecit et ordinavit<br />
;<br />
eas.<br />
aliud autem non fecit, sed tamen etiam ^ IJt enim causa omniura morborum<br />
hoc ordinavit. Jam vero tenebris signi- curaretur, id est superbia, descendit et<br />
ficari peccata&c. De Civ.Dei.l. ii. c. 17. humilis factus est FiliusDei . . .Superbia<br />
Deus sicut naturarum bonaruni oplimus quippe facit voluntatem suam ; humilitas<br />
Creator, ita raalarum voluntatum justis- facit voluntalem Dei. Aug. tractat. 24.<br />
simus ordinator. c. 20. sola lux placuit in Joann.<br />
Creatori : tcnebras autem angelicje etsi 1 In ecclesiis scilicetOccidentalibussal<br />
fuerant ordinandae, non tamen fuerant Catechumenis gustandum dederunt, quo<br />
approband». c. 21. nec mala voluntas, animum incorruptum, sincerum, et sapiquia<br />
naturae ordinem servare noluit, ideo entem, declararent, qualis Chrislianorum<br />
justi Dei leges omnia bene ordinantis esse deceret. vid. Liturgias Eccl. Occ.<br />
efTugit. De Praedestin. Sanctor. c. 16. ap. Assem. Codex Liturg. t. i. Aug. de<br />
Est in malorum potestate peccare. Ut Catechizandis rudib. c. 26. Concil. Carautem<br />
peccando hoc vel hoc illa malitia thag. i. can. 5.<br />
9<br />
:
inater<br />
Ccrto<br />
Cviusili o moriturus; vidisti, Deus meus, quoniam custos meus jam eras,<br />
ciiffirt<br />
10 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
quem inultum spcravit in te. Vidisti, Domine, cum adliuc puer<br />
essem, et quodam die pressu stomachi*repente aestuarem pene<br />
quo motu animi et qua fide baptismum Christi tui Dei et<br />
Domini mei flagitavi a pietate matris meae, et matris omnium<br />
nostrum Ecclesiae tuae. Et conturbata mater carnis mese,<br />
quoniam et sempitemam salutem meam charius parturiebat<br />
corde casto in fide tua, jam cm^aret festinabunda ut Sacra-<br />
mentis salutaribus initiarer et abluerer, te, Domine Jesu,<br />
confitens in remissionem peccatorum, nisi statim recreatus<br />
essem. Dilata est itaque mundatio mea, quasi necesse esset<br />
ut adhuc sordidarer, si viverem ;<br />
quia videlicet post lavacrum<br />
ilkid major et periculosior in sordibus dehctorum reatus foret.<br />
Ita jam credebam, et illa et omnis domus, nisi pater solus,<br />
qui tamen non evicit in me jus matema? pietatis, quominus in<br />
Christum crederem, sicut ille nondum crediderat. Nam illa<br />
satagebat ut tu mihi pater esses, Deus meus, potius quam<br />
ille: et in hoc adjuvabas eam ut superaret vimm, cui melior<br />
servdebat ;<br />
quia et in hoc tibi utique id jubenti serviebat.<br />
18. Rogo te, Deus meus, vellem scire, si tu etiam velles,<br />
quo consilio dilatus sum ne tunc baptizarer: utrum bono ineo<br />
mihi quasi laxata sunt lora peccandi, an non laxata sunt*?<br />
Unde ergo etiam nunc de aliis atque ahis sonat undique<br />
in auribus nostris, Sine ilkim. faciat*; nondum enim<br />
baptizatus est: et tamen in salute corporis non dicimus,<br />
Sine, vulneretur amplius ; nondum enim sanatus est .? Quanto<br />
ergo melius et cito sanarer*, et id ageretur mecum meorum<br />
meaque dikgentia, ut recepta salus animse meae tuta esset<br />
tutela tua, qui dedisses eam ? MeUus vero. Sed quot et<br />
quanti fluctus impendere tentationum post pueritiam vide-<br />
bantur, noverat eos jam illa mater; et terram per eos* unde<br />
postea formarer, quam ipsam jam efligiem committere volebat.<br />
XI 1. 19. In ipsa tamen pueritia, de qua mihi minus quam de<br />
^'^ '''^*<br />
adolescentia metuebatur, non amabam litteras, et me in eas<br />
co-eba- urgeri oderam; et urgebar tamen, et bene mihi fiebat, nec<br />
" facicbam ego bene : non enim discerem, nisi cogerer. Nemo<br />
tanien<br />
l^eus autem invitus bene facit, etiam si bonum est quod facit. Nec<br />
bene. 9.^^ ^^^® urgebant, bene faciebant; sed bene mihi fiebat abs<br />
te, Deus meus. IUi enim non intuebantur quo referrem* quod<br />
nie discere cogebant, prajterquam ad satiandas insatiabiles
CONFESSIONUM LIBER I. 11<br />
cupiditates copiosse inopise et ignominiosae glorise. Tu vero<br />
cui numerati sunt capilli capitis nostri, errore omnium qui Mat. 10,<br />
niihi instabant ut discerem, utebaris ad utilitatem meam<br />
meo autem, qui discere nolebam, utebaris ad pcenam meam,<br />
qua plecti non eram indignus tantillus puer et tantus peccator.<br />
Ita de non bene facientibus tu bene faciebas mihi ; et de<br />
peccante meipso juste retribuebas mihi. Jussisti enim, et sic<br />
est, ut pcena sua sibi sit omnis inordinatus animus.<br />
20. Quid autem erat causoe cur Graecas litteras oderam, XIII.<br />
quibus puerulus imbuebar, ne nunc quidem mihi satis ex-sJudii"^<br />
ploratum est. Adamaveram enim Latinas, non quas primi potissi-:<br />
magistii, sed quas docent qui grammatici vocantur. Nanidelec-<br />
illas primas ubi legere et scribere et numerare discitur, non *^'"^-<br />
minus onerosas pcenalesque habebam, quam omnes Graecas.<br />
Unde tamen et hoc nisi de peccato et vanitate vitse, qua caro<br />
erani *, et spiritus amhulans et non revertens f Nam utique Ps. 77,<br />
meliores, quia certiores erant primae illae litterae, quibus fiebat ygj^ ^^^<br />
in me, et factum est, et habeo illud ut et legam si quid scrip- vid. Satum<br />
invenio, et scribam ipse si quid volo, quam illse quibus<br />
tenere cogebar ^neae nescio cujus eiTores, oblitus erronun<br />
meomm ; et plorare Didonem mortuam, quia se occidit ob<br />
amorem, cum interea meipsum in his a te morientem, Deus<br />
vita mea, siccis oculis ferrem miserrimus.<br />
21. Quid enim miserius misero non miserante seipsum, et<br />
flente Didonis mortem, quae fiebat amando .^neam; non<br />
flente autem mortem suam, quae fiebat non amando te, Deus<br />
lumen cordis mei, et panis oris intus animae meae, et virtus<br />
maritans mentem meam '" et sinum cogitationis meae ? Non<br />
te amabam, et fomicabar abs te, et fomicanti sonabat imdique,<br />
Euge, euge. Amicitia enim mundi hujus, fomicatio est abs<br />
te " ; et Euge, euge dicitur, ut pudeat si non ita homo sit.<br />
Et haec non flebam, sed flebam Didonem " exstinctam, ferro-<br />
" que extrema secutam"," sequens ipse extrema condita tua,<br />
relicto te, et teiTa* iens in teiTam ; et si prohiberer ea legere,<br />
dolerem, quia non legerem quod dolerem. Talis dementia<br />
•" Subjugemus nobis hdiXicfaminam si lari bono.in istam multitudinem voluptaviri<br />
sumus :—sequamur Christum caput tum, in amorem saeculi corruptionemque<br />
nostrum, ut et nos sequatur cui caput terrenam.fornicariest a Deo. Aug.Serm.<br />
sumus. Aug. de vcra relig. c. 41. vid. 142. c. 2.<br />
inf. 1. xiii. c. 32. o ^neid. vi. 456.<br />
" Recedere ab illo simplici ct singu-<br />
;
12 S. AUGUSTINl EPISCOPI<br />
honestiores et uberiores litterse putantur, quam illue quibus<br />
legere et scribere didici.<br />
22. Sed nunc in anima mea clamet Deus meus, et veritas<br />
tua dicat mihi : Non est ita, non est ita ; melior est prorsus<br />
docti'ina illa prior. Nam ecce paratior sum oblivisci errores<br />
Mnesc, atque omnia ejusmodi, quam scribere et legere. At<br />
cnim vela pendent liminibus granmiaticarum scholarum : sed<br />
non illa magis honorem secreti, quam tegumentum erroris<br />
significant. Non clament adversus me, quos jam non timeo,<br />
dum confiteor tibi quae vult anima mea, Deus meus, et acquiesco<br />
in reprehensione malarum viarum mearum, ut dihgam<br />
bonas vias tuas. Non clament adversum me venditores<br />
grammaticae vel emptores : quia si proponam eis, interrogans<br />
utrum verum sit quod ^neam aHquando Carthaginem venisse<br />
Poeta dicit; indoctiores se nescire respondebunt, doctiores<br />
autem etiam negabunt verum esse. At si quaeram quibus<br />
litteris scribatur Mnedd nomen, omnes mihi, qui haec didice-<br />
runt, verum respondebunt ; secundum id pactum et placitum,<br />
quo inter se homines ista signa firmamnt. Item, si quseram<br />
quid horum majore vitse hujus incommodo quisque oblivisca-<br />
tur, legere et scribere, an poetica illa figmenta; quis non<br />
videat quid responsurus sit, qui non est penitus oblitus sui }<br />
Peccabam ergo puer cum illa inania istis utilioribus amore<br />
pra^ponebam, vel potius ista oderam, illa amabam. Jamvero<br />
unum et imum duo, duo et duo quatuor, odiosa cantio mihi<br />
erat; et dulcissimum spectaculum vanitatis equus ligneus<br />
plenus ai"matis, et Troja3 incendium, atque ipsius umbra<br />
Creusse p.<br />
XIV. 23. Cur ergo Gra^cam etiam grammaticam oderam taha<br />
cantantem ? Nam et Homerus poritus texere tales fabellas, et<br />
Gra^cas<br />
oderat. dulcissime vanus est, et mihi tamen amarus erat puero. Credo<br />
etiam Gra^cis pueris Virgilius ita sit, cum eum sic discere<br />
cogimtur, ut ego illum. Videlicet difficultas*, diflicultas<br />
omnino ediscend;c peregrina) lingua^, quasi felle aspergebat<br />
omnes suavitates Grsecas fabulosarum narrationum. Nulla<br />
enim verba illa noveram, et sasvis terroribus ac poenis ut<br />
nossem instabatur mihi vehementer. Nam et Latina aliquando<br />
infans utique imlla noveram ; et tamen advertendo didici sine<br />
ullo metu atque cruciatu, inter etiam blandimenta nutricum,<br />
P jEneid. ii.
CONFESSIONUM LIBER I. 13<br />
et joca arridentium, et la^titias alludentiiim. Didici vero illa<br />
sine pocnali onere urgentium, cum me urgeret cor meum ad<br />
pai-ienda concepta sua, quae non possem*, nisi aliqua verba<br />
didicissem, non a docentibus, sed a loquentibus, in quorum et<br />
ego auribus partm*iebam quidquid sentiebam. Hinc satis<br />
elucet majorem habere vim ad discenda ista liberam cm*iosita-<br />
tem, quam meticulosam necessitatem. Sed illius fluxum haec<br />
restringit legibus tuis, Deus, legibus tuis a magistrorum ferulis<br />
usque ad tentationes martyrum ; valentibus legibus tuis mis-<br />
cere salubres amaritudines, revocantes nos ad te a jucunditate<br />
pestifera, qua recessimus a te*.<br />
24. Exaudi, Domine, deprecationem meam ne deficiat XV.<br />
anima mea sub disciplina tua ; neque deficiam in confitendo ^^^^^ '°<br />
tibi miserationes tuas, quibus eruisti me ab omnibus viis meisl^eum.<br />
pessimis; ut dulcescas'' mihi super omnes seductiones quas<br />
sequebar ; et amem te validissime et amplexer manum tuam<br />
totis praecordiis meis, et emas me ab omni tentatione usque<br />
in finem. Ecce enim tu, Domine, rex meus et Deus meus,<br />
tibi serviat quidquid utile puer didici; tibi serviat quod<br />
loquor, et scribo, et lego, et numero : quoniam cum vana dis-<br />
cerem, tu disciplinam dabas mihi ; et in eis vanis peccata<br />
delectationum mearum dimisisti mihi. Didici enim in eis<br />
multa verba utilia; sed et quae in rebus non vanis disci<br />
possunt : et ea via tuta est in qua pueri ambularent.<br />
25. Sed vae tibi, flumen moris humani! Quis resistet tibi ? XVI.<br />
quamdiu non siccaberis ? quousque volves Evas filios in mare J^t^^°J.<br />
magnum et fomiidolosum, quod vix ti*anseunt qui lignumdumju-<br />
conscenderint^? Nonne ego in te legi et tonantem Jovem et gri^di^en.<br />
adulterantem ? Et utique non posset haec duo; sed actum est, ^ias.<br />
ut haberet auctoritatem ad imitandum verum adulterium,<br />
lenocinante falso tonitmo. Quis autem penulatomm magis-<br />
trorum audit aure sobria, ex eodem pulvere hominem clamantem<br />
et dicentem: " Fingebat heec Homems, et humana ad<br />
" Deos transferebat ; divina mallem ad nos'?" Sed verius<br />
*1 Non enim expugnatur in nobis tem- ad patriam non est, nisi ligno porteris.<br />
poralium amor nisi aliqua suavitate ajter- Ipse factus est via, et hoc per mare ;—tu,<br />
norum. Aug. de Musica, 1. vi, c. 16. qui quomodo ipse ambulare in mari non<br />
' Quare crucifixus est ? Quia lignum potes, navi portare, ligno portare : crede<br />
tibihumilitatisejusnecessarium erat. Su- in crucifixnm et poteris pervenire. Aug.<br />
perbia enim tumucras, et longe ab illa in Joan. tract. ii. §. 4.<br />
patria projectus eras; et fluctibus hujus » Cicero, Tuscul. i c. 26.<br />
saeculi interrupta est via, etqua transeatur
14 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
dicitur quod fingebat hsec quidem ille; sed hominibus<br />
flagitiosis divina tribuendo, ne flagitia flagitia putarentur*,<br />
et ut quisquis ea fecisset, non homines perditos, sed ccelestes<br />
deos videretur imitatus.<br />
26. Et tamen, o flumen tartareum, jactantur in te fihi<br />
hominum, cum mercedibus ut haec discant; et magna res<br />
agitur, cum hoc agitur publice in foro, in conspectu legum<br />
supra mercedem salaria decementium; et saxa tua percutis<br />
et sonas dicens : Hinc verba discuntur, hinc acquiritur<br />
eloquentia rebus persuadendis sententiisque explicandis<br />
maxime necessaria. Ita vero non cognosceremus verba haec,<br />
imbrem aureum, et gremium, et fucum, et templa coeli, et aha<br />
verba quae in eo loco scripta sunt, nisi Terentius induceret<br />
nequam adolescentem proponentem sibi Jovem ad exemplum<br />
stupri, dum spectat tabulam quamdam pictam in pariete, ubi<br />
inerat pictura haec : " Jovem quo pacto Danaae misisse aiunt<br />
" in gremium quondam imbrem aureum, fucum factum<br />
" muheri ?" Et vide quemadmodum se concitat ad hbidinem,<br />
quasi coelesti magisterio<br />
:<br />
At quem deum (inquit) ? Qui templa coeli summa sonitu concutit.<br />
Ego homuncio id non facerem ? Ego vero feci illud ita, ac lubens r.<br />
Non omnino per hanc turpitudinem verba ista commodius<br />
discuntur ; sed per haec verba turpitudo ista confidentius<br />
perpetratur. Non accuso verba, quasi vasa electa atque<br />
pretiosa; sed vinum eiToris quod in eis nobis propinabatur<br />
ab ebriis doctoribus: et nisi biberemus, csedebamur, nec<br />
appellare aUquem judicem sobrium licebat. Et tamen ego,<br />
Deus meus, in cujus conspectu jam secura est recordatio<br />
mea, hbenter haec didici, et eis delectabar miser, et ob hoc<br />
bonse spei puer appellabar.<br />
xvir. 27. Sine me, Deus meus, dicere aliquid et de ingenio meo<br />
quitm- niunere tuo, in quibus a me defiramentis atterebatiu*. Propocontra<br />
nebatur enim mihi negotium animae meae satis inquietum,<br />
exercen- pj^semio laudis, et dedecoris vel plagarum metu, ut dicerem<br />
daejuventutis<br />
verba Junonis irascentis et dolentis quod non posset ItaHa<br />
^ ^<br />
in re lit- Teucrorum avertere regem " ;<br />
.<br />
quae nunquam Junonem dixisse<br />
teraria. ^udieram : sed figmentorum poeticorum vestigia en'antes<br />
sequi cogebamm*, et tale aliquid dicere sohitis verbis, quale<br />
* InEunucho.act.iii. scen.5. cf. Aug. " yEneid. i. 36—75.<br />
de Civ. Dei, 1. ii. c. 7 sqq.
CONFESSIONUM LIBER I. 15<br />
Poeta dixisset versibus ; et ille dicebat laudabilius, in quo<br />
pro dignitate adumbratai persona), iraj ac doloris similior<br />
affectus eminebat, verbis sententias congruenter vestientibus.<br />
Utquid mihi illud, o vera vita mea, Deus meus, quod mihi<br />
recitanti acclamabatur pra) multis coa)taneis et conlectoribus<br />
meis? Nonne ecce illa omnia fumus et ventus? Itane aliud<br />
non erat ubi exerceretur ingenium et lingua mea? Laudes<br />
tuae, Domine, laudes tuse per Scripturas tuas suspenderent<br />
pahnitem cordis mei, et non raperetur per inania nugai*um<br />
turpis prseda volatihbus. Non enim imo modo sacrificatur<br />
transgressoribus angcUs.<br />
28. Quid autem mirum quod in vanitates ita ferebar, et a xvill.<br />
te, Deus meus, ibam foras, quando mihi imitandi propone- ^"°f^<br />
bantiu- homines, qui ahqua facta sua non mala, si cumcurant<br />
bai'barismo aut soloscismo enuntiarent, reprehensi confunde- jg^^^'^®<br />
bantm'; si autem libidines suas integris et rite consequentibus gramma-<br />
verbis copiose omateque narrarent, laudati gloriabantur ? Vides et non<br />
'<br />
haec, Domine, et taces, longanimis, et multum misericors, et divino-<br />
verax. Numquid semper tacebis? Et nunc eruis* de hoCpriEcep.<br />
immanissimo profmido qua^rentem te animam, et sitientem *°'"""-<br />
delectationes tuas, et cujiis cor dicit tihi : QiKBsiri rultnm Ps. 26,<br />
tiium ; mdtum tuum, Dmnine, requiram. Nam * longe a vultu ®*<br />
tuo, in affectu tenebroso.* Non enim pedibus aut spatiis<br />
locorum itm* abs te, aut reditm* ad te. Aut vero fihus ille<br />
tuus minor equos, aut currus, vel naves qua^sivit, aut avolavit<br />
penna visibili, aut moto pophte iter egit, ut in longinqua<br />
regione vivens prodige dissiparet quod dederas proficiscenti ?<br />
Dulcis pater quia dederas, et egeno redeunti dulcior. In Luc. 15,<br />
affectu ergo libidinoso, id enim est tenebroso, atque id est^^~^^*<br />
longe a vultu tuo.<br />
29. Vide, Domine Deus, et patienter ut vides vide, quomodo<br />
diligenter observent fiUi hominum pacta litterarmn, et syllabarum<br />
accepta a prioribus locutoribus, et a te accepta aetema<br />
pacta perpetua) sahitis negUgant; ut qui iUa sonorum vetera<br />
placita teneat aut doceat, si contra discipUnam gi'ammaticam,<br />
sine aspiratione prima) syllaba), ominem, dixerit, dispUceat<br />
magis hominibus, quam si contra tua praecepta liominem<br />
oderit, cum sit homo. Quasi vero quemUbet inimicum hominem<br />
pemiciosius sentiat quam ipsum odium, quo in eum<br />
imtatur, aut vastet quisquam persequendo alium gravius.
16 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
qiiam cor suum vastat inimicando. Et certe non est inlerior<br />
litterarum scientia, quam scripta conscientia, id se alteri*<br />
Is.33,5.facere quod nolit pati. Quam tu secretus es, hahitans in<br />
excelsis in silentio, Deus solus magnus, lege infatigabili spargens<br />
poenales caecitates super illicitas cupiditates ! Cum<br />
homo eloquentiae famam quaerit, astans ante hominem judi-<br />
cem, circumstante hominum multitudine, inimicum suum odio<br />
immanissimo insectans, vigilantissime cavet ne per linguae<br />
errorem dicat, Inter hominibus*; et ne per mentis fm^orem<br />
hominem auferat ex hominibus, non cavet.<br />
XIX. 3^- Horum ego puer morum in limine jacebam miser, et<br />
^.".^"^^^hujus arenae palaestra erat illa, ubi magis timebam barbaris-<br />
qusein mum faccre, quam cavebam si facerem, non facientibus<br />
SfateT<br />
i^videre. Dico haec et confiteor tibi, Deus meus, in quibus<br />
trans- laudabar ab eis, quibus placere tunc mihi erat honeste vivere.<br />
Ps. 30, ^on enim videbam voraginem turpitudinis in quam projectus<br />
23. eram ab ociilis tiiis. Nam in illis jam quid me foedius<br />
fiiit, ubi etiam taUbus displicebam, fallendo innumerabilibus<br />
mendaciis et paedagogum, et magistros, et parentes amore<br />
kidendi, studio spectandi nugatoria, et imitandi hidicra in-<br />
quietudine } Furta etiam faciebam de cellario parentum et de<br />
mensa, vel gula imperitante, vel ut haberem quod darem<br />
pueris, ludum suum mihi, quo pariter utique delectabantur,<br />
tamen vendentibus. In quo etiam ludo fraudulentas victorias,<br />
ipse vanae* excellentiae cupiditate victus, stepe aucupabar.<br />
Quid autem tam nolebam pati, atque atrociter, si depre-<br />
henderem, arguebam, quam id quod aliis faciebam, et si<br />
deprehensus arguerer, sa3vire magis quam cedere libebat?<br />
Istane est innocentia puerihs? Non est, Domine, non est: oro<br />
te, Deus meus. Nam haec ipsa sunt quae a paedagogis et<br />
magistris, a nucibus, et pilulis, et passeribus, ad pra?fectos et<br />
reges, aurum, praedia, mancipia, haec ipsa omnino quae suc-<br />
cedentibus majoribus aetatibus transeunt, sicuti ferulis majora<br />
suppHcia succedunt. Humihtatis ergo signum in statiu*a<br />
Mat.i9, pueritiae, Rex noster, probasti, cum aisti : Talium est regnum<br />
^^'<br />
ccelorum.<br />
XX. 31. Sed tamen, Domine, tibi excellentissimo atque optimo<br />
bonis<br />
conditori et rectori imiversitatis, Deo nostro gratias, etiamsi<br />
sibi in me puerum tantum esse voluisses. Eram enim etiam tunc,<br />
coHatis^<br />
vivebam* atque sentiebam, meamque incolumitatem, vestigium
CONFESSIONUM LIBER I. 17<br />
secretissimae unitalis ex qua eram", curae habebam; custodie- Deo gra-<br />
'^^ ^^'<br />
bam interiore sensu integritatem sensuum meorum, inque ipsis<br />
parvis, parvarumque rerum cogitationibus veritate delectabar.<br />
Falli nolebam, memoria vigebam, locutione instruebar, ami-<br />
citia mulcebar, fugiebam dolorem, abjectionem, ignorantiam.<br />
Quid in tali animante non mirabile atque laudabile ? At ista<br />
omnia Dei mei dona sunt ; non mihi ego dedi haec : et bona<br />
sunt, et haec omnia ego. Bonus ergo est qui fecit me, et ipse<br />
est bonum meum, et illi exsulto bonis omnibus quibus etiam<br />
puer eram. Hoc enim peccabam, quod non in ipso, sed in<br />
creaturis ejus, me atque caeteris*, voluptates, sublimitates,<br />
veritates quaerebam ; atque ita irruebam in dolores, confu-<br />
siones, errores. Gratias tibi, dulcedo mea, et honor meus, et<br />
fiducia mea, Deus meus: gratias tibi de donis tuis; sed tu<br />
mihi ea serva. Ita enim servabis me ; et augebuntur, et<br />
perficientm* quae dedisti mihi, et ero ipse tecum ; quia et ut<br />
sim, tu dedisti mihi.<br />
* Nihil est esse, quam unum esse. per se sunt, quia una sunt ; quae autem<br />
Itaque in quantum quidque unitatem adi- non sunt simplicia, concordia partium<br />
piscitur, in tantum est. Unitatis est enim imitantur unitatem, et in tantum sunt,<br />
operatio convenientia et concordia, quil in quantum assequuntur. Aug. de mori-<br />
sunt, in quantum sunt. Nam simplicia bus Manich. c. 6.
I.<br />
Adoles-<br />
1. Recordari volo transactas foeditates meas, et camales<br />
centiee<br />
LIBER SECUNDUS.<br />
Ad aetatem aliam progreditur, primumque adolescentiae suse, id est,sextum<br />
deciinum vitse annum, quem in paterna domo studiis intermissis con-<br />
sumpserat arbitrio proprio ac libidinibus indulgens, ad mentem revocat<br />
cum gravi dolore, in quibus maxime miratur, se furtum quoddam gratis<br />
perpetrasse ; quod contra, cor humanum non nisi aliqua boni specie in<br />
malum trahi.<br />
corruptiones animae meae : non quod eas amem ; sed ut amem<br />
aetatem te, Dcus mcus. Amorc amoris tui facio istud, recolens vias<br />
recoht. meas nequissimas in amaritudine recogitationis mese, ut tu<br />
dulcescas mihi, dulcedo non fallax, dulcedo felix et secura, et<br />
colligens* me a dispersione in qua frustatim discissus sum,<br />
dum ab uno te aversus in multa evanui *. Exarsi enim aliquando<br />
satiari inferis* in adolescentia, et silvescere ausus<br />
sum vaiiis et umbrosis amoribus; et contabuit species mea;<br />
et computrui coram oculis tuis placens mihi, et placere cupiens<br />
oculis hominum.<br />
II. 2. Et quid erat quod me delectabat, nisi amare et amari }<br />
xEtTtis<br />
^^^^ ^^^ tenebatm' modus ab animo usque ad animum qua-<br />
suiE de- tenus est himinosus* Umes amicitiae ; sed exhalabantur<br />
sextum nebulae de Hmosa concupiscentia camis et scatebra puber-<br />
\" ^^-,. tatis, et obnubilabant atque ofFuscabant cor meum, ut non<br />
dore h- .<br />
. ...<br />
bidinoso discerneretur serenitas dilectionis a cahgine libidinis. Utmm-<br />
^^^'<br />
que in confuso aestuabat, et rapiebat imbecillam aetatem per<br />
tum. abrupta cupiditatum, atque mersabat gurgite fiagitiomm. In-<br />
valuerat super me ira tua, et nesciebam. Obsurdueram*<br />
stridore catenae mortaUtatis meae, pcena superbise animse meae<br />
et ibam longius a te, et sinebas; et jactabar, et effundebar,<br />
et diffluebam, et ebulhebam per fomicationes meas, et tacebas.<br />
* Ut enim in circulo quantumvis araplo partera si egredi velis, eo amittuntur oraunum<br />
est medium quo cuncta convergunt, nia, quo in plurima pergitur. Sic aniraus<br />
quod centrum geometraj vocant, et quam- k seipso fusus, immensitate quadara diver-<br />
vis totius ambitus partes innumerabiliter beratur, et vera mendicitate conteritur,<br />
secari queant, nihil tamen est pra?ter illud cum eum natura sua cogit, ubique unum<br />
unum, quo caetera pariliter dimetiantur, qu2erere,et multitudonon sinit. Aug. I.i.<br />
et quodomnibusquasi quodam aequalitatis de Ordine, c. 2. vide inf. 1. ix. c. 4. §, 10.<br />
jure dominetur. Hinc vero in quamhbet et xii- c. 16. sub fin.<br />
;
O tarclum gaudiuni meum !<br />
CONFESSIONUM LIBER IT. 19<br />
Tacebas lunc, et ego ibam porro<br />
longe a te in plura et plura sterilia semina dolorum, superba<br />
dejectione, et inquieta lassitudine.<br />
3. Quis mihi modularetur* aemmnam meam, et novissimarum<br />
rerum fugaces pulchntudines in usum verteret, earumque<br />
suavitatibus metas praBfigeret, ut usque ad conjugale<br />
littus exa^stuarent fluctus a^tatis mea^, si tranquillitas in eis<br />
non potcrat esse, fine procreandomm liberomm contenta,<br />
sicut praescribit lex tua, Domine, qui formas etiam propaginem<br />
mortis nostrae *, potens imponere lenem manum ad<br />
temperamentum spinamm a paradiso tuo seclusanmi ? Non<br />
enim longe est a nobis omnipotentia tua, etiam cum longe<br />
sumus a te. Aut certe sonitum nubium tuanim vigilantius<br />
adv erterem : Trihulationem autem carnis Jiahebunt hujus- l Cor.<br />
modi ; ego aniem vobis parco ; et, Bonum est hmiini mulie- * '<br />
rem non tangere ; et, Qui sine uxore est, cogitat ea qu(B sunt ver. 32,<br />
Dei, quomodo placeat Deo : qui autem matrimonio junctus'^^'<br />
est, cogitat ea qu
•20 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
III. 5. Et anno quidem illo intennissa erant studia mea, dum<br />
^^jjP^/^" mihi reducto a Madauris, in qua vicina urbe jam coeperam<br />
tione litteraturae atque oratoriaj percipienda^ gratia peregrinari,<br />
orum" longinquioris apud Carthaginem peregrinationis sumptus<br />
causa, prgeparabantur, animositate magis quam opibus patris, munipa-en.<br />
cipis Thagastcnsis admodum tenuis. Cui narro haec ? Neque<br />
*"'". P"^"" enim tibi, Deus meus; sed apud te narro hsec generi meo,<br />
generi humano, quantulacumque ex particula incidere potest<br />
in istas meas litteras. Et utquid hoc ? Ut videlicet ego et<br />
Ps. 129, quisquis hajc legit, cogitemus de quam profnndo clamandiim<br />
Jer. 2,<br />
^^'<br />
sit ad te. Et quid propius auribus tuis, si cor confitens et<br />
vita ex fide est ? Quis enim non extollebat laudibus tunc<br />
hominem patrem meum *, quod ultra vires rei famiUaris suaj<br />
impenderet filio quidquid etiam longe peregrinanti studiorum<br />
causa opus esset? Multoriun enim civium longe opulentiorum<br />
nulhim tale negotium pro hberis erat : cum interea non sata-<br />
geret idem pater quahs crescerem tibi, aut quam castus essem<br />
dummodo essem disertus, vel desertus potius a cultura tua,<br />
Deus, qui es unus verus et bonus Dominus agri tui cordis<br />
mei.<br />
6. Sed ubi sexto illo et decimo anno, interposito otio ex<br />
necessitate domestica feriatus ab omni schola, cum parentibus<br />
esse coepi, excessermit caput meum vepres libidinum; et<br />
nulla erat eradicans manus. Quinimo, ubi me ille pater in<br />
bahieis vidit pubescentem, et inquieta indutum adolescentia,<br />
quasi jam ex hoc in nepotes gestiret, gaudens matri indicavit<br />
gaudens vinolentia in qua te iste mundus obhtus est creato-<br />
rem suum, et creaturam tuam pro te amavit, de vino invisibih<br />
perversae atque incHnatse* in ima voluntatis suae. Sed matris<br />
in pectore jam inchoaveras temphim tuum, et exordium sanctae<br />
habitationis tuae : nam ille adhuc catechumenus, et hoc recens<br />
erat. Itaque illa exsihvit pia trepidatione ac tremore; et<br />
quamvis mihi nondum fideU, timuit tamen vias distortas, in<br />
quibus ambulant qiii po}nmt ad te tergum^ et nonfaciem.<br />
7. Hei mihi ! et audeo dicere tacuisse te, Deus meus, cum<br />
irem abs te longius ! Itane tu tacebas tunc mihi? Et cujus<br />
erant, nisi tua, verba illa per matrem meam, fidelem tuam,<br />
quae cantasti in aures meas? Nec inde quidquam descendit<br />
in cor, ut facerem ilhid. Volebat enim illa, et secreto memini<br />
ut monuerit cum solhcitudine ingenti ne fomicarer, maxime-<br />
;
CONFESSIONUM LIBER II. 21<br />
quo ne adulterarcm cujusquam uxorem. Qui mihi monitus<br />
nuiliebres videbantur, quibus obtemperare erubescerem. Illi<br />
autem tui erant, et nesciebam ; et te tacere putabam, atque<br />
illam loqui, per quam mihi tu non tacebas, et in illa contem-<br />
nebaris a me filio ejus,>7/o a?icill(e tttw, servo tuo. Sed ne-Ps. 115,<br />
sciebam, et prajceps ibam tanta caecitate, ut inter coa^taneos<br />
meos puderet me minoris dedecoris, quoniam audiebam eos<br />
jactantes flagitia sua, et tanto gloriantes magis, quanto magis<br />
turpes essent: et libebat facere non sokim libidine facti,<br />
verum etiam laudis. Quid dignum est vituperatione nisi vitium ?<br />
Ego ne vituperarer, vitiosior fiebam ; et ubi non suberat quo<br />
admisso a^quarer perditis, fingebam me fecisse quod non fece-<br />
ram, ne viderer abjectior quo eram innocentior, et ne vilior<br />
haberer quo eram castior.<br />
8. Ecce cum quibus comitibus iter agebam plateanmi<br />
Babyloniae, et volutabar in cceno ejus, tanquam in cinnamis<br />
et unguentis pretiosis. Et in umbilico ejus, quo tenacius<br />
haererem, calcabat me inimicus invisibilis, et seducebat me,<br />
quia ego seductilis eram. Non enim et illa, quoe jam de medio Jer. 51,<br />
Bahylojns fiigerat, sed ibat in caeteris ejus tardior, mater carnis *<br />
meae, sicut monuit me pudicitiam, ita curavit quod de me a<br />
viro suo audierat, jamque pestilentiosum et in postemm peri-<br />
culosum sentiebat, coercere termino conjugalis affectus, si<br />
resecari ad vivum non poterat. Non cm^avit hoc, quia metus<br />
erat ne impedu*etiu: spes mea compede uxoria ; non spes illa<br />
quam in te futuri sajculi habebat mater, sed spes Htterarum,<br />
quas ut nossem nimis volebat parens uterque : ille, quia de te<br />
prope nihil cogitabat, de me autem inania; illa autem, quia<br />
non solum nuUo detrimento, sed etiam nonnuUo adjumento<br />
ad te adipiscendum futura existimabat usitata illa studia doc-<br />
trinae. Ita enim conjicio, recolens, ut possum, mores parentum<br />
meomm. Relaxabantur etiam mihi ad ludendum habense,<br />
ultra temperamentum severitatis, in dissohitionem affectionum<br />
variamm, et in omnibus erat caligo intercludens mihi, Deus<br />
meus, serenitatem veritatis tuae ;<br />
iniquitas mea.<br />
etprodibat tanquam ex adipe Ps. 72,<br />
9. Furtum certe punit lex tua, Domine, et lex scripta in IV.<br />
cordibus hominum, quam ne ipsa quidem delet Jiiiqiiitas. J^jJ^^*"^<br />
Quis enim fur aequo animo furem patitur? Nec copiosus ^alibus<br />
adactum inopia. Et ego fiurtum facere volui et feci, nullatTatmn.
22 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPl<br />
compulsus egestate nec penuria, sed fastidio justitise*, et<br />
sagina iniquitatis. Nam id furatus sum quod mihi abun-<br />
dabat, et multo melius : nec ea re volebam frui quam furto<br />
appetebam ; sed ipso furto et peccato. Arbor erat pirus in<br />
vicinia vineae nostrae pomis onusta, nec fonna nec sapore<br />
illecebrosis. Ad hanc excutiendam atque asportandam, ne-<br />
quissimi adolescentuli perreximus nocte intempesta, quous-<br />
que ludum de pestilentiaj more in areis produxeramus ; et<br />
abstuKmus inde onera ingentia, non ad nostras epulas, sed<br />
vel projicienda porcis, etiamsi aliquid inde comedimus ;<br />
dum<br />
tamen fieret a nobis quod eo liberet quo non liceret. Ecce<br />
cor meum, Deus, ecce cor meum quod miseratus es in imo<br />
abyssi. Dicat tibi nunc ecce cor meum quid ibi quaerebat,<br />
ut essem gratis malus, et malitiae meae causa nulla esset nisi<br />
malitia. Foeda erat, et amavi eam ; amavi perire : amavi<br />
defectum meum ; non illud ad quod deficiebam, sed defectum<br />
meum ipsum amavi : turpis anima et dissiliens a firmamento<br />
tuo in extenniniuni ; non dedecore* aliquid, sed dedecus ap-<br />
petens.<br />
^': 10. Etenim species est pulchris corporibus, et am-o, et<br />
nem argento, et omnibus ; et in contactu camis congnientia valet<br />
peccare plurimum, cajterisquc sensibus est sua cuique accommodata<br />
causa. modificatio corporum ; habet etiam honor temporalis, et<br />
imperitandi atque superandi potentia suum decus, unde etiam<br />
vindictae aviditas oritur : et tamen in cuncta haec adipiscenda<br />
non est egrediendum abs te, Domine, neque deviandum a<br />
lege tua. Et vita quam hic vivimus habet illecebram suam<br />
propter quemdam modmn decoris sui, et convenientiam cum<br />
his omnibus infimis pulchris. Amicitia quoque hominum<br />
charo nodo didcis est propter anitatem de multis animis.<br />
Propter miiversa hacc atque hujusmodi, peccatmn admittitiu-,<br />
dum immoderata in ista inclinatione cum extrema bona sint,<br />
meliora et summa deseruntur'', tu, Domine Deus noster, et<br />
veritas tua, et lex tua. Habent enim et ha3C ima delecta-<br />
Ps. 63, tiones, sed non sicut Deus meus qui fecit omnia ; quia m<br />
ipso delectatur justus, et ipse est deliciae rectorum corde.<br />
1 1 .<br />
Cum itaque de facinore qu^eritur qua causa factiun sit,<br />
credi non solet, nisi cum appetitus adipiscendi alicujus illo-<br />
* Animum enim peccati arguimus, sertis ad fruendum inferiora praeponere.<br />
cum cum convincimus superioribus de- Aug. de Lib. Arb. 1. 3. c. 1.
CONFESSIONUM LIBER II. 23<br />
min bononmi, qiiae infima diximus, esse potuisse apparuerit,<br />
aut metus amittendi* Pulchra sunt enim et decora, quanquam<br />
pra) bonis superioribus et* beatificis abjecta et jacentia.<br />
Homicidium fecit. Cur fecit ? Adamavit ejus conjugcm aut<br />
pra)dium, aut voluit depra^dari unde viveret, aut timuit ab<br />
illo tale aliquid amittere, aut la)sus ulcisci se exarsit. Num<br />
homicidium sine causa faceret, ipso homicidio delectatus ?<br />
Quis crediderit ? Nam et de quo dictum est vecordi et nimis<br />
cnideH homine, quod gratuito potius malus atque crudeHs<br />
erat, praedicta est tamen causa : " Ne per otium, inquit, tor-<br />
*' pesceret manus aut animus''." Quare id quoque ? cur ita ?<br />
LJt sciUcet ilhi exercitatione scelemm, capta urbe, honores,<br />
imperia, divitias assequeretur, et careret metu legum, et diflfi-<br />
cultate remm, propter inopiam rei familiaris, et conscientiam<br />
scelemm. Nec ipse igitur CatiHna amavit facinora sua ; sed<br />
utique aliud cujus causa illa faciebat.<br />
12. Quid ego* miser in te amavi, o furtum meum, ofacinus VI.<br />
ilhid meum noctumum sexti decimi aimi aetatis meae ? Non ^^^^^<br />
enim pulchmm eras, cum furtmn esses ; aut vero aliquid es, ^oni<br />
ut loquar ad te ? Pulchra erant poma illa qua3 furati sumus, ad vitia<br />
quoniam creatura tua erat*, pulcherrime omnium, creator !°^'^^°^'<br />
omnium, Deus bone, Deus smnmum bonum, et bonum vemm Deo<br />
meum : pulchra erant illa poma ; sed non ipsa concupivit ^^^^^ ^^<br />
anima mea miserabihs. Erat enim mihi meliomm copia ; perfecta.<br />
illa autem decerpsi tantum ut furarer. Nam decerpta pro-<br />
jeci, epulatus inde solam iniquitatem *, qua laetabar fmens*.<br />
Nam et si quid illonim pomorum intravit in os meum, condimentum<br />
ibi* facinus erat. Et nunc, Domine Deus meus,<br />
quajro quid me in furto delectaverit, et ecce species nulla est:<br />
non dico sicut in aequitate atque pmdentia ; sed neque sicut<br />
in mente hominis atque memoria et sensibus et vegetante<br />
vita ; neque sicut speciosa sunt sidera et decora locis suis et<br />
terra et mare plena fetibus, qui succedimt nascendo dece-<br />
dentibus ; non saltem ut est quaedam defectiva species et<br />
umbratica vitiis faUentibus.<br />
13. Nam et superbia celsitudinem imitatm-; cum tu sis<br />
imus super omnia Deus excelsus. Et ambitio quid nisi<br />
honores quaerit et gloriam ; cum tu sis pra> cunctis lionoraii-<br />
dus imus et gloriosus in aetemum? Et saevitia potestatum<br />
«J Sallust. de Bell. CatU. c. 9.
24 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
timeri vult: quis autem timendus, iiisi mms Deus? Cujus<br />
potestati eripi aut subtrahi quid potest? quando, aut ubi,<br />
aut quo, vel a quo*? Et blanditiae lascivientium amari<br />
volunt: sed neque blandius est aliquid tua charitate, nec<br />
amatm* quidquam salubrius, quam illa prae cunctis formosa<br />
et luminosa veritas tua. Et curiositas affectare videtur studium<br />
scientiae; cum tu omnia summe noveris. Ignorantia<br />
quoque ipsa atque stultitia, simplicitatis et innocentiae nomine<br />
tegitur; quia te simplicius quidquam non reperitur.<br />
Quid te autem innocentius, quandoquidem opera sua* malis<br />
inimica sunt^? Et ignavia quasi quietem appetit: quae vero<br />
quies certa prseter Domimun? Luxuria satietatem atque<br />
abundantiam se cupit vocari: tu autem es plenitudo et inde-<br />
ficiens copia incon'uptibilis suavitatis. Effusio liberalitatis<br />
obtendit umbram: sed bonomm omnium largitor affluentis-<br />
simus tu es. Avaritia multa possidere vult; et tu possides<br />
omnia. Tnvidentia de excellentia litigat: quid te excel-<br />
lentius? Ira vindictam quaerit: te justius quis vindicat?<br />
Timor insolita et repentina exhorrescit, rebus quae amantur<br />
adversantia, dum praecavet securitati: tibi enim quid insoli-<br />
Rora.8, tum? quid repentinum? aut quis a te separat quod diligis?<br />
aut ubi, nisi apud te, firma securitas ? Tristitia rebus amissis<br />
contabescit, quibus se oblectabat cupiditas; quia ita sibi<br />
nollet, sicut tibi auferri nihil potest.<br />
14. Ita fornicatur anima, cum avertitur abs te, et quarit<br />
extra te ea, quae pura et liquida non invenit, nisi cum redit<br />
ad te. Perv^erse te imitantur omnes qui longe se a te faciunt,<br />
et extollunt se adversum te^ Sed etiam sic te imitando<br />
indicant creatorem te esse omnis naturae; et ideo non esse<br />
quo a te omnimodo recedatm'. Quid ergo in illo fiirto ego<br />
dilexi ? et in quo Dominum meum vel vitiose atque perverse<br />
imitatus sum ? An libuit facere contra legem saltem fallacia,<br />
quia potentatu non poteram, ut mancam libertatem captivus<br />
^ Posthancautem dispensationem jus- sint instnimenta Domino punienti. Aug.<br />
tum veniet judicium ; de quo ita dicit, in Ps. 7,15.<br />
ut intelligamus unicuique homini suppli- ^ Nam et animae in ipsis peccatis suis<br />
cium fieri de peccato suo, et ejus iniqui- nonnisi quamdam similitudinem Dei, sutatem<br />
in poenam converti; ne putemus perbS, et praepostera.et ut itadicamservili<br />
illam tranquilhtatem et ineffabile lumen libertate sectantur. Axig. de Trin. 1. xi.<br />
Dei de se proferre unde peccata punian- c. 5. Ipsum etiam Deum Patrem pectur.sed<br />
ipsa peccala sic ordinare, ut quae cantes imitantur impia superbia, justi pia<br />
fuerunt delectamenta homini peccanti liberalitate c. Secundin. Manich. c. 10.
CONFESSIONUM LIBER II. 25<br />
imitarer faciendo impuiie quod non liceret, tencbrosa omnipotentia;<br />
similitudine ? Ecce est ille seiTus fugiens Dominum<br />
suum, et consecutus umbram. O putredo, o monstrum vitae,<br />
et mortis profunditas ! Potuitne libere quod non licebat, non<br />
ob aliud, nisi quia non licebat ?<br />
15. Quld retrihiiam Dmnhio, quod recolit haec memoria Vll.<br />
mea, et anima mea non metuit inde ? Diligam te, Domine, aaji Ueo<br />
et gratias agam, et confitear nomini tuo, quoniam tanta dimi- ^^? \^-<br />
sisti mihi mala et nefaria opera mea. Gratiae tuae deputo etpecca-<br />
misericordia3 tuae, quod peccata mea tanquam glaciem solvisti. ^^'^J'^ ^^<br />
Gratia3 tuae deputo et quaecumque non feci mala: quid enimaniultis<br />
non facere potui, qui etiam gratuitum facinus amavi? £^5^^'^^^*"^<br />
onmia mihi dimissa esse fateor; et quae mea sponte feci mala, Ps. 115,<br />
et qua3 te duce non feci. Quis est hominum qui suam cogitans "**<br />
infirmitatem, audet viribus suis tribuere castitatem atque in-<br />
nocentiam suam; ut minus amef^ te, quasi minus ei necessaria<br />
fuerit misericordia tua, qua donas peccata conversis ad te ?<br />
Qui enim vocatus a te secutus est vocem tuam, et vitavit ea<br />
quae me de meipso recordantem et fatentem legit, non me<br />
derideat ab eo medico aegrum sanari, a quo sibi praestitimi est<br />
ut non aegrotaret, vel potius ut minus aegrotaret : et ideo te<br />
tantumdem, imo vero amphus diligat; quia per quem me<br />
videt tantis peccatomm meorum languoribus exui, per eum<br />
se videt tantis peccatomm languoribus non impHcari.<br />
16. Quem fructum /m^/// miser aliquando iniis quoi nunc Vlll.<br />
recolens eruhesco, maxime in illo furto in quo ipsum furtum ^^^^H^<br />
amavi? Nihil aliud; cum et ipsum esset nihil, et eo ipsoconsor-<br />
ego miserior. Et tamen solus id non fecissem, sic recordor simui<br />
animum tunc meum; solus omnino id non fecissem. ErgoPe^^can-<br />
amavi ibi etiam consortium eomm* cum quibus id feci. j^qjjj' g<br />
Non ergo nihil aliud quam furtum amavi; imo vero nihil^l.<br />
aUud, quia et illud nihil est. Quid est revera ? Quis est<br />
qui doceat me, nisi qui illuminat cor meimi et discemit<br />
umbras ejus ? Quid est quod mihi venit in mentem quaerere,<br />
et discutere, et considerare ? Quia si tunc amarem poma illa<br />
t NoH modicum diligere, quasi a quo quisquis ab initio pudicus permanet, ab<br />
tibi modicura dimissum est: sed potius illo regitur ; et quisquis ex irapudico pumultum<br />
dilige k quo tibi multum tributura dicus fit, ab illo corrigitur ; et quisquis<br />
est. Si enim diligit, cui donatum est ne usque in finem impudicus est, ab illo<br />
redderet ; quanto magis debet diligere, deseritur. Aug. de Sancta Virginitat.<br />
cui donatum est ut haberet ? Nam et c, 42.
26 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI CONF. LIB. II.<br />
quae furatus sum, et eis fmi cuperem, possem etiam solus,<br />
si satis esset committere illam iniquitatem, qua pei*venirem<br />
ad voluptatem meam; nec confricatione consciorum aniniomm<br />
accenderem pmritum cupiditatis meae. Sed quoniam<br />
in illis pomis voluptas mihi non erat, ea erat in ipso facinore,<br />
quam faciebat consortium simul peccantium.<br />
IX. 17. Quid erat ille affectus animi? Certe enim plane turpis<br />
.^^^*^* erat nimis : et vae mihi erat qui habebam illum. Sed tamen<br />
res quid erat? Delicta quis intelUgit? Risus erat, quasi titillato<br />
maH.^^<br />
corde, quod fallebamus eos qui hoec a nobis fieri non puta-<br />
Ps. 18, bant, et vehementer nolebant. Cur ergo eo me delectabat,<br />
quo id non faciebam sohis ? An quia etiam nemo facile<br />
solus ridet ? Nemo quidem facile ; sed tamen etiam solos et<br />
singvdos homines, cum alius nemo praesens est, vincit risus<br />
aliquando, si aliquid nimie ridiculum, vel sensibus occurrit*,<br />
vel animo. At ego illud solus non facerem, non facerem<br />
omnino solus. Ecce est coram te, Deus meus, viva recordatio<br />
animae mege. Sohis non facerem furtum illud, in quo me non<br />
libebat id quod furabar, sed quia furabar: quod me solum<br />
facere prorsus non Hberet, nec facerem. O nimis inimica<br />
amicitia, seductio mentis investigabihs, ex hido et joco no-<br />
cendi aviditas, et alieni damni appetitus; nulla lucri mei,<br />
nulla ulciscendi libidine; sed cum dicitm': Eamus, faciamus;<br />
et pudet non esse impudentem.<br />
X. 18. Quis exaperit istam tortuosissimam et implicatissimam<br />
InDeo nodositatem? FcEda est; nolo in eam intendere, nolo eam<br />
bonum. videre. Te volo, justitia et mnocentia, pulchra et decora<br />
honestis luminibus, et insatiabili satietate. Quies est apud<br />
Mat.25,te valde, et vita imperturbabilis. Qui intrat in te, intrat in<br />
gaudium Domini sui; et non timebit, et habebit se optime<br />
in optimo. Defluxi abs te ego, et erravi, Deus meus, nimis<br />
devius a stabilitate tua in adolescentia, et factus sum mihi<br />
regio egestatis.
LIBER TERTIUS.<br />
De annis setatis illius decimo septimo, decimo octavo, et decimo nono<br />
transactis Carthagine, ubi dum studiorum gratia commorabatur, specta-<br />
culis et flagitiis ultro se dedit. Ciceronis Hortensio in amorem sapi-<br />
entise accenditur. Eam superbe quserens, in Manichseorum haeresin<br />
incurrit, quorum dum hic obiter errores et ineptias exagitat, de flagitiis<br />
et facinoribus, et de vera justitia disserit luculenter. Uberes ac peren-<br />
nes pro filio lachrymas fundens Monnica de futura ejus resipiscentia<br />
certior fit, a Deo immisso somnio, et sancti cujusdam Episcopi re-<br />
sponso.<br />
1<br />
.<br />
Veni Carthaginem ; et circumstrepebat me undique sar- i.<br />
tago flagitiosorum amorum. Nondiun amabam, et amare ama- ^^^^<br />
bam*, et secretiore indigentia oderam me minus indigentem. venaba-<br />
"***"<br />
Quaerebam quod amarem, amans amare, et oderam secmi- ^yj<br />
tatem, et viam sine muscipulis. Quoniam fames mihi erat<br />
intus ab interiore cibo teipso, Deus meus, et ea fame non<br />
esuriebam; sed eram sine desiderio alimentoram incomipti-<br />
bilimn : non quia plenus eis eram, sed quo inanior, eo fasti-<br />
diosior. Et ideo non bene valebat anima mea; et lUcerosa<br />
projiciebat se foras miserabiliter scalpi avida contactu sensi-<br />
bilium. Sed si non haberent animam, non utique amarentiu'.<br />
Amare et amari dulce mihi erat, magis si et amantis corpore<br />
fmerer. Venam igitur amicitia? coinquinabam sordibus con-<br />
cupiscentia3, candoremque ejus obnubilabam de tartaro libi-<br />
dinis*; et tamen foedus atque inhonestus, elegans et urbanus<br />
esse gestiebam abundanti vanitate. Rui etiam in amorem<br />
quo cupiebam capi. Deus meus, misericordia mea, quanto<br />
felle mihi suavitatem illam, et quam bonus aspersisti ! quia<br />
et amatus sum, et peneni occulte ad vinculum fraendi, et<br />
colligabar la^tus a^ramnosis nexibus, ut ca^derer virgis ferreis<br />
ardentibus zeh, et suspicionmn, et timorum, et irarum, atque<br />
rixaram.<br />
2. Rapiebant me spectacula theatrica, plena imaginibus II.<br />
miseriariun mcariun, et fomitibus ignis mei. Quid est quod ^^^^^!^<br />
ibi homo vult dolere, cum spectat hictuosa atque tragica, cula<br />
qua; tamen pati ipse nollet? Et tamen pati vult ex eis '^<br />
dolorem spectator, ct dolor ipse est voluptas ejus. Quid est,
28 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
nisi miserabilis insania * ? Nam eo magis eis movetur quisque,<br />
quo minus a talibus afFectibus sanus est : quanquam cum<br />
ipse patitur, miseria ; cum aliis compatitur, misericordia dici<br />
solet". Sed qualis tandem misericordia in rebus fictis et<br />
scenicis.f' Non enim ad subveniendum provocatur auditor;<br />
sed tantum ad dolendum invitatur: et actori* eanim imaginum<br />
amplius favet, cum amplius dolet. Et si calamitates illae<br />
hominum vel antiquae vel falsae sic agantur, ut qui spectat non<br />
doleat; abscedit inde fastidiens et repreliendens : si autem<br />
doleat, manet intentus, et gaudens lacrymatur.<br />
3. Ergo amantur et dolores*? Certe omnis homo gaudere<br />
vult. An cum miserum neminem esse Hbeat, libet tamen esse<br />
quod quia non sine dolore est, hac una causa<br />
misericordem ;<br />
amantur dolores ? Et hoc de illa vena amicitiae est. Sed<br />
quo vadit? quo fiuit? Utquid decurrit in torrentem picis<br />
bullientis aestus* immanes tetrarum libidinum, in quos ipsa<br />
mutatiu* et vertitur per nutum proprium de coelesti serenitate<br />
detorta atque dejecta? Repudietur ergo misericordia ? Ne-<br />
quaquam. Ergo amentur dolores aUquando. Sed cave im-<br />
Dan. 3, munditiam, anima mea, sub tutore Deo meo, Deo patrimi<br />
^ ^ ^' nost7'oriim, et landabili et superexaltato in omnia scecula<br />
cave immunditiam. Neque enim nunc non misereor ; sed<br />
tunc in theatris congaudebam amantibus, cum sese fruebantur<br />
per flagitia, quamvis hsec imaginarie gererent* in ludo spec-<br />
taculi. Cum autem sese amittebant, quasi misericors con-<br />
tristabar; et utrumque delectabat tamen. Nunc vero magis<br />
misereor gaudentem in flagitio, quam vehit dura perpessum<br />
detrimento pemiciosae voluptatis, et amissione miserae felici-<br />
tatis. Haec certe verior misericordia ; sed non in ea delectat<br />
dolor*. Nam etsi approbatur officio cliaritatis qui dolet mi-<br />
serum; mallet tamen utique non esse quod doleret, qui<br />
germanitus misericors est. Si enim est malevola benevo-<br />
lentia, quod fieri non potest ; potest et ille qui veraciter<br />
sinceriterque miseretur, cupere esse miseros ut misereatur.<br />
NonnuUus itaque dolor approbandus, nulhis amandus est.<br />
Hoc enim tu, Domine Deus, qui animas amas, longe lateque<br />
purius quam nos, et incomiptibihus misereris, quod nullo<br />
2 Cor. dolore sauciaris. Et ad Jkbc quis idoneus ?<br />
2, 16.<br />
* Quippe ex eo misericordia dicitur quod mherum. faciat cor, dolenlis alieno<br />
raalo. Aug. de Morib. Eccles. c. 27.<br />
;
CONFESSIONUM LIBER III. 29<br />
4. At ego tiinc miser dolere amabam, et quicrebam iit esset<br />
quod dolerem, quando mihi in aerumna aliena, et Ailsa, et<br />
saltatoria, ca magis placebat actio histrionis, meque alliciebat<br />
vehementius, qua mihi lacrvmae excutiebantur. Quid autem<br />
mirum cum infeUx pecus aberrans a grege tuo, et impatiens<br />
custodia) tua) turpi scabie foedarer ? Et inde erant dolorum<br />
amores, non quibus altius penetrarer; non enim amabam talia<br />
perpeti, quaha spectai-e ; sed quibus auditis et fictis, tanquam<br />
in superficie raderer: quos tamen quasi ungues scalpentium<br />
fervidus tumor, et tabes, et sanies homda consequebatur.<br />
Talis vita mea, numquid vita erat, Deus meus ?<br />
5.<br />
tua.<br />
Et circumvolabat super me fidelis a longe misericordia m-<br />
T ...,.,. ., . . In scho-<br />
In quantas imquitates distabui, et sacnlegam cunosita- ja rhetotem<br />
secutus sum, ut deserentem te, deduceret me ad ima II' ^^<br />
. . . . . tiVersoinfida,<br />
et circumventoria obsequia daemoniorum, quibus im- rum facmolabam<br />
facta mea mala, et in omnibus flagellabas me !<br />
{jQrrebat.<br />
Ausus sum etiam in celebritate solemnitatum tuanmi, intra<br />
parietes ecclesia? tuae concupiscere et agere negotium pro-<br />
ciu-andi fi-uctus mortis: imde me verberasti gravibus poenis;<br />
sed nihil ad culpam meam, o tu proegrandis misericordia mea,<br />
Deus meus, refugium meum a tenibilibus nocentibus, in quibus<br />
vagatus sum pra^fidenti collo, ad longe recedendum a te, amans<br />
vias meas et non tuas, amans fugitivam libertatem,<br />
6. Habebant et illa studia quae honesta vocabantm*, ductum<br />
suum intuentem fora litigiosa, ut excellerem in eis, hoc lauda-<br />
bilior, quo fraudulentior. Tanta est caecitas hominum de<br />
cjEcitate etiam gloriantium. Et major jam eram in schola<br />
rhetoris; et gaudebam superbe, et tumebam typho; quanquam<br />
longe sedatior, Domine, tu scis, et remotus omnino ab ever-<br />
sionibus quas faciebant Eversores (hoc enim nomen sca^vum*<br />
et diabolicum, velut insigne urbanitatis est), inter quos vivebam<br />
pudore impudenti, quia talis non eram : et cum eis eram, et<br />
amicitiis eorum delectabar aliquando, a quomm semper factis<br />
abhonebam, hoc est ab eversionibus, quibus proterve insecta-<br />
bantur ignotorum verecimdiam, quam perturbarent gratis il-<br />
ludendo atque inde pascendo malevolas la)titias suas. Niliil<br />
est illo actu simiUus actibus da^moniorum ^. Quid itaque vcrius<br />
»> Quidenitn est detestabilius, et quod Ijetari? Aug. de Catechiz. rud. c. 11.<br />
magis thesaurizel iram in die ira», et re- Et hoc fecit per infima ministeria, quibus<br />
velationis justi judicii Dei. quam de id agere voluptatis est. quos exterminamalo<br />
alterius mal4 diaboli simihtudine tores et angelos iracundiae, divina; Scrip-
30 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
quam eversores vocai'enlur? Eversi plane prius ipsi atque<br />
pen^ersi, deridentibus eos et seducentibus fallacibus occulte<br />
spiritibus, in eo ipso quo alios irridere amant et faUere.<br />
^V. 7. Inter hos ego, imbecilla tunc aetate discebam libros<br />
sius eloquentiae, in qua eminere cupiebam fine danmabili et<br />
Cicero- ventoso per gaudia vanitatis humanae; et usitato jam discendi<br />
cijavit ordine perveneram in librum quemdam Ciceronis, cujus Hn-<br />
ardor rn ^^^ ^^^^ omucs mirantur, pectus non ita. Sed Uber ille<br />
philoso- ipsius exhortationem continet ad philosophiam, et vocatur<br />
^"^*<br />
Hortensius. IUe vero liber mutavit afFectum meum, et ad<br />
teipsum, Domine, mutavit preces meas, et vota ac desideria<br />
mea fecit alia. Viluit mihi repente omnis vana spes, et<br />
immortalitatem sapientiae concupiscebam ajstu cordis incredi-<br />
bili; et surgere coeperam ut ad te redirem, Non enim ad<br />
acuendam linguam, quod videbar emere matemis mercedibus,<br />
cum agerem annum aetatis undevigesimum, jam defuncto patre<br />
ante biennium: non ergo ad acuendam linguam referebam<br />
illum librum; neque mihi locutionem, sed quod loquebatur<br />
persuaserat.<br />
8, Quomodo ardebam, Deus meus, quomodo ardebam revolare<br />
a tenenis ad te ; et nesciebam quid ageres mecum<br />
Apud te est enim sapientia. Amor autem sapientiae nomen<br />
Graecum habet ipiXoa-o^luv, quo me accendebant illae litterae.<br />
Sunt qui seducant per philosophiam, magno et blando et<br />
honesto nomine colorantes et fticantes errores suos: et prope<br />
omnes qui ex illis et supra temporibus tales erant, notantur<br />
in eo hbro et demonstrantur; et manifestatur ibi salutifera illa<br />
admonitio Spuitus tui per servum tuum bonum et pium<br />
Col. 2, Videte ne quis vos decipiat per philosophiam et inanem<br />
seductionem, secundtim traditionem hmnimim, secundum ele-<br />
rnenta hujus mundi, et non secundum Christum; quia in<br />
ipso inhahitat omnis plenitudo divinitatis corporaliter. Et<br />
ego illo tempore, scis tu, lumen cordis mei, quoniam nondum<br />
mihi haec apostolica nota erant ; hoc tamen solo delectabar in<br />
illa exhortatione, quod non illam aut illam sectam, sed ipsam,<br />
quaecumque esset, sapientiam ut dihgerem, et quaererem, et<br />
turae nominant, quamvis ipsi nesciant quid erroribus aliorum. De Vera Relig. c. 40.<br />
de se agatur boni. His similes sunt ho- Quis " eversori" minari saltem audebat ?<br />
mines, qui gaudent miseriis alienis, et [quo tempore Donatistae valueruntj Ep.<br />
risus sibi ac ludicra spectacula exhibent, (ad Bonifac.) 185. c. 4, vid. et inf. 1. v.<br />
vel exhiberi volunt ** eversionibus" et c. 12.<br />
: !
CONFESSIONUM LIBER III. 31<br />
assequerer, et tenerem atquc amplexarer fortiter, excitabar<br />
sermone illo, et accendebar, et ardebam ; et hoc solum me in<br />
tanta flagrantia refrangebat*, quod nomen Christi non erat ibi.<br />
Quoniam hoc nomen secundum misericordiam tuam, Domine,<br />
hoc nomen Salvatoris mei FiUi tui, in ipso adhuc lacte matris,<br />
tenerum cor meum pra;biberat*, et alte retinebat ; et quidquid<br />
sine hoc nomine fuisset, quamvis litteratum, et expolitum, et<br />
veridicum, non me totum rapiebat.<br />
9. Itaque institui animum intendere in Scriptiu*as sanctas, V.<br />
ut viderem quales essent. Et ecce video rem non compertam^^jfj^g"<br />
superbis, neque nudatam pueris ; sed incessu humilem, suc- Litteras<br />
propter<br />
cessu excelsam et velatam mysterus: et non eram ego talis utsirapiici-<br />
intrare in eam possem, aut inchnare cendcem ad ejus gressus. ^^*!"^<br />
Non enim sicut modo loquor, ita sensi cum attendi ad illam<br />
Scripturam ; sed visa est mihi indigna quam Tulliana) digni-<br />
tati compararem. Tumor enim meus refugiebat modum ejus;<br />
et acies mea non peneU*abat interiora ejus. Verumtamen illa<br />
erat quae cresceret cum parvulis; sed ego dedignabar esse<br />
pan iilus, et turgidus fastu mihi grandis videbar.<br />
10. Incidi itaque*" in homines superbe delirantes, et camales VI.<br />
nimis et loquaces, in quorum ore laquei diaboli, et viscunichaeis<br />
confectum commixtione syllabamm nominis tui, et Domini ^"orao-<br />
Jesu Christi, et Paracleti consolatoris nostri Spiritus sancti. tus.<br />
Haec nomina* non recedebanf' de ore eomm, sed tenus sono*<br />
^ Nosti, Honorate, non aliam ob cau- illo gradu quem vocant Auditorum tenesam<br />
nos in tales homiaes incidisse, nisi rem, ut hujus mundi spem et negotia non<br />
quod se dicebant terribiliauctoritatesepa- dimitterem, nisi quod ipsos quoque anim-<br />
rata, mera et simplici ratione eos qui se advertebam plus in refellendis aliis di-<br />
audire vellent introducturos ad Deum, et sertos et copiosos esse, quam in suis proerrore<br />
omni liberaturos. Quid enim me bandis firmos et certos manere 1 Aug. de<br />
aliud cogebat, annos fere novem, spret^ Utilitate Credendi. Prooem.<br />
religione quae mihi puerulo a parentibus
1 Joh.<br />
2.4.<br />
n S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
et strepitu linguae ; et CDeterum, cor inane veri. Et dicebant,<br />
Veritas, et veritas : et multum eam dicebant mihi, et nusquam<br />
erat in eis ; sed falsa loquebantur, non de te tantum, qui vere<br />
Veritas es, sed etiam de istis elementis hujus mundi creatura<br />
tua, de quibus etiam vera dicentes philosophos transgredi<br />
debui prse amore tuo, mi Pater summe bone, pulchritudo<br />
pulchrorum omnium. O Veritas, Veritas, quam intime etiam<br />
tum medulla? animi mei suspirabant tibi, cum te ilH sonarent<br />
mihi frequenter et multipliciter voce sola, et hbris multis et<br />
ingentibus ! Et illa erant fercula in quibus mihi esurienti te,<br />
inferebantur pro te sol et luna®, pulchra opera tua ;<br />
appellatione colimus nuraen, sed Patrem<br />
quidem ipsum lucem incolere summam ac<br />
principalem, quam Paulus alias inacces-<br />
sibilem vocat : Filium vero in hac secunda<br />
ac visibili luce consistere, qui<br />
quoniam sit et ipse gerainus, (ut eum<br />
Apostolus novit, Christum dicens esse<br />
Dei virtutem et Dei sapientiam) virtutem<br />
quidera ejus in sole habitare credimus,<br />
sapientiam vero in luna : nec non et Spi-<br />
ritus Sancti, qui est majeslas tertia, aeris<br />
hunc omnem ambitum sedem fatemur<br />
ac diversorium, cujus ex viribus ac spiri-<br />
tali profusione terram quoque concipien-<br />
teni gignere patibilem Jesum,qui est vita<br />
ac salus hominum, omni suspensus ex<br />
ligno.*' Similiter Secundinus (Ep. ad<br />
Aug.) " Habeo et ago gratias ineffabili<br />
ac Sacratissimae Majestati, ejusque primogenito<br />
omnium luminum regi Jesu<br />
Christo, habeo gratias et supplex sancto<br />
refero Spiritui." Denique Fortunatus,<br />
(Disp. i. $. 3.") allatis pluribus S.<br />
Scriptura; locis " His rebus credimus,<br />
et ha?c est ratio fidei nostra^, et pro viribus<br />
animi nostri mandatis ejus obtempe-<br />
rare, unam fidem sectantes hujus Trini-<br />
tatis, Patris et Filii et Spiritus Sancti."<br />
" His obscoenissirnis pannis," justa indig-<br />
nationeaitAug.teterrimisquibusdamalla- tis, " conamini assuere ineffabilem Trinitatem,<br />
dicentes Patrem in secreto quodara<br />
lumine habitare, Filii autem in sole virtutem,<br />
in luna sapientiam ; Spiritum vero<br />
sanctum in aere." c. Faust. 1. xx. c. 7.<br />
Fcede scilicet Manichzei, cum terrena<br />
orania saperent, Nomina haec figmentis<br />
suis obtenderunt, forsan quiase Christianos<br />
esse sibi ipsis persuadere voluerunt, cum<br />
nihil eorum systemati inesset, quod his<br />
veritatibus, vel locis S. Scripturaj, quos<br />
adduxerint vel e longinquo responderct.<br />
Spiritui Sancto praesertim, ne oranino<br />
prstereatur, sedes in aere assignatur ;<br />
sed tamen<br />
quare vero meraoretur, nulla alia causa<br />
in promptu est, cum de muneribus ejus<br />
uUis omnino sileatur.<br />
^ OvTOi Tov »jX/«v xit) TTfv aiXr.vvv fiOVi<br />
ovefjt,oiZ,BVtri,
—<br />
CONFESSIONUM LIBER III. 3:3<br />
opera lua, non tu, nec ipsa prima. Priora cnim spirilualia<br />
opera tua, quam ista corporea, quamvis lucida et ccelestia.<br />
At ego nec priora illa, sed teipsam, te, Veritas, in qua non Jac.<br />
rst commutatio nec momenti ohiimhratio^ esuriebam et *<br />
sitiebam ; et apponebantur adliuc mihi in illis ferculis<br />
phantasmata splendida, quibus jam melius erat amare istum<br />
solem, saltem istis oculis vemm, quam illa falsa animo<br />
decepto per oculos. Et tamen, quia te putabam, manducabam<br />
; non avide"* quidem, quia nec sapiebas in ore meo<br />
sicuti es ; neque enim tu eras figmenta illa inania ; nec<br />
nutriebar eis, sed exhauriebar magis. Cibus in somnis simil-<br />
limus est cibis vigilantium, quo tamen donnientes non aluntm*;<br />
dormiunt enim : at illa nec similia erant ullo modo tibi, sicut<br />
nunc mihi locuta es ; quia illa erant coi*poraha phantasmata,<br />
falsa corpora, quibus certiora sunt vera corpora ista qua3 videmus<br />
visu canieo, sive coelestia sive terrestria : cum pecudibus<br />
et volatilibus videmus haec ; et certiora sunt, quam cum imaginamm<br />
ea. Et rursus certius imaginamur ea, quam ex eis<br />
suspicamur alia grandiora, et infinita, quye omnino nulla sunt,<br />
qualibus ego tunc pascebar inanibus; et non pascebar. At tu,<br />
amor meus, in quem deficio ut fortis sim, nec ista corpora es<br />
quae videmus, quanquam in coelo ; nec ea es quae non videmus<br />
ibi, quia tu ista condidisti, nec in summis tuis conditio-<br />
nibus habes*. Quanto ergo longe es a phantasmatibus illis<br />
meis, phantasmatibus corporum quae omnino non sunt ! quibus<br />
certiores sunt phantasiae corporum eomm quae sunt ; et eis<br />
certiora corpora, quae tamen non es : sed nec anima es, quae<br />
vita est corpomm. Ideo mehor vita corpomm certiorque quam<br />
corpora. Sed tu vita es animamm, vita vitamm, vivens te ipsa,<br />
ct non mutaris, vita animae meae.<br />
dibus, reddi. Quas itidem naves de sub- refundi, velut in aliam navem. Ep. 55.<br />
stantia Dei pura perhibent fabricatas. c. 4. cf. etiam locum ex Aug. c. Faust.<br />
Naves autem illas, id est, duo coeli lumi- allatum p. 32, not. d.<br />
naria ita distinguunt, ut lunam dicant J Superstitio qua^dam puerilis me ab<br />
factam ex bona aqua, solem vero ex igne ipsa (veri) inquisitione deterrebat, et ubi<br />
bono.c.Haeres. Replerilunamdicunt,sic- factus erectior illam calJginem dispuli,<br />
ut repletur navis, ex fugitiva Dei parte,<br />
quam commixtam principibus tenebrarum<br />
mihique persuasi<br />
jubentibus esse<br />
docenlibus potius quam<br />
credendum, incidi in<br />
et eorum sordibus inquinatam ciedere homines quibus lux ista qua^ oculis cernon<br />
dubitant. Hinc ergo impleri lunam,<br />
cum eadem pars Dei magnis laboribus ab<br />
inquinamento purgata, de toto mundo atnitur<br />
inter summa et divina colenda vide-<br />
retur. Non assentiebar, sed putabam eos<br />
magnum aliquid tegere illis involucris,<br />
que omnibus cloacis fugiens redditur Deo quod essent aliquando aperturi. Aug. iii<br />
lugenti dum redeat : repleri vero per men- proeloquio Iil)ri dc Vita beata.<br />
sem dimidium, et alio dimidio in solem
34 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
1 1 . Ubi<br />
ergo mihi timc eras, et quam longe .''<br />
Et<br />
longe<br />
peregrinabar abs te, exclusus et a siliquis porcoram, quos de<br />
Luc. 15, siliquis pascebam. Quanto enim meliores grammaticorum et<br />
poetamm fabellaB, quam illa decipula ! Nam versus et cannen<br />
et Medea volans utiliores certe, quam quinqueelementa'^ varie<br />
fucata, propter quinque antra tenebrarum, quae omnino nulla<br />
sunt, et occidunt credentem. Nam versum et cannen etiam<br />
ad vera pulmenta* transfero. Volantem autem Medeam etsi<br />
cantabam, non asserebam ; etsi cantari audiebam, non credebam<br />
: illa autem credidi. Vaj, vae ! qiiibus gi*adibus deductus<br />
Prov. 9, sum in profunda inferi ? Quippe laborans et ajstuans inopia<br />
^^'<br />
veri, cum te, Deus meus (tibi enim confiteor, qui me miseratus<br />
es et nondum confitentem), cum te non secundum intellectum<br />
mentis, quo me praestare voluisti belluis, sed secundum sensum<br />
camis quaererem. Tu autem eras interior intimo meo, et su-<br />
perior summo meo'\ Offendi illam* mulierem audacem, inopem<br />
prudentiae, aenigma Salomonis, sedentem super sellam<br />
Prov. 9,in foribus, et dicentem: Panes occultos lihenter edite^ et<br />
^^"~<br />
aipiam dulcem furtivam hihite. Quae me seduxit, quia invenit<br />
foris habitantem in oculo camis meae, et talia mminan-<br />
tem apud me, qualia per illum* vorassem.<br />
VII. 12. Nesciebam enim aliud vere quod est; et quasi acutule<br />
Doctn- movebar ut suffragarer stultis deceptoribus, cum a me quaere-<br />
nichaeo- rent unde malum * ? et utmm forma corporea Deus finiretur et<br />
^ Juxta unam vero partem ac latus mum, novimus etiam animalia, serpen-<br />
illustris illius ac sancta; terrae erat tene- tia, natantia, volantia quadrupedia, bibrarum<br />
terra profunda et immensa mag- pedia, (ib. c. 31.) Quinque elemenia<br />
nitudine.in quahabitabant igneacorpora, quje genuerunt principes proprios, genti<br />
genera scilicet pestifera. Hic infinitae tribuunt tenebrarum ; eaque elementa his<br />
tenebra?, ex eadem manantes natura in- nominibus nuncupant, fumum, tenebras,<br />
aestimabiles cum propriis fetibus, ultra ignem, aquam, ventum. In fumo nata<br />
quas erant aquae caenosae ac turbidae cum anirnalia bipedia, unde homines ducere<br />
suis inhabitatoribus, quarum interius originem censent, in tenebris serpentia,<br />
venti horribiles ac vehementes cum suo in igne quadrupedia, in "aquis natalia, in<br />
principe et genitoribus. Rursum regio vento volatilia. de Haeres. c. 46.<br />
ignea et corruptibilis cum suis ducibus et d Vid. L. vii. c. 10. L. x. c. 7.<br />
nationibus. Pari more introrsum gens « Euod. Dic mihiundemale faciamus?<br />
caliginis ac fumi plena,in quamorabatur Aug. Eam quasstionem moves, quae me<br />
immanis princeps omnium et dux, habens admodum adolescentem vehementer exercirca<br />
se innumerabiles principes, quorum cuit, et fatlgatum in ha?reticos impulit<br />
omnium ipse erat mens atque origo : hze- atque dejecit. Quo casu itasumafflictus,<br />
que fuerunt naturae quinque terra; pesti- et tantis obrutus acervis inanium fabu-<br />
ferae. Manich. ap. Aug. c. Ep. Manichaei, larum, ut nisi mihi amor inveniendi veri<br />
c. 15. Quinque antra gentis tenebra- opem divinam impetravisset, emergere<br />
rum cum suis habitatoribus in quibus inde, atque in ipsam primam quaerendi<br />
Manicha^i phantasmata veritatis sibi no- libertatem respirare non possem. Aug.<br />
roen ausa sunt usurpare (ib. c.l8.) novi- de Lib. Arbit. 1, i. c. 2.<br />
mus tenebras, aquas, ventos, ignem, fu-
CONFESSIONUM LIBER IIl. 35<br />
baberet capillos et ungues ? ct utrum justi cxistimandi essent rum ab-<br />
qui haberent uxores multas simul, et occidcrent homincs, et ^ui suf-<br />
sacrificarent cle animalibus ? Quibus rerum ignarus pertur- f^agaba-<br />
. . . tur.<br />
l)abar ; et recedens a veritate, ire in eam mihi videbar ; quia<br />
non noveram makun non esse nisi privationem boni^, usque<br />
ad quod omnino non est. Quod unde vidcrem, cujus videre<br />
usque ad corpus erat oculis, et animo usquc ad phantasma ?<br />
Et non noveram Deum esse spiritum, non cui membra essent<br />
per longum et latum, nec cui esse moles esset :<br />
quia moles in<br />
parte minor est quam in toto suo ; et si infinita sit, minor est<br />
in aliqua parte certo spatio defmita, quam per infinitum ; et<br />
non est tota ubique, sicut spiritus, sicut Deus. Et quid in<br />
nobis esset, secundum quod essemus similes Deo et recte in<br />
Scriptura* diceremur ad imaginem Dei, prorsus ignorabam. Gen.i,<br />
13. Et non noveram justitiam veram interiorem, non ex<br />
consuetudinejudicantem, sedexlege rectissima* Dei omnipo-<br />
tentis, qua formarentur mores regionum et dierum pro regioni-<br />
bus et diebus ; cum ipsa ubique ac semper esset, non ahbi<br />
alia,nec alias aliter; secundum quam justi essent Abraham, et<br />
Isaac, et Jacob, et Moyses, et David, et illi omnes laudati ore<br />
Dei: scd eos ab imperitis judicari iniquo^, judicatitihifs ea:\Cor.4,<br />
humano die, etuniversos mores humani generis ex parte moris*^*<br />
siu metientibus, tanquam si quis nescius in annamentis quid<br />
cui membro accommodatum sit, ocrea velit caput contegi, et<br />
galea calceari ; et murmuret quod non apte conveniat : aut in<br />
uno die indicto a pomeridianis horis justitio, quisquam stomachetur<br />
non sibi concedi quid venale proponere, quia mane<br />
concessum est : aut in una domo videat aliquid tractari mani-<br />
bus a quoquam serro, quod facere non sinatur qui pocula<br />
ministrat : aut aliquid post praesepia fieri, quod ante mensam<br />
prohibeatur ;<br />
et indignetm-, cum sit unum habitaculum et una<br />
familia, non ubique atque omnibus idem tribui. Sic sunt<br />
isti qui indignantur, cum audierint illo sa^culo licuisse justis<br />
aliquid, quod isto non hcet justis ;<br />
et quia illis aliud pra^cepit<br />
Deus, istis aliud pro temporalibus causis, cum eidem justitioe<br />
utrique servierint : cum in uno homine, et in uno die, et in<br />
unis a?dibus vidcant aliud alii membro congniere, et aHud<br />
jamdudum licuisse, post horam non licere ; quiddam in illo<br />
angulo pennitti aut juberi, quod in isto juste vetetm- et vindi-<br />
f Vid. L. vii. c. 12 et 16.<br />
D 2<br />
*
36 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
cetur. Numquid justitia varia est et mutabilis } Sed tempora<br />
quibus pra3sidet, non pariter eunt ; tempora enim sunt. Homines<br />
autem quorum vita super terram brevis est, quia sensu non<br />
valent causas contexere sseculomm priorum, aliarumque gen-<br />
tiiun quas experti non simt, cum his quas experti sunt; in<br />
uno autem corpore, vel die, vel domo, facile possunt videre<br />
quid cui membro, quibus momentis, quibus partibus personisve<br />
congruat :<br />
in illis ofFenduntur'^, his serviunt.<br />
14. Haec ego tunc nesciebam, et non advertebam ; et ferie-<br />
bant undique ista oculos meos, et non videbam. Et cantabam<br />
cannina, et non mihi licebat ponere pedem quemlibet ubiUbet,<br />
sed in aUo atque aUo metro aUter atque aUter; et in uno<br />
aUquo versu, non omnibus locis eumdem pedem. Et ars ipsa<br />
qua canebam, non habebat aliud aUbi, sed omnia simul. Et<br />
non intuebar justitiam cui servirent boni et sancti homines,<br />
longe exceUentius atque subUmius habere simul omnia qua)<br />
praecepit*, et nuUa ex parte variari, et tamen variis temj)ori-<br />
bus non omnia simul, sed propria distribuentem ac prsecipien-<br />
tem. Et reprehendebam caecus pios patres ; non solum sicut<br />
Deus juberet atque inspiraret utentes praesentibus, verum quo-<br />
que sicut Deus revelaret futura praenuntiantes^.<br />
VIII. 15. Numquid aUquando aut aUcubi injustum est diligere<br />
Contra<br />
jy^n^^i ^-^. iqIq corde. et ex tota anima. et ex tota mente, et<br />
' '<br />
'<br />
JVlani-<br />
_ _<br />
^<br />
chajos diligere proximum tanquam seipsum ? Itaque flagitia quae<br />
contra naturam, ubique ac semper detestanda atque<br />
quaD fla-^^^<br />
gitia punienda sunt, quaUa Sodomitarum fuerunt. Quse si omnes<br />
dete^ gentes facerent, eodem criminis reatu divina lege tenerentur,<br />
tanda,<br />
q^igg ^Q^i sic fecit homines ut se iUo uterentur modo. Violatur<br />
quae fa- .<br />
cinora. quippe ipsa societas quae cum Deo nobis esse debet, cum<br />
Mat.22, eadem natiua, cujus iUe auctor est, Ubidinis perversitate pol-<br />
' In hoc enim sensibili mundo vehe- fuisse prophetam. Quocirca quod ad eos<br />
menter consideiandum est, quid sit tem- quidem adtinet, quiillicerantejifd/^icorJg<br />
pus et locus; ut quod delectat in parte, in sapienliA Dei, fPs. 89, 12. Vulg.] non<br />
sive loci sive teraporis, intelligatur tamen solum in iis quje dicebant, sed etiam in iis<br />
multo esse melius totum, cujus illa pars quae faciebant ; quodautem ad ceteros ac<br />
est : etrursus quod ofFendit in parte, per- simul omnes illius gentis homines, in iis<br />
spicuum sit homini docto, non ob aliud quae in illis vel de illis divinitus fiebant,.<br />
ofFtndere, nisi quia non videtur totum, prophetia venturi Christi et Ecclesiae<br />
cui pars illa mirabiliter congruit. Aug, de perscrutanda est. Omnia enira illa, sicut<br />
Ordine, b. ii. c. 19. dicit Apostolus, (1 Cor. 10, 6.) fgurce<br />
g Qua in re hoc primum dico, illorum vosircefnerunt. S. Aug. c. Faust. 1. xxii.<br />
hominum non tantum linguam verum c. 24. " Scimus autem, sicut vocibus,<br />
etiam vitam fuisse propheticam ; totum- ita et rebus prophetarum, tam dictis<br />
que illud regnum gentis Hebraeorum mag- quam et factis prajdicatur resurrectio."<br />
num quemdam, quiaet Magni Cujusdam, Tertull. de Resurr. Carn. c. 28.
CONFESSIONUM LIBER III. 37<br />
luitur. Quae autem contra mores hominum sunt flagitia, pro<br />
momm diversitate '' vitanda sunt ; ut pactum inter se civitatis<br />
aut gentis consuetudine vel lege firmatum, nulla civis aut<br />
peregiini libidine violetur. Turpis enim omnis pars est suo<br />
universo non congniens. Cum autem Deus aliquid contra<br />
morcm aut pactum quommlibet jubet, etsi nimquam ibi factum<br />
est, faciendum est : et si omissum, instaurandum ; et si insti-<br />
tutum non erat, instituendum est. Si enim regi licet in civi-<br />
tate cui regnat, jubere aliquid quod neque ante illum quis-<br />
quam, nec ipse unquam jusserat ; et non contra societatem<br />
civitatis ei obtemperatur, imo contra societatem non obtemperatur,<br />
(generale quippe pactum est societatis humanae<br />
obedire regibus suis,) quanto magis Deo regnatori universae<br />
creaturae sua3, ad ea quae jusserit, sine dubitatione serviendum<br />
est ! Sicut enim in potestatibus societatis humanae,<br />
major potestas minori ad obediendum praeponilur; ita Deus<br />
omnibus.<br />
16. Item in facinoribus*, ubi libido est nocendi, sive per<br />
contmneliam, sive per injuriam ; et utrmnque vel idciscendi<br />
causa, sicut inimico inimicus ; vel adipiscendi alicujus extra<br />
commodi, sicut latro viatori; vel evitandi mah, sicut ei qui<br />
timetur ; vel invidendo, sicut feUciori miserior ; aut in aliquo<br />
prosperatus, ei quem sibi aequari timet aut ajqualem dolet<br />
vel sola voluptate alieni maU, sicut spectatores gladiatorum,<br />
aut irrisores, aut ilkisores quommUbet : haec sunt capita iniqui-<br />
tatis, quae puUulant principandi et spectandi et sentiendi Ubi- 1 joh.<br />
dine", autuna, aut duabus earum, aut simul omnibus; et vivitur<br />
;<br />
'^' '^-<br />
male adversus tiia et f^eptem^ psalterlum decem chordarum Ps.us,<br />
^ Quando enim mos erat, crimen ' Quod agit indomita cupiditas ad cornon<br />
erat ; et nunc propterea crimen rumpendum animum, et corpus suum,<br />
est, quia mos non est : alia enim sunt Flagitium vocatur. Quod autera agit, ut<br />
peccata contra naturam, alia contra alteri noceat, Facinus dicitur. Et ha;c<br />
mores, alia contra praecepta. Aug. con- duo sunt genera omnium peccatorum :<br />
tra Faust. 1. xxii. c. 47. Quae cum ita sed flagitia priora sunt. Qua3 cum exina-<br />
sint, hajreticis quidem, sive Manichfpis, niverint aniraum, et ad quandam egesta-<br />
sive quicumque alii patribus veteris Tes- tem perduxerint, in facinora prosilitur,<br />
tamenti de pluribus calumniantur uxori- quo removeantur irapedimenta flagitiobus,<br />
satis superque responsura est ; si rura, aut adjumentaquaerantur. Aug.de<br />
tamen capiunt non esse peccatum quod Doctr, Christian. L. iii. $. 16.<br />
neque contra naturam committitur, quia k Haec enim tria genera vitiorum, id<br />
non lasciviendi sed gignendi causa illis est, voluptas carnis et superbia et curio-<br />
foeminis utebantur, neque contra moreni, sitas omnia peccata concludunt. Aug. in<br />
•luia illis temporibus ea factitabantur, Ps. 8. vid. L. x. c. 30 sqq.<br />
neque contra praeceptum, quia nuUa lege • Decalogus enim legis decem praprohibebantur.<br />
August. de Bono Conju- cepta habet, qua^ sic sunt distributa,<br />
gali, c. 25. ut tria pertineant ad Deum, septem<br />
9.
38 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
decalogum tuum, Deus altissime et dulcissime. Sed quae<br />
flagitia in te qui non corrumperis ? aut quae adversus te faci-<br />
nora, cui noceri non potest? Sed hoc vindicas quod in se<br />
homines perpetrant, quia etiam cum in te peccant, impie<br />
Ps. 26, facimit in animas suas, et meiititiir iniquitas sibi, sive cormmpendo<br />
ac pei^vertendo naturam suam quam tu fecisd et<br />
ordinasti, vel immoderate utendo concessis rebus, vel in non<br />
Kom. 1. concesssiJlaffrajido iii einn iisum qiii est contra naturam; aut<br />
Act.9,6. rei tenentur, animo et verbis saevientes adversus te, etadversus<br />
stimulum calcitrantes ; aut cum disruptis Umitibus humanae<br />
societatis, Isetantur audaces privatis conciliationibus aut diremptionibus,<br />
prout quidque delectaverit aut offenderit. Et<br />
ea fiunt cum tu dereUnqueris, fons vitae, qui es unus et verus<br />
creator et rector universitatis ; et privata superbia dihgitur in<br />
parte'^ imum falsum. Itaque pietate humiU reditur in te, et<br />
purgas nos a consuetudine mala, et propitius es peccatis confi-<br />
Ps. 101, tentium, et exaudis gemitus compeditorum, et solvis a vinculis<br />
quae nobis fecimus, si jam non erigamus adversus te comua<br />
Ps. 74, falsae Ubertatis, avaritia '<br />
plus<br />
habendi, et damno totum amit-<br />
' ' tendi; ampUus amando proprium nostmm, quam te omnium<br />
bonum.<br />
IX. 17. Sed inter flagitia et facinora et tam multas iniquitates,<br />
^*^^"^' smit peccata proficientium, quae a bene judicantibus et vitu-<br />
ter pec- perantm* ex regula peifectionis, et laudantur spe frugis, sicut<br />
pertineant ad homines — Ad primum nus diligitur propriura. Aug. de Trin.<br />
praeceptum tres chordae pertinent, (]uia xii. 11.<br />
Deus est Trinitas. Ad alterum vero prae- 1 Cave putes quidquam potuisse verius<br />
ceptum, id est, ad dileclionem proximi, dici quam id quod dictum est, Radicem<br />
septem chordae : quomodo vivatur inter omnium malorum esse uvaritiam (1 Tim.<br />
homines. — Hjbc jungamus illis tribus 6, 10.) h. e. plus velle quam sat est.<br />
ad dilectionem Dei pertinentibus, si in 'iantumautem satest, quantum sibi exigit<br />
psalterio decem chordarum volumus naturaein suo genereconservandaB modus.<br />
cantare canticum novum—Ut autem Avaritia enim—non in solo argento vel<br />
cantet canticum novum, sit novus homo. in nummis—sed in omnibus rebus quae<br />
— Si dilectione facitis, canticum novum immoderate cupiuntur intelHgenda est,<br />
cantatis: si timore facitis, facitis tamen, ubicunque omnino plus vult quisque<br />
portatis quidem psalterium, sed nondum quam sat est. de Lib. Arb. 1. iii. §. 48.<br />
cantatis : si autem nec hoc facitis, pro- Hoc est quod persuasum est [Adamo et<br />
jicitis ipsum psalterium. Melius est vel Eva°J ut suam potestatem nimis amarent,<br />
portare, quam projicere : sed rursus, me- et, cum Deo pares esse vellent, illa<br />
lius cum voluptate cantare, qu.im cum medietate, per quam Deo subjecti erant,<br />
onere portare. Aug. Serm. 9. de x Chor- et corpora subjecta habebant,—male<br />
dis, c. 5, 6, 7. uterentur, i. e. contra legem Dei ; atque<br />
k Honor hominis verus est imago ac ita quod acceperant amitterent ; dum id<br />
simiiitudo Dei, quae non custoditur nisi quod nonacceperant, usurpare voluerunt.<br />
ad ipsum, a quo imprimitur. Tanto Aug. de Gen. c. Man. 1. ii. §. 22.<br />
magis itaque inhaeretur Deo, quanto mi-
CONFESSIONUM LIBER III, 39<br />
herba segetis. Et simt qiiaedam similia vel flagitio vel faci- caia, et<br />
iiori, et non smit peccata ; quia nec te oflendunt Dominum ^^^^;^^.<br />
Deum nostrum, nec sociale consortium: cum conciliantur dicium<br />
aliqua in usiun vita3 congrua tempori, et incertum est aUnun,<br />
libidine habendi ; aut puniuntur comgendi studio potestate<br />
ordinata, et incertum est an libidine nocendi. Multa itaque<br />
facta quae hominibus improbanda viderentur, testimonio tuo<br />
approbata sunt; et miilta laudata ab hominibus, te teste<br />
damnantur: cum sa^pe se aliter habet species facti, et aliter<br />
facientis animus, atque articidus occulti' temporis. Cum vero<br />
aliquid tu repente inusitatum et improvisum imperas, etiam si<br />
hoc aliquando vetuisti, quamvis causam imperii tui pro tempore<br />
occultes, et quamvis contra pactum sit aliquorum hominum<br />
societatis; quis dubitet esse faciendum^, quando ea justa est<br />
societas hominum, quae servit tibi ? Sed beati qui te imperasse<br />
sciunt, Fiunt enim omnia a servientibus tibi, vel ad exhibendum<br />
quod ad proesens opus est, vel ad futura praenimtianda '.<br />
18. Haec ego nesciens, irridebam illos sanctos senos et x.<br />
Prophetas tuos. Et quid agebam cum imdebam eos °', nisi ^"^^<br />
ut iiTiderer abs te; sensim atque paulatim perductus ad easchaio-<br />
®<br />
nugas, ut crederem ficmn ° plorare cum decerpitur, et matrem ["^"J^^<br />
^ Tantum porro opportunitatis affert obedientiam in crimen vocet, quis obse-<br />
ad aliquid agendum seu non agendum quium pietatis accuset 1<br />
temporum secreta distinctio, ut nunc me- ' Vid. sup. ad §. 14. not. g.<br />
lius faciat qui nec unam duxerit, nisi se Quia ergo illi obscuritatem Scrip-<br />
continere non possit Tunc autem, etiam turarum irriserunt, quas propterea clausas<br />
plures inculpabiliter ducebant et qui faci- erant, ut pulsantes exercerentur, non ut<br />
lius continere possent, nisi aliud pietas parvulis negarentur, humiliali sunt usque<br />
illotempore postularet. August.de Bono ad terram, ut cogitare amplius non pos-<br />
Conjugali, c. 15. ?ent, quam quod per terram percipitur.<br />
^ c. Faust. 1. xxii. c. 71. Quid ergo Per terram quid dicol Per carnem. Ut<br />
jara de exspoliatis ^gyptiis Faustus ob- incorporalem Deum sentire non possent,<br />
jicit, nesciens quid loquatur 1 Quod et quidquid de Deo cogitarent, nonnisi<br />
faciendo Moyses usque adeo non pecca- corporaliter cogitarent. Aug, in Ps. 146.<br />
yit, ut non faciendo peccaret. Deusenim §. 13.<br />
jusserat qui utique novit non solum se- " IlavTa yofjt.iZ,ovffn sfi^v;^a, xot) to<br />
cundum facta, verum etiam secundum cry^. xai ro v^^u^ xai rev aioa, Ktti ra.<br />
cor hominis, quid unusquisque, vel per «rcri^^aTa- oiT Jrj ;^;a^/vo/ xaXo«)t«vfl/T«Xt/«<br />
quem perpeti debeat.— Divinis imperiis Ttio' avToTs, evrt aorov kXoJo-iv ovrs Xd;^ec<br />
cedendum obtemperando, non resisten- vov Ts^vawr/v. akXa xat to7s TcvTa S^w/v<br />
dum est disputando—Nec licuit IMoysen us fnat^ovois -r^o^pavus ira^uyrar Ifffiialiter<br />
quiim Deus dixerat facere, ut penes tvfi Tt iftus to. TifiiofAiva Ka) to. xX^>fva.<br />
Dommum esset consilium jubendi, penes Theod. Haer. Fab. i. 26. KaT avTuv<br />
famulum autem obsequium peragendi. t«w y.a\xiirTfiv a'i^i
40 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
ejus arborem laciymis lacteis? Quam tamen ficum si come-<br />
disset aliquis sanctus, alieno" sane, non suo scelere de-<br />
cerptam, misceret visceribus, et anhelaret de illa angelos,<br />
imo vero particulasP Dei, gemendo in oratione atque mc-<br />
avd^eu-rais xa) Iv «ravT/ l^aat xat TtrtiVM,<br />
xai i^TZTM, xa) xvia^aXu ov f^svov aXXa xa)<br />
iv }j ^etins IxfjLoha, xivt}iriv<br />
i)vai •^vx.^S (paffxuv, riv xa) iv toTs av^^eoToig<br />
vTd^;i(^ovo-av xiyti. i yrbo de Maiitiie ap.<br />
Epiph. Haer. 66. $. 8. Herbas enim<br />
atque arbores sic putant vivere, ut vilam<br />
quaj illis inest, et sentire credant, et<br />
dolere cum laeduntur : nec aliquid inde<br />
sine cruciatu earum quemquam posse<br />
vellere aut carpere. Propter quod,<br />
agrum etiam spinis purgare, nefas habent.<br />
(Aug. de Hser.) Dicitis dolorem<br />
sentire fructum, cum de arbore carpitur,<br />
sentire cum conciditur, cum teritur, cum<br />
coquitur, cum raanditur. c. Faust. vi. 4.<br />
Expedire dicunt homini foeneratorem<br />
esse quam agricolam. Qui enim in usuram,<br />
inquiunt, dat pecuniam, non lEedit<br />
crucem luminis: qui autem agricola est,<br />
multum lasdit crucem luminis. Quaeris<br />
quam crucem luminis ? Membra, inquiunt,<br />
illa Dei, quae capta sunt in illo<br />
praelio, mixta sunt universo mundo, et<br />
sunt in arboribus, in herbis, in pomis,<br />
in fructibus. Dei membra vexat, qui<br />
terram sulco discindit : Dei membra<br />
vexat, qui herbam de terra vellit : Dei<br />
niembra vexat qui pomum carpit de arbore.<br />
Aug. in Ps. 140. §. 12. Quid<br />
obsit arbori, non dico si pomum inde<br />
foliumve decerpas, (quod quidem apud<br />
vos, si quis non imprudentia, sed sciens<br />
fecerit, signaculi corruptor sine ulla du-<br />
bitatione damnabitur.) sed omnino si<br />
eam radicitus eruas ? Anima namque<br />
illa quam rationalem inesse arboribus<br />
arbitramini, arbore excisa vinculo solvitur<br />
; vos enim hoc dicitis. Revolutionem<br />
hominis in arborem, notum est vos, id<br />
tst, auctorem ipsum vestrum pro ingenti<br />
poena, non tamen pro summa, soleie<br />
minitari.^lllas perhibetis et audire voces<br />
nostras, verba intelligere,et corpora motusque<br />
corporum intueri, cogitationes<br />
denique ipsas perspicere. De Mor. Man.<br />
1. ii. §. 55. Impietas rusticana plane,<br />
magisque lignea quam sunt ipsa? arbores<br />
quibus patrocinium praebet, quaB dolere<br />
vitem quando uva decerpitur, et non<br />
solum sentire ista cum caeduntur, sed<br />
etiam videre atque audire credit. Aug.<br />
de Quant. Animie,
CONFESSIONUM LIBER III. 41<br />
tando^: quse paiiicula3 summi et veri Dei ligataj fuissent in<br />
illo pomo, nisi electi' sancti dente ac ventre solverentur. Et<br />
credidi miser magis esse misericordiam pra^standam fmctibus<br />
terra?, quam hominibus, propter quos nascerentur. Si quis<br />
enim esuriens' peteret, qui Manichteus non esset, quasi<br />
peihibent esse commixtam : quam purgari<br />
putant in Electis suis eo genere<br />
vitae, quo vivunt J^lecti iManichaeorura,<br />
velut sanclius et excellentius Auditoribus<br />
suis. Nam his duabus professionibus,<br />
hoc est Electorum et Auditorum, ecclesiam<br />
suamconstare voluerunt. In ctteris<br />
autem hominibus, etiam in ipsis Auditoribus<br />
suis, hanc partem bonaj divinzeque<br />
substantiai qme mixta et coUigata in<br />
escis et potibus detinetur, maximeque in<br />
eis qui generant filios, artius et inquinatius<br />
colligari putant. (de Ha;r.) Cibi<br />
qui de frugibus et pomis parantur, si ad<br />
sanctos, id est, ad Manichaeos veniant, per<br />
eorurn castitatem et orationes et psalmos<br />
quidquid in eis est luculentum et divinura<br />
purgatur, id est, ex omni parte perficitur,<br />
ut ad regna propria sine uUa sordiura<br />
difficultate referatur. de mor. Manich.<br />
ii. 15. Nos, inquiunt, quia fide Mani-<br />
chaji illuminati sumus, orationibus et<br />
psalmis nostris, qui Elecii sumus, purgamus<br />
inde vitam quje est in illo pane,<br />
etmittimiis illam ad thesauros caslorum.<br />
Tales sunt Electi, ut non sint salvandi a<br />
Deo, sed salvatores Dei. Et ipse est<br />
Christus, dicunt, crucifixus in toto<br />
mundo. Ei;o in Evangelio Salvatorem<br />
acceperam Christum, vos autem estis in<br />
libris vestris salvatores Christi. Aug. iu<br />
Ps. 1 c.<br />
1 Quod ea, quae vobis quasi purganda<br />
ofTeruntur ad epulas, nefa'^ putatis,<br />
si quis alius praeter Electos ad cibandum<br />
tetigerit, quantae turpitudinis et aliquando<br />
sceleris plenum est? Siquidera<br />
saepe tam multa dantur, ut consurai<br />
facile a paucis non possint. Et quoniam<br />
sacrilegium putatur, vel aliis dare, quod<br />
redundat, vel certe abjicere, in inagnas<br />
contrudimini cruditates, totum, quod<br />
datum est, quasi purgare cupientes.<br />
Jam vero distenti, et prcpe crepantes,<br />
eos, qui sub vestra disciplina sunt,<br />
pueros ad devoranda reiiqua crudeli<br />
dominatione compellitis, ita ut cuidam<br />
sit Romaj objectum, quod miseros parvulos<br />
cogendo ad vescendum tali super-<br />
stitione necaverit. Quod non crederera,<br />
nisi scirem, quanlum nefas esse arbitremini,<br />
vel aliis haec dare, qui Electi non<br />
sunt, vel cerfe projicienda curare. Unde<br />
illa vescendi necessitas restat qua? ad,<br />
lurpissimam crudelilatem paene quotidie,<br />
aliquando tamen polest et usque ad homicidium<br />
pervenire. Aug. de mor.<br />
Manich. c. 15. cf. c. 13. Si autem<br />
occiduntur cum decerpuntur, quornodo<br />
eis iuest vita.cui purgandae atque recreandae<br />
manducando atque ructando vos<br />
asseritis subvenire. c. Faust. vi. 4. Ista<br />
sacrilega deliramenta vos cogunt, non<br />
solum in caglo atque in omnibus stellis,<br />
sed etiam in terra, atque in oranibus<br />
quae nascuntur in ea, confixum atque<br />
concretura Christura dicere non jaro<br />
Salvatorem vestrum, sed a vobis salvan-<br />
dura, cum ea manducatis atque ructatis.<br />
ib. ii. 5. cf. V. 10. &c.<br />
r Nostis Fralres, quod non est praeter-<br />
raittendura, quasi justos, eminentiores,<br />
in se tenentes velut priinum gradum justitiae,<br />
Electos vocari apud Manichaeos.<br />
Electi quidem Dei sunt omnes sancti, et<br />
h^bemus hoc iu Scripturis: sed usurparunt<br />
sibi illud nomen,et quasi familiarius<br />
sibi applicaverunt, ul tamquam proprie<br />
jam Electi appellentur. Aug. iu Ps.<br />
140. §. 10. Auditores qui appellantur<br />
apud eos, et carnibus vescuntur, et agros<br />
colunt, et si volueriut, uxores habent,<br />
quorum nihil faciuntqui vocantur Electi.<br />
Aug. Ep. 236. ad Deuter. Auditores<br />
vocantur, quod videlicet tanquara meliora<br />
et majora praecepta observare non<br />
possint, quae observantur ab eis quos<br />
Electorum nomine discernendos et honorandos<br />
putant. (Aug. c. litt. Petilian. lii.<br />
17.) Auditoribus vestris, quos tanquam<br />
distinctos a genere sacerdotura dixisti,<br />
secundura veniam haec [carnes] edenda<br />
conceditis. (c. Faust. xxx. 5.) His duabus<br />
professionibus, hoc est, Electorum<br />
et Auditorum, ecclesiam suam constare<br />
voluerunt, de Haires. ol xaXovfitvat riXtios<br />
Tao auToTs. Theodoret 1. c.<br />
* Hinc est, quod mendicanti homini,<br />
qui Manichzeus non sit, panem,vel aliquid<br />
frugum, vel aquam ipsam, quae oranibus<br />
vilis est, dari prohibetis, ne membrum<br />
Dei, quod his rebus admixtum est,<br />
suis peccatis sordidatum a reditu impediat.<br />
Aug. de Mor. Manich. c. 15. Qu»<br />
cum ita sint, etiam panem mendicanti<br />
dare prohibetis : censetis tamen propter<br />
misericordiain vel potius propter invidiam<br />
nummos dari. Quid hic prius
42 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
capitali supplicio damnanda buccella videretur, si ei da-<br />
retur.<br />
XI. 19. Et misisti manum tuam ex alto, et de hac profunda<br />
Planctus<br />
et<br />
caligine eruisti animayn meayn, cum pro me fleret ad te mater<br />
som- mea fidelis tua, amplius quam flent matres coiporea funera.<br />
inatris Videbat enim illa mortem meam ex fide et spiritu, quem<br />
de filio. habebat ex te ; et exaudisti eam, Domine. Exaudisti eam,<br />
7^ ' ' nec despexisti lacrymas ejus, cum profluentes rigarent terram<br />
Ps. 85, sub oculis ejus, in omni loco orationis ejus; exaudisti eam.<br />
Nam unde illud somnium, quo eam consolatus es, ut vivere<br />
me concederet* et habere secum eamdem mensam in domo;<br />
quod nolle coeperat, aversans et detestans blasphemias en-oris<br />
mei ? Vidit enim stantem se in quadam regula lignea, et<br />
advenientem ad se juvenem splendidum, hilarem atque arri-<br />
dentem sibi, cum illa esset moerens et moerore confecta : qui<br />
cum causas quaesisset ab ea moestitiae suoe quotidianarumque<br />
lacrymarum, docendi, ut assolet, non discendi gi'atia, atque<br />
illa respondisset perditionem meam se plangere ; jussisse<br />
ilhim quo secura esset, atque admonuisse ut attenderet et<br />
videret, ubi esset illa, ibi esse et me. Quod illa ubi attendit,<br />
vidit me juxta se in eadem regula stantem. Unde hoc, nisi<br />
quia erant aures tuse ad cor ejus ? O tu, bone omnipotens, qui<br />
sic curas unumquemque nostrum, tanquam solum cures; et<br />
sic omnes, tanquam singulos<br />
! :<br />
20. Unde illud etiam, quod cum mihi narrasset ipsum visum,<br />
et ego ad id trahere conarer, ut illa se potius non desperaret<br />
futiuram esse quod eram; continuo sine aHqua haesitatione,<br />
" Non, inquit : non enim mihi dictum est, Ubi ille, ibi et tu<br />
" sed, Ubi tu, ibi et ille." Confiteor tibi, Domine, recordationem<br />
meam quantum recolo, quod saepe non tacui, ampHus me<br />
isto per matrem vigilantem responso tuo, quod tam vicina<br />
interpretationis falsitate turbata non est, et tam cito vidit<br />
quod videndum fuit, quod ego certe, antequam dixisset, non<br />
arguam, crudelitatem an vecordiaml Ib. facit verum homicidium in hominem.<br />
c. 16. Panem mendicanti non porrigit Aug. in Ps. 140. §. 11. Uu^a Mavt-<br />
quneris, quare? Ne vitam quaa est in x'^'"f •^"^ *^» 'ia-Tiv, «iXXa »ai Ix^^o*<br />
pane, quam dicunt membrum Dei, sub- iffrt, ^a^ avToli, to iXfi"» -xivy^ta. Athastantiam<br />
divinam, mendicus ille accipiat, nasius Hist. de Arian. ad Wonach. c. 61.<br />
et liget eam in carne. Ergo buccella ih t% lU rous ^ivyirus yivefiivfjv '^iufia.xne<br />
detur mendico, et ploret in buccella Xevffi
CONFESSIONUM LIBER III. 43<br />
videram; etiam tum commotum ftiisse, quam ipso somnio,<br />
quo femina? pia? gaudium tanto post futurum, ad consola-<br />
tionem tunc praisentis sollicitudinis, tanto ante pra^dictum est.<br />
Nam novem fenne aimi secuti sunt, quibus ego in illo limo<br />
profundi ac tenebris falsitatis, cum ssepe surgere conarer, et<br />
gravius alliderer, volutatus siun: cum tamen illa vidua casta,<br />
pia et sobria, quales amas, jam quidem spe alacrior, sed fletu<br />
et gemitu non segnior, non desineret horis omnibus orationum<br />
suaium de me plangere ad te ; et intrahant in confipectum Ps. 87,<br />
tuiim preces ejiis, et me tamen dimittebas adhuc volvi et *<br />
involvi illa caligine.<br />
21. Et dedisti altemm responsum interim, quod recolo. Xll.<br />
Nam et multa prajtereo, propter quod propero ad ea quae me re"ponmagis<br />
urgent confiteri tibi, et multa non memini. , Dedistisum<br />
ergo altenim per sacerdotem tuum, quemdam episcopum nu- Augus-<br />
tritum in Ecclesia, et exercitatum in Libris tuis. Quem cum*'"\^^"<br />
cepit a<br />
illa femina rogasset ut dignaretur mecum colloqui, et refellere quodam<br />
enores meos, et dedocere me mala, ac docere bona (faciebat je^fps^ys<br />
enim hoc, si quos forte idoneos invenisset) ; nohiit ille, pru- converdenter<br />
sane, quantum sensi postea. Respondit enim me<br />
adhuc esse indocilem, eo quod inflatus essem novitate haeresis<br />
illius, et nonnidhs qua^stiuncuUs" jam multos imperitos exagi-<br />
tassem, sicut illa indicaverat ei. " Sed sine, inquit, illum<br />
" ibi, et tantum roga pro eo Dominum : ipse legendo reperiet<br />
" quis ille sit enor, et quanta impietas." Simul etiam nan*a-<br />
vit se quoque parvulum a seducta matre sua datum fuisse<br />
Manichicis, et omnes pene non legisse tantmn, vemm etiam<br />
scriptitasse hbros eomm; sibique appamisse, nullo contra<br />
disputante et convincente, quam esset illa secta fugienda;<br />
" Sed nje duo quaidam maxime, quas Quod altercandi genus quia post eorum<br />
incautam illam aetatem facile capiunt, auditionem aggressus eram,quidquid meo<br />
per admirabiles adtrivere circuitus, quo- vel qualicumque ingenio vel aliis lectiorum<br />
est unum familiaritas, nescio quo- nibus poteram, solis illis libentissime trimodo<br />
repens quadam imagine bonitatis, buebam. Itaexillorum sermonibusardor<br />
tamquara sinuosum aliquod vinculum in certamina, ex certaminum proventu<br />
multipliciter collo involutum. Alterum araor in illos quotidie movebatur. Ex<br />
quod quaedam noxia victoria pene mihi quo accidebat, ut quidquid dicerent, miris<br />
seraper in disputationibus proveniebat quibusdam modis, non quia sciebam, sed<br />
disserenti cum Christianis imperitis, sed quia optabam verum esse, pro vero aptamen<br />
fidem suam certatim, ut quis- probarem. Ita factum est, ut quamvis<br />
que posset, defendere molientibus. Quo pedetentim atque caute, tamen diu sesuccessu<br />
creberrimo gliscebat adolescentis querer homines nitidara stipulam viventi<br />
animositas, et impetu suo in pervicaciae anima praeferentes. [vid. sup. §. 18. not.<br />
magnum malum imprudenter vergebat. s.] Aug. de duab.anim. c. Manich.$. 11.
44 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI CONF. LIB. III.<br />
itaque fugisse. Quae cum ille dixisset, atque illa noUet ac-<br />
quiescere, sed instaret magis deprecando, et ubertim flendo,<br />
ut me videret, et mecum dissereret: ille jam substomachans<br />
taedio, " Vade, inquit, a me; ita \dvas: fieri* non potest ut<br />
" filius istarum lacrymarum pereat." Quod illa ita se ac-<br />
cepisse, inter colloquia sua mecum saepe recordabatur, ac si<br />
de ccelo sonuisset.<br />
" Visum est huc ascribere Augustini<br />
locum ex lib. 3. contra Litteras Petiliani<br />
Donatistae, ' c. 17 : Me etiam presbyterum<br />
fuisse Manichajorum, vel falsus<br />
vel fallens mirabili temeritate contendat.<br />
Verba tertii libri Confessionum mearum,<br />
quae per seipsa, et de multis ante et postea<br />
dictis, manifestissima sunt legentibus, sub<br />
quo ei videtur intellectu proponat atque<br />
arguat.' Qujenam vero sint verba illa,<br />
quze suo avulsa loco proterve interpretabatur<br />
Petilianus, nobis incompertum est<br />
forte an ista capitis sexti :<br />
' Nam versura<br />
et carmen etiam ad vera pulmenta transfero.'<br />
Quippe amatoria maleficia mulieri<br />
data exprobrabat Augustino, ut videre<br />
est in ejusdem libri contra Petiliani Lit-<br />
teras capite 16." [ed. Ben.] Atqui id nihil<br />
omnino fuisset ad rem, neque enim de<br />
his agitur, sed de presbyteratu, quo Aug.<br />
inter Manichaeos functum esse contendit,<br />
Verba porro e cap. 6. allata, calumniae<br />
in c. 16. e Petiliano excerptaj apprime<br />
respondent ; sunt enim " eulogi» panis<br />
simpliciter et hilariter datae" quales iste<br />
'• ridiculo nomine venenosae turpitudinis<br />
ac furoris infamavit ;" " pulmentum"<br />
enim " cibus delicatus et suavis dictusest<br />
;<br />
a pulpa." J. de Janua ap. Du Cange.<br />
Calumniae vero de presbyteratu ab his<br />
omnino diversae sunt, et loco diverso al •<br />
latae. Mihi vero nihil dubium est, quin<br />
verba ab initio Lib. 4ti. arripuerit Pe-<br />
tilianus, "illac autem purgari nosab istis<br />
sordibus expetentes cum eis qui appellarentur<br />
electi et sancti" el seorsim sumpta<br />
eo detorserit, ut Augustinum inter "electos"<br />
unde presbyteriselectisunt, versatum<br />
fuisse contenderet. Forsan etiam " elec-<br />
tos" et " presbyteros" inter se confudit.<br />
Quod vero hanc calumniam refutet ea<br />
ipsa sententia unde arrepta sit, nullam<br />
habet difficultatem, imo optime convenit<br />
cum iis, quae ait Aug. " verba quae per<br />
se ipsa manifestissima sunt legentibus."<br />
Quippe cum eum inter " Electos" non<br />
annumeratum fuisse haec ipsa verba innuant,<br />
eo tamen, posteriore parte abscissa,<br />
detorqueri possint ut id ipsum affirmare<br />
videantur. Jam vero loco " Verba tertii<br />
libri," in MSS. omnibus " quarta libri"<br />
legi, ex edit. Bened. ad loc. serius didici,<br />
quod rem extra controversiam ponit.<br />
Exstat tamen alius locus, qui eodem<br />
facilius detorqueri posset, L. v. §. 18.
LIBER QUARTUS.<br />
Pudet se Manichaeorum sectse addictum fuisse per novennium, atque alios<br />
secum in eumdem errorem pertraxisse; tum etiam consuluisse mathematicos:<br />
et amicum sibi interea morte prsereptum, acerbiori quam<br />
aequum esset animi dolore fuisse prosecutum ; cujus insignem conver-<br />
sionem memorat, et raortis ejus occasione, de vana et de solida amicitia<br />
et quam fluxa sint et caduca terrena omnia, pluribus disserit. Men-<br />
tionem facit librorum de Pulchro et Apto, a se anno retatis vigesimo<br />
sexto aut vigesimo septimo conscriptorum ; necnon quam facili negotio<br />
liberalium artium libros atque Aristotelis Categorias, anno aetatis ferme<br />
vigesimo, per sese intellexerit.<br />
1. Per idem teinpus annorum novem, ab undevigesimo I.<br />
anno aetatis mea3, usque ad duodetrigesimum, seducebamur (jjJJ JJ<br />
et seducebamus, falsi atque fallentes in variis cupiditatibus ; quomo-<br />
ct palam per doctrinas quas liberales vocant, occulte autem sedux-<br />
falso nomine religionis. Hic superbi, ibi superstitiosi, ubi-^"^-<br />
que vani. Hac popularis gloriae sectantes inanitatem, usque<br />
ad theatricos plausus, et contentiosa carmina*, et agonem<br />
coronanun feneanun, et spectaculorum nugas, et intemperan-<br />
tiam libidinum: illac autem pui*gari nos ab istis sordibus<br />
expetentes, cum eis qui appellarentm- electi et sancti, affer-<br />
remus escas, de quibus nobis in officina* aqualiculi sui fabri-<br />
carent angelos et deos per quos liberaremur''; et sectabar ista<br />
atque faciebam cum amicis meis, per me ac mecum deceptis.<br />
Irrideant me arrogantes, et nondum salubriter prostrati et<br />
* Officinam aqualiculi vestri, ubi radicibus fixa sunt atque aluntur in terra.<br />
Deum vestrum illo prailio confractuni, (de Hasr.') Poma ipsinon decerpitis, herreformare<br />
posselis. c. Faust. vi. 4. bamque lon vellitis, sed tamen ab audi-<br />
•» Suis Auditoribus ideo haec (homicidia toribus vestris decerpi et evelli atque<br />
vid. sup. 1. iii. p.o9. not. n.) arbitranlur afferri vobis jubetis, non ut iis qui af-<br />
ignosci, quia prajbent inde alimenta ferunt tanlum, sed ut iis etiam quae<br />
Electissuis; ut divina illa substantia in afferuntur, prodesse possitis. Aug. de<br />
eorum venfre purgata, impetret eis ve- mor. Manich. 1. ii. $. 57. vid. sup. 1. iii.<br />
niam, quorum traditur oblatione pur- c. 10. not. o. p. 40. Auditores, ante<br />
ganda. Animas Auditorum suorum in Electos genua figunt, ut eis manus<br />
Eleclos revolvi arbitrantur, aut feliciore supplicibus imponantur non a solis prescompendio<br />
in escas Electorum suorum, byteris vel cpiscopis aut diaconibus<br />
ut jam inde purgatas in nuUa corpora eorum, sed a quibuslibet Electis. Aug.<br />
revertantur. Ceteras autem animas et Ep. 236. ad Deuter.<br />
in pecora redire putant, et in orania quae
46 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
elisi a te, Deus meus ; ego tamen confitear tibi dedecora mea<br />
in laude tua. Sine me, obsecro, et da mihi circumire prae-<br />
Ps. 49, senti memoria pra^teritos circuitus erroris mei, et immolare<br />
tihi hostiam juhilationis. Quid enim sum ego mihi sine te,<br />
nisi dux* in praeceps.? Aut quid sum cum mihi bene est, nisi<br />
Joh.6, sugens lac tuum, aut fruens te ciho qui non corrumpitiir?<br />
Et quis homo est quiUbet homo, cum sit homo? Sed irri-<br />
Ps. 73, deant nos fortes et potentes; nos autem infirmi et inopes con-<br />
^^*<br />
fiteamur tihi.<br />
II. 2. Docebam in illis annis artem rhetoricam, et victoriosam<br />
^,^j^*^"'loquacitatem victus cupiditate vendebam. Malebam tamen,<br />
cet, con-Domine, tu scis, bonos habere discipulos, sicut appellantur<br />
fovet, et<br />
boni : et eos sine dolo docebam dolos ; non quibus contra<br />
aruspi- caput innocentis asjerent, sed aliquando pro capite nocentis.<br />
cem qui _, ^ ^ .,.,", .<br />
. , , , .<br />
victo- Et, Deus, vidisti de longmquo lapsantem m mbrico, et m<br />
nam<br />
^^ulto fumo scintillantem fidem meam, quam exhibebam in<br />
promit- ^ ,<br />
tebat, illo magisterio diligentihus vanitatem, et qucBrentihus mendacontem-<br />
^^^^^^^ socius eorum. In illis annis unam habebam, non eo<br />
Is. 42, quod legitimum vocatur, conjugio cognitam, sed quam in-<br />
12 ^o^'<br />
dagaverat vagus ardor, inops prudentiae ;<br />
' ^<br />
sed unam tamen, ei<br />
Ps. 4, 3. quoque servans tori fidem : in qua sane experirer exemplo<br />
meo, quid distaret inter conjugaHs placiti modum quod foede-<br />
ratum esset generandi gratia, et pactum Hbidinosi amoris, ubi<br />
proles etiam contra votum nascitur, quamvis jam nata cogat<br />
se diligi.<br />
3. Recolo etiam, cum mihi theatrici canninis certamen<br />
inire placuisset, mandasse mihi nescio quem aruspicem, quid<br />
ei dare mercedis vellem ut vincerem ; me autem foeda illa<br />
sacramenta detestatum et abominatum respondisse, nec si<br />
corona illa esset immortaliter aurea, muscam pro victoria mea<br />
necari me sinere. Necatums enim erat ille in sacrificiis suis<br />
animantia, et illis honoribus invitaturus mihi suffragatura<br />
daemonia videbatur. Sed hoc quoque malum non ex tua<br />
castitate*^* repudiavi, Deus cordis mei. Non enim amare te<br />
^ NuUo regente, per suam potestatem praeter Deum aliquid quaerit, non caste<br />
beatus esse solus Deus potest. Aug. de Deum quaerit. Si uxor amet maritum<br />
Gen. c. Manich. ii. 15, quia dives est, non est casta. Non<br />
^ IUe est vere castus, qui Deum at- enim maritum amat sed aurum mariti.<br />
tendit, et ad ipsum solum setenet. Aug. Serm. 137.de verb. Ev. Joan. c. 10. Qui<br />
de vita beata, $. 18. Si Deum qua^reret, aliud praemium petit a Deo, et propterea<br />
castus esset, quia legitimum marifum vult servire Deo ; carius facit quod vult<br />
anima Deum habet. Quisquis a Deo accipere, quam ipsum a quo vult acci-
CONFESSIONUM LIBER IV. 47<br />
noveram, qui nisi fulgores corporeos* cogitare non noveram.<br />
Talibus enim figmentis suspirans anima, nonne fomicatur abs<br />
te, et fidit in falsis^, et pascit veutos? Sed videlicet sacrificari<br />
pro me noUem daemonibus, quibus me illa superstitione ipse<br />
sacrificabam. Quid est enim aliud, ventos pascere, quam ipsos Hos. 12,<br />
pascere ; hoc est, eiTando eis esse voluptati atque derisui ?<br />
:<br />
4. Ideoque illos planos*, quos mathematicos vocant, plane II f-<br />
consulere non desistebam, quod quasi nuUum eis esset sacri- trologia,<br />
ficium, et nulla? preces ad aliquem spiritum ob divinationem^^^*^^^^^^^'<br />
dirigerentur : quod tamen christiana et vera pietas conse- per se-<br />
quenter repelUt et damnat. Bonum est enim confiteri tibi,^^^®"<br />
Domine, et dicere, Miserere mei; cura animam 7?ieam,etTerMm<br />
quoniajn peccavi tihi; neque ad licentiam peccandi abuti ^g^JJ, "a<br />
indulgentia tua, sed meminisse dominicae vocis, Ecce sanus^^'^-<br />
factus es; jani noli peccare, ne quid tihi deterius contingat. ' ^<br />
Quam totam illi sahibritatem interficere conantur, cum dicunt : Joh. 6,<br />
De coelo tibi est inevitabilis causa peccandi ; et, Venus hoc ^<br />
*<br />
fecit, aut Satumus, aut Mars. Scihcet, ut homo sine culpa sit,<br />
caro et sanguis et superba putredo ; culpandus sit autem<br />
cceU ac sidemm creator et ordinator. Et quis est hic, nisi<br />
Deus noster, suavitas et origo justitia?, qui reddis unicuiqueMdit.\6,<br />
secundum opera ejus, et cor contrituni et humiliatuin non<br />
^ g<br />
°*<br />
spernis ? Ps. 50,<br />
19.<br />
pere. Quid ergo, niiUura praBmium Dei? per iufinita spatia usquequaque por-<br />
NuUum, praeter ipsum. Prajmium Dei, rectura, ex una tamen parte quasi nigro<br />
ipse Deus est. Hoc amat, hoc diligit quodam cuueo fissum, duoadversa regna<br />
si aliud dilexerit, non erit castus amor. opinantes, et talia rebus constituenles<br />
Recedis ab igne immortali, frigesces, principia, cum suis pliantasmatis fabucorrumperis.<br />
Noli recedere, corruptio lati sunt. De ver^ relig. $. 96. Sed<br />
tua erit, fornicatio tua erit. Aug. in Ps. nsc iterum ideo tibi non videatur Deus<br />
72. $. 32. Timoris casti nomine ea quod sol, quia sol tamquam rota quaevoluntas<br />
significata est, qua nos necesse dam est, non iramensum lucis spatium<br />
erit noUe peccare, et non sollicitudine et dicas tibi, Ergo Deus infinitJe lucis<br />
infirmitatis, ne forte peccemus, sed tranquillitate<br />
caritatis cavere peccatum. De<br />
Civ. Dei, xiv. c 9. $. 5.<br />
est et immensa? : ut quasi tendas ipsum<br />
solem, et facias illum non habere finem,<br />
nechacnecillac,necsursum nec deorsum;<br />
"<br />
ad<br />
Volentes intelli;^ere Deum, usque<br />
lucis istius visibilis cogitationem<br />
et tameu lucem tibi immensam proponas<br />
Deum : nec hoc est Deus. Aug. Serm.<br />
venerunt, ultra ire non potuerunt: et iv. $. 5.<br />
tales campos lucis fecerunt in regno ^ Quis diligit quod ignorat? Et quid<br />
Dei, qualem videbant hunc solem, quasi est Deura scire nisi eum conspicere<br />
fructum lucis illius. Aug. in Ps. 146. firmeque percipere 1 Nimirum autem<br />
$. 13. Quia non distinguunt [Manichaii] cavendumest,necredensanimus id quod<br />
inter lucem quod esl Deus, et lucem non videt, fingat sibi aliquid quod non<br />
quara fecit Deus, &c. (Aug. c. Faust. est, et speret diligatque quod falsum<br />
xxii. 8.) Alii Deum esse non posse, est. Quod si sit, non erit caritas de<br />
nisi corpus igneum putaverunt. Alii corde puro et conscientia bona et fide<br />
[Maaichaei] candorem lucis immensae non ficta. De Trin. viii. $. 6.<br />
;
48 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
5. Erat eo tempore vir sagax ^, medicae artis peritissimus,<br />
atque in ea nobilissimus, qui proconsule* manu sua coronam<br />
illam agonisticam imposuerat non sano capiti meo, sed non ut<br />
1 Pet. 5, medicus. Nam illius morbi tu sanator, qui resistis stiperhis,<br />
Jac. 4, humilihns autem das gratiam. Numquid tamen etiam per<br />
^'<br />
illum senem defuisti mihi, aut destitisti mederi animae meae ?<br />
Quia enim factus ei eram familiarior, et ejus sermonibus<br />
(erant enim sine verborum cultu vivacitate sententiamm ju-<br />
cundi et graves) assiduus et fixus inhaerebam ; ubi cognovit<br />
ex colloquio meo libris genethhacomm esse me deditum,<br />
benigne ac pateme monuit ut eos abjicerem, neque curam et<br />
operam rebus utihbus necessariam, ilH vanitati fmstra impenderem<br />
: dicens ita se illam didicisse, ut ejus professionem<br />
primis annis aetatis suae deferre voluisset, qua vitam degeret<br />
et si Hippocratem intellexisset, et illas utique litteras potuisse<br />
intelligere * : et tamen non ob aliam causam se postea, illis<br />
relictis, medicinam assecutum, nisi quod eas falsissimas com-<br />
perisset, et nollet vir gravis decipiendis hominibus victum<br />
quserere. " At tu, inquit, quo te in hominibus sustentas*,<br />
" rhetoricam tenes ; hanc autem fallaciam hbero studio, non<br />
" necessitate rei famiharis sectaris ;<br />
quo magis mihi te oportet<br />
" de illa credere, qui eam tam perfecte discere elaboravi,<br />
" quam ex ea sola vivere volui." A quo ego cum quaesissem<br />
quae causa ergo faceret ut multa inde vera pronuntiarentur<br />
respondit ille, ut potuit, vim sortis hoc facere in remm natura<br />
usquequaque diffusam. Si enim de paginis* poetse cujuspiam<br />
longe aUud canentis atque intendentis, cum forte quis<br />
consulit, mirabihter consonus negotio ssepe versus exiret;<br />
mirandum non esse dicebat, si ex anima humana, superiore<br />
aliquo instinctu, nesciente quid iu se iieret, non arte sed sorte<br />
sonaret aliquid quod inteiTogantis rebus factisque concineret.<br />
6. Et hoc quidem ab illo vel per illum procurasti mihi. Et<br />
quid ipse postea per meipsum qua^rerem, in memoria mea<br />
delineasti. Tunc autem nec ipse, nec charissimus meus Ne-<br />
bridius, adolescens valde bonus et valde castus^*, irridens<br />
totum illud divinationis genus, persuadere mihi potuemnt ut<br />
haec abjicerem: quoniam me amphus ipsorum auctomm movebat<br />
auctoritas ; et nuUum certum quale quaerebam documen-<br />
g Scilicet, Vinilicianus ex nomine Maicellinum, n. 3. (Ben.)<br />
postea designatus lib. 7. cap. 6. et ab h Vid. sup. $. 3. not. d.<br />
Augustino laudatus in Epist. 138. ad<br />
;
CONFESSIONUM LIBER IV. 49<br />
tum adhuc inveneram, quo mihi sine ambiguitate appareret,<br />
quse ab eis consultis vera dicerentm*, forte vel sorte, non arte<br />
inspectonim sidemm dici.<br />
7. In illis annis, quo primum tempore in municipio quo IV.<br />
natus sum docere cceperam, comparaveram amicum societate et bapstudiorum<br />
nimis chai-um, coaevum mihi et conflorentem flore tismum<br />
. . , , amici<br />
adolescentiae. Mecum puer creverat, et pariter m scholam narrat,<br />
ieramus, pariterque luseramus. Sed nondum erat sic amicus, JJJ^^JJ<br />
quanquam ne tunc quidem sicuti est vera amicitia ; quia non suis er-<br />
est vera, nisi cum eam tu agglutinas inter inhaerentes tibi, [°"Qjyg.<br />
charitate diffusa in cordihus nostris jier Spiritiim sanctifmrat; eo-<br />
qui datus est nohis. Sed tamen dulcis erat nimis, cocta* fer-morte<br />
vore parilium studiorum. Nam et a fide vera, quam non ger- ^"1**^*°'<br />
manitus et penitus adolescens tenebat, deflexeram ego eum in gravis-<br />
superstitiosas fabellas et pemiciosas, propter quas plangebat ^\7ra*j)i.<br />
me mater. Mecum jam errabat in animo homo ille, et non iis effi-<br />
poterat anima mea sine illo. Et ecce tu imminens dorso fugi- c^amenVi<br />
tivorum tuomm, Deus ultionum et fons misericordiai*um simul, Bap-<br />
qui convertis* nos ad te miris modis; ecce abstuHsti hominem ^^^ ^<br />
de hac vita, cum vix explevisset annum in amicitia mea, 5.<br />
suavi* mihi super omnes suavitates ilhus vitae meae. ^^' ^*^'<br />
8. Quis laudes tuas enumerat unus, in se uno quas expertus Ps. io5,<br />
est ? Quid tunc fecisti, Deus meus, et quam investigabilis ^*<br />
ahyssus judiciorum tuorum 9 Cum enim laboraret ille febribus, Ps. 35,<br />
jacuit diu sine sensu in sudore letali. Et cum desperaretur,<br />
baptizatus est nesciens, me non curante, et praesumente id<br />
retinere potius animam ejus quod a me acceperat, non quod<br />
in nescientis corpore fiebat. Longe autem aliter erat; nam<br />
recreatus est et salvus factus. Statimque ut primum cum eo<br />
loqui potui (potui autem mox ut ille potuit, quando non disce-<br />
debam, et nimis pendebamus ex invicem), tentavi apud illum<br />
irridere, tanquam et illo irrisuro'' mecum Baptismum quem<br />
h Baptismum enim ManichaBi,(qualis etiam invisibile Sacramentum." Aug. c.<br />
tunc temporis erat Aug.) pro nihilo ha- 2. Epp. Pelag. 1. ii. c. 2. " Quid eis<br />
buerunt; et ideo forsan inter alia, hoc [Pelagianis] prodest, baptismum omnitum<br />
insigne miraculum edidit Deus, quo bus actatibus necessarium confiteri, quod<br />
eum, cui munera tanta in Ecclesia sua Manichaei dicunt in omni aetate superdestinabat,<br />
ad meliorem mentem revo- fluum."ib.iv,4. " Nonillic [apud Manicaret.<br />
" Manichaei lavacrum regenera- chseos] ita appellari catechumenos, tau"<br />
tionis, id est, aquam ipsam, dicunt esse quam Baptismus quandoque eis debeasuperfluam,<br />
nec prodesse aliquid, profano tur." c.litt.Petil.iii. 17. " Baptismum in<br />
corde contendunt.—Manichaei visibile aqua nihil cuiquara perhibent salutis afdeslruunt<br />
elementum, Pelagiani autem ferre : nec quemquara eorum quos deci-<br />
E
Ps. 4 1,<br />
50 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
acceperat mente atque sensu absentissimus, sed tamen jam se<br />
accepisse didicerat. At ille ita me exhorruit ut inimicum, ad-<br />
monuitque mirabili et repentina libertate, ut si amicus esse<br />
vellem, talia sibi dicere desinerem. Ego autem stupefactus<br />
atque turbatus, distuli omnes motus meos, ut convalesceret<br />
prius, essetque idoneus viribus valetudinis cum quo agere<br />
possem quod vellem. Sed ille abreptus dementiae mea?, ut<br />
apud te servaretur consolationi mesd, post paucos dies, me<br />
absente, repetitur febribus et defimgitur.<br />
9. Quo dolore contenebratum est cor meum ; et quidquid<br />
aspiciebam, mors erat. Et erat mihi patria supplicium, et<br />
patema domus mira infelicitas ; et quidquid cum illo communicaveram,<br />
sine illo in cruciatum immanem verterat. Expetebant<br />
eum undiqueoculi mei, et non dabaturmihi; et oderam<br />
omnia, quia non haberent eum, nec mihi jam dicere poterant<br />
Ecce veniet, sicut cum viveret, quando absens erat. Factus<br />
eram ipse mihi magna quaestio, et interrogabam animavi meam<br />
quare tristis esset, et quare conturharet me valde; et nihil<br />
noverat respondere mihi. Et si dicebam, Spera in Deum<br />
juste non obtemperabat : quia verior erat et mehor homo quem<br />
charissimum amiserat, quam phantasma' in quod sperare jubebatur.<br />
Solus fletus erat dulcis mihi et successerat amico meo<br />
in dehciis animi mei.<br />
V- 10. Et nunc, Domine, lam illa transierunt, et tempore leni-<br />
Cur fletusdulcis<br />
mi<br />
,<br />
tum est vulnus meum.<br />
' ^<br />
'<br />
,.<br />
^ .<br />
Possumne audire abs te qm ventas es,<br />
seris.<br />
.<br />
et admovere aurem cordis mei ori tuo, ut dicas mihi cur fletus<br />
dulcis sitmiseris? An tu, quamvis ubique adsis, longe abje-<br />
cisti a te miseriam nostram ? Et tu in te manes ; nos autem in<br />
experimentis volvimur. Et tamen nisi ad am"es tuas plorare-<br />
mus, nihil residui de spe nostra fieret. Unde igitur suavis<br />
iructus de amaritudine vitae carpitur, gemere et flere, et sus-<br />
pirare et conqueri? An hoc ibi* dulce est, quod speramus<br />
exaudire te? Recte istud in precibus, quia desiderium per-<br />
veniendi habent. Numquid in dolore amissae rei et luctu quo<br />
tunc operiebar ? Neque enim sperabam reviviscere illum, aut<br />
piunt, baptizandum putant." de Ha^res. i. 19.) e ritu Catholico haeresin suam pro-<br />
Num vero alium quendam ritum pro ar- pngnare studet, e concessis argumentum<br />
bitrio suo excogilarint.quiBaptismivices ducens. Eodem argumento sed tantum<br />
suppleret.nihiladhancrempertinet: loca " ad hominem" utuntur Faustus 1. xxiv.<br />
tamen quae ad eum adstruendum afferunt, c. 1. et ipse Manes Ep. ad Menoch ap.<br />
nihil probant. Etenim loco de mor. Eccl. Aug. Op. Imp. iii. 187. i<br />
Cath.c.35.deCatholicishauddubie agi- » Sup. L. iii. §. 10 et 12. inf.<br />
tur; Felix autem (Actt. c. Fel. Manich. §. 12.<br />
; :
CONFESSIONUM LIBER IV. 51<br />
lioc petebam lacrymis ; sed tantum dolebam et flebam. Miser<br />
enim eram, et amiseram gaudium meum. An et fletus res<br />
amara est, et pra) fastidio rerum quibus prius fruebamur, et tunc<br />
dum ab eis abhorremus, delectat ?<br />
11. Quid autem ista loquor? Non enim tempus qua^rendi VI.<br />
nunc est, sed confitendi tibi. Miser eram, et miser est omnis ex amici<br />
animus vinctus amicitia rerum mortalium ; et dilaniatur cum *|"^/^^<br />
. . . dolor.<br />
eas amittit, et tunc sentit miseriam qua miser est et antequam<br />
amittat eas. Sic ego eram illo tempore, et flebam amarissime,<br />
et requiescebam in amaritudine. Ita miser eram, et habebam<br />
chariorem illo amico meo vitam ipsam miseram''. Nam quamvis<br />
eam mutare vellem, nollem tamen amittere magis quam<br />
illum. Et nescio an vellem vel pro illo, sicut de Oreste et<br />
Pylade traditur, si non fingitur, qui vellent pro invicem vel<br />
simul mori, quia morte pejus eis erat non simul vivere. Sed<br />
in me nescio quis affectus nimis huic contrarius ortus erat ; et<br />
taedium vivendi erat in me gravissimum, et moriendi metus.<br />
Credo quo magis illum amabam, eo magis mortem, qua3 mihi<br />
eum abstulerat, tanquam atrocissimam inimicam, oderam et<br />
timebam ; et eam repente consumpturam omnes homines putabam,<br />
quia illum potuit. Sic eram omnino, memini. Ecce cor<br />
meum, Deus meus : ecce intus vide quia memini, spes mea,<br />
qui me mundas a talium afifectionum immunditia, dirigens<br />
oculos meos ad te, et evellens de laqueo pedes meos. Mirabar Ps. 24.<br />
enim cajteros mortales vivere, quia ille, quem quasi non mori- ^'<br />
tunim dilexeram, mortuus erat ; et me magis, quia illi alter<br />
eram, vivere illo mortuo mirabar. Bene quidam dixit de<br />
amico suo: " Dimidium animae meae'." Nam ego sensi animam<br />
meam et animam ilhus unam fuisse animam in duobus<br />
corporibus "• : et ideo mihi horrori erat vita, quia nolebam<br />
dimidius vivere ; et ideo forte mori metuebam, ne totus ille<br />
moreretur quem multum amaveram".<br />
,<br />
^ Si quis dixerit, Noii esse, quam " Retract. lib. ii. c. 6. In quarto<br />
tniserum me esse mallera : respondebo<br />
Mentiris. Nam et nunc miser es, nec<br />
libro, cum de amici morte animi mei<br />
miseriam confiterer, dicens quod anima<br />
ob aliud mori non vis, nisi ut sis : ita<br />
cum miser nolis esse, esse vis ir-men.<br />
nostra una quodammodo facta fuerat ex<br />
duabus, " Et ideo," inquam, '* Age igitur gratias ex eo quod es volens,<br />
ut quod invitus es auferatur. Volens<br />
forte mori<br />
metuebam, ne totus ille moreretur, quem<br />
multiim amaveram :" €nim es, et miser invitus es. Aug. de lib.<br />
(c. 6.) quaj mihi<br />
quasi declamatio levis, quam gravis con-<br />
Arb. iii. $. 18.<br />
' Horat, Carm. lib. i. od. 3.<br />
" Qui duo corporibus, mentibus unus<br />
fessio videlur quamvis utcumque tem-<br />
;<br />
perata sit heec ineptia in eo quod additum<br />
est, " forte,"<br />
crant. Ovid. Trist 1. iv. Eleg. iv. 72.<br />
E -2
52 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
VII. 12. O dementiam nescientem diligere homincs humaniter<br />
entfa * ^ stultum homincm immoderate humana patientem, quod ego<br />
doloris<br />
mutat<br />
tunc cram !<br />
.<br />
Itaque aestuabam, suspirabam, flebam, turbabar<br />
-^<br />
... . • -n ^ 1<br />
»<br />
locum. nec requies erat, nec consihum. Portabam enim conscissam<br />
et cruentam animam meam, impatientem a me portari ; et ubi<br />
eam ponerem non inveniebam. Non in amoenis nemoribus,<br />
non in ludis atque cantibus, nec in suave olentibus locis, nec<br />
in conviviis apparatis, neque in voluptate cubihs et lecti, non<br />
denique in hbris atque carminibus acquiescebat. Hon'ebant<br />
omnia, et ipsa lux ; et quidquid non erat quod iUe erat,<br />
improbum et odiosum erat, praeter gemitum et lacrymas.<br />
Nam in eis sohs ahquantula requies. Ubi autem inde auferebatur<br />
anima mea, onerabat me grandis sarcina miseriae. Ad<br />
te*, Domine, levanda erat et curanda, sciebam; sed nec vole-<br />
bam, nec valebam, eo magis quia non mihi eras ahquid sohdum<br />
et finnum, cum de te cogitabam. Non enim tu eras, sed<br />
vanum phantasma**, et error meus erat Deus meus. Si conabar<br />
eam ibi ponere ut requiesceret, per inane labebatur, et iterum<br />
ruebat super me ; et ego mihi remanseram infehx locus, ubi<br />
nec esse possem, nec inde recedere. Quo enim cor meum<br />
fugeret a corde meo ? quo a me ipso fugerem .? quo<br />
; !<br />
me non<br />
sequerer ^ Et tamen fugi de patria. Minus enim eum quse-<br />
rebant oculi mei, ubi videre non solebant ; atque a Thagas-<br />
tensi oppido veni Carthaginem.<br />
VIII. 13. Non vacant tempora, nec otiose volvuntur; per sensus<br />
rempus<br />
jjQgtj-Qg<br />
et amifaciunt<br />
in animo mira opera. ^ Ecce veniebant et<br />
corum praeteribant de die in diem, et veniendo et praetereundo inse-<br />
qui °'(jo.<br />
i'ebant mihi species alias et ahas memorias, et paulatim<br />
lori me- resarciebant me pristinis generibus delectationum, quibus ce-<br />
fors.<br />
debat dolor meus ihe ;<br />
sed succedebant non quidem dolores<br />
ahi, causae tamen aliomm dolorum^. Nam unde me facilhme<br />
et in intima dolor ihe penetraverat, nisi qmni fiidera?7i in are-<br />
Job 16, ^fi^ animam meam, diligendo moritmiim ac si non moritumm<br />
} Maxime quippe me reparabant atque recreabant aliomm<br />
amicorum solatia, cum quibus amabam quod pro te<br />
amabam: et hoc erat ingens fabula et longum mendacium,<br />
cujus adulterina confricatione cormmpebatur mens nostra<br />
pmriens in amibus. Sed illa mihi fabula non moriebatur,<br />
si quis amicomm meomm moreretiu-. Alia erant quae in eis<br />
o Vid. sup. $. 9. P Sup. L. i. c. 1. inf. c. 10 et 12. §. 18. et vi. 16.
CONFESSIONUM LIBER IV. 53<br />
amplius capiebant animum : coUoqui et corridere, et vicissim<br />
benevole obsequi ; simul legere libros dulciloquos, simul nu-<br />
gari, et simul honestari ; dissentire interdum sine odio, tanquam<br />
ipse homo secum, atque ipsa rarissima dissensione<br />
condire consensiones phirimas ; docere aliquid invicem, aut<br />
discere ab invicem ; desiderare absentes cum molestia, susci-<br />
pere venientes cum la^titia: his atque hujusmodi signis a corde<br />
amantium et redamantium procedentibus per os, per Unguam,<br />
per oculos, et mille motus gratissimos, quasi fomitibus conflare<br />
animos, et ex pluribus unum facere.<br />
14. Hoc est quod diligitur in amicis; et sic dihgitur^ut rea IX.<br />
sibi sit humana conscientia, si non amaverit redamantem, autj^ana<br />
si amantem non redamaverit, nihil quaerens ex ejus corpore amicitia.<br />
prseter indicia benevolentiae. Hinc ille luctus, si quis moria- qui amat<br />
tur ; et tenebrae dolorum, et versa dulcedine in amaritudinem ^° ^^°-<br />
cor madidum, et ex amissa vita morientium mors viventium.<br />
Beatus qui amat te, et amicum in te, et inimicum propter te.<br />
Solus enim nuUum charum amittit, cui omnes in illo chari<br />
sunt, qui non amittitur. Et quis est iste, nisi Deus noster,<br />
Deus qui fecit coelum et terram, et implet ea\ quia implendo^^°- 2»<br />
ea fecit ea? Te nemo amittit, nisi qui dimittit: et qui dimittit,<br />
jp^. 23,<br />
quo it, aut quo fugit, nisi a te placido ad te iratum ? Nam ubi 24.<br />
non invenit legem tuam in pcena sua ? Et lea: tua veritas, et<br />
j^^.<br />
'<br />
veritas tu.<br />
15. Deus virtutum, converte nos, et ostende faciem tuam et '<br />
Joh. 14,<br />
^<br />
salvi erimus. Nam quoquoversum se verterit anima hominis, Labiles<br />
ad dolores' figitur aUbi praeterquam in te, tametsi figitur in ^!^ ^^'^<br />
pulchris extra te et extra se. Quae tamen nuUa essent nisi<br />
in eis<br />
essent abs te, quge oriuntur et occidunt, et oriendo quasi esse anima<br />
incipiunt, et crescunt ut perficiantur, et perfecta senescunt et >equies-<br />
intereunt: et non* omnia senescunt, et omnia intereimt. Ergo p^ 79<br />
cum oriuntur et tendunt esse, quo magis celeriter crescunt ut 20.<br />
sint, eo magis festinant ut non sint : sic est modus eorum.<br />
Tantum dedisti eis, quia partes sunt rerum, qua? non smit<br />
omnes simul ; sed decedendo ac succedendo agunt omnes uni-<br />
versum, cujus partes sunt. Ecce sic peragitur et sermo noster<br />
per signa sonantia. Non enim erit totus sermo, si unum verbum<br />
non decedat cum sonuerit partes suas, ut succedat aliud.<br />
Laudet te ex illis anima mea, Deus creator omnium ; sed non<br />
q Sup. i. 2 et3. r Sup. $.13.
54 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
in eis infigatur glutine amoris per sensus corporis. Eunt enim<br />
quo ibant, ut non sint*, et conscindunt eam desideriis pesti-<br />
lentiosis ; quoniam ipsa esse vult, et requiescere amat in eis<br />
quae amatV In illis autem non est ubi: quia non stant, fugi-<br />
unt ; et quis ea sequitur sensu camis .?<br />
aut quis ea compre-<br />
hendit, vel cum prassto sunt } Tardus est enim sensus camis,<br />
quoniam sensus camis est, et ipse est modus ejus. Sufficit<br />
ad aliud ad quod factus est: ad illud autem non sufficit,<br />
ut teneat transcurrentia ab initio debito usque ad finem<br />
debitum. In verbo enim tuo per quod creantur, ibi audiunt<br />
Hinc, et hucusque.<br />
XI. 16. Noli esse vana, anima mea, et obsurdescere in aure<br />
creata^<br />
cordis, tumultu vanitatis tuae. Audi et tu: Verbum ipsum<br />
suntin- clamat ut redeas; et ibi est locus quietis imperturbabilis, ubi<br />
Soius ^^^ deseritur amor, si ipse non deserat. Ecce illa discedunt,<br />
Deus i2t alia succedant, et omnibus suis partibus constet infima<br />
StablllS. . . -VT-l<br />
T Tl^«-rl T^'<br />
universitas. Numquid ego aliquo discedo ? ait Verbum Dei.<br />
Ibi ^ge mansionem tuam ; ibi commenda quidquid inde<br />
habes, anima mea, saltem fatigata fallaciis. Veritati commenda<br />
quidquid tibi est a veritate, et non perdes aliquid;<br />
Ps. 10-2, et reflorescent putria tua, et sanahwitur omnes languores tui,<br />
et fluxa tua reformabuntur, et renovabimtur, et constringentur<br />
ad te: et non te deponent quo descendunt; sed stabunt tecum,<br />
1 Pet. i,et permanebunt ad semper stantem ^c permanentem Deum.<br />
17. Utquid perversa sequeris camem tuam? Ipsa te sequa-<br />
tur conversa. Quidquid per illam sentis, in parte est; et<br />
ignoras totum cujus hae partes sunt ; et delectant te tamen.<br />
Sed si ad totum comprehendendum esset idoneus sensus<br />
camis tua^, ac non et ipse in parte universi accepisset pro<br />
poena tua justum modum, velles ut transiret quidquid existit<br />
in praesentia, ut magis tibi omnia* placerent. Nam et quod<br />
loquimur, per eumdem sensum camis audis ; et non vis<br />
utique stare syllabas, sed transvolare, ut ahae veniant, et<br />
totum audias". Ita, semper omnia quibus unum aliquid con-<br />
stat, et non simul sunt omnia ea quibus constat ;<br />
plus delec-<br />
tant omnia quam singula, si possint sentiri omnia. Sed longe<br />
' In hac vita homines magnis labori- et doloribus eos agitant, nec quietos esse<br />
bus requiem quasrunt et securitatem, sed permittunt. Aug. de Cat. Rud. $. 24.<br />
pravis cupidilatibus non inveniunt. Vo- * Vid. inf. ad L. xiii. c. 28.<br />
lunt enim requiescere in rebus inquietis " Totusenim ille sermonon de singulis<br />
et non permanentibus : et quia illse tem- syllabis aut litteris sed de omnibus pulpore<br />
subtrahunturet transeuntjtimoribus cher est. Aug. dc Gen. c.Manich. 1. 21.<br />
:
—<br />
CONFESSIONUM LIBER IV. 55<br />
his nielior qm fecit omiiia, et ipse est Deus noster ; et non<br />
discedit, quia nec succeditur ei.<br />
18. Si placent corpora, Deum ex illis lauda, et in artificem XII.<br />
eorum retorque amorem" ; ne in his quae tibi placent, tu dis- ^^^JJ^i^.<br />
pliceas. Si placent animae, in Deo amentur: quia et ipsseproba-<br />
mutabiles sunt, et in illo fixa) stabiliuntur ; alioquin irent et do ia his<br />
perirent. In illo ergo amentur ; et rape ad eum tecum quas ^"'^<br />
potes, et dic eis : " Hunc amemus, hunc amemus ; ipse fecit amemus<br />
haec, et non est longe. Non enim fecit atque abiit, sed ex ^^"'<br />
illo in illo sunty. Ecce ubi est*, ubi sapit veritas. Intimus<br />
cordi est ; sed cor erravit ab eo. Rediie, prcevaricatores, ad Is. 46,<br />
cor% et inhaerete illi qui fecit vos. State cum eo, et stabitis :<br />
requiescite in eo, et quieti eritis. Quo itis in aspera ? quo<br />
itis? Bonum quod amatis, ab illo* est: sed quantum est ad<br />
illum, bonum est et suave ; sed amarum erit juste, quia<br />
injuste amatur deserto illo, quidquid ab illo est''. Quo vobis<br />
adhuc et adhuc ambulare vias difficiles et laboriosas ? Non est<br />
requies ubi qua^ritis eam. Quajrite quod quaeritis : sedibinon<br />
est ubi quaeritis. Beatam vitam quaeritis in regione mortis<br />
non est illic. Quomodo enim beata vita, ubi nec vita ?"<br />
19. " Et descendit huc ipsa Vita nostra, et tulit mortem<br />
nostram, et occidit eam dc abundantia vitae suae: et tonuit<br />
clamans, ut redeamus hinc ad eum in illud secretum unde<br />
^ Quoquo te verteris, vestigiis quibus- quia in cordibus scripta non erat ; sed<br />
dam qufe operibus suis impressit loquitur quia tu fugitivus eras cordis tui, ab illo<br />
tibi, et te in exteriora labentem ipsis ex- qui ubique est comprehenderis, et ad te<br />
teriorum formis intro revocat \di qui ipsum intro revocaris. Propterea scripta<br />
derelinquunt te ducem, et oberrant in lex quid clamateis qui deseruerunt legem<br />
vestigiis tuis ; qui nutus tuos pro te scriptam in cordibus suis 1 Redite, prcBamant,<br />
et obliviscuntur quid innuas, O varicatores, ad cor Quod ergo tibi non<br />
suavissima lux purgataj mentis sapientia : vis fieri, noli alteri facere. Judicas enim<br />
non enira cessas innuere nobis quae et malum esse in eo quod pati non vis : et<br />
quanta sis, et nutus tui sunt omne creatu- hoc te cogit nosse lex intima in ipso tuo<br />
rarum decus. Aug. de Lib. Arb. 1. ii. corde conscripta. Aug. in Ps. 57. §. 1.<br />
c. 16. * Deficitur non ad mala, sed male ;<br />
y Hoc bonum non longe positum est id est, aon ad malas naturas, sed ideo<br />
ab unoquoque nostrum, in illo enim vivi- raale, quia contra ordinem naturarum, ab<br />
mus, movemur, et sumus. Sed dilectione eo qui sumrae est, ad id quod rainus est.<br />
standum est ad illud, et inhajrendum illi, Aug. de Civ. Dei, 1. xii. c. 8.<br />
ut prajsenteperfruamur a quo sumus, quo b Quid tam iniquum quara ut bene sit<br />
absente nec esse possemus. Aug. de Trin. desertori boni ? neque ullo modo fieri<br />
]. viii. §. 5, 6. Pudeat cum alia non potest ut ita sit. Sed aliquando amissi<br />
amentur nisi quia bona sunt, eis inhae- superioris boni non sentitur raalura, cum<br />
rendo non amare bonum ipsum unde habetur quod araatum cst inferius bonura.<br />
bona sunt. Ib. c. 3. Sed divina justitia est, ut qui voluntate<br />
^ Quia homines appetentes ea qua) amisit quod amare debuit, amittat cum<br />
foris sunt, etiam a se ipsis exsules facti dolore quod amavit. Aug. de Gen. ad<br />
sunt, data est etiam conscripta lex, non lit. 1. viii. c. 14.<br />
;<br />
o<br />
'
56 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
processit ad nos, in ipsum primum virginalem uterum, ubi<br />
ei nupsit humana creatura, caro mortalis, ne esset semper<br />
Ps. 18, mortalis; et inde veliit sponsus procedens de thalamo suo,<br />
exsultavit ut gigas ad currendam viam. Non enim tardavit,<br />
sed cucurrit; clamans dictis, factis, morte, vita, descensu,<br />
ascensu; clamans ut redeamus ad eum. Et discessit ab<br />
oculis, ut redeamus ad cor, et inveniamus eum. Abscessit<br />
enim, et ecce hic est. Noluit nobiscum diu esse, et non reli-<br />
quit nos. Illuc enim abscessit, unde nunquam recessit, quia<br />
Joh. 1, mundus per eum factus est; et in hoc mundo erat, et venitin<br />
1 Tim<br />
^^^^^^^ mundum i^eccatores salvos facere ; cui confitetur anima<br />
1, 15. mea, et sanai eam* , quia peccavit illi, Filiihominum usque-<br />
Ps. 40, qy^g graves corde? Numquid et post descensum* vitse non<br />
Ps. 4, 3. vultis ascendere et vivere? Sed quo ascenditis", quando in<br />
Ps. 72, alto estis, et posuistis in coelum os vestrum f Descendite, ut<br />
ascendatis*^, et ascendatis ad Deum. Cecidistis enim, ascen-<br />
Ps. 83, dendo contra eum. Dic eis ista, ut plorent in convalle plora-<br />
tiGnis, et sic eos rape tecum ad Deum; quia de Spiritu ejus<br />
haec dicis eis, si dicis ardens igne charitatis.<br />
XIIT, 20. Haec tunc non noveram, et amabam pulchra inferiora,<br />
unde ^^ ibam in profundum, et dicebam amicis meis : Num<br />
ama-<br />
prove- mus aliquid, nisi pulchmm.? Quid est ergo pulchrum.? et<br />
—<br />
quid est pulchritudo ? Quid est quod nos alHcit et conciHat<br />
rebus quas amamus ? Nisi enim esset in eis decus et species,<br />
nuUo modo nos ad se moverent. Et animadvertebam et videbam<br />
in ipsis corporibus aUud esse quasi totum, et ideo pulchmm<br />
; aUud autem quod ideo deceret, quoniam apte accommodaretur<br />
aHcui, sicut pars corporis ad universum suum, aut<br />
calceamentum ad pedem, et similia. Et ista consideratio<br />
scaturivit in animo meo ex intimo corde meo; et scripsi<br />
^ Perversa celsitudo est, deserto eo cui suam accipit anima. Aug. de Lib. Arb.<br />
debetanimus inhaerere principio, sibi quo- 1. iii. c. 5. Viam nobis fecit per humilidam<br />
modo fieri atque esse principium tatem : quia per superbiam recesseramus<br />
Est igitur aliquid humilitatis miro modo a Deo, redire ad eum nisi per humilitaquod<br />
sursum faciat cor, et est aliquid tem non poteramus, et quem nobis praeelationis<br />
quod deorsum faciat cor— Pia poneremus ad imitandum, non habebahumilitas<br />
facit subditum superiori ; nihil mus. Omnis enim mortalitas hominum<br />
est autem superius Deo : et ideo exaltat superbia tumuerat. Ne ergodedignaretur<br />
humilitas, quas facit subditum Deo. Ela- homo imitari hominem humilem, Deus<br />
tio autem qute in vitio est, eo ipso quo factus est humilis, ut vel sic superbia<br />
respuit subjectionem, et cadit ab illo, quo generis humani non dedignaretur sequi<br />
non est quidquam superius, et ex hoc erit vestigia Dei. Aug. in Ps. xxxiii. Enarr.<br />
jnferius. Aug. de Civ. Dei, xiv. 13. 1. $. 4. cf. de Fide et Symbolo, $. 6.<br />
«1 Poenitendi humilitate altitudinem
CONFESSIONUM LIBER IV. 57<br />
libros de Pulchro et Apto; puto, duos aut tres. Tu scis,<br />
Deus : nam<br />
excidit mihi. Non enim habemus eos ; sed ab-<br />
en'averunt a nobis, nescio quomodo.<br />
21. Quid est autem quod me movit, Domine Deus meus, xiy.<br />
ut ad Hierium* Romanae urbis oratorem scriberem illos libros, ^p^" ^f<br />
quem non noveram facie, sed amaveram hominem ex doctrinae Pulchro<br />
'<br />
1<br />
•<br />
1<br />
j- Hieno<br />
fama quae illi clara erat, et quaedam verba ejus audieram, nuncu-<br />
et placuerant niihi ? Sed magis quia placebat aliis, et effere- P^^^Jj^<br />
bant eum laudibus, stupentes quod ex homine syro, doctolmnc<br />
amave-<br />
prius Graecaj facimdiae, postea in Latina etiam dictor* mirabilis<br />
rat.<br />
exstitisset, ct esset scientissimus rerum ad studium sapientiac<br />
pertinentium, mihi placebat. Laudatur homo, et amatur<br />
absens. Utrumnam ab ore laudantis inti'at in cor audientis<br />
amor ille? Absit: sed ex amante alio accenditur alius.<br />
Hinc enim amatur qui laudatur, dum non fallaci corde lau-<br />
datoris praedicari creditur ; id est, cum amans eum laudat.<br />
22. Sic enim tunc amabam homines ex hominum judicio;<br />
non enim ex tuo, Deus meus, in quo nemo fallitur. Sed<br />
tamen, cur non sicut auriga nobiUs, sicut venator studiis<br />
popularibus diffamatus; sed longe aliter et graviter, et ita<br />
quemadmodum et me laudari vellem ? Non autem vellem ita<br />
laudari et amari me, ut histriones; quanquam eos et ipse<br />
laudarem et amarem : sed eUgens latere, quam ita notus esse<br />
et vel haberi odio, quam sic amai'i. Ubi distribuuntur ista<br />
pondera variorum et diversonmi amomm in anima una?<br />
Quid est quod amo in alio, quod rursus, nisi odissem, non a<br />
me detestarer et repellerem, cum sit uterque nostnim homo ?<br />
Non enim, sicut equus bonus amatm* ab eo qui nollet hoc<br />
esse, etiam si posset; hoc et de histrione dicendum est, qui<br />
naturae nostrae socius est. Ergone amo in homine quod odi<br />
esse, cum sim homo? Grande profundum est ipse homo,<br />
cujtis etiam capillos tu, Domine, numeratos habes, et nonMat.io,<br />
minuuntur in te: et tamen capilli ejus magis numerabiles ^^*<br />
sunt, quam affectus ejus, et motus cordis ejus.<br />
23. At ille rhetor ex eo erat genere, quem sic amabam, ut<br />
vellem me esse talem ; et errabam typho, et circumferehar Eph. 4,<br />
omni renfo, et nimis occulte gubemabar abs te. Et unde^'**<br />
scio, et unde certus confiteor tibi quod illum in amore lau-<br />
dantium magis amaveram, quam in rebus ipsis de quibus<br />
laudabatur? Quia si non laudatum vituperarent eum iidem<br />
;
68 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
ipsi, et vituperando atque spemendo ea ipsa narrarent, non<br />
accenderer in eum et non excitarer. Et certe res non aliae<br />
forent, nec homo ipse alius; sed tantummodo alius affectus<br />
narrantium. Ecce ubi jacet anima infirma, nondum haerens<br />
soliditati veritatis. Sicut aurae linguarum flaverint a pec-<br />
toribus opinantium; ita fertur et vertitur, torquetur ac retorquetur,<br />
et obnubilatur ei lumen, et non cemitur veritas. Et<br />
ecce est ante nos. Et magnum quiddam mihi erat, si sermo<br />
meus et studia mea illi viro innotescerent. Quae si probaret,<br />
flagrarem magis ; si autem improbaret, sauciaretur cor vanum<br />
et inane soliditatis tuse. Et tamen pulchmm illud atque<br />
aptum, unde ad eum scripseram, libenter animo versabam, ob<br />
os contemplationis meae *, et nullo collaudatore mirabar.<br />
XV. 24. Sed tantae rei cardinem in arte tua nondum videbam,<br />
cor^ora<br />
C)mnipotens, quifacis mirabilia solus : et ibat animus meus per<br />
libus formas corporeas ; et " pulchmm," quod per seipsum, ^^ aptum"<br />
bus con-<br />
autem, quod ad aliquid accommodatum, deceret, definiebam<br />
-i/»!<br />
tenebra- et distinffuebam, et exemplis corporeis astmebam. Et contus,<br />
non .,..<br />
potuit verti me ad animi naturam; et non me smebat lalsa opmio<br />
capere quam de spiritualibus habebam, vemm cemere. Et irmebat<br />
spintu- / - .^ . . 11- 1<br />
alia. m oculos ipsa vis ven, et avertebam palpitantem mentem ab<br />
Ps. 135, incorporea re ad hneamenta, et colores, et tumentes magnitudines.<br />
Et quia non poteram ea videre in animo, putabam<br />
me non posse videre animum meum. Et cum in virtute<br />
pacem amarem, in vitiositate autem odissem discordiam ; in<br />
illa unitatem, in ista quamdam divisionem notabam. Inque<br />
illa unitate mens rationaJis* et natura veritatis ac summi boni<br />
mihi esse videbatur: in ista vero divisione irrationabiUs vitae *<br />
nescio quam substantiam et naturam summi mali, quae non<br />
solum esset substantia, sed omnino vita esset, et tamen abs te<br />
non esset, Deus meus, ex quo sunt omnia, miser opinabar.<br />
Et tamen illam monadem appellabam, tanquam sine ullo sexu"<br />
mentem * ; hanc vero dyadem, iram in facinoribus, libidinem<br />
in flagitiis, nesciens quid loquerer. Non enim noveram<br />
neque didiceram, nec ullam substantiam malum esse,<br />
« Licet subtilissime disseratur, ipsam hac obtemperante : in hac tamen distrimentem<br />
hominis in qua factus est ad ima- butione non recte dicitur imago Dei, nisi<br />
ginem Dei, quamdam scilicet rationalem illud quod inha^ret contemplandae incom-<br />
vitam,distribui inffiternae contemplationis mutabili veritati. Aug. de Gen. ad lit.<br />
veritatem, et in rerum temporalium ad- 1. iii. c. 22.<br />
ministrationem, atque ita fieri quasi mas- ^ Haud scio an legendum sit "sensu."<br />
culum et feminam, illa parte consulente,
CONFESSIONUM LIBER IV. 59<br />
nec ipsam mentem nostram summum atque incommutabile<br />
bonum.<br />
25. Sicut enim facinora sunt, si vitiosus est ille animi<br />
motus, in quo est impetus, et se jactat insolenter ac turbide;<br />
et flagitia, si est immoderata illa animre affectio, qua camales<br />
hauriuntur voluptates: ita errores et falsa^ opiniones vitam<br />
contaminant, si rationalis mens ipsa vitiosa est; qualis in me<br />
tunc erat, nesciente alio lumine illam illustrandam esse ut sit<br />
paiticeps veritatis, quia non est ipsa natura veritatis. Quo-<br />
niam tu illuminahis lucernam meam, Domine ; Deus meus,Ps. \7,<br />
illuniinahis tenehras meas: et de plenitudine tua nos omnes . '<br />
.<br />
^ Joh. 1,<br />
accepimus. Es enim tu lumen verum qtiod illuminat omnem \Q. 9.<br />
hmninem venientem in htinc 7mindmn; quia in te non estJa-c i,<br />
transmutatio, nec momejiti ohumhratio.<br />
26. Sed ego conabar ad te, et repellebar abs te, ut saperem<br />
mortem, quoniam superhis resistis. Quid autem superbius, l Pet. 6,<br />
quam ut assererem mira dementia me id esse naturaliter quod ^ q ^^'<br />
tu es^^ Cum enim ego essem mutabilis, et eo mihi manifestum<br />
csset, quod ideo utique sapiens esse cupiebam, ut ex deteriore<br />
melior fierem; malebam tamen etiam te opinari mutabilem,<br />
quam me non hoc esse quod tu es. Itaque repellebar, et<br />
resistebas ventosoe cervici meae: et imaginabar formas cor-<br />
poreas, et caro camem^ accusabam, et spiritus amhulans non- Ps. 77,<br />
39.<br />
^ Ex his suis fabulis vanis atque necessitate in deterius mutaretur. Aug.<br />
impiis coguntur dicere, animas bonas, de agone Christiano, c. 10. Non in tanquas<br />
censent ab animarum malarum, na- tam blasphemiara caderent, putando se<br />
turae scilicet contrariae, commixtione libe- esse naturam et substantiam Dei. c.<br />
randas, ejus.cujus Deus est, esse naturae. Faust. xii. 13. Animas non solum hodeH
60 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
dum revertehar ad te; et ambulando ambulabam in ea quse<br />
non sunt, neque in te, neque in me, neque in corpore ; neque<br />
mihi creabantur a veritate tua, sed a mea vanitate fingebantur<br />
ex corpore : et dicebam parvulis fidelibus tuis, civibus meis,<br />
a quibus nesciens exsulabam, dicebam illis garrulus et inep-<br />
tus, Cur ergo errat anima quam fecit Deus? Etmihi nolebam<br />
dici, Cur ergo errat Deus? Et contendebam magis incommutabilem<br />
tuam substantiam coactam errare, quam meam<br />
mutabilem sponte deviasse, et poena errare confitebar*.*'<br />
27. Et eram setate annomm fortasse viginti sex aut septem,<br />
cum illa volumina scripsi, volvens apud me corporaUa fig-<br />
menta, obstrepentia cordis mei auribus; quas intendebam,<br />
dulcis veritas, in interiorem melodiam tuam, cogitans de<br />
Joh. 3, " pulchro et apto," et stare cupiens et audire te, et gaudio gau-<br />
dere propter vocem spoiisi, et non poteram: quia vocibus<br />
erroris mei rapiebar foras, et pondere superbiae meae in ima<br />
Ps. 50, decidebam. Non enim dabas auditui meo gaudium et lceti-<br />
tiam, aut exsultabajit ossa mea, qua3 humiliata non erant.<br />
XVI. 28. Et quid mihi proderat quod annos natus ferme viginti,<br />
rias A^ris- c^^ in manus meas venissent Aristotehca quaedam, quas<br />
totelis et appellant decem Categorias, (quarum nomine, cum eas rhetor<br />
lium ar- Caxthaginensis magister meus buccis typho crepantibus comtjum<br />
h- ixiemoraret, et alii qui docti habebantur, tanquam in nescio<br />
se intel- quid magnum et divinum suspensus inhiabam,) legi eas solus<br />
^^**'<br />
et intellexi ? Quas cum contuUssem cum eis qui se dicebant<br />
vix eas, magistris eruditissimis, non loquentibus tantum, sed<br />
multa in pulvere depingentibus, intellexisse, nihil inde ahud<br />
mihi dicere potuerunt, quam ego solus apud meipsum legens<br />
cognoveram. Et satis aperte mihi videbantur loquentes de<br />
substantiis, sicuti est homo ; et quae in ilUs essent, sicuti est<br />
h Fel. Aut facta, aut missa, aut data id est, ut institueretur. Aug. Actt. c. Fel.<br />
ex Deo est [anima]. Ergo si ex Deo est, Manich. ii. 18. Carnalem concupiscen-<br />
et polluta est, et venit Christus eara libe- tiam, qua caro concupiscit adversus spirare<br />
de pollutione, quare culpas Mani- ritum, non ex vitiata in primo homine<br />
chaeum'? Aug. Ego dico animam non natura nobis inesse infirmitatem, sed<br />
naturam Dei, sed factam a Deo, per substantiam volunt esse conlrariam, sic<br />
liberum arbitrium peccasse, et peccato nobis adhaerentem, ut quando liberamur<br />
esse pollutam, et per Dei misericordiam atque purgamur, separetur a nobis, et in<br />
in poenitentia liberatam : tu autem ipsam sua natura etiam ipsa immortaliter vivat<br />
naturam Dei, quod Deus est, Deurn de easque duas animas, vel duas mentes,<br />
Deo dicis in gente tenebrarum captum unam bonam, alteram malam, in uno<br />
atque poUutum : et multum interest inter homine inter se habere conflictum, quando<br />
id quod de se Deus genuit, et quod fecit caro concupiscat adversus spiritum, et<br />
non de se, sed ex nihilo, id est, cum spiritusadversuscarnem. adv. Haer. Vid.<br />
omnino non esset, aDeo accepit ut esset, inf. v. 10. $. 18. vii. 3. $. 4. ix. 4. $. 10.<br />
:
CONFESSIONUM LIBER IV. 61<br />
figura hominis, qualis sit ; et statura, quot pedum sit; et<br />
cognatio, cujus frater sit ; aut ubi sit constitutus ; aut quando<br />
natus; aut stet, aut sedeat; aut calceatus vel armatus sit; aut<br />
aliquid faciat ; aut patiatur aliquid: et quaecumque in his<br />
novem generibus, quonun exempH gratia quaedam posui, vel<br />
in ipso substantiaj genere mnumerabilia reperiuntur.<br />
29. Quid hoc mihi proderat, quando et oberat } cum etiam<br />
te, Deus meus, mirabiliter simplicem atque incommutabilem,<br />
ilUs decem praedicamentis putans quidquid esset omnino com-<br />
prehensum, sic intelligere conarer, quasi et tu subjectus esses<br />
magnitudini tuoe aut pulchritudini, ut illa essent in te quasi in<br />
subjecto, sicut in corpore; cum tua magnitudo et tua pulchri-<br />
tudo tu ipse sis, corpus autem non eo sit magnum et pulchrum<br />
quo coi^pus est ; quia etsi minus magnum et minus<br />
pulchmm esset, nihilominus corpus esset. Falsitas enim erat<br />
quam de te cogitabam, non veritas; etfigmenta miseriae meae,<br />
non finnamenta beatitudinis tuae. Jusseras enim, et ita fiebat<br />
in me, ut terra spinas et trihulos pareret mihi, et cum labore Gen. 3,<br />
pervenirem ^L^panem meum.<br />
18. 19.<br />
30. Et quid mihi proderat quod omnes libros artium quas batier.<br />
liberales vocant, timc nequissimus malamm cupiditatum servus<br />
per meipsum legi et intellexi, quoscumque legere potui ? Et<br />
gaudebam in eis, et nesciebam unde esset quidquid ibi vemm<br />
et certum esset. Dorsum enim habebam ad lumen, et ad ea<br />
quae illuminantm*, faciem : unde ipsa facies mea, qua illu-<br />
minata cemebam, non illuminabatur. Quidquid de arte lo-<br />
quendi et disserendi, quidquid de dimensionibus figuramm, et<br />
de musicis et de nimieris, sine magna difficultate, nullo homi-<br />
num tradente, intellexi, scis tu, Domine Deus meus ;<br />
quia et<br />
celeritas intelligendi, et dispiciendi acumen*, donum tuum<br />
est: sed non inde sacrificabam tibi. Itaque mihi non ad<br />
usum, sed ad pemiciem magis valebat, quia tam bonam<br />
partem suhstantioi mecB sategi habere in potestate : et forti- p^ ^g<br />
tudinem meam non ad te cusiodieham ; sed profectus sum 10-<br />
abs te in longinquam regionem, ut eam dissiparem in mere- ^^^iJ^'<br />
trices cupiditates*. Nam quid mihi proderat bona res, non 30.<br />
utenti bene ? Non enim sentiebam illas artes etiam ab studio-<br />
sis et ingeniosis difficillime intelHgi, nisi cum eis easdem<br />
conabar exponere ; et erat ille excellentissimus in eis, qui me<br />
exponentem non tardius sequeretur.
62 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI CONF. LIB. IV.<br />
31. Sed quid mihi hoc proderat, putanti quod tu, Domine<br />
Deus veritas, coi*pus esses lucidum et immensum, et ego<br />
frustum de illo coi^pore } Nimia perversitas ! sed sic eram.<br />
Nec erubesco, Deus meus, confiteri tibi in me misericordias<br />
tuas, et invocare te, qui non erubui tunc profiteri hominibus<br />
blasphemias meas, et latrare adversura te. Quid ergo mihi<br />
tunc proderat ingenium per illas doctrinas agile, et nullo adminiculo<br />
humani magisterii tot nodosissimi libri enodati, cum<br />
deformiter et sacrilega turpitudine in doctrina pietatis errarem<br />
? Aut quid tantum oberat parvulis tuis longe tardius<br />
ingenium, cum a te longe non recederent, ut in nido Ecclesiae<br />
tuae tuti plumescerent, et alas charitatis aUmento sana3 fidei<br />
Ps. 62, nutrirent ? O Domine, Deus noster, i?i velamento alarum<br />
Sabatier. ^wa^'WM sjjeremus ; et protege nos, et porta nos. Tti portahis<br />
Is. 46, et parvulos, et usque ad canos tu portahis : quoniam finnitas<br />
nostra quando tu es, tunc est firmitas ; cum autem nostra<br />
est, infirmitas est. Vivit apud te semper bonum nostrum<br />
et quia inde aversi sumus, perversi sumus. Revertamur jam,<br />
Domine, ut non evertamur ; quia vivit apud te sine ullo de-<br />
fectu bonum nostrum, quod tu ipse es: et non timebimus* ne<br />
non sit quo redeamus, quia nos inde ruimus; nobis autem<br />
absentibus non ruit domus nostra, ajternitas tua.<br />
;
LIBER QUINTUS.<br />
Annum fctatis suae exhibet vigesimum nonum, quo scilicet, comperta<br />
Fausti Manichaei iraperitia in iis, quae isti se divinitus scire jactitabant,<br />
propositum in illa secta proficiendi abjecit; quo etiam Romam, ubi<br />
rhetoricam profiteretur, et deinde Mediolanum ut eamdem artem doceret,<br />
abditaDeiprovidentiamissus est; ubi coepit audito Ambrosio resipiscere,<br />
et Manichaeismo abdicato, catechumenus in Ecclesia Catholica denuo<br />
fieri decrevit.<br />
1. Accipe sacrificium confessionum meamm de manu lin- l.<br />
gua) meoB, quam formasti et excitasti, ut confiteatur nomini ^^g^^gjj^<br />
tuo ; et sana omnia ossa mea, et dicant : Dmnine, qiiis similis ad<br />
tihi? Neque enim docet te quid in se agatur qui tibi con-iaudan-<br />
fitetur; quia oculum tuum non excludit cor clausum, nec^"manum<br />
tuam repellit dmitia hominum : sed solvis eam, cum iq\<br />
voles, aut miserans aut vindicans; et non est qui se ahscondatv^. 18,<br />
a calore tiio. Sed te laudet anima mea, ut amet te ; et con-<br />
fiteatur tibi miserationes tuas, ut laudet te. Non cessat nec<br />
tacet laudes tuas universa creatura tua; nec spiritus omnis<br />
hominis per os conversmn ad te, nec animalia nec corporalia<br />
per os considerantium ea; ut exsurgat in te a lassitudine<br />
anima nostra, innitens ^*<br />
eis qua^ fecisti, et transiens ad te qui<br />
fecisti haec mirabiliter : et ibi refectio et vera fortitudo.<br />
2. Eant et fiigiant a te inquieti et iniqui : et tu vides eos, II-<br />
ct distinguis umbras ; et ecce pulchra sunt cum cis omnia, et sentiani<br />
ipsi turpes sunf. Et quid nocuerunt tibi ^"<br />
} aut in quo impe- iniquos<br />
num tuum dehonestavenmt'', a coehs usque m novissima justum fugere<br />
itaque<br />
* In quem locum quisque ceciderit, Civit. Dei, 1. xi. c. 23.<br />
ibi debet incumbcre utsurgat. Ergo ipsis ^ Dicuntur in Scripturis inimici Dci, *^''® .<br />
carnalibus formis, quibus detinemur, ni- qui non natura, sed vitiis adversantur ^°"^^'"^'*<br />
tendum est ad eas cognoscendas, quas ejus imperio : nihil ei valentes nocere,<br />
caro non nuntiat. Eas enim carnales sed sibi. Inimici enim sunt resistendi<br />
voco, qua; per carnem sentiri queunt, id voluntate, non potestate lajdendi. Ibid.<br />
est, per oculos, per aures, ceterosque cor- xii. 3.<br />
poris sensus. His ergo carnalibus vel d Non efficiunt malitia sua ut sub Dei<br />
corporalibus formis inhaerere amore pue- administratorisimperio, virtute, sapientia,<br />
ros necesse est, adolescentes vcro prope et decus et ordo universitatis aliqua ex<br />
necesse est, hinc jam procedente atate parte turpetur ; cum suis quibuscumque<br />
non est necesse. Aug.de veraRelig. c. 24. voluntatibus etiam malis tribuantur certi<br />
b Sicut pictura cum colore nigro, suo et congrui limites potestatum, et pondera<br />
loco posito, ita universitas rerum, si quis meritorum, ut etiam cum ipsis convenipossit<br />
intueri, etiam cum peccatoribus enter justeque ordinatis universitas pulpulchra<br />
est, quamvis per se ipsos consi- chra sit. Aug. de Gen. ad lit. 1. xL<br />
deratos sua deformitas turpet. Aug. de c. 21.<br />
^ k<br />
'<br />
:<br />
""*
64 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Ps. 1 38, et integrum ? Quo enim fugemnt, cum fugerent a facie tua ?<br />
J^^ ^g<br />
aut ubi tu non invenis eos? Sed fugemnt, ut non viderent te<br />
14, videntem se, atque excsecati in te ofFenderent; quia non de-<br />
Sap. U^gg^i^ aliquid eoriim qu(B fecisti ; in te offenderent injusti, et<br />
Sab. juste vexarentur* ; subtrahentes se lenitati tuae, et offendentes<br />
in rectitudinem tuam, et cadentes in asperitatem suam*.<br />
Videlicet nesciunt quod ubique sis, quem nullus circumscribit<br />
locus, et solus es praesens, etiam iis qui longe fiunt a te.<br />
Convertantiu* ergo et quaerant te, quia non sicut ipsi desememnt<br />
creatorem suum, ita et tu deseruisti creaturam tuam.<br />
Ipsi convertantur, et quaerant te; et ecce ibi es in corde<br />
eomm, in corde confitentium tibi, et projicientium se in te, et<br />
plorantium in sinu tuo post vias suas difficiles : et tu facilis<br />
tergens lacrymas eomm ; et magis plorant et gaudent in fle-<br />
tibus, quoniam tu, Domine, non aliquis homo caro et sanguiSy<br />
sed tu, Domine, qui fecisti, reficis et consolaris eos. Et ubi<br />
ego eram, quando te quaerebam ? Et tu eras ante me ; ego<br />
autem et a me discesseram, nec me inveniebam ;<br />
te!<br />
quanto minus<br />
in. 3. Proloquar in conspectu Dei mei annum illum undetrige-<br />
sto Ma-<br />
simum setatis meae. Jam venerat Carthaginem quidam Mani-<br />
nichffio, chaeomm episcopus, Faustus** nomine, magnus laqueus diaboH:<br />
philoso-<br />
^t multi implicabantur in eo per illecebram suaviloquentiae<br />
phorum quam e^o tametsi laudabam, discemebam tamen a veritate<br />
i «^<br />
cjecitate<br />
• t i i t i<br />
qui per rerum, quarum discendamm avidus eram ; nec quah vasculo<br />
^^^^^^onis, sed quid mihi scientiae comedendum apponeret<br />
rasCr'<br />
atorem nominatus apud eos ille Faustus, intuebar. Fama enim de<br />
nove^°°* ^^ praelocuta mihi erat quod esset honestamm omnium doc-<br />
'unt. trinamm peritissimus, et apprime discipUnis hberahbus erudi-<br />
tus. Et quoniam multa philosophomm legeram, memoriaeque<br />
mandata retinebam, ex eis qusedam comparabam illis Manichaeomm<br />
longis fabuHs®: et mihi probabiliora ista videbantur,<br />
Sap. 13, quae dixemnt iUi, qui tantum potuerunt valere, ut possent<br />
Sabat<br />
(i^^ti^nure s(BCulum, quanquam ejiis Dominum minime invene-<br />
Ps, 137, rint. Quoniam magnus es, Domine, et humilia respicis<br />
^*<br />
19* V.<br />
'<br />
excelsa aiitem a longe cognoscis: nec propinquas nisi ohtritis<br />
Sab. d Faustus quidam fuit, gente Afer, patris sui hominis pauperis Milevitani.<br />
civitate Milevitanus, eloquio suavis, inge- (ib. v. 5.) Delicias Fausti, notas omnibus<br />
nio callidus. Aug. c. Faust. 1. i. init Auditoribus Manichaeorum et eis maxime<br />
Deliciarum affluentia non solum Matta- qui sunt Romee. (ib.7.) Erat Fausto inge-<br />
rios [Manichaeos ita dictos quia in mattis nium. (ib. xvi. 26.)<br />
dormierunt] fastidiebat, sed etiam domum « Vid, e. g. sup. L. iii. c. 6. not. c.<br />
; ;
CONFESSIONUM LIBER V. 65<br />
corde; ncc inveniris a superbis, nec si illi curiosa peritia<br />
nuinerent stellas et arenam, et dimetiantur sidereas plagas, et<br />
vestigent vias astrorum.<br />
4. Mente enim sua qua^runt ista, et ingenio quod tu dedisti<br />
eis ; et multa invencrunt, et praenuntiaverunt ante multos annos<br />
defectus luminarium solis et luna3, quo die, qua liora, quanta<br />
ex parte futuri essent; et non eos fefellit numerus, et ita factum<br />
est ut }>ra3nuntiaverunt : et scripserunt regulas indagatas, et<br />
leguntm' hodie, atque ex eis pra^nmitiatur quo anno et quo<br />
mense anni, et quo die mensis, et qua hora diei, et quota parte<br />
hmiinis sui defectm-a sit hma vel sol ; et ita fiet ut praenun-<br />
tiatur. Et mirantur ha3c homines et stupent qui nesciunt ea,<br />
et exsidtant atque extolluntur qui sciunt; et per impiam<br />
superbiam recedentes et deficientes a hmiine tuo, tanto ante<br />
sohs defectum futunun praevident, et in pra^sentia suum non<br />
vident. Non enim rehgiose quaerunt unde habeant ingenium<br />
quo ista quserunt. Et invenientes quia tu fecisti eos, non ipsi<br />
dant tibi se ut serves quod fecisti, et quales se ipsi fecerant<br />
occidunt se tibi*,et tiiicidant exaUationes^suas sicut volatilia Vs.8,q,<br />
et curiositates* suas sicut j^isces inaris, quihus perambulant^'<br />
secretas semitas abi/ssi, et luxmias^ suas sicut j^ecora campi;<br />
ut tu, Deiis ianis eckuv, consumas mortuas curas eomm re- Deut. 4,<br />
24<br />
creans eos immortahter.<br />
5. Sed non noverunt viam, Verbinn tuum, per quod fecisliZo\i. l,<br />
ea qua3 numerant, et ipsos qui nmnerant, et sensum quo cer- *<br />
nunt quae numerant, et mentem de qua numerant ; et sapien- Ps. 146,<br />
tixe tu(R non est numerus. Ipse autem \jm.^Qmi\\^ factus est<br />
nobis sapientia, et justitia, et sanctijicatio ; et numeratus est i, 30.<br />
inter nos, et sohit tributum Caesaii. Non noverunt hanc iMat. 17,<br />
viam ^, qua descendant ad iUum a se, et per eum ascendant '<br />
* Pecora carujn congruentissime accipi- sed " perambulanl" dixit, ostendens per-<br />
untur homines in carnis voluptate gau- tinacissimum studiun) inania et prctter-<br />
dentes, ubi nihil arduum, nihil laborio- fluentia requirentium." Aug. in. Ps. viii.<br />
sum adscendunt.—Vide nunc etiam vo- §. 13. De hac auteni triplici vitiorum<br />
liicres cali, superbos, de quibus dicitur, distributione, vid. sup. L. iii. §. 16. et<br />
posuernnt in cceluin os suum. Vide quam inf. x. c. 30 sqq.<br />
in altum vento portentur, qui dicunt, /f/tf<br />
Ipse patria quo imus, ipse via qua<br />
guam &i.c. Ps.xi.5.—Intuere etiam pj>res imus ; per ipsum ad ipsum eamus, et<br />
maris, h. e. curiosos, qui perambulant se- non erramus. Aug. Ser. 92. Deus<br />
viitas maris i. e. inquirunt in profundo Christus patria est quo imus ; honio<br />
hujus saeculi temporalia, quae tanquam Cluistus via est qua imus. Ib. 123.<br />
seraitjB in mari tam cito evanescunt et §.3. (Christus) deducit (nos) tamquam<br />
intereunt, quam rursus aqua confunda- dux, et in se ducit, tanquam via, et ad<br />
tur, postquam transeuntibus locum dede- se perducit, tanquara patria. Aug. ia<br />
rit.—Non enira ait tantum " ambulant" Ps. Ix. §. 4.<br />
F
66 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Is. 14, ad eum. Non novenmt hanc viam, et putant se excelsos<br />
12,4. 'esse cum sicleribus et lucidos ; et ecce rtierunt in terram^ et<br />
Rom. \,ohscuratum est insipiens cor eorum. Et multa vera de crea-<br />
tm'a dicunt, et Veritatem, creaturse Artificem, non pie quaemnt,<br />
Ibid. et ideo non inveniunt: aut si inveniunt, cognoscentes Deum^<br />
non sicut Beum honorant, aut gratias agunt ; sed evanescunt<br />
in cogitationihus suis^ et dicunt se esse sapientes, sibi tribuendo<br />
quae tua smit, ac per hoc student perversissima caecitate etiam<br />
tibi tribuere quae sua sunt, mendacia scilicet in te conferentes,<br />
ver. 23. qui veritas es, et immutantes gloriam incorrupti Dei in simi-<br />
litudinem imaginis corruptihilis hominis, et volucrum, et<br />
ver. 25. quadrupedum, et serpentum, et convertunt veritatem tuam in<br />
mendacium ; et colunt, et serviunt creaturad potius quam<br />
Creatori.<br />
6. Multa tamen ab eis, ex ipsa creatura, vera dicta retinebam<br />
; et occiurebat mihi ratio per numeros et ordinem temporum,<br />
et visibiles attestationes siderum, et conferebam cum<br />
dictis Manichsei, quse* de his rebus multa scripsit copiosis-<br />
sime delirans ; et non mihi occurrebat ratio nec solstitiorum et<br />
sequinoctiomm, nec defectuum kmiinarium, nec quidquid tale<br />
in libris ssecularis sapientiae didiceram. Ibi autem credere<br />
jubebar, et ad illas rationes numeris et oculis meis exploratas<br />
non occurrebat, et longe diversum erat.<br />
IV. 7. Numquid, Domine Deus veritatis, quisquis novit ista,<br />
cognitio j^^ placet tibi ? Infehx enim homo qui scit illa omnia, te<br />
bcat. autem nescit: beatus autem qui te scit, etiam si illa nesciat^'.<br />
Qui vero et te et illa novit, non propter illa beatior, sed propter<br />
Rom. i,te solum beatus est, si cognoscens te, sicut Deum glorijicet, et<br />
gratias agat, et non evanescat in cogitationihus suis, Sicut<br />
enim melior est qui novit possidere arborem, et de usu ejus<br />
tibi gratias agit, quamvis nesciat vel quot cubitis alta sit, vel<br />
quanta latitudine difFusa ;<br />
quam iUe qui eam metitur, et omnes<br />
ramos ejus numerat, et neque possidet eam, neque creatorem<br />
ejus novit aut diligit: sic fidelis homo, cujus totus mundus<br />
2 Cor. divitiamm est, et quasi 7iihil hahens, omnia possidet, inhae-<br />
» ' rendo tibi cui serviunt omnia, quamvis nec saltem septentrionum<br />
gyros noverit ; dubitare stultum est quin utique melior<br />
g Laudabilior est animus, cui nola ignorans ipse qua ingrediatur ad saluest<br />
vel infirmitas sua, quam qui ea non tem ac firmitatem suam. Aug. de Trin.<br />
respecta, vias siderum scrutatur etiam iv. prooem.<br />
cogniturus, aut qui jam cognitas tenet,
CONFESSIONUM LIBER V. 67<br />
sit quam meiisor codU, et numerator siderum, et pensor elementomm,<br />
et negligens tui, qui (yninia in memura et numeroet Sap. ii,<br />
pondere disjwsuisii.<br />
8. Sed tamen quis quaerebat Manichaeum nescio quem etiam v.<br />
ista scribere, sine quorum peritia pietas disci poterat.? Dixisti ^.,^^"'jg<br />
enim homini, Ecce pietas et sapientia ; quam ille ignorare astris<br />
. ^<br />
.<br />
.<br />
•<br />
i.<br />
imperi-<br />
posset, etiamsi ista perfecte nosset: ista vero qma non noverat, tia in-<br />
irapudentissime audens docere, prorsus illam nosse non posset. ^^s^'"^<br />
Vanitas est enim mundana ista etiam nota profiteri, pietas in cste-<br />
autem tibi confiteri. Unde ille devius, ad hoc* ista multum [|^^[^^'^'<br />
locutus est, ut convictus ab eis qui ista vere didicissent, quis Job 28,<br />
esset ejus sensus in cseteris quaj abditiora sunt, manifeste l^X.^'<br />
cognosceretur. Non enim parvi existimari se voluit, sed<br />
Spiritum sanctum consolatorem et ditatorem fidehum tuomm,<br />
auctoritate plenaria personalitersinse esse persuadere conatus<br />
est. Itaque, cum de ccelo ac stellis, et de solis ac lunae moti-<br />
bus falsa dixisse deprehenderetur, quamvis ad doctrinam reli-<br />
gionis ista non pertineant, tamen ausus ejus sacrilegos fuisse<br />
satis emineret ; cum ea non solum ignorata, sed etiam falsata,<br />
tam* vesana superbiae vanitate diceret, ut ea tanquam divinae<br />
persona)** tribuere sibi niteretur.<br />
9. Cum enim audio christianum aUquem fratrem, illum aut<br />
illum, ista nescientem, et ahud pro alio sentientem, patienter<br />
intueor opinantem hominem; nec illi obesse video, cum de te,<br />
Domine creator omnium, non credat indigna, si forte situs et<br />
habitus creaturae corporalis ignoret. Obest autem si hoc ad<br />
ipsam doctrina) pietatis formam pertinere arbitretur, et perti-<br />
8 Promi-sionem Domini Jesu Christi dicta sunt.' Nos audientes Paulum hoc<br />
de Paracleto Spiritu-sancto in suo hzere- dicere, venit JNJanichaeus cum praedicasiarcha<br />
IManichfeo dicunt esse comple- tione sua, et suscepiraus eum secundum<br />
tam. Unde se in suis litteris Jesu Christi quod Christus dixit, ' Mitto vobis Spiritum<br />
apostolum dicit, eo quod Jesus Christus sanctum :' et Paulus venit et dixit, quia<br />
se raissurum esse promiserit, atque in illo et ipseventurus est, et postea nemo venit:<br />
miserit Spiritum Sanctum. Propter quod ideo suscepimus ManichKum. Et quia<br />
etiam ipse Manichajus duodecim disci- venit Manichaeus, et per suam praedicapulos<br />
habuit, ad instar apostolici numeri, tionem docuit nos initium, medium, et<br />
quem numerum Manichaei hodieque cus- finem ; docuit nos de fabrica mundi,<br />
todiunt. Aug. de Ha;res. quare facta est, et unde facta est, et<br />
h Ob has scilicet fabulas astronomicas quia fecerunt ; docuit nos quare dies, et<br />
AJanichaeum Paracletum fuisse credide- quare nox ; docuit nos de cursu solis<br />
runt sectatores ejus, teste Felice ap. Aug. et lunaj : quia hoc in Paulo non audivi-<br />
Acta c. Fel. Man. i. 9. " Paulus enira raus, nec in ceterorum Apostolorum<br />
dicit, * ex parte<br />
cum<br />
scimus, et ex parte pro- scripturis : hoc crediraus, quia ipse est<br />
phetamus :<br />
venerit autem quod per- Paracletus."<br />
fectum est, abolebuntur ea quae ex parte<br />
f2
68 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
nacius affinnare audeat quocl igiiorat. Sed etiam talis infirmi-<br />
tas in fidei cunabulis a charitate matre sustinetur, donec assur-<br />
Eph. 4, gat no\ us homo in virum perfectiim, et circumferri non possit<br />
'<br />
elo-<br />
* omni<br />
vento doctrinoi. In illo autem qui doctor, qui auctor,<br />
qui dux et princeps eorum quibus illa suaderet, ita fieri ausus<br />
est, ut qui eum sequerentur, non quemlibet hominem, sed<br />
Spiritum tuum sanctum se sequi arbitrarentur ; quis tantam<br />
dementiam, sicubi falsa dixisse convinceretur, non detestandam<br />
longeque abjiciendam esse judicaret? Sed tamen nondum<br />
liquido compereram utrum etiam secimdum ejus verba,<br />
vicissitudines longiorum et breviorum dierum atque noctium,<br />
et ipsius noctis et diei, et deliquia luminum, et si quid ejusmodi<br />
in aliis libris legeram, posset exponi ; ut, si forte posset,<br />
incertum quidem mihi fieret utrum ita se res haberet, an non<br />
ita ; sed ad fidem meam illius auctoritatem, propter creditam<br />
sanctitatem , procponerem<br />
.<br />
VI. 10. Et per annos ferme ipsos novem, quibus eos animo<br />
vagabundus audivi, nimis extento desiderio ventumm exspec-<br />
quens, tabam istum Faustum. Caiteri enim eorum, in quos forte<br />
sed li- . . . . •,. .. -1 , . .<br />
bera- mcuiTissem, qui tahum rerum quaestionibus a me objectis<br />
^\" ^'^" deficiebant, iRum mihi promittebant, cujus adventu collatoque<br />
rum ex- colloquio faciUime mihi haec, et si qua fortemajora quacrerem,<br />
P^'^^' enodatissime expedirentur. Ergo ubi venit, expertus sum<br />
hominem gratum et jucundum verbis, et ea ipsa quae illi<br />
solent dicere, multo suavius gamentem. Sed quid ad meam<br />
sitim pretiosiorum poculorum decentissimus ministrator ?<br />
Jam rebus taUbus satiatae erant aures mea? : nec ideo mihi<br />
meliora videbantur, quia mehus dicebantur ; nec ideo vera<br />
quia discita :<br />
nec ideo sapiens anima, quia vultus congruus<br />
et decorum eloquium. IIU autem qui eum mihi promittebant,<br />
non boni remm existimatores erant ; et ideo iUis videbatur<br />
prudens ct sapiens, quia delectabat eos loquens. Sensi autem<br />
aUud genus hominum etiam veritatem habere suspectam, et ei<br />
noUe acquiescere si compto atque uberi sermone promeretur.<br />
Me autem jam docueras, Deus meus, miris et occuUis modis<br />
et propterea credo quod tu me docueris, quoniam vemm est,<br />
nec quisquam pra^ter te aUus est doctor veri, ubicumque et<br />
undecumque clamerit'. Jam ergo abs te didiceram, nec eo<br />
debere videri aUquid verum dici, quia eloquenter dicitur; nec<br />
* Vid. L. vii. $. 15. et not. ibid.<br />
;
CONFESSIONUM LIBER V. 69<br />
eo lalsiim, (luia incomposite sonant signa labiorum : rursus,<br />
nec ideo vemm, quia impolite enuntiatur; nec ideo falsum,<br />
quia splendidus sernio est: sed perinde esse sapientiam et<br />
stultitiam, sicut sunt cibi utiles et inutiles ; verbis autem<br />
oniatis et inornatis, sicut vasis urbanis et nisticanis, uti*osque<br />
cibos possc ministrari.<br />
11. Igitur aviditas mea, qua illum tanto tempore exspecta-<br />
veram hominem, delectabatur quidem motu affectuque dispu-<br />
tantis, et verbis congnientibus, atque ad vestiendas sententias<br />
facile occurrentibus. Delectabar autem et cum multis, vel<br />
etiam pra? multis laudabam ac efferebam ; sed moleste habebam<br />
quod in coetu audientium non sinerer illi ingerere, et<br />
partiri cum eo curas quajstionum mearum, conferendo familia-<br />
riter, et accipiendo ac reddendo sermonem. Quod ubi potui,<br />
et aures ejus cum familiaribus meis eoque * tempore occupare<br />
coepi, quo non dedeceret altemis disserere, et protuli quaedam<br />
quoD me movebant; expertus sum prius hominem expertem<br />
liberalium disciplinamm, nisi grammatica?, atque ejus ipsius<br />
usitato modo. Et quia legerat aliquas Tullianas orationes, et<br />
paucissimos Senecae libros, et nonnuUa poetamm, ct sua?<br />
sectoB si qua volumina Latine atque composite conscripta<br />
erant, et quia aderat quotidiana sermocinandi exercitatio<br />
inde suppetebat eloquium, quod fiebat acceptius magisque<br />
seductorium moderamine ingenii, et quodam lepore naturali.<br />
Itane est ut recolo, Domine Deus meus, arbiter conscientiaj<br />
meae ? Coram te cor meum et recordatio mea, qui me tunc<br />
agebas abdito secreto providentia) tua3, et inhonestos errores Ps. 49,<br />
meos jam convertebas ante faciem meam, ut viderem et odis- ^^-<br />
sem.<br />
12. Nam posteaquam ille mihi imperitus earum artium, vii.<br />
quibus eum excellere putaveram, satis appamit, dcsperare ^^'^°^'<br />
ccepi posse eum mihi illa qua) me movebant aperire atquesecta<br />
dissolvere ; quorum quidem ignams posset veritatem tenere ch»o-"<br />
pietatis, sed si manichaius non esset. Libri quippe commrum.<br />
pleni sunt longissimis fabulis'', de ccelo et sideribus, et sole et<br />
hma :<br />
quae mihi eum, quod utique cupiebam, collatis numerorum<br />
rationibus, quas alibi cgo lcgeram, utrum potius itaessent<br />
ut Manichiei libris continebantur, an certe vel par etiam inde<br />
ratio redderetur, subtiliter explicare posse jam non arbitrabar.<br />
^ Vid. sup. ad L. iii. c. 6. $. 10.<br />
;
70 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Quse tamen ubi consideranda et discutienda protuli, modeste<br />
sane ille nec ausus est subire ipsam sarcinam. Noverat enim<br />
se ista non nosse, nec eum puduit confiteii. Non erat de<br />
talibus quales multos loquaces passus eram, conantes ea me<br />
docere, et dicentes nihil. Iste vero cor habebat, etsi non<br />
rectum ad te, nec tamen nimis incautum ad seipsum. Non<br />
usquequaque imperitus erat imperitiaa suge, et noluit se temere<br />
disputando in ea coarctari, unde nec exitus ei uUus, nec<br />
facilis esset reditus : etiam hinc mihi amphus placuit. Pul-<br />
chrior est enim temperantia confitentis animi, quam illa quae<br />
nosse cupiebam : et eum in omnibus difficihoribus et subtiU-<br />
oribus quajstionibus talem inveniebam.<br />
13. Refi^acto itaque studio quod * intenderam in Manichsei<br />
Htteras, magisque desperans de casteris eorum doctoribus,<br />
quando in multis quae me movebant, ita ille nominatus ap-<br />
paruit ; ccepi cum eo pro studio ejus agere vitam, quo ipse<br />
flagTabat in eas Htteras, quas tunc jam rhetor Carthagini<br />
adolescentes docebam ; et legere cum eo, sive quse ille audita<br />
desideraret, sive qua3 ipse tah ingenio apta existimarem.<br />
Caeterum conatus omnis meus, quo proficere in illa secta<br />
statueram, illo homine cognito prorsus intercidit : non ut ab<br />
eis omnino separarer, sed quasi mehus quidquam non inve-<br />
niens, eo quo jam quoquo modo irrueram, contentus interim<br />
esse decreveram, nisi ahquid forte quod magis ehgendum<br />
esset eluceret. Ita ille Faustus, qui muUis laqueus mortis<br />
exstitit, meum quo captus eram relaxare jam coeperat, nec<br />
volens nec sciens. Manus enim tuae, Deus meus, in abdito<br />
providentiae tuae, non deserebant animam meam ; et de san-<br />
guine cordis matris mese, per lacrymas ejus diebus ac nocti-<br />
Joel 2, bus pro me sacrificabatur tibi ; et egisti meciim miris modis *.<br />
p^* Tu iUud egisti, Deus meus. Nam a Domino gressus hominis<br />
23. diriguntur ; et viani ejus volet. Aut qua) procuratio salutis,<br />
' ^ ^^*<br />
praeter manum tuam, reficientem quae fecisti }<br />
VIII. 14. Egisti ergo mecum ut mihi persuaderetur Romam per-<br />
citur^^^* &^^^? ®t potius ibi docere quod docebam Carthagine. Et hoc<br />
Romam uudc mihi persuasum est*, non praeteribo confiteri tibi; quo-<br />
matns niam et in his aUissimi tui recessus, et praesentissima in nos<br />
volun- misericordia tua cogitanda et praedicanda est. Non ideo<br />
tatem. , . , .<br />
Komam pergere volui, quod majores quaestus, majorque mihi<br />
dignitas ab amicis, qui hoc suadebant, promittebatur ;<br />
quan-
CONFESSIONUM LIBER V. 71<br />
quani et ista ducebant animum tunc meum: sed illa erat<br />
causa maxima ct pene sola, quod audiebam quietius ibi<br />
studere adolescentes, et ordinatiore disciplina; coercitione<br />
sedari, ne in ejus scholam quo magistro non utuntur, passim<br />
et proterve irruant; nec eos admitti omnino, nisi ille per-<br />
miserit. Contra, apud Carthaginem foeda est et intemperans<br />
Ucentia scholasticorum. Irrumpunt impudenter, et prope<br />
furiosa fronte perturbant ordinem, quem quisque discipulis<br />
ad proficiendum instituerit. Multa injmiosa faciunt mira<br />
hebetudine, et punienda legibus, nisi consuetudo patrona sit<br />
hoc miseriores eos ostendens, quo jam, quasi liceat, faciunt<br />
quod per tuam a^teniam legem nunquam Ucebit; et impune<br />
se facere arbitrantur, cum ipsa faciendi ca^citate puniantur, et<br />
incompai-abihter patiantur pejora, quam faciimt. Ergo quos<br />
mores, cum studerem, meos esse nolui*; eos, cum docerem,<br />
cogebar pei-peti ahenos: et ideo placebat ire ubi talia non<br />
fieri, omnes qui noverant, indicabant. Verum autem tii, spesVs. 141,<br />
mea et portio mea hi terra «;iVe^z//z/?/i, ad mutandum terrarum^*<br />
locum pro salute animae mese, et Carthagini stimulos quibus<br />
inde aveUerer, admovebas, et Romse illecebras quibus attra-<br />
herer, proponebas mihi per homines qui diligebant* vitam<br />
mortuam, hinc insana facientes, inde vana pollicentes ; et ad<br />
corrigendos gressus meos utebaris occulte et illorum et mea<br />
perversitate. Nam et qui pertmbabant otium meum, foeda<br />
rabie ca^ci erant ; et qui invitabant ad ahud, teiTam sapiebant.<br />
Ego autem qui detestabar hic veram miseriam, ilKc falsam<br />
felicitatem appetebam.<br />
15. Sed quare hinc abirem, et illuc irem, tu sciebas, Deus;<br />
nec indicabas mihi nec matri, qua? me profectum atrociter<br />
planxit, et usque ad mare secuta est. Sed fefelli eam violenter<br />
me tenentem, ut aut revocaret, aut mecum pergeret ; et finxi<br />
me amicum nolle deserere, donec vento facto navigaret. Et<br />
mentitus sum matri, et iUi matri, et evasi : quia et hoc tu<br />
dimisisti mihi misericorditer, servans me ab aquis maris,<br />
plenum exsecrandis sordibus, usque ad aquam gratia? tuae,<br />
qua me abluto siccarentur flumina matemomm oculomm,<br />
quibus pro me quotidie tibi rigabat terram sub vultu suo. Et<br />
tamen recusanti sine me redire, vix persuasi ut in loco, qui<br />
proximus nosti-ae navi erat Memoria" beati Cypriani, maneret<br />
It " Memohi.i:, Oratoria, in quibus Faust. Manich. xx. 21. Populus Chris-<br />
leconduntur Sanctorum corpora. Aug. c. tianus Memorias JNIartyrum religiosa so-<br />
;
72 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
ea nocte. Sed ea nocte clanculo ego profectus sum : illa autem<br />
nonmansit* orando et flendo. Et quid a te petebat, Deus<br />
meus, tantis lacrymis, nisi ut navigare me non sineres ? Sed<br />
tu alte consulens, et exaudiens cardinem desiderii ejus, non<br />
curasti quod tunc petebat, ut me faceres * quod semper pete-<br />
bat. Flavit ventus, et implevit vela nostra, et littus subtraxit<br />
aspectibus nostris: in quo mane illa insaniebat dolore, et<br />
querelis, ac gemitu implebat aures tuas contemnentis ista*;<br />
cum et me cupiditatibus meis raperes ad finiendas ipsas<br />
cupiditates, et illius carnale desiderium justo dolonun flagello<br />
vapularet. Amabat enim secum praesentiam meam more<br />
matmm, sed multis multo amplius ; et nesciebat quid tu illi<br />
gaudiorum facturus esses dc absentia mea. Nesciebat ; ideo<br />
flebat et ejulabat, atque illis cruciatibus arguebatur in ea<br />
reliquiarium Evae*, cum gemitu quaerens quod cum gemitu<br />
pepererat. Et tamen post accusationem fallaciarum et cmde-<br />
litatis meae, conversa rursus ad deprecandum te pro me, abiit<br />
ad solita, et ego Romam.<br />
IX. 16. Et ecce excipior ibi flagello a^gritudinis corporalis, et<br />
Febri<br />
correp ibam ad inferos, portans omnia mala quffi commiseram et in<br />
tusperi-te, et in me, et in alios, multa et gravia, super originalis<br />
laborat.<br />
peccati vinculum quo omnes in Adam morimur. Non enim<br />
1 Cor. quidquam eorum milii donaveras in Christo ; nec solverat ille<br />
y ' ' in cruce sua* inimicitias quas tecum contraxeram peccatis<br />
14. meis. Quomodo enim eas solveret in cmce pliantasmatis ',<br />
lennitate concelebrat, et ad excitandam hodie qui non credunt carnem habuisse<br />
imitationem, et ut meritis eorum conso- Christum : quia et partum virginis decietur<br />
atque orationibus adjuvetur : ita struunt, et nolunt eum natum ex femina<br />
tamen ut nulli INIartyrum, sed ipsi Deo credere. " Verbum caro factum est,"<br />
Martyrum sacrificemus, quamvis in Me- prorsus alienant a sua fide, vel potius a sua<br />
moriis Martyrum constituamus altaria. infidelitate. Totam istam dispensationem<br />
Du Cange, sub v. salutis nostraj, quod factus est homo pro<br />
1 Christum novissimis temporibus ve- inveniendo homine, qui Deus fecerat<br />
nisse ad animos, non ad corpora libe- hominem ; totum hoc, quod Christus in<br />
randa. Nec fuisse in carne vera, sed remissionem peccatorem nostrorum vesimulatam<br />
speciem carnis ludificandis hu- rum, non falsum sanguinem fudit, et de<br />
manis sensibus proebuisse, ubi non solum vero suo sanguine chirographum peccamortem,<br />
verum etiam resurrectionem simi- torum nostrorum delevit; hoc totum haeliter<br />
mentiretur. Aug.de Ha^res. Vid.inf. retici damnabiles evacuare conantur.<br />
c. 10. fin. 1. ix.c. 3. *$. 6. 'AtX»; (pvcrii ouK Totum hoc, ut Manichaei credunt, quod<br />
a,irehyiffxtt. xui ffxia ffa^xhs eu
CONFESSIONUM LIBER V. 73<br />
quod de illo credideram ? Quam ergo falsa mihi videbatur<br />
mors camis ejus, tam vera erat animae meae : et quam vera<br />
erat mors caniis ejus, tam falsa vita animie meje, qua) id non<br />
credebat. Et ingravescentibus febribusjam ibam et peribam Fs.[>8,9.<br />
Quo enim irem, si tunc hinc abirem, nisi in ignem atque *^<br />
*<br />
tormenta digna factis meis in veritate ordinis tui ? Et illa hoc<br />
nesciebat, et tamen pro me orabat absens. Tu autem ubique<br />
praesens, ubi erat exaudiebas eam; et ubi eram miserebaris<br />
mei, ut recuperarem sahitem corporis mei, adhuc insanus<br />
corde sacrilego. Neque enim desiderabam in illo tanto peri-<br />
culo baptismum tuum ; et melior eram puer, quando illum de<br />
matema pietate flagitavi, sicut jam recordatus atque confessus"<br />
sum. Sed in dedecus meum creveram, et consiHa medicinae<br />
tuae demens irridebam", qui me non sivisti talem bis mori.<br />
Quo vuhiere si feriretiu* cor matris, nunquam sanaretur. Non<br />
enim satis cloquor quid erga mc habebat animi, et quanto<br />
majore solhcitudine me parturiebat spiritu, quam came pepe-Gal. 4,<br />
^^*<br />
rerat.<br />
17. Non itaque video quomodo sanaretur, si mea taUs illa mors<br />
transverberasset viscera dilectionis ejus. Et ubi essent tantae<br />
preces et tam crebrae sine intemiissione, nusquam nisi ad te ?<br />
An vero tu, Deus misericordiarum, spenieres cor contritum et Ps. 50,<br />
humiUatum vidua) castae ac sobria3, frequentantis eleemosy-^^*<br />
nas, obsequentis atque servientis sanctis tuis, nullum chem<br />
praetermittentis oblationem ad altare tuum ; bis in che, mane<br />
et vespere, ad ecclesiam tuam sine ulla intennissione venien-<br />
tis, non ad vanas fabulas et aniles loquacitates, sed ut te<br />
audiret in tuis semionibus, et tu illam in suis orationibus.<br />
Hujusne tu lacrymas, quibus non a te aurum et argentum<br />
petebat, nec aliquod mutabile aut vohibile bonum, sed salu-<br />
tem anhnae fihi sui; tu cujus munere tahs erat, contemneres<br />
et repelleres ab auxiho tuo ? Nequaquam, Domine. Imo<br />
vero aderas, et exauchebas, et faciebas ordine quo praedes-<br />
tinaveras esse faciendmn. Absit ut tu falleres eam in ihis<br />
visionibus et responsis tuis, qua3 jam com.memoravi, et qua)<br />
non commemoravi^quae illa fideh pectore tenebat; etsemper<br />
orans, tanquam chirographa tua ingerebat tibi. Dignaris<br />
ergo ucc resurrexit. Qui ille rp.surgere Sup. 1. i. «. 10.<br />
potuit. qui mortuus non est ? Ergo et " \'id. sup. 1. iv. $. 8<br />
dubitanli discipulo falsas cicatrices osten- Vid. sup. iii. c. 12. init<br />
dit. Aujr. Serm. 37.
74 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Ps. ll7,enim, quoniam in scBculum misericordia tua, eis quibus<br />
^- omnia debita dimittis, etiam promissionibus tuis debitor fieri.<br />
X. 18. Recreasti ergo me ab illa segritudine, et salvum fecisti<br />
zxiie%\is.Jil^um ancillce Ukb, tunc interim corpore, ut esset cui salutem<br />
ceptam meliorem atque certiorem dares. Et jungebar etiam tunc Romae<br />
lii doc- falsis illis atque fallentibus sanctis : non enim tantum Auditnnam.<br />
toribus eorum, quorum e numero erat etiam is in cujus domo<br />
aegrotaveram et convalueram ; sed eis etiam quos electos<br />
vocant. Adhuc enim mihi videbatur non esse nos qui pecca-<br />
mus, sed nescio quam aliam in nobis peccare naturam; et<br />
delectabat superbiam meam extra culpam esse; et cum ali-<br />
Ps. 40, quid mali fecissem, non confiteri me fecisse, ut sanares animam<br />
meamy quoniam peccahat tihi ; sed excusare eam<br />
amabam*, et accusare nescio quid aliud, quod mecum esset,<br />
et ego non essem®. Verum autem totum ego eram, et adversum<br />
me impietas mea me diviserat : et id erat peccatum<br />
insanabilius, quo me peccatorem non esse arbitrabar ; et<br />
exsecrabilis iniquitas te, Deus omnipotens, te in me* ad<br />
pemiciem meam, quam me a te ad salutem malle superaii.<br />
Ps. i40,Nondum ergo posueras custodiam ori meo^ et ostium conti'<br />
Sabat. nenti(B circum lahia mea, ut non declinaret cor meum in<br />
° Qui sunt isti Electi ? Quibus si dixe- factura erat gens illa ? Potuistis premi,<br />
ris, Peccasti ; statim illam defensionem potuistis captivari, potuistis inquinari,<br />
impiaraet pejorem ceteris magisque sacri- potuistis corrumpi : potuit ergo et ille.<br />
legam proferunt, Non ego peccavi, sed Frustum enim quodam mndo, et portigens<br />
tenebrarum. Quae est ista gens uncula naturae ipsius convincit massam.<br />
tenebrarum ? Quae bellum gessit cum Quale est illud quod huc misit, tale est<br />
Deo. Et ipsa peccat, cura tu peccas 1 et illud quod ibi reraansit. Hoc ipsi<br />
Ipsa, inquit, quia commixtus sum illi. dicunt : ipsi fatentur quia duae substantiae<br />
Deus enim qui te commiscuit, quid ti- sunt ; una illa, et una ista. Libri eorum<br />
muit 1 Hoc enim dicunt, quod illa gens hoc habent : et si negant, leguntur, et<br />
tenebrarum rebellaverit adversus Deum, convincuntur.—Vis, o nefande, false<br />
antequam mundus fieret ; et ille cavens Electe, defendere peccatum tuum, ut<br />
ne regna ejus loco adveniente hostili im- quando aliquid mali feceris, non tu fepetu<br />
vastarentur, misit huc membra sua, cisse videaris : quaeris in quem peccatum<br />
substantiam suam, hoc quod ipse est ; si tuum refundas, et refundis in gentem<br />
aurum.aurum; silux.lucem; quidquid tenebrarum. Aug. in Ps. loco proxirae<br />
illud est, hoc misit, et miscuit visceri- cit. Inviti peccamus et cogimur a conbus<br />
gens tenebrarum, dicunt, et fabri- traria et inimica nobis substantia. Fortucavit<br />
inde mundum. Et nos animae, in- nat. Disp. 2. §. 20. Dicimus, quod a<br />
quiunt, de ipsis merabris Dei sumus : sed contraria natura anima cogatur delinpremimur<br />
hic visceribus gentis tenebra- quere. ib. §.21. Sive bonum geramus,<br />
rum, et quidquid peccare dicimur, illa non est carnis ; quia " manifesta sunt<br />
gens peccat. Se quidem videntur excu- opera carnis'' &c. sive malum geramus,<br />
sare a peccato : sed Deum suum non non est animje, quia " fructus spiritus<br />
excusant a crimine timoris, nec ipsam pax" 6cc. Manes Ep. ad Menoch ap.<br />
substantiam Dei sui a crimine corrupti- Aug. Op. Imp. iii. 177. Carnis enim<br />
bilitatis. Si enim incorruptibilis Deus, commixtione ducitur, non propria volun-<br />
si incommutabilis, si incontaminabilis, si tate. Secundinus Ep. ad Aug. §. 2.<br />
immaculabiiis, si irapenetrabilis, quid ei
CONFESSIONUM LIBER V. 75<br />
verha maligna, ad excusajidas excusationes in peccatis, curn<br />
hominihus operantihus iniquitatem ; et ideo adhuc comhina-<br />
hani cuni electis eorum*.<br />
19. Sed tamen jam desperans in ea falsa doctrina me posse<br />
proficere ; eaque ipsa quibus si nihil melius reperirem, con-<br />
tentus esse decreveram, jam remissius negligentiusque retine-<br />
bam. Etenim suborta est etiam mihi cogitatio, prudentiores<br />
cajteris fuisse illos philosophos, quos Academicos appellant,<br />
quod de onmibus dubitandum esse censuerant, nec aliquid<br />
veri ab homine comprehendi posse decreverant. Ita enim et<br />
mihi liquido sensisse videbantur, ut vulgo habenturP, etiam<br />
illorum intentionem nondum intelligenti. Nec dissimulavi<br />
eumdem hospitem meum reprimere a nimia iiducia, quam<br />
sensi eum habere de rebus fabulosis, quibus Manichaei libri<br />
pleni sunt. Amicitia tamen eomm familiarius utebar, quam<br />
cajterorum hominum qui in illa hteresi non fliissent. Nec<br />
eam defendebam pristina animositate ; sed tamen familiaritas<br />
P Veros AcademijB novae sensus alias<br />
aperit Aug., et quare in disputando<br />
aliis potius adversati sint, quam suam<br />
aliquam sententiam defenderint, unde<br />
pro Scepticis habiti sint ; id vero pro<br />
istorum temporum ratione, vel utiliter<br />
factum esse contendit. " Sat est ad id<br />
quod volo, Platonem sensisse duos esse<br />
mundos, unum intelligiV)ilem, in quo<br />
ipsa veritas habitaret, istum autem sen-<br />
sibilem, quem manifestum est nos visu<br />
tactuque sentire. Itaque illum verum,<br />
hunc verisimilem et ad illius imaginem<br />
factum. Et ideo de illo in ea quae se<br />
cognosceret anima,velutexpoliri et quasi<br />
serenari veritatem ; de hoc autem in<br />
stultorum animis non scientiam, sed<br />
opinionem posse generari. Quidquid<br />
lamen ageretur in hoc mundo per eas<br />
virtutes quas civiles vocabat, aliarum<br />
verarum virtutum similes, quag nisi paucis<br />
sapientibus ignotag essent,non posse nisi<br />
veri simile nominari. Haec et alia hujusmodi<br />
mihi videntur inter successores<br />
ejus, quantum poterant, esse servata, et<br />
pro mysteriis custodita. Non enim aut<br />
facile ista percipiuntur, nisi ab eis qui se<br />
ab omnibus vitiis mundantes, in aliam<br />
quamdam plus quam humanam consuetudinem<br />
vindicaverint, aut non graviter<br />
peccat quisquis ea sciens quoslibet ho.<br />
mines docere voluerit. Quare cum in<br />
falsas opiniones ruere turba sit pronior,<br />
et consueludine corporum omnia esse<br />
corporea facillime, scd noxie credatur.<br />
instituit vir acutissimus atque humanissimus,<br />
dedocere potius quos patiebatur<br />
male doctos, quam docere quos dociles<br />
non arbitrabatur. Inde illa omnia nata<br />
sunt quas novae Academise tribuuntur,<br />
quia eorum necessitatem veteres non<br />
habebant." c. Academ. 1. iii. c. 17.<br />
" Tantum tunc variarum sectarum studia<br />
flagrabant, ut nihil metuendum esset<br />
nisi falsi approbatio. Pulsus autem<br />
quisque illis argumentis ab eo, quod se<br />
firmum et inconcussum tenere credide-<br />
rat, tanto constantius atque cautins aliud<br />
qua^rebat, quanto et in moribus major<br />
erat induhtria, et in natura rerum atque<br />
animorum altissima et implicitissima<br />
latere veritas sentiebatur. Tanta porro<br />
nunc fuga laboris et incuria bonarum<br />
ariium, ut simul atque sonuerit, acutis-<br />
simis philosophis esse visum nihil posse<br />
comprehendi, dimittant mentes et in<br />
JBternura obducant. Aug. Ep. i. ad<br />
Hermog. Eorum tamen " rationem, illi<br />
tempori congruam, simul cum ipso tempore<br />
sepultam esse'' debuisse, idem contendir.<br />
(c. Acad. ii. 1.) " Omnino"enim<br />
" civitasDeitalemdubitationemlamquam<br />
demeniiam detestatur, habens de rebus<br />
quas mente atque ratione comprehendit,<br />
etiamsi parvam, ' propter corpus corruptibilequod<br />
aggravat animam,' (quoniara,<br />
sicut dicit Apost. • ex parte scimus')<br />
tamen certissimam scientiam." De Civ.<br />
Dei, 1. xix. c. 18.
76 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
eorum, pliires enim eos Roma occultat, pigrius me'' faciebat<br />
aliud quaerere ; pra^sertim desperantem in Ecclesia tua, Domine<br />
ca3li et terrae, creator omnium visibilium et invisibilium, posse<br />
inveniri venim, unde me illi averterant : multumque mihi<br />
turpe videbatur, credere figuram te habere humana; camis, et<br />
membrorum nostrorum lineamentis corporalibus terminari.<br />
Et quoniam cum de Deo meo cogitare vellem, cogitare nisi<br />
nioles corporum' non noveram, neque enim videbatur mihi<br />
esse quidquam quod tale non esset, ea maxima et prope sola<br />
causa erat inevitabilis erroris mei.<br />
20. Hinc enim et mali substantiam quamdam credebam<br />
esse talem, et habere suam molem tetram et deformcm; sive<br />
crassam, quam terram dicebant, sive tenuem atque subtilem,<br />
sicut est aeris coi-pus; quam malignam mentem* per illam<br />
ten'am repentem imaginantur. Et quia Deum bonum nullam<br />
malam naturam creasse, qualiscumque pietas me credere<br />
cogebat; constituebam ex adverso sibi duas moles, uti-amque<br />
infinitam, sed malam angustius', bonam grandius. Et ex hoc<br />
initio pestilentioso me caetera sacrilegia sequebantur. Cum<br />
enim conaretur animus meus recurrere in catholicam fidem,<br />
repercutiebar, quia non erat catholica fides quam esse arbitra-<br />
bar. Et magis pius mihi videbar, si te, Deus meus, ciii confiten-<br />
tur ex me miserationes tuae, vel ex cseteris partibus infinitum<br />
crederem, quamvis ex una qua tibi moles mali opponebatiu-,<br />
cogerer finitum fateri ; quam si ex omnibus partibus in corj3oris<br />
humani forma te opinarer finiri. Et melius mihi videbar cre-<br />
dere nulkim malum te creasse quod mihi nescienti non sokun<br />
;<br />
aliqua substantia, sed etiam coiporea videbatur, qui et mentem<br />
cogitare non noveram, nisi eam subtile corpus esse, quod<br />
tamen per loci spatia diffunderetur abs te*; quam credereabs<br />
te esse qualem putabam naturam mali. Ipsum quoque Salva-<br />
torem nostmm unigenitum tuum, tanquam de massa lucidis-<br />
sima3 moks tuse " porrectum ad nostram salutem, ita putabam,<br />
1 Vid. sup. ad iii. ult. tatis affirmant. Et ne ipsa vel simplum,<br />
' Vid. sup. ad 1. iv. §. 3. p. 47. not. e. terra autem luminis duplum tenere vide-<br />
s Vid. sup. ad 1. iii. §. 11. not. c. atur, angustant eam a duobus etiam la-<br />
' Quaero, utrum et ipsa terra tenebra- teribus, &c. Sed hoc nimis adtentis et<br />
rum unum latus habuerit, et cetera studiose inquirentibus quasi secreto deinfinita<br />
sicut terra lucis ? Non ita cre- monstrant. Au?. c. Kp. Manich. c. 21.<br />
dunt, timent etiim ne Deo videattir (rqtiaUs. ^ ' hirotrra.Xuaa.t ^vvafx,^* rou ayoi.6oZ,<br />
Dicunt ergo illam per profundum im- ovxin (pus aia-0t]rov, aXk' ms eiv (poiir),-r^e'<br />
mensam, et per longum ; sursum versus /3tfX»jy rau Qtov. Jit. Bostr. i. 20.<br />
autem supra illam spatia infinitae inani-
GONFESSIONUM LIBER V. 77<br />
ut aliiul (le illo non crederem, nisi quod possem vanitate<br />
iinaginari. Talcm itaque naturam cjus nasci non posse de<br />
\Iaria virginc arbitrabar, nisi cami concemeretur. Concerni<br />
autcm et non inquinari non videbam, quod mihi tale figura-<br />
bam. Metuebam itaque credere in came natum*, ne credere<br />
cogerer ex came inquinatum. Nunc spirituales tui blande<br />
ct amanter ridebunt me, si has confessiones meas legerint:<br />
sed tamen talis eram.<br />
21. Deinde quie illi in Scriptmis tuis reprehenderant*, de-<br />
fendi posse non cxistimabam: sed aliquando sane cupiebam,<br />
cum ali(pio illorum Ubrorum doctissimo conferre singula, et<br />
expcriri quid inde sentiret. Jam enim Helpidii cujusdam<br />
adversus cosdem Manichajos coram loquentis et disserentis<br />
scrmones, ctiam apud Carthaginem movere me coeperant, cum<br />
taha de Scripturis proferret, quibus resisti facile non posset,<br />
et imbecilla mihi responsio videbatur istomm. Quam quidem<br />
non facile palam promebant, sed nobis secretius, cum dicerent<br />
scripturas Novi Testamenti falsatas^ fuisse a nescio quibus.<br />
' Vid. sup. C. 9. not. Ov» elxrias<br />
liyparo ffx^xos i f»
78 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
qui Judaeorum" legem inserere Christianse fidei voluermil,<br />
atque ipsi incorrupta ^ exemplaria nulla proferrent. Sed me<br />
maxime captum et ofFocatum quodammodo deprimebant corpo-<br />
ralia cogitantem moles illaB, sub quibus anhelans in auram<br />
tu8B veritatis Hquidam et simpHcem respirare non poteram.<br />
XII. 22. Sedulo ergo agere coeperam, propter quod veneram, ut<br />
discbutlocerem<br />
Romae artem rhetoricam, et prius domi congregare<br />
lorum aliquos, quibus et per quos innotescere ccEperam; et ecce<br />
in prae. cognosco aUa RomsB fieri, quae non patiebar in Africa. Nam<br />
ceptores. j-eyera illas eversiones^ a perditis adolescentibus ibi non fieri<br />
manifestatum est mihi. Sed " subito," inquiunt, '' ne mercedem<br />
magistro reddant, conspirant multi adolescentes, et transfe-<br />
runt se ad aUum;" desertores fidei, et quibus prae pecuniae<br />
Ps. 138, charitate justitia vilis est. Oderat etiam istos cor meum,<br />
quamvis non perfecto odio. Quod enim ab eis passums eram,<br />
magis oderam fortasse, quam^eo quod cuihbet ilHcita facie-<br />
bant. Certe tamen turpes sunt tales, ei fornicantur ahs te,<br />
amando volatica ludibria temporum et lucrum luteum, quod<br />
cum apprehenditur, manum inquinat; et amplectendo mundum<br />
fugientem, contemnendo te manentem, et revocantem, et<br />
" Nec immerito nos ad liujusraodi necessitudinem Manicha;a fides reddidit<br />
scripturas, tara inconsonantes et varias, tutum, qu» principio mihi non cunctis,<br />
nunquam sane sine judicio ac ratione quae ex Salvatoris nomine scripta legunaures<br />
afferimus, sed contemplantes om- tur passim credere persuasit, sc-d probare<br />
nia, et cum aliis alia conferentes, per- si sint eadem vera, si sana, siincorrupta;<br />
pendimus, utrum eorum quidque a esse enim permulta zizania, &c. Id.<br />
Christo dici potuerit necne, multa enim xviii. 3. Volunt nescio quos corruptores<br />
a majoribus vestris eloquiis Domini divinorum librorum ante ipsius Alaninostri<br />
inserta verba sunt, quae nomine chaei tempora fuisse; corrupisse autem<br />
signata ipsius curn ejus fide non con- illos, qui Judjeorum legem Evangelio<br />
gruant ; praesertim quia, ut jam saepe miscere cupiebant. Aug.de Util. Creprobatura<br />
a nobis esi, nec ab ipso hasc dendi, c. 3.<br />
sunt, nec ab ejus Apostolis scripta, sed, ^ Proferendus est namque tibi alius<br />
multo post eorum assumptionem a nescio codex eadem continens, et tamen inquibus,<br />
et ipsis inter se non concordanti- corruptus et verior, ubi sola desint ea<br />
bus, semi-Judaeis,perfamasopinionesque quae hic iramissa esse criminaris. Non<br />
comperta sunt. Faustus 1. xxxiii. c. 3. faciam, inquis, ne ipse corrupisse credar.<br />
Indeficientes ego pra^ceptori meo refero Hoc enim soletis dicere. Aug. de mor.<br />
gratias, qui rae sirailiter labenlera reti- Eccl. Cath. c. 19. §. 61. Cum ex<br />
nuit, ut essera hodie Christianus. Nam adverso audieris " proba," non confugias<br />
ego quoque cum capitulum (jNIalt. 5, ad exerapla veriora, vel pluriumcodicura,<br />
17.) hoc imprudens legerem, quemad- vel antiquorum, vellinguffi praecedentis,<br />
modum tu, paene ieram in consilium unde hoc in aliara linguam interpretatum<br />
Judaeus fieri. Nec imraerito ; etenim est, sed dicas " inde probo hoc illius<br />
si Christus legem non venit solvere sed esse, illud non esse, quia hoc pro rae<br />
adimplere—vide, si quid impedire jam sonat, illud contra me." Tu es ergo<br />
Eoterat, quin factus essera Judajus. Sed regula veritatis ? c. Faust. xi. 2. cf.<br />
uic periculo me Manichaei veneranda xxxii. 16. de Util. Credendi, c. 3. $. 7.<br />
fides eripuit. Id. xix. 5. Et tamen me Ep. 82. §. 6.<br />
quidem jam adversus capituli hujus > Vid. sup. ad 1. iii. $. 6.
CONFESSIONUM LIBER V. 79<br />
ignoscentem redeunti ad te meretrici anima) humana?. Et<br />
nunc tales odi pravos et distortos, quamvis eos conigendos<br />
diligam, ut pecunia? doctrinam ipsam, quam discunt, pra3-<br />
ferant, ei vero te Deum veritatem et ubertatem certi boni et<br />
pacem castissimam. Sed tunc eos magis pati nolebam malos<br />
propter me, quam fieri propter te bonos volebam.<br />
23. Itaque posteaquam missum est a Mediolano Romam XIII.<br />
ad prajfectum urbis, ut illi civitati rhetorica? magister provi- ru, rhederetur,<br />
impertita etiam evectione publicay; eero ipse ambivi toricam<br />
, . . -, . . ., , r ^ ., niittitur<br />
per eosdem ipsos manichajis vamtatibus ebnos, quibus utiviedio-<br />
carerem, ibam, sed utrique nesciebamus, ut dictione proposita ^]"""^<br />
me probatum praefectus tunc Symmachus mitteret. Et veni brosio<br />
Mediolanum ad Ambrosium episcopum, in optimis notum ^^^^^'P''<br />
orbi terrge, pium cultorem tuum ; cujus tunc eloquia strenue<br />
ministrabant adi-pem fnimenti tui, et laetitiam olei, et sobriam Ps. 4, 8.<br />
vifii ebrietatem populo tuo. Ad eum autem ducebar abs te ^^^' ^^*<br />
nesciens, ut per eum ad te sciens ducerer. Suscepit me<br />
pateme ille homo Dei, et peregrinationem meam satis episcopaliter<br />
dilexit. Et emn amare coepi, primo quidem non<br />
tanquam doctorem veri, quod in Ecclesia tua prorsus despe-<br />
rabam, sed tanquam hominem benignum in me. Et studiose<br />
audiebam disputantem in populo, non intentione qua debui,<br />
sed quasi explorans ejus facundiam; utrum conveniret fama^<br />
sua3, an major minorve proflueret, quam praedicabatur : et<br />
verbis ejus suspendebar intentus ; rerum autem incuriosus et<br />
contemptor astabam ; et delectabar suavitate sennonis, quanquam<br />
eVuditioris, minus tamen hilarescentis atque mulcentis<br />
quam Fausti erat, quod attinet ad dicendi modum. Caeterum<br />
remm ipsarum nulla comparatio: nam ille per manichaeas<br />
fallacias abenabat; iste autem saluberrime docebat salutem.<br />
Sed louge est a peccatorihus salus, qualis ego tunc aderam:ps. us,<br />
et tamen propinquabam sensim et nesciens*.<br />
^'^*<br />
24. Cum enim non satagerem discere qua? dicebat, sed xiv.<br />
tantum quemadmodum dicebat audire (ea mihi quippe jam^"*j^**^<br />
sio pau-<br />
y Evectio.quod aliis diploma. facultas discedit " Narrat Julius Capitolinus, gj.^Qj.j^<br />
erat utendi equis cursui publico de- in Pertinace, quod is " tunc prajfectus jj^g ^ggj_<br />
slinatis, (]uod privato haud licuit. Unde cohorJis, in Syriam profectus, T. Aurelio ^\^c\t.<br />
lex ab Honorio data ferebat : " Ne quis imperatore, a praeside Syriaa, quia sine<br />
sibi deinceps cursum publicuni privatus diplomatibus cursum usurpaverat, pediusurpet,<br />
nisi cum aut a nobis evocatur, bus ad Antiorhia ad legationem suam<br />
aut a clementiae nostrae veneratione iler facere coactus est." Ed. Ben.<br />
'
80 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
desperanli ad te viam patere homini, inanis cura remanserat),<br />
veniebant in animum meum simul cum verbis quae diligebam,<br />
res etiam quas negligebam. Neque enim ea dirimere pot-<br />
eram. Et dum cor aperirem ad excipiendum* quam diserte<br />
diceret, pariter intrabat et quam vere diceret, gradatim qui-<br />
dem. Nam primo etiam ipsa defendi posse mihi jam coepe-<br />
rant videri; et fidem catholicam, pro qua nihil posse dici<br />
adversus oppugnantes Manichaeos putaveram, jam non impu-<br />
denter asseri existimabam ; maxime audito uno atque altero,<br />
et sajpius a^nigmate soluto de Scriptis veteribus ; ubi, cum ad<br />
litteram acciperem, occidebar* spiritahter. Itaque plerisque<br />
illorum librorum expositis locis, jam reprehendebam despera-<br />
tionem meam, illam duntaxat qua credideram Legem et Prophetas<br />
detestantibus atque irridentibus ^ resisti omnino non<br />
posse. Nec tamen jam ideo mihi catholicam viam tenendam<br />
esse sentiebam, quia et ipsa poterat habere doctos assertores<br />
suos qui copiose et non absurde objecta refellerent ; nec ideo<br />
jam damnandum illud quod tenebam, quia defensionis partes<br />
aequabantur. Ita enim CathoUca non mihi victa videbatur, ut<br />
nondum etiam victrix appareret.<br />
25. Tunc vero fortiter intendi animum, si quo modo possem<br />
certis ahquibus documentis Manichaeos convincere falsitatis.<br />
Quod si possem spiritualem substantiam cogitare, statim<br />
machinamenta illa omnia- solverentur et abjicerentur ex<br />
animo meo ; sed non poteram. Verumtamen de ipso mundi<br />
hujus corpore, omnique natura quan^ sensus camis attingeret,<br />
multa probabihora plerosque sensisse philosophos,- magis<br />
magisque considerans atque comparans, judicabam. Itaque<br />
Academicorum more, sicut existimantur'', dubitans de omni-<br />
bus atque inter omnia fluctuans, Manicha)Os quidern relin-<br />
quendos esse decrevi : non arbitrans eo ipso tempore dubita-<br />
tionis meae in illa secta mihi permanendum esse, cui jam<br />
nonnullos philosophos prajponebam ;<br />
quibus tamen philoso-<br />
^ Vid. sup. ad 1. iii. c. 7. p. 36. Irri- ritos." Aug.de Util. Credendi, c. 2. §. 4.<br />
" Exstitit quaedam perditissima secta Ma-<br />
sione foeda tanquam proprio quodam telo,<br />
contra Ecclesiam utebantur Manichffii. nichaeorum, acceptas Scripturas et lectas<br />
Vid.sup.$. 16.etl.iii. clO.et not. ibid. et irrisit ; reprehendere voluit quod non inalibi<br />
passim, quod reliquis Faust. et Se- telligebat, et exagitando et reprehendendo<br />
cundini miserabiliter confirmant. •' Bene non intellecta, multos illaqueavit." Aug.<br />
nosti, quod reprehendentes Manichaei ca- in Ps. 146.<br />
tholicam fidem, et maxime V. T. discer- * Vid. sup. ad §. 19.<br />
pentes et dilaniantes, commovent impe-
CONFESSIONUM LIBER V 81<br />
phis, quod sine nomine salutari Christi essent, curationem<br />
languoris animae mea3 committere omnino recusabam. Statui<br />
ergo tamdiu esse catechumenus in catholica Ecclesia mihi<br />
a parentibus commendata, donec aliquid certi eluceret quo<br />
cursum dirigerem.<br />
Hanc vita; paitem summatim recenset<br />
Aug. in lil). de util. credendi (c. 8.)<br />
.si forsan Honorato viam eandem inire<br />
persuadeat : quaedam autem habet illa<br />
narratio, quJB huic lucem affundant.<br />
" Edara tibi ut possuni, cujusniodi viam<br />
usus fuerim, cum eo animo quaererem<br />
veram religionem, quo nunc exposui esse<br />
quairendam. Ut enim a vobis trans mare<br />
abscesvi, jam cunctabundus atque haesi-<br />
tans, quid mihi tenendum, quid dimittendum<br />
esset : qua; mihi cunctatio in<br />
dies major oboriebatur, ex quo illum hominem,<br />
cujus nobis adventus, ut nosti,<br />
ad explicanda omnia quae nos movebant,<br />
quasi de calo promittebatur, audivi,<br />
eumque excepta quadam eloquenti^ talem<br />
quales ceteros esse cognovi ; rationem<br />
ipse mecum habui magnamque deliberationem<br />
jam in Ilalia ccmstitutus, non<br />
utrum manerem in illa secta, in quam<br />
me incidisse poenitebat, sed quonam<br />
raodo verum inveniendum esset, in cujus<br />
araorem suspiria mea nuUi melius quam<br />
tibi nota sunt. Saepe mihi videbatur<br />
non posse inveniri, magnique fluctus<br />
cogitationum mearum in Academicorura<br />
suffragium ferebantur. Saepe rursus intuens<br />
quantum poteram, mentem humanam<br />
tam vivacem, tam sagacem, tam<br />
perspicacem, non putabam latere veritatem,<br />
nisi quod in ea quaerendi modus<br />
lateret, eundemque ipsum modum ab<br />
aliqua divina auctoritate esse sumendum.<br />
Restabat qurerere, qua-nam illa<br />
esset auctoritas ; cum in tantis dissensionibus<br />
se quisque illam traditurum<br />
polliceretur. Occurrebat igitur inexplicabilis<br />
silva, cui demura inseri multum<br />
pigebat ; atque inter hasc sine ulla requie,<br />
cupiditate reperiendi veri animus agitabalur.<br />
Dissuebam me tamen magis<br />
magisque ab istis, quos jnm deserere<br />
proposueram, Restabat autem aliud<br />
nihil in tantis periculis, quam ut divinam<br />
providentiam lacrymosis et miserabilibus<br />
vocibus, ut opem mihi ferret, deprecarer.<br />
Atque id sedulo faciebam : et jam fere<br />
me commoverant nonnullae disputationes<br />
Mediolanensis episcopi, ut non sine spe<br />
aliqua de ipsa vetere Testamento multa<br />
quaerere cuperem, quae, ut scis, male<br />
nobis commendata exsecrabamur. Decreveramque<br />
taradiu esse catechumenus<br />
in Ecclesia, cui traditus a parentibus<br />
erara, donec aut invenirem quod vellem,<br />
aut mihi persuaderem non esse quaerendum.<br />
Opportunissimum ergo me ac<br />
valde docilem tunc invenire posset, si<br />
fuisset qui posset docere.
LIBER SEXTUS.<br />
Monnicae matiis ejus, adventus, et pium erga Ambrosium obsequium.<br />
Ambrosii mores et vitse habitus. Aug. annum aetatis agens trigesimum,<br />
Ambrosii conciones frequentat, et doctrinam Catholicam a Manichaeis<br />
falso insimulari clarius intelligit ; fidei tamen naturam et utilitates<br />
haud attingit. Alypii amici ejus mores. In diversa rapitur, duni de<br />
vita melius instituenda deliberat ; mortis quoque ac judicii metu per-<br />
culsus, ad vitse conversionem in dies accenditur.<br />
I. 1. Spes mea a juventute mea, ubi mihi eras, et quo reces-<br />
«.!!?!!!!!" seras ? Ari vero iion tu feceras me, et discreveras me a quanus<br />
nec ' i<br />
Mani- dmpcdibus et volatilibus coeli .? Sapientiorem me feceras, et<br />
nec ca-<br />
dnihulaham per tenehras et luhricum, et quoBrebam te foris* a<br />
ihoHcus. nie, et non inveniebam Deum cordis mei ; et veneram in pro-<br />
'<br />
jQ fundum maris, et diffidebam et desperabam de inventione veri.<br />
Ps. 34, Jam venerat ad me mater pietate fortis, teiTa marique me<br />
sequens, et in periculis omnibus de te secura. Nam et per<br />
marina discrimina ipsos nautas consolabatur, a quibus mdes<br />
abyssi viatores, cum perturbantur, consolari solent ;<br />
poUicens<br />
eis perventionem cum salute, quia hoc ei tu per visum polli-<br />
citus eras. Et invenit me periclitantem qiiidem graviter<br />
desperatione indagandae veritatis. Sed tamen ei cum indi-<br />
cassem, non me quidem jam esse manichaeum, sed neque<br />
catholicum christianum, non, quasi inopinatum aliquid audi-<br />
erit, exsiUvit laetitia; cum jam secura fieret ex ea parte<br />
miseria3 meae, in (jua me tanquam mortuum sed resuscitandum<br />
Luc. 7, tibi flebat, et feretro cogitationis efferehat, ut diceres iilio<br />
14. 15.<br />
vidua?: Juvenis, tiho dico^surge; et revivisceret et inciperet<br />
loqui, et traderes illum matri sucs. Nulla ergo turbulenta<br />
exsultatione trepidavit cor ejiis, cum audisset ex tanta parte<br />
jam factum quod tibi quotidie plangebat ut fieret; veritatem<br />
me nondum adeptum, sed falsitati jam ereptum: imo vero<br />
quia certa erat, et quod restabat te daturum, qui totum<br />
* Noli foras ire ; in teipsum redi, in Vera Relig. c. 39. Vide iaf. 1. vii. c. 7<br />
interiori horaine habitat veritas. Aug.de et 10.
CONFESSIONUM LIBER VI. 83<br />
promiseras; placidissime et pectore pleno fiducia? respondit<br />
mihi, credere se in Christo, quod priusquam de hac vita<br />
emigraret, me visura esset fidelem catholicum. Et hoc quidem<br />
mihi. Tibi autem, fons misericordiarum, preces et<br />
lacr}'mas densiorcs*, ut accelerares adjutorium tuum et illu-<br />
minares tenebras meas; et studiosius ad Ecclesiam currere,<br />
et in Ambrosium* ora suspendi, ad fontem salientis aqnce m.l^li. 4,<br />
vitam a'ternam. Diligebat autem illum virum sicut angelum ^^J, ^<br />
2>ei, quod per illum cognoverat me interim ad illam ancipitem H.<br />
fluctuationem jam esse perductum, per quam transiturum me<br />
ab aegritudine ad sanitatem, intercurrente arctiore periculo*,<br />
quasi per accessionem quam criticam medici vocant, certa<br />
praesumebat.<br />
2. Itaque cum ad Memorias* sanctorum, sicut in Africa H.<br />
solebat, pultes et panem et merum atlulisset, atque ab ostiario et^sv<br />
prohiberetur; ubi hoc episcopum vetuisse cognovit, tam pie^^^Jf<br />
atque obedienter amplexa est, ut ipse mirarer* quam facile sepulcra<br />
accusaUix potius consuetudinis sua3, quam disceptatrix illius<br />
prohibitionis effecta sit. Non enim obsidebat spiritum ejus<br />
vinolentia, eamque stimulabat in odium veri amor vini, sicut<br />
plerosque mares et feminas, qui ad canticum sobrietatis, sicut<br />
ad potionem aquatam madidi nauseant. Sed illa cum attulis-<br />
set canistrum cum solemnibus epulis preegustandis atque<br />
largiendis, plus etiam quam unum pocillum* pro suo palato<br />
satis sobrio temperatum, unde dignationem sumeret, non<br />
ponebat. Et si multae essent, quae illo modo videbantur<br />
* Nec tamen nos eisdem Martyribus ad imitationem talium coronaium atque<br />
templa, sacerdotia, sacra, et sacrificia palmarum, eodem invocato in auxilium,<br />
coustituimus: quoniam non ipsi, sed ex illorum memorias renovatione adhor-<br />
Deus eorum nobis est Deus. Honora- temur? Qua;cumque igitur adhibentur<br />
iBus sane Memorias eorum tamquam religiosorum obsequiain Martyrum locis,<br />
sanctorum hominum Dei, qui usque ad ornamenta sunt iVIemoriarum, non sacra<br />
mortem corporum suorum pro veritate vel sacrificia mortuorum famquam deocerlarunt,<br />
ut innotesceret vera religio, rum. Quicumque etiam epulas suas eo<br />
falsis fictisque convictis: quod etiam si deferunt, quod quidem a Christianis mequi<br />
antea sentiebant, timendo reprime- lioribus non fit, et in plerisque terrarum<br />
bant. Quis autem audivit aliquando nulla talis est consuetudo ; tamen quifidelium<br />
stantem sacerdotem ad altare cuniqueidfaciunt,(quascumapposuerint,<br />
etiam super sanctum corpus Martvris ad orant, et auferunt, ut vescantur, vel ex<br />
Dei honorem cuilumque constnirtum, eisetiam indigentibus largiantur,) sancdicere<br />
in precibus, oflFero tibi saciiticium tificari sibi eas volunt per merita Mar-<br />
Petre, vel Paule, vel Cypriane ; cum tyrum in nomine Domini Martyrum.<br />
apud eorum Memorias offeratur Deo, Non autem esse ista sacrificia Martyrum<br />
qui eos et homines et Maityres fecit, et novit, qui novit unum. quod etiam illic<br />
sanctis suis Angelis caBlestihonoresocia- offertur sacrificium Christianorum. De<br />
yit ; ut ea celebritate et Deo vero de Civ, Dei, 1. viii. c. 27,<br />
illorura victoriis gratias agamus, et nos<br />
G 2<br />
*<br />
"^"^^} -
84 8. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
honorandae, memoriae defunctorum ; idem ipsum unum, quod<br />
ubique poneret, circumferebat ;<br />
quo jam non solum aquatis-<br />
simo, sed etiam tepidissimo * cum suis prsesentibus per sorbi-<br />
tiones exiguas partiretur: quia pietatem ibi quaerebat, non<br />
voluptatem. Itaque ubi comperit a praeclaro praedicatore atque<br />
antistite pietatis praeceptum esse ista non fieri, nec ab eis qui<br />
sobrie facerent, ne ulla occasio se ingurgitandi daretur ebrio-<br />
sis**, et quia illa quasi parentalia superstitioni gentilium essent<br />
simillima ; abstinuit se libentissime : et pro canistro pleno<br />
terrenis fructibus, plenum purgatioribus votis pectus ad memo-<br />
rias martyrum afieiTe didicerat ; ut et quod posset daret egenti-<br />
bus, et sic communicatio^ Dominici corporis illic celebraretur,<br />
cujus passionis imitatione immolati et coronati sunt martyres.<br />
Sed tamen videtur mihi, Domine Deus meus, et ita est in<br />
conspectu tuo de hac re cor meum, non facile fortasse de hac<br />
amputanda consuetudine matrem meam fuisse cessuram, si ab<br />
aho prohiberetur, quem non sicut Ambrosium dihgebat, quem<br />
propter sakitem meam maxime diligebat ; eam vero ille propter<br />
ejus religiosissimam conversationem, qua in bonis operibus<br />
Rom. tam fervens spiritu frequentabat ecclesiam : ita ut sa^pe<br />
' ' emmperet,<br />
cum me videret, in ejus praedicationem*, gratulans<br />
mihi quod talem matrem haberem; nesciens qualem illa me<br />
filium, qui dubitabam de illis omnibus, et inveniri posse viam<br />
vitce minime putabam.<br />
III. 3. Nec jam ingemiscebam orando ut subvenires mihi ; sed<br />
tiones^et^^ quaerendum intentus, et ad disserendum inquietus erat<br />
studia animus meus. Ipsumque Ambrosium fehcem quemdam ho-<br />
sii, minem secundum saeculum opinabar, quem sic tantae pot-<br />
estates honorarent; csehbatus tantum ejus mihi laboriosus<br />
videbatur. Quid autem ille spei gereret, et adversus ipsius<br />
excellentia? tentamenta quid luctaminis haberet, quidve so-<br />
laminis in adversis, et occultum os ejus quod erat in corde<br />
ejus, quam sapida gaudia de pane tuo rmninaret^; nec con-<br />
b lisdem rationibus adductus Au^us- ipsorum coemeteria celebrare ubique mos<br />
tinus ip«e,nondum Kpiscopus, Hipponen- erat. \'id. Bingham xiii. 9. 6. xx. 7. 7.<br />
sibus persuasit lucrem istum ultro abolere ^ Immundum illud animal in lege po-<br />
(vid. ejusEp.29.) Aureliumetiam, Epis- situm est, eo quod non ruminet j non<br />
copum Carthaginensem, obtestatur ut autem hoc ejus vitium, sed natura est.<br />
eundem esedehacprimariapelleret,quam Sunt autem homines qui per hoc animal<br />
cseterse haud dubie imitarentur. Ep. 22. significantur, immundi proprio vitio, non<br />
c Eucharistiam enim inter anniversa- natura; qui cum libenter audiant verba<br />
riam Martyrum comraemorationem apud sapientia;, postea de his omnino noa
CONFESSIONUM LIBER VI. 85<br />
jicere noveram, ncc cxpertus eram: nec ille sciebat aestus<br />
meos, nec foveam periculi mei. Non enim quaerere ab eo<br />
poteram quod volebam, sicut volebam, secludentibus me ab<br />
ejus aure atque ore catervis negotiosorum hominum, quorvun<br />
infirmitatibus serviebat. Cum quibus quando non erat, quod<br />
per exiguum temporis erat, aut corpus reficiebat necessariis sus-<br />
tentaculis, aut lectione animum. Sed cum legebat, oculi duce-<br />
bantur per paginas, et cor intellectum rimabatur, vox autem<br />
et lingua quiescebant. Ssepe cum adessemus, non enim veta-<br />
batur quisquam ingredi, aut ei venientem nuntiari mos erat<br />
sic eum legentem vidimus tacite, et aliter nunquam ; seden-<br />
tesque in diutumo silentio (quis enim tam intento esse oneri<br />
auderet?) discedebamus, et conjectabamus eum pano ipso<br />
tempore, quod reparandae menti suoe nanciscebatur, feriatum<br />
ab strepitu causarum alienarum, nolle in aliud avocari ; et<br />
cavere fortasse ne auditore suspenso et intento, si qua obscu-<br />
rius posuisset ille quem legeret, etiam exponere necesse<br />
esset ; aut de aliquibus difficilioribus disceptare qurestionibus,<br />
atque huic operi temporibus impensis, minus quam<br />
vellet voluminum evolveret : quanquam et causa servandae<br />
vocis, qu8e ilU facilhme obtundebatur, poterat esse justior<br />
tacite legendi. QuoHbet tamen animo id ageret, bono utique<br />
ille vir agebat.<br />
4. Sed certe mihi nulla dabatur copia sciscitandi quoe<br />
cupiebam de tam sancto oraculo tuo pectore ilUus, nisi cum<br />
ahquid breviter esset audiendum. .'Estus autem ilh mei<br />
otiosum eum valde, cui refunderentur, requirebant, nec unquam<br />
inveniebant. Et eum quidem in populo verhum veri- 2 Tim.<br />
tatis recte tractantem omni die dominico audiebam ; et magis '<br />
magisque mihi confirmabatm' omnes versutarum calumniarum<br />
nodos, quos ilU deceptores nostri adversus divinos Libros<br />
innectebant, posse dissolvi. Ubi vero etiam comperi ad<br />
imaginem tuam hominem a te factum, a spirituaUbus fiUis<br />
tuis quos de matre CathoUca per gratiam regenerasti, non sic<br />
cofjitant. Quod enitn utile audieris, tale vitium nos cavere praemonuit. Cum<br />
velut ab intestino memoriae ad os cogi- enim thesaurus desiderabilis sit ipsa<br />
talionis recordandi dulcedine revocare, sapientia, de hac munditia ruminandi,<br />
quid est aliud quam spiritaliter quodam- et inimunditia non ruminandi alio loco<br />
modo ruminare] Quod qui non faciunt, scriptum est, Thciaurus de>^kierabilis reillorum<br />
aniraalium genere figurantur: quiescit in ore sapieniis, vir autem stultus<br />
unde ipsa a talibus carnibus abstinentia glutit iUum. c. Faust. vi. 7.<br />
;<br />
'
86 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
intelligi ut humani corporis forma te temiinatum crederent<br />
atque cogitarent: quanquam quomodo se haberet spirituahs<br />
substantia, ne quidem tenuiter atque in aenigmate suspicabar;<br />
tamen gaudens crubui non me tot annos adversus catholicam<br />
fidem, sed contra carnalium cogitationum figmenta latrasse.<br />
Eo quippe temerarius et impius fueram, quod ea qua? debebam<br />
quaerendo dicere* accusando dixeram. Tu enim, altissime<br />
et proxime, secretissime et prajsentissime, cui membra<br />
non sunt alia majora et alia minora, sed ubique totus es, et<br />
nusquam locorum es ; non es utique foi*ma ista corporea<br />
tamen fecisti hominem ad imaginem tuam ; et ecce ipse a<br />
capite usque ad pedes in loco est.<br />
iv^ 5. Cum ergo nescirem quomodo ha^c subsisteret imago tua,<br />
namEc-P^^^^^^'^* P^^P^^^^'^^^ quomodo credendum esset, non insul-<br />
clesise taus opponcrem quasi ita creditum esset : tanto igitur acrior<br />
sio con- cura rodebat intima mea quid certi retinerem, quanto me magis<br />
cionante pudebat tam diu illusum et deceptum promissione certorum^<br />
git. puerili errore et animositate, tam multa incerta quasi certa<br />
gaiTisse. Quod enim falsa essent, postea mihi claruit. Certum<br />
tamen erat quod incerta essent, et a me aliquando pro<br />
certis habita fuissent, cum Catholicam tuam csecis conten-<br />
tionibus accusarem, etsi nondum compertam vera docentem,<br />
non tamen ea docentem quae graviter accusabam. Itaque<br />
confundebar, et convertebar : et gaudebam, Deus meus, quod<br />
Ecclesia* unica corpus Unici tui, in qua mihi nomen Christi<br />
infanti est inditum, non saperet infantiles nugas ; neque hoc<br />
haberet in doctrina sua sana, quod te creatorem omnium in<br />
spatium loci quamvis summum et amplum, tamen undique<br />
tenninatum membrorum humanorum figma contruderet.<br />
6. Gaudebam etiam quod vetera scripta Legis et Prophe-<br />
tarum jam non illo oculo mihi legenda proponerentur, quo<br />
antea videbantur absurda, cum arguebam tanquam ita senti-<br />
entes sanctos tuos ; verum autem non ita sentiebant : et tanquam<br />
regulam diligentissime commendaret, saepe in populari-<br />
2 Coi. 3, bus sermonibus suis dicentem Ambrosium la^tus audiebam, Lit-<br />
tera occidit; spiritus autem vivijicat: cum ea quae ad litteram<br />
pen^ersitatem docere videbantur, remoto mystico velamento<br />
spirituaHter aperiret, non dicens quod me offenderet, quamvis<br />
ea diceret, quae utrum vera essent adhuc ignorarem. Tenebam<br />
enim cor meum ab omni assensione, timens praecipitium ;<br />
et<br />
:
CONFESSIONUM LIBER VI. 87<br />
siispendio magis necabar. ^^olebani enim eorum qua? non<br />
viderem ita me certum fieri, ut certus essem quod septem et<br />
tria decem sint. Neque enim tam insanus eram, ut ne hoc<br />
quidem putarem posse comprehendi ; sed sicut hoc, ita caetera<br />
cupiebam, sive corporalia quae coram sensibus meis non ades-<br />
sent; sive spiritualia, de quibus cogitare nisi corporaliter<br />
nesciebam. Et sanari credendo poteram'', ut purgatior acies<br />
mentis mex dirigeretur ahquo modo in veritatem tuam semper<br />
manentem, et ex nullo deficientem. Sed sicut evenire assolet<br />
ut mahim mechcum expertus, etiam bono timeat se com-<br />
mittere ; ita erat valetudo animge meae, quae uti({ue nisi cre-<br />
dendo sanari non poterat, et ne falsa crederet, curari recusa-<br />
bat ;<br />
resistens manibus tuis, qui medicamenta fidei confecisti,<br />
et sparsisti super morbos orbis terrarum, et tantam ilhs aucto-<br />
ritatem tribuisti.<br />
7. Ex hoc tamen quoque jam praeponens doctrinam catho- v.<br />
licam, modestius ibi minimeque fallaciter sentiebam iuberi ut ^^ ^^'<br />
1<br />
J crorum<br />
^<br />
crederetui* quod non demonstrabatur (sive esset quid, sed cui Libro-<br />
forte non esset, sive nec quid esset^), quam illic temeraria ["tate^<br />
polhcitatione scientiae credulitatem inideri ; et postea tam<br />
multa fabulosissima et absui-dissima, quia demonstrari non<br />
poterant, credenda imperari*". Deinde paulatim tu, Domine,<br />
d Vera religio, nisi credantur ea quae Aug. in Ps. xxxix. 13. Proinde subquisque<br />
postea, si se bene gesserit dig- stantiam Dei, sine ulla sui comroutanusque<br />
fuerit, assequatur atque percipiat, tione mutabiiia facientem, et sine ullo<br />
el omnino sine quodam gravi auctoritatis suo temporali motu temporalia cre-<br />
imperio, iniri recte nullo pacto potest. antem, intueri et pleue nosse difficile<br />
Aug. de util. credendi, c. 9. Neque est ; et ideo est necessaria purgatio<br />
quisquam inveniendo Deo fit idoneus, mentis nostrae, qua illud inefFabile innisi<br />
antea crediderit, quod est postea efl^abiliter videri possit: qua nondum<br />
cogniturus de lib. arb. ii. 2. j. 6. lui- praediti. fide nutnraur, et per qujedam<br />
tium bona? viis, cui vita etiam a^terna tolerabiliora, ut ad illud capiendum<br />
debetur, recta fides est. Est autem apii ei habiles efficiamur, itinera ducifides,<br />
credere quod nondum vides, cujus mur. Aug. de Trin. 1. i. §. 3. cf. etiam<br />
fidei merces est, videre quod ciedis. not. f, proxime seq.<br />
Aug. Serm. 43. init. Intellige, ut cre- = SubintelHg. quod demoustraretur.<br />
cas,verbum meum ; crede, ut intelligas, (N. E.)<br />
yerbum Dei. ib. fin. Nonne superbus ^ Vos nostis, tamen credentibus quam<br />
mveniris, cum dicis, primo videam et sic vehementer insultare soleatis, pra;sertim<br />
credam?— Ipsa se lux ostendere vult. cum ipse, qui jam coepit incerta narrare,<br />
Cui ? Casco non potest, non videt. plenam ac firmam scientiam paullo ante<br />
Lnde non videt"} Gravato oculo multis promiserit.— Qiiapropter, aut ea quse<br />
peccatis—Removeanturergo iniquitates, dicit proba mihi vera esse, ut ostendas<br />
dimittantur peccata, levetur pondus ab quae non possum credere, aut eum qui<br />
oculo, sanetur quod saucium est. adhi- dicit, proba mihi Spiritum Sanctum esse,<br />
beatur mordax praeceptum quasi colly- ut credam quK non potes ostendere. Ego<br />
num. Prius eflice quod tibi prcecipitur, namque catholicam fidem profiteor, et<br />
sana cor, munda cor.—" Beati mundo per illam me ad certam scientiam per-<br />
corde, quoniam ipsi Deum videbunt." venturum esse priesurao; tu vcro, qui<br />
^t neces-<br />
sario<br />
usu.
88 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
manu mitissima et misericordissima pertractans et componens<br />
cor meum, consideranti quam innumerabilia crederem quae<br />
non viderem*, neque cum gererentur adfuissem ; sicut tam<br />
multa in liistoria gentium^, tam multa de locis atque urbibus<br />
qu8B non videram, tam midta amicis, tam multa medicis, tam<br />
multa hominibus aliis atque aliis; quse nisi crederentiu', omnino<br />
in hac vita nihil ageremus " ;<br />
fidem meam labefactare conaris, certam<br />
scientiam trade, si potes ; ut id, quod<br />
credidi, temere me credidisse convincas.<br />
Uuo sunt quae mihi profers ;<br />
uniim, cum<br />
dicis Spiritum Sanctuni esse qui loquitur,<br />
et alterum, cura dicis manifesta esse qua?<br />
loquitur. Sed tu r.ec hoc nec illud va-<br />
les ostendere. Nihil aliud elegisti nisi<br />
laudare quaj credis, et irridere quod<br />
credo. Cum igitur ego vicissim lauda<br />
vero quod credo, et quod credis irrisero,<br />
quid putas nobis esse judicandum, quidve<br />
faciendum, nisi ut eos relinquamus, qui<br />
nos invitant certa cognoscere, et postea<br />
imperant ut incerta credamus, et eos<br />
sequamur, qui nos invitant prius credere<br />
quod nondum valemus intueri, ut ipsa<br />
fide valentiores facti quod credimus intelligere<br />
mereamur, non jam hominibus,<br />
sed ipso Deo intrinsecus nientem nostram<br />
illuminante atque firmante t P^t quoniam<br />
quaesivi unde mihi probet, nunc quEero<br />
unde ipse cognoverit. Si dicit sibi reve«<br />
latum a Spiritu Sancto, suamque mentem<br />
divinitus illustratam, ut ea qua? dicit<br />
certa et manifesta cognosceret, ipse sig-<br />
nificat quid intersit inter cognoscere et<br />
credere. Ipse enim cognoscit, cui apertissime<br />
ista monstrantur ; eis autem quibus<br />
hffic narrat, non cognitionem insinuat,<br />
sed credulitatem suadet. Cui quisquis<br />
temere consenserit, Manichaeus efficitur,<br />
non certa cognoscendo sed incerta credendo<br />
; quales nos imperitos adolescentulos<br />
aliquando decepit. Debuit ergo<br />
non nobis polliceri scientiam, neque<br />
manifestam cognitionem, neque ad id<br />
quod quaeritur sine ulla ambiguitate perventionem,<br />
sed dicere potius sibi ista esse<br />
monslrata. illos autem quibus narrantur<br />
credere sibi debere quae nesciunt. Sed<br />
si hoc diceret, quis non ei responderet,<br />
" Si ergo incognita crediturus sum, cur<br />
non ea potius credam, quae jam consensione<br />
doctorum indoctorumque celebrantur.et<br />
per omnes populos gravissima<br />
auctoritate firmata sunt"! Hoc ille metuens<br />
ne sibi diceretur, ofFundit nebulas<br />
imperitis, primo pollicens rerum certarum<br />
cognitionem, et postea incertarum impe-<br />
postremo, quam inconcusse fixum<br />
rans fidem. Cui tamen si hoc dicatur,<br />
ut saltem vel sibi haec doceat tsse mon-<br />
strata, similiter deficit, et hoc quoque ut<br />
credamus jubet. Aug. c. Ep. JManich.<br />
c. 14. Si ergo ad millia fabulosorum<br />
phantasmatum, te auctoritati ignotissimEe<br />
et furiosissimae subdidisti, ut ideo haee<br />
omnia crederes, quia in illis conscripta<br />
sunt libris, quibus miserabili errore credendum<br />
esse censuisti, cum tibi nulla<br />
demonstrentur ; cur non potius Evange-<br />
licae auctoritati, tam fundatje, tam stabilita^<br />
tanta gloria diffamatae, atque ab<br />
Apostolorum temporibus usque ad nostra<br />
tempora per successiones certissimas commendata;,<br />
non te subdis, ut credas, ut<br />
videas, ut discas eliam omnia ilia quae te<br />
offeridunt, ex vana et perversa opinione<br />
te ofFendere? Aug. c. Faust. xxxii. 19.<br />
g Consequetur omnium iibrorum summa<br />
perversio, et omnium, qui memoriae<br />
mandati sunt, librorum abolitio, si quod<br />
tanta populorum religione roboratum est,<br />
tanta hominum et temporum consensione<br />
firmatum, in hanc dubitationem induci-<br />
tur, ut ne historiae quidem vulgaris fidera<br />
possit gravitatemque obtinere. De mor.<br />
Eccl. Cath. c. 29. §. 60. cf. c. Faust.<br />
xxxii. 21. et pluribus xxxiii.c.6. quod his<br />
claudit " quae cum ita sint, quis tandem<br />
tanto furore CJBcatur— qui dicat hoc<br />
mereri non potuisse Apostolorum Ecclesiam.tam<br />
fidam,tam numerosam fratrum<br />
concordiam, ut eorum scripta fideliter ad<br />
posteros trajicerent, cum eorum cathedras<br />
usque ad prsesentes Episcopos ceriissiraa<br />
successione servaverint, cum hoc qualiumcunque<br />
horainum scriptis, sive extra<br />
Ecclesiam, sive in ipsa Ecclesia, tanta<br />
facilitate proveniat"?<br />
^ Si auferatur haec fides de rebus humanis,<br />
quis non adtendat quanta earum<br />
perturbatio, et quam horrenda confusio<br />
subsequatur ? Quis enim mutua caritate<br />
diligetur ab aliquo, cum sit invisibilis<br />
ipsa dilectio, si, quod non video, credere<br />
non debeo? Si ergo non credentibus<br />
nobis quae videre non possumus, ipsa<br />
humana societas, concordia pereunte,<br />
non stabit ; quanto magis est fides, quam-
CONFESSIONUM LIBER VI. 89<br />
fide retinerem, de quibus parentibus ortus essem, quod scire non<br />
possem, nisi audiendo credidissem :<br />
persuasisti mihi, non qui<br />
crederent Libris tuis, quos tanta in omnibus fere gentibus<br />
auctoritate fundasti'; sed qui non crederent esse culpandos,<br />
nec audiendos esse, si qui forte mihi dicerent: Unde scis illos<br />
Libros unius veri et veracissimi Dei spiritu esse humano<br />
generi ministratos ? Idipsum enim maxime credendum erat,<br />
quoniam nulla pugnacitas calumniosarum quaestionum, per<br />
tam multa qua? legeram inter se confligentium philosophoiimi,<br />
extorquere mihi potuit ut aliquando non crederem, te esse<br />
quidquid esses quod ego nescirem ; aut administrationem<br />
rerum humanarum ad te pertinere.<br />
8. Sed id credebam ahquando robustius, ahquando exihus<br />
semper tamen crechdi et esse te, et curam nostii gerere ; et-<br />
iamsi ignorabam vel quid sentiendum esset de substantia tua,<br />
vel quae via duceret aut reduceret ad te. Ideoque cum essemus<br />
infirmi ad inveniendam hquida ratione veritatem, et ob<br />
hoc nobis opus esset auctoritate sanctarum Litteramm ; jam<br />
credere coepcram nullo modo te fuisse tributurum tam excel-<br />
lentem ihi Scripturaj per omnes jam ten*as auctoritatem, nisi<br />
et per ipsam tibi credi, et per ipsam te quaeri voluisses. Jam<br />
enim absurditatem quae me in ilhs Litteris solebat offendere,<br />
cum multa ex eis probabihter exposita auchssem, ad sacramentonnn<br />
altituchnem referebam: eoque mihi illa venerabihor<br />
et sacrosancta fide dignior apparebat auctoritas, quo et omni-<br />
bus ad legendum esset in promptu, et secreti sui dignitatem<br />
in intellectu profunchore servaret ; verbis apertissimis et hu-<br />
milhmo genere loquench se cunctis pra)bens, et exercens in-<br />
tentionem eomm, qui non smit leves corde : ut exciperet<br />
omnes popuhm sinu, et per angusta foramina paucos ad te<br />
trajiceret, muko tamen plures, quam si nec tanto apice aucto-<br />
ritatis emineret, nec turbas gremio sancta? humihtatis hauriret.<br />
Cogitabam ha?c, et aderas mihi ; suspirabam, et audiebas me<br />
fluctuabam, et gubemabas me ; ibam per viam sajcuh latam,<br />
nec deserebas.<br />
vis quae non videntur, rebus adhibenda Ecclesia ab ipsis Apostolis propagata et<br />
divinis : qua; si non adliibeatur, non per omnes gentes tanta eraineatia declaamicitia<br />
quorumlibet hominum, sed ipsa rata, utrum Apostolorum sint, incertum<br />
summa religio violatur, utsumma miseria est, et hoc ent certum scripsisse Apoconsequatur.<br />
Aug. de fide rerum quae stolos, quod huic Ecclesia; contrarii hjcre-<br />
non videntur, $. 4.<br />
\<br />
tici proferunt, auctorum suorum nomini-<br />
De quo libro certum erit cujus sit, bus appellati longe post Apostolos exsi<br />
litteraD, quas Apostolorum dicit et tenet sistentium ? c. Faust. xxxiii. 6.<br />
: ;
90 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Vl. 9. Inhiabam honoribus, lucris, conjugio ; et tu irridebas.<br />
miseria Patiebar in eis cupiditatibus amarissimas difficultates, te<br />
ambitio- propitio tanto magis, quanto minus sinebas mihi dulcescere<br />
adducto quod non eras tu. Vide cor meum, Domine, qui vokiisti ut<br />
^^^ recordarer et confiterer tibi. Nunc tibi inhaBreat anima<br />
mendici°<br />
laetantis. mea, quam de visco tam tenaci mortis exuisti. Quam<br />
misera erat ! et sensum vulneris tu pungebas, ut relictis<br />
omnibus converteretur ad te qui es super omnia, et sine quo<br />
nuUa essent omnia ; converteretur, et sanaretur. Quam ergo<br />
miser eram, et quomodo egisti ut sentirem miseriam meam,<br />
die illo quo cum pararem recitare Imperatori laudes'', quibus<br />
plura mentirer, et mentienti faveretur ab scientibus, easque<br />
curas anhelaret cor meum, et cogitationum tabificamm febri-<br />
bus aestuaret; transiens per quemdam vicum Mediolanensem,<br />
animadverti pauperem mendicum, jam credo saturum, jocan-<br />
tem atque laetantem : et ingemui, et locutus sum cum amicis<br />
qui mecum erant, multos dolores insaniarum nostrarum ;<br />
quia<br />
omnibus taUbus conatibus nostris, qualibus timc laborabam,<br />
sub stimulis cupiditatum trahens infehcitatis meae sarcinam,<br />
et trahendo exaggerans, nihil vellemus aliud nisi ad securam<br />
la^titiam pervenire, quo nos mendicus ille jam pra^cessisset,<br />
nunquam fortasse iUuc venturos ! Quod enim jam iUe pau-<br />
culis et emendicatis nummuUs adeptus erat, ad hoc ego tam<br />
aerumnosis anfractibus et circuitibus ambiebam, ad la^titiam<br />
sciUcet temporaUs feUcitatis. Non enim verum gaudium ha-<br />
bebat, sed et ego iUis ambitionibus multo falsius qua^rebam.<br />
Et certe iUe la)tabatur, ego anxius eram ; securus iUe, ego<br />
trepidus. Et si quisquam percontaretur me, utrum maUem<br />
exsultare an inetuere; responderem, Exsultare. Rursus si<br />
interrogaret, utrum me talem maUem quaUs iUe, an quaUs ego<br />
tunc essem ; meipsum curis timoribusque confectum eUgerem<br />
sed perversitate ; numquid veritate ? Neque enim eo me prae-<br />
ponere iUi debebam, quo doctior eram, quoniam non inde<br />
gaudebam, sed placere inde quaerebam hominibus ; non ut<br />
eos docerem, sed tantum ut placerem. Propterea et tu baculo<br />
Ps. 41, discipUnae tuae confringehas ossa mea.<br />
Sabat.<br />
^ ^* I^^cedant ergo ab anima mea qui dicunt ei :<br />
Interest unde<br />
^ Fortean Valentiniano minori, quia ani Litt. cap. 25, scribit ss in eadem<br />
ejus '• comitatus apud Mediolanum," ex urbe " Bautoni consuli, calendis Januarii,<br />
Possidio, cap. 1, " tum erat constitutus," laudem pro sua tunc rhetorica professione<br />
cum ibi rhetoricam profitebatur Augu- recitasse." Ed. Ben.<br />
qui praterea lib. 3 contra Petili-<br />
stinus j<br />
:
CONFESSIONUM LIBER VI. 91<br />
quis gaudeat. Gaudebat mendicus ille vinolentia ; tu gaudere<br />
cupiebas gloria. Qua gloria, Domine ? Quae non cst in te.<br />
Nam sicut illud verum gaudium non erat, ita nec illa vera<br />
gloria; et amplius vertebat mentem meam. Et ille ipsanocte<br />
digestums erat ebrietatem suam ; ego cum mea dormieram et<br />
surrexeram, et dormitiuns et surrectums eram ; vide quot die-<br />
bus. Interest vero unde quis gaudeat, scio, et gaudium spei<br />
fidelis incomparabiliter distat ab illa vanitate ; sed et tunc<br />
distabat inter nos. Nimirum quippe ille felicior erat, non<br />
tantum quod hilaritate perfundebatur, cum ego curis evisce-<br />
rarer ; vemm etiam, quod ille bene optando acquisiverat<br />
vinum, ego mentiendo quaerebam typhum. Dixi tunc multa<br />
in hac sententia charis meis, et sajpe advertebam in his quomodo<br />
mihi esset ; et inveniebam male mihi esse, et dolebam<br />
et conduphcabam ipsum male. Et si quid arrisisset prospemm,<br />
taidebat apprehendere, quia pene priusquam teneretur,<br />
avolabat.<br />
11. Congemiscebamus in iis qui simul amice vivebamus, et vii.<br />
maxime ac familiaiissime cum Alypio et Nebridio ista collo-<br />
^^J^ ^<br />
quebar : quoruni Alypius ex eodem, quo ego, ortus erat mu- Circen-<br />
nicipio, pareutibus primatibus municipalibus, me minor natu. bsania<br />
Nam et studuerat apud me, cum in nostro docere coepi op- conver-<br />
pido, et postea Carthagini : et diligebat me multum, quod ei '<br />
bonus et doctus viderer ;<br />
et ego illum, propter magnam virtu-<br />
tis indolem, quae in non magna setate satis eminebat. Gui-ges<br />
tamen morum Carthaginensium, quibus nugatoria fervent<br />
spectacula, absorbuerat eum m insaniam Circensium: sed<br />
cum in eo miserabiliter volveretur, ego autem rhetoricam ibi<br />
professus publica schola uterer, nondum me audiebat ut magistmm,<br />
propter quamdam simultatem quae inter me et patrem<br />
ejus erat exorta, et compereram quod circum exitiabiliter<br />
amaret, et graviter angebar, quod tantam spem perditurus, vel<br />
etiam perdidisse milii videbatur. Sed monendi eum et aliqua<br />
coercitione revocandi nulla erat copia, vel amicitia? benevolentia,<br />
vel jure magisterii. Putabam enim eum de me cum<br />
patre sentire; ille vero non sic erat. Itaque postposita in<br />
hac re patris voluntate, salutare me coeperat, veniens in<br />
auditorium meum, et auchre aliquid atque abire.<br />
12. Sed enim de memoria mihi lapsum erat agere cum illo,<br />
ne vanomm ludorum caeco et prajcipiti studio tam bonum<br />
*
92 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
interimeret ingenium. Verum autem, Domine, tu qui prae-<br />
sides gubemaculis omnium quae creasti, non eum oblitus eras<br />
futurum inter filios tuos antistitem sacramenti tui ; et ut aperte<br />
tibi tribueretur ejus correctio, per me quidem illam, sed ne-<br />
scientem operatus es. Nam quodam die cum sederem loco<br />
solito, et coram me adessent discipuli, venit, salutavit, sedit,<br />
atque in ea quae agebantur animum intendit : et forte lectio<br />
in manibus erat, quam dum exponerem, et opportune mihi<br />
adhibenda videretur similitudo Circensium, quo illud quod<br />
insinuabam et jucundius et planius fieret, cum irrisione mor-<br />
daci eorum quos illa captivasset insania ; tu scis, Deus noster,<br />
quod tunc de Alypio ab illa peste sanando non cogitaverim.<br />
At ille in se rapuit, meque illud non nisi propter se dixisse<br />
credidit. Et quod ahus acciperet ad succensendum mihi,<br />
accepit honestus adolescens ad succensendum sibi, et ad me<br />
ardentius diligendum. Dixeras enim tu jam ohm, et innex-<br />
Prov.9, ueras Litteris tuis: Corripe sapientem, et amahit te. At ego<br />
illum jam non corripueram ; sed utens tu omnibus, et scienti-<br />
bus et nescientibus, ordine quo nosti, et ille ordo justus est,<br />
Is. 6, 6. de corde et lingua mea carbones ardentes operatus es, quibus<br />
mentem spei bonge adureres tabescentem, ac sanares. Taceat<br />
laudes tuas qui miserationes tuas non considerat, quae tibi de<br />
medulhs meis confitentur. Etenim ille post illa verba proripuit<br />
se ex fovea tam alta, qua Ubenter demergebatur, et cum<br />
miserabih voluptate* cajcabatur; et excussit animum forti<br />
temperantia, et resihiemnt omnes Circensium sordes ab eo,<br />
ampHusque ilhic non accessit. Deinde patrem reluctantem<br />
evicit, ut me magistro uteretur: cessit ille atque concessit.<br />
Et audire me rursus incipiens, illa mecum superstitione in-<br />
volutus est, amans in Manicha^is ostentationem* continentiae,<br />
quam veram et germanam putabat. Erat autem illa vecors et<br />
Prov. 6, seductoria, pretiosas animas captans, nondum virtutis altitu-<br />
26.<br />
^ ^' ^ Accipis evangelium? Tu me inler- rens, et quEeris a me, utrum accipiam<br />
rogas, utrum accipiam, in quo id ipsum evangelium? Vides in me Christi bea-<br />
accipere apparet,quia, quae jubet, obser- titudines illas, quae evangelium faciunt,<br />
vo?—Ego patrem dimisi et matrem, ux- et interrogas, utrum illud accipiam ?<br />
orem, filios et cetera, quae evangelium Vides pauperem, vides mitem, vides<br />
jubet, ct inlerrogas, utrum accipiam pacificum, puro corde lugentem, esurievangelium?—Ego<br />
argentum et aurum entem, sitientem, persecutiones et odia<br />
rejeci, et aes in zonis habere destiti, sustinentem propter justitiam, et dubitas,<br />
quotidiano contentus cibo, nec de cras- utrum accipiam evangelium'? Faustus,<br />
tino curans, nec unde venter impleatur I. v.<br />
aul corpus operiatur, solicitudinem ge-
CONFESSIONUM LIBER VI. 93<br />
dinem scientes tangere, et superficie decipi faciles, sed tamen<br />
adumbrata) simulataeque virtutis.<br />
13. Non sane relinquens incantatam sibi a parentibus ter- VIII.<br />
renam viam, Romam pra)cesserat, ut jus disceret; et ibi^J^jPy"*<br />
gladiatorii spectaculi hiatu incredibili et incredibiliter abrep- insania<br />
tus est. Cum enim aversaretur et detestaretur talia, quidam gladir<br />
ejus amici et condiscipuli, cum forte de prandio redeuntibus ^o"»-<br />
pervius esset*, recusantem vehementer et resistentem, fami-quibus<br />
liari violentia duxerunt in amphitheatrum, cmdelium et fu-^°f^*<br />
" Si coipus meum ruerat.<br />
nestorum hidorum diebus, ha3c dicentem :<br />
" in ilhun locum trahitis, et ibi constituitis ; numquid et ani-<br />
" mum et oculos meos in illa spectacula potestis intendere ?<br />
" Adero itaque absens, ac sic et vos et illa superabo." Qui-<br />
bus auditis, illi nihilo secius eum adduxermit secum, idipsum<br />
forte explorare cupientes, utrum posset efficere. Quo ubi<br />
ventum est, et sedibus quibus potuerunt locati sunt, fervebant<br />
omnia immanissimis voluptatibus. Ille clausis foribus oculomm,<br />
interdixit animo ne in tanta mala procederet; atque<br />
utinam ct aures obtiuravisset ! Nam quodam pugnae casu, cum<br />
clamor ingens totius popiUi vehementer eum pulsasset, ciuri-<br />
ositate victus, et quasi paratus quidquid illud esset, etiam<br />
visum contemnere et vincere, aperuit oculos ; et percussus est<br />
graviore vulnere in anima, quam ille in corpore, quem cemere<br />
concupivit; ceciditque miserabilius quam ille quo cadente<br />
factus est clamor qui per ejus am'es intravit, et reseravit ejus<br />
lumina, ut esset qua feriretur et dejiceretur audax adhuc po-<br />
tius quam fortis animus, et eo infinnior quo de se prsesump-<br />
serat, qui debuit de te. Ut enim vidit illum sanguinem,<br />
immanitatem simul ebibit, et non se avertit, sed fixit aspectum<br />
; et hauriebat fuiias, et nesciebat, et delectabatur scelere<br />
certaminis, et cmenta voluptate inebriabatur. Et non erat<br />
jam ille qui venerat, sed unus de turba ad quam venerat, et<br />
vems eorum socius, a quibus adductus erat. Quid plura?<br />
Spectavit, clamavit, exarsit, abstulit inde secum insaniam qua<br />
stimulai-etur redirc, non tantum cum illis a quibus prius<br />
abstractus est ; sed etiam prae illis, et alios trahens. Et inde<br />
tamen manu validissima et misericordissima eruisti eum tu, et<br />
docuisti non sui habere, sed tui fiduciam ; sed longe postea.<br />
14. ^emmtamen jam hoc ad medicinam futuram in ejus jx,<br />
memoria reponebatiu:. Nam et ilhid, quod cum adhuc studeret Alypius<br />
ut fur
94 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
appre- jam me audiens apud Carthaginem, et medio die cogitaret in<br />
j„r.<br />
'<br />
foro quod recitaturus erat, sicuti exerceri scholastici solent,<br />
sivisti eum comprehendi ab aeditimis fori tanquam fm*em.<br />
Non arbitror aliam ob causam te permisisse, Deus noster, nisi<br />
ut ille vir' tantus futurus jam inciperet discere, quam non<br />
facile in dignoscendis causis homo ab homine damnandus<br />
esse temeraria credulitate. Quippe ante tribunal deambulabat<br />
solus cum tabuUs ac stilo, cum ecce adolescens quidam ex<br />
numero scholasticomm fur vems, secmim clanculo apportans,<br />
illo non sentiente ingressus est ad cancellos phimbeos qui vico<br />
argentario desuper praeminent, et praecidere plumbum coepit.<br />
Sono autem securis audito submurmuravemnt argentarii qui<br />
subter erant, et misemnt qui apprehenderent quem forte inve-<br />
nissent. Quorum vocibus auditis, rehcto instmmento ille<br />
discessit, timens ne cum eo teneretur. Alypius autem qui<br />
non viderat intrantem, exeuntem sensit, et celeriter vidit ab-<br />
euntem: et causam scire cupiens ingressus est locum, et<br />
inventam securim stans atque admirans considerabat. Cum<br />
ecce ilH qui missi fuerant, reperiunt eum solum ferentem<br />
ferrum cujus sonitu exciti venerant: tenent, attrahunt; con-<br />
gregatis inquihnis fori, tanquam furem manifestum se com-<br />
prehendisse gloriantur, et inde oiferendus judici ducebatur.<br />
15. Sed hactenus docendus fuit. Statim enim, Domine,<br />
subvenisti innocentiae cujus testis eras tu solus. Cum enim<br />
duceretur vel ad custodiam, vel ad supphcium, fit eis obviam<br />
quidam architectus cujus maxima erat cura pubUcarum fabricamm.<br />
Gaudent iUi eum potissimum occurrisse, cui solebant<br />
in suspicionem venire ablatamm rerum quae perissent de foro,<br />
ut quasi tandem ille cognosceret a quibus haec fierent. Vemm<br />
autem viderat homo saepe Alypium in domo cujusdam senatoris<br />
1 Alypius in nostra conjunctione man- cogitat, de magna Dei misericordia et de<br />
sit, ut exemplo sit fratribus curas mundi mirabilibus Dei muneribus cogitat.<br />
hujus vitare cupientibus. Aug. Ep. 22. Cito, si Dominus adjuverit, totum Aly-<br />
Etsi in populis ac super populum agas, pium inseram pra?cordiis tuis ; nara hoc<br />
oves pascuaj Doraini regens sollicitis sum raaxime veritus, ne ille vereretur<br />
vigil pastor excubiis, tamen abdicatione aperire omnia, quae in eum DominuB<br />
saeculi, et repulsa carnis et sanguinis, contulit, ne alicui minus intelligenti non<br />
desertum tibi ipsi fecisti, secretus a mul- divina munera concessa hominibus, sed<br />
tis, vocatus in paucis. Paulinus Ep. ad ipsum pra?dicare videretur. Id. Ep. 27.<br />
eura Ep.24. §.2. ap. Epp. Aug. Est cog- ad Paulin. Sanctura et venerabilem<br />
natus venerabilis et vere beati Episcopi fratrem nostrura Papam Alypium. Hie-<br />
Alypii, quera toto pectore araplecteris et ron. Ep. 39. ap. Epp. Aug.<br />
merito ; nara quisquis de illo viro benigne<br />
—
CONFESSIONUM LIBER VI. 95<br />
ad qiiem salutandum ventitabat: statimque cognitum manu<br />
apprcliensa semovit a turbis, et tanti mali causam quaerens,<br />
quid.gestum esset audivit; omnesque tumultuantes qui ade-<br />
rant et minaciter frementes jussit venire secum. Et venerunt<br />
ad donunn illius adolescentis qui rem commiserat. Puer vero<br />
erat ante ostium, et tam parvus erat ut nihil exinde domino<br />
suo metuens, facile posset totum indicare : cum<br />
eo quippe in<br />
foro fuit pedissequus. Quem posteaquam recoluit iVlypius,<br />
architecto intimavit. At ille securim demonstravit puero,<br />
quoerens ab eo cujus esset. Qui confestim, Nostra, inquit:<br />
deinde inteiTogatus aperuit coetera. Sic in illam domum<br />
translata causa, confusisque turbis quae de illo triumphare<br />
jam cceperant, futums dispensator '" verbi tui, et multarum in<br />
Ecclesia tua causarum examinator, experientior instructiorque<br />
discessit.<br />
16. Ilunc ergo Romae inveneram, et adhaesit mihi fortissimo X.<br />
vinculo, mecumque Mediolanum profectus est, ut nec me dese- .rritate<br />
reret, et de jure quod didicerat ahquid ageret, secundum votum Alypu<br />
magis parentum quam suum. Et ter* jam assederat mirabili ventu<br />
continentia ca^teris, cum ille magis miraretur eos qui aurum^!.^^"*<br />
innocentiae praeponerent. Tentata est quoque ejus indoles,<br />
non sohun illecebra cupiditatis, sed etiam stimulo timoris.<br />
Romae assidebat comiti largitionum Italicianarmn*." Erat eo<br />
tempore quidam potentissimus senator, cujus et beneficiis<br />
obstricti multi et terrori subditi erant. Voluit sibi licere<br />
nescio quid ex more potentiae suae, quod esset per leges<br />
ilhcitum ; restitit Alypius : promissum est praemium ; imsit<br />
animo : praitentae minae ; calcavit : mirantibus omnibus inusi-<br />
tatam animam, quse hominem tantum, et innumerabihbus<br />
pra^standi nocendique modis ingenti fama celebratum, vel<br />
amicum non optaret, vel non formidaret inimicum. Ipse<br />
•" Episcopus Thagastensis postea fuit, sacrarum lafcitionum. Viri illustres<br />
(Aug. de gestis c. Emerito §. 1 et 5.) duo, alter in Oriente, alter in Occidente.<br />
adeoque litium. si quie inter Christianos Thesaurus. vecti;?alia Imperii.et cuden-<br />
obortje essent, judex et diremtor. dam monetam curabant ; dona, stipendia,<br />
" CoMiTF.s Italiciani et Galli- et nccessarias impcnsas erogabant. Ori-<br />
ciANi, sunt Comites Largitionalium titu- entalis ille sex sub ipso " comites largilorum,<br />
reique tributaria; et thesaurorum tionum inferiores" habuit persex dioeceses<br />
per Prapfecturam Prajtorianam Italiae et subministrantes. Occidentalis item sex,<br />
Galliarum. CoMts Sacraiium Laroi- et uterque plures alios ministros. For-<br />
TiONUM. Qui thesauris sacris ac pub- mula hujus muneris exstat apud Cassiolicis<br />
praeerat et largitionibus Principis, dor. Varr. L. v. c. 40. Spelman Glosquas<br />
ille Magistratibus, militibus, et sub- sar. s. v.<br />
ditis erogabat. DuCange,s.v. Comites
m S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
autem judex, cui consiliarius erat, quamvis et ipse fieri nollet,<br />
non tamen aperte recusabat : secl in istum causam transferens,<br />
ab eo se non permitti asserebat; quia et revera si ipse faceret,<br />
iste discederet. Hoc solo autem pene jam illectus erat studio<br />
litterario, ut pretiis praetorianis" codices sibi conficiendos<br />
curaret : sed consulta justitia deliberationem in melius vertit<br />
utiliorem judicans a^quitatem qua prohibebatur, quam pot-<br />
Luc. 16, estatem qua sinebatur. Parvum est hoc ; sed qtd in parvo<br />
~~ '<br />
fidelis est, et in magno fidelis est. Nec uUo modo erit inane,<br />
quod de tuae Veritatis ore processit : Si in injusto mammona<br />
fideles nonfuistis; quod verum est, quis credet vobis? Et si<br />
in alieno fideles non fuistis ; quod vestrum est, qnis dahit<br />
vohis? TaUs ille tunc inhaerebat mihi, mecumque nutabat in<br />
consilio, quisnam esset tenendus vitae modus.<br />
17. Nebridius etiam qui relicta patria vicina Carthagini,<br />
atque ipsa Carthagine ubi frequentissimus erat, reUcto rure<br />
patemo optimo, rehcta domo et non secutiu*a matre, nullam<br />
ob aliam causam Mediolanum venerat, nisi ut mecum viveret<br />
in flagrantissimo studio^ veritatis atque sapientiae: pariter<br />
suspirabat, pariterque fluctuabat, beatae vitae inquisitor ardens,<br />
et quaestionum difficiUimarum scmtator acerrimus. Et erant<br />
ora trium egentium, et inopiam suam sibimet invicem anhe-<br />
Ps. 144,lantium, et a te exspectantiinn, tit dares eis escam in te^npore<br />
opportuno. Et in omni amaritudine quae nostros saeculares<br />
actus de misericordia tua sequebatur, intuentibus nobis finem<br />
cur ea pateremur, occmTebant tenebrae ; et aversabamur* ge-<br />
hoc crebro dice-<br />
mentes, et dicebamus: Quamdiu haec .? Et<br />
bamus ; et dicentes non reUnquebanms ea ; quia non elucebat<br />
certum aUquid quod iUis relictis apprehenderemus.<br />
XI. 18. Et ego maxime mirabar, satagens et recolens, quam<br />
^°Jy5^j_longum tempus esset ab undevigesimo anno aetatis mese, quo<br />
nus de ferv^ere coeperam studio sapientiae ; disponens, ea inventa,<br />
endavita^'^^i^^^^^'^ omnes vanarum cupiditatum spes inanes et insa-<br />
delibe- nias mendaces : et ecce jam tricenariam aetatem gerebam, in<br />
rat,<br />
eodem luto haesitans aviditate fmendi praesentibus, fugientibus<br />
° " PKETiUiM Rfgium, cst jus quod P Nebridium amicum meum, qui cum<br />
Regi vel Domino con:petit, res raercales esset rerum obscurarum ad doctrinam<br />
comparandi certo et definito pretio." pietatis maxime pertinenfium diligentissi-<br />
Du Cange s. v. Inde ergo colligendum mus et acerrimus inquisitor, valde oderat<br />
erit, quae sint " pretia Praetoriana" etsi de quaestione magna responsionem brede<br />
iis, quod sciam, sileant auctores. vem. Aug. Ep. 98. $. 8.<br />
;
CONFESSIONUM LIBER VI. 97<br />
et dissipantibus me, dum dico : Cras inveniam ; ecce niani-<br />
festum apparebit, et tenebo : ecce Faustus veniet, et exponet<br />
omnia. O magni viri Academici ! nihil ad agendam vitam<br />
certi comprehendi potest. Imo quaeramus dihgentius, et non<br />
desperemus. Ecce jam non sunt absmda in Libris ecclesias-<br />
ticis quae absurda videbantur, et possunt aliter atque honeste<br />
intelligi. Figam pedes in eo gradu in quo puer a parentibus<br />
eram positus, donec inveniatur perspicua veritas. Sed ubi<br />
quajretur? quando quaeretur? Non vacat Ambrosio, non<br />
vacat legere. Ubi ipsos codices qua^rimus? unde, aut quando<br />
compai'amus ? a quibus sumimus ? Deputentiu: tempora, di-<br />
stribuantur horae pro salute animsB. Magna spes oborta est:<br />
non docet catholica fides quod putabamus, et vani accusabamus;<br />
nefas habent docti ejus credere Deum figura humani<br />
corporis terminatum: et dubitamus pulsare quo aperiantur<br />
caetera? Antemeridianis horis* discipuh occupant: caeteris<br />
quid facimus? cur non id agimus? Sed quando salutamus<br />
amicos majores, quorum sufFragiis opus habemus h quando<br />
praeparamus quod emant scholastici ? quando reparamus nos<br />
ipsos, relaxando animo ab intentione curarum ?<br />
19. Pereant omnia, et dimittamus haec vana et inania: con-<br />
feramus nos ad solam inquisitionem veritatis. Vita* misera<br />
est; mors incerta. Si subito obrepit, quomodo hinc exibimus<br />
? et ubi nobis discenda sunt quae hic negleximus, ac * non<br />
potius hujus neghgentiae supphcia luenda ? Quid, si mors<br />
ipsa omnem curam sensu amputabit et finiet ? Ergo et hoc<br />
qua^rendum. Sed absit ut ita sit. Non vacat, non est inane<br />
quod tam eminens culmen auctoritatis christianae fidei toto<br />
orbe diffunditur'». Nunquam tanta et taha pro nobis divinitus<br />
agerentur, si morte coiporis etiam vita animae consumeretur.<br />
Quid cunctamur igitur rehcta spe saecuh, conferre nos totos ad<br />
quaerendum Deum et vitam beatam? Sed exspecta : jucunda<br />
sunt etiam ista ; habent non parvam dulcedinem suam : non<br />
1 Ipsa vos Ecclesia ore maternas dilec- non vidistis, propterea credere recusatis.<br />
lionis alloquitur, " Ego quam miramini Ergo hjEC adspicite, hzec quse cernitis<br />
per universum raundum fructificantem cogitate ; quae vobis non prajlerita naratque<br />
crescentem, qualem me conspicitis rantur, nec futura prajnuntiantur, sed<br />
aliquando non fui." " Qui teniporibus prfesentiademonstrantur, Anvobisinane<br />
illis in Judcea terra fideles fuerunt, ex vel leve videtur, et nullum vel parvum<br />
virgine nativitatem mirabilem, ac pas- putatis esse miraculum divinum, quod in<br />
lionem, resurrectionem, adscensionem nomine unius crucifixi universum genus<br />
Christi, omnia divina dicta ejus et facta currat humanum V Aug. de fide rer.<br />
praesentes prassentia didicerunt. Hajc vos quae non videntur, §. 4, 7.<br />
H
98 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
facile ab eis praBcidenda est intentio, quia turpe est ad ea<br />
rursum redire. Ecce jam quantum est, ut impetretur aliquis<br />
honor .? et quid amplius in his desiderandum ? Suppetit<br />
amicorum majorum copia : ut nihil aliud, et multum festinemus,<br />
vel prasidatus dari potest ; et ducenda uxor cum<br />
ahqua pecunia, ne sumptum nostrum gravet"; et ille erit<br />
modus cupiditatis. Multi magni viri et imitatione dignissimi,<br />
sapientise studio cum conjugibus dediti fuerunt.<br />
20. Cum haec dicebam, et altemabant hi venti et impelle-<br />
bant huc atque illuc cor meum, transibant tempora, et tardabam<br />
converti ad Dominum, et differebam de die in diem<br />
vivere in te, et non differebam quotidie in memetipso mori.<br />
Amans beatam vitam, timebam illam in sede sua ; et ab ea<br />
fugiens, quaerebam eam. Putabam enim me miserum fore<br />
nimis, si feminae piivarer amplexibus* ; et medicinam miseri-<br />
cordiae tuse ad eamdem infirmitatem sanandam non cogitabam,<br />
quia expertus non eram; et propriarum virium credebam esse<br />
continentiam, quarum mihi non eram conscius, cum tam<br />
stultus essem ut nescirem, sicut scriptum est, neminem posse<br />
esse continentem^ nisi tii dederis. Utique dares, si gemitu<br />
interno pulsarem aures tuas, et iide solida in te jactarem<br />
curam meam.<br />
XII. 21. Prohibebat me sane Alypius ab uxore ducenda, cantans*<br />
nullo modo nos possc sccuro otio simul in amore sapientiae<br />
lio ?nier<br />
^h- vivere, sicut jam diu desideraremus, si id fecissem. Erat enim<br />
A ugus- ipse in ea re etiam tunc castissimus, ita ut mirum esset ; quia<br />
tinumdeyg;[ cxperientiam concubitus ceperat in ingressu adolescentiae<br />
monioetsuse, scd non haeserat; magisque doluerat et spreverat, et<br />
bSu<br />
deinde jam continentissime vivebat. Ego autem resistebam<br />
illi, exemphs eonnn qui conjugati coluissent sapientiam, et<br />
promeruissent Deum, et habuissent fideliter ac dilexissent<br />
' Vitae hujus mundi eram implicatus, nostri [Ambrosii] et aliquando in sermo-<br />
tenebrosam spem gerens, de pulcritudine nibus tuis [Theodore] cum de Deo cogi-<br />
uxoris, de pompa divitiarum, de inanitate taretur, nihil omnino corporis esse cogihonorum,<br />
ceterisque noxiis et perniciosis tandum, neque cum de anima ; nam id<br />
voluptatibus. Aug. de util. cred. §. 3. est unum in rebus proximum Deo. Sed<br />
' Ubi discussos eos [Manichaeos] ne in philosophias gremiumceleriteradvo-<br />
evasi, maxime trajecto isto mari, diu larem, fateor uxoris honorisque illecebra<br />
gubernacula mea repugnantia omnibus detinebar ; ut cum haec essem consecutus,<br />
ventis, in mediis fluctibus Academici tum demum me, quod paucis felicissimis<br />
tenuerunt. Deindeveni in has terras, hic licuit, totis velis omnibusque remis in<br />
septentrionem cui me crederem, didici. illum sinum raperem, ibique conquies-<br />
Animadverti enim et saepe in sacerdotis cerem. Aug. de vita beata, $. 4.
CONFESSIONUM LIBER VI. 99<br />
amicos. A quorum ego quidem granditate animi longe abe-<br />
rara: et deligatus* morbo carnis mortifera suavitate, trahebam<br />
catenam meam, solvi timens, et quasi concusso vulnere<br />
repellens verba bene suadentis, tanquam manum solventis.<br />
Insuper etiain per me ipsi quoque Alypio loquebatur serpens,<br />
et innectebat atque spargebat per linguam meam dulces<br />
laqueos in via ejus, quibus illi honesti et expediti pedes<br />
implicarentur.<br />
22. Cum enim me ille miraretur, quem non parvipenderet, ita<br />
hgerere visco illius voluptatis, ut me affirmarem, quotiescumque<br />
inde inter nos quasreremus, cailibem vitam nullo modo<br />
posse degere ;<br />
atque ita me defenderem, cum illum mirantem<br />
viderem, ut dicerem multum interesse inter illud quod ipse<br />
raptim et furtim expertus esset, quod pene jam ne meminisset<br />
quidem, atque ideo nulla molestia facile contemneret, et de-<br />
lectationes consuetudinis meae, ad quas si accessisset honestum<br />
nomen matrimonii, non eum mu*ari oportere, cur ego<br />
illam vitam nequirem spemere : coeperat et ipse desiderare con-<br />
jugium, nequaquam victus libidine talis vohiptatis, sed curio-<br />
sitatis. Dicebat enim scire se cupere quidnam esset illud,<br />
sine quo vita mea quse iUi sic placebat, non mihi vita, sed<br />
poena videretur. Stupebat enim liber ab illo vinculo animus<br />
servitutem meam, et stupendo ibat in experiendi cupidinem,<br />
venturus in ipsam experientiam, atque inde fortasse lapsurus<br />
in eam quam stupebat servitutem ;<br />
quoniam sponsionem vole-<br />
bat facere cum morte ; et qui amat j^^riculum, incidit in<br />
illud. Neutrum enim nostmm, si quod est conjugale decus<br />
in officio regendi matrimonii et suscipiendomm Uberorum,<br />
ducebat, nisi tenuiter. Magna autem ex parte atque vehementer<br />
consuetudo satiandae insatiabilis concupiscentiie me<br />
captum excruciabat: illmn autem admiratio capiendum tra-<br />
hebat. Sic eramus, donec tu, Altissime, non deserens<br />
humum nostram, miseratus miseros, subvenires miris et oc-<br />
cultis modis.<br />
23. Et instabatur impigre ut ducerem uxorem. Jam pete- xiii.<br />
bam, jam promittebatur, maxime matre dante operam, quo ^^°\<br />
.<br />
me jam conjugatum Baptismus salutaris abhieret, quo me in Augus-<br />
i ' 1 QU&jritur<br />
dies gaudebat aptari, et vota sua ac promissa tua in mea fide ^'''°-<br />
compleri animadvertebat. Cum sane et rogatu meo et desi-<br />
derio suo, forti clamore cordis abs te deprecaretur quotidie,<br />
h2
100 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
ut ei per visum ostenderes aliquid de futuro matrimonio meo<br />
nunquam voluisti. Et videbat qua^dam vana et phantastica,<br />
quo cogebat impetus de hac re satagentis humani spiritus<br />
et narrabat mihi, non cum fiducia qua solebat, cnm tu demon-<br />
strabas ei, sed contemnens ea. Dicebat enim discemere se<br />
nescio quo sapore, quem verbis explicare non poterat, quid<br />
interesset inter revelantem te, et animam suam somniantem.<br />
Instabatur tamen, et puella petebatur, cujus aetas ferme bien-<br />
nio minus quam nubilis erat ; et quia ea placebat, exspecta-<br />
batur.<br />
XIV. 24. Et multi amici agitaveramus animo, et coUoquentes ac<br />
cletestantes<br />
commu^turbulentas<br />
humanae vitae molestias, pene jam<br />
ni agea- firmaveramus remoti a turbis otiose vivere : id otium sic<br />
amids<br />
i^oliti, ut si quid habere possemus, conferremus in medium,<br />
delibe- unamque rem familiarem conflaremus ex omnibus ; ut per<br />
amicitiae sinceritatem non esset aUud hujus et ahud iUius<br />
sed quod ex cunctis iieret unum, et universum singulorum<br />
esset, et omnia omnium : cum videremur nobis esse<br />
posse decem ferme homines in eadem societate, essentque<br />
inter nos prsedivites, Romanianus* maxime communiceps<br />
noster, quem tunc graves sestus negotiorum suorum ad comi-<br />
tatum attraxerant, ab ineunte aetate mihi famiUarissimus ;<br />
; : ;<br />
qui<br />
maxime instabat huic rei, et magnam in suadendo habebat<br />
auctoritatem, quod ampla res ejus muUum cseteris anteibat<br />
et placuerat nobis ut bini annui tanquam magistratus omnia<br />
necessaria curarent, caeteris quietis. Sed posteaquam ccepit<br />
* Romanianus cognatus fuit -Alypii '• postremo, quidquid de otio meo modo<br />
( Aug. Ep. 27 ad Paulin.) indole Augus- gaudeo, quod a superfluarum cupiditatum<br />
tino ipsi rairabili (c. Acad. i. 1. ii. 1.) vinculis evolavi, quod depositis oneribus<br />
" ab ineunte adolescentia divitiarum cit- mortuarnm curarum, respiro, resipisco,<br />
cumfluentia exceptus," (ib.) et rebus, redeo ad me, quod quaero intentissimus<br />
" quae putantur adversis ex illecebrosis veritatem [Anno ante baptismum ejus<br />
vitaj gurgitibus ereptus." (ib.) Divitias haec scripta sunt] quod invenire jam agejus<br />
amplissimas plus semel memorat gredior, quod me ad summum ipsum<br />
Au^. (c. Acad. l. c.) tum quoque lites, modum perventurum esse confido, tu aniquibusexercitatusest,<br />
molestas,(c. Acad. masti, tu impulisti, tu fecisti." (c. Acad.<br />
1. c. ii. 1, 2.) et quibus obnubilatum est ii. 2.) Eum, in Manichaeorum haeresin<br />
ejus ingenium ita ut paene omnes lateret " secum praecipitem dedit" Aug. (c.<br />
(c. Acad. ii, 2.) tum vero maxima ejus Acad. i. §. 3.) unde etiam eum pariter<br />
erga Aug. ipsum beneficia, quem " ado- emcrsisse sperandum est, cum Aug.<br />
lescentulum pauperem ad peregrina stu- scripta diligentissime sibi comparaverit<br />
dia pergentem, etdomo etsumtuet (quod (Ep.27.) neque tamen diffitendum est,<br />
plus est) animo exceperit; patre orbatum Aug. tum in libris contra Academicos<br />
amicitia consolatus sit, hortatione ani- eum timide admodum ad veram hanc<br />
raarit, ope adjuverit ; Carthaginem, il- philosophiam adhort&sse, et Paulino comlustrioris<br />
professionis gratia, remeantem mendasse, " qui ex omni, aut ex magna<br />
necessariis omnibus sustentaverit;"<br />
—<br />
parte per linguam ejus sanaretur." (ib.)
CONFESSIONUM LIBER VI. 101<br />
cogitari utmm lioc mulierculae sinerent, quas et alii nostrum<br />
jam habebant, et nos habere volebamus, totum illud placitum<br />
quod bene formabamus*, dissiluit in manibus, atque confractum<br />
et abjectum est. Inde ad suspiria et gemitus*, et<br />
gressus ad sequendas latas et tritas vias saeculi, quoniam Mat. 7,<br />
muha) cogitationes erant in corde nostro ; consilium autem '<br />
tuum manet in ceternum. Ex quo consilio deridebas nostra, u.<br />
et tua prieparabas, nobis daturus escam in opportunitate^ et Ps. 144,<br />
aperturus manum atque impleturus animas nostras hene-<br />
dictione.<br />
25. Interea mea peccata multiplicabantur, et avulsa * a latere x v.<br />
meo tanquam impedimento conjugii, cum qua cubare sohtus J"g "J^""^<br />
eram, cor ubi adhserebat, concisum et ^iilneratum mihi erat, dentis<br />
et trahebat sanguinem. Et illa in Africam redierat, vovens^j^^"'<br />
tibi aUum se virum nescituram, reUcto apud me naturaU ex<br />
iUa fiUo meo. At ego infeUx nec feminae imitator, dilationis<br />
impatiens, tanquam post biennium acceptums eam quam<br />
petebam, quia non amator conjugii sed UbicUnis servus eram ;<br />
procuravi aUam, non utique conjugem : quo tanquam susten-<br />
taretur et perduceretur vel integer vel auctior morbus animae<br />
mea3, sateUitio perdurantis consuetudinis, in regnum uxorium.<br />
Nec sanabatur vidnus illud meum quod prioris praecisione<br />
factum fuerat ; sed post fervorem doloremque acerrimum<br />
putrescebat, et quasi frigidius, sed desperatius dolebat".<br />
alia suc-<br />
26. Tibi laus, tibi gloria, fons misericordiarum. Ego XVI.<br />
fiebam miserior, et tu propinquior. Aderat jam jamque ^J?''^^^ .,<br />
dextera tua ereptura* me de cceno, et ablutura me ; et igno-metum<br />
rabam. Nec me revocabat a profmidiore voluptatum caraa- °^°^ ^jg,<br />
Uum gurgite,'nisi metus mortis et futuri judicii tui, qui perposuit.<br />
vaiias quidem opiniones, nunquam tamen recessit de pectore<br />
meo. Et disputabam cum amicis meis Alypio et Nebridio de<br />
finibus bonorum et malorum, Epicumm acceptumm fuisse<br />
palmam in animo meo, nisi ego credidissem post mortem<br />
restare animae vitam, et tractus meritomm, quod Epicums<br />
** Dolor, quod praecipue malum non- Sunt autem mala sine dolore pejora :<br />
nulli arbitrantur, sive in anirao sive in pejus est enim gaudere de iniquitate,<br />
corpore sit, nec ipse potest esse nisi in quam dolere de corruptione.—Item in<br />
naturis bonis. Hoc enim ipsum quod corpore melius est vulnus cum dolore,<br />
resistit ut doleat, quodam modo recusat quani putredo sine dolore, quae specialiter<br />
non esse quod erat, quia bonum aliquod corruptio dicitur. Aug. de Nat. Boni c.<br />
erat ; sed cum ad melius cogitur, utilis Manich. c. 20.<br />
dolor est; cum ad deteriu», inutilis.<br />
—
102 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI CONF. LIB. VI.<br />
credere noluit. Et quserebam, si essemus immortales et in<br />
perpetua corporis voluptate sine uUo amissionis terrore vive-<br />
remus, cur non essemus beati, aut quid aliud qusereremus ?<br />
Nesciens idipsum ad inagnam miseriam pertinere, quod ita<br />
demersus et ceecus cogitare non possem lumen honestatis et<br />
gratis amplectendse pulchritudinis, quam non videt oculus<br />
camis, et videtur ex intimo. Nec considerabam miser, ex<br />
qua vena mihi manaret, quod ista ipsa, foeda tamen, cum<br />
amicis dulciter conferebam ; nec esse sine amicis poteram<br />
beatus, etiam secundum sensum quem tunc habebam in quan-<br />
taHbet affluentia camalium vohiptatum. Quos utique amicos<br />
gratis diUgebam, vicissimque ab eis me diUgi gratis sentie-<br />
bam. O tortuosas vias ! Voe animse audaci quse speravit, si<br />
a te recessisset, se aliquid meUus habituram ! Versa et<br />
reversa in tergum, et in latera, et in ventrem; et dura sunt<br />
omnia: et tu solus requies". Et ecce ades, et liberas a<br />
miserabilibus erroribus, et constituis nos in via tua, et con-<br />
solaris, et dicis : Currite ; ego feram, et ego perducam, et ibi<br />
ego feram*.<br />
* Hinc enim maxime comraendatur, deserenti bene est. Aug. de Gen. ad Lit.<br />
qiiale bonum sit Deus, quod nemini eum lib. xi, cap. 5. Vide sup. lib. i. cap. 1<br />
.
LIBER SEPTIMUS.<br />
Juventutis suae exordium, id est annum aetatis trigesimum primum, ob<br />
mentis oculos reducit. Narrat se argumento quodam Nebridii valde<br />
perculsum, crassis tamen adhuc tenebris obvolvi, cum d€ Deo non nisi<br />
corporaliter sentire potuerit ; Manichseos ergo impie sentife probe<br />
cernit, Ecclesiae vero fidem omnino amplecti nequit ; a Mathematicorum<br />
erroribus revocatur; quaestione tamen, unde malum ? misere torquetur;<br />
plurimum e Platonicorum libris proficit, neque tamen sufficiunt, cum<br />
de Christi incarnatione prave senserit ; arreptis vero S. Scripturis, et<br />
praesertim Apostolo Paulo, dubitationes ejus omnes concidunt,<br />
1. Jam mortua erat adolescentia mea mala et nefanda, et I-<br />
ibam in juventutem, quanto a^tate major, tanto vanitate tur-cogitat<br />
pior. Qui cogitare aliquid substantiae nisi tale non poteram, tanquam<br />
quale per hos oculos videri solet ; non te cogitabam *, Deus, corpo-<br />
in iigura corporis humani : ex quo audire aliquid de sapientia ^^^^ r<br />
coepi, semper hoc fugi ; et gaudebam me hoc reperisse in nita spa-<br />
fide spirituaUs matris nostrae CathoHca3 tuae. Sed quid te ^^^^ ^<br />
ahud cogitarem non occurrebat ; et conabar cogitare te homo,<br />
et tahs homo, summum et solum et verum Deum ! et te incorruptibilem,<br />
et inviolabilem, et incommutabilem, totis me-<br />
dulUs credebam ; quia, nesciens unde et quomodo, plane<br />
tamen videbam et certus eram, id quod coiTiunpi potest,<br />
deterius esse quam id quod non potest ; et quod violari non<br />
potest, incunctanter praeponebam violabili ; et quod nullam<br />
patitur per mutationem, meUus esse quam id quod mutari<br />
potest. Clamabat violenter cor meum adversus omnia<br />
phantasmata mea, et hoc uno ictu conabar abigere circum-<br />
volantem tm'bam immunditiie ab acie meae mentis ; et vix<br />
dimota in ictu ocuU ecce conglobata riu"sus aderat, et irruebat<br />
in aspectura meum, et obnubilabat eum : ut quamvis non<br />
forma huraani corporis, corporeum tamen aUquid cogitare<br />
cogerer per spatia locorum, sive infusum mundo, sive etiam<br />
extra mundum per infinita difFusum, etiam ipsum incomipti-<br />
bile et inviolabile et inconnuutabile, quod cormptibih et<br />
violabili et commutabiU prgeponebam ; quoniam quidquid<br />
""
104 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
privabam spatiis talibus, nihil mihi esse videbatur :<br />
sed pror-<br />
sus nihil, ne inane quidem ; tanquam si corpus auferatur loco,<br />
et maneat locus omni corpore vacuatus, et teiTeno et humido<br />
et aereo et ccelesti, sed tamen sit locus inanis tanquam<br />
spatiosum nihil.<br />
2. Ego itaque incrassatus corde, nec mihimet ipsi vel ipse<br />
conspicuus % quidquid non per aliquanta spatia tenderetur, vel<br />
diffunderetur, vel conglobaretur, vel tumeret, vel tale aliquid<br />
caperet, aut capere posset, nihil prorsus esse arbitrabar.<br />
Per quales enim formas ire solent ocuU mei, per tales imagines<br />
ibat cor meum : nec videbam hanc eamdem intentionem, qua<br />
illas ipsas imagines formabam, non esse tale aUquid; quae<br />
tamen ipsas non formaret, nisi esset aUquid magnum. Ita<br />
etiam te, vita vita) meae, grandem per infinita spatia undique<br />
cogitabam penetrare totam mundi molem, et extra eam quaquaversum<br />
per immensam sine termino ; ut haberet te terra,<br />
haberet coelum, haberent omnia, et illa finirentur in te, tu<br />
autem nusquam. Sicut autem luci soUs non obsisteret corpus,<br />
aeris hujus qui supra terram est, quominus per eum<br />
trajiceretur penetrans eum, non dirumpendo aut concidendo,<br />
sed implendo eum totum : sic tibi putabam non solum coeli<br />
et aeris et maris, sed etiam terra^ corpus pervium, et ex omni-<br />
bus maximis minimisque partibus penetrabile ad capiendam<br />
praesentiam tuam, occulta inspiratione intrinsecus et extrinse-<br />
cus administrantem omnia quse creasti. Ita suspicabar, quia<br />
cogitare aliud non poteram ; nam falsum erat. Illo enim<br />
modo major pai's ten*a3 majorem tui partem haberet, et<br />
minorem minor : atque ita te plena essent omnia, ut ampHus<br />
tui caperet elephanti corpus quam passeris, quo esset isto<br />
grandius, grandioremque occuparet locum ; atque ita frustatim<br />
partibus mundi, magnis magnas, brevibus breves partes tuas<br />
praesentes faceres. Non es autem ita. Sed nondum illumi-<br />
naveras tenebras meas.<br />
II- 3. Sat erat enim mihi, Domine, adversus illos deceptos<br />
Momen- . * • - \<br />
tum quo deceptores, et loquaces mutos , quoniam non ex eis sonabat<br />
Nebn- yerbum tuum: sat erat ergo ilhid quod jamdiu ab usque<br />
futarat Carthagine a Nebridio proponi solebat, et omnes qui audi-<br />
Mani-<br />
chaeos.<br />
* Quo intellectu Deum capit horao, vult capere nondum capit ? Aug.de Tria.<br />
qui ipsum intellectum suum quo eum v. $. 2.
CONFESSIONUM LIBER VII. 105<br />
eramus concussi'' sumus. Quid erat tibi factura nescio quae<br />
gens tenebrarum, quam ex adversa mole solent opponere, si<br />
tu cum ea pugnare noluisses* ? Si enim responderetur, aliquid<br />
fuisse nocituram, violabilis tu et corruptibilis fores. Si autem<br />
nihil ea nocere potuisse diceretur, nulla afferretur causa pugnandi<br />
; et ita pugnandi, ut quaedam portio tua et membrum<br />
tuum, vel proles de ipsa substantia tua, misceretur adversis<br />
potestatibus et non a te creatis naturis, atque in tantum ab eis<br />
corrumperetur et commutaretur in deterius, ut a beatitudine<br />
in miseriam *^ verteretur, et indigeret auxilio quo erui purgarique<br />
posset: et hanc esse animam, cui tuus sermo, servienti liber,<br />
et contaminata) purus, et corruptae integer subveniret; sed et<br />
ipse cormptibilis, quia ex una eademque substantia. Itaque,<br />
si te, quidquid es, id est, substantiam tuam qua es, incor-<br />
mptibilem dicerent; falsa esse illa omnia et exsecrabilia : si<br />
autem corruptibilem ; idipsum jam falsum et prima voce<br />
abominandum. Sat erat ergo istud adversus eos omnimodo<br />
evomendos a pressiua pectoris, quia non habebant qua exirent<br />
sine liorribili sacrilegio cordis et linguae, sentiendo de te ista<br />
et loquendo.<br />
4. Sed et ego adhuc, quamvis incontaminabilem et incon- lil.<br />
vertibilem, et nulla ex parte mutabilem dicerem, firmeque arbitl"-<br />
sentirem Dominum nostmm Deum verum, qui fecisti non '^^ ^^^-<br />
solum animas nostras, sed etiam corpora '', nec tantum nostras 0^1^^"<br />
animas et corpora, sed omnes et omnia; non tenebam expli-<br />
catam* et enodatam causam mali: quaecumque tamen esset,<br />
sic eam queErendam videbam, ut non per illam constringerer<br />
Deum incommutabilem mutabilem credere, ne ipse fierem<br />
quod quaerebam. Itaque securus eam quaerebam, et certus<br />
non esse vemm quod illi dicerent, quos toto animo fugiebam;<br />
quia videbam, quaerendo unde malum, repletos mahtia, qua<br />
opinarentur tuam potius substantiam male pati'^, quam suam<br />
male facere.<br />
•» Hoc argumento contra Manichaeos divinitus ut illumerrorem relinquerem, et<br />
saepenumero utitur Aug. (e. g. de Morib. ad fidem Catholicam me converterem, vel<br />
Manich. c. 12. c. Secundin. M. c. 20. potius revocarera, ipsius indulgentiS, qui<br />
de fide c. Manich. c. 18 et 35.) cui cum me huic fallaciae semper inha^rere non<br />
qmd responderet haud in promptu habu- sivit." Disp. 2. c. Fort. Manich. fin.<br />
ent Fortunatus, subjungit Aug. " Et
106 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
5. Et intendebam ut cemerem quod audiebam, liberum<br />
voluntatis arbitrium causam esse ut male faceremus, et rectum<br />
judicium tuum ut pateremur'; et eam liquidam* cemere non<br />
valebam. Itaque aciem mentis de profundo educere conatus,<br />
mergebar iterum; et sa^pe conatus, mergebar iterum atque<br />
iterum. Sublevabat enim me in lucem tuam quod tam<br />
sciebam me habere voluntatem, quam me vivere. Itaque<br />
cum aliquid vellem aut nollem, non alium quam me velle<br />
aut nolle certissimus eram; et ibi esse causam peccati mei<br />
jam jamque animadvertebam. Quod autem invitus facerem,<br />
pati me potius quam facere videbam; et id non<br />
culpam, sed pcenam esse judicabam, qua me non injuste<br />
plecti, te justum cogitans, cito fatebar. Sed rursus dicebam<br />
Quis fecit me? Nonne Deus meus, non tantum bonus, sed<br />
ipsum bonum ? Unde igitur mihi male velle et bene nolle, ut<br />
esset cur juste poenas luerem? Quis in me hoc posuit, et<br />
insemit mihi plantarium amaritudinis, cum totus fierem a<br />
dulcissimo Deo meo ? Si diabolus auctor, unde ipse diabolus?<br />
Quod si et ipse perversa voluntate ex bono angelo diabolus<br />
factus est; unde et in ipso voluntas mala qua diabolus fieret,<br />
quando totus angelus a conditore optimo factus esset*? His<br />
cogitationibus deprimebar itenun et sufFocabar: sed non<br />
Ps. 6,6. usque ad infemum illum subducebar erroris, ubi nemo tihi<br />
confitetur, dum tu potius mala pati, quam homo facere<br />
putatur.<br />
IV. 6. Sic enim nitebar invenire caetera, ut jam inveneram<br />
i^co<br />
naelius esse incorruptibile, quam corruptibile ; et ideo te,<br />
ruptibi- quidquid esses, esse incormptibilem confitebar. Neque enim<br />
lem esse<br />
oportet.<br />
;<br />
' Dupliciter appellatur malum, unum posse, nec potestvelle.— Sed hoc audito<br />
quod homo facit, alterum quod patitur ; Manichieus adhuc pergit, ' si ex libera<br />
quod facit peccatum cst, quod patitur voluntate naturae rationalis est malum,<br />
poena. Divina providentia cuncta mode- unde sunt ista tot mala, cum quibus nasci<br />
rante et gubernante, ita homo male facit videmus, qui nondum libertate voluntatis<br />
quod vult, ut male patiatur quod non utuntur'?—Hic nos respondemus, etiam<br />
vult. Aug. c. Adim. c. 26. Respon- ista mala, ex voluntate humanas naturai<br />
demus Manichaeis, non esse malum ex originem ducere, qua granditer peccante,<br />
Deo, neque coaeternum Deo ; sed ma- vitiata et cum stirpe damnata est. Unde<br />
lum ortum esse ex libera voluntate naturae naturae hujus tara multa naturalia bona<br />
rationalis, quae bene a bono condita est<br />
sed bonitas ejus non est agqualis bonitati<br />
veniunt de Dei opificio, mala de judicio ;<br />
quae mala nullo modo esse naturas vel<br />
Conditoris ejus quoniam ;<br />
sed opus ejus est; ideoque<br />
non natura<br />
habuit pecsubstantias<br />
non vident Manicha?i ; verum<br />
ideo dici naturalia, quia cum eis homines,<br />
candi possibilitatem, non tamen necessi- vitiata originis tanquam radice, nascuntur.<br />
tatem. Nec possibilitatem autem haberet, Op. Imp. c. Julian. vi. 5.<br />
si Dei natura csset, qui peccare nec vult<br />
:
CONFESSIONUM LIBER VII. 107<br />
ulla anima imquain potuit, poteritve cogitare aliquid quod sit<br />
te nielius, qui sunimum et optimum bonum es. Cum autem<br />
verissime atque certissime incomiptibile corruptibili praepo-<br />
natur, sicut ego jam pra^ponebam; poteram jam cogitatione<br />
aliquid attingere quod esset melius Deo meo, nisi tu esses<br />
incorruptibilis. Ubi igitur videbam incormptibile corruptibili<br />
esse prajfercndum, ibi te quacrere debebam, atque inde<br />
advertere ubi * sit malum, id est, imde sit ipsa corruptio, qua<br />
violari substantia tua nullo modo potest. Nullo enim prorsus<br />
modo violat comq^tio Deum nostrum ;<br />
nulla voluntate, nuUa<br />
necessitate, nullo improviso casu; quoniam ipse est Deus, et<br />
quod sibi vult bomun est, et ipse est idem bonum : cormmpi<br />
autem non est bonum. Nec cogeris invitus ad aliquid, quia<br />
volimtas tua non est major quam potentia tua. Esset autem<br />
major, si te ipso tu ipse major esses: voluntas enim et<br />
potentia Dei, Deus ipse est. Et quid improvismn tibi qui<br />
nosti omnia, et nuUa natura est, nisi quia nosti eam? Et<br />
utquid multa dicimus, cur non sit corruptibilis substantia quae<br />
Deus est, quando si hoc esset, non esset Deus .?<br />
7. Et quaerebam unde malum, et male quaerebam; et in V.<br />
ipsa inquisitione mea non videbam malum. Et constituebam ,^e"u^<br />
in conspectu spiritus mei universam creaturam, quidquid inun^e<br />
ea cemere possumus; sicuti est terra, et mare, et aer, etetqu»'<br />
sidera, et arbores, et alia* mortalia; et quidquid in ea non^^^^^<br />
videmus, sicut nrmamentum coeli, insuper et omnes Angelos<br />
et cuncta spiritualia ejus; sed etiam ipsa, quasi corpora essent,<br />
locis et locis ordinavit imaginatio mea: et feci unam massam<br />
grandem distinctam generibus corpomm creaturam tuam*;<br />
sive quae re vera corpora erant, sive quae ipse pro spiritibus<br />
finxeram :<br />
et eam feci grandem, non quantum erat, quod scire<br />
non poteram; sed quantum libuit, undiqueversum sane<br />
finitam. Te autem, Domine, ex omni parte ambientem et<br />
penetrantem eam, sed usquequaque infinitum: tanquam si<br />
mare esset ubique, et undique per immensa infinitum solum<br />
mare, et haberet intra se spongiam quamhbet magnam, sed<br />
finitam tamen; plena esset utique spongia illa ex omni sua<br />
parte ex immenso mari : sic creatiu*am tuam finitam, te infinito<br />
plenam putabam, et dicebam : Ecce Deus, et ecce quae creavit<br />
Deus, et bonus Deus, atque his validissime longissimeque<br />
praestantior ; sed tamen bonus bona creavit, et ecce quomodo
108 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
ambit atque implet ea. Ubi ergo malum, et unde, et qua<br />
huc irrepsit? Quae radix ejus, et quod semen ejus? An<br />
omnino non est? Cur ergo timemus et cavemus quod non<br />
est? Aut si inaniter timemus, certe vel timor ipse malum est,<br />
quo incassum stimulatur et excruciatur cor: et tanto gravius<br />
malum, quanto non est quod timeamus, et timemus. Idcirco<br />
aut est malum quod timemus, aut hoc malum est quia time-<br />
mus. Unde est igitur, quoniam Deus fecit haec omnia, bonus<br />
bona? Majus quidem et summum bonum minora fecit bona,<br />
sed tamen et creans et creata bona sunt omnia. Unde est<br />
malum? An unde fecit ea*, materies ahqua mala erat, et<br />
formavit atque ordinavit eam, sed reliquit ahquid in illa, quod<br />
in bonum non converteret? Cur et hoc ? An impotens erat<br />
totum vertere et commutare, ut nihil mali remaneret, cum sit<br />
omnipotens? Postremo, cur inde ahquid facere voluit, ac<br />
non potius eadem omnipotentia fecit ut nulla esset omnino ?<br />
Aut vero existere poterat contra ejus vohintatem? Aut si<br />
seterna erat, cur tam diu per infinita retro spatia tempomm,<br />
sic eam sivit esse, ac tanto post placuit ahquid ex ea facere ?<br />
Aut jam si subito ahquid voluit agere, hoc potius ageret<br />
omnipotens, ut illa non esset, atque ipse solus esset totum,<br />
verum et summum et infinitum bonum. Aut si non erat bene<br />
ut non ahquid boni etiam fabricaretur*, et conderet qui bonus<br />
erat; illa sublata et ad nihilum redacta materia quae mala<br />
erat, bonam ipse institueret unde omnia crearet. Non enim<br />
esset omnipotens, si condere non posset ahquid boni, nisi ea,<br />
quam non ipse condiderat, adjuvaretur materia. Taha volvebam<br />
pectore misero, ingravidato curis mordacissimis de timore<br />
mortis, et non inventa veritate: stabihter tamen hserebat in<br />
corde meo, in cathohca Ecclesia fides Christi tui Domini et<br />
Salvatoris nostri; in muUis quldem adhuc informis, et prseter<br />
doctrinse normam fluitans*, sed tamen non eam rehnquebat<br />
animus, imo in dies magis magisque imbibebat.<br />
VI. 8. Jam etiam mathematicorum fahaces divinationes, et<br />
matico- impia dehramenta rejeceram. Confiteantur etiam hinc tibi<br />
rum di- ^q intimis visceribus animse meae miserationes tuae, Deus<br />
tiones meus. Tu enim, tu omnmo ; nam quis ahus a morte onmis<br />
rejicit.<br />
gj.^Qj.ig revocat nos, nisi vita quae mori nescit, et sapientia<br />
mentes indigentes iUuminans, nuUo indigens lumine, qua<br />
mundus administratur usque ad arborum volatica foha ? tu
CONFESSIONUM LIBER VII. 109<br />
procurasti pervicaciae meae, qiia obluctatus sum Vindiciano<br />
acuto seni, et Nebridio adolescenti mirabilis anima) : illi<br />
vehementer affinnanti, huic cum dubitatione quidem aliqua,<br />
sed tamen crebro dicenti, non esse illam * artem futura prae-<br />
videndi; conjectm'as autem hominum habere saepe vim sortis,<br />
et multa dicendo dici pleraque ventura, nescientibus eis qui<br />
dicerent, sed in ea non tacendo incurrentibus :<br />
procurasti ergo<br />
tu hominem amicum, non quidem segnem consultorem mathe-<br />
maticomm, nec eas litteras bene callentem ; sed, ut dixi, con-<br />
sultorem curiosum, et tamen scientem aliquid quod a patre<br />
suo se audisse dicebat, quod* quantum valeret ad illius artis<br />
opinionem evertendam ignorabat. Is ergo vir nomine Firmi-<br />
nus, liberaliter institutus et excultus eloquio, cum me tanquam<br />
charissimum, de quibusdam suis rebus, in quas saecula-<br />
ris spes ejus intumuerat, consuleret quid mihi secundum suas,<br />
quas constellationes appellant, videretur ; ego autem, qui jam<br />
de hac re in Nebridii sententiam flecti coeperam, non quidem<br />
abnuerem conjicere ac dicere quod nutanti occurrebat; sed<br />
tamen subjicerem, prope jam esse mihi persuasum ridicula<br />
illa esse et inania : tum ille mihi nan*avit patrem suum fuisse<br />
librorum taUum curiosissimum, et habuisse amicum aeque illa<br />
simulque sectantem ;<br />
qui pari studio et coUatione flatabant in<br />
eas nugas ignem cordis sui *, ita ut mutomm quoque anima-<br />
Hum, si qua domi parerent, obsen^arent momenta nascentium,<br />
atque ad ea coeli positionem notarent, unde illius quasi artis<br />
experimenta colligerent. Itaque dicebat audisse se a patre,<br />
quod cum eumdem Firminum* pra^gnans mater esset, etiam<br />
illius patemi amici famula qua^dam pariter utero grandescebat<br />
quod latere non potuit dominum, qui etiam canum suamm<br />
partus examinatissima diligentia nosse curabat: atque ita<br />
factum esse ut cum iste conjugis, ille autem ancillae dies et<br />
horas, minutioresque horarum articulos cautissima observa-<br />
tione numerarent, enixse essent amba? simul; ita ut easdem<br />
constellationes usque ad easdem minutias utrique nascenti<br />
facere cogerentur, iste filio, ille servulo. Nam cum mulieres<br />
parturire coepissent, indicavemnt sibi ambo quid sua cujusque<br />
domo ageretur, et paravemnt quos ad se invicem mitterent,<br />
simul ut natum quod partm*iebatur esset cuique adnuntiatum;<br />
quod tamen ut continuo nuntiaretur, tanquam in regno suo<br />
facile effecerant. Atque ita, qui ab alterutro missi sunt, tam<br />
;
110 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
ex paribus domorum intervallis sibi obviam factos esse dicebat,<br />
ut aliam positionem siderum, aliasque particulas momen-<br />
torum, neuter eorum notare sineretur: et tamen Firminus<br />
amplo apud suos loco natus, dealbatiores vias saeculi cursi-<br />
tabat, augebatur divitiis, sublimabatur honoribus; servus<br />
autem ille, conditionis jugo nullatenus relaxato, dominis<br />
serviebat, ipso indicante qui noverat eum.<br />
9. His itaque auditis et creditis, talis quippe narraverat,<br />
omnis illa reluctatio mea resoluta concidit : et primo Firminum<br />
ipsum conatus sum ab illa curiositate revocare, cum<br />
dicerem, constellationibus ejus inspectis, ut vera pronun-<br />
tiarem*, debuisse me utique videre ibi parentes inter suos<br />
esse primarios, nobilem familiam propriae civitatis, natales<br />
ingenuos, honestam educationem, liberalesque doctrinas. At<br />
si me ille servus ex eisdem constellationibus, quia et illius<br />
ipsae essent, consuluisset, ut eidem quoque vera proferrem,<br />
debuisse me rursus ibi videre abjectissimam familiam, con-<br />
ditionem servilem, et caetera longe a prioribus aliena, longeque<br />
distantia. Unde autem fieret ut eadem inspiciens diversa<br />
dicerem, si vera dicerem; si autem eadem dicerem, falsa<br />
dicerem: inde certissime coUigi*, ea quae vera, consideratis<br />
constellationibus, dicerentur, non arte dici, sed sorte; qua?<br />
autem falsa, non artis imperitia, sed sortis mendacio.<br />
10. Hinc autem accepto aditu*, ipse mecum talia rumi-<br />
nando, ne quis eorumdem delirorum qui talem quaestum<br />
sequerentur, quos jam jamque invadere, atque irrisos refellere<br />
cupiebam, mihi ita resisteret, quasi aut Firminus mihi, aut<br />
illi pater falsa narraverit; intendi considerationem in eos qui<br />
gemini nascuntur: quorum plerique ita post invicem fiui-<br />
duntur ex utero, ut parvum ipsum temporis intervallum,<br />
quantamlibet vim in rerum natura habere contendant, colHgi<br />
tamen humana observatione non possit, litterisque omnino<br />
signari non valeat, quas mathematicus inspecturus est, ut<br />
vera pronuntiet. Et non erunt vera, quia easdem litteras<br />
inspiciens, eadem debuit dicere de Esau et de Jacob; sed<br />
non eadem utrique accidemnt. Faisa ergo diceret: aut si<br />
vera diceret, non eadem diceret, at eadem* inspiceret. Non<br />
ergo arte, sed sorte vera diceret. Tu enim, Domine, justissime<br />
moderator universitatis, consulentibus consultisque nescienti-<br />
bus occulto instinctu agis, ut dum quisque consulit, hoc audiat
CONFESSIONUM LIBER VII. 111<br />
qiiod einn oportet audire occiiltis meritis animarum, ex abysso<br />
justi judicii tui, cui non dicat homo: Quid est hoc? aut quid<br />
hoc? Non dicat, non dicat; homo est enim.<br />
11. Jam itaque me, adjutor meus, illis vinculis solveras, et VII.<br />
quicrebam unde malum, et non erat exitus. Sed non sinebas<br />
Jorquet<br />
me ullis fluctibus cogitationis auferri ab ea fide qua credebam tur in-<br />
et esse te, et esse incommutabilem substantiam tuam, et esse unde sit<br />
de hominibus curam et judicium twum, et in Christo Filio tuo malum.<br />
Domino nostro, atque* Scripturis sanctis quas Ecclesiae tuae<br />
caiholicoe commendaret auctoritas, viam te posuisse salutis<br />
humana), ad eam vitam, qua) post hanc mortem futura est.<br />
His itaque salvis, atque inconcusse roboratis in animo meo,<br />
quajrebam a)stuans unde sit malum. Quae illa tormenta<br />
Et ibi erant<br />
parturientis cordis mei ! qui gemitus, Deus meus !<br />
;<br />
aures tua), nesciente me. Et cum in silentio fortiter quae-<br />
rerem, magnae voces erant ad misericordiam tuam, tacitae<br />
contritiones animi mei. Tu sciebas quid patiebar, et nullus<br />
hominrun. Quantum enim erat quod inde digerebatm- per<br />
Hnguam meam in aures familiarissimomm meorum? Num-<br />
qiiid totus tumultus animae meae, cui nec tempora, nec os<br />
meum sufficiebat, sonabat eis? Totum tamen ibat in auditum<br />
tuum, quod rugieham a gemitu cordis mei, et ante te erat Ps. 37,<br />
desiderium meum^ et lumen oculorum meorum non erat<br />
mecum. Intus enim erat, ego autem foris. Nec in loco<br />
ilhid : at ego intendebam in ea quae locis continentur, et non<br />
ibi inveniebam locum ad requiescendum ; nec recipiebant*<br />
me ista ut dicerem, Sat est, et bene est; nec dimittebant<br />
redire, ubi mihi satis esset bene. Superior enim eram istis,<br />
te autem inferior; et tu gaudium verum mihi subdito tibi, et<br />
tu mihi subjeceras quae infra me creasti. Et hoc erat rectum<br />
temperamentum''', et media regio salutis mese, ut manerem ad<br />
imaginem tuam, et tibi serviens dominarer corpori. Sed cum<br />
superbe contra te surgerem, et currerem adversus Dominum Job 15,<br />
in
112 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
mentum. Ipsa occurrebant undique acervatim et conglobatim<br />
cementi; cogitanti autem imagines coi^porum, ipsa^ oppone-<br />
bantur redeunti, quasi diceretm*: Quo is, indigne et sordide?<br />
Ps. 88, Et haec de vulnere meo creverant, quia humiliasti tanquam<br />
vulneratum, siiperhum ; et tumore meo separabar abste'', et<br />
nimis inflata facies claudebat oculos meos.<br />
VIII. 12. Tu vero, Domine, in ajternum manes, et non in setemum<br />
do dWi-<br />
i^asceris nobis: quoniam miseratus es terram et cinerem, et<br />
na mise- placuit in conspectu tuo reformare deformia mea ; et stimulis<br />
subve-<br />
intemis agitabas me, ut impatiens essem, donec mihi per<br />
nerit interiorem aspectum certus esses. Et residebat tumor meus<br />
tino. 6X occulta manu medicinae tua?, aciesque conturbata et contenebrata<br />
mentis meae, acri collyrio salubrium dolorum meomm<br />
de die in diem sanabatur.<br />
IX. 13. Et primo volens ostendere mihi quam resistas superbis,<br />
tonico. hu7nilihus autem des gratiam^ et quanta misericordia tua<br />
jy demonstrata sit hominibus via humilitatis, quod Verbum<br />
Verbi tuum caro factum est, et habitavit inter homines; procurasti<br />
Svlnit ^i^i P®^ quemdam hominem immanissimo tyj)ho turgidum,<br />
tem, non quosdam Platonicomm' libros ex Grseca lingua in Latinam<br />
U rumt-<br />
^Gi^sos : et ibi legi, non quidem his verbis, sed hoc idem<br />
iitatem omnino multis et multiplicibus suaderi rationibus, quod in<br />
1 Pet 5 P^^i^^cW^o erat Verhum, et Verhum erat apud Deum^ et Deus<br />
5. Jac. erat Verhum: hoc erat in principio apud Deum ; omnia per<br />
j'h 1 ipsumfacta sunt, et sine ipsofactum est nihil: quod factum<br />
1—5. est i7i ipso, vita erat, et vita erat lux liominum, et lux in<br />
tefwhris lucet, et tenehrce eam non comprehenderunt. Et<br />
—<br />
quia hominis anima quamvis testimonium perhiheat de lumine,<br />
non est tamen ipsa lumen^; sed tamen Verbum Deus est lumen<br />
h Superbia enim avertit a sapientia : jecto quodam lumine intelligibili, quod<br />
unde autem hjec aversio.nisidum ille cu? Deus est illis, et aliud est quam illi, a<br />
bonumest Deus,sibi ipse vult essebonum quo illustrantur, ut clareant, atque ejus<br />
suum, sicuti sibi est Deus? Aug. de lib. participatione perfecti beatique subsistant.<br />
Arb. 1. iii. c. 24. Sjepe multumque Plotinus asserit sensum<br />
* LectisPlatonispaucissimislibris,cujus Platonis explanans, ne illam quidera,<br />
te esse studiosissimum accepi, collataque quam creduntesse, universitatis animam,<br />
cum eis, quantum potui, etiam illorum aliunde beatam esse quam nostram : id-<br />
auctoritate, qui divina mysteria tradide- que esse lumen quod ipsa non est, sed a<br />
runt, sic exarsi, ut omnes illas vellem an- quo creata est, et quo intelligibiliter illucoras<br />
rumpere, nisi me nonnullorum ho- minante intelligibiliter lucet Dicit<br />
minum existimatio commoveret. Aug. de ergo ille magnus Platonicus, animam<br />
Vita Beata, §. 4. rationalem, (sive potius intellectualis di-<br />
^ Viderunt philosophi, suisque litteris cenda sit, ex quo genere etiam immorta-<br />
multis modis copiosissime mandaverunt, lium beatorumque animas esse intelligit,<br />
hinc illos, unde et nos, fieri beatos, ob- quos in coelestibus sedibus habitare non
COXFESSTOXUM LIBER VII. 113<br />
veruni qiiod illinninat omuem homine^n venientem in hiinc<br />
viundtnn. Et quia in hoc iniindo emt, et viundns per eumX^x.J)<br />
factits est, et mundus eum non cognovit. Qiim ycTO in propria~ "<br />
sua venit, et sui eurn non receperunt ; quotquot autem re-<br />
ceperunt eum, dedit eis potestatem Jilios Dei Jieri, credenti-<br />
hus in nomine ejus; non ibi legi.<br />
14. Item legi ibi quia Verbum Deus, non ex carne, non exYev. 13.<br />
sanguine, non ex voluntate viri, neque ex voluntate carnis,<br />
sed ex Deo natus est^. Sed quia Verhum caro factum est, ei \\r. 14.<br />
hahitavit in nohis ; non ibi legi. Indagavi quippe in illis<br />
litteris varie dictum, et multis modis, quod sit Filius informa<br />
Pafris, non rapinam arhitratus esse ceqnalis Deo, quia natu-<br />
raliter idipsum est. Sed quia semetipsum exinanivitformam Phil.2,<br />
servi accipiens, in similitudinem hominum factus, et hahitu ~<br />
inventus nt homo ; humiliavit se factus ohediens usque ad<br />
mortem, mortem autem crucis : propter qiiod et Deus illum<br />
exaltavit a mortuis, et donavit ei nomen quod est super omne<br />
nomen, ut in nomine Jesu omne genu Jiectatur, coelestium,<br />
terrestriinn et infernorum ; et omnis lingua conjiteatur quia<br />
Dominus Jesus in gloria est DeiPatris; non habent illi libri.<br />
Quod enim ante omnia tempora, et supra omnia tempora incom-<br />
mutabiliter manet unigenitus Filius tuus coaetemus tibi, et quia<br />
de plenitudine ejus accipiunt animae ut beatae sint, et quia par- Joh. i,<br />
ticipatione manentis in se sapientioe renovantur ut sapientes<br />
sint; estibi. Quodaxitem see utidu7?i tempus proimpiismortuus Wom. g,<br />
est ; et Filio tuo iniico non j)cpercisti, sed pro omnihus nohis^-<br />
tradidisti eum ; non est ibi. Ahscondisti enim hcec a sapi- 39.<br />
entihus, et revelasti ea parvulis ; ut venirent ad eum /«Ao-Mat. 11,<br />
2.5 28<br />
rantes et onerati, et rejceret eos : quoniam mitis est et^g^<br />
humilis corde, et dirigit mites in judicio, et docet ma?isuetosVs. 24,<br />
vias suas, videns humilitatem nostram, et lahorem nostrum, et'<br />
dubitat,) non habere supra se naturam, testimonium dicit, " Nos omnes de pleninisi<br />
Dei, qui fabricatus est mundum, a ludine ejus accepimus." De Civ. Dei,<br />
quo et ipsa facta est : nec aliunde illis 1. x. c. 2.<br />
supernis proeberi vitam beatam, et lunien k ita legerunt, ut notum est, Irenaeus,<br />
intelligentia- veriiatis, quani unde pra-be- 1. iii. c. 18, 21. (3fio vero loco, J. v.<br />
tur et nobis ; consonans JCvangelio, ubi c. 2. de fidelium regeneratione verba inlegitur,<br />
Fuit homo, ^c. In qua diffe- telligit) TertuU. de Carne Christi, c. 19<br />
rentia satis ostenditur, animam rationalera et 24. Ambros. praef. in Ps. 37; sed<br />
velintellectualem, qualiserat in Johanne, lectio, hodie ab omnibus recepla, exstat<br />
sibi lumen esse non posse, sed alterius apud August. alias, et Ainbros. sicut et<br />
veri luminis participatione lucere. Hoc apud caJteros Patres. Vid. Sabat. ad<br />
et ipse Johannes fatetur, ubi ei perhibens loc.
114 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
dbnittens omnia peccata nostra. Qui autem cothumo tan-<br />
Mat. 1 1, quam doctrinae sublimioris elati non audiunt dicentem, Discite<br />
a me quia miiis sum et humilis corde, et invenietis requiem<br />
Rom. \y animahus vestris: etsi coqnoscunt Deum, non sicut Dmninum<br />
21.22.<br />
glorificant aut gratias agunt; sed evanescunt in cogitatio-<br />
nihus suis, et ohscuratur insipiens cor eorum ; dicentes euim se<br />
esse sapie?ites, stultifacti sunt.<br />
Ver. 23. 15. Et ideo legebam ibi immutatam etiam gloriam incor-<br />
ruptionis tucB in idola et varia simulacra, in similitudinem<br />
imaginis corruptihilis hominis, et volucrum, et quadrupedum,<br />
GeD.25,^# serpentum; videlicet ^gyptium cibum' quo Esau perdidit<br />
primogenita sua: quoniam caput quadrupedis pro te hono-<br />
Act. 7, ravit populus primogenitus, conversus corde in JEgyptum, et<br />
Ex 32<br />
curvans imaginem tuam, animam suam ante imaginem vituli<br />
1—6. et manducantis fenum. Inveni hajc ibi, et non manducavi.<br />
19^ 20. 'Placuit enim tibi, Domine, auferre opprobrium diminutionis<br />
l^om. 9, ab Jacob, ut major serviret minori; et vocasti Gentes in<br />
haereditatem tuam. Et ego ad te veneram ex Gentibus, et<br />
intendi in aurum quod ab ^gypto voluisti"" ut auferret<br />
Ex. 3, populus tuus, quoniam tuum erat, ubicumque erat. Et dixisti<br />
11,2.<br />
1 Lenticulam invenimuscibumesse^- sic doctrinae omnes gentilium non solum<br />
gyptiorum, nam ibi abundat in ^gypto; simulata et superstitiosa figmenta gravesunde<br />
magnificatur lenticula Alexan- que sarcinas supervacanei laborishabent,<br />
drina, et venit usque ad terras nostras, quze unusquisque nostrum, duce Christo<br />
quasi hic non nascatur lenticula. Ergo de societate gentilium exiens, debet abo-<br />
Esau desiderando cibum.l!lgyptium,per- minari atque devitare, sed etiam libe-<br />
didit primatum. Sic et populus Judae- rales disciplinas usui veritatis aptiores,<br />
orum de quo dictum est, Converd sunt et quzedam morum prsecepta utilissima<br />
corde in Mgyytum, lenticulam quodam- continent, deque ipso uno Deo colendo<br />
modo desideraverunt, et primatum perdi- nonnulla vera inveniuntur apud eos, quod<br />
derunt. Aug. in Ps. 46. n. 6. [ed. Ben.] eorum tamquam aurum et argentum,<br />
^ Quisquis bonus verusque Christianus quod non ipsi instituerunt, sed de quibus-<br />
est, Domini sui esseintelligat,ubicumque dam quasi metallis divinae providentiae,<br />
invenerit, veritatem. Aug. de Doctr. quae ubique infusa est, eruerunt, et quo<br />
Christ. 1. ii. c. 18. Philosophi autem perverse atque injuriose ad obsequia daequi<br />
vocantur, si qua forte vera et fidei monum abutuntur, cum ab eorum misera<br />
nostrae accommodata dixerunt, maxime societate sese anima separat, debet ab eis<br />
Platonici, non solum formidanda non auferre Christianus ad usum juslum prae-<br />
sunt, sed ab eis etiam tamquam injustis dicandi Evangelii. • . . Nam quid aliud<br />
possessoribus in usum nostium vindican- feceruntmulti boni fidelesnostri? Nonne<br />
da. Sicut enim ^gyptii non solum adspicimus quanto auro et argento et<br />
idola habcbant et onera gravia quae po- vesie suflTarcinatus exierit de ^gypto<br />
pulus Isratil detestaretur et fugeret, sed Cyprianus doctor suavissimus et martyr<br />
etiam vasa atque ornamenta de auro et beatissirnus? quanto Lactantius ; quanto<br />
argento, et vestem, quce ille populus Yictorinus, Optatus, Hilarius, ut de vivis<br />
exiens de Asgypto, sibi potius tamquam taceam ; quanto innumerabiles Groeci ?<br />
ad iisum meiiorem clanculo vindicavit, Quod prior ipse fidelissimus Dei famulus<br />
non auctoritate propria, sed praecepto MoVses fecerat, de quoscriptum est, quod<br />
Dei, ipsis ^gyptiis nescienter commo- " eruditus fuerit omni sapienti^ i^gypdantibus<br />
ea, quibus non bene utebantur : tiorum." Ib. c. 40.
CONFESSIONUM LIBER VII. 115<br />
Athcniensibus per Apostolum tuum, quod in te vimmus et<br />
tnovemur et fiumiis ; sicnt et quidmn secundum eos dixerunt :<br />
et utique inde erant illi libri. Et non attendi in idola ^gyp-<br />
Act. 17,<br />
tiorum, quibus de auro tuo ministrabant, qui trans?7iutaverunt^om' l,<br />
veritatem Dei in mefidacium, et coluerunt, et servierunt<br />
creaturcB potius quam Creatori.<br />
16. Et inde admonitus redire ad memetipsum, intravi in ^.<br />
. . , ^ T Clarius<br />
mtnna mea, duce te ; et potui, quoniam lactus es adjutorinnoies-<br />
meus. Intravi, et vidi qualicumque oculo animae mea?, supra?""'<br />
eundem oculum animae mea), supra mentem meam, lucem*gustino<br />
incommutabilem ; non hanc vulgarem et conspicuam omni ^'^^"*-<br />
carni"; nec quasi ex eodem genere grandior erat, tanquam si<br />
ista multo multoque clarius claresceret, totumque occuparet<br />
magnitudine. Non hoc illa erat; sed aliud, aliud valde ab<br />
istis omnibus. Nec ita erat supra mentem meam sicut oleum<br />
super aquam, nec sicut coelum super terram; sed superior,<br />
quia ipsa fecit me, et ego inferior, quia factus sum ab ea.<br />
Qui novit veritatem, novit eam; et qui novit eam, novit<br />
seternitatem. Charitas novit eam. O aetema veritas, et vera<br />
charitas, et chara aetemitas"! tu es Deus meus; tibi suspiro<br />
die ac nocte. Et cum te primum cognovi, tu assumpsisti me,<br />
ut viderem esse quod viderem, et nondum me esse qui viderem.<br />
Et reverberasti infirmitatem aspectus mei, radians in me<br />
vehementer, et contremui amore et hoiTore ; et inveni longe<br />
me esse a te in regione dissimihtudinis •*, tanquam audirem<br />
vocem tuam de excelso : Cibus sum grandium ; cresce, et<br />
manducabis me. Nec tu me in te mutabis, sicut cibum<br />
carais tuae ; sed tu mutaberis in me. Et cognovi quoniam<br />
pro iniquitate erudisti hominein, et tabescere fecisti sicut Ps. 38,<br />
araneam animam meam ; et dixi : Numquid nihil est veritas, ^~*<br />
quoniam neque per finita, neque per infinita locoriun spatia<br />
difTusa est .? Et clamasti de longinquo : Imo vero, E(jo sum Ex. 3,<br />
14.<br />
" Deus lux est, non quomodo oculi Dei essentia, qua est, nihil mutabile<br />
isti vident, sed quomodo videt cor cum habet, nec in jeternitate, nec in verilate,<br />
audis, " Veritas est." Aug. de Trin. 1. nec in voluntate : quia ajterna ibi est<br />
viii.c.2. vid. sup. p. 47.not.e. ad iv.$. 3. veritas, jeterna caritas ; et vera ibi est<br />
° Ad nostri sumus creatoris imaginera caritas, vera aeternitas; et cara ibi est<br />
creati, cujus est vera aeternitas, aeterna aeternitas, cara veritas. Aug. deTrin. iv.<br />
veritas, aeterna et vera charitas; estque<br />
IP8E /Eterna ET vEUA ET chauaTriprooem.<br />
V DissimiHs factus, longe recessisti<br />
NiTAs, ne
IIG S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
qui sum. Et audivi sicut auditur in corde,et non erat prorsus<br />
unde dubitarem ; faciliusque dubitarem vivere me, quam<br />
Rom. I, non esse veritatem, quce per ea qucs facta sunt, inteUecta<br />
20. • • . *<br />
conspicitur .<br />
XI. 17. Et inspexi caetera infra te, et vidi nec omnino esse, nec<br />
do crea-<br />
^mnino non esse : esse quidem, quoniam abs te sunt ; non<br />
lurae essc autcm, quoniam id quod es non sunt. Id enim vere est,<br />
non'^ quod incommutabiliter'' manet. Mihi autem adh(Brere Deo<br />
sunt. homim est ; quia si non manebo in illo, nec in me potero.<br />
28.'<br />
' Ille autem iu se manens innovat omnia. Et Deus meus es,<br />
Sap. 7, quoniam honorum meorum non eges.<br />
'<br />
18. Et manifestatum est mihi quoniam bona sunt quse<br />
2. corrumpuntur, quse neque si summa bona essent, neque nisi<br />
XII. bona essent, cormmpi possent : quia si summa bona essent,<br />
bona, incorruptibilia essent ; si autem nulla bona essent, quid in eis<br />
qua;corrumperctur<br />
non esset. Nocet enim corruptio ; et nisi<br />
sunt. bonum minueret, non noceret. Aut igitur nihil nocet cor-<br />
ruptio, quod fieri non potest: aut, quod certissimum est,<br />
omnia quse corrumpuntur, privantur bono. Si autem omni<br />
bono privabuntur, omnino non erunt. Si enim erunt, et<br />
corrumpi jam non poterunt, meliora erunt, quia incorruptibi-<br />
liter permanebunt. Et quid monstruosius quam ea dicere<br />
omni bono amisso facta meliora } Ergo si omni bono priva-<br />
buntur, omnino nulla erunt : ergo quamdiu sunt, bona sunt<br />
ergo quajcumque sunt, bona sunt. Malumque illud quod<br />
qua^rebam unde esset, non est substantia ; quia si substantia<br />
esset, bonum esset. Aut enim esset incorruptibilis substantia,<br />
magnum utique bonum: aut substantia corruptibilis esset,<br />
quae nisi bona esset, corrumpi non posset. Itaque vidi et<br />
manifestatum est mihi quia omnia bona tu fecisti, et prorsus<br />
nuUee substantiae sunt quas tu non fecisti. Et quoniam non<br />
sequalia omnia fecisti, ideo sunt omnia""; quia singula bona<br />
1 IIoc enim maxime esse dicendura vere enim ipse est, qula incommutabilis<br />
est quod semper eodem modo sese habet; est ; omnis enim mutatio facit non esse<br />
quod omnimodo sui simile est; quod quod erat. Vere ergo ille est qui innulla<br />
ex partecorrumpiac mutari potest; comrautabilis est. Aug. de Nat. boni,<br />
quod non subjacet tempori quod aliter ;<br />
nunc se habere quam habebat antea non<br />
c. 19.<br />
*" Cum omnino natura nulla sit malum,<br />
potest. Id enim est quod esse verissime nomenque hoc non sit nisi privationis<br />
dicitur. Aug. de Morib. Manich. c. 1. boni : sed a terrenis usque ad coelestia, et<br />
Magnifice igitur et divine Deus noster abinvisibilibususquead visibilia.suntaliis<br />
famulo suo dixit ; Ego sum qui suni ; et bonis alia meliora ; ad hoc inaequalia, ut<br />
dicesfiliisIsrael^Qui est misit mead vos; essentorania. Aug. deCiv.Dei,l.ii.c. 22.<br />
:
CONFE8S10NUM LIBER Vll. 117<br />
simt, et simul omnia valde bona :<br />
quoniam fecit Deus noster Gen.^ K<br />
oniniahojia valde. 39,21.<br />
19. Et tibi omnino non est malum, non solum tibi, sed "ec J^m-<br />
universa) creaturae tuae ; quia extra* non est aliquid quod ir-condita<br />
rumpat, ct corrumpat ordinem quem imposuisti ei. In partibus >^^jj^n^<br />
autem ejus qua^dam, quibusdam quia non conveniunt, mala<br />
putantur : et eadem ipsa conveniunt aliis % et bona sunt, ot in<br />
semetipsis bona sunt. Et omnia ha3c quie sibimet invicem<br />
non conveniunt, conveniunt inferiori parti rerum, quam terram<br />
dicimus, habentem coelum suum nubilosum atque ventosum<br />
congruum sibi. Et absit jam ut dicerem, Non essent ista* !<br />
quia etsi sola ista cemercm, desiderarem quidem meliora, sed<br />
jam etiam de solis istis laudare te deberem ;<br />
quoniam laudan-<br />
dum te ostendunt de terra dracones et omnes ahyssi, ignis, Ps. 148,<br />
grando, nix, glacies, spiritus tempestatis, qu
118 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
XV. 21. Et respexi alia, et vidi tibi debere quia sunt, et in te<br />
do"v^t cuncta finita : sed aliter, non quasi in loco, sed quia tu es<br />
tas et omnitenens manu veritate : et omnia vera sunt, inquantum<br />
talsitas . . .<br />
,<br />
in crea- sunt ; nec quidquam est lalsitas, nisi cum putatur esse quod<br />
tuns.<br />
jjQQ gg^ ^^ yj(jj qm3i non solum locis sua quajque suis con-<br />
veniunt, sed etiam temporibus : et quia tu, qui solus aetemus<br />
es, non post innumerabilia spatia temporum ccepisti operari ;<br />
quia omnia spatia temporum, et quae praeterierunt et quae<br />
prgeteribunt, nec abirent nec venirent, nisi te operante et<br />
manente *.<br />
XVI. 22. Et sensi expertus non esse niirum, quod palato non<br />
bona, sano poena est panis, qui sano suavis est ; et oculis aegris<br />
^'^!^^ odiosa lux, quae puris amabilis. Et justitia tua displicet<br />
dam non iuiquis ; nedum vipera et vermiculus, quse bona creasti, apta<br />
^P^^' inferioribus creaturse tuse partibus : quibus et ipsi iniqui apti<br />
Eccli.<br />
sunt, quanto dissimiliores sunt tibi ; apti autem superioribus,<br />
quanto similiores fiunt tibi. Et quaesivi quid esset iniquitas,<br />
et non inveni substantiam : sed a summa substantia, te Deo,<br />
detorta3 in infima * voluntatis perversitatem, projlcienUs intima<br />
' ^^' sua\ et tumescentis foras.<br />
XVII. 23. Et mirabar quod jam te amabam, non pro te phan-<br />
^"^^^j" tasma. Et non instabam* frui Deo meo, sed rapiebar ad te<br />
a cog- decore tuo, moxque diripiebar abs te pondere meo, et ruebam<br />
^lyl^^<br />
in ista cum gemitu: et pondus hoc,consuetudo carnalis. Sed<br />
norum. mecum erat memoria tui, neque ullo modo dubitabam esse<br />
Sap. 9, cui cohsererem, sed nondum me esse qui cohaererem: qiioniam<br />
corpus quod corrumpitur, aggravat animam ; et deprimit<br />
terrena inhahitatio sensum miilta cogitantem. Eramque cer-<br />
Rom. 1, tissimus quod invlsihilia tua, a constitutione mundi, per ea<br />
qu(B facta sunt, intellecta conspiciuntur ; sempiterna quoque<br />
virtus et divinitas tua. Queerens enim unde approbarem<br />
pulchritudinem corporum, sive ccelestium, sive terrestrium;<br />
et quid mihi pra;sto esset integre de mutabiUbus judicanti, et<br />
dicenti, Hoc ita esse debet, illud non ita : hoc ergo quaerens<br />
unde judicarem, cum ita judicarem, inveneram incommutabilem<br />
et veram veritatis aeternitatem, supra mentem meam<br />
commutabilem. Atque ita gradatim a corporibus ad sentien-<br />
* Vid. inf. 1. xi. c. 13 et 20. id est, longe a se facere Deum, non loco-<br />
^ Superbia intumescere, hoc illi est in<br />
extima progredi ;— progredi autem in extima,quid<br />
est aliud quam intima projicere.<br />
rum spatio, sed mentis affectu ?<br />
1. vi. de Musica, c. 13.<br />
Aug".<br />
^
CONFESSIONUM LIBER VII. 119<br />
lem per corpus animam ; atque inde ad ejus interiorem vim, cui<br />
sensus corporis exteriora nuntiaret, quousque possunt bestiae:<br />
atque inde mrsus ad ratiocinantem potentiam ad quam refer-<br />
tur judicandum quod sumitur a sensibus corporis. Quae se<br />
quoque in me comperiens mutabilem, erexit se ad intelligen-<br />
tiam suam ; et abduxit cogitationem a consuetudine, subtra-<br />
hens se contradicentibus turbis phantasmatum ", ut inveniret<br />
quo lumine aspergeretur', cum sine ulla dubitatione clamaret<br />
incommutabilem praeferendum esse mutabili ; unde nosset<br />
ipsum incommutabile, quod nisi aliquo modo nosset, nullo<br />
modo ilkid mutabili certa pra^poneret. Et pervenit* ad id<br />
quod est, in ictu trepidantis aspectus. Tunc vero invisibilia<br />
tua, per ea quce facta sunt, intellecta conspexi; sed aciem<br />
figere non valui * : et repercussa infirmitate redditus solitis,<br />
non mecum ferebam nisi amantem raemoriam, et quasi olfacta<br />
desiderantem quoe comedere nondum possem.<br />
24. Et quitrebam viam comparandi roboris quod essetXVIIT.<br />
idoneum ad finiendum te; nec inveniebam, donec amplecterer^l^J^jJ^^^<br />
mediatorem Dei et hominum^ hominem Christum Jesum^ ^^//viaad<br />
est super omnia Deus henedictus in scBcula, vocantem et dicen- 1 11^,<br />
tem, Ego sum via, et veritas, et vita; et cibum, cui capiendol» ^-<br />
invalidus eram, miscentem cami ;<br />
quoniam Vobimi cai'ofac- 5.<br />
tu7n est, ut infantia? nostrae lactesceret sapientia tua, per quam ^°' ^'*'<br />
creasti omnia. Non enim tenebam Dominum meum Jesum, Jo. l,<br />
humihs humilem ; nec cujus rei magistra esset ejus infirmitas '<br />
noveram. Verbum enim tuum aeteraa veritas, superioribus<br />
creaturaj tua; partibus supereminens, subditos^ erigit ad seipsam:<br />
in inferioribus autem aedificavit sibi humilem domum<br />
de hmo nostro, per quam subdendos deprimeret a seipsis, et<br />
ad se trajiceret, sanans tumorem, et nutriens amorem; ne<br />
" Phantasmata nihil aliud sunt quara tualis, ad ejus imaginem facla ; qu»<br />
de specie corporis corporeo sensu ad- cum conatur luraen illud intueri, palpitat<br />
tracta figmenta ; quze memoriae mandare iufirmitate, et minus valet. Inde est<br />
ut accepta sunt, vel partiri, multiplicare, tamen quidquidintelligit sicut valet. Cum<br />
contrahere, distendere, ordinare, pertur- ergo illuc rapitur, et a carnalibus subbare,<br />
vel quolibet modo figurare co-;i- tracta scnsibus, illi visioni expressius<br />
tando, facillinium est ; sed cura vcrum prajsentatur, non spatiis localibus, sed<br />
qujEritur, cavere et vitare diflficile. Aug. raodo quodam suo, etiam supra se videt<br />
de vera Relig. c. 10. illud, quo adjuta videt quidquid etiara in<br />
* Aliud [a se] est ipsura lumen quo se intelli-endo videt. Aug. de Gen. ad<br />
illustratur aniraa.ut omnia, vel in se, vel Lit. 1. xii. c. 31.<br />
in illo, veraciter intellecta conspiciat. Y Ipse exaltat humiliter sequentes,<br />
Nam illud jam ipse Deus est; ha;c autem quera descendere non piguit ad jacentes.<br />
creatura, quaravis rationalis et intelltc- Aug. de Sancta Virginitate, c. 32.<br />
'
ISO S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
fiducia sui progrederentur longius, sed potius infirmarentur<br />
videntes ante pedes suos infirmani divinitatem ex participa-<br />
Gen. 3, tione timicde pelliceai^ nostra^, et lassi prosternerentur in eam,<br />
illa autem surgens levaret eos.<br />
XIX. 25. Ego vero aliud putabam, tantumque sentiebam de<br />
I^omino Christo meo, quantum de excellentis sapientiae viro,<br />
senser-t<br />
de cui nuUus posset aequari; prgesertim quia mirabiliter natus ex<br />
i,ica,na-virgine, ad exemplum contemnendorum temporalium pro<br />
tione. adipiscenda immortalitate, divina pro nobis cura tantam<br />
auctoritatem magisterii meruisse videbatur. Quid autem<br />
Jo. 1, sacramenti haberet Verbum caro factum, ne suspicari<br />
^'^' quidem poteram. Tantum cognoveram ex his qua; de illo<br />
—<br />
scripta traderentur, quia manducavit et bibit, dormivit, ambulavit,<br />
exhilaratus est, contristatus est, sei*mocinatus est ; non<br />
hsesisse camem illam Verbo tuo, nisi cum anima et mente<br />
humana. Novit hoc omnis qui novit incommutabilitatem<br />
Verbi tui, quam ego jam noveram, quantum poteram; nec<br />
omnino quidquam inde dubitabam. Etenim nunc movere<br />
membra corporis per voluntatem, nunc non movere; nunc<br />
aliquo affectu affici, nunc non affici ; nunc profen-e per signa<br />
sapientes sententias, nunc esse in silentio :<br />
propria sunt muta-<br />
bilitatis animse et mentis. Qua3 si falsa de illo scripta essent,<br />
etiam omnia periclitarentur mendacio, neque in illis Litteris ulla<br />
fidei salus generi humano remaneret. Quia itaque vera scripta<br />
sunt, totum hominem^ in Christo agnoscebam; non corpus<br />
tantum hominis, aut cum corpore sine mente animum*, sed<br />
ipsum hominem : non persona Veritatis, sed magna quadam<br />
naturae humange excellentia, et perfectiore participatione sapientine<br />
praefem cseteris arbitrabar. Alypius autem Deum<br />
came indutum ita putabat credi a CathoHcis, ut prgeter Deum<br />
mentemque hominis<br />
et camem, non esset in Christo anima ;<br />
non existimabat in co praidicari. Et quoniam bene persuasum<br />
tenebat, ea qua3 de illo memoria) mandata sunt, sine<br />
"^ Pellis moitalltatem significat; prop- in Ps. 103. S. 1. §. 8. illos, qui sibi sucterea<br />
et illi duo homines piimi, pareotes cinctoriafecerant.de suanuditateconfusi,<br />
noslri.auctores peccati generishumani etiam tunicis induit, propterea quidem<br />
facti mortales dimissi sunt de paradiso; pelliceis, aut corruptilibus jam corporibus<br />
ut autem significaretur ipsa mortalitas mors signaretur adjuncta. Op. Imp. c.<br />
eorum, induti sunt tunicis pelliceis; Jul. iv. 37.<br />
pelles autem detrahi non solent, nisi ani- ^ Verbum, rationalis anima, et caro,<br />
malibus morluis ; ergo pellium nomine hoc totum Christus. Aug. Serm. 253.<br />
moitalitasillafigurataesl. Aug. Enarrat. c. 4.
CONFESSIONEM LIBER VII. 121<br />
vitali ct rationali creatura non ficri, ad ipsum Christianam<br />
fklcm pigrius niovebatur. Sed postea hoereticorum Apollina-<br />
ristarum*' hunc en'orem esse cognoscens, catholicse fidei col-<br />
lictatus ct contcmperatus cst. Ego autem ahquanto posterius<br />
didicisse me lateor, in eo quod Verhum caro factiim est, quomodo<br />
catholica veritas a Photini^ falsitate dirimatur. Impro-<br />
batio quijipe hiereticorum facit eminere quid Ecclesia tua<br />
sentiat, ct quid habeat sana doctrina. Oporiuit enim ^i]^'^^'<br />
hccreses esse, ut jwohati manifesti fierent inter infirmos.<br />
26. Sed tunc lectis Platonicorum illis libris, posteaquam XX.<br />
inde admonitus qua^rere incorpoream veritatem, iJii^'i'^ihilia^^l-^^^^'<br />
tua,per ea quce facta sunt, intellecta conspexi; et repulsus libris<br />
sensi quid pcr tenebras animae mea? contemplari non sinerer, \12<br />
certus esse te, et infinitum esse, nec tamen per locos finitos »^^^^»0'"<br />
infinitosve diffundi; et vere te esse qui semper idem ipse<br />
esses**, ex nulla partc nulloque motu ahter aut aliter; coctera<br />
vero ex te esse omnia, hoc solo finnissimo documento, quia<br />
sunt: certus quidem in istis eram, nimis tamen infirmus ad<br />
fruendum te. Ganiebam plane quasi peritus, et nisi in Christo<br />
Salvatore nostro viam tuam quaererem, non peritus, sed<br />
peritums essem. Jam enim coeperam velle videri sapiens,<br />
plenus poena mea: et non flebam, insuper et infiahar scientia. l Cor.8,<br />
^ Fuit qua^dam haeresis, vel adhuc unigenitus Dei Filius, Sapientia et Verfortassis<br />
habentur reliquiai, quorundara, bum Patris, per quod facta sunt orania,<br />
qui dicti sunt ApollinaristJB. Aliqui belluam quamdam cum figura humani<br />
ipsorum dixerunt hominem illura, quem corporis suscepisse credatur, displicue-<br />
suscepit Verbum, cum " Verbum caro runt sibi, non tamen ad correctionera,<br />
factum est," non habuisse mentem hu- ut redirent ad veritatis viam, totumque<br />
manam, (illud quod Xoy/xo» Graeci di- hominem a Sapientia Dei susceptum esse<br />
cunt, nos dicimus ralionale, unde homo confiterentur, nuUa diminutione naturae :<br />
ratiocinatur, quod non habent cajtera sed amphore usi audaciii, ipsam etiam<br />
animalia) sed tantum animarasineintelli- animam totumque utile hominis aliejientia<br />
liumana fuisse. Sed quid dicunt ? nantes ab eo, solam carnem humanam<br />
Ipsum Verbum Dei hoceratinillohomine eum suscepisse dixerunt. (De 83 div.<br />
pro mente. Exchisi sunt isti, respuit illos quaest. qu. 80.) Et illos respuit Eccleratholica<br />
fides,etha,>resin fecerunt. Con- sia Catholica, et expellit eos ex ovibus,<br />
firmatum est in catholica fide, hominem et a simplici et vera fide ; et confirraatum<br />
illum quem suscepit Sapientia Dei, nihil est hominem illum mediatorem habuisse<br />
minus habuisse quam cajteri homines, omnia hominis prjeter peccatum. Aug. in<br />
quantumpertinetadintegritatemnaturaB: Ps. 1. c.<br />
quantumaulem adexcellentiampersonnB, = Photiniani principium Filio Dei ex<br />
aliud quam CKteri homines. Nam ca?teri utero virginis tribuunt, nec volunt credere<br />
homines possunt dici participes Verbi quod et antea fuerit. Aug. Ep. 147.<br />
Dei, habentes Verbum Dei : nullus au- c. 7.<br />
tem eorum polestdici Verbum Dei, quod J Esse enim ad manendura refertur ;<br />
diclus est ille, cum dicium est, " Ver- itaque quod summe ac maxime esse dicibum<br />
caro factum est." (Aug. in Ps. 29. tur, permancndo in se dicitur. Aug, de<br />
Enarr. 2. $. 2.) Sed cum secum ipsi Mor. Manich. c. 6. \'id. sup. c. xi.<br />
cogitarent, fatendum esse, si ita est, ut<br />
^^^'
122 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
1 Cor. 3, Ubi enim erat illa cRdijicans charitas Q.fundamento humilitatis,<br />
qiiod est Christus Jesiis? Aut quando illi libri docerent me<br />
eam? In quos me propterea, priusquam Scripturas tuas<br />
considerarem, credo voluisti incurrere, ut imprimeretur me-<br />
moriae meae quomodo ex eis affectus essem : et cum postea<br />
in Libris tuis mansuefactus essem, et curantibus digitis tuis<br />
contrectarentur vuhiera mea ; discemerem atque distinguerem<br />
quid interesset inter praesumptionem et confessionem ; inter<br />
videntes quo eundum sit nec videntes qua, et viam^ ducentem<br />
ad beatificam patriam, non tantum cernendam, sed et habitan-<br />
dam. Nam si primo sanctis tuis Litteris informatus essem, et<br />
in earum familiaritate obdulcuisses mihi, et postea in illa<br />
voluraina incidissem; fortasse aut abripuissent me a soUda-<br />
mento pietatis, aut si in afiectu quem salubrem imbiberam<br />
perstitissem, putarem etiam ex ilHs libris eum posse concipi,<br />
si eos solos quisquam didicisset.<br />
XXI. 27. Itaque avidissime arripui venerabilem stiUim Spiritus<br />
jacris^"<br />
tui, et prae caeteris apostolum Paulum; et perierunt iUae<br />
Libiis qusestiones in quibus mihi aUquando visus est adversari sibi,<br />
invsns- . .<br />
rit, non ©t non congruerc testimoniis Legis et Prophetarum textus<br />
inven- germonis ejus. Et apparuit mihi una facies eloquiorum<br />
Platoni- castorum, et exsultare cum tremore didici. Et coepi*, et<br />
pj'2 11<br />
inveni quidquid illac verum legeram,hac cum commendatione<br />
1 Cor. 4, gratiae tuae^ dici; ut qui videt, non sic glorietur quasi non<br />
acceperit, non solum id quod videt, sed etiam ut videat:<br />
[quid enim hahet quod non accepit ?) et ut te, qui es semper<br />
idem, non solum admoneatur ut videat, sed etiam sanetur ut<br />
teneat: et qui de longinquo videre non potest, viam tamen<br />
Rom. 7, ambulet qua veniat, et videat, et teneat ; quia etsi condelec-<br />
22 2*? .<br />
* tetur horno legi Dei secundum interiorein hominem, quid<br />
faciet de alia lege in memhris suis, repugnante legi mentis<br />
sudBy et se captivum ducente in lege peccati, quce est in<br />
« Per hoc enim Mediator per quod et obest humili, de tanto intervallo non eam<br />
homo, per hoc et via. Quoniam si inter videre, in illo ligno ad eara venienti, quo<br />
eum qui tendit, et illud quo tendit, via dedignatur ille portari? Aug. de Trin.<br />
media est, spes est perveniendi; si autem iv. 15.<br />
desit, aut ignoretur qua eundum sit, quid ^ Altissimo quippe ac saluberrimo sa-<br />
prodest nosse quo eundum sitl Aug.de cramento, universa facies, atque, ut ita<br />
Civ. Dei, 1. xi. c. 2. Quid enim prodest dixerim, vultus sanctarum Scripturarum,<br />
superbienti, et ob hoc erubescenti lignum bene intuentes id admonere invenitur, ut<br />
[crucis] consceadere, de longinquo pro- qui gloriatur in Domino glorietur. Aug.<br />
spicere patriam transmarinam? Autquid Enchirid. c. 98.
CONFESSIONUM LIBER VII. 123<br />
7nemhris cjus? Quonlam justus es, Domine ; nos autemDan. 3,<br />
peccavi?nus, inique fecimus, impie gessimus, et gravata est<br />
super nos manus tua, et juste traditi sunius antiquo peccatori<br />
praposito mortis; quia persuasit voluntati nostra^ similitu-<br />
dinem voluntatis sua?, qua in veritate tua non stetit. QuidJoh.8,<br />
faciet miser homo? Quis eum liherabit de corpore ^O'^^^-^ hqj^ 7<br />
kujus, nisi gratia tua per Jesum Christum Dominum nos- 24. 2b.<br />
trum, quem genuisti coa^tei-num, et creasti in priucipio Prov. 8,<br />
viarum tuarum, in quo princeps hujus mundi non invenit<br />
quidquam morte dignum, et occidit eum ; et evacuatum est 30.<br />
*<br />
chirographum quod erat contrarium nohis? Hoc illae littera? Col. 2,<br />
non habent. Non habent illae pagina) vultum pietatis hujus,<br />
lacrymas confessionis, sacrijicium tuum, spiritum contrihu- Ps. 50,<br />
latum, cor contritum et humiliatum, populi salutem, sponsam ^^*<br />
civitatem, arrham Spiritus sancti, poculum pretii nostri. 21,2!<br />
Nemo ibi cantat: Nonne Deo suhdita erit anima mea? ^l^^Cor.s,<br />
ipso enim salutare meum. Etenim ipse est Deus meus et salu- p^ gj<br />
taris meus; susceptor meus, non movehor amplius. Nemo 2, 3.<br />
ibi audit vocantem : Venite ad me, omnes qui lahoratis. Dedi^- Mat. 11,<br />
nantur ab eo discere quoniam mitis est et humilis<br />
28<br />
corde. 25.'<br />
2Q<br />
*<br />
Ahscondisti enim hcec a sapientihus et prudentihus, et reve-<br />
lasti ea parvulis. Et aliud est de silvestri cacumine videre Deut.<br />
patriam pacis, et iter ad eam non invenire, et frustra conari<br />
per hivia, circum obsidentibus et insidiantibus fugitivis de-<br />
^'^* ^^'<br />
sertoribus, cum principe suo leone et dracone : et aliud tenere Ps. 90,<br />
viam ilhic ducentem, curia* ccelestis Imperatoris munitam, ^^-<br />
ubi non latrocinantur qui ccelestem militiam deseruemnt<br />
vitant enim eam sicut supplicium. Haec mihi inviscerabantur<br />
miris modis, cum minimum Apostolorum tuorum legerem», etl Cor.<br />
consideraveram opera tua, et expaveram.<br />
P Ad hanc vitae sua3 partera, ut vide- tiosissirai unguenti guttas paucissimas,<br />
tur, respicit Aug. ad Romanianura scri- incredibile, Romaniane, incredibile, et<br />
bens (c. Acad. ii. $. 5.) simul tamen ultra quam de me fortasse et tu credis,<br />
conversionem subindicat, cui haec viam (quid aroplius dicaml) etiam mihi ipsi<br />
sen&im muniebant, qua?que a lectione de meipso incredibile incendium concitaejusdem<br />
Apostoli profecta est; quam runt. Quis me tunc honor, qus homi.<br />
tamen pro amici indole, adhuc Mani- num pompa, qus inanis famse cupiditas,<br />
chaiismitenebrisobvoluti.obscuriustangit. quod denique hujus mortalis vitje fomen-<br />
" Quoniam nondum aderat ea flamma, tum atque retinaculum eomraovebat ?<br />
quajsummanosarrepturaerat, illamqua Prorsus totus in mc cursim redibam!<br />
lenta aistuabamus, arbitrabamur vel esse Respexi tantum, confiteor, quasi de itiraaximam,<br />
Cum ecce tibi libii quidam nere in illam religionem, quje pueris<br />
pleni—ubi illi flammula; instillarunt pre- nobis insita est, et meduliitus implicata :<br />
;<br />
^^» ^-
124 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI CONF. LIB. VII.<br />
verum autem ipsa me ad se nescientcm lumine asperso, tanta se mihi philosophiae<br />
rapiebat. Itaque titubans, properans, facies aperuit, ut non dicam libi, qui ejus<br />
ba*sitans, arripio apostolum Paulum : incognitaj fame semper arsisti, sed si ipsi<br />
Neque enim vere isti, inquam, tanta po- adversario tuo—eam demonstrare pofuistuissent,<br />
vixissentque ita ut eos vixisse sem— quicquid eum acriter commovet in<br />
manifestum est, si eorum litterai atque quascunque delicias abjiciens et relin-<br />
rationes huic tanto bono adversarentur. quens, ad hujus pulchriiudinem—mirans,<br />
Perhgi totum intentissime atque cautis- anhelans, aestuans advolaret."<br />
sime. Tunc vero quanlulocunque jam
LIBER OCTAVUS.<br />
Vitae ipsius partem attingit celeberrimam, annum setatis trigesimum se-<br />
cundum, quo nempe cum Simplicianum consuluisset, audita ab eo Victo-<br />
rini conversione, ad imitandum exarsit. Tum vero, iis quae de Antonio<br />
iEgyptio monacho et duorum aulicorum conversione a Pontitiano di-<br />
dicit, magis magisque accensus, post vehementem luctam inter carnem<br />
et spiritum, codicem Apostoli ccelesti admonitus oraculo inspexit<br />
lectoque qui ipsi primus occurrit versiculo, omnino immutafur, et<br />
diruptis cupiditatum vinculis totus ad Deum convertitur.<br />
1. Deus meus, recorder in gratiarum actione tibi, et con- I.<br />
fitear misericordias tuas super me. Perfundantur ossa ii^ea^jj'^*"<br />
dilectione tua*, et dicant : Domine, qnis similis tihi ? Diru- T^eljm<br />
pisti vincula mea, sacrijicem tihi sacrijicium lauclis. Quo-t^gfjjgg<br />
modo dirupisti ea, naiTabo ; et dicent omnes qui adorant te, ^i"^-<br />
^^.<br />
cum audiunt ha?c : Benedictus Dominus in coelo et in terra ; num ire<br />
magnum et mirabile nomen ejus. Inlia^serant praecordiis p'^^"'^*<br />
meis verba tua, et tmdiqiie circumvallahar ahs te. De vitaio.<br />
tua ajtema certus eram : quamvis eam in (enigmate et quasi ^^'<br />
per speculum videram ; dubitatio tamen omnis de incorrup- Job l,<br />
tibili substantia, quod ab illa esset omnis substantia, ablata \ (^^^^<br />
mihi erat: nec certior de te, sed stabilior in te esse cupiebam. ^3, 12.<br />
De mea vero temporali vita nutabant omnia, et mundandum Ib. 5, 7.<br />
erat car a fermento veteri ; et placebat via ipse Salvator, et<br />
ire per ejus angustias adhuc pigebat. Et immisisti in mentem<br />
meam, visumque est bonum in conspectu meo pergere ad<br />
Simplicianum qui mihi bonus apparebat servus tuus, et<br />
hicebat in eo gratia tua. Audicram etiam quod a juventutc<br />
sua devotissime tibi viveret : jam vero tunc senuerat, et longa<br />
oetate in tam bono studio sectandte via) tua), multa expertus,<br />
multa edoctus mihi videbatur ; et vere sic erat. Unde mihi<br />
ut proferret volebam, conferenti secum a^sius meos, quis esset<br />
aptus modus sic affecto, ut ego cram, ad ambulandum in via<br />
tua.<br />
;
126 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
2. Videbam enim plenam Ecclesiam; et alius sic ibat, alius<br />
autem sic. Mihi autem displicebat quod agebam in sajculo,<br />
et oneri mihi erat valde, non jam inflammantibus cupiditati-<br />
bus, ut solebant, spe honoris et pecuniae, ad tolerandam illam<br />
servitutem tam gravem. Jam enim me illa non delectabant<br />
Ps. 25, prae dulcedine tua et decore domus tucB quam dilexi ; sed<br />
adhuc tenaciter colligabar ex femina: nec me prohibebat<br />
Apostolus conjugari, quamvis exhortaretur ad melius, maxime<br />
l Cor. 7. volens omnes homines sic esse ut ipse erat. Sed ego infirmior<br />
eligebam molliorem locum : et propter hoc unum<br />
volvebar in cseteris languidus, et tabescens curis marcidis,<br />
quod* et in aliis rebus quas nolebam pati, congmere cogebar<br />
vitae conjugali, cui deditus obstringebar. Audieram ex ore<br />
Mat.l9, Veritatis, esse spadones qui seipsos ahsciderunt propter reg-<br />
Sap. 13,^'*'^'* codorum; sed, Qui potest, inquit, capere, capiat. Vani<br />
1- sutit certe omnes liomines quihus non inest Dei scientia; nec<br />
de his qucB videntur hona, potuerimt invenire eum qui est.<br />
At ego jam non eram in illa vanitate : transcenderam eam<br />
et contestante universa creatura tua", inveneram te creatorem<br />
nostiiim, et Verbum tuum apud te Deum, tecumque* unum<br />
Deum, per quod creasti omnia. Et est aliud genus impiorum,<br />
qui cognoscentes Deuyn, non sicut Deum glorificarerunt, aut<br />
Ps. 17, gratias egerunt. In hoc quoque incideram ; et dextera tua<br />
^^'<br />
suscepit me, et inde ablatum posuisti ubi convalescerem, quia<br />
Job 28, dixisti homini : Ecce pietas est sapientia ; et, Noli velle<br />
p^'^ g videre sapiens ; quoniam dicentes se esse sapientes, stulti<br />
7. factisunt. ^iinveneram ]dim honam margaritam ; etvenditis<br />
2U^22.' 0^^^^^^^^^^ ^^^ haherem, emenda erat, et dubitabam.<br />
Mat.i3, 3. Perrexi ergo ad Simplicianum '^, patrem in accipienda<br />
II.<br />
gratia* tua tunc*^ episcopi Ambrosii*, et quem vere ut patrem<br />
DeVictormo<br />
j yj^^ g^p^ ^^ j^ -y^ ^_ IQ^ ^ 55^ eXxdim scribit Ambrosius, eum " fidei et<br />
not. X. adquirendae cognitionis divinae gratia tob<br />
Simplicianuspostea"beatissimosuc- tum orbem peragrasse, et quotidianaj<br />
cessit Ambrosio, ecclesiaj Mediolanensis lectioni nocturnis ac diurnis vicibus<br />
antistes," (Retract.ii. 1.) ad eum scripsit omne vitae hujus tempus deputasse, acri<br />
Aug. "librosduodediversisquaestionibus" praesertim ingenio etiam intelligibilia<br />
(Opp. t. vi. p. 82 sqq.) eumque patrem complectentem, utpote qui etiam philoappellat<br />
(ib.) et " affectum ejus paternum sophiae libros quam a vero sint devii deex<br />
ejus benignissimo corde non repenti- monstraresoleat." (Ep. 65. ^. 5. p. 1052.<br />
num et novum, sed expertum plane ed. Ben.) vid. plur. ap. Tillemont. Hist.<br />
cognitumque" grate agnoscit, (Ep. 37.) Eccl. t. x. p. 169. Art. S. Simplicien.<br />
" censuram" ejus in libros suos, " si qui ^ «« Vale, et nos parentis affectu dilige,<br />
in sanctas ejus manus forte pervenerint, ut facis" (Arabr. Ep. 65. ad Simplic.<br />
corrigentis," expetil. (ib.) Ad ipsum fin.) " in eo et veleris affectum araicitiae,<br />
;
CONFESSIONUM LIBER VIII. 127<br />
diligebat. Narravi ei circuitus erroris mei. Ubi autem com- rhetcre<br />
memoravi legisse me quosdam libros Plalonicorum, quos Vic-50"^^ '<br />
torinus quondam rhetor urbis Romae, quem Christianum de-<br />
functum esse audieram,in Latinamlinguam transtulisset; gi'a-<br />
tulatus est mihi quod non in aliorum philosophorum scripta<br />
incidissem,-p\cii3i /anaciarum et deceptionum secundum el€-Co\.2,<br />
menta hujus mundi: in istis autem, omnibus modis insinuari<br />
Deum et ejus Verbum ''. Deinde, ut me exhortaretur ad hu-<br />
militatem Christi, sapientihus ahsconditam et revelatam />ar-Mat.ii<br />
vulis, Victorinum^ ipsum recordatus est, quem, Romae cum *<br />
esset, famiUarissime noverat: de quo ille raihi narravit quod<br />
non silebo. Habet enim 'magnam laudem gratia? tuae confitendam<br />
tibi, quemadmodum ille doctissimus senex, et omnium<br />
liberalium doctrinarum peritissimus, quique philosophorum<br />
tam multa legerat, et dijudicaverat*; doctor tot nobilium<br />
senatorum, qui etiam ob insigne praeclari magisterii, quod<br />
cives hujus mundi eximium putant, statuam in Romano foro<br />
meruerat et acceperat; usque ad illam setatem venerator<br />
idolorum, sacrorumque sacrilegorum particeps, quibus tunc<br />
tota fere Romana nobiUtas inflata inspirabat populos jam et<br />
omnigenum deum monstra*, et Anubem latratorem, quae aliquando<br />
" Contra Neptunum et Venerem, contraque Minervam"<br />
tela tenuerant^, et a se victis jam Roma supphcabat^; quae<br />
ista senex Victorinus tot annos ore temcrepo defensitaverat:<br />
non erubuerit esse puer Christi tui, et infans fontis tui, sub-<br />
jecto collo ad hurailitatis jugum, et edomita fronte ad crucis<br />
opprobrium.<br />
;<br />
et, quod plus est, paternje gratiae amorera<br />
recognosco."(ld. Ep. 35.) Parentem vero<br />
eum idco vocS,sse conjicitur quod eum ad<br />
sub Constantio principe rheloricam do-<br />
cuit, et in extrema senectute, Christi se<br />
tradens fidei, scripsit adversus Arium<br />
baptismura suscipiendum praeparaverit<br />
Aug'. autem verba id potius innuunt Ambrosium<br />
eum ipso sacramento imbuisse.<br />
Hbros more dialectico valde obscuros,qui<br />
uisi ab eruditis non intelliguntur, et com-<br />
mentarios in Apostolum. Hieron. Virr.<br />
«^ Quod initium sancti Evangelii, cui 111. c. 101. De eo etiam, ut videtur,<br />
nomen est secundum Joannem, quidam scribit Gennadius de Virr. 111. c.lx.eum<br />
Platonicus, sicut a sancto sene Simpli- " commentatum fuisse Christianoquidem<br />
ciano, qui postea INIediolanensi Ecclesiae et pio seasu ; sed utpote saeculari literatura<br />
praesidebat Episcopus, solebamus audire, occupatus homo, et nullius niagisterio m<br />
aureis literis conscribendum.etperomnes divinis Scripturis exercitatus, levioris<br />
Ecclesias in locis trainentissimis propo- ponderissententiam figuravit."cf.Hieron.<br />
nendum esse dicebat. Sed ideo viluit Praef. in Comm. in Gal. vid. plur. ap.<br />
superbis Deus ille maglster. quia " Ver- Tillemont. l.c.p. 170sqq. Quzedam ejus<br />
bum carofactum estet habitavit in nobis." opera adhuc exstant.<br />
Aug. de Civ. Dei, x. c. 29. f ^neid. viii. 698—700.<br />
e " Victorinus, natione Afer, Romae S Vid. Aug. Ep. 17.
128 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Ps. 143, 4. O Dominc, Domine, qui inclhiasti ccelos, ct descendisH;<br />
^'<br />
tetigisti montes, etfumigaveriint: quibus modis te insinuasti<br />
illi pectori? Legebat, sicut ait Simplicianus, sanctam Scrip-<br />
turam, omnesque Christianas litteras investigabat studiosissime<br />
et perscrutabatur ; et dicebat Simpliciano non palam, sed<br />
secretius et familiarius: " Noveris me Christianum jam esse."<br />
Et respondebat ille: " Non credam, nec deputabo te inter<br />
Christianos, nisi in ecclesia Christi videro." Ille autem<br />
irridebat dicens: " Ergo parietes faciunt Christianos?" Et<br />
hoc sajpe dicebat, jam se esse Christianum; et SimpUcianus<br />
ilhid sgepe respondebat, ct sa?pe ab illo parietum irrisio repe-<br />
tebatur. Amicos enim suos reverebatur ofFendere superbos<br />
dajmonicolas, quorum ex cuhnine Babylonicse dignitatis,<br />
Ps. 28, quasi ex cedris Lihani quas nondum contriverat Dominus,<br />
graviter ruituras in se inimicitias arbitrabatur. Sed postea-<br />
IMat.io, quam legendo etinhiando hausitfirmitatem, timuitque negari a<br />
9<br />
26."^ Christo coram Angehs sanctis, si eum timeret coram hominibus<br />
confiteri, reusque sibi magni criminis apparuit erubescendo de<br />
sacramentis humihtatis Verbi tui, et non erubescendo de sacris<br />
sacrilegis superbomm dajmoniomm, quae imitator superbus<br />
acceperat; depuduit vanitati, et erubuit veritati, subitoque et<br />
inopinatus ait Simpficiano, ut ipse naiTabat: " Eamus in<br />
ecclesiam; Christianus volo fieri," At ille non se capiens<br />
laetitia, perrexit cum eo. Ubi autem imbutus est primis<br />
instmctionum sacramentis, non multo post etiam nomen dedit,<br />
ut per Baptismum regeneraretur, mirante Roma, gaudente<br />
Ps. in.Ecclesia. Superbi videbant, et irascehantnr ; dentihus suis<br />
Ps. 39, stridehant, et tahescehant: servo autem tuo* Dominus Deus<br />
^-<br />
erat spes ejus, et ?ion respiciehat in vanitates et insanias<br />
mendaces.<br />
5. Denique, ut ventum est ad horam profitenda; fidei, quae<br />
verbis certis conceptis, retentisque memoriter, de loco eminen-<br />
tiore in conspectu populi fidehs Roma) reddi*" solet ab eis qui<br />
h Symbo]umsc.Apostolicum,quodCate- firmatur. ' Fundamentum enim aliud<br />
chumenis memoria teuenduin tradebatur, nemo potest ponere, prajter id (juod<br />
abiisautemreddebaiur i.e. publicerecita- positum est, quod est Cliristus Jesus.'<br />
balur antequam Sacramento Baptismi ini- Accepistis ergo et reddidistis, quod animo<br />
tiarentur: " Sacrosancti martyrii Symbo- et corde relinere debetis, quod in stratis<br />
lum, quod simul accepisiis et singuli hodie vestris dicatis, quod in plateis cogitetis, et<br />
reddidistis,verbasuntinquibusmatrisKc- quod inter cibos non obliviscamini : in<br />
clesiae fides supra fundamenlum stabile, quo etiam dormientes corpore, corde<br />
quod e?t Chrislus Dominus, solidata vigiletis. Fides ergo haec et salutis est
CONFESSIOXUM LIBER VIII. 129<br />
acccssuri sunt ad graliam tuam, oblatum esse dicebat Victo-<br />
rino a presbyteris ut secretius redderet, sicut nonnuUis qui<br />
verecundia trepidaturi videbantur offerri mos erat ; illum<br />
autem maluisse salutem suam in conspectu sanctae multi-<br />
tudinis proiiteri. Non enim erat salus quam docebat in<br />
rhetorica, et tamen eam publice professus erat. Quanto minus<br />
ergo vereri debuit mansuetum gregem tuum pronuntians verbumtuum,<br />
qui non verebatur in verbis suis turbas insanorum?<br />
Itaque ubi ascendit ut redderet, omnes sibiraet invicem, quis-<br />
que ut eum noverant, instrepuenmt nomen ejus strepitu gra-<br />
tulationis. Quis autem ibi non eum noverat? Et sonuit<br />
presso sonitu per ora cunctomm collaetantium : Victorinus,<br />
Victorinus ! Cito sonuerunt exsultatione, quia videbant eum ;<br />
et cito siluerunt intentione, ut audirent eum. Pronuntiavit<br />
iUe fidem veracem praeclara fiducia, et volebant omnes eum<br />
rapere intro in cor suum ; et rapiebant amando et gaudendo<br />
ha) rapientium manus erant.<br />
6. Deus bone, quid agitur in homine, ut plus gaudeat de ni.<br />
sahite desperatae animae, et de majore periculo liberatae, quam ceus et<br />
si spes ei semper affuisset, aut periculum minus fuisset? Angeh<br />
Etenim tu quoque, misericors Pater, plus gaudes de «/wogaudent<br />
pcenitente, qiiam de nonaginta novem justis, quihus non ^i^^^^catorum<br />
est poenitentia. Et nos cum magna jucunditate audimus,convercum<br />
audimus quam exsultantibus * pastoris humeris repor- luc^'i5.<br />
tetur ovis quae erraverat; et drachma referatur in thesauros<br />
tuos, colla?tantibus vicinis mulieri quaj invenit: et lacrymas<br />
excutit gaudium solemnitatis domus tuae, cum legitur in domo<br />
tua de minore filio tuo, Qnoniam rnortuiis erat, et revi.rit<br />
perierat, et inventus est. Gaudes quippe in nobis, et in<br />
Angelis tuis sancta charitate sanctis. Nam tu semper idem,<br />
regula " credcre nos in Deum Patrem cere, nec cum didicerilis, scribere, sed<br />
omnipotentem, &c." (Aug. Serm. 215. memoria semper tenere atque recolere<br />
in redditione symboli.) •' Die sabbati " Hoc est Testamentum quod ordinabo ei?<br />
quando vigilaturi sumus in Dei misericor- post dies illos," dicit Dominus, " dando<br />
dia.reddituri estis non Orationem sed syra- legem nieam in mente eorum, et in corde<br />
bolum. (Id. Serm. 58. $. ult.) Ista quae eorum scribam eam." Hujus rei signifi-<br />
breviter audistis, non solum credere, sed candae causa, audiendo Symbolum discietiam<br />
totidem verbis memorije commen- tur ; nec in tabulis vel in alicjua materia<br />
dare et ore proferre debetis. (Id. Serm. sed in corde scribitur. (Id. Serm. 212.<br />
214. in tradit. Symb. 3. ^. 2.) Nec ut $. 2.) Vid. et Liturg. Rom. (Assem. Cod.<br />
eadem verba Symboli teneatis, ullo modo Liturg. t. i. p. 11 sqq. 16.) Goth. et<br />
debetis scribere, sed audiendo perdis- Gallic. (p. 30 sqq. p, 38 sq. 40 8q. &c.)<br />
K<br />
; :
130 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
quia quoe non semper nec eodem modo sunt, codem modo<br />
semper nosti omnia.<br />
7. Quid ergo agitui' in anima, cum amplius delectatur<br />
inventis aut redditis rebus quas diligit, quam si eas semper<br />
habuisset? Contestantur enim et caetera, et plena sunt omnia<br />
testimoniis clamantibus, Ita est. Triumphat victor imperator,<br />
et non vicisset, nisi pugnavisset; et quanto majus periculum<br />
fuit in prailio, tanto est gaudium majus in triumpho.<br />
Jactat tempestas navigantes, minaturque naufragium; omnes<br />
futura morte pallescunt: tranquillatur coelum et mare, et<br />
exsultant nimis, quoniam timuerunt nimis. Mgev est charus,<br />
ct vena ejus malumrenuntiat; omnes qui eum salvum cupiunt,<br />
oegrotant simul animo: fit ei recte, et nondum ambulat pristinis<br />
viribus; et fit tale jam gaudium, quale non fuit cum<br />
antea salvus et fortis ambularet. Easque ipsas voluptates<br />
humanse vitae etiam non inopinatis et pra^ter voluntatem<br />
irruentibus, sed institutis et voluptariis* molestiis homines<br />
acquirunt. Edendi et bibendi voluptas nulla est, nisi praj-<br />
cedat esuriendi et sitiendi molestia. Et ebriosi qusedam<br />
salsiuscula comedunt, quo fiat molestus ardor, quem dum<br />
exstinguit potatio, fit delectatio. Et institutum est ut jam<br />
pacta? sponsse non tradantur statim, ne vilem habeat maritus<br />
datam, quam non suspiraverit sponsus dilatam.<br />
8. Hoc in turpi et exsecranda laetitia; hoc in ea quaj con-<br />
cessa et licita est; hoc in ipsa sincerissima honestate ami-<br />
Luc. 15, citise : hoc in eo qui mortuus erat, et revixit: perierat, et<br />
inventus est. Ubique majus gaudium molestia majori prae-<br />
ceditur. Quid est hoc, Domine Deus meus, cum tu aeternum<br />
tibi tu ipse sis gaudium, et qusedam de te circa te semper<br />
gaudeant'"? Qiiid est quod ha)C rerum pars altemat defectu<br />
et profectu, offensionibus et conciliationibus ? An is est<br />
modus earum; et tantum dedisti eis, cum a summis coelorum<br />
usque ad ima terrarum, ab initio usque in finem saeculorum,<br />
ab angelo usque ad vermiculum, a motu primo usque ad<br />
extremum, omnia genera bonorum, et omnia justa opera tua,<br />
suis quseque sedibus locares, et suis quaeque temporibus<br />
ageres? Heu mihi, quam excelsus es in excelsis, et quam<br />
profimdus in profundis ! et nusquam recedis, et vix redimus<br />
ad te.<br />
'» Vid. inf. 1. xii. §.12. 1. xiii. $.11.
CONFESSIONUM LIBER VIII. 131<br />
i). Agc, Domine, fac; excita, et revoca nos; accende, et IV.<br />
^ -1 1 • ^ X- Quare<br />
rape; flagra, aulccsce: jam amemus, et cuiTamus. iSonnepiuj jjg.<br />
multi ex profundiore tartaro caecitatis quam Victorinus, redeunt tandum<br />
ad te, et accedunt, et illuminantur recipicntes lumen, quod si conver-<br />
qui recipiunt, accipiunt a te poiestafem itt JiUi tui 7^^'^^^ bUhTr^^"<br />
Sed si minus noti sunt populis, minus de illis gaudent etiam joh. i,<br />
qui noverunt eos. Quando enim cum multis gaudetur, et in<br />
singulis uberius est gaudium, quia fervefaciunt se, et inflam-<br />
mantur ex alterutro. Deinde, quod multis noti, multis simt<br />
auctoritati ad salutem, et midtis pra^eunt secuturis. Ideoque<br />
multum de illis et qui eos proecessemnt ketantur, quia non de<br />
solis laetantur. Absit enim ut in tabernaculo tuo prse paupe-<br />
ribus accipiantur personaj divitum, aut proe ignobilibus nobiles<br />
quando potius injirma mundi elegisti tit confunderes fortia; 1 Cor. i,<br />
et ignohilia hujus mundi elegisti et contemptihilia, et ea qu(B ' '<br />
non sunt, tanquam quce* sint, ut ea qucB sunt evacuares.<br />
Et tamen idem ipse minimus Apostolorum tuomm, per cujus Id. 15,<br />
linguam tua ista verba sonuisti, cum Paulus proconsul, per<br />
ejus militiam debellata superbia, sub lene jugum Christi tui<br />
missus esset, regis magni provincialis effectus; ipse quoque Act. 13,<br />
ex priore Saulo Paulus vocari amaA^t, ob tam magnae*insigne^' ^'^'<br />
victoria)". Plus enim hostis vincitur in eo quem plus tenet,<br />
de quo plures tenet. Plus autem superbos tenet nomine<br />
nol)ilitatis, et de his plures nomine auctoritatis. Quanto<br />
igitur gratius cogitabatur* Victorini pectus, quod tanquam<br />
inexpugnabile receptaculum diabolus obtinuerat, Victorini<br />
lingua, quo telo grandi et acuto multos peremerat; tanto<br />
abundantius exsultare oportuit filios tuos, quia Rex noster<br />
alligavit /ortem, et videbant rasa ejus erep^ta mundari, etisrat.i2,<br />
aptari in honorem tuum, et fieri utilia Domino ad omne opus '^y^^<br />
bonum. 2,21.<br />
10. Sed ubi mihi homo tuus Simplicianus de Victorino ista V.<br />
narravit, exarsi ad imitandum :<br />
ad hoc enim et ille narraverat. ,„"^1/^*<br />
Posteaquam vero et illud addidit, quod imperatoris Juliani L>antur<br />
eum a<br />
" "UtScipio.subjecla Africa, Africani<br />
sibi nomen assumpsit—ita et Saulus ad<br />
nino<br />
nien<br />
coDverimprobat<br />
Oiigenes, Apostolum ta-sione.<br />
binominem potius fuisse c«nset<br />
pradicationem gentium missus, a primo (Pra-f. in Comm. in Ep. ad Rom.) Chrys.<br />
Ecclesiajspolio, Proconsule SergioPaulo, nomen ejus Dei jussu immutatum fuisse<br />
victorias sua; troplia?a retulit ercxitque ait, quod haud dul>ie verum est, neque<br />
vexillum ut Paulus diceretur e Saulo." tamen ei repugnat, quod hac occasione<br />
Hieron. Comm. in Ep. ad Philem. init. factum fuerit.<br />
Hanc opmiooem memorat, neque omk2<br />
: ;<br />
* ^<br />
'
1.^2 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
temporibus lege data prohibiti sunt Christiani docere littera-<br />
turam et oratoriam; quam legem ille amplexus, loquacem<br />
Sap. 10, scholam deserere mahiit, quam verbum tuum, quo lingiias<br />
infantiiim facis disertas: non mihi fortior quam felicior visus<br />
est, quia invenit occasionem vacandi tibi. Cui rei ego suspi-<br />
rabam ligatus, non fen'o aheno, sed mea ferrea voluntate.<br />
Velle meum tenebat inimicus, et inde mihi catenam fecerat,<br />
et constrinxerat me. Quippe ex voluntate perversa, facta<br />
est hbido : et dum servitur hbidini, facta est consuetudo ; et<br />
dum consuetudini non resistitur, facta est necessitas. Quibus<br />
quasi ansuHs sibimet innexis, unde catenam appellavi, tenebat<br />
me obstrictum dura servitus. Voluntas autem nova quae<br />
mihi esse cceperat ut te gratis colerem, fruique te vellera,<br />
Deus, sola jucunditas certa, nondum erat idonea ad superandam<br />
priorem vetustate roboratam. Ita duae voluntates<br />
mese, mia vetus, alia nova, illa camahs, illa spirituahs, confligebant<br />
inter se, atque discordando dissipabant animam<br />
meam.<br />
1 1<br />
.<br />
Sic inteUigebam, meipso experimento *, id quod legeram,<br />
Gal. 5, quomodo caro concupisceret adversus spiritujn, et spiritus<br />
adversus carnem. Ego quidem in utroque^; sed magis ego<br />
in eo quod in me approbabam, quam in eo quod in me improbabam.<br />
Ibi enim magis jam non ego; quia ex magna<br />
parte id patiebar invitus, quam faciebam volens*. Sed tamen<br />
consuetudo adversus me pugnacior ex me facta erat, quoniam<br />
volens, quo nohem, perveneram. Et quis jure contradiceret,<br />
cum peccantem justa poena sequeretur? Et non erat jam<br />
illaexcusatio*, quavideri mihi solebam propterea me nondum<br />
contempto saeculo servire tibi, quia incerta mihi esset per-<br />
ceptio veritatis: jam enim et ipsa certa erat. Ego autem<br />
adhuc terra obhgatus, mihtare tibi recusabam; et impedi-<br />
mentis omnibus sic timebam expediri, quemadmodum impe-<br />
diri timendum est.<br />
12. Ita sarcina saecuh, velut somno assolet, dulciter preme-<br />
bar; et cogitationes quibus meditabar in te, similes erant<br />
conatibus expergisci volentium, qui tamen superati soporis<br />
® Contra ac statuerunt Manichaei, vid. uti noluit; id est, ut qui sciens recte non<br />
sup. I. iv. $, 26. n. g. p. 59. n. h. p. 60. facit, ainittat scire quid rectum sit ; et<br />
1. V. $. 18. n. o. p. 74. qui recte facere cum possit noluit, amit-<br />
P Illa est enim peccati poena justis- tat posse cum velit. Aug. de lib. arb.<br />
siraa, ut amittat unusquisque quo bene 1. v. c. 18.
CONl ESSIONUM LIBER VIII. 1.33<br />
altitudine reincrgimtur. Et sicut nemo est qui donnire sem-<br />
per velit, onmiumque sano judicio vigilare praistat; differt<br />
tamen plenimque homo somnum excutere, cum gravis torpor<br />
in membris est; eumque jam displicentem cai-jiit lihentius,<br />
quamvis surgendi tempus advenerit: ita certum habebam esse<br />
meHus tua) charitati me dedere, quam mese cupiditati cedere;<br />
sed ilhid placebat, et vincebat*; hoc libebat et vinciebat.<br />
Non enim erat quod tibi responderem dicenti mihi, Snrge, Eph. 5,<br />
qui dormis, et e.vsHrge a mortais; et iUuminahit te Christus:<br />
et undique ostendenti vera te dicere, non erat omnino quid<br />
responderem veritate convictus, nisi tantum verba lenta et<br />
somnolenta: Modo, ecce modo; sine pauhdum. Sed, Modo,<br />
et modo, non habebant modum ; et, Sine pauhilum, in longum<br />
ibat. Frustra condelectahar legi tuce secundum interiorem Rom. 7,<br />
hominem, cum alia lex in membris meis repugnaret legi<br />
mentis mecB, et captivum me duceret in lege peccati, qucE in<br />
memhris meis erat. Lex enim peccati est violentia consue-<br />
tudinis, qua trahitur et tenetur etiam invitus animus, eo<br />
merito quo in eam ^olens illabitur. Miserum ergo vie quis<br />
liheraret de corpore mortis /lujus, nisi gratia tua per Jesum<br />
Christum Dominum nostrum'^<br />
13. Et de vinculo quidem desiderii concubitus quo arctis- VI.<br />
simo tenebar, et saecularium negotiorum servitute, quemad- Jj^^^^g"<br />
modum me exemeris, narrabo, et confitebor nomini tuo, Do- nanat<br />
mine, adjutor meus et redemptor meus. Agebam solita, vitLm"^^<br />
crescente anxietudine, et quotidie suspirabam tibi; frequen- Ps. 18,<br />
tabam ecclesiam tuam, quantum vacabat ab eis negotiis sub ^^*<br />
quorum pondere gemebam*. Mecum erat Alypius otiosus ab<br />
opere jurisperitorum post assessionem tertiam, exspectans<br />
quibus iterum consilia venderet, sicut ego vendebam dicendi<br />
facultatem, si qua docendo prajstari potest. Nebridius autem<br />
amicitia3 nostra? cesserat, ut omnium nostrum famiharissimo<br />
Verecundo, Mediolanensi et civi et grammatico subdoceret,<br />
et vehementer desideranti et famihaiitatis jure flagitanti de<br />
numero nostro fidele adjutorium, quo indigebat nimis. Non<br />
itaque Nebridium cupiditas commodomm eo traxit: majora<br />
enim posset si vellet de Htteris agere ; sed officio benevolentitB<br />
])etitionem nostram contemnere nohiit amicus dulcissimus et<br />
mitissimus. Agebat autem illud prudentissime, cavens inno-<br />
tescere personis secimdmn hoc sajculmn majoribus, devitans<br />
^*
134 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
in eis omnem inquietudinem animi, quem volebat habere<br />
liberum et quam multis posset horis feriatum, ad quaerendum<br />
aliquid, vel legendum vel audiendum de sapientia.<br />
14. Quodam igitur die, non recolo causam qua erat absens<br />
Nebridius, cum ecce ad nos domum venit ad me et Alypium<br />
Pontitianus* quidam civis noster inquantum Afer, praeclare in<br />
palatio militans'': nescio quid a nobis volebat. Et conse-<br />
dimus ut colloqueremur; et forte supra mensam hisoriam quae<br />
ante nos erat, attendit codicem, tulit, aperuit, invenit apostolum<br />
Paulum, inopinate sane: putaverat enim aUquid de Ubris<br />
quorum professio me conterebat. Tum vero arridens, meque<br />
intuens, gratulatorie miratus est quod eas et solas prae ocuUs<br />
meis Litteras repente comperisset. Christianus quippe et<br />
fideUs erat, et sajpe tibi Deo nostro prosternebatur in ecclesia<br />
crebris et diuturnis orationibus. Cui ego cum indicassem<br />
iUis me Scripturis curam maximam impendere, ortus est<br />
sermo, ipso narrante, de Antonio' iEgyptio monacho, cujus<br />
nomen exceUenter clarebat apud servos tuos; nos autem<br />
usque in iUam horam latebat. Quod iUe ubi comperit, im-<br />
moratus est in eo sermone, insinuans tantum virum ignoran-<br />
tibus, et admirans eamdem nostram ignorantiam. Stupebamus<br />
autem audientes tam recenti memoria, et prope nostris tempo-<br />
ribus testatissima mirabiUa' tua in fide recta et cathoUca<br />
Ecclesia. Omnes mirabamiu", et nos quia tam magna erant,<br />
et Ule quia inaudita nobis erant.<br />
15. Inde sermo ejus devolutus est ad monasteriorum greges*,<br />
q Militare, pro, aliquo officio defungi Christianivetereshabueriut. Eum appelin<br />
curia Principis, usurpant Scriptores, lat Aug. " sanctum et perfectum virum,<br />
quo sensu ^eXtriviffSai dixit Theophanes. qui sine ulla scientia liiterarum scrip-<br />
Qui igitur Principi in quolibet officio, turas Divinas et memoriter audiendo<br />
seu in quahbet dignitate palatina, civili, tenuisse, et prudenter cogitando intelaut<br />
militaii deserviebat, ei " militare" lexisse praedicatur." de Doctr. Christian.<br />
dicebatur, ejusque esse •' miles." Du Prolog. $. 4.<br />
Cange (vid. inf. 1. ix, c. 8. Aug. de Civ. » Vid. Alhanasii Vita S. Anton. $. 54.<br />
Dei, V. 6.) unde dicitur " Miles utrius- 56. sqq. Tillemont 1. c. art. 7. Repert.<br />
quemilitiae^qui armatam profitetur simul Brit. 1. c. p. 577 sqq,<br />
et literatam seu legalem. Carpent.Suppl. » Requirant, quam magnum ilHc [in<br />
r Natus est A.D. 251. Vid. de eo .Egypto] gregem coUigat, quantam nu-<br />
Athanasii Vita S. Antonii Opp. t. i. merositatem sanctorum atque sanctarum<br />
p. 793 sqq. Tillemont Hist. Eccl. t. vii. habeat contemnentium penitus mundum.<br />
p. 46 sqq. Repertor. Britann. t. ix. Grex ille tantum crevit, ut etiam inde<br />
p. 41. 158. 277. Plura testimonia de superstitiones expulerit. Aug.Serm. 138.<br />
hoc opere S. Athanasii, e cajteris patri- $. 10. Florebat Aogyptus ea tempestate,<br />
bus exhibent PP. Benedict. 1. c. p. 785 non solum eruditis in Christiana philosqq.<br />
unde colligi potest quanti Antouium sophia viris, verum etiam his qui per
CONFESSIONUM LIBER VIII.<br />
135<br />
el mores euaveolcntiiu tiiae, et ubera dcserta erenii, quorum<br />
nos nihil scicbamus. Et crat nionasteriumMediolani" plcnum<br />
bonis fratribus, cxtra urbis moenia, sub Ambrosio nutritorc;<br />
et non noveramus. Pcrtcndebat illc ct loqucbatur adhuc, et<br />
nos intenti tacebamus. Unde ct incidit ut dicerct ncscio<br />
quando se et trcs alios contubcrnales suos, nimirum apud<br />
Treveros, cum Imperator pomeridiano Circensium spectacido<br />
tcncretur, exisse dcambulatum in hortos muris contiguos;<br />
atque iUic ut Ibrtc combinati spatiabantui*, imum secum<br />
seorsum, ct alios duos itidem seorsum paritcrque digressos:<br />
sed illos vagabundos irruissc in quamdam casam, ubi habita-<br />
bant (pudam scrvi tui, spiritii paupcres, quallinn est regmim jNiat. 5,<br />
coelmum, et invcnisse ibi codicem in quo scripta erat vita<br />
Antonii. Q\m\\\ lcgcre ccepit unus corum, ct mirari, et ac-<br />
cendi, et inter lcgendum meditari anipere talem vitam, et<br />
relicta militia" saeculari servire tibi: erant* autem ex eis quos<br />
dicunt Agentes^ in rebus. Tmic subito rcpletus amore sancto<br />
ct sobrio pudore, iratus sibi conjccit oculos in amicum, et ait<br />
illi: " Dic, quaiso te, omnibus istis laboribus nostris quo ambimus<br />
pen^enire ? quid qua)rimus? cujus rei causa militamus?<br />
Majome esse poterit sj^cs nostra in palatio, quam ut amici<br />
Imperatoris simus? Et ibi quid non fragile, plenumque<br />
pericXdis ? Et per quot pcricvda pervenitur ad gi*andius peri-<br />
culum? Et quando* istud erit? Amicus autcm Dci, si<br />
vohicro, ccce nunc fio." Dixit hoc, et turbidus parturitione<br />
nova) vitae, rcddidit oculos paginis ; ct lcgebat, et mutabatur<br />
intus ubi tu vidcbas, ct exucbatur mundo mcns ejus, ut mox<br />
apparuit. Namquc dum legit, et volvit fluctus cordis sui,<br />
vastum eremum commanentes, igna et nus contempserim, eorum scilicet qui ia<br />
prodigia Apostolica, simplicitate vitaj et civitatibus degunt, a vulgari vita lemocordissinceritate,faciebant—utverecom-<br />
tissimi. \idi ego diversorium sanctopleretur<br />
Apostoli dictum, " quia ubi rum INlediolani, non paucorum honiinum,<br />
abundavit peccatum, superabundavit et quibus unus presbyter praserat vir opti-<br />
gratia." Ruft". H. E. 1. iL c. 8. mus et doctissimus. De Morib. Eccl.<br />
" Difticilius est virtutem in multiplici Cath. c. 32, 33.<br />
hominum genere, et in ista vita turbulen. ^ Vid. sup, p. 134. not. q.<br />
tiore servare.—Difticilliraum est hic te- / " Agentes in rebus" •• qui Principis<br />
nere optimum vitje inodum, et animum jussis obsecundabant, eorum mandata in<br />
pacatum atque tranquillum. Quippe, ut provincias perferebant," INIagisteriani<br />
breviter explicem, hi, [Episcopi presby- " item appellati, quod sub INIagistro offi-<br />
teri,diaconi,et cujuscemodi ministri divi- ciorum militarent." Vid. Jac. GotofrecK<br />
norum Sacraraentorum] agunt ubi vivere ad tit. Cod. Theod. de Agent. in reb.<br />
discitur, illi [Monachij ubi vivitur. Nec [t. ii. p. 164 sqq.] Du Cange.<br />
ideo tamea laudabilc Christianoruni ge-
136 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
infremuit aliquando et discrevit, decrevitque meliora; jamque<br />
tuus, ait amico suo: " Ego jam abrupi me ab illa spe nostra,<br />
et Deo servire statui ; et hoc ex hac hora, in hoc loco aggre-<br />
dior. Te si piget imitari, noli adversari." Respondit ille,<br />
adhaerere se socium* tantaj mercedis tantseque mihtiaj. Et<br />
Luc. l4,ambo iam tui, a^dificabant tumm sumptu idoneo relinqueiidi<br />
* omnia sua et sequendi te. Tum Pontitianus et qui cum eo<br />
per aUas horti partes deambulabant, quaerentes eos devenerunt<br />
in eumdem locum, et invenientes admonuerunt ut redirent,<br />
quod jam* declinasset dies. At illi narrato placito etproposito<br />
suo, quoque modo in eis talis voluntas orta esset atque firmata,<br />
petiverunt ne sibi molesti essent, si adjungi recusarent. Isti<br />
autem nihilo mutati a pristinis, fleverunt se tamen, ut dicebat*,<br />
atque ilhs pie congratulati sunt, et commendaverunt se ora-<br />
tionibus eorum, et trahentes cor in terra abierunt in palatium;<br />
illi autem affigentes cor coelo, manserunt in casa. Et habe-<br />
bant arabo sponsas: quae posteaquam hoc audiermit, dicave-<br />
runt etiam ipsse virginitatem tibi.<br />
VII. 16. NaiTabat hgec Pontitianus : tu autem, Domine, inter<br />
baiur"<br />
^^1'^^ ^j^s retorquebas me ad meipsum, auferens me a dorso<br />
intus meo ubi me posueram, dum nollem me attendere ; et consti-<br />
Ponti-<br />
tuebas me ante faciem meam, ut viderem quam turpis essem,<br />
tiano. quam distortus et sordidus, maculosus et ulcerosus. Et vide-<br />
bam, et hoiTebam ; et quo a me fugerem non erat. Et si<br />
conabar avertere a me aspectum, nan-abat ille quod narrabat,<br />
et tu me rursus opponebas mihi, et impingebas me in oculos<br />
P$.35,3. nieos, ut invenirem iniquitatem meam et odissem. Noveram<br />
eam, sed dissimulabam ; et conhibebam'*, et obHviscebar.<br />
17. Tunc vero, quanto ardentius amabam illos de quibus<br />
audiebam salubres affectus, quod se totos tibi sanandos dederant,<br />
tanto exsecrabilius me comparatum eis oderam^. Quoniam<br />
multi mei anni mecum effluxerant, forte duodecim anni,<br />
ex quo ab undevicesimo anno aetatis meae, lecto* Ciceronis<br />
Hortensio, excitatus eram studio sapientiae ; et differebam<br />
contempta felicitate terrena ad eam investigandam vacare,<br />
y Cobibere, adquiescere. Cohibet, con- * Qui se diligit stultum, non proficiet<br />
sentit. Conspiratio, conibentia, consensio. ad sapientiam, nec fiet quisquis qualis<br />
Gloss. Mss.adConcil. Afr. ap.DuCauge. cupit esse, nisi se oderit qualis est. Aug.<br />
iTifivu conhibeo. Gloss. Gr. Lat. ibid, de vera Relig. c. 48.<br />
ub. plur. * Vid. sup. I. iii. c. 4.
CONFESSIONUM LIBER VIII. 137<br />
cujus non inventio, sed vel sola inquisitio jam praeponenda<br />
erat etiam inventis thesauris regnisque gentium, et ad nutum<br />
circumfluentibus corporis voluptatibus. At ego adolescens<br />
miser, valde miser, in exordio ipsius adolescentiai etiam<br />
petieram a te castitatem, et dixeram : Da mihi castitatem et<br />
continentiam, sed noli modo. Timebam enim ne me cito<br />
exaudires, et cito sanares a morbo concupiscentiae, quam<br />
malebam expleri quam exstingui. Et ieram per vias pravas<br />
superstitione sacrilega, non quidem certus in ea, sed quasi<br />
praeponens eam caeteris*, quae non pie quaerebam, sed inimice<br />
oppugnabam.<br />
18. Etputaveram me propterea differre de die in diem con-<br />
tempta spe saeculi, te solum sequi, quia non mihi apparebat<br />
certum aliquid quo dirigerem cursum meum. Et venerat dies<br />
quo nudarer mihi, et increparet in me conscientia mea : Ubi<br />
es* lingua ? Nempe tu dicebas propter incertum verum<br />
nolle te abjicere sarcinam vanitatis. Ecce jam certum est, et<br />
illa te adhuc premit, humerisque Hberioribus pennas recipiimt,<br />
qui neque ita inquirendo attriti sunt, nec decennio et amplius<br />
ista meditati. Ita rodebar intus, et confundebar pudore hor-<br />
ribili vehementer, cum Pontitianus talia loqueretur. Termi-<br />
nato autem sermone et causa qua venerat, abiit iUe; et ego<br />
ad me. Quae non in me dixi ? Quibus sententiarum verberi-<br />
bus non flagellavi aniraam meam, ut sequeretur me conantem<br />
post te ire ? Et renitebatur*; recusabat, et non se excusabat.<br />
Consumpta erant et convicta argimienta omnia: remanserat<br />
muta trepidatio ; et quasi mortem refonnidabat restringi a<br />
fluxu consuetudinis quo tabescebat in mortem.<br />
19. Tmn in illa grandi rixa interioris domus meaj, quam vill.<br />
fortiter excitaveram cmn anima mea in cubiculo nostro corde ^^ ^°^'<br />
tum<br />
meo, tam vultu quam mente turbatus, invado Alypium. Ex- secedit»<br />
clamo : " Quid patimur ? quidesthoc? quidaudisti? Surgunt ^gg^it^^'<br />
indocti et coelum rapiunt ; et nos cum doctrinis nostris sine<br />
corde, ecce ubi volutamur in came et sanguine ! An<br />
quia<br />
praecesserunt, pudet sequi, et non pudet nec saltem sequi ?"<br />
Dixi nescio qua? talia, et abripuit me ab illo aestus meus, cum<br />
taceret attonitus me intuens. Neque enim sohta sonabam<br />
plusque alloquebantur animum meum irons, gena?, oculi, color,<br />
modus vocis, quam verba quae promebam. Hortulus quidam<br />
;
138 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
erat hospitii nostri, quo nos utebamur sicut tota domo : nam<br />
hospes ibi non habitabat dominus domus. lUuc me abstulerat<br />
tumultus pectoris, ubi nemo impediret ardentem litem quam<br />
mecum aggressus eram, donec exiret qua tu sciebas ;<br />
ego au-<br />
tem non*: sed tantum insaniebam* salubriter, et moriebar<br />
vitaliter, gnarus quid mali essem, et ignarus quid boni post<br />
paululum futurus essem. Abscessi ergo in hortum, et Alypius<br />
pede post pedem*. Neque enim secretum meum non erat,<br />
ubi ille aderat: aut quando me sic afFectum desereret ? Sedi-<br />
mus, quantum potuimus remoti ab a^dibus. Ego fremebam<br />
spiritu indignans indignatione turbulentissima, quod non irem<br />
in placitum et pactum tecum, Deus meus, in quod eundum<br />
esse omnia ossa mea clamabant, et in coelum tollebant laudi-<br />
bus : et non ilkic ibatur navibus, aut quadrigis, aut pedibus,<br />
quantum saltem de domo in eum locum ieram, ubi sedebamus.<br />
Nam non sokim ire, verum etiam pervenire illuc, nihil erat<br />
ahud quam velle ire, sed velle fortiter et integre ; non semisauciam<br />
hac atque hac versare et jactare voluntatem, parte assurgentem<br />
cum aka parte cadente kictantem *.<br />
20. Denique tam muUa faciebam corpore in ipsis cuncta-<br />
tionis aestibus, quae akquando volunt homines, et non valent,<br />
si aut ipsa membra non habeant, aut ea vel cokigata vinculis,<br />
vel resoluta languore, vel quoquo modo impedita sint. Si<br />
vulsi capiUum, si percussi frontem, si consertis digitis am-<br />
plexatus sum genu; quia volui, feci. Potui autem veUe et<br />
non facere, si mobiktas membrorum non obsequeretur. Tam<br />
muka ergo feci, ubi non hoc erat veUe quod posse : et non<br />
faciebam quod et incomparabiU affectu ampkus mihi placebat,<br />
et mox ut veUem, possem ;<br />
quia mox ut veUem, utique veUem.<br />
Ibi enim facuUas ea quae voluntas, et ipsum veUe jam facere<br />
erat ; et tamen non fiebat : facikusque obtemperabat corpus<br />
tenuissima? voluntati anima), ut ad nutum* membra moveren-<br />
tur, quam ipsa sibi anima ad voluntatem suam* magnam in<br />
sola voluntate perficiendam.<br />
IX. 21. Unde hoc monstmm ? et quare istuc ? Luceat miseri-<br />
^ cordia tua ; et interrogem, si forte mihi respondere possint<br />
ut^animus<br />
im- latebrae pcenarum hominum, et tenebrosissimae contritiones<br />
sib^ et fikorum Adam. Unde hoc monstrum ? et quare istud ?<br />
resista- Imperat animus corpori, et paret statim ; imperat animus
CONFESSIONUM LIBER VIII. 189<br />
sibi, et resistitur^. Imperat animus ut moveatur manus,<br />
et tanta est facilitas ut vix a servitio discematur imperium :<br />
et animus animus est, manus autem corpus est. Imperat<br />
animus ut velit animus, nec alter est, nec facit tamen. Unde<br />
hoc monstmm .? et quare istud ? Imperat, inquam, ut velit,<br />
qui non imperaret nisi vellet, et non fit quod imperat. Sed<br />
non ex toto vult ; non ergo ex toto imperat. Nam intantum<br />
imperat, inquantum vult, et intantum non fit quod impe-<br />
rat, inquantum non vult. Quoniam voluntas imperat ut sit<br />
voluntas, nec alia sed ipsa. Non itaque plena* imperat,<br />
ideo non est quod imperat. Nam si plena esset, nec im-<br />
peraret ut esset, quia jam esset. Non igitur monstmm partim<br />
velle, partim noUe, sed aegritudo animi est, quia nou totus<br />
assurgit, veritate sublevatus, consuetudine praegravatus. Et<br />
ideo simt duae voluntates, quia una earum tota non est, et hoc<br />
adest alteri quod deest alteri.<br />
2*2. Pereant afacle tiia, Deus, sicuti pereunt vaniloqtii et X.<br />
mentis seductores, qui cum duas vokmtates in deliberandOgyg^j^j^^<br />
animadverterint, duas naturas duai'um mentium esse asse-nJch»os<br />
verant, unam bonam, alteram malam. Ipsi vere* mali sunt,3uabus<br />
cum ista mala sentiunt, et iidem ipsi boni emnt si vera sense- contra-<br />
... . T • riis vo-<br />
A 1<br />
nnt, vensque consensemit, ut dicat eis Apostoms tuus : luntati-<br />
Fuistis aliquando tenebroi; nunc autem lux in Domino. IUibusduas<br />
contraenim<br />
dum volunt esse lux, non in Domino, sed in seipsis, rias na-<br />
putando anima) natm-am hoc esse quod Deus est% ita facti 5g[,gJanV.<br />
sunt densiores tenebrae ; quoniam longius a te recesseruntP^-QTy^'<br />
hoiTenda arrogantia, a te vero lumine illuminante mnnem lo.*<br />
hominem venientem in hunc mundum. Attendite quid dica-^P^^-^»<br />
tis, et embescite, et accedite ad eum et illuminamini, ^^Joh. i,<br />
vultus vestri non eruhescent. Ego cum deliberabam ut iam?; ^,,<br />
T-v • TA<br />
*^ Ps. 33,<br />
servirem Dommo Deo meo, sicut diu disposueram, ego eram 6.<br />
qui volebam, ego qui nolebam ; ego, ego eram. Nec plene<br />
volebam, nec plene nolebam. Ideo mecum contendebam, et<br />
dissipabar a meipso. Et ipsa dissipatio me invito quidem fie-<br />
bat, nec tamen ostendebat naturam mentis alienae, sed pcenam<br />
meae **'. Et ideo non jam ego operahar illam, sed quod hahita- Rom. 7,<br />
b Hkc est enim poena inobedienti c. Advers. Leg. et propt. 1. i. c. 14.<br />
homini reddita in semetipso, ut ei vicis- ^ Vid. sup. ad 1. iv. $. 26. p. 59.<br />
sira non obediatur nec a semeiipso. Aug.
140 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
hat in me peccatum de supplicio liberioris peccati, quia eram<br />
filius Adam.<br />
23. Nam si tot sunt contrariae naturae, quot voluntates sibi<br />
resistunt ; non jam duse, sed plures erunt. Si deliberet quisquam<br />
utrum ad conventiculum eorum pergat, an ad theatrum<br />
clamant isti : Ecce duae naturae : vma bona hac ducit ; altera<br />
mala illac reducit. Nam unde ista cunctatio sibimet adver-<br />
santium voluntatum ? Ego autem dico ambas malas, et quae<br />
ad illos ducit, et quse ad theatrum reducit. Sed non credunt<br />
nisi bonam esse qua itur ad eos. Quid si ergo quisquam<br />
nostrum deliberet, et secum altercantibus duabus voluntatibus<br />
fluctuet, utrum ad theatrum pergat, an ad ecclesiam nostram ?<br />
nonne et isti quid respondeant fluctuabunt ? Aut enim fatebun-<br />
tur, quod nokmt, bona vokmtate pergi in ecclesiam nostram,<br />
sicut in eam pergunt qui sacramentis ejus imbuti sunt atque<br />
detinentur : aut duas malas naturas, et duas malas mentes in<br />
uno homine confligere putabunt ; et non erit verum quod so-<br />
lent dicere, unam bonam aUeram malam: aut convertentur<br />
ad verum, et non negabunt, cum quisque dekberat, animam<br />
unam diversis voluntatibus sestuare.<br />
24. Jam ergo noii dicant, cum duas voluntates in homine<br />
uno adversari sibi sentiunt, duas contrarias mentes de duabus<br />
contrariis substantiis et de duobus contrariis principiis conten-<br />
dere, unam bonam, akeram malam. Nam tu, Deus verax,<br />
improbas eos, et redarguis atque convincis eos, sicut in utraque<br />
mala voluntate, cum quisque dekberat utrum hominem<br />
veneno interimat an ferro ; utrum fundum akenum ikum, an<br />
ikum invadat, quando utmmque non potest; utmm emat<br />
voluptatem luxuria, an pecuniam servet avaritia ; utrum ad<br />
circum pergat, an ad theatrum, si uno die utmmque exhibe-<br />
atur ; addo etiam tertium, an ad furtum de domo akena, si<br />
subest occasio ; addo et quartum, an ad committendum adul-<br />
terium, si et inde simul facukas aperitur, si omnia conciurant<br />
in unum articukim temporis, pariterque cupiantur omnia qua;<br />
simul agi nequeunt : discerpunt enim animum sibimet adver-<br />
santibus quatuor voluntatibus, vel etiam pkiribus in tanta<br />
copia rerum quse appetuntur, nec tamen tantam muki-<br />
tudinem diversarum substantiamm solent dicere: ita et in<br />
bonis voluntatibus. Nam quaero ab eis utrum bonum sit de-<br />
lectari lectione Apostok, et utrum bonum sit delectari psalmo<br />
;
CONFESSIONUM LIBER VIII. 141<br />
sobrio, et utrum bonum sit Evangelium disserere. Respon-<br />
debunt ad singula : Bonum. Quid si ergo pariter delectent<br />
omnia simulque uno tempore .? Nonne<br />
diversae voluntates<br />
distendunt cor hominis, dum deliberatur quid potissimum<br />
arripiamus .? Et omnes bonae sunt, et certant secum, donec<br />
eligatur unum, quo feratur tota voluntas una, quae in plures<br />
dividebatur. Ita etiam cum aetemitas delectat superius, et<br />
temporalis boni voluptas retentat inferius, eadem anima est<br />
non tota voluntate illud aut hoc volens ; et ideo discerpitur<br />
gravi molestia, dum illud veritate praeponit, hoc familiaritate<br />
non ponit*.<br />
25. Sic tegrotabam et excruciabar accusans memetipsum XT.<br />
soHto acerbius nimis, ac volvens et versans me in vinculo ^^"J:*^^^<br />
meo, donec abrumperetur totum quo jam exiguo tenebar, sedetcamis<br />
tenebar tamen. Et instabas tu in occultis meis, Domine, "Jj^jj^^<br />
severa misericordia, flagella ingeminans timoris et pudoris, ne<br />
rursus cessarem, et non abnunperetur idipsum exiguum et<br />
tenue quod remanserat; et revalesceret iterum, etme robustius<br />
alhgaret. Dicebam enim apud me intus: Ecce modo fiat,<br />
modo fiat. Et cum verbo jam ibam in placitum. Jam pene<br />
faciebam, et non faciebam: nec relabebar tamen in pristina,<br />
sed de proximo stabam, et respirabam. Et item conabar, et<br />
paido minus ibi eram, et paulo minus jamjamque attingebam<br />
et tenebam ; et non ibi erara, nec attingebam, nec tenebam,<br />
hajsitans mori morti, et vitae vivere; pkisque in me valebat<br />
deterius inolitum, quam mehus insolitum : punctumque ipsum<br />
temporis quo ahud futunis eram, quanto propius admovebatur,<br />
tanto ampliorem incutiebat honorem; sed non recutiebat<br />
retro, nec avertebat, sed suspendebat.<br />
26. Retinebant nugae nugamm, et vanitates vanitatum * anti-<br />
quae amicae meae, et succutiebant vestem meam carneam, et<br />
submurmurabant : Dimittisne nos.'' et a momento isto non<br />
erimus tecum ulti'a in aeternum .? et a momento isto non tibi<br />
licebit hoc et iUud ultra in oetemum.? Et quae suggerebant<br />
in eo quod dixi, Hoc et illud } quae suggerebant, Deus meus ?<br />
Avertat ab anima servi tui misericordia tua! Quas sordes<br />
suggerebant! quae dedecora! Et audiebam eas jam longe<br />
minus quam dimidius, non tanquam libere contradicentes<br />
eundo in obviam, sed veluti a dorso mussitantes, et disceden-<br />
tem quasi furtim vellicantes, ut respicerem. Retardabant
142 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
tamen cunctantem me abripere atque excutere ab eis et<br />
transilire quo vocabar, cum diceret mihi consuetudo violenta:<br />
Putasne sine istis poteris?<br />
27. Sed jam tepidissime hoc dicebat. Aperiebatur enim<br />
ab ea parte qua intenderam faciem, et quo transire trepidabam,<br />
casta dignitas continentiae, serena et non dissokite liilaris,<br />
honeste blandiens* venirem neque dubitarem, et extendens<br />
ad me suscipiendum et amplectendum pias manus plenas<br />
gregibus bonorum exemplorum. Ibi tot pueri et puellse ; ibi<br />
juventus multa et omnis a^tas, et graves viduse, et virgines<br />
anus: et in omnibus ipsa continentia nequaquam sterilis; sed<br />
Ps. U2,fecunda mater Jllioriim gaudiorum de marito te, Domine.<br />
Et inidebat me irrisione hortatoria, quasi diceret: Tu non<br />
poteris quod isti, quod istae*? An vero isti et istae in seipsis<br />
possunt, ac non* in Domino Deo suo? Dominus Deus<br />
eorum me dedit eis. Quid in te stas, et non stas? Projice<br />
te in eum; noli metuere, non se subtrahet ut cadas: projice<br />
te securus, excipiet et sanabit te. Et embescebam nimis,<br />
quia illarum nugarum murmura* adhuc audiebam, et cunctabundus<br />
pendebam. Et rursus illa, quasi diceret: Obsurdesce<br />
adversus immunda illa membra tua super terram, ut mortifi-<br />
Ps. 118, centur. Narrant tihi delectationes, sed non sicut leoD Domini<br />
85. vid. jy^^ ^^^ jg^g^ controversia in corde meo, non nisi de meipso<br />
adversus meipsum. At Alypius affixus lateri mco, inusitati<br />
motus mei exitum tacitus opperiebatur.<br />
XII. 28. Ubi vero a fundo arcano alta consideratio contraxit et<br />
admo- congessit totam miseriam meam in conspectum cordis mei,<br />
nitu quo- Qi3orta cst procclla ingens, ferens ingentem imbrem lacry-<br />
totus marum. Et ut totum efFunderem cum vocibus suis, surrexi<br />
conver- ^^ Alypio: solitudo mihi ad negotium flendi aptior sugge-<br />
rebatur; et secessi remotius, quam ut posset mihi onerosa<br />
esse etiam ejus pra^sentia. Sic tunc eram, et ille sensit, nescio<br />
quid*; aliquid enim, puto, dixeram, in quo apparebat sonus<br />
vocis meae jam fletu gravidus, et sic surrexeram. Mansit<br />
ergo ille ubi sedebamus, nimie stupens. Ego sub quadam<br />
fici arbore stravi me nescio quomodo, et dimisi habenas<br />
lacrymis, et proruperunt flumina oculonun meorum, accep-<br />
Ps. 50, labile sacrificium tuum. Et non quidem his verbis, sed in<br />
p^' g 4 hac sententia multa dixi tibi: Et tu, Domijie, tisquequof<br />
Ps. 78, Usquequo, Domine, irasceris in Jinem ? Ne memor fueris<br />
5. 8.
CONFESSIONUM LIBER VIII. 143<br />
iniquitatvm nostrarum antiquarum. Sentiebam enim eis me<br />
teneri: jactabam voces miserabiles. Quamdiu? quamdiu,<br />
Cras et cras ? Quarc non modo ? quare non hac hora finis<br />
turpitudinis meae ?<br />
29. Dicebam haec, et flebam amarissima contritione cordis<br />
mei. Et ecce audio vocem de vicina domo cum cantu dicentis<br />
et crebro repetentis, quasi pueri an puellae, nescio : " ToUe,<br />
lege ; tolle, lege." Statimque mutato vultu, intentissimus<br />
cogitare ccepi utrumnam solerent pueri in aliquo genere<br />
hidendi cantitare tale aliquid ; nec occurrebat omnino audi-<br />
visse me uspiam. Repressoque impetu lacrymarum, surrexi,<br />
nihil ahud interpretans, nisi* divinitus mihi juberi ut aperirem<br />
codicem, et legerem quod primum caput invenissem. Audie-<br />
ram enim de Antonio quod ex* evangeHca lectione®, cui forte<br />
supervenerat, admonitus fuerit, tanquam sibi diceretur quod<br />
legebatur, Vade, vende omnia qu(B habesy et da pauperihus ; Mat. 19,<br />
et hahehis thesaurum in ccelis : et veni^ sequere me ; et taU^^'<br />
oraculo confestim ad te esse conversum. Itaque concitus<br />
redii in eum locum ubi sedebat Alypius : ibi enim posueram<br />
codicem ApostoH, cum inde smTexeram. Arripui, apemi, et<br />
legi in silentio capitulum, quo primum conjecti sunt oculi<br />
mei : Non<br />
in comessationihus et ehrietatihus. ?io?i in cuhilihus Rom.<br />
13 13<br />
etimpudlcitiis,noti in contentione et (Bmulatione : sedinduite \^\<br />
Dominum Jesum Christum, et carnis providentiam ne feceritis<br />
in concupiscentiis^. Nec ultra volui legere ; nec opus erat.<br />
Statim quippe cum fine hujusce sententia? quasi hice securi-<br />
tatis infusa cordi meo, omnes dubitationis tenebrae diffu-<br />
gerunt.<br />
30. Tum interjecto aut digito aut nescio quo alio signo,<br />
codicem clausi, et tranquillo jam vultu indicavi Alypio. At<br />
ille quid in se ageretur, quod ego nesciebam, sic indicavit.<br />
Petit videre quid legissem : ostendi ; et attendit etiam ultra<br />
quam ego legeram, et ignorabam quid sequeretur. Seque-<br />
batur vero : Injirmum autem injide recipite*. Quod ille ad Ib. 14,<br />
« Antonius, quando huic monito ob- tatem salutis corporalis valent. Si autem<br />
temperavit, decimum octavum, vel, ut ad superfluas delectationes, atque luxumaximum,<br />
vicesimum agebat annum. lias, ut quisque in his gaudeat quae carne<br />
Vid. Athanas. Vit S. Antonii, $. 2, 3. cupit, recte reprehenditur, quia provif<br />
Quod cum ait Apostolus, ostendlt dentiam carnis in concupiscentiis facit.<br />
non esse culpandam carnisprovidentiam, Aug. in exp. quarurad. prop. ex Ep. ad<br />
quando ea providentur quae ad necessi- Rom. c. 77.
144 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI CONF. LIB. VIII.<br />
se retulit, mihique aperuit. Sed tali admonitione firmatus<br />
est, placitoque ac proposito bono et congruentissimo suis<br />
moribus, quibus a me in melius jam olim valde longeque<br />
distabat, sine ulla tiu-bulenta cunctatione conjunctus est.<br />
Inde ad matrem ingredimur : indicamus ; gaudet. Narramus<br />
quemadmodum gestum sit ; exsultat et triumphat ; et bene-<br />
Eph. 3, dicebat tibi, qui iJotens es ultra quam petimus aut intelligimiis<br />
^^'<br />
facere, quia tanto amplius sibi a te concessum de me videbat,<br />
quam petere solebat miserabilibus flebilibusque gemitibus.<br />
Convertisti enim me ad te, ut nec uxorem quaererem, nec<br />
aliquam spem hujus saeculi, stans in ea regula fidei^ in qua<br />
Ps. 29, me ante tot annos ei revelaveras. Et cotivertisti luctum ejus<br />
in gaudium multo uberius quam vohierat ; et multo charius<br />
atque castius, quam de nepotibus carnis meae requirebat.<br />
B Vid. sup. 1. iii. c. 1 1.<br />
i
LIBER NONUS.<br />
Uni jam Deo vivere studens, Rhetoricae professionem, sed non ante trans-<br />
actas vindemiales ferias quae proxime instabant, abjicere statuit. In-<br />
terim rure Cassiciaco apud amicum ejus Verecundum ad percipiendam<br />
Baptismi gratiam separat; ac tandem cum Alypio, et filio suo Adeodato<br />
baptizatur. Nec multo post, Africam repetens, Ostiam venit, cum<br />
amicis et matre Monnica, cujus vitam et sanctos mores brevi compendio<br />
exhibet, quseque ibidem defungitur, anno setatis suae 56, Augustini 33.<br />
1. O Domine, ego servus tuus ; ego servus tuus, et jilius I.<br />
ancillcB tucB. Disrupisti vincula mea ; tihi sacrificaho ^^^ -^q,<br />
hostiarn* laudis. Laudet te cor raeum et lingua mea, "^^^tem,<br />
et omnia ossa mea dicant : Domine, quis similis tihi ?'ceus<br />
Dicant, et responde mihi, et dic animw mean. Salus tua^^^.^"^^'<br />
ego sum. Qms ego, et quaiis ego i" Quid non mali autpg ^^^^<br />
facta mea* ; aut, si non facta, dicta mea ; aut, si non^^. 17.<br />
dicta, voluntas mea fuit .? Tu<br />
autem, Domine, bonus etio^^*<br />
misericors, et dextera tua respiciens profunditatem mortis<br />
meae, et a fundo cprdis mei exhauriens abyssum corruptionis.<br />
Et hoc erat totum nolle quod volebam, et velle quod volebas*.<br />
Sed ubi erat tam annoso tempore, et de quo imo altoque<br />
secreto evocatum est in momento liberum arbitrium meum,<br />
quo subderem cervicem leni jugo tuo, et humeros levi sarcincBMdit.u<br />
tuce, Christe Jesu, adjutor meus et redemptor meus? Quam"^^*<br />
suave mihi subito factum est carere suavitatibus nugaiiim !<br />
et j^,'<br />
quas amittere metus fuerat, jam dimittere gaudium erat.<br />
Ejiciebas enim eas a me, vera tu et summa suavitas" : ejicie-<br />
bas, et intrabas pro eis omni suavitate* dulcior, sed non carni<br />
et sanguini ; omni luce clarior, sed omni secreto interior<br />
omni honore subUmior, sed non subiimibus in se. Jam Hber<br />
erat animus meus a cmis mordacibus ambiendi, acquirendi, et<br />
volutandi atque scalpendi scabiem libidinum ; et garriebam<br />
* Omni homini converso ad Deum temporalium rcrum expugnaretur, nisi<br />
mutatur delectatio, mutanlur delicia; ; aliqua suavitate aeternorum. Aug. de<br />
non enim subtrahuntur, sed mutnntur. Musica, 1. vi. c. 16.<br />
Aug. Przef. ad Psal. 74. Non enim amor<br />
;<br />
'
146 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
tibi claritati meae, et divitiis meis, et saluti mea) Domino Deo<br />
meo.<br />
II. 2. Et placuit mihi in conspectu tuo non tumultuose abri-<br />
re rhe- P^re, sed leniter subtrahere ministerium linguae meue nundinis<br />
tonces loquacitatis * ; ne ulterius pueri meditantes non legem tuam,<br />
sionetn non pacem tuam, sed insanias mendaces, et bella forensia,<br />
differt<br />
rnercarentur ex ore meo arma furori suo. Et opportune jam<br />
vinde- paucissimi dies supererant ad vindemiales ferias, et statui<br />
Sdas.^<br />
tolerare illos, ut solemniter abscederem et redemptus a te jam<br />
non redirem venalis. Consilium ergo nostmm erat coram te ;<br />
coram hominibus autem, nisi nostris, non erat. Et convenerat<br />
inter nos ne passim cuiquam eiFunderetur; quanquam tu nobis<br />
Ps. 83, a convalle plorationis ascendentihus^ et cantantibus canticum<br />
Ps. 119<br />
gi^aduum, dederas sagittas acutas, et carhones vastatores ad-<br />
3—5. versum linguam suhdolam^, velut consulendo contradicentem,<br />
et, sicut cibum assolet, amando consumentem.<br />
—<br />
3. Sagittaveras tu cor nostmm charitate tua, et gestabamus<br />
verba tua^ transfixa visceribus; etexempla'' servorum tuomm,<br />
quos de nigris hicidos, et de mortuis vivos feceras, congesta<br />
in siniun cogitationis nostrae urebant et absumebant gravem<br />
torporem, ne in ima vergeremus*; et accendebant nos valide,<br />
ut omnis ex lingua suhdola contradictionis fiatus infiammare<br />
nos acrius posset, non exstinguere. Vemmtamen quia propter<br />
nomen tuum, quod sanctijicasti per terras, etiam laudatores<br />
utique haberet votum et propositum nostrum, jactantia? simile<br />
videbatiu" non opperiri tam proximum feriamm tempus, sed<br />
de publica professione atque ante oculos omnium sita ante<br />
discedere * ; ut conversa in factum meum ora cunctomm in-<br />
tuentium, quam vicinum vindemialium diem pra3venire volue-<br />
rim, multa dicerent*, quod quasi appetissem magnus videri.<br />
b E Vers. vet. " quid dabitur tibi—ad suntl Delicati divites potuerunt, pauperes<br />
linguam dolosam," i. e. (inquit Aug. ad non possunf? Videte ergo, quare dicti<br />
loc.) quod habeas adversus linguam do- sunt carbones 7 Quia qui se convertunt<br />
losam, quo te munias adversus eam. ad Dominum, de mortuis reviviscunt.<br />
Respondetsubjicicnssibiinterroganti"sa- Carbones autem quando accenduntur,<br />
gitta? acutse &c. sagittae potentis acutai, antequain accenderentur, exstiacti erant.<br />
verba Dei sunt.—Novit Dominussagittare Nam extincti carbones, mortui dicuntur<br />
ad amorem, et nemo pulcrius sagittat ad ardentes, vivi appellantur. Exemplaergo<br />
amorem.quamquiverbosagittal.-^Exem- multorum iniquorum, qui conversi sunt<br />
pla sunfcarbonesvastatores."—Utputa, ad Dominura, carbones dicti sunt—Quid<br />
incipit enim tibi dicere Deus, " tu non sequitur 1 Jam repellit " linguam subpotes?<br />
quare ille potest "? quare alter po- dolam et labia iniqua," jam adscendit<br />
tuit?—Foeminae potuerunt, viri non pos- gradum, incipit proficere.<br />
;
CONFESSIONUM LIBER IX. 147<br />
Et quo mihi erat istiid, ut putaretur et disputaretur de auinio<br />
meo, et hlafiphemarelur honum nostrum ?<br />
4. Quin etiam, quod ipsa festate litterario labori nimio<br />
pulmo meus*^ cedere coeperat, et difficulter trahere suspiria,<br />
doloribusque pectoris testari se saucium, vocemque clariorem<br />
productioremve recusare, primo perturbaverat me, quia ma-<br />
gisterii ilhus sarcinam pene jam necessitate deponere cogebat,<br />
aut si curari et convalescere potuissem, certe intermittere*.<br />
i4°"i*6<br />
Sed ubi plena voluntas vacandi^ ei videndi quoniam tu es Ps. 45,<br />
Dominus, oborta mihi est atque finnata ; nosti, Deus meus,<br />
etiam gaudere coepi, quod hajc quoque suberat non mendax<br />
excusatio, qua? olfensionem hominum temperaret, qui propter<br />
liberos suos me liberum esse nunquam volebant. Plenus<br />
igitur taU gaudio tolerabam illud intervallum temporis, donec<br />
decuiTcret: nescio utmm vel viginti'' dies erant, sed tamen<br />
fortiter tolerabantur ; quia recesserat cupiditas qua? mecum<br />
solebat feiTe grave negotium, et ego premendus remanseram,<br />
nisi patientia succederet. Peccasse me in hoc quisquam ser-<br />
vorum tuorum fratmm meorum dixerit, quod jam pleno corde<br />
mihtia tua, passus me fuerim vel una hora sedere in cathedra<br />
mendacii. At ego non contendo. Sed tu, Domine misericor-<br />
dissime, nonne et hoc peccatum, cum caeteris hoiTendis et<br />
funereis, in aqua sancta ignovisti et remisisti mihi ?<br />
5. Macerabatur anxietudine Verecundus de isto nostro bono, III.<br />
quod propter vincula sua, quibus tenacissime tenebatm*, dcseri cundus<br />
se nostro consortio videbat. Nondum christianus, conjuge concedit<br />
ea ipsa tamen arctiore pra) caeteris compede, ab itinere suum.<br />
fideh ;<br />
quod aggressi eramus, retardabatur : nec christianum esse alio<br />
^ Cum utrumque verum fuerit, Aug. reret? Itaque tantus me arripuit pectoris<br />
pro eorum iiidole, cum quibus agebat, dolor, ut illius professionis onus sustinere<br />
nunc hanc, nunc illam cuusam profert, non valens, qua milu velifical)am fortasse<br />
cur a professione abscesserit, ita tamen ut ad Sirenas, abjicerem oninia, et optat.-e<br />
planum sit, ei hunc pulmonis dolorem tranquillitativelquassatam navem fissamre<br />
vera profuisse. Ad iNIediolanenses que perducerem." Ad Zenobium autem<br />
utrumque (inf c. 5.) ad Romanianum apertius, (de Ordine, 1. i, $. 5.) " Nam<br />
pectoris dolorem taRtum profert ; " qufe cum stomachi dolor scholam tne deserere<br />
[mundi hujus dona] meipsum capere coegisset, qui jam, ut scis.etiam sine uUa<br />
moliebantur quotidie ista cantantem [de tali necessitate in philosophiam confugere<br />
vanitate rerum humanarum] nisi nie pec- moliebar," alibi vero (in Epist.) se id<br />
toris dolor ventosam professionem abji- magis alliciente desiderio vacandi Deo<br />
cere, et in philosophiae gremium confugere fecisse testatnr.<br />
coegisset."c. Acad. i. 3. etadTheodorum
148 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
modo se velle dicebat, quam illo quo non poterat. Benigne<br />
sane obtulit, quamdiu ibi essemus, in re ejus essemus*.<br />
Luc. 14, j^gti.i][3^^gg illi*, Domine, in resiirrectione justorum, quia jam<br />
Ps. 124, ^P^^^<br />
sortem retribuisti ei. Quamvis enim absentibus nobis,<br />
3. cum Romae jam essemus, corporali a^gritudine coiTeptus, et in<br />
Ps. 67,<br />
ea christianus et fidelis factus, ex hac vita emigravit : ita<br />
misertus es non solum ejus, sed etiam nostri, ne cogitantes<br />
egregiam erga nos amici humanitatem, nec eum in grege tuo<br />
numerantes, dolore intolerabili cruciaremur. G ratias tibi, Deus<br />
noster, tui sumus; indicant hortationes et consolationes tuae:<br />
fidehs promissor,reddis*Verecundo,pro rure illo ejus Cassici-<br />
aco, ubi ab sestu saecuh requievimus in te, amcenitatem sem-<br />
piteme virentis paradisi tui, quoniam dimisisti ei peccata<br />
16- super terram, in monte incaseato''^ monte tuo, monte uheri.<br />
6. Angebatur ergo tunc ipse ; Nebridius autem collaetabatur.<br />
Quamvis enim et ipse nondum christianus in iham<br />
foveam pemiciosissimi erroris inciderat, ut Veritatis Fihi tui<br />
camem phantasma ' crederet ; tamen inde emergens, sic sibi<br />
erat, nondum imbutus uUis Ecclesiae tuae sacramentis, sed<br />
inquisitor^ ardentissimus veritatis. Quem non multo post<br />
conversionem nostram et regenerationem per Baptismum<br />
tuum, ipsum etiam fidelem cathohcum castitate perfecta atque<br />
continentia tibi servientem in Africa apud suos, cum tota<br />
domus ejus per eum christiana facta esset, came solvisti ; et<br />
Luc. I6,nunc ille vivit in sinu Ahraha^n. Quidquid iUud est quod<br />
22<br />
iUo significatur sinu'', ibi Nebridius* vivit, dulcis amicus<br />
^ " Quem montem intelligere debemus Abraham ; et ideo Abrahai dictum non<br />
nisi eundem Dominum Christum, de quo quod ipsius tantum sit, sed quod ipse<br />
et alius Propheta dicit : * erit—mani- pater multarum gentium sit positus, quifestus<br />
mons Domini, paratus in cacumine bus est ad imitandum fidei principatu<br />
montium V Ipse est mons incasealus, propositus." [ed. Ben.] Neque tamen<br />
propter parvulos gratia tamquam lacte id in hoc loco voluisse videtur Auj^. se<br />
nutriendos ; mons uber, ad roborandos omnino nescire, quid sit quod nomine<br />
atque ditandos donorum excellentia ; nam " Abrahai sinus" designet Dominus, ve-<br />
et ipsum lac unde fit caseus, miro modo rum qualis sit ejus loci indoles, qualia<br />
significat gratiam : manat quippe ex gaudia ; occulta enim esse, et nobis, qui<br />
abundantia viscerum maternorum, et mi- adhuc in carne sumus, minus posse intelsericordia<br />
delectabili parvulis gratis in- ligi. Caeterum, ubique, de illo agens<br />
funditur." Aug. ad loc. loco, sibi constat Aug. Eum " secre-<br />
* Vid. Hup. 1. V. c. 9. not. 1. p. 72. tum" esse, " ubi erat Abraham ;—sinus<br />
S Vid. sup. 1. vi. $. 17. et not. ibid. erat, quia secretum erat." Serm. 14. c. 3.<br />
h Quid sinu Abrahae significari credi- " secretae cujusdam quietis habitatio."<br />
derit Augustinus, aperuit ipse postea in Ep. 164. §. 7. " Sinu ejus, h. e. in se-<br />
lib. 4. de Anima et ejus Origine, c. 16. creto quietis ejus." De Gen. ad litt.<br />
n. 24 : " Sinum Abrahao intellige remo- 1. xii. $. 63. " Ejus sinum i. e. nescio<br />
tam sedem quietis atque secretam,ubi est cujus felicitatis magnum abdituraque se-
CONFESSIONUM LIBER IX. 149<br />
nieus, tuus autem, Domine, adoptivus ex liberto filius ; ibi<br />
vivit. Nam qiiis alius tali animae locus ? Ibi vivit, unde me<br />
multa interrogabat homuncionem inexpertum. Jam non ponit<br />
aurem ad os meum, sed spirituale os ad fontem tuum ; et bibit,<br />
quantum potest, sapientiam pro aviditate sua, sine fine felix.<br />
Nec eum sic arbitror inebriari ex ea, ut obliviscatur mei, cum<br />
tu, Domine, quem potat ille*, nostri sis memor. Sic ergo<br />
eramus, Verecundum consolantes tristem, salva amicitia, de tali<br />
conversione nostra*, et exhortantes ad fidem gradus sui, vitai<br />
sciHcet conjugalis ; Nebridium autem opperientes quando<br />
sequeretur, quod de tam proximo poterat, et erat jam jamque<br />
facturus : cum ecce evoluti sunt dies illi tandem ; nam longi<br />
et multi videbantur prse amore libertatis otiosa) ad cantandum<br />
de medulHs omnibus, Tihi dixit cor meum^ QucBsim vultum<br />
timm ;<br />
vultum tuum, Domine, requiram.<br />
^s. 26,<br />
7. Et venit dies* quo etiam actu solverer a professione IV.<br />
rhetorica, unde jam cogitatu solutus eram. Et factum est.<br />
^^^<br />
Eruisti linguam meam unde jam erueras cor meum ; et bene- Cassici-<br />
dicebam tibi gaudens profectus in villam cum meis omnibus'. scripti.<br />
Ibi quid egerim in litteris, jam quidem servientibus tibi, sed Episto-<br />
adhuc superbia3 scholam tanquam in pausatione anhelantibus *, Nebri-<br />
^ lum.<br />
testantur Ubri disputati " cum prajsentibus, et cum ipso me solo '<br />
cretum." c. Faust xxxiii. 5. quomodo sanentur vulnera" sua, •' indigniorem<br />
etiam universe " justos defunctos in oc- tamen esse me, qui tara cito saner quam<br />
ailtis piorum sedibus quietos" esse ail volo, saepe memetipse convinco." Ib.<br />
(de Civ. Uei.i. 13.) et iisdem fere verbis j. 29.<br />
ubique utitur, unde constat eum non de ^ Sc. Disputt. iii. contra Academicos,<br />
loco ambiguura haesisse, sed de gaudiis " pauculis diebus transactis, posteaquam<br />
quibus " aniraap. justorum ac piorum de- in agro vivere ccepisset." c. Acad. i. §. 4.<br />
functorum,quas in requie vivere dubitare liber de beata vita, " idibus Novembris<br />
fasnonsit,"(deCiv.Uei,xiii.l9.)ibifruan- die ejus natali" ($. 6.) inceptus, distur.cum<br />
cerlum sit ipsos plenioribus gau- putationibus autem triduanis confectus,<br />
diis post resurrectionem esse potituros. et libri 2 de ordine (Retract. 1. i. c. 3.)<br />
Caelerum eandem dubiiationem de "sinu 1 Soliloquiorum Libriduo,"secundum<br />
Abiaham" cernere licet ap. Gresr. Naz. studium meum et amorera—ratione inda-<br />
Orat. Funebr. in S. Caesar. med. iv xdk- gandas veritatis, de his rebus quas maxime<br />
rcit 'Ap)^a,a,fi, olrin{ ^n ovroi uaiv, a.vK- scire cupiebam, me interrogans, mihique<br />
•rxvffoio. respondens, tanquam duo essemus, ratio<br />
* Id mihi amore inveniendi veri jam in et ego, cura solus essem— ita ut in Imo.<br />
consuetudinem verterat, (ait Aug. de libro quaereretur et utcunque appareret,<br />
Ordin. i. $. 6. de hac agens vitae ejus qualis esse debeat, qui vult percipere<br />
parte) ita ut aut priniam si tales curaj sapientiara—et quadara ratiocinatione in<br />
inerant, aut certe ultiraara, dimidiam libri fine colligitur, ea qua; vera sunt<br />
tamen fere noctis partera pervigil quod- immortalia esse ; in 2do. autem de iracunque<br />
cogitarem; nec me patiebar mortalitate aniraae diu res agitur, et non<br />
adolescentiura lucubrationibus a meipso peragitur." Relract. 1. i. c. 4. Hujusquasi<br />
avocari." Testatur etiam se " poene suppleraentura, scripsit paullo post Mediquotidianis<br />
fletibus Ueum rogare, ut olani, lib. de Inimortal. Aniraae, (Opp.
150 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
coram te : quae autem cum absente Nebridio '", testantur epis-<br />
tolae. Et quando mihi sufficiat tempus commemorandi omnia<br />
magna erga nos beneficia tua in illo tempore, praesertim ad<br />
alia majora properanti ? Revocat enim me recordatio mea,<br />
et dulce mihi fit, Domine, confiteri tibi quibus intemis me<br />
ls.40, stimuUs perdomueris, et quemadmodum me complanaveris,<br />
3,45. hinniliatis montihus et collihus cogitationum meamm, et tor-<br />
tuosa mea direxeris, et aspera lenieris ; quomodo ipsum<br />
etiam Alypium fratrem cordis mei subegeris nomini unigeniti<br />
tui Domini et Salvatoris nostri Jesu Christi, quod primo de-<br />
dignabatur inseri litteris nostris. Magis enim eas volebat<br />
Ps. 28, redolere gymnasiomm cedros quas jam contrivit Doininus,<br />
quam salubres herbas ecclesiasticas adversas serpentibus.<br />
Quibus 8. Quas tibi, Deus meus, voces dedi cum legerem Psahnos<br />
perfusus<br />
David, cantica fideha, et sonos pietatis exchidentes turgidum<br />
gratiis, spiritum ; rudis in Grermano amore tuo, catechumenus in villa<br />
'<br />
etquam ^<br />
*,./.. •<br />
n i<br />
vivido cum catechumeno Alypio lenatus, matre adha^rente nobis<br />
pietatis<br />
juuliebri habitu, virili fide, anih securitate, materna charitate,<br />
' '<br />
sensu,<br />
'<br />
^ ...<br />
CONFESSIONUM LIBER IX. 151<br />
tando in tua misericordia, Pater. Et haec omnia exibant<br />
per ociilos meos et vocem meam, cmn conversus ad nos spiri-<br />
tus tuus bonus ait nobis: Filii hominum, quousque graves^^'^»^'<br />
corde ? Utquid diligitis vanitatem, et quceritis mendacium ?<br />
Dilexeram enim vanitatem, et qua^sieram mendacium. Et tu,<br />
Domine, jam magnijicaveras Sanctum tuum, suscitans eum « Ver. 4.<br />
mortuis,ei collocans ad dexteram tuam, unde mitteret ex alto^v^' ^»<br />
promissionem suam, Paracletum Spiritum veritatis : et mise- Luc. 24,<br />
rat eum iam, sed esjo nesciebam. Miserat eum, quia iam^^-<br />
"^<br />
.^<br />
raagmficatus erat, resiu*gens a mortuis, etascendens m coelum. la 17.<br />
Ante autem Spiritus nondum erat datus, quia Jesus nondum -^ct. 2»<br />
. -. . , Joh. 14,<br />
erat clarificatus. Et clamat propheta*: Quousque graves j^^^-j<br />
corde ? Utquid diligitis vanitatem, et qucBritis mendacium ? 39.<br />
JEt scitote quoniam Dominus magnijicavit Sanctum suum,<br />
Clamat, quousque ; clamat, scitote : et ego tamdiu nesciens<br />
" vanitatem dilexi, et mendacium qua^sivi;" et ideo audivi et<br />
contremui, quoniam talibus dicitur qualem me fuisse remi-<br />
niscebar. In phantasmatibus* enim quac pro veritate tenue-<br />
ram, vanitas erat et mendacium. Et insonui multa graviter<br />
ac fortiter in dolore recordationis meae. Quae utinam audis-<br />
sent qui adhuc usque " diligunt vanitatem et quajrunt menda-<br />
cium." Forte conturbarentur, et evomuissent illud ; et exau-<br />
dires eos cum clamarent ad te : quoniam vera morte camis<br />
mortuus est pro ?wbis, qui te interpellat pro nobis.<br />
10. Legebam: Trascimini, et nolite peccare. Et quomodo<br />
movebar, Deus meus, qui jam didiceram irasci mihi de praeteritis,<br />
ut de ca^tero non peccarem ? Et merito irasci, quia non<br />
aha natura gentis tenebrarum de me peccabat", sicut dicunt<br />
Rom. 8,<br />
qui sibi non irascimtiu:, et thesaurizant sibi iram in die iroi Rom, 2,<br />
et revelationis justi judicii tui. Nec jam bona mea foris^*<br />
erant, nec ocuhs carneis in isto sole° qua^rebantur. Volentes<br />
enim gaudere forinsecus, facile evanescunt ; et effunduntiu: in<br />
ea quae videntur et temporaliaP sunt, et imagines eorum<br />
" Vid. sup. iv. §. 26. n. g. p. 59. n. h. tempora surripiunt quod amamus; et<br />
P* ^^\, relinquunt in anima turbas phantasma-<br />
° Vid. sup. 1. iii. c. 10. p. 26. n. e. tum, quibus in aliud atque aliud cupiditas<br />
P I^um ordinem suura peragit pulchra incitetur. Ita fit inquietus et aerumnosus<br />
mutabilitas temporum, deserit amantem auimus, frustra tenere a quibus tenetur<br />
species concupita. Aug. de Vera Relig. exoptans. Ib. c. 35.<br />
c. 20. Loca ofFerunt quod amemus,
162 S. AUGUSTINl EPISCOPI<br />
famelica^i cogitatione lambunt. Et o si fatigentur inedia', et<br />
dicant : Quis ostendet nohis bona ? Et dicamtis, et audiant<br />
Signatum est in nohis lumen vultus tui, Domine. Non enim<br />
JohA, 9. lumen nos sumus quod illuininat omnem liominem ;<br />
sed illu-<br />
Eph. 5, minamur a te, ut qui/uimus aliquando tenehrce, simus lux in<br />
te. O si viderent intemum aitemum*, quod ego quia gusta-<br />
vevam, frendebam, quoniam non eis poteram ostendere, si<br />
afferrent ad me cor in oculis suis foris a te, et dicerent : Quis<br />
ostendet nohis hona ? Ibi enim, ubi* mihi iratus eram intus<br />
in cubili, ubi compunctus eram, ubi sacrificaveram mactans<br />
vetustatem meam, et inchoata meditatione renovationis mese<br />
Ps. 4, 7. sperans in te, ibi mihi dulcescere coeperas, et dederas lcBti-<br />
tiam in corde meo. Et exclamabam legens hsec foris, et<br />
agnoscens intus ; nec volebam multiplicari* terrenis bonis,<br />
devorans tempora et devoratus temporibus*, cum haberem<br />
Ver. 8. in seterna simplicitate * dXm^ frumenttim, et vinum, et oleum.<br />
II. Et clamabam in consequenti versu clamore alto cordis<br />
mei : O in pace ! o in idipsum I o quid dixit : Ohdormiam et<br />
somnum capiam I Quoniam * quis resistet nobis cum fiet sermo<br />
1 Cor. qui scriptus est, Ahsorpta est mors in victoriam ? Et tu es<br />
^^' ^'*- Idipsum valde qid non mutaris ; et in te requies obliviscens<br />
1 Quorum vita est spectare, conten- gitatione distenta, simplex bonum videre<br />
dere, manducare, bibere, concumbere, non sinitur : qualis est illa de quadtcitur,<br />
dormire, et in cogitatione sua nihil abud " deprimit terrena inhabitatio sensum<br />
quam phantasmata quse de tali vita colli- multa cogitantem." ( Sap. 9.) Talis anima,<br />
gunt ampiexari. Ibid. cap. 54. temporalium bonorum decessione et suc-<br />
' Nam qui videntur sibi copiosi, cum cessione, i. e. " a tempore frumenti, vini<br />
sint famelici,et pleni.cumsint inanissimi, et olei sui," innumerabilibus completa<br />
non convertuntur. Aug. in Psal. 67. phantasmatibus sic multiplicata est, ut<br />
* Teniporalium enim specierum multi- non possit agere quod praecepium est,<br />
formitas ab unitate Dei hominem lapsum " Sentite de Domino in bonitate, et in<br />
per carnales sensus diverberavit.et muta- simplicitate cordis qu^erite illum." (Sap.<br />
bili varietate multiplicavit ejus affectum : 1, 1.) Ista enim multiplicitas illi simita<br />
facta est abundantia laboriosa, et, si plicitati vehementer adversa est.— Singudici<br />
potest, copiosa egestas ; dum aliud lares ergo et simplices, id est, secreti a<br />
atque aliud sequitui, et nihil cum eo multitudine ac turba nascentium rerum<br />
permanet. Sic " a tempore frumenti vini ac niorientium, amatores ajternitatis et<br />
et olei sui, m.ultiplicatus est," ut non Unitatis esse debemus, si uni Deo et<br />
inveniat " Idipsum," id est naturam in- Domino nostro cupimus inharere. Aucommutabilem<br />
et singularem,quam secu- gust. in Psal. 4.<br />
tus non erret et assecutus non doleat.<br />
Aug. de Vera Relig. cap. 21. Non enim<br />
multiplicatio semper ubertatem signifi-<br />
* ]sjon dictum est, aut " Obdormivi,<br />
et somnum cepi" aut " Obdorniio et<br />
somnum capio :" sed, " Obdormiam, et<br />
somnum capiam." Tunc " corruptibile<br />
cat, et non plerumque exiguitatem : cum<br />
dedita temporalibus voluptatibus anima hoc induetur incorruptione, et mortale<br />
semper exardescit cupiditate, nec satiari hoc induetuv immortalitate:" " tunc<br />
potest, et roultiplici alque aerumnosa co- absorbebitur mors in victoriara." Id. Ib.<br />
:
CONFESSIONUM LIBER IX. 153<br />
laborum omnium, quoniam nullus alius tecum, nec ad alia<br />
nmlta adipiscenda, qua^ non smit quod tu, sed tii, Domine,<br />
sinyidariter in spe constituisti 7ne. Legebam, et ardcbam;<br />
nec inveniebam quid facerem surdis mortuis, ex quibus<br />
fueram, pestis*, latrator amams et ca^cus adversus Litteras<br />
de melle coeli melleas, et de lumine tuo luminosas : et super<br />
inimicis * Scripturae liujus tabescebam.<br />
12. Quando recordal[)or * omnia dierum illorum feriatorum? Acer-<br />
Sed nec oblitus sum nec silebo flagelli tui asperitatem, etj^Q^g<br />
misericordiae tuae mirabilem celeritatem. Dolore dentium dentium<br />
• •<br />
^<br />
j. ^ subito<br />
tunc excruciabas me ; et cum m tantum mgravesceret ut non nbe.<br />
valerem loqui ", ascendit in cor meum admonere omnes meos ^a^""^*<br />
qui aderant, vit deprecarentur te pro me, Deum salutis omnimodiE.<br />
Et scripsi hoc in cera, et dedi ut eis legeretur. Mox<br />
ut genua supplici affectu fixiraus, fugit dolor ille. Sed quis<br />
dolor? aut quomodo fugit? Expavi, fateor, Domine meus,<br />
Deus meus ; nihil enim tale ab ineimte aetate expertus<br />
fueram. Et insinuati sunt mihi in profundo nutus tui; et<br />
gaudens in fide laudavi nomen tuum. Et ea fides me securum<br />
esse non sinebat de pra^teritis peccatis meis, quae mihi<br />
per Baptismum tuum remissa nondum erant.<br />
13. Renuntiavi, peractis vindemiahbus, ut scholasticis suis V.<br />
Mediolanenses venditorem verborum alium providerent; quodsium<br />
et tibi ego senire delegissem, et ilU professioni, pra^ difBcul-
lani<br />
154 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
VI. 14. Inde ubi tempus adveiiit quo ine nomen dare'^ oporte-<br />
*°* ^^^' relicto rure, Mediolanum remeavimus. Placuit et Alypio<br />
baptiza- renasci in te mecum, jam induto humilitate Sacramentis tuis<br />
. . * 1 1<br />
junximus etiam nobis puerum Adeodatum ex me natum<br />
Alypio congrua, et fortissimo domitori corporis, usque ad Italicum<br />
... etAdeo-solum<br />
dato.<br />
fflaciale nudo pede obterendum insolito ausu. Ad-<br />
camaliter de peccato meo. Tu bene feceras eum. Annorum<br />
erat ferme quindecim^ et ingenio praeveniebat multos graves<br />
et doctos viros. Munera tua tibi confiteor, Domine Deus<br />
meus, creator omnium, et multum potens formare* nostra<br />
deformia : nam ego in illo puero prseter delictum non habebam.<br />
Quod enim enutriebatur a nobis in discipUna tua, tu<br />
inspiraveras nobis, nuUus aHus: munera tua tibi coniiteor.<br />
^*<br />
Est liber noster qui inscribitur, de Magistro : ipse ibi mecum<br />
loquitur. Tu scis ilUus esse sensa omnia quae inseruntiu' ibi<br />
ex persona collocutoris mei, cum esset in annis sexdecim.<br />
Multa ejus alia mirabiHora expertus sum. Horrori mihi erat<br />
ilhid ingenium ; et quis pra^ter te tahum miraculorum opifex ?<br />
Cito de terra abstulisti vitam ejus ; et securior eum recordor,<br />
non timens quidquam pueritia^, nec adolescentige, nec omnino<br />
homini iUi. Sociavimus eum cosevum nobis in gratia tua,<br />
educandum in discipUna tua; et baptizati sumus'', et fugit a<br />
y Vid.sup.l.viii. $.4. De hac nominum castus, qui Deum adtendit, et ad eum<br />
insciiptione vid. Bingham, 1. x. c. 2, §. 6. solum se tenet." §. 18. de eo scribit Aug.<br />
" Quid auiem aliud agit totum tempus, ibid. §. 6. " Erat etiam nobiscum a?tate<br />
quo Catechumenorum locum et nomen minimus omnium, sed cujus ingenium, si<br />
tenent, nisi ut audiant qus fides et qualis amore non fallor, magnum quiddam polvita<br />
debeat esse Christiani; ut cum " se licetur, Adeodatus filius meus."<br />
ipsos probaverint, tunc de mensa Domini * " In quo, disputatur, et quaeritur,<br />
manducent, et de calice bibant?"— Quod etinvenitur, magistrurn nonesse.quidocet<br />
autem fit per omne tempus, quo in Ec- hominem scientiam, nisi Deum, secun-<br />
clesia salubriter constitutum est, ut ad dum illud etiam quod in Evangelio scripnomen<br />
Christi accedentes Catechuraeno- tum est, unus est magister vester Chrisrum<br />
gradus excipiat, hoc fit multo dili- tus." Retract. i. 12. Exstat ap. Opp.<br />
gentius et instantius his diebus, quibus Aug. t. i.<br />
Competentes vocantur, cum ad perci- ^ Ab ipso baptizatus est Ambrosio,<br />
piendum baptismum sua nomina jam quod plus semel memorat. " Audi adhuc<br />
dederunt." Aug. de fid. et operib. $. 9. alium excellentem Dei dispensatorem,<br />
De seipso autem ait Aug. ib. " An quem veneror ut patrem ; in Christo enim<br />
usque adeo dissimulamus a sensibus nos- Jesu per Evangelium ipse me genuit, et<br />
tris, ut vel nos ipsos non recordemur eo Christi ministro lavacrum regeneraquam<br />
fuerimus attenti atque solliciti quid tionisaccepi. Beatumloquor Ambrosium,<br />
nobis pra^ceperint a quibus catechizaba- cujus pro Catholica fide gratiam, conmur,<br />
cum fontis illius sacramenta petere- stantiam, labores, pericula, sive operibus<br />
mus, atque ob hoc Competentes vocare- sive sermonibus, et ipse sum expertus, et<br />
mur ?" mecum non dubitat orbis praedicare Ro-<br />
"^ Ejus sententiola tunc temporis in lib. manus." c. Julian. Pelagiao. \.§. 10. cf.<br />
de beata vita conservatur " llle est vere de nuptiis et concupisc. §. ult. et Ep.
CONFESSIONUM LIBER IX. 155<br />
nobis sollicitudo vitae praeteritae. Nec satiabar illis diebus<br />
dulcediiie mirabili, considerare altitudinem consilii tui super<br />
salutem gencris humani. Quantum flevi in hymnis et canticis<br />
tuis, suave sonantis Ecclesiae tua3 vocibus commotus acriter<br />
Voces illa) influebant auribus meis, et eliquabatiu* veritas in<br />
cor meum ; et exsestuabat inde afFectus pietatis *, et currebant<br />
lacrymae, et bene mihi erat cum eis.<br />
15. Non longe coeperat Mediolanensis Ecclesia genus hoc VII.<br />
consolationis et exhortationis celebrare, magno studio fratrum g-^^tfjj<br />
concinentium vocibus et cordibus. Niminim annus erat, autcantus<br />
non multo amplius, cum Justina Valentiniani regis pueri 1°^ \i^_<br />
niater hominem tuum Ambrosimu persequeretur*^ haeresis sua) diolani.<br />
causa, qua* fuerat seducta ab Arianis. Excubabat pia plebs in<br />
ecclesia mori parata cum episcopo suo, servo tuo. Ibi mea<br />
mater, ancilla tua, solUcitudinis et vigiliarum primas tenens,<br />
orationibus vivebat. Nos adhuc frigidi a calore Spiritus tui,<br />
excitabamur tamen civitate attonita atque tui-bata. Tunc<br />
hynnii et psalmi ut canerentur secundum morem orientaliura<br />
partium, ne populus moeroris ta^dio contabesceret, institutum<br />
est; et ex illo in hodiemum retentum, multis jam ac pene<br />
omnibus gregibus tuis et per caetera orbis imitantibus *.<br />
16. Tunc memorato antistiti tuo per visum aperuisti quo Inventio<br />
loco laterent martyrum coi-pora Protasii et Gervasii, quae per rum°ss<br />
tot annos incorrupta in thesauro secreti tui recondideras, Protasii<br />
unde opportune promeres ad coercendam rabiem femineam, vasii!"^<br />
sed regiam. Cum enim propalata et efFossa digno cum<br />
147. c. 23. " neque enim el mihi prop- ferehaty Ep. 22. §. 2. Eosdem tamen<br />
terea placet sancti viri Ambrosii sententia<br />
" longe posterius passos esse quam beatiss.<br />
quia per illius os potissimum me Dominus Stephanum"" probesciri"aitAug.(Serm.<br />
ab errore liberavif, et per illius ministe- 318) " Sub ignobili cajspite latebant"<br />
rium gratiam mihi baptismi salutaris in- (Ambr. 1. c.) " in tantum ut supra ipso-<br />
dulsit, tanquam plantatori et rigatori meo rum corpora ambularent omnes, qui velnimium<br />
faveam." lent ad cancellos pervenire, quibus SS.<br />
*= Quo sc. " Bat-ilicam Portianara, h. e. Naboris et Felicis martyrum ab injuria<br />
extramuranam,"Arrianis traderet ; postea sepulchia defendebantur." (Paullin. Vita<br />
vero " basilicam novam h. e. intramura- S. Ambrcs. $. 14.) donec •' Ambrosio<br />
nam, qua? major est," petivit. vid. Ambr. per somnium levelata reperta sint." Aug.<br />
Epp. 20—22. Serm. c. Auxentium de de Civ. Dei, 1. xxii. c. 8. $.2. Postea<br />
Basilicis tradendis, pp, 852—880. ed. vero " senes repetierunt, se aliquando<br />
Ben. cf. rillemont. Hist. Eccl. S. Am- horum martyrum nomina tiluluraque !e-<br />
broise, Art. 44—48. pp. 76—82. Eo gisse." Ambr. 1. c. $. 12. Plerique eos<br />
tempore Mediolani erat Valentinianus sub Nerone passos esse credunt. vid.Tille-<br />
vid. inf. not. e. mont. II. E. t. ii. Art. S. Gervais et S.<br />
»1 Longe ante Ambrosii tempus passi Protais et nott. ibid. Ense martyrium<br />
sunt, quippe qui narret " Invenimus mirai adepti sunt ; " avulsum humeris caput."<br />
magnitudinis viros duos, nt prisca c£tai (Ambr. I. c.)<br />
!
156 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
honore transferrentur ad Ambrosianam basilicam, non solum<br />
quos immundi vexabant spiritus, confessis eisdem daemonibus,<br />
sanabantur% verum etiam quidam plures annos csecus', civis<br />
civitatique notissimus, cum populi tumultuante laetitia*<br />
causam qusesisset atque audisset, exsilivit, eoque se ut<br />
duceret, suum ducem rogavit. Quo perductus, impetravit<br />
Ps. 115,admitti, ut sudario tangeret feretmm pretioscB in compectu<br />
tuo mortis sanctorum tuorum. Quod ubi fecit, atque admovit<br />
oculis, confestim aperti sunt. Inde fama discurrens, inde<br />
laudes tuse ferventes, lucentes*, inde illius inimicas animus<br />
etsi ad credendi sanitatem non applicatus*, a persequendi<br />
tamen furore compressus est. Gratias tibi, Deus meus. Unde<br />
et quo duxisti recordationem meam, ut haec etiam confiterer<br />
tibi, quae magna obUtus praeterieram } Et tamen tunc cum ita<br />
Cant. l.fragTaret odor unguentorum tuorum, non currehamus post<br />
te. Ideo plus fiebam inter cantica hymnorum tuorum, olim<br />
suspirans tibi, et tandem respirans*, quantum patet aura in<br />
domo fenea.<br />
VIII. 17. Qui habitare facis unanimes in domo, consociasti nobis<br />
conver-<br />
^* Evodium juvenem ex nostro municipio. Qui cum agens<br />
sio. in rebuss miUtaret, prior nobis ad te conversus est et baptiza-<br />
Ps. 67,<br />
7. e Ita factum esse haud negabant Ar- —Idera miraculum citat Aug. de Civ.<br />
riani, sed narrabant " venerabilera virum Dei, l.xxii. c. 8. §. 2. inter ea, qua^ " ad<br />
Ambrosium pecunia comparasse homines multorum notitiam potuerunt pervenire,<br />
qui se vexari ab iramundis spiritibus men- quia et grandis est civitas et ibi erat tunc<br />
tirentur." PauU. 1. c. ^. 15. Imperator, et immenso populo teste res<br />
f Plura de eo habet Ambros. 1. c. $.2. gesta est, concurrente ad corpora Marty-<br />
" Dum transferimus, caecus sanctus est" rum Protasii et Gervasii ;" ipse porro,<br />
et postea, §. 17. in sermone coram populo ut ait, tesiis oculatus ; (Serm.286. $. 4.)<br />
frequente habito, '• Negant [ArrianiJ ctB- " cujustunctantaegloriaj Martyrum etiam<br />
cum illuminatum, sed ille non negat se ego testis fui. Ibi eram, INIediolani eram,<br />
sanatum. IUedicit: Caecusessedesivi: et facta miracula novi, adtestante Deo preprobat<br />
facto. Isti beneficium negant, qui tiosis mortibus sanctorum suorura : ut<br />
factum negare non possunt. Notus homo per illa miracula jam non solum * in<br />
est, publicis cura valeret mancipatus ob- conspectu Domini,'pedetiara inconspectu<br />
sequiis, Severus nomine, lanius ministerio. hominum esset * mors illa pretiosa.' Crecus<br />
Deposuerat officium, postquam inciderat noiissimus universae civilati illuminatus<br />
impedimentum. Vocat ad testimonium est, cucurrit, adduci se fecit, sine duce<br />
homines quorum ante sustentabatur obse- reversus est. Nondum audivimus quod<br />
quiis : eosindices suae visitationis arcessit, cbierit : forte adhuc vivit. In ipsa eoquos<br />
habebat testes et arbitros caecitatis. rum basilica, ubi sunt eorum corpora,<br />
Clamat quia ut contigit fimbriam de totam vitam suam serviturum se esse<br />
veste martyrum, qua sacraj reliquiae ves- devovit. Nos illum gavisi sumusvidentiuntur,<br />
redditum sibi lumen sit. Nonne tem, reliquimus servientem." PauHinus<br />
simile istud est, atque illud quod in autem, notarius Ambrosii, qui eadem re-<br />
Evangelio legimus ?—Detestabilior isto- fert, ait hominem " nunc u^que in eadera<br />
rum quam Judaeorum pertinacia. Illi basilica, qua? dicitur Ambrosiana, in<br />
cura dubitarent, vel parentes interroga- quam Martyrura corpora sunt translata,<br />
bant: isti occulte interrogant, palam ne- religiose vivere." 1. c. $. 14.<br />
gant,jamnonoperiincreduli,sedauctori." % Vid. sup. ad 1. viii. c. 15,
CONFESSIONUM LIBER IX. 157<br />
tus, et relicta militia saeculari, accinctus in tua. Simul Matris<br />
eramus'', simul habitaturi* placito sancto. Qu8erebamuSg:yg"yg<br />
quisnam locus nos utilius haberet senientes tibi : pariter a teneris<br />
remeabamus in Africam. Et cum apud Ostia Tiberina esse- tio.<br />
mus, mater defuncta est. Multa praetereo, quia multum<br />
festino. Accipe confessiones meas et gratiamm actiones,<br />
Deus meus, de rebus innumerabilibus etiam in silentio. Sed<br />
non praiteribo quidquid mihi anima parturit de illa famula<br />
tua, qua? me parturivit; et came, ut in hanc temporalem<br />
et corde, ut in jetemam lucem nascerer*'. Non ejus, sed tua<br />
dicam dona in ca ; neque enim seipsam fecerat, aut cducave-<br />
rat seipsam. Tu creasti eam, nec pater nec mater sciebat<br />
qualis ex eis fieret. Et emdivit eam in timore tuo virga<br />
Christi tui, regimen unici Filii tui in domo fideli, bono mem-<br />
bro Ecclesige tuaj. Nec tantam erga suam disciplinam dili-<br />
gentiam matris praedicabat, quantam famula? cujusdam decre-<br />
pitae, qua3 patrem ejus infantem portaverat, sicut dorso<br />
grandiusculamm puellamm parvuli portari solent. Cujus<br />
rei gratia, et propter senectam ac mores optimos, in domo<br />
christiana satis a dominis honorabatur. Unde etiam curam<br />
filiamm dominicamm commissam* diligenter gerebat, et<br />
erat in eis coercendis, cum opus esset, sancta severitate vehe-<br />
mens, atque in docendis sobria pmdentia. Nam eas, praeter<br />
illas horas quibus ad mensam parentum moderatissime ale-<br />
bantm-, etiamsi exardescerent siti, nec aquam bibere sinebat,<br />
pra?cavens consuetudinem malam, et addens verbum sanum<br />
" Modo aquam bibitis, qviia in potestate vinum non habetis :<br />
cum autem ad maritos veneritis, factae dominae apothecarum<br />
et cellariomm, aqua sordebit ; sed mos potandi permanebit *."<br />
Hac ratione prajcipiendi et auctoritate imperandi, frenabat<br />
^ Hoc temporis intervallo, antequatn ' Matris in se merita saBpius grato<br />
Africara remearet, scripsit Au?. Libb. ii. animo confitetur Aug. " in primis nostra<br />
" de moribus EcclesiiB (^aiholicaj" et raater, cujus raeriti credo esse omne quod.<br />
" de moribus INlanichaiorura," quo ho- vivo'' de beata vita §. 6. '• cujus precibus<br />
rum reprimeret " jactantiam de falsa et indubitanter credo atque confirmo, mihi<br />
fallaci continentia vel abstinentia, qua se istara mentem Deum dedisse, ut inveniad<br />
imperitosdecipiendos.verisChrislianis, endae veritati nihil omnino prKponam,<br />
quibus comparandinon sunt, insuper prJE- nihil aliud velim, nihil cogitem, nihil<br />
ferunt;" Retract. i. c. 7. et lib. " de amem. Nec desino credere nos hoc tananimai<br />
quantitate,"quo eam incorpoream tum bonura, quod, te promerente, concuesse<br />
ostenderet (ib. c. 8.) item primum e pivimus, eadera, te petente, adepturos."<br />
3. libb. " de libero arbitrio" e quibus Similia habet de dono Persever. §. 53.<br />
constat " raalum non exortum nisi ex " me fidelibus et quotidianis matris meae<br />
libero voluntatis arbitrio." Ib. c. 9. lacrymis ne perirem fuisse concessum."<br />
: ;
158 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
aviditatem tenerioris aetatis; et ipsam puellarum sitim formabat<br />
ad honestum modum, ut jam nec liberet quod non<br />
deceret.<br />
18. Et siurepserat tamen, sicut mihi iilio famula tua nan-a-<br />
bat, surrepserat ei vinolentia. Nam cum de more, tanquam<br />
puella sobria, juberetur a parentibus de cuppa vinum depro-<br />
mere, submisso poculo qua desuper patet, priusquam in<br />
lagunculam funderet merum, primoribus labris sorbebat exiguum,<br />
quia non poterat amphus, sensu recusante. Non enim<br />
ulla temulenta* cupidine faciebat hoc, sed quibusdam super-<br />
fluentibus aetatis excessibus, qui ludicris motibus ebulUunt, et<br />
in puerilibus animis majorum pondere premi solent. Itaque<br />
ad illud modicum quotidiana modica addendo, quoniam qui<br />
Eccli. modica spernit^ paulatim decidit^m eam consuetudinem lapsa<br />
'<br />
'<br />
erat, ut prope jam plenos mero calicidos inhianter hauriret.<br />
Ubi tunc sagax anus, et vehemens illa prohibitio } Numquid<br />
valebat aliquid adversus latentem morbum, nisi tua medicina,<br />
Domine, vigilaret super nos ? Absente patre et matre et nu-<br />
tritoribus, tu praesens, qui creasti, qui vocas, qui etiam per<br />
praepositos * homines boni aUquid agis ad animarum salutem,<br />
quid tunc egisti, Deus meus } Unde curasti ? unde sanasti ?<br />
Nonne protidisti durum et acutum ex altera anima convicium,<br />
tanquam medicinale ferrum ex occultis provisionibus tuis, et<br />
uno ictu putredinem illam praecidisti ? Ancilla enim cum qua<br />
solebat accedere ad cuppam, litigans cum domina minore, ut fit,<br />
sola cum sola, objecit hoc crimen, amarissimainsultatione vocans<br />
meribibulam. Quo illa stimulo percussa respexit foeditatem<br />
suam, confestimque damnavit atque exuit. Sicut amici adu-<br />
lantes pervertunt, sic inimici litigantes plerumque corrigunt.<br />
Nec tu quod per eos agis, sed quod ipsi voluerunt, retribuis<br />
eis. Illa enim irata exagitare appetivit minorem dominam,<br />
non sanare : et ideo clanculo, aut quia ita eas invenerat locus<br />
et tempus litis, aut ne forte et ipsa pericUtaretur quod tam<br />
sero prodidisset. At tu, Domine, rector coelitum *, et terreno-<br />
rum, ad usus tuos contorquens profunda torrentis, fluxum<br />
sseculorum ordinate* turbulentum, etiam de alterius animae<br />
insania ^ sanasti alteram ; ne quisquam cum hoc adverterit,<br />
k Multa enim fiunt a raalis quidem praescivit, tendant omnla quzB voluntati<br />
contra voluntatem Dei; sed tantre est ejus videntur adversa. Aug. de Civ.<br />
ille sapientiai tantjeque virtutis, ut in eos Dei, 1. xxii. c. 2.<br />
exitus sive fines quos bonos et justos ipse
CONFESSIONUM LIBER IX. 15i)<br />
potcntiae sua3 tribuat, si verbo ejus alius conigatur, quem vult<br />
con-igi.<br />
19. Educata itaque pudice ac sobrie, potiusque a te subdita IX.<br />
parentibus, quam a parentibus tibi, ubi plenis annis nubilis jjijes<br />
facta est, tradita viro servivit veluti domino ; et sategit eum ^^^"^<br />
lucrari tibi, loquens te illi moribus suis, quibus eara pulchram mores<br />
faciebas, et reverenter amabilem atque mirabilem viro. ItaPJ^"^^^<br />
autem toleravit cubilis injurias, ut nullam de hac re cum marito<br />
haberet unquam simultatem. Exspectabat enim misericordiam<br />
tuam super eum, ut in te credens castificaretur. Erat vero ille<br />
pra;terea, sicut benevolentia prajcipuus, ita ira fervidus. Sed<br />
noverat haec non resistere irato viro, non tantum facto, sed ne<br />
verbo quidem. Jam vero refractum et quietum cum opportunum<br />
videret, rationem facti sui reddebat, si forte ille incon-<br />
sideratius commotus fuerat. Denique, cum matronae midtae<br />
quarum viri mansuetiores erant, plagarum vestigia etiam<br />
dehonestata facie gererent, inter amica colloquia illa? ar-<br />
guebant maritorum vitam, hsec earum linguam, veluti per<br />
jocum graviter admonens, ex quo illas tabulas quae matii-<br />
moniales vocantirr, recitari audissent, tanquam instmmenta<br />
quibus ancillae factae essent, deputare debuisse ; proinde<br />
memores conditionis superbire adversus dominos non opor-<br />
tere. Cumque mirarentur illae, scientes quam ferocem conjugem<br />
sustineret, nunquam fuisse auditum, aut aliquo indicio<br />
claruisse, quod Patricius ceciderit uxorem, aut quod a se<br />
invicem vel unum diem domestica Hte dissenserint, et causam<br />
familiariter quaererent ; docebat illa institutum suum, quod<br />
supra memoravi. Quae observabant, expertae gratulabantur<br />
quae non observabant, subjectae vexabantvu'.<br />
20. Socmm etiam suam primo susunis malamm ancillamm<br />
adversum se irritatam sic evicit obsequiis, perseverans tole-<br />
rantia et mansuetudine, ut illa ultro filio suo medias linguas<br />
famulamm proderet, quibus inter se et numm pax domestica<br />
turbabatur, expeteretque vindictam. Itaque posteaquam ille,<br />
et matri obtemperans, et curans familiae disciplinam, et con-<br />
cordiae suorum consulens, proditas ad prodentis arbitrium<br />
verberibus coercuit, promisit illa talia de se praemia sperare<br />
debere, quaecumque de sua nuru sibi, quo placeret, mali<br />
aliquid loqueretur: nullaque jam audente, memorabiU inter<br />
se benevolentiaj suavitate vixemnt.<br />
;
160 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
21. Hoc quoque illi bono mancipio tuo, in cujus utero me<br />
creasti, Deus meus, misericordia mea, munus grande dona-<br />
veras, quod inter dissidentes atque discordes quaslibet animas,<br />
ubi poterat, tam se praebebat pacificam, ut cum ab utraque<br />
multa de invicem audiret amarissima, qualia solet eructare<br />
turgens atque indigesta discordia quando praesenti amicse de<br />
absente inimica per acida colloquia cruditas* exhalatur odiorum<br />
; nihil tamen alteri de altera proderet, nisi quod ad eas<br />
reconciUandas valeret. Parvum hoc bonum mihi videretur,<br />
nisi turbas innumerabiles tristis experirer, nescio qua horrenda<br />
pestilentia peccatorum latissime pervagante, iion solum iratorum<br />
inimicorum iratis inimicis dicta prodere, sed etiam quse<br />
non dicta sunt addere ; cum contra homini* humano parum<br />
esse debeat inimicitias hominum nec excitare nec augere<br />
male loquendo, nisi eas etiam exstinguere bene loquendo<br />
studuerit; quaUs illa erat, docente te magistro intimo in<br />
schola pectoris.<br />
22. Denique etiamvirum suum jam in extrema vita ejus<br />
temporali lucrata est tibi, nec in eo jam fideli planxit quod<br />
in nondum fideli toleraverat. Erat etiam serva servorura<br />
tuorum. Quisquis eorum noverat eam, multum in ea lauda-<br />
bat et honorabat et diligebat te ; quia sentiebat praesentiam<br />
tuam in corde ejus, sanctse conversationis fructibus testibus'*<br />
lTim.5, Fuerat enim unius viri uxor^ mutuam vicem i^arentihus red-<br />
' ' ' diderat, domitm suam pie tractaverat, in operibus honis testi-<br />
Gal. 4, monium hahehat. Nutrierat filios, toties eos parturiens,<br />
quoties abs te deviare cernebat. PosU'emo nobis, Domine,<br />
omnibus, quia ex munere tuo sinis loqui servis tuis, qui<br />
ante dormitionem ejus in te jam consociati vivebamus percepta<br />
gratia Baptismi tui, ita curam gessit quasi omnes<br />
genuisset, ita servivit quasi ab omnibus genita fuisset.<br />
X. 23. Impendente autem die quo ex hac vita erat exitura,<br />
quium qucm diem tu noveras, ignorantibus nobis ; provenerat, ut<br />
cum ma- credo, procurantc te occultis tuis modis, ut ego et ipsa soli<br />
regno<br />
coelorum.<br />
^ Mater nostra, cujus ingenium, atque 1. ii. §. 1. Ibid. 1. i. §. 32. eam " divinas<br />
in res divinas inflammatum animum, cum scripturas vehementer" ait " amplecti"<br />
antea convictu diuturno, et diligenti con- et eximium ejus profert responsum ; " Si<br />
siderationeperspexeram, tumvero inqua- bona qusG velit et habeat, beatus est; si<br />
dam disputatione non parvaj rei, tanta autem mala velit, quamvis habeat, miser<br />
mihi mens ejus apparuerat, ut nihil aptius est." De beata vita, $. 10.<br />
verae philosophise videretur. De Ord.
CONFESSIONUM LIBER IX. 161<br />
staremus incuiiibentes ad quamdam fenestram, unde hortus<br />
intra domum qua3 nos habebat prospectabatur, illic apud<br />
Ostia Tiberina, ubi remoti a turbis post longi itineris laborem<br />
instaurabamus nos navigationi :<br />
colloquebamur ergo soli valde<br />
dulciter ; et jyroiterita obliviscentes, in ea qu(B ante sunt ex- Phil. 3,<br />
tenti, quajrebamus inter nos apud praesentem Veritatem, quod *<br />
tu es, qualis futura esset vita aetema sanctorum, quam neciCoT.2,<br />
oculus vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit-<br />
Sed inhiabamus ore cordis in supema fluenta fontis im,fontisV&. 35,<br />
vitcB qui est apud te; ut inde pro captu nostro aspersi, quoquo *<br />
modo rem tantam cogitaremus.<br />
24. Cumque ad eum finem sermo perduceretiu*, ut camalium<br />
sensuum delectatio quantalibet, in quantalibet luce corporea,<br />
prac illius vita3 jucunditate, non comparatione, sed ne com-<br />
memoratione quidem digna videretur; erigentes nos ardentiore<br />
affectu in idipsum "", perambulavimus gradatim cuncta corpo-<br />
raha, et ipsum ccelum, unde sol et luna et stellae lucent super<br />
terram. Et adhuc ascendebamus interius cogitando, et lo-<br />
quendo *, et mirando opera tua ; et venimus in mentes nos-<br />
tras, et transcendimus" eas, ut attingeremus regionem uber-<br />
tatis indeficientis, ubi pascis Israel in aetemum veritatis Ps. 79,<br />
pabulo, et ubi vita sapientia est, per quam fiunt omnia ista, et^*<br />
quae fuemnt, et quae futura sunt ; et ipsa non fit, sed sic est<br />
ut fuit, et sic erit semper ; quin potius fuisse, et futumm esse<br />
non est in ea, sed esse solum, quoniam aetema est: nam fuisse<br />
et futurum esse, non est a^temum. Et dum loquimur et inhiamus<br />
illi, attigimus eam modice toto ictu cordis ; et suspiravimus*<br />
et relinquimus ibi xeXi^diidu^ primitias 5pmYw«°, etremea- Rom. 8,<br />
vimus ad strepitum oris nostri, ubi verbum et incipitur et^^'<br />
finitur. Et quid simile Verbo tuo Domino nostro, m s^-Sap. 7,<br />
^^'<br />
permanenti sine vetustate, atque innovanti crninia f<br />
25. Dicebamus ergo : Si cui sileat tumultus camis, sileant<br />
phantasise terrae et aquamm et aeris, sileant et poli, et ipsa<br />
sibi anima sileat, et ti*anseat se non se cogitando, sileant<br />
"• 1. e. in id quod summe est. Alludlt spuimus, improbamus, non hoc esse quod<br />
ad illud Propheta?, Ps. 4, 5. " In pace, quaerimus novimus.quamvisiilud nondum<br />
in Idipsum dormiam et requiescara." quale sit, noveriraus. Aue. Eo. 130.<br />
[Dub.] Vid. sup. $. 11. §.27.<br />
" Quod enim sicuti est cogitare non « i. e. ipsi adhsesimus qua parte per<br />
possumus, ulique nescimus; sed quid- priraitias Spiritus innovati jam eramus.<br />
quid cogitanti occurrerit, abjicimus, re- Vid.inf.l.xii.c. 16.et 1. xiii.c. 13. [Dub.]<br />
M
162 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
somnia et imaginariae revelationes, omnis lingiia et omne<br />
signmn, et quidquid transeundo fit, si cui sileat omnino<br />
Ps. 99, quoniam si quis audiat*, dicunt haec omnia, Non ipsa nos<br />
fecimus, sed fecit nos qui manet in celernum : his dictis si<br />
jam taceant quoniam erexerunt aurem in eum qui fecit ea, et<br />
loquatur ipse solus, non per ea, sed per seipsum, ut audiamus<br />
verbum ejus, non per hnguam camis, neque per vocem angeh,<br />
Ps. 76, nec per sonitum nubis, nec per mnigma simihtudinis ; sed ipsum<br />
j ^^^<br />
quem in his amamus, ipsum sine his audiamus, sicut nunc<br />
13, 12. extendimus nos, et rapida cogitatione attingimus* aetemam<br />
Sapientiam super omnia manentem ; si continuetur hoc, et<br />
subtrahantur ahae visiones longe imparis generis, et haec una<br />
rapiat et absorbeat et recondat in interiora gaudia spectatorem<br />
suum, ut tahs sit sempitema vita, quale fuit hoc momentum<br />
Mat.25,intelhgentiae, cui suspiravimus ; nonne hoc est, Intra in<br />
, A gaudium Domini tui f^ Et istud quando ? An cum omnes<br />
15, 51. resurgemus, secl non omnes immutdbimur ?<br />
26. Dicebam talia*, et si non isto modo et his verbis,<br />
tamen, Domine, tu scis quod illo die, cum talia loqueremur,<br />
et mundus iste nobis inter verba vilesceret cum omnibus de-<br />
lectationibus suis, tunc ait illa: " Fili, quantum adme attinet,<br />
nulla jam re delectorin hac vita. Quid hic faciam adhuc, et<br />
cur hic sim nescio, jam consumpta spe hujus saeculi. Unum<br />
erat propter quod in hac vita aliquantum immorari cupiebam,<br />
ut te christianum catholicum viderem, priusquam morerer.<br />
Cumulatius hoc mihi Deus meus praestitit, ut te etiam, con-<br />
tempta felicitate terrena, servum ejus videam : quid hic<br />
facio ?''<br />
XI. 27. Ad hacc ei quid responderim, non satis recolo. Cum<br />
interea vix intra quinque dies, aut non multo amplius decu-<br />
stasi et<br />
morte b^it febribus. Et cum aegrotaret, quodam die defectum<br />
animae passa est, et paululum subtracta a praesentibus. Nos<br />
concurrimus, sed cito reddita est sensui, et aspexit astantes,<br />
me et fratrem^ meum, et ait nobis quasi quaerenti similis:<br />
" Ubi eram ?" Deinde nos intuens moerore attonitos : " Po-<br />
nitis* hic, inquit, matrem vestram." Ego silebam, et fletum<br />
frenabam. Frater autem meus quiddam locutus est, quo eam<br />
non peregre, sed in patria defungi tanquam felicius optaret.<br />
Quo audito^ illa vultu anxio reverberans eum oculis quod<br />
P Nomine Navigium, Aug. de vita beat. §. 6.<br />
;
CONFESSIONUM LIBER IX. 16S<br />
talia saperet, atque inde me intuens: '* Vide, ait, quid dicit."<br />
Et mox ambobus : " Ponite, inquit, hoc corpus ubicumque ;<br />
nihil vos ejus cura contui'bet : tantum ilkid vos rogo, ut ad<br />
Domini altare memineritis mei ubi ubi fueritis." Cumque<br />
hanc scntentiam verbis quibus poterat explicasset, conticuit<br />
et ingravescente morbo exercebatur.<br />
28. p]go vero cogitans dona tua, Deus invisibilis, quae<br />
immittis in corda fidelium tuorum, et proveniunt inde fruges<br />
gaudebam et gratias tibi agebam, recolens quod<br />
admirabiles ;<br />
noveram, quanta cura semper a^stuasset de sepulcro quod sibi<br />
providerat et praeparaverat juxta coi^pus viri sui. Quia enim<br />
valde concorditer vixerant, id etiam volebat, ut est animus<br />
humanus minus capax divinorum, adjungi ad illam felici-<br />
tatem, et commemorari ab hominibus, concessum sibi esse<br />
post transmarinam peregrinationem, ut conjuncta terra amborum<br />
conjugum terra tegeretur. Quando autem ista inanitas<br />
plenitudine bonitatis tuje coeperat in ejus corde non esse,<br />
nesciebam, et la)tabar admirans quod sic mihi aperuisset* ;<br />
quanquam et in illo semione nostro ad fenestram cum dixit,<br />
" Jam quid hic facio ?" non appamit desiderare in patria<br />
mori. iVudivi etiam postea, quod jam cum Ostiis essemus,<br />
cum quibusdam amicis meis materna fiducia colloquebatur<br />
quodam die de contemptu vitse hujus et bono mortis, ubi<br />
ipse non aderam ; ilhsque stupentibus virtutem femina?, quam<br />
tu dederas ei, quaerentibusque utrum non formidaret tam<br />
" Nihil, inquit, longe<br />
longe a sua civitate coq^us rehnquere :<br />
est Deo ; neque timendum est ne ille non agnoscat in fine<br />
saeculi, unde me resuscitet." Ergo die nono segritudinis sua),<br />
quinquagesimo et sexto anno getatis suae, tricesimo et tertio<br />
jetatis meae'', anima illa rehgiosa et pia corpore sokita est.<br />
29. Premebam oculos ejus, et confluebat in praecordia mea xil.<br />
moEStitudo ingens, et transfluebat in lacrymas : ibidemque^^"°^°'<br />
ocuU mei violento animi imperio resorbebant fontem suum rit morusque<br />
ad siccitatem, et in taU luctamine vakle male mihi erat. jjj^<br />
"^*"<br />
Tum vero ubi efllavit extremum*, puer Adeodatus exclamavit<br />
in planctum, atque ab omnibus nobis coercitus tacuit. Hoc<br />
modo etiam mevun quiddam puerile quod labebatur in fletus<br />
*? Hunc numerum omnes ad unura esse, quod suspicatus est Caesar Baronius<br />
codices, cum editi, tum scripti assignant ; ad an. 388, n. 71, et in not. ad Mart.<br />
unde intelligitur locum minime corruptum die 5 INIaii. [ed. Ben.]<br />
M 2<br />
;
164 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
juvenili voce cordis, coercebatur et tacebat. Neque eniin<br />
decere arbitrabamur funus illud questibus lacrymosis ge-<br />
mitibusque celebrare*; quia his plerumque solet deplorari<br />
quaedam miseria morientium, aut quasi omnimoda exstinctio.<br />
At illa nec misere moriebatur, nec omnino moriebatur. Hoc<br />
et documentis momm ejus, et fide non ficta, rationibusque<br />
certis tenebamus.<br />
30. Quid erat ergo quod intus mihi graviter dolebat, nisi<br />
ex consuetudine simul vivendi dulcissima et charissima repente<br />
dismpta vubius recens? Gratulabar quidem testimonio ejus,<br />
quod in ea ipsa ultima a^gritudine, obsequiis meis interblan-<br />
diens, appellabat me pium, et commemorabat grandi dilectionis<br />
afFectu nunquam se audisse ex ore meo jaculatumin se durum<br />
aut contumeHosum sonum*. Sed tamen quid tale, Deus meus,<br />
qui fecisti nos, quid comparabile habebat honor a me delatus<br />
ilU, et servitus ab illa mihi ? Quoniam itaque deserebar tam<br />
magno ejus solatio, sauciabatur anima*, et quasi dilaniabatur<br />
vita, quae una facta erat ex mea et illius.<br />
31. Cohibito ergo a fletu iilo puero, Psalterium arripuit<br />
Evodius, et cantare coepit psalmum''; cui respondebamus<br />
Ps. I00,omnis domus: Misericordlam et judicium cantaho tibi, Do-<br />
mine. Audito autem quid ageretm*, convenemnt multi fratres<br />
ac religiosse feminse ; et de more ilHs, quorum officium erat,<br />
funus curantibus, ego in parte ubi decenter poteram, cum eis<br />
qui me non deserendum esse censebant quod erat tempori<br />
congmum disputabam; eoque fomento veritatis mitigabam<br />
cmciatum tibi notum, illis ignorantibus et intente audientibus,<br />
et sine sensu doloris me esse arbitrantibus. At ego in auribus<br />
tuis,ubi eorum nuUus audiebat, increpabam molUtiem affectus<br />
mei, et constringebam fluxum moeroris: cedebatque mihi<br />
paululum; mrsusque impetu suo ferebatur, non usque ad<br />
eruptionem lacrymamm, nec usque ad vultus mutationem,<br />
sed ego sciebam quid corde premerem. Et quia mihi vehe-<br />
menter displicebat tantum in me posse haec humana, qua?<br />
ordine debito et sorte conditionis nostrae accidere necesse est,<br />
alio dolore dolebam dolorem meum, et duplici tristitia mace-<br />
rabar.<br />
^ Ai Ss TMV 6ia.Q^t»c!Jv itreiyytXiav ffovrur rouTi Koifji,vidivros ii^ui a.^otiKrixat,<br />
aihoti xui avayvuffiis iK(pavro^ixai fAiv itffi rav 'irt Ti ^euvrav •^r^or^iTrixa)
CONFESSIONUM LIBER IX. 1()5<br />
32. Cum ecce coi-pus elatuin est*, imus% redimus sine<br />
lacrymis. Nam neque in eis precibus^ quas tibi fudimus, cum<br />
offerretur pro ea sacrificium pretii nostri, jam juxta sepulcrum<br />
posito cadavere, priusquam deponeretur, sicut illic fieri solet,<br />
nec in eis ego precibus flevi : sed toto die graviter in occulto<br />
mcestus eram, et mente turbata rogabam te, ut poteram, quo<br />
sanares dolorem meum, nec faciebas; credo, commendans<br />
memoriaj meae, vel hoc uno documento, omnis consuetudinis<br />
vinculum, etiam adversus mentem quae jam non fallaci verbo<br />
pascitur*. Visum etiam mihi est ut irem lavatum; quod<br />
audieram inde bahieis nomen inditum, quia Grgeci /SaXaveTov<br />
dixerint, quod anxietatem pellat ex animo. Ecce et hoc<br />
confiteor misericordiae tuae, Pater orphanorum^ quoniam lavi,Ps. 67,<br />
et talis eram qualis priusquam lavissem. Neque enim exsu-<br />
davit de corde meo moeroris amaritudo. Deinde dormivi et<br />
evigilavi, et non parva ex parte mitigatum inveni dolorem<br />
meum; atque ut eram in lecto meo solus, recordatus sum<br />
veridicos versus Ambrosii tui; tu es enim<br />
Deus creator omnium,<br />
Polique rector, vestiens<br />
Diem decoro lumine,<br />
Noctem sopore * gratiae<br />
Artus solutos ut quies<br />
Reddat laboris usui,<br />
Mentesque fessas allevet,<br />
Luctusque solvat anxios.<br />
33. Atque inde paulatim reducebam in pristinum sensum<br />
ancillam tuam, conversationemque ejus piam in te, et sancte*<br />
in nos blandam atque morigeram, qua subito destitutus sum<br />
et libuit flere in conspectu tuo de illa et pro illa, de me et pro<br />
me. Et dimisi lacrymas quas continebam, ut effluerent quantum<br />
vellent, substemens eas cordi meo; et requievi in eis*,<br />
quoniam ibi erant aures tuae, non cujusquam hominis superbe<br />
interpretantis ploratum meum. Et nunc, Domine, confiteor<br />
tibi in litteris. Legat qui volet, et interpretetur ut volet ; et<br />
si peccatum invenerit, flevisse me matrem exigua parte horae,<br />
• i:ffertur, imus, Ter. Andr. i. 1.90. of Rome." cf. Bingham, Antiq. 1. xv.<br />
t Preces pro mortuis dogmati Ecclesiae c. 3. §. 16. 1. xxiii. c. 3. ^. 13. Collyer',<br />
RomanjedePureatoriohaudfavere.immo " Eccl. Hist. of (Jreat Biitain," p. ii'<br />
omnino adversari, vid. inter alios, Bull, b. iv. p. 257. Usher, Answer to'a Jesuit!<br />
Serni. 3. et " Corruptioas of the Church Field, on the Church, p. 750, 1. &:c.<br />
:<br />
;
166 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
matrem oculis meis interim mortuam, quye me multos annos<br />
fleverat ut oculis tuis viverem, non irrideat; sed potius, si est<br />
grandi charitate, pro peccatis meis fleat ipse ad te Patrem<br />
omnium fratmm Christi tui.<br />
XIII. 34. Ego autem, jam sanato corde ab illo vulnere in quo<br />
maire poterat redargui carnalis aflectus, fundo tibi, Deus noster,<br />
defunc- p^Q jUa famula tua longe aliud lacrymarum genus, quod<br />
manat de concusso spiritu consideratione periculorum omnis<br />
1 Cor. animae quxe in Adam moritur. Quanquam illa in Christo<br />
' "' vivijicata, etiam nondum a canie resoluta, sic vixerit ut laude-<br />
tur nomen tuum in fide moribusque ejus; non tamen audeo<br />
dicere, ex quo eam per Baptismum regenerasti, nullum ver-<br />
Mat. I2,i3ijjji exisse ex ore ejus contra prseceptum tuum. Et dictum<br />
j5 5 est a Veritate Filio tuo : Si qiiis dixerit fratri suo, Fatue,<br />
23. reus erit gehenim ignis. Et vae etiam laudabili vitse hominum,<br />
si, remota misericordia, discutias eam. Quia vero non<br />
exquiris delicta vehementer, fiducialiter speramus aliquem<br />
apud te k)cum*. Quisquis autem tibi enumerat vera merita<br />
sua, quid tibi enumerat nisi munera tua"? O si cognoscant se<br />
2 Cor. homines homines; et qui gloriatur, in Domino glorietur*!<br />
35. Ego itaque, laus mea et vita mea, Deus cordis mei,<br />
sepositis pauHsper bonis ejus actibus,pro quibus tibi gaudens<br />
gratias ago, nunc pro peccatis matris meoe deprecor te<br />
exaudi me per Medicinam vulnerum nostrorum quae pependit<br />
Rom.8,in ligno, et sedens ad dexteram tuam interpellat te pro nobis.<br />
Mat.18 ^^io misericorditer operatam, et ea; corde<br />
....<br />
dimisisse dehita<br />
36; 6, dehitoribus suis; dimitte ilU et tu debita sua, si qua etiam<br />
12<br />
contraxit per tot annos post aquam sakitis. Dimitte, Domme,<br />
Ps. i42,dimitte obsecro, ne intres cum ea injudicium. Superexaltet<br />
2 . .<br />
Jac. 2, misericordia judicioy quoniam eloquia tua vera sunt, et pro-<br />
^3- misisti misericordiam misericordihus : quod ut essent, tu<br />
Mat. 5, , , - . . . ^ ' '<br />
M<br />
j'<br />
7.<br />
dedisti eis, qui misereheris cm misertus ens, et misericoraiam<br />
Ex. 33, prcBstabis cui misericors fueris.<br />
9. is.<br />
°<br />
36. Et credo quod* jam feceris quod te rogo, sed volun-<br />
^^^•^^^'taria oris mei approha, Domine. Namque illa imminente<br />
die resolutionis suse non cogitavit suum corpus sumptuose<br />
contegi, aut condiri aromatibus, aut monumentum electum<br />
concupivit aut ciu-avit sepulcrum patrium; non ista mandavit<br />
« Vid. sup. $. 17. cum Deus coronat munera sua. Ep. 194. $. 19. ubi<br />
merita nostra, nihil aliud corouat quam plur.<br />
;
CONFESSIONUM LIBER IX. 167<br />
nobis: sed tantummodo memoriam sui ad altare tuum fieri<br />
desideravit, cui nullius diei praetermissione servierat; unde<br />
sciret dispensari victimam sanctam, qua deletiim est chiro- Col. 2,<br />
graphum quod erat contrarium nobis^ qua triumphatus est<br />
hostis computans delicta nostra, et qua;rens quid objiciat, et<br />
nihil inveniens in illo^ in quo vincimus. Quis ei refundet<br />
innocentem sanguinem ? Quis ei restituet pretium quo nos emit<br />
ut nos auferat ei*.? Ad cujus pretii nostri sacramentum liga-<br />
vit ancilla tua animam suam vinculo fidei. Nemo a pro-<br />
tectione tua disrumpat eam. Non se interponat nec vi nec<br />
insidiis leo et draco :<br />
-^oh. u,<br />
' neque enim respondebit illa nihil se Ps. 90,<br />
debere, ne convincatur et obtineatur ab accusatore callido ;<br />
sed respondebit dimissa debita sua ab eo, cui nemo reddet<br />
quod pro nobis non debens reddidit.<br />
37. Sit ergo in pace cum viro, ante quem nulli et post<br />
quera nulli nupta est ; cui servivit fructum tibi afferens cum Luc. 8,<br />
tolerantia^wi eum quoque lucraretur tibi. Et inspira, Domine '<br />
Deus meus*, inspira servis tuis fratribus meis, filiis tuis<br />
dominis nieis, quibus et corde et voce et litteris ser\io, ut<br />
quotquot ha3c legerint, meminerint ad altare tuum Monnica^<br />
famulai tuae-^, cum Patricio quondani ejus conjuge, per quorum<br />
camem introduxisti me in hanc vitam, quemadmodum, nescio.<br />
Meminerint cmn affectu pio parentum meorum in hac luce<br />
transitoria, et fratrum meomm sub te patre in matre Catholica,<br />
et civium meomm in aetema Jerusalem, cui suspirat peregrinatio<br />
populi tui ab exitu usque ad reditum; ut quod a me<br />
illa poposcit extremum, uberius ei praestetur in multorum<br />
orationibus, per confessiones *, quam per orationes meas.<br />
^ Quae est justitia qua victus est dia- / Imitari visum est vetustos codices,<br />
bolus? Quap, nisijuslitia Jesu Cliristi'? qui cum gemina littera nn praeferunt,<br />
Et quomodo victus est? Quia cum in eo MonnkcE : quo pacto etiam scriptum<br />
nihil dignum morte inveniret.occidit eum reperitur in oratione, quam Willelmus<br />
tamen. Et utique justum est, ut debiiores abbas, piis Augustini votis obtemperandi<br />
quostenebat.libeiidimittjntur.credentos studio, composuit sub his verbis : " Mem<br />
eum quem sine ullo debito occidit. mento, Domine, animae famuli tui Patri-<br />
Hoc est quod justificari dicimur in san- cii, et famula^ tua; JNIonnic» ; et si quid<br />
guine Christi : Sic quippe in remissionem pro anima filii ip
LIBER DECIMUS.<br />
Quemadmodum prioribus Libris aperuit, qualis ante perceptam baptismi<br />
gratiam fuerit, in hoc scrutatur, qualis esset quo tempore haec scribebat.<br />
Ac primum se Deum amare profitetur, Tum quse ad ipsum cognoscendum<br />
ineunda sit via disquirens, omnes animse suae facultates lustrat<br />
sed in primis memoriam, cujus vim plane stupendam exhibet, Deumque<br />
in ipsa habitare dignari ostendit. Deinde inquirit in actus, in sensus et<br />
affectus suos, ex triplici tentatione, voluptatis, curiositatis et superbiae<br />
et quid circa unamquamque prsescribat temperantia Christiana, lucu-<br />
lentur docet. Tum de Christo Mediatore disserit, cujus ope omnes<br />
animae suse languores sanatum iri confidit,<br />
I. 1. Cognoscam te, cognitor meus, cognoscam sicut et cog-<br />
In Deo jijf^ig sum. Virtus animse mese, intra in eam, et coapta tibi,<br />
et gau- ut habeas et possideas sine macula et ruga. Haec est mea<br />
i'p" spes, ideo loquor ; et in ea spe gaudeo, quando sanum*<br />
13. 12. gaudeo. Csetera vero vitae hujus tanto minus flenda, quanto<br />
Eph. 5, magis iletur ; et tanto magis flenda, quanto minus fletur in<br />
p/ ]j5<br />
eis. Ecce enim veritatem dilexisti, quoniam qui facit eam,<br />
10. venit ad lucem. Volo eam facere in corde meo coram te in<br />
' ^^; ' confessione ; in stilo autem meo coram multis testibus.<br />
Joh. 3, ...<br />
21. 2. Et tibi quidem, Domine, cujus oculis nuda est abyssus<br />
^ ^^' humanae conscientise, quid occultum esset in me, etiamsi<br />
Deo nollem confiteri tibi ? Te enim mihi absconderem, non me<br />
Nunc autcm quod gemitus meus testis est displicere<br />
arcanT*^^^^-<br />
quid est me mihi, tu refulges et places, et amaris et desideraris ; ut<br />
illi. embescam de me, et abjiciam me atque eligam te, et nec<br />
Heb. 4, tibi nec mihi placeam nisi de te. Tibi ergo, Domine, mani-<br />
' . festus sum quicumque sim ; et quo fructu tibi confitear, dixi.<br />
42, 18. Neque enim* id ago verbis camis et vocibus, sed verbis<br />
animae et clamore cogitationis, quem novit auris tua. Cum<br />
enim malus sum, nihil est ahud confiteri tibi, quam disphcere<br />
mihi ; cum vero pius, nihil est aUud confiteri tibi, quam hoc<br />
Ps. 5, non tribuere mihi : quoniam tii, Domine, henedicis justum,<br />
R m 4 ^^^ prius eum justijicas impium. Confessio itaque mea,<br />
6. Deus meus, in conspectu tuo tibi tacite fit, et non tacite.<br />
;
CONFESSIONUM LIBER X. 169<br />
Tacet enim strepitu, clamat affectu. Neque enim* dico<br />
recti aliquid hominibus, quod non a me tu prius audieris ;<br />
aut etiam tu aliquid tale audis a me, quod non mihi tu prius<br />
dixeris.<br />
3. Quid mihi ergo est cumhominibus ut audiant confessio- III.<br />
nes meas, quasi ipsi sarmturi sint omnes languores meos f {^^^^^<br />
Curiosum genus ad cognoscendam vitam alienam, desidiosum confite-<br />
ad corrigendam suam. Quid a me quajrunt audire qui sim, deinceps<br />
qui nolunt a te audire qui sint ? Et unde sciunt, cum a ^"'^ *'V<br />
meipso de meipso audiunt, an v emm dicam quandoquidem ;<br />
fuerit.<br />
nenio scit hominum quid agatur in homine, nisi spiritus P^* ^^2,<br />
hominis qui in ipso est? Si autem a te audiant de seipsis, jq^j. ^<br />
non potemnt dicere, Mentitur Dominus. Quid est enim a te H-<br />
audire de se, nisi cognoscere se ? Quis porro cognoscit, et<br />
dicit, Falsum est, nisi ipse mentiatur? Sed quia charitaslhAA^t<br />
omnia credit, inter eos utique quos connexos sibimet unum ^*<br />
facit, ego quoque, Domine, etiam sic tibi confiteor, ut<br />
audiant homines, quibus demonstrare non possum an vera<br />
confitear; sed credunt mihi quomm mihi aures charitas<br />
aperit.<br />
4. Vemmtamen tu, medice meus intime, quo fmctu ista<br />
faciam, eliqua mihi. Nam confessiones praeteritomm malomm<br />
meorum, quae remisisti et te.visti ut heares me in te, Ps. 31,<br />
mutans animam meam fide et Sacramento tuo, cum leguntur ^*<br />
et audiuntur, excitant cor ne dormiat in desperatione et<br />
dicat, Non possum ; sed evigilet in amore misericordiae tuae<br />
et dulcedine gratiae tuae, qua potens est omnis iniirmus, qui<br />
sibi per ipsam fit conscius infiraiitatis suae. Et delectat<br />
bonos audire praeterita mala eorum qui jam carent eis ; nec<br />
ideo delectat quia mala sunt, sed quia fuerunt et non sunt.<br />
Quo itaque fructu Domine Deus meus cui quotidie confitetur<br />
conscientia mea, spe misericordiae tuae securior quam inno-<br />
ccntia sua ; quo fructu, quaeso, etiam hominibus coram te<br />
confiteor per has litteras adhuc quis ego sim, non quis<br />
fuerim ? Nam illum fmctum vidi et commemoravi. Sed quis<br />
adhuc sim, ecce in ipso tempore confessionum mearum, et<br />
multi hoc nosse cupiunt qui me novemnt et non me novemnt,<br />
qui ex me vel de me aliquid audiemnt ; sed auris eomm non<br />
est ad cor meum, ubi ego sum quicumque sum. Volunt<br />
ergo audire confitentem me quid ipse intus sim, quo nec
170 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
oculum nec aurem nec mentem possunt intendere ; credituri<br />
tamen volunt ; numquid cognituri ? Dicit enim eis charitas<br />
qua boni sunt non mentiri me de me confitentem, et ipsa in<br />
eis credit mihi.<br />
IV. 5. Sed quo fructu id vokmt ? An congratulari mihi cupiunt<br />
macrni<br />
cum audierint quantum accedam * munere tuo, et orare pro me<br />
^'"' cum audierint quantum retarder pondere meo ? Indicabo me<br />
hujusce- talibus. Non enim parvus est fructus, Domine Deus meus,<br />
"^'j.^ ut a multis tibi grati(B agantur de ?iobis, et a multis rogeris pro<br />
sionis. nobis. Amet in me fraternus animus quod amandum doces,<br />
2Cor. i,g|-<br />
Ps.<br />
(Joleat in me quod dolendum doces. Animus ille hoc<br />
i43,faciat fratemus, non extraneus, noiijilioriim alienorum, quo-<br />
®- rum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera<br />
iniquitatis ; sed fratemus ille qui cum approbat me, gaudet<br />
de me ; cum autem improbat me, contristatur pro me : quia<br />
sive approbet sive improbet me, diligit me. Indicabo me<br />
taUbus ; respirent in bonis meis, suspirent in maUs meis.<br />
Bona mea instituta tua sunt et dona tua ; mala mea delicta<br />
mea sunt et judicia^ tua. Respirent in illis, et suspirent in<br />
his ; et hymnus et fletus ascendant in conspectum tuum de<br />
Apoc.8,fratemis cordibus, thuribulis tuis. Tu autem, Domine, de-<br />
*<br />
1 s. 50j<br />
lectatus odore sancti temph tui, miserere mei secundum mag-<br />
1. nam misericordiam tuam, propter nomen tuum ; et nequaquam<br />
deserens coepta tua, consumma imperfecta mea.<br />
6. Plic est fructus confessionum mearum, non qualis fuerim,<br />
sed qualis sim, ut hoc confitear* non tantum coram te secreta<br />
Ps. 2, exsultatione cum tremore et secreto moerore cum spe ; sed<br />
etiam in auribus credentium fiUorum hominum, sociorum<br />
gaucUi mei et consortium mortaUtatis mese, civium meomm<br />
et mecum peregrinorum, pra^cedentium et consequentium et<br />
comitum vise mese. Hi sunt servi tui fratres mei, quos fiUos<br />
tuos esse voluisti, dominos meos quibus jussisti ut serviam,<br />
si volo tecum de te vivere. Et hoc mihi Verbum tuum<br />
parum erat si loquendo pra^ciperet, nisi et faciendo praeiret.<br />
Et ego id ago factis et dictis, id ago sub alis tuis, nimis cum<br />
ingenti periculo, nisi quia sub aUs tuis tibi subdita est anima<br />
mea, et infirmitas mea tibi nota est. Parvuhis sum, sed vivit<br />
semper Pater meus, et idoneus est mihi tutor meus ; idem<br />
» Vid. sup. 1. vii. §. 5. p. 106. n. f. et p. 132. n. p. et p. 139. n. b.<br />
\
CONFESSIONUM LIBER X. 171<br />
ipse est enim qiii genuit me et tuetur me :<br />
et tu ipse es<br />
omnia bona mea, tu omnipotens qui mecum es, et priusquam<br />
tecum sim. Indicabo ergo talibus qualibus jubes ut serviam,<br />
non quis fuerim, sed quis jam sim, et quis adhuc sim ; sed l Cor. 4,<br />
neque meipsum dijudico : sic itaque audiar.<br />
7. Tu enim, Domine^ dijudicas me^ quia etsi nemo scit homi- V.<br />
num qu
172 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
edacitas, et ubi haeret quod non divellit satietas. Hoc est<br />
quod amo, cum Deum meum amo.<br />
9. Et quid est hoc ? Interrogavi terram*', et dixit, Non<br />
sum ; et quaecumque in eadem sunt, idem confessa suntv<br />
Interrogavi mare et abyssos, et reptiUa animarum vivarum, et<br />
responderunt : Non smnus Deus tuus ; quaere super nos. In-<br />
terrogavi auras flabiles, et inquit universus aer cum incolis<br />
suis : Fallitur Anaximenes ; non sum Deus. Interrogavi coelum,<br />
solem, lunam, stellas ; Neque nos sumus Deus quem<br />
quaeris, inquiunt. Et dixi omnibus his quee circumstant fores<br />
camis meae : Dixistis* mihi de Deo meo quod vos non estis,<br />
dicite mihi de illo aliquid. Et exclamavemnt voce magna<br />
Ps.99,3. Ipse fecit nos : Interrogatio mea, intentio mea ; et responsio<br />
eorum, species eorum^ Et direxi me ad me, et dixi mihi,<br />
Tu quis es ? Et respondi, Homo. Et ecce corpus et anima<br />
in me mihi praesto sunt ; unum exterius, et alterum interius.<br />
Quid horum est unde quaerere debui Deum meum*? Jam<br />
queesiveram per corpus a teiTa usque ad ccehim, quousque<br />
potui mittere nuntios, radios oculorum meorum. Sed mehus<br />
quod interius. Ei quippe renuntiabant omnes nuntii corpo-<br />
rales praesidenti et judicanti de* responsionibus coeh et terra?<br />
et omnium quae in eis sunt dicentium : Non sumus Deus, et<br />
ipse fecit nos. Homo interior cognovit haec per exterioris<br />
ministerium : ego interior cognovi ha3C ; ego, ego animus per<br />
sensum corporis mei. Interrogavi mundi molem de Deo meo,<br />
et respondit mihi : Non ego sum, sed ipse mefecit.<br />
10. Nonne omnibus quibus integer sensus est, apparet haec<br />
species? Cur non omnibus eadem loquitur? Animaha pusilla<br />
et magna vident eam, sed interrogare nequeunt: non enim<br />
praeposita est in eis nuntiantibus sensibus judex ratio.<br />
Rom. 1, Homines autem possunt interrogare, ut invisihilia Dei, per ea<br />
qiice facta sunt, intellecta conspiciantur * ; sed amore sub-<br />
dimtur eis, et subditi judicare non possunt. Nec respondent<br />
ista interrogantibus, nisi judicantibus ; nec vocem suam mutant,<br />
id est speciem suam, si alius tantum videat, alius autem<br />
videns interroget, ut aliter illi appareat, aUter huic ; sed eodem<br />
b Vox quaedam est mutae terrae species
CONFESSIONUM LIBER X. 173<br />
modo utrique apparens, illi inuta est, huic loquitur : imo vero<br />
omnibusloquitur; sed illi intelligunt qui ejus vocem acceptam<br />
Ibris intus cum veritate confenmt. Veritas enim dicit mihi<br />
Non est Deus tuus ccehun, et terra ; neque omne coqDus.<br />
IIoc dicit eorum natura videnti*: Moles est ; moles minor<br />
est in parte quam in toto. Jam tu melior es; tibi dico, anima;<br />
quoniam tu vegctas molem corporis tui, praebens ei vitam<br />
quod nullum corpus praestat corpori. Deus autem tuus etiam<br />
libi vitae vita est*.<br />
1 1<br />
.<br />
Quid ergo amo, cum Deum meum amo } Quis est ille VII.<br />
super caput animoe mege }<br />
Per ipsam animam meam ascen- ^ea^^^ut<br />
dam ad illum. Transibo vim meam, qua haereo corpori, etsensitiva<br />
vitaliter compagem ejus repleo. Non ea vi reperio DeumDg^s^<br />
nam reperiret equus, et mulus, quihus non est intel- "^" ^°-<br />
meum :<br />
• • 1 • • . .• venitur.<br />
lectus ; quia est eadem vis qua vivunt etiam eorum corpora. p^ 3^ 9<br />
Est aha vis non solum qua vivifico, sed etiam qua sensifico<br />
carnem meam quam mihi fabricavit Dominus ; jubens oculo<br />
ut non audiat, et auri ut non videat ; sed ilH per quem videam,<br />
huic per quamaudiam: et propria singillatim ca^teris sensibus<br />
sedibus suis et officiis suis; qua3 diversa per eos ago unus ego<br />
animus*. Transibo et istam vim meam: nam et hanc habet<br />
eljuus, et mulus ;<br />
scntiunt enim etiam ipsi per corj^us.<br />
12. Transibo ergo et istam vim naturae meae, gradibus vin.<br />
ascendens ad eum qui fecit me; et venio in campos et lata^^^°'<br />
\ . , . . , .,. . . ri« vis.<br />
])raetona memona), ubi sunt thesaun mnumerabilium imagmmn<br />
de cujuscemodi* rebus sensis invectarum. Ibi reconditum<br />
est quidquid etiam cogitamus, vel augendo vel minuendo, vel<br />
utcumque variando ea quae sensus attigerit; et si quid aUud<br />
commendatum et repositum est, quod nondum absorbuit et<br />
sepelivit oblivio. Ibi quando sum, posco ut proferatur quid-<br />
quid volo, et quaedam statim prodeunt; quaedam requimntur<br />
diutius, et tanquam de abstrusioribus quibusdam receptaculis<br />
eruuntur; quaedam catervatim se proruunt*, et dum aliud<br />
petitur et quaeritur, prosiliunt in medium quasi dicentia, Ne<br />
forte nos sumus ? Et abigo ea manu cordis a facie recorda-<br />
tionis meae, donec enubiletur quod* volo, atque in conspectum<br />
prodeat ex abditis. Alia faciliter atque imperturbata serie,<br />
sicut poscuntur suggeruntur; et cedunt praecedentia con-<br />
sequentibus; et cedendo conduntur, iterum cum voluero<br />
processura. Quod totum fit, cum aliquid narro memoriter.<br />
: ;
174 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
13. Ibi sunt omnia distincte generatimque servata, quas<br />
suo quaeque aditu ingesta sunt ; sicut lux atque omnes colores<br />
formteque coi^jDorum per oculos ; per aures autem omnia<br />
genera sonomm : omnesque odores per aditum narium ; om-<br />
nes sapores per oris aditum ; a sensu autem totius corporis,<br />
quid durum, quid molle, quid calidum frigidumve, lene aut<br />
asperum, grave seu leve, sive extrinsecus sive intrinsecus<br />
corpori. Hasc omnia recipit recolenda cum opus est et<br />
retractanda grandis memoria) recessus, et nescio qui secreti<br />
atque ineffabiles sinus ejus ; quse omnia suis quaeque foribus<br />
intrant ad eam, et reponuntur in ea. Nec ipsa tamen intrant,<br />
sed remm sensamm imagines illic prgesto sunt cogitationi<br />
reminiscenti eas. Quae quomodo fabricatae sint quis dicit,<br />
cum appareat quibus sensibus raptae sint interiusque recon-<br />
ditae? Nam et in tenebris atque in silentio dum habito, in<br />
memoria mea * profero, si volo, colores ; et discemo inter<br />
album et nigmm, et inter quos alios volo : nec incurmnt soni<br />
atque perturbant quod per oculos haustum considero, cum et<br />
ipsi ibi sint, et quasi seorsum repositi lateant. Nam et ipsos<br />
posco si placet, atque adsunt illico. Et quiescente Hngua ac<br />
silente gutture canto quantum volo ; imaginesque illae colorum<br />
quoe nihilominus ibi sunt, non se intei*ponunt neque<br />
intermmpunt, cum thesaums ahus retractatur qui influxit ab<br />
auribus. Ita caetera quae per sensus caeteros ingesta atque<br />
congesta sunt, recordor prout hbet : et auram Uhorum dis-<br />
cerno a viohs, nihil olfaciens; et mel defruto, lene aspero,<br />
nihil tunc gustando neque contrectando, sed reminiscendo<br />
antepono.<br />
14. Intus ha3C ago, in aula ingenti memoriae meae. Ibi<br />
enim mihi coehun et terra et mare praesto sunt, cum omnibus<br />
qua? in eis sentire potui, praeter illa quae oblitus sum. Ibi<br />
mihi et ipse occurro, mequc recolo, quid, quando, et ubi<br />
egerim, quoque modo cum agerem affectus fuerim. Ibi sunt<br />
omnia quae sive experta a me sive credita memini. Ex eadem<br />
copia etiam simiUtudines rerum vel expertamm, vel ex eis<br />
quas expertus sum creditamm, alias atque aUas et ipse<br />
contexo prgeteritis; atque ex his etiam futuras actiones et<br />
eventa et spes, et haec omnia mrsus quasi praesentia meditor.<br />
" Faciam hoc aut* illud," dico apud me in ipso ingenti sinu<br />
animi mei pleno tot et tantamm rerum imaginibus ; " et hoc<br />
I
CONFESSIONUM LIBER X. 175<br />
:iut illud sequetur." '* O si esset Iioc aut illud !" " Avertat<br />
Deus hoc aut illud !" Dico apud me ista : et cum dico,<br />
pra^sto sunt imagines omnium quae dico ex eodem thesauro<br />
memoria', nec omnino aliquid eorum dicerem si defuissent.<br />
15. Magna ista vis cst memoria?, magna nimis, Deus meus,<br />
penetrale amplum et infinitum. Quis ad fundum ejus perv^enit?<br />
Et vis est ha3C animi mei, atque ad meam naturam pertinet<br />
nec ego ipse capio totum quod sum. Ergo animus ad<br />
habendum seipsum angustus est. Et ubi sit, quod sui non<br />
capit* ? Numquid extra ipsum ac non in ipso ? Quomodo ergo<br />
non capit ? Multa mihi super hoc oboritur admiratio, stupor<br />
apprehendit me. Et eunt homines admirari alta montium, et<br />
ingentes fluctus maris, et latissimos lapsus fluminum, et<br />
Oceani ambitum, et gyros siderum, et relinquunt seipsos ;<br />
nec mirantur, quod haec omnia cum dicerem, non ea videbam<br />
oculis, nec tamen dicerem nisi niontes et fluctus et flumina et<br />
sidera quae vidi, et Oceanum quem credidi, intus in memoria<br />
mea viderem spatiis tam ingentibus quasi foris viderem : nec<br />
ea tamen videndo absorbui quando vidi oculis; nec ipsa sunt<br />
apud me, sed imagines eorum. Et novi quid ex quo sensu<br />
corporis impressum sit mihi.<br />
16. Sed non ea sola gestat immensa ista capacitas memoriae ix.<br />
meaj. Hic sunt et illa omnia qua3 de doctrinis liberalibus ^.^^?^°".<br />
* , nadiscipercepta<br />
nondum excidemnt, quasi remota interiore loco, non piinaloco<br />
* ; nec. eorum imagines, sed res ipsas gero. Nam quid ^^^'<br />
sit litteratura, quid peritia disputandi, quot genera quaestio-<br />
num, quidquid horum scio sic hic* est in memoria mea, ut<br />
non retenta imagine rem foris reliquerim, aut sonuerit et<br />
praiterierit, sicut vox impressa per aures vestigio quo reco-<br />
leretur*, quasi sonaret cum jam non sonaret; aut sicut odor<br />
dum transit et evauescit in ventos, olfactum aflicit, unde<br />
trajicit in memoriam imaginem sui quam reminiscendo repe-<br />
tamus; aut sicut cibus qui certe in ventre jam non sapit, et<br />
tamen in memoria quasi sapit ; aut sicut aliquid quod corpore<br />
tangendo sentitur, quod etiam separatuui a nobis imaginatur<br />
memoria. Ista3 quippe res non intromittuntur ad eam, sed<br />
earum soloe imagines mira celeritate capimitur, et miris tanquam<br />
cellis reponimtiu', et mirabiliter recordando proferuntur.<br />
17. At vero cum audio tria genera esse quaestionum, an sit, X.<br />
quid sit, quale sit; sonorum quidem quibus ha)c verba con-^'^^'".<br />
;
176 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
memo- fecta sunt imagines teneo, et eos per aiiras* cum strepitu<br />
riamRon . . •<br />
introducuntur<br />
t» • -it<br />
trausisse ac jam non esse scio. Res vero ipsas quiE illis<br />
significantur sonis neque ullo sensu corporis attigi, neque<br />
sus, sed uspiam vidi praeter animum meum, et in memoria recondidi<br />
abdUiore ^^^ imagines earum, sed ipsas ;<br />
quae unde ad me intraverint,<br />
sinu eru- dicant si possunt*. Nam percurro januas omnes camis meae,<br />
nec invenio qua earum ingressae sint. Quippe oculi dicunt<br />
Si coloratae sunt, nos eas nuntiavimus. Aures dicunt: Si<br />
sonuerunt, a nobis indicatae sunt. Nares dicunt : Si oluerunt,<br />
per nos transiemnt. Dicit etiam sensus gustandi : Si sapor<br />
non est, nihil me interroges. Tactus dicit : Si corpidentum<br />
non est, non contrectavi ; si non contrectavi, non indicavi.<br />
Unde et qua hoec intravemnt in memoriam meam.? Nescio<br />
quomodo ; nam cum ea didici non credidi alieno cordi, sed in<br />
meo recognovi, et vera esse approbavi, et commendavi ei,<br />
tanquam reponens unde profeiTem cum vellem. Ibi ergo<br />
erant et antequam ea didicissem, sed in memoria non erant.<br />
Ubi ergo, aut quare cum dicerentur agnovi, et dixi : Ita est,<br />
verum est; nisi quia jam erant in memoria, sed tam remota<br />
et retmsa quasi in caveis abditioribus, ut nisi admonente<br />
aliquo emerentur, ea fortasse cogitare non possem ?<br />
XI. 18. Quocirca invenimus nihil esse aliud discere ista, quo-<br />
Quid sit , . . . ......<br />
discere. ^^ ^^^^ P^^ sensus haurimus imagmes, sed sme imagmibus<br />
sicuti sunt per seipsa intus cemimus ; nisi ea quse passim<br />
atque indisposite memoria continebat, cogitando quasi coUigere,<br />
atque animadvertendo curare, ut tanquam ad manum<br />
posita in ipsa memoria, ubi sparsa prius et neglecta latitabant,<br />
jam familiari intentioni facile occurrant. Et quam multa<br />
hujusmodi gestat memoria mea qua3 jam inventa sunt, et<br />
sicut dixi, quasi ad manum posita, quas didicisse et nosse<br />
dicimur ! Quae si modestis tempomm intervallis recolere<br />
desivero, ita rursus demerguntur, et quasi in remotiora pene-<br />
tralia dilabuntur, ut denuo velut nova excogitanda sint indidem<br />
iterum* (neque enim est alia regio eorum), et cogenda<br />
rursus ut sciri possint, id est velut ex quadam dispersione<br />
coUigenda, unde dictum est cogitare. Nam cogo et cogito,<br />
sic est ut ago et agito, facio et factito. Vemmtamen sibi<br />
animus hoc verbum proprie vindicavit, ut non quod aUbi, sed<br />
quod in animo colligitur, id est cogitur, cogitari proprie jam<br />
dicatur.<br />
:
CONFESSIONUM LIBER X. 177<br />
19. Item continet memoria numerorum dimensionumque XIT.<br />
rationes et leges innumerabiles, quaium nullam corporis sen- ^Maihesus<br />
impressit : quia nec ipsae coloratae sunt, aut sonant, aut matica-<br />
olent, aut gustatae, aut contrectataB sunt. Audivi sonos ver- moria.<br />
borum quibus signiiicantur cum de his disseritur; sed illi alii,<br />
istae autem aliae sunt: nam illi aliter Graece, aliter Latine<br />
sonant; istae vero nec Graecae nec Latinae sunt, nec aliud<br />
eloquiorum genus. Vidi lineas fabronim, vel etiam tenuissi-<br />
mas, sicut filum araneae ; sed illae aliae sunt, non sunt imagines<br />
earum quas mihi nuntiavit camis oculus : novit eas quisquis<br />
sine ulla cogitatione qualiscumque coi-poris intus agnovit eas.<br />
Sensi etiam numeros omnibus corporis sensibus quos numeramus;<br />
sed ilH alii sunt quibus numeramus, nec imagines<br />
istorum sunt, et ideo valde sunt. Rideat me ista dicentem<br />
qui non eos videt, et ego doleam ridentem me.<br />
20. Haec omnia memoria teneo, et quomodo ea didicerim XIII.<br />
memoria teneo. Multa etiam quae adversus haec falsissime ^^^^°^<br />
disputantur audivi, et memoria teneo: quae tametsi falsa sunt,minisse<br />
tamen ea meminisse me non est falsum; et discrevisse me„"i'niT^'<br />
inter illa vera et haec falsa quae contradicuntiu:, et hoc memini; '""s.<br />
aliterque nunc video discemere me ista, ahter autem memini<br />
saepe me discrevisse cum ea saepe cogitarem. Ergo et intel-<br />
lexisse me saepius ista memini; et quod nunc discemo et<br />
intelligo, recondo in memoria, ut postea me nunc intellexisse<br />
meminerim. Ergo et meminisse me memini; sicut postea<br />
quod haec reminisci nunc potui si recordabor, utique per vim<br />
memoriae recordabor.<br />
21. Affectiones quoque animi mei eadem memoria continet: xiv.<br />
non illo modo quo eas habet ipse animus cum patitur eas; sed9"*^"^°'<br />
T . , . . tio meaho<br />
multum diverso, sicut sese habet vis memoriie. Nam etmoria<br />
laetatum me fuisse reminiscor non laetus, et tristitiam meam ^^mmet<br />
. . anectus<br />
praeteritam recordor non tristis, et me aliquando timuisse animi.<br />
recolo sine timore, et pristinae cupiditatis sine cupiditate sum no^^la^ti<br />
memor ; aUquando et e contrario tristitiam meam transactam quomo-<br />
laetus reminiscor, et tristis laetitiam. Quod mirandum non estjamur.*<br />
de corpore : aliud enim animus, ahud corpus. Itaque si prae-<br />
teritum dolorem corporis gaudens memini, non ita mirum est.<br />
Hic vero cum animus sit etiam ipsa memoria: nam et cum<br />
mandamus aliquid ut memoriter habeatur, dicimus, " Vide ut<br />
ilhid in animo habeas ;" et cum oblivisciram*, dicimus, *^ Non<br />
N
178 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
fuit in animo;" et, '' Elapsum est animo;" ipsam memoriam<br />
vocantes animum : cum ergo ita sit, quid est hoc quod cum<br />
tristitiam meam praeteritam la^tus memini, animus habet laeti-<br />
tiam, et memoria tristitiam ;<br />
la^tusque est animus ex eo quod<br />
inest ei la^titia, memoria vero ex eo quod inest ei tristitia,<br />
tristis non est ? Niun forte non pertinet ad animum ? Quis<br />
hoc dixerit ? Nimirum ergo memoria quasi venter est animi,<br />
laetitia vero atque tristitia quasi cibus dulcis et amarus : cum<br />
memorije commendantur quasi trajecta in ventrem recondi<br />
illic possunt, sapere non possmit. Ridiculum est hiec ilHs<br />
simiha putare, nec tamen sunt omnimodo dissimilia.<br />
22. Sed ecce de memoria profero, cum dico quatuor esse<br />
perturbationes animi; cupiditatem, Itetitiam, metum, tristi-<br />
tiam: et quidquid de his disputare potuero, dividendo singula<br />
per species sui cujusque generis et defmiendo ; ibi invenio quid<br />
dicam, atque inde profero : nec tamen ulla earum perturbatione<br />
perturbor, cum eas reminiscendo commemoro ; et antequam<br />
recolerentur a me et retractarentur, ibi erant ; propterea inde<br />
per recordationem potuere depromi. Forte ergo, sicut de<br />
ventre cibus ruminando, sic ista de memoria recordando<br />
profemntur. Cur igitur in ore cogitationis non sentitur a<br />
disputante, hoc est a reminiscente, la^titise dulcedo vel ama-<br />
ritudo moestitiae ? An in hoc dissimile est, quod non undique<br />
simile est ? Quis enim talia volens loqueretur, si quoties tris-<br />
titiam metumve nominamus, toties moerere vel timere cogeremur<br />
? Et tamen non ea loqueremur, nisi in memoria nostra<br />
non tantum sonos nominum secundum imagines impressas<br />
c sensibus corporis* ; sed etiam rerum ipsarum notiones inveni-<br />
remus, quas nulla janua carnis accepimus, sed eas ipse animus<br />
per experientiam passionum suarum sentiens memoria) com-<br />
mendavit, aut ipsa sibi haec etiam non commendata retinuit.<br />
XV. 23. Sed utrum per imagines, an non, quis facile dixerit ?<br />
^^'^ ^_ Nomino quippe lapidem, nomino solem, cum res ipsse non<br />
sunt rne- adsunt sensibus meis; in memoria sane mca prsesto sunt imaminimus.gines<br />
earum. Nomino dolorem coq^oris, nec mihi adest dum<br />
nihil dolet ; nisi tamen adesset imago ejus in memoria mea,<br />
nescirem quid dicerem, nec eum in disputando a voluptate<br />
discemerem. Nomino salutem corporis cum salvus sum cor-<br />
pore : adest mihi quidem res ipsa ; verumtamen nisi et imago<br />
ejus inesset in memoria mea^ nullo modo recordarer quid
CONFESSIONUM LIBER X. 179<br />
hujus nominis significaret sonus. Nec aogrotantes agnoscerent<br />
salute nominata quid esset dictum ; nisi cadem imago vi memoriai<br />
teneretiu:, quamvis ipsa res abesset a corpore. Nomino<br />
numeros quibus numeramus, en adsunt in memoria mea non<br />
imagines eorum, sed ipsi. Nomino imaginem solis, et haec<br />
adest in memoria mea : neque enim imaginem imaginis ejus,<br />
sed ipsam recolo ; ipsa mihi reminiscenti praesto est. Nomino<br />
memoriam, et agnosco quod nomino. Et ubi agnosco, nisi in<br />
ipsa memoria ? Num et ipsa per imaginem suam sibi adest, ac<br />
non per seipsam ?<br />
24. Quid, cum oblivionem nomino, atque itidem agnosco xvi.<br />
quod nomino ? unde affnoscerem nisi meminissem ? Non ^^ oJ)li-<br />
^ *=•<br />
eumdem sonum nominis dico, sed rem quam significat; quammemoria<br />
. . vionis<br />
si oblitus essem; quid ille valeret sonus, agnoscere utique^^^*<br />
non valerem. Ergo cum memoriam memini, per seipsam sibi<br />
praisto est ipsa memoria: cum vero memini oblivionem, et<br />
memoria pra)sto est et oblivio ; memoria qua meminerim,<br />
oblivio quam meminerim. Sed quid est oblivio, nisi privatio<br />
memoriae ? Quomodo ergo adest ut eam meminerim, quando<br />
cum adest meminisse non possum ? At si quod meminimus<br />
memoria retinemus ; oblivionem autem nisi meminissemus,<br />
nequaquam possemus audito isto nomine, rem qua? illo signi-<br />
ficatur agnoscere ; memoria retinetur oblivio. Adest ergo ne<br />
obliviscamur, quae cum adest obliviscimur. An ex hoc intel-<br />
ligitur non per seipsam inesse memoriae cum eam meminimus,<br />
sed per imaginem suam ? quia si per seipsam prajsto esset<br />
oblivio, non ut meminissemus, sed ut oblivisceremur efficeret.<br />
Et hoc quis tandem indagabit ? quis comprehendet quomodo<br />
sit?<br />
25. Ego certe, Domine, laboro hic, et laboro in meipso^G^n 3^<br />
factus sum mihi terra difficultatis, et sudoris nimii. Neque "^-<br />
enim nunc scrutamur plagas coeli, aut siderum intervalla<br />
dimetimur*, vel terrae libramenta quajrimus: ego sum qui<br />
memini, ego animus. Non ita mirmn, si a me longe est<br />
quidquid ego non sum. Quid autem propinquius meipso<br />
mihi ? Et ecce memoriaj meae vis non comprehenditur a me,<br />
cum ipsum me non dicam prseter illam. Quid enim dicturus<br />
sum quando mihi certum est meminisse me oblivionem ? An<br />
dictunis sum non esse in memoria mea quod memini ? an<br />
dicturus sum ad hoc inesse oblivionem in memoria mea, ut<br />
N 2
180 S. AUGUSTTNI EPISCOPI<br />
non obliviscar? Utmmque absurdissimum est. Quid illud<br />
tertium? quo pacto dicam imaginem oblivionis teneri memo-<br />
ria mea, non ipsam oblivionem, cum eam memini ? Quo pacto<br />
et hoc dicam, quandoquidem cum imprimitur rei cujusque<br />
imago in memoria, prius necesse est ut adsit res ipsa unde<br />
illa imago possit imprimi ? Sic enim Carthaginis memini,<br />
sic omnium locorum quibus interfui, sic facies hominum quas<br />
vidi, et caeterorum sensuum nuntiata, sic ipsius corporis salu-<br />
tem sive dolorem. Cum praesto essent ista, cepit ab eis ima-<br />
gines memoria quas intuerer prsesentes, et retractarem animo<br />
cum illa et absentia reminiscerer. Si ergo per imaginem suam<br />
non per seipsam in memoria tenetur obUvio, ipsa utique aderat<br />
ut ejus imago caperetur. Cum autem adesset, quomodo imaginem<br />
suam in memoria conscribebat, quando id etiam quod<br />
jam notatum invenit, praesentia sua delet oblivio ? Et tamen<br />
quocumque modo, licet sit modus iste incomprehensibiHs et<br />
inexplicabiUs, etiam ipsam oblivionem meminisse me certus<br />
sum, qua id quod meminerimus obruitur.<br />
XVII. 26. Magna vis est memorise, nescio quid horrendum, Deus<br />
memo-<br />
^^^i^? profunda et infinita multipHcitas ; et hoc animus est,<br />
riae vis, et hoc ego ipse sum. Quid ergo sum, Deus meus ? quae<br />
projre-^ natura sum ? Varia, multimoda vita, et immensa vehementer.<br />
diendum Ecce in memoriae meae campis et antris et cavemis innumera-<br />
patur bihbus, atque innumerabihter plenis innumerabihum rerum<br />
Deus.<br />
generibus, sive per imagines, sicut omnium coi-porum ; sive<br />
per praesentiam, sicut artium ; sive per nescio quas notiones<br />
vel notationes, sicut affectionum animi, quas et cum animus<br />
non patitur, memoria tenet, cum in animo sit quidquid est in<br />
memoria: per haec omnia discurro et vohto; hac illac penetro<br />
etiam quantum possum, et finis nusquam ; tanta vis est memoriae,<br />
tanta vitae vis est in homine vivente mortaliter ! Quid<br />
igitur agam, tu vera mea vita Deus meus ?<br />
Transibo et hanc<br />
vim meam quae memoria vocatur, transibo eam ut pertendam<br />
ad te, dulce lumen. Quid dicis mihi ? Ecce ego ascendens<br />
per animum meum ad te qui desuper mihi manes. Transibo<br />
et istam vim meam, quae memoria vocatur, volens te attingere<br />
unde attingi potes, et inhaerere tibi unde inhaereri* tibi potest.<br />
Habent enim memoriam et pecora et aves; ahoquin non<br />
cubiUa nidosve repeterent, non aUa muUa quibus assuescunt,<br />
neque enim et assuescere valerent uUis rebus nisi per memo-
CONFESSIONUM LIBER X. 181<br />
riam. Transibo ergo et memoriam, ut attingam eum qui<br />
separavit me a quadrupedibus, et volatilibus cceU sapientiorem<br />
me fecit. Transibo et memoriara ; et ubi te inveniam, vere<br />
bona et secura suavitas } et ubi te inveniam ? Si praeter<br />
memoriam meam te invenio, immemor tui sum. Et quomodo<br />
jam inveniam te, si memor non sum tui ?<br />
27. Perdiderat enim mulier drachmam, et qua^sivit eam XVIII.<br />
cum lucema, et nisi memor ejus esset, non inveniret eam.y^j^i^g/<br />
Cum enim esset inventa, unde sciret utnim ipsa esset, siturea<br />
memor ejus non esset? Multa me memini perdita quaesisseexcidit,<br />
atque invenisse. Inde istud scio, quia cum quaererem aliquid"'^'."^^-<br />
eorum, et diceretur mihi, Num forte hoc est, num forte illud ? nereiur.<br />
tamdiu dicebam, Non est, donec id offerretur quod quacrebam.<br />
Cujus nisi memor essem, quidquid illud esset, etiam si mihi<br />
offerretur non invenirem, quia non agnoscerem. Et semper<br />
ita fit, cum aliquid perditum quserimus et invenimus. Verum-<br />
tamen si forte aliquid ab oculis perit, non a memoria, veluti<br />
corpus quodlibet visibile, tenetur intus imago ejus, et quaeri-<br />
tur donec reddatur aspectui*. Quod cum inventum fuerit, ex<br />
imagine qua? intus est recognoscitur. Nec invenisse nos<br />
dicimus quod perierat, si non agnoscimus; nec agnoscere<br />
possumus, si non meminimus : sed hoc perierat quidem oculis,<br />
memoria tenebatur.<br />
l-uc. 15,<br />
28. Quid cum ipsa memoria perdit aliquid, sicut fit cum xix.<br />
obliviscimur, et quaerimus ut recordemur ? Ubi tandem quae- Q"'? ?''<br />
.... ..-r^...,., ,.^ rerainisrimus,<br />
nisi m ipsa memoria ? Et ibi si aliud pro alio forte ci.<br />
offeratur, respuimus, donec illud occurrat quod quaerimus : et<br />
cum occuiTerit, dicimus, Hoc est; quod non diceremus nisi<br />
agnosceremus, nec agnosceremus nisi meminissemus. Certe<br />
ergo obliti fueramus. An * non totum exciderat, sed ex parte<br />
qua tenebatur pars alia quaerebatur ; quia sentiebat se memo-<br />
ria non simul volvere quod simul solebat, et quasi deti-uncata<br />
consuetudine claudicans, reddi quod deerat flagitabat ? Tanquam<br />
si homo notus sive conspiciatur oculis, sive cogitetur, et<br />
nomen ejus obliti requiramus, quidquid aliud occurrerit non<br />
connectitur: quia non cum illo cogitari consuevit, ideoque<br />
respuitur donec illud adsit, ubi simul assuefacta notitia non<br />
inaequaliter acquiescat. Et unde adest, nisi ex ipsa memoria?<br />
Nam et cum ab alio commoniti recognoscimus, inde adest.<br />
Non enim quasi novum credimus, sed recordantes approba-
182 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
mus hoc esse quod dictum est. Si autem penitus aboleatur<br />
ex animo, nec admoniti reminiscimur. Neque enim omnimodo<br />
adhuc obliti sumus, quod vel oblitos nos esse meminimus.<br />
Hoc ergo nec amissum qua^rere poterimus, quod<br />
omnino obliti fuerimus.<br />
XX. 29, Quomodo ergo te quaero, Domine? Cum enim teDeum<br />
Utbeali- -^ i<br />
tudinem mcum quocro, vitam beatam qusero. Quocram te ut vivat<br />
omnes anima mea. Vivit enim corpus meum de animamea, et vivit*<br />
tant, anima mea de te. Quomodo ergo qusero vitam beatam, quia<br />
oportet ^Q^ gg^ j-^jIj^ donec dicam, " Sat est," illic ubi oportet ut<br />
eam no- ^<br />
^ ' i<br />
verint. dicam? quomodo cam quBero ? Utrum per recordationem, tanquam<br />
eam oblitus sim, oblitumque me esse adhuc teneam; an<br />
per appetitum discendi incognitam, sive quam nunquam scierim,<br />
sive quam sic oblitus fuerim ut me nec oblitum esse memi-<br />
nerim? Nonne ipsa est beata vita quam omnes volunt*^, et<br />
omnino qui nolit nemo est? Ubi noverunt eam, quod sic<br />
vohmt eam ? Ubi viderunt, ut amarent eam ? Nimirum habemus<br />
eam nescio quomodo. Et est ahus quidam modus, quo<br />
quisque cum habet eam, tunc beatus est; et sunt qui spe<br />
beati sunt. Infeiiore modo isti habent eam, quam ilU qui jam<br />
re ipsa beati sunt; sed tamen mehores quam ilh qui nec re<br />
nec spe beati sunt. Qui tamen etiam ipsi nisi ahquo modo<br />
haberent eam, non ita vellent beati esse, quod eos velle<br />
certissimum est. Nescio quomodo noverunt eam, ideoque<br />
habent eam in nescio qua notitia, de qua satago utrum in<br />
memoria sit: quia si ibi est, jam beati fuimus aliquando;<br />
utrum singillatim omnes, an in illo homine qui primus peccavit,<br />
1 Cor. in quo et omnes mortui sumus, et de quo omnes cum miseria<br />
' ' nati sumus, non quaero nunc ; sed quaero utrum in memoria<br />
sit beata vita. Neque enim amaremus eam nisi nossemus<br />
Audimus nomen hoc, et omnes rem ipsam nos appetere<br />
fatemur ; non enim sono delectamur. Nam hoc cum Latine<br />
audit Gra3cus, non delectatur, quia ignorat quid dictum sit;<br />
nos autem delectamur, sicut etiam ille si Grajce hoc audierit<br />
quoniam res ipsa nec Graeca nec Latina est, cui adipiscenda?<br />
Graeci Latinique inhiant, caeterarumque hnguarum homines.<br />
Nota est igitur omnibus, qui una voce si interrogari possent,<br />
*l Scio quid velis, beatitudinem qua^- pauci volunt, sine quo non pervcnitur ad<br />
ris : si ergo vis esse beatus, esto inimacu- illud quod omnes volunt. Aug. in i's.<br />
latus. lUud enim omnes, hoc autem 118.^.1.<br />
;
CONFESSIONUM LIBER X. 183<br />
utrum beati esse vellent, sine uUa dubitatione, velle respon-<br />
(lerent. Quod non fieret, nisi res ipsa cujus hoc nomen est,<br />
eorum memoria teneretur.<br />
30. Numquid ita ut* meminit Carthaginem qui vidit? Non: XXI.<br />
vita enim beata non videtur oculis, quia non est corpus. (\q^^.<br />
Numquid sicut meminimus numeros } Non : hos enim qui moria<br />
habet in notitia, non adhuc quserit adipisci ; vitam vero beatam vitam<br />
habemus in notitia, ideoque amamus*, et tamen adipisci eamcontmet,<br />
vokimus ut beati simus. Numquid sicut meminimus eloquen-<br />
tiam? Non: quamvis enim* et hoc nomine audito recordentur<br />
ipsam rem qui etiam nondmn sunt eloquentes, multique esse<br />
cupiant, unde appavet eam esse in eorum notitia; tamen per<br />
corporis sensus ahos eloquentes animadverterunt et delectati<br />
sunt et hoc esse desiderant (quanquam nisi ex interiore<br />
notitia* non delectarentur, neque hoc esse vellent nisi de-<br />
lectarentur) ; beatam vero vitam nullo sensu corporis in aliis<br />
experimur. Numquid sicut meminimus gaudium? Fortasse<br />
ita. Nam gaudium meum etiam tristis memini, sicut vitam<br />
beatam miser: neque unquam corporis sensu gaudium meum<br />
vel vidi, vel audivi, vel odoratus sum, vel gustavi, vel tetigi<br />
sed expertus sum in animo meo quando laetatus sum, et adhajsit<br />
ejus notitia memoriaB mese, ut id reminisci valeam aliquando<br />
cum aspernatione, ahquando cum desiderio, pro eamm rerum<br />
diversitate de quibus me gavisum esse memini. Nam et de<br />
tm'pibus gaudio quodam perfusus sum, quod nunc recordans<br />
detestor atque exsecror ; aliquarido de bonis et honestis, quod<br />
desiderans recolo, tametsi forte non adsunt^ et ideo tristis<br />
gaudium pristinum recolo.<br />
31. Ubi ergo et quando expertus sum vitam meam bcatam<br />
ut recorder eam, et amem et desiderem ? Nec ego tantum, aut<br />
cum paucis, sed beati prorsus omnes csse volumus. Quod<br />
nisi certa notitia nossemus, non tam certa voluntate vellemus.<br />
Sed quid est hoc quid si quasratur a duobus, iitrum mihtare<br />
velint, fieri possit ut alter eorum velle se, alter nolle respon-<br />
deat: si autem ab eis qua^ratur, utrum esse beati velint,<br />
uterque se statim sine ulla dubitatione dicat optare; nec ob<br />
aliud velit ille militare, nec ob aliud iste nolit, nisi ut beati<br />
sint? Num* forte quoniam alius hinc, aUus inde gaudet<br />
ita se omnes beatos esse velle consonant, quemadmodum<br />
consonarent, si hoc interrogarentur, se velle gaudere, atque<br />
;
184 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
ipsum gaudium vitam beatam vocant ? Quod etsi alius hinc,<br />
alius illinc assequitur, unum est tamen quo pervenire omnes<br />
nituntur, ut gaudeant. Quoe quoniam res est quam se expertum<br />
non esse nemo potest dicere, propterea reperta in memoria<br />
recognoscitur, quando beata^ vita? nomen auditur.<br />
XXII. 32. Absit, Domine, absit a corde servi tui, qui confitetur<br />
^j^^^* tibi; al)sit ut quocumque gaudio gaudeam, beatum me putem.<br />
quae, et Est enim gaiidium quod 7ion datur inipiis, sed eis qui te<br />
j<br />
^^'<br />
gratis colunt, quorum gaudium tu ipse es. Et ipsa est beata<br />
22. vita gaudere ad te, de te, propter te; ipsa est, et non est<br />
altera^. Qui autem aliam putant esse, aliud sectantur gaudium,<br />
neque ipsum verum. Ab aliqua tamen imagine gaudii voluntas<br />
eomm non avertitur.<br />
XXIII. 33. Non ergo certum est quod omnes esse beati volunt,<br />
Item<br />
quoniam qui non de te gaudere volunt, quae sola vita beata<br />
quitur est, non utique vitam beatam volunt. An omnes hoc volunt."*<br />
be^.i'<br />
Sed quoniam caro concupiscit advcrsus spiritum, et spiritus<br />
vita, et adversus carnem ut non faciant quod vohint, cadunt in id<br />
Gai. 6,<br />
quod valent, eoque contenti sunt; quia illud quod non valent,<br />
^'- non tantum volunt, quantum sat est ut valeant^ Nam quaero<br />
ab omnibus utrum malint de veritate quam de falsitate gaudere<br />
: tam non dubitant dicere de veritate se malle, quam non<br />
dubitant dicere beatos esse se velle. Beata quippe vita est<br />
Joh. 14, gaudium de veritate. Hoc est enim gaudium de te qui veritas<br />
^' es. Deus illiiminatio mea, salus faciei me
CONFESSIONUM LIBER X. 185<br />
est in homiiiibus; nmhuleni, ambulent, fw eos tetiehrce com- Joh. 12,<br />
prehendant.<br />
34. Cur autem " veritas parit odium '," et inimicus eis factus<br />
est homo tuus verum pra^dicans, cum ametur beata vita, quae Joh. 8,<br />
non est nisi gaudium de veritate : nisi quia sic amatur veritas, ^^*<br />
ut quicumque aliud amant, hoc quod amant velint esse veri-<br />
tatem ; et quia falli nolunt, nolunt convinci quod falsi sint ?<br />
Itaque propter eam rem odemnt veritatem, quam pro veritate<br />
amant. Araant eam lucentem, oderunt eam redarguentem. .Toh. 5,<br />
Quia enim falli nolunt et fallere volunt, amant eam cum se *<br />
ipsa indicat, et oderunt eam cum eos ipsos indicat*. Inde<br />
retribuet eis, ut qui se ab ea manifestari nolunt, et eos nolentes<br />
manifestet, et eis ipsa non sit manifesta. Sic sic etiam, sic<br />
animus humanus, etiam sic csecus et languidus, turpis atque<br />
indecens latere vult; se autem ut lateat aliquid non vult.<br />
Contra illi redditiu* ut ipse non lateat veritatem, ipsum autem<br />
veritas lateat. Tamen etiam sic dum miser est, veris* mavult<br />
gaudere quam falsis. Beatus ergo erit, si nuUa interpellante<br />
molestia, de ipsa, per quam vera sunt omnia, sola veritate<br />
gaudebit.<br />
35. Ecce quantum spatiatus sum in memoria mea, quaerens XXIV.<br />
te, Domine, et non te inveni extra eam. Neque enim aliquid 5^[„J""<br />
de te inveni quod non meminissem ex quo didici te. Nam ex quodsua<br />
quo didici te, non sum oblitus tui. Ubi enim inveni veritatem, moria<br />
ibi inveni Deum meum ipsam veritatem'', quam, ex quo didici, ^^^us<br />
non sum obntus. Itaque ex quo te aidici, manes m memona habeat.<br />
mea, et illic te invenio, cum reminiscor tui et delector in te.<br />
Hae sunt sanctae deliciae meae, quas donasti mihi misericordia<br />
tua respiciens paupertatem meam.<br />
36. Sed ubi manes in memoria mea, Domine, ubi illic XXV.<br />
manes.? quale cubile fabricasti* tibi? quale sanctuarium* ^"^^*'<br />
. . . . . . . memoaedificasti<br />
tibi ? Tu dedisti hanc dignationem memorise meae riae gra-<br />
ut maneas in ea; sed in qua ejus parte maneas, hoc con- ^j^/y^,?^"<br />
sidero. Transcendi' enim partes ejus, quas habent et bestiae, ^eus.<br />
cum te recordarer, quia non ibi te inveniebam inter imagines<br />
rerum corporalium ; et veni ad partes ejus, ubi commendavi<br />
beatam vitam; illud enim, cui comes est, ^ Ter. Andr. i. 1, 40.<br />
et sine quo ea nemo dignus est, nemoque •' Sup. 1. iv. c. 12. 1. vii. c* 10.<br />
assequitur,rectescilicetvivere,nonitidem 1 Sup. c. 17.<br />
volunt. Aug. de Lib. Arb. 1. i. c. 14.
186 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
affectiones animi mei, nec* illic inveni te. Et intravi ad<br />
ipsius animi mei sedem, quae illi est in memoria mea,<br />
quoniam sui quoque meminit animus, nec ibi tu eras<br />
quia sicut non es imago corporalis, nec affectio viventis,<br />
qualis est cum la;tamur, contristamur*, cupimus, metuimus,<br />
meminimus, obliviscimur, et quidquid hujusmodi est; ita nec<br />
ijise animus es, quia Dominus Deus animi tu es, et commutantur<br />
haec omnia, tu autem incommutabilis manes super om-<br />
nia, et dignatus es habitare in memoria mea ex quo te didici.<br />
Et quid quaero quo loco ejus habites, quasi vero loca ibi sint?<br />
Habitas certe in ea, quoniam tui memini ex quo te didici, et<br />
in ea te invenio cum recordor te.<br />
XXVI. 37. Ubi ergo te inveni ut discerem te ? Neque enim jam<br />
Udi in- gj.g^g ^j^ memoria mea priusquam te discerem. Ubi erojo inveni<br />
venitiir ...<br />
Deus. te ut discerem te, nisi in te supra me ? Et nusquam locus, et<br />
recedimus, et accedimus", et nusquam locus. Veritas, ubique,<br />
prsesides omnibus consulentibus te, simulque respondes omni-<br />
bus etiam diversa consulentibus. Liquide tu respondes, sed<br />
non liquide omnes audiunt. Omnes unde volunt consukmt,<br />
sed non semper quod volunt audiunt. Optimus minister tuus<br />
est, qui non magis intuetur hoc a te audire quod ipse voluerit,<br />
sed potius hoc velle quod a te audierit.<br />
XXVir. 38. Sero te amavi, pulchritudo tam antiqua et tam nova 1<br />
Quoroo- ggj.Q iQ amavi ! Et ecce intus eras, et ego foris, et ibi te qua3do<br />
homi- . . ^ . . , ^ . . ,<br />
nemra-rebam; et in ista lormosa quae lecisti, deiormis irruebam".<br />
P^^* R^' Mecum eras, et tecum non eram. Ea me tenebant lon^e a te,<br />
pulchn- . .<br />
'<br />
, . .<br />
tudo. quae si in te non essent, non essent". Vocasti, et clamasti, et<br />
rupisti surditatem meam. Coruscasti, splenduisti, et fugasti<br />
caecitatem meam. Fragrasti*, et duxi spiritum, et anhelo<br />
tibi. Gustavi, et esurio, et sitio. Tetigisti me, et exarsi in<br />
pacem tuam.<br />
XXVIII 39. Cum inhaesero tibi ex omni me, nusquam erit mihi<br />
,,yjy^/'* dolor et labor; et viva erit vita mea, tota plena te. Nunc<br />
vitae. autem quoniam quem tu imples, sublevas eum ; quoniam tui<br />
plenus non sum, oneri mihi sum. Contendimt laetitiae meae<br />
flendae cum loetandis moeroribus; et ex qua parte stet victoria<br />
miserere mei. Contendunt mce-<br />
nescio. Hei mihi ! Domine,<br />
»» Sup. 1. vii. c. 10. p. 115. not. " Sup. 1. iv. §. 18. p. 55. not. x.<br />
p.<br />
o Ib. not. y. et vii. c. 14, 20.<br />
:
CONFESSIONUM LIBER X. 187<br />
rores mei mali cum gaudiis bonis, et ex qua parte stet victoria<br />
nescio. Ilei milii ! Domine, miserere mei. Hei mihi ! ecce<br />
vulnera mca non abscondo : medicus es, aeger sum ; misericors<br />
es, miser sum. Numquid non tentatio est vita humana sitperjoh 7,<br />
terrani f Quis velit molestias et difficultates ? Tolerari jubes ^*<br />
ea*, non amari. Nemo quod tolerat amat, etsi tolerare amat.<br />
Quamvis enim gaudeat se tolerare, mavult tamen non esse<br />
quod toleret. Prospera in adversis desidero, adversa in pros-<br />
peris timeo. Quis inter ha?c medius locus, ubi non sit humana,<br />
vita tentatio*? Va3 prosperitatibus saiculi, semel et iterum,<br />
a timore adversitatis, et a conaiptionc la)titia3 ! Va3 adver-<br />
sitatibus sajculi, semel et itenun et tertio, a desiderio pros-<br />
peritatis, et quia ipsa adversitas dura est, et ne frangat<br />
non tentatio est vita humana super<br />
tolerantiam * ! numquid<br />
terram sine ullo interstitio }<br />
40. Et tota spes mea non nisi in magna valde misericordia xxix.<br />
tua. Da quod jubes, et jube quod vis»'. Imperas nobis con-J"^^^°<br />
tinentiam. Et cum scirem, ait quidam, quia nemo potest esse iotdi.<br />
continens nisi Deus det : et hoc ipsum erat sapientice scire^J^^-^*<br />
cujus esset hoc donum. Per contincntiam*i quippe colligimur<br />
et redigimur in unum, a quo in multa defluximus. Minus<br />
enim te amat qui tecum aliquid amat quod non propter te<br />
amat \ O amor qui semper ardes et nunquam exstingueris !<br />
Charitas Deus meus, accende me. Continentiam jubes ; da<br />
quod jubes, et jube quod vis.<br />
41. Jubes certe ut contineam a concupiscentia camis, et xxx.<br />
Confite-<br />
P Quas mea verba Pelagius Roraae, credere felicitati terrenaj, et usque ad<br />
cum a quodam fratre et coepiscopo meo finem quaerere felicitatem.quai non habet<br />
fuissent eo praesente commemorata, ferre finem. Ut autem est continentia, felicinon<br />
potuit, et contradicens aliquanto tati mundi non credere : ita sustinentias<br />
commotius, pene cum eo qui illa comme- est, infelicitati mundi non cedere. Aug.<br />
moraverat liligavit. Aug. de dono Persev, Serm. 38. init.<br />
§. 53. > Non quo non sit amanda creatura ;<br />
*l Duo sunt, quai in hac vlta veluti sed fi ad Creatorem refertur ille amor,<br />
laboriosa nobis pr£ecipiuntur, continere non jam cupiditas, sed caritas erit. Tunc<br />
et sustinere. Jubemur enim continere enim pst cupiditas, cum propter seamatur<br />
ab his quai in hoc mundo dicuntur bona, creatura. Aug.de Trin.ix. $. 13. Habet<br />
et sustinere ea quaj in hoc mundo abun- igitur vir temperans in hujuscemodi rebus<br />
dant mala. llla continentia, ista susti- mortalibus et fluentibus, vitae regulam<br />
nentia vocatur. Duse virtutes quai mun- utroque testamento firmatam ; ut eorum<br />
dant animam, et capacem faciunt divini- nihil dihgat, nihil per se appetendum<br />
tatis. In frenandis libidinibus et coiir putet, sed ad vitaj hujus atque officiorum<br />
rendis voluptatibus, ne seducatquod male necessitatem quantum sat est usurpet,<br />
blanditur, et enervet quod prosperum utentis modestia, non amantis affectu.<br />
dicitur, continentia nobis opus cst: non Aug. de mor. Eccl. Cath. ^. 39.<br />
lur ut
188 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
habet ad concupiscentia oculorum, et ambitione sseculi'. Jussisti a con-<br />
cubitu; et de ipso conjugio melius aliquid monuisti quam contf^^^carnalis<br />
ccssisti. Et quoniam dedisti, factum est et antequam dispensator<br />
i' T Tn * sacramenti tui fierem. Sed adhuc vivunt in memoria mea, de<br />
1 J 0(1.2,<br />
16. qua multa locutus sum, talium rerum imagines, quas ibi* con-<br />
suetudo mea fixit ; et occursantur mihi vigilanti quidem carentes<br />
viribus, in somnis autem non solum usque ad delectationem,<br />
sed etiam usque ad consensionem factumque simillimum. Et<br />
tantum valet imaginis illusio in anima mea et in came mea,<br />
ut dormienti falsa visa persuadeant quod vigilanti vera non<br />
possunt Numquid tunc ego non sum, Domine Deus meus ?<br />
Et tamen tantum interest inter meipsum et meipsum ; intra<br />
momentum quo hinc ad soporem transeo, vel huc inde retranseo<br />
! Ubi est tunc ratio, quae talibus suggestionibus re-<br />
sistit vigilans ? Et si res ipsae ingerantur, inconcussa manet*.<br />
Numquid clauditur cum ocuhs ? numquid sopitur cum sensi-<br />
bus corporis ? Et unde saepe etiam in somnis resistimus,<br />
nostrique propositi memores, atque in eo castissime permanentes,<br />
nuUum talibus illecebris adhibemus assensum? Et<br />
tamen tantum interest, ut cum aUter accidit, evigilantes ad<br />
conscientiae requiem redeamus ;<br />
ipsaque distantia reperiamus<br />
nos non fecisse, quod tamen in nobis quoquo modo factum<br />
esse doleamus.<br />
42. Numquid non potens es* Deus omnipotens, sanare<br />
omnes languores animae meae, atque abundantiore gratia tua<br />
lascivos motus etiam mei soporis exstinguere? Augebis,<br />
Domine, magis magisque in me munera tua, ut anima mea<br />
sequatur me ad te, concupiscentiae visco expedita, ut non sit<br />
rebellis sibi, atque ut in somnis etiam, non solum non perpe-<br />
tret istas corruptelarum turpitudines per imagines aiiimales<br />
usque ad camis fluxum, sed ne consentiat quidem. Nam ut<br />
nihil tale vel tantillum libeat *, quantuhim possit nutu cohiberi,<br />
' Haec autem tria genera vitiorura, id monte constituto, ostenduntur omnia regest<br />
voiuptas carnis, et superbia, et curio- na hujus terrae, et promittuntur si adorasitas,<br />
omnia peccata concludunt. Quae verit: per curiositatem ; ubi de pinna<br />
mihi videntur a Johanne Apostolo enu- templi admonetur ut se deorsum mittat,<br />
merata. Per oculos enim maxime curio- tentandi gratia utrum ab Angelis suscisitas<br />
praevalet. Reliqua vero quo perti- piatur. Itaque posteaquam nuUo istorum<br />
neant, manifestum est. Et illa Dominici tentamento valere apud eum potuit inimihominis<br />
tentatio tripartita est : per cibum, cus, hoc de illo dicitur, ' Postquam comid<br />
est, per concupiscentiam carnis; ubi plevitomnem tentationemdiabolus.' Aug.<br />
suggeritur, ' Dic lapidibus istis ut panes in Ps, 8. v. fin.<br />
fiant :' per inanem jactantiam ; ubi, in
CONFESSIONUM LIBER X. 189<br />
etiam in casto donnientis afiectu, non tantum in hac vita, sed<br />
etiam in hac aetate, non magnum est omnipotenti, qui vales Eph. 3,<br />
facere supra qiiam petimus et intelligimus. Nunc tamen '<br />
in quid* adhuc sim in hoc genere mali mei, dixi Domino<br />
bono meo exsultans cum tremore in eo quod donasti mihi, et Ps. 2,<br />
lugens in eo quod inconsummatus sum, sperans* perfecturum<br />
te in me misericordias tuas usque ad pacem plenariam, quam<br />
tecum habebunt interiora et exteriora mea, cum ahsorpta ^ Cor.<br />
^ . . . . 15, 54.<br />
fuerit mors m victoriam,<br />
43. Est alia malitia diei, qua? utinam sufficiat ei. Reficimus XXXI.<br />
enim quotidianas ruinas corporis edendo etbibendo, priusquam gerit aj<br />
escas et ventrem destruas, cum occideris indigentiam meam*te»ta-<br />
. . f -1 -1 T ' 1 • ' • tiones<br />
satietate mirinca, et corruptibile lioc indueris incorruptione g,y{^,<br />
sempitenia. Nimc autem suavis est mihi necessitas, et ^ia*- 6,<br />
adversus istam suavitatem pugno ne capiar ; et quotidianura ^ ^^^ g<br />
bellum gero in jejuniis, ssepiu^ e;? servitutem redigens corpus^i^meum;<br />
et dolores mei voluptate pelluntur. Nam fames et^^-^^»<br />
sitis quidam dolores sunt ; urunt, et sicut febris, necant, nisi ib. 9,<br />
alimentorum medicina succurrat. Quse quoniam praesto est, ^^ex<br />
consolatione munerum tuorum, in quibus nostrae infirmitati<br />
terra et aqua et coelum serviunt, calamitas deliciae vocantur*.<br />
44. Hoc me docuisti, ut quemadmodum medicamenta, sic<br />
alimenta sumpturus accedam. Sed dum ad quietem satietatis<br />
ex indigentiae molestia transeo, in ipso transitu mihi insidia-<br />
tur laqueus concupiscentiae. Ipse enim transitus voluptas<br />
est, et non est alius qua transeatur quo * transire cogit neces-<br />
sitas. Et cum salus sit causa edendi et bibendi, adjungit se<br />
tanquam pedissequa periculosa jucunditas ; et plemmque<br />
prteire conatur, utejus causa fiat quod salutis causa me facere<br />
vel dico, vel volo. Nec idem modus utriusque est : nam quod<br />
saluti satis est, delectationi parum est. Et ssepe incertum<br />
fit utnim adhuc necessaria corporis cura subsidium petat,<br />
an vohiptaria cupiditatis fallacia ministerium suppetat. Ad<br />
hoc incertum hilarescit infelix anima, et in eo praeparat excusationis<br />
patrocinium, gaudens non apparere quid satis sit mode-<br />
rationi valetudinis, ut obtentu salutis obumbret negotium<br />
vohiptatis. His tentationibus quotidie conor resistere, et<br />
invoco dexteram tuam* et ad te refero aestus meos, quia<br />
consihum mihi de hac re nondum stat.<br />
45. Audio vocem jubentis Dei mei: Non graventur corda^^^--^»<br />
34«
—<br />
190 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
X)estra in crapula ei ehrietate. Ebrietas longe est a me;<br />
misereberis, ne appropinquet mihi. Crapula' autem nonnunquam<br />
subrepit servo tuo ; misereberis, ut longe fiat a me.<br />
Sap. 8, Nemo enim potest esse continens, nisi tu des. Multa nobis<br />
^^* orantibus tribuis; et quidquid boni antequam oraremus acce-<br />
Ecc.<br />
pimus, a te accepimus ; et ut hoc postea cognosceremus,<br />
antea* accepimus. Ebriosus nunquam fui, sed ebriosos a<br />
te factos sobrios ego novi. Ergo a te factum est ut hoc<br />
non essent qui nunquam fuerunt, a quo factum est ut hoc non<br />
semper essent qui fuerunt, a quo etiam factum est ut scirent<br />
i8,utrique a quo factum est. Audivi aham vocem tuam: Post<br />
30- concnpiscentias tuas non eas^ ct a voluntate tua avertere.<br />
1 Cor.8, Audivi et illam ex munere tuo quam multum amavi : Neque<br />
^si<br />
manducaverimus, ahundahimus ; neque si non ma^iducaverimus,<br />
deerit nohis. Hoc est dicere, Nec illa res me<br />
copiosum faciet, nec illa aeru^inosum. Audivi et alteram<br />
Phil. 4, ^9^ enim didici iii quihus suni sufficiens esse ; et ahmidarc<br />
11 ^s. jiovi, et penuriam pati novi. Omnia possum in eo qui me<br />
confortat. Ecce miles castromm coelestium, non pulvis quod<br />
Ps. 102<br />
nos* sumus. Sed memento, Domine, quia pulvis sumus, et de<br />
pulvere fecisti hominem ; et perierat, et inventus est. Nec<br />
14 ; et {\\q \yi se potuit, quia idem pulvis fuit, quem taha dicentem<br />
19. '<br />
9i%9^'^^<br />
' afilatu tuse inspirationis adamavi : Omnia possum, inquit, in<br />
9^^^^ '^^^ co7ifortat. Conforta me, ut possim. Da quod<br />
1 Cor. ijubes, et jube quod vis". Iste se accepisse confitetur, et quod<br />
30.31. gloriatur,in Domino gloriatur*. Audivi ahum rogantem ut<br />
Ecc. 23, accipiat : Aufer a me, inquit, concupiscentias ventris. Unde<br />
^' apparet, sancte Deus meus, te dare^ cum fit quod imperas<br />
fieri.<br />
Rom. ^^' Docuisti me, Pater bone, Omnia munda mundis ; sed<br />
14, 20. nialum esse homini qui per offensionem manducat ; et omnem<br />
4, 4.<br />
'<br />
t " Crapula, Nimia ciborum voluptas, pula, ut nunquam subrepat monacho<br />
apud S. Aug. Confess. x. 31. et Aelred. indigeries ; quia nihil sic contrarium est<br />
edit. P. Gibbon, p. 260, et 410. Vide<br />
Camusat. in Hist. crit. Diar. t. 2. Art.<br />
omni Christiano quomodo crapula, sicut<br />
ait Dominus noster, " videte ne graventur<br />
4. p. 54." Carpent. Suppl. Citat etiam corda vestra in crapula." Vers. Arab.<br />
Martin S. Benedicti Reg. c. 39. " de quod notat idera, in Luc. 21, 34. reddit<br />
mensura ciborum,' (" de mensura potus" ' cibi satietas.'<br />
in c. 40. seorsim agitur) ubi " crapula" " Deus igitur impossibilia non jubet,<br />
de cibo nimio capiendo usurpatur" quod sed jubendo monet et facere quod possis,<br />
si labor forte factus fuerit rnajor, in arbi- et petere quod non possis. Aug. de Nat.<br />
trio et potestate Abbatis erit, si expediat, et Grat, c. 43.<br />
aliquid augere, remota prae omnibus cra-<br />
:
CONFESSIONUM LIBER X. 191<br />
creaturam tiiam honam esse, 7iihilqiie abjicienduvi quod cum<br />
ijratiaruyn actionepercipitur ; et quia esca nos non commendat<br />
Deo; et ut nemo nos judicet in ciho aut in potii ; et ut qnii Cor.8,<br />
inanducat non manducantem non spernat ; et qui non man-^;<br />
ducat, manducantem 7ion judicet, Didici haec ; gratias tibi, 1 6.<br />
laudes tibi Deo meo, magistro meo, pulsatori aurium mearum, Rom.<br />
illustratori cordis mei: eripe me ab omni tentatione. Non<br />
ego immunditiam obsonii timeo, sed immunditiam cupiditatis.<br />
Scio Noe omne camis" genus quod cibo essetusuimanducareGen. 9,<br />
pennissum; Eliam cibo carnis refectum; Joannem mirabili^-^-<br />
abstinentia praeditum, animalibus, hoc est locustis, in escam 17^<br />
cedentibus non fuisse pollutum. Et scio Esau lenticulae con- Af at. 3,<br />
cupiscentia deceptum; et David propter aquae desiderium a/ „-<br />
seipso reprehensum; et Regem nostrum non de came, sed de3A.<br />
pane esse tentatum. Ideoque et populus in eremo, non quia '^J^^^'<br />
cames desideravit, sed quia escae desiderio adversus Dominum 17.'<br />
murmuravit, meruit improbari.<br />
g^'<br />
^^^^* ^*<br />
47. In his ergo tentationibus positus, certo quotidie adver- |,^u„<br />
sus concupiscentiam manducandi et bibendi: non enim est^'quod<br />
semel pra^cidere et ulterius non attingere decemam,<br />
sicut de concubitu potui. Itaque freni gutturis temperata<br />
relaxatione et constrictione tenendi simt. Et quis est, Do-<br />
mine, qui non rapiatur aliquantulum extra metas necessitatis }<br />
Quisquis est, magnus est; magnificet nomen tuum. Ego<br />
autem non sum, quia peccator homo sum. Sed et ego mag- Rom. 8,<br />
nifico nomen tuum; et interpellat te pro peccatis meis qui^ j<br />
ricit sccculum, numerans me inter infirma memhra corporisss.<br />
sui, quia et imperfectum ejus"^* riderunt oculi tui, et in lihro^^'^^-<br />
tuo 07nnes scrihentur. Ps.' 133,<br />
48. De illecebra odorum non satago nimis. Cum absunt, '^-<br />
XXXIT<br />
non requiro ; cum adsunt, non respuo, *<br />
paratus eis etiam ut se<br />
semper carere. Ita mihi videor; fortasse* fallor. Sunt enim^erit a
192 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
et ista^ plangendaB tenebrae, in quibus me latet facultas niea<br />
quse in me est: ut animus meus de viribus suis ipse se<br />
inten*ogans non facile sibi credendum existimet; quia et quod<br />
inest, plerumque occultum est, nisi experientia manifestetiu-y.<br />
Job7, l.Et nemo secums esse debet in ista vita, quae tota tentatio<br />
nominatur, utmm qui fieri potuit ex deteriore melior, non fiat<br />
etiam ex meliore deterior. Una spes, una fiducia, una firma<br />
promissio, misericordia tua.<br />
XXXIII 49. Voluptates aurium tenacius me implicaverant et subju-<br />
g^^veraut; sed resolvisti, et liberasti me. Nunc in sonis quos<br />
erirad<br />
volup- animant eloquia tua, cum suavi et artificiosa voce cantantur,<br />
auHum.<br />
^atcor, aliquantulum acquiesco; non quidem ut haeream, sed<br />
ut surgam cum volo. Attamen cum ipsis sententiis quibus<br />
vivunt, ut admittantur ad me, quaemnt in corde meo nonnullius<br />
dignitatis locum, et vix eis prgebeo congmentem. Aliquando<br />
enim plus mihi videor honoris eis tribuere quam decet, dum<br />
ipsis sanctis dictis religiosius et ardentius sentio moveri<br />
animos nostros in flammam pietatis, cum ita cantantur, quam<br />
si non ita cantarentur; et omnes affectus spiritus nostri<br />
pro suavi diversitate* habere proprios modos in voce atque<br />
cantu, quorum nescio qua occulta familiaritate excitentur.<br />
Sed delectatio carnis meae, cui mentem enervandam non<br />
oportet dari, ssepe me falHt, dum rationem sensus non ita<br />
comitatm: ut patienter sit posterior; sed tantum quia propter<br />
illam meruit admitti, etiam pra^currere ac ducere conatur.<br />
Ita in his pecco non sentiens, et postea sentio.<br />
50. Aliquando autem hanc ipsam fallaciam immoderatius<br />
cavens, en-o nimia severitate: sed vakle interdum, ut melos<br />
omne cantilenarum suavium quibus Davidicum Psalterium<br />
frequentatur, ab auribus meis removeri vehm, atque ipsius<br />
Ecclesiae ; tutiusque mihi videtur quod de Alexandrino episcopo<br />
Athanasio saepe mihi dictum commemini, qui tam mo-<br />
dico flexu vocis faciebat sonare lectorem psalmi, ut pronun-<br />
tianti vicinior esset quam canenti. Vemmtamen, cum remi-<br />
niscor lacrymas meas, quas fudi ad cantus Ecclesiae tuae in<br />
primordiis recuperatae fidei meae, et nunc ipso quod moveor*,<br />
non cantu, sed rebus quae cantantur, cum Hquida voce et<br />
y Occulta scilicet Dei dona non nisi ips
CONFESSIONUM LIBER X. 193<br />
conveinenlissima modulatione cantanlur, niagnam instituti<br />
hujus utilitatem rursus agnosco. Ita fluctuo inter periculum<br />
voluptatis et experimentum salubritatis ; magisque adducor,<br />
non quidem irretractabilem sententiam profcrens, cantandi<br />
consuetudinem approbare in Ecclesia; ut per oblectamenta<br />
aurium infirmior animus in affectum pietatis assurgat. Ta-<br />
men, cum mihi accidit ut me amplius cantus, quam res qua;<br />
canitur, moveat, poenaliter me peccare confiteor, et tunc mal-<br />
lem non audire cantantem. Ecce ubi sum ; flete mecum, et<br />
pro me flete, qui aliquid boni vobiscum intus agitis unde<br />
facta procedunt. Nam qui non agitis, non vos haec movent.<br />
Tu autem, Domine Deus meus, exaudi ; respice, et vide *, et<br />
miserere^et saim rne, in cujus oculis mihi qucBstio factus sum,Ps.6, 3.<br />
et ipse est languor meus. jq*<br />
51. Restat voluptas oculorum istorum camis meae, de quaxxxiv<br />
loquor* confessiones quas audiant aures templi tui, aures^^^®<br />
fraterna? ac pia3, ut concludamus tentationes concupiscentiae oculo-<br />
camis, quee me adhuc pulsant ingemiscentem, et habitaculum ^"J|).^g<br />
meum^ quod de coelo est, superindui cupientem. Pulchras 2 Coi<br />
formas et varias, nitidos et amoenos colores amant oculi. Non ^' ^*<br />
teneant ha;c animam meam : teneat eam Deus qui fecit ha3C, Gen. l,<br />
hona quidem valde ; sed ipse est bonum meum, non haec. Et*^^*<br />
tangunt me vigilantem totis diebus, nec requies ab eis datur<br />
mihi, sicut datur a vocibus canoris, aliquando ab omnibus, in<br />
silentio. Ipsa enim regina colorum lux ista, perfundens<br />
cuncta quoe cemimus, ubiubi per diem fuero, multimodo<br />
allapsu blanditur mihi aliud agenti, et eam non advertcnti.<br />
Insinuat autem se ita vehementer, ut si repente subtrahatur,<br />
cum desiderio requiratur : et si diu absit, contristat animum *.<br />
52. O lux quam videbat Tobias, cum clausis oculis istisTob. 4,<br />
fdium docebat vitoe viam, et ei praeibat pede charitatis nusquam<br />
eiTans. Aut quam videbat Isaac proegravatis et opertis<br />
senectute carneis luminibus, cum filios non agnoscendo bene-<br />
dicere, sed benedicendo agnoscere memit. Aut quam videbatGen.27.<br />
Jacob, cum et ipse proe grandi a:tate captus oculis, in filiis<br />
praesignata futuri populi genera luminoso corde radiavit ; et<br />
nepotibus suis ex Joseph divexas mjstice manus, non sicut<br />
pater eomm foris comgebat, sed sicut ipse intus discemebat,Gen.48.<br />
imposuit. Ipsa est lux, una est*, et unum omnes qui vident"^^'<br />
et amant eam. At ista corporalis de qua loquebar, illecebrosa<br />
o<br />
.<br />
'<br />
"
194 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
ac periculosa dulcedine condit vitam sgeculi caecis amatoiibus.<br />
Qui autem et de ipsa laudare te norunt, " Deus^ creator om-<br />
nium," assumunt eam in hymno tuo, non absumuntur ab ea in<br />
somno suo: sic esse cupio. Resisto seductionibus oculorum, ne<br />
implicentur pedes mei, quibus ingredior viam tuam ;<br />
et erigo<br />
j'^'^"^. ad te invisibiles oculos, ut tu evellas de laqueo pedes meos.<br />
Tu subinde evellis eos, nam illaqueantur. Tu non cessas<br />
evellere, ego autem crebro haereo in ubique sparsis insidiis<br />
Ps. 120, quoniam non dormies, neque dormitahis, qui custodis Israel.<br />
53. Quam innumerabiHa, variis artibus et opificiis, in vesti-<br />
bus, calceamentis, vasis, et cujuscemodi fabricationibus*,<br />
picturis etiam, diversisque figmentis, atque his usum necessa-<br />
rium atque moderatum et piam significationem longe transgre-<br />
dientibus, addiderunt homines ad illecebras oculorum ; foras<br />
sequentes quod faciunt, intus reUnquentes a quo facti sunt, et<br />
exterminantes quod facti sunt! At ego, Deus meus, et decus<br />
meum, etiam hinc tibi dico hymnum, et sacrifico laudem<br />
sacrificatori meo*; quoniam pulchra trajecta per animas in<br />
manus artificiosas *, ab illa pulchritudine veniunt, quae super<br />
animas est, cui suspirat anima mea die ac nocte. Sed<br />
pulchritudinum exteriomm operatores et sectatores inde trahunt<br />
approbandi modum, non autem inde trahunt utendi^ modum.<br />
Ps. 58, Et ibi est, et non vident eum *^, ut non eant longius, qX fortitu-<br />
dinem suam ad te custodiant, nec eam spargant in deUciosas<br />
lassitudines. Ego autem ha)C loquens atque discemens etiam<br />
istis pulchris gressum innecto ; sed tu evelUs, Domine, evellis<br />
Ps.25,3.tu, quoniam misericordia tua ante oculos meos est. Nam * ego<br />
capior miserabiUter, et tu evelhs misericorditer ; aliquando<br />
non sentientem, quia suspensius incideram ; aliquando cum<br />
dolore, quia jam inhaeseram.<br />
XXXV. 54. Huc accedit aha fonna tentationis multipHcius peri-<br />
j^j^jjgj gj<br />
culosa. Pra)ter* enim concupiscentiam camis, quoe incst in<br />
secun- delectatione omnium sensuum et voluptatum, cui servientes<br />
tationi.s<br />
depereunt qui longe se faciunt a te, inest animse per<br />
* Carmen Ambrosii quod initio noctis fulgentia lucis tuae. Sed umbra, dum<br />
cantare soliti sunt. Vid. sup. 1. ix. §.32. amatur,languidiorem facitoculum animi,<br />
* Inf. 1. xi. c. 5. et invalidiorem ad perferendum conspec-<br />
^ Vid. sup. ad c. 29. not. p. tum tuum. Propterea magis magisque<br />
= Tamquam enim dorsum ad te po- homo tenebratur, dum sectatur libentius,<br />
nentes, in carnali opere velut in umbra quidquid infirmiorem tolerabilius excipit.<br />
sua defiguntur, et tamen etiam ibi quod Ex quo incipit non posse videre quod<br />
eos delectat, adhuc habent de circum- summe est. Aug, de lib. arb. I. i. $. 43.<br />
:
CONFESSIONUM LIBER X. 195<br />
cosdcm sensus corporis quaedam non se oblectandi in came, genus,<br />
sed experiendi per camem vana et curiosa cupiditas, nomine cmwsV<br />
cognitionis et scientia3 palliata. Qua) quoniam in appetitu ^aiis.<br />
nosccndi est, oculi autcm simt ad cognoscendum * in sensibus<br />
principes, concupiscentia oculorum eloquio divino appellata ' Joh.<br />
est. Ad oculos enim proprie videre pertinet. Utimur autem *<br />
hoc vcrbo etiam in cajteris sensibus, cum eos ad cognoscendum<br />
intendimus. Neque enim dicimus, Audi quid rutilet<br />
aut, olfac quam niteat; aut, gusta quam splendeat; aut, palpa<br />
quam fulgeat: videri enim dicuntur haec omnia. Dicimus<br />
autem non sohim, Vide quid luceat, quod soli oculi sentire<br />
possunt ; sed etiam, Vide quid sonet ; vide quid oleat ; vide<br />
quid sapiat; vide quam dumm sit. Ideoque generahs ex-<br />
perientia sensuum concupiscentia, sicut dictum est, oculorum<br />
vocatur ;<br />
quia videndi officium in quo primatum oculi tenent,<br />
etiam coBteri sensus sibi de similitudine usui*]3ant, cum aliquid<br />
cognitionis explorant.<br />
b6. Ex hoc autem evidentius discemitur quid voluptatis,<br />
quid curiositatis agatur per sensus : quod voluptas pulchra,<br />
canora, suavia, sapida, lenia sectatur; curiositas autem etiam<br />
his contraria tentandi causa, non ad subeundam molestiam,<br />
sed experiendi noscendique hbidine *. Quid enim voluptatis<br />
habet videre in laniato cadavere quod exhoiTeas; et tamen<br />
sicubi jaceat, concurrunt ut contristentur, ut palleant. Timent<br />
etiam ne in somnis hoc videant; quasi quisquam eos vigilantes<br />
videre coegerit, aut pulchritudinis ulla fama persuaserit. Ita<br />
et in caeteris sensibus, quai persequi longum est. Ex hoc<br />
morbo cupiditatis, in spectacuHs exhibentur quaeque miracula.<br />
Ilinc ad perscrutanda natura) (quae pra^ter nos est) operta<br />
proceditur*, qua? scire nihil prodest, et nihil aliud quam scire<br />
homines cupiunt''. Hinc etiam, si quid eodem perversai<br />
scientia3 finc per artes magicas quajritiu:. Hinc etiam in ipsa<br />
rehgione Deus tentatur, cum signa et prodigia flagitantur,<br />
non ad ahquam salutem, sed ad solam experientiam desi-<br />
derata.<br />
56. In hac tam immensa silva plena insidiarum et pericido-<br />
^ Si causze corporalium motionum quaiiimus, quis non videat quod de senoscendoe<br />
nobis essent, nullas magis cretis coeli et terrffi nos latet quanta<br />
nosse quam nostrae valeludinis debere- patientia sit nesciendum ? Aug. Enchir.<br />
mus. Cum vero eis ignoratis Medicos cap. 16.<br />
o 2<br />
;
196 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
rum, ccce multa* praeciderim et a meo corde dispulerim, sicuti<br />
donasti mc facere, Deus salutis meae ; attamcn quando audeo<br />
dicere, cum circumquaque quotidiEuiam vitam nostram tam<br />
multa hujus generis rerum circumstrepant ; quando' audeo<br />
dicere nulla re tali me intentum fieri ad spectandum, et vana<br />
cura capiendum ? Sane me jam theatra non rapiunt,nec curo<br />
nosse transitus siderum, nec anima mea unquam responsa<br />
qua^sivit umbrarum ; omnia sacrilega sacramenta detestor. A<br />
te, Domine Deus meus, cui humilem ^ famulatum ac simplicem<br />
debeo, quantis mecum suggestionum machinationibus agit<br />
inimicus, ut signum aUquod petam ! Sed obsecro te per Regem<br />
nostrum, et patriam Jerusalem simplicem, castam, ut quemadmodum<br />
a me longe est ista consensio, ita sit semper longe<br />
atque longius. Pro salute autem cujusquam cum te rogo,<br />
alius multum differens finis est intentionis meae ; et te facientem<br />
quod vis, das * mihi, et dabis libenter sequi.<br />
57. Verumtamen in quam multis minutissimis et contemptibilibus<br />
rebus curiositas quotidie nostra tentatur*; et quam<br />
saepe labamur, quis enumerat ? Quoties narrantes inania,<br />
primo quasi toleramus ne ofFendamus infirmos, deinde pau-<br />
currentem post leporem<br />
Caiiem latim libenter advertimus !<br />
jam non specto, cum in circo fit : at vero in agro, si casu<br />
transeam, avertit me fortassis et ab aUqua magna cogitatione,<br />
atque ad se convertit illa venatio ; non deviare cogens corpore<br />
jumenti, sed cordis inclinatione. Et nisi jam mihi demon-<br />
strata infirmitate mea, cito admoneas, aut ex ipsa visione per<br />
aliquam considerationem in te assurgere, aut totum contemnere<br />
atque transire, vanus hebesco. Quid cum me domi<br />
sedentem stellio muscas captans, vel aranea retibus suis<br />
irruentes implicans, soepe intentum facit? Num quia parva<br />
sunt animalia, ideo non res eadem geritur ? Pergo inde ad<br />
laudandum te, creatorem mirificum atque ordinatorem rerum<br />
omnium, sed non inde esse intentus incipio. Ahud est cito<br />
« Jam vero ut perseverent in eo quod severaturisDeipermissione vel provisione<br />
esse coeperunt, etiam pro se ipsis orant ac dispositionemiscentur ; quibus cadeniideles.<br />
Utile est quippe omnibus vel tibus ' territi cum timore et iremore' grapene<br />
omnibus propter humilitatem salu- diamur viam justam, donec ex hac ' vita,<br />
berrimam, ut quales futuri sint.scire non quastentatioestsuperterram/transeamus<br />
possint. Ad hoc dicitur, ' Qui videtur ad aliam, ubi jam non sit elaiio compri-<br />
stare, videat ne cadat.' Propter hujus menda, nec contra ejussuggestiones tentimoris<br />
utilitatem, ne regenerati et pie tationesque luctandum. Aug. Ep. 217.<br />
vivere incipientes, tamquam securi alta §. 14.<br />
sapiaraus,quidam non perseveraturi per-
CONFESSIONUM LIBER X. 197<br />
surgerc, aliud est non cadere. Et talibus vita mea plena est,<br />
et una spes mea niagna valde misericordia tua. Cum enim<br />
hujuscemodi rerum conceptaculum* fit cor nostrum, et portat<br />
copiosa3 vanitatis catervas, hinc et orationes nostraj saepe<br />
interrumpuntur atque turbantur, et ante conspectum tuum<br />
dum ad aures tuas vocem cordis intendimus, nescio unde<br />
irruentibus nugatoriis cogitationibus res tanta pra^ciditur.<br />
Numquid etiam hoc inter contemnenda deputabimus, aut<br />
aliquid nos reducet in spem, nisi tota misericordia tua*,<br />
quoniam ccepisti mutare nos ?<br />
58. Et tu scis quanta ex parte mutaveris, qui me primitus xxxvi<br />
sanas a libidine vindicandi me, ut projntius fias etiam cajteris i,ai,et ad<br />
omnihus iniqiiitatihus meis, et sanes omnes lanquores meos^ ^ertium<br />
et<br />
,.<br />
redimas<br />
,<br />
de corruptione vitam meam, et<br />
tfjntatio-<br />
.<br />
corones me in nis ge-<br />
miseratione et misericordia, et saties in honis desiderium ""-'',<br />
^<br />
^<br />
quocl est<br />
^<br />
meum ; quia* compressisti a timore tuo superbiam meam, super-<br />
et mansuefecisti jugo tuo cervicem meam. Et nunc porto p^\r.^<br />
illud, et lene est mihi, quoniam sic promisisti et fecisti ; 3—5.<br />
et vere sic erat, et nesciebam, quando id subire metuebam. iJjS^^'^^'<br />
59. Sed numquid, Domine, qiii solus sine typho dominaris,<br />
quia solus verus Dominus es qui non habes dominum ; num-<br />
quid hoc quoque tertium tentationis genus cessavit a me*,<br />
aut cessare in hac tota vita potest, timeri et amari velle ab<br />
hominibus, non propter aliud, sed ut inde sit gaudium, quod<br />
.'' non est gaudium* Misera vita est, et fceda jactantia. Hinc<br />
fit vel maxime non amare te, nec caste timere te. Ideoque<br />
tu superhis resistis, humilihus autem das gratiam ; et intonas<br />
i Pet.5,<br />
super ambitiones sddCvli,eicontremuntfu?idamenta montium. ^ q^^'<br />
Itaque nobis, quoniam propter quaedam humanaj societatis Ps.i7,8.<br />
officia necessarium est amari et timeri ab hominibus, instat<br />
adversarius vera? beatitudinis nostrse, ubique spargens in<br />
laqueis, " Euge, euge :" ut dum avide colligimus, incaute<br />
capiamur, et a veritate tua gaudium nostrum dcponamus,<br />
atque in hominum fallacia ponamus ; libeatque nos amari<br />
et timeri, non propter te, sed pro te ; atque isto modo sui<br />
similes factos secum habeat, non ad concordiam charitatis,<br />
sed ad consortium supplicii, qui statuit sedem suani ponere h. 14,<br />
in aquilone, ut te perversa et distorta via imitanti*, tenebrosi ^^—^^-<br />
frigidique servirent. Nos autem, Domine, pusillus grex tuus Luc. 12,<br />
ecce sumus ; tu nos posside. Praetende alas tuas, et fugiamus ^^*
198 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
sub eas. Gloria nostra tu esto ; propter tc amemur, et verbum<br />
tuum timeatur in nobis. Qui laudari vult ab hominibus<br />
vituperante te, non defendetur ab hominibus judicante te,<br />
Ps.io,3.nec eripietur damnante te. Cum autem non peccator lau-<br />
datiir in desideriis anivm suce^ nec qui iniqua geril hene-<br />
dicitur, sed laudatur homo propter ahquod donum quod<br />
dedisti ei, at ille plus gaudet sibi laudari se, quam ipsum<br />
donum habere unde huidatur, etiam iste te vituperante lauda-<br />
tur : et mehor jam ille qui laudavit, quam iste qui laudatus<br />
est. Ilh enim placuit in homine donum Dei ; huic amphus<br />
placuit donum hominis quam Dei.<br />
XXXVII 60. Tentamur his tentationibus quotidie, Domine ; sine<br />
vetur cessatione tentamur. Quotidiana /or;?«.r nostra est ^w//?«;/a<br />
jaudibus//;^^,^^^ Imperas nobis et in hoc genere continentiam : da<br />
nis. quod jubes, et jube quod vis. Tu nosti de hac re ad te<br />
l'rov. gemitum cordis mei, et flumina oculonun meorum. Neque<br />
enim facile colhgo quam sim ab ista peste mundatior, et<br />
Ps. 18, muUum timeo occulta mea, quae norunt ocuh tui, mei autem<br />
non. Est enim quahscumque in ahis generibus tentationum<br />
mihi facultas explorandi me ; in hoc pene nuUa est. Nam et<br />
a vohiptatibus camis, et a curiositate supervacanea cognoscendi,<br />
video quantum assecutus sim posse refrenare animum<br />
meum, cum eis rebus careo, vel voluntate, vel cum absunt*'.<br />
Tunc enim me interrogo, qaam magis minusve mihi molestum<br />
sit non habere. Divitise vero quae ob hoc expetuntur, ut alicui<br />
trium istarum cupiditatum, vel duabus earum, vel omnibus<br />
serviant, si persentiscere non potest animus utrum eas habens<br />
contemnat, possunt et dimitti ut se probet. Laude vero ut<br />
careamus, atque in eo experiamur quid possumus, numquid<br />
male vivendum est, et tam perdite atque immaniter, ut nemo<br />
nos noverit qui non detestetur ? Qua? major dementia dici<br />
aut cogitari potest } At si bonse vitee bonorumque operum<br />
comes et solet et debet esse laudatio, tam comitatum ejus,<br />
quam ipsam bonam vitam deseri non oportet. Non autem<br />
sentio sine quo esse aut aequo animo aut a?gre possim, nisi<br />
cum abfuerit.<br />
^ Honio qui prosperis rebus proficit, que cum adsunt nobis, putamus quod<br />
asperis quid profecerit discit. Cum enim non ea diligamus : sed cum abesse coemutabilium<br />
bonorum adest copia, non eis perint, invenimus qui simus. IIoc enim<br />
confidit : sed cum subtrahunlur, agnoscit sine araore nostro aderat, quod sine<br />
utrum eum non ceperint, Quia plerum- dolore discedit. Aug. de vera relig. c. 47.
CONFESSIONUM LIBER X. 199<br />
61. Quid igitur tibi in hoc genere tentationis, Domine,<br />
confiteor ? quid, nisi delectari me laudibus ; sed amplius<br />
ipsa veritate quam laudibus ? Nam si mihi proponatur utrum<br />
malim furens, aut in omnibus rebus errans, ab omnibus ho-<br />
minibus laudari ; an constans, et in veritate certissimus, ab<br />
omnibus vituperari; video quid eligam. Verumtamen nollem<br />
ut vel augeret mihi gaudium cujuslibet boni mei suffragatio<br />
oris alieni. Sed auget, fateor ; non solum, sed et vituperatio<br />
minuit. Et cum ista miseria mea perturbor, subintrat mihi<br />
excusatio, qusc qualis sit, tu scis, Deus ; nam me incertum<br />
facit. Quia enim nobis imperasti non tantum continentiam,<br />
id est, a quibus rebus amorem cohibeamus, vemm etiam<br />
justitiam, id est, quo eum conferamus, nec te tantum voluisti<br />
a nobis, verum etiam proximum diligi, saepe mihi videor de<br />
profectu aut spe proximi delectari, cum bene intelligentis<br />
laude delector ; et rm'sus ejus malo contristari, cum eum<br />
audio vituperare quod aut ignorat, aut bonum est. Nam<br />
et contristor aliquando laudibus meis, cum vel ea laudantur<br />
in me, in quibus ipse mihi displiceo ; vel etiam bona mmora<br />
et levia pluris aestimantur quam aestimanda sunt. Sed rursus,<br />
unde scio an propterea sic afficior, quia nolo de meipso a me<br />
dissentire laudatorem meum ; non quia illius utilitate moveor,<br />
sed quia eadem bona quoe mihi in me placent, jucundiora mihi<br />
sunt cum et alteri placent ? Quodammodo enim non ego laudor,<br />
cum de me sententia mea non laudatur; quandoquidem aut<br />
illa laudantur qua3 mihi displicent, aut illa amphus quse mihi<br />
minus placent. Ergone de hoc incertus sum mei ?<br />
62. Ecce in te, Veritas, video non me laudibus meis<br />
proptcr me, sed propter proximi utilitatem moveri oportere^.<br />
Et utnun ita sim* nescio. Minus mihi in hac re notus sum<br />
ipse quam tu*. Obsecro te, Deus meus, et meipsum mihi<br />
indica, ut confitear oraturis pro me fratribus meis quod in<br />
8 Laus enira humana non appeti a tibus nolo, abhorreo. detostor : dolori<br />
recte faciente, sed subsequi dtbet recte mihi est, non voluptati. Laudari aulem<br />
facientem ; ut ilii proficiant qui etiam a bene viventibus, si dicam nolo, menimitari<br />
possunt quod laudant, non ut hic tior : si dicam volo, timeo ne sim inaniputet<br />
aliquid sibi prodesse, quem laudant. tatis appetentior quam solidilatis. Ergo<br />
Aug. de Serm. Dom. in nionte.l.ii. c. 2. quid dicam ? Nec plene volo, nec plene<br />
Ille autem noyit, sub cujus oculis loquor, nolo. Non plene volo, ne in laude huimmo<br />
sub cujus oculis cogito, nou me mana pericliter : non plene nolo, ne<br />
tam delectari laudibus popularibus, quam ingrati sint quibus praedico. Aug. Serm.<br />
stimulari et angi quomodo vivant qui me 339. in die ordinat. suae, $. 1.<br />
laudant. Laudari autem a male viven-
200 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
me saucium comperero. Iteiiim me diligentius inteiTogem.<br />
Si utilitate proximi moveor in laudibus meis, cur minus<br />
moveor, si quisquam alius injuste vituperetur, quam si ego ?<br />
cur ea contumelia magis mordeor quae in me, quam quae in<br />
alium eadem iniquitate coram me jacitur ? An et hoc nescio ?<br />
Gal.6,3.Etiamne id restat ut ipse me seditcam, et verum non faciam<br />
coram te in corde et lingua mea ? Insaniam istam, Domine,<br />
Ps. I40,longe fac a me, ne oleum peccatoris mihi sit os meum ad<br />
Ps 108 '^'^P^^^O^f^^^^'^ caput meum. Egenus et pauper sum ego,<br />
22. et melior in occulto gemitu displicens mihi, et quaerens<br />
misericordiam tuam, donec reficiatur defectus meus, et per-<br />
ficiatur usque in pacem quam nescit arrogantis oculus.<br />
XXXVIII 63. Sermo autem ore procedens, et facta qua3 innotescunt<br />
^ominibus, habent tentationem periculosissimam ab amore<br />
tutipericulum<br />
a laudis, qui ad privatam quamdam excellentiam contrahit<br />
vana t ^ . *<br />
gloria. emendicata suiiragia ; tentat et cum a me m me arguitur,<br />
eo ipso quo arguitur; et saepe de ipso vanoe gloria? contemptu<br />
vanius gloriatur: ideoque non jam de ipso contemptu* glorioe<br />
gloriatur ; non enim eam contemnit, cum gloriatur.<br />
XXXIX 64. Intus etiam intus est aliud in eodem genere tentationis<br />
Amons jn^lum, quo inanescunt qui placent sibi de se, quamvis ahis<br />
viset vel non placeant*, vel disphceant, nec placere affectent caete-<br />
natura. ^-^ g^^ ^^l^- p]r^(>entes niultum tibi disphcent, non tantum<br />
de non bonis quasi bonis, verum etiam de bonis tuis quasi<br />
suis*^ ; aut etiam sicut de tuis, sed tanquam cx meritis suis<br />
aut etiam sicut ex tua gratia*, non tamen socialiter gau-<br />
dentes, sed aliis invidentes eam*. In his omnibus atque<br />
hujuscemodi pericuhs et laboribus, vides tremorem cordis<br />
mei ; sed et vuhiera mea magis subinde a te sanari, quam<br />
mihi non infligi sentio.<br />
XL. 65. Ubi non mecum ambulasti, Veritas, docens quid caveam<br />
^"euffi"<br />
et quid appetam, cum ad te referrem inferiora visa mea qua;<br />
teris re- potui, tcque consulercm ? Lustravi mundum foris sensu quo<br />
Deum<br />
potui, et attendi vitam corporis mei de me, sensusque ipsos<br />
investi- meos. Inde ingressus sum in recessus memoriae meae, multi-<br />
^^^' * pUces amplitudines plenas miris modis copiarum innume-<br />
h Qui autem vera pietate in Deum, unde jam potcst placeie, tnbuit nisi ejus<br />
quem diligit, credit et sperat, plus in- misericordia; cui timet displicere ; de his<br />
tenditin ea in quibussibi displicet, quam sanatis gratias agens, de illis sanandis<br />
in ea, si qua in illo sunt, quaj non tam preces fundens. Aug. de Civ. Dei, 1. v.<br />
ipsi quam veritati placent. Neque id, c. 20.<br />
;
CONFESSIONUM LIBER X. 201<br />
rabilium ; et consideravi, et expavi, et nihil eoriim discemere<br />
potui sine te, et nihil eorum esse te inveni. Nec ego ipse<br />
inventor qui peragravi omnia, ct distinguere et pro suis<br />
quajque dignitatibus a;stimare conatus sum, excipiens alia<br />
nuntiantibus sensibus, et interrogans alia mecum commixta<br />
sentiens, ipsosque nuntios dignoscens atque dinumerans,<br />
jamque in memoria)* latis opibus alia pertractans, alia recon-<br />
dens, aUa eruens. Nec ego ipse cum haic agerem, id est<br />
vis mea qua id agebam, nec ipsa eras tu, quia lux es tu permanens<br />
quam de omnibus consulebam an essent, quid essent,<br />
quanti pendenda essent: et audiebam docentem ac jubentem.<br />
Et saepe istud facio ; hoc me delectat, et ab actionibus neces-<br />
sitatis quantum relaxari possum, ad istam voluptatem refugio-<br />
Neque in his onmibus, quse percurro consulens te, invenio<br />
tutum locum animae mese nisi in te, quo colligantur sparsa<br />
mea', nec a te quidquam recedat ex me. Et aUquando in-<br />
tromittis me in affectum muUum inusitatum introrsus ad<br />
nescio quam dulcedinem, quae si perficiatur in me, nescio<br />
quid erit quod vita ista non erit. Sed recido in haec a?rumnosis<br />
ponderibus, et resorbeor soUtis, et teneor, et muUum<br />
fleo, sed muUmn teneor. Tantum consuetudinis sarcina de-<br />
gravat* ! Hic<br />
utrobique.<br />
esse valeo, nec volo; iUic volo, nec valeo; miser<br />
66. Ideoque consideravi languores peccatonun meorum in XLI.<br />
cupiditate tripUci; et dexteram tuam invocavi ad salutem | "Pj5.^<br />
meam. Vidi enim splendorem tuum corde saucio, et repercus- tas.<br />
sus dixi: " Quis iUuc potest ? Projectus sum afacie oculorumv&.20,<br />
iuorumr Tu es Veritas super omnia prsesidens: at ego per^^*<br />
avaritiam ^ meam non amittere te volui, sed volui tecum possi-<br />
dere mendacium ;<br />
sicut nemo vuU ita falsum dicere, ut nesciat<br />
ipse quid verum sit. Itaque amisi te, quia non dignaris cum<br />
mendacio possideri.<br />
67. Quem invenirem qui me reconciUaret tibi .? Ambien-<br />
Qua dum* mihi fiiit ad Angelos .?<br />
XLII.<br />
prece ? quibus sacramen- ,^^j j'^'<br />
tis ? Multi conantes ad te redire, neque per seipsos valentes, «nones<br />
sicut audio, tentaverunt haec, et iYiciderimt in desiderium Jed^undi<br />
adDeum<br />
* Jam diu occupata vixisti et deside- cet, quajre quem habeat authorem. Aug.<br />
riorum diversitate verberata portas plagas in Ps. 145. $. 5. Vide sup. 1. ix. $. 10.<br />
saucia, divisa per amores multos. Colh- et inf. 1. xi. c. 29.<br />
gere ad teipsam : quidquid tibi foris "pla- ^ Vid. sup.iii.c. 8. v. fin. p. 38. not. 1.
202 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
mediato- curiosamm visionum, et cligni habiti sunt illusionibus. Elati<br />
liciter ^^im te quasrebant doctrinae fastu, exerentes potius quam<br />
recurre- tundeutes pectora, et adduxemnt sibi per similitudinem cor-<br />
runt. ,. . . . , .<br />
Eph. 2<br />
^^^ ^^^ conspirantes et socias superbiae suae potestates aens<br />
2. kujus, a quibus per potentias magicas deciperentur, quajrentes<br />
2 Cor. mediatorem per quem purgarentur, et non erat. Diaholus<br />
'<br />
* enim erat transfigurajis se in Angelum lucis. Et* multura<br />
illexit superbam camem, quod caraeo corpore ipse non esset.<br />
Erant enim illi mortales et peccatores ; tu autem, Domine,<br />
cui reconciliari superbe quaerebant, immortalis et sine peccato.<br />
1 Tim. Mediator autem inter Deum et liomines, oportebat ut haberet<br />
' ' aliquid simile Deo, aUquid simile hominibus : ne in utroque<br />
hominibus simiUs, longe esset a Deo; aut in utroque Deo<br />
simihs, longe esset ab hominibus, atque ita mediator non<br />
esset. Fallax itaque ille mediator, quo per secreta judicia<br />
tua, superbia mereretur illudi, unum cum hominibus habet, id<br />
est peccatum; aliud videri vult habere cum Deo, ut quia<br />
tegitur, pro immortah se ostentet.<br />
camis mortalitate ' non<br />
Rom. 6, Sed quia stipendium peccati mors est, hoc habet commune<br />
cum hominibus, unde simul damnetur in mortem.<br />
XLIll. 68. Verax autem mediator quem secreta tua misericordia<br />
yg^"g^"^demonstrasti humilibus, et misisti ut ejus exemplo etiam<br />
media- ipsam discerent humiUtatem, mediator ille Dei et hominum<br />
liomo Christiis Jesus, inter mortales peccatores et immortalem<br />
justum appamit ; mortahs cum hominibus, justus cum Deo.<br />
Ut quoniam stipendium justitiae vita et pax est, per justitiam<br />
conjunctam Deo evacuaret mortem justiiicatomm impiomm*,<br />
quam cum illis voluit habere commimem. Hinc* demon-<br />
stratus est antiquis sanctis, ut ita ipsi per fidem futurse pas-<br />
sionis ejus, sicut nos per fidem praiterita), salvi iierent. Inquantum<br />
enim homo, intantum mediator "' ; inquantum autem<br />
Verbum, non medius, quia a^qualis Deo, et Deus apud Deum,<br />
et simul * unus Deus.<br />
Rom. 8, 69. Quomodo ° nos amasti, Pater bone, qui Filio tuo unico<br />
32.<br />
I Verus ille benignusque mediator, in Verbum; maxime quippe immortale, et<br />
ea se ostendit mortalitate mortalibus, maxime beatum, Verbum longe est a<br />
quam maligni fallacesque mediatores non mortalibus miseris ; sed mediator per<br />
habendo, se superbius extulerunt ; mise- quod homo. Aug. de Civ. Dei, 1. iii.<br />
risque hominibus adjutorium decepto- c. 15. Vide ad 1. vii. c. 18. p. 119.<br />
riuui, velut immortales mortalibus, pro- not. x.<br />
miserunt. Aug. de Civ. Dei, 1. x. c. 24. " Qui de pulvere horainem fecit, et<br />
•" Nec enim ob hoc mediator est quia animavit, pro isto figmento Unicum ad
CONFESSIONUM LIBER X. 203<br />
min pepcrcisti, scd pro nobls impiis tradidisli eum ! Quomodo rhil.2,6.<br />
nos amasti jDro quibus illc, 7ion rapinam arhitratus esse<br />
cBqualis tibi, factus est subditus usque ad rnortem crucis;<br />
unus illc in 7nortuis liber, potestatem liabens ponendi animam Ps. 87,<br />
suam, et potestatem habens iterum sumendi eam'' ; pro nobis ~ \^<br />
... -<br />
tibi victor et victima, et ideo victor quia victima; pro nobisiB.<br />
tibi sacerdos et sacrificium, et ideo sacerdos quia sacrificium<br />
faciens tibi nos de servis filios, de te nascendo, nobis servi-<br />
;<br />
. Joh. 10,<br />
endo ! Merito mihi spes valida in illo est, quod sanabis omnes Rom. 8,<br />
languores meos, per eum qui sedet ad dexteram tuam et te<br />
interpellat j)ro nobis; alioquin desperarem. Multi enim et<br />
magni sunt iidem languores mei, multi sunt et magni; sed<br />
amplior est medicina tua. Potuimus putare Verbum tuum<br />
remotum esse a conjunctione hominis, et desperare de nobis,<br />
nisi carojieret et habitaret in nobis.<br />
70. Conterritus peccatis meis et mole miseriae mese, agita- ^^.<br />
veram * corde meditatusque fueram fugam in sohtudinem ; sed<br />
j^l, |<br />
prohibuisti me, et confinuasti me, dicens: Ideo Christus pro 2 Cor.<br />
omnibus mortuus est, ut qui vivunt,jam non sibi vivant, sed^' ^^'<br />
ei qui pro ipsis mortuus est. Ecce, Domine, jacto in te<br />
curam meam ut vivam, et considerabo mirabilia de lege tua.Ps. 118,<br />
Tu scis imperitiam meam et infirmitatem meam: doce me, et ^^*<br />
sana me. IUe tuus Unicus in quo sunt omnes thesauri sapi- Col.2,3.<br />
eniicB et scientice abscondiii, redemit me sanguine suo. Non<br />
calumnientur mihi superbi: quoniam cogito pretium meum,<br />
et manduco, et bibo, et erogo ; et pauper cupio saturari ex<br />
eo, inter illos qui edunt et saturantur, et laudant Deum qui Ps. 21,<br />
requirunt eum.<br />
^^*<br />
mortem dedit, quantum nos amet quis nis peccati " inter peccatores solus " sine<br />
potest explicare ; quis potest saltem peccato?" Hic ergo " inter mortuos<br />
digne cogitare? Aug. Serm. 57. c, 13. liber,"qui " in potestate habebat ponere<br />
Porro, persuadendum erat homini quan- animam suam, et iterum sumere eam ; a<br />
tum nos dilexerit Deus, et quales dilex- quo eam nemo tollebat, sed eam ipse<br />
erit; quantum, ne desperaremus, quales, voluntate ponebat;" qui etiam carnem<br />
ne superbiremus. Id. de Trin. 1. iv. suam, tanquam solutum ab eis templum,<br />
c. 1. resuscitare poterat, cum volebat; quem<br />
o In his verbis maxirae persona Do- &c. Aug. In Ps. 87.§. 5. vid. sup. p. 167.<br />
mini apparet. Quis enim alius " inter not. x. ad 1. ix. $. 36.<br />
mortuos liber," nisi " in similitudine car-<br />
Hic ubi vitE praeteritae enarratioAem tatem ejus in fidei defensioneelevantibus,<br />
abrumpit Aug., haud inutile erit adpo- propter ea, quai nondum fidelis comminere,<br />
quid hajreticis responderit, auctori- serit. li vero praecipue fuerunt Dona-
204 S <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI CONF. LIB. X.<br />
tistae. His praeclare coram populo respondit.<br />
(Serm. 3. in Ps. 36. $. 19.) " Loquantur<br />
ergo adversus nos quidquid volunt:<br />
nos diligemus illos et nolentes.<br />
Novimus enim, Fratres, novimus linguas<br />
eorum : propter quas eis non irascamur,<br />
patienter ferte nobiscum. Vident enim<br />
in caussa se nihil habere, et linguas con-<br />
vertunt in nos ; et incipiunt de nobis dicere<br />
mala, multa quae sciunt, multa quae<br />
nesciunt. Quae sciunt, praeterita nostra<br />
sunt. Fuimus enim aliquando, sicut dicit<br />
Apostolus, " stulti et increduli, et ad omne<br />
opus bonum reprobi." In errore perverso<br />
desipientes et insanientes fuimus, non negamus<br />
; et quantum praeteritum nostrum<br />
non negamus, tanto magis Deum qui<br />
nobis ignovit, laudamus. Quid ergo hifi-<br />
retice dimittis caussam, et is ad horoinem 1<br />
Quid enim ego sum 1 Quid sum 1 Numquid<br />
Catholica ego sum t Numquid<br />
hereditas Christi diffusa per gentes ego<br />
sum 1 Sufficit mihi ut in ea sim. Vituperas<br />
mala mea praeterita, quid magnum<br />
facis ? Severior sum ego in mala mea<br />
quam tu : quod tu vituperasti, ego dam-<br />
nari. Utinam velles imitari, ut et error<br />
tuus fieret aliquando praeteritus. Ista<br />
sunt mala praeterita, quae noverunt, ma-<br />
xime in ista civitate. Hic enim roale<br />
viximus, quod ego confiteor :<br />
et quantum<br />
gaudeo de gratia Dei, tantum de meis<br />
praeteritis quid dicam—Doleo \ Dolerem,<br />
si adhuc essem. Sed quid dicam 1 Gaudeo<br />
"? Nec hoc possum dicere : utinam<br />
enim numquam fuissem. Quidquid tamen<br />
fui, in nomine Christi praeteritum<br />
est. Quod autem modo reprehendunt,<br />
non norunt. Sunt quae adhuc in me<br />
reprehendant : sed tamen multum est ad<br />
illos ut haec noverint. Multa enim ago<br />
in cogitationibus meis, pugnans adversus<br />
malas suggestiones meas, et habens con-<br />
flictationem diuturnam, et prope continuam<br />
cum tentationibus ioimici subvertere<br />
me volentis. Gemo ad Deum in infirmitate<br />
mea ; et novit quid parturit cor<br />
meum.ille qui novitpartum meum. "Mihi<br />
autem minimum est, ut a vobis dijudicer,<br />
autab humano die," ait Apostolus ; " sed<br />
neque ego meipsum judico." Melius enim<br />
me ego novi quam illi, sed melius Deus<br />
quam ego. Non ergo vobis insultent de<br />
nobis, non, faciat Christus. Dicunt enim,<br />
Et qui suntl et unde sunt"? malos hic<br />
illos novimus, ubi baptizati sunt ? Si nos<br />
bene noverunt.sciunt quia et navigavimus<br />
aliquando ; sciunt quia et peregrinati<br />
sumus ; sciunt quia alii ivimus, et alii<br />
redivimus. Non hic baptizati sumus<br />
sed ubi baptizati sumus, Ecclesia est nota<br />
universo orbi terrarum. Et multi fratres<br />
nostri sunt, qui et norunt quia baptizati<br />
sumus, et nobiscum baptizati sunt. Facile<br />
est ergo hoc nosse, si quis fratrum est<br />
inde sollicitus.<br />
:
LIBER UNDECIMUS.<br />
Quae ex instituto dicenda occurrebant, quo tandem modo ad Officia Divina<br />
exequenda fuerit perductus, siientio prseterit, Deum ex eo laudaturus,<br />
quod Scripturae suae interiora sensim ei aperuerit. Moysen non nisi in<br />
Christo intelligendum esse fatetur, ne exordium quidem libri Geneseos, In<br />
principio fecit Deus coelum et terram. De his disserens, occurrit obtrec-<br />
tantibus, " quid faceret Deus antequam coelum et terram conderet ; et<br />
unde ei in mentem venerit tandem aliquando ea facere, cum antea non<br />
fecisset." Dum vero iis refellendis insistit, de Tempore copiose et<br />
accurate disserit.<br />
1. NuMQUiD, Domine, cum tua sit aetemitas, ignoras quse I.<br />
tibi dico, aut ad tempus vides quod fit in tempore .''<br />
Cur<br />
ergo fitemu"'<br />
tibi tot rerum narrationes digero } Non utique ut per me ^^? ^ci-<br />
noveris eas, sed affectum meum excito in te, et eorum qui haec<br />
legunt, ut dicamus omnes: Magnus Domimis, ct laudabillsPs.95,4.<br />
valde. Jam dixi, et dicam : amore amoris tui facio istud.<br />
Nam et oramus, et tamen Veritas ait :<br />
Novit Pater vester quid^ut. 6,<br />
vobis opus sit, jjriusquam petatis ab eo. AfFectum ergo^'<br />
nostmm patefacimus in te, confitendo tibi miserias nostras<br />
et misericordias tuas super nos, ut liberes nos omnino, quo-<br />
niam coepisti, ut desinamus esse miseri in nobis, et beatificemur<br />
in te ; quoniam vocasti nos ut simus paiiperes spiritu, Mat. 5,<br />
et mifes, et lugentes, et esurientes ac sitientes justitiam,^~^'<br />
et misericordes, et mundicordes, et pacijici. Ecce narravi<br />
quoniam tu prior voluisti<br />
tibi multa quaj potui, et quae volui ;<br />
ut confiterer tibi Domino Deo meo, quoniam bonus es, quoniam Ps. 117,<br />
iti sceculum misericordia tua.<br />
2. Quando autem sufficio lingua calami enimtiare omnia ir.<br />
^<br />
hortamenta tua, et omnes terrores tuos, et consolationes, et<br />
j/Jq'<br />
gubemationes quibus me perduxisti praedicare verbum, etScripiusacramentum<br />
tuum dispensare populo tuo*.^ Et si sufficio sancta-<br />
* Pauca qusDdamdeordinatione.quam eo vel ab eo facta sunt, in Serm. quem,<br />
invitus accepit, habet Aug. Ep. 21. ad ne " fama sua pollueretur," de vita et<br />
Valerium et 126. ad Albinam, §. 7. de moribusclericorum suorum habuit. ^.355.<br />
episcopatu Ep. 31. ad Paulinum etThe- §. 2. " Ego, quem Deo propitio videtis<br />
rasiam ; uberiora pauUo de iis saltem qua; episcopura vestrum, juvenis veni ad istam
um in-<br />
telligen-<br />
tiam.<br />
rs.85,1<br />
Rom.<br />
10, 12.<br />
. tionis<br />
206 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
hoBC enuntiare ex ordine, caro mihi valent stillce temporum.<br />
Et olim inardesco meditari in lege tua, et in ea tibi confiteri<br />
scientiam et imperitiam meam, primordia illuminationis tuee,<br />
et reliquias tenebrarum mearum, quousque devoretur a forti-<br />
tudine infirmitas. Et nolo in aliud horae diffluant, quas<br />
invenio liberas a necessitatibus reficiendi corporis^ et intentionis<br />
animi, et servitutis quam debemus hominibus, et quam<br />
non debemus ^ et tamen reddimus.<br />
3. Domine Deus meus, intende orationi meae, et miseri-<br />
cordia tua exaudiat desiderium meum; quoniam non mihi<br />
soli sestuat, sed usui vult esse fi-atemae charitati : et vides in<br />
corde meo quia sic est. Sacrificem* tibi famulatum cogita-<br />
et linguae mese ; et da quod offeram tibi. I?iops enim<br />
et pmiper sum ; tu dives in omnes iniocantes te, qui securus<br />
curam nostri geris. Circumcide ab omni temeritate omnique<br />
mendacio interiora et exteriora lahia niea. Sint castae deliciae<br />
civitatem, ut multi vestrum noverunt.<br />
Quaerebara ubi constituerem monasterium,<br />
et viverem cum fratribus meis.<br />
Spem quippe omnem saeculi reliqueram,<br />
nec tamen<br />
et quod esse potui, esse nolui :<br />
quaesivi esse quod sum. ' Elegi in domo<br />
Dei mei abjectus esse rangis, quara habi-<br />
tare in tabernaculis peccatorum.' Ab eis<br />
qui diligunt saeculum, segregavi me : sed<br />
eis qui praesunt populis, non me coaequavi.<br />
Nec in convivio Domini mei superiorera<br />
locum elegi, sed inferiorem et abjectum<br />
etplacuit illi dicere mihi,'Adscende sursum.'<br />
Usque adeo autem tiraebam episcopatum,<br />
ut quoniam coeperat esse jam<br />
alicujus momenti inter Dei servos fama<br />
mea, in quo loco sciebara non esse episcopum,<br />
non illo accederem. Cavebam<br />
hoc, et agebam quantum poteram, ut in<br />
looo humili salvarer,ne in altopericUtarer.<br />
Sed, ut dixi, domino servus contradicere<br />
non debet. A^eni ad istam civitatem<br />
propter videndum amicura, quera putabara<br />
me lucrari posse Deo, ut nobiscum<br />
quasi securus, quia<br />
esset in monasterio ;<br />
locus habebat episcopum. Apprehensus,<br />
presbyter factus sum, et per hunc gradum<br />
perveni ad episcopatum. Non adtuli<br />
aliquid, non veni ad hanc Ecclesiam,<br />
nisi cum iis indumentis quibus illo tempore<br />
vestiebar." Suam, quara vocat<br />
" tenuera paupertatulam (seu " paucos<br />
agellulos pateinos" Ep. 126. §. 6.) vendiderat,<br />
et pauperibus erogaverat, ut de<br />
communi viveret ; (" commune autem nobis<br />
esset magnum et uberrimum praedium<br />
:<br />
ipse Deus." ib.) quura eam " perfeciionem<br />
de qua Dominus locutus est Mat. 19, 21.<br />
vehementer adamaverit'*(Ep, 157. $. 39.)<br />
et " solo victu ad valetudinem corporis<br />
necessario contentus esse decreverit."<br />
(de ufil. cred. §. 3.)<br />
t> Vid. sup. 1. vi. $. 3. p. 85. c 15. p.<br />
95. et not. m. et Aclt. Eccles. S. Aug.<br />
Ep. 213. " ante meridiem et post raeridiera<br />
occupationibus hominum implicor"<br />
ub.plur. etdeop. Monach.§. 37. " Dominum<br />
Jesum, in cujus nomine securus haec<br />
dico, testem invoco super animara meam,<br />
quoniam quantum adtinet ad meura<br />
comraodura, multo raallem per singulos<br />
dies certis horis, quantum in bene mo-<br />
deralis monasteriis constitulura est, aliquid<br />
manibus operari, et ceteras horas<br />
habere ad legendum et orandura, aut<br />
aliquid de divinis htteris agendum libe-<br />
ras, quam turauJtuosissimas perplexitates<br />
caussarura alienarura pati de negotiis<br />
saecularibus, veljudicandodiriraendis.vel<br />
interveniendo praecidendis : quibus nos<br />
raolestiis idem affixit Apostolus, non<br />
utique suo, sed ejus, qui per eum loquebatur,<br />
arbitrio. Omitto alias innumera-<br />
biles ecclesiasticas curas, quas fortasse<br />
nemo credit nisi qui expertus est. Non<br />
ergo ' alligamus onera gravia, et humeris<br />
vestris imponiraus quae nos digito non<br />
tangiraus :' quandoquidem si officii nos-<br />
tri salva ratione possemus, (videt i!le<br />
qui probat corda nostra,) malleraus hnec<br />
agere, quae ut agatis hortamur, quam ea<br />
quae nos agere cogimur,"
CONFESSIONUM LIBER XI. 207<br />
meoD, ScripturoD tuac ; ncc fallar in eis, ncc fallam ex eis.<br />
Domine attende ; et miserere, Domine Deus meus, lux caecorum<br />
et virtus infirmorum, statimque lux videntium et virtus<br />
fortium ; attende animam meam, et audi clamantem de pro- Ps. 130,<br />
fundo. Nam nisi adsint et in profundo aures tuae, quo *<br />
ibimus? quo clamabimus ? Tuus est dies, et tua est nox : 16.<br />
ad nutum tuum momenta transvolant. Largire inde spatium<br />
meditationibus nostris in ahdita leyis tucB, neque adversus<br />
pulsantes claudas eam. Neque enim frustra scribi voluisti<br />
tot paginamm opaca secreta*^; aut non habcnt illa3 sHvcbV&^IQ.Q.<br />
cervos'^ suos recipientes se in eas et resumentes, ambulantes<br />
et pascentes, recumbentes * et ruminantes ^. O Domine, perjice<br />
me, et revela mihi eas. Ecce vox tua gaudium meum, vox<br />
tua super affluentiam voluptatum*. Da quod amo: amo enim;<br />
et hoc tu dedisti. Ne dona tua deseras, nec herbam tuam<br />
spernas sitientem. Confitear tibi quidquid invenero in Libris<br />
tuis ; et audiam vocem laudis et te bibam, et considere^n Ps.25,7.<br />
mirabilia de lege tua, ab usque principio in quo /ecistiPs.UQ,<br />
coelum et terram, usque ad regnum tecum pei^petuum sanctse ^<br />
civitatis tuae.<br />
4. Domine, miserere mei, et exaudi desiderium meum.<br />
Puto enim quod non sit de teiTa, non de auro et argento et de<br />
lapidibus, aut decoris vestibus, aut honoribus et potestatibus,<br />
aut voluptatibus camis, neque de necessariis corpori et huic<br />
vitae peregrinationis nostrae, quae omnia nobis apponuntur MdH,6^<br />
quoirentihus regnum et justitiam tuam. Vide, Domine Deus'^'^'<br />
meus, unde sit desiderium meum. Narraverunt inihi injustips. iis,<br />
delectationes, sed non sicut lex tua, Domine. Ecce unde est^^*<br />
desiderium meum. Vide, Pater, aspice, et vide, et approba ;<br />
et placeat in conspectu misericordiae tuae invenire me gratiam<br />
ante te, ut aperiantur pidsanti mihi interiora sermonum tuomm.<br />
Obsecro per Dominum nosti'um Jesum Christum filium<br />
tuum, i7>w7/2 dextercR tucB, Jilium hominis, quem conjirmasti Pa. 79,<br />
tihi mediatorem tuum et nosti'um ; per quem nos qua^sisti<br />
' Porroniysteria sua in ScripturisDeus Vox enim Domini primo perfecit supe-<br />
ideo nebulis texit, ut amor veri in homi- ratores et repulsores venenosarum linnibus<br />
ipsa inveniendi difficultate accen- guarum. " Et revelabit silvas." Et<br />
datur. Si enim ea tantum essent quae tunc eis revelabit opacitates divinorum<br />
facillime intelliguntur, nec studiose quae- librorum et urabracula mysteriorum, ubi<br />
reretur, nec suaviter inveniretur veritas. cum libertate pascantur. Aug. ad Ps.<br />
Aug. de vera relig. c. 17. 28. 9.<br />
^ " Vox Domini perficientis cervos." « Vid. ad 1. vi. c. 3.<br />
*
208 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Joh.1,3. non quaerentes te, qusesisti autem ut quaereremus te; Verbum<br />
tuum per quod fecisli omnia, in quibus et mc ;<br />
Unicum tuum<br />
per quem vocasti in adoptionem populum credentium, in quo<br />
Rom. 8, et me : per eum te obsecro qui sedet ad dexteram tuam et te<br />
^ ' interpellat pro nobis, in quo sunt omnes thesauri sapientics et<br />
Joh. 5,<br />
scientice absconditi. Ipsos* quasro in Libris tuis. Moyses de<br />
^^' illo scripsit: hoc ipse ait; hoc Veritas ait.<br />
III. 5. Audiam et inteUigam quomodo in principio fecist^<br />
sc^i^sit<br />
coelum et terram. Scripsit hoc Moyses, scripsit et abiit,<br />
iNioyses trausivit hinc a te ad te*; neque nunc ante me est. Nam si<br />
de crea- ^ ^ ,<br />
tione esset, tenerem eum, et rogarem eum, et per te obsecrarem ut<br />
coeh et<br />
YCiShi ista panderet ; et praeberem aures corporis mei sonis<br />
telligere crumpentibus ex ore ejus. Et si Hebra^a voce loquerctur,<br />
fr^stra pulsaret sensum meum, nec inde mentem meam quid-<br />
est^md<br />
donante quam tangeret; si autem Latine, scirem quid diceret. Sed<br />
Gen 1 1 ^^^^ scirem an verum diceret? Quod si et hoc scirem, num ab<br />
illo scirem ? Intus utique mihi, intus in domicilio cogitationis,<br />
nec Hebraja, nec Graeca, nec Latina, nec barbara veritas, sine<br />
oris et linguce organis, sine strepitu syllabarum diceret, Verum<br />
dicit : et ego statim certus confidenter illi homini tuo dicerem,<br />
Verum dicis. Cum ergo illum interrogare non possim, te, te<br />
quo plenus vera dixit, Veritas, rogo; te, Deus meus, rogo,<br />
parce peccatis meis ; et qui ilH servo tuo dedisti hgec diccre,<br />
da et mihi hsec intelUgere.<br />
IV. 6. Ecce sunt ccelum et terra: clamant quod facta sint;<br />
mutantur enim atque variantur. Quidquid autem factum non<br />
ra clamat<br />
cre- ggf ^t tamen est, non est in eo * quidquam quod ante non<br />
atorem _ . • . •<br />
r >ii i<br />
Deum. erat, quod est mutari atque varian\ Clamant etiam quod<br />
seipsa non fecerint : Ideo sumus, quia facta sumus ; non ergo<br />
eramus antequam essemus, ut fieri possemus a nobis. Et vox<br />
dicentium est ipsa evidentia. Tu ergo, Domine, fecisti ea qui<br />
pulcher es, pulchra sunt enim ;<br />
qui bonus es, bona sunt enim<br />
qui es, sunt enim, Nec ita pulchra sunt, nec ita bona sunt,<br />
nec ita sunt, sicut tu, conditor eorum ; cui * comparata, nec<br />
pulchra sunt, nec bona sunt, nec sunt. Scimus haec, gratias<br />
tibi. Et scientia nostra scientiae tuse comparata, ignorantia<br />
est.<br />
V. 7. Quomodo autem fecisti coelum et terram*, et quae<br />
Non enim sicut homo<br />
niachina tam gi'andis operationis tuae ?<br />
hillo con-<br />
ditus f Vid. inf. 1. vii. c. 11.<br />
mundus.<br />
;
CONFESSIONUM LIBER XI. 209<br />
artifex formaiis corpus de corpore, arbitratu animae valentis<br />
imponere utcumque speciem quam cemit in semetipsa intemo<br />
oculo^. Et unde hoc valeret, nisi quia tu fecisti eam? Et<br />
imponit speciem jam existenti et habenti ut esset; veluti<br />
terra), aut lapidi, aut ligno, aut auro, aut id genus rerum cuilibet.<br />
Et unde ista essent, nisi tu instituisses ea? Tu<br />
fabro corpus, tu animum membris imperitantem fecisti ; tu<br />
materiam unde facit ahquid; tu ingenium quo artem capiat,<br />
et videat intus quid faciat foris ; tu sensum coq:)oris quo inter-<br />
prete trajiciat ab animo ad materiam id quod facit, et renuntiet<br />
animo quid factum sit ; ut ille intus consulat pra^sidentem sibi<br />
veritatem, an bene factum sit. Te laudant* haec omnia creatorem<br />
omnium : sed tu quomodo facis ea ? quomodo fecisti,<br />
Deus, cwlifm et terram ? Non utique in ccelo neque in terra<br />
fecisti Civlum et terram; neque in aere aut in aquis, quoniam<br />
et haec pertinent ad ccelum et terram: neque in universo<br />
mundo fecisti universum mundum, quia non erat ubi fieret<br />
antequam fieret ut esset. Nec manu tenebas aliquid unde<br />
faceres ccvlum et terram; nam unde tibi hoc quod tu non<br />
feceras, unde aliquid faceres ? Quid enim est, nisi quia tu<br />
es? Ergo dixisti, et facta sunt, atque i?t verbo tuo fecisti ea.^^Q ^'<br />
8. Sed quomodo dixisti ? Numquid illo modo quo facta yi.<br />
est vox de nube, dicens: Hic est filius meus dilectus? 111^9"°!;"°"<br />
enim vox acta atque transacta est, ccepta et finita. Sonueruntdixit, ui<br />
syllabae atque transierunt, secunda post primam, tertia post ||^^''^*.<br />
secundam, atque inde ex ordine, donec ultima post cseteras, i\iat. 3,<br />
silentiumque post ultimam. Unde claret atque eminet, quod j^ 5/*<br />
creatui'8e motus expressit eam, serviens aeternae voluntati tuae<br />
ipse temporalis. Et haec ad tempus facta verba tua nuntiavit<br />
auris extcrior menti pmdenti, cujus auris interior posita est<br />
ad aetemum Verbmn tuum. At illa comparavit haec verba<br />
temporaliter sonantia, cum a^terno in silentio Verbo tuo, et<br />
dixit: " Ahud est, longe ahud est." Haec longe infra me sunt;<br />
nec sunt, quia fugiunt et praetereunt : Verhum autem Domini*<br />
mei supra me manet in deternum, Si ergo verbis sonantibus<br />
et praetereuntibus dixisti ut Jieret cojlum et terra, atque ita<br />
fecisti Eoelum et terram, erat jam creatura corporalis ante<br />
coelum et terram, cujus motibus temporahbus temporahter vox<br />
illa percurreret. Nulhim autem corpus ante coehun et teiTam:<br />
g Vul. 1. X. «. 53.<br />
P
•210 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
aut si erat, icl certe sine transitoria voce feceras, unde transi-<br />
toriam voceni faceres qua diceres ut Jleret ccelum et terra.<br />
Quidquid enim illud esset unde talis vox fieret, nisi abs te<br />
factum esset, omnino non esset. Ut ergo fieret corpus unde<br />
verba ista fierent, quo verbo a te dictum est ?<br />
^Vil. 9. Vocas ergo nos ad intelligendum Verbum Deum apud<br />
Dei co- te Deum, quod sempiteme dicitur, et eo sempiteme dicuntur<br />
aiernum omnia : neque enim finitur quod dicebatur, et dicitur aliud<br />
ut possint dici omnia; sed simul ac sempiterne omnia''. Alio-<br />
quin jam tempus et mutatio, et non vera aetemitas, nec vera<br />
immortalitas. Hoc novi, Deus meus, et gratias ago. Novi,<br />
confiteor tibi, Domine ; mecumque novit et benedicit te quis-<br />
quis ingratus non est certa? veritati. Novimus, Domine, novimus<br />
; quoniam inquantum quidquid non est quod erat, et est<br />
quod non erat, intantum moritur et oritur. Non ergo quidquam<br />
Verbi* tui cedit atque succedit quoniam vere immortale atque<br />
aetemum est. Et ideo-Verbo tibi cosetemo, simul et sempiteme*<br />
dicis omnia quae dicis, et fit quidquid dicis ut fiat;<br />
nec aliter, quam dicendo, facis : nec tamen simul et sempi-<br />
tema fiunt omnia quae dicendo facis.<br />
^^ll^- 10. Cur quaeso, Domine Deus meus .? Utcumque video ;<br />
Verbum •<br />
_ • . . . .<br />
i i i<br />
,<br />
Dei ip- sed quomodo id eloquar nescio : nisi quia omne quod esse<br />
sum est<br />
j^jjjjipjl^ et esse desinit, tunc esse incipit et tunc* desinit,<br />
pium quando debuisse mcipere vel desmere m aetema ratione<br />
quodo- cognoscitur, ubi nec incipit aliquid nec desinit. Ipsum<br />
omnem est Verbum tuum, quod et Pri7icipium^ est quia* et loquitur<br />
tem!^'<br />
'^ohis. Sic in Evangelio per camem ait ; et hoc insonuit foris<br />
Joh. 8, auribus hominum, ut crederetur, et intus quaereretm*, et inve-<br />
niretur in aetema veritate, ubi omnes discipulos bonus et solus<br />
magister docet. Ibi audio vocem tuam, Domine, dicentis*<br />
mihi, quoniam ille loquitur nobis qui docet nos. Qui autem<br />
non docet nos, etiam si loquitur, non nobis loquitur. Quis<br />
porro nos docet, nisi stabilis veritas ? Quia et per creaturam<br />
h In aeterno enim.cum proprie dicitur, respondit,'Principium,'idest,'Principium<br />
neque quicquam prap.teritum, quasitrans- me credite.' Nam si principium sicuti<br />
ierit, neque quicquam futurum quasi est, ita maneret apud Patrem, ut non<br />
nondum sit ; sed quidquid est tautura- acciperet formam ser^i et homo loquere-<br />
modo est. Aug. lib. 83 quaest. qu. 19. tur hominibus, quomodo ei crederent<br />
i Principium,ait, quiael loquor vobis. cum infirma corda intelligibile Verbum<br />
Principium me credite, ne moriamini in sine voce sensibili audire non possent?<br />
peccatis vestris. Tamquam enira in eo 'Ergo,'inquit,'creditemeesseprincipium;<br />
quod dixerunt, ' Tu quis es,' nihil aliud quia, ut credatis, non solum sum, sed et<br />
dixerint, quam ' Quid te esse credimus :'<br />
loquor vobis.' Aug. ad loc.<br />
;
CONFESSIONUM LIBER XI. 211<br />
mulabilcm ciim admonemur, acl veritatem stabilem ducimur<br />
ubi* vere discimus cum stamus et audimus eu7n,et ffaudioJoh.3,<br />
gaudemus propter vocem sponsi, reddentes nos unde sumus.<br />
*<br />
Et ideo Principium, quia nisi maneret, cum erraremus non<br />
esset quo redircmus^ Cum autem redimus ab en*ore, cogno-<br />
scendo utique redimus ; ut autem cognoscamus, docet nos,<br />
quia Principium est, et loquitur nobis.<br />
11. In hoc Principio, /ecisti, Deus, coolut?i et terram, in ix.<br />
Verbo tuo, in Filio tuo, in Virtute tua, in Sapientia tua, in ^q"?^*'^<br />
Veritate tua, miro modo dicens, et miro modo faciens. Quis bum Dei<br />
comprehendet r quis enarrabit ? Quid est illud quod inter- ^0*?^^"'^<br />
lucet mihi, et percutit cor meum sine laesione ;<br />
et inhorresco,<br />
et inardesco ? Inhori-esco inquantum dissimilis ei sum ; inar-<br />
desco inquantum similis ei sum. Sapientia, sapientia* ipsa est,<br />
quae interlucet mihi, discindens nubihimmeum, quod me rursus<br />
cooperit deficientem ab ea, caligine atque aggere pcenarum<br />
mearum ;<br />
quoniam sic injirmatus est in egestate* vigor meus,ps^ 30,<br />
ut non sufferam bonum meimi, donec tu, Domine, qui propi- ^^-<br />
tius factus es omnibus iniquitatibus meis, etiam sanes omnes^^L^, '<br />
languores meos; quia et redimes de corruptione vitam meam,<br />
et coronabis me in miseratione et misericordia, et satiabis iii<br />
honis desiderium meum ; quoniam renovabitur juventus mea<br />
sicut aquil
212 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
creatoris voluntas prsecederet. Ad ipsam ergo Dei substan-<br />
tiam pertinet voluntas ejus. Quod si exortum est aliquid in<br />
Dei substantia quod prius non erat ; non veraciter dicitur<br />
aeterna illa substantia : si autem voluntas Dei sempiterna<br />
erat ut esset creatura ;<br />
cur non sempitema et creatiura ?"<br />
XI. 13. Qui haec dicunt, nondum te intelligunt, o Sapientia<br />
tioni re- Dei, lux mentium ; nondum intelligunt, quomodo fiant qua;<br />
spondet pgj. ^q^ atque in te fiunt : et conantur aetema sapere ; sed<br />
ternitas adhuc in prsetcritis et futuris rerum motibus cor eorum<br />
^.^' "®* volitat, et adhuc vanum est. Quis tenebit illud, et figet<br />
pora. illud, ut paululum stet, et pauluhun rapiat splendorem<br />
semper stantis setemitatis, et comparet cum temporibus<br />
nunquam stantibus, et videat esse incomparabilem ; et vi-<br />
deat longum tempus, nisi ex multis prsetereuntibus motibus,<br />
qui simul extendi non possimt, longum non fieri ;<br />
non autem<br />
prseterire * quidquam in aetemo, sed totum esse praesens<br />
nuUum vero tempus totum esse praesens : et videat omne<br />
praeteritum propelli ex futuro, et omne futumm ex praeterito<br />
consequi; et omne proeteritum ac futurum ab eo quod semper<br />
est prsesens, creari et excurrere ? Quis tenebit cor hominis,<br />
ut stet, et videat quomodo stans dictet et futura et praeterita<br />
tempora, nec futura nec prseterita aeternitas ? Numquid<br />
manus mea valet hoc, aut manus oris mei per loquelas agit<br />
tam grandem rem ?<br />
XII. 14. Ecce respondeo dicenti, " Quid faciebat Deus antequam<br />
J^^"! faceret coelnm et terram f " respondeo non illud quod quidam<br />
anie respondisse perhibetur joculariter, eludens qusestionis vio-<br />
creatio- l^ntiam : " Alta," inquit, " scmtantibus gehennas parabat."<br />
nem. Aliud cst videre, ahud* ridere ; haec non respondeo. Liben-<br />
tius enim responderim, " Nescio," quod nescio ; quam illud<br />
unde irridetur qui alta interrogavit, et laudatur qui falsa<br />
respondit. Sed dico te, Dcus noster, omnis creaturae crea-<br />
torem. Et si cceU et terrae nomine omnis creatura intelli-<br />
gitur ; audenter dico, '" Antequam faceret Deus cceliim et<br />
terram, non faciebat aliquid : si enim faciebat, quid nisi<br />
creaturam faciebat?" Et utinam sic sciam, quidquid utiliter<br />
scire cupio, quemadmodum scio quod nulla fiebat creatura*,<br />
antequam fieret uUa creatura.<br />
15. At si cujusquam volatihs sensus vagatur per imagines<br />
retro tempomm, et te Deum omnipotentem et omnicreantem<br />
;
CONFESSIONUM LIBER XI. '2\:l<br />
et omiiitenentem, cceli et teiTae artificem, ab opere tanto,<br />
antequam id faceres, per innumerabilia syecula cessasse miratur<br />
; evigilet atque attendat, quia falsa miratur. Nam unde<br />
poterant innumerabilia sa^cula preeterire, qua3 ipse non fece-<br />
ras, cum sis omnium sieculorum auctor et conditor ? aut qua?<br />
tempora fuissent quae abs te condita non essent'<br />
.? aut quomodo<br />
praeterirent, si nunquam fuissent } Cum ergo sis operator<br />
oranium temporum, si fuit aliquod tempus antequam /ac^r^*<br />
Idip-<br />
coelum et terram^ cur dicitur quod ab operc cessabas }<br />
sum enim tempus tu feceras, nec pra^terire potuerunt tempora<br />
antequam faceres tempora. Si autem ante coelum et terram<br />
nullum erat tempus, cur quajritur quid tunc faciebas ? Non<br />
enim erat Tunc, ubi non erat tempus.<br />
16. Nec tu teinpore tempora praecedis, alioquin non omnia Xlil.<br />
tempora praecederes. Sed praecedis omnia pra^terita celsitu- aute<br />
dine semper praesentis aeternitatis ; et superas omnia futura, tempora<br />
quia illa futura sunt, et cum venerint, praeterita erunt ; tu creata<br />
autem idem ipse es, et anni tui non deiiciunt. Anni tui nec'^^'^'^'"<br />
.... tempus<br />
. .<br />
eunt nec veniunt ; isti enim nostri et eunt et veniunt, utfuerit.<br />
omnes veniant. Anni tui omnes simul stant, quoniam stant;|*^- ^^^»<br />
nec cuntes a venientibus excluduntur, quia non transeunt<br />
isti autem nostri omnes erunt, cum omnes non erunt. Anni<br />
tui dies unus ; et dies tuus non quotidie, sed hodie, quia<br />
hodiernus tuus non cedit crastino ; neque enim succedit<br />
hestemo. Hodiemus tuus aetemitas " ; ideo coaetemum<br />
genuisti, cui dixisti, Ego hodie genui te. Omnia tempora Ps.2,7;<br />
tu fecisti, et ante omnia tempora tu es ; nec aliquo tempore *<br />
non erat tempus.<br />
17. Nullo ergo tempore non feceras aliquid, quia ipsum Xiv.<br />
tempus tu feceras. Et nulla tempora tibi coaeterna sunt, ^iJ dfffe".<br />
quia tu permanes : at illa si pennanerent, non essent tempora. ''eritia^<br />
Quid est enim tempus ? Quis hoc facile breviterque expli-<br />
caverit ? Quis hoc, ad verbum de illo proferendum, vel cogi-<br />
tatione Comprehenderit ? Quid autem familiarius et notius in<br />
loquendo commemoramus quam tempus ? Et intelligiraus<br />
utique cum id loquimur, intelligimus etiam cum alio loquente<br />
id audimus. Quid est ergo tempus ? Si nemo ex me quaerat,<br />
scio ; si quaerenti explicare velim nescio : fidenter tamen<br />
^ Vid. sup. 1. vii. c. 15. inchoatur, nec initio crastini terminatur,<br />
Llbi enim dies nec hcsterni fine semper hodicrnus est. Aug.Enchir. 4.9.<br />
:<br />
'
214 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
dico scire me, quod si nihil prasteriret, non esset prabteritum<br />
tempus ; et si nihil adveniret, non esset futurum tempus ; et<br />
si nihil esset, non esset praesens tempus. Duo ergo illa<br />
tempora, prgeteritum et futurum quomodo sunt, quando et<br />
praeteritum jam non est, et futurum nondum est } Prsesens<br />
autem si semper esset praesens, nec in praeteritum transiret<br />
jam non esset tempus, sed aetemitas. Si ergo prsesens, ut<br />
tempus sit, ideo fit quia in praeteritum transit ; quomodo<br />
et hoc esse dicimus, cui causa ut sit, illa est quia non erit<br />
ut scihcet non vere dicamus tempus esse, nisi quia tendit<br />
non esse * ?<br />
, ^^"^- ^ 18. Et tamen dicimus longum tempus, et breve tempus;<br />
Mensu- , ... . . i. x^ 7<br />
ra tem- ncque hoc nisi de praetento aut luturo dicimus. Praetentum<br />
poris in tempus longum, verbi gratia, vocamus ante centum annos<br />
futurum itidem longum, post centum annos. Breve autera<br />
praeteritum, sicut puta, dicimus ante decem dies; et breve<br />
futurum, post decem dies. Sed quo pacto longum est aut<br />
breve, quod non est? Praeteritum enim jam non est, et futurum<br />
nondum est. Non itaque dicamus, " Longum est;" sed<br />
dicamus de praeterito, " Longum fuit," et de futuro, " Longum<br />
erit." Domine meus, hix mea, nonne et hic veritas tua deri-<br />
debit hominem ? Quod enim longum fuit praeteritum tempus,<br />
cum jam esset praeteritum longum fuit, an cum adhuc praesens<br />
esset? Tunc enim poterat esse longum, quando erat quod<br />
esset longum: praeteritum vero jam non erat; unde nec longum<br />
esse poterat, quod omnino non erat. Non ergo dicamus,<br />
" Longum fuit praeteritum tempus;" neque enim inveniemus<br />
quid fuerit longum, quando ex quo praeteritum est, non est:<br />
sed dicamus, " Longum fuit illud prsesens tempus ;" quia cum<br />
praesens esset, longum erat. Nondum enim praeterierat ut<br />
non esset, et ideo erat quod longum esse posset. Postea<br />
vero quam praeteriit, simul et longum esse destitit, quod esse<br />
destitit.<br />
19. Videamus ergo, o anima humana, utrum praesens tem-<br />
pus possit esse longum; datum enim tibi est sentire moras<br />
atque metiri. Quid respondebis mihi? An centum anni prae-<br />
sentes longum tempus est? Vide prius utrum possint praesentes<br />
esse centum anni. Si enim primus eorum annus agitur, ipse<br />
praesens est; nonaginta vero et novemfuturi sunt, et ideo nondum<br />
sunt: si autem secundus annus agitur; jam unus est<br />
;
CONFESSIONUM LIBER XI. 215<br />
praeteritus, alter prsesciis, caeteri futuri. Atque ita* mediorum<br />
quemlibet ceutenarii liujus numeri annura praesentem posu-<br />
erimus ; ante illum prseteriti erunt, post illum futuri : quo-<br />
circacentum anni prajsentes esse non poterunt*. Vide saltem<br />
utnmi qui agitur unus, ipse sit prsesens. Et ejus enim si<br />
primus agitur mensis, futuri sunt caeteri ; si secundus, jam et<br />
primus pra^teriit, et reliqui nondum sunt. Ergo nec annus<br />
qui agitur, totus est praesens; et si non totus est pra^sens,<br />
non est annus praesens. Duodecim enim menses annus est,<br />
quonim quilibet unus mensis qui agitur, ipse praesens est;<br />
caeteri autem, prajteriti aut futiui. Quanquam neque mensis<br />
qui agitur, praesens est, sed unus dies : si primus, futuris<br />
caeteris ; si novissimus, praeteritis caeteris ; si mediorum quili-<br />
bet, inter praeteritos et futuros.<br />
20. Ecce praesens tempus quod solum inveniebamus longum<br />
appellandum, vix ad unius diei spatium contractum est. Sed<br />
discutiamus etiam ipsum, quia nec unus dies totus est prae-<br />
sens. Noctumis enim et diumis horis omnibus viginti qua-<br />
tuor expletur, quarum prima caeteras futuras habet, novissima<br />
praeteritas ; aliqua vero interjectamm ante se praeteritas, post<br />
se futuras. Et ipsa una hora fugitivis particulis agitur ; quid-<br />
quid ejus avolavit, praeteritum est ; quidquid ei * restat, futu-<br />
nim. Si quid intelligitur temporis, quod in nullas jam vel in<br />
minutissimas momentorum partes dividi possit, id sokim est<br />
quod praesens dicatur. Quod tamen ita raptim a futiu*o in<br />
practeritum transvolat, ut nulla morula extendatiu:. Nam si<br />
extenditur, dividitur in praeteritum et futumm : prajsens autem<br />
nulhim habet spatium. Ubi est ergo tempus quod longum<br />
dicamus } An futumm ? Non quidem dicimus, " Longum est,"<br />
quia nondum est quod longum sit ; sed dicimus, " Longum<br />
erit." Quando igitur erit.? Si enim et tunc cum adhuc futurum<br />
erit, non erit longum; quia quod sit longum, nondum erit: si<br />
autem tunc erit longum cum ex futuro, quod nondum est,<br />
esse jam coeperit, et praesens factum erit, ut possit esse quod<br />
longum sit; jam superioribtis vocibus clamat praesens tempus,<br />
longum se esse non posse.<br />
21. Et tamen, Domine, sentimus intervalla temporum, et xvi.<br />
comparamus sibimet, et dicimus aha longiora, ct aha breviora. *^"^'^<br />
Metimur etiam quanto sit brevius aut longius ilhid tempusmetiriij.<br />
quam illud; et respondemus duplum esse hoc vel triphim, "^^^^ ^*
216 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
illud autem simplum, aut tantum hoc esse quantum illud.<br />
Sed praetereuntia metimur tempora cum sentiendo metimur;<br />
praeterita vero quse jam non sunt, aut futura quae nondum<br />
sunt, quis metiri potest? nisi forte audebit quis dicere metiri<br />
posse quod non est. Cum ergo pra^terit tempus, sentiri et<br />
metiri potest ; cum autem praeterierit, quoniam non est, non<br />
potest.<br />
XVII. 22. Quaero, Pater, non affirmo : Deus meus, praeside mihi<br />
pusprae-ct regc me. " Quisnam est qui dicat mihi non esse tria<br />
teritum tempora, sicut pueri didicimus, puerosque docuimus, praeter-<br />
rum. itum, praesens, et futurum; sed tantum praesens, quoniam illa<br />
duo non sunt? An et ipsa sunt, sed ex aliquo procedit occulto,<br />
cum ex futuro fit praesens; et in aliquod recedit occultum,<br />
cum ex praesenti fit praeteritum? Nam ubi ea viderunt qui<br />
futura cecinerunt, si nondum sunt? Neque enim potest videri<br />
id quod non est. Et qui narrant praeterita, non utique<br />
narrarent*, si animo illa non cemerent: quae si nulla essent<br />
cemi omnino non possent. Sunt ergo et futura et praeterita."<br />
XVIII. 23. Sine me, Domine, amplius quaerere; spes mea, non<br />
^^^^^' conturbetur intentio mea. Si enim sunt futura et praeterita,<br />
terita et volo scire ubi sint. Quod si nondum valeo, scio tamen ubi-<br />
terapora<br />
cumque suut, non ibi ea futura esse, aut praeterita, sed<br />
sintprae-pj-ggsentia. Nam si et ibi futura sunt, nondum ibi sunt; si et<br />
ibi praeterita sunt, jam non ibi sunt. Ubicumque ergo sunt<br />
quaecumque sunt, non sunt nisi praesentia. Quanquam prae-<br />
terita cum vera narrantur, ex memoria proferuntm' non res<br />
ipsae quae praeterierunt, sed verba concepta ex imaginibus<br />
eamm, quae in animo velut vestigia per sensus praetereundo<br />
fixerunt. Pueritia quippe mea quae jam non est, in tempore<br />
praeterito est quod jam non est, imaginem vero ejus cum eam<br />
recolo et narro, in praesenti tempore intueor, quia est adhuc<br />
in memoria mea. Utrum simihs causa sit etiam praedicendorum<br />
futurorum, ut rerum quae nondum sunt, jam existentes<br />
praesentiantur imagines*; confiteor, Deus meus, nescio. IUud^<br />
sane scio, nos plerumque praemeditari futuras actiones nostras,<br />
eamque praemeditationem esse praesentem, actionem autemj<br />
quam praemeditamur nondum esse, quia futura est; quaml<br />
cum aggressi fuerimus, et quod praemeditabamur agere coepe-<br />
rimus, tunc erit illa actio, quia tunc non futura sed praesens<br />
cst*.
CONFESSIONUM LIBER XI. 217<br />
24. Quoquo modo se itaque habeat arcana praesensio futu-<br />
roruni, videri nisi quod est non potest. Quod autem jam est,<br />
non futurum sed pra;sens est. Cum ergo videri dicuntur<br />
futura, non ipsa qua; nondum sunt, id est qua? futura sunt,<br />
sed eorum causoe, vel signa forsitan videntur, quae jam sunt<br />
ideo non futura, sed praesentia sunt jam videntibus, ex quibus<br />
futura prsedicantur animo concepta. Quse rursus conceptiones<br />
jam sunt, et eas pra^sentes apud se intuentur qui illa pra)di-<br />
cunt. Loquatur milii aliquod exemplum tanta remm numerositas.<br />
Intueor auroram, oriturum solem prgenuntio: quod<br />
intueor, pra^sens est ; quod praenuntio, futurum : non sol<br />
futurus qui jam est, sed ortus ejus qiii nondum est: tamen<br />
etiam ortum ipsum nisi animo imaginarer, sicut modo cum id<br />
loquor, non eum possem praidicere. Sed nec illa aurora<br />
quam in coelo video, solis ortus est, quamvis eum praecedat;<br />
nec illa imaginatio in animo meo : qua) duo pra^sentia cemun-<br />
tur, ut futurus ille ante dicatur. Futm^a ergo nondum sunt<br />
et si nondum sunt, non sunt : et si non sunt, videri omnino<br />
non possunt ; sed prsedici possunt ex pra3sentibus, quae jam<br />
sunt, et videntur.<br />
25. Tu itaque, regnator creaturse tuae, quis est modus quo XIX.<br />
doces animas ea qua) futura sunt } docuisti enim Prophetas pi"nio^"<br />
tuos. Quisnam ille modus est quo doces futura, cui futurum dum.quo<br />
quidquam non est ; vel potius de futuris doces praesentia .?<br />
Nam quod non est, nec doceri utique potest. Nimis longe ^^-<br />
;<br />
cet futu-<br />
est modus iste ab acie mea; invaluit ex me, non pote?'o adPs. 128,<br />
illtnn ; potero autem ex te, cum dederis tu, dulce liunen<br />
occultorum* ocidormn meoriim.<br />
26*. Quod autem nunc liquet et claret, nec futiu*a sunt, nec xx.<br />
prieterita. Nec proprie dicitur, Tempora sunt tria ; praeter- ^^^9'<br />
itum, pra)sens et futumm : sed fortasse proprie diceretm*, temporis<br />
Tempora sunt ti'ia ; pra^sens de praeteritis, praesens de prae- jo nomisentibus,<br />
prassens de futuiis. Sunt enim ha;c in anima tria nandae.<br />
qua^dam, et alibi ea non video; prsesens de praeteritis me-<br />
moria, prasens de pricsentibus contuitus, prasens de futuris<br />
exspectatio. Si haec pemiittimur dicere, tria tempora video,<br />
lateorcpie* tria sunt. Dicatur etiam, Tempora sunt tria,<br />
]>rci}teritum, pnesens et futumm ; sicut abutitur consuetudo,<br />
dicatur: ccce non curo, nec resisto, nec reprehendo ; dum<br />
tamcn intelHgatur quod dicitur, nequc id quod futurum est.
XXI.<br />
218 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
esse jam, neque id quod praeteritum est. Pauca sunt enim<br />
quae proprie loquimur, plura non proprie ; sed agnoscitur<br />
quid velimus.<br />
27. Dixi ergo paulo ante, quod praDtereuntia tempora<br />
do tem- metimur, ut possimus dicere duplum esse hoc temporis ad<br />
^^^^^ simplum, aut tantum hoc quantum illud, et si quid aliud<br />
ceat metiri.<br />
de partibus temporum possumus renuntiare metiendo. Quo-<br />
circa, ut dicebam, prgetereuntia metimur tempora. Et si quis<br />
mihi dicat, " Unde scis.?" respondeam, " Scio quia metimur,<br />
nec metiri qua3 non sunt possumus, et non sunt praeterita vel<br />
futura. Praesens vero tempus quomodo metimur, quando non<br />
habet spatium? Metitur ergo cum praeterit, cum autem prae-<br />
terierit, non metitur* ; quid enim metiatur, non erit. Sed<br />
unde et qua et quo praeterit, cum metitur ? Unde, nisi ex futuro?<br />
qua, nisi per praesens? quo, nisi in prajteritum? Ex<br />
illo ergo quod nondum est, per illud quod spatio caret, in<br />
illud quod jam non est. Quld autem metimur, nisi tempus in<br />
aliquo spatio ? Neque enim dicimus simpla, et dupla, et tripla,<br />
et aequalia, et si quid hoc modo in tempore dicimus, nisi<br />
spatia temporum. In quo ergo spatio metimur tempus pra3teriens?<br />
Utrum in futuro, unde praeterit? Sed quod nondum<br />
est, non metimur. An in praesenti, qua praeterit ? Sed nullum<br />
spatium non metimur. An in praeterito, quo praeterit? Sed<br />
quod jam non est, non metimur.<br />
XXII. 28. Exarsit animus meus nosse istud implicatissimum<br />
ffinf ma-<br />
^enigma. Noli claudere, Domine Deus meus bone Pater, per<br />
tis istius Christum obsecro, noli claudere desiderio meo ista, et usitata<br />
nema'<br />
^^ abdita, quominus in ea penetret, et dilucescant allucente<br />
Deo. misericordia tua, Domine. Quem percunctabor de his? et<br />
cui fructuosius confitebor * imperitiam meam, nisi tibi cui non<br />
sunt molesta studia mea, flammantia vehementer in Scripturas<br />
amo enim, et hoc tudedisti. Da, Pater,<br />
Mat. 7, tuas? Da quodamo :<br />
'^* qui vere* 7io.%ti data bona dare Jiliis titis. Da, quoniam<br />
16,<br />
' suscepi cognoscere*, et labor est ante me^ donec aperias.<br />
Per Christum obsecro, in nomine ejus Sancti sanctorum,<br />
Ps. ii5,nemo mihi obstrepat. Et e(jo credidi^ propter quod et loquor.<br />
Ps 26 4 li^c ^^t ^V^'^ mea; ad hanc vivo* ut contempler delectaiionem<br />
Ps.38,6. Domini. Ecce veteres posmsti dies meos, et transeunt ; et<br />
quomodo, nescio. Et dicimus, Tempus et tem})iis, tempora<br />
et tempora ; Quamdiu dixit hoc iile. quamdiu fecit hoc ille<br />
;
CONFESSIONUM LIBER XI. 219<br />
et, Quam longo tempore illud non vidi ! et, Duplum temporis<br />
habet hajc syllaba ad illam simplam brevem. Dicimus haec,<br />
et audimus hsec ; et intelligimur, et intelligimus. Manifestis-<br />
gima et usitatissima sunt; et eadem rursus nimis latent, et<br />
nova est inventio eorum.<br />
29. Audivi a quodam homine docto, quod solis et lunae ac XXIII.<br />
siderum motus, ipsa sint tempora; et nil annui*. Cur enimJ^J^p^"^<br />
non potius omnium corponim motus sint tempora? An vero<br />
si cessarent coeli lumina, et moveretur rota figuli, non esset<br />
tempus quo metiremur eos gyros, et diceremus aut aequalibus<br />
morulis agi; aut si alias tardius, alias velocius moveretur,<br />
alios magis diutumos esse, alios minus ? Aut cum hoc dice-<br />
remus, non et nos in tempore loqueremur, aut essent in verbis<br />
nostris aliae longae syllabae, alise breves, nisi quia illae longiore<br />
tempore sonuissent, istoe breviore ? Deus, dona hominibus<br />
videre in parvo communes notitias rerum parvarum atque<br />
magnamm. Siint et sidera et luminaria ccclvin signis^ et inGen. l,<br />
iemporihns, et in annis, et in diehus: sunt vero; sed nec ego<br />
dixerim circuitum illius ligneolae* rotae diem esse, nec tamen<br />
ideo tempus non esse ille dixerit.<br />
30. Ego scire cupio vim naturamque temporis, quo metimur<br />
corpomm motus, et dicimus illum motum, verbi gratia, tempore<br />
duplo esse diuturniorem quam istum. Nam quaero, quoniam<br />
dies dicitur, non tantum mora solis super terram, secundum<br />
quod aliud est dies, aliud nox, sed etiam totius* ejus circuitus<br />
ab oriente usque ad orientem, secundum quod dicimus, ' Tot<br />
dies transiemnt ;' cum suis enim noctibus dicuntur tot dies,<br />
nec extra reputantur spatia noctium: quoniam ergo dies<br />
expletur motu solis, atque circuitu ab oriente usque ad orien-<br />
tem; quaero utrum motus ipse sit dies, an mora ipsa quanta<br />
peragitur, an utmmque. Si enim primum dies esset; dies<br />
ergo esset etiamsi tanto spatio temporis sol cursum illum<br />
peregisset, quantum est horae unius. Si secundum ; non ergo<br />
esset dies, si ab ortu solis usque in ortum alterum, tam brevis<br />
niora esset quam est hora) imius; sed vicies et quater circum-<br />
iret sol ut expleret diem. Si utrumque; nec ille appellaretur<br />
dies, si horae spatio sol totum suum gyrum circumiret; nec<br />
ille*, si sole cessante tantum temporis practeriret, quanto<br />
peragere sol totum ambitum de manc in mane assolet. Non<br />
itaque nimc quacram, quid sit illud quod vocatur dies, sed<br />
*
•2-20 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
quid sit tempus quo metientes solis circuitum, diceremus eum<br />
dimidio spatio temporis peractum minus quam solet, si tanto<br />
spatio temporis peractus esset, quanto peraguntur horae duo-<br />
decim; et utrumque tempus comparantes diceremus illud sim-<br />
plum, hoc duphim, etiamsi aliquando illo simplo, ahquando<br />
isto duplo sol ab oriente usque ad orientem circumiret. Nemo<br />
ergo mihi dicat coelestium corporum motus esse tempora:<br />
Jos. 10, quia et cujusdam voto cum sol stetisset; ut vdctoriosum<br />
praehum perageret, sol stabat, sed tempus ibat. Per suum<br />
quippe spatium temporis, quod ei sufficeret, illa pugna gesta<br />
atque finita est. Video igitur tempus quamdam esse disten-<br />
tionem. Sed video, an videre mihi videor? Tu demonstrabis,<br />
Lux, Veritas.<br />
XXIV. 31. Jubes ut approbem si quis dicat tempus esse motum<br />
lempus corporis } Non jubes. Nam corpus nuUum, nisi in tempore,<br />
metimur moveri audio : tu dicis. Ipsum autem corj3oris motum tem-<br />
corporis P^^ ^^^^ ^^^^^ audio : non tu dicis. Cum enim movetur corpus,<br />
tempore metior quamdiu moveatur, ex quo moveri inci-<br />
pit donec desinat. Et si noii vidi ex quo coepit, et perseverat<br />
moveri, ut non videam cum desinit ; non valeo metiri, nisi<br />
forte ex quo videre incipio donec desinam. Quod si diu<br />
video, tantummodo longum tempus esse renuntio, non autem<br />
quantum sit; quia et quantum cum* dicimus, collatione<br />
dicimus; vehit, ' Tantum hoc, quantum ilhid;' aut, ' Duphun<br />
hoc ad ilhid' et si quid aUud isto modo. Si autem notare potuerimus<br />
locorum spatia, unde et quo veniat coi-pus quod<br />
movetur, vel partes ejus, si tanquam in torno movetur, possumus<br />
dicere quantum sit temporis, ex quo ab illo loco usque<br />
ad ilhim locum motus corporis vel partis ejus efFectus est.<br />
Cum itaque ahud sit motus coiporis, ahud quo metimm*<br />
quamdiu sit; quis non sentiat quid horum potius tempus,<br />
dicendum sit.'' Nam si et* varie corpus ahquando movetur, ahquando<br />
stat; non sohim motum ejus, sed etiam statum tem-<br />
pore metimur; et dicimus, ' Tantum stetit, quantum motui<br />
est;' aut, ' Duplo vel triplo stetit, ad jd quod motum est;' et<br />
quid ahud nosti*a dimensio sive comprehenderit sive existi-<br />
maverit, ut dici solet, phis minus. Non est ergo tempus cor-<br />
poris motus.<br />
Rursus 32. Et confiteor tibi, Domine, adhuc ignorare me quid sit<br />
Deum<br />
tempus; et rursus confitcor tibi, Domine, scire me in tempore<br />
lat.<br />
*
CONFESSIONUM LIBER XI. 221<br />
ista dicere, et diu ine jam loqui de tempore, atque id* ipsuiii<br />
diu non esse diu nisi mora temporis. Quomodo igitur hoc<br />
scio, quando quid sit tempus nescio? An forte nescio quemadmodum<br />
dicam quod scio? Hei mihi qui nescio saltem<br />
quid nesciam ! Ecce, Deus meus, coram te, quia non men-<br />
tior; sicut loquor, ita est cor meum. Tu ilhiminabis lucer-<br />
. , Ps. 17<br />
nam meam, Domine Deus meus, illuminahis tenehras meas. 25,<br />
33. Nonne tibi confitetur anima mea confessione veridica XXVI.<br />
metiri me tempora? Itane, Deus meus, metior, et quid metiar j^Q^jgjj,<br />
nescio? Metior motum con^oris tempore ; item* ipsum tem-pusme-<br />
. . . . ,. timur.<br />
.'' pus non metior An vero corporis motum metirer quamdui<br />
sit, et quamdiu hinc illuc perveniat, nisi tempus in quo move-<br />
tur metirer ? Ipsum ergo tempus unde metior ? An tempore<br />
breviore metimur longius, sicut spatio cubiti spatium transtri ?<br />
Sic enim videmur spatio brevis syllaba3 metiri spatium longa^<br />
syllabae, atque id duplum dicere. Ita metimur spatia carminum<br />
spatiis versuum, et spatia versuum spatiis pedum, et<br />
spatia pedum spatiis syllabarum, et spatia longamm spatiis<br />
brevium : non in paginis (nam eo modo loca metimur, non<br />
tempora), sed cum voces pronuntiando transeunt, et dicimus,<br />
* Longum carmen est, nam tot versibus contexitur ; longi versus,<br />
nam tot pedibus constant ; longi pedes, nam tot syllabis ten-<br />
duntur ; longa syllaba est, nam dupla est ad brevem.' Sed<br />
neque ita comprehenditur certa mensura temporis ; quando-<br />
f[uidem fieri potest, ut ampliori spatio temporis personet<br />
xersus brevior si productius pronuntietur, quam longior si<br />
correptius. Ita carmen, ita pes, ita syllaba. Inde mihi<br />
visum est, nihil esse aliud tempus quam distentionem : sed<br />
cujus rei, nescio ; et mimm si non ipsius animi. Quid enim<br />
metior, obsecro, Deus meus, et dico aut indefinite, ' Longius<br />
est hoc tempus quam illud ;' aut etiam definite, * Duplum est<br />
hoc ad illud*?' Tempus metior, scio: sed non metior futurum,<br />
quia nondum est ; non metior praisens, quia nullo spatio ten-<br />
ditur ; non metior pra^teritum, quia jam non est. Quid ergo<br />
metior ? An prgetereuntia tempora, non praeterita ? sic enim<br />
dixeram. XXVII.<br />
34. Insiste, anime meus, et attende fortiter: Deus adjutor jq^JJJ^J^j'<br />
noster ; ipse fecit nos, et non ipsi fios. Attende ubi albescit"^"''<br />
veritas. Ecce puta*, vox corporis incipit sonare, et sonat, p^eJma^<br />
ct adhuc sonat, et ecce desinit; iamque silentium est, et vox"^?^''^<br />
•' '<br />
^<br />
animo.<br />
Ps.99,3.<br />
J
222 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
illa praeterita est, et non est jam vox. Futura erat antequam<br />
sonaret, et non poterat metiri, quia nondum erat, et nunc non<br />
potest, quia jam non est. Tunc ergo poterat cum sonabat,<br />
quia tunc erat quae metiri posset. Sed et tunc non stabat;<br />
ibat enim et praeteribat. An ideo magis poterat? Praeteriens<br />
enim tendebatur in aliquod spatium temporis quo metiri<br />
posset, quoniam prsesens nullum habet spatium. Si ergo<br />
tunc poterat, ecce puta, altera coepit sonare, et adhuc sonat,<br />
continuato tenore* sine ulla distinctione: metiamur eam dum<br />
sonat; cum enim sonare cessaverit, jam pra^terita erit, et non<br />
erit quae possit metiri; metiamur plane, et dicamus quanta<br />
sit. Sed adhuc sonat, nec metiri potest nisi ab initio sui quo<br />
sonare ccepit, usque ad finem quo desinit. Ipsum quippe<br />
intervallum metimur ab aliquo initio usque ad ahquem iinem.<br />
Quapropter vox quae nondum iinita est, metiri non potest, ut<br />
dicatur quam longa vel brevis sit; nec dici aut aequaUs ahcui,<br />
aut ad aliquam simpla vel dupla, vel quid ahud. Cum autem<br />
finita fuerit, jam non erit. Quo pacto igitur metiri poterit.?<br />
Et metimur tamen tempora; nec ea quse nondum sunt, nec ea<br />
quse jam non sunt, nec ea quae nulla mora extenduntur, nec<br />
ea quae terminos non habent: nec futura ergo nec praeterita,<br />
nec praesentia, nec prsetereuntia tempora metimur ; et metimur<br />
tamen tempora.<br />
35. " Deus creator omnium;" versus iste octo syllabarum,<br />
brevibus et longis alternat syllabis. Quatuor itaque breves;<br />
prima, tertia, quinta, septima, simplse sunt ad quatuor longas<br />
secmidam, quartam, sextam, octavam. Hae singulse ad illas<br />
singulas duplum habent temporis; pronuntio*, renuntio, et<br />
ita est quantum sentitur sensu manifesto. Quantum sensus<br />
manifestus est, brevi syllaba longam metior, eamque sentio<br />
habere bis tantum. Sed cum altera post aheram sonat, si<br />
prior brevis, longa posterior, quomodo tenebo brevem, et<br />
quomodo eam hmgae metiens applicabo, ut inveniam quod bis<br />
tantum habeat; quandoquidem longa sonare non incipit, nisi<br />
brevis sonare destiterit.'* Ipsamque longam num praesentem<br />
metior, quando nisi finitam non metior ? Ejus autem finitio^<br />
praeteritio est. Quid ergo est quod metiar? Ubi est, qua*<br />
metior, brevis ? ubi est longa quam metior? Ambae sonuerunt,<br />
avolaverunt, praeterieiTint, jam non sunt; et ego metior, fiden-<br />
terque respondeo, quantum exercitato sensu fiditur, illam<br />
;
OONFESSTONUM LIBER XI. *223<br />
simplam esse, illam duplam, in spatio scilicet temporis. Neqiie<br />
hoc possum, nisi quia praeterierunt et finitae sunt. Non<br />
ergo ipsas quae jam non sunt, sed aliquid in memoria mea<br />
metior quod infixum manet.<br />
36. In te, anime meus, tempora metior; noli mihi obstre-<br />
pere : quod est, Noli tibi obstrepere turbis aifectionum tuarum.<br />
In te, inquaro, tempora metior; affectionem quam res prae-<br />
tereuntes in te faciunt, et cum illae praeterierint manet, ipsam<br />
metior praesentem, non eas* quae praeterierunt ut fieret: ipsam .<br />
metior, cum tempora metior. Ergo aut ipsa sunt tempora,<br />
aut non tempora metior. Quid cum metimur silentia, et dicimus<br />
illud silentium tantum tenuisse temporis, quantum illa<br />
vox tenuit.? Nonne cogitationem tendimus ad mensuram<br />
vocis, quasi sonaret, ut aliquid de intervallis silentiorum in<br />
spatio temporis renuntiare possimus ? Nam et voce atque ore<br />
cessante, peragimus cogitando carmina, et versus et quemque<br />
sennonem, motionumque dimensiones quaslibet, et de spatiis<br />
temporum, quantum illud ad illud sit renuntiamus, non aUter<br />
ac si ea sonando diceremus. Si voluerit aliquis edere lon-<br />
giusculam vocera, et constituerit praemeditando quam longa<br />
futura sit; egit utique iste spatium temporis in silentio,<br />
memoriaeque commendans ccepit edere illam vocem quae sonat,<br />
donec ad propositum terminum perducatur: imo sonuit et<br />
sonabit; nam quod ejus jam peractum est, utique sonuit;<br />
quod autem restat, sonabit: atque ita peragitur, dum praesens<br />
intentio futurum in praeteritum trajicit, diminutione futuri<br />
crescente praeterito, donec consumptione * futuri sit totum<br />
praeteritum.<br />
37. Sed quomodo minuitur aut consumitur futurum, quod XXVIII<br />
nondum est.^ aut quomodo crescit praeteritum quod jam non^g,i^yj<br />
est, nisi quia in animo qui illud agit tria sunt? Nam et^^^pora.<br />
exspectat et attendit et meminit, ut id quod exspectat, per id<br />
quod attendit, transeat in id quod meminerit. Quis igitur<br />
negat ftitura nondum esse? Sed tamen jani est in animo<br />
exspectatio futuromm. Et quis negat praeterita jam non<br />
esse? Sed tamen adhuc est in animo memoria praeteritorum.<br />
Et quis negat praesens tempus carere spatio, quia in puncto<br />
praeterit? Sed tamen perdurat attentio per quam pergat*<br />
abesse quod aderit. Non igitur longum tempus futurum quod<br />
non est, sed longum futurum longa exspectatio futuri est;
•2-24 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
neque longum praeteritum tempus quod non est, sed longuin<br />
praeteritum longa memoria praeteriti est.<br />
38. Dicturus sum canticum quod novi: antequam incipiam,<br />
in totum exspectatio mea tenditur; cum autem coepero, quantum<br />
ex illo* in praeteritum decerpsero, tenditur in memoria<br />
mea: atque distenditur vita hujus actionis meae in memoriam,<br />
propter quod dixi ; et in exspectationem, propter quod dicturus<br />
sum :<br />
prsesens tamen adest attentio mea, per quam trajiciatur<br />
. quod erat futurum ut fiat praeteritum. Quod quanto magis<br />
agitur et agitur, tanto breviata exspectatione prolongatur<br />
memoria; donec tota exspectatio consumatur, cum tota illa<br />
actio finita transierit in memoriam. Et quod in toto cantico,<br />
hoc in singuhs particuUs ejus fit, atque in singulis syllabis<br />
ejus; hoc in actione longiore, cujus forte particula est illud<br />
canticum ; hoc in tota vita hominis, cujus partes sunt omnes<br />
actiones hominis ; hoc in toto sa^culo filiorum homiiuun,<br />
cujus partes sunt omnes vitae hominum.<br />
XXIX. 39. Sed quoniam melior est mifiericordia tua super vitas^<br />
tenipo-<br />
®^^^ distentio est vita mea, et me suscepit dextera tua in<br />
raliadis-Domino mco mediatore FiUo hominis inter te unum et nos<br />
cupit in niultos, in multis per multa, t6t per eum apprehendam in quo<br />
^eum ^f apprehensus sum, et a veteribus diebus colligar sequens<br />
Pg g2<br />
unum", prceterita ohlitus ; non in ea qua? futura et transitura<br />
4. sunt, sed in ea qucB ante sunt, non distentus, sed extentus*^<br />
Phil. 3, non secundum distentionem, sed secundum intentionem sequor<br />
^^' ^^' ad palmam superncB vocationis; ubi audiam vocem laudis tua?,<br />
Pg 26*4.6^ contempler delectationem tuam, nec venientem, nec praetereuntem.<br />
Nunc vero anni mei in gemitibus. Et tu solatium<br />
meum, Domine, pater meus rieternus es : at ego in tempora<br />
dissilui*, quorum ordinem nescio ;<br />
et tumultuosis varietatibus<br />
dilaniantur cogitationes mea^, intima viscera animae meae,<br />
donec in te confluam purgatus et hquidus igne amoris tui.<br />
XXX. 40. Et stabo atque solidabor in te, in forma mea, veritate<br />
ffuit rur- ^^^ '<br />
^^^ patiar qusestiones hominum, qui poenaU morbo phis<br />
sutn ob- sitiunt quam capiunt, et dicunt, " Quid faciebat Deus ante-<br />
tes, quid quam /rtc^re^ coelum et terram ? Aut quid ei venit in mentem,<br />
fecent<br />
^^^ aUquid faceret, cum antea nunquam aUquid fecerit V Da<br />
ante<br />
mundi<br />
iUis, Domine, bene cogitare quid dicant, et invenire quia non<br />
creationem.<br />
" Antequam perveniamus ad unum,<br />
multis indigemus. Unum nos extendat,<br />
ne multa distendant, et abrumpant<br />
uno. Aug. Serm. 255. c. 6.<br />
ab
CONFESSIONUM LIBER XI. 225<br />
dicitur, " Nunquam," ubi non est tempus. Quod* ergo dici-<br />
tur, " nunquam fecisse," quid aliud dicitur nisi " nullo tempore<br />
fecisse?" Videant itaque nullum tempus esse posse sine<br />
creatura'', et desinant istam vanitatem loqui. Extendantur<br />
etiam in ea qii(R ante sunt, et intelligant te ante omnia<br />
tempora ajternum creatorem omnium temporum, neque ulla<br />
tempora tibi esse cosetema, nec ullam creaturam, etiam si est<br />
aliqua supra tempora.<br />
41. Domine Deus meus, quis ille sinus est alti secreti tui, xxxi.<br />
et quam longe inde me projecerunt consequentia delictorum Jq"°^°'<br />
meorum ? Sana oculos meos, et* congaudeam luci tuaj.noscit<br />
Certe si e.st tam grandi scientia et pra^scientia pollens q^^,<br />
animus, cui cuncta pra^terita et futura ita nota sint, sicutdocrea-<br />
mihi unum canticum notissimum; nimium mirabilis est<br />
animus iste, atque ad hoiTorem stupendus : quippe quem<br />
ita non lateat quidquid peractum, et quidquid reliquum<br />
saeculorum est ;<br />
quemadmodum me non latet cantantem illud<br />
canticum, quid et quantum ejus abierit ab exordio, quid et<br />
quantum restet ad finem. Sed absit ut tu conditor univer-<br />
sitatis, conditor animarum et corporum, absit ut ita noveris<br />
omnia futui-a et praeterita. Longe tu, longe mirabilius,<br />
longeque secretius. Neque enim sicut nota cantantis notumve<br />
canticum audientis, exspectatione vocum futuramm<br />
et memoria praeteritarum variatiur afFectus, sensusque dis-<br />
tenditur; ita tibi aliquid accidit incommutabiliter getemo,<br />
hoc est, vere oetemo creatori mentium''. Sicut ergo nosti in<br />
principio coelum et terram sine varietate notitia^ tuse, ita<br />
fecisti in principio coelum et terram sine distentione* actionis<br />
tuae. Qui intelligit, confiteatur tibi ; et qui non intelligit,<br />
confiteatur tibi. O quam excelsus es, et humiles corde sunt<br />
domus tua ! Tu enim erigis elisos, et non cadunt quorum P». 145,<br />
celsitudo tu es.<br />
° Si enim recte discernuntur aetemitas consilio repentino, quod nonex jeternitate<br />
et tempus, quod tempus sine aliqua mo- se facturura esse praescivit : sed in creabili<br />
mutabilitate non est, in ajternitate turae temporalibus motibus, quam guberautem<br />
nulla mutatio est ; quis non videat nat mirabiliter, ipse, non temporaliter<br />
quod tempora non fuissent nisi creatura motus, quasi repentina voluntate facere<br />
fieret, quae aliquid aliqua mutatione mu- dicitur, quod ordinatis rerum causis con-<br />
taretl Aug. de Civ. Dei, 1. xi. c. 6. silii sui secretissimi immutabilitate dis-<br />
Vide inf. 1. xii. c. 29. sub fin. posuit, quasuisquaequetemporibusagnita<br />
P Apud Deum quidem disposita et et praesentia facit, et futura jam fecit.<br />
fixa sunt omnia ; nec aliud facit, quasi Aug. ia Ps. 105, 45. $. 35.<br />
Q
I. 1 . Multa<br />
LIBER DUODECIMUS.<br />
Primi Geneseos versiculi interpretationem prosequitur, In principio fecit<br />
Deiis coslum et terram ; in quo cceli nomine significari docet creaturam<br />
illam spiritualem vel intellectualem, quae faciem Dei semper contem-<br />
platur ; ierr
CONFESSIONUM LIBER XII. 227<br />
tenebrce erani super ahyssimi; quid aliud quam lucis absen-Gen. l,<br />
tia.^ Ubi enim lux esset, si esset, nisi superesset eminendo et<br />
.'' illustrando Ubi ergo lux nondum erat, quid erat adesse tene-<br />
bras, nisi abesse lucem.? Super itaque erant tenebrae, quia<br />
super lux aberat; sicut sonus ubi non est, silentium est. Et<br />
quid est esse ibi silentium, nisi sonum ibi non esse.^ Nonne<br />
tu, Domine, docuisti hanc * animam qua3 tibi confitetur.^<br />
Nonne tu, Domine, docuisti me, quod priusquam istam infor-<br />
mem materiam formares atque distingueres, non erat aliquid<br />
non color, non figura, non corpus, non spiritus? Non tamen<br />
omnino nihil : erat qua^dam informitas sine ulla specie.<br />
4. Quid ergo vocaretur, quo etiam sensu tardioribus utcum- iv.<br />
que insinuaretur, nisi usitato aliquo vocabulo ? Quid autem in ^"'".<br />
omnibus mundi partibus reperiri potest propinquius informi- visibilis<br />
tati omnimoda?, quam terra et abyssus ? Minus enim speciosa cq^' .<br />
sunt, pro suo gradu infimo, quam caetera superiora perlucida sita.<br />
et luculenta omnia. Cur ergo non accipiam informitatem<br />
materiae, quam sine specie feceras, unde speciosum mundum<br />
faceres, ita commode hominibus intimatam, ut appellaretur<br />
terra invisibUis et incomposHa ?<br />
5. Ut cum in ea' qua^rit cogitatio quid sensus attingat, et V.<br />
dicit sibi, " Non est intelligibilis forma sicut vita, sicut justitia,<br />
ap"peUaquia<br />
materies est corporum; neque sensibilis, quoniam quod* «a vide-<br />
videatur et quod sentiatur in invisibili et incomposita non est:" teria indum<br />
sibi haec dicit humana cogitatio, conetur eam vel nosse forrais.<br />
ignorando, vel ignorare noscendo.<br />
6. Ego vero, Domine, si totum confitear* tibi ore mco et vi.<br />
calamo meo, quidquid de ista materia docuisti me, cujus antea 1^^ cum<br />
nomen audiens et non intelligens, nan-antibus mihi eis^ qui non Mani-<br />
intelligerent, eam cum speciebus innumeris et variis cogitabam ; senserit<br />
et ideo non eam cogitabam : foedas et horribiles formas per-<br />
;<br />
^« 3te-<br />
turbatis ordinibus volvebat animus, sed formas tamen ; et in- formi,<br />
forme appellabam, non quod careret forma, sed quod talem'^"'^<br />
haberet, ut, si appareret, insolitum et incongi"uum aversaretur<br />
sensus meus, et conturbaretur infirmitas hominis. \'erum<br />
autem* illud quod cogitabam, non privatione omnis fonnse,<br />
sed comparatione formosiorum erat infonne: et suadebat<br />
vera ratio, ut omnis formae qualescumque reliquias omnino<br />
• Manich»is, vid. sup. ad 1. iii. $. 1 1. p. 34. n. c,<br />
Q2
228 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
detraherem, si vellem prorsus informe cogitare; et non<br />
poteram. Citius enim non esse censebam, quod omni forma<br />
privaretur, quam cogitabam quiddam inter formatum et nihil,<br />
nec formatum nec nihil, infonne prope nihil*. Et cessavit<br />
mens mea interrogare hinc spiritum meum plenum imaginibus<br />
formatorum corporum, et eas pro arbitrio mutantem atque<br />
variantem ; et intendi in ipsa corpora, eorumque mutabihtatem<br />
altius inspexi, qua desinunt esse quod fuerant, et incipiunt<br />
esse quod non erant; eumdemque transitum de forma in<br />
formam per informe quiddam fieri suspicatus sum, non per<br />
omnino nihil: sed nosse cupiebam, non suspicari. Et si<br />
totum tibi confiteatur vox et stilus meus, quidquid de ista<br />
quaestione enodasti mihi, quis legentium capere durabit? Nec<br />
ideo tamen cessabit cor meum tibi dare honorem et canticum<br />
laudis de his quac dictare non sufRcit. Mutabihtas enim<br />
rerum mutabilium ipsa capax est formarum omnium in quas<br />
mutantur res mutabiles. Et hsec quid est ? Numquid animus ?<br />
numquid corpus? numquid species animi vel corporis? Si<br />
dici posset, " Nihil aliquid," et, " Est non est*," hoc eam<br />
dicerem; et tamen jam utcumque erat, ut species caperet istas<br />
visibiles et compositas.<br />
VII. 7. Et unde utcumque erat, nisi esset abs te, a quo sunt<br />
^^^^^g^®' omnia inquantumcumque sunt? Sed tanto a te longius,<br />
nihiio quanto dissimilius; neque enim locis. Itaque tu, Domine,<br />
id^esr* C[ui ^on es alias aUud* et alias aliter, sed idipsum'' et idipsum<br />
Ange- et idipsum, Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dominus Deus omni-<br />
terram, potens ; in Principio quod est de" te, in Sapientia tua quae nata<br />
idestin-gj^^<br />
de substantia tua, fecisti ahquid et de nihilo. Fecisti<br />
'^<br />
formem<br />
_ __ .<br />
mate- enim coelum et ten-am; non de te; nam esset sequale Uni-<br />
"*"°*<br />
genito tuo, ac per hoc et tibi; et nullo modo justum esset, ut<br />
sequale tibi esset, quod de te non esset. Et ahud prseter te non<br />
erat unde faceres ea, Deus una Trinitas, et trina Unitas : et ideo<br />
de nihilo * fecisti coehnn et terram, magnum quiddam et parvum<br />
quiddam quoniam omnipotens et bonus es ad facienda omnia<br />
;<br />
bona, magnum coelum et parvam ten-am. Tu eras, et ahud<br />
nihil unde fecisti coelum etterram,duo qusedam; unumprope<br />
te, alterum prope nihil: unum, quo superior tu esses; alterum,<br />
quo inferius nihil esset.<br />
b Vid. sup. 1. ix. $.11. et not. h. p. 60. ad 1. iv. $. 26.<br />
c Vid. sup. l. iii. $. 10. p. 32, not. e.
CONFESSIONUM LIBER XIL 229<br />
8. Sed illud coelum coeli tibi, Domine ; terra auteni quani VIII.<br />
dedistijiliis hominum cerneudam atque tangendam, non erat infor^ig<br />
lalis * qualem nunc cemimus et tangimus. Invisibilis enim " nihi-<br />
erat et incomposita, et abyssus erat super quam non erat lux ; hac ora.<br />
aut*, TenehrcB erant super abi/ssum, id est, magis quam in^/^.jY^"<br />
abysso. Ista quippe abyssus aquarum jam visibilium etiamps. 113^<br />
in profundis suis habet speciei sua? lucem utcumque sensibi- ^^-<br />
lem piscibus, et repentibus in suo fundo animantibus : iUud^.<br />
autem totum prope nihil erat, quoniam adhuc omnino informe<br />
erat; jam tamen erat quod formari poterat. Tu enim, Do-<br />
mine, fecisti mundum de materia informi, quam fecisti de<br />
nulla re pene nullam rem, unde faceres magna quse miramur<br />
filii hominum. Valde enim mirabile hoc coelum corporeum,<br />
quod fimiamentum inter aquam et aquam secundo die post<br />
conditionem lucis dixisti, Fiat ; et sic est factum. Quod fir- Gen. l,<br />
mamentum vocasti coelum; sed coelum terrae hujus et maris<br />
quae fecisti tertio die, dando speciem visibilem informi ma-<br />
teriaj quam fecisti ante omnem diem. Jam enim feceras et<br />
coeliun ante omnem diem, sed coelum coeli hujus; quia in<br />
principio feceras coelum. et terram. Terra autem ipsa quam<br />
feceras, informis materies erat, quia invis.ibilis erat et incom-<br />
posita, et tenehr
230 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
X. 10. O lumen Veritas, lumen cordis mei, non tenebrae meae<br />
cupit^e-<br />
^^quantur mihi. Defluxi ad ista et obscuratus sum; sed hinc<br />
doceri. etiam, hinc adamavi te. Erravi et recordatus sum tui. Au-<br />
divi vocem tuam post me ut redirem, et vix audivi propter<br />
tumultus impacatorum''*. Et nunc ecce redeo aestuans et<br />
anhelans ad fontem tuum. Nemo me prohibeat; hunc bibam,<br />
et tunc vivam. Non ego vita mea sim, male vixi ex me, mors<br />
mihi fui ; et in te revivisco *. Tu me alloquere, tu mihi ser-<br />
mocinare. Credidi Libris tuis, et verba eorum arcana valde.<br />
XI. 11. Jam dixisti mihi, Domine, voce forti in aurem* interi-<br />
Deo di- orem, quia tu a^temus es, solus haheas immortalitatem^ ; quodicent.<br />
niam ex nuUa specie motuve mutaris, nec temporibus variatur<br />
6,16. voluntas tua ; quia non est immortalis voluntas, qua) alia et<br />
aUa est. Hoc in conspectu tuo claret mihi, et magis magis-<br />
que clarescat, oro te, atque in ea manifestatione persistam<br />
sobrius sub alis tuis. Item dixisti mihi, Domine, voce forti<br />
in aurem interiorem, quod omnes naturas atque substantias<br />
quae non sunt quod tu es, et tamen sunt, tu fecisti ; et hoc<br />
solum a te non est, quod non est ; motusque voluntatis a te,<br />
qui es, ad id quod minus est, quia talis motus dehctum atque<br />
peccatum est*^; et quod nulhus peccatum aut tibi nocet, aut<br />
perturbat ordinem imperii tui vel in primo vel in imo^'. Hoc<br />
in conspectu tuo claret mihi, et magis magisque clarescat, oro<br />
te, atque in ea manifestatione persistam sobrius sub ahs tuis.<br />
12. Item dixisti mihi voce forti in aurem interiorem, quod<br />
nec illa creatura tibi cooeterna est, cujus voluptas* tu solus<br />
es, teque perseverantissima castitate'* hauriens, mutabilitatem<br />
suam nusquam et nunquam exserit', et te sibi semper prae-<br />
sente, ad quem toto aflectu se tenet, non habens futurum quod<br />
«* Sc. ManicheEorum. prium bonum, aut ad exterius, aut ad<br />
* Nec frustra de illo dictum est, quod inferius, peccat. Ad proprium conversolus<br />
habeat immortalitatem : nam im- titur, cum suae potestatis vult esse : ad<br />
mortalitas ejus vere imroortalitas est, in exterius, cum aliorum propria, vel qu»cujus<br />
naturanulla est commutatio. Ipsa cumque ad se non pertinent cognoscere<br />
est etiam vera a?ternitas quae est immuta- studet; ad inferius, cum voluptatem corbilis<br />
Deus, sine initio, sine fiue; conse- poris diligit; atque ita homo superbus,<br />
quenter et incorruptibilis. Aug. de Trin. curiosus, et lascivus (vid. sup. ad 1. x.<br />
1. XV. $. 7. §. 41. p. 188. n. s.) effectus, excipitur ab<br />
^ " Vos substanfiam quamdam malum alia vita, quaj, in comparatione supeiioris<br />
esse dicitis; nos vero non substantiam, vita?, mors est. Id. de lib. arb. 1. ii. $. 53.<br />
sed inclinationem ab eo quod magis est, vid. sup. 1. vii. c. 16.<br />
ad id quod minus est, malum esse dici- 8 Vid. sup. 1. v. c. 2. p. 63. et not. b.<br />
mus. (Aug. c. Secundin. Man. c. 12.) c. d.<br />
Voluntas autem aversaab incommutabili h Vid. sup, ad 1. iv. $. 3. p. 46. n d.<br />
et communi bono, et conversa ad pro- * Vid. inf. $. 19. etib. not.
CONFESSIONUM LIBER XII. 231<br />
cxspectet, nec in praDterituni trajiciens'* quod meminerit, nuUa<br />
vice variatur, nec in tempora ulla distenditur. O beata, si<br />
qua ista est, inhaerendo beatitudini tuae; beata sempiterno<br />
inhabitatore te, atque ilhistratore suo! Nec invenio quid<br />
libentius appellandum existimem CoRlitm coeli Domino, quam<br />
domum tuam, contemplantem delectationem tuam sine ullo<br />
(lefectu egrediendi in aliud; mentem puram, concordissime<br />
unam stabihmento pacis sanctorum spirituum ', civium civitatis<br />
tuae in coelestibus super ista ccelestia.<br />
13. Unde intelhgat anima cujus peregrinatio * longinqua<br />
facta est, si jam sittt tihi ; si jam/ac^^E sunt ei lacrymcc .sm^I's. 41<br />
panis, dum dicitur ei per singulos dies, Uhi est Detis tuus ? p^ ^e 4*.<br />
%\]dim petit a te unam et hanc requirit, ut inhahiiet in domo<br />
tua per omnes dies vit(B sucd: (Et quae vita ejus nisi tu? et<br />
qui dies tui nisi aetemitas tua, sicut anni tui qui non dejiciunt, Fs. 10 1.<br />
quia idem ipse es?) hinc ergo inteUigat anima quae potest,<br />
quam longe super omnia tempora sis eeternus; quando tua<br />
domus quae peregrinata non est, quamvis non sit tibi coaeterna,<br />
tamen indesinenter et indeficienter tibi coha^rendo nuUam<br />
patitur vicissitudinem temporum. Hoc in conspectu tuo claret<br />
mihi, et magis magisque clarescat, oro te, atque in hac mani-<br />
festatione persistam sobrius sub alis tuis.<br />
14. Ecce nescio quid infonne in istis mutationibus rerum<br />
extremarum atque infirmarum. Et quis dicet mihi, nisi<br />
quisquis per inania cordis sui cum suis phantasmatibus<br />
vagatur et volvitur; quis nisi tahs dicet mihi, quod diminuta<br />
atque consumpta omni specie, si sola remaneat informitas,<br />
per quam de specie in speciem res mulabatur et vertebatur,<br />
possit exhibere vices tenq^orum.? Omnino enim non potest,<br />
quia sine varietate motionum non simt tempora: et nulla<br />
varietas, ubi nuUa species.<br />
15. Quibus consideratis quantum donas, Deus meus, quan- XII.<br />
tum me ad pulsandum excitas, quantumque pulsanti aperis ; Jj^^^^u-"'<br />
duo reperio quae fecisti carentia temporibus, cum tibi neutmm plex ca-<br />
coaetemum sit. Unum, quod ita formatum est, ut sine ullo tempore.<br />
defectu contemplationis, sine ullo intervallo mutationis, quam-<br />
vis mutabile tamen non mutatum, tua aeternitate atque incom-<br />
mutabihtate perfruatur : alterum, quod ita informe erat, ut ex<br />
qua forma, in quam formam vel motionis vel stationis muta-<br />
^ Sup. 1. xi. $. 38. inf. §. 18. ' Inf. ad 1. xiii. c. 35,
232 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
retur, quo tempori subderetur, non haberet. Sed hoc ut<br />
informe esset non reliquisti, quoniam fecisti ante omnem<br />
diem, in prmcipio coelum et terram, hoec duo quae dicebam.<br />
Terra autem invisihiUs erat et incomposita, et tenehrcB super<br />
ahyssum. Quibus verbis insinuatur informitas, ut gradatim<br />
excipiantur, qui omnimodam speciei privationem nec tamen<br />
ad nihil perventionem cogitare non possunt, unde fieret alterum<br />
coelum, et terra visibilis atque composita, et aqua spe-<br />
ciosa, et quidquid deinceps in constitutione hujus mundi non<br />
sine diebus factum commemoratur ; quia taJia sunt ut in eis<br />
agantur vicissitudines temporum, propter ordinatas commu-<br />
tationes motionum atque formanmi '".<br />
XIII. 16. Hoc interim sentio Deus meus, cum audio loquentem<br />
dierum Scripturam tuam, In principio fecit Deus coelum et terram :<br />
comme- ferra autem erat invisihilis et incomposita, et tenebrce erant<br />
tione di- super aoi/ssum, neque commemorantem quoto die lecens<br />
^tuf^"^^^*<br />
Sic interim sentio, propter illud coelum cceli, coekmi<br />
quod in intellectualc, ubi est intellectus nosse simul, non ex parte,<br />
fg""^^''^'^ non in cbnig^nate, non per speculum ; sed ex toto, in mani-<br />
Deus festatione *, facie ad faciem : non modo hoc, modo illud<br />
et ter- sed quod dictum est, nosse simul sine ulla vicissitudine<br />
^^^' temporum: ei ^royitex invisihilem atque incompositam terram<br />
l^<br />
* ' sine uUa vicissitudine temporum, quae solet habere modo hoc<br />
1 Cor. et modo ilhid ; quia ubi nulla species, nusquam est hoc et<br />
' * illud. Propter duo hsec primitus formatum et penitus informe<br />
illud, coelum, sed coslum cceli ; hoc vero, tenam, sed terram<br />
inmsihilem et incompositam : propter duo hajc interim sentio<br />
sine commemoratione dierum dicere Scripturam tuam, In<br />
principio fecit Deiis coelum et terram. Statim quippe subjecit<br />
quam terram dixerit. Et quod secundo die commemo-<br />
ratur factum firmamentum, et vocatum coelum ; insinuat de<br />
quo coelo prius sine diebus sermo locutus sit.<br />
XIV. 17. Mira profunditas eloquiorum tuorum, quorum ecce<br />
xdimo-<br />
^^te nos superficies blandiens parvulis : sed mira profunditas,<br />
funditas.Deus meus, mira profunditas ! Honor<br />
est intendere in eam;<br />
Ps. i38,horror honoris, et tremor amoris. Odi hostes" ejus vehe-<br />
22.<br />
"» Vid. inf. c. 29. v. fin. et ib. not. a. que Testamentum designet. " Sermo<br />
p. 247. Dei, gladius bis acutus. Unde bis acu-<br />
" Manichajos, qui V. T. respuerunt, tus? Dicit de temporalibus, dicit de<br />
ideoque eos forsan " gladio bis acuto" aeternis. In utroque probat quod dicit,^<br />
salubriter feriri cupit, utpote qui utrum- et eum quem ferit, separat a mundo."<br />
;
CONFESSIONUM LIBER XII. 233<br />
menter. O si occidas eos de* gladio his acuio, et non sint<br />
hostes ejus ! Sic enim amo eos occidi sibi, ut vivant tibi.<br />
Ecce autem alii non reprehensores, sed laudatores libri Gene-<br />
seos : " Non," inquiunt, " hoc voluit in his verbis intelligi<br />
Spiritus Dei, qui per Moysen famulum ejus ista conscripsit<br />
non hoc voluit intelligi quod tu dicis, sed aliud quod nos<br />
dicimus." Quibus ego, te arbitro, Deus, omnium nostrum*,<br />
ita respondeo.<br />
18. " Num dicetis falsa esse, qua3 mihi Veritas voce forti XV.<br />
in aurem interiorem dicit de vera aetemitate Creatoris, quod^g^j*.<br />
nequaquam ejus substantia per tempora varietur, nec ejus^^eAn-<br />
voluntas extra ejus substantiam sit.f^ Unde non eum modoioformi<br />
velle hoc, modo velle illud ; sed semel et simul et semper ^tena<br />
„ . , . . . sentit<br />
velle omnia quae vult; non iterum et iterum, neque nunc istaAugus-<br />
nunc illa, nec velle postea quod nolebat, aut nolle quod volebat *'°"^'<br />
prius: quia talis voluntas mutabilis est, et omne mutabilesunt ob-<br />
aetemum non est; Deus autem noster aetemus est. Item quod ^"eg^are**<br />
raihi dicit*in aurem interiorem, exspectatio remm venturarum<br />
fit contuitus cum venerint; idemque contuitus fit memoria<br />
cum prBeterierint : omnis porro intentio quae ita variatur,<br />
mutabilis est; et omne mutabile aetemum non est: Deus<br />
autem noster aeternus est." Haec colligo atque conjungo<br />
et invenio Deum meum, Deum aetemum, non aliqua nova<br />
voluntate condidisse creaturam, nec scientiam ejus transi-<br />
torium aliquid pati.<br />
—<br />
19. " Quid ergo dicetis, contradictores ? An falsa sunt ista?"<br />
" Non," inquiunt. " Quid illud ? num falsum est omnem<br />
naturam formatam materiamve formabilem non esse, nisi ab<br />
illo qui summe bonus est, quia summe est?" " Neque hoc<br />
negamus," inquiunt. " Quid igitiu: ? an illud negatis, sub-<br />
limem quamdam esse creaturam tam casto amore cohaerentem<br />
Deo vero et vere aetemo, ut quamvis ei coaetema non sit, in<br />
nullam tamen tempomm varietatem et vicissitudinem ab illo<br />
se resolvat et defluat, sed in ejus solius veracissima con-<br />
Quidquid temporaliter nobis promissum Duo Testamenta ad gladium bis acutum<br />
est, adunampartem gladiipertinet; quid- pertinent? Vetiis Testamentum terrena<br />
quid in sempiternum, ad alteram par- promittit, Novum asterna. In utroque<br />
tem gladii pertinet. Venit ergo Domi- sermo Dei verax inventus est, ut gladius<br />
nus noster fcrens gladium bis acutum, bis acutus. Aug. in Ps. 149, 6. cf. in<br />
promittens aeterna, implens temporalia. Ps. 143, 17.<br />
Mam ideo et duo Testamenta dicuntur.<br />
;
234 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
templatione requiescat?" Quoniam tu, Deus, diligenti te quantum<br />
praecipis, ostendis ei te et sufFicis ei; et ideo non<br />
declinat a te, nec ad se". Haec est domus" Dei non terrena,<br />
neque uUa ccelesti mole corporea, sed spiritualis et particeps<br />
Ps. 148, aetemitatis tuae, quia sine labe in aetemum*. Statuisti enim<br />
eam in S(Bculum et in sceculum saeculi ; prcBceptum posuisti<br />
et non prcjeterihit. Nec tamen tibi Deo coaetema, quoniam<br />
non sine initio facta est enim.<br />
Eccli. 1, 20. Nam etsi non invenimus tempus ante illam, prior<br />
quippe omnium creata est sapientia ; nec utique illa Sapien-<br />
tia tibi, Deus noster, Patri suo plane coaeteraa et aequalis et<br />
per quam creata sunt omnia^ et in quo Principio fecisti<br />
ccelum et terram ; sed profecto sapientia quae creata est,<br />
intellectualis natura scilicet, quae contemplatione luminis<br />
lumen est : dicitur enim et ipsa, quamvis creata, sapientia.<br />
Sed quantum interest inter lumen quod illuminat et quod<br />
illuminatur'', tantum inter sapientiam quae creat et istam quae<br />
creata est; sicut inter justitiam justificantem et justitiam quae<br />
justificatione facta est. Nam et nos dicti sumus justitia tua.<br />
2 Cor. Ait enim quidam servus tuus, ut nos simus justitia Dei iu<br />
' ' ipso. Ergo quia prior omnium creata est quaedam sapientia<br />
quae creata est, mens rationalis et intellectualis castae civitatis<br />
Gal. 4, tuae, matris nostrce quce sursum est^ et lihera est, et ceterna in<br />
^' coelis; (quibus coelis, nisi qui te laudant coeli ccelorum ; quia<br />
4. ' hoc est et coelum coeli Domino }) etsi non invenimus tempus<br />
ante illam, quia et creaturam temporis antecedit, quae prior<br />
omnium creata est; ante illam tamen est ipsius Creatoris<br />
aetemitas, a quo facta sumpsit exordium, (quamvis non tem-<br />
poris quoniam* nondum erat tempus,) ipsius tamen condi-<br />
tionis suae.<br />
21. Unde ita est abs te Deo nostro, ut aliud sit plane quam<br />
tu, et non idipsum'. Quoniam etsi non solum ante illum,<br />
sed nec in illa invenimus tempus, quia est idonea faciem tuam<br />
° Fatendum est enim et Angelos na- habitationem suam Deus, ut illi ex ipso<br />
tura esse mutabiles, si solus Deus est habeant tale bonum, quo beati esse posincommutabilis.<br />
Sed ea voluntate qua sint, non ex eis ille talem domum, sine<br />
maois Deum quam se diligunt. firmi et qua beatus esse non possit. Aug. c.<br />
stabiles manent iu illo, et fruuntur raajes- Adv. Leg. et Proph. 1. i. c. 2.<br />
tate ipsius, ei uni libentissime subditi.. 1 Cf. in Joh. Tract. xiv. $. 2. xxxv,<br />
Aug. de vera relig. c. 13. $. 3. c. Ep. Parmenian. 1. ii. c. 14.<br />
P Templo autem suo,quod sunt omnes ' C. Manichaeos, vid.sup. 1. iv, n. 26.<br />
sancti et Angeli et homines, sic impertitur n. f. p. 59.
CONFESSIONUM LIBER XII. 235<br />
semper videre nec uspiam deflectitur ab ea, quo fit ut nuUa<br />
mutatione varietur; inest ei tamen ipsa mutabilitas unde tene-<br />
bresceret et frigesceret, nisi amore grandi tibi cohaerens, tanquam<br />
semper meridies luceret et ferveret ex te. O domusV%.2bfi.<br />
liuninosa et speciosa, dilexi decorem tuum, et locum habita-<br />
tionis glori(B Domini mei fabricatoris et possessoris tui ! Tibi<br />
suspiret* peregrinatio mea ; et dico ei qui fecit te, ut possi-<br />
deat ct me in te, quia fecit et me. Erravi sicut ovis perdita ; Ps. 118,<br />
sed in humeris pastoris mei, structoris tui, spero me reportari^ ^ ^^<br />
tibi.<br />
22. Quid dicitis mihi quos alloquebar contradictores, qui<br />
tamen et Moysen pium famulum Dei, et libros ejus oracula<br />
sancti Spiritus creditis .? Estne<br />
ista domus Dei, non quidem<br />
Deo coa^tema, sed tamen secundum modum suum (Bterna in<br />
ccslis, ubi vices temporum frustra quaeritis, quia non invenie-<br />
tis.-^ supergreditur enim omnem distentionem, et omne spa-<br />
tium aetatis volubile, cui semper inhcerere Deo honum est. Ps. 62,<br />
" Est," inquiunt. Qiiid igitur ex iis quae clamavit cor meum ad<br />
Deum meum, cum audiret interius rocem laudis ejiis, quid<br />
tandem falsum esse contenditis } An quia erat informis ma-<br />
teries, ubi propter nuUam formam nuUus ordo erat; ubi<br />
autem nuUus ordo erat, nuUa esse vicissitudo temporum pot-<br />
erat ; et tamen hoc pene nihil, inquantum non omnino nihil<br />
erat, ab illo utique erat a quo est quidquid est, quod utcum-<br />
" Hoc quoque," aiunt, " non negamus.'*'<br />
que ahquid est }<br />
23. Cum his enim volo coram te ahquid colloqui, Deus XVI.<br />
meus, qui hacc omnia, quae intus in mente mea non tacet^jg^^^^^<br />
veritas tua, vera esse concedimt*. Nam qui haec negant, yult cum<br />
latrent quantum vohmt et obstrepant sibi ; persuadere co- contranabor<br />
ut quiescant, et viam praebeant ad se verbo tuo : quod ^icuni<br />
? , . 1 x^ veritati<br />
si noluennt et repulermt me; obsecro, Deus meus, ne tudivinie.<br />
sileas a me. Tu loquere in corde meo veraciter; sohis enimps.27,1.<br />
sic loqueris ; et dimittam eos foris sufflantes in pulverem,<br />
et excitantes terram in oculos suos ; et intrem in cubile<br />
meum, et cantem tibi amatoria, gemens inenarrabiles gemitus<br />
in peregrinatione raea, et recordans Jerusalem, extento in eam<br />
sursum corde, Jerusalem patriam meam, Jerusalem matretn<br />
meam, teque super eam regnatorem, illustratorem, patrem,<br />
tutorem, maritum, castas et fortes dehcias, et soUdum gaudium,<br />
et omnia bona inefiabilia simul omnia ; quia unum<br />
5.
236 &. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
summum et verum bonum :<br />
et non avertar, donec in ejus<br />
pacem matris charissimae, ubi sunt primiticB spiritus* mei,<br />
unde mihi ista certa sunt, colUgas totum quod sum, a disper-<br />
sione * et deformitate hac, et confonnes atque confirmes in<br />
aetemum, Deus meus, misericordia mea. Cum his autem qui<br />
cuncta illa quae vera sunt, falsa esse non dicunt, honorantes<br />
et in culmine sequendae auctoritatis nobiscum constituentes<br />
illam per sanctum Moysen editam sanctam Scripturam tuam,<br />
et tamen nobis ahquid contradicunt, ita loquor : Tu esto,<br />
Deus noster, arbiter inter confessiones meas et contradic-<br />
tiones eorum.<br />
XVII. 24. Dicunt enim : " Quamvis vera sint haec, non ea tamen<br />
ct\errffi ^^^ Moyses intuebatur, cum revelante spiritu diceret ; In<br />
nomini- principio fecit Deus codum et terram. Non cceli nomine<br />
aliud ct<br />
spiritualem vel intellectualem illam creaturam, semper faciem<br />
aliud in- Dei contcmplantem signiiicavit ; nec terrae nomine informem<br />
potest. materiam." '' Quid igitur V " Quod nos dicimus," inquiunt,<br />
Gen.1.1." hoc ille vir sensit, hoc verbis istis elocutus est." " Quid<br />
est illud V " Nomine," aiunt, " coeli et terrae, totum istum<br />
visibilem mundum prius universaliter et breviter significare<br />
voluit, ut postea digereret dierum enumeratione, quasi arti-<br />
culatim, universa quae sancto Spiritui placuit sic enuntiare.<br />
Tales quippe homines erant rudis ille atque camalis populus<br />
cui loquebatur, ut eis opera Dei non nisi sola visibilia commendanda<br />
judicaret. Terram vero invisibilem et incomposi-<br />
tam, tenebrosamque abyssum, unde consequenter ostenditur<br />
per illos dies facta atque disposita esse cuncta ista visibilia<br />
quae nota sunt omnibus, non incongmenter informem istam<br />
materiam inteUigendam esse consentiunt."<br />
25. Quid si dicat alius, " eamdem infonnitatem, confusionemque<br />
materise, coeli et terrcB nomine prius insinuatam,<br />
quod ex ea mundus iste visibilis cum omnibus naturis quae<br />
in eo manifestissime apparent, qui coeli et terrce nomine saepe<br />
appellari solet, conditus atque perfectus est ?" Quid si dicat<br />
et alius, " coelum et terram quidem invisibilem visibilemque<br />
naturam non indecenter appellatam ; ac per hoc universara<br />
creaturam quam fecit in Sapientia, id est in Principio, Deus,<br />
hujuscemodi duobus vocabulis esse comprehensam : verum-<br />
• Vid. sup. I, ix. §. 24. v. fin. et inf. * Vid.sup.I.ii.c. l.etnot.a.p. 18.1.ix.<br />
1. xiii. c. 13. §. 10. 1. X. c. 29.et 40.etib. n.i. p.201.
CONFESSIONUM LIBER XII. 237<br />
lamen quia non de ipsa substanlia Dei, sed ex nihilo cuncta<br />
facta sunt, quia non sunt idipsum quod Deus, et inest quaedam<br />
mutabilitas omnibus, sive maneant, sicut aetema domus<br />
Dei ; sive mutentur, sicut anima hominis et corpus ; communem<br />
omnium rerum invisibilium visibiliumque materiem<br />
adhuc informem, sed certe formabilem, unde fieret coelum<br />
et terra, id est invisibilis atque visibilis jam utraque formata<br />
creatura, his nominibus enuntiatam, quibus appellaretur<br />
Terra invisihilis et incomposita, et, Tenebrce super abyssum<br />
: ea distinctione, ut terra invisihilis et incomposita<br />
intelligatur materies corporalis ante qualitatem forma3 ; tene-<br />
hrcB autem super ahyssum, spiritualis materies ante cohibitionem<br />
quasi fluentis immoderationis et ante illuminationem<br />
Sapientiae ?"<br />
26. Est adhuc quod dicat si quis alius veUt, " non scilicet<br />
jam perfectas atque foiTnatas invisibiles visibilesque naturas,<br />
coeli et terrm nomine significari cum legitur, In principio<br />
fecit Deus ccelum et terram ; sed ipsam adhuc informem<br />
inchoationem rerum formabilem creabilemque materiam his<br />
nominibus appellatam, quod in ea jam essent ista confusa,<br />
nondum quahtatibus formisque distincta, quae nunc jam<br />
digesta suis ordinibus vocantur ccelum et terra ; illa spiritualis,<br />
haec corporahs creatura."<br />
27. Quibus omnibus auditis et consideratis, nolo verbis con- XVIII.<br />
tendere ; ad nihil enim utile est, nisi ad suhversionem audi- ro^Jn^I<br />
entium. Ad aedificationem autem hona est lex, si quis ^axiusi»<br />
legitime utatur ; quia finis ejus est charitas de corde puro, ris.^^<br />
et conscientia hona, et Jide non ficta. Et novit magister 2 Tim.<br />
noster in quibus duohus prceceptis totam Legem Prophetas- /^ *<br />
que suspejiderit. Quae mihi ardenter confitenti, Deus meus, 1,8. 5.<br />
Imnen oculomm meorum in occulto, quid mihi obest, cum?J*"*<br />
diversa in his verbis intelHgi possint, quae tamen vera sint,<br />
quid, inquam, mihi, obest, si aliud ego sensero, quam sensit<br />
ahus eum sensisse qui scripsit ? Omnes quidem qui legimus,<br />
nitimur hoc indagare atque comprehendere, quod voluit ille<br />
quem legimus. Et cum eirni veridicum credimus, nihil quod<br />
falsum esse vel novimus vel putamus, audemus eum existi-<br />
mare dixisse. Dum ergo quisque conatur id sentire in<br />
Scripturis sanctis, quod in eis sensit ille qui scripsit ; quid<br />
mali est si hoc sentiat, quod tu, lux omnium veridicarum
238 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
mentium, ostendis vemm esse, etiamsi non hoc sensit ille<br />
quem legit ; cum et ille verum, nec tamen hoc senserit ?<br />
XIX. 28. Verum est enim, Domine, fecisse te ccelum et terrara;<br />
quido ^ ^t venim est esse Principium Sapientiam tuam in qnafecisti<br />
vera. omnia. Item verum est, quod mundus iste visibilis habet<br />
2I* 'magnas partes suas coelum et terram, brevi complexione<br />
factarum omnium conditarumque naturarum. Et verum est,<br />
quod omne mutabile insinuat notitias nostrae quamdam infor-<br />
mitatem, qua formam capit, vel qua mutatur et vertitur.<br />
Verum est, nuUa tempora perpeti quod ita cohseret formae<br />
incommutabili, ut quamvis sit mutabile, non mutetur. Verum<br />
est, informitatem, quae prope* nihil est, vices temporura<br />
habere non posse. Verum est, quod unde fit ahquid, potest<br />
quodam genere locutionis habere jam nomen ejus rei qu»<br />
inde fit; uude potuit vocari coelum et terra qua?libet informitas<br />
unde factum est coehun et ten*a. Verum est, omnium<br />
formatonim nihil esse informi vicinius quam terram et abys-<br />
sum. Verum est, quod non solum creatum atque formatum,<br />
sed etiam quidquid creabile atque formabile est, tu fecisti ex<br />
quo sunt omnia. Verum est, omne quod ex informi formatur,<br />
prius esse informe, deinde formatum.<br />
XX. 29. Ex his omnibus veris, de quibus non dubitant quorum<br />
c/>!W)""-<br />
^^^^^'io^^ oculo talia videre donasti, et qui Moysen famuhun<br />
avit&ic. tuum in Spiritu veritatis locutum esseimmobihter credunt; ex<br />
varie in- - . . t t -i • ,,. • t .<br />
teiiec- his ergo omnibus ahud sibi tolht qui dicit:<br />
-r-<br />
Li principio fecit<br />
tum.<br />
Deiis codnm et terram, id est, " In Verbo suo sibi coaetemo<br />
fecit Deus intelHgibilem atque sensibilem, vel spiritvialem<br />
corporalemque creaturam." Aliud qui dicit : In principio<br />
fecit Deus coslum et terram, id est, " In Verbo suo sibi<br />
coaeterno fecit Deus universam istam molem corporei mundi<br />
hujus, cum omnibus quas continet manifestis notisque naturis."<br />
Ahud qui dicit: Li principio fecit Deus coelum et terram, id<br />
est, " In Verbo suo sibi coa^temo fecit Deus informem ma-<br />
teriam " creaturae spiritualis et corporaHs." Aliud qui dicit: In<br />
" " Maferiei" nomine designat Aug. 15. 21. 25 sub fin. 33 sub fin.) unde, ne<br />
quicquid, in " creaturis spiritualibus," corporeum quiddam sonet, id alibi appelincorporeum<br />
licet, non est Deus, sed Dei lat (monente Martin.) " quandam pro<br />
opificium, ut verbis Dub. utar, '* Ipsamet suo genere materiam," " spiritalis matecreatura<br />
qualis esset si non aeterna luce ries, si fuit ulla, unde anima fieret,"<br />
perfunderetur, et Deo inhjereret casto illo " quasi materies," de Gen. ad Litt. 1. vii.<br />
et indeficiente amore quo naturalis illius ^. 9. 10. " Sicut caro habuit materiem,<br />
mutabilitas cohibetur" (coU. $. 9. 12. id est terram, de qua fieret, ut omnino
CONFESSIONUM LIBER XII. -239<br />
principio fccit Deus cosluin et tertami id est, " In Verbo suo<br />
sibi coaetemo fecit Deus informem materiam creaturae corporalis<br />
ubi confusum adhuc erat coelum et terra, quse nunc jam<br />
distincta atque fonnata in istius mundi mole sentimus." Aliud<br />
qui dicit: In iJrincipio fecit Deus coelum et terram^ id est,<br />
" In ipso exordio faciendi atque operandi, fecit Deus informem<br />
materiam confuse habentem coelum et terram; unde<br />
formata nunc eminent et apparent, cum omnibus qua) in eis<br />
sunt."<br />
30. Item quod attinet ad intellectum verborum sequentium, xxT.<br />
ex illis omnibus veris, aliud sibi toUit qui dicit: Terra autem '^'^^<br />
erat invisihilis et incomposita, et tenehrcB erant super ahys- ^ibing<br />
sum, id est, " Corporale* illud quod fecit Deus, adhuc mate- ^^^*. ^*"<br />
ries erat corporearum rerum informis, sine ordine, sine luce." lectum.<br />
Ahud qui dicit: Terra autem erat invisihilis et incomposita,<br />
et tenehrcB erant super ahi/ssum, id est, " Hoc totum quod<br />
coelum et ten-a appellatum est, adhuc infonnis et tenebrosa<br />
materies erat, unde fieret coekim corporeum et terra corporea,<br />
cum omnibus quae in eis sunt corporeis sensibus nota." Aliud<br />
qui dicit : Terra autem erat invisihilis et incomposita, et<br />
ienehrcB erant super ahyssum, id est, " Hoc totum quod<br />
coelum et terra appellatum est, adhuc informis et tenebrosa<br />
materies erat, imde fieret coelum intelhgibile quod ahbi dicitur<br />
coelum cceh; et terra, scihcet omnis natura corporea, sub quops. 113,<br />
nomine inteUigatur etiam hoc coelum corporeum ; id est unde ^^*<br />
ficret omnis invisibihs visibihsque creatura." Ahud qui<br />
dicit: Terra autem erat invisihilis et incomposita, et tenehrce<br />
erant super ahyssum ; " non iUam informitatem nomine cceli<br />
et terrce Scriptura appellavit; sed jam erat, inquit, ipsa infor-<br />
mitas quam terram invisibilem et incompositam tenebrosam-<br />
que abyssum nominavit, de qua coelum et terram Demn fecisse<br />
praedixerat, spiritualem scihcet, corporalemque creatm-ani."<br />
Aliud qui dicit : Terra aute^n erat invisihilis et incomposita,<br />
et tenehrcB erant super ahyssum, id est, " Infonnitas quaedam<br />
jam materies erat, unde coelum et terram Deum fecisse Scrip-<br />
tura praedixit ; totam scihcet corpoream mundi molem, in<br />
duas maximas partes, superiorem atque inferiorem distri-<br />
caro esset : sic fortasse potuit et anima, aliquara materiam pro suo genere spiritaantequam<br />
ea ipsa natura fieret, qure lem, quae nondum esset anima; sicut<br />
anima dicitur, cujus vel pulcritudo vir- terra de qua caro facta est, jam erat<br />
tus, vel deforroitas vitium est, habere aliquid, quamvis non erat caro.
240 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
butam, cum omnibus, qua3 in eis sunt, usitatis notisque crea-<br />
turis."<br />
XXII. 31. Cum enim duabus istis extremis sententiis resistere<br />
esse a ^^^squam ita tentaverit: " Si non vultis* hanc informitatem<br />
Deocon-materiae coeli et terrae nomine appellatam videri; erat ergo ali-<br />
de mjo ^^^ quod nou fecerat Deus, unde coelum et terram faceret; ne-<br />
sileat li- q^e enim Scriptura narravit quod istam materiem Deus fecerit,<br />
nesis,<br />
i^isi intelligamus * eam cceli et terrae, aut solius terree vocabulo<br />
nihil re- significatam cum diceretur, In principiofecit Deus coslum et<br />
terram; ut id quod sequitur, Terra autem erat invisihilis et<br />
incomposita, quamvis informem materiam sic placuerit appel-<br />
lare, non tamen intelligamus nisi eam quam fecit Deus in eo<br />
quod praescriptum * est,fecit Deus ccelum et terram^ Re-<br />
spondebunt assertores duarum istarum sententiarum quas ex-<br />
tremas posuimus, aut illius, aut illius, cum haec audierint, et<br />
dicent: " Informem quidem istam materiam non negamus a<br />
Deo* factam, Deo a quo sunt omnia bona valde: quia sicut di-<br />
cimus amplius bonum esse quod creatum atque formatum est,<br />
ita fatemur minus bonum esse quod factum est creabile atque<br />
formabile, sed tamen bonum: non autem commemorasse<br />
Scripturam, quod hanc informitatem fecerit Deus, sicut alia<br />
multa non commemoravit, ut Cherubim et Seraphim, et quae<br />
lsa.6,2; Apostolus distincte ait, Sedes^ Dominationes^ PrincipatuSj<br />
^^^^'^^'Potestates, qu3d tamen omnia Deum fecisse manifestum est.<br />
16.* ' Aut si* eo quod dictum est, fecit coelum et terram, compre-<br />
hensa sunt omnia ;<br />
quid de aquis dicimus, super quas fereba-<br />
tur Spiritus Dei ? Si enim, teiTa nominata, simul intelligun-<br />
tur ; quomodo jam terraj nomine materies informis accipitur,<br />
quando tam speciosas aquas videmus ? Aut si ita accipitur<br />
cur ex eadem informitate scriptum est, factum firmamentum et<br />
vocatum ccelum, neque scriptum est factas esse aquas ? Non<br />
enim adhuc informes sunt et invisae, quas ita decora specie<br />
fluere cemimus. Aut si tunc acceperunt istam speciem cum<br />
dixit Deus, Congregetur aqua quce est suh firmamento, ut<br />
Gen. 1, congregatio sit ipsa formatio ; quid respondebitur de aquis<br />
9.<br />
quae super firmamentum sunt? quia neque informes tam<br />
honorabilem sedem accipere meruissent, nec scriptum est qua<br />
voce formatae sint. Unde si ahquid Genesis tacuit Deum<br />
fecisse, quod tamen Deum fecisse nec sana fides, nec certus<br />
ambigit intellectus ; nec ideo ulla sobria doctrina dicere<br />
;
CONFESSIONUM LIBER XII.<br />
-241<br />
audebit istas aquas coaitemas Deo, quia in libro Geneseos<br />
comiuemoratas quidem audimus*, ubi autem facta3 sint non<br />
invenimus : cur non inlbrmem quoque illam materiem, quam<br />
Scriptura htec terram invisibilem et incompositam, tenebrosamque<br />
abyssum appellat, docente veritate intelligamus ex *<br />
Deo factam esse de nihilo, ideoque illi non esse coaetemam,<br />
quamvis ubi facta sit, omiserit enuntiare ista narratio ?"<br />
32. His ergo auditis atque perspectis pro captu infinnitatis XXIII.<br />
meae, quam tibi confiteor scienti Deo meo, duo video dissen- ^"° ^'^"<br />
. ... sensiosionum<br />
genera oboriri posse, cum aliquid a nuntiis veracibus num ge-<br />
per signa enuntiatur : unum si de veritate remm, altemm si scriptude<br />
ipsius qui enuntiat voluntate cUssensio est. Aliter enim^smter-<br />
quserimus de creaturae conditione quid verum sit ; aliter au- Sis.<br />
tem quid in his verbis Moyses, egregius domesticus fidei tuae,<br />
intelHgere lectorem auditoremque vokierit. In illo primd<br />
genere discedant a me omnes, qui ea quee falsa sunt, se scire<br />
arbitrantur. In hoc item altero discedant a me omnes qui ea<br />
quae falsa sunt, Moysen dixisse arbitrantur. Conjungar au-<br />
tem illis, Domine, in te, et delecter cum eis in te, qui veritate<br />
tua pascuntur in latitudine charitatis ;<br />
et accedamus simul ad<br />
verba Libri tui, et quaeramus in eis voluntatem tuam per<br />
voluntatem famuli tui, cujus calamo dispensasti ea.<br />
33. Sed quis nostrmn sic inveniet eam inter tam multa vera *, XXIV.<br />
qua) in illis verbis ahter atque aliter intellectis occurmnt tj^s^vTr^s'<br />
quaerentibus ; ut tam fidenter dicat hoc sensisse Moysen, "°° ^«-<br />
atque hoc in illa narratione voluisse intelhgi, quam fidenterdenter<br />
dicit hoc vemm esse, sive ille hoc senserit sive ahud.? Eccep*^^^*<br />
... hoc aut<br />
ennn, Deus meus, ego servus tuus qm vovi tibi sacrificiumiilud<br />
confessionis in his htteris, et oro ut ex misericordia tua^^"^'^^*^<br />
' iMoysen.<br />
reddam tihi vota mea ; ecce ego quam fidenter dico in tuo<br />
Verbo incommutabili omnia te fecisse, invisibiha et visibiHa,<br />
numquid tam fidenter dico non aliud quam hoc attendisse<br />
Moysen cum scriberet: In principio fecit Deus coelum et<br />
terram ? Quia non sicut in tua veritate hoc certum video,<br />
ita in ejus mente video id eum cogitasse cum hsec scriberet.<br />
Potuit enim cogitare in ipso faciendi exordio, cum diceret,<br />
In principio : potuit et coelum et terram hoc loco, nullam<br />
jam fonnatam perfectamque naturam sive spiritualem sive<br />
corporalem, sed utramque inchoatam et adhuc informem velle<br />
inteUigi. Video quippe vere potuisse dici, quidquid horum
•242 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
diceretur ; sed quid horum in liis verbis ille cogitaverit, nori<br />
ita video :<br />
quamvis sive aliquid * horum, sive quid aliud quod<br />
a me commemoratum non est, tantus vir ille mente conspexerit,<br />
cum hfec verba promeret, verum eum vidisse apteque id<br />
enuntiasse non dubitem.<br />
XXV. 34, Nemo jam mihi molestus sit dicendo mihi: Non hoc<br />
sus eos sensit Moyses quod tu dicis, sed hoc sensit quod ego dico.<br />
qui alio-gj enim mihi diceret: '' Unde scis hoc sensisse Moysen quod<br />
rum in- . . . i<br />
terpre- dc his verbis ejus eloqueris?" aequo animo feiTe deberem et<br />
J^Q°jj^Jj^^'responderem fortasse quae superius respondi, vel aliquanto<br />
temere uberius, si esset durior. Cum vero dicit: " Non hoc ille<br />
rejiciun •<br />
g^j^gj^ quod tu dicis, sed quod ego dico;" neque tamen negat,<br />
quod uterque nostrum dicit, utrumque vemm esse; o vita<br />
pauperum Deus meus, in cujus sinu non est contradictio, plue<br />
*mihi mitigationes in cor, ut patienter^ tales feram qui non<br />
mihi hoc dicunt, quia divini sunt, et in corde famuli tui<br />
viderunt quod dicunt; sed quia superbi sunt: nec novemnt<br />
Moysi sententiam, sed amant suam ; non quia vera est, sed<br />
quia sua est. Alioquin' et aliam veram pariter amareat, sicut<br />
ego amo quod dicunt, quando verum dicunt; non quia ipsomm<br />
est, sed quia verum est; et ideo jam nec ipsorum est, quia<br />
verum est. Si autem ideo ament ilhid quia vemm est, jam et<br />
ipsorum est, et meum est ;<br />
quoniam in commune omnium est<br />
veritatis* amatomm. Illud autem quod contendunt non hoc<br />
sensisse Moysen quod ego dico, sed quod ipsi dicimt; nolo,<br />
non amo : quia etsi ita est, tamen ista temeritas non scientiae<br />
sed audacise est; nec visus, ,sed typhus eam peperit. Ideoque,<br />
Domine, tremenda sunt judicia tua; quoniam veritas tua nec<br />
mea est, nec ilUus aut illius, sed omnium nostrum quos ad<br />
ejus communionem publice vocas, tembihter admonens nos, ut<br />
eam nolimus habere privatam, ne privemur ea. Nam quisquis<br />
id quod tu omnibus ad fmendum proponis, sibi proprie vindicat,<br />
* Clum ista quaeruntur, et ea sicut pot- divina legerit.ius, qu£B possint, &alva fide<br />
est quisque conjectat, non inutiliter exer- qua imbuimur, alias atque alias parere<br />
centur ingenia, si adhibeatur disceptatio sententias, in nullam earum nos pra;cipiti<br />
moderata, et absit error opinantium se afiirmatione ita projiciamus, ut si forte<br />
scire quod nesciunt. Quid enim opus diligentius discussa veritas eara labefacta-<br />
est, ut ha;c atque hujusmodi afiirmentur verit, corruamus; non pro sententia di-<br />
vel negentur, vel definiantur cum discri- vinarum scripturarum, sed pro nostra ila<br />
mine, quando sine crimine nesciuntur ? dimicantes, ut cam velimus scripturarum<br />
Aug. Enchir. c. 59. esse quae nostra cst, cum potius eam quae<br />
y In rebus obscuris, et a nostris cculis scripturarum cst, nostram esse velle de-<br />
remotissimis, si qua inde scripta etiam beamus. Aug. dc Gcn, ad Lit. 1. i.§. 37.
CONFESSIONUM LIBER XII.<br />
'24:^<br />
et suum vult esse quod omnium est; a communi propellitur<br />
ad sua, hoc cst, a veritate ad mendacium. Qui etiim hquitnr 5oh. 8,<br />
44<br />
wendaciMin, de suo loquitur.<br />
35. Attende, judex optime, Deus ipsa veritas, attende quid<br />
dicam contradictori Imic, attende; coram te enim dico, et<br />
coram fratribus meis, qui legitime uiuntur Lege usque «o^iTim.l,<br />
Jlnetn charitatis; attende, et vide quid ei dicam, si placet^'<br />
tibi. Hanc enim vocem huic refero fratemam et pacificam<br />
" Si ambo videmus verum esse quod dicis, et ambo videmus<br />
venim esse quod dico ; ubi, quaeso, id videmus .''<br />
Nec<br />
ego<br />
utique in te, nec tu in me ; sed ambo in ipsa, quae supra<br />
mentes nostras est, incommutabili Veritate. Cum ergo de<br />
ipsa Domini Dei nostri luce non contendamus; cur de<br />
proximi cogitatione contendimus, quam sic videre non pos-<br />
sumus ut videtur incommutabilis Veritas ; quando si ipsc<br />
Moyses apparuisset nobis atque dixisset, ' Hoc cogitavi ;' nec<br />
sic eam videremus, sed crederemus ? Non itaque supra quam \ cor. 4<br />
scriptum est, unus pro altero infletur adversus alterum.^'<br />
Diligamus Dominum Deum nostrum ex toto corde, et ex Deut. 6,<br />
5 • Mat<br />
tota anima, et ex tota mente nostra, et proximiim nostrum^^ 37.'<br />
sicut nosmetipsos. Propter quae duo praecepta charitatis<br />
sensisse Moysen, quidquid in illis Libris sensit, nisi cre-<br />
diderimus, mendacem faciemus Deum, cum de animo conservi,<br />
aliter quam ille docuit opinamur. Jam vide quam<br />
stultum sit in tanta copia verissimarum sententiai'um, quae<br />
de illis verbis erui possunt temere affirmare, quam earum<br />
Moyses, potissimum senserit; et perniciosis contentionibus<br />
ipsam ofFendere charitatem, propter quam dixit omnia, cujus<br />
dicta conamur exponere."<br />
36. Et tamen ego, Deus meus, celsitiido humilitatis meae, et XXVI.<br />
^ requies laboris mei, qui audis confessiones meas, et dimittis^^^f^^'<br />
• -1 . • • 7.,. mo de-<br />
.<br />
pteccatamea; quomamtu mihi praecipis ut diligam proximum cQz.i<br />
meum sicut meipsum, non possum minus credere de Moyse^^"P'<br />
fideUssimo famulo tuo, quam mihi optarem ac desiderarem<br />
abs te dari mimeris, si tempore illo natus essem quo ille,<br />
eoque loco me constituisses^ ut per servitutem cordis ac<br />
Hnguae meae, Litterae illae dispensarentur, quae tanto post<br />
essent omnibus gentibus profuturae, et per universum orbem<br />
tanto auctoritatis cidmine omnium falsarum superbarumque<br />
doctrinarum verba superatura;. Vellera qiiippe, si tunc ego<br />
R 2<br />
:
'244 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
essem Moyses, (ex eadem namque massa omnes venimus ;<br />
P». Q,5.qmd est hofno, nisi quia memor es ejus?) vellem ergo, si tune<br />
ego essem quocl ille, et mihi abs te Geneseos liber scribendus<br />
injungeretur, talem mihi eloquendi facultatem dari, et eum<br />
texendi sermonis modum, ut neque illi qui nondum queunt<br />
intelligere quemadmodum creat Deus, tanquam excedentia<br />
vires suas dicta recusarent; et illi qui hoc jam possunt, in<br />
quamlibet veram sententiam cogitando venissent, eam non<br />
prsetermissam in paucis verbis tui famuli reperirent ; et si<br />
alius aliam vidisset in kice veritatis, nec ipsa in eisdem verbis<br />
intelligenda deesset.<br />
XX VII. 87. Sicut enim fons in parvo loco uberior est, pluribusque<br />
ram^^le-<br />
^^^^^ ^^ ampUora spatia fluxum ministrat, quam quilibet eorum<br />
cet hu- rivomm, qui per multa locorum ab eodem fonte deducitur<br />
plexque ita narratio dispensatoris tui sermocinaturis pluribus profutura,<br />
verbo- parvo sermonis modulo scatet fluenta liquida? veritatis : unde<br />
rum ge- ... ...<br />
nus. sibi quisque verum quod de his rebus potest, hic illud, ille<br />
ilkid, per longiores loquelarum anfractus trahat. AUi enim<br />
cum ha)C verba legunt vel audiunt, cogitant Deum quasi<br />
hominem, aut quasi aHquam molem immensa praeditam pot-<br />
estate, novo quodam et repentino placito, extra seipsam<br />
tanquam locis (ki^idJiiihvi^fecissecoelum et terram,duo magna<br />
corpora supra et infra, quibus omnia continerentur. Et cum<br />
audiunt, Di.vit Deus, Fiat illud, et factum est illud; cogitant<br />
verba coepta et finita, sonantia temporibus atque transeuntia,<br />
post quorum transitum statim existere* quod jussum est ut<br />
existeret: et si quid forte akud hoc modo ex famiUaritate<br />
camis opinantur. In quibus adhuc parvuks animakbus, dum<br />
isto humilkmo genere verbomm, tanquam matemo sinu, eomm<br />
gestatur infirmitas, salubriter sedificatur fides, qua certum<br />
habeant et teneant Deum fecisse omnes natm-as, quas eorum<br />
sensus mirabik varietate circumspicit. Quorum si quispiam<br />
quasi viktatem dictomm asperaatus, extra nutritorias cunas<br />
cadet miser. *Do-<br />
superba imbecikitate se extenderit, heu !<br />
mine Deus, miserere, ne imphunem pukum conculcent qui<br />
transeunt viam ; et mitte angekmi tvmm, qui eum reponat in<br />
nido, ut vivat donec volet.<br />
XXVIII 38. Aki vero quibus haec verba non jam nidus, sed opaca<br />
-j^[Jji"j!fmteta sunt, vident in eis latentes fructus, et voktant laetantes?<br />
tm ab et garriunt scrutantes, et carpunt eos. Vident enim, cum hsec<br />
;<br />
et
CONFESSIONUM LIBER XII. 245<br />
verba legunt vel audiunt, tua, Deus, setema et stabili per-eruditis<br />
inansione cuncta pritterita et futura tempora superari ; nec tura.<br />
tamen quidquam esse temporalis creaturae, quod tu non<br />
feceris: cujus vqluntas quia id est quod tu, nullo modo<br />
mutata, vel, quic antea non fuisset, exorta voluntate fecisti<br />
omnia: non de te similitudinem tuam formam omnium, sed de<br />
nihilo dissimilitudinem informem, quje formarctur per siihili-<br />
tudinem tuam, recurrcns in te unum pro captu ordinato,<br />
quantum cuique rerum in suo genere datum est: et* fierent<br />
omnia bona valde, sive maneant circa te, sive gradatim remo-<br />
tiori distantia per tempora et locos pulchras variationes *<br />
faciant aut patiantur. Vident haec, et gaudent in luce veritatis<br />
tuae, quantulum hic valent.<br />
39. Et alius eorum intendit in id quod dictum est, In<br />
prhicipio fecit Deus, et respicit Sapientiam Priticipium, quia<br />
et loquitur ipsa nohis. Alius itidem intendit in eadem verba,<br />
et principium intelligit exordiuni rerum conditamm ; et sic<br />
accipit, In principio fecit, ac si diceretur, Primo fecit. Atque<br />
in eis qui intelligunt, In principio, quod in Sapientia fecisti<br />
coelum et terram ; alius eomm ipsum coelum et terram, creabilem<br />
materiam cceli et teiTse sic esse credit cognominatam<br />
alius jam formatas distinctasque naturas ; alius unam forma-<br />
tam, eamdemque spiritualem coeli nomine, aliam infonnem<br />
cor|:)oralis materiae, terrae nomine. Qui autem intelligunt in<br />
nominibus coeli et teiTae, adhuc informem materiem, de qua<br />
fomiaretur coehmi et teiTa, nec ipsi uno modo id intelligunt<br />
sed alius unde consummaretur intelligibilis sensibilisque crea-<br />
tura; alius tantum unde sensibilis moles ista corporea, sinu<br />
grandi continens perspicuas promptasque naturas. Nec illi<br />
uno modo qui jam dispositas digestasque creaturas ccelum et<br />
terram vocari hoc loco credunt; sed alius invisibilem atque<br />
visibilem: alius solam visibilem in qua luminosum ccelum<br />
suspicimus, et terram caliginosam, quaeque in eis simt.<br />
40. At i]le qui non aliter accipit, In principio fecit, quam xxix.<br />
si diceretur, " Primo fecit ;" non habet quomodo veraciter in- Q""^*<br />
. ,. . modis<br />
telligat coelum et terram, nisi materiem coeli et teiTas mtel dicitur<br />
ligat, videlicet universa;, id est intelligibilis corporaliscjue ^'"/l"''^<br />
creatm'8B*. Si enim jam formatam velit universam, recte ab<br />
eo quaeri poterit, " Si hoc primo fecit Deus, quid fecerit<br />
deinceps :" et post imivcrsitatem non inveniet ; ac per hoc<br />
; :
240 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
audiet invitus, " Quomodo illud primo, si postea nihil ?" Cum<br />
vero dicit primo informem, deinde formatam, non est absur-<br />
dus ; si modo est idoneus discernere, quid proecedat aeterni-<br />
tate, quid tempore, quid electione, quid origine. ^temitate,<br />
sicut Deus omnia ; tempore, sicut flos fmctum ; electione,<br />
sicut fructus florem ; origine, sicut sonus cantum. In his<br />
quatuor primum et ultimum qua? commemoravi, diflicillime<br />
intelliguntur ; duo media facillime. Namque rara visio est et<br />
nimis ardua conspicere, Domine, setemitatem tuam incommu-<br />
tabiliter mutabilia facientem, ac per hoc priorem. Quis<br />
deinde sic acutum * cemat animo, ut sine labore magno<br />
dignoscere valeat, quomodo sit prior sonus quam cantus, ideo<br />
quia cantus est fomiatus sonus, et esse utique aliquid non<br />
formatum potest, formari autem quod non est, non potest.?<br />
Sic est prior materies, quam id quod ex ea fit": non ideo prior<br />
quia ipsa eflicit, cum potius flat ; nec prior intervallo tem-<br />
poris. Neque enim priore tempore sonos edimus informes<br />
sine cantu, et eos posteriore tempore in fomiam cantici co-<br />
aptamus aut fingimus ;<br />
sicut ligna quibus arca, vel argentum<br />
quo vasculum fabricatur. Tales quippe materiae, tempore<br />
etiam prsecedunt formas rerum quae fiunt ex eis : at in cantu<br />
non ita est. Cum enim cantatur, auditur sonus ejus; non<br />
prius informiter sonat, et deinde formatur in cantum. Quod<br />
enim primo utcumque sonuerit, prseterit ; nec ex eo quidquam<br />
reperies quod resumptum arte componas : et ideo cantus in<br />
sono suo vertitur ; qui sonus ejus, materies ejus est. Idem<br />
quippe formatur ut cantus sit ; et ideo, sicut dicebam, prior<br />
materies sonandi quam forma cantandi: non per faciendi<br />
potentiam prior* ; neque enim sonus est cantandi ailifex, sed<br />
cantanti animae subjacet ex corpore, de quo cantum faciat.<br />
Nec tempore prior ; simul enim cum cantu editur. Nec prior<br />
electione ; non enim potior sonus quam cantus, quandoquidem<br />
cantus est non tantum sonus, verum etiam speciosus sonus.<br />
Sed prior est origine ;<br />
quia non cantus formatur ut sonus sit,<br />
* Nec putandus est Deus informem sed simul eam concreasse mundo. Non<br />
priusfecissemateriam,et,intervalloaliquo tamen inuliliter prius narratur unde ali-<br />
interposito temporis, formasse quod prius quid fit, et postea quod inde fit ; quia et<br />
inforrae fecerat ; sed sicut a loquente si potest utrumque simul fieri, non simul<br />
fiunt verba sonantia, ubi non prius vox potest utrumque narrari. Aug, contra<br />
informis post accepitformam, sed formata Advers. Legis et Proph. 1. i. c. 9. cf.<br />
profertur: ita intelligendus est Deus de de Gen. ad Lit. i. 14. v. 5. et sup. ad<br />
materia quidem informi fecisse mundum, c. 20. p. 238. n. u.
CONFESSIOM M LIBER XII. 247<br />
jsed soiius rormatur iit caiitus sit. Hoc exemplo, qui potest<br />
intclligat nuiteriam reriun primo factani, et appellatam ccelum<br />
€t terram^ quia inde facta sunt ccelum et terra: nec tempore<br />
primo factam ; quia fornur renun cxserunt tempora*, illa<br />
autem erat informis ;<br />
jamque in temporibus simul animadver-<br />
litur, nec tamen de illa narran* aliquid potest, nisi velut<br />
teinpore prior sit ; cum pendatur extremior, (piia profecto<br />
meliora sunt formata quam infonnia, et pra^cedatur* seterni-<br />
tate Creatoris, ut esset de nihilo, unde aliquid fieret.<br />
41. In hac diversitate sententiarum verarum concordiam xxx.<br />
pariat ipsa Veritas ; et Deus noster misereatur nostri, ut [^^^^^'<br />
legitime I^ge utamur, jircecepti ^fine, pura charitate: ac perScriptu-<br />
hoc si quis qua^rit ex me, quid homm Moyses tuus ille famu- ^^ ^^1^^/'<br />
lus senserit, non sunt hi sermones confessionum mearum. Si tientes<br />
tibi non confiteor, nescio ; et scio tamen illas veras esse sen- dent intentias,<br />
exceptis carnaHbus de quibus quantum existimavi \'^^"^ 1.1, ^<br />
, chaiitate<br />
loculus sum : quos tamen bona? spei parvulos haec verba et st udio<br />
Libri tui non territant, alta humiUter, et pauca copiose. Sed ^^"^"^'s.<br />
omnes quos in eis verbis vera cernere ac dicere fateor, diligamus<br />
nos invicem, pariterque diligamus te Deum nostrum<br />
fontem veritatis, si non vana, sed ipsam sitimus ;<br />
eumdemque<br />
famulum tuum Scripturae hujus dispensatorem, Spiritu tuo<br />
plenum, ita honoremus, ut hoc eum te revelante cum haec<br />
scriberet attendisse credamus, quod in eis maxime et hice<br />
veritatis, et fruge utilitatis excellit.<br />
42. Ita cum alius dixerit, " Hoc sensit quod ego;" et ahus, xxxi.<br />
" Imo illud quod ego;" rehgiosius me arbitror dicere, " Cur^^°^'"®<br />
non utmmque potius, si utmmque verum est?" Et si quiddusest<br />
tertium, et si quid quartum, et si quid omnino ahud verum^J^J^^^<br />
quispiam in his verbis videt; cur non illa omnia vidisse cre-quidveri<br />
datur, per quem Deus unus sacras Litteras vera et diversa fp^^ius^<br />
visuris multorum sensibus temperavit .''<br />
Ego<br />
certe, quod in-^^'^'^.<br />
trepidus de meo corde pronuntio, si ad cuhnen auctoritatis<br />
aliquid scriberem; sic mallem scribere, ut quod veri quisque<br />
de his rebus capere posset, mea verba resonarent, quam ut<br />
* Factaj itaque creaturae motibus coe- praeteritis futura succederent, nullum esperunt<br />
currere tempora ; unde ante crea- set tempus oranino : Moveri autera creaturam<br />
frustra tempora requiruntur, quasi tura non utique posset,si non esset. Potius<br />
possint inveniri ante tempora tempora.<br />
Motus enim si nullus esset, vel spiritalis<br />
ergo tempus a creatura, quam creatura<br />
coepit a tempore, utrumque autem ex<br />
vel corporalis creatura?, quo per praesens Deo. Aug. deGen. ad Lit. 1. v. c. 5.<br />
'"
•248 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI CONF. LIB. XII.<br />
veram sententiam ad hoc apertiiis ponerem, ut excluderem<br />
caeteras, quarum falsitas me non posset offendere. Nolo ita-<br />
que, Deus meus, tam praeceps esse, ut hoc illum virum de te<br />
meruisse non credam. Sensit ille omnino in his verbis, atque<br />
cogitavit cum ea scriberet, quidquid hic veri potuimus inve-<br />
nire, et quidquid nos non potuimus, aut nondum possumus, et<br />
tamen in eis inveniri potest.<br />
XXXII. 43. Postremo, Domine qui Deus es, et non caro et sanguis;<br />
Scrip-<br />
si quid homo minus vidit*, numquid et Spiritum tuiim<br />
turae honum qui deducet me iii terram rectam, latere potuit, quid-<br />
sensus a ^ ^<br />
.<br />
^ . . .<br />
.<br />
Spiriiu qmd eras m eis verbis tu ipse revelaturus legentibus postens,<br />
re°el°n ^^^^^ ^^^ P^r quem dicta sunt, unam fortassis ex multis<br />
tur. veris sententiam cogitavit.-* Quod si ita est, sit igitur illa<br />
fo* 10.<br />
^^^' quam cogitavit cseteris excelsior*. Nobis autem, Domine,<br />
aut ipsam demonstra, aut quam placet alteram veram; ut sive<br />
nobis hoc quod etiam illi homini tuo, sive aliud ex eorumdem<br />
verborum occasione patefacias, tu tamen pascas nos, non error<br />
illudat^ Ecce, Domine Deus meus, quam multa de paucis<br />
verbis, quam multa, oro te, scripsimus! Qua? nostrae vires,<br />
quae tempora omnibus Libris tuisadistum modum sufRcient*.''<br />
Sine me itaque brevius in eis confiteri tibi, et eligere unum<br />
aliquid quod tu inspiraveris verum, certum et bonum, etiamsi<br />
multa occurrerint, ubi multa occurrere poterunt; ea fide con-<br />
fessionis meae, ut si hoc dixero quod sensit minister tuus,<br />
recte atque optime; id enim conari me oportet: quod si<br />
assecutus non fuero, id tamen dicam quod mihi per ejus<br />
verba tua Veritas dicere voluerit, quae illi quoque dixit quod<br />
voluit.<br />
h Cum divinos libros legimus, in tanta quod fides sana prjescribit. Aliud est enim<br />
multitudine verorum intellectuum, qui de quid potissimum Scriptor senserit non<br />
paucis verbis eruuntur, et sanitate fidei dignoscere, aliud a regula pietatis errare.<br />
Catholicae muniuntur, id potissimum eli- Si utrumque vitetur, perfecte se habet<br />
gamus, quod certura apparuerit eum sen- fructus legentis. Si vero utrumque vitari<br />
sisse quem legimus. Si autem hoc latet, non potest, etiam si Scriptoris voluntas<br />
id certe quod circumstantia Scripturae non incerta sit, sacrae fidei congruam non inimpedit,<br />
et cum saua fide concordat. Si utile est eruisse sententiam. Aug.de Gen.<br />
autem et Scriptur» circumstantia pertrac- ad Lit. 1. i, fin.<br />
tari et discuti non potest, saltem id solum<br />
^
LIBER DECIMUS TERTIUS.<br />
Dei bonitatem vel ex hoc maxime commendari docet, quod cum rebus a se<br />
creatis nullatenus indigeret, eas non tantum condiderit, sed singulas<br />
quasque in suo genere perfecerit, Trinum Deum, ipsiusque Spiritus<br />
sancti proprietatem, primis Geneseos verbis insinuari ostendit; et de<br />
ejus in nobis effectibus praeclare omnino disserit. Deinde tota conditi<br />
Universi historia nobis allegorice exhiberi docet mirabilem illum ordi-<br />
nem, quem in instituenda et sanctificanda Ecclesia Deus servare voluit,<br />
cum non alio plane fine condita fuerint universa,<br />
1. Invoco te, Deus meus, misericordia mea, qui fecisti me, I.<br />
et oblitum tui non oblitus es. Invoco te in animam meam% Deum<br />
quam proeparas ad capiendum te ex desiderio quod inspirasc"jus<br />
ei : nunc invocantem te ne deseras, qui priusquam invocarem se pree-<br />
praevenisti et institisti crebrescens multimodis vocibus, ut^^"'""?^<br />
^ ^ / agnoscit.<br />
audirem de longinquo et converterer, et vocantem me invo-<br />
carem te. Tu enim, Domine, delevisti omnia mala merita<br />
mea, ne retribueres manibus meis in quibus a te defeci ; et<br />
praevenisti omnia bona merita mea, ut retribueres manibus<br />
tuis quibus me fecisti ; quia et priusquam essem, tu eras ;<br />
nec eram cui praestares ut essem ; et tamen ecce sum ex<br />
bonitate tua praeveniente totum hoc quod me fecisti, et unde<br />
me fecisti. Neque enim eguisti'' me, aut ego tale bonum sum<br />
quo tu adjuveris, Dominus meus et Deus meus ; non ut tibi<br />
sic seniam quasi ne fatigeris in agendo, aut ne minor sit<br />
potestas tua carens obsequio meo; neque ut sic te colam<br />
quasi terram, ut sis incultus si non te colam ; sed ut ser^dam<br />
tibi et colam te, ut de te mihi bene sit*^, a quo mihi est ut sim<br />
cui bene sit.<br />
2. Ex plenitudine quippe bonitatis tuae creatura tua sub- II.<br />
sistit, ut bonum quod tibi nihil prodcsset, ne* de te aequale ^2^^^^"'<br />
tibi esset, tamen quia ex te fieri potuit, non deesset. Quid Dei bonitate<br />
subsis-<br />
* V jd. 1. 1. §. 2. et n. c. p. 2. ut operetur et custodiat nos ; et ideo verus tunt et<br />
to Nec faciendis eguit, qui factis non et solus est Dorainus, quia non ilh ad perfici-<br />
eget. Aug. c. adv. Leg. et Proph. 1. i. c. 4. suam, sed ad nostram utilitatem salutera- vmtur.<br />
' Ille quippe servitute nostra non indi- que servimus. Aug. de Gen. ad Lit.<br />
get, nos vero dominatione ejus indigemus, 1. viii. c. 11<br />
.
•250 S. AUGUSTINl EPISCOPl<br />
enim te promeruit coelum et terra, quae fecisti in Principio ?<br />
Dicant quid te promeruerunt spiritualis coi-poralisque natura*,<br />
quas fecisti in Sapientia tua, ut inde penderent etiam inchoata<br />
et informia quaeque in genere suo, vel spirituali vel corporali,<br />
euntia in immoderationem, et in longinquam dissimilitudinem<br />
tuam; spirituale informe praestantius, quam si formatum<br />
corpus esset ; corporale autem informe prtestantius, quam<br />
si omnino nihil esset: atque ita penderent in tuo Verbo<br />
informia, nisi per idem Verbum revocarentur ad unitatem<br />
tuam, et formarentur, et essent ab uno te sumino bono<br />
universa bona valde. Quid te promeruerunt* ut essent<br />
saltem informia, quae neque hoc essent, nisi ex te }<br />
3. Quid te promeruit materies corporalis, ut esset saltem<br />
Gen. 1, invisihilis et incomposita? quia neque hoc esset, nisi quia<br />
fecisti eam ; ideoque te, quia non erat, promereri ut esset non<br />
poterat. Aut quid te promeruit inchoatio creaturae spiritualis,<br />
ut saltem tenebrosa fluitaret*' similis abysso, tui dissimilis,<br />
nisi per idem Verbum converteretur ad idem a quo facta est,<br />
* atque ab eo illuminata lux fieret, quamvis non sequaliterj<br />
tamen conformis formse aequaU tibi ? Sicut enim corpori<br />
non hoc est esse quod pulchrum esse, aUoquin defoime esse<br />
non posset : ita etiam creato spiritui non id est vivere, quod<br />
Ps. 72, sapienter vivere ; alioquin incommutabiliter saperet. Bonum<br />
^^' autem illi est hcBrere tihi semper^, ne quod adeptus est con-<br />
versione, aversione lumen amittat, et relabatur in vitam tenebrosae<br />
abysso similem. Nam et nos qui secundum animam<br />
creatura spiritualis sumus, aversi a te nostro lumine, in ea<br />
Eph. 5, vita fuimus aliquando tenehreB, et in reHquiis obscuritatis<br />
Ps 35 ^c>str3e laboramus, donec simus justitia tua in Unico tuo<br />
7. sicut montes Dei : nam judicia tiia fiumus, sicut mulla<br />
ahyssus\<br />
d Creatura, quamquam spiritalis et in- ipsa sit mutabilis, inha?rendo tamen intellectualis<br />
et rationalis, potesl habere commutabili bono, id est, summo Deo,<br />
informem vitam.—Aversa enim a sapien- beatitudinem consequatur, nec expleat<br />
tia incommutabili, stulte ac misere vivit, indigentiam suam nisi utique beata sit,<br />
quae informitas ejus est. Formatur autem eique explendaj non sufficiat nisi Deus ;<br />
conversa ad incommutabile lumen sapi- profecto non illi adhaerere vitium est.<br />
entiae, quod est verbum Dei. A quo Aug. de Civ. Dei, 1. xii. c. 1.<br />
enim existit ut sit, utque vivat, ad illum ^ Quid " montibus Dei" designetur,<br />
convertitur ut sapienter et beate vivat. vid. Aug. in Joann. Tract. i, &c. et in<br />
Aug. de Gen. ad Lit. 1. i. c. .5. Ps.35,7, ubi(§.10.)ita pergit; "Abyssum<br />
^ Quod cum ita sit, huic naturae, quae dicit profunditatempeccatorum,quoquisin<br />
tanta excellentia creata est, ut licet que pervenit contemnendo Deum. Sicut
CONFESSIONUM LIBER XIII. 251<br />
4. Quod autem in primis conditionibus dixisti, Fiat lux, lll.<br />
et facta est liix ; non incongruenter hoc intelligo in creatura^r^y^i^*^<br />
spirituali; quia erat jam qualiscumque yita quam illuminai*es. omnia.<br />
Sed sicut non te promeruerat, ut esset talis vita quae illuminario'^"' '<br />
posset; ita nec cum jam esset, promeruit te ut illuminaretur.<br />
Neque enim ejus informitas placeret tibi, si non lux fieret,<br />
non existendo, sed intuendo ilhnninantem lucem eique hae-<br />
rendo* ;<br />
ut et quod utcumque^ vivit, et quod beate vivit, non<br />
deberet nisi gratiae tuae, conversa per commutationem meliorem<br />
ad id quod neque in melius neque in deterius mutari<br />
potest ; quod tu solus es, quia solus simpliciter es, cui non<br />
est aliud vivere, aliud beate vivere, quia tua beatitudo *"<br />
tu es.<br />
5. Quid ergo tibi deesset ad bonum quod tu tibi es, etiamsi IV.<br />
ista vel omnino nulla essent, vel informia remanerent, ^^36^^^^^"^^<br />
non ex indigentia fecisti, sed ex plenitudine bonitatis tuae, rebus<br />
cohibens atque convertens ad fonnam, non ut tanquam tuiun<br />
gaudium compleatur ex eis r Perfecto enim tibi displicet<br />
eomm imperfectio, ut ex te perficiantur et tibi placeant ; non<br />
autem imperiecto, tanquam et tu eorum perfectione perficien-<br />
dus sis. Spiritus enim tuus bonus superferehatur super aquas; Gen. i,<br />
non ferebatur ab eis tanquam in eis requiesceret. In quibus^*<br />
enim requiescere dicitur Spiritus tuus bonus, hos in se requi- Num.<br />
escere facit. Sed superferebatur incormptibilis et incommu- ^],'<br />
tabilis voluntas tua, ipsa in se sibi sufficiens, super eam quam<br />
feceras vitam ; cui non hoc est vivere quod beate vivere, quia<br />
vivit etiam fluitans in obscuritate sua ; cui restat converti ad<br />
montes Dei justitia ejus, qui per gratlam sed nec remaneas in montibus. ' Auxilium<br />
ipsius fiunt magni : sic et per judicia ip- enim tuum a Domino, qui fecit caslum<br />
sius fiunt in profundo, qui merguntur in et terram.' "<br />
ultima. Hac ergo delectent te montes, S Inde est civitatis sanct£B, quae in<br />
hac avertere ab abysso, et convertere ad sanctis Aiigelis sursum est, et origo, et<br />
id quod dicitur, ' Auxilium meum a Do- informatio, et beatitudo. Nam si qus-<br />
raino.' Sedunde? Quia ' levavi oculos ratur unde sii, Deus eara condidit ; si<br />
roeos in montes.' Quid est lioc ? Latine unde sit sapiens, a Deo illuminatur; si<br />
dicam : In ecclesia Christi invenis abys- unde sit felix, Deo fruitur. Subsistens<br />
sum, invenis et montes ; invenis ibi pau- modificatur, contemplans illustratur, inciores<br />
bonos, quia montes pauci sunt, haerens jocundatur ; est, videt ; amat<br />
abyssus lata est, id est, multos male vi- in ffiternitate Dei viget; in veritate Dei<br />
ventes ab ira Dei, quia sic egerunt ut lucet ; in bonitate Dei gaudet. Aug. de<br />
traderentur in concupiscentias cordis sui, Civ. Dei, 1. xi. c. 24.<br />
ut jam defendant peccata sua, et non h IUe qui non alio, sed se ipso bono<br />
confiteantur, sed dicant, Quare ? Quid beatus est, ideo ipse miser non potest<br />
fecil Et ille illud fecit ; et ille hoc fecit. esse, quia non se potest amittere. Id.<br />
Sed nondum es mons, nondum es abys- 1. xii. c. 1.<br />
sus : fuge abyssum, adtende in montes ;<br />
;<br />
^^'
252 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Ps. 35, eum a quo facta est, et magis magisque vivere apud fontem<br />
vitte, ei in lumine ejus videre lumen, et perfici, et illustrari,<br />
et beari.<br />
V. 6. Ecce apparet mihi in senigmate Trinitas, quod es Deus<br />
uiD^^us °^^^s j quoniam tu, Pater, in Principio sapientiae nostrae* quod<br />
est, ex est tua Sapientia de te nata, aequalis tibi et coaetema, id est in<br />
verbis<br />
^ilio iu.0, fecisti coelum et terram. Et multa diximus de cc^lo<br />
Gene- coeliy et de terra invisibili et incomposita, et de abysso tene-<br />
telligi-<br />
brosa, secundum spiritualis infonnitatis vagabunda deliquia,<br />
*"'"• nisi converteretur ad eum a quo erat qualiscumque vita, et<br />
illuminatione fieret speciosa vita, et esset coelum coeli ejus,<br />
quod inter aquam et aquam postea factum est; et tenebam jam<br />
Patrem in Dei nomine, qui fecit haec, et Fihum in Principii ^<br />
nomine, in quo fecit heec ; et Trinitatem credens Deum meum,<br />
sicuti credebam, quaerebam in eloquiis sanctis ejus, et ecce<br />
-Spiritus tuus siiperferebatur super aquas. Ecce Trinitas<br />
Deus meus, Pater et FiHus et Spiritus sanctus, creator uni-<br />
versae creaturae.<br />
VI. 7. Sed quae causa fuerat, o lumen veridicum ! tibi admoveo<br />
Cur dic- cor meum ; ne me vana doceat, discute tenebras ejus, et dic<br />
Spiritus mihi, obsecro te per matrem charitatem ; obsecro te, dic mihi<br />
super-<br />
q^gg causa fuerat, ut post nominatum ccelum, et terram invisi-<br />
super bilem et incompositam, et tenebras super abyssum, tum de-<br />
aquas.<br />
jjj^j^ Scriptura tua nominaret Spiritum tuum'? An quia<br />
oportebat sic eum insinuari, ut diceretur superferri; et non<br />
posset hoc dici, nisi prius illud commemorai^etur cui superferri<br />
Spiritus tuus posset intelligi ? Nec Patri enim nec Fiho su-<br />
perferebatur ; nec superferri recte diceretur, si nulh rei super-<br />
ferretur. Prius ergo dicendum erat cui superferretur, et deinde<br />
ille quem non oportebat ahter commemorari, nisi ut superferri<br />
diceretur. Cur ergo ahter eum insinuari non oportebat, nisi<br />
ut superferri diceretur ?<br />
VII. 8. Jam hinc sequatur qui potest intellectu Apostohim tuum<br />
Effectus (Jicentem, quia charitas tua diffusa est in cordihus nostris per<br />
sancti. Spiritum sanctum, qui datus est nohis ; et de spiritualihus<br />
Rom. 5, flocentem et demonstrantem supereminentem viam charitatis,<br />
1 Cor. eijlectentem genua pro nohis ad te, ut cognoscamus super-<br />
12,1.31.<br />
^ Intelligimus Filium in Principii no- de Gen. ad Lit. 1. i. $. 12.<br />
liF<br />
**<br />
iQ<br />
*^' mine, qui non Patri, sed per seipsum ' Eadera iisdem fere verbis habet Aug.<br />
creatae—creaturae principiura est, Aug, Ib. $. 13.
CONFESSIONUM LIBER XIII. 253<br />
eminentem scientiam charitatis Christi. Ideoque ab initio<br />
supereminens superferebatur super aquas. Cui dicam ? quomodo<br />
dicam de pondere cupiditatis in abruptam abyssum, et<br />
de sublevatione charitatis per Spiritum tuum, qui superfereba-<br />
tur super aquas ? Cui dicam ? quomodo dicam * ? Neque enim<br />
loca sunt quibus mergimur et emergimus. Quid similius et<br />
quid dissimilius ? AfTectus sunt, amores sunt ; immunditia<br />
spiritus nostri defluens inferius amore curarum, et sanctitas<br />
tui attollens nos superius amore secmitatis, ut sursum cor<br />
habeamus ad te, ubi Spiritus tuus superfertur super aquas, et<br />
veniamus ad supereminentem requiem, cum pe}'t?'a7merit Ps. 123,<br />
anima nostra aquas quce sunt sine substantia°.<br />
9. Defluxit angelus, defluxit anima hominis, et indicaverunt VIII.<br />
abyssum universae spiritualis* creatm'ae in profundo tenebroso, tuali<br />
nisi dixisses ab initio, Fiat lux, et facta esset lux, et inhae- creaturas<br />
ad<br />
reret tibi omnis obediens intelligentia coelestis civitatis tuae, beatam<br />
et requiesceret in Spiritu tuo, qui superfertur incommutabiliter [^^Jj^^g^<br />
super omne mutabile. AHoquin et ipsum coelum cceU tene-ficit<br />
brosa abyssus esset in se; nunc autem lux est in Domino.^^^^^Yi to<br />
Nam et in ipsa misera inquietudine defluentium spirituum et'"'^"^<br />
indicantium tenebras suas nudatas veste kiminis tui, satis<br />
ostendis quam magnam rationalem creaturam feceris, cui<br />
nullo modo sufficit ad beatam requiem quidquid te minus<br />
est°, ac per hoc nec ipsa sibi. Tu enim, Deus noster, illumi-<br />
P^* l^»<br />
nabis tenehras nostras : ex te oriuntur vestimenta nostra, et ^^ 133<br />
tenehrcB nostrce sicut meridies erunt. Da mihi te, Deus meus, ^2.<br />
redde mihi te : en amo*; et, si pamm est, amem validius.<br />
Non possum metiri ut sciam quantum desit mihi amoris ad<br />
id quod sat est, ut cun^at vita mea in amplexus tuos, nec<br />
avertatur donec abscondatur* in abscondito vultus tui''. Hoc Ps. 30,<br />
21.<br />
"^ NuUare fruitur anima cum libertate, aequale conditori, bonum esset, profecto<br />
nisi qua fruitur cum securitate. Nemo desertio Dei, tanquam luminis sui, maautem<br />
securus est in iis bonis, qua>. potest lum ejus esse non posset. Nam sicut<br />
invitus araitlere. Aug. de lib. Arb. 1. ii. caecitas oculi vitium est, et idem ipsum<br />
$. 37. indicat ad lumen videndum oculum esse<br />
" Quas est 'aqua sine substantia,' nisi creatum, ac per hoc, etiam ipso vitio suo<br />
aqua peccatorum sine substanlia. Pec- excellentius ostenditur coeteris membris<br />
cata enim non habent substantiam ; ino- membrum capax luminis ;—ita natura<br />
piam habent, non substantiam ; egesta- qu^efruebatur Deo.optimam se institutam<br />
tem habent, non substantiara. Aug. ad docet etiam ipso suo vitio, quo ideo miloc.<br />
$. 9. sera est quia non fruitur Deo. Aug. de<br />
° Quo etiam peccato suo teste convin- Civ. Dei, 1. xxii. c. 1.<br />
citur, bonam conditam se esse naturam. P Qualis est locus isle? Non dixit,<br />
Nisi enim magnum et ipsa, licet non Abscondes eos in sinu Abrahae. Vileseat
•254 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
tantum scio, quia male mihi est prgeter te, non solum extra<br />
me, sed et in meipso ; et omnis mihi copia quae Deus meus<br />
non est, egestas est.<br />
IX. 10. Numquid aut Pater aut Filius non superferebatur super<br />
Ts V° aquas ? Si tanquam loco sicut corpus, nec Spiritus sanctus<br />
ritus si autem incommutabilis divinitatis eminentia super omne<br />
g^pgr"^ mutabile, et Pater et Filius et Spiritus sanctus superferebatur<br />
fereba- super aquas. Cur ergo tantum de Spiritu tuo dictum est hoc?<br />
aquas. cur de iUo tantum dictum est ? Quasi locus ibi esset, qui non<br />
est locus, de quo solo dictum est quod sit donum tuumi. In<br />
dono tuo requiescimus ; ibi te fruimur. Requies nostra, locus<br />
Ps. 9. noster. Amor illuc attoUit nos, et Spiritus tuus bonus exaltat<br />
^'^'<br />
l-UC. 2,<br />
14.<br />
humilitatem nostram de portis mortis. In bona voluntate pax<br />
. ••11 -r» 1<br />
nobis est. Corpus pondere suo nititur ad locum suum. Pondus<br />
non ad ima tantum est, sed ad locum suum. Ignis sursum<br />
tendit, deorsum lapis. Ponderibus suis aguntur*, loca sua<br />
petunt. Oleum infra aquam fusum, super aquam attollitur;<br />
aqua super oleum fusa, infra oleum demergitur; ponderibus<br />
suis aguntur, loca sua petunt. Minus ordinata, inquieta sunt<br />
ordinantur, et quiescimt. Pondus meum amor meus ; eo feror<br />
quocumque feror^ Dono tuo accendimiu', et sursum ferimur.<br />
Ps. 83, Inardescimus et imus. Ascendimus ascensiones in corde, et<br />
^'<br />
cantamus canticum graduum. Igne tuo, igne tuo bono in-<br />
Ps. i2i,ardescimus et imus; quoniam sursum imus ad pacem Jeru-<br />
^" ^" salem, quoniam jucundatus sum in his qui dixerunt mihi*,<br />
In domum Domini ihimus. Ibi nos coUocavit voluntas bona,<br />
ut nihil velimus aliud quam permanere illic in a^temum.<br />
X. II. Beata creatura quee non novit aliud, cum esset ipsa<br />
^^.^"^"^aliud, nisi dono tuo quod superfertur super omne mutabile,<br />
nia. mox ut facta est, attoUeretui' nullo intervallo temporis in ea<br />
Gen.i,3.vocatione qua dixisti, Fiat lux, etjieret lux*. In nobis enim<br />
totum quidquid praeter Deum est. Qui ?aeculum excipiet te vultu suo. Aug. ad<br />
nos tuelur in loco vitae hujus, ipse post Ps. 30, 21. Enarr. 4. §. 8.<br />
istam vitam sit locus noster : quia et iste *1 Porro rectissime Spiritus sanctu?,<br />
Psalmus, hoc ei ait superius, ' Esto mihi cum sit Deus, vocatur etiam Donum Dei.<br />
in Deum protectorem, et in domum re- Quod donum propiie quid nisi charitas<br />
fugii.' Ergo erimus in vultu Dei abscon- intelligenda est, quae pcrducit ad Deum,<br />
diti. Quis sinus est in facie Dei, a me et sine qua quodlibet aliud donum Dei<br />
exspectatis audire ? Purgate cor, ut ipse non perducit ad Deum? Aug. de Trin.<br />
illuminet, et quem invocatis, intret. Esto 1. xv. c. 18.<br />
domus ejus, et erit domus tua : habitet in " Ita enim corpus pondere, sicut animus<br />
te, et tu habitabis in eo. Si eum in hoc amore fertur, quocumque fertur. Aug. de<br />
saeculo exceperis corde tuo, ille post hoc Civ. Dei, 1. xi. c. 28.<br />
: ;
CONFESSIONUM LIBER XIII. 255<br />
tlistinguitur tempore, quod tenehnje fuimus, et liix efficimur : Epli.5,8<br />
in illa vero dictum est quid esset, nisi illuminaretur ; et ita<br />
dictum est, quasi prius fiierit fluxa et tenebrosa ; ut appareret<br />
causa qua factum est ut aliter esset, id est, ut ad lumen<br />
indeficiens conversa lux esset. Qui potest, intelligat* ; a te<br />
petat. Utquid mihi molestus est, quasi ego illuminem ullum joh. i ,9.<br />
hominem venientem in hiinc mundiim ?<br />
12. Trinitatem omnipotentem quis intelligit ? Et quis non<br />
loquitur eam, si tamen eam } Rara anima quae dum de illa<br />
loquitur, scit, quod loquitur*. Et contendunt et dimicant, et<br />
nemo sine pace videt istam visionem. Vellem ut haec tria<br />
cogitarent homines in seipsis*. Longe aliud sunt ista tria<br />
* " Et nos quidem in nobis, tametsi<br />
non aaqualem, immo valde longeque distantem,<br />
neque coajternam, et, quo brevius<br />
tolum dicilur, non ejusdem substanliae,<br />
cujus est Deus, tamen qua Deo nihil sit<br />
in rebus ab eo factis natura propinquius,<br />
imaginem Dei, hoc est summae illius<br />
Trinitatis, agnoscimus, adhuc reforma-<br />
tione prrficiendam, ut sit etiam similitudine<br />
proxima. Nam et sumus, et nos<br />
esse novimus, et id esse ac nosse diligimus.<br />
In his autem tribus quae dixi, nulla<br />
nos falsitas veri similis turbat." Aug. de<br />
Civ. Dei, 1. xi. c. 26. " Sicut autem duo<br />
quaedam sunt, mens et amor ejus, cum se<br />
amat : ita quidam duo sunt, mens et<br />
notitia ejus, cum se novit. Igitur ipsa<br />
mens et amor etnolitiaejus, tria quaedara<br />
sunt, et haec tria unum sunt: et cum<br />
perfecta sunt, a?qualia sunt. Si enim<br />
minus se amat quam est, ut, verbigratia,<br />
tantum se amet hominis mens, quan»um<br />
amandum est corpus hominis, cum plus<br />
sit ipsa quam corpus; peccat, et non est<br />
perfectus amor ejus. Item si amplius se<br />
amat quam est, velut si tantum se amet,<br />
quantum amandus est Deus, cum incomparabiliter<br />
minus sit ipsa quam Deus<br />
etiam sic nimium peccat, et non perfectum<br />
habet amorem sui. iMajore autem<br />
perversitateet iniquitate peccat,cuni corpus<br />
tantum amat, quantum amandus est<br />
Deus. Item notitia si minor est, quam<br />
est illud quod noscitur, et plene nosci<br />
potest, perfecta non est. Meus vero cum<br />
seipsam cognoscit, non se superat notitia<br />
sua; quia ipsa oognoscit, ipsa cognoscitur.<br />
Cum erpo se totam cognoscit, neque<br />
secum quidquam aliud, par illi est cog-<br />
nitio sua : quia neque ex alia natura est<br />
ejus cognitio, cum se ipsam cognoscit.<br />
Et cum 56 totam nihilque amplius perci-<br />
;<br />
pit, nec minor nec major est. Recte<br />
igiturdiximus, ha;c triacum perfectasunt,<br />
esse consequenteraequalia Simul etiam<br />
admonemur, si utcumque videre possumusjhaec<br />
in animaexsistere,et tamquam<br />
involuta evolvi ut sentiantur et dinumerentur<br />
substantialiter, vel, ut ita dicam,<br />
essentialiter, non tamquam in subjecto,<br />
ut color aut figura in corpore, aut ulla<br />
aliaqualilasautquantitas. Quidquidenim<br />
tale est, non excedit subjectum in quo<br />
est. Non enim color iste aut figura hujus<br />
corporis potest esse, et alterius corporis.<br />
Mens autem amore quo se amat, potest<br />
amare et aliud praeter se. Item non se<br />
solam cOj^noscit mens, sed et alia multa.<br />
Quamobrem non amor et cognitio tamquam<br />
in subjecto insunt menti ; sed sub-<br />
stantialiter etiam ista sunt, sicut ipsa<br />
mens : quia etsi relative dicuntur ad invicem,<br />
in sua tamen sunt singula quaeque<br />
substantia—At in illis tribus, cum se<br />
novit mens et amat se, manet trinitas,<br />
mens, amor, notitia; et nulla commixtione<br />
confunditur: quamvis et singula<br />
sint in semetipsis, et invicem tota in totis,<br />
sive singula in binis, sive bina in singulis.<br />
Itaque omnia in omnibus. Nam et mens<br />
est utique in se ipsa, quoniam ad se<br />
ipsam mens dicitur: quamvis noscens,<br />
vel nota.vel noscibilis, ad suam notitiam<br />
relative dicatur ; amans quoque, et amata,<br />
vel amabilis,ad amorem referatur, quo se<br />
amat. Et notitia quamvis referatur ad<br />
mentem cognoscentem vel cognitara, tamen<br />
et ad se ipsam nota, et noscens dici-<br />
tur: non enim sibi est incognita notitia,<br />
qua se mens ipsa cognoscit. Et amor,<br />
quamvis referatur ad mentem amantem,<br />
cujus amor est,tamen et ad se ipsum est<br />
amor, ut sit etiam in se ipso: quia et<br />
araor amatur, nec alio nisi amore amari<br />
XI.<br />
Symbola<br />
Trinita-<br />
tis in<br />
homine.
256 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
quam illa Trinitas : sed dico ubi se exerceant et ibi probent,<br />
et sentiant quam longe sunt*. Dico autem haec tria: esse,<br />
nosse, velle. Sum enim, et novi, et volo : sum sciens, et<br />
volens ; et scio esse me, et velle ; et volo esse, et scire. In<br />
his igitur tribus quam sit inseparabilis vita, et una vita, et una<br />
mens, et una essentia, quam denique inseparabiHs distinctio,<br />
et tamen distinctio, videat qui potest. Certe coram se est;<br />
attendat in se, et videat, et dicat mihi. Sed cum invenerit in<br />
his ahquid et dixerit, non jam se putet invenisse illud quod<br />
supra ista est incommutabile, quod est incommutabiUter, et scit<br />
incommutabiUter, et vult incommutabiliter : et utrum propter<br />
tria haec et ibi Trinitas , an in singuhs haec tria, ut* tema<br />
singulorum sint ; an utrumque miris modis simpliciter et<br />
multiphciter, infinito in se sibi iine, quo est, et sibi notum<br />
est, et sibi sufficit, incommutabihter idipsum, copiosa unitatis<br />
magnitudine; quis facile cogitaverit.? quis ullo modo dixerit?<br />
quis quolibet modo temere pronuntiaverit ?<br />
XII. 13. Procede in confessione, fides mea; dic Domino Deo<br />
^uo : Sa/icte, Sancte, Sancte, Domine Deus meus, in nomine<br />
creatio<br />
forma- tuo baptizati sumus, Pater et Fili ^ et Spiritus ^ sancte ; iu<br />
tionem<br />
Ecchsias nomtne tuo baptizamus, Pater et Fili et Spiritus sancte<br />
paefiguq^-g^<br />
g^ apud nos in Christo suo*/^6'^Y Deus ccelum et terram,<br />
spirituales et camales Ecclesia? suae'; et terra nostra antequam<br />
acciperet formam doctrinae, invisibilis erat et incom-<br />
Ps. 38, posita^ et ignorantiae tenebris tegebamur ; quoniam pro ini-<br />
Ps. 35<br />
g^uiiate erudisti hoininem, eijiidicia tua sicut multa ahyssus.<br />
7. Sed quia Spiritus tuus superferebatur super aquam, non reh-<br />
2.<br />
* ' quit miseriam nostram misericordia tua, et dixisti : Fiat lux.<br />
Mat. 3, Poenitentiam agite, appropinquavit enim regnum coelorum.<br />
12.<br />
potest, id est, se ipso. Ita sunt haec tantum se diligit quantum novit et quanta<br />
singula in se ipsis. In alternis autem est."<br />
ita sunt, quia et mens amans in amore * Ut quoniam coeli et terraB nomioe<br />
est, et amor in amantis notitia, et notitia saepe in Ecclesia spiritales carnalesque<br />
in mente noscente." Aug. de Trin. 1. ix. significantur, ccelos ostenderit pertinere<br />
c. 4, 5. ubi pluribusiempersequitur, non ad serenam intelligentiam veritatis, diquo<br />
Sacrosanctae Trinitatis mysterium cens, ' Qui fecit ccelos in intelligentia;'<br />
planum faciat, sed quo ostendat Deum terram vero ad fidem simplicem parvu-<br />
•' se non sine testimonio" in mente hu- lorum, sed prophetica el evangelica praemana"<br />
reliquisse;" librumvero ita clau- dicatione firmissimam, quae per baptis-<br />
dit; " Et est quaedam imago Trinilatis, mum soHdatur,et ideo subjecerit, dicens,<br />
ipsa mens, etnotitia ejus.et araor tertius :<br />
' Fundavit terram super aquam.' Aug. de<br />
et hffic tria unum, atque una substantia. Gen. ad Lit. 1. ii. $. 4. cf. Serm. 56. in<br />
Nec rainor proles, dum tantam se novit Mat. 6, $. 7. et 57. §. 6.<br />
mens quanta est: nec minor amor, dum<br />
;
CUNFESSIONUM LIBER XIII. "257<br />
Pcenitentiam agite, Fiat liix. Et quoniam conturhata erat adVsAiJ.<br />
nos ipsos anima nostra, commemorati smnus tui, Domine, de<br />
terra Jordanis, et de monte^ 3d(\\idX\ tibi, sed parvo propter<br />
nos; et displicuerunt nobis tenebrse nostrse, conversi sumus<br />
ad te, et facta est lux. Et ecce fuimus aliquando tenehrcB ; Eph. 5,<br />
nunc autem lux in Domino.<br />
14. Et tamen HiiWiwc per Jidem, nondum per speciem. Spe Xlir.<br />
eni)7i salvi facti siimus. Spes autem 'quce videtur, non ^^^vatio^hospes.<br />
Adhuc abyssus ahyssum i/zroca^, sed jam in voce* c«^«-minis<br />
ractarum tuarum''. Adhuc et ille qui dicit, Non potui rohis^i^-^^<br />
loqui quasi spiritualihus, sed quasi carnalihus, etiam ipse°o°d""^<br />
nondum se arhitratur comprenendisse ; et quce retro ohlitus,c^Q^^ ^<br />
in ea quce ante sunt, extenditur, et ingemiscit gravatus, et7.<br />
dtit anima ejus ad Deum vivum, quemadmodum cervus ad ^^^' ^'<br />
fontes aquarum, et dicit: Quando veniam? hahitaculu7?i Ps.4i, 8.<br />
suum quod de cado est, superindui cupiens, et invocat inferio- 1 Cor.3,<br />
rem ahyssum, dicens: Nolite conformari huic scbcuIo, '^^
258 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
rsAi,8.fttarum, non in voce sua imocat alteram ahyssumy cui zelans<br />
2 Cor. timet, ne sicut serpens Eram decepit astutia sua, sic et eorum<br />
' ' sensus corrumpantur a castitate, quce est in sponso nostro<br />
1 Joh. Unico tuo. Quae est illa speciei lux } Cum mdehimus eum<br />
P 41<br />
4 ^^
CONFESSIONUM LIBER XIII. 259<br />
cum jam obierunt istam mortem illi mortales, per quos eam<br />
dispensasti nobis. Et tu scis, Domine, tu scis quemadmoclum<br />
pellibus indueris homines, cum peccato mortales fierenty.<br />
Unde sicut pellem extendisti Jtrmamentum Libri tui, con- Gen. 3,<br />
cordes utique sermones tuos, quos per mortalium ministerium<br />
superposuisti nobis. Namque ipsa eorum morte, solidarneri'<br />
tnm^ auctoritatis in eloquiis tuis per eos editis sublimiter<br />
extenditur super omnia qusD subter sunt ; quod cum hic<br />
viverent, non ita sublimiter extentum erat. Nondum sicut<br />
pellem coelum extenderas, nondum mortis eomm famam<br />
usquequaque dilataveras*.<br />
17. Videamus, Domine, coolos, oj^era digitorum tuorum<br />
disserena oculis nostris nubilum quo subtexisti eos. Ibi estPs.18,8.<br />
testimonium tuum, sapientiam prcestans parvulis. Perfice, Ps. 8, 4.<br />
Deus meus, laudem tuam ex ore infantium et lactentium.<br />
Neque enim novimus ahos libros ita destruentes superbiam,<br />
ita destruentes inimicum et defensorem, resistentem recon-Ver. 3.<br />
ciliationi tuae defendendo peccata sua''. Non novi, Domine,<br />
non novi alia tam casta eloquia, quae sic mihi persuaderent<br />
confessionem, et lenirent cervicem meam jugo tuo, et invita-<br />
rent colere te gratis. Intelligam ea, Pater boue ; da mihi<br />
haec subterposito, quia subterpositis solidasti ea.<br />
18. Sunt aliae aqucB super hoc firmaynentum, credo, immortales,<br />
et a terrena corruptione secretae. Laudent nomen<br />
tuum, laudent te superccelestes populi Angelomm tuomm,<br />
qui non opus habent suspicere* fimiamentum hoc, et legendo<br />
cognoscere verbum tuura^ Vident enim faciem tuam .s
260 S. AUGUSTINl EPISCOPI<br />
et ibi legimt sine syllabis temporum, quid velit seterna vokm-<br />
tas tua. Legunt, eligunt et diligunt ; semper legunt, et nunquam<br />
prseterit quod legunt. Eligendo enim et diligendo<br />
legunt ipsam incommutabilitatem consilii tui. Non clauditur<br />
codex eorum, nec plicatiir liber eorum; quia tu ipse illis hoc<br />
es, et es in aeternum :<br />
quia super hoc iirmamentum ordinasti<br />
eos, quod* firmasti super infirmitatem inferiorum populorum,<br />
ubi suspicerent et cognoscerent misericordiam tuam, tempo-<br />
Ps. 35, raliter enuntiantem te, qui fecisti tempora. In coelo enim,<br />
Domine, misericordia tua^ ei veriias tua iisque ad mthes.<br />
Transeunt nubes, coehim autem manet. Transeunt praedica-<br />
tores verbi tui ex hac vita in aham vitam; Scriptura vero<br />
tua usque in finem saeculi super populos extenditur. Sed et<br />
M^\..1A,ccelum et terra transihunt ; sermo7ies autem tui no7i transi-<br />
^^*<br />
hunt : quoniam et 2^^llis plicahitur, et fenum super quod<br />
Isa.40, extendebatur, cum claritate sua prseteriet; verhum autem<br />
^'<br />
tuum manet in (Eternum ; quod nunc in (Bniqmate nubium<br />
1 Cor. .<br />
f^<br />
13, 12. et per speculum cceh, non sicuii est, apparet nobis quia et<br />
;<br />
lJoh.3,^?^^ quamvis Fiho tuo dilecti simus, nondum apparuit quod<br />
^*<br />
erimus. Attendit per retia camis, et blanditus est, et inflam-<br />
9. Vers. mavit, ct cucummus post odorem ejus. bed cum apparuertt,<br />
^®**<br />
similes ei erimus, quoniam videhimus eum sicuti est : sicuti<br />
6. ' est, Domine, videre nostmm, quod nondum est nobis*.<br />
iJoh.3, 19. Nam sicut omnino tu es, tu scis solus, qui es incom-<br />
xvx<br />
mutabihter, et scis incommutabihter, et vis incommutabihter.<br />
Solus Et essentia tua scit et vult incommutabihter, et scientia tua<br />
scit^om- est et vult incommutabihter, et voluntas tua est et scit incomnino<br />
sic- jnutabihter. Nec videtur justum esse coram te, ut quemad-<br />
modum se scit himen incommutabile, ita sciatur ab ihuminato<br />
Ps. 142, commutabih. Ideoque anima mea tanquam terra sine aqua<br />
^'<br />
tihi ; quia sicut se ihuminare de se non potest, ita se satiaie<br />
Ps. 35 de se non potest. Sic enira ajnid te fons vitce, quomodo in<br />
^^' lumine tuo videhimus lumen.<br />
XVII 20. Quis congregavit amaricantes '' in societatem unam?<br />
Inver.9:<br />
Congregentur<br />
d «< < Spes omniuin finium terrae et in spes, et in mari longe, non diceret disciuqva<br />
niari longe:' et qu'a ' in mari,* ideo pulis suis, ' Faciam vos piscatores homi-<br />
&c« ' longe.' " Mare enim in figura dicitur num.' Jam in mari capti per retia fidei,<br />
Quid sacculum hoc, salsitate amarum, procellis gaudeamus nos ibi natare adhuc intra<br />
turbulentum ; ubi homines cupiditatibus retia ; quia adhuc mare hoc saevit pro-<br />
perversis et pravis, facti eunt velut pisces cellis, sed retia qua) nos ceperunt, perinvicera<br />
se devorantes. Ille si non esset ducentur ad littus. Littusest finis maris;<br />
^
CONFESSIOxNUM LIBER XIII. 261<br />
Ideni namque illis finis est temporalis et terrena) felicitatis, mare,<br />
propter quam faciunt omnia ; quamvis innumerabili varietate jal Excuranim<br />
fluctuent. Quis, Domine, nisi tu qui dixisti utP^^c^tur<br />
ver. 11:<br />
congrcgarentur aqiKB in congregationem nnam^ et appareret Germi-<br />
arida, $illens tihi ? Quoniam tiium est et mare, et tu fecisti^^^ '^''*<br />
illud, et aridam terram manus tucB foimaverunt ; neque Ps.9^,5.<br />
enim amaritudo voluntatum, sed congregatio aquarum vocatur Ps.62,2.<br />
mare. Tu enim coerces etiam malas cupiditates animarum,<br />
et figis limites quousque progredi sinantur, atque * ut in se Job 38,<br />
coniminuantur Jluctus earinn ; atque ita facis mare ordine<br />
imperii tui super omnia'.<br />
21. At animas sifientes tibi, et apparentes tibi, alio fine<br />
distinctas a societate maris, occulto et dulci fonte irrigas, ut<br />
et terra detfructum suani^ : et dat fructum suum *, et, te jubente<br />
Domino Deo suo, germinat anima nostra opera misericordioe<br />
secundum genus; diligens proximum in subsidiis necessi-<br />
tatum carnalium, hahens in se semen secu7idum simiUtudinem;<br />
quoniam ex nostra infirmitate compatimur ad subveniendum<br />
indigentibus, similiter opitulantes quemadmodum nobis vellemus<br />
opem ferri, si eodem modo indigeremus ; non tantum in<br />
facilibus, tanquam in herha seminali, sed etiam in protectione<br />
adjutorii, forti robore, sicut lignum fructiferum ; id est,<br />
beneficum* ad eripiendum eum qui injuriam patitur, de manu<br />
potentis, et praebendo protectionis umbraculiun valido robore<br />
justi judicii.<br />
22. ItaDomine,ita,orote,o;7«Y/
262 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
despiciamus. Quibus in terra natis fructibus, vide quia honum<br />
I«a, 58, est; et erumpat temporanea lux nostra, et de ista inferiori<br />
fruge actionis in delicias contemplationis verbum vitse supe-<br />
Phil. 2, rius obtinentes, appareamus sicut lumina7'ia in mundo,<br />
cohaerentes jirmamento Scripturse tuse. Ibi enim nobiscum<br />
disputas, ut dividamus inter intelligibilia et sensibilia, tanquam<br />
inter diem et noctem, vel inter animas, alias intelligi-<br />
bilibus, alias sensibilibus deditas; ut jam non tu solus in<br />
abdito dijudicationis tuae, sicut antequam fieret firmamentum,<br />
dividas inter lucem et tenehras, sed etiam spirituales tui in<br />
eodem firmamento positi atque distincti, manifestata per orbem<br />
gratia tua luceant super terram, et dividant inter dlem et<br />
Rom. noctem, et signijicent tempora : quia vetera transierunt, et * ecce<br />
2 Cor. fi^c^^ ^unt Jiova; et quia propior est nostra salus, quam cum<br />
5, 17. credidimus; et quia nox prcecessit, dies autem appropinqua-<br />
TsM,2.vit; et quia henedicis coronam anni tui, mittens henignitatis*<br />
Mat. 9, operarios in messem tuam, in qua seminanda alii lahoraverunt,<br />
Joh. 4,<br />
inittens etiam in aliam sementem, cujus messis injine est. Ita<br />
3^- das vota optanti*, et benedicis annos justi ; tu autem idem ipse<br />
39^ * ' es, et in annis tuis qui no7i dejiciunt, horreum praeparas annis<br />
Ps. ioi,transeuntibus. ^terno quippe consilio, propriis temporibus<br />
28<br />
bona ccelestia das super ten-am.<br />
1 Cor. 23. Quoniam quidem alii datur per Spiritum sermo sapien-<br />
^j^^ j<br />
tidB ^, tanquam luminare majus, propter eos qui perspicuae veri-<br />
tatis luce delectantur, tanquam in principio diei ; alii autem<br />
sermo scienticB secundum eumdem Spiritum, iainquBm luminare<br />
minus; aliijides, alii donatio curationum, alii operationes vir-<br />
g Distat tamen ab ffiternorum con- sancto viro loquente, " Ecce pietas est<br />
templatione actio qua bene utimur tem- sapientia, abstinere autem a malis est<br />
poralibus rebus, et illa sapientize, ha;c scientia." In hac difFerentia intelligenscientiffi<br />
deputatur. Quamvis enim et dum est, ad contemplationem sapientiam,<br />
illa quae sapientia est, possit scientia nun- ad actionem scientiam pertitiere. Pietacupari,<br />
sicut et Apostolus loquitur, ubi tem quippe hoc loco posuit Dei cultum,<br />
dicit, *' Nunc scio ex parte, tunc autem quae Graece dicitur Osoo-ifiu». Nam hoc<br />
cognoscam sicut et cognitus sum ;" quam verbum habet ista sententia in codicibus<br />
scientiam profecto contemplationis Dei Graicis. Et quid est in aeternis excelvult<br />
intelligi, quod sanctorum erit prse- lentius quam Deus, cujussolius immutamium<br />
summum: tamen ubi dicit, •' Alii bilis est natura? Et quis cultus ejus,<br />
quidem datur per Spiritum sermo sapi- nisi amor ejus, quo nunc desideramus<br />
entiae, alii sermo scientiae secundum eum videre, credimusque et speramus nos<br />
eundem Spiritum ;" hap,c utique duo sine esse visuros ; et quantum proficimus * vidubitatione<br />
distinguit, licet non ibi expli- demus nunc per speculum in ajnigmate,<br />
cet quid intersit, et unde possit utrumque tunc autem in manifestatione V Aug. de<br />
dignosci. Verum scripturarum sancta- Trin. 1. xii. §. 22. add. §. 25. I. xiii.<br />
rum multiplicem copiam scrutatus, inve- §. 1. de div. quaest. ad Simplic. 1. ii. $.3.<br />
nio scriptum esse in libro Job, eodem et in Ps. 135. §. 8.
CONFESSIONUM LIBER XIII. 263<br />
iututn, alii prophetia, alii dijudicatio spirituum, alteri genera<br />
linguarum; et hsec omnia tanquam stellce. Omnia enim hxEc<br />
operatur unus atque idem Spiritus, dividens propria unicuique<br />
prout rulty et faciens apparere sidera in manifestatione ad<br />
utilitatem. Sermo autem scientia qua continentur omnia 1 Cor.<br />
10<br />
sacramenta, quae variantur temporibus *" tanquam luna, et '<br />
ca3tera3 notitia) donorum quae dcinceps tanquam stella? com-<br />
memorata sunt, quantum differunt ab illo candore sapientiaj<br />
quo gaudet pra^dictus dies, tantum in principia* noctis sunt'.<br />
His enim sunt necessaria, quibus ille prudentissimus servus<br />
tuus non potuit loqui quasi spiritualibus,sed quasi carnalibus, l Cor.<br />
ille qui sapientiam loquitur inter perfectos. Animalis autem ^'^^^<br />
homo tanquam parrulus in Christo, lactisque potator, donec2,6.<br />
roboretur ad solidum cibum, et aciem firmet ad solis aspectum, Jj 3' ^<br />
non habeat desertam noctem suam, sed luce lunae stellarum-<br />
que contentus sit. Hacc nobiscum disputas, sapientissime<br />
Deus noster, in Libro tuo firmamento tuo ; ut discemamus<br />
omnia contemplatione mirabili, quamvis adhuc in signis, et<br />
in temporibus, et in diebus, et in annis.<br />
24. Sed prius lavamini, mundi estote ; auferte nequitiaml%.\,\Q,<br />
ab animis vestris, atque a conspectu oculorum meorum, ut<br />
appareat arida. Discite bonum facere, judicate j^upillo, et<br />
justificate vidicafn ; ut germinet terra herbam imbuli et<br />
lignum fructiferum ; et venite, disputemus, dicit Dominus,<br />
ut fiant luminaria in firmamento coeli, et luceant super<br />
terram. Quaerebat dives ille a magistro bono, qiiid faceret<br />
ut vitam ceternam consequeretur : dicat ei magister bonus,<br />
quem putabat hominem, et nihil amplius ; bonus est autem,<br />
quia Deus est: dicat ei, ut ,9/ vult venire ad vitam, servet<br />
mandata; separet a se amaritudinem malitiae atque nequitise;<br />
non occidat, non moechetur, non furetur, noti falsum testimonium<br />
dicat ; ut appareat arida, et germinet honorem patris<br />
et matris, et dilectionem proximi. Feci, inquit, hcsc omnia.<br />
h Si discernimus duo Testamenta, ergo j^m teneas promissa, quid qtiseris<br />
Vetus et Novura, non sunt eadem sacra- promittentia, habens jam Salvatorem ?<br />
menta, nec eadem promissa, eadem tamen<br />
pleraque prajcepta. Sacramenta<br />
Mutata sunt sacramenta, facta sunt faci-<br />
liora, pauciora, salubriora, feliciora.<br />
non eadem, quia alia sunt sacramenta Aug. in Ps. 73. $. 2.<br />
dantia salutem, alia promittentia Salva- • Nihil enim horum est, quod in hujus<br />
torcm. Sacramenta novi Testamcnti saiculi noctenonsitnecessarium; quajcum<br />
dant saluteni, sacramenta veteris Teslanienti<br />
promiserunt Salvatorem. Cum<br />
transierit, necessaria ista non erunt, ideo<br />
* in potestatem noclis.' Aug.inPs.135.^.8.
264 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Unde ergo tantag spinas, si terra fructifera est ? Vade, exstirpa<br />
silvosa dumeta avaritia^ ;<br />
vende quce possides, et implere frugi-<br />
bus dando pauperihus, et hahehis thesaurum in coelis, et<br />
sequere Dominum si vis esse perfectus, eis sociatus inter quos<br />
loquitur sapientiam ille qui novit quid distribuat diei et nocti,<br />
ut noris et tu, utjiant et tibi luminaria in Jirmamento coeli;<br />
Mat. 6, quod non fiet, nisi fuerit illic cor tuum ; quod item non fiet,<br />
nisi fuerit illic thesaurus tuus ,<br />
sicut audisti a magistro hono.<br />
Mat. 19, Sed contristata est terra sterilis'', eispincB offocaverunt verhum.<br />
1 Pet. 2 ^^' ^^* autem genus electum, infirma mundi, qui dimi-<br />
9. sistis omnia ut sequeremini Dominum; ite post eum, et con-<br />
Mat. '^^yf^i^^dite fortia : ite post eum, speciosi pedes, et lucete in<br />
1 Cor.i,^^'?^^^^^'?^^<br />
y ^^ cceli enarrent gloriam ejus, dividentes inter<br />
"^•^- lucem perfectorum sed nondum sicut Angelorum, et tenehras<br />
' ' parvulorum sed non despectomm * : lucete super omnem ter-<br />
Ps.i8,2.ram; et dies sole candens eructet diei verhum sapienticB, et<br />
nox luna lucens annuniiet nocti verhum scientics. Luna et<br />
stellaj nocti lucent ; sed nox non obscurat eas, quoniam ipsse<br />
illuminant eam pro modulo ejus. PZcce enim tanquam Deo<br />
^xcQYite, Fiant lumiiiaria infirmamento codi,factus est suhito<br />
de ccelo sonns, quasi decurrens spiritus* vehemens, et visce<br />
Aci.lyl.sunt lingucR divisce quasi ignis, qui et insedit super unum-<br />
^'<br />
14. '<br />
quemque illorum ; etfacta sunt luminaria in firmamen to corU,<br />
' verhum vitce habentia. Ubique discurrite, ignes sancti, ignes<br />
iJohn b decori. , Vos enim estis lumen mundi, nec estis suh modio,<br />
^' Exaltatus est cui adhaesistis, et exaltavit vos. Discurrite, et<br />
innotescite omnibus gentibus.<br />
XX. 26. Concipiat et mare, et pariat opera vestra, et producant<br />
9n7p*<br />
ctqi(
CONFESSIONUM LIBKR XIII. W5<br />
praeposito illo sibi ad auctoritatem, sub quo volitarent quocumque<br />
irent. Neque enim sunt loquelce neque sermo?ies,Ps.l9,4.<br />
quorum tion audiantur voces eortim, quando in omnem terram<br />
exiit sonus eorum, et in Jines orhis terrcE verha eorum; quo-<br />
niam tu, Domine, henedicendo midtiplicasti ha^c.<br />
27. Numquid mentior, aut mixtione misceo, neque dis-<br />
tinguo lucidas cognitiones hamm rerum in firmamento coeli,<br />
ct opera coi*poralia in undoso mari, et sub firmamento cceli ?<br />
Quarum enim rerum notitioB sunt solidae, et terminatae sine<br />
incrementis generationum, tanquam lumina sapientice et<br />
scienticB, earumdem rerum sunt operationes corporales multa)<br />
ac variaj ; et ahud ex alio crescendo multiplicantur in bene-<br />
dictione tua, Deus, qui consolatus es fastidia sensuum mor-<br />
taJium, ut in cognitione animi res una multis modis per<br />
corporis motiones figuretur atque dicatur'. Aquae produxenmt<br />
ha^c ; sed in verbo tuo. Necessitates alienatorum ab<br />
seternitate veritatis tuaj populorum produxerunt ha^c, sed in<br />
Evangelio tuo ; quoniam ipsa? aqua) ista ejecenint, quarum<br />
amarus languor fi.iit causa ut in tuo verbo ista procederent.<br />
28. Et pulchra sunt omnia faciente te, et ecce tu inenar-<br />
rabiUter pulchrior qui fecisti omnia : a quo * si non esset lapsus<br />
Adam, non difi^underetur ex utero ejus salsugo maris, genus<br />
humanum profunde curiosum, et procellose tumidum, et<br />
instabiliter fluidum ; atque ita non opus esset ut in aquis<br />
multis corjDorahter et sensibiliter operarentur dispensatores<br />
tui mystica facta et dicta. Sic enim mihi nunc occurrerunt<br />
reptilia et volatilia, quibus imbuti et initiati homines corpo-<br />
rahbus sacramentis subditi, non ultra proficerent, nisi spiritu-<br />
aliter vivesceret anima gradu alio, et post initii verbum in con-<br />
summationem respiceret.<br />
29. Ac per hoc in verbo tuo non maiis profunditas, sed ab XXI.<br />
aquarum amaritudine terra discreta ejecit*, non reptiha ani-^lj/p/<br />
marum vivarum et volatilia, sed animam vivam. Neque enim^"
266 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
magnalia mirabilium quserit quibus fiat fides ; neque enim<br />
Joh. 4, nisi signa et prodigia viderit, non credit, cum jam distincta<br />
1 Cor.<br />
^^^ ^^^^^ fidelis ab aquis maris infidelitate amaris ; et lingu(R<br />
14, 22. in signo* sunt non fidelihus, sed infidelibus. Nec isto igitur<br />
genere volatili, quod verbo tuo 'produxerunt aqiKB, opus<br />
Ps. I35,habet terra qnam fundasti super aquas"^. Immitte in eam<br />
verbum tuum per nuntios tuos. Opera enim eorum naiTamus,<br />
sed tu es qui operaris in eis, ut* operentur animam vivam.<br />
Terra producit eam, quia terra causa est ut haec agant in ea<br />
sicut mare fuit causa ut agerent reptilia animarum vivaru7n,<br />
et volatilia suh firmamento coeli, quibus jam ten-a non in-<br />
Luc.24,(Jiget; quamvis piscem" manducet levatum de profundo in ea<br />
Ps.22 5. ^^^''^^ quam parasti in conspectu credentium ;<br />
ideo enim de<br />
profundo levatus est ut alat aridam. Et aves, marina progenies,<br />
sed tamen super terram multiplicantur. Primarum<br />
enim vocum evangelizantium infidelitas hominum causa ex-<br />
stitit ; sed et fideles exhortantur, et benedicuntur ab eis*<br />
muUipliciter de die in diem. At vero anima viva de terra<br />
sumit* exordium, quia non prodest nisi jam fidelibus con-<br />
tinere se ab amore hujus saeculi, ut anima eorum tibi vivat,<br />
1 Tim.<br />
5,6.<br />
quae mortua erat in deliciis vivens, deliciis, Domine, morti-<br />
feris ; nam tu puri cordis vitales delicias.<br />
30. Operentur ergo jam in terra ministri tui, non sicut in<br />
aquis infidelitatis, annuntiando et loquendo per miracula et<br />
sacramenta et voces mysticas, ubi intenta* sit ignorantia<br />
mater admirationis in timore occultorum signorum; talis<br />
enim est introitus ad fidem fihis Adam oblitis tui, dum se<br />
Gen. 3, ahscondunt a facie tua et fiunt abyssus : sed operentur etiam<br />
8.<br />
sicut in arida discreta a gurgitibus abyssi ; et sint forma fide-<br />
libus, vivendo coram eis, et excitando ad imitationem. Sic<br />
enim non tantum ad audiendum, sed etiam ad faciendum<br />
Ps. 68, audiunt: Quderite Dominum^ et vivei anima vestra, ui pro-<br />
33<br />
Rom.<br />
12,2.<br />
ducat terra animam viventem. Nolite conformari huic sceculo,<br />
Et quia in Baptismo, quem accepe- Piscis qui in Baptismate per invocatio-<br />
runt, inconcussa credulitate consistunt, nem Frontalibus undis inseritur, ut quje<br />
ideo dictum est, " Firmavit lerram super aqua fuerat, a Pisce etiam Piscina vociaquas."<br />
Aug. in Ps. 135. $. 8. tetur. Cujus Piscis nomen, secundum<br />
" Tertull.de Bapt. c. 1. Nos Pisci- Appellationera GrsDcam in uno nomine<br />
culi secundum IX0TN nostrum Jesum per singulas Literas turbam sanctorum<br />
Christum in aqua nascimur ; nec aliter nominum continet, 1X0TS quod est La-<br />
CONFESSIONUM LIBER XIII.<br />
'261<br />
contineto vos ab eo. Evitando vivit anima, quai appetendo<br />
inoritur. Continete vos ab immani feritate superbia^, ab<br />
inerti voluptate hixuria;, et Sifallaci iiomine scientm ; ut sint<br />
bestiae mansuetae, et pecora edomita, et innoxii sei-pentes.<br />
Motus enim animaj sunt isti in allegoria : sed fastus elationis,<br />
et delectatio libidinis, et venenum curiositatis, motus sunt<br />
animas mortuae ; quia non ita moritur, ut omni motu careat,<br />
l ijjj^-<br />
quoniam dlscedendo afoiite vitce moritur", atque ita suscipitm' Jer. 2,<br />
a praetereunte saeculo, et conformatur ei, Rom.<br />
31. Verbum autem tuum, Bens, fons vitcd aeternae est, eti'^'^.<br />
non prseterit : ideoque in verbo tuo cohibetur ille discessus,<br />
dum dicitur nobis, Nolite conformari huic scbcuIo ; ut produ-<br />
cat terra, in fonte vitcB, animam vivetitem, in verbo tuo per<br />
Evanffelistas tuos animam continentem, imitando imitatores i Cor.<br />
. 11 1<br />
Christi tui. Hoc est enim secundum genus, quoniam aemu- '<br />
latio viri ab amico est: Estote, inquit, sicut ego ; quia et ego Gal. 4,<br />
sicut vos. Ita erunt in anima viva * hestice honcB in mansue-<br />
tudine actionis. Mandasti enim, dicens : In mansuetudine Eccl. 3,<br />
opera tua perjice, et ab omni homine diligeris. Et pecora<br />
hona, neque si manducaverint, ahundantia ; neque si non man- 1 Cor.<br />
ducaverint, egentia: et serpentes boni, non pemiciosi ad '<br />
nocendum, sed astuti ad cavendum; et tantum explorantesMat. 10,<br />
temporalem naturam, quantum sufficit, ut per ea qucB facta j^J^ j^<br />
sunt, intellecta conspiciatur cBternitas. Serviunt enim rationi 20.<br />
haec animalia'', cum a progressu mortifero cohibita vivunt et<br />
ho?ia sunt.<br />
°Nullavitaest, quaenonsitexDeo,quia pergunt in foedissimas consuetudines, et<br />
Deus utique summa vita est, et ipse fons per diversas perniciosasque delectationes<br />
vitae Vita ergo voluntario defectu defi- nos rapiunt, et faciunt similes omni<br />
ciens ab eo, qui eam fecit, et cujus essen- generi bestiarum. Cum autem reguntia<br />
fruebatur, et volens contra Dei legem tur et subjiciuntur, omnino mansues-<br />
frui corporibus, quibus eam Deus pras- cunt, et nobiscum concorditer vivunt.<br />
fecit, vergit ad nihilum. Nam si ea quae Non enim a nobis alieni sunt motus animi<br />
moriuntur, penitus raorerentur, ad nihi- nostri. Pascuntur etiam nobiscum coglum<br />
sine dubio pervenirent: sed tantum nitione rationum et morum optimorum,<br />
rooriuntur, quantum minus essentiae par- et vitae sternse, tamquam herbis semina-<br />
ticipant. Aug. de vera Rel. c. 11. libus et lignis fructiferis et herbis viridi-<br />
P Et quod eis dictum est, Habete pot- bus. Et haec est hominis vita beata atque<br />
estatem, &c. : salvo quidem intellectu, tranquiila, cum omnes motus ejus rationi<br />
quo manifestum est omnibus his animali- veritatique consentiunt ; et vocantur gaubus<br />
hominem ratione dominari ; recte dia, et amores sancti, et casti, et boni.<br />
tamen intelligitur etiam spiritaliter ; ut Si autem non consentiunt, nihilo minus<br />
omnea afFectiones et motus animi, quos dum negligenter geruntur, conscindunt<br />
habemusistisanimalibussimiles,subditos et dissipant animum, et faciunt vitam<br />
baberemus, et eorum dominaremur per miserrimam ; et vocantur perturbationes,<br />
temperantiam et modestiam. Cum enim et libidines, et concupiscentias malae, De<br />
non reguntur isti motus, erumpunt et quibus jam nobis prtecipitur, ut eas oum
268 S. AUGUSTINl EPISCOPI<br />
XXII. 32. Ecce eiiim, Domine Deus iioster, creator noster, cum<br />
cohibitae fuerint affectiones ab amore sceculi, quibus morieba-<br />
26 : Faciamus<br />
jxiur malc vivendo, et coeperit esse anima vivens bene vivendo,<br />
honiinem ^ . i * i<br />
ad ima' completumque luerit verbum tuum, quod per Apostolum tuum<br />
ginem<br />
dixisti, NoUte conformari huic sceculo; consequitur et illud<br />
Renova- quod adjunxisti statim et dixisti, Sed reformamini in novitate<br />
tio men- jji^f^Hg i^^strcB : non jam secundum genus, tanquam imitantes<br />
praecedentem proximum, et* ex hominis melioris auctoritate<br />
viventes, (neque enim dixisti, " Fiat homo secundum genus ;"<br />
Gen. 1, sed, Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nos-<br />
tram ; ut nos prohemus qucB sit voluntas tua. Ad hoc enim<br />
1 Cor. 4, dispensator ille tuus generans per Evangelium filios, ne<br />
• semper parvulos haberet quos lacte nutriret, et tanquam<br />
2,7. nutrix foveret: Eeformamini, mquit, in novitate mentis ves-<br />
19°"2<br />
^^^^ ad prohandum vos* quce sit volimias Dei, quod honum et<br />
heneplacitum et perfectum. Ideoque non dicis, Fiat homo<br />
sed, Faciamus hominem. Nec dicis, Secundum genus ; sed,<br />
Ad imaginem et similitudinem nostram. Mente quippe re-<br />
novatus, et conspiciens intellectam veritatem tuam, homine<br />
Jer. 31, demonstratore non indiget, ut suum genus imitetur; sed te<br />
^'^^ demonstrante prohat ipse quce sit voluntas tua, quod honum<br />
et heneplacitum et perfectum : et doces eum* jam capacem<br />
videre Trinitatem unitatis, et unitatem Trinitatis''. Ideoque<br />
pluraUter dicto, Faciamus hominem, singulariter tamen infer-<br />
Gen. 1, tur, Etfeeit Deus hominem; et ^XmdXxi^x ^xoXo, Adimaginem<br />
^^' nostram, singulariter infertur, ad imaginem Dei. Ita homo<br />
Col. 3, renovatur in agnitione Dei, secundum imaginem ejus qui<br />
j ^^j. creavit eum : eispiritualis effecius judicat omnia, quse utique<br />
2, 15. judicanda sunt ; ipse autem a nemine judicatur.<br />
XXUl. 33. Quod autem judicat omnia, hoc est quod hahet pot-<br />
^^^^^^^ piscium maris, et volatilium cceli, et omnium pecorum<br />
deniversiculum:et fcrarum, et omnis terrce, ei omnium repentium quce repunt<br />
$citpiZl'^^P^^' t^rram. Hoc enim agit per mentis intellectum, per<br />
bus ma- quem percipit quce sunt Spiritus Dei. Alioquin homo in honore<br />
De qui-<br />
possumus labore crucifigamus in rum, lijec est beata vita, pie perfecteque<br />
"*. quanto .<br />
chiistia- ' nobis, donec absorbeatur mors in victonusjudiriam.'<br />
Dicit enim Apostolus : 'qui autem<br />
cognoscere a quo inducaris in veritatem,<br />
qua veritate perfruaris, per quid connec-<br />
i^n o<br />
J^su Christisunt, carnem suam crucifixe- taris summo modo. Quae tria unum<br />
1^*^^"^' runtcumperturbationibusetconcupiscen- Deum inieliigentibus unamque substan-<br />
^'**<br />
tiis.' Aug. de Gen. c. JManich.l. i.c. 20. tiam, exclusis vanitatibus varijE super-<br />
1 llla est igilur piena satietas animo- stitionis, ostendunt. de Vita Beata, $. 35.<br />
;
L<br />
CONFESSIONUM LIBER XIII. 269<br />
positus, 7ioti intellexit ; comparatus est jumentis i?isensatis,et Ps. 48,<br />
similis factus est illis. Ergo in Ecclesia tua, Deiis noster,<br />
secundum gratiam tuam quam dedisti ei, quoniam tuum Eph. 2,<br />
sumus Jigmentum, creati in operihus honis, non solum qui *<br />
spiritualiter prajsunt, sed etiam hi* qui spiritualiter subduntur<br />
eis qui praesunt {Masciilum enim et feminam fecisti hominem Gen. i,<br />
hoc modo in gratia tua spirituali, ubi secundum sexum cor- *<br />
poris non est masculus et femina ; quia nec Judceus, neque Gal. 3,<br />
Gr(Bcus, nec servus, neque liher) : spirituales ergo, sive qui *<br />
praesunt, sive qui obtemperant, spiritualiter^'«c//cawf; non dei Cor.2,<br />
cognitionibus spirituahbus, quas lucent in jirmamento (non *<br />
enim oportet de tam subUmi auctoritatc judicare); neque<br />
enim* de ipso Libro tuo, etiamsi quid ibi non lucet; quoniam<br />
submittimus ei nostrum intellectum, certumque habemus etiam<br />
quod clausum est aspectibus nostris, recte veraciterque dictum<br />
esse. Sic enim homo, licet jam spiritualis et renovatus in Col. 3,<br />
agnitione Dei, secundum imaginem ejus qui creavit eum ; '<br />
factor tamen legis debet esse, non judex. Neque de illaJac. 4,<br />
distinctione judicat, spirituahum videlicet atque camalium *<br />
hominum, qui tuis, Deus noster, oculis noti sunt, et nullis<br />
adhuc nobis apparuerunt operibus, ut ex fructihus eorum iMat. 7,<br />
cognoscamus eos : sed tu, Domine, jam scis eos et divisisti et<br />
vocasti in occulto, antequam fieret firmamentum. Neque de Ps.49,2.<br />
turbidis hujus saeculi popuhs quanquam* spiritualis homoiCor.5,<br />
judicat. Quid enim ei de his quiforis sunt judicare, ignoranti<br />
quis inde venturus sit in dulcedinem gratioe tuae, et quis in<br />
l^erpetua impietatis amaritudine remansurus ?<br />
34. Ideoque homo quem fecisti ad imaginem tuam, non<br />
accepit potestatem luminarium coeli, neque ipsius occulti<br />
coeli, neque diei et iioctis, quae ante coeli constitutionem<br />
vocasti, neque congregationis aquarum quod est mare ; sed<br />
accepit potestatem piscium maris, et volatilium coeli, et omnium<br />
pecorum, et omnis terrce, et omnium repentium qucs<br />
repunt super terram. Judicat enim ; et approbat quod recte,<br />
improbat autem quod perperam invenerit ;<br />
sive in ea solemni-<br />
tate sacramentorum quibus initiantur, quos pervestigat in<br />
aquis multis misericordia tua ; sive in ea qua ille piscis ' ex-<br />
hibetur, quem levatum de profundo terra pia comedit ; sive<br />
in verborum signis vocibusque subjectis auctoritati Libri tui<br />
f Vid. sup. i. 29. not. n.
270 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
tanquam siih firmamento volitantibus, interpretando, ex-<br />
ponendo, disserendo, disputando, benedicendo atque invo-<br />
cando te, ore erumpentibus atque sonantibus signis, ut re-<br />
spondeat populus, Amen. Quibus omnibus vocibus corpo-<br />
raliter enuntiandis, causa est abyssus sseculi, et csecitas carnis,<br />
qua* cogitata non possunt videri, ut opus sit instrepere in<br />
auribus : ita quamvis multiplicentur volatiUa super terram, ex<br />
aquis tamen originem ducimt. Judicat etiam spiritualis, ap-<br />
probando quod rectum, improbando autem quod perperam<br />
invenerit in operibus moribusque fidelium, eleemosynis tanquam<br />
terra /ructifera, et de anirna viva mansuefactis affecti-<br />
onibus, in castitate, in jejuniis, in cogitationibus piis, de his<br />
quae per sensum corporis percipiuntur. De his enim judicare<br />
nunc dicitur, in quibus et potestatem corrigendi habet.<br />
XXIV. 35. Sed quid est hoc, et quale mysterium est ? Ecce hetie-<br />
28 : Et<br />
dicis homines, o Domine, ut crescant et multijplicentur, et<br />
henedhit lYnpleant terram. Nihilne nobis ex hoc innuis ut intelhGramus<br />
eos Devs ,..t»^ .<br />
t<br />
i-.<br />
dicens, ahquid? Cur non ita benedixeris lucem. quam vocasti diem,<br />
c^escxte xyqq firmamentum coeli, nec luminaria, nec side7'a, nec terram,<br />
nec mare? Dicerem te, Deus noster qui nos ad imaginem<br />
tuam creasti, dicerem te hoc donum benedictionis homini<br />
proprie voluisse largiri ;<br />
nisi hoc modo benedixisses et pisces<br />
et cetos ut crescerent, et multiplicarentur, et implerent aquas<br />
maris, et volatilia multiplicarentur super terram. Item dice-<br />
rem ad ea rerum genera pertinere benedictionem hanc, quae<br />
gignendo ex semetipsis propagantur ; si eam reperirem in<br />
arbustis, et frutetis et in pecoribus teiTa?. Nunc autem nec<br />
herbis et lignis dictum est, nec bestiis et serpentibus, Crescite<br />
et nndtiplicamini ; cum hacc quoque omnia, sicut pisces et<br />
aves et homines gignendo augeantur, genusque custodiant.<br />
•36. Quid igitur dicam, himen meum Veritas? " quia vacat<br />
hoc, quia inaniter ita dictum est?" Nequaquam, Pater pietatis;<br />
absit ut hoc dicat servus Verbi tui. Et si eg'o non intehigo<br />
quid hoc eloquio significes, utantur eo mehus meliores, id est<br />
intelligentiores quam ego sum, unicuique quantum sapere<br />
dedisti, Deus meus. Placeat autem et confessio mea coram<br />
ocuhs tuis, qua tibi confiteor credere me, Domine, non incassum<br />
te ita locutum, neque silebo quod mihi lectionis hujus<br />
occasio suggerit. Verum est enim, nec video quid impediat<br />
ita me sentire dicta figurata Hbrorum tuorum. Novi enim
CONFESSIONUM LIBER XIII. 271<br />
multipliciter significari per corpus, quod uno modo mente<br />
intelligitur ; et multipliciter mente intelligi, quod uno modo<br />
per corims significatur. Ecce simplex dilectio Dei et pro-<br />
ximi, quam multiplicibus sacramentis, et innumerabilibus<br />
linguis, et in uuaquaque lingua innumerabilibus locutionum<br />
modis, coi*poraliter enuntiatur! ita crescunt et multiplicantur<br />
fetus aquarum. Attende iterum quisquis haec legis : ecce<br />
quod uno modo Scriptura effert*, et vox personat, In pri?i- Gen.l,<br />
cipio fecit Deus coelum et terram ; nonne multipliciter *<br />
intelligitur, non crronim fallacia, sed verarum intelligentianun<br />
generibus? ita crescunt et multiplicantur fetus hominum.<br />
37. Itaque si naturas ipsas rerum non allegorice sed<br />
proprie cogitemus; ad omnia qua^ de seminibus gignuntur,<br />
convenit verbum, Crescite et multiplicamini. Si autem<br />
figurate posita ista tractemus, quod potius arbitror intendisse<br />
Scriptiu*am, quae utique non supervacue solis aquatilium et<br />
hominum fetibus istam benedictionem attribuit; invenimus<br />
quidem multitudines et in creaturis spirituaUbus atque cor-<br />
poraUbus, tanquam in codo et in terra; et in animis justis et<br />
iniquis, tanquam in luce et tenehris; et in sanctis auctoribus,<br />
per quos lex miuistrata est, tanquam in Jirmamento quod<br />
soUdatum est inter aquam et aquam; et in societate amaricantium<br />
populomm, tanquam in mari; et in studio animarum<br />
piarum, tanquam in arida; et in operibus misericordiae secundum<br />
prajsentem vitam, tanquam in herhis seminalihus et<br />
lignis fructiferis ; et in spiritualihus donis manifestatis adutili-<br />
tatem, sicut in luminarihus cosli; et in affectionibus * fonnatis<br />
ad temperantiam, tanquam in anima viva. In his omnibus<br />
nanciscimur muUitudines, et ubertates, et incrementa: sed<br />
quod ita crescat et multiplicetur, ut una res multis modis<br />
enuntietur, et una enuntiatio muUis modis inteUigatur, non<br />
invenimus, nisi in signis corporaUter editis, et rebus inteUigi-<br />
biUter excogitatis. Signa corporaUter edita, generationes<br />
aquarum propter necessarias causas camaUs profunditatis<br />
res autem inteUigibiUter excogitatas, generationes humanas<br />
propter rationis fecunditatem inteUigimus. Et ideo credimus<br />
utrique eorum * generi dictum esse abs te, Domine, Crescite<br />
et multiplicamini. In hac enim benedictione, concessam<br />
nobis a te potestatem ac facuUatem accipio, et muUis modis<br />
enuntiare quod uuo modo inteUectum tenuerimus, et muUis<br />
;
272 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
modis intelligere, quod obscure uno niodo enuntiatuni legeri-<br />
mus. Sic implentur aquse maris, quae non moventur nisi<br />
variis* significationibus : sic et fetibus humanis impletur et<br />
terra ;<br />
cujus ariditas apparet in studio, et dominatur ei ratio.<br />
XXV. 38. Volo etiam dicere, Domine Deus meus, quod me con-<br />
29 : Ecce sequens tua Scriptura commonet ; et dicam, nec verebor.<br />
dedivo- Verum enim dicam, te mihi inspirante, quod ex eis verbis<br />
his om- ... ,. -- ... . .<br />
nem fter- voluisti ut diccrcm. Ncquc enim alio prseter te mspirante<br />
bam<br />
in e&cam<br />
&c.<br />
credo me verum dicere, cum tu sis veritas. omnis autem homo<br />
. , . .<br />
mendax. Et ideo qui loquitur menclacium, cle suo loquitur.<br />
Rom. 3,<br />
jgj.gQ ^^ verum loquai', de tuo loquar*. Ecce dedisti nobis<br />
Joh. 8, in escam omne femim sativum, seminans semen quod est<br />
^^' super omnem terram^ et omne lignum quod hahet in se fruc-<br />
ium seminis sativi. Nec nobis solis, sed et omnihus avihus<br />
coeli, et hestiis terrce, atque serpentibus * ; piscibus autem et<br />
cetis magnis non dedisti hiec. Dicebamus enim eis terroe<br />
fructibus significari, et in allegoria figurari opera misericordia?,<br />
quee hujus vitae necessitatibus exhibentur ex terra fructifera.<br />
2 Tlm. TaUs terra erat pius Onesiphorus, cujus domui dedisti miseri-<br />
' * cordiatn, quia frequenter Fsiul\im tuum refrigeravit, et cate-<br />
nam ejus non eruhuit. Hoc fecerunt et fratres, et tali fruge<br />
2 Cor. fructificaverunt, qui quod ei deerat, suppleverunt ex Mace-<br />
' ' donla. Quomodo autem dolet quaedam ligna, quaj. fructum<br />
2 Tim. ei debitum non dederunt, ubi ait : In iJrima mea defensione<br />
' 7iemo 7nihi adfuit, sed omnes me dereliquerunt : non illis<br />
imputetur ! Ista enim debentur eis qui ministrant doctrinam<br />
rationalem per intelHgentias divinorum mj^^steriorum ; et ita<br />
eis debentur, tanquam hominihus. Debentur eis autem sicut<br />
anima: vivce, praebentibus se ad imitandum in omni conti-<br />
nentia. Item debentur eis tanquam volatiUhus, propter benedictiones<br />
eorum quae multiplicantur super terram, quoniam<br />
Ps.i8,5.27i omnem terram exivit sonus eorum.<br />
XXVI. 39. Pascuntur autem his escis qui hTetantur eis; nec illi<br />
^ °^"P" laetantur eis quorum Deus venter est. Neque enim in illis<br />
utilitas qui pra^bent ista, ea qua3 dant, fructus est ; sed quo animo<br />
^cio^n^<br />
dant. Itaque ille qui Deo serviebat, non suo voitri, video<br />
P^oxi- plane unde gaudeat ; video, et congratulor ei valde. Accepe-<br />
collato. fat enim a Philippensibus, qua3/>
CONFESSIONUM LIBER XIII.<br />
-271<br />
filjice in Domino^ quia tandem aliquando repulliilastis sapere<br />
pro me, in quo et sapiehatis; toidiuni autem hahuistis. Isti<br />
ergo diuturno taedio marcuerant, et quasi exaruerant ab isto<br />
fnictu boni operis ; et gaudet eis quia repullularunt, non sibi<br />
quia ejus indigentias subvenerunt. Ideo secutus ait : A^owPiiil. 'J»<br />
quod desit aliquid dico ; ego enim didici, in quihus sum<br />
sufficiens esse. Scio et minus hahere, scio et ahundare; in<br />
oninihus et in omniu imhutus sum ; et satiari, et esurire, et<br />
ahundarc^et pemiriam pati: omnia possum in eo qui me con-<br />
fort^t.<br />
40. Unde ergo* gaudes, o Paule magne.? Unde gaudes,<br />
unde pasceris, homo renovate in ognitionem Dei secundum<br />
imaginem ejus qui creavit te, et anima viva tanta continentia,<br />
et lingua volatilis, loquens mysteria ? Talibus quippe animan- 1 Cor.<br />
tibus ista esca debetur. Quid est quod te pascit? Laetitia. '<br />
Quod sequitur audiamus. Verumfanien, inquit, henefecistis,<br />
communicantes trihidationi me
274 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
Mdit. lO.prophetcB, iste mercedem justi accipiet. Nec solum ait, Qui<br />
• ' calicem<br />
aqucB frigidce poium dederit tmi ex minimis meis<br />
sed addidit, tantum in nomine discipuli. Et sic adjunxit<br />
Amen dico vobis, noii perdet mercedem suam. Datum est,<br />
sMScipere prophetam, suscipere justum, porrigere calicem<br />
aqucd frigidce discipulo ; fructus autem, in nomine prophetw,<br />
in nomine justi, in nomine discipuli hoc facere. Fructu<br />
a Reg. pascitur Elias a vidua sciente quod hominem Dei pasceret, et<br />
17<br />
propter hoc pasceret: per corvum autem dato pascebatur.<br />
Nec interior Elias, sed exterior pascebatur, qui posset etiam<br />
talis cibi egestate corrumpi.<br />
XXVII. 42. Ideoque dicam quod verum est coram te, Domine :<br />
homines idiotae atque infideles, quibus initiandis atque<br />
pisieret^^"^<br />
oetos kicrandis necessaria sunt sacramenta initiorum, et magnaha<br />
^.4„r,<br />
miraculorum, quas nomine piscium et cetorum significari cre-<br />
dimus*, suscipiunt corporaliter reficiendos, aut in aUquo usu<br />
praesentis vitae adjuvandos pueros tuos, cum id quare faciendum<br />
sit, et quo pertineat ignorent ; nec iUi istos pascunt, nec<br />
isti ab ilUs pascuntur : quia nec illi haec sancta et recta<br />
vohmtate operantur; nec isti eorum datis, ubi fructum nondum<br />
vident, la^tantur. Inde quippe animus pascitur, unde<br />
laetatur. Et ideo pisces et ceti non vescuntur escis, quas non<br />
germinat nisi jam terra ab amaritudine marinorum fluctuum<br />
distincta atque discreta.<br />
XXVIII 43. Et vidisti, Deus, omnia quae fecisti, et ecce hona valde;<br />
3\^%'i<br />
^^^^ ^^ ^^^ videmus* ea, et ecce omnia hona valde. In singu-<br />
vidit Hs generibus opemm tuorum, cum dixisses ut fierent et facta<br />
niaquce<br />
Gsseut, ilhid atquc ilhid* vidisti quia honum est. Septies<br />
pcn, ei numeravi scriptum esse te vidisse quia honum est quod fecisti:<br />
^<br />
-* j.<br />
ecce bona<br />
^<br />
.<br />
vaide et hoc octavum est, quia vidisti omnia qucB fecisti; et ecce<br />
^^' non solum bona, sed etiam valde hona tanquam simul omnia.<br />
Nam singula tantum hona erant ; simul autem omnia et hona,<br />
etvalde. Hoc dicunt* etiam pulchra quseque corpora; quia<br />
longe multo pulchrius est corpus quod ex membris pulchris<br />
omnibus constat, quam ipsa membra singula quorum ordina-<br />
tissimo conventu completur universum, quamvis et illa etiam<br />
singillatim pulchra sint '.<br />
* Sane non est negligenter praetereun- enim de singulis agerel, dicebat tantum,<br />
dum quod dictum est,'Et vidit Deus omnia ' Vidit Deus (|uia bonum est ;' cum autem<br />
quaecumqne fecit, esse bona valde.' Cum de omnibus diceretur, parum fuit dicere<br />
; :
CONFESSIONUM LTBER XTII. -275<br />
44. Et attcndi ut iuvenireni, utruni septics vel octies videris XXIX.<br />
quia bona sunt opera tua, cum tibi placuerunt; et in tuaJo'*n"eT-<br />
visione non invcni tempora, per quae intelligerem quod toties ''S^'V<br />
videris quae fecisti, et dixi :<br />
" O Dominc, nonne ista Scripturaquod<br />
tua vera est, quoniam tu verax et veritas edidisti* eam ? Cur V^^^l'^^;'<br />
ergo tu mihi dicis non esse in tua visione tempora ; et istabonaes-<br />
Scriptura tua mihi dicit, per singulos dies ea quae fecisti teJ^^P^'^*<br />
ridisseqida hona sunt; etcum ea numerarem, inveni quoties?"<br />
Ad ha;c tu dicis mihi, quoniam tu es Deus meus, et dicis<br />
voce forli in aure interiore servo tuo, perrumpens meam sur-<br />
ditatem, et clamans : " O homo, nempe quod Scriptura mea<br />
dicit, ego dico. Et tamen illa temporaliter dicit, Verbo<br />
autem meo tempus non accidit, quia oequali mecum a^ternitate<br />
consistit. Sic ea quae vos per Spiritum meum videtis, ego<br />
video ;<br />
sicut ea quae vos per Spiritum meum dlcitis, ego dico.<br />
Atque ita, cum vos temporaliter ea videatis, non ego tempora-<br />
quemadmodum, cum vos tcmporaliter ea dicatis,<br />
liter video ;<br />
non ego temporaliter dico."<br />
45. Et audivi, Domine Deus meus, et elinxi stillam dulce- xxx.<br />
dinis ex tuaveritate, etintellexi quoniam sunt quidam" quibus^j'^"''<br />
displicent opera tua ; et multa eorum dicunt te fecisse neces- rum d«-<br />
sitate compulsum, sicut fabricas coelorum et compositiones'"'^'<br />
siderum: et ha^c non de tuo'', sed jam fuisse alibi creata et<br />
aliunde, qua3 tu contraheres et comj^aginares atque contexeres,<br />
cum de hostibus victis^ mundana mcenia molireris, ut ea con-<br />
' bona,' nisiadderetur et' valde.' Sienim currunt. Universum autem ab unitate<br />
singula opera Dei cum considerantur a nomen accepit. Quod si Manichaei conprudenlibus,<br />
inveniuntur habere lauda- siderarenl, laudarent universitalis aucto-<br />
biles mensuras et numeros et ordines in rem et condiiorem Deurn ; et cjuod cos<br />
suo quiique genere constituta, quanto propter conditionem nostra; mcrtalitatis<br />
magis omnia simul, id est ipsa universi- in parte ofiendit, redigerent ad universi<br />
tas, quae istis singulis in unum collectis, pulcritudinem,et viderentquemadmodum<br />
impletur ! Omnis enim pulcritudo quae Deus fecerit omnia non solum bona, sed<br />
partibus constat, multo est laudabilior in etiam brna valde. Aug. de Gen. c. I\Ian.<br />
toto quam in parte : s-icut in corpore 1. i. c. 21.<br />
humano, si laudamus oculos solos, et " Manichcci. " Offensi enim quibus-<br />
cetera si pulcra singula et sola lauda- dam rebus, et rursiis quibusdam delectati,<br />
mus ; quanto magis totum corpus, cui non earum quibus offenduntur, sed earum<br />
omnia membra, quae singula pulcra quibus delectantur volunt esse authorem<br />
sunt, conferunt pulciitudinem suam : ita Deum." Aug. de Vera Relig. c. 9. vide<br />
ut manus pulcra, quae etiam sola lauda- sup. 1. vii. c. 14 et 16.<br />
batur in corpore, si separetur a corpore, ^ Manichaeus duas dicit esse naturas,<br />
et ipsa amittat gratiam suam, et cetera unam bonam etalteram malam ; bonam,<br />
sine illa inhonesta siut: tanta est vis et quae fecit mundum, malam,de qua factus<br />
potentia integritatis et unitatis, ut etiam est mundus. Euod. de fide c. 49.<br />
quas multa sunt bona tunc placeant, cum y Dicunt isti vaniloqui et mentis se-<br />
in universum aliquid conveniunt et con- ductores in dla pugna, [vid.sup, vii.$. 3.
276 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
stmctione devincti*, adversus te itemm rebellare non possent.<br />
Alia vero nec fecisse te, nec omnino compegisse/sicut omnes<br />
cames et minutissima quaeque animantia, et quidquid radici-<br />
bus teiTam tenet : sed hostilem mentem naturamque aliam,<br />
non abs te conditam, tibique contrariam, in inferioribus<br />
mundi locis ista gignere atque formare. Insani dicunt haec,<br />
quoniam non per Spiritum tuum vident opera tua, nec te<br />
cognoscunt in eis.<br />
XXXI. 46. Qui autem per Spiritum tuum vident ea, tu vides in eis,<br />
idem E^go cum vident quia bona sunt, tu vides quia bona sunt : et<br />
probatur qucecumque propter te placent, tu in eis places * ; et quae per<br />
Beo pla- Spiritum tuum placent nobis, tibi placent in nobis. Quis<br />
^^^^' enim scit liominum qucB sunt hominis, nisi spiritus hominis<br />
2,\\.\2.qui in ipso est ? sic et qii(B Dei sunt nemo scit, nisi Spiritus<br />
Dei. Nos autem, inquit, non spiritum hujus mundi accepimus,<br />
sed Spiritimi qui ex Deo est, ut sciamus qufse a Deo<br />
donata sunt nobis. Et admoneor ut dicam : " Certe 7iemo scit<br />
qucB Dei sunt, nisi Spiritus Dei. Quomodo ergo scimus et<br />
nos quae a Deo donata sunt nobis ?" Respondetur mihi quoniam<br />
quae per ejus Spiritum scimus, etiam sic neino scit, nisi<br />
Mzt.\o, Spiritus Dei. Sicut enim recte dictum est, Non enifn vos<br />
estis qui loquimini, eis qui in Dei Spiritu loquerentur; sic<br />
recte dicitur, ' Non vos estis qui scitis,' eis qui in Dei Spiritu<br />
sciunt. Nihilominus igitur recte dicitur, ' Non vos estis qui<br />
videtis,' eis qui in Spiritu Dei vident : ita quidquid in Spiritu<br />
Dei vident quia honum est, non ipsi, sed Deus videt quia<br />
honum est. Aliud ergo est, ut putet quisque malum esse quod<br />
bonum est, quales supradicti sunt ; aUud, ut quod bonum est,<br />
videat homo quia honum est; (sicut multis tua creatura placet<br />
quia hona est, quibus tamen non tu places in ea, unde frui<br />
magis ipsa quam te volunt;) aliud autem, ut cum aUquid<br />
videt homo quia honum est, Deus in illo videai quia honum<br />
est ; ut scihcet ille ametur in eo quod fecit *, qui non araaretur<br />
et nott.] quando primus eorum homo tene- tione ponatis. sed in stellis omnibus collibraium<br />
gentem elementis fallacibus irri- gatum esse dicatis, quia videlicet princitavit,<br />
utriusque sexus principibus ibidem pibus tenebrarum commixtumessecrediiis<br />
ca-ptis, cum ex eis mundus construeretur, in illo bello, quo ipse primushomovester<br />
pkrosque eorum in ccelestibus fabricis cum tenebrarum gente pugnavit, ut de<br />
colligatos. Aug. c. Faust. vi. 8. Non ipsis principibus tenebrarum tali coraerubescilis.cum<br />
vos commentitium Chris- mixtione captis mundus fabricaretur. ib.<br />
tum vestrum, filium commentitii primi 11.5.<br />
hominis vestri, non sub stellae testifica- ^ Et videmus haec, et si est in nobis
CONFESSIONUM LIBER XIII. 277<br />
nisi per Spiritum * quem dedit ; quoniam charitas Dei diffusa Rom. 5,<br />
est in cordihus nostris per Spiritum sanctum qui datus est<br />
nohis^ per quem videmus quia honum est quidquid aliquo<br />
modo est: ab illo enim est, qui non aliquo modo est, sed<br />
quod est, est*.<br />
47. Gratias tibi, Domine. Videmus coelum et terram, sive xxxil.<br />
corporalem partem superiorem atque inferiorem, sive spiritu-<br />
"J^j^<br />
alem corporalemque creaturam ; atque in ornatu* harum par-enarrat<br />
tium quibus constat vel universa mundi moles, vel universa £)ei.<br />
omnino creatura, videmus lucem factam, dirisamque a tene-<br />
hris. Videmus jirmamentum coeli: sive inter spirituales<br />
aquas superiores et corporales inferiores^ primarium corpus<br />
niundi; sive hoc spatium aeris, quia et hoc vocatur coelum,<br />
per quod vagantur volatilia coeli inter aquas quae vaporaliter<br />
eis supcrferuntur, et serenis etiam noctibus rorant, et has quae<br />
in terris gravcs fluitant. Videmus congregatarum aquarum<br />
speciem per campos maris; ei aridam /^rrrt;/?, vel nudatam,<br />
vel formatam ut esset visibilis et composita, herbarum quoque<br />
atque arbomm materiem. Videmus luminaria fulgere desu-<br />
per; solem sirfficere diei^ lunam et stellas consolari noctem<br />
atque his omnibus notari et significari tempora. Videmus<br />
humidam usquequaque naturam,piscibus et belkiis et alitibus<br />
fecundatam, quod aeris corpulentia, quae volatus avium portat,<br />
aquarum exhalatione concrescif^. Videmus teiTenis animali-<br />
bus faciem terrae decorari; hominemque ad imaginem et<br />
simiUtudinem tuam cunctis irrationabilibus animantibus, ipsa<br />
tua imagine ac similitudine, hoc est rationis et intelhgentiae<br />
virtute, praeponi. Et quemadmodum in ejus anima aliud est<br />
quod consulendo dominatur, aliud quod subditur ut obtem-<br />
peret; sic viro factam esse etiam corporaliter feminam, quae<br />
haberet quidem in mente rationalis intelUgentise parem naturam<br />
; sexu tamen coiporis ita masculino sexui subjiceretur,<br />
quemadmodum subjicitur appetitus actionis ad concipiendam***<br />
de ratione mentis recte agendi solertiam. Videmus<br />
haec et singula bona, et omnia bona valde.<br />
Spiritus ipsius, sic nobis placent ut arti- §. 18. p. 55. n.x. etl. x. ^.53. p. 194. n.c.<br />
fex laudfctur ; non ut ad opera conversi, •» *' Non satis considerate dictum ost ;<br />
ab artifice avertamur ; et faciem quo- res enim ia abdito est valde." Aug.<br />
dammodo ponentes ad ea quae fecit, dor- Retr. ii. 6.<br />
sum ponamus ad eum qui fecit. Aug. ^ Cf. de Gen. c. INIanich. 1. ii. c. 15.<br />
Tract. in Joann. $.1. Vid. sup. 1. iv. ^ Seu forsan*'coDcupi!.cendam,"quem
•278 8. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISCOPI<br />
xxxiii 48. Laudent te opera tua, ut amemus te ; et amemus te *,<br />
(lenillfio<br />
^^ laudent te opera tua, quae habent initium et finem ex tem-<br />
sive de pore, ortum et occasum, profectum et defectum, speciem et<br />
roncrea- . ,<br />
t;i niate-pnvationem. Habent ergo consequentia mane et vesperam,<br />
"^- partim latenter, partim evidenter. De nihilo enim a te, non<br />
de te facta sunt, non de aliqua non tua*, vel qua) antea fuerit,<br />
sed de concreata, id est simul a te creata materia ; quia ejus<br />
informitatem sine ulla temporis interpositione formasti. Nam<br />
cum aliud sit coeh et terrae materies, ahud cceh et terraj<br />
species ; materiem quidem de omnino nihilo, mundi autem<br />
speciem de informi materia, simul tamen utmmque fecisti, ut<br />
materiam forma, nulla mora? intercapedine, sequeretur.<br />
XXXIV 49. Inspeximus etiam propter quorum figurationem ista vel<br />
(M^ailo-<br />
^^^^ ordine fieri, vel tah ordine scribi vohiisti, et vidimus quia<br />
mjimwn- bona siint singula, et omnia hona valde, in Verbo tuo, in<br />
goiica Unico tuo; coelmn et terrayn^ caput et corpus Ecclesia), in<br />
expo i. praedestinatione ante omnia tempora, sine mane et vespera.<br />
Ubi autem ccepisti prgedestinala temporahter exsequi, ut<br />
occulta manifestares, et incomposita nostra componeres;<br />
quoniam super nos erant peccata nostra, et in profundum<br />
tenebrosum abieramus abs te, et Spiritus tnus bonus swper-<br />
ferehatur ad subveniendum nobis in tempore opportuno : et<br />
justificasti impios, et distinxisii eos ab iniquis ; et sohdasti<br />
auctoritatem Libri tui inter superiores qui tibi dociles essent,<br />
et inferiores qui eis subderentur; et congregasti societatem<br />
infidehum in unam conspirationem, ut apparerent studia<br />
fidehum, et tibi opera misericordiae parerent, distribuentes<br />
etiam pauperibus terrenas facultates ad acquirenda coelestia.<br />
Et inde accendisti quaedam luminaria in firmamento^ verbum<br />
vitse habentes sanctos tuos, et spirituahbus donis praelata<br />
subhmi auctoritate fulgentes : et inde ad imbuendas infideles<br />
gentes, Sacramenta et miracula visibiha, vocesque verborum<br />
secundum firmamentum Libri tui, quibus etiam fideles hene-<br />
dicerentur, ex materia corporah produxisti : et deinde fidehum<br />
animam vivam per afFectus ordinatos continentioe vigore<br />
formasti*; atque inde tibi soh mentem subditam, et nuhius<br />
admodum fere Gen. 3, 16. interpretatur id est, in masculo et femina, etiatn in uno<br />
Aiig. de Gen. c. Manich. 1. ii. $. 15. homine considerari possit : \it appetitum<br />
Ad Inijus rei exemplum femina facta est, animae, per quem de membris corporis<br />
quam rerum ordo subjugatviro : ut quod operamur, habeat mens interior tamquanri<br />
in duobus hominibus evidentius apparet, virilis ratio subjugatum.
CONFESSIONUM LIBER XIII.<br />
-279<br />
auctoritatis humaiiiE ad iniitandum indigentem, renovasti ad<br />
imaginem et similitudinem tuam : prsestantique intellectui<br />
rationabilem actionem, tanquani viro feminam, subdidisli;<br />
omnibusque tuisministeriis^ad perficiendos fideles in hac vita<br />
neccssariis, ab eisdem fidelibus ad usus temporales, fructuosa<br />
in futurum opera pneberi voluisti. Haec omnia videmus, et<br />
hona sunt valde, quoniam tu ea rides in nobis, qui Spiritum,<br />
quo ea videremus, et in eis te amaremus, dedisti nobis,<br />
50. Domine Deus, pacem' da nobis (omnia enim praesti-xxxv.<br />
tisti nobis) ; pacem quietis, pacem sabbati, sabbati sine ves- ^p^^^<br />
pera*. Omnis quippe iste ordo pulcherrimus rerum valde<br />
bonarum modis suis peractis transiturus est ; et mane quippe<br />
in ehfactum est, et vespera.<br />
51. Dies autem septimus sine vespera est, nec habet occa- xxxvi<br />
sum, quia sanctijica^ti eum ad peiTnansionem sempitemam ; ^^^^^<br />
ut id quod tu post opera tua bona valde, quamvis ea quietus »"""'<br />
feceris, requievisti septimo die, hoc pra^loquatur nobis voXf.u^r/'<br />
Libri tui, quod et nos post opera nostra, ideo bona valde """ ^^-<br />
1 • 1 • 1 • • qudtur.<br />
1<br />
quia tu nobis ea donasti, sabbato vita? aeternae requiescamus<br />
in te.<br />
52. Etiam tunc enim sic requiesces in nobis, quemadmo-xxxvn.<br />
dum nunc operaris in nobis ; et ita erit illa requies tua per nobis<br />
nos, quemadmodum sunt ista opera tua per nos^. Tu autem,^"^°^
280 S. <strong>AUGUSTINI</strong> EPISC. CONF. LIB. XIII.<br />
autem tempore ad male faciendmii movebamur deserentes te<br />
tu vero, Deus une bone, nunquam cessasti benefacere. Et<br />
sunt quaedam bona opera nostra ex munere quidem tuo, sed<br />
non sempiterna ;<br />
post illa nos requieturos in tua grandi sanc-<br />
tificatione speramus : tu autem bonum nullo indigens bono,<br />
semper quietus es ; quoniam tua quies tu ipse es. Et hoc<br />
intelligere quis hominum dabit homini } quis angelus angelo ?<br />
quis angekis homini ? A te pctatur, in te quaeratur, ad te<br />
Mat. 7, pulsetur : sic, sic accipietur, sic invenietur, sic aperietur.<br />
^- Amen.<br />
;<br />
i
i<br />
<strong>AUGUSTINI</strong>ANI ANNALES,<br />
SfVE<br />
COMPENDIOSA S. <strong>AUGUSTINI</strong> VITA<br />
Aiin.<br />
A:r. vulg.<br />
354. Augustinus Thagastae nascitur,<br />
Patricio patre, matre Monnica,<br />
die decima tertia Novembris; et<br />
paulo post catechumenis ascri-<br />
bitur.<br />
370. Sextum decimum aetatis annum<br />
agens, studiis intermissis, ex otio<br />
in luxuriam incidit. Mox Carthagine<br />
studens rhetoricae, libi-<br />
dinosi amoris laqueo irretitur.<br />
371. Patricius moritur, et Augustinus<br />
patre orbatus alitur Carthagine<br />
sumptibus matris et ope Roma-<br />
niani.<br />
372. Cum secundum Carthagine annum<br />
degeret, filium Adeodatum<br />
ex coacubina suscipit.<br />
374. In Manichaeorum haeresim labi-<br />
tur, et complures ex familiaribus<br />
casum ejus<br />
suis in eam pellicit :<br />
deflet Monnica, et reditum sperat.<br />
376. Aliquandiu Thagastae grammaticam<br />
docet : sed mox redit Carthaginem,<br />
et ibi rhetoricam profitetur.<br />
Cum illi theatrici carmi-<br />
nis certamen inire placuisset,<br />
palmam tulit.<br />
379. Astrologiae nimium tribuens,<br />
paulatmi ab ea avocatur. De<br />
Pulchro et Apto libros scribit.<br />
383. Manichaeorum errores et imbe-<br />
ciilitatem comperit, sed incidit<br />
in Academicorum dubia. Romam<br />
proficiscitur : ibi rhetoricam do-<br />
cet.<br />
385. Mediolani artem oratoriam profitetur<br />
: Ambrosii auditor, ab<br />
erroribus paulatim resipiscit; at<br />
libidinis jugum excutere non ad<br />
huc valet.<br />
386. Plurimum proficit ex apostoli<br />
Pauli lcctione ;<br />
et tandem coelesti<br />
voce percussus convertitur. Magisterii<br />
oiius cum abjecisset, adversus<br />
Academicos scribit.<br />
387- Mediolani Baptismum, ministrante<br />
Ambrosio, suscipit cum<br />
CUM SUIS ANNORUM NOTIS.<br />
PR.ECIPUA FACTA.<br />
Anti.<br />
iEr. viilg.<br />
fiiio suo Adeodato. Monnicee ad<br />
Ostia Tiberina obitus.<br />
388. Augustinus in Africam redit.<br />
Adeodatus optimae indolis et mirabilis<br />
ingenii puer, morte immatura<br />
praeripitur.<br />
389. Augustinus presbyter Hipponen-<br />
sis ordinatur ab episcopo iliius<br />
Ecclesiae Valerio.<br />
392. Adversus Manichaeos scribit.<br />
394. Donatistas refeliit.<br />
395. Hipponensis episcopus, Valerii<br />
coadjutor, anno exeunte ordina-<br />
tur.<br />
396. Valerii Hipponensis episcopi obi-<br />
tus.<br />
397. Augustinus Confessiones suas<br />
scribit. Arianos, de Trinitate<br />
tractans, refeliit.<br />
398. Concilium Carthaginense IV, in<br />
quo adest Augustinus.<br />
402. Petiliani Donatistae epistolam<br />
confutat.<br />
405. Caeciliani praesidium implorat<br />
adversus Hipponensium Donatistarum<br />
immanitatem.<br />
408. De urbis Romae obsidione scribit.<br />
411. CoIIatio Carthagine habita inter<br />
episcopos Catholicos et Donatistas,<br />
in qua Augustinus eminet.<br />
Pelagianos errores nascentes oppugnat.<br />
413. Ad scribendum suum opus de<br />
Civitate Dei animum appellit.<br />
417. De gestis Palaestinae synodi circa<br />
Pelagium scribit.<br />
420. Priscillianistas impugnat.<br />
424. Semipelagianos confutat.<br />
426. Heraclium presbyterum sibi successorem<br />
designat.<br />
428. Libros Retractationum scribit.<br />
429. Epistolis Prosperi et Hilarii respondtt.<br />
430. Vandalis urbem Hipponensem<br />
obsidentibus, tertio obsidionis<br />
mense migruvit ad Dominum die<br />
vjgesima octava mensis Augusti.
:<br />
SYLLABUS CODICUM<br />
D QW)S 1N EUIT. NOVISSIMA PAKISIENSI RECOGNITI SU KT tON FE9SI0NUM LIDRI,<br />
NECNON VARIANTES LECTIONES.<br />
MANUSCRIPTI CODICES.<br />
CoNFEssioNUM Hbri prodeunt hic de<br />
tjovo eraendati ad veteres codices optimae<br />
uotae Fossatensem, Thuaneum, Corbeiensem,<br />
Germanensem, Benignianum, qui<br />
ante annos 700 vel 800 scripti videntur<br />
Insuper, ad alios codicesinferiorisastatis,<br />
aut nobis qui non omnes propriis oculis<br />
exploravimus incompertae, scilicet ad Theodericensem,<br />
Albinensem, Lyranum, Valinensem,<br />
Regium, Vedastinum, Vaticanum,<br />
unum e bibliotheca RR. PP. Prffidicatorum<br />
Paris. via Jacobffia, ex Sorbonica<br />
duos, ex Victorina tres, ex bibliotheca RR.<br />
PP. Augustiniauorum<br />
Paris. quatuor<br />
majoris conventus<br />
Denique, ad Variantes Lectiones Lova-<br />
niensium cura ex quinque manuscriptis<br />
coUectas ; necnon ad quatuor manuscriptos<br />
Anglicanos, scilicet unum ex Bodleiana<br />
bibliotheca, duos ex Collegio Mertonensi,<br />
et unura ex Archiva Laudina. [Hos, cum<br />
parum accurate coUati<br />
tulimus.]<br />
fuerint, denuo con-<br />
EDITI CODICES.<br />
Confessionum Libris emendandis adhi-<br />
biti sunt editi codices antiquiores et casti-<br />
gatiores :<br />
Am. Id est, liber excusus Basilea^ per<br />
Joannem de Amerbach, anno Domini<br />
1489.<br />
Bad. Quem Jodocus Badius per Joannem<br />
Parvum Parisiis excudi curavit, anno<br />
1502.<br />
Er. Desiderii Erasmi cura castigatus, et<br />
Frobeniano prelo editus Basilea?,<br />
anno 1529.<br />
Lov. Liber qui juxta recognitionum Theologorum<br />
Lovaniensium, ex Planti-<br />
:<br />
:<br />
niana typographia prodiit Antuerpiaj,<br />
auno 1577.<br />
Arn. Editio qufe D. Antonii Arnaldi doctoris<br />
Sorbonici studio ad duodeciin<br />
manuscriptos recognita prodiit Parisiis,<br />
anno 1649.<br />
Praeter ediliones modo allatas quibus<br />
solum usi fuerant RR. PP. Benedictini,<br />
Editioni recenti Parisiensi accurandae ad-<br />
hibiti sunt castigatlores libri, tum veteres<br />
tum recentiores<br />
Lugd. Editio Lugdunensis, anni 1561.<br />
Ven. Edilio Veneta, anni 1584.<br />
Somm. Editio H. Sommalii e Societate<br />
Jesu.ColoniaBAgrippina,», annol629.<br />
Lov. Editio posteiior Theologorum Lovaniensiura.<br />
Antuerpiae, apud Engelbertum<br />
Gymnicum, anno 1662.<br />
Dub. Editio quae D. Dubois cura prodiit<br />
Parisiis ex typis Joannis Paptistie<br />
Coignard, anno 1687.<br />
Benedict. Ediiio Benedictina, excusa denuo<br />
Antuerpiae, anno 1700.<br />
Mart. Editio Dom. J. Martin Benediciini<br />
e Congregatione S. Mauri, recognila<br />
ad antiquam editionem Ulimmerii<br />
necnon ad duodecim manuscriptos.<br />
Parisiis, anno 1741.<br />
Flor. Fr. Archangeli a Praesentatione sacer-<br />
dotis, professi Carmelitae excalceati,<br />
TheologiaB et Scripturae sanctae Lec-<br />
toris, recognita ad multas cditiones,<br />
necnon ad tredeciin Etruriae manuscriptos.<br />
Floreutiae, anno 1757.<br />
Rond. L. St. Rondel studio collata cum<br />
sexdecim manuscriptis, necnon cum<br />
prascedentibus editionibus. Parisii*,<br />
1776.<br />
'
—<br />
LECTIONES VARIANTES.<br />
Relatis iii (e.vtum, c.v Benedictinornm consilio, nonnullis Variantibns Lectionibus<br />
quce illos prceterierant, priiis ab ipsis usurpatam lectionem sub oculos hic ponimus<br />
uncis inclusam [ ].<br />
.Si quas lectioncs, iis quas iu textum receperant, Benedictini, curis posterioribus,<br />
prctinlerunt, lectionem priorem uncis inclusam, (post ed. ult. Paris.) exhibuimus<br />
si qua editor ille Paris, editionem Benedictinam emendavit, vel nos edit. Parisiensem<br />
immutavimus, lectionem priorem cum verbis ed. B., ed. P., subjecimus.<br />
Ed. Oxon.<br />
SlGNOilUM INTERrilETATlO.<br />
Cdd. codices. Reg* Regius manuscriptus.<br />
Mss. manuscripti. Vatic. Vaticanus manuscriptua.<br />
Edd. editi. 'Jheoderic. Theodericensis nis.<br />
Et sic de caeteris manuscriptis codicibus designandis.<br />
Codd. Oxoniense?.<br />
A. Cod. Coll. Mn. Nas. D. Cod. Biblioth. Bodl. Bod. 185.<br />
B. Cod. Coll. Merton. N. 3. 10. Ait. E. Ejusd. Laud. 137.<br />
C. Ejusd. N. 1. 1. Art.<br />
Ubi vero hi Codices cum lextu rtcepto conveniunt, id notare haud necesse duximus.<br />
Caeterum hic illic signa illa usitati usurpavimus, =, si vc. omissum sit, t, si textui<br />
additum sit.<br />
P. 1. I. 5. resistis—Somm. Lov. quin-<br />
(jue Mss. apud Mart. laudati, necnon<br />
Rond. cum tribus Mss. siiperbi^, Deus,<br />
resistis.<br />
1, 9.<br />
[bene]<br />
et scire. et si scire ABCD.<br />
1. 11. =te Germ. 2. ap. Mart. ABC.<br />
habet D manu post.<br />
2. inferis— Theoderic. Ms. ego ium<br />
inferi, non intolerantcr. Alii plerique, ego<br />
jam inferi, librariorum lapsu, ut videtur.<br />
E.— Rond. cum uno codice; non enim ego<br />
ium in inferis. non enini egosumjam in inf.<br />
ABC sumjam inferi D.<br />
ut quoquam ut a quoquam 2 Mss. ap.<br />
Mart. Lov. A13DE.<br />
dissiparis.—Antiquiores edd. scilicet a<br />
Jodoco Budio Ascensio, a Joanne Amer-<br />
bacliio, et a Desiderio Era^mo, cum tribus<br />
Mss. di>pergeris.<br />
I. 12. tui = tua 3 Mss. c«
—<br />
204 LECTIONES VARIANTES.<br />
6. me.—Lov. et Arn. Quis nnhi commemorat.<br />
Bad. Ani. et Er. Quis mecum<br />
commemorat. E. Sed vera lectio est quam<br />
Mss. ope restituirnus, juxta quem loquendi<br />
modum in libro de Magistro, cap. 1, dicit<br />
Augustinus : " Duas jam loquendi causas<br />
constituo ; aut ut doceamus, aut ut commemoremus<br />
vel alios vel nosmetipsos."<br />
[mihi in memoriam revocat; quo sensu<br />
apud Aug. c. acc. p. conjungjtur. Erasm.]<br />
purgat. purgabat. Angl. Mss. (ABCD)<br />
(E. purgat)—Sic etiam Rond. cum octo<br />
Mss.<br />
cum.—Ita in Mss. et recte. Vult nimirum<br />
Auguslinus posse vel ex eo probari,<br />
quod iHa, quae in infantibus benigne tole-<br />
rantur, mala sint, quia in aetate provectioribus<br />
tolerari fequo animo non possunt.<br />
Mendose ergo legitur in edd. Quod licet<br />
probes, tamenferre.<br />
7. qua me vixisse Er. Lugd. Ven.<br />
Lov. Somm. et Rond. cum decem Mss.<br />
necnon tres apud Mart. Mss. et ACDE.<br />
de qua B. et paulo post, qua vivo<br />
ABCDE.. ..qua vizi. CDE. [Ed.V. qnam<br />
me vizisse—quam vivo— quam viii Ali.]<br />
si et.—Omittitur, si et, in editione Lovaniensi.<br />
sed etsi B.<br />
memoria. — Lov. prenadbam memoria.<br />
Bad. Am. Er. et Arn. cum nonnullis Mss.<br />
pensabam memoria. ABCDE. 5 Mss. ap.<br />
Mart. prcBstabam. Melior visa est lectio<br />
Mss. Corb. Fossat. et aliorum optimae notae,<br />
qui habent, prcEsonabum.<br />
8. deridens.—Nonnulli e Mss. diUgens<br />
eos. E. irridens ABCD. Paulo post vero<br />
Bad. Am. et Er. acerbissime inflignnt.<br />
9. approbet—Sic Er. Lugd. Ven. Lov.<br />
Somm. Dub. Mart. Flor. et Rond. cum<br />
duobus Mss. [Ed. B.approbat. ABCDE.]<br />
aut Apud Bad. Am. Er. et Lov.haud.<br />
§. 16. 1. 2. ordinator.—In editionibus<br />
Am. Er. et Lov. legebatur, tantum non<br />
ordinator. DE. Erratum : quod emendant<br />
edd. Bad. et Arn. et Mss. plures ac potio-<br />
res, a quibus abest negatio. vid. sup.<br />
not. i. p. 9.<br />
spectacula—Lov. per oculos periculosa<br />
micante in spectacula. E. Alii cdd. per<br />
oculos emicante.— Tamen cum Lov. concordant<br />
Er. Lugd. Ven. et Sommalius, et<br />
l MS. ap. Mart. magis tiwgiique periculoie<br />
ABCD (inserto tamen in D man.post. per<br />
oculos ante perimlose^<br />
10. stomachi.—Sic reperimus in melioribus<br />
Mss. Apud Arn. veio et nonnullos<br />
Mss. pressus tiomacho. Denique Bad. Am.<br />
Er. et Lov. pressns stomachi dolore. E.<br />
sunt.—Er. Lugd. Ven. Lov. Somm.<br />
Flor. et Rond. cum sex Mss. necnon sex<br />
alii Mss. apud Mart. hic et superius, sint.<br />
CE. quusi laxata sitit loca peccandi, annon<br />
laiata mnt 1 AD et ut videtur B.<br />
—<br />
vult—Abest, quod vult, a Mss. optimis.<br />
ABCD (sed in marg. D adscribitur ante<br />
faciat).<br />
sanarer—Somm. Dub. Mart. cum sex<br />
Mss. et Rond. cum quatuor aliis, ut cito<br />
suuarer. [Mss. quinque citat Mart. ; habent<br />
autem et ut,']<br />
eos.—Ita legit Arn. nec aliter ferunl<br />
plerique Mss. sed varia labes huic loco<br />
illata est in edd. e quibus Am. Er, et Lov.<br />
sic habent, et tibi tam eos. Bad. porro, et<br />
territa per eos. E. Alii, particuia interposita,<br />
et terram tnagis per eos : quam tamen<br />
particulam non ineleganter interdum subinteliigendam<br />
relinquit Augustinus.<br />
referrem—InMs. Lyrensi, referretur.<br />
1 1. eram.—Mss. frequentes, et ABCD<br />
Iquia caro eram. E. et ed. P.]<br />
terra.—Am. Er. et Lov. e terra.<br />
P. 12. l.L putantur. pntabanturb Mss.<br />
ap. Mart. et Somm. D man. post.<br />
difficultas—Ita Mss. pra^stanliores. At<br />
Lov. et Arn. difficulter,difficultas.— Somm.<br />
Mart. cum quinque Mss. et Rond. cuni<br />
tribus aliis : difficulter. DifficuUas. Ulim.<br />
et ABCD difflcultas omnino, difficultas. E<br />
difficultas omnino ediscendee.<br />
13. possem.—Mss. aliquot cum Arn. et<br />
quia non esset nisi. DE. quce uon esset ABC.<br />
Alii nonnulli, et quce non nosset nisi.<br />
a te.— Rond. cum septem Mss. receseramus<br />
a te. E.<br />
$. 24. pen. sed quse et in rebus. =(/i/a<br />
6 Mss. ap. Mart. ABCD. = et quoque E.<br />
14. putarentur.—Apud. Lov. ne Jlagitia<br />
pntarentur. Non integre.<br />
(. 26. 1. 23. appellare ad aliquem 3 Mss.<br />
api Mart. ABCDE.<br />
§. 27. \. 4. decoris pro dedecoris 5 Mss.<br />
ap. Mart.<br />
15. eruis—Am. Er. et Lov. Et 7wn<br />
eruis. E. Sed melius longe Bad. Arn. et<br />
Mss. praecipui, Et nunc eruis.<br />
Nam.—Mss. tres Angl. Namivi. ABCD.<br />
4 Mss. ap. INIart. longe eram.<br />
tenebroso—Apud Lov. additur, cesseram.<br />
Am. et Er. recesseram, In Ms. Alb.<br />
habetur, lu affectu eram tenebroso. Apud<br />
Bad. vero, Arn. et caPteros fereomnes Mss.<br />
generalior efFertur sententia absque addito,<br />
ut intelligamus longe a Deo esse illos qui<br />
sunt in afFectu tenebioso.<br />
16. alteri— Rond. cum quatuor Mss.<br />
hic interponit 7wn. BC.<br />
horoinibus.—Lov. inter homines D sup.<br />
ras. inter homines homiitibus ABC. Patet<br />
legendum esse cuni Mss. inter homijiibus<br />
E. 1*"^. man. ; vel sine aspiratione, inler<br />
omines: quod Augustinus in exempjum<br />
affert locutionis incongruaj et cavendcB.<br />
vanaB Rond. cum octo Mss. quibus accedunt<br />
duo Mss. laudati a Mart. E. [vana<br />
ed. P.c.ABCD]mox deprehenderam AM?,^.
ap. Mart. el iuccedentihus h(£c ipsa omnino<br />
7 Mss. ap. Mart. Mor. ABCDE.<br />
vivebam.—Sic Mss. cum edd. plerisque,<br />
ubi Lov. c. 5 Mss. ap. Mart. habet, eljani<br />
tunc videbam—Somm. et Rond. cum quatuorMss.<br />
et jamiiincvivebam.E,. etiam tiinc<br />
et tiveham A BCD.<br />
17. caeteris— Bad. Am. Er. et Lov.<br />
cceleras. meas atiiiie ccBteras E. Castigatum<br />
cst ex Arn. et Mss. cceteris. Quippe hoc<br />
loco fatetur Angustinus se in eo peccasse,<br />
qnod voluptates, sublimitates, veritates,<br />
non in Deo, sed in seipso et creaturis aliis<br />
quajreret.<br />
18. coUigens.—Tres Mss. Angl. cfllligaF.<br />
ABCD.<br />
inferis—Lov. cum antiquioribus edd.<br />
satiari in inferis. Expunximus, in, juxta<br />
Mss. et Arn.<br />
luminosus.—Tn libris editis ab Henrico<br />
Sommalio Societatis Jesu, et a Thoma<br />
Blasio, legitur : limnsus limes. In codice<br />
Coih. Uminosns. Utrobique corrupte : illic<br />
enim deflet Augustinus quod sese intva<br />
honesta? amicitia? limites hsud continiierit<br />
adeoque legendum cum Mss. et aliis edd.<br />
Inminoins limes.<br />
Obsurdueram.—In Lov. Somm. el Blas.<br />
Obsordiieram. DE. Substituimus obsurdueram<br />
aliorum codicum auctoritate, nrcnon<br />
exigente vocabulo, stridore, quod ad aures<br />
refertur.<br />
19. modularetur. sic Mss. primaj notas, et<br />
prope omnes ; quam lectionem parum abfuit<br />
ut praeeligeremus. ABCDE. [modevaretur<br />
ed. P.]<br />
nostran—In Mss. aptimis. Imorlalilatis<br />
nostrcE. ABCDE. c. ed. P.]<br />
;<br />
LECTIONES VAIUANTES. 285<br />
litridinis Lov. Somm. et Blas. accepit<br />
in yne luxuria sceptrum, et totas manus ei<br />
dedi vesnnio' libidinis. In aliis plerisque<br />
codicibus habetur in recto, vesunia ; et<br />
abest vox, luxuria.<br />
—<br />
Ci<br />
20. 1. 10. de quam profundo.<br />
Alss. ap. Mart. ABCD.<br />
meum.—Somm. et Rond. quis enim hominnm<br />
non eitollehut landibus tunc patrem<br />
meum? tunc homijium ABD.<br />
inclinatae.— Ms. Lyrensis :<br />
de qno<br />
perversus atque<br />
iticlinatus. raox volnplatis ABCD,<br />
21. I. 8. quanto magis turpes = maois<br />
ABCD.<br />
^<br />
= P .<br />
22. justitiae Mss. frequenlioies : nid<br />
penuriu etfastidio JustiticE. ABCDE.<br />
1. 15. malitia. Foeda erat. fixderata 5<br />
Mss. ap. Mart.<br />
dedecore.—Somm. et Rnnd. de decore,<br />
duabus vocibus. Tres jNIss. apud Mart.<br />
non decus aliquodf sed dedecus (i.ppetem.<br />
23. et.—Somra. et Rond. hic addunt,<br />
opibus. E.<br />
ego Somra. Dub. Mart. Rond. ergo.<br />
Alii edd. quid ergo eo.<br />
erat.—Er. Lugd. Lov. Somm. Dub.<br />
Mart. Rond. erunt.<br />
iniquitat< m.—Lov. sola iniquitate. DE.<br />
At alii cdd. melius, niilam iniquitatem.<br />
friiens.—Angl. dwo furfns. [E. tanturn]<br />
A\\'),fruens.<br />
ibi.—In Mss. quatuor. et Arn. mihi.<br />
24. a quo ?—Somm. Lov. Flor. Rond.<br />
om. potest. [fl quo potedl ABCDE. c. ed.<br />
sua.—Ita in Mss. et anliquioribus edd.<br />
cura in Lov. et Arn. legalur, opera tua<br />
malis inimica sunt. "E. Contra mentem<br />
Augustini, qui, nisi fallimur, probare intendit<br />
nihil Dei innocentize derogari poena<br />
raalis irrogata ; quia si quid ^atiuntur<br />
nocumenti, totum in ipsa torura opera refundi<br />
debet.<br />
$. 14. 1. 4. etiam sic te imitando = tc<br />
ABCD.<br />
25. reorum. sic Codices plerique, cum<br />
Ulim. et E. Maluimus, uti pauciores habent,<br />
consortium reornm. ABCD. Hoc<br />
enim verbo S. Augustinus peccati illius<br />
sui gravitatem amplificat, sicuti deioceps<br />
facit, se et comciorum animorum conjrica-<br />
tione accensum, et consortio simul peccantiu7n<br />
delectatum fuisse accusans. [reorum<br />
ed. P.]<br />
26. occurrit.—Er. Lugd. Lov. Somra. et<br />
Rond. occurrerit.<br />
27. aniabara.—Lov. et4 Mss. ap. Mart,<br />
et amari amaham ; raoxque, amans amari,<br />
At Bad. Am. Er. Arn. et Ulim. cum Mss.<br />
pro, amari, habent, amarc, utroque loco, et<br />
melius.<br />
1. 4. quid pro quod ABCDE.<br />
libidinis.—Am. Er. et Lov. de tartareu<br />
libidine. At Bad. Arn. et Mss. de tartaro<br />
libidinis.<br />
—<br />
28. insania.—Septem Mss. mirahilis insania.<br />
E.<br />
ac*ori Am. Er. et Lov. auctori. ABD.<br />
auditori C.<br />
dolores.—Theologi Lovanienses legunt<br />
lacvymce ergo amanturet dolores. Abest vcx,<br />
lacrymce, a Mss. et edd. plerisque. lacryma:<br />
loco lacrymatnv habet E. lacryma D. /acrymat<br />
AB.<br />
jfistus.—Rond. ex tribus Mss. et toiidem<br />
ap. Mart. in cBstus.<br />
^. 3. 1. 9. amentur<br />
—<br />
amnntur ABCD.<br />
i. 13. congaudebam —hnt ABCD. sed<br />
puncto forsan notatur, et mox contristabatur.<br />
antep. lateque attequeS Mss. ap. Mart.<br />
ABCDE.<br />
gererent.—Er. Lugd. Lov. Somm. Mart.<br />
cum l Ms. Rond. gererentur.<br />
dolor—Bad. Am. Er. et Lov. delectatur<br />
cor, cum 5 Mss. ap. Mart. Nostram<br />
vero lectionem praeferunt Mss. et Arn.<br />
29. §. 5. 1. 2. sacrilegara curiositaten%<br />
sacrilega curiositate ABCDE.<br />
:
2B0 LECTIONES VARIATsTES.<br />
scaivum.—Sic juxta vftustos cdd. scribendum<br />
hic, sccEvum, id est, sinistrum :<br />
non, Kevum, uti scribitur apud Er. et l.ov.<br />
30. $. 7. 1. 4. qnendam Ciceroim minus<br />
recte ex edit. Lips. pro qnendam cnjn&dam<br />
Ciceronis quod habent ABCDE. cum ed.<br />
P.<br />
1. 11. surgeretjam coeperam ABCDE.<br />
31. refrangebat.—Sic iMss. prope omnes<br />
cum Bad. neque secus Am. et Er. nisi<br />
quod scribunt, refringebat. At Lov. et Arn.<br />
habent, et hoc solo in me tanla Jlagrantia<br />
refrigehat.<br />
praebiberat.—Er. Lugd. Ven. Lov. Flor.<br />
ct sex IVIss. apud Mart. pie biherat.<br />
ABCDE.<br />
—<br />
—<br />
§. 9. 1. 2. ut viderem<br />
—<br />
et videre, 4 Mss.<br />
ap. Mait. et ABCD.<br />
nomina.—Lov. Heec enim omnia non.<br />
hcBc omnia E.<br />
sono.—QuatuorMss. temd sovo. ABCD<br />
(sed in D sup. emendatur sono tenus) E.<br />
Alii, tenns sono.<br />
«. 10. ]. 1. =e(ABCDE.<br />
32. 1. 1. et cseterum = et ABCDE.<br />
33. habes.— Er. ahes. B.<br />
34. pulmenta.—Sic Mss. cum Bad. Am.<br />
Arn. ubi Er. et Lov. elementa. Angl. quatuor,<br />
hnlmenta. [minus vecte, habent enim<br />
«mnes pvlmenta.^<br />
illam.— Er. Lugd. Ven. Lov. Somm.<br />
Dub. Marf. c. 2 Mss. Flor. el Rond. in<br />
illam. ABCE. D man. 2da.<br />
illum.— Er. Ven. illum, et 3 Mss. ap.<br />
Mart. D rnan. 2
—<br />
ibi.— Ara. Kr. Lov. et Somm. An hoc<br />
iibi. D. man. 2'''i, ul videtui.<br />
52. conscissam.—Quinque Mss. conciviw,<br />
ei ABCDE.<br />
Ad te— Ita magno consensu Mss. paucis<br />
exceptis qui habent, vel a te vel cum edd.<br />
iniserio: qucB a te. D man. 2^«. qucB ad te.<br />
53. §. 14. 1. 3. ex ejus corpore<br />
ABC. Dman. l«"-e.<br />
antep. quo fugit<br />
—<br />
LECTIONES VARIANTES. 287<br />
ex eis<br />
a quo ABCD.<br />
et non.—Sequimur Mss. In edd. porro<br />
sublata negaiione legitur, etenim omnia<br />
ienescunt.<br />
54. sint—Mss. tres : Euut<br />
ut 11071 sint.<br />
—<br />
enini quol<br />
§.]6. pen. descendunt discedunt 3 Mss.<br />
p.p. Mart.<br />
§. 17.1.3. hsB—hcEc ABCD.<br />
55. ubi est.—Tn codice Sorbonico, et<br />
2 Mss. ap. Mart. Ecce ibi est, ubi sapit<br />
leritas.<br />
eam.—Lov. Arn. Marl. cum quinque<br />
Mss. necnon Rond. cum quatuor Mss. ut<br />
ianet eam. [e Vulg.] D man. 2^^.<br />
1.7 abinf. illialfer— J//e ABCDE, 2G.<br />
et Ulim. ap. Mart. ille et alter 2 Mss. ap.<br />
Mart.<br />
56. descensum—Benignianuscodex op-<br />
timaj not«, discessum.<br />
]. 5 ab inf. corporibus<br />
—<br />
corporalibus<br />
ABCD.<br />
57. Hieriura.—Sic sciibitur in cditione<br />
Lov. et in Mss. plerisque. Atin Bad. Am.<br />
Kt. .Arn. et quatuor Mss. Icherium.<br />
1. 5 abinf. meae<br />
suce AB. C man. post.<br />
D. et 6 Mss. ap. Mart.<br />
dictor—In edd., E et 6 Mss. ap. Mart.<br />
doctor. In duobus INlss. Lov. diclator<br />
corruple scilicet pro, dictor ; quam vocem<br />
nostrorum<br />
visum est.<br />
codicum auctoritate restituere<br />
58. nieae.—Arn. cum editione Moreti,<br />
an. 1650 sic habet : unimo versaham et<br />
ostentationem contemplnlionis mece. Mss.<br />
sex : modos contempL<br />
vitjB.—Mss. Angl. cum nostris habcnt :<br />
divisione irrationabilii (ABCD) vita; sive,<br />
irraiionalis. E. Apud Lov. rationulis<br />
mendose, ut patet.<br />
mentem. — i\Iss. quinque non detelioiis<br />
notaj et ABCDE habent iine uUo<br />
sensu mentem, pro, sine ullo sexu.<br />
59. ^. 25. anlep. accepimus accipimus<br />
ABD et3 Mss ap. Mart.<br />
60. confitebar.—Edd. pene errare conji-<br />
tebar, manifesto lapsu. ABCDE. plane<br />
1 Ms. ap. Mart.<br />
61. acumen.—In antiquiovibus editio-<br />
nibus, discendi. Lov. et Arn. disputandi.<br />
At in Mss. pluribus, dispiciendi acamen,<br />
quap germana lectio visa est.<br />
cupiditates.—Lov. cum antiquioribus<br />
editionibns, meretricias cupidiiales. At<br />
; :<br />
.Mss. cum Arn. meretrices : quod vocabulum<br />
usurpavit Augustinusabeo loco Evan-<br />
gelii, ad quem alludit.<br />
—<br />
62. timebiraus.—Soram. Ulim. Lov. Arn.<br />
Moret. Mart. cum septem Mss. necnon<br />
Rond. cura tredecim Mss. ABCDE Itimemus<br />
ed. P.]<br />
64. vexarentur—Ita codices plerique,<br />
et elegantius videiur quam si rupto periodi<br />
nexu nova incipiat sententia hoc modo<br />
In te offendernnt itijusti ut jude veiarentur,<br />
uti habent nonnulli Mss. cum Arn. ut et<br />
&:c. ABCD. flffenderent—et E.<br />
suam.—Substituimus, suam ex Mss. melioris<br />
notae, loco tnam, quod in codicibus<br />
vujgatis, et in Mss. nonnullis reperiiur.<br />
$. 3. 1. 4. suaviloquentiie suavis eloq.<br />
ABCD.<br />
1.5. quam egoijam ABCD.<br />
65. tibi.—Arn. et Mss. duo, occidant se<br />
tihi ; moxque, trucident. Alii plerique<br />
codices comprobanl alteram lectionem,<br />
quae paululum obscura est propter distantiam<br />
particulae negantis refeiendae etiam<br />
ad verba, occidunt, et trucidant.<br />
66. quae.— Somm. Dub. Mart. c. 1 Ms.<br />
et Rond. Lips. qui. E.<br />
§. 6. pen. ad illas ratione.«—exploratas»<br />
ad illa ratio B. explorata ABC. ad illas<br />
rationales ACD man. 1°^^.<br />
§. 7. 1. 5. sicut Denm—sicut Te ABCD<br />
man. lore^<br />
67. hoc.— Er. Lugd. Ven. Lov. Flor.<br />
od hcEC. adhuc ABC hoc sup. lin. D.<br />
§. 8. 1. 7. existimari se. se (seseC.) CBStimari<br />
ABCD ceslimari se Mart. cum 2 G.<br />
et Arn.<br />
tara.—Arn. et Moret. D man. post.<br />
falsa tam A BD man. 1'^re, Mart. (c. 5 Mss.<br />
et Ulira.) Rond. falsata C. Rhythmus<br />
" non solum ignorata, sed etiara falsata"<br />
Aug. sapit [fal&a tam vesana superbicE.<br />
ed. P.]<br />
69. eoque—Er. Lugd. Ven. Lov. eo<br />
quoqne. ABCD.<br />
autep. quas— ^uos ABCD 4 Mss. ap.<br />
Mart. Ulim. Mor.<br />
70. quod.— Rond. quo ABCD. 1 Ms,<br />
ap. Mart. Mor.<br />
modis.—Ulim. Somm. Arn. Mor. Mart,<br />
cum sex jNIss. etRond. cum undtcim Mss.<br />
miris et occultit modis. E. et D. sup. lin.<br />
est,— Er. Lugd. Ven. Lov. Dub. Mart.<br />
Flor. et Rond. sit.<br />
71. nolui.—Codex Sorh. meos essevolui.<br />
Consentit Gallica versio Arn. sed alii cdd.<br />
etiam Arn. in Latino textu, habent uolui.<br />
Et reipsa cum in schola rhetoris studeret<br />
Augustinus, fuit longe sedatior, ut ait<br />
supra, lib, iii. c. 3.<br />
diligebant Somm. Dub. Arn. Mart.<br />
(c. 5 Mss.) Mor. et Rond. diligent A<br />
[dHigunt, BCDE c. ed. P.]<br />
:
28B LECTIONES VAHIANTES.<br />
72. non mansit. Sic Mss. magno consensu.<br />
E. Verior forsitan lectio est, qua<br />
filium mater significatur suis fletibus ac<br />
precibus prosecuta. = non ABCD et<br />
3 Mss. ap. Mart. et Arn. Iremansit ed.<br />
Par.]<br />
me faceres ita Mss. et Arn. ABCDE.<br />
[j/t in me ed. Par.]<br />
ista.— Lusrd. Ven. Lov. Somm. Mart.<br />
c. 4 Mss, Arn. Mor. Flor. Rond. couiem'<br />
nentes ista.<br />
Evae Sic restituimus ex veterrimo codice<br />
Corb. et 2 Mss. ap. Mart., nam peccatum<br />
est in aliis plerisque Mss. qui habent,<br />
arguehatur 171 ea reliqxiiarum Evce. BCDE.<br />
Quos sequuntur Bad. Am. et Er. rel^num<br />
A. Alii vero dum locum emaculatnm<br />
cupiunt, substituunt, rea, pro, in ea, jNIss.<br />
certe refragantibus. Nihil dubii est quin<br />
primum vitiatus fuerit locus ab iis quibus<br />
insolens et ignota erat vox, reliquiarium.<br />
In qua hbrarii rursum peccarunt libro l<br />
Qurestionum in Genesim, quaestione 148,<br />
ubi codices veriores praBferunt, " enutrire<br />
vestrum rehquiarium," juxta LXX. «ara-<br />
alii.— Praeterea, codici Corbeiensi suffragantur<br />
duo manuscripti Florentini optimje<br />
Xi/'v/'/v, non, reliquias, aut, reliqxiiarum, ut<br />
notae.<br />
$.16. L 2. ibamt>m ad inferos ABCDE<br />
Mart. cum 5 Mss. et Ulim. Arn. Mor. &c.<br />
sua.—Sic legendum cum Mss. cum Bad.<br />
et Arn. non ut Am. Er. et Lov. in carne ;<br />
tametsi hoc habeat locus Apostoli ad quem<br />
alludit Augustinus. Nam hic dicere ma-<br />
luit, nec solverat ille in cruce ; quia sui<br />
recordabatur erroris quo antea cum Mani-<br />
chaeis non crucem, sed carnem Christi ne-<br />
gaverat.<br />
73. L 9. recuperarem<br />
—<br />
reciperem ABCD.<br />
= 7nei ABCD.<br />
^. 17. 1. 7. bis in d\e—bisdie ABCDE.<br />
1. 12. mutabile ABC. quod tamen jilossam<br />
sapit. E. sed fors. sup. ras. et 2 Mss.<br />
ap. Mart. \_7iuiahile D. c. ed. P.]<br />
amabam—Ita 3 edd. vetusti ap. Mart.<br />
ubi Lovanienses habent, peccavi tibi ; sed<br />
excusare me amabam.—Somm. Mart. et<br />
Rond. peccabam. vie amabam habent<br />
ABCDE.<br />
in me.—Lov. Mor. et antiquae editiones,<br />
(cum 3 Mss. ap. Mart. E et A. sup. lin.<br />
in in orat, serie) te a me. Melius vero<br />
Mss. et Arn, te in me, juxta Manichaeorum<br />
errorem.qui Dei poriionem in homine cum<br />
natura mali depugnare credebant.<br />
mala AC G. 1. ap.<br />
75. L 1. maligna.<br />
Mart. mea B.<br />
eorum.—AUudit ad versiculum 4 Psal.<br />
140, et sequiiur hic et alias<br />
quamdam LXX, quas habet,<br />
lectionem<br />
fftntvtt.ffa,<br />
combinabo: quapropter scribimus cum an-<br />
tiquioribus codicibxxs combinabam,^ in textu,<br />
— —<br />
corr, in marg. pro quo in aliis ts\ . cruvivebam,<br />
aut, combihebam convivabar, communicabam.<br />
ACD. caho. B. combinabar Moret.<br />
76. diffunderetur abs te—cdd. Regiomont.<br />
Bertin. 2 edit. Ulim. Bad. Arn.<br />
Lov. Er. ABCD ed. Par.]<br />
77. reprehenderant—Mart. cum 1 Ms,<br />
et Rond. reprehendehant.<br />
79. §. 23. 1. 4. per eosdem ipsos eos<br />
ipsos ABC 2 Germ. ap. Mart. qui habent<br />
Manichceis.<br />
—<br />
nesciens.—Sic Mss, Angl. cum noslris.<br />
At Am. Er. Lov. et nescivi. Somm. Blas.<br />
Mor. et 2 Mss. ap. Mart. et nescitbam.<br />
80. excipiendum— Lov. decipiendnm.<br />
occidebar spiritaliter. Itaque. Somm. et<br />
Rond. ABCDE. [occidebar. Spiritaliter<br />
itaqne—exposiiis ed. Par.]<br />
mnlto<br />
§. 25. 1. 7. multa probabiliora<br />
ACDE 3 Mss. ap. Mart. et Mor.<br />
83. densiores In codice Alb. additur,<br />
funderc.<br />
Ambrosium.—Ita potiores Mss. At edd.<br />
currerem, et iu Ambrosii. ABCDE et G,2.<br />
ap. Mart.<br />
periculo—Er. Lugd. Ven. et Lov.<br />
acriore periculo.<br />
—<br />
—<br />
mirarer—Sic potiores Mss. et Am. Er.<br />
Arn. Ai Bad. et Lov. et 4 Mss. ap. Mart.<br />
miraretur,<br />
pocillum.— Am. et Er. pntUlum.<br />
84. tepidissimo. E. quod...aquatimmum<br />
...tepidisximum Somm. Arn, Dub. Flor. et<br />
Rond. B. quod jam non solum aquatissimo,<br />
ACD. 4 Mss. ap. Mart. et Blas.<br />
L7. =seABCDV..<br />
praedicationem.— Lov. Somm. Blas. et<br />
5 Mss. ap. INlart. habent : in ejus pradicatione.<br />
CE.<br />
85.1.18. disceptare dissertare ABCDE.<br />
86. dicere sic omnes fere Mss.D. Lips.<br />
(altera tamen lectione subjectd) [discere<br />
2 Mss. ap. Mart. et edd. ABCK. ed.<br />
Par.]<br />
pulsans.—Sic legendum cum Mss. et<br />
Soram. Arn. non quemadmodum Lov. et<br />
editi Cffiteri habent, pubansque.<br />
Ecclesia.—Post vocem, Ecclesia, additur<br />
in edd. et E, tua, qux vox abest a Mss.<br />
87. 1. 2. viderem videram ABCD.<br />
1. 3. sint sunt ABCD.<br />
88. viderem.—Mart. cum IMs. videram.<br />
ABCD.<br />
L ult. inconcusse inconcussa Somra.<br />
Arn. Mor. Mart. c. 3 Mss.<br />
90. 1. 5. ab inf. c\no—quod ABCDE.<br />
91.1.3. =iUud ABCDE.<br />
92. voluptate.—Tres Mss. Angl. cum<br />
mira voluptate. ABCDE.<br />
93. esset—Er. Lugd. Ven. Lov. Mart.<br />
E obvius esset. E. Somm. et Rond. per<br />
viam ohvius esnet. pervium esset AHCD.<br />
1. 5. mea—ea ABCE eo D [male].
l<br />
—<br />
—<br />
$« 1 1. 1. 3. ortus erat. erat ortua ABCD.<br />
eram ortus E Lips.<br />
1. 7. Magnam. magnam ABCDE.<br />
1. 22. visum contemnere. visu ABCD.<br />
4 Mss. ap. Mart. Som.<br />
94. §. 14. 1. ult. judici. judiciis ABCD.<br />
(E. manu 1°". judicibus e corr.) 6 Mss.<br />
ap. Mart.<br />
§. 15. pen. tandemt>m ille ABCDE.<br />
7 Mss. ap. Mart. Arn. Moret.<br />
95. ter.—Bad. Am. Er. Blas. Et ibi.<br />
Lov. Somm. Mor. et 4 Mss. ap. Mart.<br />
Et ijiter hcec. At Mss. plures potioresque<br />
cum Arn. habent, Et ter jam assederat.<br />
Praetulimus; nam Al)pius tertium functus<br />
assessoris munere dicitur etiam postea<br />
lib. 8. c. 6. " Mecum erat Alypius,"<br />
inquit Augustinus, " otiosus ab opere<br />
jurisperitorum post assessionem tertiam, exspectans<br />
quibus iterum consilia venderet."<br />
Italicianarum.—Apud Lov. Arn. Mor.<br />
5 Mss. ap. Mart. et BC Italicarum. At in<br />
vetustis edd. Italicianarum, uti scribitur<br />
etiam in Notitia dignitatum Imperii, et<br />
ab iis qui de Comite largitionibus in Italia<br />
faciendis praefecto agunt. sic ADE.<br />
aversabamur.— Sic Er. Lugd.Ven.Lov.<br />
Somm. Arn. Dub. Mart. c. 3 Mss. B'lor. et<br />
Rond. [Ed. B. adversabamur.]<br />
97. 1. 10. quaerimus, sumimus, quetre-<br />
mits, sumemus ABCD. et E manu post.<br />
sumemus comparahimus.<br />
horis.—Er. Lugd. Ven. Lov. Somm.<br />
Flor. et Rond. antemeridianas lurras.<br />
vita misera, ABCD. [vita heec misera<br />
E. cum ed. P.]<br />
ac non. ABCDE. et 4 Mss. ap. Mart.<br />
[an non ed. Par.]<br />
98. cantans.—Arn. Flor. et sex Mss.<br />
apud Mart. ABCDE. [causans. ed. Par.]<br />
et paulo post, Somm. Kond. et tres Mss.<br />
apud Mart. Mor. et Lov. ad marg. desideraveramus,<br />
pro desideraremns.<br />
99. deligatus—Lov. Blas. cum aliquot<br />
Mss. delicatus. E sup. ras. Somm. Arn.<br />
delectattis. Stant vero pro nostra lectione<br />
melioris notae Mss. ABCD.<br />
$. 22. 1. 18. incidit incidet ABCD.<br />
100. \. 5. demonstrabas. ABCDE Mart.<br />
c. 4 Mss. Arn. et Mor. {demomtrares ed.<br />
LECTIONES VARIANTES. 289<br />
101. formabamus Inantiquioribus edi-<br />
tionibus et nonnullis Ms&.Jirmabamus. Flor.<br />
pene Jirmaveramus.<br />
gemitus.—Codex Alb. et antiquiores<br />
edd. Inde ad suspiria et gemitus conveitebamuTf<br />
et<br />
Mss.<br />
gressus E. regressus Mart. c. 2<br />
avulsa. evulsa ABC.<br />
ereptura. ABC DE. [ed. P. raptura] mox<br />
ablatura ABCDE.<br />
102. 1. 8. quod ista ipsa, fceda taroen.<br />
quod tanta ipsa, foeda (Jceda ipsa 2 Mss.)<br />
tameii 5 Mss. ap. Mart.<br />
ferara.—In Lyrensi codice, et ego ibi<br />
liberabo.<br />
103. cogitabam— Bad. Am. et Er. non<br />
tamen te cogitabaui»<br />
104. illos deceptos deceptores et loqua-<br />
ces mutos. ABCD. et deceptores. E. [deceptos<br />
illos et deccptoi-es ed. P.] Am. Er. bquaces<br />
mutos, et {=et Ulim.) ob hoc mutos, quoniam.<br />
105. noluisses.—Legitur, voluisses, apud<br />
Bad. Am. Er. Soram. et Blas. et 6 Mss.<br />
ap. Mart. E.<br />
explicatam ABCDE et G. 1. ap. Mart.<br />
lexplicitam ed. P.]<br />
lOe.liquidam SicMss.Angl.[ABCD]<br />
et nostri prope omnes. Germ. 1. ap. Marl.<br />
Et paulo post, non alium quam me.—Hanc<br />
eamdem habent lectionem Arn. Mart. Flor.<br />
et Rond. cum aliquot aliis Mss. [eam liquide<br />
cernere...(sic E) non aliud quam me (E).]<br />
factus esset Omittitur, bonus, in Mss.<br />
Benign. Theoderic. et aliquot aliis. ABCD<br />
[bonus ed. P.]<br />
107. ubi. ABCDE cura ed. Ben. unde<br />
Som. Arn. Mor. Mart. [cum 3 Mss. neque<br />
tamen antiquiss.] [unde ed.P.]<br />
alia ABCD [animalia E. c. ed. P.]<br />
tuam—Quatuor Mss. creaturarum tuarum.<br />
mox quce f re vera corpora erant<br />
ABCD et Mart. c. 6 Mss. Arn. Mor.<br />
[qutr vera corpora ed. P.]<br />
1. 7. ab inf. per immensa = spatia<br />
ABCDE. [siHitia ed. P.]<br />
108. ea—Ita Mss. cum Bad. et Arn.<br />
At Am. £r. Lov, et 3 Mss. ap. Mart.<br />
mutata interpunctione habent: Aut unde<br />
fecit ea 9 Materies aliqua mala erat. mox<br />
totum ABCD. [totam E. c. ed. P.] et<br />
omnipotens ABCDE [omnia potens ed. P.]<br />
fabricaretur.—Er. Lugd. Ven. Somm. et<br />
Rond. f«6r/ct/re(.<br />
fluitans.—Bad. Am. Er. Lov. fluctuans.<br />
4 Mss. ap. Mart. et E.<br />
109. illam.—Sic in Mss. et ABCDE.<br />
Lips. [ullam ed. P.]<br />
quod.—Sic ex INIss. Angl. et Mart. c. 7<br />
Mss. Ulim. Lov. Arn. [dicebat, quantum<br />
valeret.']<br />
sui.—In edd. plerisque: et coUatione<br />
flagrabant in eas migas igne cordis sui. E.<br />
Jlagitahant meas A in eas BCD. Castigavit<br />
Am.Jtabant ignem : nos ex Mss. restituimus<br />
fatabant ; quoin verbo.quia minime fami-<br />
Jiare erat, lapsi sunt librarii et locum<br />
corruperunt. Id porro usurpat Arnobius<br />
adversus Gentes, lib. 2, circa medium :<br />
" Quid mimulos, histriones, cantores tuba,<br />
tibia, calamoque flatantesV<br />
Firminum.—Er. Lugd. Ven. Somm. et<br />
Rond. de eodem Firmino,
290 LECTIONES VARIANTES.<br />
110. proauntiarem—Mart. cum 3 Mss.<br />
Arn. Mor. prcenuntiarem.<br />
colligi Sic legendum juxta Mss». Angl.<br />
ABCD et 2 Germ. ap. Mart. [diceremt<br />
Inde certissime coliegiea qiiee vera. (sicE.)]<br />
aditu.—Bad. Am. Er. ciim 5 Mss. et 1<br />
ap. Mart. audilu.<br />
at eadem Somm. Arn. Mor. Mart.<br />
cum 5 Mss. ad AD aut BCE, aut si 1<br />
Ms. ap. Mart. diceret si eadem. Er. Lugd.<br />
Lov. et Ven. [eliamsi ed. P.]<br />
in. 1.2. autquid ABCDE[«f ^iiided.<br />
P.] atque Scripturis ABCDE [in Script.<br />
ed.P.]<br />
recipiebant.—Codex Benign. rapiebant.<br />
112. §. 12. pen. meorum ABCDE [om.<br />
ed. P.]<br />
1. ult. Verbum Deus. ABCD. IVerbum<br />
Dei Deus ed. P.]<br />
115. lucem.—Hic in edd. additur, Domini,<br />
qua voce carent Mss.<br />
1 16. conspicitur.—Mss. magno consensu<br />
ferunt, conspiciuntur.<br />
§. 18. 1. 4. quid ABCDE [quod ed. P.]<br />
117. extra—Legebatur in Lov. et antiquioribus<br />
editionibus, et 4 Mss. ap. Mart.<br />
quia extra te no7i est aliquidf C. At Arn.<br />
expunxit, te, quae vox abest a potioribus<br />
Mss. et abesse debet, cum sensus sit, nihil<br />
esse extra universam creaturam, quod ad<br />
perturbandum ordinem a Deo constitutum<br />
irrumpat.<br />
ista.—Sic Mss. melioris notae cum Arn.<br />
ubi Somm. Mor. et 3 Mss. ap. Mart. habent<br />
ut dicerem non esse nibi ista : caeteri<br />
porro edd. Ulim. et 1 Ms. ap. Mart. ut<br />
dicerem non esse ista.<br />
118. $. 22. 1. 1. Et sensi expertus<br />
ABCDE. [et expertus sum ed. P.]<br />
infima.—Sic Bad. Am. Ulim. et Er.<br />
sicque Mss. Angl. et plures e nostris Mss.<br />
et 4 ap. Mart. At Arn. et Mss. aliquot,<br />
detortcB in injimam. Supple, substantiam.<br />
Lov. detortam iji infimam. [detortce in injimam<br />
voluntatis perversitatem.'] projicientis<br />
in ijitima ABCDE.<br />
instabam.—Am. et Er. cum Mss. quatuor,<br />
etABCD [stabam^E. c.ed. Par.]mox<br />
diripiebar ABCDE 3 Mss. ap. Mart. Ulim.<br />
Arn. Mor. [derip. ed. P.]<br />
119. 1. 2. nuntiaret ABCDE et om. et<br />
ante quousque ABCD. [adnuntiaret et ed.<br />
pervenit.—Egregiura huncce locum reparant<br />
codices Mss. Nam in vulgatis corrupte<br />
legebatur : et perveniret, E.<br />
lin. ead. certa ABCDE et Mart. c. 2<br />
Gerni. [certo ed. P.]<br />
evalui.—Er. Lugd. Ven. Lov. Mart.<br />
Flor. valui ADE. C man. 1°^«.<br />
120. animum.—£r. Lugd. Ven. Rond.<br />
animam. E.<br />
122. coepi.—Dub. Mart. ct Rond. cepi.<br />
123. curia.—In editis, cura, ABCDE<br />
et 4 Mss. ap. Mart. At in Ms. Benign.<br />
longe melius, curia ccele&lis Imperatoris.<br />
125. tua—Bad. Am. Er. cum codice<br />
Alb. delectatione tua E.<br />
1. 6. audiant ABCDE. et aliquot edd.<br />
[audient Mart. c. 3 Mss. Arn. Mor. ed. P.]<br />
126. quod.—INIart. tribus sufFragantibus<br />
INIss. quo.<br />
tecumque unum Deum..— Omitti poterant<br />
isthaecverba, cum Spiritusancto, quae<br />
absunt a pluribus et potioribusMss.(ed.B.)<br />
om. ABCD. Ea igitur omisimus ; hic enim<br />
de Deitate Filii agitur, non de Sacrosancta<br />
Trinitate fit confessio. Vocc. uncinis inclu-<br />
dit Lips.—Ed. Ox. [tecnmque cnm Spiritu<br />
Sancto unum Deuvi E cum ed. P.]<br />
127.1. ll.dequoille ABCD.etMart.<br />
c. G. 2. [deque ilLo ed. P.]<br />
dilucidaverat—Mss. non addunt, et dilucidaverat.<br />
(ed. B.) absunt ab ABCD.<br />
ea ergo omisimus. uncinis includit Lips.<br />
[habet ed. P.] mox in Rom. foro. = in<br />
ABCDE.<br />
monstra—Mirum quantum hic varient<br />
codices. Ex vetustioribus et castigatioribus,<br />
codices Fossat. Benign. Corb. 1 Germ.<br />
etc. pro, populusque etiam, habent, popilios<br />
jam. (pompiliosjam E.) Alii quinque cum<br />
Bad. Am. Er. Somm. Blas. populi usiam.<br />
V^ictor. et Germ. 2. &c. populique jam.<br />
Nonnulli, populi etiam. Lov. populu^ue<br />
etiam. Nosex ipso Benedictinorum consilio,<br />
tres Mss.Angl. secutisumus, quorum lectio<br />
caiteris eo )oco exhibitis longe prrestat.<br />
Porro conjunctio et, addita est ante omnigenum^<br />
quia in omnibus Mss. reperitur.<br />
[Homana nobilitas injlata spirahat populusque<br />
etiam et omnigenum deum monstra.'] Populos<br />
tamen, non populo cum ed. P., habent<br />
ABCD ;<br />
id ergo restituimus, praisertim<br />
cum in plerisque lectionis depravationibus<br />
adhuc supersit litera s. (Ed. Ox.)<br />
mox quce ista ABCD [iste ed. P.]<br />
128. Christi videro = te ABCD. [habet<br />
ed. P.]<br />
tuo.—Rond. cum paucis Mss. suo.<br />
129. quam exsultantibus pastoris. Sic in<br />
Mss. (et Arn.) praiter Valinensem qui<br />
habet, ^jtam exsultantibus Ajigelis pastoris:<br />
et melius. (ed. B.) om. Angelis ABCDE<br />
et 2 Mss. ap. Mart. et edd. plur. quae habent<br />
quam exsultantis pastoris. omisimus<br />
ergo ; fit enim allusio ad Luc. 15, 5. ubi<br />
de Pastoris gaudio narratur, vc. autem<br />
Angelis inseruerunt quibus constructio durior<br />
visa est. (uncinis iucludit Lips.) ed. Ox.<br />
[Angelis ed. P.]<br />
130.1. I.quiaABCD.[9wJmE.c.ed.P.]<br />
voluptariis ABCD. [voluntariis E. c.<br />
ed. P.]<br />
131. 1. 2. jam amemus et curramus.<br />
ABCDE. [amemus curramus ed. P.]
— ;<br />
tanquam qiioe sunt.ABCDE. 1 Ms. ap.<br />
Mart. Mor. [=quce ed. P.]<br />
ruagnas. 7 Mss. ap. Mart. Arn. Mor<br />
Lov. magnum.<br />
cogitabatur.— Mss. oclo habent, ccgeba-<br />
tnr, non inepte ad significandam vim dia-<br />
bolo illatam. Sequimur vulgatorum lectionem<br />
in Mss. etiam bene muUis repertam<br />
et vero potest habere eumdem sensum.<br />
132. experimento— Sic Er. Somm. Arn.<br />
Mart. et Flor. cum non paucis INIss.<br />
ADE. Apud Lugd. \^en. et Lov. meo ipso.<br />
C in co ip$o B. [in me ipso. ed. B.]<br />
volens Lov. Mor. quodfacielmm volens.<br />
Sed legendum, 9«am, uti habent alii codices<br />
et supplendum, magis, quam particulam<br />
reticerc amat Augustinus.<br />
excusatio.—Bad. Am. Er. Lov. ulla<br />
ezcusatio.<br />
LECTIONES VARIANTES. 291<br />
133. vincebat In 5 M?s. et non vince-<br />
bat, Sed verior aliorum codicum lectio sine<br />
negatione. Id nempe vincebat, quod saniore<br />
judicio mentis pra-ferebatur, tametsi infir-<br />
mioris adhuc volunlatis afFectu non eligeretur.<br />
Unde mox ait : Noii ei'at omiiino quod<br />
respovderem veritate convictus.<br />
gemebam Lov. et 1 Ms. ap. Mart. man.<br />
2«1*. degebam.<br />
134. Pontitianus.—Sic in Mss. At in<br />
codicibus editis scribitur, Potitianus.<br />
135. erant Am. Er. Lov. Somm.<br />
erat.<br />
quando.—In plerisque edd. Et quamdiu.<br />
At in melioribus Mss. et Arn. Et quando.<br />
Malumus :<br />
ut antithesis servetur quia in<br />
;<br />
sequenti membro dicitur, ecce nunc Jio.—<br />
Er. Lugd. Ven. Lov. Mait. Flor. et<br />
Rond. ABCDE istud, non istuc. [istuc<br />
ed. P.]<br />
136. socium Sic Mss. At Lov. socio.<br />
jam ABCDEetS Mss. ap, Mart. Mor.<br />
[ =jam ed. P.]<br />
dicebat.— Somm. et Germ. 2. decebat.<br />
conhibebam.—Lovanienses in quatuor<br />
suis Mss. legebant, convivebam. Nos in<br />
nostris reperimus conhibebam. Nempe suam<br />
iniquitatem secum habebat, convivebat, et<br />
tamen obliviscebatur—Editio Florentina,<br />
cohibebam. (ed. P.) Sic ABCDE. Ea vero<br />
vel vera lectio est, vel ambioua licet, orthographia<br />
tantum a vera difFert; vid. sup.<br />
p. 136. n. q. Eadem fere habet, quam<br />
serius vidi, not. Bened. ad Ps. 81.<br />
" Connivistis Er. connibuistis, et infra<br />
loco conniverunt habet conhibuerunt ; atque<br />
ita veteres libri, in quibus pro verbo conniveo<br />
constanter scriptum est conhibeo," ed. Ox.<br />
[connivebam ed. P.]<br />
137. caeteris..—Er. cum uno Ms. certis.<br />
es—Er. Lugd. Ven. Lov. Mart. ABCD.<br />
[est ed. P.]<br />
renitebatur—Mss. Angl. ABCDE. re-<br />
tintbattir, Alii, renitebatur.<br />
V<br />
—<br />
—<br />
—<br />
—<br />
pen.alloquebanturABCD.[io9U#fcan/Mr.]<br />
138. non.—Er. Lugd. Ven. non sciebam,<br />
insaniebam— Sic Er. Lugd. Ven. Lov.<br />
Somm. Arn. Mor. Mart. Flor. et Rond.<br />
[insaiiibam. Ed. B.]<br />
pedem—Sic legendum juxta Mss. [pedem<br />
post pedem."]<br />
luctantem.—Codex Corb. parte assurgentem<br />
; cum alia purte alibi jacente cadentem,<br />
luctantem, Angl. duo, parte assurgentem<br />
cum alia. ABCD.— Lectionem codicis Corb.<br />
prajtulit editio Florentina; lectioni Mss.<br />
Angl. duo Mss. Flor. et 3 ap. Mart. et<br />
Arn. suffragantur. Er. Lugd. Ven. partem<br />
assurgentem. Haec autem lectio. sicut et<br />
parte assnrgente, quam habent E. Somm.<br />
Mor. Ben. inde profluxit quod librarii<br />
constructionem parum perspexerunt, ideoque<br />
verba proxime sequentia secum concordari<br />
voluerunt, quod in Mss. saepissime<br />
accidit. ed. Ox. [parte assurgente ed. P.]<br />
nutura =mentis ABCDE. [nutum meutis<br />
ed. P.]<br />
suam.—Lov. Somm. Blas. ad voluptatem<br />
suam ; corrupte, nam de perficienda vo-<br />
luntate loquitur Augustinus. Et vero in<br />
Mss. nullo fere excepto, in antiquioribus<br />
editionibus et Arn. habetur, ad voluntatem<br />
suam.<br />
ult.paret ABCD. [rarctur ed. P.]<br />
139. non itaque plena itaque ABCDE<br />
p/e?/e ABCD [non titique plena. ed. P.]<br />
vere. vero ABCDE.<br />
paanam mea; p^jeme ABCD.<br />
141. ponit.—Ms. Corb. Germ. 1. et<br />
aliquot ahi, non punit.<br />
vanitalum.— Sic Er. Lugd. Ven. Lov.<br />
Somm. Dub. Mart. Flor. et Rond. cum<br />
Mss. non paucis. [vanitantium. E cum<br />
ed. B.]<br />
142. blandiens venirem ABCD [ut ven,<br />
E cum ed. P.]<br />
istJB—Er. Lugd. Somm. Lov. Rond.<br />
quod isti et istcE. {et quod ista E.)<br />
non Mart. cum quatuor Mss. an non.<br />
Seipsis pro semetipsis ABCDE.<br />
murmura ABCDE. [ftiiirmur ed. P.]<br />
et ille sensit nescio quid. AHquid enim.<br />
Lov. Er. Lugd. Ven. Somm. et Rond. [et<br />
ille sensit; nescio quid enim ed, P.]<br />
143. nihil aliud interpretans, nisi divinitus<br />
mihi juberi ut divinitus mihijuberi nisi ut<br />
ABCDE.<br />
ex=ex ABCD.<br />
caruis providentiam. prudentiam, E.<br />
recipite,— Lov. assumite. Alii cdd. re-<br />
cipite.<br />
145. hostiam ABCDE et 5 Mss. ap.<br />
Mart. [sacrijicittm ed. P.]<br />
mea— Sic Mss. et Ain. At Lov. Quid<br />
non mali egol Anfactamea. In aliis etiam<br />
edd. habetur, ego; sed, an, mutatur m,<br />
aut.<br />
2
292 LECTIONES VARIANTES.<br />
volebas.— Sic prope omnes Edd. et Mss.<br />
Attamen Arn. habet nolebas. [jiolebas.^l<br />
suavitate ABCD. [voluptate ed. P.J<br />
146. loquacitatis.—In codice Benigniano<br />
mundanu loquacitatibus,<br />
vergereraus.—Mss. duo, mergeremur. 4<br />
ap. Mart. vergeremxir.<br />
discedere.—Mart. si ita discederem : haec<br />
verba siita, cum Ms. Germ. uno; verbum<br />
autem discederem, cum duobus Germ. et<br />
quatuor aliis Mss.<br />
dicerent—Quatuor Mss. apud Mart.<br />
multi dicerent.<br />
147. intermitlere.n?fe7-7ni«eremABCDE.<br />
148. in re ejus essemus. sic Mss. nullo<br />
fere excepto. ADE (abest a C) [B cum<br />
ed. P. rure.\<br />
illi.—QuatuorMss. apudMart. Retribue<br />
illi.<br />
ille.<br />
reddis ABCDE [reddes ed. P.]<br />
Nebridius = meus ABCD [babet ed. P.]<br />
149. ille.—In duobus Mss. a quopotatur<br />
nostra Lov. cum antiquioribus edd. et<br />
lMs.ap.Mart. cojjumadone «osira. ABCD.<br />
dies quo. A CD. [
scriptorum auctoritate. Mart. cum G. 1. et<br />
quibusdam aliis Irenascerer.l<br />
coramissam = sibi ABCi3i^ [habet ed.<br />
permanebit ABCD. [prccvalebit E c.<br />
ed. P.]<br />
158. temulenta.—Lyrensiscodex, temti-<br />
lentifB.<br />
prajpositos.—Antonius Arn. suspicatur<br />
legendum esse, per perverso& ; vel, per prcE'<br />
poslcros hoinines.<br />
coslitum In Ms. Benigniano, cocli tui,<br />
c€elestium ABCD.<br />
ordinate—Potiores Mss. et ABCDE.<br />
[^ordinans ed. P.]<br />
159.1.13. refractumetquietumABCDE.<br />
\_refracto et quieio ed. P.]<br />
$. 20. 1. 2. evicit ABCD. [vicit E c.<br />
ed. P.]<br />
160. cruditas—Apud Bad. Am. Er. et<br />
plures Mss. crudelitas, E.<br />
homini.—Sic legendum videtur juxta<br />
melioris notae cdd. In edd. porro legehAtxiT,<br />
animo humano ABCDE. utrumque<br />
habet G. 1. ap. Mart.<br />
161. loquendo.—Lov. cuni 1 Ms. ap.<br />
Mart. loqiiendo te. Abest te, a manu-<br />
scriptis.<br />
suspiravimus.—Ms. Corb. susiim spiravimns.<br />
162.siquis audiat.sigia audiantABCD.<br />
attingimus.—Sic Somm. Lov. Mor.<br />
quatuor Mss. apud Mart. citati, et<br />
ABCDE. [attigimus ed. P.]<br />
talia.—Mart. cum quatuor Mss. dicebamus<br />
tatia.<br />
ponitis ABCDE. [ponetis ed. P.]<br />
pen. peregre. in peregre ABCD.<br />
163. aperuisset.—Sic Arn. etaliquot ex<br />
praecipuis Mss. At Bad. Am. Er. Lov.<br />
apparuisset.— Hanc alteram lectionem sequuntur<br />
Flor. cum undecim, et Rond.<br />
pariter cum undecim Mss. ABCDE.<br />
extremum.—Mss. plerique omittunt verbum,<br />
spiritum ABCD. [spiritum ed. P.]<br />
164. 1. 1. tacebat. tacuit CE.<br />
celebrare.— 1 Ms. apud Mart. et Rond.<br />
cclebrari.<br />
sonum.—Lov. aliaeque edit. sermonem.<br />
ABCDE.<br />
anima.=mefl ABCD. [habet ed. P.]<br />
165. est—Apud Rond.haec verba, cum<br />
ecce corpus elatum est, concludunt periodum<br />
praecedentem.<br />
pascitur.—Tres Mss. Angl. pascitur,<br />
difficile posse vitare. Visum etiam ABCD.<br />
soporis.—Multi edd. Ita etiam Flor.<br />
Lov. Som. Arn. Mor. necnon Mart. et<br />
Rond. uterque cum sex Mss. ABDE<br />
sopore grati
294 LECTIONES VARIANTES.<br />
173. videnti. videns {vide en E] motes<br />
enim [= E] minor est ABCDE.<br />
est Sic Arn. et Mss. At Am. Er.<br />
Lov. etiam tibi vita est.—Hanc alteram<br />
lectionem editiones Ven. ei Lugd. secutae<br />
sunt.<br />
quia. et ABCDE et ante equus = et<br />
[ef equus, ed. P.]<br />
animus.— Editio Veneta, unus ego animus.<br />
ago ego unus ABCD.<br />
$.12. 1.2. fecit rae cumea 5 Mss. ap. Mart.<br />
cujuscemodi.—Er. Ven. et Lugd. de<br />
hujuscemodi. E.<br />
proruunt.—Editio Veneta, se promunt.<br />
quod.—Er. Ven. Lugd. illud quod. E.<br />
174. raea.—BertinensisMs.apud Mart.<br />
in memoriam meam.<br />
175. capit Lovanienses : ut ubi sit,<br />
quid sit, non capiat.—Er. Ven. Lugd. ut<br />
ubi sit, quid [quod E] sui non cupiat. [capit<br />
D] 3 Mss. ap. Mart. ut ibi sit qucd sui non<br />
capiat.C .MdLrt.cnm nWhangustus e^t ut ihi sit<br />
quod sui non capitl AB. Et postea: Mart.<br />
c. 5 Mss. numquid extra ipsum 9 annon in<br />
ipso est ? At vero Somm. et Rond. annon<br />
in ipso 9 omisso est.<br />
loco.— Lov. loca.—Sic etiam Ven. et<br />
Lugd. ABCD<br />
hic ABCD [sic ed om. hic E. c. ed. P.]<br />
recoleretur Sex Mss. apud Mart. molitur.<br />
mox vanescit ABCD.<br />
176. auras.—Sic Arn. et Mss. At Am.<br />
Bad. Er. Lov. per aures ABCDE.—Sic<br />
etiam editiones Ven. et Lugd.<br />
possunt.—Er. Ven. Lugd. dicam $i possum.<br />
ABCD.<br />
iterum.—Ita meliores Mss. et sic legendum<br />
esse probat quod sequitur, neque enim<br />
est alia regio eorum, ex qua scilicet cogi<br />
possint. Quareemendandi editi codicesqui<br />
habent, et in idem (ABCDE) vel, et ibidem.<br />
177. §. 20. 1. 1. quomodo. quo modo<br />
1 Ms. ap. Mart.<br />
§.21. ]. 7. \et e ABCDE [om. et ed.P.]<br />
ult. non fuit = non 5 Mss. ap. Mart.<br />
Lov. Am.<br />
178. corporis.—sic in Mss. et Flor.<br />
BCD. E. in marg-. assensibus A [in prius<br />
editis, impressas sensibus corporis et ed. P.]<br />
mox accipimus ABCD.<br />
179. 1. 4. en ABCDE [et ed. P.]<br />
dimetimur ABCDE [dem. ed. P.]<br />
§. 28. 1. 5. occurrerit ABCD et punctis<br />
inferius notatum E. [occurrit ed. P.]<br />
180. inhaereri. Mart. cum 1 Ms. Arn.<br />
et Moret. Dub. ABCDE. inhareri bis<br />
habent ABCD et potest ABCDE. [inhcerere<br />
ed. P.]<br />
An.—Mart. cum 1 Ms. fueramus ; ac<br />
non...Jlagitabat. Alias, nam.<br />
18 L i. 2. separavit. segregavit ABCD.<br />
aspeciui. adspccius ABCD conspectni<br />
E raox et pro sed ABCD.<br />
—<br />
—<br />
182. vivit. vivat ABCD.<br />
183. ita ut = ut ABCD.<br />
amamus = eam et adhuc ABCD [amamus<br />
eam et tamen adhuc ed. P.]<br />
enim tethoc ABCDE.2Germ.c. omnibus<br />
Mss.ap. Mart. [=et ed. P.]<br />
notitia.—Sic Am. Arn. et Mss. At Er.<br />
et Lov. habent, in exteriore iiotitia. E.<br />
§. 3L 1. 6. fieri possit. posset Somm.<br />
Arn. Mart.cum Mss. Flor. Rond. ABCDE<br />
[posset ed. P.]<br />
$.31. 1. 8. uterque se statim. Er. Lugd.<br />
Arn. Dub. Rond. cumll Mss.etABCDE<br />
omittunt statim ante haec \erbdL,Jieri possit<br />
ut [sensu id omnino postulante].<br />
num—lidem et Lips. [nam ed. P.]<br />
184. quia. qui ABCD.<br />
185. indicat.<br />
veris mavult.<br />
L.ov.judicat.<br />
verissimis vult ABCD<br />
veris\tna^vult [sic E.]<br />
fabricjsti = itlic ABCD [ilUc tibi E<br />
cum ed. P.]<br />
sanctuarium.—In aliquot Mss. sacrarium.<br />
186. nec illic. et nec illic ABCD.<br />
contristamur. cum tristamur AB(yDE.<br />
Fragrasti.B.E 2 rnanu.—Er. Lugd.FIor.<br />
Flagrasti. ACD.<br />
§. 39. I. 1. ex omni me i omnino Mart.<br />
c. 4 Mss. et Somm.<br />
187. ea ABCDE[(?ased. P.J<br />
lentatio.—Bad. Am. Er. et Lov. humance<br />
vitoi tentatio. 1 Ms. ap. Mart. et E.<br />
Ita etiam Somm. necnon septem Mss.<br />
citati in editione Florentina.<br />
et ne frangat tolerantiam.—Bad. et<br />
plures e vetustioribus Mss. ABCDE nisi<br />
quod D habet tolerantia [naufragat tole-<br />
rantia ed. P.]<br />
188. ibi. sibi ABD.<br />
manet.—Septem Mss. Recte, referendo<br />
ad rationem.—Somm. et Rond. Ubi<br />
est tunc ralio qua vigilans animus, talibus...inconcussus<br />
manet 1 Hanc lectionem<br />
in melioribus codicibus exhiberi affirmat<br />
editio Florentina, et praeferendam censet.<br />
Attamen omittit priorem partem hujus lec-<br />
tionis, quod fortasse ex typographorum accidit<br />
oscitantia. (ed. P.) Habent etiam<br />
ABCD ; eam ergo praetulimus; et lectio<br />
quidem maneo glossam sapit. [inconcussus<br />
maneo E. cum ed. P.]<br />
non potens es, Deus omnipotens BCD.<br />
Hanc lectionem, cum antithesin melius<br />
servet, prastulimus. non es omnipotens, Deus,<br />
sanare A [potens est tnanus tua Ecum ed. P.]<br />
libeat Rond. cum undecim Mss. tantulum<br />
libeat. ABCDE.<br />
189. in quid BC. iyiquit AD \quid edi.<br />
sperans.—Rond. juxta sex Mss. et sperans.<br />
E.<br />
meam = ABCD. mox ijicorruptionem
sempUernam ABCDE e Vulg. et in servitutc<br />
ABCD.<br />
vocantur.—Am. Er. et Lot. calamitates<br />
delicice vocantur. At Mss. plerique et Arn.<br />
calamitas.—Somm. Rond. cura quatuor<br />
Mss. calamitates.<br />
quo.— In omnibus editis ante Arn. legebatur,<br />
quam quo transire. Expunctum est,<br />
quam, auctoritate Mss, et sensu exigente.<br />
—Paulo ante, Somm. et Rond. cum duobus<br />
Mss. alias qua transeatur. quo E. qui A.<br />
dexteram tuam = ad salutem meam<br />
ABCD [habet E c. ed. P.]<br />
190. antea ABCD recte procul dubio,<br />
quum postea pauUo ante coucinne respondeat.<br />
[u te E cum ed. P.]<br />
nos=ABCD.<br />
gloriatur.—Quinque Mss. citati apud<br />
Mart. ut quod gloriatur in Domino glorietur.<br />
glorietur AE.<br />
1. ult. offensionem. offendiculum e Vulg.<br />
ABCD.<br />
191. ejus.— Bad. Am. Er. et Lov. imperfectum<br />
meum. Sed Mss. cum Arn. imperjectum<br />
ejus, scilicet Christi, ex cujus<br />
persona versiculum istum interpretatur<br />
Augustinus, Enarr. in Psal. 138, n. 23.<br />
iortdisse. Jorsita7i ABCDE.<br />
192. suavi diversitate.E."Gislen. prosouorum<br />
diversitate ; optime \] ]im. pro suavi<br />
diversitate" Mart. quod praetulimus, quippe<br />
quod, compendiose scriptura, lectioni vulgatas<br />
iacileoccasionem praebuerit. (ed.Ox.)<br />
Rond. c. uno Ms. pro sua div. [ABCD cum<br />
ed. P.pro stiidiv.^ mox excitantur ABCD.<br />
moveor.—Editio Moreti, apud Rond. et<br />
nuuc ip&e commoveor. ipsum commoveor<br />
{vtoE.) ABCDE.<br />
193. vide.—Somro. Mor. et Rond. re-<br />
spice, et exaudi ; vide.<br />
loquor.—Somra. ABCD et Mart. cum<br />
sex Mss. [loquar ed. P.]<br />
animum Somm. et Rond. cum duobus<br />
Mss. contristet animxim. E.<br />
§. 52. 1. 4, 5. benedicere. benediceret<br />
2(jerra. ap. Mart. ABCD. raoxpro^ra/jc/i<br />
cetate, granditate ABD grandcevitate C.<br />
est.—Er. Lugd. Soram. et Rond. cum<br />
sex ]Mss. hic addunt, et alia non est. E.<br />
194. fabricationibus Lov. hujuscemodi<br />
fabricationibus. Sed Mss. habent cujuscemodi:<br />
quo vocabulo frequens utitur Augustinus<br />
pro, qualibuscumque ; idque jara<br />
restituimus in liujus libri capite 8, n. 12.<br />
meo.—Mss. et edd. plures, sanctificatori<br />
meo. Pauci vero, sacrijicatori.<br />
§. 53. 1. 15. spargant t inde ABCD.<br />
nam ego ABCDE [nam et ego ed. P.]<br />
proeter enim ABCDE [jpr. eam en. ed.P.]<br />
195. cognoscendiim. noscendum ABCD.<br />
libidine. libidinem ABCDE ad experiendi<br />
—libidinem Somra. Moret, et 2 Mss. ap.<br />
Mart. qui eam probat.<br />
LECTIONES VARIANTES. 295<br />
proceditur.—Ita Mss. cum- Arn. At<br />
Bad. Ara. Er. et Lov. ad perscrutanda<br />
nalurcE secreta, quce prceter nos est operata,<br />
proceditur.<br />
—<br />
196. multa—Lov. ecce quain multa.<br />
tam E.<br />
das. da ABCD.<br />
tentatur.—Mart. cum sex,<br />
cum quatuor Mss. tentetur.<br />
et Rond.<br />
§.57.1. 13. sedentetr. mmcds. sedente<br />
—muscum ABCD mox implicat A.<br />
197. conceptaculura.—Rond. receptaculum.<br />
Praiterea, sic pergit Ulira. Rond.<br />
juxta 4 Mss. citatos apud Mart. sit cor<br />
jwstrum, et portet copioscB vaniiatis catervas,<br />
raox 1. 6. voce ABCDE.<br />
tua.—Mss. nonnulli cum Arn. nisi nota<br />
misericordia tua. Alias, uisi tota.<br />
quia—Somra. et Rond. juxta novera<br />
Mss. et ABCDE. [qui ed. P.]<br />
me.—JMart. cum sex Mss. cessahit a me.<br />
gaudium.—In Somra. necnon in Rond.<br />
qui novem Mss. nititur auctoritate, et in<br />
ADE incipit periodus ab his verbis, sed<br />
numquid ; et ad illa, quodnonest gaudiuml<br />
concluditur. mox pro ambitiones, «m A<br />
one BCD. [potest? Ti?neri &c. miscra<br />
vita est. ed. P.]<br />
imitanti.—Sic legimus in I\ls. Fossat. C.<br />
At in aliis plerisque habetur imitandi, aut,<br />
imitati (ABDE) aut imitantes, minus bene,<br />
ut arbitraraur.<br />
198. 1. 6. donum. bonum ABCD.<br />
§. 59. ult. hominis quam Dei. in homi-<br />
7iibus quam i7i Deo E. Initio autem c. 37.<br />
pra^mittunt ABCD. In aliis te precamur,<br />
mox 1. 5. geraitus cordis ABCD.<br />
absunt.—Sorara, vel voluutate cum adsu7it,<br />
vel ueces^itats cum desunt. Rond.<br />
eamdem sequitur lectionem ; attamen ultirao<br />
loco habet, absu7it. paullo ante, pro<br />
quantum assecutus,—qua^itis BCD.<br />
199. sim ABCD et E sit puncto notatum<br />
[sit ed. P.]<br />
tu.—Lov. quam tibi. ABCD. Se
296 LECTIONES VARIANTES.<br />
contemptu.—Am. Er. Lov. Som. et 4<br />
Mss. ap. Mart. de ipso vance glorice contemptii,<br />
Abest, vanee, a mss. quorum<br />
etiam nonnulli verba sequentia sic interpungunt<br />
: Non enim eam contemnit cum<br />
gloriatur, Intus etiam, intus est aliud.<br />
ABDE. Omisimus ergo vancB, atque iia<br />
esse interpungendum censuimus. ed. Ox.<br />
\contemptu vanee gloria:—ctim gloriatur<br />
intus. Etiam intns ed. P,]<br />
placeant.—Sic potiores Mss. ; Lov. vero<br />
et 5 Mss. ap. Mart. absque negatione, vel<br />
placeant. E.<br />
gratia.— Edd. plerique locum huncce ita<br />
interpolatum habent : aut etiam sicut ex<br />
tua gratia, sed non sua merita, non tamen.<br />
{sicut ex tua gratia merita E.) Removimus<br />
ha-c verba, sed non sna merita, quia iis<br />
carent Mss.<br />
eam ABCDE [ea ed. P.] et pen. sed t et<br />
iid.<br />
201. memoriag.—Lov. memoria. mox<br />
pro latis, lcetis AD.<br />
degravat In Mss. omnibus, nullo fere<br />
excepto. Tantum consuetudinis sarcina digna<br />
est. Ita etiam Bad. ABCDE.<br />
Ambiendum.—Sic Mss. exceptoLyrensi<br />
qui habet Abeundum. et 3, ap. JNlart. qui<br />
habent An aheundum? Arn.^n ambienduml<br />
At Bad. Am. Er. Lov. An eundum. E.<br />
202. et multum. at AD ad BC.<br />
§. 68. 1. 3. mediator ille = ille ABCD<br />
utpote qui a loco SS. absit ; unde mox<br />
*' 9wi(BC) non rapinam arbitratus esi esse."<br />
ABCD.<br />
impiorum.—Benign. Ms. justijicandorum<br />
impiorum. Corb. Ms. et 4 ap. Mart. justi-<br />
ficatorum piorum. Utraque lectio conjectura<br />
est scribaB,qui textum haud intellexit.ed.Ox.<br />
Hinc. Codex Fossat. Ita etiam unus e<br />
Sorbonicis Mss.'ABCD. [Hic E cum ed. P.]<br />
simul unus Deus.—Mss. plerique non<br />
habent verba, cum Spiritu sa^icto. ABCD.<br />
vid.sup. p.290.col.2. ad p.l26. uncinisin-<br />
cludit Lips. [E. cum ed. P. simulcxim Sp. S.]<br />
203. agitaveram corde ABCD. in corde<br />
sed in puncto notato, E. [in corde ed. P.]<br />
pen. Deum ABCDE [Dominum ed. P.]<br />
ult. requirunt. requirent ABCD.<br />
205. 1. 4. eas ABCDE [ea ed. P.]<br />
206. Sacrificem.—Lov. quia sic est, nt<br />
sacrificem.—Sic etiam Er. Ven. Somm. et<br />
quinque Mss. citati apud Martin. E.<br />
207. recumbentes.—Sic Arn. et duodecim<br />
Mss. At Lov. recubantes.<br />
voluptatum.—Codex Corb. superaffiuentia<br />
Bad. Am. cum quatuor Mss. superjiuentium<br />
voluptatum. mox pro sitieutem, sentienlem<br />
ABCD. mox §. 4. 1. 1. et ante exaudi,<br />
de ante lapidibus, Domine ante Deus<br />
om. ABCD. et pro sicut, ita nt habent.<br />
delectationes t suas 6 Mss. ap. Mart. et E.<br />
208. ipsos.—Sic antiquiores et meliores<br />
—<br />
—<br />
Mss. At prius editi babent, ipstm quaro.<br />
sic 2 Mss. ap. Mart. et E.<br />
te.—Deest in edd. a te quaj voces in<br />
Mss. prope omnibus inveniuntur. Desunt<br />
in 5 Mss. ap. Mart.etE. ;<br />
inclusi suni.<br />
in Lips. uncinis<br />
mox 1. 14. te te ABCD. [te ed. P.]<br />
in eo = ABCD.<br />
cui comparata quo (^cui E) comparato<br />
ABCDE.<br />
terram—Apud Am. Er. et Lov. sic<br />
incipit caput 5 : In principio fecit Deus<br />
coclum et te.rram. Quomodo. Eadem verba<br />
exstant nic loci apud Bad. sed absuut a<br />
Mss. et ab editione Arnaldina.<br />
209. 1. 8. quo artem capiat et videat.<br />
capit ut videat Germ. ap. Mart. capit<br />
ABCD.<br />
laudaot. laudent ABCD.<br />
Domini. Dei ABCD = mei E.<br />
210. Yeihim.VerbotuoAUCD.<br />
sempiterne.—Nonnulli e Mss. simul et<br />
tempiterno dicis. {D. cumtextu sed sup.ras.)<br />
Mox etiarn plures potioresque cum Arn.<br />
habent, et simul et sempiterna fiunt.—Er.<br />
Ven. Lugd. hoc posteriori loco, et simul et<br />
sempiterna. Somm. Flor. simul et sempi-<br />
terna : omissa ante simnl particula et.<br />
ABCDE [sempiterna ed. P.]<br />
tunc desinit ABCDE.[ess« desinit ed. P.]<br />
quia.—Habent edd. qui et loquitur. At<br />
Mss. quia et loquitur, juxta Grsecum: Zrt<br />
xai XecXu v/mv. Sic legisse Augustinum<br />
intelligitur aliis ex locis, ut ex cap. 28. lib.<br />
seq. et ex Tract. 38 in Joan. etc.<br />
dicentis Ben. Mart. ABCDE. dicentem<br />
Er. Ven. Lugd. Somm. Flor. et<br />
Rond.cum tribus Mss. [dicentem ed. P.]<br />
211. ubi.—Sic Er. Ven. Lugd. Somm.<br />
et Rond. cum septem Mss. [ibi man. 2^^.<br />
E. c. ed. Ben.]<br />
sapientia. bis ABCD. Ben. Dub. Mart.<br />
[semel E. cum ed. P.]<br />
egestate. paupertate cum Vulg. ABCD.<br />
exstitit. existit ABCD.<br />
212. praeterire. piceteriri ABCD, mox<br />
dictet et futura ABCD. dicit et 2 Ms».<br />
ap. Mart. [dictet futura ed. P.]<br />
aliud ridere. aliud est ACD.<br />
creatura.—Benignianus codex, quod nullamfaciebat<br />
creaturam.<br />
213. $.16. 1. 6. isti enim nostri ABCDE.<br />
[autem ed. P.] mox=eit ante eunt ABD.<br />
214. esse.—Lov. tendit ad nw» esse B.<br />
Abest particula, ad, a Mss. quae et alias<br />
ab Augustino non adhibetur post verbum<br />
tendit, ut lib. 4 hujus opens cap. 10:<br />
" Ergo cum oriuntur et tendunt esse."<br />
$. 19. 1. 1. utrum praesens. utrum ei<br />
Arn. Mor. Mart. c. 1 Ms.<br />
215. ita mediorum ABCD. [iia &i E. c.<br />
ed. P.]<br />
poterunt. potueiunX ABCD.
ei ABCDE. [«;u$ed. P.j<br />
216. narrarent ABCD. [veia narrarent<br />
E. c. ed. P.]<br />
imagines.—Edd. plerique "prcesententur<br />
imagiues 3 Mss. ap. Mart. ABCDE. et<br />
paulo post, prasentiafutnrorum, 2 Mss. ap.<br />
Mart. Reddinius lectionem Mss. quibus<br />
posteriore loco suffragatur Arnaldus.<br />
est—BC. Er. Ven. Lugd. erit. ADE.<br />
217. occultorum = ABCD.<br />
fditeou\ue. fateor quia BD. quod AC.<br />
218. metitur.—Edd. aliquot [Lov.Som.]<br />
et RJss. (2 ap. Mart. ABDE.) metimur<br />
ergo cum pra^terit non metimur (A);<br />
quid enim metiatur. (^meliamur E.) Male.<br />
mox metimur A. et in fin. cap. metitur BC.<br />
et D. sup. ras.<br />
confitebor. confitear ABCD.<br />
vere. vera AD.<br />
cognoscere Bad. Am. Er. Lov. Som.<br />
cognoscere te. 5 Mss. ap. Mart. et E. Expungendum<br />
est, te, juxta Mss. et Arn.<br />
quia de tempore, non de Deo, cognoscendo<br />
loquitur Augustinus.<br />
vivo.— Lov. ad hanc inhio : recte, nisi<br />
alii refragarentur et edd. et Mss. qui<br />
magno consensu ferunt, ud hanc vivo. et<br />
yropter hanc vivo E. ad hunc vivo AC.<br />
219. annui.—Sic legendum videturcum<br />
Mss. Vedast. duobus, et uno Corb. vel<br />
cum Arn. et non annui. Ubi Germ. codex<br />
habet, et mm abnui. Lov. vero cum aliquot<br />
Mss. et non anni ABCDE. Er. et anni.<br />
Denique Bad. et Am. et non animi—Edi.<br />
tio Veneta: tempora, et anni; non annui.<br />
ligneolae.—Oranes Mss. Angl. (ABCD<br />
tantum.) circuitum illius, ant definite duplum<br />
ligneolce rotce.—Er. Ven. Lugd. i^-<br />
neolce.<br />
—<br />
tolius.—Er. Ven. Lugd. Somm. Dub.<br />
Mor. et Rond. cum octo Mss. 1<br />
Mart. totus. E manu post.<br />
Ms. ap.<br />
ille Er. Ven. Lugd. i7/a.niox quantum<br />
ABCDE.<br />
220. victoriosum.—Bad. Am. Er. et<br />
Lov. cum paucioribus Mss. ut victor Josue<br />
Bert. et E.<br />
cum. = ABCD.<br />
si et. ABDE. [etsi ed.<br />
ABCD.<br />
P.] mox motus<br />
221. id ipsum A. ad ipsum E. [ipsum<br />
ed. P.] mox moram pro mora ABDE.<br />
item. idem BC.<br />
illud? Tempus raetior. tempus illud?<br />
Metior, AD. illud tempus. Metior BC.<br />
puta. prito ABCD.<br />
222. tenore. tempare ABCD.<br />
1. 17. ad aliquam. aliqua ABCD.<br />
pronuntio,renuntio.prt)«»»tiogtABCDE.<br />
Ipsamque longam num 1 ABCD. [Ipsam<br />
quoque longuni non E. c. cd. P.]<br />
qua.—Lov. ct antiquioreseditiones,«;i/a»»<br />
metior. (ABC. et raox qua ACD.) Sed<br />
LECTIONES VARIANTES. 297<br />
melius Arn. cum Mss. qua: statim quippe<br />
dixerat Augustinus brevi syllaba longam<br />
se metiri.<br />
223. eas. ea ABCD.<br />
consumptione. consummatione ABCD.<br />
pergat.—2 Germ. et plur. Mss. ap. Arn.<br />
In pnnsedd.peragatabessequodaderit. Bert.<br />
et E Quidam legendum putant; pergat<br />
adesse quod abeiit ; quam lectionem Mart.<br />
et Rond. in textum receperunt. pergat ad<br />
esse [adcxse Mor.] quod aderit. ABCD.<br />
224. illo Er. Ven. Lugd. Somm. Dub.<br />
Flor. et Rond. cum septero Mss. £. [illa.<br />
ed. P.]<br />
extentus.— Sic Mss. At edd.intentus.E.<br />
dissilui.—Mss. Benign. Corb. et alii non<br />
deteriores, dissolui.<br />
225. Qui. [quod ex err. typoth.]—Er.<br />
Ven. Lugd. Mart. c. 2 Germ. Arn. Mor.<br />
et Rond. cum octo Mss. ABCDE. [Quod<br />
ed. P.]mox dicit ABCD.<br />
et. ut ABCD.<br />
distentione.—In vulgatis, et aliquot<br />
Mss. sine distinctione. E. At in Mss. plu-<br />
ribus et melioris notae habetur, sine disteniione,<br />
(E. in marg.) consequentius porro ad<br />
illud quod praecedit: Neque enim ticut<br />
7iota cantantis variatur affectus sensut-<br />
que distenditur.<br />
226. accepit. cepit ABCDE.<br />
cujus.— Er. Lugd. Ven. Lov, cui.<br />
227. hanc. /jtfc ABCE.<br />
$. 4. 1. 6. luculenta. lucentia ABCD.<br />
ea.—Ita in Mss. et concinnius quam si<br />
legas ut in vulgatis, Etcum inea ABCDE.<br />
—Sorara. utraque particula omissa, sic<br />
incipit: Cum i« ea.<br />
quod. quod, quid, quid. ABCDE.<br />
confitear.—In Mss. omnibus habetur, si<br />
totum confitear: cujus propositionis sensus<br />
ex istis completup verbis, quis legentium<br />
capere durabit ?<br />
autem—Mart. ex uno Ms. Verumtamen<br />
sic etiam unus apud Rond. manuscriptus.<br />
228. nihil.—Sequimur Mss. Benign.<br />
Theoderic. etc. Non pauci tamen cum<br />
Lov. et Arn. hahent, quiddam interformam<br />
et nihil, [ABCD.] uec. [et A.] At Bad.<br />
Am. et Er. cum duobus Mss. sic ferunt<br />
quam cogitabam quiddam informe et nihil<br />
formatnm, nec nihil informe, prope nihil. E,<br />
est.—Sic Mss., paucis exceptis. esse A.<br />
At Lov. cum anliquioribus editionibus<br />
nihif aliquid est, et non est, hoc eam dicerem.<br />
E. si dici posset, aliquid et est, et non est.<br />
Ulim.<br />
aliud.—Editi, alibi aliud, E.<br />
de nihilo. bis ABCD.<br />
229. talis. fl/ia* ABCD.<br />
aut. Ita in melioribus Mss. et Bad.<br />
Porro in aliis edd. sed tenebrce erant. et e<br />
Gen. ABCD.<br />
abyssum.—In prius vulgatis, et lenebnr<br />
:
29» LECTIONES VARIANTES.<br />
erant super abyssnm A. Sed abest, erant, a<br />
Mss. BCDE.<br />
terra.—Lov. cum aliis edd. informitas<br />
terrce invisibilis ABCDE. et incompositce<br />
ABCD.<br />
230. 1. 1. O Lumen Veritas ABCDE.<br />
[O rcritus ed. P.]<br />
impacatorum Lov. et Arn. propter tumullus<br />
peccatorum. Sed melius Bad. Am,<br />
et Er. impacatorum. Nam ita Mss. nuUo<br />
fere excepto ; atque hoc nomine designati<br />
videntur Manicliaei, Scripturarum sacrarum<br />
inimici.<br />
revivisco.—Sic habetur in prius edd.<br />
hunc bibam, et tunc vivam ; nam non ego<br />
vila mea. Si male vixi, ex nie mors mihi<br />
[mihi mors E.jyui, et in te revivisco. E tunc<br />
pro hinc, et et ante in te, restituimus cum<br />
ABCDE Ihinc et = et ed. P.]<br />
in aurem interiorem. in aure inleriore ubique<br />
ABCD.<br />
voluptas.—Mss. 2 Germ. Fossat, et alii<br />
sex. et ABCDE [voluntas ed. P.j<br />
231. peregrinatio Lov. et Arn. Uude<br />
intelligat anima qnantum peregrinalione.<br />
Prsetulimus leclionem Bad. Am. et Er.<br />
quae ex pluribus Mss. coiuprobatur, et hic<br />
apprime convenit ; nam isthaic verba,<br />
xinde inteUigat anima, ad illa referuntur,<br />
quam longe kvper omnia tempora sis alernus.<br />
$. 14. ]. ult. nulla. nuUa^ ABCD.<br />
232. quoto, quo ABCD. et man. l"e.<br />
E.<br />
manifestatione.—Lov. et 2 Mss.ap.Mart.<br />
in manife&ta facie.<br />
233. de.—Somm. Rond. et Lips. omittunt<br />
praepositionem de. E.<br />
nostrum.—ABCDE. Rond. te arbitro,<br />
Deus omnium nostrum. [nostrorum ed. P.]<br />
dicit.—Sic legendum juxta Mss. Angl.<br />
[dicjair.]<br />
234. aeternum.—Arn. cum Mss. quatuor,<br />
sine lube stat in cBlernum. in celernum<br />
stat E. mox = Deo ABCD.<br />
quoniam ABCD [quia ed. P.]<br />
235. suspiret. suspirat ABCD.<br />
concednnt. contendunt ABCD.<br />
238. prope.—Lov. proprie.<br />
239. Corporale—Ita plures et potiores<br />
Mss. cum Arn. At Bad. Am. Er. Som.<br />
Blas. cum quinque Mss. habent, id est,<br />
Incorporale. Lov. id est, Corporabile.<br />
240. vuitis.—Somm. et Germ. 1. quisquam<br />
ita tentaverit,si non vuU isfaw. Mart.<br />
c. 2 Mss. si non vuU hanc.<br />
intelligamus.—In omnibus fere libris<br />
legitur, nisi ut inteUigamus : (ABCDE.) librariorum<br />
lapsu, qui forte mutarunt aut,<br />
in, ut. Ilanc porro particulam removimus<br />
juxta Arn. et Ms. Benignianum. [uncinis<br />
inclusam habet Lips.]<br />
praescriptum. scriptum ACDE et paullo<br />
ante, = Dcu*ABCD.<br />
—<br />
a Deo. ab eo. ABCD.<br />
aut si eo ABCDE. [in eo ed. P.]<br />
241. audimus.— Rond. cumseptemMss.<br />
ABCD et E. manu priori. [audivimus ed.<br />
P.]<br />
ex Deo ABDE. e C. [a Deo ed. P.]<br />
vera.—Lov. sic inveniet eam inter tam<br />
muUa verba. E.—Sic quoque Sommalius.<br />
Inveniet legit etiam Rond. cum noveni<br />
Mss. ABCDE [invenit ed. P.]<br />
242. 1. 2. sive quid aliud ABCD. [aliud<br />
aUquid E. c. ed. P.]<br />
veritatis. veritas ABCD.<br />
244. existere. ed. Ben. ABCDE. .^^orjsteret<br />
Somm. Lov. Arn. Mor. Dub. Mart.<br />
cum quatuor Mss. et Rond. cum sex Mss.<br />
[existeret ed. P.]<br />
Domine ABCD. \et Dom. E. c. ed.<br />
P-]<br />
245. et fierent et utfierent ABCD.<br />
variationes.— Ita Lov. Sed alii libri editi<br />
et scripti habent, narrationcs (ABCDE.)<br />
excepto Ms. Benigniano, qui pro ea voce<br />
substituit, rationes.<br />
creaturffi. naturce ABCD.<br />
246. aculum.— Somm. et Rond. cum<br />
quatuor Mss. necnon quinque Mss. citati<br />
apud Mart. sic acuto cernat aninw. ABCD.<br />
prior,—Edd. perficiendi potentia (BC.)<br />
prior ; refragantibus Mss. quorum lectionem<br />
amplectimur.<br />
247. narrari.—Legendum videtur, va-<br />
riari: vult enim Augustinus quod sicut<br />
sonus origine praecedit cantum qui ex eo<br />
formatur; ita materia velut tempore, id est<br />
origine praecedere debet, ut aliquid de illa<br />
variari possit.<br />
praecedatur.— Sic Mss. et Arn. At Bad.<br />
habet, prcecedantur ; " 5 Mss. &c." ap.<br />
Mart. prceceduntur. alii edd. prcecedunt E.<br />
248. vidit. " Ita<br />
Mss. ;<br />
2 Germ. c. omn. fere<br />
aliquot editi videt." Mart. [videt ed.<br />
P-]<br />
excelsior— Plerique editi, exceUentior.<br />
sufficient Lov. Somm. Arn. Mor. et<br />
Mart. cum quatuor Mss. et ABCDE.<br />
sufficiant.<br />
'249. 1. 1, 2. Invoco. Invocem ABD.<br />
ne. ABCD. [nec ed. P.]<br />
250. natura.—Somm. et quinque Mss.<br />
apud Mart. spirituales corporalesque naturce.<br />
promeruerunt.—Somm. Dub. Mart. et<br />
Road. cum quatuor Mss. ABCDE. [promeruerant.<br />
ed. P.]<br />
251. haerendo ABCDE. [cohcerendo ed.<br />
P.] mox quodcumque pro quod utcumque<br />
ABCD.<br />
252. nostrre—Insignem huncce locum<br />
redintegrant Mss. Mutilus quippe in ex-<br />
cusis erat, detractis verbis istis, sapientio'<br />
nostrcB,<br />
253. dicam—Mss. non habent hoc loco,<br />
Mergimur et emergimus,—Neque Somm.
ueque Flor. habent haec verba. oni.<br />
ABCDE [habet ed. P. uncinis includit<br />
Lips.]<br />
spiritualis.—Ita Mss. At editiones, excepta<br />
Arnaldina, pra^ferunt, sinrUuales. E.<br />
Non bene : intendit quippe Augustinus<br />
abjssuni intelleclualis omnis creatura; ipso<br />
Angeli et hominis lapsu fuisse indicatam.<br />
amo.— Sic iu Mss.—Sic etiam Am. Er.<br />
ct ed. Florentin. ABCD. Lips. [redde te<br />
mihi : te eniin amo E. c. ed. P.]<br />
abscondatur.—Lov. douec abscondar. Sed<br />
verius editiones aliae cum Mss. abscondatur.<br />
Subintellige, vila viea.<br />
254. aguntur. cognntur hic et paullo post<br />
5 Mss. ap. Mart. mox iuper pro snpra bis<br />
ex ABCDE.<br />
viihi.—In piius excusis, quce dixerunt<br />
mihi. Sed ailudit Augustinus ad Psal. 121,<br />
ver. l,in quo legere solet, qui dixerunt<br />
et sic habent hic Mss.<br />
lux.—Sic Mss. cum Arn. At Bad. Am.<br />
Er. et Lov. habent,j^'ac(a est ; (E.) et paulo<br />
post, quo tenehrcc Juimus. E.<br />
255. intelligat; a te petat. Sic Mss.<br />
omissis verbis, ef qui non polest, ABCD et<br />
a te E. uncinis inclusa habet Lips. [et qui<br />
;<br />
LECTIONES VARIANTES. 299<br />
no7i pote.1t ed. P.]<br />
dum...quod ioquitur.—Somm. Lov. Dub.<br />
Mart. c. 4 Mss. Rond. sciat quid luquatur.<br />
dum ABCD. quod ABCDE [cum—quid<br />
ed.P.]<br />
256. 1. c. et ibi probent. ABCD [et probent<br />
E. c. ed. P.]<br />
sunt.—Er. et Lov. quam longe aliud sunt.<br />
Sed abest aliud a Mss. necnon ab edd.<br />
Bad. Am. Somm. et Arn. Mox pro nosse,<br />
scive BC. pro novi, scio ABCD. et post<br />
veUe,%d sim k^CD.<br />
ut Lov. aut terna. Sed clarius aliae<br />
editiones cum Mss. ut terna. Mox enlm<br />
sequitur, an utrumque ; quo significatur<br />
duo jam esse pruposita : unum, an propler<br />
tria hcBC ibi Trinitas ; alterum porro, an in<br />
singnlis hcec tria, ita ut terna singulorum<br />
sint. Quanquam apud Am. et Er. sic post<br />
haec legitur : an utrorumque miris modis<br />
simpliciter et multipliciter injinito insensibili<br />
sine quo est. Ita quoque apud Bad. nisi<br />
quod habetur,^7ifi; non, sine.<br />
suo.—Somm. Moret. et Rond. ih Christo<br />
Filiosuo. Mart.c.Germ.et2 a\i\sinFiru)suo.<br />
257. 1.4. conversi ABCD. [ei conversi<br />
E. c. ed. P.]<br />
sed jam in voce. Ulim. Arn. Somm.<br />
Mart. c. Germ. et 4 aliiset Rond. ABCD<br />
non manu priore E, posi=. jam. Er. Lugd.<br />
Sedjatn nou in voce. [sed in voce ed. P.]<br />
mentibus.—Mss. aliquot ex vetustis, et<br />
ABCD. ejfici sensibus.— Paulo post etiam<br />
Somm. et Rond. ut sensibus perjecti sitis.<br />
ABCD. paullo ante, sensus pro mentis<br />
etiam E., sed ibi solus.<br />
258. 1. 3. eorum sensus corrumpantur,<br />
—sensus corparurn ABCD.<br />
es.—Apud Lov. omittitur, Ecce ubi es.<br />
astabo.— Editi cum nonnullis Mss., Mane<br />
asiabo tibi. ABDE. At abest tibi a verioribus<br />
codicibus. C. mox unde et in ABCD<br />
[unde in E. c. ed. P.]<br />
259. suspicere.— Lov. cum antiquioribus<br />
editionibus suscipere; (B.) et paulo post<br />
susciperent et cognuscerent rnisericordiatn<br />
iuain, Sed liquet meliorem esse Mss.<br />
lectionem, quam in textu damus. mox<br />
agnoscere ABCD.<br />
260. quod.— Lov. quos, in textu ; et ad<br />
marginem, jMoti; hoc prieferre visum est,<br />
maxime cum legatur in edd. aliis et Mss.<br />
nobis.—In vulgatis, quod noiidum est,<br />
da nobis. At in Mss. non habetur, da, nisi<br />
forte in aliquo e receniioribus. [5ap. IMart.]<br />
261. atque.—Ita Bad. Am. Er. cum<br />
Mss. undecim. At Lov. et Arn. progredi<br />
sinuniur aquce, nt in se cojmninuantur.<br />
suum.— Bad. Am. Er. et Lov. omittunt,<br />
et dat fructuni suum.-~Mn etiam cdd. id<br />
omiltunt, et uno periodo sequentes, habent<br />
paulo ^os.tf germinet,<br />
beneticum.—Sic legendum, juxta qua-<br />
tuor Mss. Angl.(ABCDE.)—Hanc lectionem<br />
omnino sequendam affirmat Mart. et<br />
illam tuetur auctoritate unius Ms. Hanc<br />
quoque usurpat editio Florentina, illique<br />
lectioni adstipulantur tres Mss. citati apud<br />
Rond. Praeterea, cum fuerit bis excusus<br />
ille tomus primus BB. in prius edito legi-<br />
tur bcnejicium; in edito posterius, benrficiimf<br />
licet suam superiorem notam Patres BB.<br />
servaverint, in qua lectio benejicum referenda<br />
in textura declaratur.<br />
262. et ecce ABCD. (sicut plures e<br />
PP. ap. Sabat.) Lips. [om. et ed. P.]<br />
benignitatis operarios.— Quatuor Mss.<br />
Angl. (ABCD. abest ab E.) \'ocem scil.<br />
benignitatis. e loco Psalmi prox. cit. annnm<br />
benignitatis tuce hic haud dubie inseruit ipse<br />
Aug. Ed. Ox. [mittcns opcrarios ed. P.]<br />
optanti.—Lov. vitam optanti, et paulo<br />
post, ortuni prceparas : contra quam habent<br />
coeteri codices, quos utroquelocosequimur.<br />
263. principia.— INIss. melioris notoe, in<br />
principia, id est in luminaria noctis : quae<br />
lectio videretur prasferenda, nisi paulo<br />
supra haberetur, in principio diei; forte<br />
pro in principium dici, juxla librum 1 de<br />
Genesi contra Manichseos, cap.l4.[ed. B.]<br />
priucipia CDE. quod omnino praeferendum<br />
videtur, quura cdd. auctoritate firmetur ;<br />
lectio vero principio e manu emendatrice<br />
facile profluxerit. [principio AB. c. ed. P.]<br />
264. despectorum—Am. Er. et novem<br />
Mss. dcsperatorum. E.<br />
quasi decurrens spiritus vehemens.<br />
ABCD et sic Aug. de Unit. Eccl. T. 9.<br />
col.356. c.a Sabat. z\\Q%dX.—ferretti.rJiatus<br />
:
300 LECTIONES VARIANTES.<br />
V. a librariis, utpote usitatior, illata est<br />
habent etisimferretur BC; duplicem lectionem<br />
AD. decurrens spiritus vehemens ferreturjiatns<br />
vehemens. [ferr.flat. veh. ed. P. ]<br />
per quos. quod ABCD et E man. post.<br />
in nomine luo ABCDE [nmn. tuo ed. P.]<br />
265. §. 27. 1. 2. cognitiones. cogitationes<br />
ABCD et E man. 1««.<br />
1. 7. multiplicantur ABCDE [multiplicatur<br />
ed. P.]<br />
a quo. qua (sc. pulchritudine) ABCD.<br />
ejecit.— Lov. Ulim. Mart. c. 3. Mss.<br />
Arn. Mor. et Rond. ejicit.<br />
266. signo—Somm. et Rond. cum<br />
quinque Mss. m signiim. ABCD.<br />
ut operentur. et operanttir ABCD.<br />
eis.—Lov. benedicnnt eis. Sed legendum<br />
cum edd. aliis et Mss. benedicuntur ab eis :<br />
quaB leclio perperam correcta est propter<br />
verbum, exhortantur, quod putarunt active<br />
usurpari.<br />
sumit.—Arn. et Mart. cum sex Mss.<br />
ABCD. [sumpsit E. c. ed. P.]<br />
intenta. attenta ABCD.<br />
267. viva—Plures Mss. in animam<br />
vivam. ABCD.<br />
268. et. ABCDE. [nec ed. P.]<br />
vos—In edd. deest vos, quara vocem<br />
restituere placuit ex Mss. quia locum illum<br />
sic referre solet Auguslinus.<br />
eum.—Bad. Am. Er. et Ara. ^m jam<br />
capacem. Sic etiam duo e Mss.; mox vel<br />
unitatem ABCD.<br />
269. neque enim de. ACDE [neque de<br />
B. c. ed. P.] mox in agniiione Dei A BCDE<br />
[<br />
—<br />
onem ed. P.]<br />
quanquam.—Ita plerique Mss. cum Arn.<br />
At ahae editiones habent, tanquam: Mss.<br />
tres, ap.Mart. quemquam ; mox " de his qui"<br />
pro iis ABCD. cum vers. Vet. cont. Vulg.<br />
270. qua.—Lov. aliaeque editiones, excepta<br />
Arn. quce (E): male, uti ex Mss. et<br />
ex sermonis serie intelligitur. et paullo<br />
ante renuntiandis pro enuntiandis ABCD.<br />
271. efFert. offert ACDE.<br />
affectionibus.2Germ.ap. Mart.ABCDE<br />
[aflictibus ed. P.]<br />
eorum. ABCDE [?iorum ed. P.]<br />
272. non moventur nisi variis. sic Dub.<br />
Mart. et Rond. cum undecim Mss. BCD.<br />
[nisi a variis. AE. c. ed. P.]<br />
loquar. loquoi' BCDE.<br />
serpentibus. repentibus ABCD.<br />
273. gaudes.—Somm. Arn. Mor. Mart.<br />
;<br />
cum «ex, et Rond. cum undecim Mss.<br />
ABCD expungunt verba, in om»ji6Hs. Non<br />
male. [in omnilms gaudes ed. P.]<br />
fructum.—Bad. Am. Er. et Lov. addunt<br />
abundantem. (E.) Sed hac voce carent Mss.<br />
et Arn.<br />
didicit ABCDE [didici ed. P.]<br />
274. credimus, credidimtis ABCD. mox<br />
pro<br />
pertineat. pertineant ABCD etpro<br />
animus. anima ABCD.<br />
videmus.-—In Mss.—Sic quoque legunt<br />
Mart. c. 5 Mss. Flor. etRond.cum aliquot<br />
Mss. et ABCD. [vidimus ed. P.] mox =<br />
omnia ABCD.<br />
illud.—Lov. illud atque alind vidisti.<br />
dicunt Ita Mss. plerique cum Arn. At<br />
Lov. aliaeque editiones, Hoc modo dicuntur<br />
etiam.<br />
275. edidisti.dedfsd. ABCDE et 2 Mss.<br />
ap. Mart.<br />
^. 44. pen. dicatis. dicitis ABCD.<br />
276. devincti Sic legendum juxta Mss.<br />
Anglicanos. [BCD tantum.]—Hanc lectionem<br />
habet Mart. [ex iisd. Mss.] necnon<br />
Rond. cum tribus M5s.[devicti AE.c. text.<br />
Ben. et Lips.]<br />
places.—Bad. Am. Er. Lov. complaces.<br />
277. Spiritum quem dedit ABCDE<br />
[Sanctum ed. P.]<br />
est.—.Quinque Mss. apud Mart. sed est<br />
est, punctis notatur quod man, post. in E.<br />
ornatu.—Tres Mss. apud Mart. in ornatum.<br />
concipiendam. concupiscendam BCE concupiendam<br />
AD. vid. p. 277. not. d.<br />
278. te.— Angl. Mss. et amemur a te.<br />
[ABCD tantum.]<br />
tua Ita Mss. et Arn. At Bad. Am. Er.<br />
Lov. non de te aliqua, non de tua, vel qticB<br />
anteafuerit. ita E, sed = te.<br />
§. 49. 1. 14. in unam conspirationero. in<br />
una conspiratione ABCD et E man. post.<br />
\. 15. ettibit «t ABCDE.<br />
formasti.—Codex Benignianus,^rmasti.<br />
279. vespera.—Sic legendum liquet cum<br />
Albinensi codice; non ut alii plerique<br />
editi et scripti habent, pacem sine<br />
ABCDE.<br />
vespera.<br />
tempus Hic editiones, excepta Arnaldina,<br />
interponunt, nec operaris ad iempus<br />
(E.) quae verba absunt a plerisque codicibus<br />
manuscriptis. ABCD.<br />
280. 1. 3. bona opeia. = bona ABCD.<br />
; ,
LIBER PRIMUS.<br />
I. Deum vult laudare ab ipso excita-<br />
tus. p. 1<br />
II. Deum quem invocat in ipso esse,<br />
ipsumque in Deo. 2<br />
III. Deus sic ubique totus, ut res nulla<br />
ipsum totum capiat. id.<br />
IV. Dei majestas et perfectiones inex-<br />
plicabiles. id.<br />
V. Petit amorem Dei, et delictorum<br />
veniam. 3<br />
VI. Infantiam suam describit ; laudat<br />
Dei providentiam et aBternitatem. 4<br />
VII. Infantiaquoquepeccatisobnoxia. 6<br />
VIII. Unde puer loqui didicerit. 7<br />
IX. Odium litterarum, amor lusus, et<br />
vapulandi timor in pueris. 8<br />
X. Amore lusus et spectaculorum avocatur<br />
a litterarum stiidio. 9<br />
XI. Morbo pressus Baptismum flagitat,<br />
quem mater certo consilio difFert. id.<br />
XII. Ad litteras cogebatur, quo tamen<br />
Deus utebatur bene. 10<br />
XIII. Quibus studiis potissimum sit delectatus.<br />
11<br />
XIV. Litteras Graecas oderat. 12<br />
XV. Precatio ad Deum. 13<br />
XVI. Improbat modum juventutis erudiendas.<br />
id.<br />
XVII. Prosequitur contra modum exercendae<br />
juventutis in re litteraria. 14<br />
XVI II. Quod homines curant servare<br />
leges grammaticorum, et non divinorum<br />
praeceptorum. 15<br />
XIX. Pueritize vitia qnx in majores<br />
retates transeunt. 16<br />
XX. Pro bonis sibi in pueritia collatis<br />
Deo gratias agit. id.<br />
LIBER SECUNDUS.<br />
I. Adolescentiaj a^tatem et vitia recolit.<br />
18<br />
II. Aanum aetatis suae decimum sextum<br />
in ardore libidinoso consumptum.<br />
III. De peregrinatione studiorum causa,<br />
et de parentum proposito. 20<br />
IV. Furtum cum sodalibus perpetratum.<br />
21<br />
INDEX CAPITUM<br />
(EX EDIT. BENED.)<br />
V. Neminem peccare sine causa. 22<br />
VI. Omnia qua; boni specie ad vitia<br />
invitant, in solo Deo esse vera et<br />
perfecta. 23<br />
VII. Gratias agit Deo pro remissione<br />
peccatorum, quodque a multis servatus<br />
sit. 25<br />
VIII. Amavit in furto consortium simul<br />
peccantium. id.<br />
IX. Contaginsa res sodales mali. 26<br />
X. In Deo omne bonum. W,<br />
LIBER TERTIUS.<br />
I. Araore quem venabatur capitur. 27<br />
n. Amavit spectacula tragica. id,<br />
III. In schola rhetoris ab Eversorum<br />
factis abhorrebat. 29<br />
IV. Hortensius Ciceronis excitavit illum<br />
ad ardorem philosophiae. 30<br />
V. Fastidiit sacras Litteras propter simplicitatem<br />
stili. 31<br />
VI. A Manichaeis quomodo captus. id.<br />
VII. Doctrina Manichaeorum absurda<br />
cui suffragabatur. 34<br />
VIII. Contra Manichaeos dicit quae fla-<br />
gitia semper detestanda, quae facinora.<br />
36<br />
IX. Discrimen inter peccata, et inter<br />
Dei judicium et hominum. 38<br />
X. Nugae Manichaeorum de terr» fructibus.<br />
39<br />
XI. Planctus et somnium matris de<br />
filio. 42<br />
XII. Quale responsum mater Augustini<br />
accepit a quodam episcopo de ipsius<br />
conversione. 43<br />
LIBER QUARTUS.<br />
I. Quamdiu et quoraodo alios seduxerit.<br />
45<br />
II. Rhetoricam docet, concubinam fovet,<br />
et aruspicem qui victoriam promittebat,<br />
conteranit. 46<br />
III. Ab astrologia. cui deditus erat, per<br />
senem medicinae et rerum peritum revocatur.<br />
47<br />
IV. Morbumet baptismum amici narrat,<br />
quem etiam suis erroribus involverat<br />
;
302 INDEX CAPITUM.<br />
eoque morte sublato, dolet gravissime.<br />
Mirabilis efficacia sacramenti Baptismi.<br />
4.9<br />
V. Cur fletus dulcis miseris. 50<br />
YJ. Quantus ex amici morte dolor. 51<br />
VII. Impatientiadolorismutatlocum. 52<br />
VIII. Tempus et araicorum colloquia<br />
dolori medentur. id.<br />
IX. De humana amicitia. Beatus qui<br />
amat in Deo. 53<br />
X. Labiles creaturae, nec in eis potest<br />
anima requiescere. id.<br />
XI. Omnia creata sunt instabilia. Solus<br />
Deus stabilis. 54<br />
XII. Amor non improbatur, modo in his<br />
quae placent, amemus Deum. 55<br />
XIII. Amor unde proveniat. 56<br />
XIV. Libri de Apto et Pulchro Hierio<br />
nuncupati. Unde hunc amaverat. 57<br />
XV. Quod corporalibus imaginibus contenebratus,<br />
non potuit capere spiritualia.<br />
58<br />
XVI. Categorias Aristotelis ethberalium<br />
artium libros per se intellexit. 60<br />
LIBER QUINTUS.<br />
I. Excitat mentem ad Deum laudandum.<br />
63<br />
II. Dei praBsentiam iniquos non efFugere :<br />
itaque ad eum debere converti. id.<br />
III. De Fausto manichago, et de philosophorum<br />
caecitate qui per creaturas<br />
Creatorem non cognoverunt. 64<br />
IV. Sola Dei cognitio beat. 66<br />
V. Manichaei de astris imperitia indignum<br />
eum fide in caeteris faciebat. 67<br />
VI. Faustus eloquens, sed liberalium<br />
disciphnarum expers. 68<br />
VII. Alienatur a secta ManichaBorum.<br />
69<br />
VIII. Proficiscitur Roroam contra matris<br />
voluntatem. 70<br />
IX. Febri correptus periculose laborat.<br />
72<br />
X. Errores ante susceptam Evangelii<br />
doctrinam. 74<br />
XI. Qualiter Augustinus contulerit cum<br />
catholicis. 77<br />
XII. Fraus discipulorum Romae in praeceptores.<br />
78<br />
XIII. Docturus rhetoricam mittitur Mediolanum<br />
; ab Ambrosio suscipitur. 79<br />
XIV. Audito Ambrosio, paulatim ab<br />
erroribus resipiscit. id.<br />
LIBER SEXTUS.<br />
I. Augustinus nec Manichasus nec catholicus.<br />
82<br />
II. Epulae et synaxis apud sepulcra<br />
martyrum. 83<br />
III. Occupationesetstudia Ambrosii. 84<br />
IV. Doctrinam Ecclesiae Ambrosio concionante<br />
inlelligit. 86<br />
V. De sacrorum Librorum auctoritate et<br />
necessario usu. 87<br />
VI. De miseiia ambitiosorum, adducto<br />
exemplo mendici laetantis. 90<br />
VII. Alypium a Circensium insania<br />
convertit. 91<br />
VIII. Alypius capitur insania ludorum<br />
gladiatoriorum, a quibus antea abhorruerat.<br />
93<br />
IX. Alypius ut fur apprehenditur. id.<br />
X. De integritate Alypii et adventu<br />
Nebridii. 95<br />
XI. Anxius Augustinus de instituenda<br />
vita deliberat. 96<br />
XII. Contentio inter Alypium et Augustinum<br />
de matrimonio et cjelibatu. 98<br />
XIII. Uxor quaeritur Augustino. 99<br />
XIV. De vita communi agenda cum<br />
amicis deliberat. 100<br />
XV. In locum discedentis concubinaa<br />
alia succedit. 101<br />
XVI. Mortis et judicii metum nunquam<br />
deposuit. id.<br />
LIBER SEPTIMUS.<br />
I. Deum cogitat tanquam aliquid corporeum<br />
per infinita spatia difFusum. 102<br />
II. Momentum quo Nebridiusconfutarat<br />
Manichaeos. 104<br />
III. Liberum arbitrium causa peccati.<br />
105<br />
IV. Deum incorruptibilem esse oportet.<br />
106<br />
V. Quaerit iterum unde malum, et quae<br />
radix ejus. 107<br />
VI. Mathematicorum divinationes rejicit.<br />
108<br />
VII. Misere torquetur inquirens unde<br />
sit malum. 111<br />
VIII. Quomodo divina misericordia subvenerit<br />
Augustino. 112<br />
IX. In Platonicorum libris Verbi asterni<br />
divinitatem, non incarnati humilitatem<br />
invenit. id.<br />
X. Clarius innotescunt jam Augustino<br />
divina. H5<br />
XI. Quomodo creaturai sunt, et non<br />
sunt. 116<br />
XII. Orania bona, quaecumque sunt.<br />
id.<br />
XIII. Omnia condita laudant Deum.<br />
117<br />
XIV. Sanae mentis homini nihil displi-<br />
cet inter creaturas Dei. id.<br />
XV. Quomodo veritas et falsitas in<br />
creaturis. 118<br />
XVI. Omnia bona, licet quibusdam non<br />
apta. id.
XVII. Quae retardent a cognitione divinorum.<br />
id.<br />
XVIII. Solus Chiistus via ad salutem.<br />
119<br />
XIX. Quid senserit de Christi incarnatione.<br />
120<br />
XX. Ex Platonicis libris peiitior, sed inflatior<br />
evaserat. 121<br />
XXI. Quid in sacris Libris invenerit,<br />
non iuventum in Platonicis. 122<br />
LIBER OCTAVUS.<br />
I. Sludio vitae melius instituendae ad<br />
Simplicianum ire statuit. 125<br />
II. De Victorino rhetore converso. 126<br />
III. Quod Deus et Angeli magis gaudent<br />
in peccatorum conversione. 129<br />
IV. Quare plus laetandum sit in conversione<br />
nobilium. 131<br />
V. QuaB remorabantur eum a conver-<br />
sione. «V/.<br />
VI. Pontitianus narrat Antonii vitam.<br />
133<br />
VII. Rodebatur intus audito Pontitiano.<br />
136<br />
VIII. In hortum secedit ; quid ibi<br />
egerit. 1 37<br />
IX. Unde fit ut animus imperetsibi, et<br />
resistatur.<br />
INDEX CAPITUM. 303<br />
138<br />
X. Adversus Manichaeos qui ex duabus<br />
contrariis voluntatibus duas contrarias<br />
naturas asseverant, 139<br />
XI. Lucta spiritus et carnis in Augustino.<br />
141<br />
XII. Vocis admonitu quomodo totus<br />
conversus. 142<br />
LIBER NONUS.<br />
I. Laudat Dei bonitatem, agnoscens<br />
suam miseriam.<br />
145<br />
II. Deserere rhetorices professionem differt<br />
usque ad vindemiales ferias. 146<br />
III. Verecundus concedit illi rus suum.<br />
147<br />
IV. Libri apud Cassiciacum scripti.<br />
Epistolae ad Nebridium. Quibuscceli-<br />
tus perfusus gratiis, et quam vivido<br />
pietatis sensu, dum Psalmos evolvit.<br />
Acerrimo dolore dentium subito liberatur.<br />
149<br />
V. Ambrosium consulit quid legendum.<br />
153<br />
VI. Mediolani baptizatur cum Alypio<br />
et Adeodato. 154<br />
VII. Ecclesiaslici cantus institutio Mediolani.<br />
Inventio corporum SS. Protasii<br />
et Gervasii. 155<br />
VIII. Evodii conversio. Matris obitus,<br />
ejusque a teneris educatio. 156<br />
IX. Laudabiles matrb suae morea prosequitur.<br />
159<br />
X. Colloquium cum matrede regno coelorum.<br />
160<br />
XI. De ecstasi et morte matris. 162<br />
XII. Quomodo luxerit morlem matris.<br />
Sacrificium pro defuuctis. 163<br />
XIII. Orat pro matre defuncta. 166<br />
LIBER DECIMUS.<br />
I. In Deo solo spes et gaudium. 168<br />
II. Cum Deo nota sint arcana, quid est<br />
confiteri illi. 168<br />
III. Quo fructu confitebitur deinceps<br />
quis sit, non quis fuerit 169<br />
IV. Quod magni sint fructus hujuscemodi<br />
confessionis. 170<br />
V. Homo sese totum non novit. 171<br />
VI. Quid amat, cum Deum amat ; et<br />
quomodo ex creaturis Deus cognosci-<br />
tur. id,<br />
VII. Corporea aut sensitiva virtute Deus<br />
non invenitur. 173<br />
VIII. Memoriae vis. id,<br />
IX. Memoria disciplinarum. 175<br />
X. Disciplinaj in memoriam non introducuntur<br />
per sensus, sed ex ejus abdi-<br />
tiore sinu eruuntur. id,<br />
XI. Quid sit discere. 176<br />
XII. Rerum Mathematicarum memoria.<br />
177<br />
XIII. Memoria meminisse nos meminimus.<br />
id.<br />
XIV. Quomodo memoria continet afFectus<br />
animi. Laeta non laeti quomodo<br />
recordamur. jd,<br />
XV. Etiam quae absunt meminimus. 178<br />
XVI. Et oblivionis memoria est. 179<br />
XVII. Magna meraoriae vis, sed ultra<br />
progrediendum utattingatur Deus. 180<br />
XVIII. Non inveniretur ea res quae excidit,<br />
nisi memoria teneretur. 181<br />
XIX. Quid sit reminisci. id,<br />
XX. Ut beatitudinem omnes appetant,<br />
oportet eam noverint. 182<br />
XXI. Quomodo memoria beatam vitam<br />
continet. 183<br />
XXII. Beata vita quae, et ubi. 184<br />
XXIII. Item prosequitur quae sit beata<br />
vita, et ubi. id,<br />
XXIV. Gratulatur quod sua in memoria<br />
Deus locum habeat. 185<br />
XXV. In quo memoriae gradu reperiatur<br />
Deus. 185<br />
XXVI. Ubi invenitur Deus. 186<br />
XXVII. Quomodo hominem rapiat Dei<br />
pulchritudo. id.<br />
XXVIII. IMiserizB hujus vitae. id,<br />
XXIX. In Deo spes tota. 187<br />
XXX. Confitetur ut se habet ad tentationes<br />
carnalis libidinis id.<br />
XXXI. Ut se gerit ad tentationes gulae.<br />
189
304 INDEX CAPITUM.<br />
XXXII. Ut se gerit ad odorum illecebras.<br />
191<br />
XXXIII. Ut se gerit ad voluptates aurium.<br />
192<br />
XXXIV. Ut se gerit ad oculorum illecebras.<br />
193<br />
XXXV. Ut se habet ad secundura tentationis<br />
genus, quod est curiositatis.<br />
194<br />
XXXVI. Ut se habet ad tertium tentationis<br />
genus, quod est superbi». 197<br />
XXXVII. Ut movetur laudibus humanis.<br />
198<br />
XXXVIII. Et virtuti periculuro a vana<br />
gloria. 200<br />
XXXIX. Amoris proprii vis et natura.<br />
id.<br />
XL. Quod in se et caeteris rebus Deum<br />
investigavit. id.<br />
XLI. Triplex cupiditas. 201<br />
XLII. NonnuUi ad daemones tanquam<br />
redeundi ad Deum mediatores infeli-<br />
citer recurrerunt. id.<br />
XLIII. Christus verus mediator. 202<br />
LIBER UNDECIMUS.<br />
I. Cur confitemur Deo scienti. 205<br />
II. Petit a Deo Scripturarum sanctarum<br />
intelligentiam. id.<br />
III. Quae scripsit Moyses de creatione<br />
coeli et terrae, intelligere non potest<br />
nisi donante Deo. 208<br />
IV. Creatura clamat creatorem Deum.<br />
208<br />
V. Ex nihilo conditus mundus. id.<br />
VI. Quomodo Deus dixit, ut fieret mundus.<br />
209<br />
VII. Verbum Dei coaeternum Deo.210<br />
VIII. Verbum Dei ipsum est principium<br />
quo docemur omnem veritatem. id.<br />
IX. Quomodo Verbum Dei loquatur<br />
cordi. 211<br />
X. Obtreclantes quid faceret Deus<br />
antequam coelum et terram conderet.<br />
id.<br />
XI. Objectioni respondet quod aeternifas<br />
Dei nescit tempora. 212<br />
XII. Quid Deus fecerit ante mundi<br />
creationem. id.<br />
XIII. Quod ante tempora a Deo creata<br />
nullum tempus fuerit. 213<br />
XIV. Temporis differentise tres. id.<br />
XV. Mensura temporis in quo. 214<br />
XVI. Quale tempus metiri liceat, et<br />
quale non. 215<br />
XVII. Ubi tempus praeteritum et futurum.<br />
216<br />
XVIII. Quomodo praeterita et futura<br />
tempora sint prajsentia. id.<br />
XIX. Non capit modum, quo Deus docet<br />
futura. 217<br />
XX. DifFerentijB temporis quoraodo nominandffi.<br />
217<br />
XXI. Quomodo tempus liceat metiri.<br />
218<br />
XXII. Petit ffinigmatis istius solutionem<br />
a Deo. 218<br />
XXIII. Quidsittempus. 219<br />
XXIV. Tempus est quo metimur motum<br />
corporis. 220<br />
XXV. Rursus Deum interpellat. id.<br />
XXVI. Quomodo tempus metimur, 221<br />
XXVII. Quomodo metimur tempus permanens<br />
in animo, id.<br />
XXVIII. Animo metimur tempora. 223<br />
XXIX. Se in temporalia distentum<br />
cupit in Deum coUigi. 224<br />
XXX. Coarguit rursum obtrectantes,<br />
quid fecerit Deus ante mundi creatio-<br />
nera. id.<br />
XXXI. Quomodo cognoscit Deus, quomodo<br />
creatura. 225<br />
LIBER DUODECIMUS.<br />
I. Difficilis inquisito veri. 226<br />
II. De duplici ccelo et terra. id.<br />
III. Quid tenebrae super faciem abyssi.<br />
id.<br />
IV. Quid terra invisibilis et incomposita.<br />
227<br />
V. Cur sic appellata videtur materia<br />
informis. id.<br />
VI. Quid olim cum Manichsis senserit<br />
de materia informi, quid modo. id.<br />
VII. Deus fecit de nihilo coelum, id est<br />
Angelos ; et terram, id est informem<br />
materiam. 228<br />
VIII. Materia informis ex nihilo : ex<br />
hac omnia visibilia. 229<br />
IX. Cur absque dierum mentione scriptum<br />
est, Deum fecisse in principio<br />
coelnm et terram. id.<br />
X. A Deo cupit edoceri. 230<br />
XI. Quid a Deo didicerit. id.<br />
XII. Creatura duplex carens tempore.<br />
231<br />
XIII. Cur sine dierum commemoratione<br />
dicit Scriptura, quod in principio fecit<br />
Deus coelum et terram. 232<br />
XIV. Scripturae profunditas. id.<br />
XV. Qua; de Deo deque Angelis et informi<br />
materia sentit Augustinus, non<br />
possunt oblocutores negare. 233<br />
XVI. Rem habere non vult cum iis qui<br />
contradicunt veritatl divinae. 235<br />
XVII. Ut coeli et terra> nominibus aliud<br />
et aliud intelligi potest. 236<br />
XVIII. Quis error innoxius in Scripturis.<br />
237<br />
XIX. Qua3 liquido vera. 238<br />
XX. In principio creavit etc. varie intellectum.<br />
id.
XXI. Terra erat ittvisibilis etc. varie intellectum.<br />
239<br />
XXII. Aliquid esse a Deo conditum, de<br />
quo sileat liber Genesis, nihil repugnat.<br />
240<br />
XXIII. Duo dissensionum genera in<br />
Scripturis interpretandis. 241<br />
XXIV. Ex multis veris non debtt fidenter<br />
asseri hoc aut illud sensisse IMoy-<br />
sen. id.<br />
XXV. Adversus eos qui aliorum interpretandi<br />
rationem temere rejiciunt. 242<br />
XXVI. Qui sermo deceat Scripturam.<br />
243<br />
XXVII. Scripturam decet humile simplexque<br />
verborum genus. 244<br />
XX VI II. Ut varie intelligitur ab eru-<br />
ditis Scriptura. id.<br />
XXIX. Quot modis dicitur aliquid prius.<br />
245<br />
XXX. Tractatores Scripturae diversa<br />
sentientes, concordent invicem charitate<br />
et studio veritatis. 247<br />
XXXI. Sensisse putandus est Moyses<br />
quidquid veri potest in ipsius verbis<br />
inveniri. 247<br />
XXXI I. Veri Scripturze sensus a Spiritu<br />
sancto revelantur. 248<br />
LIBER DECIMUS TERTIUS.<br />
I. Invocat Deum, cujus bonitate se praeventum<br />
agnoscit. 249<br />
II. Creaturae ex Dei bonitate subsistunt<br />
et perficiuntur. id.<br />
III. Ex Dei gratia omnia. 251<br />
IV. Deus non eget rebus conditis. id.<br />
V. Trinitas qui Deus est, ex primis verbis<br />
Geneseos intelligitur. 252<br />
VI. Cur dictus est Spiritus superferri<br />
super aquas. id.<br />
VII." EfFectus Spiritus sancti. id.<br />
VIII. Intellectuali creaturae ad beatam<br />
requiem non sutficit quidquid Deo minus<br />
est. 253<br />
IX. Cur solus Spiritus sanctus superferebatur<br />
super aquas. 254<br />
X. Ex dono Dei omnia. id.<br />
XI. Symbola Trinitatis in homine. 255<br />
XII. Mundi creatio formationem Ecclesiae<br />
praefigurat. 256<br />
XIII. Renovatio hominis dum hic vivit<br />
nondura perfecta. 257<br />
INDKX CAIMTUiM. 305<br />
XIV. Fide et spe corroboramur. 258<br />
XV. Explanat ver. 6. cap. 1 Gen. Fiat<br />
Jirmnmeutum etc. Quid firmamentum,<br />
quid superiores aquas.<br />
id»<br />
XVI. Solus Deus se scit omnino sicuti<br />
260<br />
est.<br />
XVII. In ver. 9: Congregentur aquce,<br />
Quid mare, quid arida. Explicatur<br />
terra etc. id,<br />
Germinet ver. 1 1 :<br />
XVIII. In ver. 14 : Fiaiit lnminaria eic.<br />
Quae lurninaria dividentia inter diem<br />
etnoctem. 261<br />
XIX. Tractateumdem versiculum, Fiant<br />
luminaria etc.<br />
263<br />
XX. In ver. 20 : Prodncant aqucB etc.<br />
Qua? reptilia, quai volatilia. 264<br />
XXI. In ver. 24 : Producat terra ani-<br />
mam vivam etc.<br />
265<br />
XXII. In ver, 26 : Faciamus hominem<br />
ad imaginem etc. Renovatio mentis.<br />
268<br />
XXIII. In eumdem versiculum : Et<br />
prcesit piicihns maris etc. De quibus<br />
christianus judicet. id.<br />
XXIV. In ver. 28 : Et benedixit eos Deus<br />
dicens, Crescite etc. 270<br />
XXV. In ver. 29 : Ecce dedi vohii omnem<br />
herbam .... i« escatn etc. 272<br />
XXV^I. Voluptas et utilitas ex beneficio<br />
in proximum collato. id.<br />
XXVII. Quid per pisces et cetos signifi-<br />
cetur.<br />
E.XPLICIT INDEX CAPITUM.<br />
274<br />
XXVIII. In ver. 31 : Et vidit Deus omnia<br />
qu(£ ficit, et ecce bona valde etc.<br />
id.<br />
XXIX. Quomodo intelligendum quod<br />
Deus octies vidit bona esse opera sua.<br />
275<br />
XXX. Manichzeorum deliria. id.<br />
XXXI. Piis idem probatur quod Deo<br />
placuit. 276<br />
XXXII. Compendio enarrat opera Dei.<br />
277<br />
XXXIII. Omniade nihilo sive de concreata<br />
materia. 278<br />
XXXIV. Totius creationis mundi allegorica<br />
expositio. id.<br />
XXXV. Optatpacem. 279<br />
XXXVI. Diem septimum vespera quare<br />
non sequatur. id.<br />
XXXVII. Deus in nobis quando quies-<br />
cet. id.<br />
XXXVIII. Aliter Deus, aliter homo<br />
videt creata. 280
Abraha; sinus, 148, et u.<br />
Abstinentia. Non iminunditia obsonii<br />
timenda est, sedimmunditiacupiditatis,<br />
191.<br />
Abyssus human* conscientia nuda est<br />
oculis Dei, lb8.<br />
Academici pro Scepticis male habiti, 75,<br />
et D. 80.<br />
Accessio critica medicis vocatur, 83.<br />
Advgdatus Augustini filius de peccato,<br />
154. /Etatis anno fere xv. cum ipso<br />
baptizutur, ib. Aug°. horrori est illius<br />
ingenium, ib. Sensa ipsius sunt omnia<br />
quaj ex alteiius colloculoris persona<br />
inseruntur in Aug». lib. de Magistro<br />
edito l^omEe cum esset in annis xvi.<br />
ib. pra,>matura morte rapitur, ib.<br />
Adulantes amici pervertunt ; inimici<br />
litigantes plerumque corrigunt, 158.<br />
^jiyptius cibus, 114, et n.<br />
^neiscit. 11, 12, 14, 127.<br />
vEneam venisse Carthaginem non est<br />
verum, 12.<br />
Aerem deum esse credit Anaximenes, 172.<br />
j^ternitas l)ei aeternitas semper stans,<br />
212. .i^ternum internum, 152.<br />
Affectus. In AfFectu tenebroso est longe<br />
a Dei vultu, 15. 228.<br />
Agentes in rebus duo, cognita Antonii<br />
vita, nuntium sieculo ren)ittunt, 135.<br />
Agriculturam nefas esse censebant Mani-<br />
chcpi, 40, et n.<br />
Alimeiitum sola salutis causa sumendum,<br />
189. Aug. a Deo edocfus ut quemadmodum<br />
medicamenta sic alimenta<br />
sumpturus accedat, ib.<br />
Altare. f^xeodispensaturVictima Sancta,<br />
167. Ad idfieri memoriam sui deside-<br />
rat Rlonnica in extremis, 163.<br />
Alvpius Thagaste oriutidus, 91. Paren-<br />
tibus primatibus municipalibus, ib.<br />
Natu minor Aug^. ib. A minore<br />
aetate magnam virtutis indolem prte<br />
se ferebat, ib. Augustino amicissimus<br />
a primis annis, ib. ab eoque<br />
frater cordis sui dictus, 150. et<br />
ejusdem Thagaste et Carthagine in<br />
Rhetorica auditor, ib. Carthagine<br />
spectaculis deditus, ib. a Circensium<br />
insania revocatur objurgatione Auguslini,<br />
92. ut fur appreheuditur, 94. sed<br />
1 N 1) E X.<br />
X 'J<br />
mox liberatur, 95. Manichaeorum<br />
superstitione cum Aug». involvitur,<br />
92. Homam venit ante Aug. ut jus<br />
discat, 93. Spectaculis gUdiatoriis<br />
incaute capitur, ib. JMediolanum<br />
cum Aug°. proficiscitur, 65. Asses-<br />
soris munere tertium fungitur, ib.<br />
133. Dum assidet Comiti largitionum<br />
Italicianarum, ejus inte^ritas a poten-<br />
tissimo senatore et pollicitationibus et<br />
minis tentatur, ib. Continentissime<br />
vivit, 98. Aug*". ab uxore ducenda<br />
prohibet, quo simul sapientiae libere<br />
vacent, ib. Disputat cum ipso de<br />
finibus bonorum et malorum, 101.<br />
Putat credi a Catholicis non esse in<br />
Christo animam et mentem hominis,<br />
ideoque ad fidem pigre movetur : At<br />
postea errorem hunc Apoilinaristarum<br />
esse inteliigens, Catholicae fidei<br />
contemperatus est, 121. Aug*. ad<br />
Deum conversi proposito bono sese<br />
adjungit, 144. Secedit cum illo in<br />
agrum Cassiciacum, Catechumenus<br />
cum Catechumeno, 150. lllic cum<br />
eo disputat " de ordine, contra Aca-<br />
deinico.s" et de vita heata, 149, n.<br />
Christi nomen literariis illis lucubrationibus<br />
inseri dedignatur, sed postea<br />
resipiscif, 150. Remeat Mediolanum<br />
nomen inter bapiizandos cum Augustino<br />
daturus, 154. Fortissimus domitor<br />
corporis, Italicum solum glaciale nudo<br />
pede obterit insolito ausu, ib. Baptizatur,<br />
ib. Fit tandem Episcopus<br />
Thagastensis, 95, n.<br />
Ambitiosorum miseria, 90.<br />
Ambrosius episcopus Mediolanensis<br />
laudatur, 79. Coelibatus ejus, occupa-<br />
o<br />
tiones et studia. 84, 85. Omni die<br />
Dominica verbum Dei tractat ad populum,<br />
85. Ad veteris Legis interpretationem<br />
quasi reguiam commendans,<br />
saepe inter concionandum dicebat,<br />
** Littera occidit, Spiritus autem vivificat,"<br />
86. Benigne excipit Aug"^.<br />
qui studiose ipsum conc-ionantem audit,<br />
79. Dilii;itur a Monnica perinde<br />
atque Angelus Dei, 83. Aug°. consulenti<br />
quid potissimum de Scripturis<br />
legere debeat, quo sese ad baptismum<br />
comparet, Isaiam praescribit,<br />
153. Persecutionem a Justina Valen
308 INDEX.<br />
tiniaDi regis matie Ariana patitur, 155,<br />
et n. Excubat plebs in Ecclesia mori<br />
parata cum Episcopo, ib. Corpora<br />
SS. Protasii et Gervasii divinitus<br />
detegit, ib. Synaxes ad memorias<br />
Martyrum prohibet, 83.<br />
Ambrosiana basilica, 156. Ambrosiani<br />
versus, 165.<br />
Amicitia dulcis est propter unitatem de<br />
multis animis, 22. Non est vera nisi<br />
eam Deus adglutinet inter in lia^^rentes<br />
Ipsi, 49. Malorum amicitia inimica,<br />
26. Miser est omnis animus vinctus<br />
amicitia rerum mortalium, 51.<br />
Amicus est bealus qui amat Deum, et<br />
amicum in Deo, et inimicum propter<br />
Deum, 50. Solus nullum carum amittit,<br />
cui omnes in illo cari sunt, qui non<br />
amittitur, ib. Bene Horatius dixit de<br />
amico suo, '* Dimidium uiiitnce mecB,"<br />
51.<br />
Amicus Aug*. quidam carissimus, quem<br />
in Manichjeorum haeresin deflexerat,<br />
febri correptus et pene exanimis ne-<br />
sciens baptizatur. (49.) IMox recreatus,<br />
mirum in modum animo mutato,<br />
Aug. Baptismnm ex more (Manichaeorum<br />
sc.) irridentem exhorret et<br />
reprehendit, 50.<br />
Amor ex amore laudantium accenditur,<br />
57. pondus est, quo animus fertur<br />
quocumque fertur, 254. Nihil amainus<br />
nisi pulcbrum, 56.<br />
Amor Dei. Non amaretur Deus nisi per<br />
Spiritum sanctum, 252. 277. Deus<br />
amari se jubet ab homine, et nisi<br />
faciat, minatur ingentes miserias, 3.<br />
Omnia nobis dicunt ut Deum amemus,<br />
nec cessant dicere omnibus, ut sint<br />
inexcusabiles, 171. Nonpossumus nie-<br />
tiri, ut sciamus quantum desit nobis<br />
amoris ad id quod sat est, 253. Minus<br />
Deum amat, qui cum Deo aliquid<br />
amat, quod non propter Deum amat,<br />
187. Ibi est locus quietis imperturba-<br />
bilis ubi non deserilur amor si ipse<br />
non deserat, 54.<br />
Amor sui improbus. Sibi placentes, multum<br />
Deo displicent, 200.<br />
Amor proximi. Si placent animJE, in<br />
Deo amentur, et ad eum rapiantur,<br />
55.<br />
Amor mundi. Amore subduntur homines<br />
creaturis, et subditi judicare non possunt,<br />
172. Amari et timeri velle ab<br />
hominibus non propter Deum, misera<br />
vita est et foeda jactantia, 197.<br />
Amphitheatrum ludorum gladiatoriorum,<br />
93.<br />
Anaximenes<br />
172.<br />
aerem Deum esse credit,<br />
Angeli natura mutabiles, 230, 234, n.<br />
235, 106.<br />
Angeli beati dicuntur Coelum coeli, 231.<br />
Domus Dei, ib. 234. Sapientia creata,<br />
234. Curia coelestis Imperatoris, 123.<br />
coelestis militia, ib. Non sunt coEEterni<br />
Deo, nec tamen passi vicissitudinem<br />
temporum,230. Nuuquam sunt pere-<br />
grinati, sed ita formali ut sine ullo<br />
defectu contemplationis, sine ullo in-<br />
tervallo mutationis, aeternitate et incommutabilitate<br />
Dei perfruantur, 231.<br />
Angelorum codex, 260.<br />
Anima sicut se illuminare de se non<br />
potest, ita se satiare de se non potest,<br />
260.<br />
Animas mortuae motus tres, fastus elationis,<br />
delectatio libidinis, venenum<br />
curiositatis, 267. Ea vitando vivii<br />
anima, quse appetendo moritur, ib.<br />
Animus ad capiendum se ipsum angustus<br />
est, 175.<br />
Animus imperat corpori, et parelur statim<br />
: imperat sibi, et resistitur, 139.<br />
iEgritudo haec animi esl, quia non<br />
totus assurgit veritate sublevatus,<br />
consuetudine praegravatus, ib. Animi<br />
perturbationes quatuor, 178. Inde<br />
animus pascitur unde lastatur, 274.<br />
Anni Dei omnes simul stant, 5. Anni<br />
Dei unus dies, 5.<br />
Antonius ^gyptius monachus, 134. et<br />
n. Ad Deum conversus audita evan-<br />
gelica voce, (S. Matt. 19,21.) " Vade,<br />
vende," 143. Ex ejus vita} lectione<br />
convertuntur duo Aulici, 135.<br />
Anubis, 127.<br />
Apollinaristarum error de Christo, 121.<br />
et n.<br />
Apostoli Luminaria rnundi, ignes sancli,<br />
et decori, 264.<br />
Appetitus et metus, facinorum causaj,<br />
23.<br />
Aptum et pulchrum, quid, 58.<br />
' Aquae super firmamentum' nomine an-<br />
geli intellecti, 259. Cur solus Spiriius<br />
sanctus, non vero Pater et Filius,<br />
feratur super aquas, 254.<br />
Aristotelis decem Cateooriae, 60.<br />
Astrologorum vance divinationes, 47, 48,<br />
108, 109.<br />
Atjianasius Alexandrinus episcopus,<br />
qualem in psalrnis cantum probaveiit,<br />
192.<br />
Avaritia, 38, n.<br />
Auditores ManichaEJorum, 31, n. 41, n.<br />
45. n. 74.<br />
AUGUSTINUS.<br />
Ortus ejiis Iiifantia et Pueritia.<br />
Natus est Thagaste municipio Africae,<br />
49, 52, 20. idibus Novembribus,<br />
149, n. Parentes ejus Patricius et<br />
Monnica, 167.<br />
Infantia, 4—7. Pueritia, 7—17.<br />
Ab utero matris in Christiana
eligione fuit educatus, 9, 31. signatus<br />
signo crucis, ib. et sacramento salis<br />
initiatus, ib. et n. po*itusque a paren-<br />
tibus in Catechumenoruni gradu, 81,<br />
97. Stomachi pressu repente correptus,<br />
pene moriturus baptismum pie instanterque<br />
flagitat, 10, 73. reparata valetudine<br />
bapiismus difFertur, ib.<br />
Datur in scholam ut discat litteras,<br />
8. puer ccepit Deum rogare, ne in<br />
Schola vapularet, ib. qualera Dei notionem<br />
tunc habuerit, ib. satis pro<br />
ajtate ingeniosus, ib. at amore lusus<br />
et spectatulorum avocatur a litterarum<br />
studio, 9. victoriae in certaminibus<br />
amans, ib. 11, 16. curiosus, ib. re-<br />
fugit litterarum rudimenta, ubi legere<br />
scribere et numerare discitur, 10, 11,<br />
12. Latinas litterns, (juas inter blandimenta<br />
nutricum didicerat (12.) adamat,Grajcasodit,<br />
11. quippedifficiles,<br />
12. Poeseos amantisMmus, ib. 14. Ob<br />
progressum in litlferis " Bon(r !>pei puer"<br />
appellatur, 14. Ipsi in Scholis sese ex-<br />
ercenti acclamatur prae multis cocetaneis<br />
et conlectoribus, 15. Litteraturai atque<br />
Oratoriae percipiendae caussa pereeiinatur<br />
in vicina urbe Madauris,<br />
20.<br />
Adolescentia, cet. an. xvi. 18 sqq.<br />
An. aet. xvi in paterna domo,<br />
intermissis ex necessitate domestica<br />
studiis, transigit, genio ac libidinibus<br />
indulgens, 20. Inter coetaneos rninoris<br />
dedecoris pudet, 21, 29.<br />
Matris monitus pro muliebribus habet,<br />
21. Numouara tamen in matrem<br />
contumeliosus aut verbo durus, 164.<br />
Quo consilio parens uterque uxorem ei<br />
dare nolebat, 21.<br />
Furtum nocturnum committit, 22.<br />
^t. an. xvii—xxix. 27—81. 30.<br />
Studiorum caussaCarthaginem mit-<br />
titur ajt. an. xvii. 27, 30. Sub id<br />
tempus orbatur patre, ib.<br />
Prosequitur studia, matre et Romaniano<br />
(100, n.) sumtus suppeditan-<br />
tibus, 30. Studia ejus ad fora litigiosa<br />
tendebant, 29.<br />
In schola rhetoris major est, ib. A<br />
moribus protervis condiscipulorum qui<br />
Eversores dicebantur, abhorret, 7 1 , 29.<br />
pudore taraen impudenti, quod talis<br />
non esset, ib.<br />
Amore capitur, 27. theatricis spec-<br />
taculis, ib.<br />
In celebritate sollemnitatum sacrarum<br />
intra ecclesia.- parietes grave quoddam<br />
facinus admiitit, 29. Ob quod a<br />
Deo graviter verberatur, ib.<br />
Concubinam fovet,servatque ei thori<br />
fidem, 46. filium ex ipsa suscepit, 46.<br />
Adeodatum nomine, 154. (T'u/e Adeo-<br />
INDEX. 309<br />
datus.) Adolescens potebat a Deo<br />
castitatem, sed cito exaudiri nolebat,<br />
137.<br />
An. .'Et. xix. Ciceronis Hortensio<br />
ad sapientia; studium iocenditur, 30.<br />
cum tamen ibi Christi nomen requi-<br />
reret, (81, 31.) in Sanctas Scripturas<br />
animum intendit, 31. Has negligit ut<br />
indignas quas 'rullianae dignitati com-<br />
paret, ib.<br />
Categorias Aristotelis.et Liberalium<br />
artium libros annos natus ferrae, xx.<br />
per sese intellexit, 60, 61, 62.<br />
In Manichaeorum hsresin incidit,<br />
31. ia ea per novennium sc. ab an.<br />
aet. xix ad xxviii persistit, 45, 43,<br />
60, 31, n. Indticit alios in eumdem<br />
errorem, 45, 49, 92, 100, n.<br />
Ejus interim errores de Deo, 35, 59,<br />
62. de Christo, 72, et n. de rationali<br />
et irrationali natura, 58. de terraj fructibus,<br />
39, 40. de veteri Lege, 35. de<br />
sanctis Patribus, ib. 39. de natura<br />
mali, 35, 58. de peccati caussa, 106,<br />
74, n. in cujus iaquisitione torquetur,<br />
35, 107. 111.<br />
Convictum filii sui refugit Monnica<br />
detestans blasphemias ejus, 42. at de<br />
futura ejus resipiscentia per somnium,<br />
(42.) perque episcopi cujusdam responsum,<br />
(44.) admonita, mensa domoque<br />
rursus excipit, 42. matris somnium<br />
alio detorquens, cita ejus responsione<br />
magis quam ipso somnio commo-<br />
vetur, ib.<br />
Rhetoricam docet, 46. primum<br />
Thagasta?, 46,52, 49. tum Carthagine,<br />
62. quo impatientia dolorisex araici cujusdam<br />
sui morte, (50.) migraverat, ib.<br />
Aruspicem sibi palmam in litterario<br />
certamine promittentem detestatur, 46.<br />
At consulere solet Mathematicos, 47.<br />
a quibus avocare ipsum frustra nititur<br />
Vindicianus senex, 48. et Nebridius,<br />
ib. Sed istud divinationis genus vanum<br />
esse demum iatelligit audita narratione<br />
Firmini, 109. et prorsus rejicit, 108.<br />
Libros de Pulchro et Apto duos aut<br />
tres scribit, 57. cir. ann. aet. xxvi, aut<br />
xxvii, 60. quos Hierio Romanae urbis<br />
oratori nuncupat, 57.<br />
Movetur Helpidii disputatione con-<br />
tra IManichaeos apud Carthaginem, 77.<br />
necnon Nebndii contra eosdem argumento,<br />
105.<br />
Cir. an. aet. xxix. a Manichacis<br />
alienari incipit, comperta Fausti imperitia,<br />
69,70,75. non taraen omnino<br />
recedit, 75. Nondum enim intelligens<br />
quae sit fides Catholica, 76. desperat<br />
in Ecclesia posse inveniriverum,<br />
79, 76. et ad philosophiara Scepiicam<br />
propensus est, 75, 80, 81, n.
310 INDEX.<br />
Pertaesus licentije scholarium Carthaginensium<br />
Romam navigat, 70, 71.<br />
invita et decepta matre, 71, 72.<br />
Romo3 febri correptus in domo cujusdam<br />
Manichan, (74.) periculose laborat,<br />
72. non jam ut antea, (10.)<br />
Baptismum flagitat.seddemens irridet,<br />
73. Convalescit, 74.<br />
Familiariterversaturcum Manichais<br />
tam Electis quam Auditoribus, ib.<br />
l^hetoricam ibi docet, 78.<br />
Mediolanum mittitur a Symmacho<br />
urbis praefecto Rhetoricae docendae<br />
Caussa, 79.<br />
Benigne excipitur ab Ambrosio, ib.<br />
cujus amore capitur, ib. et facundia<br />
delectatur, ib. Audita unius atque alterius<br />
loci Scripturae tractatione, cog-<br />
noscit fidem Catholicam defendi posse<br />
contra Manichaeos, 80, 85. Quos demum<br />
relinquendos decernit, ib. Sed<br />
adhuc de omnibus dubitans, Catechumenus<br />
in Ecclesia catholica esse sta-<br />
tuit, donec aliquid certi eluceat, 81.<br />
^t. an. XXX. 96.<br />
Aug. nec Manichaeus est, nec<br />
Catholicus, 82. Ecclesiae doctrinam<br />
magis, magisque intelligit, concionante<br />
Ambrosio, 86. Necessitatem fidei, et<br />
Scripturarum<br />
87—89.<br />
auctoritatem agnoscit,<br />
Inhiat adhuc honoribus, lucris, conjugio,<br />
90.<br />
Ambitionis et cupiditatum vanitatem<br />
edocetur, viso mendico prae vino jocante<br />
et laetante, ib.<br />
Panegyrim conscribit in laudem<br />
Imperatoris, ib. forte Valentiniani mi-<br />
noris, ib. n.<br />
Anxius est de vitaj ratione ineunda,<br />
97. Conversionem de die in diem<br />
difl^ert, 98.<br />
Eum ab ineundo conjugio revocare<br />
conatur A]ypius,98. uxor ei quseritur,<br />
99. quo conjugatus baptizetur, ib.<br />
Concubina in Africam redirepermissa,<br />
aliam ipse procurat, 101.<br />
A gurgite carnaUum voluptatum<br />
metu mortis et futuri judicii revocabatur,<br />
qui metus ab ejus pectore<br />
nunquam recessit, 101.<br />
De vita communi agenda, cum amicis<br />
deliberat, 100. ejus ratio, ib. con-<br />
silium abjicitur, 101.<br />
JEt. an. xxxi. 103.<br />
Ignorantiae tenebris involutus errat<br />
adhuc circaDei naturam, 103. Verum<br />
contemplatione gradatim assurgens pervenit<br />
demum ad id quod t.st; sed<br />
figere aciem non valet, 119. Credit<br />
in Christum stabili fide, sed informi,<br />
111, 108. et erronea, ib. cum Phoiinianis<br />
quippe fere consentiens, 121.<br />
Platonicorum librorum lectione ad<br />
inveniendam veritatem adjuvatur, 112,<br />
122. Ex quibus peritior quidem, sed<br />
inflatior evadit, 121.<br />
Transit ad Scripturam S. maximeque<br />
ad Apostolum Paulum, ib. cujus<br />
lectione mirum inmodum proficit, 123.<br />
^t. an. xxxii. 136.<br />
Displicet agere in skcuIo, 126. Amore<br />
tamen feminaj detinetur, ib. Vis<br />
malae consuetudinis in eum, 132. Li-<br />
gatus non ferro alieno, sed sua ferrea<br />
voluntate, ib.<br />
Simplicianum adit, 126. movetur et<br />
angitur audita ab ipso conversione<br />
Victorini, 131. et vita Antonii, narranle<br />
Pontitiano, 134, 143. necnon<br />
conversione duorum ' Agentium in re-<br />
bus,' 136.<br />
Secedit in hortum, sequente ipsum<br />
Alypio, 138. Spiritus et carnis in eo<br />
luctamina, 141. Nec plene volebat,<br />
nec plene nolebat converti, ideo secum<br />
contendebat, 139. Plus in eo valebat<br />
deterius inolitum, quam melius insolitum,<br />
141.<br />
Ab Alypio paululum secedit, et sub<br />
ficu se sternens, vim lachrymarum profundit,ac<br />
Dei misericordiam deprecatur,<br />
142. Vocis admonitu lCfTit Apostolum,<br />
(Rom. 13, 13. 14.) et totus convertitur,<br />
143. Indicatmatri, 144. Ca?libem<br />
vitam amplectitur, abjecta omni spe<br />
saeculi, ib.<br />
Deserere professionem rhetoricesusque<br />
ad vindemiales ferias difFert, 146.<br />
quam paucissimorum dierum dilationem<br />
excusat, ib. quamquam haud<br />
culpa vacasse non diffitetur, 147.<br />
Munusdocendi tandem deserit, 149.<br />
cogente quidem dolore pectoris, 147.<br />
sed magis alliciente desiderio vacandi<br />
Deo, ib. et n.<br />
Feriarum vindemialiura tempore (i.e.<br />
cir. fin. mensis Aug. vel init. Sept.<br />
A.D. 386.) in Verecundi villam Cassiciacum<br />
secedit cum suis, 149.<br />
Ambrosium per litterasconsulitquid<br />
potissimum de Scripturis sibi legendum<br />
sit, ut ad baptismum se digne<br />
comparet, 153. Isaiam legere jubetur,<br />
ib.<br />
Libros aliquot ibi conscribit, et ad<br />
Nebridium epistolas, 149, 150.<br />
JEt. an. xxxiii.<br />
Recitatione psalmorum vehementer<br />
afl5citur, Catechumenus in villa cum<br />
Catechumeno Alypio feriatus, 150.<br />
Psalmum quartum meditatur adversus<br />
Manichaeos pie excandescens,<br />
150 sqq.<br />
Dolore dentium acerrimo cruciatur,<br />
153. Orat cum suis et dolor fugit, ib.
Mediolanum revertitur nomen daturus<br />
inter baptizandos, 164.<br />
Baptizatur (ab Ambrosio, 154, n.)<br />
cum Alypio et Adeodato, ib. Gaudium<br />
spiritale post baptismum.fugiente omni<br />
soUicitudine anteactae vita;, 155. Lachrymae<br />
ejus et motus pietatis ad hymnos<br />
et cantica Ecclesias, ib.<br />
Reditum in Africam cum suis suscipit,<br />
157.<br />
Apud Ostia Tiberina cum matre colloquitur<br />
de vita aeterna, atque in ejus<br />
contemplationem ambo rapiuntur, 161<br />
sq. Vilescit mundus cum delectationibus<br />
suis, ib.<br />
Hinc elapsis vix quinque diebus ma-<br />
tre orbatur, 165. Mortem ejus luget,<br />
ib. sq. Funus pro sollemni more<br />
celebratum prosequitur absque iachrymis,<br />
165. Orat pro ejus salute, 166<br />
sq. 165.<br />
JEt. an. xxxiv.<br />
Librum " de Magistro'^ cum Adeodato<br />
annos xvi nato componit, 154.<br />
^t. an. xlvi. 8^c.<br />
Libros Confessionum A.D. circiter<br />
CCCC. edit, jampridem episcopus, 1 ,n.<br />
Mores ejus per id tempus, quo libros<br />
Covfessionum scribit, quinam sint, 169<br />
sqq. Amor ejus in Deum vehemens,<br />
171 sq. Deliciae ipsius occupari Dei<br />
memoria, 165. Spes ejus nonnisi in<br />
magna valde misericordia Dei, 187.<br />
Ut se habet ad tentationes libidinis<br />
carnalis, 188 sq. Ad tentationes gulae,<br />
189 sq. Ebriosus nunquam fuit, 190.<br />
Ut se gerit ad odorum, illecebras, 191<br />
sq. Ad voluptates aurium, 192 sq.<br />
Ad illecebras oculorum, 193 sq. Ut<br />
se habet ad secundum tentationis genus,<br />
quod est curiositatis, 194 sqq. Incitatur<br />
a diabolo ut signum aliquod a Deo<br />
petat, 196. Item quoniodo se gerit ad<br />
tertium geniis, superbiae, 197. ad humanas<br />
laudes, 198.<br />
Ab actionibus necessitatis quantum<br />
relaxari potest, ad Deicontemplationem<br />
refugit, 201. Secessum in solitudinem<br />
aliquando animo agitanr?, prohibetur a<br />
Deo, ut non sibi soli, sed aliis vivat,<br />
203. Castaj ejus delici^ Scripturje<br />
divinae. 206. Si quid tempus liberum<br />
habef, in illis totum impendit, ib.<br />
Aul.L- favor res fragilis, 135. Aulici per<br />
multa pericula perveniunt ad grandius<br />
periculum, ib.<br />
Aurium voluptas, 192.<br />
Aurumex ^^igypto ab Israelitis ablatum<br />
veritatem adumbrat, 114, et n.<br />
B.<br />
Balneum ideo dictum quia anxielatera<br />
pellit ex animo, 165.<br />
INDEX. 311<br />
Baptismu9,dicitur sacramenlura salutare<br />
mundatio, sanatio, 10. aqua gratiae,<br />
71. salutis, 166. Dei gratia, 126.<br />
medicina, 73. vid. et 147, 153, 155.<br />
Male diflfertur Augustino, 10. et pluribus<br />
aliis, quo securius interim pecca-<br />
rent, ib.<br />
Baptismus in nomine sancta? Trinitatis<br />
datur, 256. Homo spiritalis judicare<br />
potest de soUeranitate sacramentorum ;<br />
sive baptismi, sive mysterii in quo ille<br />
piscis (id est Christus) exhibetur, 269.<br />
Fidei professio de loco eminentiori coram<br />
fidelibus memoriter fieri Romae<br />
consueverat a baptizandis, 128, n.<br />
Baptismi eflfectus, 154, 169, 50. Sine eo<br />
non intratur in regnum coelorum, 265.<br />
Augustini amicus, nesciens baptizatus,<br />
mirum in modum animo rautatus est,<br />
50, Baptisraum Manichaei pro nihilo<br />
habuerunt, 49, n. Post baptismum,<br />
major et periculosior est delictorum<br />
reatus, 18. Baptizati audiebant fideles,<br />
20, 160, 134.<br />
Barbarismi vel solaecismi magis horaines<br />
pudet quara vitii, 15.<br />
Beatitudo est gaudium de veritate, 184.<br />
Est gaudere de Deo, ad Deum, propter<br />
Deum, 184. Est inhaerere Deo, 186,<br />
66, 231. Est Deus ipse, 184, 253.<br />
In hoc mundo non reperitur, 55.<br />
Beatitudinemomnes appctunt, 184, J82.<br />
Multi eara adipisci non tantura volunt,<br />
quantum sat est ut valeant, 184.<br />
Benedictio hominibus.avibus, et piscibus<br />
tantum a Deo impertita, quare, 270.<br />
Bona sunt omnia. 116. licet comparatione<br />
Dei non sint bona, 208. Deus<br />
bonusomniabonafecit, ib. Bonanostra<br />
instituta et dona Dei sunt ; mala vero<br />
nostra, delicta nostra sunt et judicia<br />
Dei, 170, et n. Nil prodest bona res<br />
non utenti bene, 61.<br />
Caecitas hominum de cascitate gloriantium,<br />
29. Caecitates poenales spargit<br />
Deus super illicitas cupiditates, 16.<br />
' Caeli et terrae' nomine intelligitur omnis<br />
creatura, 212, Spiritales et carnales<br />
Ecclesiae, 256. Caelura caeli est caslum<br />
quod non cernimus,226. Angeli,<br />
228 sq. Caeium indocti rapiunt, 137.<br />
(!antus est sonus speciosus, 246. Cantus<br />
ecclesiasticus instituitur Mediolani<br />
a S. Ambrosio, 155. Ejus melodi^e<br />
utilitas magna, 193, ib. Ea mirum in<br />
modum afficitur Aug'. 192. Delectatio<br />
carnis etiam iu divino cantu<br />
cavenda, ib. Peccatur cum cantus<br />
amplius delectat quam res, ib. 193.<br />
;
312 INDEX.<br />
Caritatis sublevatione et Spiritu sanctitatis<br />
eraergunt homines, merguntur<br />
pondere cupiditatis et terrenis afFectibus,<br />
253. Ad caritatem pertinent omnia<br />
quas scripsit Moyses, 243.<br />
Carthaginensium scholarium foeda et intfmperans<br />
licentia, 71.<br />
" Cassiciacum," Rus Verecundi, ubi<br />
parabat se Augustinus ad baptismum<br />
suscipiendum, 148.<br />
Castitas est Dei donum, 98. Castus dormientis<br />
afFectus, 189.<br />
Catechumeni, 9, n. 20, 81, 49, n. 128,<br />
150, 154, et n. &c.<br />
Categorioe decem Aristotelis, 60.<br />
Catilina haud gratis malus, 23.<br />
Certitudo non eadem in omnibus quaerenda<br />
est, 87.<br />
Christi nomen, Augustino ab infantia<br />
inditum, quam salutare fuerit, 81, 31,<br />
86.<br />
Chiiisti de adventu in carne ad nos, 119.<br />
CHRiSTUsverax est merfiafor, mortaliscum<br />
hominibus, justus cum Deo, 202. In<br />
quantum homo, in tantum mediator<br />
in quantum autem Verbum, non medius,<br />
quia aequalis Deo, ib. Christus<br />
unica ad salutem via, 119. Sanguis<br />
ejus pretium nostrum quod bibebat et<br />
erogabat Aug. 203. Non aliquis ei<br />
refundet innocentem sanguinem, non ei<br />
restituet pretium, quo nos emit, ut nos<br />
auferat ei, 167.<br />
Chtiistus victor et victima, sacerdos et<br />
sacrijicinm, 203. Ex altari dispensatur<br />
victima sancta, qua deletum est ' chirographum<br />
quod crat contrarium 7iobis,'<br />
167.<br />
Christus vere Magister bonus, quia<br />
Deus, 210. Verbum Dei parum erat si<br />
loquendo praeciperet, nisi et faciendo<br />
praeiret, 170.<br />
Christus diciis, factis, morte, vita, descensu,<br />
adscensu, clamat ut redeamus<br />
ad cor, et inveniamus eum, 56. InfirmitasChristi<br />
magistra humilitatis,ll9,<br />
202. Antiqui sancti per fidem futuras<br />
passionis Christi salvi facti sunt, ib.<br />
Christiani temporibus Juliani lege data<br />
prohibiti sunt docere litteraturam et<br />
oratoriam, 132.<br />
Ciborum necessitas calamitas est, et<br />
deliciae vocantur, 189. Alimenta sumenda<br />
tamquam medicamenta, ib.<br />
Quod saluti satis est deleciationi<br />
parum est, ib. In cibo insidiatur<br />
laqueus concupiscentia-, et adjungit<br />
sese, tamquam pedissequa, periculosa<br />
jucunditas, ib. Magnus ille est qui in<br />
cibo non rapitur aliquantulum extra<br />
metas necessitatis, 191. De ciborum<br />
abstinentia non gloriandum, 190.<br />
Non iramunditia obsonii timenda, sed<br />
cupiditatis, 191. Noe omne carnis<br />
;<br />
genus, (juod cibo esset usui, manducare<br />
permissum, ib. Joannes locustis<br />
in escam cedentibus non fuit pollutus,<br />
ib. Cibi non polluunt, ib. Cibus<br />
^gyptms, 114, ib. Animus inde<br />
pascitur unde laetatur, 274.<br />
Ciceronis linguam omnes mirantur,<br />
pectus non ita, 30. Hortensius Ciceronis,<br />
ib. Judiciura ej\i3 de Homeri<br />
figmentis, (Tusc. Disp. i. c. 26.) 13.<br />
Cogitari proprie dicitur quod in aniino<br />
colligitur, id est cogitur, 176.<br />
Cognitio Dei. Sensu corporeo non cognoscitur,<br />
173. Non invenitur a superbis<br />
etiam doctis, 65, 66. Creaturm<br />
ducunt ad cognitionem Dei, 172, 63,<br />
et n. Infelix homo qui scit alia et<br />
Deum nescit j beatus autem qui Deun)<br />
scit, etsi alia nesciat, 66.<br />
Cognitio sui. Homo sibi ipsi incognitus,<br />
175, 171.<br />
Colimus Deum non sic quasi terram, 249.<br />
Comes largitionum Italicianarum, 95.<br />
' Competentes.' Nomen Catechumenis datum,<br />
cum ad percipiendum Baptismum<br />
sua nominajamprofessifuerant, 154, n.<br />
Confiteri Deo quid sit, 168. Cur confitemur<br />
Deo omnia scienti, 205, 168,<br />
18, 63. Magni fructus hujuscemodi<br />
confessionum, ib. 168 sqq. Nihil<br />
propius auribus Dei quam cor confitens<br />
et vita ex fide, 20.<br />
CoNFEssioNuM libri scripti circa an.<br />
CCCC. 1, n.<br />
Conscientiae abyssus nuda oculis Dei,<br />
168. Conscientiae legein ne ipsa quidem<br />
delet iniquitas, 21.<br />
Consortiumsimulpeccantiumdelectat,26.<br />
Consulentibus consultisque nescientibus<br />
occulto instinctu agit Deus, ut dum<br />
quisque consulit, hoc audiat quod<br />
oportet eum audire occultis meritis<br />
animarum, 111. Amicorum secularium<br />
lingua piis velut consulendo<br />
contradicit, et sicut cibum assolet,<br />
amando consumit, 146.<br />
Consuetudinis violentia, 132, 13, 188.<br />
Est velut catena, 132. Fit necessitas<br />
dum ei non resistitur, ib. Gradusvarii<br />
quibus ad eam necessitatem devcnitur,<br />
ib. Consuetudinis sarcina degravat,<br />
201. Consuetudohumana non excusat<br />
quod per Legem Dei aiternam non<br />
licet, 71.<br />
Continentia est donum Dei et datur pe-<br />
tenti, 98. Continentiam Deusjubet et<br />
dat, 187. Per continentiam coliigimur<br />
ad unum Deum a quo in multa defluximus,<br />
187. Continentiae casta dignitas,<br />
serena, non dissolute hilaris, 142.<br />
Continentia non est sterilis.sedfecunda<br />
de Domino Deo marito, ib.<br />
Contritiones cordis vox magna ad Dei<br />
misericordiam, 111.
'<br />
Conversio ad Deum. In conversione peccatorum<br />
Deus et Angeli magis gaudent,<br />
129. In conversione nobilium<br />
quare plus Ijetandum, 131.<br />
Copia omnis quae Deus non est, egestas<br />
est, 254.<br />
Cor figendum in Deo Jeterno utstet,212,<br />
65. Cordis puri vitales deliciae Deus,<br />
266. Cor volitans in prasterilis et fu-<br />
turis rerum motibus adhuc vanum est,<br />
212. Cor clausum non excludit oculum<br />
Dei, 63. Cordis hominum duritia<br />
n)anum Dei non repellit, ib.<br />
Corpori non hoc est esse quod pulchrum<br />
esse, 250.<br />
Creatio coeli et terras, 226. Ejus alle-<br />
gorica expositio, 278. Varie intelligitur<br />
quod Scriptura dicit de Crea-<br />
tione rerum, 236 sq. Quomodo respondendum<br />
quaerenti Quid faciebat<br />
Deus ante cceli et terras creationem'?<br />
212.<br />
278.<br />
Ex nihilo Deus fecit omnia,209,<br />
Creatura duplex carens tempore, 231.<br />
Creaturarum per gradus ascenditur ad<br />
Dei cognitionem, 172, 119,161,63,<br />
' clamant Ipsefecit nos ;" clamor earum<br />
est species earum, 172, 208.<br />
Creaturas omnes bonas esse adversus<br />
Manichaios, 117, 118.<br />
Credere. Catholica doctrina quaedam<br />
credi<br />
87.<br />
iubet, quae non demonstrantur,<br />
_<br />
Critica medicis, quae aliis accessio dici-<br />
tur, 83.<br />
Cunas nutritoriae, 244.<br />
Cupiditas triplex, voluptatis, dominationis,<br />
et cognitionis, 187, et n 201.<br />
Merguntur homines pondere cupiditatis<br />
et terrenis afFectibus, et emergunt<br />
caritatis sublevatione et spiritu sanctitatis,<br />
253.<br />
Curiositas libera, magis ad discendum<br />
potest quam meticulosa necessitas, 13.<br />
Curiositatis de vitio, 194 sqq. Quare<br />
concupiscentia oculorum designetur,<br />
195. Homines curiosum genus ad cognoscendarn<br />
vitam alienam.desidiosum<br />
ad corrigendam suam, 169.<br />
Cursus publicus, 79, n.<br />
Cypriani martyris Memoria non procul a<br />
mari, 71.<br />
D.<br />
Daemonibus non uno modo sacrificatur a<br />
peccatoribus, 15.<br />
Daemones, tanquam redeundi ad Deum<br />
mediatores, infeliciter coluerunt nonnulli,<br />
202.<br />
Danae, 14.<br />
INDEX. 313<br />
Debitor fit promissionibus suis Deus,<br />
74.<br />
Decalogus, ' psalterium decem chordarum,'<br />
37, et n.<br />
Defectus solis etluna? a philosophis accurate<br />
praenuntiati, 65.<br />
Defunctorum corpore memoria ad altare<br />
fieri solita, 167. Quod pro se postulat<br />
Monnica, 163. Pro patre suo Patricio,<br />
et matre JMonnica defunctis, vull orari<br />
ad altare Aug. 167. ac ipsemetorat, ib.<br />
Sacrificium pro defunctisofferrisolitum,<br />
positojuxtasepulchrum cadavere, 165.<br />
Demonstratio non in omnibus postulanda,<br />
87.<br />
DEUS Una Trinitas,<br />
228.<br />
et Trina Unitas,<br />
Deus essentia sua idipsum est summe<br />
esse et summe vivere, 5. Incorporeus<br />
est, 115,61, 35.<br />
Dfi unitas, omnium modus, 7.<br />
Dei attributa summatim describuntur, 2,<br />
3, 5, et<br />
Non est<br />
n. Sunt inexplicabilia, 3.<br />
quo ab eo omnimodo recedatur,<br />
omne enim peccatum eum perverse<br />
imitatur, 24.<br />
Dti hodiernus dies ceternitas est, 213, 5.<br />
Superat omnia futura, ib. Praecedit<br />
omnia praeterita, ib. Nescit tempora,<br />
ib. Deus ante omne quod vel ante<br />
dici potest, 5, 213. Semper vivit et<br />
nihil moritur in eo, 4.<br />
Deus boniim nullo indigens bono, 280,<br />
249. Sua beatitudo ipse est, 251.<br />
Ex plenitudine bonitatis ejus subsistit<br />
creatura, 249. Apud Deum vivit semper<br />
bonum nostrum, et quia inde<br />
aversi sumu?, perversi sumus, 62. Ipse<br />
puri cordis vitales delici», 266. Neminem<br />
deserit nisi deseratur, 54, 53.<br />
Dei cogniiio. Fit siue variatione notitiae,<br />
225. Solus Deus novit sicut omnino<br />
est, 260.<br />
Deus creutor fecit coelum et terram sine<br />
distentione actionis su
314 INDEX.<br />
idipsum, 228. Apud eum rerum omnium<br />
instabiiiura stant caussaj immutabiles,<br />
et mutabilium immutabiles<br />
manent origines, et irrationabilium et<br />
temporalium sempiternae vivunt ra-<br />
tiones, 5.<br />
Deus incoTnpreh.en&ibilis, 2. Quid sit invocare<br />
Deum, 1, 2.<br />
Dei misericordia etiam sanctis necessaria,<br />
25. Deus est dulcis pater donans mu-<br />
nera, dulcior condonans peccata, 15.<br />
percutit ut sanet, et occidit nos ne<br />
moriamur, 19.<br />
Deus peccatorum ordinator, 9, et n.<br />
Dei potentia et Dei volujitas Deus ipse<br />
est, 107. Deusnullum habet dominum,<br />
197. Sine typho dominatur, ib.<br />
Deus promissionihus suis fit debitor, 74.<br />
Dei providentia omnibus bene utitur,<br />
etiam errore hominum, 11. nequitia<br />
peccatorum, 158. Sic curat unumquemquenostrum<br />
tanquamsolum curet,<br />
et sic omnes, tamquara singulos, 42.<br />
Dei pulcritudo. Abea omnis pulcritudo,<br />
194. sua pulchritudo et sua magnitudo<br />
Deus ipse est, 61.<br />
Deus semper quietus, sua quies ipse est,<br />
280. Semper operatur et semper quie-<br />
scit, 279. Animae nulla quies nisi in<br />
Deo, 55. QuKrentiquid faciebat Deus<br />
ante coelum et terram, quid responsi<br />
reddatur, 212.<br />
Deus misericorditer scevit, amaritudine<br />
aspergens illicitas jocunditates, 19, 13,<br />
27. Infatigabili lege spargit posnales<br />
caecitates superillicitascupiditates, 16.<br />
Peccator a Deo leni et bono fugiens,<br />
in Deum justum et severum incurrit,<br />
64,53.<br />
Dei scientia. Scientia nostra scientiae<br />
Dei comparata, ignorantia est, 208.<br />
Deus est Veritas ceterna, quae grandium<br />
est cibus, 115. Veritas super omnia<br />
proesidens, 201. cum mendacio Deus<br />
non possidetur, ib.<br />
Deus summa vita est. Ipsi esse et vivere<br />
non aliud atque aliud est, 5. Est vita<br />
animarura et vita vitarum, 33, 173.<br />
Dei voluntas et Dei potentia Deus ipse<br />
est, 107, 212. Non est creatura, 211.<br />
Semel simul et serapervult omnia quae<br />
vult, 233. Non nova voluntate Deus<br />
creavit mundum, 211. Optlmus min-<br />
ister Dei est, qui non magis intuetur<br />
hoc a Deo audire quod ipse voluerit,<br />
sed potius hoc velle quod a Deo au-<br />
dierit, 186.<br />
Didonis mortem se flevisse deflet Aug.<br />
11.<br />
Diesnunc dicitur mora solissuper terram,<br />
nunc mora totius circuitus ejus ab oriente<br />
ad orientem, 219.<br />
Dignationem sumere, 83.<br />
Dilectio. Vide Amor.<br />
Discere, quid, 176, 8. Ad discendas Hnguas<br />
majorem vim habet libera curio-<br />
sitas, quam meticulosa necessitas, 13.<br />
Quae in rebus vanissaepe discunt pueri,<br />
in rebus non vanis tutius disci possunt,<br />
ib.<br />
Discordiai quomodo sedandae, 160.<br />
xime inter virum et uxorem, 159.<br />
ma-<br />
Divinationes Mathematicorum fallaces,<br />
47, 48, 109.<br />
Divitiaj dicuntur copiosainopia, 11. Omnis<br />
copia quae Deus non est egestas<br />
est, 254.<br />
Dolor animi tempore lenitur, 52. nonnullus<br />
approbandus, nullus amandus,<br />
28. non potest esse nisi in naturis bonis,<br />
101, n. Animis nonnisi dolores<br />
extra Deum, 52, 53.<br />
E.<br />
Ecclesia figurata est per mundi creationem,256.<br />
Parvuli in nido Ecclesije<br />
plumescunt et alas caritatis alimento<br />
sanae fidei nutriunt, 62. Improbatio<br />
haereticorum facit eminere quid sentiat<br />
Ecclesia, 121. Ecclesia Manichasorum<br />
ex Auditoribus et Electis constabat,<br />
41, u.<br />
Ecclesiam, bis in die, mane et vespere<br />
Monnica assidue veniebat, 73.<br />
Electi Manichajorum, 41, et n. 40, n.<br />
45, et n. 74, et n.<br />
Epicurus post mortera restare animag vitam,<br />
et tractus meritorum credere noluit,<br />
101.<br />
Epulae et synaxes ad Memorias Martyrura,<br />
83.<br />
Equulei et ungulas, 8.<br />
Esau ^gyptio cibo vendidit primogenita,<br />
114, et 0.<br />
Est vere id quod incoinmutabiliter manet,<br />
116. Omnia vera sunt, in quantum<br />
sunt, 115. A Deo sunt orania<br />
inquanturacunque sunt, 228.<br />
Evae reliquiarium, 72.<br />
Evangelici ministri debent esse forma<br />
fidelibus vivendo, 266.<br />
Eucharistia dicitur Comraunicatio Dominici<br />
corporis, 84. Victima sancta, quas<br />
ex altari dispensatur, 167. Pretii nostri<br />
sacramentura, ib. Pretium nostrum,<br />
quod " manduco et bibo et erogo," ait<br />
Aug. 203. Ad Memorias Martyrum<br />
celebrari solita, 84, 83, n.<br />
Evodius patria Thagastensis, 156. Agens<br />
in rebus militans convertitur ad<br />
Deum, et ante Aug"*. baptizatur, ib.<br />
Aug°. se socium in sancto proposito<br />
adjungit, et cum eo redit in Africam,
157. Psalmum cantat ia obitu Monnica5,<br />
164.<br />
Evectio publica, 79, et n.<br />
Eversores, 29, et n. 71, 78.<br />
Facinorum causae appetitus et metus,<br />
23.<br />
Falsitas non est quidquam, sed dicitur<br />
cum res putatur esse quod non est,<br />
118.<br />
Faustus Manichaeorum episcopus eloquens<br />
imprimis, 64, et n. 68. sed<br />
parum doctus, 69. Multis laqueus<br />
mortis, 70, 64. Aug°. salutis occasio<br />
est, 70.<br />
Feminae ad virum subjectio, 277, et n.<br />
FerisB vindemiales, 146.<br />
Fidei medicamenta manibus Dei con-<br />
fecta, 87. Sine fide nihil omnino in<br />
hac vita ageretur, 85. Ut nos per<br />
fidem passionis Christi praiteritae, ita<br />
antiqui sancti per fidera ejusdem pas<br />
sionis futurae salvi facti sunt, 302.<br />
Fidei professio in conspectu Ecclesiae<br />
reddi solita, 128, et n.<br />
Fidelis in Ecclesia, 20, 134, n. 168,<br />
147.<br />
Filius ille minor, 15, 129.<br />
FiHos inter diei et filios noctis dividit so-<br />
lus Deus, 262, Filius Dei dicitur<br />
Verbum, Principium, Sapientia, Veritas,<br />
Virtus Dei, 211. Lumen verum,<br />
Vide, Christus et Verbum.<br />
Firminus vir liberaliter institutus, 109.<br />
quam narrat JNIathematicorum divinationem,<br />
ib.<br />
Flagitium a Facinore distinguitur, 37, n.<br />
59.<br />
Flagitia, quae contra naturam sunt, ubi-<br />
quae contra<br />
que ac semper detestanda ;<br />
mores hominum, pro morum diversitate<br />
vitanda, 36.<br />
Fletus cur dulcis miseris, 50.<br />
Frater Auofustini Navigius, 162,<br />
Furtum est contra naturae legem ; 21.<br />
nullus enim fur furem aequo animo<br />
patitur, ib.<br />
G.<br />
Gaudere ad Deum, de Deo, propter<br />
Deum, ipsa est beata vita et non est<br />
altera, 184.<br />
Gaudium majus molestia majori pra;ceditur,<br />
130, Est gaudium quod non<br />
datur impiis, sed eis qui Deum gratis<br />
colunt, quorum gaudium Deus ipse<br />
est, 184, Beata vita est gaudium de<br />
veritate, 184.<br />
INDEX 315<br />
Geminorum constellatio discussa, 110.<br />
Genesews initium explicatur in tribus<br />
postremis libris Confessionum," 205 sqq.<br />
Genethliacorum libris deditus Aug. monetur<br />
a Vindiciano uteos abjiceret, 48.<br />
Gervasii et Protasii martyrum corpora<br />
deteguntur, 155,<br />
Gestus sunt tanquam verba naturalia<br />
omnium gentium, 7.<br />
G loria ignominiosa honores saeculares, 1 1<br />
Saepe homo de ipso vanae gloriae contemtu<br />
vanius gloriatur, 200.<br />
Grammaticae leges studiose observantur,<br />
negliguntur praecepta Dei, 16,<br />
Grammaticarum scholarum liminibus appensa<br />
vela qnid significent, 12,<br />
Gratiae deputaudum quidquid mali non<br />
fecimus, 26, Gratia potens est omnis<br />
infirmus, qui per ipsam fit conscius in-<br />
firmitatis sua, 169.<br />
Gulae tentatio, 189.<br />
H.<br />
Haereses esse permittit Deus, ut emineat<br />
quid Ecclesia Dei sentiat, et quid<br />
habeat sana doctrina, 121. Prosunt<br />
Ecclesiae, et quomodo, ib.<br />
Haeretici. Non cum iisdisceptandura,sed<br />
pro iis orandum, 43.<br />
Haruspicem contemnit Aug°. qui victoriam<br />
suis sacramentis in theatrici<br />
carminis certamine promittebat, 46.<br />
Haruspices sacrificia daemoni offerebant,<br />
ib,<br />
Helpidius apud Carthaginem contra<br />
Manichaeos disputat, 77,<br />
Hierius Romanae urbis orator doctus,<br />
57. Huic nuncupati ab Aug°. libri<br />
" de Pulcro et Apto," ib.<br />
Homerus poeta dulcissime vanus : hujus<br />
lectio Aug°. puero amora, 12. iNIulla<br />
finxit, hominibus flagitiosis divina<br />
tribuendo, ne flagitia flagitia putarentur,<br />
et ut quisquis ea fecisset, non<br />
homines perditos, sed caglestes deos<br />
videretur imitatus, 14, Quid in ejus<br />
figmenta Tullius animadvertit, 13.<br />
Hominem fecit Deus, non tamen in eo<br />
peccatum, 6.<br />
Hominis creatio allegorice exponitur,<br />
268. Ad Dei imaginem est factus, ib,<br />
Homo spiritalis non judicat de sacra<br />
Scriptura, etiamsi aliquid ibi non lu-<br />
ceat, 269, De his judicare dicilur, in<br />
quibus habet pofestatem corrigendi,<br />
270, Homo sine Deo nihil sibi est<br />
nisi Dux in prjeceps, 46. Homo<br />
grande profundum, cujus capilli magis<br />
numerabiles sunt quam affectus, 57.<br />
Est aliquid hominis, quod nec ipse<br />
scit spiritus hominis, qui in ipso est,<br />
.
316 INDEX.<br />
171. Dfcbet reformaii vivendo secundum<br />
voluntatem Dei, 268. Homo<br />
gerit inse symbolum Trinitatis, scilicet<br />
esse, nosse.velle, 255, et n. Homines<br />
unde amantur, 53, diligendi humaniter,<br />
52.<br />
Horafugitivisparticulisagitatur,216. Non<br />
est piaesens tota, ib.<br />
Horatii Carm. laudat Aug. 51.<br />
Hortensius Ciceronis excitavit Augustinum<br />
ad ardorem philosophia;, 30, 136.<br />
Humiles corde domus Dei excelsi, 225,<br />
119.<br />
Humilitas necessaria ut adscendamus ad<br />
Deum, 56, 65. Humilitatis signum in<br />
statura<br />
16.<br />
pueritias a Christo probatum,<br />
Hyraniet Psalmi, sub Ambrosio episcopo<br />
in ecclesia Mediolansi ut canerentur,<br />
institutum, 156.<br />
Hippocrates, 48.<br />
Jacobi et Esavi constellationes.l 1 0. Jacob<br />
filiis Joseph benedicens, 193.<br />
IUusiones nocturnae, involuntariae licet,<br />
nihilominus poenitendas, 188. Perlecta<br />
illarum cessatio munus Dei, 189.<br />
Imitatio perversa Dei in peccatis, 23, 24.<br />
Inane, quid, 104. Qui differat a nihilo,<br />
ib.<br />
Incarnatio Verbi, qua infantiae nostraB<br />
lactescit Sapientia Dei, 119. Totum<br />
hominem suscepit, 120. Apollinaristarum<br />
error, nonessein Christoanimam<br />
aut mentem hominis, 121.<br />
Incolumitatis sua3 cura homini innata,<br />
vestigium est secretissimae unitatis ex<br />
qua est, 17.<br />
Ignorantia mater admirationis, 266.<br />
Infantia peccatis obnoxia, 6, 7.<br />
Infantilium membrorum imbecillitas innocens<br />
est non animus infantium, 6.<br />
Inimicitias hominum nec excitare nec<br />
augere, parum est homini humano, nisi<br />
eas etiam exstinguere studuerit, 160.<br />
Horrendum malum inimicis iratis inimicorum<br />
iratorum dicta prcdere, ib.<br />
Iniqui apti sunt inferioribus creatura;<br />
partibus, quo dissimih'ores Deo, apti<br />
autem superioribus fiunt, quo ei similiores,<br />
118.<br />
Iniquitas non est substantia, sed pervtrsitas<br />
voluntatis detortai a summa<br />
substantia in infimam, 1 18. Iniquitatis<br />
capita pullulant principandi et sec-<br />
tandi et sentiendi hbidine, 37.<br />
Inordinatus animus omnis, Dei jussu,<br />
sua sibi poena est, 11.<br />
IntcUigendi celeritas et dispiciendi acumen<br />
est donum Dei, 61<br />
.<br />
Invitus nemo bene facit, etiara si bonum<br />
est quod facit, 10.<br />
Invocare Deum quid sit, 2. et n.<br />
Johannis Baptistae<br />
191.<br />
mirabilis abstinentia,<br />
Josue voto<br />
220.<br />
sol stabat, sed tempus ibat,<br />
Isaac filios non agnoscendo benedicere,<br />
sed benedicendo agnosceremeruit, 193.<br />
Isaiam legere jussus Augustinus quo sese<br />
ad baptismum praepararet, 153.<br />
Julianus Imperalor lea;e data prohibet<br />
Christianos litteras docere, 132.<br />
Juno, 14.<br />
Jupiter tonans et adulterans cur a Poetis<br />
fictus, 14.<br />
Justina Valentiniani minoris mater ab<br />
Arianis seducta persequitur Ambrosium,<br />
155.<br />
Justitia vera interior non ex consuetudine<br />
judicat sed ex lege Dei, 35. Nec varia<br />
nec mutabilis ipsa est, sed tempora<br />
quibus praesidet, 36.<br />
Juventutis erudiendae modus improbatur,<br />
15.<br />
L.<br />
Latina lingua in Africa vulgaris aetate<br />
Auc;ustini, 12.<br />
Laudat Deum universa creatura, 63, 209.<br />
Laudari qui vult ab hominibus vituperante<br />
Deo, non defendetur ab hominibusDeo<br />
judicante, nec eripietur Deo damnante,<br />
198. Laudibus hominum moveri debemus<br />
non propter nos sed proptet<br />
proximum, 199.<br />
Laudari etiam de Dei dono periculosum,<br />
198. Laudatio comes bonai vitae, ib.<br />
Non male vivendum est ne laudemur,<br />
ib. 147.<br />
Lex temporalis etiam a Deo data, 35,<br />
Legis factor homo debet esse non judex,<br />
269. Lex peccati est violentia consuetudinis,<br />
133.<br />
Lex conscientiae, 21.<br />
Libera voluntas caussa peccati, 106, 59,<br />
n. 60, n. quod Manichaei negabant, ib.<br />
Libido triplex, 187—20 1 . Violatur socie-<br />
tas qua; cum Deo nobis esse debet,<br />
cum natura, cujus ille auctor est, libidinis<br />
perversitate polluitur, 36. Libidine<br />
obcaecatur animus, 21. Ex voluntate<br />
peiversa libido, ex libidine con-<br />
suetudo, ex consuetudine necessiias,<br />
132.<br />
Lignum crucis, 13, et n.<br />
Litterarum primarum magistii, 11.<br />
Longe a Dei vultu, in affectu tenebroso,<br />
16. In regione dissimilitudinis, 116.<br />
Loqui unde puer discat, 7. Pauca sunt<br />
quae proprie loquimur, 218.
Lucta spiritus cum carne, 141, 137.<br />
Ludi Circenses, 91, 135.<br />
Luminaria dividentia inter noctem et<br />
diem allegorice, 262, sq.<br />
Lux regina colorum, 193. Lux aeternaet<br />
incommutabilis, Deus, 260, 115.<br />
M.<br />
Madaura AfricEt urbs, Thagastae vicina.<br />
Aug. eo peregrinatur litieratura et<br />
oratoriae percipiendae gratiae, 20.<br />
Magicac aites ex curiositalis vitio, 195,<br />
202.<br />
Ma>iister non est qui docet hominem<br />
scientiam, nisi Deus, 68.<br />
Magistri penulati, 13.<br />
Malutn non est nisi privatio boni, 116,<br />
35. Nonest substantia,ib. 52. Malum<br />
bifariani dictum culpa et poena, 106.<br />
Malum poena juste a Deo intiigitur,<br />
ib.<br />
INlandatorum observatio ex Dei dono,<br />
187.<br />
Manichaeos plures Roma occultabat, 76.<br />
Manichaus haeresiarcha errores suos<br />
litteris mandavit, 66. ejus libri pleni<br />
fabulis, 69, 75. Multa de astris im-<br />
peritissime continebant, 66, 67. Spiritum<br />
sanctum auctoritate plenaria per-<br />
sonaliter in se esse dicebat, 67, et n.<br />
]Manicha?orum haeiesis asserebat Deum<br />
esse corporum molem (qiia; maxima et<br />
prope so!a causa erroris fuit), 76, 62,<br />
39, n. 34, 47, n. 78. Malum quoque<br />
substantiamquandam.etmolemtetram<br />
et deformem ; sive crassam, quam terram.sive<br />
tenuem atquesubtilem, quam<br />
mentem malignam per terram repentem,<br />
designabant, 76, 58. 74, n. 139.<br />
Has duas moles (Dei sc. et mali) ex<br />
adverso sibi constituebant, utramque<br />
quidem infinitam, sed malam angustius,<br />
bonam giandius, 76. Animastam<br />
homlnum quam pecorum de Dei esse<br />
substantiaaiebant.etomninopartesDei,<br />
59, et n. 139. Peccatorum originem<br />
non libero arbitrio voluntatis, sed sub-<br />
stantiaa malae natura* (carnis sc.) tribuebant,59,n.<br />
74, et n. 105, 106, 117,<br />
151. duasque naturas inter se confli-<br />
gere in homine dicebant quando caro<br />
in Spiritum concupiscit, 139, 140. A<br />
Deo ca-los fabricaios, non tamen de<br />
suo sed ex alibi etaliunde creatis, 276.<br />
Carnes vero, et minutissima animalia,<br />
et quidquid radicibus terrae inha?ret, a<br />
mala mente gij^ni et formari, 276, 69,<br />
n. Herbas omnes atque arbores sen-<br />
tire, et laesas dolere dicebant, 39, et<br />
n. quippe quae particulas Dei praelio<br />
captas a gente tcnebiarum, 105. (mala<br />
INDEX. 317<br />
sc. natura) in se colligatas haberent,<br />
40. quas quidcm paniculas ' Klectorum<br />
sanctorum,' dente ac ventre liberari,<br />
41.<br />
Chri.stum porro credebant tanquam<br />
de massa lucidissimae molis Dei porrectum<br />
ad nostram salutem, 76. neque<br />
vere in carne natum de INIaria<br />
virgine, 77, 72. sed tantummodo in<br />
carnis phantasmate; in quo eum dicebant<br />
crucifixum, 72, et n. 76.<br />
Laudatos in Vet. Test. Patriarchas<br />
vituperabant, 35, 36, et n. Nov. Test.<br />
Sciipturas falsatas esse dicebani, quum<br />
tamen ipsi incorrupta exemplaria nulla<br />
proferrent, 77, et n.<br />
In hanc haresin prolapsus Aug. in<br />
ea per novennium volutatur, ab an. ffit.<br />
xix usq. ad xxviii, 45, 43, 31, n.<br />
Mare quid, 260. Mari comparatur genus<br />
humanum, vitio primihominisprofunde<br />
curiosum, procellose tumidum, et instabiliter<br />
fluidum, 265. Altera maiis<br />
allegorica expositio, 260.<br />
Martyrum jMemoria;, Oratoria, 71, et<br />
n. 83. in iis non INIartyribus, sed Deo<br />
Martyrum sacrificabant Christiani. vid.<br />
et 83, n.<br />
Materia informis non est omnino nihil,<br />
227. sed medium quid inter form.atum<br />
et nihil, 228 sq. Conetur bumana<br />
mens eam vel nosse ignorando, vel<br />
ignorare noscendo, 227. facta est ex<br />
nihilo, et ex hac omnia, 228 sq.<br />
Mathematicorum divinationes, 47, 48,<br />
109.<br />
Matrimonii in officio regendi, et suscipiendorum<br />
liberorum conjugale decus,<br />
99. Tabulae matrimoniales, 159.<br />
INIedea volans, 34.<br />
Mediator, oportebat ut haberet aliquid<br />
Deo simile, et aliquid sim.ile hominibus.<br />
Christus verax mediator, diabolus<br />
mediator fallax, 202.<br />
Melodioe utilitas in ecclesiastico cantu,<br />
193. hac potius quam rebus allici<br />
peccatum est, 192.<br />
MemorizB vis, 173, 180. Memoriam<br />
habent pecora et aves. ib.<br />
Memoriae martyrum, 83, 71. Ad eas<br />
Dominici corporis communicaiio cele-<br />
brari solita, 84. Lpulas illuc afferri<br />
vetat Ambrosius, 83.<br />
Memoria Cypriani martyris<br />
a mari, 71.<br />
Mensura temporis,223.<br />
non procul<br />
Merita vera hominum non sunt nisi Dei<br />
munera, 166, et n. 249. 157.<br />
Metus et appetitus facinorum cau>aj, 23.<br />
Minister Dei optimus quis, 186. Ministris<br />
Ecclesia?<br />
tur, 272.<br />
subsidia corporis deben-<br />
Miracula facta in iianslatione corporum
31H INDEX.<br />
SS. Gervasii et Protasii, 155. Deus<br />
tentatur cura miracula flagitantur non<br />
ad salutem, sed ad experientiam, 195.<br />
Misericordia, 28, et n. qualis sit vera,<br />
ib.<br />
Misericordia Dei. Vas etiam laudabili<br />
vitae, si Deus remota misericordia earn<br />
discutiat, 166. Magnae sunt voces ad<br />
misericordiam Dei, tacitas contriliones<br />
animi, lll.<br />
Modestia. Pulchrior est temperantia<br />
animi inscitiam suam confitenlis quam<br />
scientia rerum, 70.<br />
Molestias vitae tolerare jubet Deus, non<br />
amare, 187, 28.<br />
Monasterium Mediolani plenum bonis<br />
fratribus, extra urbis moenia, sub Ambrosio<br />
nutritore, ISS. Monasteriorum<br />
greges in JEgyyAo, 134, et n.<br />
MONNICA.<br />
Monnica Patricii conjux, mater Aug*.<br />
167. quera et carne ut in hanc lucem<br />
temporalem, et corde ut in seternam<br />
lucem nasceretur, parturivit, 157.<br />
educata fuit pudice ac sobrie, 159.<br />
in domo fideli, bono membro Ecclesiae<br />
Christianffi, ib. Non tam suas matris,<br />
quam decrepitae cujusdam famula^ cura<br />
ad honestatem instituebatur, ib. immo<br />
disciplina et regimine Christi, eam in<br />
Dei timore jam tum erudientis,ib. Per<br />
Christum subdita parentibus, potius<br />
quara per parentes subdita Christo fuit,<br />
ib. Amore vinipaulatira capta, sanatur<br />
insultatione ancill« cum ea litigantis,<br />
158, 83.<br />
Patricio (cui soli nupta fuit, 167.) in<br />
matriraonium tradita, servivit ei veluti<br />
Domino, 159, 10. satagens eum Deo<br />
lucrari, 159. Ut sese gerebat in virum<br />
a fide ac moribus ipsius longe<br />
alienum, ib. In socrum adversus se<br />
irritatam malarura ancillarura susurris,<br />
ib. Erga matronas de maritis suis<br />
querelam moventes, ib. Erga dissidentes<br />
et discordes inter se anima,<br />
160. Erga servos Dei, ib. Erga paren-<br />
tes, domuraque suara, ib.<br />
Nutrivit filios, 162. toties eos parturiens,<br />
quoties a Deo deviare cernebat,<br />
ib. Aug'". spiritu parturivit raajori sol-<br />
licitudine, quam carne pepererat, 73,<br />
10. Hunc a primis annis in Catechumenorum<br />
gradu constituit, 9, 31.<br />
Cumque adhuc puer in repentino<br />
mortis periculo versaretur, curabat<br />
festinabunda ut sacramentis salutaribus<br />
initiaretur et ablueretur, 10. Eo<br />
taraen recreato, baptisraum difTerendum<br />
duxit, ib.<br />
Aug°. an. a?t. xvi agente, Deus<br />
jam inchoaverat in ea templum suum<br />
et exordium sanctSB habitationis suae,<br />
20. Ex quo in Christo regenerata<br />
fuit, vitam fide et raoribus praicipuam<br />
egit, 166. Aug. ut a fornicatione<br />
maximeque<br />
cum ingenti<br />
ab adulterio abhorreret<br />
sollicitudine admonebat<br />
uxorera tamen dare nolebat, quo con-<br />
silio, 21. Virura sunm sub ipsius vitae<br />
finem ad Chrisli fidem adducit, 160.<br />
Quo viduata suratus nihilominus (Ror<br />
maniani ope, 100, n.) procurat Aug°.<br />
tunc apud Carthaginera Rhetoricaj<br />
studenti, 30. Hunc interea in Manichaiorum<br />
haeresin prolapsum luget,<br />
horis omnibus orationura suarum de<br />
eo ad Deum indesinenter plangit, 43.<br />
ejusque convictum aversatur, 42. De<br />
futura ejus resipiscentia admonita per<br />
somnium,(ib.) perque responsum epis-<br />
copi (43.) cujusdam, fieri non posse<br />
asserentis, " iit Jilius istarum lachrymarum<br />
pereat," (44.) mensa domoque<br />
rursus excipit, 42.<br />
Frequentabat eleemosynas, vidua<br />
casta et sobria, 73, 83. Obsequens et<br />
serviens sanctis, nullura diem prastermittebat<br />
oblationem ad altare Dei, ib.<br />
Bis in die, mane et vespere ad Ecclesiam<br />
venire solita, ut oraret vel verbum<br />
Dei audiret, ib.<br />
Aug'". Romam ipsa invita et falsa<br />
navigantem lachrymis prosequitur,<br />
72. pro eo Deum rursus deprecatur,<br />
ib. Paulo post conscensa nave, per<br />
marina discrimina nautas consolatur,<br />
de felici perventione divinitus certior<br />
facta,82. Mediolanum veniens Aug'".<br />
audito Ambrosio jam abalienatum a<br />
Manichaeis reperit, ib. De ejus futuro<br />
matrimonio revelationeni a Deo expetit,<br />
sed frustra, 100. Ambrosium<br />
diligit ut Angelum Dei, 83. Ille in<br />
ejus laudem, viso Aug°. saepe erumpebat,<br />
gratulans ipsi quod talem matrem<br />
haberet, 84. Apud Mediolanum<br />
vetanti Arabrosio, epulas ad Meraorias<br />
Martyrura adferri, morem gerit libentissime,<br />
ib. Excubante Mediolanensi<br />
plebe in Ecclesia, vigiliarum primas<br />
tenet, 155. orationibus vivit, ib.<br />
Gaudium ejusde Aug'.conversione,<br />
144. Secedit cum illo in agrura Cassiciacum,<br />
150. Aug'". suscepto baptismate<br />
remeantem in Africam comitatur,<br />
157. quocum apud Ostia Tiberina<br />
paullo ante obitura suura colloquitur de<br />
vita ajterna, 161. Rapiuntur ambo in<br />
aeternae sapientiae conteraplationem, ib.<br />
Nulla jam re se delectari in hac vita<br />
profitetur, 162. Unum fuisse propter<br />
quod hic aliquantum immoravi cupiebat^utAugf^.Christianuni<br />
Catholicum<br />
videret ante obitum, ib. Post dies cir.<br />
V. decumbit febribus, ib. de sepuliura<br />
;
corporis sui extra patriam, tandem nihil<br />
curat ; sed tantum ut ejus ad Dotnini<br />
altare meminerint filii, ubi ubi fuerint,<br />
163, 167. Aliaejus insignis sententia,<br />
163. die ix agritudinis, an. Ivi<br />
aet. 8u», xxxiii aet. Aug'. migrat<br />
ex hac vita, ib. Ejus funus, 164 sq.<br />
Sacrificium pretii nostri pro ea offertur,<br />
jam juxta sepulchrum posito cadavere,<br />
priusquam deponatur, ut illic fieri<br />
solebat, 165. Ejus elogium, 169 sqq.<br />
164 sq.<br />
Moris humani flumen vix superandum,<br />
13, et n.<br />
Mores hominum. Quae contra mores<br />
hominum sunt flagilia pro morum di-<br />
versitate vitanda sunt, 37.<br />
Mors sibi ipse est qui male vivit, 230.<br />
Moritur qui Dcum non videt, 3.<br />
Mortalitas testimonium peccati, 1.<br />
Mortui, vide Defuncti.<br />
Mulier quae perdiderat drachmam, 129,<br />
181. ili^nigma Salomonis de muliere<br />
sedente super cellam in foribus, 34.<br />
Mutantur coelum et terrae. Coelum et<br />
terra clamant quod facta sint quia<br />
mutantur, 208.<br />
N.<br />
Navigius Aug'. frater morti Monnicae<br />
et ejus funeri interfuit, 162, et n.<br />
Nebridius patria Carthagini vicina, 96.<br />
Augo. carissimus, adolescens valde bonus<br />
et valde castus, 48. mirabilis<br />
anim», 109. mitissimus, 133. Aug.<br />
ab astrologis consulendis revocare<br />
nititur, 48, 109. Argumentum ipsius<br />
clarum contra Manicheeos, 105. Mediolanum<br />
venit non ob aliud nisi ut<br />
cum Aug. in sapientiae studio vivat,<br />
96. Beatae vitae inquisitor ardens, ib.<br />
Sub Verecundo Mediolanensi grammatico<br />
docet, 133. Errans aliquando<br />
circa Tncarnationis mysterium, postea<br />
fit Catholicus, 148. Deo servit in<br />
perfecta castitate apud suos in Africa,<br />
ib. Tota domus ejus per eum fit<br />
Christiana, ib. Moritur haud multo<br />
post Aug^baptismum, ib. vivit in sinu<br />
Abrahae, ib. Epistolae ad Nebridium,<br />
150.<br />
Necessitas consuetudine inducta, 132.<br />
NobiliumconversioraajorislaetitiEecaussa<br />
est EcclesijB, 131. IVobilitatis nomine<br />
superbos plus tenpt diabolus, ib.<br />
Nomen dare ad Baptismum, 154, et<br />
n.<br />
Nubes praedicatores, coelura Scriptura,<br />
260.<br />
Nugas majorum vocantur negotia, 8.<br />
INDEX. 319<br />
O.<br />
Obedire regibus generale pactum est<br />
societatis humanac, 37.<br />
Oblatio altaris, 73.<br />
Oblivionis memoria est, 179.<br />
Oculisensuum principes, 195. Oculorum<br />
voluptas, 193.<br />
Odium in proximum cor gravius vastat.l 5.<br />
Opera Dei compendio narrantur, 277.<br />
Opera nostra bona ideo bona sunt<br />
quia Deus ea nobis donat, 166, et n.<br />
157,249.<br />
Oratio pro mortuis ad altare, 163, 165,<br />
167.<br />
Oratoria i.q. Memoriae, 71, n.<br />
Ordinare aliud, aliud creare, 9, n.<br />
Orestes et Pylades, 51.<br />
Otium malum, 20.<br />
Ovidius in Trist. innuitur, 61.<br />
P.<br />
Paracletiis, 31.<br />
Pars turpis est, qua; suo universo non<br />
congruit, 37.<br />
Patres S. Vet. Testam. a Manichaeorum<br />
caviliationibus vindicat Aug. 35, 36,<br />
37. 39, et nn,<br />
Patricius Aug. pater, tenuis municeps<br />
Thagastensis, 20. Animosior quam<br />
opulenlior, ultra vires rei familiaris<br />
filio impendebat, quidquid etiam longe<br />
peregrinanti studiorum caussa opus<br />
erat, 20. Quamvis ira fervidus, nunquam<br />
cecidit INIonnicam uxorem, 159.<br />
Fit Calechumenus Augo. an. fere<br />
xvi agente, 20. annoq. post, (30.)<br />
moritur fidelis, 160. Ejus mores, 159.<br />
Pro eo orari ad allarevult Augustinus,<br />
167.<br />
Paulus Apostolus unde dictus Paulus,<br />
131, etn. Miles castrorum coelestium,<br />
190. Ejus lingua volatilis, loquens<br />
mysteria, 273. Illum prae ceteris legit<br />
Auo. 122.<br />
Paulus proconsul, per baptismum fit Regis<br />
Magni provincialis, 131.<br />
Peccata ante baptismura vulgo parvi<br />
pendebant, 10. post baptismura delictorum<br />
reatus major et periculosior, ib.<br />
Peccatura nihil est, 25. Admittitu ?dum<br />
immoderata in ha?c infiraa inclinatione,<br />
summa bona deseruntur, 22, 230, et n.<br />
Dum non in Deo, sed in seipso et aliis<br />
creaturis voluptates, sublimitates, veritates<br />
horao quaerit, 17. Peccatum<br />
omne, perversa Dei imitatio, 23, 24.<br />
Peccati caussaDeus non est, 205. peccatorum<br />
ordinator, tantura non creator, 9,<br />
et n. Peccatum non committitur sine<br />
caussa, 22. Peccandi quadam est ne-<br />
cessitas, 132. Quomodo in eam de-
320 INDEX.<br />
scendatur, ib. Peccatum daimoni cfet<br />
sacrificium, 15.<br />
Peccati poenae: Obcsecatio, ib. Inquietudo<br />
animi, 63. Pcenasuasibi estom-<br />
nis inordinatus animus, 11, 241, n.<br />
Peccator Deum fugere non potest : sed<br />
invenit ubique Dei legem in pcenasua,<br />
53.<br />
Animae peccatrices Dei imperii ordinem<br />
non perturbant, 118, 63, etn.<br />
Peccatnm Deo non nocet, 230, 63.<br />
nec nocere polest, 63, 38.<br />
Peccatorum apud Deum confessio, spem<br />
excitat, 171.<br />
Peccati lex est violentia consuetudinis,<br />
133.<br />
Peccatorum duae orioines, 3, n.<br />
Peccata alia contra naturam, alia contra<br />
mores, alia contra prascepta, 37, et n.<br />
Peccata proficientium, 38.<br />
PeUicecE tunicce mortalitatem significant,<br />
120, et n. 259.<br />
Penulati magistri, 13.<br />
Perturbationes animi quatuor sunt, cupiditas,<br />
Iffititia, metus et tristitia, 178.<br />
Peliliani malitia in Augustinum, 44, n.<br />
Phantasmata. I.uctae animae cum phantasmatibus<br />
praeclara desciiptio, 32.<br />
Philosophiae laus et defensio, in Hortensio<br />
Ciceronis, 30. Quomodo ad<br />
philosophiam accensus fuit Augus-<br />
tinus, ib.<br />
Philosophi prae superbia Creatorem per<br />
creaturas non invenerunt, 66, 65.<br />
Photinus, ejus falsitas, 121, et n. 72, n,<br />
Picturae lascivae, 14.<br />
Piis idem probatur, quod Deo placet,<br />
276.<br />
' Piscis de profundo levatus' manducatur<br />
in mensa parata in conspectu credentium,<br />
266, et n. 269. Quid per • pisces<br />
et cetos' significatur, 274, 65, n.<br />
Plani Mathematici, pietatis expertes, 47.<br />
etveritatis, 48, 108.<br />
Platonicorum in libris quaedam Aug.<br />
legit consentanea doctrinae Christianae<br />
de divinitate Verbi aeterni, nihil tamen<br />
de Incarnati humilitate, 112, 113. In<br />
iis etiam non invenit quod in sacris<br />
litteris reperit, nempe viam salutis, et<br />
doctrinam humilitatis, ib.<br />
Poeseos vanitates noxiae, 13, 14.<br />
Pontitianus Afer, in palatio militans,<br />
Christianus et valdepius, 134. Narrat<br />
Aug°. Antonii Monachi vitam, 135,<br />
143. et duorum Agentium in rebus<br />
conversionem, 135.<br />
Praedicatores Evangelii nubes dicuntur,<br />
260. Ipsis debentur necessaria, et quomodo,<br />
272. Quomodo possunt gaudere<br />
de datis sibi beneficiis.ib. Transeunt<br />
cx hac vita in aliam vitam,<br />
scriptura vero sancta permanet, 260.<br />
Pransidatus, i. e. Praesidis munus, 98.<br />
Praetorianum pretium, 96, et n.<br />
" Preces pro mortuis" dogmati Eccl.<br />
Rom. de Purgatorio adversari quinam<br />
ostenderint, 165, n.<br />
Principium. Quomodo intelligatur illud<br />
Geneseos, " in principio Deus creuvit,<br />
Ileminiscentia quid, 181.<br />
Requies animoe solus est Deus, 102.<br />
Quomodo Deus requiescet in nobis<br />
sabbnto reternae vitae, 279. In iis<br />
requiescere dicitur Spiritus Sanctus,<br />
quos in se requiescere facit, 251. Vid.<br />
Quies.<br />
Ilestituere pretium quo Christus nos<br />
emit, nemo valet, ut nos ei auferat,<br />
167.<br />
Ilex nova prcecepta imponere potest<br />
subditis, 37.<br />
Rlietorica dicitur victoriosa loquacitas,<br />
46. illam docet Aug. 46. Thagaste,<br />
46, 52, 49. Carthagine, 52. Romae,<br />
70, 78. Mediolani, 79. iliius professionem<br />
deserit, 149.<br />
Romana nobilitas idololatrioe dedita,<br />
127.<br />
Romani scholastici magistros fraudare<br />
soliti, 78.<br />
Romanianus Thagastensis. Alypii cognatus,<br />
Au?. ab ineunte aetate familiaiissimus,<br />
100, n. cui ad peregrina<br />
studia perijenti sumtum suppeditavit,<br />
ib. res ejus ampla, ib. Mediolanum<br />
ad Comitatum Imperatoris ob negotia<br />
venire compulsus est, docente ibi Augustino,<br />
ib. V^itae communi agendae<br />
niultus instat, ib.<br />
Romae Manichaei plures secreto habitabant,<br />
76. verbis conceptis, retentisque<br />
memoriter, reddi solebat fidei confessio,<br />
ab iis qui accessuri erant ad gratiam<br />
Baptismi, 128, 9. ofFerri solebat pro<br />
mortuis sacrificium pretii nostri, jam<br />
juxta sepulcrum posito cadavere, 165.<br />
S.<br />
Sacerdos Christus et sacrificium, victor<br />
et victima, 203.<br />
Sacramenta. Cur iis egeamus, 265. Sacramenta<br />
Christi per totum orbem<br />
pervaserunt opera servorum Dei, 264.<br />
Deusin eorum ministris operatur, 266.<br />
Sacramenta initiorum, 274, 10, 9, n.<br />
Homo spiritalis judicat de sollemnitate<br />
Sacramentorum quibus initiamur et<br />
Eucharistiae, 269. Sacramenta Novi<br />
Test, dant salulem, sacramenta Vet.<br />
Test. promiserunt Salvatorem, 263, n.<br />
Vox " Sacramentum" per se positum,<br />
fere valet mysterium, 89, 120, 128,<br />
142, 150, 196, 201.<br />
Sacramentura salis, 9, et n.<br />
Sacramentura corporis Christi. Piscis<br />
de profundo levatus manducatur in<br />
mensaparatain conspectu credentium,<br />
266.<br />
Sacrificium pretii nostri, pro mortuis<br />
offerri solitum posito juxta sepulchrum<br />
i\Di:x. :)2l<br />
cadavere, 165. Saciificium cogitationis<br />
et linguae, 206.<br />
Saeculo non oportet conformari, sed imitari<br />
imitatores Christi, 267.<br />
Sal in ecclesiis Occidentalibus Catechumenis<br />
gustandum, qua mente, datum,<br />
91, n. Sale est conditus, Aug. ab<br />
utero matris suae, 9.<br />
Sallustius de Bell. Cat. 23.<br />
Salutis via in Christo et Scripturis sanc-<br />
tis, 119 sq.<br />
Sancti antiqui in Christura passurum<br />
crediderunt, 202. Mvunt in sinu<br />
Abrahae nostri memores, 149. Eorum<br />
corda sunt thuribula Dei, 170. Sanctorum<br />
Memoriue, 83, 71.<br />
' Sancti' Manichaeorum, 45.<br />
Sapientia est ' luminaremajusfirmamenti,'<br />
262.<br />
Scholasticorum apud Carthaginem li-<br />
centia, 7 1. Romani erant modestiores,<br />
78. qui magistrum tamen saepe fraudabant,<br />
ib.<br />
Scientia est * luminare minus,' sapientia<br />
' luuiinare majus,' 262.<br />
Scientia nostra scientiae Dei comparata<br />
ignorantia est, 208.<br />
Scire— Deum qui scit, etiamsi alia<br />
nesciat, beatus, 66. Vid. Cognitio.<br />
Scriptura Sacra est venerabilis stilus<br />
Spiritus Dei, 122. In ea Deus ipse<br />
loquitur, 248. Ejus divina auctoritas,<br />
236, 89, 265. mira profunditas,<br />
232,31. et simplicitas, 89, 31. quaj<br />
magistra est humilitatis, ib. Aug*.<br />
sunt castaj delicias, 206. omnibus sae-<br />
culi deliciis suaviores, 207. Scripturae<br />
summa est veritas, magnaque prae litteris<br />
profanis excellentia, 243.<br />
Varis ejusinterpretationes simul possunt<br />
esse verae, 247, 248, 237. nec<br />
obest aliter quam alii senserint, sentire,<br />
raodo verasintquje existimamus,ib.244.<br />
Dissensionum duo genera in Scripturis<br />
interpretandis, 241, n. quis sensus habendus<br />
sit excel'entior, 248. regulse in<br />
ejus interpretatione adhibendae, 248, n.<br />
De ea nerao judicare debet, 269.<br />
Laus ejus et dignitas, 89, 31. Scrutanda<br />
est cura honore famulorum Dei<br />
qui eam dispensarunt, 247.<br />
siis legeb itur, 73.<br />
In Eccle-<br />
Securus nemo esse debet in hac vita, quae<br />
tota lentatio est, 192.<br />
Sensus externi dicuntur forescarnis, 172.<br />
januae, 176. sunt nuntii per quos homo<br />
interior cognoscit, 172, 119. Sensuum<br />
delectatio, aeternae vitae jucunditati<br />
comparata,ne commemoratione quidem<br />
digna est, 161.<br />
Serpentes boni. i. e. non perniciosi ad<br />
nocendum,<br />
267.<br />
sed astuti ad cavendura,
322 INDEX.<br />
Severus, lanius Mediolanensis, cui cum<br />
cfficitas incidisset, tacto feretro Protasii<br />
et Gervasii martvruni, sudarioque<br />
inde oculis admoto, visum recepit, 156,<br />
etn.<br />
Simplicianus, Mediolanensis ecclesiaj<br />
presbyter, 125. tandem episcopus,<br />
126, n. ubi pl. de eo. Pater spiritalis<br />
Ambrosii, 126. Consulitur ab<br />
Au^ustino, ib. Victorinum, ut publice<br />
profiteatur fidem, instigat, 128.<br />
Societas justa est, quae Deo servit, 39.<br />
Sodales mali malum grassans, 25, 26,<br />
2 1 . Societatis humanai generale pactum<br />
est obedire regibus suis, 37.<br />
Solitudo poenitentifB aptissima, 203, 142.<br />
Soni discrimen a cantu, 246.<br />
Spectaculorum vanitas, 27, 91, 9. magno<br />
in honore, sub Aug*. tempora, 9.<br />
Si'iTiiTus Sanctus dicitur Dei Donum,<br />
Munus, Ignis, Amor, Caritas, Pax,<br />
Gratia, Requies nostra, Locus noster,<br />
254. Dicitur ea facere in nobis quae<br />
per eum facimus, 276. Solus superferri<br />
super aquas, quare, 254. Spiritus<br />
Sancti dona sideribus comparantur,<br />
263.<br />
Spiritus beati, domus Dei, 231. Ccelum<br />
cceli dicuntur, ib.<br />
Stellae solatia noctis sunt, 277.<br />
Superbia,quomodoab illa tentemur, 197.<br />
Superbia receditur a Deo, 64, 65, 112,<br />
et n. 118, n.<br />
Superbus suam amat sententiam defendere,nonquiavera<br />
est.sedquiasua est,<br />
242. Ejus casus unde, ib. a superbis<br />
Deus non invenitur, quamvis peritis,<br />
65.<br />
Superiores seu Praelati, quomodo gerere<br />
se debent, dum amantur, tiraentur,<br />
laudantur, ne in superbiae vitium cadant,<br />
197. Timeri velle ab horainibus non<br />
propter Deum, fcedajactantia est, 197.<br />
Surditas cordis ex turaultu vanitatis, 54.<br />
Symbolum Apostolicum Catechumenis<br />
memoria tenendum tradebatur, 128, n.<br />
ab iis publice coram fidelibus recitaba-<br />
tur,ib. Rornae vero de loco eminentiore,<br />
ib. literis id mandare prohibitum, ib.<br />
SymmachusPraefectusRom»,79. Augn».<br />
Mediolanum mittit profitendas rhe-<br />
torices gratia. ib.<br />
Synaxes in Africa ad memorias Martyrum,<br />
83. Quare vetat illas fieri<br />
Ambrosius, ib. vid. 84, n.<br />
Temperantia animi suam inscitiam con-<br />
fitentis pulchrior est quam scientia<br />
rerum, 70.<br />
Temporalium amor, nonnisi suavitate<br />
aeternorum expugnatur, 13, n. 145.<br />
Tempus quid sit, difficilis quaestio, 213.<br />
implicatissimum aenigma, 218. Solis,<br />
lunaG, et siderum motus non sunt<br />
tempora, 219.<br />
Tempus non est corporis motus, 220.<br />
Sed quo metiraur motum corporum.<br />
220. Est distentio, ib. 221. sed cujus<br />
rei'? numanimi,ib. Temporis mensura,<br />
223. Quomodo tempus liceat metiri,<br />
218. Tempus praeteritum, praesens, et<br />
futurum, 217. Tria proprie uon sunt,<br />
ib. Difierentiae temporis quomodo nominandae,<br />
ib. Praeteritum tempus, et<br />
futurum quomodo sit longum aut breve,<br />
223. Nullum tempus sine creatura,<br />
212,225, etn.<br />
Tenebrae quid, 227. ' Tenebrae super<br />
abyssum,' ib. 237. Tenebrarum antra<br />
quinque, 34. Tenebrarum gens ap.<br />
Manichaeos, 74, n. 105.<br />
Tentationum tria genera, 188, n. 198,<br />
201. quomodo adversus ea pugnaverit<br />
Aug. sc. voluptatem, (187— 194.)<br />
curiositatem, (194— 197.) superbiam,<br />
(197—201.) Quibus tentationibus resistere<br />
valemus, quibusve non valemus,<br />
nescimus, 171. maxime, donec tentemur,<br />
192, et n. 198, et n.<br />
Terentius poeta. In ejus Eun. iii. 5.<br />
invehitur Aug. 14. Cit. et 185.<br />
Thagastense municipium Aug. patria, 20.<br />
ubi is docere ccepit, 49.<br />
Tobias cajcus filio suo caritatis pede<br />
praeibat, 193.<br />
Treveri, 135.<br />
Trinitatis mysterium in Genesi insinuatur,<br />
252. 268. Symbola Trinitatis in homine,<br />
255, et n.<br />
TuniccB petlicece mortalitatem significant,<br />
120, et n. 259.<br />
Vela grammaticarum scholanim liminibus<br />
appensa quid significent, 12.<br />
Ventos pascere, id est daemones, est,<br />
errando eis esse voluptati et derisui,<br />
47.<br />
Verbum Deus apud Deum, sempiterne<br />
dicitur,eteosempiternedicunturomnia,<br />
2 1 0. Ipsum est principium et magister<br />
quo intus docemur omnem veritatem,<br />
ib. Verbum Dei in se permanet sine<br />
vetustate et innovat omnia, 161. fons<br />
est vitae aeternae. 267.<br />
Verecundus Mediolanensis civis et grammaticus,<br />
Aug°. ejusque sociisfamiliaris-<br />
siraus, 133. Nebridium adjutorem in<br />
docendi officio flagitat, ib. Aug». de<br />
saeculo fugienti cum sociis concedit rus
suum Caasiciacum, 148. Fit Christianus<br />
in extrema aegritudine, ib. Mori-<br />
tur agente Romae Aug*>. ib.<br />
Veritas. INIentes nostrae non de veritale,<br />
sed secundum ipsara de cacteris judi-<br />
cant, 118. Veritas quae aeterna est et<br />
omnibus praeminet, ipse Deus est,<br />
243. ^terna veritas grandium cibus,<br />
qui nonmutatur in eum a quo sumitur,<br />
sed e contra, 115. Beata vita nihil est<br />
aliud quam gaudium de veritate, 184.<br />
Veritas communis est omnium, 242. Qui<br />
vult habere veritatem privatam, timeat<br />
ne ea privetur, ib. Cur ' veritas odium<br />
parit,' 185.<br />
Veritatem homines amant lucentem, oderunt<br />
redarguentem, ib.<br />
Verum quando dicitur, inspirante Deo<br />
dicitur, 272. Deus solus est doctor<br />
veri, 168, ib.<br />
Victorinus rhetor urbis Romae, Latine<br />
vertit libros quosdam Platonicorum,<br />
127. Statuam in Romanoforo meruit,<br />
ib. Legit S. Scripturam et libros<br />
Christianorum, 128. ac publice, a<br />
Simpliciano instigatus, profitetur fidem,<br />
129. Scholam deserit ob legem Juliani,<br />
qua vetitum est Christianis docere litteras<br />
et oratoriam, 131. judicium<br />
Hieronymiet Gennadii deejusscriptis,<br />
127, n.<br />
Videre. Aliter Deus, aliter homo videt<br />
creata, 279.<br />
Vindemiales feria?, 146.<br />
INDEX. 323<br />
FTNIS.<br />
Vindicianus senex medicus, 48, 109.<br />
proconsul coronam agonisticam Aug^.<br />
imposuerat, ib. quem ab Astrologorum<br />
naeniis frustra revocare satagit, ib.<br />
Vindictffi aviditas unde oriatur, 22.<br />
Virgilius poeta, 11, 12, 14.<br />
EXCUDEBAT W. BAXTER, OXONII.<br />
Visiones et responsa Monnicze data, 42,<br />
43, 73. 82, 100.<br />
Vitae hujus miseria, 186.<br />
Ungulae et Equulei, 8.<br />
Unus. Nihil est esse, quam unum esse,<br />
17, n. Unitas Dei omnium modus, 7,<br />
250. Unitatemin quantum quinqueadipiscitur<br />
intantum est, 17, n. Universum<br />
ex partibus pulchris consians,<br />
pulchrius longe est quam ipsae partes,<br />
274. idque vi unitatis, 274, n.<br />
Voluntates duae contrariae nonnumquam<br />
in homine, 132.<br />
Voluntas vetus carnalis et nova spiritalis<br />
in Aug°. ib. Voluntas fortis et integra,<br />
voluntas semi-saucia, voluntas parte<br />
assurgeiis, et cum alia parte cadente<br />
luctans, 138.<br />
Voluptas carnis. Ab ea continentiam<br />
Deus jubet et dat, 187. Aug'. pugna<br />
ne voluptatibus sensuum capiatur, ib.<br />
et sqq.<br />
Uti. Non prodest bona res non utenti<br />
bene, 61.<br />
Uxor prudens et Christiana describitur,<br />
159 sqq. Uxor viro propter Deum<br />
serviens, Deo servit, 10.
ERRATA.<br />
P. 6. pro Job 25, 4. leg. 14, 4. e vers. vet.<br />
30. pro librutn quendam Ciceronis leg. quendam aijusdam Cic,<br />
106. lin. 9. pro aut leg. ac<br />
§. 5. antep. pro infernum illum leg. illum infernum<br />
109. antep. pro adnuntiatum leg. nuntiatum<br />
135. not. 1. 1 . pro igna leg. signa<br />
U6.proPs.U9.leg. Ps. 129.<br />
156. not. f. 1. 2. pro sanctus leg. sanatus<br />
178. §. 22. 4 ab inf. pro e sensibus leg. a sensibus<br />
204. not. col. 1. 1. 7. ab inf. pro damnari leg. damnavi<br />
217. pro Ps. 128. leg. Ps. 138.<br />
231. §. 14. 1. 2. jyro infirmarum leg. infimarum<br />
234. lin. 8. pro sine initio facta leg. sine initio ;<br />
§. 21. 1. 2. pro illum leg. illam<br />
facta
The End.<br />
<strong>World</strong> Public <strong>Library</strong> Association